2. Opis techniczny

C Z Ę Ś Ć
O P I S O W A
OPIS
TECHNICZNY
PROJEKTU
ULICY
ZAMIENNEGO
BUDOWLANEGO
WIGIERSKIEJ
W
DO
I
SUWAŁKACH
1.
Przedmiot i cel inwestycji
1.1.
Zakres przedmiotu zamówienia:
BUDOWY
PRZYLEGŁYCH
-
ETAP
II
Pierwotna dokumentacja projektowa została opracowana dla zadania pod nazwą
„Budowa ulicy Wigierskiej i przyległych w Suwałkach – Etap II”.
Zakres zamiennego projektu budowlanego dla w/w zadania obejmuje:
budowę sieci wodociągowej z rur PE Ø 40÷160 mm w km rob. 0+301,68 oraz na odcinku od
km rob. 0+408,50 do km rob. 0+454,67;
budowę odcinka kanalizacji sanitarnej z rur PCV Ø 200÷315 mm na odcinku od km rob.
0+255,50 do km rob. 0+464,50, wraz z kanałem tłocznym z rur PE Ø 110 mm oraz z
tłocznią ścieków typu TSB2.15.;
budowę odcinka kanalizacji deszczowej z rur PP Ø 160÷200 mm na odcinku od km rob.
0+314,50 do km rob. 0+456,00;
przebudowę odcinka kanalizacji deszczowej z rur PP oraz GRP Ø 800 mm na odcinku od km
rob. 0+322,50 do km rob. 0+384,50;
budowę drenażu z rur PCV Ø 160 mm na odcinku od km rob. 0+434,50 do km rob.
0+519,00;
przebudowę doziemnej (kablowej) sieci telekomunikacyjnej na odcinku od km rob. 0+317,00
do km rob. 0+359,50;
budowę zjazdów indywidualnych z brukowej kostki betonowej do posesji prywatnych wraz
z odwodnieniem liniowym na szerokości zjazdów.
1.2.
1).
2).
3).
4).
5).
6).
Podstawa opracowania i materiały wyjściowe
Umowa
pomiędzy
Inwestorem:
Gmina
Miasto
Suwałki,
z
siedzibą
16-400 Suwałki, ul. Mickiewicza 1; a wykonawcą: Przedsiębiorstwem POLNET Sp. z o.o., z
siedzibą 16-300 Augustów, ul. Wypusty 3.
Wtórnik mapy sytuacyjno-wysokościowej w skali 1:500, aktualny na dzień 13.12.2011 r.
Pierwotny Projekt Budowlany dla zadania pod nazwą „Budowa ulicy Wigierskiej
i przyległych w Suwałkach – Etap II”.
Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego miasta Suwałk ograniczonego ulicami
T. Kościuszki, A. Mickiewicza oraz rzeką Czarną Hańczą, a także Miejscowy Plan
Zagospodarowania Przestrzennego rejonu ulicy Zarzecze w Suwałkach.
Wypisy z rejestru gruntów terenu objętego projektem.
Warunki techniczne na:
- odprowadzenie wód opadowych, wydane przez MDI w Suwałkach,
- przebudowę infrastruktury TP, wydane przez TP S.A. obszar eksploatacji w
Olsztynie,
- przebudowę i uzupełnienie uzbrojenia wod.-kan., wydane przez PWiK w Suwałkach,
7).
8).
9).
10).
11).
12).
13).
14).
15).
16).
1.3.
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w
sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich
usytuowanie (tekst jednolity Dz.U. Nr 43, poz. 430 z 1999r).
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane ( Dz. U. Nr 89 poz. 414 z 1994 roku,
z późniejszymi zmianami).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowego
zakresu i formy projektu budowlanego (Dz. U. Nr 120 poz. 1133 z dnia 10 lipca 2003 r.).
Ustawa z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji
inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.).
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych
warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń
bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach.
Normy i przepisy dotyczące projektowania i wykonania kanalizacji deszczowych,
sanitarnych i sieci wodociągowych.
Katalog Typowych Konstrukcji Nawierzchni Podatnych i Półsztywnych, IBDiM.
Katalog Powtarzalnych Elementów Drogowych (KEPD) opr. „Transprojekt - Warszawa".
Uzgodnienia branżowe.
Pomiary własne.
Stan prawny nieruchomości
Inwestycja prowadzona będzie na następujących działkach ewidencyjnych: 31359, 31360/1,
31361/2, 31362/3, 31362/5, 30801/3, 30802/2, 30798/6, 30798/7, 30798/9, 30798/13, 30798/15,
30798/19, 30798/21, 30799/1.
Nieruchomości te położone są w obrębach ewidencyjnych numer 0006 i 0007, jednostka
ewidencyjna: miasto Suwałki.
Pierwotny projekt nowych ulic miejskich wraz z infrastrukturą techniczną przebiegał
w części po terenach, gdzie nie były wcześniej lokalizowane drogi. Niezbędne było więc
pozyskanie dodatkowych terenów i przekształcenie ich na pas drogowy ul. Zarzecze.
Grunty te zostały pozyskane na podstawie geodezyjnych podziałów nieruchomości,
sporządzonych przez uprawnionego geodetę, zgodnie z założeniami Ustawy z dnia 10 kwietnia
2003 roku o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg
publicznych (Dz.U. z 2003 roku Nr 80, poz. 721 z późniejszymi zmianami).
W momencie uprawomocnienia się Decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej
grunty, na których dokonano podziałów, zostały przekształcone na pas drogowy i stały się
własnością Inwestora.
2.
Stan istniejący
2.1.
Informacje ogólne
Opracowaniem objęto odcinek ulicy Zarzecze, zlokalizowany w bliskiej odległości od
centrum miasta Suwałki, oraz znaczną część terenów pobliskich. W większości obszar ten jest
niezagospodarowany z uwagi na występujące w podłożu grunty organiczne, w części zajęty
jest pod zabudowę jednorodzinną.
Rozpatrywana ulica Zarzecze to droga powiatowa nr 2431B. Jest ciągiem komunikacyjnym
zaliczanym do klasy technicznej „Z”.
2.2. Istniejące przekroje normalne
Ulica Zarzecze na rozpatrywanym odcinku posiada przekrój jednojezdniowy 1x2. Jest to
jezdnia dwukierunkowa o zmiennej szerokości z zakresu 7,00 ÷ 10,00 m.
Chodniki zmiennej szerokości - wykonane z płytek chodnikowych oraz z brukowej kostki
betonowej - są oddzielone od jezdni pasem zieleni.
Wjazdy publiczne zapewniające obsługę parkingów posiadają nawierzchnię z mas
bitumicznych, zaś wjazdy indywidualne służące zapewnieniu dojazdu do posesji posiadają
nawierzchnię wykonaną z kostki betonowej.
2.3. Istniejące uzbrojenie techniczne terenu
Na terenie planowanej inwestycji występują urządzenia infrastruktury technicznej nie
związanej z drogą, w skład której wchodzą:
sieć telekomunikacyjna;
sieć energetyczna NN i SN;
sieć wodociągowa;
sieć kanalizacji deszczowej i sanitarnej.
2.4. Odwodnienie
Odwodnienie jezdni odbywa się metodą powierzchniowego spływu wód opadowych
i roztopowych do istniejącej kanalizacji deszczowej za pośrednictwem wpustów deszczowych.
Z uwagi na bardzo zły stan techniczny kanału deszczowego Ø 600 mm w ulicy
Zarzecze, w pierwotnej dokumentacji projektowej przewidziano całkowitą jego przebudowę,
zaś projektowane wpusty rozlokowano zgodnie z zasadami obowiązującymi w projektowaniu
kanalizacji deszczowej
i dostosowano do nowej niwelety drogi, a także
projektowanej linii krawężnika.
2.5. Obiekty inżynierskie
W stanie istniejącym na ulicy Zarzecze nie występują obiekty inżynierskie.
3.
Warunki gruntowo - wodne
Warunki gruntowo-wodne dla omawianej inwestycji określono na podstawie badań
wykonanych przez Przedsiębiorstwo geologiczne EKO-GEO w Suwałkach.
Rozpoznanie warunków gruntowo-wodnych wykonano na podstawie badań polowych i
laboratoryjnych. W trakcie prac terenowych dokonano oceny makroskopowej gruntów, na
podstawie której ustalono rodzaj gruntu, stan, wilgotność, barwę oraz obecność części
organicznych. W celu pełniejszej oceny gruntów pobrano próbki do badań laboratoryjnych.
Z analizy wyników badań wynika, że na terenie będącym przedmiotem opracowania
generalnie dominują grunty sypkie reprezentowane przez różne frakcje granulometryczne.
Grunty te wykształcone są w postaci żwirów, pospółek i piasków średnich. W obszarze
opracowania nie stwierdzono występowania wód gruntowych.
Podłoże, z uwagi na występowanie gruntów niewysadzinowych i brak swobodnego
zwierciadła wody, zakwalifikowano do grupy nośności G1.
Strefa przemarzania gruntu dla badanego terenu wynosi hz = 1,4 m ppt.
4.
Projektowane zagospodarowanie terenu
Koncepcję rozwiązań projektowych na planie sytuacyjnym uzgodniono z Inwestorem oraz
z PGE Rejon Energetyczny Suwałki, PWiK w Suwałkach, TP S.A. w Suwałkach.
4.1.
Ogólne założenia projektowe
Przebudowa i rozbudowa ulicy Zarzecze obejmowała:
wykonanie nowej konstrukcji jezdni dla kategorii ruchu KR4;
budowę nowej ulicy stanowiącej połączenie ul. Wigierskiej z ul. Zarzecze;
budowę mostu na rzece Czarna Hańcza;
rozbudowę ul. Zarzecze do połączenia z istniejącym rondem im. Zesłańców Sybiru;
wykonanie parkingów oraz zatok autobusowych dla pojazdów komunikacji miejskiej;
wykonanie chodników oraz ścieżek rowerowych;
budowę infrastruktury towarzyszącej w postaci kanalizacji deszczowej i oświetlenia
ulicznego.
Włączenia projektowanych dróg bocznych zostały zaprojektowane w formie skrzyżowań
prostych, skanalizowanych i z sygnalizacją świetlną. Na poszczególnych skrzyżowaniach
wprowadzone zostały dodatkowe pasy dla relacji skrętnych, o parametrach zgodnych z
obowiązującymi przepisami.
Istniejące zjazdy publiczne i indywidualne rozwiązano do granicy pasa drogowego.
Krawędzie jezdni ograniczono krawężnikiem kamiennym 20x30 cm na ławie betonowej z
oporem. Na przejściach dla pieszych oraz na zjazdach z brukowej kostki betonowej
zastosowano krawężnik kamienny 20x22 cm wyniesiony 4 cm powyżej nawierzchni ulicy.
Bezpośrednio przy krawężniku zaprojektowano opaskę z płyt chodnikowych wibroprasowanych
35x35x5 cm ograniczoną od strony zieleni drogowej obrzeżem betonowym 6x20x100 cm.
Po obu stronach ulicy zaprojektowano ścieżki rowerowe szerokości 2,00 m (z betonowej
kostki brukowej grubości 6 cm koloru czerwonego, cegiełka bez fazki) wraz z przylegającymi
bezpośrednio chodnikami o szerokości 1,50 m (z betonowej kostki brukowej grubości 6 cm
koloru szarego, cegiełka z fazką) z pasem rozdziału o szerokości 0,20 m z kostki typu
„starobruk” koloru grafitowego (łącznie szerokość w świetle 3,70 m). Spadek poprzeczny
chodnika i ścieżki rowerowej wynosi 2 % w kierunku jezdni.
W rejonie projektowanego obiektu mostowego zostały przewidziane połączenia ścieżek
położonych na różnych poziomach. Połączenia ze ścieżkami rowerowymi biegnącymi pod mostem
zostały wykonane w postaci pochylni o nachyleniu około 10%. W celu zapewnienia dostępu dla
osób niepełnosprawnych poruszających się na wózkach inwalidzkich, pochylnie wyposażono w
spoczniki o wymiarach 2,0 x 3,0 m, położone w połowie ich długości.
4.2. Elementy branży drogowej objęte projektem zamiennym
Zjazdy z brukowej kostki betonowej
W ramach projektu zamiennego dla zadania pod nazwą „Budowa ulicy Wigierskiej i
przyległych w Suwałkach – Etap II” projektuje się dodatkowe zjazdy indywidualne z brukowej
kostki betonowej do posesji prywatnych wraz z odwodnieniem liniowym na szerokości zjazdów,
umieszczone w następującej lokalizacji:
w km rob. 0+308,50 (strona lewa) - szerokość zjazdu 4,00 m (według pierwotnej
dokumentacji zjazd obsługujący posesję został zaprojektowany na odcinku S1-S2 w km rob.
0+030,00);
w km rob. 0+312,50 (strona lewa) - szerokość zjazdu 4,00 m (według pierwotnej
dokumentacji zjazd obsługujący posesję został zaprojektowany w km rob. 0+316,50);
w km rob. 0+342,20 (strona prawa) - szerokość zjazdu 6,00 m (według pierwotnej
dokumentacji zjazd o szerokości 4,00 m obsługujący posesję został zaprojektowany w km
rob. 0+343,20);
w km rob. 0+426,00 (strona lewa) - szerokość zjazdu 4,00 m;
w km rob. 0+449,50 (strona lewa) - szerokość zjazdu 4,00 m.
Drenaż liniowy zaprojektowano również na szerokości zjazdu w km rob. 0+344,00
(strona lewa).
Zjazdy indywidualne z kostki projektuje się wg Katalogu Powtarzalnych Elementów
Drogowych. Nawierzchnia zjazdów wykonana będzie z betonowej kostki brukowej gr. 8 cm
układanej na podsypce cementowo-piaskowej w stosunku 1:4. W przypadku zjazdów
indywidualnych do posesji rezygnuje się z wykonywania ich obramowania w postaci obrzeża
betonowego 8x30 cm na długości chodnika i ścieżki rowerowej.
Podbudowę należy wykonać z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie.
Proponuje się zróżnicowanie nawierzchni zjazdów poprzez zastosowanie kostki w kolorze
grafitowym.
Usytuowanie nowoprojektowanych zjazdów pokazano na „Planie zagospodarowania
terenu”.
Ciągi piesze i rowerowe z brukowej kostki betonowej
W związku z koniecznością umocnienia skarpy drogowej za ścieżką rowerową po prawej
stronie ulicy na odcinku od zjazdu z brukowej kostki betonowej w km rob. 0+342,20 do około
km rob. 0+415,00, zaszła potrzeba przesunięcia na długości około 78,00 m (tj. na odcinku od
km rob. 0+350,00 do km rob. 0+428,00) chodnika i ścieżki rowerowej - zaprojektowanej w
pierwotnej dokumentacji projektowej - o około 1,50 m w kierunku jezdni.
Przestrzeń pomiędzy krawężnikiem jezdni a nową linią obrzeża chodnika na odcinku od
km rob. 0+346,50 do km rob. 0+413,50 zostanie wypełniona brukową kostką betonową koloru
grafitowego na podsypce cementowo-piaskowej (zgodnie z przyjętą w projekcie konstrukcją
chodnika).
Skarpę drogową za ścieżką rowerową należy umocnić płytą ażurową na podsypce
piaskowej zasianej trawą. Pochylenie skarpy 1:1.
Projektowane rozwiązania pokazano na „Planie zagospodarowania terenu”.
Elementy bezpieczeństwa ruchu
W celu poprawy bezpieczeństwa poruszających się rowerzystów i pieszych uczestników
ruchu, zaprojektowano w obszarze wysokich nasypów elementy związane z bezpieczeństwem,
w postaci bariery typu „olsztyńskiego”.
Usytuowanie nowoprojektowanych barierek pokazano na „Planie zagospodarowania
terenu”.
5.
Konstrukcja nawierzchni
Konstrukcje nawierzchni zaprojektowano zgodnie z Rozporządzenie Ministra Transportu i
Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999r w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (tekst jednolity Dz.U. Nr 43, poz. 430 z 1999r).
Przy wyborze poszczególnych konstrukcji nawierzchni uwzględniono wpływ takich
czynników jak: obciążenie ruchem, warunki gruntowo-wodne i głębokość przemarzania hz = 1,40
m.
Uwzględniając powyższe uwarunkowania zostały przyjęte następujące konstrukcje:
Konstrukcja zjazdów z brukowej kostki betonowej:
- warstwa ścieralna z betonowej kostki brukowej o grubości 8 cm,
- podsypka cementowo-piaskowa o grubości 5 cm,
- podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie o grubości 15 cm,
- warstwa odcinająca o grubości 10 cm.
Konstrukcja chodników i ścieżek rowerowych:
- warstwa ścieralna z betonowej kostki brukowej o grubości 6 cm,
- podsypka cementowo-piaskowa o grubości 5 cm,
- podbudowa pomocnicza z kruszywa naturalnego stabilizowanego mechanicznie o gr. 10 cm.
Pas rozdziału o szerokości 0,20 m pomiędzy ciągiem pieszym i ścieżką rowerową
zostanie wykonany z kostki typu „starobruk” koloru grafitowego.
Szczegółowe informacje zostały przedstawione graficznie w części rysunkowej.
6.
Wpływ inwestycji na środowisko
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. (Dz. U. Nr 257,
poz. 2573), projektowana rozbudowa ulicy nie jest zaliczana jako przedsięwzięcie mogące
znacząco oddziaływać na środowisko.
Eliminacja ujemnego wpływu na środowisko i zdrowie ludzi
Rozbudowę ulicy zaprojektowano w taki sposób, aby zarówno budowa, jak i eksploatacja
nie miała negatywnego wpływu na środowisko. Budowa rozpatrywanej ulicy, a także budowa
zjazdów, chodników i ścieżek rowerowych, powoduje konieczność zmian ukształtowania terenu.
Największymi uciążliwościami dla środowiska będą roboty ziemne związane z wykopami
prowadzonymi w czasie budowy. Zmiany w środowisku, wynikające z prowadzenia prac
ziemnych, będą miały charakter bezpośredni i odwracalny.
Przebudowa i rozbudowa kanalizacji deszczowej będzie miała wyłącznie pozytywny
wpływ na środowisko, bowiem wody opadowe, spływające z terenów ukształtowanych, będą
znacznie sprawniej zbierane z powierzchni ulic. Wprowadzone zostaną do nowego, szczelnego
systemu kanalizacyjnego, a następnie oczyszczone w osadniku piasku i separatorze substancji
ropopochodnych i odprowadzone do odbiornika. Ponadto nie będą niszczyć istniejącego
zagospodarowania terenu.
Przebudowa pozostałych sieci uzbrojenia technicznego, tj. sieci telekomunikacyjnej,
wodociągowej i kanalizacji sanitarnej nie będzie miała negatywnego wpływu na środowisko.
Ukształtowanie zieleni
Po wykonaniu nawierzchni zjazdów, chodników i ścieżek rowerowych należy
uporządkować
i przywrócić pierwotne funkcje terenom naruszonym w czasie
budowy. Miejsca przeznaczone na wykonanie trawników pomiędzy krawędzią jezdni a chodnikiem
oraz skarpy nasypów zostaną pokryte humusem, a następnie obsiane trawą. Wymaga się
typowych zabiegów pielęgnacyjnych
w okresie wzrostu i min. półrocznego okresu
wegetacyjnego wykonanych powierzchni trawiastych.
7.
Sieci uzbrojenia technicznego
7.1.
Kanalizacja sanitarna
Projektowane kanały sanitarne wykonane zostaną z rur kielichowych (ze ścianką litą
jednorodną) PCV Ø 200 mm, Ø 250 mm i Ø 315 mm oraz z rur zgrzewanych PE Ø 110 mm
(kanał tłoczny), stosowanych do kanalizacji zewnętrznych o wytrzymałości SN 8, według
aktualnie obowiązujących norm i przepisów. Łączna długość projektowanych kanałów wynosi
ok. 464,00 m.
Odprowadzenie ścieków nastąpi grawitacyjnie do projektowanej ogrodzonej tłoczni
ścieków typu TSB2.15. o średnicy Ø 2000 mm, dalej kanałem tłocznym do studni rozprężnej Ø
1000 mm, z zamontowanym filtrem antyodorowym, z której następnie kanałem grawitacyjnym
ścieki odprowadzane zostaną do istniejącej studni Ø 1000 mm w ul. Zarzecze.
Na kanale sanitarnym projektuje się studnie rewizyjne włazowe z polietylenu (PE)
średnicy Ø 1000 mm (KS1, KS2, KS4, KS5, KS7, KS8, KS10, KS12) oraz studnie niewłazowe z
PEHD o średnicy Ø 600 mm (KS3, KS6, ,KS9, KS11), tzw. studzienki inspekcyjne, o kinetach z
tworzyw sztucznych, łączone na uszczelkę gumową z kominami rurowymi. Zwieńczenie studni
kanalizacyjnych będzie stanowił pierścień odciążający i właz żeliwny typu ciężkiego klasy D
400.
Położenie rur kanalizacyjnych należy wykonać w wykopie, na ławie piaskowej o grubości
warstwy 20 cm (po zagęszczeniu). Odcinki sieci pomiędzy studniami KS11÷KS12 i KS8÷KS9 (ze
względu na małe przykrycie) należy ocieplić warstwą keramzytu grubości 40 cm. Projektowane
przyłącza sanitarne zostaną zakończone na granicy pasa drogowego korkiem-zaślepką.
7.2.
Kanalizacja deszczowa
Przebudowę istniejącej kanalizacji deszczowej kd Ø 800 mm zaprojektowano ze względu
na uniknięcie kolizji z projektowaną kanalizacją sanitarną.
Przebudowywany kanał deszczowy wykonany będzie z rur PP Ø 800 mm (dwuściennych
polipropylenowych) oraz rur GRP Ø 800 mm (rury wysokiej odporności na obciążenia
statyczne i dynamiczne, np. z żywic poliestrowych zbrojonych włóknem szklanym) stosowanych
do kanalizacji zewnętrznych o wytrzymałości SN 8, według aktualnie obowiązujących norm i
przepisów. Łączna długość projektowanych kanałów wynosi ok. 86,00 m.
Na kanale deszczowym projektuje się studnie rewizyjne żelbetowe o średnicy Ø 1500
mm. Studnie powinny być wykonane z betonu wibroprasowanego C35/45, wodoszczelnego W8,
mrozoodpornego F-150 oraz spełniać wymagania obowiązujących norm. Część denna studni
powinna być wykonana jako monolityczny element prefabrykowany. Zaleca się stosowanie
dennic z wyprofilowaną kinetą przeznaczoną do przepływu ścieków i łączenia kanałów.
Dennice powinny posiadać nawiercone otwory do osadzenia króćców połączeniowych lub
osadzenia uszczelek, o średnicach zgodnych z dokumentacją projektową. Zastosowane
elementy pokrywowe wyposażone są w otwory przystosowane do włazów kanałowych o
średnicy Ø 600 mm. Na pokrywach należy zamontować typowe włazy żeliwne Ø 600 mm klasy
D400.
Połączenia elementów dennych z kręgami lub pokrywami należy wykonać za pomocą
uszczelek gumowych lub tradycyjnie przy pomocy zaprawy wodoszczelnej. Komory studni
należy wyposażyć w stopnie złazowe zamocowane mijankowo w dwóch rzędach, o rozstawie
ok. 30 cm. W przypadku zastosowania prefabrykatów, nie jest wymagane stosowanie izolacji
przeciwwilgociowej i antykorozyjnej. Połączenia styków rurociągu należy łączyć na uszczelki
gumowe. Przejścia kanałów przez ściany studzienek należy wykonać jako szczelne, w stopniu
uniemożliwiającym infiltrację wody gruntowej i eksfiltrację ścieków. Możliwe jest to dzięki
zastosowaniu pierścieni szczelnych, łączących beton i plastik (np. PCW, PEHD, PE i inne),
króćców połączeniowych lub poprzez wywiercenie otworów przystosowanych do osadzenia
uszczelek.
Ze względu na dużą średnicę rur przebudowywanej kanalizacji deszczowej, należy
wykonać pod kanałem podbudowę betonową w kształcie kolebki o grubości ¼ całkowitej
średnicy rury.
7.3.
Drenaż
Ze względu na roboty ziemne, które będą prowadzone w pobliżu projektowanego mostu
żelbetowego w km 0+585,00 na rzece Czarna Hańcza, zaprojektowano nowy drenaż, pod który
zostanie podłączone odwodnienie istniejącego terenu.
Projektowany drenaż wykonany zostanie z rur karbowanych PCV Ø 160 mm,
stosowanych do systemów drenarskich. Odprowadzenie wody nastąpi grawitacyjnie do studni
zaprojektowanej w pierwotnej dokumentacji projektowej. Łączna długość projektowanych
drenaży wynosi ok. 354,00 m. Przejście drenażu pod proj. drogą projektuje się z rur PCV
stosowanych do kanalizacji zewnętrznych o wytrzymałości SN 8, według aktualnie
obowiązujących norm i przepisów.
Na drenażu projektuje się studnie rewizyjne żelbetowe o średnicy Ø 1000 mm. Studnie
powinny być wykonane z betonu wibroprasowanego C35/45, wodoszczelnego W8,
mrozoodpornego F-150. Technologia wykonania studni rewizyjnych jak w przypadku kanalizacji
deszczowej.
Montaż drenażu należy rozpocząć od projektowanego odbiornika, układając rury
odwrotnie do spadku. Po wykonaniu montażu, rury drenażu trzeba obsypać żwirem o
uziarnieniu 8/16 do wysokości 20 cm ,uszczelnić geowłókniną o wytrzymałości na rozciąganie
200 kN/m2, a następnie obsypać gruntem przepuszczalnym. Dno drenu powinno znajdować się
na głębokości od 1÷1,5m pod poziomem istniejącego terenu.
7.4. Odwodnienie liniowe
W ramach budowy dodatkowych zjazdów indywidualnych z brukowej kostki betonowej do
posesji prywatnych zaprojektowano na szerokości zjazdów odwodnienie liniowe, o łącznej
długości 26,00 m.
Koryto odwodnienia liniowego w kształcie litery „V” winno być wykonane z
polimerbetonu, co umożliwia m.in.:
− znacznie lepszą wydajność odprowadzania wody i silniejszy efekt samooczyszczania
systemu (bez względu na ilość wody opadowej);
− podwyższenie wytrzymałości na obciążenia oraz ogólny wzrost poziomu stabilności kanału;
− wieloletnie użytkowanie systemu odwodnienia.
Ruszt odwodnienia liniowego klasy D400 powinien zostać wykonany z wytrzymałych
tworzyw sztucznych (np. z polipropylenu lub poliamidu), odpornych na korozję.
Ścieki z odwodnienia liniowego zostaną odprowadzone do budowanych odcinków kanałów
z rur PP Ø 160 mm oraz PP Ø 200 mm za pomocą zamontowanych studzienek odpływowych
odpowiedniej głębokości (około 1,00÷1,10 m), a następnie do sieci kanalizacji deszczowej
zaprojektowanej według pierwotnej dokumentacji projektowej (za pośrednictwem studni
rewizyjnych lub studzienek ściekowych). Łączna długość projektowanych odcinków kanałów z
rur PP wynosi ok. 113,00 m.
Na kanałach z rur PP projektuje się studzienki niewłazowe z tworzyw sztucznych o
średnicy Ø 425 mm (tzw. studzienki inspekcyjne) z kinetą o ruchomych kielichach. Konstrukcja
studzienki oparta jest na kinecie, rurze trzonowej karbowanej i zwieńczeniu. Zwieńczenia
studzienek kanalizacyjnych powinny być zgodne z obowiązującymi normami. Odpływ ze
studzienki można wykonać na dowolnej wysokości rury karbowanej na placu budowy za pomocą
specjalnych uszczelek i kształtek. Zwieńczenie studni kanalizacyjnych będzie stanowił
pierścień odciążający i właz żeliwny typu ciężkiego klasy D 400.
7.5.
Sieć wodociągowa
Sieć wodociągowa zaprojektowana wzdłuż w ulicy Zarzecze zgodnie z pierwotną
dokumentacją techniczną, zostanie rozbudowana o dodatkowe 72,00 mb sieci, przeznaczonej do
obsługi przyszłej zabudowy.
Do wykonania nowego odcinka sieci użyte zostaną rury PE Ø 160 mm i PE Ø110 mm,
łączone metodą zgrzewania doczołowego (przy zmianie materiału obowiązują połączenia
kołnierzowe).
Dodatkowo zaprojektowano 2 szt. przyłącza w km rob. 0+301,70 i 0+444,47 z
wykorzystaniem rur PE Ø 40 mm o łącznej długości 31,00 m. Projektowane przyłącza zostaną
wyprowadzone do granicy pasa drogowego i zakończone korkiem-zaślepką.
W celu zapewnienia bezpieczeństwa przeciw pożarowego przewidziano także wykonanie
hydrantu nadziemnego oraz podziemnego Ø 80.
Projektowane rozwiązania przedstawiono graficznie na „Planie zagospodarowania
terenu”.
Na wodociągu zastosowano armaturę z PE, a kształtki przewidziano w połączeniu jako
kołnierzowe. Montaż wodociągu przewidziano bezpośrednio w wykopie. Wszystkie materiały
używane do budowy sieci wodociągowych powinny odpowiadać warunkom jak dla sieci
przesyłowych wody pitnej.
W rejonie występowania uzbrojenia technicznego lub jego zbliżenia należy wykonać
przekopy kontrolne, celem dokładnego ich zlokalizowania oraz ustalenia rzeczywistych
rzędnych posadowienia.
7.6.
Sieć telekomunikacyjna
W ramach przebudowy sieci telekomunikacyjnej przy ulicy Zarzecze (przedłużenie ulicy
Wigierskiej w kierunku zachodnim) należy zdemontować istniejący kabel telekomunikacyjny
XzTKMXpw 5x4x0.5/34 na długości 23 m wraz ze słupem kablowym nr SU2SR06A/34. Słup
nr SU2SR06A/34A należy przestawić o 1 m poza obręb działki - zgodnie z planem
sytuacyjnym i wprowadzić kabel XzTKMXpw 5x4x0.5. Podczas ponownego montażu
w/w słupa kablowego należy wykorzystać istniejący osprzęt.
Projektowany słup kablowy nr SU2SR06A/34B należy posadowić w odległości 10 m od
istniejącego słupa na działce o nr ew. 30798/11 i wprowadzić kabel XzTKMXpw 5x4x0.5.
Na działce o nr ew. 30801 projektowane jest 10 parowe złącze rozgałęźne, z którego
projektowane są dwa kable XzTKMXpw 5x4x0.5 o długościach odpowiednio: 43(53)m – kierunek
słup kablowy SU2SR06A/34B i 83(95)m – kierunek słup kablowy SU2SR06A/34A.
Istniejąca linia napowietrzna XzTKMXpwn pomiędzy słupami
SU2SR06A/34SU2SR06A/34A oraz SU2SR06A/34 SU2SR06A/34B przeznaczona jest do likwidacji.
Przejścia poprzeczne kabli przez drogę należy zabezpieczyć rurami HDPE 110/6.3 wg
zestawienia znajdującego się w projekcie branżowym. Po ułożeniu kabli należy wykonać
pomiary prądem stałym. Wykonawcę robót zobowiązuje się do uwzględnienia wymagań
użytkowników terenu. Szkody wynikłe w czasie prowadzenia robót należy zgłaszać
użytkownikowi i protokolarnie ustalić zakres i sposób naprawy.
8.
Uwagi i zalecenia końcowe
W miejscach kolizji projektowanej infrastruktury z siecią telekomunikacyjną i
energetyczną przewidziano założenie rur osłonowych typu AROT Ø 110 PS lub HDPE Ø 160.
Dla studni projektowanych wg pierwotnego opracowania (D*), dla których występuje
połączenie z odwodnieniem liniowym oraz drenażem, projektuje się przejścia kaskadowe.
Kolidujące punkty osnowy geodezyjnej narażone na zniszczenie, powinny zostać
przeniesione na czas budowy, zaś po zakończeniu prac odtworzone w tym samym miejscu.
Zachowanie punktów osnowy geodezyjnej w nienaruszonym stanie spoczywa na Wykonawcy
robót. Wszelkie prace związane z przeniesieniem i odtworzeniem punktów powinny być
wykonane przez uprawnionego geodetę.
Roboty należy prowadzić zgodnie z obowiązującymi przepisami Prawa Budowlanego, BHP
oraz opracowaniem BIOZ, w celu zapewnienia maksymalnego bezpieczeństwa pracownikom
pracującym na budowie jak i użytkownikom drogi.
Oznakowanie robót należy wykonać zgodnie z „Instrukcją oznakowania robót
prowadzonych w pasie drogowym”, Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Załącznik do nr
97, poz. 485 z dnia 22 grudnia 1992 r.
Na odcinkach, gdzie roboty ziemne będą wykonywane w głębokich wykopach, należy
całkowicie zamknąć ruch i skierować go na wyznaczone w tym celu objazdy.
Wykonawca wykona, uzgodni i przedłoży Inwestorowi do zatwierdzenia „Projekt
tymczasowego oznakowania robót na czas budowy”, uzależniony od posiadanego zaplecza
maszyn oraz przyjętych metod i rozwiązań wykonawczych.
Obszar inwestycji - z uwagi na swoją wartościowość pod względem historycznym,
kulturowym i naukowym - objęty jest ochroną Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
W związku z powyższym, Wykonawca ma obowiązek powiadomić Wojewódzki Oddział
Ochrony Zabytków, Delegaturę w Suwałkach, o zamiarze rozpoczęcia robót ziemnych celem
podjęcia nadzoru archeologicznego.
Wszelkie prace przy obiektach i na terenach zabytkowych oraz w bezpośrednim ich
otoczeniu mogą być prowadzone tylko za zgodą służb konserwatorskich.
Opracowanie:
Projektant: