Reminiscencje z konferencji ”4th X-ray Meeting in investigations of
Transkrypt
Reminiscencje z konferencji ”4th X-ray Meeting in investigations of
KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „STARY MŁYN 2012” 27 - 29 sierpnia 2012 r. Reminiscencje z konferencji ”4th X-ray Meeting in investigations of the objects of cultural heritage” Grzegorz Jezierski Politechnika Opolska W dniach 17-19 maja 2012 r. miała miejsce w Krakowie czwarta już międzynarodowa konferencja na temat wykorzystania technik rentgenowskich w badaniach obiektów dziedzictwa kulturowego tj. „4th X-ray Meeting in investigations of the objects of cultural heritage. Celebrating the 100th anniversary of crystal X-ray diffraction”. Właśnie z racji 100 rocznicy odkrycia zjawiska dyfrakcji promieni X przez niemieckiego fizyka Maxa von Lauego, konferencja ta była dedykowana głównie wykorzystaniu zjawiska dyfrakcji w badaniach różnych obiektów dziedzictwa narodowego. Dla porządku warto wspomnieć o trzech pierwszych konferencjach, które miały miejsce w 2006, 2008 i 2010 r. a więc co dwa lata. Ta trzecia konferencja, z której streszczenia referatów są dostępne w internecie dedykowana była znanemu malarzowi holenderskiemu Rembrandtowi i nosiła podtytuł: „Around Rembrandt and his workshop”. Organizatorem ostatniej konferencji były cztery instytucje: Wydział Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego (główny organizator), Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydział Konserwacji i Restauracji Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. Jerzego Habera Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Konferencja miała dwóch oficjalnych sponsorów, z polskich przedstawicielstw firm produkujących sprzęt do dyfrakcji rentgenowskiej, tj. PANalytical B.V. Branch Office Poland oraz ZPU Testchem, Pszów (przedstawiciel japońskiej firmy Rigaku). Miejsce obrad zlokalizowano w przepięknej sali Collegium Maius Uniwersytetu Jagiellońskiego, której ściany zdobyły historyczne arrasy. W konferencji tej uczestniczyło ok. 100 uczestników z kraju (Wydział Chemii oraz Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego w Krakowie, Instytut Maszyn Przepływowych im. Roberta Szewalskiego, Polskiej Akademii Nauk w Gdańsku, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, Instytut Katalizy i Fizykochemii Powierzchni im. Jerzego Habera Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, Akademie Sztuk Pięknych z Krakowa, Warszawy oraz Wrocławia, Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie, Muzea Narodowe z Krakowa oraz Gdańska, Muzeum Regionalne w Rzeszowie, Uniwersytety Wrocławski, Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy oraz Mikołaja Kopernika w Toruniu, Politechnika Warszawska oraz Opolska, Ośrodek Diagnostyki Prewencji i Telemedycyny – Szpital Jana Pawła II w Krakowie i niezależni konserwatorzy) i z zagranicy (Belgia, Francja, Hiszpania, Holandia, Niemcy, Szwajcaria, Włochy). Otwarcia konferencji dokonał prof. Krzysztof Stopka – dyrektor Collegium Maius, po nim głos zabrała prof. Grażyna Stochel – dziekan Wydziału Chemicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pierwszy wykład inauguracyjny pt: „Od Rentgena i Lauego do współczesnej krystalografii” wygłosił prof. Henk Schenk z Uniwersytetu w Amsterdamie, były przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia Krystalograficznego. Autor podkreślił, KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „STARY MŁYN 2012” 27 - 29 sierpnia 2012 r. że o znaczeniu tych badań może świadczyć fakt, że ponad milion struktur krystalicznych zostało rozszyfrowanych tą techniką, z czego ok. 600.000 to małe molekuły zgromadzone w bazie Cambridge Structural Database i 80.000 duże biomolekuły w bazie Protein Database. Następny wykład pt: „Nauka dla dziedzictwa kulturowego; wkład dyfrakcji rentgenowskiej i neutronowej” wygłosił prof. Gilberto Artioli z Uniwersytetu w Padwie. Podczas kolejnych sesji naukowcy, historycy i konserwatorzy zapoznali się z ostatnimi pracami nt. konserwacji obiektów dziedzictwa kulturowego z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego, prowadzonymi w różnych laboratoriach. Ogółem wygłoszono 19 referatów (po 30 min.), a w sesji plakatowej przedstawiono 8 posterów. Wśród często wymienianych technik rentgenowskich stosowanych przez autorów ww. prac przewijały się następujące: - radiografia klasyczna błonowa oraz bezbłonowa, - dyfrakcja rentgenowska XRD i µXRD, - fluorescencja rentgenowska XRF i µXRF, - tomografia komputerowa, - dwuźródłowa tomografia komputerowa DSCT (X-ray Dual Source Computed Tomography) - rentgenowska analiza spektralna ze wzbudzeniem cząstkami naładowanymi PIXE (Proton Inducted X-ray Emission) - mikroskopia elektronowa z wykorzystaniem mikroanalizatora rentgenowskiego SEM/EDX (Scanning Electron Microscopy/Energy Dispersive X-ray Analyses). Na zakończenie konferencji wystąpili przedstawiciele firm produkujących sprzęt do dyfrakcji z prezentacjami najnowszych osiągnięć w tym obszarze, tj: - 2D Micro-diffraction using PIXcel3D, firma Panalytical B.V. Branch in Poland, - Miniflex- new brother of Rigaku X-ray diffraction family, firma Testchem. Jak zwykle tego typu konferencjom międzynarodowym, także i w tym przypadku towarzyszyły dodatkowe atrakcje kulturowe. Pierwszego dnia w godzinach popołudniowych miało miejsce zwiedzanie Collegium Maius – Muzeum Uniwersytetu Jagiellońskiego, natomiast trzeciego dnia w godzinach przedpołudniowych zwiedzanie Zamku na Wawelu, a w godzinach popołudniowych dla chętnych wyjazd do kopalni soli w Wieliczce. Autor miał okazję zapoznać się już wcześniej z pracami prowadzonymi, np. w Akademii Sztuk Pięknych - Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki (dr. Zofia Kaszowska) w Krakowie jak również w Muzeum Narodowego w Krakowie – Laboratorium Analiz i Nieniszczących Badań Obiektów Zabytkowych (Piotr Frączek). Ten ostatni jest wiodącym ośrodkiem w kraju, jeśli chodzi o techniki rentgenowskie stosowane w dziedzictwie kulturowym. Stosuje się tam m. in. technikę radiografii bezpośredniej z detektorem typu płaski panel oraz wykorzystuje specjalne programy graficzne do analizy zdjęć rentgenowskich dla potrzeb konserwatorów. Cyfrowa analiza obrazu daje w pewnych przypadkach możliwość usuwania usłojenia czy struktury płótna z rentgenogramu, czyniąc go czytelniejszym – tzw. wyekstrahowanie warstwy malarskiej. Swój udział ww. konferencji, pokazującej szeroko dzisiaj stosowane techniki wykorzystujące promieniowanie rentgenowskie w dziedzinie konserwacji dzieł sztuki, uważam za bardzo cenny. Materiały konferencyjne zawierające m.in. streszczenia wszystkich referatów i posterów znajdują się w posiadaniu autora niniejszego wystąpienia