(AIIB) - Azjatycki Bank Inwestycji Infrastrukturalnych

Chiny powołują do życia Asian
Infrastructure and Investment Bank
(AIIB) - Azjatycki Bank Inwestycji
Infrastrukturalnych
2015-04-16 05:18:35
2
W dniu 24 października 2014 r. z inicjatywy Chin w Pekinie odbyła się ceremonia podpisania Memorandum o
wspólnym porozumieniu w sprawie utworzenia Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych. Nowy Bank
stanie się prawdopodobnie kolejnym, dużym uczestnikiem światowego rynku finansów, zaraz obok
Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego oraz Azjatyckiego Banku Rozwoju.
Utworzenie Banku
W świetle koncepcji „New Normal” i przemian ekonomicznych jakie zachodzą aktualnie w gospodarce „Państwa
Środka”, dla chińskich rządzących kwestią zasadniczą staje się z jednej strony - utrzymanie stałego wzrostu
gospodarczego, z drugiej zaś - kontynuacja prowadzonych na szeroką skalę inwestycji strukturalnych.
Już w 2010 roku Azjatycki Bank Rozwoju opublikował raport, z którego wynikało, iż aby utrzymać stały wzrost
gospodarczy, konieczne jest przeprowadzenie (w latach 2010-2020) w regionie Azji inwestycji sięgających 8
trylionów dolarów. W 2014 r. magazyn Guardian wskazał, iż przy udziale kapitału chińskiego, możliwe byłoby
powołanie międzynarodowej instytucji finansowej, która umożliwiłaby sfinansowanie planów inwestycyjnych Chin
oraz stałaby się nową siłą napędową dla rynku azjatyckiego w sferze gospodarki i polityki.
Nie bez znaczenia pozostaje fakt, iż zdaniem Chińczyków, silna pozycja chińskiej gospodarki, powinna znaleźć
swoje odzwierciedlenie w strukturze zarządzania instytucjonalnego w układzie globalnym.
W dniu 24 października 2014 r. z inicjatywy Chin w Pekinie odbyła się ceremonia podpisania Memorandum o
wspólnym porozumieniu w sprawie utworzenia Azjatyckiego Banku Inwestycji Infrastrukturalnych. Memorandum
podpisało wówczas 21 krajów: Chiny, Indie, Tajlandia, Malezja, Singapur, Filipiny, Pakistan, Bangladesz, Brunei,
Kambodża, Kazachstan, Kuwejt, Laos, Myanmar, Nepal, Mongolia, Oman, Katar, Sri Lanka, Uzbekistan i Wietnam.
Dnia 25 listopada 2014 r. do porozumienia dołączyła również Indonezja. W lutym br. sekretarz finansowy Hong
Kongu – Pan John Tsang ogłosił podczas swego przemówienia, że Hong Kong również stanie się członkiem AIIB. Z
kolei w marcu br. Kanclerz Skarbu Wielkiej Brytanii - George Osborne – ogłosił, że Anglia zgodziła się pożyczyć
pieniądze na rzecz AIIB, stając się tym samym pierwszym krajem zachodnim uczestniczącym w tym
przedsięwzięciu. Wyjawił również, iż Londyn stanie się pierwszą na zachodzie bazą rozliczeniową dla chińskiego
yuana. W ślady Wielkiej Brytanii poszły również: Niemcy, Francja i Włochy, które wyraziły chęć uczestniczenia w
powstaniu nowego Banku. Niemiecki minister finansów Wolfgang Schäuble powiedział: "Chcemy aby nasze
wieloletnie doświadczenie w międzynarodowych instytucjach finansowych przyczyniło się do utworzenia nowego
banku pod względem wysokich standardów i pomocy nowemu bankowi w uzyskaniu wysokiej międzynarodowej
reputacji”. Także pod koniec marca br. Minister Strategii i Finansów Korei Południowej przedstawił plany
związane z przyłączeniem do AIIB wskazując na korzyści jakie koreańskie firmy będą czerpać z możliwości
wygrywania ofert na przedsięwzięcia infrastrukturalne, oraz potencjalny wzrost wpływu państwa koreańskiego na
procesy decyzyjne w bankowości międzynarodowej.
W dniu 12 kwietnia br. w skład członków fundatorów (Prospective Founding Members) AIIB weszło 46 państw
oraz 13 krajów i regionów aplikujących do tego miana. Belgia, Kanada i Ukraina rozważają przyłączenie się do
AIIB. Swoją chęć przyłączenia się do instytucji zapowiedziała również Australia (informacja z 30 marca br.) oraz
Polska (w dniu 31 marca 2015 r.), która przekazała do sekretariatu AIIB tzw. endorsment letter – intencję
przystąpienia do grona członków założycieli Banku. Polska będzie wraz z innymi państwami wypracowywać
ostateczny tekst statutu i innych dokumentów związanych z jego funkcjonowaniem, ustalając m.in. jego
szczegółowy mandat geograficzny i sektorowy, sposób zarządzania i strukturę kapitałową.
Cele powołania Banku
Do głównych celów powołania AIIB należy finansowanie szerokich inwestycji strukturalnych w regionie Azji.
Chiny dążą do uzyskania miana światowego innowatora oraz producenta wysokich technologii. Powołanie AIIB
umożliwi zdaniem Forbes sfinansowanie budowy chińskich fabryk w krajach Azji o niższych przychodach
(szczególnie wśród najbliższych sąsiadów). Bank ma przede wszystkim wspierać modernizację i budowę
nowoczesnej siatki połączeń między sąsiadującymi w Azji krajami, jak również w samych Chinach, tym samym
3
stawiać podwaliny komunikacji pomiędzy nowopowstałymi fabrykami oraz przedstawicielstwami biznesu.
Prezydent Xi Jinping wspomniał w marcu tego roku, iż roczny obrót handlowy na linii tzw. “Jedwabnego Szlaku”
mógłby przekroczyć 2,5 bln dolarów w ciągu 10 lat. Wśród państw położonych wzdłuż linii dawnego szlaku
handlowego, które mogłyby w dużej mierze stać się beneficjentami nowych inwestycji wymienia się: Gruzję,
Indie, Jordanię, Kazachstan, Mongolię, Nepal, Pakistan, Rosję, Tadżykistan, Turcję i Uzbekistan.
Ponadto, dla Chin kluczowa staje się wizja wprowadzenia chińskiego Renminbi, jako równoważnej dolarowi i euro
waluty bazowej w handlu i przy zawieraniu umówi biznesowych (wizja przyjęcia w przyszłości RMB jako waluty
rezerwowej w pełni wymienialnej – w tym w konsekwencji silne przesunięcie przepływów finansowych na świecie
we wschodnim kierunku globu). Zdaniem Jan Dehn – ekonomisty z grupy Ashmore –„jednym z celów rządu
chińskiego jest stworzenie z Renminbi globalnego statusu waluty rezerwowej do końca 2015 r.” i tym samym
wzmocnienie w czasie powołania instytucji AIIB. Dehn podkreśla, że w ubiegłym roku RMB wyprzedziło pod
kątem wysokości obrotów handlowych australijskiego i kanadyjskiego dolara. Przewiduje się, iż w ciągu
najbliższych 2 lat wyprzedzi także pod tym kątem funta i jena oraz stanie się trzecią, najczęściej używaną walutą
na świecie.
Beneficjentami Banku staną się również miasta odpowiedzialne za realizację jego statutowych struktur. Z
pewnością powołanie tego typu instytucji przyczyniłoby się do uznania Szanghaju za „Azjatycką stolicę finansów”
– równoważną do Londynu i Nowego Jorku.
Dla Polski przystąpienie do grona członków założycieli Banku może oznaczać korzyści w zakresie lepszych
warunków działalności polskich firm na rynkach azjatyckich, w tym uprzywilejowany dostęp do projektów
inwestycyjnych i źródeł finansowania Banku, jak również zwiększone obroty handlowe oraz szanse na
przyciągnięcie do Polski inwestycji z regionu Azji. Ostateczna decyzja Polski w sprawie członkostwa zostanie
podjęta przez rząd na podstawie wszechstronnej analizy już wynegocjowanych zapisów statutowych i
szczegółowych warunków akcesji (w zakresie finansowym, gospodarczy i politycznym).
Nowy Bank stanie się prawdopodobnie kolejnym, dużym uczestnikiem światowego rynku finansów, zaraz obok
Międzynarodowego Funduszu Walutowego, Banku Światowego oraz Azjatyckiego Banku Rozwoju. Negocjacje
związane ze sferą prawną w zakresie porozumienia o powołaniu Banku AIIB potrwają prawdopodobnie jeszcze do
końca 2015 roku.
4