Policja 997 Przerwy na karmienie dziecka

Transkrypt

Policja 997 Przerwy na karmienie dziecka
Policja 997
Źródło: http://www.gazeta.policja.pl/997/informacje/126049,Przerwy-na-karmienie-dziecka.html
Wygenerowano: Czwartek, 2 marca 2017, 07:36
Przerwy na karmienie dziecka
Zaświadczenie niekonieczne. W jednej z komend wojewódzkich Policji istniała praktyka żądania od policjantek
karmiących piersią comiesięcznych zaświadczeń lekarskich potwierdzających ten fakt. W ocenie policjantek
postępowanie takie, nie znajdując obiektywnych przyczyn, było działaniem dyskryminującym ze względu na
płeć.
W sprawę zaangażowano rzecznik praw obywatelskich. Na ręce p.o. komendanta
głównego Policji mł. insp. Andrzeja Szymczyka wpłynęło pismo podpisane przez
zastępcę RPO Krzysztofa Olkowicza.
RPO DO KGP
(...) W Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich prowadzone było postępowanie wyjaśniające w sprawie dyskryminacji ze
względu na płeć funkcjonariuszek (...). Na wniosek jednej z funkcjonariuszek w jednostce prowadzone było również
postępowanie antydyskryminacyjne. Po zapoznaniu się z dokumentacją sprawy pragnę przedstawić Panu Komendantowi
swoje wątpliwości de lege lata w odniesieniu do wyników przeprowadzonego postępowania.
Jak wynika ze sprawozdania w wydziale (...) od kilu lat istnieje praktyka żądania przez przełożonych dostarczania
zaświadczeń lekarskich o karmieniu piersią, przy czym jedno zaświadczenie było składane razem z raportem informującym
o zamiarze korzystania z przerw na karmienie dziecka piersią, kolejne zaś w okresach późniejszych. Ponadto ustalenia
komisji potwierdzają żądanie od kobiet karmiących piersią comiesięcznych zaświadczeń lekarskich, bez obiektywnej
przyczyny. Należy także wskazać, że w innych wydziałach tej jednostki honorowane były oświadczenia funkcjonariuszek
o karmieniu piersią.
Zgodnie z art. 187 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz.U. z 2014 roku, poz. 1502 ze zm.) pracownica (na
podstawie art. 79 ust. 1 ustawy o Policji także funkcjonariuszka Policji – przyp. red) karmiąca dziecko piersią ma prawo do
dwóch półgodzinnych przerw w pracy wliczanych do czasu pracy. Pracownica karmiąca więcej niż jedno dziecko ma prawo do
dwóch przerw w pracy, po 45 minut każda. Przerwy na karmienie mogą być na wniosek pracownicy udzielane łącznie. Jak
wynika z opinii Państwowej Inspekcji Pracy, przerwy na karmienie udzielane są na wniosek pracownicy na podstawie jej
oświadczenia, że karmi dziecko piersią. Przepisy prawa pracy nie uzależniają uprawnienia do przerwy od wieku dziecka. Nie
istnieją też szczególne wymagania co do tego, jak pracownica ma udowodnić fakt karmienia dziecka. Kodeks pracy nie
wymaga przedłożenia pracodawcy stosownego zaświadczenia lekarskiego (jak ma to miejsce w przypadku pracownic w ciąży
– art. 185 k.p.). Wystarczające powinno być samo oświadczenie pracownicy. W piśmiennictwie istnieje pogląd1, zgodnie
z którym pracodawca, który ma wątpliwości co do tego, czy pracownica faktycznie karmi dziecko pokarmem własnym, może
zażądać przedstawienia stosownego zaświadczenia lekarskiego.
Powyższe prowadzi do wniosku, że regułą powinno być oświadczenie funkcjonariuszki karmiącej piersią, zgłoszone
przełożonemu stosownym raportem. Podobnie zaprzestanie udzielania przerwy w służbie powinno następować po
stosownym oświadczeniu zainteresowanej. Uprawnieniu policjantki karmiącej piersią odpowiada obowiązek udzielania przerw
przez przełożonego właściwego w sprawach osobowych. Jak wskazano powyżej, w literaturze dopuszcza się możliwość
weryfikacji oświadczenia woli funkcjonariuszki. W mojej ocenie kontrola taka powinna następować a casu ad casum
w okolicznościach wywołujących u przełożonego wątpliwości co do faktu karmienia piersią przez podwładną. Innymi słowy
nieuprawnione jest żądanie zaświadczenia lekarskiego o karmieniu piersią przy raporcie informującym o zamiarze
skorzystania z przerw na karmienie. Podobnie za sprzeczną z obowiązującymi przepisami prawa należy uznać konieczność
comiesięcznego przedstawiania takich zaświadczeń.
W świetle powyższego na podstawie art. 12 pkt 2 i art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw
Obywatelskich (Dz.U. z 2014 r., poz. 1648) zwracam się do Pana Komendanta z uprzejmą prośbą o spowodowanie zbadania
oraz odniesienie się do przedstawionego problemu.
Jednocześnie w razie podzielenia wątpliwości rzecznika, uprzejmie proszę o przekazanie niniejszego stanowiska do
podległych jednostek Policji, w celu uniknięcia podobnych nieporozumień w przyszłości.
/.../
Pismo zastępcy RPO trafiło do pełnomocnika komendanta głównego Policji ds. ochrony praw człowieka mł. insp. Krzysztofa
Łaszkiewicza, który przesłał je do jednostek Policji, podzielając stanowisko w nim zawarte. Jednocześnie poinformował, że
zwrócił się z prośbą do kierowników wszystkich jednostek Policji o przedstawienie informacji o praktykach przyjętych
w poszczególnych garnizonach.
PEŁNOMOCNIK KGP DO JEDNOSTEK POLICJI
Uprzejmie Państwa informuję, że w następstwie listu skierowanego przez Zastępcę Rzecznika Praw Obywatelskich do
Komendanta Głównego Policji, w którym uznano, że nieuprawnione jest żądanie zaświadczenia lekarskiego o karmieniu
piersią przy raporcie informującym o zamiarze skorzystania z przerw na karmienie, a także konieczność comiesięcznego
przedstawiania takich zaświadczeń, Pełnomocnik KGP poddał sytuację analizie, prowadząc korespondencję z jednostkami
Policji oraz Gabinetem KGP.
Z otrzymanych informacji wynika, że jedynie w jednostkowych przypadkach zdarzały się praktyki żądania zaświadczeń
lekarskich – dołączanych do raportu, oraz comiesięcznego wymagania zaświadczeń lekarskich od policjantek karmiących
piersią. W wielu przypadkach policjantki z własnej woli dostarczały tego rodzaju zaświadczenie, co nie powinno być
kwestionowane jako wyraz nieobowiązkowego wyrażenia takiej woli.
Przepis nie wymaga szczególnej procedury wykazania przez policjantkę karmienia dziecka piersią. Wystarczające w tym
względzie jest oświadczenie w formie raportu o fakcie karmienia piersią. Jeżeli mimo złożonego oświadczenia strona
służbowa poweźmie wątpliwości co do faktu karmienia przez policjantkę dziecka piersią, może zażądać potwierdzenia tego
faktu zaświadczeniem lekarskim. Zgodnie przyjmuje się w doktrynie prawa, że zaświadczenie to nie musi spełniać jakichś
szczególnych warunków formalnych ani być wystawione przez uprawnionego do wydawania tego typu zaświadczeń lekarza.
Wystarczające jest więc zaświadczenie na przykład wydane przez lekarza sprawującego stałą opiekę nad kobietą bądź
jakiegokolwiek innego lekarza. Wystarczające jest, aby w zaświadczeniu lekarz stwierdził, że kobieta karmi dziecko piersią.
Nie trzeba więc wykazywać, że karmienie dziecka piersią jest z jakichś względów uzasadnione bądź niezbędne. Przesłankami,
w których strona służbowa może powziąć wątpliwości, czy policjantka faktycznie nadal karmi dziecko piersią i czy z tego
tytułu może domagać się uprawnienia do przerw na karmienie, mogą być na przykład: wiek dziecka, naoczne stwierdzenie
przebywania policjantki w miejscach niewskazujących na realizację prawa do karmienia piersią, zweryfikowane relacje
świadków kwestionujących zgodne z prawem wykorzystywanie czasu do przerwy itp.
Zalecenia w celu ujednolicenia przyjętych praktyk i realizacji zasady równego traktowania:
1. Przyjmować od policjantek z prawem do przerwy na karmienie piersią informację w formie zwięzłego pisemnego
oświadczenia/informacji wyrażonej w formie raportu, bez żądania zaświadczenia lekarskiego.
2. W przypadku złożenia przez policjantkę zaświadczenia lekarskiego z własnej woli, włączyć je do pozostałej dokumentacji.
3. Za przesłankę pozwalającą na żądanie przedłożenia zaświadczenia lekarskiego uznać ukończenie przez dziecko 12
miesięcy życia oraz powzięcie zweryfikowanych informacji o wykorzystywaniu prawa do przerwy w służbie w innych celach
niż przewiduje to prawo.
4. Zaleceniami objąć personel cywilny.
5. Zalecenia rozpowszechnić wśród podległej kadry kierowniczej i wykonawczej.
oprac. BG
1 S. Kryczka Analiza Statystyczna. Pracownicze uprawnienia rodzicielskie „Służba pracownicza” 2013 nr 9 s. 12–18
Ocena: 0/5 (0)
Data publikacji 05.05.2016

Podobne dokumenty