Sylabusy obowiązujące od roku akademickiego 2012/2013
Transkrypt
Sylabusy obowiązujące od roku akademickiego 2012/2013
Sylabusy Fizjoterapia Wrzesieo 2013 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 1 Spis treści ANATOMIA PRAWIDŁOWA CZŁOWIEKA.................................................................................................. 4 ANTROPOLOGIA KULTUROWA ................................................................................................................ 8 BIOCHEMIA ............................................................................................................................................ 11 Biochemiczne podstawy fizjoterapii...................................................................................................... 14 BIOFIZYKA .............................................................................................................................................. 18 BIOLOGIA MEDYCZNA ........................................................................................................................... 21 BIOMECHANIKA ..................................................................................................................................... 24 DIETETYKA W FIZJOTERAPII ................................................................................................................... 27 ETYKA..................................................................................................................................................... 31 FIZJOLOGIA ............................................................................................................................................ 34 FIZJOTERAPIA DZIECIĘCA ....................................................................................................................... 38 FIZJOTERAPIA KLINICZNA W CHOROBACH NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH.......................................... 41 FIZJOTERAPIA KLINICZNA W DYSFUNKCJACH NARZĄDU RUCHU.......................................................... 48 FIZJOTERAPIA OGÓLNA ......................................................................................................................... 54 FIZYKOTERAPIA ...................................................................................................................................... 58 HISTORIA REHABILITACJI ....................................................................................................................... 61 Hydroterapia w fizjoterapii i odnowie biologicznej............................................................................... 63 JĘZYK ANGIELSKI .................................................................................................................................... 66 KINEZJOLOGIA ....................................................................................................................................... 70 KINEZYTERAPIA ...................................................................................................................................... 76 Kliniczne zastosowanie fizykoterapii ..................................................................................................... 81 KSZTAŁCENIE RUCHOWE I METODYKA NAUCZANIA RUCHU ................................................................ 84 Kultura i filozofia w procesie terapeutycznym ...................................................................................... 88 KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC MEDYCZNA ............................................................................... 92 MASAŻ LECZNICZY ................................................................................................................................. 95 MASAŻ W PRAKTYCE KLINICZNEJ .......................................................................................................... 98 MEDYCYNA MANUALNA...................................................................................................................... 101 MUZYKOTERAPIA................................................................................................................................. 104 NEUROPSYCHOLOGIA KLINICZNA ........................................................................................................ 107 ODNOWA BIOLOGICZNA ..................................................................................................................... 110 OGÓLNE PROBLEMY REHABILITACJI .................................................................................................... 113 PATOLOGIA OGÓLNA........................................................................................................................... 116 PEDAGOGIKA ....................................................................................................................................... 120 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 2 PODSTAWY AKUPUNKTURY ................................................................................................................ 123 PODSTAWY BALNEOLOGII I FIZJOTERAPII INSTRUMENTALNEJ ........................................................... 125 PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ ................................................................................................. 129 PODSTAWY PRAWA I EKONOMIKI ....................................................................................................... 133 Podstawy psychologii klinicznej .......................................................................................................... 137 PODSTAWY WYBRANYCH METOD FIZJOTERAPEUTYCZNYCH ............................................................. 142 PROFILAKTYKA ZABURZEO STATO-DYNAMICZNYCH KRĘGOSŁUPA .................................................... 145 PROMOCJA I OCHRONA ZDROWIA...................................................................................................... 148 PSYCHOLOGIA...................................................................................................................................... 151 REHABILITACJA MEDYCZNA W KARDIOLOGII ...................................................................................... 155 SEMINARIUM DYPLOMOWE ............................................................................................................... 158 SOCJOLOGIA MEDYCYNY ..................................................................................................................... 161 TECHNOLOGIA INFORMACYJNA .......................................................................................................... 165 TERAPIA MANUALNA........................................................................................................................... 168 TRAUMATOLOGIA ............................................................................................................................... 171 TURYSTYKA I REKREACJA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH..................................................................... 174 WYCHOWANIE FIZYCZNE ..................................................................................................................... 177 ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE ......................................................................................................... 180 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 3 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiedza z zakresu szkoły średniej Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ANATOMIA PRAWIDŁOWA CZŁOWIEKA dr Justyna Karbownik-Kopacz, dr Iwona Stanisławska, Osoby prowadzące: mgr Agnieszka Ługowska, mgr Anna Nowacka Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 40/60 30/60 praca własna studenta: 25 35 liczba punktów ECTS 5 Cele modułu: Zapoznanie z budową ciała ludzkiego w powiązaniu z topografią i funkcją. Wykorzystywanie wiedzy z zakresu budowy anatomicznej podstawowych układów, a w szczególności aparatu ruchu człowieka w kontekście jego funkcjonowania. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna budowę, topografię oraz funkcje poszczególnych elementów ciała ludzkiego, potrafi opisad zasady funkcjonowania układów człowieka a w szczególności narządu ruchu. Umiejętności: Student potrafi samodzielnie analizowad ruch, osie i płaszczyzny, mechanizmy zachodzące w obrębie narządu ruchu w warunkach prawidłowych. Student potrafi powiązad budowę wszystkich układów ciała człowieka z ich funkcjonowaniem, zna zależności pomiędzy nimi. Kompetencje społeczne: Student potrafi pracowad w grupie. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 4 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład z prezentacją multimedialną, praca w grupach. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny w formie testu Umiejętności: kolokwia, zadania domowe, zaliczenie praktyczne dwiczeo, egzamin pisemny Kompetencje społeczne: oceny cząstkowe za pracę w grupach, zadania domowe. Treści programowe: Wykłady: Wprowadzenie w anatomiczną terminologię ogólną. Proporcje ciała, różnice konstytucjonalne budowy ciała, układy narządów i okolice ciała ludzkiego. Powłoka wspólna. Aparat ruchu, podziały. Ogólna budowa kości- mikroskopowa i makroskopowa. Połączenia kostne. Budowa ogólna, połączenia ścisłe, połączenia wolne. Ogólna budowa mięśni (makroskopowa i mikroskopowa), narządy pomocnicze mięśni, mechanika mięśni, podział. Kręgosłup i klatka piersiowa. Ogólna charakterystyka, funkcje, mechanika. Układ nerwowy- podstawowe pojęcia, podziały. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 5 Ośrodkowy układ nerwowy. Rdzeo kręgowy, mózgowie. Układ nerwowy autonomiczny (układ współczulny i przywspółczulny). Układ naczyniowy, trawienny, oddechowy, rozrodczy, wewnątrzwydzielniczy - uwagi ogólne. Dwiczenia: Częśd trzewna i mózgowa czaszki, ściany, doły, zatoki przynosowe, połączenia kości czaszki. osteologia szczegółowa, połączenia i funkcje kręgosłupa, klatki piersiowej i kooczyn. Topografia, budowa, unerwienie, unaczynienie i funkcje mięśni głowy, szyi, klatki piersiowej, brzucha, grzbietu, oraz części obręczowej i części wolnej kooczyny górnej i dolnej. Budowa szczegółowa rdzenia kręgowego i mózgowia. Nerwy czaszkowe i rdzeniowe. Ośrodki i drogi czuciowe i ruchowe. Częśd współczulna i przywspółczulna autonomicznego układu nerwowego. Schemat budowy, topografia i funkcja układów: pokarmowego, oddechowego, krwionośnego i limfatycznego, dokrewnego i płciowego. Literatura podstawowa: Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, wyd. PZWL, W-wa 2007, t.1, 2, 3, 4, Ignasiak Z. i wsp., Anatomia człowieka, wyd. AWF, Wrocław 1998, cz. 1, 2. Marecki B., Anatomia Funkcjonalna, TOM I oraz II, AWF, Poznao. Narkiewicz O., Moryś J. Anatomia człowieka, wyd. PZWL, W-wa, 2010 t.1-4. Sobotta J., Atlas anatomii człowieka, wyd. Urban & Partner, Wrocław 1994, cz. 1 i 2. Literatura uzupełniająca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 6 Sylwanowicz W., Anatomia człowieka, wyd. PZWL, W-wa. Rohen J.W., Anatomia topograficzna, wyd. PZWL, W-wa. Lippert H., Anatomia, wyd. Urban & Partner, Wrocław 1998, cz.1 i 2. Feneis H., Ilustrowany słownik mianownictwa anatomicznego, wyd. PZWL, W-wa. Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego, wyd. III, PZWL, W-wa 1992. Stelmasiak M., Mianownictwo anatomiczne, wyd. IV, PZWL, W-wa 1985. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 7 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: brak Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ANTROPOLOGIA KULTUROWA lek. med. Marcin Fedczyszyn Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/0 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 15/0 2 praca własna studenta: Cele modułu: 20 35 Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą w zakresie antropologii kulturowej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu antropologii, sposoby adaptacji do środowiska, różnice związane z płcią i wiekiem. Identyfikuje pojęcia ontogenezy człowieka, jej etapów, charakterystyki rozwoju człowieka na poszczególnych etapach rozwoju. Zna zjawisko trendu sekularnego oraz typologie budowy ciała człowieka. Umiejętności: Student analizuje poszczególne etapy rozwoju człowieka oraz najważniejsze zaburzenia rozwojowe człowieka i czynniki mogące je wywoład. Analizuje przejawy i przyczyny trendu sekularnego. Analizuje różne typologie budowy ciała człowieka. Kompetencje społeczne: Student potrafi formułowad opinie w zakresie wykładanego przedmiotu. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 8 wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie pisemne Kompetencje społeczne: zaliczenie pisemne Treści programowe: Podstawowe pojęcia z zakresu antropologii i ontogenezy. Najważniejsze zjawiska zachodzące w procesie ontogenezy. Etapy ontogenezy człowieka. Rozwój prenatalny. Ciąża. Cykl płciowy. Poród fizjologiczny. Okres noworodkowy i niemowlęcy. Okres wczesnego dzieciostwa, okres dojrzewania. Skok pokwitaniowy. Okres dojrzałości i starośd. Dymorfizm płciowy. Trend sekularny i jego przejawy. Czynniki wpływające na rozwój człowieka. Najważniejsze zaburzenia rozwojowe. Sposoby oceny rozwoju człowieka (siatki centylowe, tablice Tannera). Typologie budowy ciała człowieka. Pochodzenie człowieka. Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 9 Andrzej Malinowski, Jan Strzałko (red.), Antropologia, PWN, Warszawa – Poznao 1989 Marian Biczycki, Kazimierz Czechowicz, Elżbieta A. Puch., Zarys anatomii człowieka z elementami antropologii, Katowice: UŚ, 1993 Andrzej Malinowski, Wstęp do antropologii i ekologii człowieka, Łódź: Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego, 1999 Renata Janiszewska, Przewodnik do dwiczeo z antropologii: (dla studentów wychowania fizycznego), Radom: PR, 2000 Literatura uzupełniająca: Ewa Nowicka, Świat Człowieka – Świat Kultury, PWN, Warszawa 2009 Władysław Z. Traczyk, Fizjologia człowieka w zarysie, PZWL Warszawa 2008 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 10 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PRAKTYCZNY Profil kształcenia: OGÓLNOAKADEMICKI Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiedza z chemii na poziomie szkoły średniej Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): BIOCHEMIA Dr Janusz Kołakowski Osoby prowadzące: Mgr Aleksander Kołakowski Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/30 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 15/15 3 praca własna studenta: Cele modułu: 30 45 Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu biochemii oraz jej praktycznymi zastosowaniami w wykonywaniu zawodu. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna reakcje biochemiczne zachodzące w organizmie człowieka w różnych stanach aktywności fizycznej. Identyfikuje procesy uzyskiwania energii z przemian metabolicznych i sposobów jej magazynowania. Umiejętności: Student analizuje, w jaki sposób wysiłek fizyczny o różnym czasie trwania i różnej intensywności wpływa na charakter przemian energetycznych organizmu. Potrafi zaplanowad dwiczenia fizyczne o intensywności odpowiedniej do stanu pacjenta. Kompetencje społeczne: Student rozumie rolę znajomości biochemii w pracy fizjoterapeuty i potrafi stosowad zdobytą wiedzę w pracy zawodowej. Potrafi samodzielnie zdobywad nowe umiejętności i pogłębiad własną wiedzę. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 11 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym i problemowy. Dwiczenia: audytoryjne, dyskusja, rozwiązywanie zadao Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: egzamin pisemny Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie aktywności i wypowiedzi na zajęciach Treści programowe: Podstawowe składniki biochemiczne organizmów: białka, węglowodany, lipidy, witaminy, sole mineralne. Stabilizacja pH w organizmie człowieka, bufory krwi. Metody laboratoryjne stosowane w biochemii: chromatografia, elektroforeza, spektrofotometria. Budowa i funkcja białek. Przemiany energetyczne organizmu. Anabolizm i katabolizm. Substancje wysokoenergetyczne, nośniki energii: ATP, fosforan kreatyny, acetylo-CoA. NADH, FADH2. Kinaza adenylanowa. Synteza ATP. Fosforylacja oksydacyjna. Molekularny mechanizm skurczu mięśni szkieletowych. Glikoliza, tlenowe i beztlenowe przemiany węglowodanów. Cykl kwasu cytrynowego. Glikoliza a glukoneogeneza. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 12 Metabolizm lipidów. Utlenianie kwasów tłuszczowych. Przemiany energetyczne (tlenowe i beztlenowe) zachodzące w organizmie pod wpływem wysiłku fizycznego. Metabolizm przemian energetycznych w zależności od intensywności i czasu trwania wysiłku fizycznego. Zmiany adaptacyjne mięśni pod wpływem aktywności fizycznej. Literatura podstawowa: Hames B.D., Hooper N.M., Biochemia, krótkie wykłady, PWN, Warszawa, 2006 Górski J. (red.) Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego, Wydawnictwo Naukowe PZWL, Warszawa, 2001 Czarkowska-Pączek B., Przybylski J., Zarys fizjologii wysiłku fizycznego, Urban & Partner, Wrocław 2002 Kłyszejko-Stefanowicz L., Dwiczenia z biochemii, PWN, Warszawa 2005. Literatura uzupełniająca: Stryer L., Biochemia, PWN, Warszawa 2003. Dembioska-Kied A., Naskalski JW., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2002 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 13 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Biochemia Wymagania wstępne: efekty kształcenia z w/w przedmiotu BIOCHEMICZNE PODSTAWY FIZJOTERAPII Dr Janusz Kołakowski Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 30 5 praca własna studenta: Cele modułu: 65 95 Zapoznanie studentów z problemami dotyczącymi biochemicznych mechanizmów funkcjonowania organizmu. Student powinien rozumieć znaczenie podstawowych wskaźników biochemicznych i nabyć umiejętność prawidłowej interpretacji ich zmian w warunkach fizjologicznych (obciążenie wysiłkiem fizycznym) i patologicznych. Znajomość biochemii umożliwia też pełne rozumienie istoty zmian występujących w odpowiedzi na zabiegi rehabilitacyjne podejmowane u osób chorych lub niepełnosprawnych. Efekty kształcenia: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 14 Wiedza: Znajomośd budowy i funkcji biologicznych białek, węglowodanów, lipidów oraz hormonów i witamin. Rozumienie głównych szlaków metabolicznych i ich współzależności oraz mechanizmów regulacji metabolizmu. Znajomośd wpływu diety na procesy metaboliczne zachodzące w organizmie człowieka. Umiejętności: Stosowanie wiedzy biochemicznej do analizy i oceny procesów fizjologicznych i patologicznych zachodzących w organizmie człowieka. Studenci potrafią ocenid zaburzenia w funkcjonowaniu organizmu człowieka na podstawie parametrów biochemicznych. Potrafią zaplanowad dwiczenia fizyczne o intensywności odpowiedniej do stanu pacjenta. Kompetencje społeczne: Student rozumie rolę znajomości biochemii w życiu codziennym i pracy fizjoterapeuty. Potrafi samodzielnie zdobywad nowe umiejętności i pogłębiad własną wiedzę. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny w formie testu (należy wykazad się znajomością procesów biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka ) Umiejętności: egzamin pisemny w formie testu (należy wykazad się zrozumieniem procesów biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka) Kompetencje społeczne: egzamin pisemny w formie testu Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 15 Treści programowe: Białka: budowa i właściwości aminokwasów i białek. Struktura białek, podział białek według ich budowy przestrzennej. Typy wiązao chemicznych występujących w białkach: kowalencyjne , międzycząsteczkowe, jonowe. Funkcje białek: kataliza enzymatyczna, transportowa, strukturalna w obrębie komórki, białka tkanki łącznej, kolagen i elastyna. Enzymy: rola i funkcja enzymów w organizmie. Budowa enzymów, mechanizm działania enzymów, aktywatory i inhibitory. Przykłady mechanizmów reakcji enzymatycznych, enzymy trawienne, czynniki krzepnięcia krwi. Kinetyka reakcji enzymatycznych. Podstawy farmakokinetyki. Metabolizm białek, aminy biogenne. Choroby związane z metabolizmem białek. Biochemiczne podstawy skurczu mięśni. Budowa i organizacja aparatu kurczliwego mięśni prążkowanych. Rola białek strukturalnych w aparacie kurczliwym mięśni szkieletowych. Oddziaływanie miozyny z aktyną. Mechanizm aktywacji i regulacji skurczu mięśni szkieletowych, białka regulatorowe. Mięsieo sercowy, cechy wspólne i różnice w porównaniu z mięśniami szkieletowymi. Budowa i mechanizm regulacji mięśni gładkich. Biochemiczne podłoże chorób mięśni. Węglowodany: struktura i rola w organizmie, budowa monosacharydów, cukry złożone. Metabolizm węglowodanów, glikoliza i glukoneogeneza, cykl kwasu cytrynowego, cykl pentozowy. Metabolizm glikogenu. Mechanizmy regulacji metabolizmu węglowodanów. Tłuszcze: budowa i funkcje w organizmie tłuszczów. Tłuszczopodobne, sterole, steroidy, hormony i ich znaczenie w organizmie człowieka. Utlenianie i synteza tłuszczów. Mechanizmy regulacji metabolizmu tłuszczów. Witaminy: witaminy rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie, witaminy rozpuszczalne w tłuszczach. Znaczenie witamin dla organizmu człowieka. Mechanizmy działania witamin, skutki niedoboru witamin. Uzyskiwanie energii w procesach metabolicznych i jej magazynowanie: integracja i regulacja procesów metabolicznych organizmu. Utlenianie biologiczne, bioenergetyka. Regulacja procesów bioenergetycznych w różnych stanach aktywności fizycznej. Adaptacja metaboliczna do wysiłku fizycznego. Wpływ wysiłku fizycznego na wykorzystanie źródeł energii. Oddychanie, transport tlenu, mechanizm działania łaocucha oddechowego Diety a biochemia organizmu: wpływ pożywienia na metabolizm organizmu. Diety zrównoważone i alternatywne (wysokobiałkowe i ketogenne) i ich wpływ na procesy metaboliczne zachodzące w organizmie człowieka. Suplementy diety i ich znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Parametry biochemiczne organizmu: Analiza krwi moczu. Interpretacja wyników. Znaczenie diagnostyczne badań laboratoryjnych krwi i moczu Wpływ wysiłku fizycznego na parametry Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 16 biochemiczne krwi i moczu. Do samodzielnego studiowania przez studentów przewidziano temat: Regularne wysiłki fizyczne a zapotrzebowanie na białko. Literatura podstawowa: Hames B.D., Hooper N.M., Biochemia, krótkie wykłady, PWN, Warszawa, 2006 Stryer L., Biochemia, PWN, Warszawa 2003. Górski J., (red.) Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego, Wydawnictwo Naukowe PZWL, Warszawa, 2001 Czarkowska-Pączek B., Przybylski J., Zarys fizjologii wysiłku fizycznego, Urban & Partner, Wrocław 2002 Kłyszejko-Stefanowicz L., Dwiczenia z biochemii, PWN, Warszawa 2005. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka.Żywienie zdrowego i chorego człowieka. PZWL, 2009, Wyd. III (uzupełnione), Literatura uzupełniająca: Dembioska-Kied A., Naskalski J.W., •Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2002 Borkowski J., Bioenergetyka i biochemia tlenowego wysiłku fizycznego, 2003, AWF, Wrocław Hübner-Woźniak E., Lutosławska G., Podstawy biochemii wysiłku fizycznego, COS, Warszawa, 2000 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 17 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Brak Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): BIOFIZYKA Mgr Aleksander Kołakowski Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/15 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 15/0 2 praca własna studenta: Cele modułu: 20 35 Zapoznanie studentów ze związkiem praw fizyki z budową i funkcjonowaniem organizmu człowieka, a w szczególności z elementami fizyki ogólnej, biofizyką tkanek oraz biofizyką narządów. Dostarczenie informacji o wpływie czynników fizycznych na organizm. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna biofizyczne zasady funkcjonowania narządów i tkanek. Identyfikuje wpływ środowiska na funkcjonowanie organizmu człowieka. Zna metody fizyczne stosowane w fizjoterapii. Rozumie zjawiska fizyczne zachodzące w organizmie ludzkim. Umiejętności: Student analizuje procesy fizyczne zachodzące w organizmie człowieka. Student potrafi stosowad prawa fizyki i biofizyki do opisu funkcjonowania organizmu człowieka. Kompetencje społeczne: Student rozumie rolę znajomości biofizyki w życiu codziennym i pracy fizjoterapeuty. Potrafi samodzielnie zdobywad nowe umiejętności i pogłębiad własną wiedzę. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 18 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym Dwiczenia: audytoryjne, dyskusja, rozwiązywanie zadao Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: egzamin pisemny Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie aktywności i wypowiedzi na zajęciach Treści programowe: Biofizyka jako dziedzina nauki. Metodyka pomiarów. Metody obliczania błędów, odchylenie standardowe. Naprężenia w ciałach stałych. Prawo Wolfa. Złamania kości w zależności od składu kości i sił działających. Anizotropia kości. Podstawy mechaniki płynów. Układ krążenia. Równanie Bernoulliego. Wpływ fal mechanicznych na organizm człowieka. Wpływ przyspieszeo i stanu nieważkości na organizm człowieka. Wpływ pola elektrycznego, magnetycznego, fal elektromagnetyczny oraz prądu elektrycznego Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 19 na organizm człowieka. Neurony, budowa i mechanizm przewodzenia impulsów. Laser, budowa, zasada działania. Podstawy fotodynamicznej terapii nowotworowej. Biofizyka widzenia. Biofizyka słuchu. Biofizyka układu oddechowego. Podstawy bioenergetyki i termoregulacji ciała człowieka Wpływ niskich i wysokich ciśnieo. Literatura podstawowa: Jaroszyk F. Biofizyka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1985. Pilawski A. Podstawy biofizyki. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1985 Adamczewski I. Fizyka medyczna i elementy biofizyki. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1969 Ville C., A. i wsp. Biologia. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1996 Literatura uzupełniająca: Nałęcz, M, red. serii, Doroszewski J., Tarnecki R., Zmysłowski W., red. tomu Biosystemy tom I. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 20 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Znajomość biologii w zakresie szkoły średniej Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): BIOLOGIA MEDYCZNA dr Hanna Lewandowska Osoby prowadzące: mgr Alicja Tomaszewska Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/0 15/0 praca własna studenta: 20 35 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 2 Cele modułu: Przedstawienie najnowszych informacji z biologii komórki, histologii, embriologii, biologii rozwoju człowieka oraz genetyki. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia i procesy z zakresu cytologii i cytofizjologii, biologii molekularnej i molekularnych podstaw procesów genetycznych, genetyki i teorii dziedziczenia, histologii, biologii rozrodu i rozwoju. Opisuje budowę i funkcje tkanek, ich lokalizację w organizmie człowieka i mechanizmy ich działania i współdziałania w obrębie narządów i układów. Charakteryzuje budowę i funkcje gruczołów wydzielania wewnętrznego, wyjaśnia rolę hormonów i regulacji hormonalnej w utrzymywaniu homeostazy organizmu. Umiejętności: Student używa uzyskanej wiedzy i języka pojęciowego do odbioru i analizowania informacji z innych przedmiotów biologicznych przewidzianych w programie studiów: anatomia, biochemia, fizjologia ogólna, patologia ogólna. Kompetencje społeczne: Student samodzielnie poszerza swoją wiedzę i umiejętnie potrafi ją Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 21 przekazad w dyskusji. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Zajęcia z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, filmów, foliogramów, analiza tekstów i fotografii z dyskusją Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie ustne Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne Treści programowe: Systemy przepływu informacji w organizmie człowieka – nośniki informacji biologicznej i jej kodowanie oraz przetwarzanie, sterowanie i regulacja ( sprzężenia zwrotne), odbiorniki informacji, złożonośd równoległych i wielopoziomowych sieci operacyjnych w organizmie człowieka, zasada optymalizacji, homeostaza, neurodynamika. Molekularne podłoże funkcjonowania organizmu człowieka – budowa i rola biologiczna podstawowych grup związków organicznych, przemiany materii i energii. Molekularne podłoże procesów genetycznych – DNA i RNA, kod genetyczny, transkrypcja, translacja, organizacja materiału genetycznego (geny-jednostki transkrypcyjne), ekspresja genów i regulacja ekspresji genów, elementy epigenetyki – transpozony, mutacje genowe i chromosomowe, DNA mitochondrialne i jego zawartośd. Budowa komórki i funkcje organelli komórkowych, mechanizmy transportu przez błony biologiczne, pobudliwości i reaktywności komórek i organelli. Cykl komórkowy i jego regulacja. Mitoza i mejoza (spermatogeneza i oogeneza). Różnicowanie i specjalizacja komórek. Podstawy genetyki człowieka – genom, genotyp, fenotyp, genetyka rozwoju, prawa Mendla i Morgana, sprzężenia, współdziałanie genów, zmiennośd fluktuacyjna i alternatywna, genetyczne uwarunkowania powstawania nowotworów i innych chorób, inżynieria genetyczna, terapie genowe, biotechnologia i ich znaczenie w medycynie i rehabilitacji. Apoptoza i nekroza. Procesy starzenia się i ich podłoże molekularne. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 22 Histogeneza – pochodzenie, budowa, funkcje i lokalizacja tkanek: nabłonkowych, łącznych, mięśniowych, nerwowej, molekularne podłoże ich działania i współdziałania w obrębie narządów i układów. Budowa gruczołów wydzielania wewnętrznego, hormonalna regulacja procesów fizjologicznych. Podstawowa charakterystyka etapów embriogenezy i ontogenezy. Budowa i funkcje błon płodowych i łożyska. Wady rozwojowe. Literatura podstawowa: Gajewski A.K., Skierska E. Biologia dla studentów, AWF 1999 Kawiaka i in., Cytofizjologia, PZWL, 1990 Sawicki W., Histologia, PZWL 2000 Sobotta, opr. Ulrich Welsch, Histologia –atlas, Urban & Partner 1998 Connor M., Ferguson-Smith M., Podstawy genetyki medycznej, PZWL, 1998 Literatura uzupełniająca: Pawlikowski M., Zarys endokrynologii klinicznej, PZWL, 1995 Lowe S., Histologia człowieka, PZWL 2000 Ostrowski K., Embriologia ogólna, PZWL 1979 Kozłowski S., Wprowadzenie do fizjologii klinicznej, PZWL, 1999 Ostrowski K. , Histologia , PZWL , 1988 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 23 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia prawidłowa człowieka, biofizyka Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): BIOMECHANIKA dr Janusz Kołakowski Osoby prowadzące: mgr Aleksander Kołakowski Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 15/30 praca własna studenta: 40 55 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 4 Cele modułu: Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie właściwości mechanicznych narządów i układów oraz ruchu mechanicznego człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna biomechaniczne akty ruchowe oraz statykę człowieka. Identyfikuje prawidłową postawę ciała, ruchy w stawach i ruchy lokomocyjne. Umiejętności: Student dokonuje analizy i interpretacji biomechanicznej aktów ruchowych i statyki człowieka. Analizuje postawę ciała, ruchy w stawach oraz ruchy lokomocyjne. Dokonuje biomechanicznej analizy zmian w warunkach obciążeo zewnętrznych. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę stałego pogłębiania zdobytej wiedzy. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym i problemowy Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 24 Dwiczenia: audytoryjne, dyskusja, rozwiązywanie zadao, pracownia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: zaliczenie w pracowni Kompetencje społeczne: zaliczenie na postawie wypowiedzi na zajęciach Treści programowe: Biomechanika, zakres badao i zastosowao. Siły zewnętrzne i wewnętrzne. Właściwości mechaniczne narządu ruchu. Właściwości materiałów idealnych i rzeczywistych. Prawo Hooka. Materiały lepkosprężyste. Budowa i właściwości mechaniczne tkanki kostnej. Właściwości fizyczne kości zdrowych i w stanach patologicznych. Budowa i parametry biomechaniczne ścięgien i wiązadeł, podobieostwa i różnice. Struktura układu kostno-stawowego. Struktura biomechaniczna i funkcje kręgosłupa. Budowa i funkcje głównych stawów. Budowa i charakterystyka mięśni w warunkach statycznych i dynamicznych. Równanie Hilla. Metody badao wartości momentów siły pojedynczych zespołów mięśniowych mierzonych w warunkach statycznych i dynamicznych. Wykorzystanie elektromiografii do badania pracy mięśni. Zmiany funkcji mięśni kooczyny dolnej po urazach i operacji w obrębie stawu kolanowego oraz po alloplastyce stawu biodrowego. Mechanizm utrzymania postawy, sposoby diagnozowania patologii. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 25 Biomechaniczna analiza upadków. Chód prawidłowy i patologiczny – przyczyny zaburzeo, konsekwencje. Analiza wartości sił reakcji oraz rozkładu parcia stóp na podłoże podczas chodu. Pojęcie i pomiar symetrii funkcjonalnej. Analiza chodu człowieka po udarach, amputacji kooczyny dolnej, zaburzeniach nerwowomięśniowych. Inne formy lokomocji: pływanie i biomechanika jazdy na rowerze. Biomechaniczna analiza jazdy na wózkach inwalidzkich. Źródła obciążenia na stanowisku pracy. Ergonomiczne planowanie stanowisk pracy. Ergonomiczna ocena obciążeo niektórych pozycji przy pracy i ich wpływ na dysfunkcje, urazy i wypadki. Ergonomia pracy fizjoterapeuty. Ergonomia a profilaktyka. Literatura podstawowa: Bober t., Zawadzki J. „Biomechanika układu człowieka.” wyd. BK. Wrocław 2001, Błaszczyk W. „Biomechanika kliniczna. ” wyd. Lek. PZWL Warszawa 2004, Zagrobelny Z., Woźniewski M. „Biomechanika kliniczna. Częśd ogólna.” Wyd. AWF Wrocław 1997, Spodaryk K.: Patologia narządu ruchu” PZWL 2002 Literatura uzupełniająca: Bober T. “Biomechanika. Wybrane zagadnienia.” Wyd. AWF Wrocław 1990, Bober T. „Biomechanika chodu i biegu. Studia i monografie” AWF nr 8 , wyd. AWF Wrocław 1985, Będzioski J., „Biomechanika inżynierska” Politechnika Wrocławska, Wrocław 2006 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 26 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Fizjologia, Biochemia Student zna podstawy z zakresu biochemii jak również fizjologii człowieka DIETETYKA W FIZJOTERAPII mgr Anna Kopiczko Osoby prowadzące: studia stacjonarne Forma studiów studia niestacjonarne w/dw /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 30 praca własna studenta: 40 70 liczba punktów ECTS 4 Cele modułu: Student powinien zdobyd umiejętności oceny stanu odżywienia i stylu żywienia pacjentów oraz zdobyd wiedzę z zakresu żywienia człowieka Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawy funkcjonowania przewodu pokarmowego i przemiany składników odżywczych zachodzące w organizmie student potrafi scharakteryzowad wpływ składników odżywczych na organizm człowieka i związek sposobu żywienia ze zdrowiem, student identyfikuje wartośd energetyczną produktów i zawartośd w nich składników odżywczych, student zna zapotrzebowanie organizmu na składniki odżywcze i normy żywienia, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 27 student zna zalecenia odnośnie wielkości spożycia produktów spożywczych i zasady prawidłowego żywienia dla różnych grup populacyjnych, student zna alternatywne sposoby żywienia i sposoby racjonalizacji żywienia. Umiejętności: student ma umiejętności i kompetencje w zakresie weryfikacji, obliczania i oceny wartości odżywczej potraw, posiłków i całodziennej racji pokarmowej, gotowych wyrobów, student potrafi przedstawid propozycję postępowania przy układaniu jadłospisów dla diety zwyczajowej i diet z różnymi modyfikacjami, w tym diet alternatywnych i stosowanych w profilaktyce chorób dieto zależnych student potrafi zaproponowad ocenę sposobu żywienia w odniesieniu do norm i zaleceo żywieniowych student potrafi dokonad oceny stanu odżywienia na podstawie pomiarów antropometrycznych i metody bioelektrycznej impedancji (BIA) Kompetencje społeczne: student dąży do aktualizowania wiedzy z zakresu epidemiologii norm żywienia i zmiennych trendów żywieniowych i zaleceo World Health Organization (WHO) student wykazuje kreatywnośd w komponowaniu diet rekonwalescentów i specjalnego przeznaczenia student jest zorientowany na trendy sekularne potrzeb żywieniowych i zdrowotnych Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium pisemne na ocenę Umiejętności: wykonanie pracy zaliczeniowej na ocenę w kierunku oceny stanu odżywienia organizmu i oceny stylu żywienia poszczególnych grup populacyjnych metodami pro i Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 28 retrospektywnymi Kompetencje społeczne: ocena kreatywności studenta z zakresu dietoterapii oraz ocena pracy w zespole przy ocenie wskaźników odżywienia organizmu Treści programowe: Niezbędne składniki odżywcze i pokarmowe. Podstawowe pojęcia: wartośd odżywcza, strawnośd, przyswajalnośd, biodostępnośd. Zapotrzebowanie na składniki odżywcze a normy żywienia i zalecenia żywieniowe. Przemiana materii i energii u człowieka, bilans energetyczny, nadwaga i otyłośd, wskaźniki i zapobieganie. Rola i przemiany białka, węglowodanów, kwasów tłuszczowych oraz witamin. Zasady żywienia różnych grup populacyjnych, podobieostwa i różnice. Dietoprofilaktyka i przykłady diet w wybranych schorzeniach. Żywienie rekonwalescentów. Wzbogacanie żywności i suplementacja diety składnikami odżywczymi jako strategie racjonalizacji żywienia. Pomiary antropometryczne w ocenie stanu odżywienia. Gospodarka wodno – elektrolitowa oraz równowaga kwasowo – zasadowa organizmu. Propozycje jadłospisów z uwzględnieniem diet alternatywnych na poszczególnych etapach rehabilitacji. Literatura podstawowa: Gawęcki J,. Hryniewiecki L. (red.): Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka PZWL, Warszawa 2007. Praca zbiorowa (J. Gawęcki i L, Hryniewiecki): Żywienie człowieka.T.1 Podstawy nauki o żywieniu. PWN, Warszawa 2000 Praca zbiorowa ( red. J. Hasik i J. Gawęcki): Żywienie człowieka.T.2 Żywienie człowieka Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 29 zdrowego i chorego. PWN, Warszawa 2000 Literatura uzupełniająca: Jarosz M., Bułhak-Jachymczyk B.(red.): Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji otyłości i chorób niezakaźnych. Wydawnictwo LPZWL, Warszawa 2008. Gronowska-Senger A.: Zarys oceny żywienia, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2009. Gawęcki J., Roszkowski W. (red.): Żywienie człowieka a zdrowie publiczne. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009. Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K.: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005. Socha J. Żywienie dzieci zdrowych i chorych. Wydawnictwa Lekarskie PZWL, Warszawa 1998 Szostak-Węgierek D., A. Cichocka. Żywienie kobiet w ciąży. Wydawnictwa Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 30 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu etyki Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ETYKA Dr Barbara Lejzerowicz - Zajaczkowska Osoby prowadzące: Mgr Jolanta Rybarczyk Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/0 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 30/0 2 praca własna studenta: Cele modułu: 20 20 Zapoznanie studenta z podstawowymi stanowiskami etycznymi, szczególnie w kontekście działalności zawodowej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student identyfikuje stanowiska etyczne związane z istotnymi problemami zawodowymi. Umiejętności: Student potrafi przeanalizowad problem z zastosowaniem poznanych stanowisk etycznych. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywad problemy etyczne związane z wykonywanym zawodem. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład problemowy z wykorzystaniem metody przypadków, burzy mózgów oraz dyskusji. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 31 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie pisemne Kompetencje społeczne: zaliczenie pisemne Treści programowe: Etyka jako dyscyplina filozoficzna. Aksjologia jako nauka w wartościach – aksjologiczne podejście do człowieka. Etyka i moralnośd w życiu codziennym. Zdrowie, normy etyczne dotyczące praw człowieka w tym do zdrowia. Kodeksy etyki zawodowej ich historia, forma. Zawody zaufania publicznego. Wychowanie jako źródło zachowao wobec problemu eutanazji w świadomości społecznej. Transplantologia – jak przekazad wiadomośd rodzinie, czym poprzed argumenty dla wyrażenia zgody na pobranie organów. Aborcja w świetle prawa kanonicznego i cywilnego. Eutanazja – dobrodziejstwo czy cywilizacyjna śmierd. Konflikty etyczne i moralne w zawodach etycznych. Etyka i aksjologia w rodzinie. Czy mamy do czynienia z kryzysem moralności w społeczeostwie i u jednostki? Hospicja. Czy są potrzebne, ich znaczenie dla osób chorych. Postawy moralne personelu medycznego w kontekście śmierci. Literatura podstawowa: T. Brzezioski „Etyka lekarska” wyd. Lekarskie PZWL Warszaw 2002 M. Nestorowicz „Prawo medyczne” wyd. „Dom Organizatora” Toruo 2007 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 32 T. Ślipko „Granice życia. Dylematy współczesnej bioetyki” Kraków 1994 Literatura uzupełniająca: Kodeks Etyki Lekarskiej Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Karta Praw Pacjenta Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 33 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia prawidłowa człowieka, biologia medyczna, biochemia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): FIZJOLOGIA dr Piotr Tederko, dr Iwona Stanisławska Osoby prowadzące: mgr Alicja Tomaszewska, mgr Dariusz Tomczyk Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 45/45 45/30 praca własna studenta: 35 50 liczba punktów ECTS 5 Cele modułu: Zapoznanie z czynnością narządów i układów człowieka ze szczególnym zwróceniem uwagi na fizjologię wysiłku fizycznego. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna czynności narządów i układów człowieka, a w szczególności zna zmiany zachodzące podczas wysiłku fizycznego. Umiejętności: Student analizuje powiązania anatomiczne i funkcjonalne między układami w organizmie człowieka. Potrafi stosowad testy i próby wysiłkowe. Potrafi ocenid wpływ wysiłku fizycznego na podniesienie ogólnej sprawności i wydolności organizmu. Student diagnozuje reakcje fizjologiczne w podstawowych jednostkach chorobowych. Kompetencje społeczne: Student potrafi współdziaład z innymi w roli członka lub lidera zespołu. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 34 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład z prezentacją multimedialną. Praca w grupach, metoda projektu, projektowanie doświadczeń. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwia, zadania domowe, egzamin pisemny w formie testu Umiejętności: kolokwia, zadania domowe, zaliczenie praktyczne dwiczeo, egzamin pisemny Kompetencje społeczne: oceny cząstkowe za pracę w grupach, zadania domowe. Treści programowe: Czynnośd komórki nerwowej. Potencjały elektryczne komórki nerwowej. Pobudliwośd, pobudzenie, hamowanie. Odruchy. Mechanizm skurczu mięśnia. Zależnośd siły skurczu mięśnia od siły bodźca. Energetyka pracy mięśniowej. Mięśnie gładkie – struktura i funkcja. Czynnośd i regulacja układu krążenia. Automatyzm serca. Podstawowe metody oceny klinicznej układu krążenia. Elektrokardiografia. Liczba hematokrytowa. Grupy krwi. Proces krzepnięcia krwi. Czynnośd krwiotwórcza. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 35 Funkcje elementów morfotycznych krwi. Osocze i czynności fizjologiczne z nim związane. Chłonka – funkcja fizjologiczna. Mechanizmy odporności ustroju. Badanie czynnościowe układu oddechowego. Regulacja oddychania. Hipoksja i jej rodzaje. Pamięd. Plastycznośd układu nerwowego. Układ autonomiczny. Czucie. Mowa. Układ limbiczny. Kontrola postawy i ruchów ciała. Funkcjonowanie układu hormonalnego. Przemiana materii spoczynkowa i wysiłkowa. Termoregulacja oraz jej mechanizmy. Trawienie. Czynnośd wątroby. Energetyka ustroju. Funkcje nerek. Gospodarka wodna. Czynności rozrodcze. Menopauza i andropauza. Fizjologia kości. Pojęcie wydolności i tolerancji wysiłku. Rodzaje wysiłków fizycznych i ich charakterystyka. Reakcje na wysiłek fizyczny osób w różnym wieku. Wpływ wysiłku fizycznego na ciśnienie tętnicze krwi, tętno, objętośd wyrzutową serca i pojemnośd minutową serca. Zmiany adaptacyjne w układzie sercowo-naczyniowym pod wpływem wysiłku fizycznego różnego typu. Określenie wydolności układu krążenia i kondycji fizycznej na podstawie testów wysiłkowych. Zmiany adaptacyjne w układzie oddechowym pod wpływem wysiłku fizycznego różnego typu. Określenie wysiłkowego wydatku energetycznego na podstawie pomiarów tętna i ciśnienia Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 36 tętniczego krwi. Wpływ wysiłku na temperaturę ciała człowieka. Zmęczenie – rodzaje, lokalizacja. Fizjologiczne następstwa bezczynności ruchowej i długotrwałego pozostawania w pozycji leżącej. Literatura podstawowa: Górski J. Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa 2001. Traczyk W. Fizjologia człowieka w zarysie. PZWL, Warszawa 1989. Traczyk W., Trzebski A. Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej. PZWL, Warszawa 1989. Literatura uzupełniająca: Dziak A., Nazar K. Medycyna sportowa. PZWL, Warszawa 1991. Kozłowski S., Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1995. Ronikier A. Fizjologia sportu. Wyd. UKFiT 2001 Ronikier A. Diagnostyka czynnościowa niepełnosprawnych, skrypt AWF, Warszawa 1997 McLaughlin D., Stamford J., White D., Fizjologia człowieka. Wydawnictwo Naukowe Warszawa PWN, 2009 Ganong W. F., Fizjologia. Podstawy fizjologii lekarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 1994 Bullock J., Boyle J., Wang M., Fizjologia (NMS). Wydawnictwo Medyczne Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2000 Konturek S., Fizjologia człowieka. T. 1-5. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellooskiego, Kraków 2003 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 37 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia Prawidłowa Człowieka, Fizjologia, Fizjoterapia ogólna, Patologia ogólna. Student uzyskał zamierzone efekty kształcenia z w/w przedmiotów. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): FIZJOTERAPIA DZIECIĘCA Osoby prowadzące: mgr Ewa Włostowska Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/20 20/10 praca własna studenta: 25 45 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 3 Cele modułu: Efekty kształcenia: Teoretyczne i praktyczne opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu wybranych jednostek chorobowych i stosowania fizjoterapii w pediatrii . Wiedza: Student zna podstawowe jednostki chorobowe typowe dla wieku dziecięcego. Student rozumie zagadnienia związane z problematyką zdrowotną wieku dziecięcego z zakresu neurologii, genetyki, chirurgii, ortopedii, pulmonologii, psychiatrii. Student posiada wiedzę z zakresu stosowania fizjoterapii w wybranych jednostkach chorobowych wieku dziecięcego. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 38 Umiejętności: Student potrafi dobrad odpowiedni program usprawniania, zgodny z rozpoznaniem klinicznym, okresem chorobowym, stanem funkcjonalnym małego pacjenta. Student potrafi zdefiniowad objawy wybranych jednostek chorobowych. Kompetencje społeczne: Student potrafi ocenid możliwośd rozwiązywania problemów emocjonalnych związanych z wystąpieniem choroby w rodzinie. Student wykazuje empatię w stosunku do dziecka i rodziców. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną z elementami dyskusji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie aktywności studenta na zajęciach. Treści programowe: Zapoznanie studentów z etiopatologią chorób wieku dziecięcego z zakresu neonatologii, neurologii, genetyki, chirurgii, ortopedii, pulmonologii i psychiatrii. Ocena neurorozwojowa dziecka w okresie prenatalnym i postnatalnym, diagnostyka dziecka zagrożonego. Fizjoterapia dzieci i młodzieży w omówionych schorzeniach wieku dziecięcego. Profilaktyka powikłao podstawowych schorzeo typowych dla wieku dziecięcego. Adaptacja w wybranych schorzeniach. Literatura podstawowa: Cytowska, Winczura, Stawarski „Dzieci chore, niepełnosprawne i z utrudnieniami w rozwoju” Impuls 2008 John P. Dormans „Ortopedia pediatryczna” Elsevier Urban & Partner 2005 Lissauer, Clayden „ Pediatria” Elsevier Urban & Partner 2007 Banaszek G. „Rozwój niemowląt i jego zaburzenia a rehabilitacja metodą Vojty” alfa-medica Press Bielsko-Biała 2004 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 39 Literatura uzupełniająca: Bartel H. „Embriologia” PZWL. Warszawa 1999 Borkowska M. „Dziecko niepełnosprawne ruchowo” WSiP, Warszawa 1997 Connor M. „Podstawy genetyki medycznej” PZWL, Warszawa 1998 Czochaoska J. „Neurologia dziecięca” PZWL, Warszawa 1990 Hausmanowa-Petrusewicz I. „Choroby nerwowo-mięśniowe” PWN, W-wa 1999 Kalicioski P. „Chirurgia noworodka” Inwest-Druk Warszawa 2004 Konturek S. „Neurofizjologia” Wydawnictwo UJ Kraków 1998 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 40 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biologia medyczna, Fizjologia, Kinezyterapia, Fizjoterapia ogólna, Patologia ogólna FIZJOTERAPIA Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): CHOROBACH KLINICZNA W NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH prof. dr hab.n.med. Anna Doboszyoska dr Sławomir Grzeszczyk dr Aneta Dąbek dr Anna Olczak dr Ewa Rydzewska mgr Anita Kruczyo mgr Andrzej Rudnicki Osoby prowadzące: mgr Ewa Wachowicz mgr Jerzy Ossak mgr Ewa Włostowska mgr Anna Sikorska mgr Jacek Baj mgr Marek Kram mgr Ewa Witoń Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 41 Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 55/165 30/120 praca własna studenta: - 50 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 8 Cele modułu: Student powinien uzyskad wiedzę i zdobyd umiejętnośd oceny objawów wybranych jednostek chorobowych w zakresie pulmonologii, kardiologii, ginekologii, psychiatrii, chirurgii, neurologii oraz onkologii i opieki paliatywnej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student prawidłowo definiuje objawy wybranych jednostek chorobowych. Prawidłowo opisuje przebieg wybranych jednostek chorobowych w stopniu umożliwiającym planowanie procesu rehabilitacji. Student zna podstawowe wiadomości o chorobach wewnętrznych z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych i powiązao przyczynowo- skutkowych między objawami. Umiejętności: Student potrafi zaplanowad program usprawniania wybranych jednostek chorobowych w zakresie pulmonologii, kardiologii, ginekologii, psychiatrii, chirurgii, neurologii oraz onkologii i opieki paliatywnej. Kompetencje społeczne: Student potrafi prawidłowo określid priorytety służące realizacji zadania. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład problemowy wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia audytoryjne dwiczenia projektowe Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 42 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: zaliczenie na podstawie projektu Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie projektu Treści programowe: PULMONOLOGIA 1. Pacjent z niewydolnością oddechową częściową lub kompletną – rehabilitacja pulmonologiczna. 2. Przewlekła obturacyjna choroba płuc – podstawy kliniczne i fizjoterapia. 3. Astma oskrzelowa - podstawy kliniczne i fizjoterapia. 4. Choroby restrykcyjne płuc. Serce płucne. 5. Zespół bezdechu we śnie i towarzyszące mu powikłania. 6. Mukowiscydoza – specyfika fizjoterapii. 7. Badanie pacjenta dla potrzeb fizjoterapii oddechowej. 8. Badania czynnościowe w pulmonologii. 9. Wysiłek fizyczny w chorobach układu oddechowego. 10. Choroba niedokrwienna i zawał serca. 11. Postępowanie fizjoterapeutyczne z chorym po zawale mięśnia sercowego w I etapie rehabilitacji. 12. Postępowanie fizjoterapeutyczne z chorym po zawale mięśnia sercowego w II i III etapie rehabilitacji. 13. Testy wysiłkowe w diagnostyce chorób serca. Badanie spiroergometryczne. 14. Pacjent po przebytym ostrym zespole wieocowym – rehabilitacja kardiologiczna. Pacjent po przebytym zabiegu hemodynamicznym. 15.Wysiłek fizyczny jako jedna z form niefarmakologicznego leczenia pacjentów z niewydolnością krążenia. 16. Specyfika wysiłków fizycznych zalecanych chorym z nadciśnieniem tętniczym. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 43 17. Prewencja pierwotna i wtórna chorób serca. 18. Rodzaje zabiegów kardiochirurgicznych. 19. Pacjent po przebytym zabiegu kardiochirurgicznym. 20. Odrębnośd rehabilitacji kardiologicznej u pacjentów po implantacji rozrusznika i kardiowertera-defibrylatora. 21. Aktywnośd fizyczna jako forma leczenia otyłości dorosłych. 22. Aktywnośd fizyczna w leczeniu cukrzycy typu 2 i zespołu metabolicznego. 23. Kwestionariusze i inne narzędzia oceny aktywności fizycznej u pacjentów z różnymi schorzeniami narządów wewnętrznych. 24. Aktywnośd fizyczna u pacjentów w wieku podeszłym. 25. Rola fizjoterapeuty w leczeniu pacjentów psychiatrycznych. 26. Fizjoterapia w schorzeniach onkologicznych, także leczonych w oddziale intensywnej terapii. 27. Fizjoterapia pacjentów z restrykcyjnymi zaburzeniami wentylacji: - dwiczenia zwiększające zakres ruchów klatki piersiowej, - zapobieganie zrostom opłucnej. Fizjoterapia chorych z odmą opłucnową samoistną. 28. Fizjoterapia oddechowa u przewlekle chorych – profilaktyka zapaleo płuc. 29. Fizjoterapia pacjentów z obturacyjnymi zaburzeniami wentylacji: - dwiczenia wzmacniające siłę mięśni oddechowych. 30. Fizjoterapia w rozstrzeniach oskrzeli: - stosowanie pozycji drenażowych, technik oklepywania, inhalacji. 31. Fizjoterapia w astmie oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc. 32. Wysiłek fizyczny w astmie oskrzelowej oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc. 33. Zespół bezdechu we śnie. 34. Sposoby i metody badania aktywności fizycznej w chorobach płuc. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 44 35. Rehabilitacja w oddziale Intensywnej Terapii. GERIATRIA I PSYCHIATRIA 1. Wskazania i przeciwwskazania do rehabilitacji geriatrycznej. 2. Odrębności rehabilitacji geriatrycznej. 3. Starzenie się poszczególnych układów organizmu. 4. Fizjologia i patologia procesu starzenia się w aspekcie rehabilitacji. 5. Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta. 6. Planowanie rehabilitacji geriatrycznej. 7. Terapia zajęciowa (ergoterapia) w schorzeniach psychiatrycznych ONKOLOGIA I OPIEKA PALIATYWNA 1. Pacjent z chorobą nowotworową (badanie podmiotowe, przedmiotowe), zadania fizykoterapii i kinezyterapii w onkologii. 2. Pacjent po leczeniu operacyjnym nowotworów; postępowanie fizjoterapeutyczne przed i pooperacyjne. 3. Powikłania ze strony układu naczyniowego, oddechowego i ruchu u pacjenta onkologicznego oraz sposoby zapobiegania ich powstawaniu. 4. Podział nowotworów, diagnostyka i sposoby leczenia. 5. Rehabilitacja kobiet po mastektomii. 6. Postępowanie rehabilitacyjne w chorobie nowotworowej płuc. 7. Rehabilitacja chorych ze zmianami nowotworowymi narządu ruchu. 8. Opieka paliatywna i chory w stanie terminalnym: cele rehabilitacji w stanie terminalnym, podział bólu, postępowanie fizjoterapeutyczne w stanie terminalnym. CHIRURGIA, GINEKOLOGIA I POŁOŻNICTWO 1. Fizjoterapia w chorobach zapalnych narządu rodnego. 2. Fizjoterapia po operacjach z dostępu brzusznego ( laparotomia, laparoskopia ) 3. Fizjoterapia po operacjach na kroczu. 4. Fizjoterapia w nietrzymaniu moczu u kobiet. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 45 5. Opieka nad kobieta ciężarną: dwiczenia rehabilitacyjne i przygotowanie do porodu; fizjoterapia w okresie połogu; podstawy Szkoły Rodzenia, fizjoterapia po porodzie układu kostno-stawowego i mięśniowego. 6. Postępowanie fizjoterapeutyczne i możliwości wczesnego uruchamiania chorego w zależności od poszczególnych cięd operacyjnych. 7. Zakrzepica żylna. Profilaktyka i postępowanie fizjoterapeutyczne. Literatura podstawowa: Kokot F.: Choroby wewnętrzne Wierusz- Wysocka B., Zozulioska-Ziółkiewicz D., Pisarczyk- Wiza D., Naskręt D.: Choroby Wewnętrzne. Podręcznik dla studentów pielęgniarstwa, położnictwa i fizjoterapii. Farnik M., Trzaska – Sobczak M., Jastrzębski D., Pierzchała W.: Rehabilitacja w chorobach układu oddechowego. SAM Katowice 2005. Osiadło G.: Badania czynnościowe w diagnostyce układu oddechowego. AWF Katowice 2002. Osiadło G., Nowak Z., Plewa M.: Zespół bezdechu sennego.Fizjoterapia Polska 2006, 6, (1), 81 – 85. Bromboszcz J, Dylewicz P (red.) Rehabilitacja kardiologiczna stosowanie dwiczeo fizycznych. ELIPSA-JAIM. Kraków 2005 Folia Cardiologica: 2004, tom 11, supl. A, strony A1 – A48 Nowak Z.: Badania czynnościowe w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca. AWF Katowice 2002 Braunwald E, Goldman L. Kardiologia (red G. Opolski).Urban i Partner. Wrocław 2005 Weiss M., Zembaty A.: Fizjoterapia, Wyd. PZWL Warszawa,1996 Grodzicki T., Kocemba J., Skalska A.: Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik dla lekarzy i studentów, Wyd. Via-Medica, Gdaosk 2007 Abrams, Beers, Berkow: MSD Podręcznik Geriatrii, Wyd.Medyczne Urban&Partner, Wrocław 2001 Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna t. II, Urban & Partner, Wrocław 2003 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 46 Senn H., Drings P.: Kompendium Onkologii. WL PZWL, W-wa 1995 Milanowska K.: Kinezyterapia. WL PZWL, W-wa 2003 Fijałkowski W. i wsp.: Rehabilitacja w położnictwie i ginekologii. AWF Wrocław, 1996 Kolster B., Ebelt-Paprotny G.: Poradnik Fizjoterapeuty.Ossolineum, Wrocław, 2001. Kuch J. (red.): Rehabilitacja. WL PZWL, Warszawa, 1989 Opala- Berdzik A., Poręba R., Chmielewska D.: Współczesne fizjoterapeutyczne metody leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Fizjoterapia Polska, 2005,5, Literatura uzupełniająca: Zielioski J.: Badania wysiłkowe w ocenie czynności płuc PZWL, Warszawa1992. Osiadło G - Wybrane zagadnienia z fizjoterapii układu oddechowego. AWF, 2009. Plewa M. Wybrane metody pomiaru aktywności fizycznej w otyłości. AWF Katowice 2008. Demszczak I: Fizjoterapia w chorobach układu sercowo- naczyniowego Rosławski A. :Wytyczne fizjoterapii kardiologicznej Rosławski A.: Wybrane zagadnienia z geriatrii, AWF Wrocław, Wrocław 2001 Jabłooski L.: Podstawy gerontologii i wybrane zagadnienia z geriatrii, Wyd. „Czelej”, Lublin 2000 Deptała A.: Onkologia w praktyce, WL PZWL, W-wa 2006 Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania dwiczeo leczniczych, WL PZWL, W-wa 2005 Wozniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. WL PZWL Warszawa 2006 Noszczyk W. Chirurgia. WL PZWL Warszawa 2005 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 47 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biomechanika, Fizjologia, Kinezyterapia, Fizjoterapia ogólna, Patologia ogólna, Podstawy Fizjoterapii Klinicznej Student zna podstawowe zagadnienia z zakresu anatomii prawidłowej człowieka, biomechaniki, fizjologii, kinezyterapii, fizjoterapii ogólnej, patologii ogólnej, podstaw fizjoterapii klinicznej FIZJOTERAPIA KLINICZNA W DYSFUNKCJACH NARZĄDU RUCHU prof. dr hab. J. E. Kiwerski, prof. J.Bronarski, prof.J.Haftek, dr. P.Baranowski, dr. S. Grzeszczyk, Osoby prowadzące: mgr E. Włostowska, mgr E. Witoo, mgr M. Jaszczyoski, mgr M. Borkowska, mgr A. Brzozowski, Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 studia stacjonarne w/ćw studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS Strona 48 zajęcia zorganizowane: 45/150 45/150 praca własna studenta: 5 5 8 Cele modułu: Student powinien zdobyd umiejętności z zakresu stosowania profilaktyki zmian wtórnych, sterowania kompensacją i postępowaniem adaptacyjnym w wybranych jednostkach chorobowych Efekty kształcenia: Wiedza: student rozumie podstawowe mechanizmy kompensacji i adaptacji w wybranych jednostkach chorobowych z zakresu ortopedii, traumatologii, reumatologii, neurologii i neurologii dziecięcej. student definiuje wybrane jednostki chorobowe z zakresu ortopedii, traumatologii, reumatologii, neurologii i neurologii dziecięcej. student prawidłowo charakteryzuje wybrane jednostki chorobowe co umożliwia planowanie prawidłowego procesu rehabilitacji Umiejętności: student potrafi dobrad odpowiedni program usprawniania adekwatny do rozpoznania klinicznego, okresu choroby i stanu funkcjonalnego rehabilitowanej osoby . student posiada umiejętności z zakresu stosowania profilaktyki zmian wtórnych, sterowania kompensacją i postępowaniem adaptacyjnym w wybranych jednostkach chorobowych student potrafi wykorzystad wiedzę teoretyczną w celu kontrolowania wyników rehabilitacji i prowadzenia dokumentacji medycznej student potrafi samodzielnie i prawidłowo zastosowad odpowiednie do jednostki chorobowej i stanu funkcjonalnego pacjenta dwiczenia lecznicze i zabiegi fizykalne Kompetencje społeczne: student potrafi przewidzied społeczne skutki określonej terapii. student potrafi współpracowad z pacjentami w różnym wieku oraz współdziaład z personelem placówki medycznej Forma zajęd/metody Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 49 dydaktyczne: wykład problemowy wykład konwersatoryjny wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia audytoryjne dwiczenia projektowe Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny na ocenę. Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne Treści programowe: Praktyczne zapoznanie studentów z diagnostyką pacjenta ze schorzeniami narządu ruchu. Zespoły bólowe kręgosłupa - rtg, mielografia, radikulografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Wady wrodzone narządu ruchu. Zasady oceny badao dodatkowych. Uraz narządu ruchu, badanie kliniczne i radiologiczne. Zmiany zwyrodnieniowe narządu ruchu i alloplastyka stawów, metody oceny radiologicznej, funkcjonalnej pacjenta. Specyfika diagnostyki pacjenta ze schorzeniami reumatoidalnymi. Podstawy kliniczne w pediatrii, zagadnienia dotyczące prawidłowego i zaburzonego rozwoju psychoruchowego dziecka w wieku 0 – 18 lat, ocena neurologiczna Najczęściej występujące zespoły genetyczne i zaburzenia CUN, sposoby dobierania terapii. Podstawy kliniczne w geriatrii, zmiany typowe dla wieku starszego i ich następstwa. Ocena psychoruchowa pacjenta geriatrycznego w oparciu o testy funkcjonalne. Podstawy kliniczne w zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, metody diagnostyczne, testy diagnostyczne. Specyfika fizjoterapii w kardiologii. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 50 Fizjoterapia w onkologii. Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie. Choroby naczyniowe mózgu Choroby nowotworowe układu nerwowego Urazy ośrodkowego układu nerwowego Urazy nerwów obwodowych Choroby, w tym urazy, przebiegające z uszkodzeniem nerwów czaszkowych Zespoły zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego Zespoły zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i piersiowego Choroby przebiegające z uszkodzeniem rdzenia kręgowego piersiowego i lędźwiowego (paraplegie) Choroby przebiegające z uszkodzeniem rdzenia szyjnego (tetraplegie) Rola fizjoterapii w postępowaniu z chorym nieprzytomnym Zespoły przeciążeniowe stawu kolanowego Chondromalacja stawu kolanowego Uszkodzenia więzadeł i łąkotek stawu kolanowego Zespół bolesnego barku Uszkodzenia stożka rotatorów Bark zamrożony Zespoły przeciążeniowe stawu łokciowego Neuropatie nerwu Zespoły bólowe w obrębie nadgarstka i ręki Zespoły przeciążeniowe kręgosłupa Zespoły bólowe w obrębie stawu skokowego i stopy Reumoortopedia Specyfika fizjoterapii w chorobach reumatycznych po zabiegach ortopedycznych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 51 Zaopatrzenie ortopedyczne w chorobach reumatycznych (kompensacja czynności i mięśni). Zajęcia z kompensacji utrudnionych funkcji narządu ruchu – nauka czynności dnia codziennego. Ręka reumatoidalna - ocena kinezjologiczna i funkcjonalna, planowanie techniki usprawniania, zaopatrzenie ortopedyczne. rehabilitacji, Kierunki usprawniania w układowych chorobach tkanki łącznej, które nie zasadniczych zmian w narządzie ruchu – indywidualna praca z pacjentem wywołują Indywidualna ocena chorego z chorobami reumatycznymi Rehabilitacja dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym Rehabilitacja neurologiczna w ogniskowych uszkodzeniach OUN Rehabilitacja dzieci po urazach rdzenia kręgowego. Fizjoterapia w obwodowych uszkodzeniach układu nerwowego. Upośledzenie umysłowe i najczęstsze zaburzenia zachowania u dzieci. Fizjoterapia w wadach postawy u dzieci Fizjoterapia po urazach narządu ruchu Wybrane choroby reumatyczne- rola fizjoterapii w leczeniu Literatura podstawowa: Dega W., Ortopedia i Rehabilitacja, Warszawa, PZWL 1983. Jakimowicz W., Neurologia Kliniczna, Warszawa, PZWL 1981. Herold G., Medycyna Wewnętrzna, Warszawa, PZWL 2004. CieCieślar – Korfel A. Usprawnianie po udarze mózgu. Poradnik dla terapeutów i pracowników podstawowej opieki zdrowotnej. Wyd. Elipsa Jaim s.c Krakow 2002 Fries W., Liebenstud I Rehabilitacja w chorobie Parkinsona Wyd. Elipsa Jaim s.c Krakow 2002 Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Urban & Partner, Wrocław 2003 Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 Szczeklik A. Choroby wewnętrzne Medycyna praktyczna Kraków 2006 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 52 Zimmerman-Górska (red) Choroby reumatyczne PZWL Warszawa 2008 Zembaty A. Kinezyterapia Literatura uzupełniająca: Bruhl W., Zarys reumatologii. PZWL, 1987. Backup K., Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, 1998. Dziak A., Bóle krzyża. PZWL, 1994. Fuller G., Badanie neurologiczne-to proste. PZWL, 1995. Tyllman D., Traumatologia narządu ruchu. PZWL, 1997. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 53 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): FIZJOTERAPIA OGÓLNA Dr Marek Łyp Osoby prowadzące: Dr Adam Ogonowski Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 30/30 4 praca własna studenta: Cele modułu: 40 40 Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z ogólną problematyką niepełnosprawności, rehabilitacji, fizjoterapii i fizjoprofilaktyki. W trakcie nauki powinien on zapoznad się z taktyką postępowania fizjoterapeutycznego, hierarchią i racjonalizacją celów. Powinien nabyd umiejętności doboru środków, form i metod fizjoterapii. Powinien umied planowad, oceniad i dokumentowad proces fizjoterapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu rehabilitacji i fizjoterapii. Zna i rozumie podstawowe mechanizmy działania i skutki uboczne zabiegów fizycznych i aktywności ruchowych. Właściwie opisuje teoretyczne podstawy prawne, organizacyjne i etyczne uwarunkowania wykonywania działalności fizjoterapeutycznej. Umiejętności: Student potrafi posługiwad się podstawowym językiem medycznym z zakresu rehabilitacji i fizjoterapii. Potrafi prowadzid podstawową dokumentację medyczną z zakresu Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 54 fizjoterapii. Potrafi planowad i realizowad podstawowe działania z zakresu fizjoterapii. Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywad problemy związane z wykonywaniem zawodu. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia audytoryjne z analizą tekstów i dyskusją Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: zaliczenie ustne i projekt własny Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i projekt własny Treści programowe: Podstawowe pojęcia i definicje. Rehabilitacja integracyjna, lecznicza i ich składowe. Miejsce fizjoterapii w procesie rehabilitacji. Proces regeneracji, kompensacji i adaptacji. Fizjoterapia jako element rehabilitacji kompleksowej. Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii. Zespół rehabilitacyjny, zależności i zasady współdziałania. Osoba rehabilitowana jako podmiot. Ogólna metodyka rehabilitacji i taktyka postępowania fizjoterapeutycznego. Zasady doboru środków, form i metod fizjoterapii. Podstawy fizjoterapii szpitalnej, ambulatoryjnej oraz domowej. Rehabilitacja sanatoryjna i w ośrodku rehabilitacyjnym. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 55 Obozy i turnusy rehabilitacyjne. Czynniki fizykalne stosowane w procesie fizjoterapii. Masaż w praktyce fizjoterapeutycznej. Dokumentacja pracy fizjoterapeuty. Diagnostyka fizjoterapeutyczna. Problemy i ich rozwiązywanie związane z planowaniem, przeprowadzaniem i kontrolowaniem efektywności procesu rehabilitacji. Fizjoprofilaktyka i formy jej realizacji w różnych grupach wiekowych. Znaczenie świadomego i aktywnego współdziałania osób niepełnosprawnych w procesie rozwiązywania ich problemów zdrowotnych. Określenie uwarunkowao efektywności postępowania fizjoterapeutycznego. Systemy i metody służące ocenie efektywności i modelowaniu procesów fizjoterapeutycznych. Zagadnienia etyki zawodowej, kompetencji, odpowiedzialności moralnej i prawnej fizjoterapeuty. Literatura podstawowa: Dega W., Milanowska K. Rehabilitacja Medyczna, Warszawa, PZWL,1994. Gałkowski T., Kiwerski J. Encyklopedyczny słownik rehabilitacji, Warszawa, PZWL, 1986. Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna, Warszawa, PZWL Kuch J. Rehabilitacja, Warszawa, PZWL, 1989 Zembaty A. Kinezyterapia tom I i II, Kasper, Kraków 2002 Literatura uzupełniająca: Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Wrocław, Urban &Partner, 2003. Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. PZWL, 2006. Dega W., Senger A. Ortopedia i Rehabilitacja. Tom I i II . Warszawa, PZWL, 1996. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 56 Milanowska K. Podstawy rehabilitacji ruchowej. Tom I i II. Sport i Rurystyka, Warszawa 1981. Nowotny J. Podstawy Fizjoterapii. Tom I, II, III. Kasper 2004. Spodaryk K. Zarys Fizjologii i Patofizjologii Układu Ruchu Człowieka, Wydawnictwo AZ, 1996. Zembaty A. Kinezyterapia. Tom I i II. Kasper 2007. Czasopisma: Fizjoterapia Polska Medycyna Sportowa Postępy Rehabilitacji Journal of Rehabilitation Medicina European journal of physical and rehabilitation medicine Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 57 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia prawidłowa człowieka, biologia medyczna, biofizyka Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): FIZYKOTERAPIA Dr n.med. Lidia Zając mgr Jacek Zawisza mgr Magdalena Żółtek-Rozwadowska Osoby prowadzące: Mgr Aleksandra Iwaniszczuk mgr Agnieszka Zając mgr Aneta Tomczak-Pawlicka mgr Magdalena Grabek Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/90 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 25/80 6 praca własna studenta: Cele modułu: 30 45 Student powinien zdobyd umiejętności wykonywania podstawowych zabiegów fizykalnych oraz wiedzę z zakresu podstaw fizycznych i fizjologicznych fizykoterapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student rozumie istotę oraz główne założenia i cele fizykoterapii. Opisuje i interpretuje zjawiska biofizyczne oraz fizjologiczne zachodzące w ustroju pod wpływem poznanych bodźców fizykalnych. Zna podstawowe metody fizykoterapeutyczne. Opisuje teoretyczne podstawy techniki i metodyki wykonywania zabiegów fizykoterapeutycznych. Zna Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 58 podstawowe zagrożenia i czynniki ryzyka występujące podczas leczenia. Umiejętności: Student potrafi zaproponowad odpowiedni algorytm postępowania fizykoterapeutycznego dla pacjentów z różnymi zaburzeniami i schorzeniami narządu ruchu. Potrafi zinterpretowad normalne i paradoksalne reakcje organizmu na działanie różnych czynników fizykalnych. Potrafi uzasadnid wybór metody leczenia fizykalnego i ocenid skutecznośd po zakooczeniu kolejnych etapów terapii. Potrafi samodzielnie i prawidłowo wykonywad zabiegi fizykoterapeutyczne. Kompetencje społeczne: Student wykazuje się odpowiedzialnością w kontaktach z pacjentami, wykazuje troskę o ich dobro. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład problemowy wykład konwersatoryjny wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia audytoryjne dwiczenia projektowe Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny na ocenę. Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne. Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne. Treści programowe: Podstawy fizyczne i fizjologiczne fizykoterapii. Metodyka wykonywania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do leczenia w zakresie: (termoterapii, hydroterapii, światłolecznictwa, elektrolecznictwa, magnetoterapii, ultrasonoterapii, wziewao). Nowoczesne metody leczenia fizykalnego: światło spolaryzowane, terapia falą uderzeniową. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 59 Literatura podstawowa: Łazowski „Podstawy fizykoterapii”- AWF-Wrocław 2000r.; Mika T.-„Fizykoterapia”-PZWL-Warszawa1999r; Sieroo A. Cieślar G. „Podstawowe zasady postępowania w biostymulacji laserowej” Acta BioOptima ect.-Informatica Media-1995r.1,2,63.; Sieroo A., Cieślar G. wsp. „Magnetoterapia i Laseroterapia”- Śląska Akademia MedycznaKatowice1994r. Straburzyoski G., Straburzyoska-Lupa A. „Medycyna fizykalna”- PZWL-Warszawa 2000r. Kasprzak W., Maokowska A. Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2008 Literatura uzupełniająca: Dega W. „Ortopedia i Rehabilitacja Medyczna” PZWL-Warszawa 1998r. Domżał T. „Ból podstawowy objaw w medycynie” PZWL-Warszawa 1996r. Fiedor P., Kęcik T.(red.) „Zarys klinicznych zastosowao laserów” Ankar-Warszawa 1995r. Glinkowski W., Pokora L. „Lasery w terapii” Laser instrument Warszawa1993r. Bauer A., Wieched M. „Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych” Markmed Rehabilitacja S.C. Ostrowiec Świętokrzyski. Wydanie II. WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 FIZJOTERAPIA Strona 60 Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): HISTORIA REHABILITACJI Prof. zw. dr hab. n. med. Jerzy Kiwerski Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 6/0 6/0 liczba punktów ECTS 1 praca własna studenta: Cele modułu: 19 19 Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie historii rehabilitacji medycznej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student właściwie wyjaśnia rozwój rehabilitacji w Polsce i na świecie na przestrzeni wieków. Umiejętności: Student analizuje etapy rozwoju rehabilitacji w Polsce i na świecie. Kompetencje społeczne: Student zachowuje ostrożnośd/krytycyzm w wyrażaniu opinii na temat procesu usprawniania. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie pisemne Kompetencje społeczne: zaliczenie pisemne Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 61 Treści programowe: Historia rehabilitacji, fizjoterapii. Założenia polskiej szkoły rehabilitacji. Interdyscyplinarny charakter rehabilitacji, jej związki z innymi dziedzinami nauki. Organizacja studiów fizjoterapii, jednostek rehabilitacji. Literatura podstawowa: Nowotny J. (red.): „ Podstawy fizjoterapii”. Wyd. Kasper, Kraków 2005. Kiwerski J. (red.): „Rehabilitacja medyczna” PZWL, Warszawa 2007. Kiwerski J. (red.) : „Fizjoterapia ogólna” PZWL Kiwerski J. Kwolek A., Śliwioski Z., Woźniewski M (red.) „ Rehabilitacja Polska” Wyd. Ossolineum, Wrocław 2009 Literatura uzupełniająca: Kodeks etyki fizjoterapeuty. PTF, Pabianice 2009. Kwolek A. (red.) „ Rehabilitacja medyczna” Urban & Partner, Wrocław 2011. Milanowska K; Dega W. (red.) „ Rehabilitacja medyczna”, wyd. 4 Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2011. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 62 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): HYDROTERAPIA W FIZJOTERAPII I ODNOWIE BIOLOGICZNEJ Dr Lidia Zając Osoby prowadzące: Dr Wojciech Maciak studia stacjonarne Forma studiów studia niestacjonarne w/dw /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 30 praca własna studenta: 40 70 liczba punktów ECTS 4 Cele modułu: Zapoznanie studentów z problematyką związaną z odnową biologiczną; przedstawienie studentom sposobów leczenia stosowanych w hydroterapii i odnowie biologicznej. Efekty kształcenia: Wiedza: student zapoznaje się z podziałem metod stosowanych w hydroterapii, student poznaje sposób oddziaływania bodźców fizykalnych wykorzystywanych w hydroterapii na układy i narządy człowieka Umiejętności: student potrafi identyfikowad podstawowe problemy pacjenta, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 63 student potrafi posługiwad się językiem fachowym z zakresu hydroterapii i odnowy biologicznej w wodzie, student rozumie istotę działao medycznych i wpław na organizm pacjenta, student potrafi podjąd podstawowe działanie diagnostyczne i wykorzystuje wiedzę przedmiotową przy zastosowaniu zabiegów hydroterapeutycznych Kompetencje społeczne: student potrafi komunikowad się z członkami zespołu rehabilitacyjnego, pacjentem lub klientem, student rozumie potrzebę zdobywania wiedzy z zakresu fizjoterapii przez całe życie, student potrafi współdziaład i pracowad w zespole rehabilitacyjnym Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: zaliczenie ustne połączone z prezentacją pracy zaliczeniowej Treści programowe: Historia wodolecznictwa. Podział wodolecznictwa. Właściwości fizyczne i chemiczne wody. Wpływ temperatury wody na organizm człowieka zdrowego i chorego. Wpływ ciśnienia hydrostatycznego i siły wyporu na organizm człowieka. Wpływ zabiegów wodoleczniczych na układ krążenia, układ oddechowy, przemianę materii, przewód pokarmowy, układ wydalniczy, układ nerwowy i mięśnie szkieletowe. Ogólne działanie zabiegów hydroterapeutycznych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 64 Działanie zimna i ciepła – miejscowe i ogólne. Ogólne zasady dawkowania zabiegów hydroterapeutycznych. Urządzenia do hydroterapii. Zabiegi o wzrastającej lub zmiennej temperaturze. Nieprawidłowe odczyny naczyniowe. Fizjologia zmęczenia, specyfika zabiegów wodnych. Metody Kneippa. Wykorzystanie mieszanych form fizjoterapii: kąpiele elektryczne, bodźce mechaniczne (masaż podwodny, masaż wirowy), kąpiele tlenowe, z dwutlenkiem węgla, z dodatkami roślinnymi. Kąpiele z wykorzystaniem naturalnych tworzyw. Ekstremalne formy zabiegów hydroterapeutycznych – kąpiele w lodowatej wodzie. Sauna i kąpiel parowa. Sporty wodne dla osób zdrowych i niepełnosprawnych. Literatura podstawowa: Mika T., Kasprzak W.. Fizykoterapia, PZWL 2003. Kochaoski W.. Balneologia i hydroterapia. AWF Wrocław 2002. Literatura uzupełniająca: Muldner-Nieckowski P. Sebastiana Kneippa leczenie wodą. Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa1988. Ponikowska I. Medycyna uzdrowiskowa w zarysie.1995. Straburzyoski G. Fizjoterapia, PZWL 2006. Kasprzak W., Maokowska A. Fizykoterapia medycyna uzdrowiskowa i SPA Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 65 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiadomości i umiejętności na poziomie szkoły średniej Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): JĘZYK ANGIELSKI Mgr Monika Paszowska-Mańkowska, Mgr Ewa Anuszkiewicz Osoby prowadzące: Lingua Nova Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 0/120 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 0/120 5 praca własna studenta: Cele modułu: 5 5 Przygotowanie studenta do takiego poziomu opanowania języka angielskiego, który umożliwi mu zrozumienie i formułowanie wypowiedzi ustnych, samodzielne czytanie i tłumaczenie tekstów fachowych w języku niemieckim przy pomocy słownika, samodzielne tworzenie tekstów w postaci opisów, notatek, korespondencji, prowadzenie rozmów przez telefon. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna język angielski na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Umiejętności: Student potrafi posługiwad się językiem angielskim na poziomie biegłości B2, potrafi posługiwad się językiem specjalistycznym. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę stałego doskonalenia umiejętności językowych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 66 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Dwiczenia, lektorat, scenki, dyskusja Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności: egzamin ustny Kompetencje społeczne: egzamin ustny Treści programowe: 1. Powtórzenie wiadomości ze szkoły średniej. 2. Wymowa, zasady czytania i pisowni - kształtowanie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym, kształtowanie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i przyciskiem zdaniowym. 3. Formy mocne i słabe, prawidłowe posługiwanie się formami słabymi i mocnymi w zdaniach. Intonacja zdao oznajmujących i różnych typów zdao pytających. 4. Pisownia – grupowanie wyrazów o regularnej pisowni, jako podstawa do późniejszego zapoznania się z regułami czytania. Pisownia poznanych koocówek, przyrostków i przedrostków. 5. Utrwalenie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym w ramach poznanego słownictwa. Utrwalenie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i przyciskiem zdaniowym. 6. Przykłady akcentu pobocznego intonacji zdao dłuższych, w których następuje „złamanie” melodii zdania. 7. Pisownia poznanych koocówek, przyrostków i przedrostków. Pisownia – zasady interpunkcji, litery samogłoskowe w sylabach nieakcentowanych. 8. Zdania twierdzące, pytające i przeczące w czasie teraźniejszym z czasownikami „be”, „have”, „can”, „may”, „must”. Zdania zawierające orzecznik. Zdania zawierające dopełnienia bliższe. Zdania zawierające okolicznik miejsca i czasu. 9. Konstrukcja „there is” i „there are” w formie twierdzącej, pytającej i przeczącej. Zdania pytające ogólne, szczegółowe, alternatywne, Questions Tags, pytania, w Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 67 których zaimek pytające jest podmiotem (Who is there ?). 10. Zdania w formie twierdzącej, pytającej i przeczącej w czasach Present Simple, Present Continous, Past Simple, Past Continous. 11. Rzeczownik: regularna i nieregularna liczba mnoga, forma dzierżawcza imion nazw i stworzeo, rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Przedimek określony i nieokreślony w zdaniach. Zaimki osobowe w przypadku podmiotu i dopełnienia. Zaimki wskazujące i pytające. Zaimki zwrotne. Trzy formy podstawowe czasowników. 12. Zdania twierdzące, pytające i przeczące z czasownikami „be”, „have”, „can”, „may”, „must” w czasach Past Simple i Present Perfect. Czas Past Simple a Present Perfect. Czas Present Perfect Continous. 13. Części mowy: rzeczowniki policzalne i niepoliczalne występujące tylko w liczbie pojedynczej (many, much, plenty of, a lot of, a little, a few), stopniowanie przymiotników. Zaimki some i any i złożenia: nothing, nobody, nooone. Stopniowanie przysłówków. Zdania twierdzące, pytające i przeczące w czasie Past Perfect. Zdania złożone. Zdania Future Continous, Future Perfect, Future Perfect Continous. Konstrukcja zdaniowa z dopełnieniem bliższym i przyimkowym. 14. Okresy warunkowe. Zdania w stronie biernej. Następstwo czasów i mowa zależna. 15. Mówienie o teraźniejszości, przeszłości i przyszłości (charakterystyka człowieka, zdrowie, kontakty z ludźmi, usługi, komunikacja i transport, praca, dom i miejsce zamieszkania, rodzina, wypoczynek i rozrywka, podróże i turystyka, środowisko naturalne i zagrożenia z nim związane, położenie geograficzne, kultura i cywilizacja, zagrożenia cywilizacyjne, patologie społeczne, oświata i szkolnictwo wyższe, ochrona zdrowia, środki przekazu informacji, ochrona informacji, nowe zjawiska kulturowe i społeczne, instytucje paostwowe, system prawny). 16. Opracowywanie dokumentów, cv. 17. Relacjonowanie i streszczanie tekstów i wypowiedzi z zakresu medycyny i dietetyki. 18. Sytuacyjne wykorzystanie języka. 19. Dwiczenia z wykorzystaniem artykułów naukowych z obszaru kierunku studiów. 20. Konwersacje na tematy związane z medycyną i fizjoterapią. Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 68 Bałuk - Ulewiczowa T., Jodłowiec M.: Mały podręcznik tekstów pisanych, Wydawnictwo PWN, Warszawa-Kraków 1998. Benn C., Dummett P.: Reward- Resourse Pack, Macmillian Heineman 2001. Bruice K., Ellis M., O’Driscoll N.: Socializing, Longman 1990. Burke K., Brooks J.: Wavelenght, Longman 2000. Evans V.: FCE Practice – exam papers, Express Publishing 2006. Evans V.: FCE – Listening and Speaking Skills, Express Publishing 2006. Literatura uzupełniająca: Murphy R.: Grammar in Use, Wyd. Cambridge University Press, third edition. Oxenden C., Latham-Koenig Ch.: English File, Oxford University Press 2006. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 69 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia Podstawowy zakres wiedzy (poziom liceum ogólnokształcącego) z dziedzin tj. biologia, chemia, fizyka. KINEZJOLOGIA Dr hab. med. Wojciech Mikuła Osoby prowadzące: Dr n. med. Katarzyna Kiwerska-Jagodzińska studia stacjonarne Forma studiów studia niestacjonarne liczba punktów ECTS w/dw /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 15/30 praca własna studenta: 40 55 4 Cele modułu: Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do analizy czynnościowej mechaniki ruchu człowieka w warunkach prawidłowych oraz w różnych zaburzeniach układu ruchu Efekty kształcenia: Wiedza: student definiuje jedno- i wielostawowy aparat ruchu oraz procesy odpowiadające za kontrolę postawy ciała, student zna i rozumie na czym polega czynnośd bioelektryczna i mechaniczna mięśni oraz kontrola dowolna pojedynczego mięśnia, student zna wzorce ruchów jednostawowych oraz rozumie na czym polega proces kontroli ruchów lokomocyjnych, student wyjaśnia i tłumaczy zjawisko kinestezji, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 70 student identyfikuje problemy sterowania ruchami w stanach patologicznych, student rozumie mechanikę ruchu i jest w stanie opisad jej cechy Umiejętności: student posiada umiejętności analizowania psychologicznych i fizjologicznych reakcji ludzkiego organizmu na krótkotrwały i bardzo intensywny wysiłek fizyczny, student dokonuje oceny różnych form adaptacji organizmu ludzkiego na chroniczną lub długotrwałą aktywnośd fizyczną, student analizuje procesy kontrolujące ruch i jest w stanie samodzielnie określid czynniki wpływające na nabywanie zdolności motorycznych, student weryfikuje psychologiczne efekty fizycznej aktywności na ludzkie zachowanie, student potrafi opisad i poddad analizie czynnościowej proste i złożone ruchy człowieka w warunkach prawidłowych oraz w różnych zaburzeniach układu ruchu. Kompetencje społeczne: student ma zdolnośd do autonomicznego i odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadao, Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład problemowy wykład konwersatoryjny wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia audytoryjne (analiza tekstów naukowych, case studies, dyskusja, zagadnienia problemowe) Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: projekt własny studenta- prezentacja multimedialna Kompetencje społeczne: projekt własny studenta- prezentacja multimedialna Treści programowe: Budowa makro- i mikroskopowa oraz funkcje tkanki mięśniowej. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 71 Różnice w budowie kośdca kooczyny górnej i dolnej - powiązanie budowy z funkcją. Podobieostwa w budowie kośdca kooczyny górnej i dolnej – powiązanie budowy z funkcją. Budowa stawu - stałe i niestałe elementy budowy, podział stawów ze względu na ich budowę. Rodzaje połączeo kostnych z punktu widzenia ich możliwości ruchowych, podział czynnościowy połączeo kości. Rodzaje ruchów, jakie mogą byd wykonywane w stawach człowieka (oś i płaszczyzna każdego ruchu).Sposób opisywania ruchów. Stopieo swobody ruchu – definicja, wzór liczby stopni swobody, przykłady. Klasy par kinematycznych w narządzie ruchu człowieka i ich związek ze stopniami swobody ruchu. Urządzenia amortyzujące w aparacie ruchu, przykłady z uzasadnieniem. Elementy chroniące strukturę stawu w statyce i w trakcie jego pracy, przykłady z uzasadnieniem. Czynniki ograniczające ruchomośd stawu – znaczenie takich ograniczeo. Stawy sprzężone – definicja, znaczenie, przykłady i budowa na wybranych przykładach. Rodzaje dźwigni występujących w narządzie ruchu człowieka- omówienie na przykładach (rodzaj i odmiana dźwigni , korzyści płynące z jej stosowania). Kąt ścięgnowo-kostny; jego wpływ na wielkośd składowej stawowej i obrotowej siły mięśniowej. Znaczenie obydwu składowych dla stawu. Przykłady czynnościowe. Akton – definicja i przykłady. Sposób działania mięśnia wieloaktonowego na wybranych przykładach. Rodzaje pracy mięśni szkieletowych, charakterystyka, omówienie na przykładach. Pojęcia: ramienia dźwigni, ramienia siły, momentu siły mięśniowej i siły oporu – omówienie na przykładzie. Formy współdziałania mięśni (agonistyczne, synergistyczne, antagonistyczne, taśmy mięśniowe) – omówienie na przykładach. Hipomochliony stałe i warunkowe – znaczenie, różnice i przykłady. Łaocuch biokinematyczny otwarty i zamknięty – definicja, znaczenie, omówienie na przykładach Mięśnie wyrazowe twarzy – specyfika ich budowy i działania. Skutki porażenia nerwu twarzowego. Połączenia kręgosłupa – rodzaje, budowa i możliwości ruchowe. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 72 Stawy: potyliczno-szczytowy i szczytowo-obrotowy – budowa (elementy typowe i nietypowe) i możliwości ruchowe (rodzaj, oś, płaszczyzna i zakres ruchu, liczba stopni swobody, klasa pary kinematycznej).. Budowa kręgu – analogie i różnice w poszczególnych odcinkach kręgosłupa. Wpływ zmian w budowie kręgów na zakres ruchomości poszczególnych odcinków kręgosłupa Krzywizny kręgosłupa – czas powstawania, rola i powiązanie z postawą pionową człowieka. Czynniki (mechanizmy) decydujące o wytrzymałości kręgosłupa na przenoszenie obciążeo Ruchy tułowia, ich analiza i zakres, rodzaje pracy poszczególnych grup mięśniowych w zależności od rodzaju ruchu- praca ekscentryczna i koncentryczna. Morfologia mięśni posturalnych i ich rola w kształtowaniu postawy. Funkcje kręgosłupa i rodzaje jego stabilizacji. Najczęstsze wady postawy. Budowa i połączenia klatki piersiowej przystosowujące ją do ruchów oddechowych (konstrukcja kostna, rodzaje, budowa i możliwości ruchowe połączeo, charakterystyka stawów sprzężonych i ich rola). Mechanika oddychania (rodzaje ruchów oddechowych, udział stawów i mięśni). Mięśnie wspomagające oddychanie i czynniki warunkujące takie ich działanie. Budowa ściany jamy brzusznej i punkty jej zmniejszonej oporności. Zjawisko „tłoczni brzusznej” – udział mięśni, znaczenie. Skutki porażenia mięśni ściany jamy brzusznej. Połączenia obręczy kooczyny górnej - budowa i możliwości ruchowe. Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach obręczy kooczyny górnej i udział mięśni w ich realizacji. Staw ramienny - budowa i możliwości ruchowe. Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie ramiennym i udział mięśni w ich realizacji. Skutki niedowładów izolowanych mięśnia naramiennego i zębatego przedniego. Staw łokciowy - budowa i możliwości ruchowe Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie łokciowym i udział mięśni w ich realizacji Podobieostwa i różnice połączeo promieniowo-łokciowych- budowa, możliwości ruchowe i udział mięśni w ich realizacji. Staw promieniowo-nadgarstkowy- budowa i możliwości ruchowe. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 73 Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie promieniowo-nadgarstkowym i udział mięśni w ich realizacji. Stawy ręki - budowa i możliwości ruchowe. Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach ręki i udział mięśni w ich realizacji. Rola kości nadgarstka i stawu śródnadgarstkowego. Anatomiczne i biomechaniczne czynniki warunkujące zdolnośd kciuka do opozycji. Mechanika chwytu (rodzaje chwytu, udział stawów i mięśni). Składowe ruchy w poszczególnych stawach prowadzące do chwytu precyzyjnego (udział stawów i mięśni) - konieczna liczba stopni swobody. Objawy czynnościowe uszkodzenia nerwów: promieniowego, łokciowego i pośrodkowego. Połączenia obręczy kooczyny dolnej - budowa i możliwości ruchowe. Mięśnie stabilizujące dynamicznie miednicę i skutki ich niewydolności. Staw biodrowy - budowa i możliwości ruchowe. Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie biodrowym i udział mięśni w ich realizacji Staw kolanowy - budowa i możliwości ruchowe. Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie kolanowym i udział mięśni w ich realizacji. Budowa i rola aparatu wyprostnego stawu kolanowego. Mechanizmy biernej i czynnej stabilizacji stawu kolanowego. Składowe czynności zakładania nogi na nogę (udział stawów i mięśni)- konieczna liczba stopni swobody. Stawy piszczelowo-strzałkowe - budowa i możliwości ruchowe, rola błony międzykostnej. Staw skokowy górny i dolny – budowa, systemy stabilizacji biernej i czynnej, możliwości ruchowe. Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach skokowych i udział mięśni w ich realizacji. Stawy stopy - budowa i możliwości ruchowe Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach stopy i udział mięśni w ich realizacji. Stopa jako ważne ogniwo amortyzacji w narządzie ruchu (udział stawów i mięśni). Rozkład sił podczas stania. Rodzaje łuków stopy, systemy odpowiedzialne za ich utrzymanie. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 74 Rodzaje stabilizacji kooczyny dolnej- mechanizm Puttiego. Objawy izolowanych uszkodzeo nerwów: kulszowego, piszczelowego, strzałkowego wspólnego. Analiza czynnościowa chodu, biegu i skoku – różnice i podobieostwa Literatura podstawowa: Pamela Mac Kinnon, John Morris: Oksfordzki podręcznik anatomii czynnościowej, T. 1-3, Wyd. 1, PZWL, Warszawa 1997 Janusz Wiesław Błaszczyk: Biomechanika kliniczna. PZWL, Warszawa, 2004 Kazimiera Milanowska, Adam Rosławski: Podstawy rehabilitacji ruchowej w dysfunkcjach narządu ruchu Kazimiera Milanowska i WSP.: Podstawy rehabilitacji ruchowej T.1, W dysfunkcjach narządu ruchu T.2 Krzysztof Spodaryk: Wprowadzenie do patologii układu ruchu człowieka. PZWL, Warszawa, 2002 Janusz Nowotny: Edukacja i reedukacja ruchowa, Kraków 2003 wyd.1 Swietłana Masgutowa, Nelly Akhmatova: Integracja odruchów dynamicznych i posturalnych z układem ruchowym całego ciała. W-wa 2005, wyd.1 Literatura uzupełniająca: Artur Dziak (red). Zamknięte uszkodzenia tkanek miękkich narządu ruchu. PZWL, Warszawa, 1985 . Jürgen Krämer: Ortopedia. Springer PWN, Warszawa, 1997. Jerzy Kuch (red): Rehabilitacja. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 1989. Kazimiera Milanowska: Kinezyterapia. PZWL, Warszawa, 2002: wyd VI. Robert H. Whitaker, Neil R. Borley: Anatomia błyskawicznie. PZWL, Warszawa, 2002. Janusz Nowotny: Kształcenie umiejętności ruchowych - podstawy teoretyczne oraz aspekty praktyczne, wydanego nakładem Śl.A.M. Katowice 2002 Maria Borkowska: Integracja sensoryczna na co dzieo. PZWL W-wa 2010 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 75 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Student wykazuje znajomość zagadnień związanych ze znajomością, biomechaniki, fizjologii, kinezjologii oraz anatomii prawidłowej człowieka Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): KINEZYTERAPIA mgr Joanna Cieplioska dr Anna Olczak mgr Małgorzata Borkowska mgr Radosław Chęd mgr Iwona Drewnik mgr Małgorzata Dymitrowicz Osoby prowadzące: mgr Anna Kawsiborska mgr Bożena Mędak mgr Agnieszka Redlich mgr Alicia Staniaszek mgr Marzena Święcka mgr Magdalena Wiśniewska mgr Adam Żbikowski Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 40/130 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 35/115 7 praca własna studenta: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 5 25 Strona 76 Cele modułu: Przygotowanie studenta do oceny przedmiotowej i podmiotowej pacjenta oraz zapoznanie studenta z metodami i formami pracy z pacjentem stosowanymi w kinezyterapii. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna i rozumie zadania fizjoterapeuty w procesie usprawniania. Zna formy, środki, metody oraz techniki stosowane w kinezyterapii. Wyjaśnia teoretyczne podstawy metodyki wykonywania dwiczeo kinezyterapeutycznych. Rozumie znaczenie oceny stanu pacjenta w postępowaniu kinezyterapeutycznym Umiejętności: Student przewiduje skutki prowadzonej terapii. Potrafi scharakteryzowad problemy pacjenta, posługuje się aparaturą wykorzystywaną w procesie usprawniania. Potrafi określid potencjalne wskazania i przeciwwskazania do wykonywania dwiczeo leczniczych. Samodzielnie konstruuje optymalny program usprawniania pacjenta dostosowany do stanu zdrowia podopiecznego. Student potrafi prowadzid dokumentację pracy z podopiecznym. Kompetencje społeczne: Student zachowuje ostrożnośd/krytycyzm w wyrażaniu opinii na temat procesu usprawniania. Wykazuje odpowiedzialnośd w pracy z pacjentem. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną, dwiczenia: audytoryjne, dwiczenia projektowe, case studies. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 77 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę. Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne (projekt) Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne (projekt) Treści programowe: Wprowadzenie do kinezyterapii. Badanie podmiotowe pacjenta – wywiad. Pomiary liniowe obwodów ciała. Pomiary liniowe długości względnych i bezwzględnych – kooczyna górna. Pomiary długości względnych i bezwzględnych – kooczyna dolna. Pomiary kątowe zakresu ruchomości stawów kooczyny górnej. Zapis metodą SFTR. Pomiary kątowe zakresu ruchomości stawów kooczyny dolnej. Zapis metodą SFTR. Pomiary zakresu ruchomości całego kręgosłupa oraz jego poszczególnych odcinków. Zapis metodą SFTR. Ocena siły mięśniowej metodą Lovetta – obręcz barkowa, kooczyna górna. Ocena siły mięśniowej metodą Lovetta – obręcz biodrowa, kooczyna dolna. Testy funkcjonalne w obrębie kooczyny dolnej. Szczegółowe badanie postawy ciała pod kątem wykrycia wad postawy w płaszczyźnie strzałkowej. Przedstawienie pojęd związanych z bocznym skrzywieniem kręgosłupa Przedstawienie wad w obrębie klatki piersiowej. Przedstawienie wad w obrębie kolan. Przedstawienie wad w obrębie stóp Technika wykonywania dw. biernych i czynno-biernych. Technika wykonywania dw. samowspomaganych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 78 Technika wykonywania dw. czynnych. Technika wykonywania dw. czynnych w odciążeniu. Technika wykonywania dw. czynnych w odciążeniu z oporem. Technika wykonywania dw. czynnych z oporem. Technika wykonywania dw. izometrycznych i synergistycznych. Technika wykonywania dw. oddechowych. Technika wykonywania dw. równoważnych i koordynacyjnych. Technika wykonywania dw. rozluźniających i relaksacyjnych. Technika wykonywania dw. dwiczeo ogólnousprawniających. Metody kinezyterapeutyczne. Wyciągi. Redresje. Poizometryczna relaksacja mięśni. Pionizacja. Chód prawidłowy i patologiczny. Nauka chodu. Literatura podstawowa: Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, 1995. Kasperczyk T. Wady postawy ciała – diagnostyka i leczenie. Wydawnictwo Kasper, Kraków 2004. Milanowska K., Kinezyterapia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006 Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania dwiczeo leczniczych. PZWL, Warszawa 2000. Zembaty A. Kinezyterapia. Wydawnictwo Kasper, Kraków 2002. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 79 Zembaty A., Kinezyterapia. Tom I i II. Wydawnictwo Kasper, Kraków 2002. Zeyland-Malawka E. Dwiczenia korekcyjne. Wydawnictwo AWFiS Gdaosk, 1994. Literatura uzupełniająca: Kilar J.Z., Lizis P., Leczenie ruchem. Tom I i II. Wydawnictwo Kasper, Kraków 1996. Rosławski A., Skolimowski T., Badania czynnościowe w kinezyterapii. AWF Wrocław, Wrocław 1978. Śliwa W. Wady postawy ciała i ich ocena. Wydawnictwo Edytor, Legnica 2005. Wilczyoski J. „Korekcja wad postawy człowieka” Wydawnictwo ARTHROPOS, 2001. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 80 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Przedmioty wprowadzające wraz z wymaganiami wstępnymi 1.Podstawy fizjoterapii klinicznej w dysfunkcjach narządu ruchu i chorobach narządów wewnętrznych. NAZWA PRZEDMIOTU: KLINICZNE ZASTOSOWANIE FIZYKOTERAPII Osoby prowadzące: Dr Lidia Zając Forma studiów 2.Fizykoterapia-aspekty biofizyczne i fizjologiczne. studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów w/ćw ECTS: w/dw zajęcia zorganizowane: 30 60 liczba punktów ECTS 5 praca własna studenta: 65 95 1.Przedstawienie klinicznych zasad postępowania fizykalnego w zaburzeniach zdrowia, w których skutecznośd fizykoterapii została udokumentowana. Cele modułu: 2.Weryfikacja dawnych i nowoczesnych metod fizykoterapeutycznych w procesie doświadczenia klinicznego u chorych z dysfunkcjami wymagającymi postępowania fizjoterapeutycznego. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawy zastosowania fizjoterapii w ortopedii, traumatologii, reumatologii, neurologii, chorobach wewnętrznych, ginekologii i położnictwie, chorobach układu oddechowego, dermatologii i stomatologii oraz fizykalnych metod w leczeniu trudno gojących się ran. Umiejętności: student dobiera zabiegi z zakresu fizjoterapii u osób z chorobami i dysfunkcjami dotyczącymi różnych narządów i układów Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 81 Kompetencje społeczne: przestrzega właściwych relacji z pacjentem, okazuje zrozumienie dla problemów wynikających z niepełnosprawności, kalectwa czy przewlekłej choroby Metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny. Panel dyskusyjny. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu: Wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne: wykonanie pracy zaliczeniowej polegającej na przygotowaniu referatu z tematu związanego z treściami programowymi przedmiotu. Treści programowe: Biofizyczne i kliniczne aspekty bodźców fizykalnych. Charakterystyka poszczególnych bodźców fizykalnych. Zastosowanie fizykoterapii w leczeniu schorzeo narządu ruchu. Kliniczne zastosowanie fizykoterapii 1.Zastosowanie fizykoterapii w ortopedii. 2. Zastosowanie fizykoterapii w traumatologii. 3.Zastosowanie fizykoterapii w reumatologii. 4.Zastosowanie fizykoterapii w neurologii. 5. Zastosowanie fizykoterapii w chorobach wewnętrznych. 6. Zastosowanie fizykoterapii w ginekologii i położnictwie. 7. Zastosowanie fizykoterapii w chorobach układu oddechowego. 8. Zastosowanie fizykoterapii w dermatologii i stomatologii. 9.Zastosowanie fizykalnych metod w leczeniu trudno gojących się ran. 10.Udział nowoczesnych metod fizykalnych w rehabilitacji pacjentów z dysfunkcjami narządu ruchu Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 82 T. Mika – Fizykoterapia, PZWL, 2003 I Konarska - Medycyna fizykalna, PZWL, 2002 G. Straburzyñski – Fizykoterapia, PZWL, 2005 A .Franek , E.Franek , A . Polak – Nowoczesna elektroterapia, Katowice, 2004 J.Jankowiak – Fizykoterapia ogólna i kliniczna, PZWL, 1998 B . Kolster - Poradnik fizjoterapeuty, Wrocław, 2003 W.Kochanski – Medycyna fizykalna, Gliwice, 2009 J.Łazowski – Podstawy fizykoterapii, AWF Wroclaw, 2002 T. Mika - Fizykoterapia, PZWL Warszawa, 1999 A. Sieroo, G. Cieślar – Podstawowe zasady postępowania w biostymulacji laserowej Acta Bio-Optima ect, Informatica Media, 1995 1,2 63 A. Sieroo, G. Cieślar wsp - Magnetoteraia i Laseroterapia, Śląska Akademia Medyczna, Katowice, 1994 A. Straburzyoski, G Straburzyoska-Lupa - Medycyna fizykalna, PZWL Warszawa, 2000 Literatura uzupełniająca: W. Dega - Ortopedia i Rehabilitacja Medyczna, PZWL Warszawa, 1998 T. Domżał - Ból podstawowy objaw w medycynie, PZWL Warszawa, 1996 P.Fiedor , T.Kęcik - Zarys klinicznych zastosowao laserów Ankar, Warszawa, 1995 W.Glinkowski,L. Pojkora - Lasery w terapii Laser instrument, Warszawa, 1993 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 83 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia prawidłowa człowieka, fizjologia, biomechanika, pedagogika, psychologia - podstawowa wiedza z anatomii człowieka - znajomość podstaw fizjologii wysiłku fizycznego - podstawy biomechaniki ruchu - wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej - wiedza z zakresu psychofizjoterapii Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): KSZTAŁCENIE RUCHOWE I METODYKA NAUCZANIA RUCHU mgr Elżbieta Paszowska mgr Anna Kopiczko mgr Michał Starczewski mgr Maciej Zawadzki mgr Rafał Tłokiński Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 45/105 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 45/105 7 praca własna studenta: Cele modułu: 25 25 Student powinien zdobyd umiejętności prowadzenia zajęć ruchowych i asekuracji pacjentów podczas wykonywanych ćwiczeń oraz zdobyd wiedzę z zakresu organizacji prowadzenia zajęd ruchowych oraz wpływu poszczególnych form aktywności na organizm człowieka. Efekty kształcenia: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 84 Wiedza: - student posiada wiedzę w zakresie nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej w zakresie fizjoterapii - student posiada wiedzę z zakresu budowy i funkcji organizmu człowieka ze szczególnym uwzględnieniem narządu ruchu - student definiuje terminy z metodyki ogólnej nauczania ruchu - student definiuje cele i zadania kształtowania umiejętności ruchowych - student zna dostępne środki metodyczne stosowane w zajęciach ruchowych - student zna zasady bezpieczeostwa i higieny zajęd - student charakteryzuje formy organizacyjne procesu usprawniania - student zna klasyfikację metod nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych i zdolności motorycznych w pracy z pacjentami z dysfunkcjami narządu ruchu i schorzeniami współtowarzyszącymi - student zna teorie powstawania wad postawy ciała, metody rozpoznawania, oraz możliwości przeciwdziałania im i terapii Umiejętności: - student wykazuje umiejętnośd postrzegania aktów ruchowych człowieka w różnym ujęciu procesu uczenia się i nauczania ruchów z szczególnym uwzględnieniem nowych form i metod usprawniania ruchowego - student potrafi zaprojektowad proces nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych z uwzględnieniem aspektów rozwojowych i metodyki nauczania ruchu - student potrafi wykorzystad i poprawnie zastosowad różne formy aktywności oraz sposoby budowania progresji oddziaływania ruchem - student ma umiejętnośd projektowania poszczególnych etapów procesu opanowywania umiejętności ruchowych - student potrafi zweryfikowad i dokonad analizy osiągniętych wyników przeprowadzonego procesu usprawniania ruchem - Student potrafi przygotowad konspekt zajęd z korekcji poszczególnych wad postawy ciała - Student powinien zdobyd umiejętności oceny i korekcji wad postawy ciała - Student potrafi określid etiologię wad postawy, typologię postawy ciała i metody oceny sylwetki oraz zasady postępowania korekcyjnego Kompetencje społeczne: - student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie - student okazuje szacunek wobec pacjenta, klienta, grup społecznych oraz troskę o ich dobro na każdym etapie usprawniania ruchem i korekcji wad postawy ciała - student potrafi współdziaład i pracowad w grupie - student potrafi odpowiednio określid priorytety służące realizacji zadao ujętych w procesie nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych - student potrafi rozwiązywad najczęstsze problemy związane ze specyfiką oddziaływania ruchem - student dba o bezpieczeostwo własne i otoczenia, w tym przestrzega zasad bezpieczeostwa - student rozumie potrzebę dbania o poziom sprawności własnej (fizycznej i intelektualnej) niezbędnej dla wykonywania zadao związanych z prawidłowym przebiegiem procesu kształcenia ruchowego i korekcji wad postawy ciała Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 85 Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia: praca w grupach, analiza zdarzeo przypadków – case studies, warsztatowe, samodzielne opracowanie konspektów zajęd i poprowadzenie zajęd ruchowych Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Forma i warunki zaliczenia: przedmiot kooczy się zaliczeniem z oceną i egzaminem W ramach zaliczenia dwiczeo studenci są oceniani na podstawie: ocen cząstkowych – sprawdzian testuje osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie wiedzy i umiejętności. projektu własnego – projekt weryfikuje osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie umiejętności. W ramach zaliczenia wykładów studenci są oceniani na podstawie: Egzamin weryfikuje osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie wiedzy i umiejętności. Treści programowe: 1. Miejsce i rola umiejętności ruchowych w aktywności fizycznej człowieka zdrowego i niepełnosprawnego. 2. Uczenie się i nauczanie czynności ruchowych z zastosowaniem podstawowych zasad, metod i środków nauczania czynności ruchowych. 3. Antropomotoryczne ujęcie możliwości i uwarunkowao procesu uczenia się i doskonalenia umiejętności ruchowych człowieka. 4. Etapy opanowywania czynności ruchowych w powiązaniu z rodzajem aktywności ruchowej. 5. Proces kontroli poziomu opanowywania czynności i sposobu analizy osiągniętych rezultatów usprawniania ruchem. 6. Nauczanie czynności ruchowych u niepełnosprawnych z uwzględnieniem kształtowania równowagi ciała, zdolności koordynacyjnych i niektórych czynności manualnych. 7. Zasady lokomocji na wózkach inwalidzkich i zastosowanie ich w praktyce sportu osób niepełnosprawnych. 8. Formy kształcenia umiejętności ruchowych oraz aktywne i pasywne formy dwiczeo w wodzie przydatne w procesie usprawniania. 9. Planowanie procesu nauczania czynności ruchowych osób niepełnosprawnych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 86 10.Kontrola i ocena w nauczaniu czynności ruchowych. 11. Bezpieczeostwo i higiena zajęd. 12. Program i metody postępowania korekcyjnego – reedukacja posturalna w poszczególnych rodzajach wad postawy ciała. 14. Dokumentacja postępowania korekcyjnego. Literatura podstawowa: Kasperska K., Smolis-Bąk E., Białoszewski D., Metodyka Nauczania Ruchu Jezierski R., Rybicka A. (2002) Gimnastyka. Teoria i metodyka. AWF Wrocław Groffik D (2009) Metodyka stosowania dwiczeo fizycznych w profilaktyce i terapii AWF Katowice Kolarczyk E., Arlet A., Gimnastyka. Skrypt dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego kierunku Fizjoterapia. AWF, Kraków 2004. Bahrynowska- Fic J. (2006) Właściwości i metodyka dwiczeo fizycznych oraz sport inwalidzki, PZWL Warszawa Czabaoski B. (2000) Kształcenie psychomotoryczne, AWF Wrocław Bondarowicz M., Staniszewski T. (2000), Podstawy teorii i metodyki zabaw i gier ruchowych. AWF, Warszawa. Nowotny J. (2003) Edukacja i reedukacja ruchowa, WK Kraków Osioski W. (2000) Antropomotoryka, AWF Poznao Kutzner – Kozioska M. (red.): Proces korygowania wad postawy, AWF Warszawa 2004 Kasperczyk T.: Wady postawy ciała diagnostyka i leczenie. Kraków 2004 Owczarek S.: Atlas dwiczeo korekcyjnych, WSiP SA Warszawa 1998 Owczarek S.: Korekcja wad postawy. Pływanie i dwiczenia w wodzie, WSiP, Warszawa 1999. Owczarek S.: Bondarowicz M.: Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej. WSiP Warszawa 2001 Kiwerski J.: Schorzenia i urazy kręgosłupa. PZWL Warszawa 2011 Literatura uzupełniająca: Ronikier A. (1997) Diagnostyka czynnościowa osób niepełnosprawnych, AWF Warszawa Maszczak T. (2004) Metodyka Wychowania Fizycznego AWF Warszawa Trzcioska D.: Gimnastyka kompensacyjno korekcyjna w przedszkolu. AWF Warszawa 2005 Nowotny J.: Dwiczenia korekcyjne w systemie stacyjnym. AWF Katowice 2001 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 87 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiadomości ze szkoły średniej Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): KULTURA I FILOZOFIA W PROCESIE TERAPEUTYCZNYM dr Barbara Sokołowska Osoby prowadzące: dr Barbara Lejzerowicz-Zajączkowska Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 50 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 25 3 praca własna studenta: Cele modułu: 25 50 Zapoznanie z podstawowymi definicjami kultury, poznanie roli, jaka odgrywa w rozwoju człowieka. Poznanie znaczenia terapii np. poprzez sztukę, książkę, muzykę. Kształtowanie umiejętności poprawnej konwersacji, głównie w relacji lekarz – pacjent, rozumienie niewerbalnych komunikatów. Efekty kształcenia: Wiedza: student definiuje: pojęcie kultury, norm społecznych, dialogu, dialogu międzykulturowego, erystyki; rozumie: rolę sztuki w terapii, potrzebę poprawności językowej, ekspresji artystycznej. Umiejętności: rozpoznaje i odczytuje dzieło malarskie, wskazuje podstawowe elementy mowy ciała i określa ich znaczenie, określa sposoby nawiązywania kontaktu na linii pacjentpracownik służby zdrowia. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 88 Kompetencje społeczne: student zachowuje otwartośd na dodatkowe sposoby leczenia (muzykoterapia, biblioterapia…), zachowuje ostrożnośd w wyrażaniu opinii, jest zorientowany na potrzeby potencjalnego pacjenta. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład, wykład z prezentacją multimedialną, dwiczenia Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne, przygotowanie prezentacji Umiejętności i Kompetencje społeczne: przeprowadzenie prezentacji Treści programowe: Kultura, definicje kultury. Podział kultury: materialna, duchowa, społeczna, języka, polityczna, fizyczna, masowa, elitarna, regionalna. ,,Uprawa człowieka” w filozofii Cycerona i Arystotelesa. Kultura jako element zastany przez człowieka. Kim jest człowiek kulturalny? Charakter człowieka i jego kształtowanie. Zachowania kulturowe, normy społeczne, ich znaczenie i zmiennośd. Supremacja ciała we współczesnej sztuce. Kreatywnośd człowieka – człowiek jako istota potencjalnie zdolna do tworzenia kultury. Pasja tworzenia Leonarda da Vinci i Michała Anioła. Definicje sztuki. Piękno i sztuka w znaczeniu psychologicznym i socjologicznym. Ludzka potrzeba ekspresji. Terapeutyczna rola rysunku. Zastosowanie rysunku w procesie oceny osobowości oraz komunikowaniu się. Dialog. Podstawy dialogu i erystyki. Sokratejsko-platooska teoria dialogu. Filozofia dialogu u Martina Bubera i ks. Józefa Tischnera. Sztuka opowiadania, budowania narracyjności. Biblioterapia. Po co książka? Z jakiej jesteś baśni ? Terapeutyczna rola baśni. Od Andersena do ,,Gnijącej panny młodej”. Kultura języka. Estetyka i etyka języka. Wulgaryzmy, błędy językowe. Internet – pseudonimizacja, nicki, kamuflaż. Język Internetu. Hiperteksty. Literatura. Ludzie blogi piszą… ,, Czernienie” papieru autoanalizą i porządkowaniem rzeczywistości. Czas choroby w literaturze, filozofii i sztuce. Triumf choroby w refleksji E. Ciorana. Cielesnośd i jej wartośd w etycznej myśli Tischnera i S. Sontag. Choroba jako sytuacja graniczna. Tołstoj „Śmierd Iwana Ilijicza”. Chory jako artysta oraz bohater dzieła malarskiego. Muzykofilia jako afirmacja wolności od ciała. Lecznicza moc muzyki. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 89 Chory i jego lekarz. Rola lekarza na przestrzeni dziejów. Poznawanie człowieka-człowiek i jego twarz. Epifania twarzy w filozofii Levinasa. Rola imienia. Lekarz i jego pacjent. Lekarz ,,czytelnikiem choroby”. Męstwo bycia (P.Tillich). Choroba jako przedmiot narracji – przemiana schorzenia w historię, by ,, ograniczyd jego zjadliwośd”. Do serca przytul .. kota – zwierzęta w terapii. Literatura podstawowa: M. Baranowska, To jest wasze życie. Byd sobą w chorobie przewlekłej, Wołowiec 2011 A.J. Bierach, Komunikacja niewerbalna. Sztuka czytania z twarzy, przeł. E. Białek, J. BłochBiałek, Wrocław 1996 Broyard, Upojony chorobą. Zapiski o życiu i śmierci, przeł. A. Staniewska Warszawa, 1971 D. Goleman, Inteligencja emocjonalna w praktyce, tłum. A. Jankowski, Poznao 2007 J. Mellibruda, Poszukiwanie samego siebie, Warszawa 2006 G.D.Oster, P.Gould, Rysunek w terapii, przeł. A.i M. Kacmajor, Gdaosk 2007 E.Woydyłło, W zgodzie ze sobą, Kraków 2008 Literatura uzupełniająca: L. Bobis, Kot. Historia i legendy, przeł. A. Ślubowska, J. M. Zych Kraków 2008 J. Clair, De Immundo, Apofatycznośd i apokatastaza w dzisiejszej sztuce, przeł. M. Ochab, Gdaosk 2007 J. Grzenia, Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa 2006 J. Miodek, Odpowiednie dad rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Warszawa 1987r. O.Sacks, Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem, przeł. B. Lindbenberg, Poznao 2008 P. Ricoeur, Filozofia osoby, przeł. M. Frankiewicz, Kraków 1992 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 90 J.Rudniaoski, Człowiek i sztuka, Warszawa 1984 T.Rutledge, Oswoid strach, przeł. A.M. Kawalec, Warszawa 2004 O.Sacks, Opowieści o muzyce i mózgu, tłum., J. Łozioski, Poznao 2009 W.Stróżewski, Wokół piękna. Szkice z estetyki Kraków 2002 E,Trzebioska, Psychologia pozytywna, Warszawa 2008 Wokół gotycyzmów. Wyobraźnia, groza, okrucieostwo, red. G. Gazda, A. Izdebska, J. Płuciennik, Kraków 2002 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 91 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu anatomii i fizjologii Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC MEDYCZNA lek. med. Marcin Fedczyszyn Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/15 10/5 praca własna studenta: 20 35 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 2 Cele modułu: Zapoznanie studentów z sposobami, technikami i warunkami udzielania pierwszej pomocy. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zasady bezpieczeostwa przy udzielaniu pierwszej pomocy. Zna objawy nagłego zatrzymania krążenia, zasady wykonywania bezprzyrządowej resuscytacji krążeniowo-oddechowej wg algorytmu BLS u dorosłego i dziecka. Identyfikuje objawy i zasady udzielania pomocy w różnych stanach zagrożenia życia związanych z zachorowaniami oraz z obrażeniami ciała. Posiada wiedzę w zakresie uwarunkowao prawnych udzielania pierwszej pomocy. Umiejętności: Student potrafi rozpoznawad i zapobiegad zagrożeniom związanym z udzielaniem pierwszej pomocy. Rozpoznaje stany wymagające udzielenie pierwszej pomocy. Wykonuje bezprzyrządową resuscytację krążeniowo-oddechową wg algorytmu BLS u dorosłego i dziecka. Udziela pierwszej pomocy w różnych stanach zagrożenia życia, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 92 zachorowaniach i obrażeniach ciała posługując się podstawowym sprzętem ratowniczym. Kompetencje społeczne: Udziela pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia przed przyjazdem zespołu ratownictwa medycznego. Realizuje zadania w sposób zapewniający bezpieczeostwo własne i otoczenia. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład z prezentacja multimedialną dwiczenia na fantomach i ze sprzętem ratowniczym – gry symulacyjne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: sprawdzian ustny – pytania otwarte Umiejętności: dwa sprawdziany praktyczne – wykonywanie BLS na fantomach, pierwsza pomoc w zadławieniu Kompetencje społeczne: dwa sprawdziany praktyczne – wykonywanie BLS na fantomach, pierwsza pomoc w zadławieniu Treści programowe: Uwarunkowania prawne udzielania pierwszej pomocy. Bezpieczeostwo miejsca zdarzenia (bezpieczeostwo własne, bezpieczeostwo miejsca zdarzenia). Zasady prawidłowej oceny miejsca zdarzenia. Bezprzyrządowa resuscytacja krążeniowo-oddechowa (łaocuch przeżycia, objawy i mechanizmy nagłego zatrzymania krążenia, algorytm BLS u dorosłego i dziecka, wywiad SAMPLE). Pierwsza pomoc w zadławieniu (objawy zadławienia, algorytm postępowania w zadławieniu u dorosłych i dzieci. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 93 Pierwsza pomoc w nagłych stanach związanych z zachorowaniami i obrażeniami (schemat ABC, wstrząs, pierwsza pomoc w różnych schorzeniach - zawał, astma oskrzelowa, drgawki itp., pierwsza pomoc w obrażeniach ciała - rany i krwotoki, obrażenia układu ruchu, oparzenia, zatrucia itp.) Literatura podstawowa: Buchfelder M., Buchfelder A: Podręcznik pierwszej pomocy. PZWL Warszawa 2005. Campbell J. E.: International Trauma Life Support Ratownictwo przedszpitalne w urazach Medycyna Praktyczna Kraków 2008. Chrząszczewska A.: Bandażowanie wyd. PZWL 2002. Europejska Rada Resuscytacji: Wytyczne 2010 Polska Rada resuscytacji Kraków 2010. Literatura uzupełniająca: Redakja Jakubaszko J.: ABC postępowania w urazach Górnicki Wydawnictwo Medyczne Wrocław 2008 Scott H. Plantz, Jonathan N. Adler Wydanie I polskie pod redakcją Juliusza Jakubaszki: Medycyna ratunkowa wyd. Urban & Partner Wrocław 2000 Zawadzki A.: Medycyna ratunkowa i katastrof wyd PZWL , Warszawa 2006 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 94 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Kinezjologia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): MASAŻ LECZNICZY dr Ryszard Kaczor Osoby prowadzące: mgr Jacek Zawisza Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/45 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 10/35 4 praca własna studenta: Cele modułu: 40 55 Zapoznanie studenta z metodyką wykonania poszczególnych form masażu oraz ich wpływie na organizm człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna wskazania i przeciwwskazania medyczne do wykonywania masażu leczniczego. Identyfikuje działanie poszczególnych technik stosowanych w zakresie masażu leczniczego. Umiejętności: Student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy niezbędne w diagnostyce z zakresu masażu leczniczego. Potrafi stosowad techniki wykorzystywane w masażu leczniczym. Kompetencje społeczne: Student jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu masażu a jeśli jest to konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 95 wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny na ocenę. Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne. Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne. Treści programowe: Miejsce masażu leczniczego w procesie rehabilitacji. Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu. Wywiad, badanie przedmiotowe i badania dodatkowe niezbędne dla prawidłowego programowania i wykonywania zabiegów z zakresu masażu leczniczego. Klasyfikacja masażu – rodzaje, podziały i metody. Zasady metodyczne masażu klasycznego. Sylwetka i organizacja pracy masażysty. Gabinet masażu klasycznego. Prawidłowy tok zabiegu. Środki pomocnicze w masażu. Termoregulacja i jej znaczenie w masażu. Oddziaływanie masażu na ustrój człowieka. Zastosowanie masażu w wybranych jednostkach chorobowych. Rodzaje technik i ruchów masażu klasycznego. Masaż kooczyny górnej i dolnej, grzbietu, brzucha, klatki piersiowej i kręgosłupa Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 96 Adam Zborowski Masaż klasyczny wydanie Kraków 2008 Firma wydawniczo-handlowa AZ – Adam Zborowski Leszek Magiera Klasyczny masaż leczniczy wydanie Kraków 2007 BIO-STYL T.Kasperczak, L.Magiera, D.Mucha, R.Walaszek Masaż z elementami rehabilitacji Rehmed, Kraków 1999 Literatura uzupełniająca: Adam Zborowski Masaż w wybranych jednostkach chorobowych I, II, III wydanie Kraków 2006 Firma wydawniczo-handlowa AZ – Adam Zborowski Adam Zborowski Drenaż limfatyczny wydanie Kraków 2006 Firma wydawniczo-handlowa AZ – Adam Zborowski Adam Zborowski Masaż segmentarny wydanie Kraków 2007 Firma wydawniczo-handlowa AZ – Adam Zborowski Leszek Magiera Automasaż leczniczy wydanie Kraków 2008 BIO-STYL Leszek Magiera Relaksacyjny masaż leczniczy wydanie Kraków 2011 BIO-STYL Sara Thomas Masaż w pospolitych dolegliwościach wydanie Warszawa 2005 Delta WZ Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 97 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Masaż Moduły wprowadzające / wymagania Klasyczny, Kinezyterapia, Terapia manualna wstępne: Wymagania wstępne – efekty kształcenia uzyskane w wyniku realizacji w/w przedmiotów Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): MASAŻ W PRAKTYCE KLINICZNEJ Osoby prowadzące: Dr Ryszard Kaczor Forma studiów studia studia stacjonarne niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/20 20/10 praca własna studenta: 75 95 Cele modułu: liczba punktów ECTS 5 Zapoznanie studenta z metodyką wykonania poszczególnych form masażu w jednostkach chorobowych oraz ich wpływie na organizm człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna i rozumie podstawy anatomiczne, fizjologiczne i biomechaniczne niezbędne do stosowania zabiegów z zakresu masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Wymienia i wyjaśnia wskazania i przeciwwskazania medyczne do wykonywania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Potrafi przedstawić testy i objawy niezbędne dla diagnostyki niezbędnej dla prawidłowego stosowania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Rozróżnia działanie poszczególnych technik stosowanych w zakresie masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Umiejętności: student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy niezbędne w diagnostyce z zakresu masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Potrafi stosowad techniki wykorzystywania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Analizuje i wyciąga wnioski na podstawie przeprowadzanych badao niezbędnych do Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 98 wykonywania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Kompetencje społeczne: student potrafi komunikowad się z pacjentami, lekarzami i innymi członkami zespołu rehabilitacyjnego. Jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu masażu a jeśli jest to konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów. Forma zajęć/metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, ćwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Przedmiot kończy się zaliczeniem ustnym i praktycznym oraz egzaminem W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie: Wiedza: egzamin pisemny Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne Treści programowe: Miejsce masażu leczniczego w procesie rehabilitacji w jednostkach chorobowych. Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu w jednostkach chorobowych. Wywiad, badanie przedmiotowe i badania dodatkowe niezbędne dla prawidłowego programowania i wykonywania zabiegów z zakresu masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Klasyfikacja masażu – rodzaje, podziały i metody. Zasady metodyczne masażu klasycznego w jednostkach chorobowych. Sylwetka i organizacja pracy masażysty. Gabinet masażu klasycznego. Prawidłowy tok zabiegu. Środki pomocnicze w masażu. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 99 Termoregulacja i jej znaczenie w masażu. Oddziaływanie masażu na ustrój człowieka w jednostkach chorobowych. Zastosowanie masażu w wybranych jednostkach chorobowych. Rodzaje technik i ruchów masażu klasycznego. Masaż kooczyny górnej i dolnej, grzbietu, brzucha, klatki piersiowej i kręgosłupa Literatura podstawowa: Zborowski A. Drenaż limfatyczny Zborowski A. Masaż segmentalny Zborowski A. Masaż klasyczny w różnych jednostkach chorobowych Magiera L. Klasyczny masaż leczniczy. Wyd. Bio Styl Kraków 2009 Literatura uzupełniająca: Podgórski T.- Masaż w rehabilitacji i sporcie Magiera L. Segmentarny masaż leczniczy Foldi – Podstawy manualnego drenażu limfatycznego Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 100 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Masaż Klasyczny, Kinezyterapia Terapia manualna Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wymagania wstępne: osiągnięcie efektów kształcenia z w/w przedmiotów MEDYCYNA MANUALNA Dr Sebastian Wójtowicz Osoby prowadzące: studia stacjonarne Forma studiów studia niestacjonarne w/dw /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/20 20/10 praca własna studenta: 25 45 liczba punktów ECTS 3 Cele modułu: Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi dotyczącymi działania medycyny manualnej oraz poznania metodyki wykorzystania technik leczenia manualnego w różnych jednostkach chorobowych. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna i rozumie podstawy anatomiczne, fizjologiczne i biomechaniczne niezbędne do stosowania zabiegów z zakresu terapii manualnej Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 101 student wymienia i wyjaśnia wskazania medyczne do wykonywania terapii manualnej student potrafi przedstawid testy i objawy niezbędne dla diagnostyki niezbędnej dla prawidłowego stosowania terapii manualnej. student zna i rozumie działanie poszczególnych technik stosowanych w medycynie manualnej. Umiejętności: student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy niezbędne w diagnostyce w terapii manualnej. student potrafi stosowad techniki wykorzystywane w terapii manualnej student potrafi analizowad i wyciągad wnioski na podstawie przeprowadzanych badao niezbędnych do wykonywania zabiegów w terapii manualnej Kompetencje społeczne: student potrafi komunikowad się z pacjentami i innymi członkami zespołu rehabilitacyjnego. student jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu terapii manualnej a jeśli jest to konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium pisemne na ocenę Umiejętności: zaliczenie praktyczne na ocenę Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i zaangażowanie w pracy w grupie Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 102 Miejsce medycyny manualnej w procesie fizjoterapii . Podstawowe pojęcia stosowane w medycynie manualnej. Ogólne pojecie ruchomości, ustawienia w stawach, specyficzne określenia w ruchomości, rodzaje technik leczenia. Medycyna manualna, a terapia manualna (chiroterapia). Diagnostyka manualna (chirodiagnostyka) Podsatwy biomechaniczne, patofizjologiczne i neurologiczne terapii manualnej. Trakcje i mobilizacje-zasady wykonywania. Zagrożenie wynikające ze stosowania terapii manualnej wskazania i przeciwwskazania. Zastosowanie poznanych technik w poszczególnych specjalnościach medycznych. Literatura podstawowa: Arkuszewski Z. – Podręcznik medycyny manualnej. Atlas zabiegów-kregosłup szyjny, piersiowy, lędźwiowy oraz miednica. Lewit K. Terapia manualna w rehabilitacji chorób narzadu uchu. Kaltenborn F.M.- Kregosłup Badania manualne i mobilizacja Ackermann QW.P. – chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika. Literatura uzupełniająca: Frisch H., Roexy Terapia manualna Poradnik wykonywania ćwiczeń Hartman L. Podręcznik technik osteopatycznych w leczeniu manualnym kręgosłupa i stawów obwodowych. Słobodzian J. Rakowski A. – Terapia manualna w zespołach bólowych kręgosłupa lędźwiowokrzyżowego Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 103 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiadomości ze szkoły średniej. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): MUZYKOTERAPIA Osoby prowadzące: Dr Justyna Karbownik-Kopacz Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 15 4 praca własna studenta: Cele modułu: 70 85 Zapoznanie studenta z podstawowymi metodami i formami muzykoterapii oraz przygotowanie studenta do stosowania odpowiednich form muzykoterapii w procesie leczenia Efekty kształcenia: Wiedza: student definiuje podstawowe metody i formy muzykoterapii, student zna i rozumie procesy zachodzące w ludzkim organizmie w trakcie słuchania muzyki, student potrafi przedstawid wskazania i przeciwwskazania do tego rodzaju terapii Umiejętności: student samodzielnie ustala kryteria doboru materiału muzycznego dla potrzeb relaksacji student potrafi zorganizowad oraz przeprowadzid proste zajęcia z muzyką z dziedmi i dorosłymi. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 104 Kompetencje społeczne: student wykazuje kreatywnośd w pracy z grupą na zajęciach student wykazuje odpowiedzialnośd za sposób prowadzenia zajęd, Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład z wykorzystaniem elementów audiowizualnych Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: Opisanie przez studenta metod i form muzykoterapii oraz procesów fizjologicznych które zachodzą podczas słuchania muzyki wraz z podaniem przykładów muzycznych, które służyłyby jako tło muzyczne. Umiejętności: Stworzenie przez studenta prostego schematu zajęd ruchowych z użyciem muzyki. Kompetencje społeczne: Student czynnie angażuje się w dobór muzyki, przeprowadzenie zajęd, opisuje czynności, które wykonałby realizując zajęcia (np.: relaksacji). Treści programowe: Literatura muzyczna- wprowadzenie, kompozytorzy Podstawy nauk medycznych, psychiatrii, logopedii Podstawy psychologii w muzykoterapii Główne choroby psychosomatyczne Techniki relaksacyjne w muzykoterapii Emisja głosu Psychoterapia oraz artterapia Padaczka audiogenna. Wskazania i przeciwskazania do muzykoterapii. Przykładowe zajęcia z użyciem muzyki z dziedmi. Przykładowe zajęcia z użyciem muzyki z dorosłymi. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 105 Literatura podstawowa: Lecourt E., Muzykoterapia czyli jak wykorzystad siłę dźwięków, Katowice 2008. Piotrowska B., Muzykoterapia, Jelenia Góra, 1998 Literatura uzupełniająca: Dąbrowska D., Dziewioska A., Emisja głosu, Wrocław, 2005 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 106 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Psychologia, anatomia, patologia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): NEUROPSYCHOLOGIA KLINICZNA Osoby prowadzące: mgr Dariusz Tomczyk Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 30 praca własna studenta: 65 95 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 5 Cele modułu: Zapoznanie studentów z różnorodnymi zaburzeniami pracy mózgu i wynikającymi stąd konsekwencjami dla funkcjonowania pacjentów oraz ze specyficznymi problemami, na które natyka się fizjoterapeuta w pracy z takimi pacjentami Efekty kształcenia: Wiedza: Student rozumie przyczyny i objawy różnorodnych zaburzeo pracy mózgu pacjentów neuropsychologicznych i wynikające stąd konsekwencje dla funkcjonowania tych pacjentów. Umiejętności: Student jest w stanie rozpoznad specyficzne problemy, z jakimi boryka się pacjent neuropsychologiczny, a także rozumie trudności, na które może natknąd się fizjoterapeuta w pracy z takimi pacjentami. Kompetencje społeczne: Student potrafi odpowiedzialnie i umiejętnie wykonywad zadania powierzane mu w ramach pracy z pacjentami neuropsychologicznymi. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 107 wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Przedmiot kooczy się zaliczeniem W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie: Wiedza: obecności i aktywności na zajęciach. Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne Treści programowe: Neuropsychologia a inne neuronauki. Mózg a umysł. Plastycznośd mózgu. Współczesne techniki badania ośrodkowego układu nerwowego. Powiązania mózgowia z układem dokrewnym i odpornościowym. Zarys budowy i funkcji mózgowia. Zaburzenia dowolnych czynności ruchowych – apraksje. Asymetria półkul mózgowych. Zaburzenia uwagi i innych funkcji wykonawczych. Zaburzenia mowy – afazje. Zaburzenia pamięci i demencje. Zaburzenia percepcji. Globalne i wybiórcze zaburzenia świadomości. Zaburzenia emocji i osobowości jako następstwa uszkodzeo mózgu. Zaburzenia związane z uszkodzeniami poszczególnych płatów mózgowych. Literatura podstawowa: Domaoska, Ł., Borkowska, A. R. (2008). Podstawy neuropsychologii klinicznej. Lublin: Wydawnictwo UMCS. Springer, S. P., Deutsch, G. (2004). Lewy mózg, prawy mózg z perspektywy neurobiologii Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 108 poznawczej. Warszawa: Prószyoski i S-ka. Literatura uzupełniająca: Martin, G. N. (2001). Neuropsychologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Walsh, K. (1998). Neuropsychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 109 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Fizjologia, Anatomia Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wymagania wstępne: osiągnięcie efektów kształcenia z w/w przedmiotów ODNOWA BIOLOGICZNA mgr Anna Kopiczko Osoby prowadzące: studia stacjonarne Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 30 5 praca własna studenta: Cele modułu: 65 95 Student powinien zdobyd umiejętności wykonywania podstawowych zabiegów stosowanych w odnowie biologicznej oraz zdobyd wiedzę z zakresu programowania odnowy biologicznej Efekty kształcenia: Wiedza: student definiuje pojęcie odnowy biologicznej, zadania, metody i środki; fizjologiczne podstawy odnowy biologicznej student charakteryzuje strukturę programowania (diagnoza zmian zmęczeniowych) student zna zasady stosowania odnowy biologicznej Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 110 student zna kontrolę działao wspomagających proces powysiłkowej restytucji i regeneracji organizm student rozumie znaczenie odnowy biologicznej w profilaktyce zdrowotnej i bioregeneracji w sporcie osób niepełnosprawnych Umiejętności: student prawidłowo ocenia i interpretuje stany powysiłkowe organizmu student projektuje schemat odnowy biologicznej w poszczególnych stanach zmęczenia organizmu student planuje progresje i dozowanie środków odnowy biologicznej student umie wybrad i zastosowad odpowiedni środek odnowy biologicznej Kompetencje społeczne: student angażuje się w przygotowanie przykładowych koncepcji procesu odnowy biologicznej w poszczególnych stanach powysiłkowych student wykazuje kreatywnośd w pracy zespołowej nad prawidłową analizą struktury procesów odnowy biologicznej Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną) Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: kolokwium pisemne na ocenę Umiejętności: zaliczenie praktyczne na ocenę Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i zaangażowanie w pracy w grupie Treści programowe: BHP i higiena w zabiegach odnowy biologicznej. Teoria zmęczenia. Definicje i zadania odnowy biologicznej. Przeciwwskazania do zabiegów. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 111 Czynniki fizykalne wspomagające proces restytucji powysiłkowej. Zastosowanie sauny w odnowie biologicznej i profilaktyce zdrowotnej. Elementy klimatoterapii. Zastosowanie krioterapii. Opanowanie ćwiczeń leczniczych przywracających sprawność fizyczną i psychiczną poprzez ćwiczenia koncentrująco- relaksacyjne. Specyfika odnowy biologicznej u kobiet i osób młodych. Literatura podstawowa: Gieremek K.., Dec L.: Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed Katowice 2000. Kasperczyk T., Fenczyn J.: Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996. Bauer A.,Wieched M.: Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. Poznao 2005. Rosławski A., Skolimowski T.: Technika wykonywania dwiczeo leczniczych, Wydanie VII, PZWL, Warszawa 2000 Ściepurko J.: Kinezyprofilaktyka Gerontologiczna. Cz. I (Gerontokinezyprofilaktyka). Bydgoszcz, Wyd. Sport 2002 Literatura uzupełniająca: Eberrhardt A.: Fizjologiczne podstawy rekreacji ruchowej, Warszawa 2007 Walker N. W.: Jak się odmłodzić, odnowa biologiczna, 1997 Kochaoski J.W.: Balneoterapia i hydroterapia. Wydawnictwo AWF Wrocław 2002 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 112 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): OGÓLNE PROBLEMY REHABILITACJI Prof. zw. dr hab. n. med. Jerzy Kiwerski Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 6/0 6/0 liczba punktów ECTS 1 praca własna studenta: Cele modułu: 19 19 Teoretyczne i praktyczne opanowanie zagadnieo związanych z organizacją rehabilitacji medycznej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna zadania i organizację rehabilitacji medycznej, pojęcia rehabilitacji, niepełnosprawności oraz metodykę postępowania terapeutycznego. Zna miejsce fizjoterapii w systemie ochrony zdrowia. Zna międzynarodową klasyfikację funkcjonalności ICF. Umiejętności: Student potrafi stworzyd program rehabilitacji medycznej. Kompetencje społeczne: Student zachowuje ostrożnośd/krytycyzm w wyrażaniu opinii na temat procesu usprawniania. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 113 Wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: zaliczenie ustne Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne Treści programowe: Organizacja rehabilitacji leczniczej. Organizacja, zadania lecznictwa otwartego, oddziałów stacjonarnych, dziennych, rehabilitacji domowej. Problemy niepełnosprawności. Definicje niepełnosprawności, czynniki wpływające na wzrost niepełnosprawności. Orzekanie o niepełnosprawności, niezdolności do pracy. Międzynarodowa klasyfikacja funkcjonalności ICF. Następstwa unieruchomienia w odniesieniu do narządu ruchu, narządów wewnętrznych, wydolności ogólnej. Możliwośd zapobiegania. Metodyka, taktyka postępowania terapeutycznego. Badanie diagnostyczne funkcjonalne. Zasady obowiązujące w fizjoterapii. Tworzenie programów, uwarunkowania. Metody diagnostyczne w rehabilitacji. Diagnostyka kliniczna, podstawowa, badania analityczne, obrazowanie, zasady EBM. Znaczenie regeneracji oraz możliwośd regeneracji w układzie kostnym, mięśniowym, nerwowym, obwodowym i centralnym. Zagadnienia kompensacji i adaptacji w ustroju. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 114 Literatura podstawowa: Dega W., Ortopedia i Rehabilitacja, Warszawa, PZWL 1983. Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Urban & Partner, Wrocław 2003 Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 Literatura uzupełniająca: Kilar J.Z., Lizis P., Leczenie ruchem. Tom I i II. Wydawnictwo Kasper, Kraków 1996. Rosławski A., Skolimowski T., Badania czynnościowe w kinezyterapii. AWF Wrocław, Wrocław 1978. Śliwa W. Wady postawy ciała i ich ocena. Wydawnictwo Edytor, Legnica 2005. Wilczyoski J. „Korekcja wad postawy człowieka” Wydawnictwo ARTHROPOS, 2001. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 115 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia Prawidłowa Człowieka, Fizjologia, Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Student wykazuje znajomość zagadnień z zakresu biologii, chemii, fizyki w zakresie liceum ogólnokształcącego, anatomii i fizjologii z pierwszego roku studiów PATOLOGIA OGÓLNA dr Wojciech Maciak Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 15/15 15/0 liczba punktów ECTS 2 praca własna studenta: Cele modułu: 20 35 Zasadniczym celem zajęd z patologii ogólnej jest przedstawienie czynności ustroju zaburzonej w wyniku procesu chorobowego a także zapoznanie z czynnościowymi mechanizmami prowadzącymi do rozwoju choroby oraz zmianami z choroby wynikającymi. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna przebieg choroby, objawy schorzeo oraz zadania fizjoterapeuty w procesie usprawniania. Posiada wiedzę w zakresie podstaw mikrobiologii i immunologii. Umiejętności: Student analizuje podstawowe problemy pacjenta na podstawie prawidłowo przeprowadzonego postępowania diagnostycznego. Posługuje się podstawowym językiem medycznym w zakresie patologii, potrafi czytad ze zrozumieniem dokumentację medyczną. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 116 Student potrafi podjąd podstawowe działania diagnostyczne i wykorzystuje wiedzę przedmiotową przy stosowaniu zabiegów fizjoterapeutycznych. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę zdobywania wiedzy z zakresu patologii przez całe życie, jest świadom własnych ograniczeo i wie, kiedy zwrócid się do osób bardziej doświadczonych i specjalistów z danej dziedziny Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną, dwiczenia: audytoryjne z analizą tekstów i dyskusją Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne, test Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne Treści programowe: Wprowadzenie do patologii. Podstawowe pojęcia, etymologia nazwy przedmiotu. Definiacja zdrowia i choroby. Podstawowe terminy epidemiologiczne: zapadalnośd, chorobowośd, zachorowalnośd, umieralnośd, śmiertelnośd. Etiologia choroby, podział na endogenne i egzogenne czynniki chorób. Adaptacja i homeostaza. Skłonnośd do chorób. Opornośd – niespecyficzne mechanizmy obronne organizmu. Śmierd. Reakcja organizmu na bodźce (atrofia, hipertrofia, hiperplazja). Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 117 Uszkodzenia na poziomie komórki (zmiany odwracalne i nieodwracalne). Zmiany na poziomie tkanki, formy nekrozy, konsekwencje nekrozy. Egzogenne bodźce szkodliwe (podział na chemiczne, fizyczne, biologiczne). Egzogenne bodźce szkodliwe - wpływ na komórki, tkanki. Wrota, którymi wnikają, organ uszkadzany. Egzogenne bodźce szkodliwe – chemiczne i fizyczne (temperatura, promieniowanie jonizujące, urazy mechaniczne). Egzogenne bodźce szkodliwe – biologiczne (choroby zakaźne i inwazyjne). Proces zapalny; formy; rozszerzanie się procesu zapalnego; objawy zapalenia. Zmiany naczyniowe w przebiegu zapalenia. Synopsis zapalenia; marginacja, migracja, fagocytoza; rola różnych komórek (granulocyty, monocyty/makrofagi, limfocyty, komórki tuczne); mediatory zapalenia. Formy zapalenia – ujęcie makroskopowe. Procesy regeneracyjne (zdolnośd różnych tkanek do regeneracji, regeneracja fizjologiczna i patologiczna, gojenie się ran, gojenie się złamao), metaplazja Nowotwory, podział, nazewnictwo, powstawanie, klasyfikacja TNM, przerzuty. Wstrząs definicja, przyczyny, przebieg wstrząsu, wpływ na niektóre organy. Zaburzenia układu dokrewnego na przykładzie cukrzycy. Definicja, podział, patogeneza, typowy przebieg. Przyczyny genetyczne chorób, cechy autosomalne, recesywne, dominujące, sprzężone z płcią, zespół Downa, Klinefeltera, Turnera. Dziedziczenie chorób. Swoiste mechanizmy odporności; rola monocytów, rola różnych rodzajów limfocytów, rola granulocytów, rola immunoglobulin, układ zgodności tkankowej (MHC). Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS), rola limfocytów, czynnik wywołujący. Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 118 J. Guzek Patofizjologia człowieka w zarysie Hexal Podręczny Leksykon Medycyny W. Ptak, M. Ptak, Podstawy immunologii Literatura uzupełniająca: Kruś S. Patologia Thor P. Podstawy patofizjologii człowieka Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 119 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wykazuje znajomość podstawowych zagadnień z zakresu pedagogiki Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PEDAGOGIKA mgr Jolanta Rybarczyk Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/0 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 15/0 1 praca własna studenta: Cele modułu: 10 10 Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie pedagogiki ogólnej oraz podstaw pedagogiki specjalnej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna metody działao pedagogicznych z możliwością wykorzystania ich w pracy fizykoterapeuty, zna system kształcenia integracyjnego i specjalnego, charakteryzuje uwarunkowania i możliwości zmian postaw społecznych wobec osób niepełnosprawnych Umiejętności: Student stosuje metody i zasady dydaktyki ogólnej podczas wykonywania zabiegów fizykoterapeutycznych i usprawniających pacjenta. Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro pacjenta. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład konwencjonalny, wykład problemowy Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 120 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne, test Umiejętności: zaliczenie ustne Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne Treści programowe: Pedagogika, pedagogika specjalna jej działy, przedmiot, zadania. Metody działao pedagogicznych z możliwością ich wykorzystania w pracy fizjoterapeuty. Zdrowie jako kluczowe pojęcie edukacji zdrowotnej. Pedagogika jako nauka o wychowaniu – cele, trudności w stanowieniu wartości. Podmiotowośd w pedagogice. Pedagogika specjalna – klasyfikacja upośledzeo. Podmiotowośd i autonomia jednostki w pedagogice specjalnej. Podstawy pedagogiki terapeutycznej (pojęcie: choroby przewlekłej, niepełnosprawności itp.) System kształcenia integracyjnego i specjalnego – wady, zalety. Rehabilitacja zawodowa. Szanse, bariery dla osób niepełnosprawnych. Postawy społeczne wobec osób niepełnosprawnych – uwarunkowania i możliwości zmian. Niepełnosprawnośd – funkcjonowanie rodziny, model poradnictwa dla rodzin. Psychologiczne aspekty fizycznego inwalidztwa i przystosowanie się do niepełnosprawności. Funkcje i zadania terapeuty w organizacji czasu wolnego osób niepełnosprawnych, Literatura podstawowa: Praca zbiorowa pod red. W. Dykcik „Pedagogika specjalna, wyd. naukowe Poznao, 2005 J. Sowa i F. Wojciechowski „Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym”, wyd. Oświatowe FOSZE, Rzeszów 2001 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 121 Maciarz A. „Pedagogika lecznicza i jej przemiany – Wybrane problemy” wyd. Akademicki „Żak”, Warszawa 2001 Literatura uzupełniająca: A. Hulek „Pedagogika rewalidacyjna” wyd. PWN Warszawa 1997 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 122 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Biofizyka, Fizjologia Wymagania wstępne: osiągnięcie zamierzonych efektów kształcenia w w/w przedmiotów Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PODSTAWY AKUPUNKTURY Osoby prowadzące: mgr Dariusz Tomczyk Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 30 praca własna studenta: 65 95 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 5 Cele modułu: Zapoznanie studentów z wybranymi sposobami terapii wykorzystywanych w medycynie naturalnej, które mogą znaleźd zastosowanie w praktyce klinicznej fizjoterapeuty oraz znacznie wzbogacid jego wiedzę ogólną i umiejętności terapeutyczne. Efekty kształcenia: Wiedza: Student rozpoznaje wybrane sposoby terapii wykorzystywanych w medycynie chioskiej, które mogą znaleźd zastosowanie w praktyce klinicznej fizjoterapeuty i które rozszerzają jego wiedzę ogólnomedyczną. Umiejętności: Student jest w stanie stosowad wybrane techniki akupunktury w swojej pracy z pacjentami, wykorzystując te umiejętności dla doskonalenia własnego warsztatu terapeutycznego. Kompetencje społeczne: Student potrafi odpowiedzialnie i skutecznie wykorzystywad wiedzę i umiejętności z zakresu akupunktury, wykonując zadania powierzane mu w ramach pracy z pacjentami. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 123 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy, dyskusja dydaktyczna i metoda przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza i Umiejętności: zaliczenie pisemne z oceną Kompetencje społeczne: ocenie podlega aktywnośd studenta w trakcie dyskusji Treści programowe: Medycyna naturalna i miejsce akupunktury w jej systemie. Zarys teorii medycyny chioskiej. Sposoby oddziaływania terapeutycznego na punkty akupunktury. Środki ostrożności przy stosowaniu akupunktury i innych metod medycyny chioskiej. Lokalizacja meridianów i punktów akupunktury na ciele pacjenta i ich zastosowanie terapeutyczne. Akupunktura w wybranych jednostkach chorobowych. Literatura podstawowa: Garnuszewski, Z. (1988). Renesans akupunktury. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka. Hin, K. (1992). Chioski masaż i akupresura. Warszawa: Paostwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Literatura uzupełniająca: Garnuszewski, Z. (1996). Akupunktura we współczesnej medycynie. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Amber. Garnuszewski, Z. (1997). Akupunktura we współczesnej medycynie. Tom 2. Warszawa: Wydawnictwo Amber. Maczeret, E. L., Samosiuk, I. Z. (1990). Akupunktura i inne metody refleksoterapii. Warszawa: Paostwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 124 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Biofizyka, Fizjologia Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wymagania wstępne: osiągnięcie zamierzonych efektów kształcenia w w/w przedmiotów Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PODSTAWY BALNEOLOGII I FIZJOTERAPII Osoby prowadzące: dr n. med. Robert Liana Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 60 30 praca własna studenta: 65 95 INSTRUMENTALNEJ studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 5 Cele modułu: Zapoznanie studenta ze standardami i metodyką wykonywania zabiegów balneoterapeutycznych oraz biofizycznych i fizjologicznych mechanizmów oddziaływania bodźców fizykalnych na organizm człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: student wymienia i definiuje biofizyczne i fizjologiczne mechanizmy oddziaływania bodźców fizykalnych. student ilustruje zagadnienia związane z metodami balneoterapeutycznymi stosowanymi w lecznictwie uzdrowiskowym student opisuje standardy i metodykę wykonywania zabiegów balneoterapeutycznych student potrafi przedstawid nowoczesne metody fizykoterapeutyczne, jak również urządzenia wykorzystywane w fizykoterapii Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 125 Umiejętności: student ustala odpowiednie kryteria decyzyjne w rozwiązywaniu problemów, student samodzielnie proponuje zastosowanie odpowiednich technik i procedur medyczne, student potrafi posługiwad się podstawowym sprzętem i aparaturą stosowaną w fizjoterapii Kompetencje społeczne: student organizuje pracę samodzielnie i odpowiedzialnie w oparciu o wiedzę student potrafi pracowad w grupie, ma wpojony nawyk kształcenia ustawicznego Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną i elementami dyskusji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: wiedza i Umiejętności: zaliczenie pisemne z oceną Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i zaangażowanie w pracy w grupie Treści programowe: Istota i rola medycyny uzdrowiskowej – wprowadzenie do przedmiotu. Rodzaje bodźców leczniczych stosowanych w lecznictwie uzdrowiskowym, mechanizmy ich działania, reakcje miejscowe i ogólne. Podstawy fizykobiologiczne medycyny uzdrowiskowej. Peloidoterapia – specyfika i metodyka wykonywania zabiegów. Hydroterapia – specyfika i metodyka wykonywania zabiegów. Wody mineralne i gazy lecznicze. Klasyfikacja. Aerozoloterapia. Rodzaje i metodyka wykonywania zabiegów. Krenoterapia. Terapia zimnem. Zabiegi hypertermalne. Krioterapia, kriostymulacja, sauna. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 126 Podstawowe kierunki lecznictwa uzdrowiskowego. Profile lecznicze poszczególnych uzdrowisk. Wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego. Klimatoterapia, talasoterapia i subterrenoterapia. Zasady organizacji zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, zakładów i gabinetów fizykoterapii i fizjoterapii. Przepisy prawne i zasady BHP. Podstawy geologii i balneochemii uzdrowiskowej: geneza naturalnych złóż leczniczych i ich ochrona. Przegląd metod balneofizykalnych. Metody balneofizykalne stosowane w angiologii i cukrzycy. Wskaźnik ABI. Metody balneofizykalne stosowane w dermatologii. Otyłośd i choroby metaboliczne – epidemiologia, etiopatogeneza i jej leczenie w warunkach uzdrowiskowych. Fizjoterapia instrumentalna dla potrzeb fizjoterapii. Literatura podstawowa: I. Ponikowska, D. Ferson Nowoczesna medycyna uzdrowiskowa, MediPress 2009 I. Ponikowska, J. Walczak – Sielicka, T. Latour, T. Łaukajtys Medycyna uzdrowiskowa, Watekst’s 1995 I. Ponikowska Kompendium balneologii, Marszałek 2002 G. Straburzyoski, A. Straburzyoska – Lupa Medycyna fizykalna, PZWL 2000 Acta Balneologica, Wydawnictwo ResMedica T. Mika Fizykoterapia, PZWL 2003 A. Bauer, M. Wieched Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych, Markmed 2005 I. Konarska Medycyna fizykalna, PZWL 2002 W. Kochaoski Medycyna fizykalna, Gliwice 2009 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 127 Literatura uzupełniająca: A. Franek, E. Franek, E. Polak Nowoczesna elektroterapia, Katowice 2004 J. Jankowiak Fizykoterapia ogólna i kliniczna, PZWL 1998 B. Kolster, Poradnik fizjoterapeuty, Wrocław 2003 J. Łazowski Podstawy fizykoterapii AWF Wrocław 2002 A. Sieroo, G. Cieślar wsp. Magnetoterapia i Laseroterapia, Śląska Akademia Medyczna, Katowice 1994 W. Glinkowski, L. Pokora Lasery w terapii Laser Instrument, Warszawa 1993 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 128 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biomechanika, Fizjologia, Kinezyterapia, Fizjoterapia ogólna, Patologia ogólna. Student wykazuje znajomość podstawowych zagadnień z modłów wprowadzających . Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ Prof. zw. dr hab. n. med. Ryszard Piotrowicz Dr hab. n. med. prof. nadzw. Krystyna KsiężopolskaOrłowska dr Marek Łyp mgr Ewa Włostowska Osoby prowadzące: mgr Iwona Drewnik mgr Joanna Cieplioska mgr Alicja Staniaszek mgr Ewa Witoo mgr Marzena Święcka Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne w/dw /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 55/165 45/150 praca własna studenta: - 5 liczba punktów ECTS 8 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 129 Cele modułu: Zasadniczym celem prowadzonych zajęd jest przedstawienie studentom informacji z zakresu diagnostyki klinicznej w schorzeniach narządu ruchu, neurologii i chorób wewnętrznych. Student w trakcie zajęd nabędzie wiedzę i umiejętności związane z badaniem pacjenta oraz podstawową oceną badao dodatkowych niezbędną do rozpoczęcia zajęd klinicznych z zakresu fizjoterapii. Efekty kształcenia: Wiedza: student prawidłowo definiuje objawy wybranych jednostek chorobowych student prawidłowo opisuje i interpretuje przebieg wybranych jednostek chorobowych w stopniu umożliwiającym planowanie procesu rehabilitacji. student zna i właściwie opisuje podstawowe wiadomości o chorobach z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych i powiązao przyczynowo- skutkowych między objawami Umiejętności: student potrafi zaplanowad program usprawniania wybranych jednostek chorobowych w zakresie ortopedii i traumatologii, reumatologii, neurologii, pediatrii, kardiologii, chirurgii, ginekologii i położnictwa, geriatrii, psychiatrii oraz intensywnej terapii student zna przeciwwskazania do stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych w omawianych jednostkach chorobowych Kompetencje społeczne student wykazuje się odpowiedzialnością i właściwą etyką w kontaktach z pacjentami student posiada zdolnośd komunikowania się z chorym i jego rodziną w zakresie problemów związanych z procesem usprawniania Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 130 wykład problemowy wykład konwersatoryjny wykład z prezentacją multimedialną dwiczenia audytoryjne dwiczenia projektowe Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny na ocenę. Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i projekt własny. Treści programowe: Praktyczne zapoznanie studentów z diagnostyką pacjenta ze schorzeniami narządu ruchu. Zespoły bólowe kręgosłupa - rtg, mielografia, radikulografia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny. Wady wrodzone narządu ruchu. Zasady oceny badao dodatkowych. Urazy narządu ruchu, badanie kliniczne i radiologiczne. Zmiany zwyrodnieniowe narządu ruchu i alloplastyka stawów. Specyfika diagnostyki pacjenta ze schorzeniami reumatycznymi. Podstawy kliniczne w pediatrii, zagadnienia dotyczące prawidłowego i zaburzonego rozwoju psychoruchowego dziecka w wieku 0 – 18 lat. Najczęściej występujące zespoły genetyczne i zaburzenia CUN. Podstawy kliniczne w geriatrii, zmiany typowe dla wieku starszego i ich następstwa. Podstawy kliniczne w zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego. Podstawy kliniczne w kardiologii. Podstawy kliniczne w onkologii. Podstawy kliniczne w ginekologii i położnictwie. Amputacje i protezowanie Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 131 Literatura podstawowa: Dega W., Ortopedia i Rehabilitacja, Warszawa, PZWL 1983. Jakimowicz W., Neurologia Kliniczna, Warszawa, PZWL 1981. Herold G., Medycyna Wewnętrzna, Warszawa, PZWL 2004. CieCieślar – Korfel A. Usprawnianie po udarze mózgu. Poradnik dla terapeutów i pracowników podstawowej opieki zdrowotnej. Wyd. Elipsa Jaim s.c Krakow 2002 Fries W., Liebenstud I Rehabilitacja w chorobie Parkinsona Wyd. Elipsa Jaim s.c Kraków 2002 Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Urban & Partner, Wrocław 2003 Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005 Szczeklik A. Choroby wewnętrzne Medycyna praktyczna Kraków 2006 Zimmerman-Górska (red) Choroby reumatyczne PZWL Warszawa 2008 Zembaty A. Kinezyterapia Literatura uzupełniająca: Bruhl W., Zarys reumatologii. PZWL, 1987. Backup K., Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, 1998. Dziak A., Bóle krzyża. PZWL, 1994. Fuller G., Badanie neurologiczne-to proste. PZWL, 1995. Tyllman D., Traumatologia narządu ruchu. PZWL, 1997 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 132 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: LICENCJAT Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Umiejętność wyrażenia myśli w mowie i w piśmie. Ogólna wiedza o społeczeństwie i gospodarce. Znajomość podstawowych reguł interpretacji jakiegokolwiek tekstu. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PODSTAWY PRAWA I EKONOMIKI Mgr Mateusz Kaczocha Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 50 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 25 3 praca własna studenta: 25 75 Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami prawnymi oraz instytucjami i zasadami prawa administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy. Cele modułu: Przedstawienie praktycznego zastosowania przepisów prawnych w podmiotach leczniczych zajmujących się rehabilitacją oraz w działalności zawodowej (gospodarczej) fizjoterapeuty. Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami ekonomicznymi, rodzajami kosztów w fizjoterapii oraz ekonomicznymi aspektami funkcjonowania podmiotów leczniczych. Efekty kształcenia: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 133 Wiedza: identyfikuje i charakteryzuje podstawowe pojęcia prawa, instytucje i zasady prawa administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy; zna podstawy prawa autorskiego. Definiuje podstawowe pojęcia ekonomiczne i zna ekonomiczne aspekty funkcjonowania podmiotów leczniczych. Umiejętności: stosuje w praktyce podstawowe zasady i instytucje prawa administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy w podmiotach leczniczych zajmujących się rehabilitacją oraz w działalności zawodowej (gospodarczej); potrafi zinterpretowad przepisy prawne zawarte w akcie normatywnym należącym do którejś z ww. dziedzin prawa; określa czynniki wpływające na popyt i podaż w ochronie zdrowia i szacuje koszty fizjoterapii oraz funkcjonowania poszczególnych podmiotów leczniczych. Kompetencje społeczne: j/w Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy, dyskusja dydaktyczna i metoda przypadków. Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: wykonanie pracy zaliczeniowej polegającej na przygotowaniu referatu z tematu związanego z treściami programowymi przedmiotu. Wiedza: W pracy zaliczeniowej (referat) student powinien wykazad się znajomością podstawowych zasad i instytucji prawa administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy, a także znajomością podstawowych pojęd i zasad ekonomicznych mających zastosowanie w ochronie zdrowia. Umiejętności: W efekcie przygotowania pracy zaliczeniowej (referatu) i obecności na wykładach student umie zastosowad w praktyce podstawowe zasady i instytucje prawa administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy w podmiotach leczniczych zajmujących się rehabilitacją oraz w działalności zawodowej (gospodarczej), a także zinterpretowad przepisy prawne zawarte w akcie normatywnym należącym do którejś z ww. dziedzin prawa; ponadto student powinien określad czynniki wpływające na popyt i podaż w ochronie zdrowia oraz umied identyfikowad koszty fizjoterapii i funkcjonowania podmiotów leczniczych. Kompetencje społeczne: j/w Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 134 Pojęcie przepisu prawnego i jego typów. Norma prawna i jej konstrukcja. Stosowanie i wykładnia prawa. Rodzaje podmiotów leczniczych i zasady ich działalności. Zasady i warunki udzielania świadczeo zdrowotnych przez osoby wykonujące zawód medyczny, w szczególności przez fizjoterapeutę. Prawa pacjenta w polskim porządku prawnym. Eksperyment medyczny. Odpowiedzialnośd zawodowa osób wykonujących zawód medyczny (ze szczególnym uwzględnieniem fizjoterapeuty). Pojęcie świadczeniobiorcy i świadczeniodawcy. Zasady i warunki udzielania świadczeo opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. System ubezpieczeo zdrowotnych i społecznych w Polsce. Zasady powszechnego obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego. Składaka na ubezpieczenie zdrowotne i zasady jej pobierania. Cechy specyficzne rynku usług medycznych. Popyt i podaż w ochronie zdrowia. Ekonomiczne aspekty funkcjonowania publicznych i niepublicznych podmiotów leczniczych. Koszty fizjoterapii i funkcjonowania podmiotów leczniczych. Wybrane zagadnienia prawa pracy. Pojęcie stosunku pracy. Rodzaje umów o pracę. Obowiązki i uprawnienia pracownika oraz pracodawcy. Urlopy wypoczynkowe. Elementy prawa cywilnego, w tym pojęcie czynności prawnych, umowy, szkody, bezpodstawnego wzbogacenia itp. Wybrane zagadnienia prawa gospodarczego. Formy organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej. Ewidencjonowanie działalności gospodarczej. Papiery wartościowe w obrocie gospodarczym. Ochrona własności intelektualnej i prawo autorskie. Podatki i opłaty w działalności gospodarczej. Elementy prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem struktury, zadao i kompetencji administracji rządowej i samorządowej właściwej w sprawach ochrony zdrowia. Literatura podstawowa: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 135 A. Fiutak, Prawo w medycynie, wyd. Beck 2011 r., J. Jabłooska-Bonca, Podstawy prawa dla ekonomistów i nie tylko, wyd. Lexis Nexis 2011 r., T. Liszcz, Prawo pracy, wyd. Lexis Nexis 2009 r., S. Morris, N. Devlin, D. Parkin, Ekonomia w ochronie zdrowia, wyd. Wolters Kluwer 2011 r. Literatura uzupełniająca: A. Jamróz, Wprowadzenie do prawoznawstwa, wyd. Lexis Nexis 2008 r., B. Czarny, Wstęp do ekonomii, wyd. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne 2006 r., D. Karkowska, Prawa pacjenta, wyd. Wolters Kluwer 2009 r., M. Nestorowicz, Prawo medyczne, wyd. Tonik 2010 r., J. Ciszewski (red.), Polskie prawo handlowe, wyd. Lexis Nexis 2011 r., J. Engelhardt (red.), Ekonomika przedsiębiorstw, wyd. Cedewu 2011 r., M. Mazuryk, M. Kaczocha, Prawo Pracy. Kazusy i Dwiczenia, Wolters Kluwer 2012 r. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 136 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Wiadomości ze szkoły średniej. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PODSTAWY PSYCHOLOGII KLINICZNEJ Osoby prowadzące: dr Elżbieta Trylioska-Tekielska Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne w/dw /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 50/0 25/0 praca własna studenta: 25 50 liczba punktów ECTS 3 poznanie symptomatologii, objawów zaburzeo psychicznych poznanie etiologii zaburzeo opis i analiza przypadków umiejętnośd komunikowania się z pacjentem Cele modułu: rozpoznanie typu osobowości, zrozumienie problemów wynikających z choroby oraz problemów wynikających z nieprawidłowych układów rodzinnych umiejętnośd prowadzenia rozmów z rodzinami, jasne określenie oczekiwao prawidłowe i efektywne przeprowadzenie zabiegów fizjoterapeutycznych, ułatwiających pacjentowi powrót do normalnych obowiązków i funkcjonowania w grupie Efekty kształcenia: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 137 Wiedza: Student zna klasyfikacje zaburzeo psychicznych, osobowości, nerwic, borderline. Zna objawy (symptomy) każdej z jednostek. Potrafi wymienid i nazwad jednostki chorobowe oraz ich charakterystyczne zachowania. Student potrafi odróżnid symptomy. Umiejętności: Student potrafi obserwowad zachowania pacjenta i na podstawie sposobu wypowiedzi, treści wypowiedzi, charakterystycznej mimiki twarzy i ciała umie rozpoznad nastrój, rodzaj schorzenia. Zwraca uwagę na adekwatności relacji w stosunku do zdarzeo i sytuacji. Kompetencje społeczne: Student potrafi nawiązad kontakt z pacjentem psychiatrycznym czy z jednostką z zaburzeniami osobowości. Rozumie reakcje i zachowania pacjenta. Potrafi dad wsparcie pacjentowi i jego rodzinie lub sam o nie poprosid w sytuacji zagrażającej. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykłady z elementami dyskusji, prezentacje w Power Poincie, filmy tematyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: ocena na podstawie testu zaliczeniowego wraz z częścią opisową na podstawie przedstawionego materiału filmowego Wiedza: student rozwiązuje test i w części opisowej definiuje dane zjawisko, używając fachowego słownictwa dotyczącego tematu/ Umiejętności: student bierze udział w dyskusji, w części opisowej egzaminu rozpoznaje nastrój, rodzaj schorzenia oraz proponuje strategie działania. Kompetencje społeczne: student bierze udział w dyskusji, w części opisowej egzaminu opisuje zachowanie pacjenta i proponuje sposoby nawiązania kontaktu. Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 138 psychologia kliniczna – założenia teoretyczne pojęcie zaburzeo – norma zaburzenia osobowości nerwice zaburzenia afektywne (jedno-, dwubiegunowe, depresja, cyklotymiczne) zaburzenia lękowe (agorafobia, klaustrofobia, inne) zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja) zaburzenia psychoseksualne (transwestytyzm, pedofilia) zaburzenia kontroli impulsów (hazard, kleptomania) przemoc uzależnienia Wykłady: Nr 1 Psychopatologia – pojęcie zaburzenia psychicznego. Ujęcie interdyscyplinarne, klasyfikacja zaburzeo (DSM) według Amerykaoskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Krótki rys historyczny dotyczący tematu zaburzeo. Nr 2 Zaburzenia lękowe, agorafobia, zaburzenia obsesyjno-lękowe. Przykłady i opisy przypadków. Nr 3 Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD) – przeżycia potraumatyczne. Funkcjonowanie psychiki po silnych urazach. Cechy charakterystyczne. Nr 4 Zaburzenia dysocjacyjne. Osobowośd wieloraka, zaburzenia snu. Opis i analiza przypadku. Nr 5 Zaburzenia afektywne. Depresja endo- i egzogenna, sezonowa (klimatyczna). Psychozy maniakalno-depresyjne. Nr 6 Zaburzenia psychoseksualne (pedofilia, transwestytyzm). Analiza przypadku. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 139 Nr 7 Schizofrenie, postacie schizofreniczne. Osobowośd paranoiczna. Opis przypadku. Nr 8 Uzależnienie – alkoholowe, lękowe, nikotynowe, hazardowe, narkotykowe, kleptomania. Nr 9 Zaburzenia odżywiania – bulimia, anoreksja. Opis i analiza przypadku. Nr 10 Przemoc. Nieprawidłowo funkcjonująca rodzina (uzależniona, władzy, chaotyczna, nadopiekuocza). Nr 11 Nieprawidłowy rozwój charakteru. Teorie charakterologiczno-rozwojowe wg M. Johnsona (charakter schizoidalny, oralny, narcystyczny, masochistyczny, histeryczny, obsesyjny). Nr12 Zaburzenia typu Borderline – zaburzenia z pogranicza. Dysfunkcyjnośd i nieprawidłowośd funkcjonowania. Opis przypadków. Literatura podstawowa: Adler R., Rosenfeld L. B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznao 2007. Ashcraft D., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 2002. Alberti R., Emmons M., Asertywnośd: sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych, GWP, Gdaosk 2002. Cierpiałowska L., Psychopatologie, Scholar, Warszawa 2007. Dudek B., Zaburzenia po stresie traumatycznym, GWP, Gdaosk 2003. Field D., Osobowości rodzinne, Logos, Warszawa 1999. Gasiul H., Teorie emocji i motywacji, UKSW, Warszawa 2002. Goldstein E., Zaburzenia z pogranicza, GWP, Gdaosk 2003. Johnson S., Style charakteru, Zysk i S-ka, Poznao 1994. Literatura uzupełniająca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 140 Hall C., Lindzey G., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 1994. Heszen I. Sęk H., Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 2008. Meyer R., Psychopatologia, GWP, Gdaosk 2003. Rolls G., Najciekawsze przypadki w psychologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellooskiego, Kraków 2010. Pervin L. A., Psychologia osobowości, GWP, Gdaosk 2002. Salmon P., Psychologia w medycynie, GWP, Gdaosk 2002. Strelau J., Osobowośd a ekstremalny stres, GWP, Gdaosk 2004. Strelau J., Psychologia, T. 1-3, GWP, Gdaosk 2000. 7.de Walden-Gałuszko K., Podstawy opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2006. 8.Zimbardo P., Psychologia i życie, PWN, Warszawa 1999. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 141 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia, fizjologia, kinezjologia, kinezyterapia, terapia manualna, patologia ogólna, fizjoterapia Moduły wprowadzające / wymagania ogólna, podstawy fizjoterapii klinicznej. wstępne: Wymagania wstępne – efekty kształcenia z biomechaniki, fizjologii, kinezjologii oraz anatomii prawidłowej człowieka. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PODSTAWY WYBRANYCH METOD Osoby prowadzące: dr Marek Łyp Forma studiów studia studia stacjonarne niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: zajęcia zorganizowane: w/ćw w/ćw 50/0 30/0 liczba punktów ECTS 5 praca własna studenta: Cele modułu: FIZJOTERAPEUTYCZNYCH 75 95 Teoretyczne i praktyczne opanowanie podstawowej wiedzy z zakresu Terapii manualnej, PNF, metod fizjoterapeutycznych stosowanych w pediatrii i kinesiotapingu. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna rys historyczny i główne założenia wybranych metod fizjoterapeutycznych. Wie kiedy nie należy stosować wybranych metod fizjoterapeutycznych i wie kiedy poprosić o pomoc i radę innych specjalistów. Zna metody różnicowania i diagnozowania dysfunkcji narządu ruchu i schorzeń pacjentów, które są stosowane w wybranych metodach fizjoterapeutycznych. Zna różnice między metodami reedukacji nerwowo- mięśniowej, neurorehabilitacji dzieci i dorosłych oraz terapii manualnej. Zna podstawowe techniki kinesiotapingu i ich zastosowanie u pacjentów z wybranymi dysfunkcjami narządu ruchu. Zna podstawy tworzenia aplikacji w metodzie kinesiologytaping. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 142 Zna podstawowe pojęcia i definicje stosowane w terapii manualnej. Charakteryzuje założenia i zastosowanie metod fizjoterapeutycznych znajdujących zastosowanie w fizjoterapii dziecięcej NDT Bobath, Vojty, Peto, Integracji Sensorycznej (SI). Zna metody specjalne terapii w środowisku wodnym. Umiejętności: Student potrafi wymienić metody specjalne stosowane w fizjoterapii. Prawidłowo formułuje i charakteryzuje problematykę zakresu terapii manualnej. Potrafi utworzyć program fizjoterapii z uwzględnieniem podstawowych zasad wybranych metod fizjoterapeutycznych. Wymienia i opisuje zasady główne stosowane w metodzie PNF. Wymienia podstawowe wzorce głowy, kończyn górnych i dolnych oraz tułowia stosowane w metodzie PNF. Wymienia techniki które mają zastosowanie w metodzie PNF. Wymienia cele i wskazania do zastosowania wybranych metod fizjoterapeutycznych. Kompetencje społeczne: student zachowuje ostrożność/krytycyzm w wyrażaniu opinii na temat procesu usprawniania. Zachowuje otwartość na komunikowanie się z ekspertami z innych dziedzin. Forma zajęć/metody dydaktyczne: Wykład z pokazem multimedialnym Zajęcia audytoryjne i grupowe Praca własna studenta Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Przedmiot kończy się zaliczeniem W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie: Wiedza: obecności i aktywności na zajęciach. Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne Treści programowe: Ogólne założenia i cele terapii manualnej, PNF, kinesiology tapingu, metod neurofizjologicznych stosowanych w schorzeniach narządu ruchu i w schorzeniach neurologicznych. Podstawowe techniki stosowane w metodach neurofizjologicznych. Podstawowe wzorce ruchowe stosowane w metodzie PNF. Fizjoterapia dzieci i młodzieży ze schorzeniach wieku dziecięcego z wykorzystaniem metod neurofizjologicznych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 143 Podstawowe informacje i techniki terapii manualnej. Podstawowe procedury tworzenia aplikacji w metodzie Kinesiologytaping. Literatura podstawowa: Jorritsma W.; "Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii manualnej"; Urban & Partner; 2008; Wrocław Arkuszewski Z.: Podręcznik medycyny manualnej. Wydawnictwo Elipsa – Jaim 2001 Frisch H, Roex J.: Terapia manualna. PZWL Warszawa 2001. Kaltenborn F. M.: Manualne mobilizacje stawów kończyn. Wydawnictwo Rolewski 1999. Nicola J. Petty, Badanie i ocena narządu ruchu. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2010 Zembaty A. Kinezyterapia tom II Wyd. Kasper, Kraków 2003 Skolimowski T.: Badanie czynnościowe narządu ruchu dla potrzeb fizjoterapii AWF Wrocław 2012 Susan S. Adler, Dominiek Beckers, Math Buck: PNF w praktyce DB Publishing Wydawnictwo Warszawa 2009, wyd.3 Kenzo Kase: Illustrated Kinesio Taping. Literatura uzupełniająca: Serge Tixa Atlas anatomii palpacyjnej Klaus Buckup Testy kliniczne Zalecane czasopisma naukowe „Medycyna Manualna” „Terapia Manualna w Modelu Holistycznym” „ Fizjoterapia Polska” „Postępy Rehabilitacji” „Medycyna Sportowa” Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 144 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biomechanika, Fizjologia, Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): Wymagania wstępne: znajomość budowy anatomicznej narządu ruchu, mechanizmów sterujących procesami fizjologicznymi, podstawowych zagadnień biomechaniki ciała ludzkiego, testów z zakresu kinezyterapii PROFILAKTYKA ZABURZEŃ STATODYNAMICZNYCH KRĘGOSŁUPA Osoby prowadzące: dr Justyna Karbownik-Kopacz Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 45 25 praca własna studenta: 80 100 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 5 Cele modułu: Zdobycie wiedzy na temat planowania terapii specjalistycznej w chorobach kręgosłupa oraz wprowadzania skutecznej profilaktyki tych schorzeo Efekty kształcenia: Wiedza: student potrafi opisad i wyjaśnid mechanizmy prowokujące powstawanie wad postawy a w szczególności mechanizmy powstawania zaburzeo stato-dynamicznych kręgosłupa, student zna i rozumie zagadnienia z zakresu biomechaniki oraz wskazuje na powiązanie Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 145 zaburzeo stato- dynamicznych ze stylem życia, dietą, profilaktyką zdrowotną Umiejętności: student potrafi stworzyd schemat dwiczeo celowanych na podstawie analizy własnej przypadku pacjenta. student organizuje i planuje sposób i zasady profilaktyki, indywidualnie dla każdego przypadku. student na podstawie posiadanej wiedzy potrafi przewiduje konsekwencje dwiczeo grupowych jak i indywidualnych. Kompetencje społeczne: student jest przygotowany do prowadzenia w sposób odpowiedzialny i kreatywny dwiczeo fizycznych celowanych z pacjentami u których wykryto zaburzenie stato-dynamiczne. student potrafi rozpoznawad sytuacje niebezpieczne dla pacjenta, zachowuje dystans i krytycyzm wobec terapii, jest otwarty na współpracę Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład z elementami dyskusji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: Samodzielne opisanie danego mechanizmu prowokującego zaburzenie statodynamiczne na wybranym przypadku. Umiejętności: Dobranie zestawu 20 dwiczeo dla wcześniej wybranego przypadku. Kompetencje społeczne: Opisanie kompleksowej terapii, z uwzględnieniem celu i zasad współpracy z pacjentem. Stosowanie i modyfikacje zasad profilaktyki zaburzeo statodynamicznych kręgosłupa: Treści programowe: Wady postawy ciała u dzieci w wieku szkolnym - skala problemu Istota profilaktyki zaburzeo stato-dynamicznych Podstawowe zagadnienia związane z monitorowaniem postawy ciała u dzieci Postawa nawykowa a postawa baczna Kształtowanie się postawy ciała u dzieci Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 146 Wadu w ustawieniu kręgosłupa u dzieci Aktywnośd fizyczna i sposoby jej monitorowania a postawa ciała Reedukacja posturalna w zaburzeniach stato-dynamicznych Biomechanika kręgosłupa- czynnik etiologiczny i biomechaniczny a zaburzenia stato-dynamiczne Przykładowe zestawy dwiczeo w różnego rodzaju zaburzeniach stato-dynamicznych Literatura podstawowa: Kiwerski J., (2001), Schorzenia urazy kręgosłupa, Warszawa, Wyd. Lekarskie PZWL Nowotny J., Saulicz E., (1998), Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja, Katowice, AWF Klukowski K., Woynarowska B., (2006), Aktywnośd fizyczna dzieci i młodzieży”, Medycyna Sportowa, Nr 14, 23 Kasperczyk T., (2002), Wady postawy ciała-diagnostyka i leczenie, Wyd.5. Kraków, Wydawnictwo Kasper. Literatura uzupełniająca: Niesłuchowski W., (2000), Kręgosłup- klucz do zdrowia, Wydawnictwo Comes, Warszawa Gzik M., (2007), Biomechanika kręgosłupa człowieka, Gliwice, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 147 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: brak Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PROMOCJA I OCHRONA ZDROWIA Prof. Anna Wilmowska Osoby prowadzące: Dr Barbara Lejzerowicz-Zajączkowska Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/0 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 9/0 1 praca własna studenta: Cele modułu: 10 16 Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie promocji i ochrony zdrowia ze szczególnym uwzględnieniem zagrożeo zdrowotnych związanych ze współczesnym stylem życia. Efekty kształcenia: Wiedza: Student definiuje pojęcie zdrowia i choroby, problemów socjologicznych, wykazuje znajomośd podstawowych wiadomości o polityce społecznej kraju, rozumie społeczne role chorego, jego rodziny, lekarza, procesu leczenia oraz funkcji instytucji medycznych. Umiejętności: Student potrafi promowad zdrowy styl życia, potrafi poradzid sobie z problemami w trakcie pracy z osobami niepełnosprawnymi i zależnymi. Kompetencje społeczne: Student jest wrażliwy na istotne kwestie związane z funkcjonowaniem człowieka we współczesnym społeczeostwie, problemy związane z fast foodami, brakiem nawyków zdrowego żywienia, wykazuje świadomośd zdrowotną, jest otwarty na ekologiczny styl życia. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 148 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład, wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: zaliczenie ustne Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne Treści programowe: Wprowadzenie do zajęd. Zapoznanie z podstawowymi pojęciami promocji zdrowia. Promocja zdrowia – definicja pojęcia i historia. Promocja zdrowia i jej związki z socjologią medycyny i polityką społeczną. Socjologiczne koncepcje zdrowia. Zdrowie – próba definicji. Społeczne pojęcie zdrowia. Wymiary zdrowia. Funkcjonowanie instytucji mających wpływ na styl życia ludzi – rodzina, szkoła, praca. Promocja zdrowia: postawy społeczne wobec zdrowia. Obszary promocji zdrowia. Społeczne determinanty zdrowia a promocja zdrowia. Stan zdrowia a jakośd życia. Społeczne konsekwencje określonych stylów życia i starzenia się społeczeostwa. Zachowania związane ze zdrowiem i chorobą jako element wiedzy o społeczeostwie Strategie promocji zdrowia. Patologie społeczne a konsekwencje zdrowotne. Literatura podstawowa: Berger P.L., Luckmann T., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa: PIW, 1983. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 149 Błeszyoska K., Niepełnosprawnośd a struktura identyfikacji społecznych, Wydawnictwo Akademickie ŻAK, Warszawa 2001 Ostrowska A. (red.), Wstęp do socjologii medycyny, Warszawa 1990 Ostrowska A., Relacja pacjent-lekarz, nowa jakośd? W: Promocja zdrowia. Nauki Społeczne i Medycyna, nr. 21/2001. Ostrowska A., Styl życia a zdrowie. Z zagadnieo promocji zdrowia. Warszawa: Wydaw. IFIS PAN, 1999 Piątkowski W., Baraoski J. (red.), Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny, Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002. Sicioski A., Styl życia, kultura, wybór. Warszawa: Wydaw. IFIS PAN, 2002 Słooska Z., Nowe oblicze medykalizacji: redefinicja i marginalizacja promocji zdrowia, w: W. Piątkowski, B. Płonka-Syroka (red.) Socjologia i antropologia medycyny w działaniu, Wrocław: Oficyna Wydaw. Arboretum, 2008. Tobiasz-Adamczyk B., Relacje lekarz-pacjent w perspektywie socjologii medycyny, Wyd. UJ Kraków 2001 Literatura uzupełniająca: Auleytner J., Instytucje polityki społecznej. Podmioty i funkcje, Warszawa 1996 BORIS Becker G., Ekonomiczna teoria zachowań ludzkich, Warszawa: PWN, 1990. Golinowska S., Pomoc społeczna – zmiany i warunki skutecznego działania, Warszawa 2002. Kawczyoska-Butrym Z., Wiele uwarunkowao zdrowia – wiele programów działania, w: M. Ogryzko-Wiewiórkowska (red.) Zmiana przez zdrowie. Promocja zdrowia dla grup szczególnego ryzyka, Lublin: Wydawnictwo UMCS Krasnodębski Z., Rozumienie ludzkiego zachowania, Warszawa: PIW, 1986. Marzec D., Rodzina i formy jej wspomagania, Kraków 2001. Sokołowska M., Granice medycyny, Warszawa: WP, 1980 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 150 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: brak Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): PSYCHOLOGIA dr Elżbieta Trylińska-Tekielska Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/30 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 30/15 4 praca własna studenta: Cele modułu: 40 55 Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą w zakresie psychologii, nabycie przez studenta umiejętności interpretacji podstawowych pojęd z zakresu psychologii ogólnej oraz rozwoju psychomotorycznego, rozumienia podstawowych reakcji człowieka na chorobę. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna klasyfikacje zaburzeo psychicznych, osobowości, nerwic, borderline. Zna objawy (symptomy) każdej z jednostek. Potrafi wymienid i nazwad jednostki chorobowe oraz ich charakterystyczne zachowania. Umiejętności: Student potrafi obserwowad zachowania pacjenta i na podstawie sposobu wypowiedzi, treści wypowiedzi, charakterystycznej mimiki twarzy i ciała umie rozpoznad nastrój, rodzaj schorzenia. Analizuje adekwatności relacji w stosunku do zdarzeo i sytuacji. Kompetencje społeczne: Student potrafi nawiązad kontakt z pacjentem psychiatrycznym czy z jednostką z zaburzeniami osobowości. Rozumie reakcje i zachowania pacjenta. Potrafi dad Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 151 wsparcie pacjentowi i jego rodzinie lub sam o nie poprosid w sytuacji zagrażającej. Wykazuje troskę o dobro pacjenta. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykłady, dwiczenia, prezentacje w Power Poincie, filmy tematyczne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: zaliczenie praktyczne – analiza przypadku Kompetencje społeczne: zaliczenie praktyczne – analiza przypadku Treści programowe: Wykłady: psychologia kliniczna – założenia teoretyczne pojęcie zaburzeo – norma zaburzenia osobowości nerwice zaburzenia afektywne (jedno-, dwubiegunowe, depresja, cyklotymiczne) zaburzenia lękowe (agorafobia, klaustrofobia, inne) zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja) zaburzenia psychoseksualne (transwestytyzm, pedofilia) zaburzenia kontroli impulsów (hazard, kleptomania) przemoc uzależnienia Dwiczenia: Integracja zespołu. Indywidualnośd / grupowe działanie. Konformizm / nonkonformizm. Ocena efektywności działao jednostek indywidualnych oraz działao grupowych. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 152 Potrzeby psychiczne wg teorii penologii H. A. Murray’a. Lista 27 potrzeb psychicznych – znajomośd emocji, działao, zachowao poznawczych w każdej konkretnej potrzebie. Penologia H. A. Murray’a pod kątem znajomości potrzeb własnych oraz potrzeb pacjenta (Autoportret Steina). Typologia rodziny – system rodzinny wg D. Fielda. Rodzina i pochodzenie a kształtowanie się osobowości (rodzina związków, władzy, chaotyczna, uzależniona, symbiotyczna). Kształtowanie się charakteru (teoria charakterologiczno-rozwojowa wg M. Johnsona (schizoidalny, oralny, narcystyczny, masochistyczny, histeryczny, obsesyjny). Ekspresja energetyczna (miąższowo-kostna). Znajomośd psychiki pacjenta. PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder) – traumatyczne przeżycie powypadkowe. Działanie psychiki po silnych urazach. Zespół objawów – charakterystyczne cechy. Umiejętnośd pomocy pacjentowi (rodzinie pacjenta). Borderline – zaburzenia z pogranicza. Objawy niebędące chorobą psychiczną, ale dysfunkcyjne na tyle, że jednostka nie jest uważana (i sama nie uznaje siebie) za zdrową psychicznie. Asertywnośd oraz umiejętnośd komunikacji w grupie i zespole (z pacjentem, z rodziną). Test asertywności, rodzaje. Działanie w sytuacjach trudnych. Literatura podstawowa: Adler R., Rosenfeld L. B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznao 2007. Ashcraft D., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 2002. Alberti R., Emmons M., Asertywnośd: sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych, GWP, Gdaosk 2002. Cierpiałowska L., Psychopatologie, Scholar, Warszawa 2007. Dudek B., Zaburzenia po stresie traumatycznym, GWP, Gdaosk 2003. Field D., Osobowości rodzinne, Logos, Warszawa 1999. Gasiul H., Teorie emocji i motywacji, UKSW, Warszawa 2002. Goldstein E., Zaburzenia z pogranicza, GWP, Gdaosk 2003. Johnson S., Style charakteru, Zysk i S-ka, Poznao 1994. Meyer R., Psychopatologia, GWP, Gdaosk 2003. Pervin L. A., Psychologia osobowości, GWP, Gdaosk 2002. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 153 Literatura uzupełniająca: Hall C., Lindzey G., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 1994. Heszen I. Sęk H., Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 2008. Rolls G., Najciekawsze przypadki w psychologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellooskiego, Kraków 2010. Salmon P., Psychologia w medycynie, GWP, Gdaosk 2002. Strelau J., Osobowośd a ekstremalny stres, GWP, Gdaosk 2004. Strelau J., Psychologia, T. 1-3, GWP, Gdaosk 2000. de Walden-Gałuszko K., Podstawy opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2006. Zimbardo P., Psychologia i życie, PWN, Warszawa 1999. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 154 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia, fizjologia, patologia układu krążenia, Moduły wprowadzające / wymagania psychologia. wstępne: Wymagania wstępne – efekty kształcenia uzyskane w wyniku realizacji w/w przedmiotów Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): REHABILITACJA MEDYCZNA W KARDIOLOGII lek. med. Agata Skwarek Osoby prowadzące: lek. med. Dominika Pawłowska - Mróz studia studia stacjonarne niestacjonarne Forma studiów /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/ćw zajęcia zorganizowane: 30/20 20/10 praca własna studenta: 25 45 Cele modułu: liczba punktów ECTS 3 Teoretyczne i praktyczne opanowanie podstawowych wiadomości z wybranych jednostek chorobowych z zakresu kardiologii umożliwiające planowanie procesu rehabilitacji Efekty kształcenia: Wiedza: student definiuje objawy wybranych jednostek chorobowych w kardiologii. Potrafi scharakteryzować przebieg chorób kardiologicznych w stopniu umożliwiającym planowanie procesu rehabilitacji. Ilustruje przebieg chorób kardiologicznych, z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych i powiązań przyczynowo- skutkowych między objawami. Umiejętności: Student kwalifikuje chorego do rehabilitacji kardiologicznej na podstawie oceny podstawowych dolegliwości. Ocenia stan pacjenta na podstawie skali duszności, zna wskazania i przeciwwskazania oraz potrafi wykonać i ocenić wynik prostych prób Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 155 wysiłkowych (np.6MWT), pulsoksymetrii. Na podstawie zdobytej wiedzy konstruuje organizacyjne program rehabilitacji kardiologicznej pacjenta. Kompetencje społeczne: student wykazuje odpowiedzialność w ocenie możliwość rozwiązania problemów praktycznych w związku z zaistniałym problemem wynikającym z choroby serca. Zachowuje otwartość w komunikowaniu się z chorym i jego rodziną w zakresie problemów związanych z procesem usprawniania kardiologicznego Forma zajęć/metody dydaktyczne: wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, pogadanka, film, pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, instruktaż Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną i egzaminem W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie: Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę w formie testu jednokrotnego wyboru z elementami opisowymi Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne Treści programowe: Choroby układu krążenia –informacje ogólne, zapobieganie, Choroba wieocowa – rozpoznawanie, Ostre zespoły wieocowe, Zaburzenia rytmu serca, Wady serca, Niewydolnośd serca, Nadciśnienie tętnicze, Kardiomiopatie, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 156 Choroby naczyo i inne choroby układu krążenia, Cukrzyca i otyłośd, Metody leczenia stosowane w chorobach układu krążenia, Badania dodatkowe w chorobach układu krążenia, Kwalifikacja chorych do programu rehabilitacji kardiologicznej. Badanie tętna, ciśnienia krwi, obserwacja badania echo, próby wysiłkowe z rejestracją EKG, badania spiroergometryczne, Zapoznanie z działaniem kardiowertera-defibrylatora, Zasady resuscytacji krążeniowo-oddechowej, Próba pionizacyjna, Wskaźnik kostka-ramię, Programy rehabilitacji kardiologicznej. Literatura podstawowa: Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G.: Fizjoterapia z elementami klinicznymi Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2008 Rehabilitacja kardiologiczna w Kardiologia (red.) Szczeklik A. Tendera M. Medycyna Praktyczna 2010 Sekcja Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna. Stanowisko Komisji ds. Opracowania Standardów Rehabilitacji Kardiologicznej Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, Folia Cardiologica, 2004, tom 11, supl. A Piotrowicz R. Piotrowicz E.: Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna w: Kardiologia z elementami angiologii (red) Literatura uzupełniająca: Woźniewski M. Kołodziej J.: Rehabilitacja w chirurgii. PZWL 2006 European Journal of Cardiovascular Prevention & Rehabilitation Pruszczyk P. Hryniewicz T. Drożdż J, Medical Tribune Polska, Warszawa 2009, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 157 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): SEMINARIUM DYPLOMOWE w zależności od wyboru tematu pracy Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 0/60 0/30 praca własna studenta: 190 220 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 10 Cele modułu: Zapoznanie studenta z techniką pisania pracy, sposobami zbierania i wykorzystywania źródeł naukowych. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna technikę pisania pracy dyplomowej, sposoby poszukiwania i wykorzystania źródeł naukowych. Umiejętności: Student potrafi przygotowad pracę dyplomową zgodnie z zasadami, ze szczególnym uwzględnieniem poszanowania praw własności intelektualnej. Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę uczelnia się przez całe życie. Forma zajęd/metody dydaktyczne: Seminarium, dyskusja Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 158 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: przygotowanie pracy dyplomowej Umiejętności: przygotowanie pracy dyplomowej Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie głosu w dyskusji nad pracą Treści programowe: Wstęp. Określanie problematyki badawczej i tematu pracy. Zasady formułowania celów pracy. Techniki poszukiwania literatury przedmiotu. Technika pisania pracy. Koncepcja pracy – konstrukcja i plan. Dokładne opracowywanie wcześniej wytyczonych celów pracy w oparciu o zebrany materiał badawczy. Usystematyzowanie wyników badao i ocena wniosków płynących z pracy pod kątem wcześniej założonych celów pracy. Poznanie dodatkowych form przedstawienia wiarygodności wyników badao i metod statystycznych. Poznanie metod stosowania piśmiennictwa naukowego i różnych technik cytowania włącznie z piśmiennictwem internetowym. Sposoby wykorzystania zasobów bibliotecznych, specjalistycznych przeglądarek. Literatura podstawowa: Babbie E.: Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2003. Kamioski S.: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin 1992. Bod J.: Jak pisad pracę magisterską. Kolonia, Wrocław 2001. Cabarelli G., Łucki Z.: Jak przygotowad pracę dyplomową lub doktorską. Universitas, Kraków 1998. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 159 Pułło A.: Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. WP PWN, Warszawa 2000. Urban S., Ładooski W.: Jak napisad dobrą pracę magisterską. Wydawnictwo AE im. Oskara Langego, Wrocław 1997. Literatura uzupełniająca: Ajdukiewicz K.: Logika pragmatyczna. Warszawa 1965. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 160 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Podstawowa wiedza w zakresie socjologii Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): SOCJOLOGIA MEDYCYNY Dr Barbara Lejzerowicz-Zajączkowska Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 30/0 15/0 praca własna studenta: 20 35 liczba punktów ECTS 2 Cele modułu: Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie socjologii medycyny, ze szczególnym uwzględnieniem przydatności tej wiedzy w przyszłej pracy zawodowej. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu nauk społecznych, identyfikuje metody badao socjologicznych, posiada wiedzę o zdrowiu jako podstawowym pojęciu socjologii medycyny, rozumie społeczne role chorego, jego rodziny, lekarza oraz funkcje instytucji medycznych. Umiejętności: Student wykorzystuje metody obserwacji socjologicznej pacjenta i procesu leczenia, wykrywa problemy społeczne w relacjach pacjent a pracownik służby zdrowia, radzi sobie z problemami w trakcie pracy z osobami niepełnosprawnymi i zależnymi. Kompetencje społeczne: Student jest wrażliwy na istotne kwestie związane z funkcjonowaniem człowieka chorego, zależnego, niepełnosprawnego we współczesnym świecie, wykazuje świadomośd istotności fundamentalnych etapów życia człowieka: narodzin, życia, cierpienia i śmierci. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 161 Forma zajęd/metody dydaktyczne: Wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: zaliczenie ustne Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne Treści programowe: Wprowadzenie do zajęd. Zapoznanie z podstawowymi pojęciami socjologicznymi, nazwiskami socjologów i bioetyków. Socjologia oraz jej definicja. Socjologia medycyny i jej związki z socjologią ogólną. Socjologiczne koncepcje zdrowia i choroby. Społeczne role osób świadczących usługi medyczne i rehabilitacyjne (lekarz, pielęgniarka, rehabilitant) i ich uwarunkowania. Zagadnienie profesjonalizacji tych ról. Pacjent jako podmiot i przedmiot procesu leczenia i rehabilitacji. Modele relacji: pacjentlekarz, pacjent-szpital. Instytucje służby zdrowia (ośrodek rehabilitacyjny, przychodnia, szpital) jako przykłady organizacji społecznych. Funkcjonowanie instytucji medycznych. Leczenie jako proces społeczny. Promocja zdrowia: postawy społeczne wobec zdrowia. Choroba, niepełnosprawnośd jako stygmat społeczny. Rehabilitacja i integracja osób niepełnosprawnych. Stan zdrowia a jakośd życia. Osoby z niepełnosprawnością i zależne. Socjologiczne konsekwencje chorób przewlekłych, niepełnosprawności i starości. Medycyna jako system społeczny. Zachowania związane ze zdrowiem i chorobą jako element wiedzy o społeczeostwie. Korzystanie ze służby zdrowia. Perspektywa socjologiczna. Postawy społeczne wobec organizacji służby zdrowia i dostępności świadczeń medycznych i Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 162 identyfikacja podstawowych zmiennych je warunkujących. Patologie społeczne a konsekwencje zdrowotne. Rola lekarza w przeciwdziałaniu zjawiskom patologicznym. Literatura podstawowa: Aktywizacja społeczno-zawodowa osób niepełnosprawnych ruchowo. Poczucie jakości życia osób niepełnosprawnych, pod red. nauk. I. Ramik-Mażewskiej, G. Leśniewskiej, Szczecin: „Pedagogium” OR TWP, 2008 Bauman Z., Socjologia, Poznań 1996. Berger P.L., Luckmann T., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa: PIW, 1983. Błeszyoska K., Niepełnosprawnośd a struktura identyfikacji społecznych, Wydawnictwo Akademickie ŻAK, Warszawa 2001 Bourdieu P., Wacquant, Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, Warszawa 2001. Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa: PIW, 1981. Jakubowska-Branicka I., Czy jesteśmy inni? Czyli w poszukiwaniu absolutnego autorytetu. Ostrowska A. (red.), Wstęp do socjologii medycyny, Warszawa 1990 Ostrowska A., Relacja pacjent-lekarz, nowa jakośd? W: Promocja zdrowia. Nauki Społeczne i Medycyna, nr. 21/2001. Ostrowska A., Śmierd w doświadczeniu jednostki i społeczeostwa, Warszawa 1991. Piątkowski W., Baraoski J. (red.), Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny, Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002. Sokołowska M, Socjologia medycyny, *w:+ Ostrowska A. (red.), Wstęp do socjologii medycyny, Warszawa 1990 Tobiasz-Adamczyk B., Relacje lekarz-pacjent w perspektywie socjologii medycyny, Wyd. UJ Kraków 2001 Literatura uzupełniająca: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 163 Auleytner J., Instytucje polityki społecznej. Podmioty i funkcje, Warszawa 1996 BORIS Becker G., Ekonomiczna teoria zachowań ludzkich, Warszawa: PWN, 1990. Berger Peter L., Zaproszenie do socjologii, Warszawa: PWN, 2001. Golinowska S., Pomoc społeczna – zmiany i warunki skutecznego działania, Warszawa 2002. Goodman N., Wstęp do socjologii, Warszawa 2001. Krasnodębski Z., Rozumienie ludzkiego zachowania, Warszawa: PIW, 1986. Melosik Z., Edukacja globalna: nadzieje i kontrowersje Marzec D., Rodzina i formy jej wspomagania, Kraków 2001. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 164 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Obsługa komputera Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): TECHNOLOGIA INFORMACYJNA Mgr Monika Drewnik Osoby prowadzące: Forma studiów studia stacjonarne studia niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/dw zajęcia zorganizowane: 15/15 15/15 praca własna studenta: 20 20 liczba punktów ECTS 2 Cele modułu: Zapoznanie studenta z możliwościami wykorzystania różnych narzędzi informatycznych w pracy rehabilitanta. Prezentacja wiedzy za pomocą sprzętu komputerowego. Pozyskiwanie, analiza i przetwarzanie informacji z użyciem systemów informatycznych oraz sieci komputerowych. Efekty kształcenia: Wiedza: Student posiada wiedzę na temat budowy komputera, zna możliwości wykorzystania różnych narzędzi informatycznych. Umiejętności: Student konstruuje wykresy w MS Excel i prezentację w MS PowerPoint. Analizuje i ocenia za pomocą współczynnika korelacji zależnośd, która wystąpiła przed i po badaniu pacjenta. Planuje i projektuje sposoby rozwiązywania podstawowych problemów związanych z zastosowaniem komputera. Kompetencje społeczne: Student pracuje samodzielnie z użyciem komputera, potrafi rozwiązywad problemy pojawiające się w pracy. Forma zajęd/metody Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 165 dydaktyczne: Wykład z prezentacją multimedialną, dwiczenia laboratoryjne Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie ustne Umiejętności: przygotowanie prezentacji multimedialnej Kompetencje społeczne: przygotowanie prezentacji multimedialnej Treści programowe: Podstawy techniki informatycznej. Podstawowe pojęcia, definicje. Elementy architektury i funkcjonowania komputera. Podstawowe cechy systemu operacyjnego. Organizacja pamięci dyskowej, zarządzanie plikami, katalogami. Informacja o sieciach komputerowych. Oprogramowanie użytkowe, programy narzędziowe. Przetwarzanie tekstów. Wykorzystanie edytora Word do wspomagania pracy biurowej. Wykonywanie różnego rodzaju tekstów, tabel, spisów, indeksów itp. Arkusze kalkulacyjne. Zastosowanie arkusz kalkulacyjnego Excel do wspomagania, planowania i analizy danych. Pojęcie zeszytu i arkusza. Typy i struktury danych. Sposoby adresowania komórek i obszarów, nadawanie nazw. Tworzenie formuł. Podstawowe funkcje matematyczne, logiczne, wyszukiwania i adresu, tekstowe, statystyczne (współczynnik korelacji) oraz daty i czasu. Tworzenie, formatowanie i modyfikacja wykresów. Wymiana pomiędzy programem Excel i Word. Przygotowanie arkusza do druku. Zaawansowane operacje na listach danych. Makrodefinicje. Grafika menadżerska i prezentacyjna. Wykorzystanie programu PowerPoint do tworzenia grafiki menadżerskiej lub/i prezentacyjnej. Techniki konstruowania slajdów. Przygotowanie pokazu prezentacji. Bazy danych. Podstawowe typy, zasady tworzenia z uwzględnieniem wydajności przeszukiwania. Zarządzanie danymi w bazie. Usługi informatyczne w sieciach: poczta elektroniczna, serwisy internetowe, bankowość elektroniczna. Organizacja, miejsce i sposób pracy z komputerem. Problemy bezpieczeństwa i przestrzegania praw autorskich. Zagrożenia i sposoby ochrony komputera przed niepowołanym dostępem. Literatura podstawowa: M. Cieciura , Podstawy technologii informatycznych z przykładami zastosowao,VIZJA PRESS & IT, Warszawa 2006. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 166 W. Sikorski, Podstawy technik informatycznych, PWN SA,2007. G. Kowalczyk, Word 2007 PL. Kurs,Wyd. Helion 2007. P. Czarny, Excel 2007 PL. Kurs,Wyd. Helion 2007. Tom Negrino, PO prostu PowerPoint 2007 PL. Wyd. Helion 2008. Literatura uzupełniająca: G. Kowalczyk, Word 2007 PL. Dwiczenia praktyczne, Wyd. Helion 2007. W. Wrotek, Informatyka Europejczyka .Technologia informacyjna, Wyd. Helion 2007. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 167 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Kinezjologia Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): TERAPIA MANUALNA Dr Ryszard Kaczor Osoby prowadzące: Mgr Jacek Zawisza Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 15/45 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 10/35 4 praca własna studenta: Cele modułu: 40 55 Zapoznanie studenta z metodyką wykonania poszczególnych form terapii manualnej oraz ich wpływie na organizm człowieka. Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna i rozumie podstawy anatomiczne, fizjologiczne i biomechaniczne niezbędne do stosowania zabiegów z zakresu terapii manualnej. Zna wskazania medyczne do wykonywania terapii manualnej. Rozumie działanie poszczególnych technik stosowanych w terapii manualnej. Umiejętności: Student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy niezbędne w diagnostyce w terapii manualnej. Potrafi stosowad techniki wykorzystywane w terapii manualnej. Potrafi analizowad i wyciągad wnioski na podstawie przeprowadzanych badao niezbędnych do wykonywania zabiegów w terapii manualnej Kompetencje społeczne: Student potrafi komunikowad się z pacjentami i innymi członkami zespołu rehabilitacyjnego. Student jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu terapii manualnej a jeśli jest Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 168 to konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów. Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną, dwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: egzamin pisemny na ocenę. Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne. Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne. Treści programowe: Miejsce terapii manualnej w procesie rehabilitacji. Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania terapii manualnej. Wywiad, badanie przedmiotowe i badania dodatkowe niezbędne dla prawidłowego programowania i wykonywania zabiegów z zakresu terapii manualnej. Wskazania, przeciwwskazania i techniki wykonywania trakcji, mobilizacji i manipulacji w stawach kręgosłupa i stawach obwodowych. Literatura podstawowa: Zbigniew Arkuszewski Podręcznik Medycyny Manualnej – podręcznik 1,2 wydanie Kraków 2007 Elipsa-Jaim s.c. Karel Lewitt Terapia Manualna wydanie Warszawa 2003 PZWL Herbert Frisch Terapia Manualna – Poradnik wykonywania Dwiczeo wydanie Warszawa 2005 PZWL Freddy M. Kaltenborn Kręgosłup badanie manualne i mobilizacja wydanie Lubicz 1998 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 169 Wydawnictwo Rolewski Freddy M. Kaltenborn Manualne mobilizacje stawów kooczyn wydanie Lubicz 1998 Wydawnictwo Rolewski Literatura uzupełniająca: Kasperczyk T., Kmak S. Masaż punktowy i inne metody refleksoterapii. „Kasper” 2003 Słobodzian J., Rakowski A. Terapia manualna w zespołach bólowych kręgosłupa Lędźwiowo - krzyżowego wydawnictwo CTM Poznao 2001 Hartman L. Podręcznik technik osteopatycznych w leczeniu manualnym kręgosłupa i stawów obwodowych wydawnictwo ZL Natura Kielce 1999 Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika wydawnictwo Natura Medica Poznao 1997 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 170 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia, fizjologia, patologia, podstawy fizjoterapii Moduły wprowadzające / wymagania Znajomość anatomii czynnościowej narządu ruchu, fizjologii narządu ruchu, znajomość najczęstszych wstępne: nieprawidłowości narządu ruchu, znajomość podstawowych oddziaływań fizjoterapeutycznych wobec narządu ruchu. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): TRAUMATOLOGIA Osoby prowadzące: Dr n. med. Krzysztof Wasiak Forma studiów studia studia stacjonarne niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/ćw zajęcia zorganizowane: 45 25 praca własna studenta: 80 100 Cele modułu: liczba punktów ECTS 5 Teoretyczne opanowanie podstawowych wiadomości z zakresu podziału oraz sposobu leczenia obrażeń narządu ruchu. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna podstawowe dane epidemiologiczne dotyczące urazów w naszym kraju. student definiuje czynniki fizyczne powodujące urazy oraz podziały urazów. student opisuje najczęstsze typy urazów narządów wewnętrznych oraz narządu ruchu. student zna charakterystykę i typowe objawy poszczególnych typów urazów. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 171 student definiuje najczęstsze sposoby leczenia obrażeo narządu ruchu. Umiejętności: student potrafi przyporządkowad objawy typowych urazów do ich rodzaju. student potrafi na podstawie zdjęd RTG rozpoznad najczęstsze i najprostsze do rozpoznania typy uszkodzeo kości. Kompetencje społeczne: student rozumie rolę fizjoterapeuty w procesie rehabilitacji pourazowej narządu ruchu. student potrafi zrozumied najczęstsze problemy pacjentów po urazach. Forma zajęć/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną, z dużą ilością oryginalnych zdjęć stanów pourazowych oraz wyników badań obrazowych (RTG, CT, MRI) Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę w formie testu jednokrotnego wyboru Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne Treści programowe: Epidemiologia urazów Urazy głowy i szyi Urazy klatki piersiowej i brzucha Urazy nerwów i naczyń obwodowych Urazy obręczy barkowej i kończyny górnej Urazy obręczy biodrowej i kończyny dolnej Urazy kręgosłupa. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 172 Literatura podstawowa: Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL Tylman D. Traumatologia PZWL Literatura uzupełniająca: Marciniak W., Szulc A. red. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja Wydawnictwo Lekarskie PZWL Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 173 Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z zakresu psychologii i różnych form turystyki Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): TURYSTYKA I REKREACJA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH Osoby prowadzące: Dr Piotr Tederko Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 30 15 praca własna studenta: 70 85 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 4 Cele modułu: Zapoznanie studenta z zagadnieniami dotyczącymi organizacji turystyki i rekreacji oraz wybranych zagadnieo z zakresu sportu osób niepełnosprawnych Efekty kształcenia: Wiedza: student potrafi przedstawid zagadnienia dotyczące organizacji turystyki i rekreacji oraz wybranych zagadnieo z zakresu sportu osób niepełnosprawnych, student definiuje rolę działao związanych z turystyką i rekreacją w procesie kompleksowej rehabilitacji oraz wybranych zagadnieo w zakresie polityki zdrowotnej wobec osób z niepełnosprawnością. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 174 student definiuje wpływu czynników związanych z uprawianiem turystyki i rekreacji na struktury i funkcje ciała, czynności i uczestnictwo społeczne oraz kontekst środowiskowy osób z niepełnosprawnością. Umiejętności: student wybiera sposób i ocenia zasadnośd i adekwatnośd różnych form aktywności turystycznej i rekreacyjnej u osób z poszczególnymi rodzajami niepełnosprawności, student na podstawie analizy potrafi przewidzied korzystne i uboczne efekty takich oddziaływao. student potrafi zaproponowad osobie z niepełnosprawnością właściwy dla niej i zgodny z jej zainteresowaniami oraz możliwościami rodzaj aktywności z dziedziny turystyki rekreacji. Kompetencje społeczne: student samodzielnie wykonuje powierzone mu zadania i właściwie organizuje prace własną student współpracuje i współdziała z przedstawicielami innych zawodów i administracji w zakresie ochrony zdrowia Forma zajęd/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza i Umiejętności: zaliczenie pisemne z oceną Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i zaangażowanie w pracy w grupie Treści programowe: Podstawowe pojęcia, organizacja i walory turystyki w zakresie przywracania sprawności, Bariery uprawiania turystyki przez osoby z niepełnosprawnością i specyficzne potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie uprawiania turystyki, Zadania i formy rekreacji osób niepełnosprawnych, Turystyka zdrowotna, sport osób niepełnosprawnych, Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 175 Turystyka, rekreacja i sport w wybranych grupach osób z niepełnosprawnością: niepełnosprawni z uszkodzeniem narządu wzroku, niepełnosprawni z uszkodzeniem narządu słuchu, osoby z niepełnosprawnością umysłową, osoby z niepełnosprawnością w przebiegu zaburzeo metabolicznych, osoby z chorobą wieocową, osoby w podeszłym wieku. Literatura podstawowa: Łobożewicz T. Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. WSE, Warszawa 2000 Kasprzak W, Maokowska A. Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL, Warszawa 2008 Literatura uzupełniająca: Ślężyoski J, Pertyoski W. Postęp w turystyce na rzecz osób specjalnych potrzeb. PSON, Kraków, 1995 Skalska T. Turystyka osób niepełnosprawnych, ograniczenia i możliwości rozwoju. WSHGiT, Warszawa 2004 Janiszewski M. Rekreacja ruchowa dla osob niepełnosprawnych. Łódź 1989 Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 176 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: PIERWSZY Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Moduły wprowadzające / wymagania wstępne: brak Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): WYCHOWANIE FIZYCZNE Mgr Michał Starczewski Osoby prowadzące: Mgr Anna Kopiczko Forma studiów studia stacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw zajęcia zorganizowane: 0/60 studia niestacjonarne w/dw liczba punktów ECTS 0/30 2 praca własna studenta: Cele modułu: 0 20 Zapoznanie studenta z prawidłowym wykonywaniem wybranego przez niego rodzaju dwiczeo. Efekty kształcenia: Wiedza: Student wie jak prawidłowo wykonywad wybrany rodzaj dwiczeo. Umiejętności: Student potrafi prawidłowo wykonad wybrany rodzaj dwiczeo. Kompetencje społeczne: Student dba o poziom swej sprawności fizycznej Forma zajęd/metody dydaktyczne: Dwiczenia w wybranym przez studenta zakresie Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 177 Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Wiedza: sprawdzian praktyczny na zajęciach Umiejętności: sprawdzian praktyczny na zajęciach Kompetencje społeczne: sprawdzian praktyczny na zajęciach Treści programowe: Wstęp. Podstawowe pojęcia - wysiłek fizyczny: rodzaje, cechy, adaptacja organizmu do wysiłku. Pojęcie motoryczności, rozwój cech motorycznych w toku rozwoju osobniczego. Charakterystyka cech motorycznych: siła – pojęcie i uwarunkowanie. Charakterystyka cech motorycznych: szybkośd – pojęcie i uwarunkowanie. Charakterystyka cech motorycznych: wytrzymałośd – pojęcie i uwarunkowanie. Charakterystyka cech motorycznych: gibkośd – pojęcie i uwarunkowanie. Charakterystyka cech motorycznych: skocznośd - pojęcie i uwarunkowanie. Charakterystyka cech motorycznych: koordynacja ruchowa – pojęcie i uwarunkowanie. Metody kształtowania cech motorycznych: trening szybkości, metody kształtowania siły mięśniowej, metody kształtowania wytrzymałości, dwiczenia rozwijające skocznośd, dwiczenia rozwijające koordynację ruchową. Organizacja, bezpieczeostwo i higiena zajęd ruchowych. Dwiczenia: Gimnastyka Gry zespołowe Siłownia Pływanie Sztuki walki Inne Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 178 Literatura podstawowa: Fidelus K., Kocjasz L.: Atlas dwiczeo fizycznych. Polska federacja sportu wyczynowego. Mazurek L.: Słownictwo i gimnastyka. Sport i Turystyka. Warszawa 1997. Nowotny J.: Kształtownie umiejętności ruchowych – podstawy teoretyczne oraz aspekty praktyczne, Śl. A.M. Katowice 2002. Stefaniak T.: Atlas uniwersalnych dwiczeo siłowych. Wrocław 2001. Hucioski T.: Koszykówka. Atlas dwiczeo. Warszawa 1992. Marciszewska B.: Sport dla wszystkich: rekreacja dla każdego. Cz. 1,2,3. 1994, 1995, 1996. Literatura uzupełniająca: Strzeżewski S.: Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP Warszawa 1986. Trzęśniewski R.: Zabawy i gry ruchowe. Sport i Turystyka. Warszawa 1974. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 179 WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE Nazwa jednostki prowadzącej kierunek: WYDZIAŁ REHABILITACJI Nazwa kierunku: FIZJOTERAPIA Poziom kształcenia: STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA Profil kształcenia: PRAKTYCZNY Anatomia, fizjologia, patologia, podstawy fizjoterapii / znajomość anatomii czynnościowej narządu ruchu, fizjologii narządu ruchu, znajomość Moduły wprowadzające / wymagania najczęstszych nieprawidłowości i następstw urazów wstępne: narządu ruchu, znajomość podstawowych oddziaływań fizjoterapeutycznych wobec narządu ruchu. Nazwa modułu (przedmiot lub grupa przedmiotów): ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE Osoby prowadzące: Dr n. med. Krzysztof Wasiak Forma studiów studia studia stacjonarne niestacjonarne /liczba godzin/liczba punktów ECTS: w/ćw w/ćw zajęcia zorganizowane: 30 15 praca własna studenta: 20 35 Cele modułu: liczba punktów ECTS 2 Przedstawienie studentom teoretycznej i praktycznej wiedzy dotyczącej zastosowania przedmiotów ortopedycznych w praktyce fizjoterapeuty. Efekty kształcenia: Wiedza: student zna rolę przedmiotów ortopedycznych (ortoz, protez oraz pomocy ortopedycznych) w rehabilitacji. student wymienia poszczególne grupy środków ortopedycznych, ich podstawowe zastosowanie i ograniczenia ich stosowania. studenta budowę tych środków oraz podstawowe zasady ich działania. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 180 Zna budowę przedmiotów ortopedycznych i zastosowanie wózków inwalidzkich oraz zasady ich doboru. Umiejętności: student potrafi ocenid podstawowe potrzeby pacjenta w zakresie zastosowania zaopatrzenia ortopedycznego. student potrafi ocenid prawidłowośd zalecenia i wykonania podstawowych przedmiotów ortopedycznych. student naucza pacjentów korzystania z tych przedmiotów student potrafi reagowad na najczęstsze nieprawidłowości w stosowaniu przedmiotów ortopedycznych. Kompetencje społeczne: student zachowuje krytycyzm wobec oferowanych w sklepach ortopedycznych gotowych wyrobów ortopedycznych. student potrafi współpracowad z zakładami wytwarzającymi przedmioty ortopedyczne na miarę student potrafi przedstawiad pacjentom zyski i ewentualne zagrożenia płynące z zastosowania zaopatrzenia ortopedycznego. Forma zajęć/metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną i egzaminem. W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie: Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę w formie testu jednokrotnego wyboru. Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne. Treści programowe: Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 181 Cele zastosowania zaopatrzenia ortopedycznego, podział wyrobów ortopedycznych, materiały i technologie wykonania wyrobów ortopedycznych. Kliniczne problemy amputacji kończyn. Budowa i dobór protez kończyn górnych i dolnych. Zasady działania i dobór ortoz kończyn górnych i dolnych. Zaopatrzenie ortotyczne szyj i tułowia. Budowa i zastosowanie obuwia ortopedycznego oraz wkładek ortopedycznych. Możliwości zastosowania pomocy ortopedycznych u osób niepełnosprawnych. Literatura podstawowa: Przeździak B., Nyka W. Zastosowanie kliniczne protez, ortoz i środków pomocniczych. Via Medica Gdańsk 2008. Literatura uzupełniająca: Myśliborski T. Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL Warszawa 1985 Marciniak W., Szulc A. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. PZWL Warszawa 2003. Kiwerski J. Rehabilitacja Medyczna. PZWL Warszawa 2005. Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie ul.Obozowa 20 Strona 182