Sylabusy obowiązujące od roku akademickiego 2012/2013

Transkrypt

Sylabusy obowiązujące od roku akademickiego 2012/2013
Sylabusy
Fizjoterapia
Wrzesieo 2013
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 1
Spis treści
ANATOMIA PRAWIDŁOWA CZŁOWIEKA.................................................................................................. 4
ANTROPOLOGIA KULTUROWA ................................................................................................................ 8
BIOCHEMIA ............................................................................................................................................ 11
Biochemiczne podstawy fizjoterapii...................................................................................................... 14
BIOFIZYKA .............................................................................................................................................. 18
BIOLOGIA MEDYCZNA ........................................................................................................................... 21
BIOMECHANIKA ..................................................................................................................................... 24
DIETETYKA W FIZJOTERAPII ................................................................................................................... 27
ETYKA..................................................................................................................................................... 31
FIZJOLOGIA ............................................................................................................................................ 34
FIZJOTERAPIA DZIECIĘCA ....................................................................................................................... 38
FIZJOTERAPIA KLINICZNA W CHOROBACH NARZĄDÓW WEWNĘTRZNYCH.......................................... 41
FIZJOTERAPIA KLINICZNA W DYSFUNKCJACH NARZĄDU RUCHU.......................................................... 48
FIZJOTERAPIA OGÓLNA ......................................................................................................................... 54
FIZYKOTERAPIA ...................................................................................................................................... 58
HISTORIA REHABILITACJI ....................................................................................................................... 61
Hydroterapia w fizjoterapii i odnowie biologicznej............................................................................... 63
JĘZYK ANGIELSKI .................................................................................................................................... 66
KINEZJOLOGIA ....................................................................................................................................... 70
KINEZYTERAPIA ...................................................................................................................................... 76
Kliniczne zastosowanie fizykoterapii ..................................................................................................... 81
KSZTAŁCENIE RUCHOWE I METODYKA NAUCZANIA RUCHU ................................................................ 84
Kultura i filozofia w procesie terapeutycznym ...................................................................................... 88
KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC MEDYCZNA ............................................................................... 92
MASAŻ LECZNICZY ................................................................................................................................. 95
MASAŻ W PRAKTYCE KLINICZNEJ .......................................................................................................... 98
MEDYCYNA MANUALNA...................................................................................................................... 101
MUZYKOTERAPIA................................................................................................................................. 104
NEUROPSYCHOLOGIA KLINICZNA ........................................................................................................ 107
ODNOWA BIOLOGICZNA ..................................................................................................................... 110
OGÓLNE PROBLEMY REHABILITACJI .................................................................................................... 113
PATOLOGIA OGÓLNA........................................................................................................................... 116
PEDAGOGIKA ....................................................................................................................................... 120
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 2
PODSTAWY AKUPUNKTURY ................................................................................................................ 123
PODSTAWY BALNEOLOGII I FIZJOTERAPII INSTRUMENTALNEJ ........................................................... 125
PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ ................................................................................................. 129
PODSTAWY PRAWA I EKONOMIKI ....................................................................................................... 133
Podstawy psychologii klinicznej .......................................................................................................... 137
PODSTAWY WYBRANYCH METOD FIZJOTERAPEUTYCZNYCH ............................................................. 142
PROFILAKTYKA ZABURZEO STATO-DYNAMICZNYCH KRĘGOSŁUPA .................................................... 145
PROMOCJA I OCHRONA ZDROWIA...................................................................................................... 148
PSYCHOLOGIA...................................................................................................................................... 151
REHABILITACJA MEDYCZNA W KARDIOLOGII ...................................................................................... 155
SEMINARIUM DYPLOMOWE ............................................................................................................... 158
SOCJOLOGIA MEDYCYNY ..................................................................................................................... 161
TECHNOLOGIA INFORMACYJNA .......................................................................................................... 165
TERAPIA MANUALNA........................................................................................................................... 168
TRAUMATOLOGIA ............................................................................................................................... 171
TURYSTYKA I REKREACJA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH..................................................................... 174
WYCHOWANIE FIZYCZNE ..................................................................................................................... 177
ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE ......................................................................................................... 180
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 3
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wiedza z zakresu szkoły średniej
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
ANATOMIA PRAWIDŁOWA CZŁOWIEKA
dr Justyna Karbownik-Kopacz, dr Iwona
Stanisławska,
Osoby prowadzące:
mgr Agnieszka Ługowska, mgr Anna Nowacka
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
40/60
30/60
praca własna studenta:
25
35
liczba punktów
ECTS
5
Cele modułu:
Zapoznanie z budową ciała ludzkiego w powiązaniu z
topografią i funkcją. Wykorzystywanie wiedzy z zakresu
budowy anatomicznej podstawowych układów, a w
szczególności aparatu ruchu człowieka w kontekście jego
funkcjonowania.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna budowę, topografię oraz funkcje poszczególnych elementów ciała
ludzkiego, potrafi opisad zasady funkcjonowania układów człowieka a w szczególności
narządu ruchu.
Umiejętności: Student potrafi samodzielnie analizowad ruch, osie i płaszczyzny, mechanizmy
zachodzące w obrębie narządu ruchu w warunkach prawidłowych. Student potrafi powiązad
budowę wszystkich układów ciała człowieka z ich funkcjonowaniem, zna zależności pomiędzy
nimi.
Kompetencje społeczne: Student potrafi pracowad w grupie.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 4
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład z prezentacją multimedialną, praca w grupach.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny w formie testu
Umiejętności: kolokwia, zadania domowe, zaliczenie praktyczne dwiczeo, egzamin pisemny
Kompetencje społeczne: oceny cząstkowe za pracę w grupach, zadania domowe.
Treści programowe:
Wykłady:
Wprowadzenie w anatomiczną terminologię ogólną.
Proporcje ciała, różnice konstytucjonalne budowy ciała, układy narządów i okolice ciała
ludzkiego.
Powłoka wspólna.
Aparat ruchu, podziały.
Ogólna budowa kości- mikroskopowa i makroskopowa.
Połączenia kostne.
Budowa ogólna, połączenia ścisłe, połączenia wolne.
Ogólna budowa mięśni (makroskopowa i mikroskopowa), narządy pomocnicze mięśni,
mechanika mięśni, podział.
Kręgosłup i klatka piersiowa.
Ogólna charakterystyka, funkcje, mechanika.
Układ nerwowy- podstawowe pojęcia, podziały.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 5
Ośrodkowy układ nerwowy.
Rdzeo kręgowy, mózgowie.
Układ nerwowy autonomiczny (układ współczulny i przywspółczulny).
Układ naczyniowy, trawienny, oddechowy, rozrodczy, wewnątrzwydzielniczy - uwagi ogólne.
Dwiczenia:
Częśd trzewna i mózgowa czaszki, ściany, doły, zatoki przynosowe, połączenia kości czaszki.
osteologia szczegółowa, połączenia i funkcje kręgosłupa, klatki piersiowej i kooczyn.
Topografia, budowa, unerwienie, unaczynienie i funkcje mięśni głowy, szyi, klatki piersiowej,
brzucha, grzbietu, oraz części obręczowej i części wolnej kooczyny górnej i dolnej.
Budowa szczegółowa rdzenia kręgowego i mózgowia.
Nerwy czaszkowe i rdzeniowe.
Ośrodki i drogi czuciowe i ruchowe.
Częśd współczulna i przywspółczulna autonomicznego układu nerwowego.
Schemat budowy, topografia i funkcja układów: pokarmowego, oddechowego, krwionośnego
i limfatycznego, dokrewnego i płciowego.
Literatura podstawowa:
Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, wyd. PZWL, W-wa 2007, t.1, 2, 3, 4,
Ignasiak Z. i wsp., Anatomia człowieka, wyd. AWF, Wrocław 1998, cz. 1, 2.
Marecki B., Anatomia Funkcjonalna, TOM I oraz II, AWF, Poznao.
Narkiewicz O., Moryś J. Anatomia człowieka, wyd. PZWL, W-wa, 2010 t.1-4.
Sobotta J., Atlas anatomii człowieka, wyd. Urban & Partner, Wrocław 1994, cz. 1 i 2.
Literatura uzupełniająca:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 6
Sylwanowicz W., Anatomia człowieka, wyd. PZWL, W-wa.
Rohen J.W., Anatomia topograficzna, wyd. PZWL, W-wa.
Lippert H., Anatomia, wyd. Urban & Partner, Wrocław 1998, cz.1 i 2.
Feneis H., Ilustrowany słownik mianownictwa anatomicznego, wyd. PZWL, W-wa.
Gołąb B., Anatomia czynnościowa ośrodkowego układu nerwowego, wyd. III, PZWL, W-wa
1992.
Stelmasiak M., Mianownictwo anatomiczne, wyd. IV, PZWL, W-wa 1985.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 7
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
brak
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
ANTROPOLOGIA KULTUROWA
lek. med. Marcin Fedczyszyn
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/0
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
15/0
2
praca własna studenta:
Cele modułu:
20
35
Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą w zakresie
antropologii kulturowej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu antropologii, sposoby adaptacji do
środowiska, różnice związane z płcią i wiekiem. Identyfikuje pojęcia ontogenezy człowieka, jej
etapów, charakterystyki rozwoju człowieka na poszczególnych etapach rozwoju. Zna zjawisko
trendu sekularnego oraz typologie budowy ciała człowieka.
Umiejętności: Student analizuje poszczególne etapy rozwoju człowieka oraz najważniejsze
zaburzenia rozwojowe człowieka i czynniki mogące je wywoład. Analizuje przejawy i
przyczyny trendu sekularnego. Analizuje różne typologie budowy ciała człowieka.
Kompetencje społeczne: Student potrafi formułowad opinie w zakresie wykładanego
przedmiotu.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 8
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne
Umiejętności: zaliczenie pisemne
Kompetencje społeczne: zaliczenie pisemne
Treści programowe:
Podstawowe pojęcia z zakresu antropologii i ontogenezy.
Najważniejsze zjawiska zachodzące w procesie ontogenezy.
Etapy ontogenezy człowieka.
Rozwój prenatalny.
Ciąża. Cykl płciowy. Poród fizjologiczny.
Okres noworodkowy i niemowlęcy.
Okres wczesnego dzieciostwa, okres dojrzewania.
Skok pokwitaniowy.
Okres dojrzałości i starośd.
Dymorfizm płciowy.
Trend sekularny i jego przejawy.
Czynniki wpływające na rozwój człowieka.
Najważniejsze zaburzenia rozwojowe.
Sposoby oceny rozwoju człowieka (siatki centylowe, tablice Tannera).
Typologie budowy ciała człowieka.
Pochodzenie człowieka.
Literatura podstawowa:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 9
Andrzej Malinowski, Jan Strzałko (red.), Antropologia, PWN, Warszawa – Poznao 1989
Marian Biczycki, Kazimierz Czechowicz, Elżbieta A. Puch., Zarys anatomii człowieka z
elementami antropologii, Katowice: UŚ, 1993
Andrzej Malinowski, Wstęp do antropologii i ekologii człowieka, Łódź: Wydaw. Uniwersytetu
Łódzkiego, 1999
Renata Janiszewska, Przewodnik do dwiczeo z antropologii: (dla studentów wychowania
fizycznego), Radom: PR, 2000
Literatura uzupełniająca:
Ewa Nowicka, Świat Człowieka – Świat Kultury, PWN, Warszawa 2009
Władysław Z. Traczyk, Fizjologia człowieka w zarysie, PZWL Warszawa 2008
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 10
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PRAKTYCZNY
Profil kształcenia:
OGÓLNOAKADEMICKI
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wiedza z chemii na poziomie szkoły średniej
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
BIOCHEMIA
Dr Janusz Kołakowski
Osoby prowadzące:
Mgr Aleksander Kołakowski
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/30
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
15/15
3
praca własna studenta:
Cele modułu:
30
45
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu
biochemii oraz jej praktycznymi zastosowaniami w
wykonywaniu zawodu.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna reakcje biochemiczne zachodzące w organizmie człowieka w różnych
stanach aktywności fizycznej. Identyfikuje procesy uzyskiwania energii z przemian
metabolicznych i sposobów jej magazynowania.
Umiejętności: Student analizuje, w jaki sposób wysiłek fizyczny o różnym czasie trwania i
różnej intensywności wpływa na charakter przemian energetycznych organizmu. Potrafi
zaplanowad dwiczenia fizyczne o intensywności odpowiedniej do stanu pacjenta.
Kompetencje społeczne: Student rozumie rolę znajomości biochemii w pracy fizjoterapeuty i
potrafi stosowad zdobytą wiedzę w pracy zawodowej. Potrafi samodzielnie zdobywad nowe
umiejętności i pogłębiad własną wiedzę.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 11
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym i problemowy. Dwiczenia: audytoryjne,
dyskusja, rozwiązywanie zadao
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny
Umiejętności: egzamin pisemny
Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie aktywności i wypowiedzi na zajęciach
Treści programowe:
Podstawowe składniki biochemiczne organizmów: białka, węglowodany, lipidy, witaminy,
sole mineralne.
Stabilizacja pH w organizmie człowieka, bufory krwi.
Metody laboratoryjne stosowane w biochemii: chromatografia, elektroforeza,
spektrofotometria.
Budowa i funkcja białek.
Przemiany energetyczne organizmu.
Anabolizm i katabolizm.
Substancje wysokoenergetyczne, nośniki energii: ATP, fosforan kreatyny, acetylo-CoA. NADH,
FADH2.
Kinaza adenylanowa.
Synteza ATP.
Fosforylacja oksydacyjna.
Molekularny mechanizm skurczu mięśni szkieletowych.
Glikoliza, tlenowe i beztlenowe przemiany węglowodanów.
Cykl kwasu cytrynowego.
Glikoliza a glukoneogeneza.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 12
Metabolizm lipidów.
Utlenianie kwasów tłuszczowych.
Przemiany energetyczne (tlenowe i beztlenowe) zachodzące w organizmie pod wpływem
wysiłku fizycznego.
Metabolizm przemian energetycznych w zależności od intensywności i czasu trwania wysiłku
fizycznego.
Zmiany adaptacyjne mięśni pod wpływem aktywności fizycznej.
Literatura podstawowa:
Hames B.D., Hooper N.M., Biochemia, krótkie wykłady, PWN, Warszawa, 2006
Górski J. (red.) Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego, Wydawnictwo Naukowe PZWL,
Warszawa, 2001
Czarkowska-Pączek B., Przybylski J., Zarys fizjologii wysiłku fizycznego, Urban & Partner,
Wrocław 2002
Kłyszejko-Stefanowicz L., Dwiczenia z biochemii, PWN, Warszawa 2005.
Literatura uzupełniająca:
Stryer L., Biochemia, PWN, Warszawa 2003.
Dembioska-Kied A., Naskalski JW., Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii
klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2002
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 13
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Biochemia
Wymagania wstępne: efekty kształcenia z w/w
przedmiotu
BIOCHEMICZNE
PODSTAWY
FIZJOTERAPII
Dr Janusz Kołakowski
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
30
5
praca własna studenta:
Cele modułu:
65
95
Zapoznanie studentów z problemami dotyczącymi
biochemicznych mechanizmów funkcjonowania organizmu.
Student powinien rozumieć znaczenie podstawowych
wskaźników biochemicznych i nabyć umiejętność
prawidłowej interpretacji ich zmian w warunkach
fizjologicznych (obciążenie wysiłkiem fizycznym)
i patologicznych. Znajomość biochemii umożliwia też pełne
rozumienie istoty zmian występujących w odpowiedzi na
zabiegi rehabilitacyjne podejmowane u osób chorych lub
niepełnosprawnych.
Efekty kształcenia:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 14
Wiedza:
Znajomośd budowy i funkcji biologicznych białek, węglowodanów, lipidów oraz hormonów
i witamin. Rozumienie głównych szlaków metabolicznych i ich współzależności oraz
mechanizmów regulacji metabolizmu. Znajomośd wpływu diety na procesy metaboliczne
zachodzące w organizmie człowieka.
Umiejętności: Stosowanie wiedzy biochemicznej do analizy i oceny procesów fizjologicznych i
patologicznych zachodzących w organizmie człowieka. Studenci potrafią ocenid zaburzenia w
funkcjonowaniu organizmu człowieka na podstawie parametrów biochemicznych. Potrafią
zaplanowad dwiczenia fizyczne o intensywności odpowiedniej do stanu pacjenta.
Kompetencje społeczne:
Student rozumie rolę znajomości biochemii w życiu codziennym i pracy fizjoterapeuty. Potrafi
samodzielnie zdobywad nowe umiejętności i pogłębiad własną wiedzę.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny w formie testu (należy wykazad się znajomością procesów
biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka )
Umiejętności: egzamin pisemny w formie testu (należy wykazad się zrozumieniem procesów
biochemicznych zachodzących w organizmie człowieka)
Kompetencje społeczne: egzamin pisemny w formie testu
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 15
Treści programowe:
Białka: budowa i właściwości aminokwasów i białek. Struktura białek, podział białek według
ich budowy przestrzennej. Typy wiązao chemicznych występujących w białkach:
kowalencyjne , międzycząsteczkowe, jonowe. Funkcje białek: kataliza enzymatyczna,
transportowa, strukturalna w obrębie komórki, białka tkanki łącznej, kolagen i elastyna.
Enzymy: rola i funkcja enzymów w organizmie. Budowa enzymów, mechanizm działania
enzymów, aktywatory i inhibitory. Przykłady mechanizmów reakcji enzymatycznych, enzymy
trawienne, czynniki krzepnięcia krwi. Kinetyka reakcji enzymatycznych. Podstawy
farmakokinetyki. Metabolizm białek, aminy biogenne. Choroby związane z metabolizmem
białek.
Biochemiczne podstawy skurczu mięśni. Budowa i organizacja aparatu kurczliwego mięśni
prążkowanych. Rola białek strukturalnych w aparacie kurczliwym mięśni szkieletowych.
Oddziaływanie miozyny z aktyną. Mechanizm aktywacji i regulacji skurczu mięśni
szkieletowych, białka regulatorowe. Mięsieo sercowy, cechy wspólne i różnice w porównaniu
z mięśniami szkieletowymi. Budowa i mechanizm regulacji mięśni gładkich. Biochemiczne
podłoże chorób mięśni.
Węglowodany: struktura i rola w organizmie, budowa monosacharydów, cukry złożone.
Metabolizm węglowodanów, glikoliza i glukoneogeneza, cykl kwasu cytrynowego, cykl
pentozowy. Metabolizm glikogenu. Mechanizmy regulacji metabolizmu węglowodanów.
Tłuszcze: budowa i funkcje w organizmie tłuszczów. Tłuszczopodobne, sterole, steroidy,
hormony i ich znaczenie w organizmie człowieka. Utlenianie i synteza tłuszczów. Mechanizmy
regulacji metabolizmu tłuszczów.
Witaminy: witaminy rozpuszczalne i nierozpuszczalne w wodzie, witaminy rozpuszczalne w
tłuszczach. Znaczenie witamin dla organizmu człowieka. Mechanizmy działania witamin,
skutki niedoboru witamin.
Uzyskiwanie energii w procesach metabolicznych i jej magazynowanie: integracja i regulacja
procesów metabolicznych organizmu. Utlenianie biologiczne, bioenergetyka. Regulacja
procesów bioenergetycznych w różnych stanach aktywności fizycznej. Adaptacja
metaboliczna do wysiłku fizycznego. Wpływ wysiłku fizycznego na wykorzystanie źródeł
energii. Oddychanie, transport tlenu, mechanizm działania łaocucha oddechowego
Diety a biochemia organizmu: wpływ pożywienia na metabolizm organizmu. Diety
zrównoważone i alternatywne (wysokobiałkowe i ketogenne) i ich wpływ na procesy
metaboliczne zachodzące w organizmie człowieka. Suplementy diety i ich znaczenie dla
prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Parametry biochemiczne organizmu: Analiza krwi moczu. Interpretacja wyników. Znaczenie
diagnostyczne badań laboratoryjnych krwi i moczu Wpływ wysiłku fizycznego na parametry
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 16
biochemiczne krwi i moczu.
Do samodzielnego studiowania przez studentów przewidziano temat:
Regularne wysiłki fizyczne a zapotrzebowanie na białko.
Literatura podstawowa:
Hames B.D., Hooper N.M., Biochemia, krótkie wykłady, PWN, Warszawa, 2006
Stryer L., Biochemia, PWN, Warszawa 2003.
Górski J., (red.) Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego, Wydawnictwo Naukowe PZWL,
Warszawa, 2001
Czarkowska-Pączek B., Przybylski J., Zarys fizjologii wysiłku fizycznego, Urban & Partner,
Wrocław 2002
Kłyszejko-Stefanowicz L., Dwiczenia z biochemii, PWN, Warszawa 2005.
Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka.Żywienie zdrowego i chorego człowieka.
PZWL, 2009, Wyd. III (uzupełnione),
Literatura uzupełniająca:
Dembioska-Kied A., Naskalski J.W., •Diagnostyka laboratoryjna z elementami biochemii
klinicznej, Urban & Partner, Wrocław 2002
Borkowski J., Bioenergetyka i biochemia tlenowego wysiłku fizycznego, 2003, AWF, Wrocław
Hübner-Woźniak E., Lutosławska G., Podstawy biochemii wysiłku fizycznego, COS,
Warszawa, 2000
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 17
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Brak
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
BIOFIZYKA
Mgr Aleksander Kołakowski
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/15
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
15/0
2
praca własna studenta:
Cele modułu:
20
35
Zapoznanie studentów ze związkiem praw fizyki z budową i
funkcjonowaniem organizmu człowieka, a w szczególności z
elementami fizyki ogólnej, biofizyką tkanek oraz biofizyką
narządów. Dostarczenie informacji o wpływie czynników
fizycznych na organizm.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna biofizyczne zasady funkcjonowania narządów i tkanek. Identyfikuje
wpływ środowiska na funkcjonowanie organizmu człowieka. Zna metody fizyczne stosowane
w fizjoterapii. Rozumie zjawiska fizyczne zachodzące w organizmie ludzkim.
Umiejętności: Student analizuje procesy fizyczne zachodzące w organizmie człowieka.
Student potrafi stosowad prawa fizyki i biofizyki do opisu funkcjonowania organizmu
człowieka.
Kompetencje społeczne: Student rozumie rolę znajomości biofizyki w życiu codziennym i
pracy fizjoterapeuty. Potrafi samodzielnie zdobywad nowe umiejętności i pogłębiad własną
wiedzę.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 18
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym
Dwiczenia: audytoryjne, dyskusja, rozwiązywanie zadao
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny
Umiejętności: egzamin pisemny
Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie aktywności i wypowiedzi na zajęciach
Treści programowe:
Biofizyka jako dziedzina nauki.
Metodyka pomiarów.
Metody obliczania błędów, odchylenie standardowe.
Naprężenia w ciałach stałych.
Prawo Wolfa.
Złamania kości w zależności od składu kości i sił działających.
Anizotropia kości.
Podstawy mechaniki płynów.
Układ krążenia.
Równanie Bernoulliego.
Wpływ fal mechanicznych na organizm człowieka.
Wpływ przyspieszeo i stanu nieważkości na organizm człowieka.
Wpływ pola elektrycznego, magnetycznego, fal elektromagnetyczny oraz prądu elektrycznego
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 19
na organizm człowieka.
Neurony, budowa i mechanizm przewodzenia impulsów.
Laser, budowa, zasada działania.
Podstawy fotodynamicznej terapii nowotworowej.
Biofizyka widzenia.
Biofizyka słuchu.
Biofizyka układu oddechowego.
Podstawy bioenergetyki i termoregulacji ciała człowieka
Wpływ niskich i wysokich ciśnieo.
Literatura podstawowa:
Jaroszyk F. Biofizyka. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1985.
Pilawski A. Podstawy biofizyki. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1985
Adamczewski I. Fizyka medyczna i elementy biofizyki. Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa 1969
Ville C., A. i wsp. Biologia. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa 1996
Literatura uzupełniająca:
Nałęcz, M, red. serii, Doroszewski J., Tarnecki R., Zmysłowski W., red. tomu
Biosystemy tom I. Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 20
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Znajomość biologii w zakresie szkoły średniej
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
BIOLOGIA MEDYCZNA
dr Hanna Lewandowska
Osoby prowadzące:
mgr Alicja Tomaszewska
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/0
15/0
praca własna studenta:
20
35
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
2
Cele modułu:
Przedstawienie najnowszych informacji z biologii komórki,
histologii, embriologii, biologii rozwoju człowieka oraz
genetyki.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia i procesy z zakresu cytologii i cytofizjologii, biologii
molekularnej i molekularnych podstaw procesów genetycznych, genetyki i teorii
dziedziczenia, histologii, biologii rozrodu i rozwoju. Opisuje budowę i funkcje tkanek, ich
lokalizację w organizmie człowieka i mechanizmy ich działania i współdziałania w obrębie
narządów i układów. Charakteryzuje budowę i funkcje gruczołów wydzielania wewnętrznego,
wyjaśnia rolę hormonów i regulacji hormonalnej w utrzymywaniu homeostazy organizmu.
Umiejętności: Student używa uzyskanej wiedzy i języka pojęciowego do odbioru i
analizowania informacji z innych przedmiotów biologicznych przewidzianych w programie
studiów: anatomia, biochemia, fizjologia ogólna, patologia ogólna.
Kompetencje społeczne: Student samodzielnie poszerza swoją wiedzę i umiejętnie potrafi ją
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 21
przekazad w dyskusji.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Zajęcia z wykorzystaniem prezentacji multimedialnych, filmów, foliogramów, analiza tekstów
i fotografii z dyskusją
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne
Umiejętności: zaliczenie ustne
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne
Treści programowe:
Systemy przepływu informacji w organizmie człowieka – nośniki informacji biologicznej i jej
kodowanie oraz przetwarzanie, sterowanie i regulacja ( sprzężenia zwrotne), odbiorniki
informacji, złożonośd równoległych i wielopoziomowych sieci operacyjnych w organizmie
człowieka, zasada optymalizacji, homeostaza, neurodynamika.
Molekularne podłoże funkcjonowania organizmu człowieka – budowa i rola biologiczna
podstawowych grup związków organicznych, przemiany materii i energii.
Molekularne podłoże procesów genetycznych – DNA i RNA, kod genetyczny, transkrypcja,
translacja, organizacja materiału genetycznego (geny-jednostki transkrypcyjne), ekspresja
genów i regulacja ekspresji genów, elementy epigenetyki – transpozony, mutacje genowe i
chromosomowe, DNA mitochondrialne i jego zawartośd.
Budowa komórki i funkcje organelli komórkowych, mechanizmy transportu przez błony
biologiczne, pobudliwości i reaktywności komórek i organelli.
Cykl komórkowy i jego regulacja. Mitoza i mejoza (spermatogeneza i oogeneza).
Różnicowanie i specjalizacja komórek.
Podstawy genetyki człowieka – genom, genotyp, fenotyp, genetyka rozwoju, prawa Mendla i
Morgana, sprzężenia, współdziałanie genów, zmiennośd fluktuacyjna i alternatywna,
genetyczne uwarunkowania powstawania nowotworów i innych chorób, inżynieria
genetyczna, terapie genowe, biotechnologia i ich znaczenie w medycynie i rehabilitacji.
Apoptoza i nekroza. Procesy starzenia się i ich podłoże molekularne.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 22
Histogeneza – pochodzenie, budowa, funkcje i lokalizacja tkanek: nabłonkowych, łącznych,
mięśniowych, nerwowej, molekularne podłoże ich działania i współdziałania w obrębie
narządów i układów.
Budowa gruczołów wydzielania wewnętrznego, hormonalna regulacja procesów
fizjologicznych.
Podstawowa charakterystyka etapów embriogenezy i ontogenezy.
Budowa i funkcje błon płodowych i łożyska. Wady rozwojowe.
Literatura podstawowa:
Gajewski A.K., Skierska E. Biologia dla studentów, AWF 1999
Kawiaka i in., Cytofizjologia, PZWL, 1990
Sawicki W., Histologia, PZWL 2000
Sobotta, opr. Ulrich Welsch, Histologia –atlas, Urban & Partner 1998
Connor M., Ferguson-Smith M., Podstawy genetyki medycznej, PZWL, 1998
Literatura uzupełniająca:
Pawlikowski M., Zarys endokrynologii klinicznej, PZWL, 1995
Lowe S., Histologia człowieka, PZWL 2000
Ostrowski K., Embriologia ogólna, PZWL 1979
Kozłowski S., Wprowadzenie do fizjologii klinicznej, PZWL, 1999
Ostrowski K. , Histologia , PZWL , 1988
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 23
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia prawidłowa człowieka, biofizyka
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
BIOMECHANIKA
dr Janusz Kołakowski
Osoby prowadzące:
mgr Aleksander Kołakowski
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/30
15/30
praca własna studenta:
40
55
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
4
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie
właściwości mechanicznych narządów i układów oraz ruchu
mechanicznego człowieka.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna biomechaniczne akty ruchowe oraz statykę człowieka. Identyfikuje
prawidłową postawę ciała, ruchy w stawach i ruchy lokomocyjne.
Umiejętności: Student dokonuje analizy i interpretacji biomechanicznej aktów ruchowych i
statyki człowieka. Analizuje postawę ciała, ruchy w stawach oraz ruchy lokomocyjne.
Dokonuje biomechanicznej analizy zmian w warunkach obciążeo zewnętrznych.
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę stałego pogłębiania zdobytej wiedzy.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład konwencjonalny z pokazem audiowizualnym i problemowy
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 24
Dwiczenia: audytoryjne, dyskusja, rozwiązywanie zadao, pracownia
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie ustne
Umiejętności: zaliczenie w pracowni
Kompetencje społeczne: zaliczenie na postawie wypowiedzi na zajęciach
Treści programowe:
Biomechanika, zakres badao i zastosowao.
Siły zewnętrzne i wewnętrzne.
Właściwości mechaniczne narządu ruchu.
Właściwości materiałów idealnych i rzeczywistych.
Prawo Hooka.
Materiały lepkosprężyste.
Budowa i właściwości mechaniczne tkanki kostnej.
Właściwości fizyczne kości zdrowych i w stanach patologicznych.
Budowa i parametry biomechaniczne ścięgien i wiązadeł, podobieostwa i różnice.
Struktura układu kostno-stawowego.
Struktura biomechaniczna i funkcje kręgosłupa.
Budowa i funkcje głównych stawów.
Budowa i charakterystyka mięśni w warunkach statycznych i dynamicznych.
Równanie Hilla.
Metody badao wartości momentów siły pojedynczych zespołów mięśniowych mierzonych w
warunkach statycznych i dynamicznych.
Wykorzystanie elektromiografii do badania pracy mięśni.
Zmiany funkcji mięśni kooczyny dolnej po urazach i operacji w obrębie stawu kolanowego oraz po
alloplastyce stawu biodrowego.
Mechanizm utrzymania postawy, sposoby diagnozowania patologii.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 25
Biomechaniczna analiza upadków.
Chód prawidłowy i patologiczny – przyczyny zaburzeo, konsekwencje.
Analiza wartości sił reakcji oraz rozkładu parcia stóp na podłoże podczas chodu.
Pojęcie i pomiar symetrii funkcjonalnej.
Analiza chodu człowieka po udarach, amputacji kooczyny dolnej, zaburzeniach nerwowomięśniowych.
Inne formy lokomocji: pływanie i biomechanika jazdy na rowerze.
Biomechaniczna analiza jazdy na wózkach inwalidzkich.
Źródła obciążenia na stanowisku pracy.
Ergonomiczne planowanie stanowisk pracy.
Ergonomiczna ocena obciążeo niektórych pozycji przy pracy i ich wpływ na dysfunkcje, urazy i
wypadki.
Ergonomia pracy fizjoterapeuty.
Ergonomia a profilaktyka.
Literatura podstawowa:
Bober t., Zawadzki J. „Biomechanika układu człowieka.” wyd. BK. Wrocław 2001,
Błaszczyk W. „Biomechanika kliniczna. ” wyd. Lek. PZWL Warszawa 2004,
Zagrobelny Z., Woźniewski M. „Biomechanika kliniczna. Częśd ogólna.” Wyd. AWF Wrocław
1997,
Spodaryk K.: Patologia narządu ruchu” PZWL 2002
Literatura uzupełniająca:
Bober T. “Biomechanika. Wybrane zagadnienia.” Wyd. AWF Wrocław 1990,
Bober T. „Biomechanika chodu i biegu. Studia i monografie” AWF nr 8 , wyd. AWF Wrocław
1985,
Będzioski J., „Biomechanika inżynierska” Politechnika Wrocławska, Wrocław 2006
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 26
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Fizjologia, Biochemia
Student zna podstawy z zakresu biochemii jak
również fizjologii człowieka
DIETETYKA W FIZJOTERAPII
mgr Anna Kopiczko
Osoby prowadzące:
studia
stacjonarne
Forma studiów
studia niestacjonarne
w/dw
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
30
praca własna studenta:
40
70
liczba
punktów
ECTS
4
Cele modułu:
Student powinien zdobyd umiejętności oceny stanu
odżywienia i stylu żywienia pacjentów oraz zdobyd wiedzę z
zakresu żywienia człowieka
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student zna podstawy funkcjonowania przewodu pokarmowego i przemiany składników odżywczych
zachodzące w organizmie
student potrafi scharakteryzowad wpływ składników odżywczych na organizm człowieka
i związek sposobu żywienia ze zdrowiem,
student identyfikuje wartośd energetyczną produktów i zawartośd w nich składników odżywczych,
student zna zapotrzebowanie organizmu na składniki odżywcze i normy żywienia,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 27
student zna zalecenia odnośnie wielkości spożycia produktów spożywczych i zasady prawidłowego
żywienia dla różnych grup populacyjnych,
student zna alternatywne sposoby żywienia i sposoby racjonalizacji żywienia.
Umiejętności:
student ma umiejętności i kompetencje w zakresie weryfikacji, obliczania i oceny wartości odżywczej
potraw, posiłków i całodziennej racji pokarmowej, gotowych wyrobów,
student potrafi przedstawid propozycję postępowania przy układaniu jadłospisów
dla diety zwyczajowej i diet z różnymi modyfikacjami, w tym diet alternatywnych
i stosowanych w profilaktyce chorób dieto zależnych
student potrafi zaproponowad ocenę sposobu żywienia w odniesieniu do norm i zaleceo
żywieniowych
student potrafi dokonad oceny stanu odżywienia na podstawie pomiarów antropometrycznych
i metody bioelektrycznej impedancji (BIA)
Kompetencje społeczne:
student dąży do aktualizowania wiedzy z zakresu epidemiologii norm żywienia i zmiennych
trendów żywieniowych i zaleceo World Health Organization (WHO)
student wykazuje kreatywnośd w komponowaniu diet rekonwalescentów i specjalnego
przeznaczenia
student jest zorientowany na trendy sekularne potrzeb żywieniowych i zdrowotnych
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy,
wykład konwersatoryjny,
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: kolokwium pisemne na ocenę
Umiejętności: wykonanie pracy zaliczeniowej na ocenę w kierunku oceny stanu odżywienia
organizmu i oceny stylu żywienia poszczególnych grup populacyjnych metodami pro i
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 28
retrospektywnymi
Kompetencje społeczne: ocena kreatywności studenta z zakresu dietoterapii oraz ocena pracy
w zespole przy ocenie wskaźników odżywienia organizmu
Treści programowe:
Niezbędne składniki odżywcze i pokarmowe.
Podstawowe pojęcia: wartośd odżywcza, strawnośd, przyswajalnośd, biodostępnośd.
Zapotrzebowanie na składniki odżywcze a normy żywienia i zalecenia żywieniowe.
Przemiana materii i energii u człowieka, bilans energetyczny, nadwaga i otyłośd, wskaźniki i
zapobieganie.
Rola i przemiany białka, węglowodanów, kwasów tłuszczowych oraz witamin.
Zasady żywienia różnych grup populacyjnych, podobieostwa i różnice.
Dietoprofilaktyka i przykłady diet w wybranych schorzeniach.
Żywienie rekonwalescentów.
Wzbogacanie żywności i suplementacja diety składnikami odżywczymi jako strategie
racjonalizacji żywienia.
Pomiary antropometryczne w ocenie stanu odżywienia.
Gospodarka wodno – elektrolitowa oraz równowaga kwasowo – zasadowa organizmu.
Propozycje jadłospisów z uwzględnieniem diet alternatywnych na poszczególnych etapach
rehabilitacji.
Literatura podstawowa:
Gawęcki J,. Hryniewiecki L. (red.): Żywienie człowieka. Podstawy nauki o żywieniu.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009.
Ciborowska H., Rudnicka A., Dietetyka. Żywienie zdrowego i chorego człowieka PZWL,
Warszawa 2007.
Praca zbiorowa (J. Gawęcki i L, Hryniewiecki): Żywienie człowieka.T.1 Podstawy nauki o
żywieniu. PWN, Warszawa 2000
Praca zbiorowa ( red. J. Hasik i J. Gawęcki): Żywienie człowieka.T.2 Żywienie człowieka
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 29
zdrowego i chorego. PWN, Warszawa 2000
Literatura uzupełniająca:
Jarosz M., Bułhak-Jachymczyk B.(red.): Normy żywienia człowieka. Podstawy prewencji
otyłości i chorób niezakaźnych. Wydawnictwo LPZWL, Warszawa 2008.
Gronowska-Senger A.: Zarys oceny żywienia, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2009.
Gawęcki J., Roszkowski W. (red.): Żywienie człowieka a zdrowie publiczne. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa 2009.
Kunachowicz H., Nadolna I., Przygoda B., Iwanow K.: Tabele składu i wartości odżywczej
żywności. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
Socha J. Żywienie dzieci zdrowych i chorych. Wydawnictwa Lekarskie PZWL, Warszawa 1998
Szostak-Węgierek D., A. Cichocka. Żywienie kobiet w ciąży. Wydawnictwa Lekarskie PZWL,
Warszawa 2005
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 30
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu etyki
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
ETYKA
Dr Barbara Lejzerowicz - Zajaczkowska
Osoby prowadzące:
Mgr Jolanta Rybarczyk
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/0
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
30/0
2
praca własna studenta:
Cele modułu:
20
20
Zapoznanie studenta z podstawowymi stanowiskami
etycznymi, szczególnie w kontekście działalności zawodowej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student identyfikuje stanowiska etyczne związane z istotnymi problemami
zawodowymi.
Umiejętności: Student potrafi przeanalizowad problem z zastosowaniem poznanych
stanowisk etycznych.
Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywad problemy etyczne związane z
wykonywanym zawodem.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład problemowy z wykorzystaniem metody przypadków, burzy mózgów oraz dyskusji.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 31
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne
Umiejętności: zaliczenie pisemne
Kompetencje społeczne: zaliczenie pisemne
Treści programowe:
Etyka jako dyscyplina filozoficzna.
Aksjologia jako nauka w wartościach – aksjologiczne podejście do człowieka.
Etyka i moralnośd w życiu codziennym.
Zdrowie, normy etyczne dotyczące praw człowieka w tym do zdrowia.
Kodeksy etyki zawodowej ich historia, forma.
Zawody zaufania publicznego.
Wychowanie jako źródło zachowao wobec problemu eutanazji w świadomości społecznej.
Transplantologia – jak przekazad wiadomośd rodzinie, czym poprzed argumenty dla wyrażenia
zgody na pobranie organów.
Aborcja w świetle prawa kanonicznego i cywilnego.
Eutanazja – dobrodziejstwo czy cywilizacyjna śmierd.
Konflikty etyczne i moralne w zawodach etycznych.
Etyka i aksjologia w rodzinie.
Czy mamy do czynienia z kryzysem moralności w społeczeostwie i u jednostki?
Hospicja. Czy są potrzebne, ich znaczenie dla osób chorych.
Postawy moralne personelu medycznego w kontekście śmierci.
Literatura podstawowa:
T. Brzezioski „Etyka lekarska” wyd. Lekarskie PZWL Warszaw 2002
M. Nestorowicz „Prawo medyczne” wyd. „Dom Organizatora” Toruo 2007
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 32
T. Ślipko „Granice życia. Dylematy współczesnej bioetyki” Kraków 1994
Literatura uzupełniająca:
Kodeks Etyki Lekarskiej
Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej
Karta Praw Pacjenta
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 33
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia prawidłowa człowieka, biologia
medyczna, biochemia
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
FIZJOLOGIA
dr Piotr Tederko, dr Iwona Stanisławska
Osoby prowadzące:
mgr Alicja Tomaszewska, mgr Dariusz Tomczyk
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
45/45
45/30
praca własna studenta:
35
50
liczba punktów
ECTS
5
Cele modułu:
Zapoznanie z czynnością narządów i układów człowieka ze
szczególnym zwróceniem uwagi na fizjologię wysiłku
fizycznego.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna czynności narządów i układów człowieka, a w szczególności zna zmiany
zachodzące podczas wysiłku fizycznego.
Umiejętności: Student analizuje powiązania anatomiczne i funkcjonalne między układami w
organizmie człowieka. Potrafi stosowad testy i próby wysiłkowe. Potrafi ocenid wpływ wysiłku
fizycznego na podniesienie ogólnej sprawności i wydolności organizmu. Student diagnozuje
reakcje fizjologiczne w podstawowych jednostkach chorobowych.
Kompetencje społeczne: Student potrafi współdziaład z innymi w roli członka lub lidera
zespołu.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 34
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład z prezentacją multimedialną.
Praca w grupach, metoda projektu, projektowanie doświadczeń.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: kolokwia, zadania domowe, egzamin pisemny w formie testu
Umiejętności: kolokwia, zadania domowe, zaliczenie praktyczne dwiczeo, egzamin pisemny
Kompetencje społeczne: oceny cząstkowe za pracę w grupach, zadania domowe.
Treści programowe:
Czynnośd komórki nerwowej.
Potencjały elektryczne komórki nerwowej.
Pobudliwośd, pobudzenie, hamowanie.
Odruchy.
Mechanizm skurczu mięśnia.
Zależnośd siły skurczu mięśnia od siły bodźca.
Energetyka pracy mięśniowej.
Mięśnie gładkie – struktura i funkcja.
Czynnośd i regulacja układu krążenia.
Automatyzm serca.
Podstawowe metody oceny klinicznej układu krążenia.
Elektrokardiografia.
Liczba hematokrytowa.
Grupy krwi.
Proces krzepnięcia krwi.
Czynnośd krwiotwórcza.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 35
Funkcje elementów morfotycznych krwi.
Osocze i czynności fizjologiczne z nim związane.
Chłonka – funkcja fizjologiczna.
Mechanizmy odporności ustroju.
Badanie czynnościowe układu oddechowego.
Regulacja oddychania.
Hipoksja i jej rodzaje.
Pamięd. Plastycznośd układu nerwowego.
Układ autonomiczny. Czucie. Mowa.
Układ limbiczny.
Kontrola postawy i ruchów ciała.
Funkcjonowanie układu hormonalnego.
Przemiana materii spoczynkowa i wysiłkowa.
Termoregulacja oraz jej mechanizmy.
Trawienie. Czynnośd wątroby. Energetyka ustroju.
Funkcje nerek. Gospodarka wodna.
Czynności rozrodcze. Menopauza i andropauza.
Fizjologia kości.
Pojęcie wydolności i tolerancji wysiłku. Rodzaje wysiłków fizycznych i ich charakterystyka.
Reakcje na wysiłek fizyczny osób w różnym wieku. Wpływ wysiłku fizycznego na ciśnienie
tętnicze krwi, tętno, objętośd wyrzutową serca i pojemnośd minutową serca.
Zmiany adaptacyjne w układzie sercowo-naczyniowym pod wpływem wysiłku fizycznego
różnego typu.
Określenie wydolności układu krążenia i kondycji fizycznej na podstawie testów wysiłkowych.
Zmiany adaptacyjne w układzie oddechowym pod wpływem wysiłku fizycznego różnego typu.
Określenie wysiłkowego wydatku energetycznego na podstawie pomiarów tętna i ciśnienia
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 36
tętniczego krwi.
Wpływ wysiłku na temperaturę ciała człowieka.
Zmęczenie – rodzaje, lokalizacja.
Fizjologiczne następstwa bezczynności ruchowej i długotrwałego pozostawania w pozycji
leżącej.
Literatura podstawowa:
Górski J. Fizjologiczne podstawy wysiłku fizycznego. PZWL, Warszawa 2001.
Traczyk W. Fizjologia człowieka w zarysie. PZWL, Warszawa 1989.
Traczyk W., Trzebski A. Fizjologia człowieka z elementami fizjologii stosowanej i klinicznej.
PZWL, Warszawa 1989.
Literatura uzupełniająca:
Dziak A., Nazar K. Medycyna sportowa. PZWL, Warszawa 1991.
Kozłowski S., Nazar K. Wprowadzenie do fizjologii klinicznej. PZWL, Warszawa 1995.
Ronikier A. Fizjologia sportu. Wyd. UKFiT 2001
Ronikier A. Diagnostyka czynnościowa niepełnosprawnych, skrypt AWF, Warszawa 1997
McLaughlin D., Stamford J., White D., Fizjologia człowieka. Wydawnictwo Naukowe
Warszawa PWN, 2009
Ganong W. F., Fizjologia. Podstawy fizjologii lekarskiej. Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa, 1994
Bullock J., Boyle J., Wang M., Fizjologia (NMS). Wydawnictwo Medyczne Elsevier Urban &
Partner, Wrocław 2000
Konturek S., Fizjologia człowieka. T. 1-5. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellooskiego, Kraków 2003
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 37
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia Prawidłowa Człowieka, Fizjologia,
Fizjoterapia ogólna, Patologia ogólna.
Student uzyskał zamierzone efekty kształcenia
z w/w przedmiotów.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
FIZJOTERAPIA DZIECIĘCA
Osoby prowadzące:
mgr Ewa Włostowska
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/20
20/10
praca własna studenta:
25
45
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
3
Cele modułu:
Efekty kształcenia:
Teoretyczne i praktyczne opanowanie podstawowych
wiadomości z zakresu wybranych jednostek chorobowych i
stosowania fizjoterapii w pediatrii .
Wiedza: Student zna podstawowe jednostki chorobowe
typowe dla wieku dziecięcego. Student rozumie zagadnienia
związane z problematyką zdrowotną wieku dziecięcego z
zakresu neurologii, genetyki, chirurgii, ortopedii,
pulmonologii, psychiatrii. Student posiada wiedzę z zakresu
stosowania fizjoterapii w wybranych jednostkach
chorobowych wieku dziecięcego.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 38
Umiejętności: Student potrafi dobrad odpowiedni program usprawniania, zgodny z
rozpoznaniem klinicznym, okresem chorobowym, stanem funkcjonalnym małego pacjenta.
Student potrafi zdefiniowad objawy wybranych jednostek chorobowych.
Kompetencje społeczne: Student potrafi ocenid możliwośd rozwiązywania problemów
emocjonalnych związanych z wystąpieniem choroby w rodzinie. Student wykazuje empatię w
stosunku do dziecka i rodziców.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną z elementami dyskusji
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Zaliczenie przedmiotu odbywa się na podstawie aktywności studenta na zajęciach.
Treści programowe:
Zapoznanie studentów z etiopatologią chorób wieku dziecięcego z zakresu neonatologii,
neurologii, genetyki, chirurgii, ortopedii, pulmonologii i psychiatrii.
Ocena neurorozwojowa dziecka w okresie prenatalnym i postnatalnym, diagnostyka dziecka
zagrożonego.
Fizjoterapia dzieci i młodzieży w omówionych schorzeniach wieku dziecięcego.
Profilaktyka powikłao podstawowych schorzeo typowych dla wieku dziecięcego.
Adaptacja w wybranych schorzeniach.
Literatura podstawowa:
Cytowska, Winczura, Stawarski „Dzieci chore, niepełnosprawne i z utrudnieniami w rozwoju”
Impuls 2008
John P. Dormans „Ortopedia pediatryczna” Elsevier Urban & Partner 2005
Lissauer, Clayden „ Pediatria” Elsevier Urban & Partner 2007
Banaszek G. „Rozwój niemowląt i jego zaburzenia a rehabilitacja metodą Vojty” alfa-medica
Press Bielsko-Biała 2004
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 39
Literatura uzupełniająca:
Bartel H. „Embriologia” PZWL. Warszawa 1999
Borkowska M. „Dziecko niepełnosprawne ruchowo” WSiP, Warszawa 1997
Connor M. „Podstawy genetyki medycznej” PZWL, Warszawa 1998
Czochaoska J. „Neurologia dziecięca” PZWL, Warszawa 1990
Hausmanowa-Petrusewicz I. „Choroby nerwowo-mięśniowe” PWN, W-wa 1999
Kalicioski P. „Chirurgia noworodka” Inwest-Druk Warszawa 2004
Konturek S. „Neurofizjologia” Wydawnictwo UJ Kraków 1998
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 40
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biologia
medyczna, Fizjologia, Kinezyterapia, Fizjoterapia
ogólna, Patologia ogólna
FIZJOTERAPIA
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
CHOROBACH
KLINICZNA
W
NARZĄDÓW
WEWNĘTRZNYCH
prof. dr hab.n.med. Anna Doboszyoska
dr Sławomir Grzeszczyk
dr Aneta Dąbek
dr Anna Olczak
dr Ewa Rydzewska
mgr Anita Kruczyo
mgr Andrzej Rudnicki
Osoby prowadzące:
mgr Ewa Wachowicz
mgr Jerzy Ossak
mgr Ewa Włostowska
mgr Anna Sikorska
mgr Jacek Baj
mgr Marek Kram
mgr Ewa Witoń
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 41
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
55/165
30/120
praca własna studenta:
-
50
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
8
Cele modułu:
Student powinien uzyskad wiedzę i zdobyd umiejętnośd
oceny objawów wybranych jednostek chorobowych w
zakresie pulmonologii, kardiologii, ginekologii, psychiatrii,
chirurgii, neurologii oraz onkologii i opieki paliatywnej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student prawidłowo definiuje objawy wybranych jednostek chorobowych.
Prawidłowo opisuje przebieg wybranych jednostek chorobowych w stopniu umożliwiającym
planowanie procesu rehabilitacji. Student zna podstawowe wiadomości o chorobach
wewnętrznych z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich
odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych i powiązao przyczynowo- skutkowych
między objawami.
Umiejętności: Student potrafi zaplanowad program usprawniania wybranych jednostek
chorobowych w zakresie pulmonologii, kardiologii, ginekologii, psychiatrii, chirurgii,
neurologii oraz onkologii i opieki paliatywnej.
Kompetencje społeczne: Student potrafi prawidłowo określid priorytety służące realizacji
zadania.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia audytoryjne
dwiczenia projektowe
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 42
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny
Umiejętności: zaliczenie na podstawie projektu
Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie projektu
Treści programowe:
PULMONOLOGIA
1. Pacjent z niewydolnością oddechową częściową lub kompletną – rehabilitacja
pulmonologiczna.
2. Przewlekła obturacyjna choroba płuc – podstawy kliniczne i fizjoterapia.
3. Astma oskrzelowa - podstawy kliniczne i fizjoterapia.
4. Choroby restrykcyjne płuc. Serce płucne.
5. Zespół bezdechu we śnie i towarzyszące mu powikłania.
6. Mukowiscydoza – specyfika fizjoterapii.
7. Badanie pacjenta dla potrzeb fizjoterapii oddechowej.
8. Badania czynnościowe w pulmonologii.
9. Wysiłek fizyczny w chorobach układu oddechowego.
10. Choroba niedokrwienna i zawał serca.
11. Postępowanie fizjoterapeutyczne z chorym po zawale mięśnia sercowego w I etapie
rehabilitacji.
12. Postępowanie fizjoterapeutyczne z chorym po zawale mięśnia sercowego w II i III etapie
rehabilitacji.
13. Testy wysiłkowe w diagnostyce chorób serca. Badanie spiroergometryczne.
14. Pacjent po przebytym ostrym zespole wieocowym – rehabilitacja kardiologiczna. Pacjent
po przebytym zabiegu hemodynamicznym.
15.Wysiłek fizyczny jako jedna z form niefarmakologicznego leczenia pacjentów z
niewydolnością krążenia.
16. Specyfika wysiłków fizycznych zalecanych chorym z nadciśnieniem tętniczym.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 43
17. Prewencja pierwotna i wtórna chorób serca.
18. Rodzaje zabiegów kardiochirurgicznych.
19. Pacjent po przebytym zabiegu kardiochirurgicznym.
20. Odrębnośd rehabilitacji kardiologicznej u pacjentów po implantacji rozrusznika i
kardiowertera-defibrylatora.
21. Aktywnośd fizyczna jako forma leczenia otyłości dorosłych.
22. Aktywnośd fizyczna w leczeniu cukrzycy typu 2 i zespołu metabolicznego.
23. Kwestionariusze i inne narzędzia oceny aktywności fizycznej u pacjentów z różnymi
schorzeniami narządów wewnętrznych.
24. Aktywnośd fizyczna u pacjentów w wieku podeszłym.
25. Rola fizjoterapeuty w leczeniu pacjentów psychiatrycznych.
26. Fizjoterapia w schorzeniach onkologicznych, także leczonych w oddziale intensywnej
terapii.
27. Fizjoterapia pacjentów z restrykcyjnymi zaburzeniami wentylacji:
- dwiczenia zwiększające zakres ruchów klatki piersiowej,
- zapobieganie zrostom opłucnej.
Fizjoterapia chorych z odmą opłucnową samoistną.
28. Fizjoterapia oddechowa u przewlekle chorych – profilaktyka zapaleo płuc.
29. Fizjoterapia pacjentów z obturacyjnymi zaburzeniami wentylacji:
- dwiczenia wzmacniające siłę mięśni oddechowych.
30. Fizjoterapia w rozstrzeniach oskrzeli:
- stosowanie pozycji drenażowych, technik oklepywania, inhalacji.
31. Fizjoterapia w astmie oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc.
32. Wysiłek fizyczny w astmie oskrzelowej oskrzelowej i przewlekłej obturacyjnej chorobie
płuc.
33. Zespół bezdechu we śnie.
34. Sposoby i metody badania aktywności fizycznej w chorobach płuc.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 44
35. Rehabilitacja w oddziale Intensywnej Terapii.
GERIATRIA I PSYCHIATRIA
1. Wskazania i przeciwwskazania do rehabilitacji geriatrycznej.
2. Odrębności rehabilitacji geriatrycznej.
3. Starzenie się poszczególnych układów organizmu.
4. Fizjologia i patologia procesu starzenia się w aspekcie rehabilitacji.
5. Ocena stanu funkcjonalnego pacjenta.
6. Planowanie rehabilitacji geriatrycznej.
7. Terapia zajęciowa (ergoterapia) w schorzeniach psychiatrycznych
ONKOLOGIA I OPIEKA PALIATYWNA
1. Pacjent z chorobą nowotworową (badanie podmiotowe, przedmiotowe), zadania
fizykoterapii i kinezyterapii w onkologii.
2. Pacjent po leczeniu operacyjnym nowotworów; postępowanie fizjoterapeutyczne przed i
pooperacyjne.
3. Powikłania ze strony układu naczyniowego, oddechowego i ruchu u pacjenta
onkologicznego oraz sposoby zapobiegania ich powstawaniu.
4. Podział nowotworów, diagnostyka i sposoby leczenia.
5. Rehabilitacja kobiet po mastektomii.
6. Postępowanie rehabilitacyjne w chorobie nowotworowej płuc.
7. Rehabilitacja chorych ze zmianami nowotworowymi narządu ruchu.
8. Opieka paliatywna i chory w stanie terminalnym: cele rehabilitacji w stanie terminalnym,
podział bólu, postępowanie fizjoterapeutyczne w stanie terminalnym.
CHIRURGIA, GINEKOLOGIA I POŁOŻNICTWO
1. Fizjoterapia w chorobach zapalnych narządu rodnego.
2. Fizjoterapia po operacjach z dostępu brzusznego ( laparotomia, laparoskopia )
3. Fizjoterapia po operacjach na kroczu.
4. Fizjoterapia w nietrzymaniu moczu u kobiet.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 45
5. Opieka nad kobieta ciężarną: dwiczenia rehabilitacyjne i przygotowanie do porodu;
fizjoterapia w okresie połogu; podstawy Szkoły Rodzenia, fizjoterapia po porodzie układu
kostno-stawowego i mięśniowego.
6. Postępowanie fizjoterapeutyczne i możliwości wczesnego uruchamiania chorego w
zależności od poszczególnych cięd operacyjnych.
7. Zakrzepica żylna. Profilaktyka i postępowanie fizjoterapeutyczne.
Literatura podstawowa:
Kokot F.: Choroby wewnętrzne
Wierusz- Wysocka B., Zozulioska-Ziółkiewicz D., Pisarczyk- Wiza D., Naskręt D.: Choroby
Wewnętrzne. Podręcznik dla studentów pielęgniarstwa, położnictwa i fizjoterapii.
Farnik M., Trzaska – Sobczak M., Jastrzębski D., Pierzchała W.: Rehabilitacja w chorobach
układu oddechowego. SAM Katowice 2005.
Osiadło G.: Badania czynnościowe w diagnostyce układu oddechowego. AWF Katowice 2002.
Osiadło G., Nowak Z., Plewa M.: Zespół bezdechu sennego.Fizjoterapia Polska 2006, 6, (1), 81
– 85.
Bromboszcz J, Dylewicz P (red.) Rehabilitacja kardiologiczna stosowanie dwiczeo fizycznych.
ELIPSA-JAIM. Kraków 2005
Folia Cardiologica: 2004, tom 11, supl. A, strony A1 – A48
Nowak Z.: Badania czynnościowe w diagnostyce choroby niedokrwiennej serca. AWF
Katowice 2002
Braunwald E, Goldman L. Kardiologia (red G. Opolski).Urban i Partner. Wrocław 2005
Weiss M., Zembaty A.: Fizjoterapia, Wyd. PZWL Warszawa,1996
Grodzicki T., Kocemba J., Skalska A.: Geriatria z elementami gerontologii ogólnej. Podręcznik
dla lekarzy i studentów, Wyd. Via-Medica, Gdaosk 2007
Abrams, Beers, Berkow: MSD Podręcznik Geriatrii, Wyd.Medyczne Urban&Partner, Wrocław
2001
Kwolek A.: Rehabilitacja medyczna t. II, Urban & Partner, Wrocław 2003
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 46
Senn H., Drings P.: Kompendium Onkologii. WL PZWL, W-wa 1995
Milanowska K.: Kinezyterapia. WL PZWL, W-wa 2003
Fijałkowski W. i wsp.: Rehabilitacja w położnictwie i ginekologii. AWF Wrocław, 1996
Kolster B., Ebelt-Paprotny G.: Poradnik Fizjoterapeuty.Ossolineum, Wrocław, 2001.
Kuch J. (red.): Rehabilitacja. WL PZWL, Warszawa, 1989
Opala- Berdzik A., Poręba R., Chmielewska D.: Współczesne fizjoterapeutyczne metody leczenia
wysiłkowego nietrzymania moczu u kobiet. Fizjoterapia Polska, 2005,5,
Literatura uzupełniająca:
Zielioski J.: Badania wysiłkowe w ocenie czynności płuc PZWL, Warszawa1992.
Osiadło G - Wybrane zagadnienia z fizjoterapii układu oddechowego. AWF, 2009.
Plewa M. Wybrane metody pomiaru aktywności fizycznej w otyłości. AWF Katowice 2008.
Demszczak I: Fizjoterapia w chorobach układu sercowo- naczyniowego
Rosławski A. :Wytyczne fizjoterapii kardiologicznej
Rosławski A.: Wybrane zagadnienia z geriatrii, AWF Wrocław, Wrocław 2001
Jabłooski L.: Podstawy gerontologii i wybrane zagadnienia z geriatrii, Wyd. „Czelej”, Lublin
2000
Deptała A.: Onkologia w praktyce, WL PZWL, W-wa 2006
Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania dwiczeo leczniczych, WL PZWL, W-wa
2005
Wozniewski M., Kołodziej J. Rehabilitacja w chirurgii. WL PZWL Warszawa 2006
Noszczyk W. Chirurgia. WL PZWL Warszawa 2005
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 47
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biomechanika,
Fizjologia, Kinezyterapia, Fizjoterapia ogólna,
Patologia ogólna, Podstawy Fizjoterapii Klinicznej
Student zna podstawowe zagadnienia z zakresu
anatomii prawidłowej człowieka, biomechaniki,
fizjologii, kinezyterapii, fizjoterapii ogólnej,
patologii ogólnej, podstaw fizjoterapii klinicznej
FIZJOTERAPIA KLINICZNA W
DYSFUNKCJACH NARZĄDU RUCHU
prof. dr hab. J. E. Kiwerski,
prof. J.Bronarski,
prof.J.Haftek,
dr. P.Baranowski,
dr. S. Grzeszczyk,
Osoby prowadzące:
mgr E. Włostowska,
mgr E. Witoo,
mgr M. Jaszczyoski,
mgr M. Borkowska,
mgr A. Brzozowski,
Forma studiów
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
studia
stacjonarne
w/ćw
studia niestacjonarne
w/dw
liczba
punktów
ECTS
Strona 48
zajęcia zorganizowane:
45/150
45/150
praca własna studenta:
5
5
8
Cele modułu:
Student powinien zdobyd umiejętności z zakresu stosowania
profilaktyki zmian wtórnych, sterowania kompensacją i
postępowaniem adaptacyjnym w wybranych jednostkach
chorobowych
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student rozumie podstawowe mechanizmy kompensacji i adaptacji w wybranych jednostkach
chorobowych z zakresu ortopedii, traumatologii, reumatologii, neurologii i neurologii
dziecięcej.
student definiuje wybrane jednostki chorobowe z zakresu ortopedii, traumatologii,
reumatologii, neurologii i neurologii dziecięcej.
student prawidłowo charakteryzuje wybrane jednostki chorobowe co umożliwia planowanie
prawidłowego procesu rehabilitacji
Umiejętności:
student potrafi dobrad odpowiedni program usprawniania adekwatny do rozpoznania
klinicznego, okresu choroby i stanu funkcjonalnego rehabilitowanej osoby .
student posiada umiejętności z zakresu stosowania profilaktyki zmian wtórnych, sterowania
kompensacją i postępowaniem adaptacyjnym w wybranych jednostkach chorobowych
student potrafi wykorzystad wiedzę teoretyczną w celu kontrolowania wyników rehabilitacji i
prowadzenia dokumentacji medycznej
student potrafi samodzielnie i prawidłowo zastosowad odpowiednie do jednostki chorobowej
i stanu funkcjonalnego pacjenta dwiczenia lecznicze i zabiegi fizykalne
Kompetencje społeczne:
student potrafi przewidzied społeczne skutki określonej terapii.
student potrafi współpracowad z pacjentami w różnym wieku oraz współdziaład z
personelem placówki medycznej
Forma zajęd/metody
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 49
dydaktyczne:
wykład problemowy
wykład konwersatoryjny
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia audytoryjne
dwiczenia projektowe
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny na ocenę.
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne
Treści programowe:
Praktyczne zapoznanie studentów z diagnostyką pacjenta ze schorzeniami narządu ruchu.
Zespoły bólowe kręgosłupa - rtg, mielografia, radikulografia, tomografia komputerowa,
rezonans magnetyczny.
Wady wrodzone narządu ruchu.
Zasady oceny badao dodatkowych.
Uraz narządu ruchu, badanie kliniczne i radiologiczne.
Zmiany zwyrodnieniowe narządu ruchu i alloplastyka stawów, metody oceny radiologicznej,
funkcjonalnej pacjenta.
Specyfika diagnostyki pacjenta ze schorzeniami reumatoidalnymi.
Podstawy kliniczne w pediatrii, zagadnienia dotyczące prawidłowego i zaburzonego rozwoju
psychoruchowego dziecka w wieku 0 – 18 lat, ocena neurologiczna
Najczęściej występujące zespoły genetyczne i zaburzenia CUN, sposoby dobierania terapii.
Podstawy kliniczne w geriatrii, zmiany typowe dla wieku starszego i ich następstwa. Ocena
psychoruchowa pacjenta geriatrycznego w oparciu o testy funkcjonalne.
Podstawy kliniczne w zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego, metody diagnostyczne,
testy diagnostyczne.
Specyfika fizjoterapii w kardiologii.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 50
Fizjoterapia w onkologii.
Rehabilitacja w ginekologii i położnictwie.
Choroby naczyniowe mózgu
Choroby nowotworowe układu nerwowego
Urazy ośrodkowego układu nerwowego
Urazy nerwów obwodowych
Choroby, w tym urazy, przebiegające z uszkodzeniem nerwów czaszkowych
Zespoły zwyrodnieniowe kręgosłupa lędźwiowego
Zespoły zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i piersiowego
Choroby przebiegające z uszkodzeniem rdzenia kręgowego piersiowego i lędźwiowego
(paraplegie)
Choroby przebiegające z uszkodzeniem rdzenia szyjnego (tetraplegie)
Rola fizjoterapii w postępowaniu z chorym nieprzytomnym
Zespoły przeciążeniowe stawu kolanowego
Chondromalacja stawu kolanowego
Uszkodzenia więzadeł i łąkotek stawu kolanowego
Zespół bolesnego barku
Uszkodzenia stożka rotatorów
Bark zamrożony
Zespoły przeciążeniowe stawu łokciowego
Neuropatie nerwu
Zespoły bólowe w obrębie nadgarstka i ręki
Zespoły przeciążeniowe kręgosłupa
Zespoły bólowe w obrębie stawu skokowego i stopy
Reumoortopedia Specyfika fizjoterapii w chorobach reumatycznych po zabiegach
ortopedycznych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 51
Zaopatrzenie ortopedyczne w chorobach reumatycznych (kompensacja czynności i mięśni).
Zajęcia z kompensacji utrudnionych funkcji narządu ruchu – nauka czynności dnia
codziennego.
Ręka reumatoidalna - ocena kinezjologiczna i funkcjonalna, planowanie
techniki usprawniania, zaopatrzenie ortopedyczne.
rehabilitacji,
Kierunki usprawniania w układowych chorobach tkanki łącznej, które nie
zasadniczych zmian w narządzie ruchu – indywidualna praca z pacjentem
wywołują
Indywidualna ocena chorego z chorobami reumatycznymi
Rehabilitacja dziecka z mózgowym porażeniem dziecięcym
Rehabilitacja neurologiczna w ogniskowych uszkodzeniach OUN
Rehabilitacja dzieci po urazach rdzenia kręgowego.
Fizjoterapia w obwodowych uszkodzeniach układu nerwowego.
Upośledzenie umysłowe i najczęstsze zaburzenia zachowania u dzieci.
Fizjoterapia w wadach postawy u dzieci
Fizjoterapia po urazach narządu ruchu
Wybrane choroby reumatyczne- rola fizjoterapii w leczeniu
Literatura podstawowa:
Dega W., Ortopedia i Rehabilitacja, Warszawa, PZWL 1983.
Jakimowicz W., Neurologia Kliniczna, Warszawa, PZWL 1981.
Herold G., Medycyna Wewnętrzna, Warszawa, PZWL 2004.
CieCieślar – Korfel A. Usprawnianie po udarze mózgu. Poradnik dla terapeutów i
pracowników
podstawowej opieki zdrowotnej. Wyd. Elipsa Jaim s.c Krakow 2002
Fries W., Liebenstud I Rehabilitacja w chorobie Parkinsona Wyd. Elipsa Jaim s.c Krakow 2002
Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Urban & Partner, Wrocław 2003
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005
Szczeklik A. Choroby wewnętrzne Medycyna praktyczna Kraków 2006
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 52
Zimmerman-Górska (red) Choroby reumatyczne PZWL Warszawa 2008
Zembaty A. Kinezyterapia
Literatura uzupełniająca:
Bruhl W., Zarys reumatologii. PZWL, 1987.
Backup K., Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, 1998.
Dziak A., Bóle krzyża. PZWL, 1994.
Fuller G., Badanie neurologiczne-to proste. PZWL, 1995.
Tyllman D., Traumatologia narządu ruchu. PZWL, 1997.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 53
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
FIZJOTERAPIA OGÓLNA
Dr Marek Łyp
Osoby prowadzące:
Dr Adam Ogonowski
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/30
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
30/30
4
praca własna studenta:
Cele modułu:
40
40
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z ogólną
problematyką niepełnosprawności, rehabilitacji, fizjoterapii i
fizjoprofilaktyki. W trakcie nauki powinien on zapoznad się z
taktyką postępowania fizjoterapeutycznego, hierarchią i
racjonalizacją celów. Powinien nabyd umiejętności doboru
środków, form i metod fizjoterapii. Powinien umied
planowad, oceniad i dokumentowad proces fizjoterapii.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu rehabilitacji i fizjoterapii. Zna i rozumie
podstawowe mechanizmy działania i skutki uboczne zabiegów fizycznych i aktywności
ruchowych. Właściwie opisuje teoretyczne podstawy prawne, organizacyjne i etyczne
uwarunkowania wykonywania działalności fizjoterapeutycznej.
Umiejętności: Student potrafi posługiwad się podstawowym językiem medycznym z zakresu
rehabilitacji i fizjoterapii. Potrafi prowadzid podstawową dokumentację medyczną z zakresu
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 54
fizjoterapii. Potrafi planowad i realizowad podstawowe działania z zakresu fizjoterapii.
Kompetencje społeczne: Student potrafi rozwiązywad problemy związane z wykonywaniem
zawodu.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia audytoryjne z analizą tekstów i dyskusją
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny
Umiejętności: zaliczenie ustne i projekt własny
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i projekt własny
Treści programowe:
Podstawowe pojęcia i definicje.
Rehabilitacja integracyjna, lecznicza i ich składowe.
Miejsce fizjoterapii w procesie rehabilitacji.
Proces regeneracji, kompensacji i adaptacji.
Fizjoterapia jako element rehabilitacji kompleksowej.
Organizacja rehabilitacji i fizjoterapii.
Zespół rehabilitacyjny, zależności i zasady współdziałania.
Osoba rehabilitowana jako podmiot.
Ogólna metodyka rehabilitacji i taktyka postępowania fizjoterapeutycznego.
Zasady doboru środków, form i metod fizjoterapii.
Podstawy fizjoterapii szpitalnej, ambulatoryjnej oraz domowej.
Rehabilitacja sanatoryjna i w ośrodku rehabilitacyjnym.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 55
Obozy i turnusy rehabilitacyjne.
Czynniki fizykalne stosowane w procesie fizjoterapii.
Masaż w praktyce fizjoterapeutycznej.
Dokumentacja pracy fizjoterapeuty.
Diagnostyka fizjoterapeutyczna.
Problemy i ich rozwiązywanie związane z planowaniem, przeprowadzaniem
i kontrolowaniem efektywności procesu rehabilitacji.
Fizjoprofilaktyka i formy jej realizacji w różnych grupach wiekowych.
Znaczenie świadomego i aktywnego współdziałania osób niepełnosprawnych
w procesie rozwiązywania ich problemów zdrowotnych.
Określenie uwarunkowao efektywności postępowania fizjoterapeutycznego.
Systemy i metody służące ocenie efektywności i modelowaniu procesów
fizjoterapeutycznych.
Zagadnienia etyki zawodowej, kompetencji, odpowiedzialności moralnej i prawnej
fizjoterapeuty.
Literatura podstawowa:
Dega W., Milanowska K. Rehabilitacja Medyczna, Warszawa, PZWL,1994.
Gałkowski T., Kiwerski J. Encyklopedyczny słownik rehabilitacji, Warszawa, PZWL, 1986.
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna, Warszawa, PZWL
Kuch J. Rehabilitacja, Warszawa, PZWL, 1989
Zembaty A. Kinezyterapia tom I i II, Kasper, Kraków 2002
Literatura uzupełniająca:
Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Wrocław, Urban &Partner, 2003.
Mika T., Kasprzak W. Fizykoterapia. PZWL, 2006.
Dega W., Senger A. Ortopedia i Rehabilitacja. Tom I i II . Warszawa, PZWL, 1996.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 56
Milanowska K. Podstawy rehabilitacji ruchowej. Tom I i II. Sport i Rurystyka, Warszawa 1981.
Nowotny J. Podstawy Fizjoterapii. Tom I, II, III. Kasper 2004.
Spodaryk K. Zarys Fizjologii i Patofizjologii Układu Ruchu Człowieka, Wydawnictwo AZ, 1996.
Zembaty A. Kinezyterapia. Tom I i II. Kasper 2007.
Czasopisma:
Fizjoterapia Polska
Medycyna Sportowa
Postępy Rehabilitacji
Journal of Rehabilitation Medicina
European journal of physical and rehabilitation medicine
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 57
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia prawidłowa człowieka, biologia
medyczna, biofizyka
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
FIZYKOTERAPIA
Dr n.med. Lidia Zając
mgr Jacek Zawisza
mgr Magdalena Żółtek-Rozwadowska
Osoby prowadzące:
Mgr Aleksandra Iwaniszczuk
mgr Agnieszka Zając
mgr Aneta Tomczak-Pawlicka
mgr Magdalena Grabek
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/90
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
25/80
6
praca własna studenta:
Cele modułu:
30
45
Student powinien zdobyd umiejętności wykonywania
podstawowych zabiegów fizykalnych oraz wiedzę z zakresu
podstaw fizycznych i fizjologicznych fizykoterapii.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student rozumie istotę oraz główne założenia i cele fizykoterapii. Opisuje i
interpretuje zjawiska biofizyczne oraz fizjologiczne zachodzące w ustroju pod wpływem
poznanych bodźców fizykalnych. Zna podstawowe metody fizykoterapeutyczne. Opisuje
teoretyczne podstawy techniki i metodyki wykonywania zabiegów fizykoterapeutycznych. Zna
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 58
podstawowe zagrożenia i czynniki ryzyka występujące podczas leczenia.
Umiejętności: Student potrafi zaproponowad odpowiedni algorytm postępowania
fizykoterapeutycznego dla pacjentów z różnymi zaburzeniami i schorzeniami narządu ruchu.
Potrafi zinterpretowad normalne i paradoksalne reakcje organizmu na działanie różnych
czynników fizykalnych. Potrafi uzasadnid wybór metody leczenia fizykalnego i ocenid
skutecznośd po zakooczeniu kolejnych etapów terapii. Potrafi samodzielnie i prawidłowo
wykonywad zabiegi fizykoterapeutyczne.
Kompetencje społeczne: Student wykazuje się odpowiedzialnością w kontaktach z
pacjentami, wykazuje troskę o ich dobro.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy
wykład konwersatoryjny
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia audytoryjne
dwiczenia projektowe
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny na ocenę.
Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne.
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne.
Treści programowe:
Podstawy fizyczne i fizjologiczne fizykoterapii.
Metodyka wykonywania zabiegów, wskazania i przeciwwskazania do leczenia
w zakresie: (termoterapii, hydroterapii, światłolecznictwa, elektrolecznictwa, magnetoterapii,
ultrasonoterapii, wziewao).
Nowoczesne metody leczenia fizykalnego: światło spolaryzowane, terapia falą uderzeniową.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 59
Literatura podstawowa:
Łazowski „Podstawy fizykoterapii”- AWF-Wrocław 2000r.;
Mika T.-„Fizykoterapia”-PZWL-Warszawa1999r;
Sieroo A. Cieślar G. „Podstawowe zasady postępowania w biostymulacji laserowej” Acta BioOptima ect.-Informatica Media-1995r.1,2,63.;
Sieroo A., Cieślar G. wsp. „Magnetoterapia i Laseroterapia”- Śląska Akademia MedycznaKatowice1994r.
Straburzyoski G., Straburzyoska-Lupa A. „Medycyna fizykalna”- PZWL-Warszawa 2000r.
Kasprzak W., Maokowska A. Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL Warszawa 2008
Literatura uzupełniająca:
Dega W. „Ortopedia i Rehabilitacja Medyczna” PZWL-Warszawa 1998r.
Domżał T. „Ból podstawowy objaw w medycynie” PZWL-Warszawa 1996r.
Fiedor P., Kęcik T.(red.) „Zarys klinicznych zastosowao laserów” Ankar-Warszawa 1995r.
Glinkowski W., Pokora L. „Lasery w terapii” Laser instrument Warszawa1993r.
Bauer A., Wieched M. „Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych”
Markmed Rehabilitacja S.C. Ostrowiec Świętokrzyski. Wydanie II.
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
FIZJOTERAPIA
Strona 60
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
HISTORIA REHABILITACJI
Prof. zw. dr hab. n. med. Jerzy Kiwerski
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
6/0
6/0
liczba punktów
ECTS
1
praca własna studenta:
Cele modułu:
19
19
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie
historii rehabilitacji medycznej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student właściwie wyjaśnia rozwój rehabilitacji w Polsce i na świecie na przestrzeni
wieków.
Umiejętności: Student analizuje etapy rozwoju rehabilitacji w Polsce i na świecie.
Kompetencje społeczne: Student zachowuje ostrożnośd/krytycyzm w wyrażaniu opinii na
temat procesu usprawniania.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne
Umiejętności: zaliczenie pisemne
Kompetencje społeczne: zaliczenie pisemne
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 61
Treści programowe:
Historia rehabilitacji, fizjoterapii.
Założenia polskiej szkoły rehabilitacji.
Interdyscyplinarny charakter rehabilitacji, jej związki z innymi dziedzinami nauki.
Organizacja studiów fizjoterapii, jednostek rehabilitacji.
Literatura podstawowa:
Nowotny J. (red.): „ Podstawy fizjoterapii”. Wyd. Kasper, Kraków 2005.
Kiwerski J. (red.): „Rehabilitacja medyczna” PZWL, Warszawa 2007.
Kiwerski J. (red.) : „Fizjoterapia ogólna” PZWL
Kiwerski J. Kwolek A., Śliwioski Z., Woźniewski M (red.) „ Rehabilitacja Polska” Wyd.
Ossolineum, Wrocław 2009
Literatura uzupełniająca:
Kodeks etyki fizjoterapeuty. PTF, Pabianice 2009.
Kwolek A. (red.) „ Rehabilitacja medyczna” Urban & Partner, Wrocław 2011.
Milanowska K; Dega W. (red.) „ Rehabilitacja medyczna”, wyd. 4 Wydawnictwo Lekarskie
PZWL, Warszawa 2011.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 62
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
HYDROTERAPIA W FIZJOTERAPII I
ODNOWIE BIOLOGICZNEJ
Dr Lidia Zając
Osoby prowadzące:
Dr Wojciech Maciak
studia
stacjonarne
Forma studiów
studia niestacjonarne
w/dw
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
30
praca własna studenta:
40
70
liczba
punktów
ECTS
4
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z problematyką związaną z odnową
biologiczną; przedstawienie studentom sposobów leczenia
stosowanych w hydroterapii i odnowie biologicznej.
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student zapoznaje się z podziałem metod stosowanych w hydroterapii,
student poznaje sposób oddziaływania bodźców fizykalnych wykorzystywanych w
hydroterapii na układy i narządy człowieka
Umiejętności:
student potrafi identyfikowad podstawowe problemy pacjenta,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 63
student potrafi posługiwad się językiem fachowym z zakresu hydroterapii i odnowy biologicznej w
wodzie,
student rozumie istotę działao medycznych i wpław na organizm pacjenta,
student potrafi podjąd podstawowe działanie diagnostyczne i wykorzystuje wiedzę przedmiotową przy
zastosowaniu zabiegów hydroterapeutycznych
Kompetencje społeczne:
student potrafi komunikowad się z członkami zespołu rehabilitacyjnego, pacjentem lub
klientem,
student rozumie potrzebę zdobywania wiedzy z zakresu fizjoterapii przez całe życie,
student potrafi współdziaład i pracowad w zespole rehabilitacyjnym
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy,
wykład konwersatoryjny,
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
zaliczenie ustne połączone z prezentacją pracy zaliczeniowej
Treści programowe:
Historia wodolecznictwa.
Podział wodolecznictwa.
Właściwości fizyczne i chemiczne wody.
Wpływ temperatury wody na organizm człowieka zdrowego i chorego.
Wpływ ciśnienia hydrostatycznego i siły wyporu na organizm człowieka.
Wpływ zabiegów wodoleczniczych na układ krążenia, układ oddechowy, przemianę materii,
przewód pokarmowy, układ wydalniczy, układ nerwowy i mięśnie szkieletowe.
Ogólne działanie zabiegów hydroterapeutycznych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 64
Działanie zimna i ciepła – miejscowe i ogólne.
Ogólne zasady dawkowania zabiegów hydroterapeutycznych.
Urządzenia do hydroterapii.
Zabiegi o wzrastającej lub zmiennej temperaturze.
Nieprawidłowe odczyny naczyniowe.
Fizjologia zmęczenia, specyfika zabiegów wodnych.
Metody Kneippa.
Wykorzystanie mieszanych form fizjoterapii: kąpiele elektryczne, bodźce mechaniczne (masaż
podwodny, masaż wirowy), kąpiele tlenowe, z dwutlenkiem węgla, z dodatkami roślinnymi.
Kąpiele z wykorzystaniem naturalnych tworzyw.
Ekstremalne formy zabiegów hydroterapeutycznych – kąpiele w lodowatej wodzie.
Sauna i kąpiel parowa.
Sporty wodne dla osób zdrowych i niepełnosprawnych.
Literatura podstawowa:
Mika T., Kasprzak W.. Fizykoterapia, PZWL 2003.
Kochaoski W.. Balneologia i hydroterapia. AWF Wrocław 2002.
Literatura uzupełniająca:
Muldner-Nieckowski P. Sebastiana Kneippa leczenie wodą. Wydawnictwa Artystyczne i
Filmowe, Warszawa1988.
Ponikowska I. Medycyna uzdrowiskowa w zarysie.1995.
Straburzyoski G. Fizjoterapia, PZWL 2006.
Kasprzak W., Maokowska A. Fizykoterapia medycyna uzdrowiskowa i SPA
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 65
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wiadomości i umiejętności na poziomie szkoły
średniej
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
JĘZYK ANGIELSKI
Mgr Monika Paszowska-Mańkowska,
Mgr Ewa Anuszkiewicz
Osoby prowadzące:
Lingua Nova
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
0/120
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
0/120
5
praca własna studenta:
Cele modułu:
5
5
Przygotowanie studenta do takiego poziomu opanowania
języka angielskiego, który umożliwi mu zrozumienie i
formułowanie wypowiedzi ustnych, samodzielne czytanie i
tłumaczenie tekstów fachowych w języku niemieckim przy
pomocy słownika, samodzielne tworzenie tekstów w postaci
opisów, notatek, korespondencji, prowadzenie rozmów
przez telefon.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna język angielski na poziomie biegłości B2 Europejskiego Systemu Opisu
Kształcenia Językowego Rady Europy.
Umiejętności: Student potrafi posługiwad się językiem angielskim na poziomie biegłości B2,
potrafi posługiwad się językiem specjalistycznym.
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę stałego doskonalenia umiejętności
językowych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 66
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Dwiczenia, lektorat, scenki, dyskusja
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny
Umiejętności: egzamin ustny
Kompetencje społeczne: egzamin ustny
Treści programowe:
1. Powtórzenie wiadomości ze szkoły średniej.
2. Wymowa, zasady czytania i pisowni - kształtowanie poprawnej wymowy głosek angielskich
w różnym kontekście fonetycznym, kształtowanie właściwego operowania przyciskiem
wyrazowym i przyciskiem zdaniowym.
3. Formy mocne i słabe, prawidłowe posługiwanie się formami słabymi i mocnymi w
zdaniach. Intonacja zdao oznajmujących i różnych typów zdao pytających.
4. Pisownia – grupowanie wyrazów o regularnej pisowni, jako podstawa do późniejszego
zapoznania się z regułami czytania. Pisownia poznanych koocówek, przyrostków i
przedrostków.
5. Utrwalenie poprawnej wymowy głosek angielskich w różnym kontekście fonetycznym w
ramach poznanego słownictwa. Utrwalenie właściwego operowania przyciskiem wyrazowym i
przyciskiem zdaniowym.
6. Przykłady akcentu pobocznego intonacji zdao dłuższych, w których następuje „złamanie”
melodii zdania.
7. Pisownia poznanych koocówek, przyrostków i przedrostków. Pisownia – zasady
interpunkcji, litery samogłoskowe w sylabach nieakcentowanych.
8. Zdania twierdzące, pytające i przeczące w czasie teraźniejszym
z czasownikami „be”, „have”, „can”, „may”, „must”. Zdania zawierające orzecznik. Zdania
zawierające dopełnienia bliższe. Zdania zawierające okolicznik miejsca
i czasu.
9. Konstrukcja „there is” i „there are” w formie twierdzącej, pytającej
i przeczącej. Zdania pytające ogólne, szczegółowe, alternatywne, Questions Tags, pytania, w
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 67
których zaimek pytające jest podmiotem (Who is there ?).
10. Zdania w formie twierdzącej, pytającej i przeczącej w czasach Present Simple, Present
Continous, Past Simple, Past Continous.
11. Rzeczownik: regularna i nieregularna liczba mnoga, forma dzierżawcza imion nazw i
stworzeo, rzeczowniki policzalne i niepoliczalne. Przedimek określony i nieokreślony w
zdaniach. Zaimki osobowe w przypadku podmiotu i dopełnienia. Zaimki wskazujące i pytające.
Zaimki zwrotne. Trzy formy podstawowe czasowników.
12. Zdania twierdzące, pytające i przeczące z czasownikami „be”, „have”, „can”, „may”,
„must” w czasach Past Simple i Present Perfect. Czas Past Simple a Present Perfect. Czas
Present Perfect Continous.
13. Części mowy: rzeczowniki policzalne i niepoliczalne występujące tylko w liczbie
pojedynczej (many, much, plenty of, a lot of, a little, a few), stopniowanie przymiotników.
Zaimki some i any i złożenia: nothing, nobody, nooone. Stopniowanie przysłówków. Zdania
twierdzące, pytające i przeczące w czasie Past Perfect. Zdania złożone. Zdania Future
Continous, Future Perfect, Future Perfect Continous. Konstrukcja zdaniowa z dopełnieniem
bliższym i przyimkowym.
14. Okresy warunkowe. Zdania w stronie biernej. Następstwo czasów
i mowa zależna.
15. Mówienie o teraźniejszości, przeszłości i przyszłości (charakterystyka człowieka, zdrowie,
kontakty z ludźmi, usługi, komunikacja i transport, praca, dom i miejsce zamieszkania,
rodzina, wypoczynek i rozrywka, podróże i turystyka, środowisko naturalne i zagrożenia z nim
związane, położenie geograficzne, kultura i cywilizacja, zagrożenia cywilizacyjne, patologie
społeczne, oświata i szkolnictwo wyższe, ochrona zdrowia, środki przekazu informacji,
ochrona informacji, nowe zjawiska kulturowe i społeczne, instytucje paostwowe, system
prawny).
16. Opracowywanie dokumentów, cv.
17. Relacjonowanie i streszczanie tekstów i wypowiedzi z zakresu medycyny i dietetyki.
18. Sytuacyjne wykorzystanie języka.
19. Dwiczenia z wykorzystaniem artykułów naukowych z obszaru kierunku studiów.
20. Konwersacje na tematy związane z medycyną i fizjoterapią.
Literatura podstawowa:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 68
Bałuk - Ulewiczowa T., Jodłowiec M.: Mały podręcznik tekstów pisanych, Wydawnictwo PWN,
Warszawa-Kraków 1998.
Benn C., Dummett P.: Reward- Resourse Pack, Macmillian Heineman 2001.
Bruice K., Ellis M., O’Driscoll N.: Socializing, Longman 1990.
Burke K., Brooks J.: Wavelenght, Longman 2000.
Evans V.: FCE Practice – exam papers, Express Publishing 2006.
Evans V.: FCE – Listening and Speaking Skills, Express Publishing 2006.
Literatura uzupełniająca:
Murphy R.: Grammar in Use, Wyd. Cambridge University Press, third edition.
Oxenden C., Latham-Koenig Ch.: English File, Oxford University Press 2006.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 69
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Anatomia prawidłowa człowieka, Fizjologia
Podstawowy zakres wiedzy (poziom liceum
ogólnokształcącego) z dziedzin tj. biologia, chemia, fizyka.
KINEZJOLOGIA
Dr hab. med. Wojciech Mikuła
Osoby prowadzące:
Dr n. med. Katarzyna Kiwerska-Jagodzińska
studia
stacjonarne
Forma studiów
studia niestacjonarne
liczba punktów ECTS
w/dw
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/30
15/30
praca własna studenta:
40
55
4
Cele modułu:
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do analizy
czynnościowej mechaniki ruchu człowieka w warunkach
prawidłowych oraz w różnych zaburzeniach układu ruchu
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student definiuje jedno- i wielostawowy aparat ruchu oraz procesy odpowiadające za kontrolę
postawy ciała,
student zna i rozumie na czym polega czynnośd bioelektryczna i mechaniczna mięśni
oraz kontrola dowolna pojedynczego mięśnia,
student zna wzorce ruchów jednostawowych oraz rozumie na czym polega proces kontroli ruchów
lokomocyjnych,
student wyjaśnia i tłumaczy zjawisko kinestezji,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 70
student identyfikuje problemy sterowania ruchami w stanach patologicznych,
student rozumie mechanikę ruchu i jest w stanie opisad jej cechy
Umiejętności:
student posiada umiejętności analizowania psychologicznych i fizjologicznych reakcji ludzkiego
organizmu na krótkotrwały i bardzo intensywny wysiłek fizyczny,
student dokonuje oceny różnych form adaptacji organizmu ludzkiego na chroniczną lub długotrwałą
aktywnośd fizyczną,
student analizuje procesy kontrolujące ruch i jest w stanie samodzielnie określid czynniki wpływające
na nabywanie zdolności motorycznych,
student weryfikuje psychologiczne efekty fizycznej aktywności na ludzkie zachowanie,
student potrafi opisad i poddad analizie czynnościowej proste i złożone ruchy człowieka w warunkach
prawidłowych oraz w różnych zaburzeniach układu ruchu.
Kompetencje społeczne:
student ma zdolnośd do autonomicznego i odpowiedzialnego wykonywania powierzonych zadao,
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy
wykład konwersatoryjny
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia audytoryjne (analiza tekstów naukowych, case studies, dyskusja, zagadnienia
problemowe)
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne
Umiejętności: projekt własny studenta- prezentacja multimedialna
Kompetencje społeczne: projekt własny studenta- prezentacja multimedialna
Treści programowe:
Budowa makro- i mikroskopowa oraz funkcje tkanki mięśniowej.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 71
Różnice w budowie kośdca kooczyny górnej i dolnej - powiązanie budowy z funkcją.
Podobieostwa w budowie kośdca kooczyny górnej i dolnej – powiązanie budowy z funkcją.
Budowa stawu - stałe i niestałe elementy budowy, podział stawów ze względu na ich budowę.
Rodzaje połączeo kostnych z punktu widzenia ich możliwości ruchowych, podział czynnościowy
połączeo kości.
Rodzaje ruchów, jakie mogą byd wykonywane w stawach człowieka
(oś i płaszczyzna każdego ruchu).Sposób opisywania ruchów.
Stopieo swobody ruchu – definicja, wzór liczby stopni swobody, przykłady.
Klasy par kinematycznych w narządzie ruchu człowieka i ich związek ze stopniami swobody ruchu.
Urządzenia amortyzujące w aparacie ruchu, przykłady z uzasadnieniem.
Elementy chroniące strukturę stawu w statyce i w trakcie jego pracy, przykłady z uzasadnieniem.
Czynniki ograniczające ruchomośd stawu – znaczenie takich ograniczeo.
Stawy sprzężone – definicja, znaczenie, przykłady i budowa na wybranych przykładach.
Rodzaje dźwigni występujących w narządzie ruchu człowieka- omówienie na przykładach (rodzaj i
odmiana dźwigni , korzyści płynące z jej stosowania).
Kąt ścięgnowo-kostny; jego wpływ na wielkośd składowej stawowej i obrotowej siły mięśniowej.
Znaczenie obydwu składowych dla stawu. Przykłady czynnościowe.
Akton – definicja i przykłady. Sposób działania mięśnia wieloaktonowego na wybranych przykładach.
Rodzaje pracy mięśni szkieletowych, charakterystyka, omówienie na przykładach.
Pojęcia: ramienia dźwigni, ramienia siły, momentu siły mięśniowej i siły oporu – omówienie na
przykładzie.
Formy współdziałania mięśni (agonistyczne, synergistyczne, antagonistyczne, taśmy mięśniowe) –
omówienie na przykładach.
Hipomochliony stałe i warunkowe – znaczenie, różnice i przykłady.
Łaocuch biokinematyczny otwarty i zamknięty – definicja, znaczenie, omówienie na przykładach
Mięśnie wyrazowe twarzy – specyfika ich budowy i działania.
Skutki porażenia nerwu twarzowego.
Połączenia kręgosłupa – rodzaje, budowa i możliwości ruchowe.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 72
Stawy: potyliczno-szczytowy i szczytowo-obrotowy – budowa (elementy typowe i nietypowe) i
możliwości ruchowe (rodzaj, oś, płaszczyzna i zakres ruchu, liczba stopni swobody, klasa pary
kinematycznej)..
Budowa kręgu – analogie i różnice w poszczególnych odcinkach kręgosłupa. Wpływ zmian
w budowie kręgów na zakres ruchomości poszczególnych odcinków kręgosłupa
Krzywizny kręgosłupa – czas powstawania, rola i powiązanie z postawą pionową człowieka.
Czynniki (mechanizmy) decydujące o wytrzymałości kręgosłupa na przenoszenie obciążeo
Ruchy tułowia, ich analiza i zakres, rodzaje pracy poszczególnych grup mięśniowych w zależności od
rodzaju ruchu- praca ekscentryczna i koncentryczna.
Morfologia mięśni posturalnych i ich rola w kształtowaniu postawy.
Funkcje kręgosłupa i rodzaje jego stabilizacji.
Najczęstsze wady postawy.
Budowa i połączenia klatki piersiowej przystosowujące ją do ruchów oddechowych (konstrukcja
kostna, rodzaje, budowa i możliwości ruchowe połączeo, charakterystyka stawów sprzężonych i ich
rola).
Mechanika oddychania (rodzaje ruchów oddechowych, udział stawów i mięśni). Mięśnie
wspomagające oddychanie i czynniki warunkujące takie ich działanie.
Budowa ściany jamy brzusznej i punkty jej zmniejszonej oporności. Zjawisko „tłoczni brzusznej” –
udział mięśni, znaczenie. Skutki porażenia mięśni ściany jamy brzusznej.
Połączenia obręczy kooczyny górnej - budowa i możliwości ruchowe.
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach obręczy kooczyny górnej i udział mięśni w ich realizacji.
Staw ramienny - budowa i możliwości ruchowe.
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie ramiennym i udział mięśni w ich realizacji.
Skutki niedowładów izolowanych mięśnia naramiennego i zębatego przedniego.
Staw łokciowy - budowa i możliwości ruchowe
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie łokciowym i udział mięśni w ich realizacji
Podobieostwa i różnice połączeo promieniowo-łokciowych- budowa, możliwości ruchowe
i udział mięśni w ich realizacji.
Staw promieniowo-nadgarstkowy- budowa i możliwości ruchowe.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 73
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie promieniowo-nadgarstkowym i udział mięśni
w ich realizacji.
Stawy ręki - budowa i możliwości ruchowe.
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach ręki i udział mięśni w ich realizacji. Rola kości nadgarstka i
stawu śródnadgarstkowego.
Anatomiczne i biomechaniczne czynniki warunkujące zdolnośd kciuka do opozycji.
Mechanika chwytu (rodzaje chwytu, udział stawów i mięśni).
Składowe ruchy w poszczególnych stawach prowadzące do chwytu precyzyjnego
(udział stawów i mięśni) - konieczna liczba stopni swobody.
Objawy czynnościowe uszkodzenia nerwów: promieniowego, łokciowego i pośrodkowego.
Połączenia obręczy kooczyny dolnej - budowa i możliwości ruchowe.
Mięśnie stabilizujące dynamicznie miednicę i skutki ich niewydolności.
Staw biodrowy - budowa i możliwości ruchowe.
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie biodrowym i udział mięśni w ich realizacji
Staw kolanowy - budowa i możliwości ruchowe.
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawie kolanowym i udział mięśni w ich realizacji.
Budowa i rola aparatu wyprostnego stawu kolanowego.
Mechanizmy biernej i czynnej stabilizacji stawu kolanowego.
Składowe czynności zakładania nogi na nogę (udział stawów i mięśni)- konieczna liczba stopni
swobody.
Stawy piszczelowo-strzałkowe - budowa i możliwości ruchowe, rola błony międzykostnej.
Staw skokowy górny i dolny – budowa, systemy stabilizacji biernej i czynnej, możliwości ruchowe.
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach skokowych i udział mięśni w ich realizacji.
Stawy stopy - budowa i możliwości ruchowe
Ruchy, jakie mogą zachodzid w stawach stopy i udział mięśni w ich realizacji.
Stopa jako ważne ogniwo amortyzacji w narządzie ruchu (udział stawów i mięśni).
Rozkład sił podczas stania. Rodzaje łuków stopy, systemy odpowiedzialne za ich utrzymanie.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 74
Rodzaje stabilizacji kooczyny dolnej- mechanizm Puttiego.
Objawy izolowanych uszkodzeo nerwów: kulszowego, piszczelowego, strzałkowego wspólnego.
Analiza czynnościowa chodu, biegu i skoku – różnice i podobieostwa
Literatura podstawowa:
Pamela Mac Kinnon, John Morris: Oksfordzki podręcznik anatomii czynnościowej, T. 1-3, Wyd. 1,
PZWL, Warszawa 1997
Janusz Wiesław Błaszczyk: Biomechanika kliniczna. PZWL, Warszawa, 2004
Kazimiera Milanowska, Adam Rosławski: Podstawy rehabilitacji ruchowej w dysfunkcjach narządu
ruchu
Kazimiera Milanowska i WSP.: Podstawy rehabilitacji ruchowej T.1, W dysfunkcjach narządu ruchu
T.2
Krzysztof Spodaryk: Wprowadzenie do patologii układu ruchu człowieka. PZWL, Warszawa, 2002
Janusz Nowotny: Edukacja i reedukacja ruchowa, Kraków 2003 wyd.1
Swietłana Masgutowa, Nelly Akhmatova: Integracja odruchów dynamicznych i posturalnych z
układem ruchowym całego ciała. W-wa 2005, wyd.1
Literatura uzupełniająca:
Artur Dziak (red). Zamknięte uszkodzenia tkanek miękkich narządu ruchu. PZWL, Warszawa, 1985 .
Jürgen Krämer: Ortopedia. Springer PWN, Warszawa, 1997.
Jerzy Kuch (red): Rehabilitacja. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL, Warszawa, 1989.
Kazimiera Milanowska: Kinezyterapia. PZWL, Warszawa, 2002: wyd VI.
Robert H. Whitaker, Neil R. Borley: Anatomia błyskawicznie. PZWL, Warszawa, 2002.
Janusz Nowotny: Kształcenie umiejętności ruchowych - podstawy teoretyczne oraz aspekty
praktyczne, wydanego nakładem Śl.A.M. Katowice 2002
Maria Borkowska: Integracja sensoryczna na co dzieo. PZWL W-wa 2010
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 75
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Student wykazuje znajomość zagadnień związanych
ze znajomością, biomechaniki, fizjologii,
kinezjologii oraz anatomii prawidłowej człowieka
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
KINEZYTERAPIA
mgr Joanna Cieplioska
dr Anna Olczak
mgr Małgorzata Borkowska
mgr Radosław Chęd
mgr Iwona Drewnik
mgr Małgorzata Dymitrowicz
Osoby prowadzące:
mgr Anna Kawsiborska
mgr Bożena Mędak
mgr Agnieszka Redlich
mgr Alicia Staniaszek
mgr Marzena Święcka
mgr Magdalena Wiśniewska
mgr Adam Żbikowski
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
40/130
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
35/115
7
praca własna studenta:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
5
25
Strona 76
Cele modułu:
Przygotowanie studenta do oceny przedmiotowej i
podmiotowej pacjenta oraz zapoznanie studenta z
metodami i formami pracy z pacjentem stosowanymi w
kinezyterapii.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna i rozumie zadania fizjoterapeuty w procesie usprawniania. Zna formy,
środki, metody oraz techniki stosowane w kinezyterapii. Wyjaśnia teoretyczne podstawy
metodyki wykonywania dwiczeo kinezyterapeutycznych. Rozumie znaczenie oceny stanu
pacjenta w postępowaniu kinezyterapeutycznym
Umiejętności: Student przewiduje skutki prowadzonej terapii. Potrafi scharakteryzowad
problemy pacjenta, posługuje się aparaturą wykorzystywaną w procesie usprawniania. Potrafi
określid potencjalne wskazania i przeciwwskazania do wykonywania dwiczeo leczniczych.
Samodzielnie konstruuje optymalny program usprawniania pacjenta dostosowany do stanu
zdrowia podopiecznego. Student potrafi prowadzid dokumentację pracy z podopiecznym.
Kompetencje społeczne: Student zachowuje ostrożnośd/krytycyzm w wyrażaniu opinii na
temat procesu usprawniania. Wykazuje odpowiedzialnośd w pracy z pacjentem.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy,
wykład konwersatoryjny,
wykład z prezentacją multimedialną,
dwiczenia: audytoryjne,
dwiczenia projektowe,
case studies.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 77
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę.
Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne (projekt)
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne (projekt)
Treści programowe:
Wprowadzenie do kinezyterapii.
Badanie podmiotowe pacjenta – wywiad.
Pomiary liniowe obwodów ciała.
Pomiary liniowe długości względnych i bezwzględnych – kooczyna górna.
Pomiary długości względnych i bezwzględnych – kooczyna dolna.
Pomiary kątowe zakresu ruchomości stawów kooczyny górnej. Zapis metodą SFTR.
Pomiary kątowe zakresu ruchomości stawów kooczyny dolnej. Zapis metodą SFTR.
Pomiary zakresu ruchomości całego kręgosłupa oraz jego poszczególnych odcinków. Zapis
metodą SFTR.
Ocena siły mięśniowej metodą Lovetta – obręcz barkowa, kooczyna górna.
Ocena siły mięśniowej metodą Lovetta – obręcz biodrowa, kooczyna dolna.
Testy funkcjonalne w obrębie kooczyny dolnej.
Szczegółowe badanie postawy ciała pod kątem wykrycia wad postawy
w płaszczyźnie strzałkowej.
Przedstawienie pojęd związanych z bocznym skrzywieniem kręgosłupa
Przedstawienie wad w obrębie klatki piersiowej.
Przedstawienie wad w obrębie kolan.
Przedstawienie wad w obrębie stóp
Technika wykonywania dw. biernych i czynno-biernych.
Technika wykonywania dw. samowspomaganych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 78
Technika wykonywania dw. czynnych.
Technika wykonywania dw. czynnych w odciążeniu.
Technika wykonywania dw. czynnych w odciążeniu z oporem.
Technika wykonywania dw. czynnych z oporem.
Technika wykonywania dw. izometrycznych i synergistycznych.
Technika wykonywania dw. oddechowych.
Technika wykonywania dw. równoważnych i koordynacyjnych.
Technika wykonywania dw. rozluźniających i relaksacyjnych.
Technika wykonywania dw. dwiczeo ogólnousprawniających.
Metody kinezyterapeutyczne.
Wyciągi.
Redresje.
Poizometryczna relaksacja mięśni.
Pionizacja.
Chód prawidłowy i patologiczny.
Nauka chodu.
Literatura podstawowa:
Buckup K. Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, 1995.
Kasperczyk T. Wady postawy ciała – diagnostyka i leczenie. Wydawnictwo Kasper, Kraków
2004.
Milanowska K., Kinezyterapia. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2006
Rosławski A., Skolimowski T., Technika wykonywania dwiczeo leczniczych. PZWL, Warszawa
2000.
Zembaty A. Kinezyterapia. Wydawnictwo Kasper, Kraków 2002.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 79
Zembaty A., Kinezyterapia. Tom I i II. Wydawnictwo Kasper, Kraków 2002.
Zeyland-Malawka E. Dwiczenia korekcyjne. Wydawnictwo AWFiS Gdaosk, 1994.
Literatura uzupełniająca:
Kilar J.Z., Lizis P., Leczenie ruchem. Tom I i II. Wydawnictwo Kasper, Kraków 1996.
Rosławski A., Skolimowski T., Badania czynnościowe w kinezyterapii. AWF Wrocław, Wrocław
1978.
Śliwa W. Wady postawy ciała i ich ocena. Wydawnictwo Edytor, Legnica 2005.
Wilczyoski J. „Korekcja wad postawy człowieka” Wydawnictwo ARTHROPOS, 2001.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 80
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Przedmioty wprowadzające
wraz z wymaganiami
wstępnymi
1.Podstawy fizjoterapii klinicznej w dysfunkcjach narządu
ruchu i chorobach narządów wewnętrznych.
NAZWA PRZEDMIOTU:
KLINICZNE ZASTOSOWANIE FIZYKOTERAPII
Osoby prowadzące:
Dr Lidia Zając
Forma studiów
2.Fizykoterapia-aspekty biofizyczne i fizjologiczne.
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów
w/ćw
ECTS:
w/dw
zajęcia zorganizowane:
30
60
liczba punktów
ECTS
5
praca własna studenta:
65
95
1.Przedstawienie klinicznych zasad postępowania
fizykalnego w zaburzeniach zdrowia, w których skutecznośd
fizykoterapii została udokumentowana.
Cele modułu:
2.Weryfikacja dawnych i nowoczesnych metod
fizykoterapeutycznych w procesie doświadczenia klinicznego
u chorych z dysfunkcjami wymagającymi postępowania
fizjoterapeutycznego.
Efekty kształcenia:
Wiedza: student zna podstawy zastosowania fizjoterapii w ortopedii, traumatologii,
reumatologii, neurologii, chorobach wewnętrznych, ginekologii i położnictwie, chorobach
układu oddechowego, dermatologii i stomatologii oraz fizykalnych metod w leczeniu trudno
gojących się ran.
Umiejętności: student dobiera zabiegi z zakresu fizjoterapii u osób z chorobami i
dysfunkcjami dotyczącymi różnych narządów i układów
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 81
Kompetencje społeczne: przestrzega właściwych relacji z pacjentem, okazuje zrozumienie dla
problemów wynikających z niepełnosprawności, kalectwa czy przewlekłej choroby
Metody dydaktyczne:
Wykład konwencjonalny.
Panel dyskusyjny.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:
Wiedza, umiejętności i kompetencje społeczne: wykonanie pracy zaliczeniowej polegającej
na przygotowaniu referatu z tematu związanego z treściami programowymi przedmiotu.
Treści programowe:
Biofizyczne i kliniczne aspekty bodźców fizykalnych. Charakterystyka poszczególnych
bodźców fizykalnych. Zastosowanie fizykoterapii w leczeniu schorzeo narządu ruchu.
Kliniczne zastosowanie fizykoterapii
1.Zastosowanie fizykoterapii w ortopedii.
2. Zastosowanie fizykoterapii w traumatologii.
3.Zastosowanie fizykoterapii w reumatologii.
4.Zastosowanie fizykoterapii w neurologii.
5. Zastosowanie fizykoterapii w chorobach wewnętrznych.
6. Zastosowanie fizykoterapii w ginekologii i położnictwie.
7. Zastosowanie fizykoterapii w chorobach układu oddechowego.
8. Zastosowanie fizykoterapii w dermatologii i stomatologii.
9.Zastosowanie fizykalnych metod w leczeniu trudno gojących się ran.
10.Udział nowoczesnych metod fizykalnych w rehabilitacji pacjentów z dysfunkcjami narządu
ruchu
Literatura podstawowa:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 82
T. Mika – Fizykoterapia, PZWL, 2003
I Konarska - Medycyna fizykalna, PZWL, 2002
G. Straburzyñski – Fizykoterapia, PZWL, 2005
A .Franek , E.Franek , A . Polak – Nowoczesna elektroterapia, Katowice, 2004
J.Jankowiak – Fizykoterapia ogólna i kliniczna, PZWL, 1998
B . Kolster - Poradnik fizjoterapeuty, Wrocław, 2003
W.Kochanski – Medycyna fizykalna, Gliwice, 2009
J.Łazowski – Podstawy fizykoterapii, AWF Wroclaw, 2002
T. Mika - Fizykoterapia, PZWL Warszawa, 1999
A. Sieroo, G. Cieślar – Podstawowe zasady postępowania w biostymulacji laserowej Acta
Bio-Optima ect, Informatica Media, 1995 1,2 63
A. Sieroo, G. Cieślar wsp - Magnetoteraia i Laseroterapia, Śląska Akademia Medyczna,
Katowice, 1994
A. Straburzyoski, G Straburzyoska-Lupa - Medycyna fizykalna, PZWL Warszawa, 2000
Literatura uzupełniająca:
W. Dega - Ortopedia i Rehabilitacja Medyczna, PZWL Warszawa, 1998
T. Domżał - Ból podstawowy objaw w medycynie, PZWL Warszawa, 1996
P.Fiedor , T.Kęcik - Zarys klinicznych zastosowao laserów Ankar, Warszawa, 1995
W.Glinkowski,L. Pojkora - Lasery w terapii Laser instrument, Warszawa, 1993
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 83
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia prawidłowa człowieka, fizjologia,
biomechanika, pedagogika, psychologia
- podstawowa wiedza z anatomii człowieka
- znajomość podstaw fizjologii wysiłku fizycznego
- podstawy biomechaniki ruchu
- wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej
- wiedza z zakresu psychofizjoterapii
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
KSZTAŁCENIE RUCHOWE I METODYKA
NAUCZANIA RUCHU
mgr Elżbieta Paszowska
mgr Anna Kopiczko
mgr Michał Starczewski
mgr Maciej Zawadzki
mgr Rafał Tłokiński
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
45/105
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
45/105
7
praca własna studenta:
Cele modułu:
25
25
Student powinien zdobyd umiejętności prowadzenia zajęć
ruchowych i asekuracji pacjentów podczas wykonywanych
ćwiczeń oraz zdobyd wiedzę z zakresu organizacji
prowadzenia zajęd ruchowych oraz wpływu poszczególnych
form aktywności na organizm człowieka.
Efekty kształcenia:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 84
Wiedza: - student posiada wiedzę w zakresie nauk o zdrowiu oraz nauk o kulturze fizycznej w
zakresie fizjoterapii
- student posiada wiedzę z zakresu budowy i funkcji organizmu człowieka ze szczególnym
uwzględnieniem narządu ruchu
- student definiuje terminy z metodyki ogólnej nauczania ruchu
- student definiuje cele i zadania kształtowania umiejętności ruchowych
- student zna dostępne środki metodyczne stosowane w zajęciach ruchowych
- student zna zasady bezpieczeostwa i higieny zajęd
- student charakteryzuje formy organizacyjne procesu usprawniania
- student zna klasyfikację metod nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych i zdolności
motorycznych w pracy z pacjentami z dysfunkcjami narządu ruchu i schorzeniami
współtowarzyszącymi
- student zna teorie powstawania wad postawy ciała, metody rozpoznawania, oraz
możliwości przeciwdziałania im i terapii
Umiejętności: - student wykazuje umiejętnośd postrzegania aktów ruchowych człowieka w
różnym ujęciu procesu uczenia się i nauczania ruchów z szczególnym uwzględnieniem nowych
form i metod usprawniania ruchowego
- student potrafi zaprojektowad proces nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych z
uwzględnieniem aspektów rozwojowych i metodyki nauczania ruchu
- student potrafi wykorzystad i poprawnie zastosowad różne formy aktywności oraz sposoby
budowania progresji oddziaływania ruchem
- student ma umiejętnośd projektowania poszczególnych etapów procesu opanowywania
umiejętności ruchowych
- student potrafi zweryfikowad i dokonad analizy osiągniętych wyników przeprowadzonego
procesu usprawniania ruchem
- Student potrafi przygotowad konspekt zajęd z korekcji poszczególnych wad postawy ciała
- Student powinien zdobyd umiejętności oceny i korekcji wad postawy ciała
- Student potrafi określid etiologię wad postawy, typologię postawy ciała i metody oceny
sylwetki oraz zasady postępowania korekcyjnego
Kompetencje społeczne: - student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie
- student okazuje szacunek wobec pacjenta, klienta, grup społecznych oraz troskę o ich dobro
na każdym etapie usprawniania ruchem i korekcji wad postawy ciała
- student potrafi współdziaład i pracowad w grupie
- student potrafi odpowiednio określid priorytety służące realizacji zadao ujętych w procesie
nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych
- student potrafi rozwiązywad najczęstsze problemy związane ze specyfiką oddziaływania
ruchem
- student dba o bezpieczeostwo własne i otoczenia, w tym przestrzega zasad bezpieczeostwa
- student rozumie potrzebę dbania o poziom sprawności własnej (fizycznej i intelektualnej)
niezbędnej dla wykonywania zadao związanych z prawidłowym przebiegiem procesu
kształcenia ruchowego i korekcji wad postawy ciała
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 85
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład konwersatoryjny,
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia: praca w grupach, analiza zdarzeo przypadków – case studies, warsztatowe,
samodzielne opracowanie konspektów zajęd i poprowadzenie zajęd ruchowych
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Forma i warunki zaliczenia: przedmiot kooczy się zaliczeniem z oceną i egzaminem
W ramach zaliczenia dwiczeo studenci są oceniani na podstawie:
ocen cząstkowych – sprawdzian testuje osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie wiedzy i
umiejętności.
projektu własnego – projekt weryfikuje osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie
umiejętności.
W ramach zaliczenia wykładów studenci są oceniani na podstawie:
Egzamin weryfikuje osiągnięcie efektów kształcenia w zakresie wiedzy i umiejętności.
Treści programowe:
1. Miejsce i rola umiejętności ruchowych w aktywności fizycznej człowieka zdrowego i
niepełnosprawnego.
2. Uczenie się i nauczanie czynności ruchowych z zastosowaniem podstawowych zasad, metod i
środków nauczania czynności ruchowych.
3. Antropomotoryczne ujęcie możliwości i uwarunkowao procesu uczenia się i doskonalenia
umiejętności ruchowych człowieka.
4. Etapy opanowywania czynności ruchowych w powiązaniu z rodzajem aktywności ruchowej.
5. Proces kontroli poziomu opanowywania czynności i sposobu analizy osiągniętych rezultatów
usprawniania ruchem.
6. Nauczanie czynności ruchowych u niepełnosprawnych z uwzględnieniem kształtowania równowagi
ciała,
zdolności koordynacyjnych i niektórych czynności manualnych.
7. Zasady lokomocji na wózkach inwalidzkich i zastosowanie ich w praktyce sportu osób
niepełnosprawnych.
8. Formy kształcenia umiejętności ruchowych oraz aktywne i pasywne formy dwiczeo w wodzie
przydatne w procesie usprawniania.
9. Planowanie procesu nauczania czynności ruchowych osób niepełnosprawnych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 86
10.Kontrola i ocena w nauczaniu czynności ruchowych.
11. Bezpieczeostwo i higiena zajęd.
12. Program i metody postępowania korekcyjnego – reedukacja posturalna w poszczególnych
rodzajach wad postawy ciała.
14. Dokumentacja postępowania korekcyjnego.
Literatura podstawowa:
Kasperska K., Smolis-Bąk E., Białoszewski D., Metodyka Nauczania Ruchu
Jezierski R., Rybicka A. (2002) Gimnastyka. Teoria i metodyka. AWF Wrocław
Groffik D (2009) Metodyka stosowania dwiczeo fizycznych w profilaktyce i terapii AWF
Katowice
Kolarczyk E., Arlet A., Gimnastyka. Skrypt dla studentów Akademii Wychowania Fizycznego
kierunku Fizjoterapia. AWF, Kraków 2004.
Bahrynowska- Fic J. (2006) Właściwości i metodyka dwiczeo fizycznych oraz sport inwalidzki,
PZWL Warszawa
Czabaoski B. (2000) Kształcenie psychomotoryczne, AWF Wrocław
Bondarowicz M., Staniszewski T. (2000), Podstawy teorii i metodyki zabaw i gier ruchowych.
AWF, Warszawa.
Nowotny J. (2003) Edukacja i reedukacja ruchowa, WK Kraków
Osioski W. (2000) Antropomotoryka, AWF Poznao
Kutzner – Kozioska M. (red.): Proces korygowania wad postawy, AWF Warszawa 2004
Kasperczyk T.: Wady postawy ciała diagnostyka i leczenie. Kraków 2004
Owczarek S.: Atlas dwiczeo korekcyjnych, WSiP SA Warszawa 1998
Owczarek S.: Korekcja wad postawy. Pływanie i dwiczenia w wodzie, WSiP, Warszawa 1999.
Owczarek S.: Bondarowicz M.: Zabawy i gry ruchowe w gimnastyce korekcyjnej. WSiP Warszawa
2001
Kiwerski J.: Schorzenia i urazy kręgosłupa. PZWL Warszawa 2011
Literatura uzupełniająca:
Ronikier A. (1997) Diagnostyka czynnościowa osób niepełnosprawnych, AWF Warszawa
Maszczak T. (2004) Metodyka Wychowania Fizycznego AWF Warszawa
Trzcioska D.: Gimnastyka kompensacyjno korekcyjna w przedszkolu. AWF Warszawa 2005
Nowotny J.: Dwiczenia korekcyjne w systemie stacyjnym. AWF Katowice 2001
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 87
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wiadomości ze szkoły średniej
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
KULTURA I FILOZOFIA W PROCESIE
TERAPEUTYCZNYM
dr Barbara Sokołowska
Osoby prowadzące:
dr Barbara Lejzerowicz-Zajączkowska
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
50
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
25
3
praca własna studenta:
Cele modułu:
25
50
Zapoznanie z podstawowymi definicjami kultury, poznanie
roli, jaka odgrywa w rozwoju człowieka. Poznanie znaczenia
terapii np. poprzez sztukę, książkę, muzykę. Kształtowanie
umiejętności poprawnej konwersacji, głównie w relacji lekarz
– pacjent, rozumienie niewerbalnych komunikatów.
Efekty kształcenia:
Wiedza: student definiuje: pojęcie kultury, norm społecznych, dialogu, dialogu
międzykulturowego, erystyki; rozumie: rolę sztuki w terapii, potrzebę poprawności językowej,
ekspresji artystycznej.
Umiejętności: rozpoznaje i odczytuje dzieło malarskie, wskazuje podstawowe elementy mowy
ciała i określa ich znaczenie, określa sposoby nawiązywania kontaktu na linii pacjentpracownik służby zdrowia.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 88
Kompetencje społeczne: student zachowuje otwartośd na dodatkowe sposoby leczenia
(muzykoterapia, biblioterapia…), zachowuje ostrożnośd w wyrażaniu opinii, jest zorientowany
na potrzeby potencjalnego pacjenta.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład, wykład z prezentacją multimedialną, dwiczenia
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie ustne, przygotowanie prezentacji
Umiejętności i Kompetencje społeczne: przeprowadzenie prezentacji
Treści programowe:
Kultura, definicje kultury. Podział kultury: materialna, duchowa, społeczna, języka, polityczna,
fizyczna, masowa, elitarna, regionalna. ,,Uprawa człowieka” w filozofii Cycerona i
Arystotelesa. Kultura jako element zastany przez człowieka. Kim jest człowiek kulturalny?
Charakter człowieka i jego kształtowanie. Zachowania kulturowe, normy społeczne, ich
znaczenie i zmiennośd. Supremacja ciała we współczesnej sztuce.
Kreatywnośd człowieka – człowiek jako istota potencjalnie zdolna do tworzenia kultury. Pasja
tworzenia Leonarda da Vinci i Michała Anioła. Definicje sztuki. Piękno i sztuka w znaczeniu
psychologicznym i socjologicznym. Ludzka potrzeba ekspresji. Terapeutyczna rola rysunku.
Zastosowanie rysunku w procesie oceny osobowości oraz komunikowaniu się.
Dialog. Podstawy dialogu i erystyki. Sokratejsko-platooska teoria dialogu. Filozofia dialogu u
Martina Bubera i ks. Józefa Tischnera. Sztuka opowiadania, budowania narracyjności.
Biblioterapia. Po co książka? Z jakiej jesteś baśni ? Terapeutyczna rola baśni. Od Andersena do
,,Gnijącej panny młodej”.
Kultura języka. Estetyka i etyka języka. Wulgaryzmy, błędy językowe. Internet –
pseudonimizacja, nicki, kamuflaż. Język Internetu. Hiperteksty. Literatura. Ludzie blogi piszą…
,, Czernienie” papieru autoanalizą i porządkowaniem rzeczywistości.
Czas choroby w literaturze, filozofii i sztuce. Triumf choroby w refleksji E. Ciorana. Cielesnośd i
jej wartośd w etycznej myśli Tischnera i S. Sontag. Choroba jako sytuacja graniczna. Tołstoj
„Śmierd Iwana Ilijicza”. Chory jako artysta oraz bohater dzieła malarskiego. Muzykofilia jako
afirmacja wolności od ciała. Lecznicza moc muzyki.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 89
Chory i jego lekarz. Rola lekarza na przestrzeni dziejów. Poznawanie człowieka-człowiek i jego
twarz. Epifania twarzy w filozofii Levinasa. Rola imienia. Lekarz i jego pacjent. Lekarz
,,czytelnikiem choroby”. Męstwo bycia (P.Tillich). Choroba jako przedmiot narracji –
przemiana schorzenia w historię, by ,, ograniczyd jego zjadliwośd”. Do serca przytul .. kota –
zwierzęta w terapii.
Literatura podstawowa:
M. Baranowska, To jest wasze życie. Byd sobą w chorobie przewlekłej, Wołowiec 2011
A.J. Bierach, Komunikacja niewerbalna. Sztuka czytania z twarzy, przeł. E. Białek, J. BłochBiałek, Wrocław 1996
Broyard, Upojony chorobą. Zapiski o życiu i śmierci, przeł. A. Staniewska Warszawa, 1971
D. Goleman, Inteligencja emocjonalna w praktyce, tłum. A. Jankowski, Poznao 2007
J. Mellibruda, Poszukiwanie samego siebie, Warszawa 2006
G.D.Oster, P.Gould, Rysunek w terapii, przeł. A.i M. Kacmajor, Gdaosk 2007
E.Woydyłło, W zgodzie ze sobą, Kraków 2008
Literatura uzupełniająca:
L. Bobis, Kot. Historia i legendy, przeł. A. Ślubowska, J. M. Zych Kraków 2008
J. Clair, De Immundo, Apofatycznośd i apokatastaza w dzisiejszej sztuce, przeł. M. Ochab,
Gdaosk 2007
J. Grzenia, Komunikacja językowa w Internecie, Warszawa 2006
J. Miodek, Odpowiednie dad rzeczy słowo. Szkice o współczesnej polszczyźnie, Warszawa
1987r.
O.Sacks, Mężczyzna, który pomylił swoją żonę z kapeluszem, przeł. B. Lindbenberg, Poznao
2008
P. Ricoeur, Filozofia osoby, przeł. M. Frankiewicz, Kraków 1992
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 90
J.Rudniaoski, Człowiek i sztuka, Warszawa 1984
T.Rutledge, Oswoid strach, przeł. A.M. Kawalec, Warszawa 2004
O.Sacks, Opowieści o muzyce i mózgu, tłum., J. Łozioski, Poznao 2009
W.Stróżewski, Wokół piękna. Szkice z estetyki Kraków 2002
E,Trzebioska, Psychologia pozytywna, Warszawa 2008
Wokół gotycyzmów. Wyobraźnia, groza, okrucieostwo, red. G. Gazda, A. Izdebska, J.
Płuciennik, Kraków 2002
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 91
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Podstawowa wiedza z zakresu anatomii i fizjologii
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
KWALIFIKOWANA PIERWSZA POMOC
MEDYCZNA
lek. med. Marcin Fedczyszyn
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/15
10/5
praca własna studenta:
20
35
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
2
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z sposobami, technikami i warunkami
udzielania pierwszej pomocy.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna zasady bezpieczeostwa przy udzielaniu pierwszej pomocy. Zna objawy
nagłego zatrzymania krążenia, zasady wykonywania bezprzyrządowej resuscytacji
krążeniowo-oddechowej wg algorytmu BLS u dorosłego i dziecka. Identyfikuje objawy i zasady
udzielania pomocy w różnych stanach zagrożenia życia związanych z zachorowaniami oraz z
obrażeniami ciała. Posiada wiedzę w zakresie uwarunkowao prawnych udzielania pierwszej
pomocy.
Umiejętności: Student potrafi rozpoznawad i zapobiegad zagrożeniom związanym z
udzielaniem pierwszej pomocy. Rozpoznaje stany wymagające udzielenie pierwszej pomocy.
Wykonuje bezprzyrządową resuscytację krążeniowo-oddechową wg algorytmu BLS u
dorosłego i dziecka. Udziela pierwszej pomocy w różnych stanach zagrożenia życia,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 92
zachorowaniach i obrażeniach ciała posługując się podstawowym sprzętem ratowniczym.
Kompetencje społeczne: Udziela pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia przed
przyjazdem zespołu ratownictwa medycznego. Realizuje zadania w sposób zapewniający
bezpieczeostwo własne i otoczenia.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacja multimedialną
dwiczenia na fantomach i ze sprzętem ratowniczym – gry symulacyjne
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: sprawdzian ustny – pytania otwarte
Umiejętności: dwa sprawdziany praktyczne – wykonywanie BLS na fantomach, pierwsza
pomoc w zadławieniu
Kompetencje społeczne: dwa sprawdziany praktyczne – wykonywanie BLS na fantomach,
pierwsza pomoc w zadławieniu
Treści programowe:
Uwarunkowania prawne udzielania pierwszej pomocy.
Bezpieczeostwo miejsca zdarzenia (bezpieczeostwo własne, bezpieczeostwo miejsca
zdarzenia).
Zasady prawidłowej oceny miejsca zdarzenia.
Bezprzyrządowa resuscytacja krążeniowo-oddechowa (łaocuch przeżycia, objawy i
mechanizmy nagłego zatrzymania krążenia, algorytm BLS u dorosłego i dziecka, wywiad
SAMPLE).
Pierwsza pomoc w zadławieniu (objawy zadławienia, algorytm postępowania w zadławieniu u
dorosłych i dzieci.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 93
Pierwsza pomoc w nagłych stanach związanych z zachorowaniami i obrażeniami (schemat
ABC, wstrząs, pierwsza pomoc w różnych schorzeniach - zawał, astma oskrzelowa, drgawki
itp., pierwsza pomoc w obrażeniach ciała - rany i krwotoki, obrażenia układu ruchu,
oparzenia, zatrucia itp.)
Literatura podstawowa:
Buchfelder M., Buchfelder A: Podręcznik pierwszej pomocy. PZWL Warszawa 2005.
Campbell J. E.: International Trauma Life Support Ratownictwo przedszpitalne w urazach
Medycyna Praktyczna Kraków 2008.
Chrząszczewska A.: Bandażowanie wyd. PZWL 2002.
Europejska Rada Resuscytacji: Wytyczne 2010 Polska Rada resuscytacji Kraków 2010.
Literatura uzupełniająca:
Redakja Jakubaszko J.: ABC postępowania w urazach Górnicki Wydawnictwo Medyczne
Wrocław 2008
Scott H. Plantz, Jonathan N. Adler Wydanie I polskie pod redakcją Juliusza Jakubaszki:
Medycyna ratunkowa wyd. Urban & Partner Wrocław 2000
Zawadzki A.: Medycyna ratunkowa i katastrof wyd PZWL , Warszawa 2006
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 94
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Kinezjologia
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
MASAŻ LECZNICZY
dr Ryszard Kaczor
Osoby prowadzące:
mgr Jacek Zawisza
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/45
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
10/35
4
praca własna studenta:
Cele modułu:
40
55
Zapoznanie studenta z metodyką wykonania poszczególnych
form masażu oraz ich wpływie na organizm człowieka.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna wskazania i przeciwwskazania medyczne do wykonywania masażu
leczniczego. Identyfikuje działanie poszczególnych technik stosowanych w zakresie masażu
leczniczego.
Umiejętności: Student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy
niezbędne w diagnostyce z zakresu masażu leczniczego. Potrafi stosowad techniki
wykorzystywane w masażu leczniczym.
Kompetencje społeczne: Student jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro
pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu masażu a jeśli jest to
konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 95
wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną,
dwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny na ocenę.
Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne.
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne.
Treści programowe:
Miejsce masażu leczniczego w procesie rehabilitacji.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu.
Wywiad, badanie przedmiotowe i badania dodatkowe niezbędne dla prawidłowego
programowania i wykonywania zabiegów z zakresu masażu leczniczego.
Klasyfikacja masażu – rodzaje, podziały i metody.
Zasady metodyczne masażu klasycznego.
Sylwetka i organizacja pracy masażysty.
Gabinet masażu klasycznego.
Prawidłowy tok zabiegu.
Środki pomocnicze w masażu.
Termoregulacja i jej znaczenie w masażu.
Oddziaływanie masażu na ustrój człowieka.
Zastosowanie masażu w wybranych jednostkach chorobowych.
Rodzaje technik i ruchów masażu klasycznego.
Masaż kooczyny górnej i dolnej, grzbietu, brzucha, klatki piersiowej i kręgosłupa
Literatura podstawowa:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 96
Adam Zborowski Masaż klasyczny wydanie Kraków 2008 Firma wydawniczo-handlowa AZ –
Adam Zborowski
Leszek Magiera Klasyczny masaż leczniczy wydanie Kraków 2007 BIO-STYL
T.Kasperczak, L.Magiera, D.Mucha, R.Walaszek Masaż z elementami rehabilitacji Rehmed, Kraków
1999
Literatura uzupełniająca:
Adam Zborowski Masaż w wybranych jednostkach chorobowych I, II, III wydanie Kraków 2006
Firma wydawniczo-handlowa AZ – Adam Zborowski
Adam Zborowski Drenaż limfatyczny wydanie Kraków 2006 Firma wydawniczo-handlowa AZ –
Adam Zborowski
Adam Zborowski Masaż segmentarny wydanie Kraków 2007 Firma wydawniczo-handlowa AZ
– Adam Zborowski
Leszek Magiera Automasaż leczniczy wydanie Kraków 2008 BIO-STYL
Leszek Magiera Relaksacyjny masaż leczniczy wydanie Kraków 2011 BIO-STYL
Sara Thomas Masaż w pospolitych dolegliwościach wydanie Warszawa 2005 Delta WZ
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 97
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Masaż
Moduły wprowadzające / wymagania Klasyczny, Kinezyterapia, Terapia manualna
wstępne:
Wymagania wstępne – efekty kształcenia uzyskane
w wyniku realizacji w/w przedmiotów
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
MASAŻ W PRAKTYCE KLINICZNEJ
Osoby prowadzące:
Dr Ryszard Kaczor
Forma studiów
studia
studia
stacjonarne niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/20
20/10
praca własna studenta:
75
95
Cele modułu:
liczba
punktów
ECTS
5
Zapoznanie studenta z metodyką wykonania poszczególnych
form masażu w jednostkach chorobowych oraz ich wpływie
na organizm człowieka.
Efekty kształcenia:
Wiedza: student zna i rozumie podstawy anatomiczne, fizjologiczne i biomechaniczne
niezbędne do stosowania zabiegów z zakresu masażu leczniczego w jednostkach
chorobowych. Wymienia i wyjaśnia wskazania i przeciwwskazania medyczne
do wykonywania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Potrafi przedstawić testy
i objawy niezbędne dla diagnostyki niezbędnej dla prawidłowego stosowania masażu
leczniczego w jednostkach chorobowych. Rozróżnia działanie poszczególnych technik
stosowanych w zakresie masażu leczniczego w jednostkach chorobowych.
Umiejętności: student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy
niezbędne w diagnostyce z zakresu masażu leczniczego w jednostkach chorobowych. Potrafi
stosowad techniki wykorzystywania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych.
Analizuje i wyciąga wnioski na podstawie przeprowadzanych badao niezbędnych do
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 98
wykonywania masażu leczniczego w jednostkach chorobowych.
Kompetencje społeczne: student potrafi komunikowad się z pacjentami, lekarzami i innymi
członkami zespołu rehabilitacyjnego. Jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro
pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu masażu a jeśli jest to
konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów.
Forma zajęć/metody
dydaktyczne:
wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną,
ćwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Przedmiot kończy się zaliczeniem ustnym i praktycznym oraz egzaminem
W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie:
Wiedza: egzamin pisemny
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne
Treści programowe:
Miejsce masażu leczniczego w procesie rehabilitacji w jednostkach chorobowych.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania masażu w jednostkach chorobowych.
Wywiad, badanie przedmiotowe i badania dodatkowe niezbędne dla prawidłowego
programowania i wykonywania zabiegów z zakresu masażu leczniczego w jednostkach
chorobowych.
Klasyfikacja masażu – rodzaje, podziały i metody.
Zasady metodyczne masażu klasycznego w jednostkach chorobowych.
Sylwetka i organizacja pracy masażysty.
Gabinet masażu klasycznego.
Prawidłowy tok zabiegu.
Środki pomocnicze w masażu.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 99
Termoregulacja i jej znaczenie w masażu.
Oddziaływanie masażu na ustrój człowieka w jednostkach chorobowych.
Zastosowanie masażu w wybranych jednostkach chorobowych.
Rodzaje technik i ruchów masażu klasycznego.
Masaż kooczyny górnej i dolnej, grzbietu, brzucha, klatki piersiowej i kręgosłupa
Literatura podstawowa:
Zborowski A. Drenaż limfatyczny
Zborowski A. Masaż segmentalny
Zborowski A. Masaż klasyczny w różnych jednostkach chorobowych
Magiera L. Klasyczny masaż leczniczy. Wyd. Bio Styl Kraków 2009
Literatura uzupełniająca:
Podgórski T.- Masaż w rehabilitacji i sporcie
Magiera L. Segmentarny masaż leczniczy
Foldi – Podstawy manualnego drenażu limfatycznego
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 100
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Masaż
Klasyczny, Kinezyterapia Terapia manualna
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Wymagania wstępne: osiągnięcie efektów
kształcenia
z w/w przedmiotów
MEDYCYNA MANUALNA
Dr Sebastian Wójtowicz
Osoby prowadzące:
studia
stacjonarne
Forma studiów
studia niestacjonarne
w/dw
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/20
20/10
praca własna studenta:
25
45
liczba
punktów
ECTS
3
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z podstawami teoretycznymi
dotyczącymi działania medycyny manualnej oraz poznania
metodyki wykorzystania technik leczenia manualnego w
różnych jednostkach chorobowych.
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student zna i rozumie podstawy anatomiczne, fizjologiczne i biomechaniczne
niezbędne do stosowania zabiegów z zakresu terapii manualnej
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 101
student wymienia i wyjaśnia wskazania medyczne do wykonywania terapii manualnej
student potrafi przedstawid testy i objawy niezbędne dla diagnostyki
niezbędnej dla prawidłowego stosowania terapii manualnej.
student zna i rozumie działanie poszczególnych technik stosowanych w medycynie
manualnej.
Umiejętności:
student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy niezbędne
w diagnostyce w terapii manualnej.
student potrafi stosowad techniki wykorzystywane w terapii manualnej
student potrafi analizowad i wyciągad wnioski na podstawie przeprowadzanych badao
niezbędnych do wykonywania zabiegów w terapii manualnej
Kompetencje społeczne:
student potrafi komunikowad się z pacjentami i innymi członkami zespołu rehabilitacyjnego.
student jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro pacjenta zachowuje ostrożnośd
w wykonaniu zabiegów z zakresu terapii manualnej a jeśli jest to konieczne korzysta z
doświadczenia innych specjalistów.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną,
dwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: kolokwium pisemne na ocenę
Umiejętności: zaliczenie praktyczne na ocenę
Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i
zaangażowanie w pracy w grupie
Treści programowe:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 102
Miejsce medycyny manualnej w procesie fizjoterapii .
Podstawowe pojęcia stosowane w medycynie manualnej.
Ogólne pojecie ruchomości, ustawienia w stawach, specyficzne określenia w ruchomości,
rodzaje technik leczenia.
Medycyna manualna, a terapia manualna (chiroterapia). Diagnostyka manualna
(chirodiagnostyka)
Podsatwy biomechaniczne, patofizjologiczne i neurologiczne terapii manualnej.
Trakcje i mobilizacje-zasady wykonywania.
Zagrożenie wynikające ze stosowania terapii manualnej wskazania i przeciwwskazania.
Zastosowanie poznanych technik w poszczególnych specjalnościach medycznych.
Literatura podstawowa:
Arkuszewski Z. – Podręcznik medycyny manualnej. Atlas zabiegów-kregosłup szyjny,
piersiowy, lędźwiowy oraz miednica.
Lewit K. Terapia manualna w rehabilitacji chorób narzadu uchu.
Kaltenborn F.M.- Kregosłup Badania manualne i mobilizacja
Ackermann QW.P. – chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika.
Literatura uzupełniająca:
Frisch H., Roexy Terapia manualna Poradnik wykonywania ćwiczeń
Hartman L. Podręcznik technik osteopatycznych w leczeniu manualnym kręgosłupa
i stawów obwodowych.
Słobodzian J. Rakowski A. – Terapia manualna w zespołach bólowych kręgosłupa lędźwiowokrzyżowego
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 103
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wiadomości ze szkoły średniej.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
MUZYKOTERAPIA
Osoby prowadzące:
Dr Justyna Karbownik-Kopacz
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
15
4
praca własna studenta:
Cele modułu:
70
85
Zapoznanie studenta z podstawowymi metodami i formami
muzykoterapii oraz przygotowanie studenta do stosowania
odpowiednich form muzykoterapii w procesie leczenia
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student definiuje podstawowe metody i formy muzykoterapii,
student zna i rozumie procesy zachodzące w ludzkim organizmie w trakcie słuchania muzyki,
student potrafi przedstawid wskazania i przeciwwskazania do tego rodzaju terapii
Umiejętności:
student samodzielnie ustala kryteria doboru materiału muzycznego dla potrzeb relaksacji
student potrafi zorganizowad oraz przeprowadzid proste zajęcia z muzyką z dziedmi i
dorosłymi.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 104
Kompetencje społeczne:
student wykazuje kreatywnośd w pracy z grupą na zajęciach
student wykazuje odpowiedzialnośd za sposób prowadzenia zajęd,
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład z wykorzystaniem elementów audiowizualnych
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: Opisanie przez studenta metod i form muzykoterapii oraz procesów fizjologicznych
które zachodzą podczas słuchania muzyki wraz z podaniem przykładów muzycznych, które
służyłyby jako tło muzyczne.
Umiejętności: Stworzenie przez studenta prostego schematu zajęd ruchowych z użyciem
muzyki.
Kompetencje społeczne: Student czynnie angażuje się w dobór muzyki, przeprowadzenie
zajęd, opisuje czynności, które wykonałby realizując zajęcia (np.: relaksacji).
Treści programowe:
Literatura muzyczna- wprowadzenie, kompozytorzy
Podstawy nauk medycznych, psychiatrii, logopedii
Podstawy psychologii w muzykoterapii
Główne choroby psychosomatyczne
Techniki relaksacyjne w muzykoterapii
Emisja głosu
Psychoterapia oraz artterapia
Padaczka audiogenna. Wskazania i przeciwskazania do muzykoterapii.
Przykładowe zajęcia z użyciem muzyki z dziedmi.
Przykładowe zajęcia z użyciem muzyki z dorosłymi.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 105
Literatura podstawowa:
Lecourt E., Muzykoterapia czyli jak wykorzystad siłę dźwięków, Katowice 2008.
Piotrowska B., Muzykoterapia, Jelenia Góra, 1998
Literatura uzupełniająca:
Dąbrowska D., Dziewioska A., Emisja głosu, Wrocław, 2005
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 106
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Psychologia, anatomia, patologia
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
NEUROPSYCHOLOGIA KLINICZNA
Osoby prowadzące:
mgr Dariusz Tomczyk
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
30
praca własna studenta:
65
95
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
5
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z różnorodnymi zaburzeniami pracy
mózgu i wynikającymi stąd konsekwencjami dla
funkcjonowania pacjentów oraz ze specyficznymi
problemami, na które natyka się fizjoterapeuta w pracy z
takimi pacjentami
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student rozumie przyczyny i objawy różnorodnych zaburzeo pracy mózgu pacjentów
neuropsychologicznych i wynikające stąd konsekwencje dla funkcjonowania tych pacjentów.
Umiejętności: Student jest w stanie rozpoznad specyficzne problemy, z jakimi boryka się
pacjent neuropsychologiczny, a także rozumie trudności, na które może natknąd się
fizjoterapeuta w pracy z takimi pacjentami.
Kompetencje społeczne: Student potrafi odpowiedzialnie i umiejętnie wykonywad zadania
powierzane mu w ramach pracy z pacjentami neuropsychologicznymi.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 107
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Przedmiot kooczy się zaliczeniem
W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie:
Wiedza: obecności i aktywności na zajęciach.
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne
Treści programowe:
Neuropsychologia a inne neuronauki.
Mózg a umysł.
Plastycznośd mózgu.
Współczesne techniki badania ośrodkowego układu nerwowego.
Powiązania mózgowia z układem dokrewnym i odpornościowym.
Zarys budowy i funkcji mózgowia.
Zaburzenia dowolnych czynności ruchowych – apraksje.
Asymetria półkul mózgowych.
Zaburzenia uwagi i innych funkcji wykonawczych.
Zaburzenia mowy – afazje.
Zaburzenia pamięci i demencje.
Zaburzenia percepcji.
Globalne i wybiórcze zaburzenia świadomości.
Zaburzenia emocji i osobowości jako następstwa uszkodzeo mózgu.
Zaburzenia związane z uszkodzeniami poszczególnych płatów mózgowych.
Literatura podstawowa:
Domaoska, Ł., Borkowska, A. R. (2008). Podstawy neuropsychologii klinicznej. Lublin:
Wydawnictwo UMCS.
Springer, S. P., Deutsch, G. (2004). Lewy mózg, prawy mózg z perspektywy neurobiologii
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 108
poznawczej. Warszawa: Prószyoski i S-ka.
Literatura uzupełniająca:
Martin, G. N. (2001). Neuropsychologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Walsh, K. (1998). Neuropsychologia kliniczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 109
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Fizjologia, Anatomia
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Wymagania wstępne: osiągnięcie efektów
kształcenia
z w/w przedmiotów
ODNOWA BIOLOGICZNA
mgr Anna Kopiczko
Osoby prowadzące:
studia
stacjonarne
Forma studiów
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
studia niestacjonarne
w/dw
liczba
punktów
ECTS
30
5
praca własna studenta:
Cele modułu:
65
95
Student powinien zdobyd umiejętności wykonywania
podstawowych zabiegów stosowanych w odnowie
biologicznej oraz zdobyd wiedzę z zakresu programowania
odnowy biologicznej
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student definiuje pojęcie odnowy biologicznej, zadania, metody i środki; fizjologiczne
podstawy odnowy biologicznej
student charakteryzuje strukturę programowania (diagnoza zmian zmęczeniowych)
student zna zasady stosowania odnowy biologicznej
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 110
student zna kontrolę działao wspomagających proces powysiłkowej restytucji i regeneracji
organizm
student rozumie znaczenie odnowy biologicznej w profilaktyce zdrowotnej i bioregeneracji w
sporcie osób niepełnosprawnych
Umiejętności:
student prawidłowo ocenia i interpretuje stany powysiłkowe organizmu
student projektuje schemat odnowy biologicznej w poszczególnych stanach zmęczenia
organizmu
student planuje progresje i dozowanie środków odnowy biologicznej
student umie wybrad i zastosowad odpowiedni środek odnowy biologicznej
Kompetencje społeczne:
student angażuje się w przygotowanie przykładowych koncepcji procesu odnowy biologicznej
w poszczególnych stanach powysiłkowych
student wykazuje kreatywnośd w pracy zespołowej nad prawidłową analizą struktury
procesów odnowy biologicznej
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład (wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład z prezentacją multimedialną)
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: kolokwium pisemne na ocenę
Umiejętności: zaliczenie praktyczne na ocenę
Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i
zaangażowanie w pracy w grupie
Treści programowe:
BHP i higiena w zabiegach odnowy biologicznej.
Teoria zmęczenia.
Definicje i zadania odnowy biologicznej.
Przeciwwskazania do zabiegów.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 111
Czynniki fizykalne wspomagające proces restytucji powysiłkowej.
Zastosowanie sauny w odnowie biologicznej i profilaktyce zdrowotnej.
Elementy klimatoterapii.
Zastosowanie krioterapii.
Opanowanie ćwiczeń leczniczych przywracających sprawność fizyczną i psychiczną poprzez
ćwiczenia koncentrująco- relaksacyjne.
Specyfika odnowy biologicznej u kobiet i osób młodych.
Literatura podstawowa:
Gieremek K.., Dec L.: Zmęczenie i regeneracja sił. Odnowa biologiczna. HasMed Katowice
2000.
Kasperczyk T., Fenczyn J.: Podręcznik odnowy psychosomatycznej. PZWL, Warszawa 1996.
Bauer A.,Wieched M.: Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych. Poznao
2005.
Rosławski A., Skolimowski T.: Technika wykonywania dwiczeo leczniczych, Wydanie VII, PZWL,
Warszawa 2000
Ściepurko J.: Kinezyprofilaktyka Gerontologiczna. Cz. I (Gerontokinezyprofilaktyka).
Bydgoszcz, Wyd. Sport 2002
Literatura uzupełniająca:
Eberrhardt A.: Fizjologiczne podstawy rekreacji ruchowej, Warszawa 2007
Walker N. W.: Jak się odmłodzić, odnowa biologiczna, 1997
Kochaoski J.W.: Balneoterapia i hydroterapia. Wydawnictwo AWF Wrocław 2002
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 112
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
OGÓLNE PROBLEMY REHABILITACJI
Prof. zw. dr hab. n. med. Jerzy Kiwerski
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
6/0
6/0
liczba punktów
ECTS
1
praca własna studenta:
Cele modułu:
19
19
Teoretyczne i praktyczne opanowanie zagadnieo związanych
z organizacją rehabilitacji medycznej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna zadania i organizację rehabilitacji medycznej,
pojęcia rehabilitacji, niepełnosprawności oraz metodykę postępowania terapeutycznego. Zna
miejsce fizjoterapii w systemie ochrony zdrowia. Zna międzynarodową klasyfikację
funkcjonalności ICF.
Umiejętności: Student potrafi stworzyd program rehabilitacji medycznej.
Kompetencje społeczne: Student zachowuje ostrożnośd/krytycyzm w wyrażaniu opinii na
temat procesu usprawniania.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 113
Wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie ustne
Umiejętności: zaliczenie ustne
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne
Treści programowe:
Organizacja rehabilitacji leczniczej.
Organizacja, zadania lecznictwa otwartego, oddziałów stacjonarnych, dziennych, rehabilitacji
domowej.
Problemy niepełnosprawności.
Definicje niepełnosprawności, czynniki wpływające na wzrost niepełnosprawności.
Orzekanie o niepełnosprawności, niezdolności do pracy.
Międzynarodowa klasyfikacja funkcjonalności ICF.
Następstwa unieruchomienia w odniesieniu do narządu ruchu, narządów wewnętrznych,
wydolności ogólnej. Możliwośd zapobiegania.
Metodyka, taktyka postępowania terapeutycznego.
Badanie diagnostyczne funkcjonalne.
Zasady obowiązujące w fizjoterapii.
Tworzenie programów, uwarunkowania.
Metody diagnostyczne w rehabilitacji.
Diagnostyka kliniczna, podstawowa, badania analityczne, obrazowanie, zasady EBM.
Znaczenie regeneracji oraz możliwośd regeneracji w układzie kostnym, mięśniowym,
nerwowym, obwodowym i centralnym.
Zagadnienia kompensacji i adaptacji w ustroju.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 114
Literatura podstawowa:
Dega W., Ortopedia i Rehabilitacja, Warszawa, PZWL 1983.
Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Urban & Partner, Wrocław 2003
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005
Literatura uzupełniająca:
Kilar J.Z., Lizis P., Leczenie ruchem. Tom I i II. Wydawnictwo Kasper, Kraków 1996.
Rosławski A., Skolimowski T., Badania czynnościowe w kinezyterapii. AWF Wrocław, Wrocław
1978.
Śliwa W. Wady postawy ciała i ich ocena. Wydawnictwo Edytor, Legnica 2005.
Wilczyoski J. „Korekcja wad postawy człowieka” Wydawnictwo ARTHROPOS, 2001.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 115
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia Prawidłowa Człowieka, Fizjologia,
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Student wykazuje znajomość zagadnień z zakresu
biologii, chemii, fizyki w zakresie liceum
ogólnokształcącego, anatomii i fizjologii z
pierwszego roku studiów
PATOLOGIA OGÓLNA
dr Wojciech Maciak
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
15/15
15/0
liczba punktów
ECTS
2
praca własna studenta:
Cele modułu:
20
35
Zasadniczym celem zajęd z patologii ogólnej jest
przedstawienie czynności ustroju zaburzonej w wyniku
procesu chorobowego a także zapoznanie z czynnościowymi
mechanizmami prowadzącymi do rozwoju choroby oraz
zmianami z choroby wynikającymi.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna przebieg choroby, objawy schorzeo oraz zadania fizjoterapeuty w
procesie usprawniania. Posiada wiedzę w zakresie podstaw mikrobiologii i immunologii.
Umiejętności: Student analizuje podstawowe problemy pacjenta na podstawie prawidłowo
przeprowadzonego postępowania diagnostycznego. Posługuje się podstawowym językiem
medycznym w zakresie patologii, potrafi czytad ze zrozumieniem dokumentację medyczną.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 116
Student potrafi podjąd podstawowe działania diagnostyczne i wykorzystuje wiedzę
przedmiotową przy stosowaniu zabiegów fizjoterapeutycznych.
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę zdobywania wiedzy z zakresu patologii
przez całe życie, jest świadom własnych ograniczeo i wie, kiedy zwrócid się do osób bardziej
doświadczonych i specjalistów z danej dziedziny
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną,
dwiczenia: audytoryjne z analizą tekstów i dyskusją
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne, test
Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne
Treści programowe:
Wprowadzenie do patologii.
Podstawowe pojęcia, etymologia nazwy przedmiotu.
Definiacja zdrowia i choroby.
Podstawowe terminy epidemiologiczne: zapadalnośd, chorobowośd, zachorowalnośd,
umieralnośd, śmiertelnośd.
Etiologia choroby, podział na endogenne i egzogenne czynniki chorób.
Adaptacja i homeostaza.
Skłonnośd do chorób.
Opornośd – niespecyficzne mechanizmy obronne organizmu.
Śmierd.
Reakcja organizmu na bodźce (atrofia, hipertrofia, hiperplazja).
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 117
Uszkodzenia na poziomie komórki (zmiany odwracalne i nieodwracalne).
Zmiany na poziomie tkanki, formy nekrozy, konsekwencje nekrozy.
Egzogenne bodźce szkodliwe (podział na chemiczne, fizyczne, biologiczne).
Egzogenne bodźce szkodliwe - wpływ na komórki, tkanki.
Wrota, którymi wnikają, organ uszkadzany.
Egzogenne bodźce szkodliwe – chemiczne i fizyczne (temperatura, promieniowanie
jonizujące, urazy mechaniczne).
Egzogenne bodźce szkodliwe – biologiczne (choroby zakaźne i inwazyjne).
Proces zapalny; formy; rozszerzanie się procesu zapalnego; objawy zapalenia.
Zmiany naczyniowe w przebiegu zapalenia.
Synopsis zapalenia; marginacja, migracja, fagocytoza; rola różnych komórek (granulocyty,
monocyty/makrofagi, limfocyty, komórki tuczne); mediatory zapalenia.
Formy zapalenia – ujęcie makroskopowe.
Procesy regeneracyjne (zdolnośd różnych tkanek do regeneracji, regeneracja fizjologiczna i
patologiczna, gojenie się ran, gojenie się złamao), metaplazja
Nowotwory, podział, nazewnictwo, powstawanie, klasyfikacja TNM, przerzuty.
Wstrząs definicja, przyczyny, przebieg wstrząsu, wpływ na niektóre organy.
Zaburzenia układu dokrewnego na przykładzie cukrzycy.
Definicja, podział, patogeneza, typowy przebieg.
Przyczyny genetyczne chorób, cechy autosomalne, recesywne, dominujące, sprzężone z płcią,
zespół Downa, Klinefeltera, Turnera.
Dziedziczenie chorób.
Swoiste mechanizmy odporności; rola monocytów, rola różnych rodzajów limfocytów, rola
granulocytów, rola immunoglobulin, układ zgodności tkankowej (MHC).
Zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS), rola limfocytów, czynnik wywołujący.
Literatura podstawowa:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 118
J. Guzek Patofizjologia człowieka w zarysie
Hexal Podręczny Leksykon Medycyny
W. Ptak, M. Ptak, Podstawy immunologii
Literatura uzupełniająca:
Kruś S. Patologia
Thor P. Podstawy patofizjologii człowieka
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 119
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wykazuje znajomość podstawowych zagadnień z
zakresu pedagogiki
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PEDAGOGIKA
mgr Jolanta Rybarczyk
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/0
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
15/0
1
praca własna studenta:
Cele modułu:
10
10
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie
pedagogiki ogólnej oraz podstaw pedagogiki specjalnej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna metody działao pedagogicznych z możliwością wykorzystania ich w
pracy fizykoterapeuty, zna system kształcenia integracyjnego i specjalnego, charakteryzuje
uwarunkowania i możliwości zmian postaw społecznych wobec osób niepełnosprawnych
Umiejętności: Student stosuje metody i zasady dydaktyki ogólnej podczas wykonywania
zabiegów fizykoterapeutycznych i usprawniających pacjenta.
Kompetencje społeczne: Student wykazuje troskę o dobro pacjenta.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład konwencjonalny, wykład problemowy
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 120
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne, test
Umiejętności: zaliczenie ustne
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne
Treści programowe:
Pedagogika, pedagogika specjalna jej działy, przedmiot, zadania.
Metody działao pedagogicznych z możliwością ich wykorzystania w pracy fizjoterapeuty.
Zdrowie jako kluczowe pojęcie edukacji zdrowotnej.
Pedagogika jako nauka o wychowaniu – cele, trudności w stanowieniu wartości.
Podmiotowośd w pedagogice.
Pedagogika specjalna – klasyfikacja upośledzeo.
Podmiotowośd i autonomia jednostki w pedagogice specjalnej.
Podstawy pedagogiki terapeutycznej (pojęcie: choroby przewlekłej, niepełnosprawności itp.)
System kształcenia integracyjnego i specjalnego – wady, zalety.
Rehabilitacja zawodowa. Szanse, bariery dla osób niepełnosprawnych.
Postawy społeczne wobec osób niepełnosprawnych – uwarunkowania i możliwości zmian.
Niepełnosprawnośd – funkcjonowanie rodziny, model poradnictwa dla rodzin.
Psychologiczne aspekty fizycznego inwalidztwa i przystosowanie się do niepełnosprawności.
Funkcje i zadania terapeuty w organizacji czasu wolnego osób niepełnosprawnych,
Literatura podstawowa:
Praca zbiorowa pod red. W. Dykcik „Pedagogika specjalna, wyd. naukowe Poznao, 2005
J. Sowa i F. Wojciechowski „Proces rehabilitacji w kontekście edukacyjnym”, wyd. Oświatowe
FOSZE, Rzeszów 2001
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 121
Maciarz A. „Pedagogika lecznicza i jej przemiany – Wybrane problemy” wyd. Akademicki
„Żak”, Warszawa 2001
Literatura uzupełniająca:
A. Hulek „Pedagogika rewalidacyjna” wyd. PWN Warszawa 1997
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 122
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Biofizyka, Fizjologia
Wymagania wstępne: osiągnięcie zamierzonych
efektów kształcenia w w/w przedmiotów
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PODSTAWY AKUPUNKTURY
Osoby prowadzące:
mgr Dariusz Tomczyk
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
30
praca własna studenta:
65
95
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
5
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z wybranymi sposobami terapii
wykorzystywanych w medycynie naturalnej, które mogą
znaleźd zastosowanie w praktyce klinicznej fizjoterapeuty
oraz znacznie wzbogacid jego wiedzę ogólną i umiejętności
terapeutyczne.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student rozpoznaje wybrane sposoby terapii wykorzystywanych w medycynie
chioskiej, które mogą znaleźd zastosowanie w praktyce klinicznej fizjoterapeuty i które
rozszerzają jego wiedzę ogólnomedyczną.
Umiejętności: Student jest w stanie stosowad wybrane techniki akupunktury w swojej pracy z
pacjentami, wykorzystując te umiejętności dla doskonalenia własnego warsztatu
terapeutycznego.
Kompetencje społeczne: Student potrafi odpowiedzialnie i skutecznie wykorzystywad wiedzę i
umiejętności z zakresu akupunktury, wykonując zadania powierzane mu w ramach pracy z
pacjentami.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 123
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład informacyjny, wykład problemowy, dyskusja dydaktyczna i metoda przypadków
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza i Umiejętności: zaliczenie pisemne z oceną
Kompetencje społeczne: ocenie podlega aktywnośd studenta w trakcie dyskusji
Treści programowe:
Medycyna naturalna i miejsce akupunktury w jej systemie.
Zarys teorii medycyny chioskiej.
Sposoby oddziaływania terapeutycznego na punkty akupunktury.
Środki ostrożności przy stosowaniu akupunktury i innych metod medycyny chioskiej.
Lokalizacja meridianów i punktów akupunktury na ciele pacjenta i ich zastosowanie
terapeutyczne.
Akupunktura w wybranych jednostkach chorobowych.
Literatura podstawowa:
Garnuszewski, Z. (1988). Renesans akupunktury. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka.
Hin, K. (1992). Chioski masaż i akupresura. Warszawa: Paostwowy Zakład Wydawnictw
Lekarskich.
Literatura uzupełniająca:
Garnuszewski, Z. (1996). Akupunktura we współczesnej medycynie. Tom 1. Warszawa:
Wydawnictwo Amber.
Garnuszewski, Z. (1997). Akupunktura we współczesnej medycynie. Tom 2. Warszawa:
Wydawnictwo Amber.
Maczeret, E. L., Samosiuk, I. Z. (1990). Akupunktura i inne metody refleksoterapii. Warszawa:
Paostwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 124
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Biofizyka, Fizjologia
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wymagania wstępne: osiągnięcie zamierzonych
efektów kształcenia w w/w przedmiotów
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PODSTAWY BALNEOLOGII I FIZJOTERAPII
Osoby prowadzące:
dr n. med. Robert Liana
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
60
30
praca własna studenta:
65
95
INSTRUMENTALNEJ
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
5
Cele modułu:
Zapoznanie studenta ze standardami i metodyką
wykonywania zabiegów balneoterapeutycznych oraz
biofizycznych i fizjologicznych mechanizmów oddziaływania
bodźców fizykalnych na organizm człowieka.
Efekty kształcenia:
Wiedza: student wymienia i definiuje biofizyczne i
fizjologiczne mechanizmy oddziaływania bodźców
fizykalnych.
student ilustruje zagadnienia związane z metodami
balneoterapeutycznymi stosowanymi w lecznictwie
uzdrowiskowym
student opisuje standardy i metodykę wykonywania
zabiegów balneoterapeutycznych
student potrafi przedstawid nowoczesne metody
fizykoterapeutyczne, jak również urządzenia
wykorzystywane w fizykoterapii
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 125
Umiejętności:
student ustala odpowiednie kryteria decyzyjne w rozwiązywaniu problemów,
student samodzielnie proponuje zastosowanie odpowiednich technik i procedur medyczne,
student potrafi posługiwad się podstawowym sprzętem i aparaturą stosowaną
w fizjoterapii
Kompetencje społeczne:
student organizuje pracę samodzielnie i odpowiedzialnie w oparciu o wiedzę
student potrafi pracowad w grupie, ma wpojony nawyk kształcenia ustawicznego
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną i elementami dyskusji
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
wiedza i Umiejętności: zaliczenie pisemne z oceną
Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i
zaangażowanie w pracy w grupie
Treści programowe:
Istota i rola medycyny uzdrowiskowej – wprowadzenie do
przedmiotu. Rodzaje bodźców leczniczych stosowanych w
lecznictwie uzdrowiskowym, mechanizmy
ich działania, reakcje miejscowe i ogólne.
Podstawy fizykobiologiczne medycyny uzdrowiskowej.
Peloidoterapia – specyfika i metodyka wykonywania
zabiegów.
Hydroterapia – specyfika i metodyka wykonywania
zabiegów.
Wody mineralne i gazy lecznicze. Klasyfikacja.
Aerozoloterapia. Rodzaje i metodyka wykonywania
zabiegów. Krenoterapia.
Terapia zimnem. Zabiegi hypertermalne. Krioterapia,
kriostymulacja, sauna.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 126
Podstawowe kierunki lecznictwa uzdrowiskowego. Profile lecznicze poszczególnych
uzdrowisk. Wskazania i przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego. Klimatoterapia,
talasoterapia i subterrenoterapia.
Zasady organizacji zakładów lecznictwa uzdrowiskowego, zakładów i gabinetów fizykoterapii i
fizjoterapii. Przepisy prawne i zasady BHP.
Podstawy geologii i balneochemii uzdrowiskowej: geneza naturalnych złóż leczniczych i ich
ochrona.
Przegląd metod balneofizykalnych.
Metody balneofizykalne stosowane w angiologii i cukrzycy. Wskaźnik ABI.
Metody balneofizykalne stosowane w dermatologii.
Otyłośd i choroby metaboliczne – epidemiologia, etiopatogeneza i jej leczenie w warunkach
uzdrowiskowych.
Fizjoterapia instrumentalna dla potrzeb fizjoterapii.
Literatura podstawowa:
I. Ponikowska, D. Ferson Nowoczesna medycyna uzdrowiskowa, MediPress 2009
I. Ponikowska, J. Walczak – Sielicka, T. Latour, T. Łaukajtys Medycyna uzdrowiskowa,
Watekst’s 1995
I. Ponikowska Kompendium balneologii, Marszałek 2002
G. Straburzyoski, A. Straburzyoska – Lupa Medycyna fizykalna, PZWL 2000
Acta Balneologica, Wydawnictwo ResMedica
T. Mika Fizykoterapia, PZWL 2003
A. Bauer, M. Wieched Przewodnik metodyczny po wybranych zabiegach fizykalnych, Markmed
2005
I. Konarska Medycyna fizykalna, PZWL 2002
W. Kochaoski Medycyna fizykalna, Gliwice 2009
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 127
Literatura uzupełniająca:
A. Franek, E. Franek, E. Polak Nowoczesna elektroterapia, Katowice 2004
J. Jankowiak Fizykoterapia ogólna i kliniczna, PZWL 1998
B. Kolster, Poradnik fizjoterapeuty, Wrocław 2003
J. Łazowski Podstawy fizykoterapii AWF Wrocław 2002
A. Sieroo, G. Cieślar wsp. Magnetoterapia i Laseroterapia, Śląska Akademia Medyczna,
Katowice 1994
W. Glinkowski, L. Pokora Lasery w terapii Laser Instrument, Warszawa 1993
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 128
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biomechanika,
Fizjologia, Kinezyterapia, Fizjoterapia ogólna,
Patologia ogólna.
Student wykazuje znajomość podstawowych
zagadnień z modłów wprowadzających .
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PODSTAWY FIZJOTERAPII KLINICZNEJ
Prof. zw. dr hab. n. med. Ryszard Piotrowicz
Dr hab. n. med. prof. nadzw. Krystyna KsiężopolskaOrłowska
dr Marek Łyp
mgr Ewa Włostowska
Osoby prowadzące:
mgr Iwona Drewnik
mgr Joanna Cieplioska
mgr Alicja Staniaszek
mgr Ewa Witoo
mgr Marzena Święcka
Forma studiów
studia
stacjonarne
studia niestacjonarne
w/dw
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
55/165
45/150
praca własna studenta:
-
5
liczba
punktów
ECTS
8
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 129
Cele modułu:
Zasadniczym celem prowadzonych zajęd jest przedstawienie
studentom informacji z zakresu diagnostyki klinicznej w
schorzeniach narządu ruchu, neurologii i chorób wewnętrznych.
Student w trakcie zajęd nabędzie wiedzę i umiejętności związane z
badaniem pacjenta oraz podstawową oceną badao dodatkowych
niezbędną do rozpoczęcia zajęd klinicznych z zakresu fizjoterapii.
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student prawidłowo definiuje objawy wybranych jednostek chorobowych
student prawidłowo opisuje i interpretuje przebieg wybranych jednostek chorobowych w
stopniu umożliwiającym planowanie procesu rehabilitacji.
student zna i właściwie opisuje podstawowe wiadomości o chorobach
z uwzględnieniem mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian,
ich odwracalności, mechanizmów kompensacyjnych i powiązao przyczynowo- skutkowych
między objawami
Umiejętności:
student potrafi zaplanowad program usprawniania wybranych jednostek chorobowych
w zakresie ortopedii i traumatologii, reumatologii, neurologii, pediatrii, kardiologii, chirurgii,
ginekologii i położnictwa, geriatrii, psychiatrii oraz intensywnej terapii
student zna przeciwwskazania do stosowania zabiegów fizjoterapeutycznych
w omawianych jednostkach chorobowych
Kompetencje społeczne
student wykazuje się odpowiedzialnością i właściwą etyką w kontaktach
z pacjentami
student posiada zdolnośd komunikowania się z chorym i jego rodziną w zakresie problemów
związanych z procesem usprawniania
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 130
wykład problemowy
wykład konwersatoryjny
wykład z prezentacją multimedialną
dwiczenia audytoryjne
dwiczenia projektowe
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny na ocenę.
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i projekt własny.
Treści programowe:
Praktyczne zapoznanie studentów z diagnostyką pacjenta ze schorzeniami narządu ruchu.
Zespoły bólowe kręgosłupa - rtg, mielografia, radikulografia, tomografia komputerowa,
rezonans magnetyczny.
Wady wrodzone narządu ruchu.
Zasady oceny badao dodatkowych.
Urazy narządu ruchu, badanie kliniczne i radiologiczne.
Zmiany zwyrodnieniowe narządu ruchu i alloplastyka stawów.
Specyfika diagnostyki pacjenta ze schorzeniami reumatycznymi.
Podstawy kliniczne w pediatrii, zagadnienia dotyczące prawidłowego i zaburzonego rozwoju
psychoruchowego dziecka w wieku 0 – 18 lat.
Najczęściej występujące zespoły genetyczne i zaburzenia CUN.
Podstawy kliniczne w geriatrii, zmiany typowe dla wieku starszego i ich następstwa.
Podstawy kliniczne w zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego.
Podstawy kliniczne w kardiologii.
Podstawy kliniczne w onkologii.
Podstawy kliniczne w ginekologii i położnictwie.
Amputacje i protezowanie
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 131
Literatura podstawowa:
Dega W., Ortopedia i Rehabilitacja, Warszawa, PZWL 1983.
Jakimowicz W., Neurologia Kliniczna, Warszawa, PZWL 1981.
Herold G., Medycyna Wewnętrzna, Warszawa, PZWL 2004.
CieCieślar – Korfel A. Usprawnianie po udarze mózgu. Poradnik dla terapeutów i
pracowników podstawowej opieki zdrowotnej. Wyd. Elipsa Jaim s.c Krakow 2002
Fries W., Liebenstud I Rehabilitacja w chorobie Parkinsona Wyd. Elipsa Jaim s.c Kraków 2002
Kwolek A. Rehabilitacja Medyczna, Urban & Partner, Wrocław 2003
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005
Szczeklik A. Choroby wewnętrzne Medycyna praktyczna Kraków 2006
Zimmerman-Górska (red) Choroby reumatyczne PZWL Warszawa 2008
Zembaty A. Kinezyterapia
Literatura uzupełniająca:
Bruhl W., Zarys reumatologii. PZWL, 1987.
Backup K., Testy kliniczne w badaniu kości, stawów i mięśni. PZWL, 1998.
Dziak A., Bóle krzyża. PZWL, 1994.
Fuller G., Badanie neurologiczne-to proste. PZWL, 1995.
Tyllman D., Traumatologia narządu ruchu. PZWL, 1997
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 132
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
LICENCJAT
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Umiejętność wyrażenia myśli w mowie i w piśmie.
Ogólna wiedza o społeczeństwie i gospodarce.
Znajomość podstawowych reguł interpretacji
jakiegokolwiek tekstu.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PODSTAWY PRAWA I EKONOMIKI
Mgr Mateusz Kaczocha
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
50
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
25
3
praca własna studenta:
25
75
Zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami prawnymi
oraz instytucjami i zasadami prawa administracyjnego,
medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy.
Cele modułu:
Przedstawienie praktycznego zastosowania przepisów
prawnych w podmiotach leczniczych zajmujących się
rehabilitacją oraz w działalności zawodowej (gospodarczej)
fizjoterapeuty.
Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami
ekonomicznymi, rodzajami kosztów w fizjoterapii oraz
ekonomicznymi aspektami funkcjonowania podmiotów
leczniczych.
Efekty kształcenia:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 133
Wiedza: identyfikuje i charakteryzuje podstawowe pojęcia prawa, instytucje i zasady prawa
administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy; zna podstawy prawa
autorskiego. Definiuje podstawowe pojęcia ekonomiczne i zna ekonomiczne aspekty
funkcjonowania podmiotów leczniczych.
Umiejętności: stosuje w praktyce podstawowe zasady i instytucje prawa administracyjnego,
medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy w podmiotach leczniczych zajmujących się
rehabilitacją oraz w działalności zawodowej (gospodarczej); potrafi zinterpretowad przepisy
prawne zawarte w akcie normatywnym należącym do którejś z ww. dziedzin prawa; określa
czynniki wpływające na popyt i podaż w ochronie zdrowia i szacuje koszty fizjoterapii oraz
funkcjonowania poszczególnych podmiotów leczniczych.
Kompetencje społeczne: j/w
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład informacyjny, wykład problemowy, dyskusja
dydaktyczna i metoda przypadków.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia: wykonanie
pracy zaliczeniowej polegającej na przygotowaniu referatu z tematu związanego z treściami
programowymi przedmiotu.
Wiedza: W pracy zaliczeniowej (referat) student powinien wykazad się znajomością
podstawowych zasad i instytucji prawa administracyjnego, medycznego, cywilnego,
gospodarczego i pracy, a także znajomością podstawowych pojęd i zasad ekonomicznych
mających zastosowanie w ochronie zdrowia.
Umiejętności: W efekcie przygotowania pracy zaliczeniowej (referatu) i obecności na
wykładach student umie zastosowad w praktyce podstawowe zasady i instytucje prawa
administracyjnego, medycznego, cywilnego, gospodarczego i pracy w podmiotach leczniczych
zajmujących się rehabilitacją oraz w działalności zawodowej (gospodarczej), a także
zinterpretowad przepisy prawne zawarte w akcie normatywnym należącym do którejś z ww.
dziedzin prawa; ponadto student powinien określad czynniki wpływające na popyt i podaż
w ochronie zdrowia oraz umied identyfikowad koszty fizjoterapii i funkcjonowania podmiotów
leczniczych.
Kompetencje społeczne: j/w
Treści programowe:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 134
Pojęcie przepisu prawnego i jego typów. Norma prawna i jej konstrukcja.
Stosowanie i wykładnia prawa.
Rodzaje podmiotów leczniczych i zasady ich działalności.
Zasady i warunki udzielania świadczeo zdrowotnych przez osoby wykonujące zawód
medyczny, w szczególności przez fizjoterapeutę.
Prawa pacjenta w polskim porządku prawnym. Eksperyment medyczny.
Odpowiedzialnośd zawodowa osób wykonujących zawód medyczny (ze szczególnym
uwzględnieniem fizjoterapeuty).
Pojęcie świadczeniobiorcy i świadczeniodawcy. Zasady i warunki udzielania świadczeo opieki
zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
System ubezpieczeo zdrowotnych i społecznych w Polsce. Zasady powszechnego
obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego. Składaka na ubezpieczenie
zdrowotne i zasady jej pobierania.
Cechy specyficzne rynku usług medycznych. Popyt i podaż w ochronie zdrowia.
Ekonomiczne aspekty funkcjonowania publicznych i niepublicznych podmiotów leczniczych.
Koszty fizjoterapii i funkcjonowania podmiotów leczniczych.
Wybrane zagadnienia prawa pracy. Pojęcie stosunku pracy. Rodzaje umów o pracę.
Obowiązki i uprawnienia pracownika oraz pracodawcy. Urlopy wypoczynkowe.
Elementy prawa cywilnego, w tym pojęcie czynności prawnych, umowy, szkody,
bezpodstawnego wzbogacenia itp.
Wybrane zagadnienia prawa gospodarczego. Formy organizacyjno-prawne prowadzenia
działalności gospodarczej. Ewidencjonowanie działalności gospodarczej. Papiery wartościowe
w obrocie gospodarczym.
Ochrona własności intelektualnej i prawo autorskie.
Podatki i opłaty w działalności gospodarczej.
Elementy prawa administracyjnego ze szczególnym uwzględnieniem struktury, zadao
i
kompetencji administracji rządowej i samorządowej właściwej w sprawach ochrony zdrowia.
Literatura podstawowa:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 135
A. Fiutak, Prawo w medycynie, wyd. Beck 2011 r.,
J. Jabłooska-Bonca, Podstawy prawa dla ekonomistów i nie tylko, wyd. Lexis Nexis 2011 r.,
T. Liszcz, Prawo pracy, wyd. Lexis Nexis 2009 r.,
S. Morris, N. Devlin, D. Parkin, Ekonomia w ochronie zdrowia, wyd. Wolters Kluwer 2011 r.
Literatura uzupełniająca:
A. Jamróz, Wprowadzenie do prawoznawstwa, wyd. Lexis Nexis 2008 r.,
B. Czarny, Wstęp do ekonomii, wyd. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne 2006 r.,
D. Karkowska, Prawa pacjenta, wyd. Wolters Kluwer 2009 r.,
M. Nestorowicz, Prawo medyczne, wyd. Tonik 2010 r.,
J. Ciszewski (red.), Polskie prawo handlowe, wyd. Lexis Nexis 2011 r.,
J. Engelhardt (red.), Ekonomika przedsiębiorstw, wyd. Cedewu 2011 r.,
M. Mazuryk, M. Kaczocha, Prawo Pracy. Kazusy i Dwiczenia, Wolters Kluwer 2012 r.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 136
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Wiadomości ze szkoły średniej.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PODSTAWY PSYCHOLOGII KLINICZNEJ
Osoby prowadzące:
dr Elżbieta Trylioska-Tekielska
Forma studiów
studia
stacjonarne
studia niestacjonarne
w/dw
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
50/0
25/0
praca własna studenta:
25
50
liczba
punktów
ECTS
3
poznanie symptomatologii, objawów zaburzeo psychicznych
poznanie etiologii zaburzeo
opis i analiza przypadków
umiejętnośd komunikowania się z pacjentem
Cele modułu:
rozpoznanie typu osobowości, zrozumienie problemów wynikających z
choroby oraz problemów wynikających z nieprawidłowych układów
rodzinnych
umiejętnośd prowadzenia rozmów z rodzinami, jasne określenie
oczekiwao
prawidłowe i efektywne przeprowadzenie zabiegów
fizjoterapeutycznych, ułatwiających pacjentowi powrót do normalnych
obowiązków i funkcjonowania w grupie
Efekty kształcenia:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 137
Wiedza: Student zna klasyfikacje zaburzeo psychicznych, osobowości, nerwic, borderline. Zna
objawy (symptomy) każdej z jednostek. Potrafi wymienid i nazwad jednostki chorobowe oraz
ich charakterystyczne zachowania. Student potrafi odróżnid symptomy.
Umiejętności: Student potrafi obserwowad zachowania pacjenta i na podstawie sposobu
wypowiedzi, treści wypowiedzi, charakterystycznej mimiki twarzy i ciała umie rozpoznad
nastrój, rodzaj schorzenia. Zwraca uwagę na adekwatności relacji w stosunku do zdarzeo
i sytuacji.
Kompetencje społeczne: Student potrafi nawiązad kontakt z pacjentem psychiatrycznym czy
z jednostką z zaburzeniami osobowości. Rozumie reakcje i zachowania pacjenta. Potrafi dad
wsparcie pacjentowi i jego rodzinie lub sam o nie poprosid w sytuacji zagrażającej.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykłady z elementami dyskusji, prezentacje w Power Poincie, filmy tematyczne
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
ocena na podstawie testu zaliczeniowego wraz z częścią opisową na podstawie
przedstawionego materiału filmowego
Wiedza:
student rozwiązuje test i w części opisowej definiuje dane zjawisko, używając fachowego
słownictwa dotyczącego tematu/
Umiejętności:
student bierze udział w dyskusji, w części opisowej egzaminu rozpoznaje nastrój, rodzaj
schorzenia oraz proponuje strategie działania.
Kompetencje społeczne:
student bierze udział w dyskusji, w części opisowej egzaminu opisuje zachowanie pacjenta
i proponuje sposoby nawiązania kontaktu.
Treści programowe:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 138
psychologia kliniczna – założenia teoretyczne
pojęcie zaburzeo – norma
zaburzenia osobowości
nerwice
zaburzenia afektywne (jedno-, dwubiegunowe, depresja, cyklotymiczne)
zaburzenia lękowe (agorafobia, klaustrofobia, inne)
zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja)
zaburzenia psychoseksualne (transwestytyzm, pedofilia)
zaburzenia kontroli impulsów (hazard, kleptomania)
przemoc
uzależnienia
Wykłady:
Nr 1
Psychopatologia – pojęcie zaburzenia psychicznego. Ujęcie interdyscyplinarne, klasyfikacja
zaburzeo (DSM) według Amerykaoskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. Krótki rys
historyczny dotyczący tematu zaburzeo.
Nr 2
Zaburzenia lękowe, agorafobia, zaburzenia obsesyjno-lękowe. Przykłady i opisy przypadków.
Nr 3
Post-Traumatic Stress Disorder (PTSD) – przeżycia potraumatyczne. Funkcjonowanie psychiki
po silnych urazach.
Cechy charakterystyczne.
Nr 4
Zaburzenia dysocjacyjne. Osobowośd wieloraka, zaburzenia snu. Opis i analiza przypadku.
Nr 5 Zaburzenia afektywne. Depresja endo- i egzogenna, sezonowa (klimatyczna). Psychozy
maniakalno-depresyjne.
Nr 6
Zaburzenia psychoseksualne (pedofilia, transwestytyzm). Analiza przypadku.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 139
Nr 7
Schizofrenie, postacie schizofreniczne. Osobowośd paranoiczna. Opis przypadku.
Nr 8
Uzależnienie – alkoholowe, lękowe, nikotynowe, hazardowe, narkotykowe, kleptomania.
Nr 9
Zaburzenia odżywiania – bulimia, anoreksja. Opis i analiza przypadku.
Nr 10
Przemoc. Nieprawidłowo funkcjonująca rodzina (uzależniona, władzy, chaotyczna,
nadopiekuocza).
Nr 11
Nieprawidłowy rozwój charakteru. Teorie charakterologiczno-rozwojowe wg M. Johnsona
(charakter schizoidalny, oralny, narcystyczny, masochistyczny, histeryczny, obsesyjny).
Nr12
Zaburzenia typu Borderline – zaburzenia z pogranicza. Dysfunkcyjnośd i nieprawidłowośd
funkcjonowania. Opis przypadków.
Literatura podstawowa:
Adler R., Rosenfeld L. B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznao 2007.
Ashcraft D., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 2002.
Alberti R., Emmons M., Asertywnośd: sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych, GWP,
Gdaosk 2002.
Cierpiałowska L., Psychopatologie, Scholar, Warszawa 2007.
Dudek B., Zaburzenia po stresie traumatycznym, GWP, Gdaosk 2003.
Field D., Osobowości rodzinne, Logos, Warszawa 1999.
Gasiul H., Teorie emocji i motywacji, UKSW, Warszawa 2002.
Goldstein E., Zaburzenia z pogranicza, GWP, Gdaosk 2003.
Johnson S., Style charakteru, Zysk i S-ka, Poznao 1994.
Literatura uzupełniająca:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 140
Hall C., Lindzey G., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 1994.
Heszen I. Sęk H., Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 2008.
Meyer R., Psychopatologia, GWP, Gdaosk 2003.
Rolls G., Najciekawsze przypadki w psychologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellooskiego,
Kraków 2010.
Pervin L. A., Psychologia osobowości, GWP, Gdaosk 2002.
Salmon P., Psychologia w medycynie, GWP, Gdaosk 2002.
Strelau J., Osobowośd a ekstremalny stres, GWP, Gdaosk 2004.
Strelau J., Psychologia, T. 1-3, GWP, Gdaosk 2000.
7.de Walden-Gałuszko K., Podstawy opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2006.
8.Zimbardo P., Psychologia i życie, PWN, Warszawa 1999.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 141
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia, fizjologia, kinezjologia, kinezyterapia,
terapia manualna, patologia ogólna, fizjoterapia
Moduły wprowadzające / wymagania ogólna, podstawy fizjoterapii klinicznej.
wstępne:
Wymagania wstępne – efekty kształcenia
z biomechaniki, fizjologii, kinezjologii oraz
anatomii prawidłowej człowieka.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PODSTAWY WYBRANYCH METOD
Osoby prowadzące:
dr Marek Łyp
Forma studiów
studia
studia
stacjonarne niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
zajęcia zorganizowane:
w/ćw
w/ćw
50/0
30/0
liczba
punktów
ECTS
5
praca własna studenta:
Cele modułu:
FIZJOTERAPEUTYCZNYCH
75
95
Teoretyczne i praktyczne opanowanie podstawowej wiedzy z
zakresu Terapii manualnej, PNF, metod fizjoterapeutycznych
stosowanych w pediatrii i kinesiotapingu.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna rys historyczny i główne założenia wybranych metod
fizjoterapeutycznych. Wie kiedy nie należy stosować wybranych metod fizjoterapeutycznych
i wie kiedy poprosić o pomoc i radę innych specjalistów. Zna metody różnicowania
i diagnozowania dysfunkcji narządu ruchu i schorzeń pacjentów, które są stosowane w
wybranych metodach fizjoterapeutycznych. Zna różnice między metodami reedukacji
nerwowo- mięśniowej, neurorehabilitacji dzieci i dorosłych oraz terapii manualnej. Zna
podstawowe techniki kinesiotapingu i ich zastosowanie u pacjentów z wybranymi
dysfunkcjami narządu ruchu. Zna podstawy tworzenia aplikacji w metodzie kinesiologytaping.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 142
Zna podstawowe pojęcia i definicje stosowane w terapii manualnej. Charakteryzuje założenia
i zastosowanie metod fizjoterapeutycznych znajdujących zastosowanie w fizjoterapii
dziecięcej NDT Bobath, Vojty, Peto, Integracji Sensorycznej (SI). Zna metody specjalne
terapii w środowisku wodnym.
Umiejętności: Student potrafi wymienić metody specjalne stosowane w fizjoterapii.
Prawidłowo formułuje i charakteryzuje problematykę zakresu terapii manualnej. Potrafi
utworzyć program fizjoterapii z uwzględnieniem podstawowych zasad wybranych metod
fizjoterapeutycznych. Wymienia i opisuje zasady główne stosowane w metodzie PNF.
Wymienia podstawowe wzorce głowy, kończyn górnych i dolnych oraz tułowia stosowane
w metodzie PNF. Wymienia techniki które mają zastosowanie w metodzie PNF. Wymienia
cele i wskazania do zastosowania wybranych metod fizjoterapeutycznych.
Kompetencje społeczne: student zachowuje ostrożność/krytycyzm w wyrażaniu opinii na
temat procesu usprawniania. Zachowuje otwartość na komunikowanie się z ekspertami z
innych dziedzin.
Forma zajęć/metody
dydaktyczne:
Wykład z pokazem multimedialnym
Zajęcia audytoryjne i grupowe
Praca własna studenta
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Przedmiot kończy się zaliczeniem
W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie:
Wiedza: obecności i aktywności na zajęciach.
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne
Treści programowe:
Ogólne założenia i cele terapii manualnej, PNF, kinesiology tapingu, metod
neurofizjologicznych stosowanych w schorzeniach narządu ruchu i w schorzeniach
neurologicznych.
Podstawowe techniki stosowane w metodach neurofizjologicznych.
Podstawowe wzorce ruchowe stosowane w metodzie PNF.
Fizjoterapia dzieci i młodzieży ze schorzeniach wieku dziecięcego z wykorzystaniem metod
neurofizjologicznych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 143
Podstawowe informacje i techniki terapii manualnej.
Podstawowe procedury tworzenia aplikacji w metodzie Kinesiologytaping.
Literatura podstawowa:
Jorritsma W.; "Anatomia na żywym człowieku. Wstęp do terapii manualnej"; Urban &
Partner; 2008; Wrocław
Arkuszewski Z.: Podręcznik medycyny manualnej. Wydawnictwo Elipsa – Jaim 2001
Frisch H, Roex J.: Terapia manualna. PZWL Warszawa 2001.
Kaltenborn F. M.: Manualne mobilizacje stawów kończyn. Wydawnictwo Rolewski 1999.
Nicola J. Petty, Badanie i ocena narządu ruchu. Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2010
Zembaty A. Kinezyterapia tom II Wyd. Kasper, Kraków 2003
Skolimowski T.: Badanie czynnościowe narządu ruchu dla potrzeb fizjoterapii AWF Wrocław
2012
Susan S. Adler, Dominiek Beckers, Math Buck: PNF w praktyce DB Publishing
Wydawnictwo Warszawa 2009, wyd.3
Kenzo Kase: Illustrated Kinesio Taping.
Literatura uzupełniająca:
Serge Tixa Atlas anatomii palpacyjnej
Klaus Buckup Testy kliniczne
Zalecane czasopisma naukowe
„Medycyna Manualna”
„Terapia Manualna w Modelu Holistycznym”
„ Fizjoterapia Polska”
„Postępy Rehabilitacji”
„Medycyna Sportowa”
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 144
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia Prawidłowa Człowieka, Biomechanika,
Fizjologia,
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
Wymagania wstępne: znajomość budowy
anatomicznej narządu ruchu, mechanizmów
sterujących procesami fizjologicznymi,
podstawowych zagadnień biomechaniki ciała
ludzkiego, testów z zakresu kinezyterapii
PROFILAKTYKA ZABURZEŃ STATODYNAMICZNYCH KRĘGOSŁUPA
Osoby prowadzące:
dr Justyna Karbownik-Kopacz
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
45
25
praca własna studenta:
80
100
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
5
Cele modułu:
Zdobycie wiedzy na temat planowania terapii
specjalistycznej w chorobach kręgosłupa oraz wprowadzania
skutecznej profilaktyki tych schorzeo
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student potrafi opisad i wyjaśnid mechanizmy prowokujące powstawanie wad postawy a w
szczególności mechanizmy powstawania zaburzeo stato-dynamicznych kręgosłupa,
student zna i rozumie zagadnienia z zakresu biomechaniki oraz wskazuje na powiązanie
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 145
zaburzeo stato- dynamicznych ze stylem życia, dietą, profilaktyką zdrowotną
Umiejętności:
student potrafi stworzyd schemat dwiczeo celowanych na podstawie analizy własnej
przypadku pacjenta.
student organizuje i planuje sposób i zasady profilaktyki, indywidualnie dla każdego
przypadku.
student na podstawie posiadanej wiedzy potrafi przewiduje konsekwencje dwiczeo
grupowych jak i indywidualnych.
Kompetencje społeczne:
student jest przygotowany do prowadzenia w sposób odpowiedzialny i kreatywny dwiczeo
fizycznych celowanych z pacjentami u których wykryto zaburzenie stato-dynamiczne.
student potrafi rozpoznawad sytuacje niebezpieczne dla pacjenta, zachowuje dystans i
krytycyzm wobec terapii, jest otwarty na współpracę
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład z elementami dyskusji
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: Samodzielne opisanie danego mechanizmu prowokującego zaburzenie statodynamiczne na wybranym przypadku.
Umiejętności: Dobranie zestawu 20 dwiczeo dla wcześniej wybranego przypadku.
Kompetencje społeczne: Opisanie kompleksowej terapii, z uwzględnieniem celu i zasad
współpracy z pacjentem. Stosowanie i modyfikacje zasad profilaktyki zaburzeo statodynamicznych kręgosłupa:
Treści programowe:
Wady postawy ciała u dzieci w wieku szkolnym - skala problemu
Istota profilaktyki zaburzeo stato-dynamicznych
Podstawowe zagadnienia związane z monitorowaniem postawy ciała u dzieci
Postawa nawykowa a postawa baczna
Kształtowanie się postawy ciała u dzieci
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 146
Wadu w ustawieniu kręgosłupa u dzieci
Aktywnośd fizyczna i sposoby jej monitorowania a postawa ciała
Reedukacja posturalna w zaburzeniach stato-dynamicznych
Biomechanika kręgosłupa- czynnik etiologiczny i biomechaniczny a zaburzenia
stato-dynamiczne
Przykładowe zestawy dwiczeo w różnego rodzaju zaburzeniach stato-dynamicznych
Literatura podstawowa:
Kiwerski J., (2001), Schorzenia urazy kręgosłupa, Warszawa, Wyd. Lekarskie PZWL
Nowotny J., Saulicz E., (1998), Niektóre zaburzenia statyki ciała i ich korekcja, Katowice, AWF
Klukowski K., Woynarowska B., (2006), Aktywnośd fizyczna dzieci i młodzieży”, Medycyna
Sportowa, Nr 14, 23
Kasperczyk T., (2002), Wady postawy ciała-diagnostyka i leczenie, Wyd.5. Kraków,
Wydawnictwo Kasper.
Literatura uzupełniająca:
Niesłuchowski W., (2000), Kręgosłup- klucz do zdrowia, Wydawnictwo Comes, Warszawa
Gzik M., (2007), Biomechanika kręgosłupa człowieka, Gliwice, Wydawnictwo Politechniki
Śląskiej.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 147
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
brak
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PROMOCJA I OCHRONA ZDROWIA
Prof. Anna Wilmowska
Osoby prowadzące:
Dr Barbara Lejzerowicz-Zajączkowska
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/0
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
9/0
1
praca własna studenta:
Cele modułu:
10
16
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie
promocji i ochrony zdrowia ze szczególnym uwzględnieniem
zagrożeo zdrowotnych związanych ze współczesnym stylem
życia.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student definiuje pojęcie zdrowia i choroby, problemów socjologicznych, wykazuje
znajomośd podstawowych wiadomości o polityce społecznej kraju, rozumie społeczne role
chorego, jego rodziny, lekarza, procesu leczenia oraz funkcji instytucji medycznych.
Umiejętności: Student potrafi promowad zdrowy styl życia, potrafi poradzid sobie z
problemami w trakcie pracy z osobami niepełnosprawnymi i zależnymi.
Kompetencje społeczne: Student jest wrażliwy na istotne kwestie związane z
funkcjonowaniem człowieka we współczesnym społeczeostwie, problemy związane z fast
foodami, brakiem nawyków zdrowego żywienia, wykazuje świadomośd zdrowotną, jest
otwarty na ekologiczny styl życia.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 148
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład, wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie ustne
Umiejętności: zaliczenie ustne
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne
Treści programowe:
Wprowadzenie do zajęd. Zapoznanie z podstawowymi pojęciami promocji zdrowia.
Promocja zdrowia – definicja pojęcia i historia. Promocja zdrowia i jej związki z socjologią
medycyny i polityką społeczną.
Socjologiczne koncepcje zdrowia. Zdrowie – próba definicji.
Społeczne pojęcie zdrowia. Wymiary zdrowia.
Funkcjonowanie instytucji mających wpływ na styl życia ludzi – rodzina, szkoła, praca.
Promocja zdrowia: postawy społeczne wobec zdrowia.
Obszary promocji zdrowia.
Społeczne determinanty zdrowia a promocja zdrowia.
Stan zdrowia a jakośd życia. Społeczne konsekwencje określonych stylów życia i starzenia się
społeczeostwa.
Zachowania związane ze zdrowiem i chorobą jako element wiedzy o społeczeostwie
Strategie promocji zdrowia.
Patologie społeczne a konsekwencje zdrowotne.
Literatura podstawowa:
Berger P.L., Luckmann T., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa: PIW, 1983.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 149
Błeszyoska K., Niepełnosprawnośd a struktura identyfikacji społecznych, Wydawnictwo
Akademickie ŻAK, Warszawa 2001
Ostrowska A. (red.), Wstęp do socjologii medycyny, Warszawa 1990
Ostrowska A., Relacja pacjent-lekarz, nowa jakośd? W: Promocja zdrowia. Nauki Społeczne i
Medycyna, nr. 21/2001.
Ostrowska A., Styl życia a zdrowie. Z zagadnieo promocji zdrowia. Warszawa: Wydaw. IFIS
PAN, 1999
Piątkowski W., Baraoski J. (red.), Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny,
Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002.
Sicioski A., Styl życia, kultura, wybór. Warszawa: Wydaw. IFIS PAN, 2002
Słooska Z., Nowe oblicze medykalizacji: redefinicja i marginalizacja promocji zdrowia, w: W.
Piątkowski, B. Płonka-Syroka (red.) Socjologia i antropologia medycyny w działaniu, Wrocław:
Oficyna Wydaw. Arboretum, 2008.
Tobiasz-Adamczyk B., Relacje lekarz-pacjent w perspektywie socjologii medycyny, Wyd. UJ
Kraków 2001
Literatura uzupełniająca:
Auleytner J., Instytucje polityki społecznej. Podmioty i funkcje, Warszawa 1996 BORIS
Becker G., Ekonomiczna teoria zachowań ludzkich, Warszawa: PWN, 1990.
Golinowska S., Pomoc społeczna – zmiany i warunki skutecznego działania, Warszawa 2002.
Kawczyoska-Butrym Z., Wiele uwarunkowao zdrowia – wiele programów działania, w: M.
Ogryzko-Wiewiórkowska (red.) Zmiana przez zdrowie. Promocja zdrowia dla grup
szczególnego ryzyka, Lublin: Wydawnictwo UMCS
Krasnodębski Z., Rozumienie ludzkiego zachowania, Warszawa: PIW, 1986.
Marzec D., Rodzina i formy jej wspomagania, Kraków 2001.
Sokołowska M., Granice medycyny, Warszawa: WP, 1980
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 150
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
brak
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
PSYCHOLOGIA
dr Elżbieta Trylińska-Tekielska
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/30
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
30/15
4
praca własna studenta:
Cele modułu:
40
55
Zapoznanie studenta z podstawową wiedzą w zakresie
psychologii, nabycie przez studenta umiejętności
interpretacji podstawowych pojęd z zakresu psychologii
ogólnej oraz rozwoju psychomotorycznego, rozumienia
podstawowych reakcji człowieka na chorobę.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna klasyfikacje zaburzeo psychicznych, osobowości, nerwic, borderline. Zna
objawy (symptomy) każdej z jednostek. Potrafi wymienid i nazwad jednostki chorobowe oraz
ich charakterystyczne zachowania.
Umiejętności: Student potrafi obserwowad zachowania pacjenta i na podstawie sposobu
wypowiedzi, treści wypowiedzi, charakterystycznej mimiki twarzy i ciała umie rozpoznad
nastrój, rodzaj schorzenia. Analizuje adekwatności relacji w stosunku do zdarzeo i sytuacji.
Kompetencje społeczne: Student potrafi nawiązad kontakt z pacjentem psychiatrycznym czy z
jednostką z zaburzeniami osobowości. Rozumie reakcje i zachowania pacjenta. Potrafi dad
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 151
wsparcie pacjentowi i jego rodzinie lub sam o nie poprosid w sytuacji zagrażającej. Wykazuje
troskę o dobro pacjenta.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykłady, dwiczenia, prezentacje w Power Poincie, filmy tematyczne
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne
Umiejętności: zaliczenie praktyczne – analiza przypadku
Kompetencje społeczne: zaliczenie praktyczne – analiza przypadku
Treści programowe:
Wykłady:
psychologia kliniczna – założenia teoretyczne
pojęcie zaburzeo – norma
zaburzenia osobowości
nerwice
zaburzenia afektywne (jedno-, dwubiegunowe, depresja, cyklotymiczne)
zaburzenia lękowe (agorafobia, klaustrofobia, inne)
zaburzenia odżywiania (bulimia, anoreksja)
zaburzenia psychoseksualne (transwestytyzm, pedofilia)
zaburzenia kontroli impulsów (hazard, kleptomania)
przemoc
uzależnienia
Dwiczenia:
Integracja zespołu. Indywidualnośd / grupowe działanie. Konformizm / nonkonformizm.
Ocena efektywności działao jednostek indywidualnych oraz działao grupowych.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 152
Potrzeby psychiczne wg teorii penologii H. A. Murray’a. Lista 27 potrzeb psychicznych –
znajomośd emocji, działao, zachowao poznawczych w każdej konkretnej potrzebie. Penologia
H. A. Murray’a pod kątem znajomości potrzeb własnych oraz potrzeb pacjenta (Autoportret
Steina).
Typologia rodziny – system rodzinny wg D. Fielda. Rodzina i pochodzenie a kształtowanie się
osobowości (rodzina związków, władzy, chaotyczna, uzależniona, symbiotyczna).
Kształtowanie się charakteru (teoria charakterologiczno-rozwojowa wg M. Johnsona
(schizoidalny, oralny, narcystyczny, masochistyczny, histeryczny, obsesyjny). Ekspresja
energetyczna (miąższowo-kostna). Znajomośd psychiki pacjenta.
PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder) – traumatyczne przeżycie powypadkowe. Działanie
psychiki po silnych urazach. Zespół objawów – charakterystyczne cechy. Umiejętnośd pomocy
pacjentowi (rodzinie pacjenta).
Borderline – zaburzenia z pogranicza. Objawy niebędące chorobą psychiczną, ale
dysfunkcyjne na tyle, że jednostka nie jest uważana (i sama nie uznaje siebie) za zdrową
psychicznie.
Asertywnośd oraz umiejętnośd komunikacji w grupie i zespole (z pacjentem, z rodziną). Test
asertywności, rodzaje. Działanie w sytuacjach trudnych.
Literatura podstawowa:
Adler R., Rosenfeld L. B., Relacje interpersonalne, Rebis, Poznao 2007.
Ashcraft D., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 2002.
Alberti R., Emmons M., Asertywnośd: sięgaj po to, czego chcesz, nie raniąc innych, GWP,
Gdaosk 2002.
Cierpiałowska L., Psychopatologie, Scholar, Warszawa 2007.
Dudek B., Zaburzenia po stresie traumatycznym, GWP, Gdaosk 2003.
Field D., Osobowości rodzinne, Logos, Warszawa 1999.
Gasiul H., Teorie emocji i motywacji, UKSW, Warszawa 2002.
Goldstein E., Zaburzenia z pogranicza, GWP, Gdaosk 2003.
Johnson S., Style charakteru, Zysk i S-ka, Poznao 1994.
Meyer R., Psychopatologia, GWP, Gdaosk 2003.
Pervin L. A., Psychologia osobowości, GWP, Gdaosk 2002.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 153
Literatura uzupełniająca:
Hall C., Lindzey G., Teorie osobowości, PWN, Warszawa 1994.
Heszen I. Sęk H., Psychologia zdrowia, PWN, Warszawa 2008.
Rolls G., Najciekawsze przypadki w psychologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellooskiego,
Kraków 2010.
Salmon P., Psychologia w medycynie, GWP, Gdaosk 2002.
Strelau J., Osobowośd a ekstremalny stres, GWP, Gdaosk 2004.
Strelau J., Psychologia, T. 1-3, GWP, Gdaosk 2000.
de Walden-Gałuszko K., Podstawy opieki paliatywnej, PZWL, Warszawa 2006.
Zimbardo P., Psychologia i życie, PWN, Warszawa 1999.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 154
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia, fizjologia, patologia układu krążenia,
Moduły wprowadzające / wymagania psychologia.
wstępne:
Wymagania wstępne – efekty kształcenia uzyskane
w wyniku realizacji w/w przedmiotów
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
REHABILITACJA MEDYCZNA W
KARDIOLOGII
lek. med. Agata Skwarek
Osoby prowadzące:
lek. med. Dominika Pawłowska - Mróz
studia
studia
stacjonarne niestacjonarne
Forma studiów
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30/20
20/10
praca własna studenta:
25
45
Cele modułu:
liczba
punktów
ECTS
3
Teoretyczne i praktyczne opanowanie podstawowych
wiadomości z wybranych jednostek chorobowych z zakresu
kardiologii umożliwiające planowanie procesu rehabilitacji
Efekty kształcenia:
Wiedza: student definiuje objawy wybranych jednostek chorobowych w kardiologii. Potrafi
scharakteryzować przebieg chorób kardiologicznych w stopniu umożliwiającym planowanie
procesu rehabilitacji. Ilustruje przebieg chorób kardiologicznych, z uwzględnieniem
mechanizmu i dynamiki rozwijających się zmian, ich odwracalności, mechanizmów
kompensacyjnych i powiązań przyczynowo- skutkowych między objawami.
Umiejętności: Student kwalifikuje chorego do rehabilitacji kardiologicznej na podstawie oceny
podstawowych dolegliwości. Ocenia stan pacjenta na podstawie skali duszności,
zna wskazania i przeciwwskazania oraz potrafi wykonać i ocenić wynik prostych prób
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 155
wysiłkowych (np.6MWT), pulsoksymetrii. Na podstawie zdobytej wiedzy konstruuje
organizacyjne program rehabilitacji kardiologicznej pacjenta.
Kompetencje społeczne: student wykazuje odpowiedzialność w ocenie możliwość
rozwiązania problemów praktycznych w związku z zaistniałym problemem wynikającym
z choroby serca. Zachowuje otwartość w komunikowaniu się z chorym i jego rodziną
w zakresie problemów związanych z procesem usprawniania kardiologicznego
Forma zajęć/metody
dydaktyczne:
wykład problemowy,
wykład konwersatoryjny,
pogadanka, film, pokaz, ćwiczenia przedmiotowe, instruktaż
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną i egzaminem
W ramach zaliczenia przedmiotu studenci są oceniani na podstawie:
Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę w formie testu jednokrotnego wyboru z elementami
opisowymi
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne
Treści programowe:
Choroby układu krążenia –informacje ogólne, zapobieganie,
Choroba wieocowa – rozpoznawanie,
Ostre zespoły wieocowe,
Zaburzenia rytmu serca,
Wady serca,
Niewydolnośd serca,
Nadciśnienie tętnicze,
Kardiomiopatie,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 156
Choroby naczyo i inne choroby układu krążenia,
Cukrzyca i otyłośd,
Metody leczenia stosowane w chorobach układu krążenia,
Badania dodatkowe w chorobach układu krążenia,
Kwalifikacja chorych do programu rehabilitacji kardiologicznej.
Badanie tętna, ciśnienia krwi, obserwacja badania echo, próby wysiłkowe z rejestracją EKG,
badania spiroergometryczne,
Zapoznanie z działaniem kardiowertera-defibrylatora,
Zasady resuscytacji krążeniowo-oddechowej,
Próba pionizacyjna,
Wskaźnik kostka-ramię,
Programy rehabilitacji kardiologicznej.
Literatura podstawowa:
Straburzyńska-Lupa A., Straburzyński G.: Fizjoterapia z elementami klinicznymi
Wydawnictwo Lekarskie PZWL 2008
Rehabilitacja kardiologiczna w Kardiologia (red.) Szczeklik A. Tendera M. Medycyna
Praktyczna 2010
Sekcja Rehabilitacji Kardiologicznej i Fizjologii Wysiłku Polskiego Towarzystwa
Kardiologicznego Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna. Stanowisko Komisji ds.
Opracowania Standardów Rehabilitacji Kardiologicznej Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji,
Folia Cardiologica, 2004, tom 11, supl. A
Piotrowicz R. Piotrowicz E.: Kompleksowa Rehabilitacja Kardiologiczna w: Kardiologia z
elementami angiologii (red)
Literatura uzupełniająca:
Woźniewski M. Kołodziej J.: Rehabilitacja w chirurgii. PZWL 2006
European Journal of Cardiovascular Prevention & Rehabilitation
Pruszczyk P. Hryniewicz T. Drożdż J, Medical Tribune Polska, Warszawa 2009,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 157
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
SEMINARIUM DYPLOMOWE
w zależności od wyboru tematu pracy
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
0/60
0/30
praca własna studenta:
190
220
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
10
Cele modułu:
Zapoznanie studenta z techniką pisania pracy, sposobami
zbierania i wykorzystywania źródeł naukowych.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna technikę pisania pracy dyplomowej, sposoby poszukiwania i
wykorzystania źródeł naukowych.
Umiejętności: Student potrafi przygotowad pracę dyplomową zgodnie z zasadami, ze
szczególnym uwzględnieniem poszanowania praw własności intelektualnej.
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę uczelnia się przez całe życie.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Seminarium, dyskusja
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 158
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: przygotowanie pracy dyplomowej
Umiejętności: przygotowanie pracy dyplomowej
Kompetencje społeczne: zaliczenie na podstawie głosu w dyskusji nad pracą
Treści programowe:
Wstęp. Określanie problematyki badawczej i tematu pracy.
Zasady formułowania celów pracy.
Techniki poszukiwania literatury przedmiotu.
Technika pisania pracy.
Koncepcja pracy – konstrukcja i plan.
Dokładne opracowywanie wcześniej wytyczonych celów pracy w oparciu o zebrany materiał
badawczy.
Usystematyzowanie wyników badao i ocena wniosków płynących z pracy pod kątem
wcześniej założonych celów pracy.
Poznanie dodatkowych form przedstawienia wiarygodności wyników badao i metod
statystycznych.
Poznanie metod stosowania piśmiennictwa naukowego i różnych technik cytowania włącznie
z piśmiennictwem internetowym.
Sposoby wykorzystania zasobów bibliotecznych, specjalistycznych przeglądarek.
Literatura podstawowa:
Babbie E.: Badania społeczne w praktyce. Warszawa 2003.
Kamioski S.: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin 1992.
Bod J.: Jak pisad pracę magisterską. Kolonia, Wrocław 2001.
Cabarelli G., Łucki Z.: Jak przygotowad pracę dyplomową lub doktorską. Universitas,
Kraków 1998.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 159
Pułło A.: Prace magisterskie i licencjackie. Wskazówki dla studentów. WP PWN, Warszawa 2000.
Urban S., Ładooski W.: Jak napisad dobrą pracę magisterską. Wydawnictwo AE im. Oskara Langego,
Wrocław 1997.
Literatura uzupełniająca:
Ajdukiewicz K.: Logika pragmatyczna. Warszawa 1965.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 160
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Podstawowa wiedza w zakresie socjologii
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
SOCJOLOGIA MEDYCYNY
Dr Barbara Lejzerowicz-Zajączkowska
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
30/0
15/0
praca własna studenta:
20
35
liczba punktów
ECTS
2
Cele modułu:
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą w zakresie
socjologii medycyny, ze szczególnym uwzględnieniem
przydatności tej wiedzy w przyszłej pracy zawodowej.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna podstawowe pojęcia z zakresu nauk społecznych, identyfikuje metody
badao socjologicznych, posiada wiedzę o zdrowiu jako podstawowym pojęciu socjologii
medycyny, rozumie społeczne role chorego, jego rodziny, lekarza oraz funkcje instytucji
medycznych.
Umiejętności: Student wykorzystuje metody obserwacji socjologicznej pacjenta i procesu
leczenia, wykrywa problemy społeczne w relacjach pacjent a pracownik służby zdrowia, radzi
sobie z problemami w trakcie pracy z osobami niepełnosprawnymi i zależnymi.
Kompetencje społeczne: Student jest wrażliwy na istotne kwestie związane z
funkcjonowaniem człowieka chorego, zależnego, niepełnosprawnego we współczesnym
świecie, wykazuje świadomośd istotności fundamentalnych etapów życia człowieka: narodzin,
życia, cierpienia i śmierci.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 161
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie ustne
Umiejętności: zaliczenie ustne
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne
Treści programowe:
Wprowadzenie do zajęd. Zapoznanie z podstawowymi pojęciami socjologicznymi, nazwiskami
socjologów i bioetyków.
Socjologia oraz jej definicja. Socjologia medycyny i jej związki z socjologią ogólną.
Socjologiczne koncepcje zdrowia i choroby.
Społeczne role osób świadczących usługi medyczne i rehabilitacyjne (lekarz, pielęgniarka,
rehabilitant) i ich uwarunkowania. Zagadnienie profesjonalizacji tych ról.
Pacjent jako podmiot i przedmiot procesu leczenia i rehabilitacji. Modele relacji: pacjentlekarz, pacjent-szpital.
Instytucje służby zdrowia (ośrodek rehabilitacyjny, przychodnia, szpital) jako przykłady
organizacji społecznych. Funkcjonowanie instytucji medycznych.
Leczenie jako proces społeczny.
Promocja zdrowia: postawy społeczne wobec zdrowia.
Choroba, niepełnosprawnośd jako stygmat społeczny.
Rehabilitacja i integracja osób niepełnosprawnych.
Stan zdrowia a jakośd życia. Osoby z niepełnosprawnością i zależne. Socjologiczne
konsekwencje chorób przewlekłych, niepełnosprawności i starości.
Medycyna jako system społeczny.
Zachowania związane ze zdrowiem i chorobą jako element wiedzy o społeczeostwie.
Korzystanie ze służby zdrowia. Perspektywa socjologiczna.
Postawy społeczne wobec organizacji służby zdrowia i dostępności świadczeń medycznych i
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 162
identyfikacja podstawowych zmiennych je warunkujących.
Patologie społeczne a konsekwencje zdrowotne. Rola lekarza w przeciwdziałaniu zjawiskom
patologicznym.
Literatura podstawowa:
Aktywizacja społeczno-zawodowa osób niepełnosprawnych ruchowo. Poczucie jakości życia
osób niepełnosprawnych, pod red. nauk. I. Ramik-Mażewskiej, G. Leśniewskiej, Szczecin:
„Pedagogium” OR TWP, 2008
Bauman Z., Socjologia, Poznań 1996.
Berger P.L., Luckmann T., Społeczne tworzenie rzeczywistości, Warszawa: PIW, 1983.
Błeszyoska K., Niepełnosprawnośd a struktura identyfikacji społecznych, Wydawnictwo
Akademickie ŻAK, Warszawa 2001
Bourdieu P., Wacquant, Zaproszenie do socjologii refleksyjnej, Warszawa 2001.
Goffman E., Człowiek w teatrze życia codziennego, Warszawa: PIW, 1981.
Jakubowska-Branicka I., Czy jesteśmy inni? Czyli w poszukiwaniu absolutnego autorytetu.
Ostrowska A. (red.), Wstęp do socjologii medycyny, Warszawa 1990
Ostrowska A., Relacja pacjent-lekarz, nowa jakośd? W: Promocja zdrowia. Nauki Społeczne i
Medycyna, nr. 21/2001.
Ostrowska A., Śmierd w doświadczeniu jednostki i społeczeostwa, Warszawa 1991.
Piątkowski W., Baraoski J. (red.), Zdrowie i choroba. Wybrane problemy socjologii medycyny,
Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław 2002.
Sokołowska M, Socjologia medycyny, *w:+ Ostrowska A. (red.), Wstęp do socjologii medycyny,
Warszawa 1990
Tobiasz-Adamczyk B., Relacje lekarz-pacjent w perspektywie socjologii medycyny, Wyd. UJ
Kraków 2001
Literatura uzupełniająca:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 163
Auleytner J., Instytucje polityki społecznej. Podmioty i funkcje, Warszawa 1996 BORIS
Becker G., Ekonomiczna teoria zachowań ludzkich, Warszawa: PWN, 1990.
Berger Peter L., Zaproszenie do socjologii, Warszawa: PWN, 2001.
Golinowska S., Pomoc społeczna – zmiany i warunki skutecznego działania, Warszawa 2002.
Goodman N., Wstęp do socjologii, Warszawa 2001.
Krasnodębski Z., Rozumienie ludzkiego zachowania, Warszawa: PIW, 1986.
Melosik Z., Edukacja globalna: nadzieje i kontrowersje
Marzec D., Rodzina i formy jej wspomagania, Kraków 2001.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 164
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Obsługa komputera
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
TECHNOLOGIA INFORMACYJNA
Mgr Monika Drewnik
Osoby prowadzące:
Forma studiów
studia stacjonarne
studia niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/dw
zajęcia zorganizowane:
15/15
15/15
praca własna studenta:
20
20
liczba punktów
ECTS
2
Cele modułu:
Zapoznanie studenta z możliwościami wykorzystania różnych
narzędzi informatycznych w pracy rehabilitanta. Prezentacja
wiedzy za pomocą sprzętu komputerowego. Pozyskiwanie,
analiza i przetwarzanie informacji z użyciem systemów
informatycznych oraz sieci komputerowych.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student posiada wiedzę na temat budowy komputera, zna możliwości wykorzystania
różnych narzędzi informatycznych.
Umiejętności: Student konstruuje wykresy w MS Excel i prezentację w MS PowerPoint.
Analizuje i ocenia za pomocą współczynnika korelacji zależnośd, która wystąpiła przed i po
badaniu pacjenta. Planuje i projektuje sposoby rozwiązywania podstawowych problemów
związanych z zastosowaniem komputera.
Kompetencje społeczne: Student pracuje samodzielnie z użyciem komputera, potrafi
rozwiązywad problemy pojawiające się w pracy.
Forma zajęd/metody
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 165
dydaktyczne:
Wykład z prezentacją multimedialną, dwiczenia laboratoryjne
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie ustne
Umiejętności: przygotowanie prezentacji multimedialnej
Kompetencje społeczne: przygotowanie prezentacji multimedialnej
Treści programowe:
Podstawy techniki informatycznej. Podstawowe pojęcia, definicje. Elementy architektury i
funkcjonowania komputera. Podstawowe cechy systemu operacyjnego. Organizacja pamięci
dyskowej, zarządzanie plikami, katalogami. Informacja o sieciach komputerowych.
Oprogramowanie użytkowe, programy narzędziowe.
Przetwarzanie tekstów. Wykorzystanie edytora Word do wspomagania pracy biurowej.
Wykonywanie różnego rodzaju tekstów, tabel, spisów, indeksów itp.
Arkusze kalkulacyjne. Zastosowanie arkusz kalkulacyjnego Excel do wspomagania,
planowania i analizy danych. Pojęcie zeszytu i arkusza. Typy i struktury danych. Sposoby
adresowania komórek i obszarów, nadawanie nazw. Tworzenie formuł. Podstawowe funkcje
matematyczne, logiczne, wyszukiwania i adresu, tekstowe, statystyczne (współczynnik
korelacji) oraz daty i czasu. Tworzenie, formatowanie i modyfikacja wykresów. Wymiana
pomiędzy programem Excel i Word. Przygotowanie arkusza do druku. Zaawansowane
operacje na listach danych. Makrodefinicje.
Grafika menadżerska i prezentacyjna. Wykorzystanie programu PowerPoint do tworzenia
grafiki menadżerskiej lub/i prezentacyjnej. Techniki konstruowania slajdów. Przygotowanie
pokazu prezentacji.
Bazy danych. Podstawowe typy, zasady tworzenia z uwzględnieniem wydajności
przeszukiwania. Zarządzanie danymi w bazie. Usługi informatyczne w sieciach: poczta
elektroniczna, serwisy internetowe, bankowość elektroniczna. Organizacja, miejsce i sposób
pracy z komputerem. Problemy bezpieczeństwa i przestrzegania praw autorskich. Zagrożenia i
sposoby ochrony komputera przed niepowołanym dostępem.
Literatura podstawowa:
M. Cieciura , Podstawy technologii informatycznych z przykładami zastosowao,VIZJA PRESS &
IT, Warszawa 2006.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 166
W. Sikorski, Podstawy technik informatycznych, PWN SA,2007.
G. Kowalczyk, Word 2007 PL. Kurs,Wyd. Helion 2007.
P. Czarny, Excel 2007 PL. Kurs,Wyd. Helion 2007.
Tom Negrino, PO prostu PowerPoint 2007 PL. Wyd. Helion 2008.
Literatura uzupełniająca:
G. Kowalczyk, Word 2007 PL. Dwiczenia praktyczne, Wyd. Helion 2007.
W. Wrotek, Informatyka Europejczyka .Technologia informacyjna, Wyd. Helion 2007.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 167
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Anatomia, Fizjologia, Biomechanika, Kinezjologia
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
TERAPIA MANUALNA
Dr Ryszard Kaczor
Osoby prowadzące:
Mgr Jacek Zawisza
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
15/45
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
10/35
4
praca własna studenta:
Cele modułu:
40
55
Zapoznanie studenta z metodyką wykonania poszczególnych
form terapii manualnej oraz ich wpływie na organizm
człowieka.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student zna i rozumie podstawy anatomiczne, fizjologiczne i biomechaniczne
niezbędne do stosowania zabiegów z zakresu terapii manualnej. Zna wskazania medyczne do
wykonywania terapii manualnej. Rozumie działanie poszczególnych technik stosowanych w
terapii manualnej.
Umiejętności: Student umie samodzielnie wykonad i zinterpretowad podstawowe testy
niezbędne w diagnostyce w terapii manualnej. Potrafi stosowad techniki wykorzystywane w
terapii manualnej. Potrafi analizowad i wyciągad wnioski na podstawie przeprowadzanych
badao niezbędnych do wykonywania zabiegów w terapii manualnej
Kompetencje społeczne: Student potrafi komunikowad się z pacjentami i innymi członkami
zespołu rehabilitacyjnego. Student jest świadom własnych ograniczeo i w trosce o dobro
pacjenta zachowuje ostrożnośd w wykonaniu zabiegów z zakresu terapii manualnej a jeśli jest
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 168
to konieczne korzysta z doświadczenia innych specjalistów.
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład konwersatoryjny z prezentacją multimedialną,
dwiczenia: doskonalenie umiejętności praktycznych, analiza przypadków
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: egzamin pisemny na ocenę.
Umiejętności: zaliczenie ustne i praktyczne.
Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne.
Treści programowe:
Miejsce terapii manualnej w procesie rehabilitacji.
Wskazania i przeciwwskazania do wykonywania terapii manualnej.
Wywiad, badanie przedmiotowe i badania dodatkowe niezbędne dla prawidłowego
programowania i wykonywania zabiegów z zakresu terapii manualnej.
Wskazania, przeciwwskazania i techniki wykonywania trakcji, mobilizacji i manipulacji w
stawach kręgosłupa i stawach obwodowych.
Literatura podstawowa:
Zbigniew Arkuszewski Podręcznik Medycyny Manualnej – podręcznik 1,2 wydanie Kraków
2007 Elipsa-Jaim s.c.
Karel Lewitt Terapia Manualna wydanie Warszawa 2003 PZWL
Herbert Frisch Terapia Manualna – Poradnik wykonywania Dwiczeo wydanie Warszawa 2005
PZWL
Freddy M. Kaltenborn Kręgosłup badanie manualne i mobilizacja wydanie Lubicz 1998
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 169
Wydawnictwo Rolewski
Freddy M. Kaltenborn Manualne mobilizacje stawów kooczyn wydanie Lubicz 1998
Wydawnictwo Rolewski
Literatura uzupełniająca:
Kasperczyk T., Kmak S. Masaż punktowy i inne metody refleksoterapii. „Kasper” 2003
Słobodzian J., Rakowski A. Terapia manualna w zespołach bólowych kręgosłupa
Lędźwiowo - krzyżowego wydawnictwo CTM Poznao 2001
Hartman L. Podręcznik technik osteopatycznych w leczeniu manualnym kręgosłupa i stawów
obwodowych wydawnictwo ZL Natura Kielce 1999
Ackermann W.P. Chiropraktyka ukierunkowana. Diagnoza i technika wydawnictwo Natura
Medica Poznao 1997
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 170
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia, fizjologia, patologia, podstawy
fizjoterapii
Moduły wprowadzające / wymagania Znajomość anatomii czynnościowej narządu ruchu,
fizjologii narządu ruchu, znajomość najczęstszych
wstępne:
nieprawidłowości narządu ruchu, znajomość
podstawowych oddziaływań fizjoterapeutycznych
wobec narządu ruchu.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
TRAUMATOLOGIA
Osoby prowadzące:
Dr n. med. Krzysztof Wasiak
Forma studiów
studia
studia
stacjonarne niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
45
25
praca własna studenta:
80
100
Cele modułu:
liczba
punktów
ECTS
5
Teoretyczne opanowanie podstawowych wiadomości
z zakresu podziału oraz sposobu leczenia obrażeń narządu
ruchu.
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student zna podstawowe dane epidemiologiczne dotyczące urazów w naszym kraju.
student definiuje czynniki fizyczne powodujące urazy oraz podziały urazów.
student opisuje najczęstsze typy urazów narządów wewnętrznych oraz narządu ruchu.
student zna charakterystykę i typowe objawy poszczególnych typów urazów.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 171
student definiuje najczęstsze sposoby leczenia obrażeo narządu ruchu.
Umiejętności:
student potrafi przyporządkowad objawy typowych urazów do ich rodzaju.
student potrafi na podstawie zdjęd RTG rozpoznad najczęstsze i najprostsze
do rozpoznania typy uszkodzeo kości.
Kompetencje społeczne:
student rozumie rolę fizjoterapeuty w procesie rehabilitacji pourazowej narządu ruchu.
student potrafi zrozumied najczęstsze problemy pacjentów po urazach.
Forma zajęć/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną, z dużą ilością oryginalnych zdjęć stanów pourazowych
oraz wyników badań obrazowych (RTG, CT, MRI)
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę w formie testu jednokrotnego wyboru
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne
Treści programowe:
Epidemiologia urazów
Urazy głowy i szyi
Urazy klatki piersiowej i brzucha
Urazy nerwów i naczyń obwodowych
Urazy obręczy barkowej i kończyny górnej
Urazy obręczy biodrowej i kończyny dolnej
Urazy kręgosłupa.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 172
Literatura podstawowa:
Kiwerski J. Rehabilitacja medyczna Wydawnictwo Lekarskie PZWL
Tylman D. Traumatologia PZWL
Literatura uzupełniająca:
Marciniak W., Szulc A. red. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja Wydawnictwo
Lekarskie PZWL
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 173
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
Podstawowa wiedza z zakresu psychologii i różnych
form turystyki
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
TURYSTYKA I REKREACJA OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Osoby prowadzące:
Dr Piotr Tederko
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30
15
praca własna studenta:
70
85
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
4
Cele modułu:
Zapoznanie studenta z zagadnieniami dotyczącymi
organizacji turystyki i rekreacji oraz wybranych zagadnieo z
zakresu sportu osób niepełnosprawnych
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student potrafi przedstawid zagadnienia dotyczące organizacji turystyki i rekreacji oraz
wybranych zagadnieo z zakresu sportu osób niepełnosprawnych,
student definiuje rolę działao związanych z turystyką i rekreacją w procesie kompleksowej
rehabilitacji oraz wybranych zagadnieo w zakresie polityki zdrowotnej wobec osób z
niepełnosprawnością.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 174
student definiuje wpływu czynników związanych z uprawianiem turystyki i rekreacji na
struktury i funkcje ciała, czynności i uczestnictwo społeczne oraz kontekst środowiskowy osób
z niepełnosprawnością.
Umiejętności:
student wybiera sposób i ocenia zasadnośd i adekwatnośd różnych form aktywności
turystycznej i rekreacyjnej u osób z poszczególnymi rodzajami niepełnosprawności,
student na podstawie analizy potrafi przewidzied korzystne i uboczne efekty takich
oddziaływao.
student potrafi zaproponowad osobie z niepełnosprawnością właściwy dla niej i zgodny z jej
zainteresowaniami oraz możliwościami rodzaj aktywności z dziedziny turystyki rekreacji.
Kompetencje społeczne:
student samodzielnie wykonuje powierzone mu zadania i właściwie organizuje prace własną
student współpracuje i współdziała z przedstawicielami innych zawodów i administracji w zakresie
ochrony zdrowia
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza i Umiejętności: zaliczenie pisemne z oceną
Kompetencje społeczne: ocenie podlega postawa studenta wobec przedmiotu i
zaangażowanie w pracy w grupie
Treści programowe:
Podstawowe pojęcia, organizacja i walory turystyki w zakresie przywracania sprawności,
Bariery uprawiania turystyki przez osoby z niepełnosprawnością i specyficzne potrzeby osób
niepełnosprawnych w zakresie uprawiania turystyki,
Zadania i formy rekreacji osób niepełnosprawnych,
Turystyka zdrowotna, sport osób niepełnosprawnych,
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 175
Turystyka, rekreacja i sport w wybranych grupach osób z niepełnosprawnością:
niepełnosprawni z uszkodzeniem narządu wzroku, niepełnosprawni z uszkodzeniem narządu
słuchu, osoby z niepełnosprawnością umysłową, osoby z niepełnosprawnością w przebiegu
zaburzeo metabolicznych, osoby z chorobą wieocową, osoby w podeszłym wieku.
Literatura podstawowa:
Łobożewicz T. Turystyka i rekreacja ludzi niepełnosprawnych. WSE, Warszawa 2000
Kasprzak W, Maokowska A. Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA, PZWL, Warszawa
2008
Literatura uzupełniająca:
Ślężyoski J, Pertyoski W. Postęp w turystyce na rzecz osób specjalnych potrzeb. PSON,
Kraków, 1995
Skalska T. Turystyka osób niepełnosprawnych, ograniczenia i możliwości rozwoju. WSHGiT,
Warszawa 2004
Janiszewski M. Rekreacja ruchowa dla osob niepełnosprawnych. Łódź 1989
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 176
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Nazwa jednostki prowadzącej kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
PIERWSZY
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Moduły wprowadzające / wymagania
wstępne:
brak
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Mgr Michał Starczewski
Osoby prowadzące:
Mgr Anna Kopiczko
Forma studiów
studia
stacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
0/60
studia niestacjonarne
w/dw
liczba punktów
ECTS
0/30
2
praca własna studenta:
Cele modułu:
0
20
Zapoznanie studenta z prawidłowym wykonywaniem
wybranego przez niego rodzaju dwiczeo.
Efekty kształcenia:
Wiedza: Student wie jak prawidłowo wykonywad wybrany rodzaj dwiczeo.
Umiejętności: Student potrafi prawidłowo wykonad wybrany rodzaj dwiczeo.
Kompetencje społeczne: Student dba o poziom swej sprawności fizycznej
Forma zajęd/metody
dydaktyczne:
Dwiczenia w wybranym przez studenta zakresie
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 177
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Wiedza: sprawdzian praktyczny na zajęciach
Umiejętności: sprawdzian praktyczny na zajęciach
Kompetencje społeczne: sprawdzian praktyczny na zajęciach
Treści programowe:
Wstęp. Podstawowe pojęcia - wysiłek fizyczny: rodzaje, cechy, adaptacja organizmu do
wysiłku. Pojęcie motoryczności, rozwój cech motorycznych w toku rozwoju osobniczego.
Charakterystyka cech motorycznych: siła – pojęcie i uwarunkowanie.
Charakterystyka cech motorycznych: szybkośd – pojęcie i uwarunkowanie.
Charakterystyka cech motorycznych: wytrzymałośd – pojęcie i uwarunkowanie.
Charakterystyka cech motorycznych: gibkośd – pojęcie i uwarunkowanie.
Charakterystyka cech motorycznych: skocznośd - pojęcie i uwarunkowanie.
Charakterystyka cech motorycznych: koordynacja ruchowa – pojęcie i uwarunkowanie.
Metody kształtowania cech motorycznych: trening szybkości, metody kształtowania siły
mięśniowej, metody kształtowania wytrzymałości, dwiczenia rozwijające skocznośd, dwiczenia
rozwijające koordynację ruchową.
Organizacja, bezpieczeostwo i higiena zajęd ruchowych.
Dwiczenia:
Gimnastyka
Gry zespołowe
Siłownia
Pływanie
Sztuki walki
Inne
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 178
Literatura podstawowa:
Fidelus K., Kocjasz L.: Atlas dwiczeo fizycznych. Polska federacja sportu wyczynowego.
Mazurek L.: Słownictwo i gimnastyka. Sport i Turystyka. Warszawa 1997.
Nowotny J.: Kształtownie umiejętności ruchowych – podstawy teoretyczne oraz aspekty
praktyczne, Śl. A.M. Katowice 2002.
Stefaniak T.: Atlas uniwersalnych dwiczeo siłowych. Wrocław 2001.
Hucioski T.: Koszykówka. Atlas dwiczeo. Warszawa 1992.
Marciszewska B.: Sport dla wszystkich: rekreacja dla każdego. Cz. 1,2,3. 1994, 1995, 1996.
Literatura uzupełniająca:
Strzeżewski S.: Proces wychowania w kulturze fizycznej. WSiP Warszawa 1986.
Trzęśniewski R.: Zabawy i gry ruchowe. Sport i Turystyka. Warszawa 1974.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 179
WYŻSZA SZKOŁA REHABILITACJI
Z SIEDZIBĄ W WARSZAWIE
Nazwa jednostki prowadzącej
kierunek:
WYDZIAŁ REHABILITACJI
Nazwa kierunku:
FIZJOTERAPIA
Poziom kształcenia:
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
Profil kształcenia:
PRAKTYCZNY
Anatomia, fizjologia, patologia, podstawy
fizjoterapii / znajomość anatomii czynnościowej
narządu ruchu, fizjologii narządu ruchu, znajomość
Moduły wprowadzające / wymagania
najczęstszych nieprawidłowości i następstw urazów
wstępne:
narządu ruchu, znajomość podstawowych
oddziaływań fizjoterapeutycznych wobec narządu
ruchu.
Nazwa modułu (przedmiot lub grupa
przedmiotów):
ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE
Osoby prowadzące:
Dr n. med. Krzysztof Wasiak
Forma studiów
studia
studia
stacjonarne niestacjonarne
/liczba godzin/liczba punktów ECTS:
w/ćw
w/ćw
zajęcia zorganizowane:
30
15
praca własna studenta:
20
35
Cele modułu:
liczba
punktów
ECTS
2
Przedstawienie studentom teoretycznej i praktycznej wiedzy
dotyczącej zastosowania przedmiotów ortopedycznych w
praktyce fizjoterapeuty.
Efekty kształcenia:
Wiedza:
student zna rolę przedmiotów ortopedycznych (ortoz, protez oraz pomocy ortopedycznych)
w rehabilitacji.
student wymienia poszczególne grupy środków ortopedycznych, ich podstawowe
zastosowanie i ograniczenia ich stosowania.
studenta budowę tych środków oraz podstawowe zasady ich działania.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 180
Zna budowę przedmiotów ortopedycznych i zastosowanie wózków inwalidzkich oraz zasady
ich doboru.
Umiejętności:
student potrafi ocenid podstawowe potrzeby pacjenta w zakresie zastosowania zaopatrzenia
ortopedycznego.
student potrafi ocenid prawidłowośd zalecenia i wykonania podstawowych przedmiotów
ortopedycznych.
student naucza pacjentów korzystania z tych przedmiotów
student potrafi reagowad na najczęstsze nieprawidłowości w stosowaniu przedmiotów
ortopedycznych.
Kompetencje społeczne:
student zachowuje krytycyzm wobec oferowanych w sklepach ortopedycznych gotowych
wyrobów ortopedycznych.
student potrafi współpracowad z zakładami wytwarzającymi przedmioty ortopedyczne na
miarę
student potrafi przedstawiad pacjentom zyski i ewentualne zagrożenia płynące
z zastosowania zaopatrzenia ortopedycznego.
Forma zajęć/metody
dydaktyczne:
wykład z prezentacją multimedialną
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu w odniesieniu do efektów kształcenia:
Przedmiot kończy się zaliczeniem z oceną i egzaminem. W ramach zaliczenia przedmiotu
studenci są oceniani na podstawie:
Wiedza: zaliczenie pisemne na ocenę w formie testu jednokrotnego wyboru.
Umiejętności i Kompetencje społeczne: zaliczenie ustne i praktyczne.
Treści programowe:
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 181
Cele zastosowania zaopatrzenia ortopedycznego, podział wyrobów ortopedycznych, materiały
i technologie wykonania wyrobów ortopedycznych.
Kliniczne problemy amputacji kończyn.
Budowa i dobór protez kończyn górnych i dolnych.
Zasady działania i dobór ortoz kończyn górnych i dolnych.
Zaopatrzenie ortotyczne szyj i tułowia.
Budowa i zastosowanie obuwia ortopedycznego oraz wkładek ortopedycznych.
Możliwości zastosowania pomocy ortopedycznych u osób niepełnosprawnych.
Literatura podstawowa:
Przeździak B., Nyka W. Zastosowanie kliniczne protez, ortoz i środków pomocniczych. Via
Medica Gdańsk 2008.
Literatura uzupełniająca:
Myśliborski T. Zaopatrzenie ortopedyczne. PZWL Warszawa 1985
Marciniak W., Szulc A. Wiktora Degi Ortopedia i Rehabilitacja. PZWL Warszawa 2003.
Kiwerski J. Rehabilitacja Medyczna. PZWL Warszawa 2005.
Wyższa Szkoła Rehabilitacji w Warszawie
ul.Obozowa 20
Strona 182

Podobne dokumenty