Wykład 8
Transkrypt
Wykład 8
PODSTAWOWE ZAŁOŻENIA RÓWNOWAGA KONSUMENTA Celem działalności konsumenta jest maksymalizacja użyteczności (satysfakcji) czerpanej ze spożycia koszyka dóbr oraz z czasu wolnego. DECYZJE KONSUMENTA CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA PREFERENCJE KONSUMENTA Wybór struktury konsumpcji bieżącej wychowanie Wybór ilości czasu pracy i czasu wolnego środowisko społeczne Optymalizacja konsumpcji w czasie, czyli wykształcenie podejmowania decyzji o wielkości oszczędności dochody TEORIE OPTIMUM KONSUMENTA TEORIA UŻYTECZNOŚCI KRAŃCOWEJ Teoria użyteczności krańcowej – (Hermann wprowadzona do kanonu ekonomii przez Heinrich Gossen 1810-1858) - możliwość mierzenia użyteczności Teoria krzywych obojętności – (teoria porządkowa) – konsument zdolny jedynie do uszeregowania dóbr według swoich preferencji neoklasyków (m.in. K. Mengera, W.S. Jevonsa, L. Walrasa, V. Pareto, H. H. Gossen – prekursor) podstawa współczesnej teorii wartości. 1 UŻYTECZNOŚĆ RODZAJE UŻYTECZNOŚCI satysfakcja uzyskiwana z konsumpcji (użytkowania) dobra. umowną jednostką użyteczności jest util. UŻYTECZNOŚĆ satysfakcja uzyskiwana z konsumpcji (użytkowania) danej ilości określonego dobra. Użyteczność krańcowa (marginal utility) MU – przyrost użyteczności całkowitej wywołany wzrostem konsumpcji danego dobra o jedną jednostkę. Konsument maksymalizuje TU w punkcie, w którym MU = 0 I PRAWO GOSSENA Prawo malejącej użyteczności krańcowej: ? MU ( X ) MU Użyteczność całkowita (total utility) TU – łączna Ilość dobra X TU ( X ) X W miarę wzrostu konsumpcji danego dobra, jego krańcowa użyteczność maleje. MU(X) X MAKSYMALNA UŻYTECZNOŚĆ konsument osiąga maksymalną użyteczność z konsumpcji dobra X, gdy użyteczność marginalna równa jest cenie dobra X. Konsument będzie zwiększał zakupu dobra X do momentu zrównania się MU z ceną dobra X II PRAWO GOSSENA Prawo tzw. ekwimarginalizmu (wyrównania użyteczności krańcowych: W sytuacji, gdy konsument przeznacza swój dochód na dwa dobra X i Y, sytuacją optymalną dla niego jest, gdy użyteczności marginalne obu dóbr zrównują się. W przypadku uwzględnienia różnic w cenach dobra X i Y: MU ( X ) Px MU (Y ) Py 2 TEORIA KRZYWYCH OBOJĘTNOŚCI RÓWNOWAGA KONSUMENTA Krzywa obojętności – zbiór wszystkich punktów MU ( X ) PX MU (Y ) PY reprezentujących takie kombinacje konsumowanych dóbr X i Y, które przynoszą konsumentowi to samo zadowolenie (tę samą satysfakcję). Analiza wyboru między dwoma dobrami – jedno dobro oraz wszystkie pozostałe. E Y X ZAŁOŻENIA RACJONALNOŚCI KONSUMENTA KRZYWA OBOJĘTNOŚCI OKREŚLONOŚĆ POTRZEB - konsument przejawia określone potrzeby (potrafi je określić), KOMPLETNOŚĆ PREFERENCJI - konsument potrafi Y wartościować swoje potrzeby – uporządkować dobra według własnego uznania, PRZECHODNIOŚCI PREFERENCJI – jeżeli konsument woli dobro A od dobra B, a dobro B woli od dobra C, to wynika z tego, że konsument woli dobro A od dobra C, NIENASYCONOŚCI ZADOWOLENIA – konsument zawsze woli więcej niż mniej Y1 Y2 Y3 Czy konsument rzeczywiście jest suwerenny? X1 CECHY KRZYWYCH OBOJĘTNOŚCI X2 X3 X KRZYWA OBOJĘTNOŚCI mają zawsze nachylenie ujemne (tzn. że wzrost ilości jednego z produktów musi powodować spadek ilości innego produktu), nie mogą się przecinać jest ich nieskończenie wiele są wypukłe Y U1 U2 U3 X 3 KRZYWA OBOJĘTNOŚCI KRAŃCOWA STOPA SUBSTYTUCJI Krańcowa stopa substytucji (marginal rate of substitution) MRS dobra Y dobrem X – ilość dobra Y, o którą należy zwiększyć konsumpcję przy obniżeniu konsumpcji dobra X o jedną jednostkę tak, aby całkowita użyteczność pozostała na niezmienionym poziomie. Y Y1 Prawo malejącej marginalnej stopy substytucji Y – konsument jest skłonny zrezygnować z coraz mniejszych ilości dobra Y w zamian za powiększenie konsumpcji dobra X o dodatkową jednostkę. Y2 X1 X X2 X LINIA BUDŻETOWA LINIA BUDŻETOWA zbiór punktów przedstawiających wszystkie możliwe kombinacje nabywanych ilości dóbr X i Y przy wykorzystaniu całego dostępnego konsumentowi dochodu. Y I PY I PX * X PY *Y I PX LINIA BUDŻETOWA Wzrost dochodu LINIA BUDŻETOWA Wzrost ceny X Y X Y Y1 Y Y Y2 X X X1 X X2 X 4 RÓWNOWAGA KONSUMENTA PODSUMOWANIE Obie teorie (t. krańcowej użyteczności i t. krzywych Y obojętności) prowadzą do tych samych wniosków. U1 U2 U3 Mankamenty teorii konsumenta: Nieciągłość krzywych Międzyosobowe porównania użyteczności Nieracjonalność i niesuwerenność konsumenta Ograniczone zastosowanie w praktyce! Yopt Xopt X 5