POLICJA KUJAWSKO-POMORSKA POWIADAMIANIE RODZIN O

POLICJA KUJAWSKO-POMORSKA
Źródło:
http://www.kujawsko-pomorska.policja.gov.pl/kb/dzialania-policji/psycholog-w-policji/porady-dla-policjantow/2600,Powiadami
anie-rodzin-o-naglej-smierci-najblizszych.html
Wygenerowano: Czwartek, 2 marca 2017, 08:58
POWIADAMIANIE RODZIN O NAGŁEJ ŚMIERCI NAJBLIŻSZYCH
Policjanci w swojej pracy często mają kontakt ze śmiercią. Jednym z trudniejszych zadań z jakimi się
stykają na co dzień jest powiadamianie rodzin o nagłej śmierci najbliższych.
Policjanci w swojej pracy często mają kontakt ze śmiercią. Jednym z
trudniejszych zadań z jakimi się stykają na co dzień jest powiadamianie rodzin o nagłej śmierci
najbliższych. Funkcjonariusze będąc w takiej sytuacji mogą liczyć tylko na swoje umiejętności,
wyczucie czasu i takt, bo każdy przypadek gwałtownej śmierci jest niepowtarzalny i rodzi
indywidualne przeżycia, emocje.
Istnieją jednak pewne uniwersalne wskazówki, którymi można się kierować, aby ułatwić spotkanie policjanta z
osobami, które straciły kogoś bliskiego.
1. Powiadamianie o śmierci zawsze powinno odbywać się twarzą w twarz. Jeżeli jest to możliwe, należy unikać
2.
3.
4.
5.
6.
7.
powiadamiania za pomocą telefonu lub poczty. Powinno się ono odbyć w mieszkaniu, nigdy na klatce
schodowej czy w progu drzwi.
Prawidłowe powiadamianie o śmierci powinno spełnić następujące warunki: po pierwsze dostarczyć
niezbędnych informacji, po drugie udzielić pierwszego wsparcia, po trzecie ochronić godność i szacunek
zarówno ofiary, jak i powiadamianej rodziny.
Powiadomienie powinno odbyć się w możliwie jak najkrótszym czasie od ustalenia tożsamości ofiary i
tożsamości osób mu najbliższych.
W miarę możliwości, przed powiadomieniem, należy zebrać informacje o relacjach ofiary z osobą
powiadamianą, o stanie zdrowia osoby powiadamianej (ewentualne choroby serca, krążenia, cukrzyca itp.) –
informacje te, mogą być istotne ze względu na możliwość przewidzenia sposobu reagowania osoby
powiadamianej. Często osoby takie mogą reagować w sposób bardzo emocjonalny, mogą wymagać pierwszej
pomocy. Warto przygotować sobie wsparcie pogotowia medycznego, żeby umożliwić w razie potrzeby
natychmiastową interwencję lekarską.
Powiadomienie o śmierci powinno odbywać się przez co najmniej dwie osoby. Jedna z nich udziela informacji,
druga zaś obserwuje reakcje osoby powiadamianej. Powiadomienie powinno odbywać się na terenie
przyjaznym dla osoby powiadamianej.
Zawiadomienie powinno być możliwie jak najprostsze w treści, bez „owijania w bawełnę” i dorabiania
różnych historii. Np. „Mam dla pani/pana bardzo/złą wiadomość. Pani/pana bliski nie żyje”. Powinno się
wyrazić współczucie i zrozumienie. Tak, jak w przypadku standardowych kondolencji. Należy zachować się
empatycznie, w razie potrzeby udzielić wsparcia fizycznego np. objąć ofiarę, podać chusteczkę.
Osoby powiadamiane często czują potrzebę dowiedzenia się szczegółów dotyczących śmierci bliskiego,
okoliczności itp. (jak, w jaki sposób, kiedy, gdzie), dlatego należy być przygotowanym na udzielenie
wszystkich informacji jakich będzie wymagała osoba powiadamiana. Udzielane informacje powinny być
również proste i zwięzłe, bez drastycznych szczegółów i niepotrzebnych informacji, odnoszących się do
drugorzędnych elementów sprawy.
8. Nie należy, po zawiadomieniu o śmierci, zostawiać rodziny zmarłego bez opieki, tak długo, aż minie pierwsza
reakcja (szok) lub pojawią się inni członkowie rodziny, znajomi, przyjaciele. Należy podać swoje dane
kontaktowe (np. telefon do najbliższej jednostki Policji), aby w razie potrzeby udzielić dodatkowych informacji.
Aby rodzina ofiary nie czuła się pozostawiona sama sobie, można również podać namiary instytucji
udzielających wsparcia psychologicznego.
9. Jeżeli rodzina zmarłego nie znajduje się w miejscu zamieszkania, należy powiadomić sąsiadów o potrzebie
kontaktu z rodziną (powodem jest wydarzenie nadzwyczajne, interwencja z udziałem medyków itp.),
natomiast nie należy udzielać szczegółowych informacji sąsiadom, nie można wspomnieć o śmierci, aby to nie
oni zawiadomili rodzinę zmarłego.
Tekst przygotowano na podstawie materiałów wykładowych
„Interwencja kryzysowa i negocjacje” - Dariusz Piotrowicz
Opracowała:
Małgorzata Osowska
Sekcja Psychologów
KWP w Bydgoszczy
Publikacja: Piotr Pawlaczyk
KWP w Bydgoszczy
administrator www
Autor:
Publikacja:
Ocena: 0/5 (0)
Tweetnij