proponowane rozwiązania projektowe nowego

Transkrypt

Zarząd Województwa Podkarpackiego
Podkarpacki Zarząd Dróg Wojewódzkich
w Rzeszowie
ul. T. Boya Żeleńskiego 19a
ZAMAWIAJĄCY:
UMOWA NR:
NAZWA
ZAMÓWIENIA:
ADRES
OBIEKTU
BUDOWLANEGO:
NAZWA
OPRACOWANIA:
35-105 Rzeszów
225/243/WDT/1/2016 z dnia 26.04.2016r.
„Opracowanie programu funkcjonalno-użytkowego dla zadania
pn.: Budowa drogi wojewódzkiej nr 886 na odcinku pomiędzy planowaną
obwodnicą miasta Sanoka a drogą krajową nr 28”
województwo podkarpackie
powiat: sanocki
gmina: Sanok
PROPONOWANE ROZWIĄZANIA PROJEKTOWE
NOWEGO ODCINKA DW 886
- BRANŻA DROGOWA, BRANŻA MOSTOWA, BRANŻA
MELIORACYJNA,
INFRASTRUKTURA TECHNICZNA ZWIAZANA
I NIEZWIĄZANA Z DROGĄ
STRONA TYTUOWA
CZĘŚĆ OPISOWA
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
CZĘŚĆ
OPRACOWANIA:
SPIS TREŚCI:
NA STR. 2
Autorzy opracowania
Lp.
Data
Imię i nazwisko
mgr inż. Tomasz Buchmiet
mgr inż. Ewa Fabiańska
mgr inż. Rafał Żak
06.2016
mgr inż. Andrzej Król
mgr inż. Emil Markiewicz
mgr inż. Krzysztof Czarnik
dr inż. Agata Dąbal
mgr inż. Dawid Ligoda
Rzeszów, czerwiec 2016 r.
Podpis
Budowa drogi wojewódzkiej nr 886 na odcinku pomiędzy planowaną obwodnicą miasta Sanoka a drogą krajową nr 28
PROGRAM FUNKCJONALNO – UŹYTKOWY
SPIS ZAWARTOŚCI
Część opisowa ................................................................................................................. 4
Opis ogólny przedmiotu zamówienia ......................................................................... 4
II.1a. Przedmiot zamówienia .............................................................................................. 4
II.1b. Lokalizacja, przebieg i zakres inwestycji ................................................................... 4
II.1c. Istniejące uwarunkowania środowiskowe i sytuacyjne. ........................................... 5
II.1.d. Zastosowane rozwiązania projektowe. .................................................................... 5
II.1.1.a Drogi ....................................................................................................................... 6
II.1.1.a.1. Wymagania ogólne ............................................................................................ 6
II.1.1.a.2. Przebieg sytuacyjno - wysokościowy .................................................................. 6
II.1.1.a.3. Zagospodarowanie terenu ................................................................................. 7
II.1.1.a.4. Geometria elementów drogi .............................................................................. 7
II.1.1.a.5. Wymagania dotyczące rozwiązań konstrukcyjnych ........................................... 8
II.1.1.a.6. Założenia projektowe dla konstrukcji nawierzchni ........................................ 10
II.1.1.a.6.1. Wymagania ogólne ....................................................................................... 10
II.1.1.a.6.2. Konstrukcja drogi wojewódzkiej i dróg dojazdowych ................................... 11
II.1.1.a.6.3. Konstrukcja nawierzchni ciągu pieszo – rowerowego i wyspy rozdzielającej
na rondzie ............................................................................................................. 11
II.1.1.a.6.4. Konstrukcja zjazdów indywidualnych i publicznych ...................................... 12
II.1.1.a.7. Odwodnienie drogi i przebudowa istniejącej infrastruktury ............................ 12
II.1.1.a.8. Elementy wyposażenia ..................................................................................... 15
II.1.1.a.9. Oświetlenie ....................................................................................................... 15
II.1.1.a.10. Skrzyżowania i zjazdy ..................................................................................... 16
II.1.1.a.12. Systemy i urządzenia bezpieczeństwa oraz oznakowanie ............................. 16
II.1.1.b Obiekty inżynierskie – określenie klasy i podstawowych parametrów
geometrycznych (obiektów mostowych, przepustów i konstrukcji oporowych) 16
II.1.1.d Urządzenia ochrony środowiska .......................................................................... 21
II.1.1.e Ekrany akustyczne i przeciwolśnieniowe ............................................................. 22
II.1.1.f Urządzenia podczyszczania wód opadowych i roztopowych ............................... 22
II.1.1.g Pasy zieleni izolacyjnej ......................................................................................... 23
II.1.1.h Przejścia dla zwierząt wraz z konieczną infrastrukturą ........................................ 23
II.1.1.j Inne obiekty oraz infrastruktura techniczna w pasie drogowym niezwiązana
z drogą .................................................................................................................. 23
Promost Consulting T. Siwowski Sp.Jawna
2
III. CZĘŚĆ RYSUNKOWA:
Rysunek nr 1 – Mapa Topograficzna – analiza uwarunkowań wyjściowych
Rysunek nr 2.0 – Plan Sytuacyjny – legenda
Rysunek nr 2.1 – Plan Sytuacyjny – arkusz 1
Rysunek nr 3.1 – Profile podłużne – droga główna
Rysunek nr 3.2 – Profile podłużne – drogi dojazdowe oraz ciąg pieszo - rowerowy
Rysunek nr 3.3 – Profile podłużne – rowy melioracyjne
Rysunek nr 4.1 – Przekroje normalne – droga główna
Rysunek nr 4.2 – Przekroje normalne – drogi dojazdowe i ciąg pieszo – rowerowy
3
Część opisowa
Opis ogólny przedmiotu zamówienia
II.1a. Przedmiot zamówienia
Celem opracowania Programu Funkcjonalno – Użytkowego dla zadania
pn.: „Budowa drogi wojewódzkiej nr 886 na odcinku pomiędzy planowaną obwodnicą
miasta Sanoka a drogą krajową nr 28” jest precyzyjne ustalenie wymagań Zamawiającego,
odnośnie pełnego zakresu prac projektowych (w tym wskazanie rozwiązań projektowych),
a także niezbędnej dokumentacji formalno – prawnej i robót budowlanych.
W ramach opracowywania PFU przygotowano opracowanie pt.: „Proponowane
rozwiązania projektowe nowego odcinka DW 886 – branża drogowa, infrastruktura
techniczna związana i niezwiązana z drogą”. Jest opracowaniem wskazującym
proponowane rozwiązania projektowe. Przedmiotowe opracowanie jest materiałem
stanowiącym podstawę specjalnego spotkania nr 1, które zostanie zorganizowane przez
Zamawiającego.
Zakres opracowania obejmuje budowę nowego odcinka drogi wojewódzkiej nr 886
pomiędzy istniejącą drogą krajową nr 28 a projektowaną obwodnica miasta Sanoka, którego
Inwestorem jest GDDKiA. Początek drogi usytuowany jest na skrzyżowaniu typu rondo
im. Zdzisława Beksińskiego, skrzyżowaniu ul. Rymanowska i ul. Dmowskiego stanowiących
drogę krajową nr 28, zaś koniec przewidziano w km 1+396,85 (wg pikietaża lokalnego drogi
głównej).
Przebieg nowego odcinka drogi DW 886 został opracowany na podstawie
opracowanej na zlecenia Gminy Miasta Sanoka „Koncepcji programowej budowy łącznika
drogowego pomiędzy projektowana obwodnicą Sanoka w ciągu DK 28 Zator – Medyka
a rondem Beksińskiego wraz z infrastrukturą techniczną, budowlami i urządzeniami
budowlanymi”.
W ramach obecnie wykonywanego zadania, dokonano zmian projektowych
wymaganych przez Zamawiającego, które polegają na i najistotniejsze to:
─ podwyższenie kategorii drogi do klasy G,
─ rezygnacja z skrzyżowania z ul. Śródmiejską,
─ rezygnacja z „drogi serwisowej” usytuowanej po prawej stronie drogi głównej na odcinku
od około km 0+640 do około km 1+030 (wg pikietaża drogi głównej),
─ skrzyżowanie w km 1+089 (wg pikietaża lokalnego drogi głównej) zaprojektowano jako
trójwlotowe (rezygnacja z wlotu od strony południowo – wschodniej),
─wprowadzono pobocza utwardzone szer. 0,5 m o nawierzchni bitumicznej w przekroju
drogowym drogi głównej.
II.1b. Lokalizacja, przebieg i zakres inwestycji
Inwestycja zlokalizowana jest w granicach województwa podkarpackiego, powiatu
sanockiego, na terenie gminy Miasta Sanoka – obszar miejski. Projektowana droga jest
zlokalizowana pomiędzy ulicami Konopnickiej i Polna.
Początek drogi usytuowano na skrzyżowaniu typu rondo im. Zdzisława Beksińskiego,
skrzyżowaniu ulic Rymanowska i Dmowskiego stanowiących drogę krajową nr 28, zaś koniec
przewidziano w km 1+396,85 (wg pikietaża lokalnego drogi głównej). W km 1+396,85
ustalono punkt styku z projektowanym wlotem ronda nr 2 i odcinkiem DW 866 budowanym
w ramach budowy obwodnicy Sanoka. Punkt nawiązania w km 1+396,85 (wg pikietaża drogi
głównej) = km 0+107,13 (wg pikietaża odcinka łącznika opracowywanego na zlecenie
4
GDDKiA). Na odcinku od około km 0+500 do 0+900 nowy odcinek drogi wojewódzkiej
przebiega wzdłuż Potoku Płowieckiego.
Nowy odcinek DW 886 krzyżuje się:
─ z linia kolejową nr 108 Stróże – Krościenko,
- z ulica Śniegową (droga gminna nr G117084R),
─ z dopływem do Płowieckiego Potoku,
─ z drogami polnymi, żwirowymi.
Ogólnie budowa drogi obejmie m.in. następujące prace:
─ budowa nowego odcinka drogi wojewódzkiej między drogami krajowymi DK28 i obwodnicą
Sanoka;
─ budowę skrzyżowania trójwlotowego w km 1+089 (wg pikietaża drogi głównej) w zakresie
budowli ziemnej i odwodnienia,
─ budowę dróg dojazdowych nr 1, nr 2, nr 3, nr 4,
─ budowę zjazdów,
─budowę ciągu pieszo – rowerowego stanowiącego dojście/dojazd do planowanej ulicy
Śródmiejskiej i istniejącej ul. Śniegowej wraz z pochylniami,
─ budowę włączenia nowego odcinka DW 886 do drogi krajowej nr 28 na rondzie
im. Zdzisława Beksińskiego,
─ budowę wiaduktu nad linia kolejową nr 108,
─ budowa obiektu mostowego nad dopływem do Płowieckiego Potokiem
wraz z zabezpieczeniem koryta potoku;
─ budowę przepustów;
─ budowę przejść dla zwierząt i innych urządzeń ochrony środowiska,
─ wyburzenia istniejących budynków gospodarczych i jednego mieszkalnego kolidujących
z projektowaną drogą;
─ przebudowę infrastruktury technicznej kolidującej z projektowanym odcinkiem nowej
drogi wojewódzkiej Nr 886 i istniejącej drogi krajowej Nr 28 w strefie budowanego wlotu
skrzyżowania;
─ budowę oświetlenia ulicznego;
─ budowę odwodnienia drogi (rowy, kanalizacja deszczowa) z wylotami do odbiorników;
─ budowę urządzeń bezpieczeństwa i organizacji ruchu.
─ inne prace o charakterze przygotowawczym, pomocniczym i porządkującym, takie jak
kształtowanie i zabezpieczenia cieków, wycinka i nasadzenia zieleni.
Realizacja przedsięwzięcia ma na celu skomunikowanie istniejącej rogi krajowej nr 28
(w miejscu ronda im. Zdzisława Beksińskiego) z planowaną obwodnicą Sanoka. Budowa
Łącznika umożliwi również połączenie komunikacyjne miejscowości Płowce i Stróże Małe
z centrum miasta Sanok.
II.1c. Istniejące uwarunkowania środowiskowe i sytuacyjne.
Istniejące uwarunkowania środowiskowe i sytuacyjne przedstawiono w Rysunku nr 1 –
Mapa Topograficzna – analiza uwarunkowań wyjściowych.
II.1.d. Zastosowane rozwiązania projektowe.
Zastosowane rozwiązania projektowe przedstawiono w Części rysunkowej.
5
II.1.1.a Drogi
Parametry drogi odpowiadają warunkom określonym w Rozporządzeniu Ministra
Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie oraz innym przepisom
szczegółowym, oraz innym przepisom szczegółowym.
II.1.1.a.1. Wymagania ogólne
Budowa nowego odcinka drogi wojewódzkiej nr 886:
− kategoria drogi „Wojewódzka”;
− klasa techniczna drogi „G” (droga główna);
− minimalna kategoria ruchu KR 3;
− prędkość projektowa:
Vp=50 km/h;
− prędkość miarodajna:
a) Vm=70 km/h;
− przekrój drogi: jednojezdniowy, drogowy;
− szerokość jezdni 2x3,50 m + lokalne poszerzenia na łukach poziomych;
− pobocze utwardzone szerokości 0,5 m;
− pobocze gruntowe szerokości minimum 0,75 m;
− ściek krawędziowy trójkątny występuje po wewnętrznej stronie łuku i w innych
koniecznych miejscach;
− szerokość pasa ruchu na podporządkowanym wlocie i wylocie ronda Beksińskiego
o szerokości minimum 4,0 m;
− najmniejsza szerokość w liniach rozgraniczających pas drogowy: 25m.
Budowa dróg dojazdowych nr 1, nr 2, nr 3, nr 4 (dodatkowe jezdnie):
− kategoria drogi „Gminna”;
− klasa techniczna drogi „D” (droga dojazdowa);
− minimalna kategoria ruchu: KR1;
− prędkość projektowa: Vp=30 km/h;
− prędkość miarodajna: nie występuje;
− przekrój drogi: drogowy;
− szerokość jezdni 1x3,50 m + lokalne poszerzenia na łukach poziomych;
− pobocze gruntowe szerokości 0,75 m;
Budowa ciągu pieszo – rowerowego:
− szerokość nawierzchni 3,00 m bez rozdzielenia ruchu rowerowego i pieszego;
− gruntowa opaska za obrzeżem betonowym: 0,40m;
II.1.1.a.2. Przebieg sytuacyjno - wysokościowy
Przebieg projektowanych dróg i rozwiązania wysokościowe pokazano w części
rysunkowej.
Wstępny przebieg linii rozgraniczających teren wraz z granicami terenu niezbędnego
przedstawiono na planie sytuacyjnym. Drogi skilometrowano według pikietaża lokalnego
poszczególnych dróg.
6
Niweletę projektowanych i realizowanych dróg należy dowiązano do punktów stałych
którymi są:
− poziom projektowanych wiaduktu i mostu w nawiązaniu do wymaganego światła;
− poziom skrzyżowań z innymi drogami;
− poziom projektowanych przepustów wynikający z obliczonych świateł pionowych,
możliwości kształtowania dna cieków i dopuszczalnych grubości zasypek
nad przepustami.
W ramach weryfikacji informacji zawartych w koncepcji opracowanej na zlecenie
Gminy Miasta Sanok, PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. potwierdziły wymaganą skrajnię
nad linią kolejową o wysokości 6300 mm.
II.1.1.a.3. Zagospodarowanie terenu
Projektowana droga wojewódzka nr 886 przebiega przez tereny płaskie. Wzdłuż
planowanej drogi występują w znacznej części tereny niezagospodarowane. Występują
tu również tereny rolne, łąki oraz nieliczna zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna.
Projektowana droga przebiega w pobliżu ulic Szczudlik, Jarzębinowa, Polna.
Łącznik DW 886 w układzie komunikacyjnym miasta Sanoka będzie stanowił
połączenie dróg krajowych nr 28 i obwodnicy Sanoka. Na skrzyżowaniu projektowanej drogi
wojewódzkiej z drogą krajową nr 28 wlot od strony wschodniej prowadzi w stronę centrum
miasta, natomiast wlot zachodni jest wylotem w kierunku Nowego Sącza. Przez rondo
im. Beksińskiego przejeżdżają pojazdy ruchu tranzytowego i lokalnego.
Początek drogi wojewódzkiej nr 886 będzie stanowić czwarty wlot ronda
na skrzyżowaniu ulic Rymanowska i Dmowskiego. W miejscu włączenia projektowanej drogi
do ronda im. Beksińskiego trasa przebiega przez zabudowę usługową oraz usługowomieszkalną. Cześć budynków koliduje z projektowaną drogą.
W km około 0+270 projektowany łącznik przecina linie kolejowa nr 108 wraz z ulicą
Śniegową, a w około km 0+470 krzyżuje się z dopływem Płowieckiego Potoku. W ciągu ulicy
Śniegowej i wzdłuż łącznika od km 0+470 do km 0+640 po prawej stronie (wg pikietaża drogi
głównej), zostały zaprojektowane drogi dojazdowe nr 1 i nr 2. W km 1+089 zaprojektowano
korpus ziemny przyszłego skrzyżowania łączącego DW 886 z planowaną drogą stanowiącą
dojazd do ulicy Konopnickiej. Natomiast na odcinku od km 1+100 do 1+300 po prawej
stronie drogi łącznikowej zaprojektowano drogi dojazdowe nr 3 i nr 4. Koniec
projektowanego łącznika DW 886 przewidziano w km 1+396,85 (wg pikietaża drogi głównej).
Szczegółowo istniejące zagospodarowanie terenu objętego inwestycją pokazano
na planie sytuacyjnym.
II.1.1.a.4. Geometria elementów drogi
Trasa oraz wszystkie elementy projektowanej drogi wojewódzkiej nr 886 oraz dróg
dojazdowych dopasowano do warunków zagospodarowania terenu oraz zaprojektowano
zgodnie z przepisami szczegółowymi i warunkami technicznymi, jakim powinny odpowiadać
drogi publiczne i ich usytuowanie.
Droga wojewódzka nr 992
Na projektowanej drodze wprowadza się 6 łuków poziomych:
R=190 m; i = 7,0%;
7
R=1000 m; i = jak na odcinku prostym;
R=250 m; i = 6,0%;
R=250 m; i = 6,0%;
Dla dróg dojazdowych parametry łuków poziomych pokazano na planie sytuacyjnym.
Spadki poprzeczne na odcinkach prostych łącznika DW 886 zostały zaprojektowane
jako daszkowe o pochyleniu i = 2%. Natomiast dla dróg dojazdowych zastosowano
jednostronne pochylenie skierowane do rowu o wartości 3,0%.
Spadki podłużne zaprojektowano zgodnie z profilami podłużnymi trasy wg rysunku
nr 3 Profile podłużne.
II.1.1.a.5. Wymagania dotyczące rozwiązań konstrukcyjnych
a) Stan podłoża i układ konstrukcji nawierzchni
Informacje na temat rozpoznania podłoża oparto na podstawie Opinii geotechnicznej
wykonanej w ramach koncepcji opracowanej na zlecenia Gminy Miasta Sanoka.
Analizowany teren pod względem morfologicznym zlokalizowany jest w rejonie
wypiętrzenia zwanego antykliną Strachociny, biegnącego na linii Sanok, Zabłotce – Czerteż,
Jurowice – Strachocina. Przedmiotowa trasa należy do doliny Potoku Płowieckiego.
Projektowany łącznik położony jest w dorzeczu Sanu. Rzeka ta przepływa z SE na NW,
zbierając wody lewobrzeżnych dopływów m. in. Sanoczka i Potoku Płowieckiego. Omawiany
teren należy do doliny Potoku Płowieckiego. Podłoże gruntowe tworzą w przeważającej
części holoceńskie osady zastoiskowe a także grunty organiczne i wykształcone w ich obrębie
osady rzeczne. Część spągową otworów rozpoznawczych stanowią zwietrzeliny i zwietrzeliny
gliniaste. Z analizy przeprowadzonych wierceń i badań terenowych (badania makroskopowe
gruntów, sondowania dynamiczne) oraz badań laboratoryjnych gruntów w podłożu
na zbadanym terenie wydzielono sześć serii geotechnicznych:
─ I seria geotechniczna – utwory antropogeniczne,
─ II seria geotechniczna – osady organiczne,
─ III seria geotechniczna – mułki zastoiskowe,
─ IV seria geotechniczna – osady rzeczne,
─ V seria geotechniczna – zwietrzeliny gliniaste,
─ VI seria geotechniczna – zwietrzeliny.
Na powierzchni terenu zalega ciągła pokrywa humusu o miąższości 0,3 m – 0,5 m. Grunty
antropogeniczne o zróżnicowanym składzie występują lokalnie, miąższości są ich niewielkie
i wynoszą 0,3 m – 0,7 m. Osady organiczne (warstwa II) nawiercono w większości otworów
rozpoznawczych (w 10 otworach przy 14 wykonanych) na zróżnicowanych głębokościach,
a także mułki zastoiskowe w stanie miękkoplastycznym (warstwa IIIC) stanowią utwory
nienośne. Grunty organiczne są gruntami ściśliwymi, podatnymi na osiadanie.
Po ich obciążeniu, towarzyszy zmiana naprężeń efektywnych w szkielecie gruntowym
i ciśnień wody porowej.
Występowanie wód podziemnych na analizowanym terenie związane jest
z czwartorzędowymi holoceńskimi gruntami organicznymi, osadami rzecznymi oraz lokalnie
mułkami zastoiskowymi. Wody gruntowe charakteryzują się zwierciadłem swobodnym
i napiętym. Poziom zwierciadła swobodnego zanotowano na głębokościach od 0,8 m
do 2,0 m, natomiast zwierciadła nawiercone stwierdzono na głębokościach od 1,5 m
do 3,0 m.
W zaistniałej sytuacji gruntowo-wodnej posadowienie obiektów inżynierskich
sugeruje się zastosowania posadowienia pośredniego, tj. posadowienia na palach
8
lub studniach. Konieczne jest dostosowanie projektów fundamentów do stwierdzonych
warunków gruntowo-wodnych.
Projektując posadowienie nasypów należy rozważyć wybranie gruntów organicznych
i mułków zastoiskowych w całości, niezależnie od głębokości ich zalegania oraz wymianę na
grunt niespoisty, zagęszczony warstwami do wartości wskaźnika zagęszczenia gruntu
wymaganych wg PN-S-02205:1998. Lecz jednocześnie biorąc pod uwagę wysokie koszty
wymiany pełnej nienośnego gruntu, należy rozważyć również następujące metody
wzmocnienia podłoża gruntowego zalecane przez „Wytyczne wzmacniania podłoża
gruntowego w budownictwie drogowym” opracowanie GDDKiA:
─ wymiana częściowa słabego gruntu, poduszka gruntowa;
─ budowa nasypu etapami z okresami przerw na konsolidację, przeciążenie podłoża,
ew. dreny pionowe;
─ konsolidacja podciśnieniowa, ew. z drenami, dociążeniem nasypu;
─ wymiana częściowa słabego gruntu i wykonanie kolumn cementowo- wapiennych,
ew. z dociążeniem nasypem;
─ nasypy na palach lub kolumnach.
Natomiast podłożem gruntowym nawierzchni łącznika jest grunt nasypowy z którego
zostanie wykonany nasyp drogi, oraz grunt rodzimy na odcinku około od km 0+600
do km 0+900 (wg pikietaża lokalnego łącznika). W obszarze km 0+600 – 0+900 stwierdzono
występowanie gliny pylastej czyli grunty bardzo wysadzinowe i jednocześnie założono
budowę nasypów z gruntów bardzo wysadzinowych (np. naturalnych, lub ulepszony
chemicznie). Poziom wody gruntowej występuje od spodu konstrukcji nawierzchni
w odległości od 1,60m do 9,0 m. Na tej podstawie określono grupę nośności podłoża
jako G4.
b) Roboty ziemne i wzmocnienia podłoża
Roboty ziemne prowadzone w strefie drzew nie przewidzianych do wycinki należy
wykonać w sposób nie wpływający negatywnie na warunki przetrwania i zdrowotność
drzewostanu. Przed rozpoczęciem robót ziemnych z miejsca ich prowadzenia należy zdjąć
istniejącą warstwę ziemi urodzajnej i zmagazynować w celu późniejszego wykorzystania.
Ze względu na rodzaj gruntu (grunt organiczny) zalegający w podłożu na długości
trasy drogi grunt z wykopów nie nadaje się do bezpośredniego wbudowania w nasyp.
Jedynie występujący w wierzchniej warstwie glina pylasta (grunt bardzo wysadzinowy)
ewentualnie może być wykorzystany do budowy nasypów po ulepszeniu stabilizacją
chemiczną i spełniając wymagania normy PN-S-02205:1998.
Zakłada się wykonanie drogi w nasypie i wykopie o wysokościach wynikających
z ukształtowania niwelety drogi.
Podłoże pod nasyp i wykop należy tak przygotować aby uzyskać wtórny moduł
odkształcenia i wskaźnik zagęszczenia nie mniejszy niż:
− dla nasypu na powierzchni spodu nasypu E2≥ 40MPa i Is≥0,95
− dla wykopu na spodzie konstrukcji nawierzchni:
- dla KR 1÷KR7
dla G2÷G4- E2≥ 50MPa,
dla G1- E2≥ 80MPa,
Uwaga. Warstwa ulepszonego podłoża nie jest wliczana do konstrukcji
nawierzchni.
9
W celu uzyskania powyższych parametrów na długości dróg dojazdowych (dla łącznika
opisano w podpunkcie a) niezbędne będą wzmocnienia podłoża w postaci: stabilizacji
chemicznej, materacy z geosyntetyków i kruszywa, itp.
Na skarpach nasypów, poboczach gruntowych, rowach wszystkich dróg
oraz obszarach miedzy drogami należy przewidzieć wykonanie plantowania i humusowania
o grubości co najmniej 10cm. Wyplantowane i humusowane powierzchnie zostaną obsiane
trawą.
Na etapie opracowywania dokumentacji projektowej (etap projektu budowlanego
i wykonawczego) należy przeprowadzić analizę stateczności projektowanych budowli
ziemnych, nośności i osiadania podłoża.
W przypadku sytuacji określonych w § 42 p.4 pochylenie i konstrukcję urządzeń
wzmacniających skarpy nasypów i wykopów należy określić na etapie dokumentacji
projektowej na podstawie obliczeń stateczności. Na przedmiotowej drodze występują
m.in. następujące przypadki:
− skarpa nasypu ma wysokość większą niż 8 m,
− nasyp będzie budowany w gruntach o małej nośności.
Ze względu na występowanie powyższych sytuacji na długości drogi łącznikowej i dróg
dojazdowych niezbędne będzie wykonanie wzmocnienia skarp nasypów powierzchniowego
lub wgłębnego w postaci geosyntetyków, prefabrykatów, stabilizacji, itp.
II.1.1.a.6. Założenia projektowe dla konstrukcji nawierzchni
II.1.1.a.6.1. Wymagania ogólne
Dla drogi wojewódzkiej przyjęto wstępnie kategorię ruchu KR3 na podstawie
koncepcji programowej opracowanej na zlecenie Gminy Miasta Sanok. Natomiast dla dróg
dojazdowych przyjęto kategorię ruchu KR1.
Przewiduje się, że zastosowane materiały w warstwach konstrukcji nawierzchni mają
odpowiadać wymogom określonym w wytycznych technicznych Generalnej Dyrekcji Dróg
Krajowych i Autostrad:
- WT-1 2014. Kruszywa. Wymagania techniczne;
- WT-2 2014. Mieszanki mineralno – asfaltowe. Wymagania techniczne;
- WT-3 2009. Emulsje asfaltowe;
- WT-4 2010 Mieszanki niezwiązane. Wymagania techniczne;
- WT-5 2010 Mieszanki związane spoiwem hydraulicznym. Wymagania techniczne.
Warstwy konstrukcji nawierzchni i ulepszonego podłoża wstępnie zaprojektowano zgodnie
z wymogami określonymi w KTKNPiP 2014.
Sprawdzenie warunku mrozoodporności:
Projektując konstrukcje nawierzchni sprawdzono i zapewniono uzyskanie
wymaganych warunków mrozoodporności, odwodnienia i ruchu technologicznego zgodnie
z KTKNPiP 2014. Głębokość przemarzania gruntu należy przyjąć 1.2m.
10
II.1.1.a.6.2. Konstrukcja drogi wojewódzkiej i dróg dojazdowych
Dla nowego odcinka drogi wojewódzkiej DW 886 i dróg dojazdowych objętych
inwestycją określono poniżej zalecany układ warstw konstrukcji nawierzchni. Konstrukcja
nawierzchni odpowiada typowym określonym w KTKNPiP 2014.
Konstrukcja nawierzchni nowego odcinka DW 886
Górne warstwy
4 cm – warstwa ścieralna z AC8S, AC11S
5 cm – warstwa wiążąca z AC16W
7 cm – warstwa podbudowy zasadniczej z AC16P, AC22P
20 cm – podbudowa zasadnicza z mieszanki niezwiązanej 0/31,5 mm z kruszywem C 90/3
Dolne warstwy konstrukcji nawierzchni i warstwy ulepszonego podłoża które jednocześnie
stanowią górną warstwę nasypu o grubości co najmniej 0,5 m wg normy PN-S-02205:1998:
18 cm – podbudowa pomocnicza z mieszanki związanej spoiwem hydraulicznym lub gruntu
stabilizowanego spoiwem hydraulicznym C 3/4 (na jej powierzchni E2≥100 MPa)
20 cm – warstwa ulepszonego podłoża z mieszanki niezwiązanej lub gruntu
niewysadzinowego (naturalnego lub antropogenicznego) o CBR≥ 20%, brak wymagań co do
współczynnika filtracji
20 cm – warstwa ulepszonego podłoża z mieszanki niezwiązanej lub gruntu
niewysadzinowego (naturalnego lub antropogenicznego) o CBR≥ 20% i k10≥ 8 m/dobę
Przyjęto grupę nośności G4,
- wymagany na powierzchni gruntu nasypowego E2≥ 30 MPa.
Konstrukcja nawierzchni dróg dojazdowych
12 cm – warstwa ścieralna z mieszanki niezwiązanej 0/31,5 mm z kruszywem C 90/3
18 cm – warstwa podbudowy zasadniczej z mieszanki niezwiązanej 0/45 mm
z kruszywem C 90/3
22 cm – warstwa mrozoochronna z mieszanki niezwiązanej lub gruntu niewysadzinowego
(naturalnego lub antropogenicznego) o CBR≥ 25% (na jej powierzchni E2≥80 MPa)
24 cm – warstwa ulepszonego podłoża z gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulicznym lub
wapnem C 0,4/0,5
II.1.1.a.6.3. Konstrukcja nawierzchni ciągu pieszo – rowerowego i wyspy
rozdzielającej na rondzie
Konstrukcja nawierzchni ciągu – pieszo rowerowego
5 cm – warstwa ścieralna z AC5S, AC8S, lub AC 11S
15 cm – podbudowa pomocnicza z mieszanki niezwiązanej 0/31,5 mm
z kruszywem C 90/3 lub C 50/30 lub C NR
30 cm – warstwa mrozoochronna z mieszanki związanej spoiwem hydraulicznym lub gruntu
stabilizowanego spoiwem hydraulicznym C1,5/2 (na powierzchni E2 ≥ 80 MPa)
11
Konstrukcja nawierzchni wysp rozdzielających
8 cm – warstwa ścieralna z kostki brukowej betonowej
3 cm – podsypka cementowo – piaskowa
minimum 15 cm – warstwa mrozoochronna z mieszanki związanej spoiwem hydraulicznym
lub gruntu stabilizowanego spoiwem hydraulicznym C1,5/2 (na powierzchni E2 ≥ 80 MPa)
Podłoże gruntowe – Przyjęto grupę nośności G2,
- wymagany na powierzchni gruntu rodzimego E2≥ 50 MPa.
II.1.1.a.6.4. Konstrukcja zjazdów indywidualnych i publicznych
Konstrukcja nawierzchni zjazdów indywidualnych i publicznych
12 cm – podbudowa pomocnicza z mieszanki niezwiązanej 0/31,5 mm z kruszywem C 90/3
lub C 50/30 lub C NR
18 cm – podbudowa pomocnicza z mieszanki niezwiązanej 0/45 mm z kruszywem C 90/3
lub C 50/30 lub C NR
30 cm – warstwa mrozoochronna z mieszanki związanej spoiwem hydraulicznym lub gruntu
stabilizowanego spoiwem hydraulicznym C1,5/2 (na powierzchni E2 ≥ 80 MPa)
II.1.1.a.7. Odwodnienie drogi i przebudowa istniejącej infrastruktury
Projektowane drogi odwadniane są poprzez nadanie odpowiednich pochyleń jezdni.
Wartości pochyleń poprzecznych pokazano na planie sytuacyjnym. Wody z jezdni drogi
wojewódzkiej są odprowadzane do rowów drogowych i za pomocą studzienek ściekowych
do kanalizacji deszczowej lub również przykanalikiem do rowu. W przypadku dróg
dojazdowych przewiduje się odprowadzenie wód opadowych do rowów drogi wojewódzkiej,
oraz do Płowieckiego Potoku za pomocą ścieku korytkowego usytuowanego przy poboczu
wraz z odprowadzeniem ściekiem skarpowym do cieku. Również wody opadowe z ciągu
pieszo – rowerowego są odprowadzane do przebudowanego odcinka rowu melioracyjnego
za pomocą ścieku korytkowego z odprowadzeniem ściekiem skarpowym. Lokalizację ścieków
korytkowych i skarpowych pokazano na planie sytuacyjnym.
Kanalizacja deszczowa
Odwodnienie pasa drogowego zostanie zrealizowane za pomocą przykanalików
deszczowych odprowadzających wody do rowów drogowych i istniejącej kanalizacji
deszczowej w rejonie zainwestowania.
Przewiduje się budowę przykanalików DN200 wykonanych z rur PVC-U lub PP-B.
Należy stosować rury lite, o wytrzymałości minimum SN8 kN/m2.
Przewidziano zastosowanie wpustów deszczowych z osadnikami i kratą montowaną
na płycie odciążającej. Każdy wpust deszczowy w celu zwiększenia skuteczności zatrzymania
zawiesin będzie posiadał część osadową o głębokości minimum 0,8 m.
Studzienki ściekowe
Przewidziano montaż studzienek ściekowych pod wpusty drogowe - DN 500-600
(żelbet) lub DN630 (tworzywa sztuczne).
Na studzienkach ściekowych stosować wpusty żeliwne z żeliwa szarego EN-GJL-200,
wg PN-EN 124:2000. Wpusty klasy D400. Powierzchnia odpływu wody dla wpustów nie może
12
być mniejsza niż 900 cm2. W miejscach montażu zawiasów – ściany wpustów powinny być
wzmocnione a powierzchnia zewnętrzna ścianki wpustu powinna być gładka.
Należy stosować wpusty z kratą uchylną na połączenia zawiasowe za pomocą sworzni
o kącie otwarcia >105o. Kraty z systemem zatrzaskowym lub ryglowane QB1 (1 rygiel).
W zależności od potrzeb i lokalizacji – stosować wpusty z kołnierzem pełnym
lub kołnierzem 3/4. Przejścia kanałów przez ściany studni kanalizacyjnych wykonać jako typu
szczelnego (systemowe dla zaprojektowanych rur kanalizacyjnych).
Wyloty przykanalików należy zabezpieczyć obetonowaniem z betonu klasy C25/30.
Rowy przy wylocie należy zabezpieczyć dyblami lub betonem klasy C25/30. Na wylotach
należy zamontować klapy samoklinujące w przypadku montażu wylotu na wysokości
mniejszej niż 0,15 m nad dnem rowu. Szczegół umocnienia rowu i wykonania wylotu
pokazano w części graficznej.
Wodociągi
Trasę przekładanych wodociągów i lokalizacje elementów ich uzbrojenia pokazano
w części rysunkowej.
Przebudowę istniejącej sieci wodociągowej zaprojektowano z rur PE DN 225 mm.
Rury PE100 przewodowe wodociągowe łączyć przez zgrzewanie doczołowe.
Przejście poprzeczne pod projektowanymi drogami zaprojektowano w rurze
ochronnej. Końcówki rury ochronnej należy uszczelniać manszetami.
Należy zachować minimalne zagłębienie rurociągów wynoszące 1,6 m. W przypadku
braku możliwości zagłębienia rurociągów oraz występujące w związku z tym małe przykrycie
– dla zabezpieczenia przed przemarzaniem i naprężeniami należy wykonać docieplenie
za pomocą keramzytu.
Przebudowę wodociągu należy wykonać zgodnie z wymaganiami zarządców sieci,
po uzyskaniu stosownych warunków technicznych na przebudowę.
Kanalizacja sanitarna
Trasy sieci i lokalizacje elementów uzbrojenia sieci pokazano w części rysunkowej.
Układy kanalizacji sanitarnej zostały zaprojektowane z uwzględnieniem istniejącej
infrastruktury kanalizacyjnej (kanalizacja sanitarna) oraz innych sieci uzbrojenia terenu.
Zaprojektowano kanalizację grawitacyjną z rur PVC-U, o średnicach DN 160-400 mm,
kanalizację tłoczną DN 110 mm z rur PE wraz z przepompownią ścieków.
Rury PVC-U, SN8 i SN12, łączone kielichowo z uszczelnieniem uszczelkami z elastomeru
EPDM. Połączenia muszą gwarantować szczelność całego systemu. Rury kanalizacyjne
jednolite, w odcinkach o długości 2; 3 lub 6 m. Łącznie z rurami należy stosować zgodne
materiałowo i konstrukcyjnie kształtki systemowe.
Studnie kanalizacyjne
W związku z projektowanymi robotami przewiduje się budowę nowych studni
kanalizacyjnych. Istniejące studnie należy wyremontować. W przypadku studni, które były
wykonane jako połączenia na likwidowanych kanałach – w studniach tych po likwidacjach
włączeń należy zaślepić otwory włączeniowe.
Na istniejących studniach w granicach zainwestowania należy przeprowadzić roboty
regulacyjne i dokonać wymiany włazów studziennych oraz przeprowadzić pełną regulację
13
wysokościową.
W razie braku – należy zamontować pierścienie odciążające.
Na projektowanych kanałach przewiduje się wykonanie typowych studni
połączeniowych, przelotowych oraz kaskadowych o średnicy 1,20 – 1,5 m w konstrukcji
prefabrykowanej lub mieszanej monolityczno – prefabrykowanej (z elementów betonowych
i żelbetowych). Beton podłoża studzienki klasy nie niższej niż C45/55 grubości 10 cm.
Studnie z betonu klasy minimum B - 55.
Istniejące studnie kanalizacyjne, na odcinkach kanałów, które nie będą
demontowane, należy oczyścić, uzupełnić ubytki, odtworzyć ich izolacje na całej powierzchni
odkrycia w związku z robotami drogowymi. Na studniach należy wymienić włazy uliczne
(na opisane powyżej). Należy dokonać wymiany istniejących pierścieni odciążających,
a w przypadku stwierdzenia ich braku – zamontować kompletne pierścienie z płytami. Należy
dokonać oceny stanu technicznego, wymienić płyty nastudzienne przykrywające.
Włazy i wyposażenie
Włazy kanałowe klasy D400, wg PN-EN 124:2000, pokrywa i korpus: żeliwo szare
EN-GJL-200, wysokość korpusu H100, wypełnienie –betonowe, głębokość osadzenia
pokrywy w korpusie ≥ 50mm, pokrywa standardowo wyposażona w zabezpieczenie przeciw
obrotowi w korpusie (pozycjonowanie), korpus przystosowany do kotwienia w podłożu,
pokrywa i korpus - konstrukcja żebrowana, prześwit > 600mm. Konstrukcja zapobiegająca
klinowaniu się pokrywy z korpusem. Wkładka elastyczna SBR - HV (tłumienie drgań w obu
płaszczyznach), system zabezpieczający pokrywę QB 2 (2 rygle).
Pierścienie odciążające
Stosować pierścienie odciążające z płytami przykrywającymi – zgodne z typem
i średnicą studni kanalizacyjnej.
Zastosowane płyty i inne elementy konstrukcyjne studni powinny spełniać
wymagania normy PN-EN 1917 (dla elementów do zainstalowania w obszarach dróg
przeznaczonych dla wszystkich rodzajów pojazdów kołowych. Elementy studni muszą
spełniać wymagania normy PN-EN 13336 dla prefabrykatów betonowych.
Stosowane studnie muszą posiadać niezbędne atesty i dopuszczenia do stosowania.
Całość robót wykonać zgodnie z PN-EN1610. Zewnętrzne powierzchnie studzienki
należy zabezpieczyć powłoką z materiału bezpiecznego ekologicznie. Przejścia kanałów przez
ściany studzienki wykonać z zastosowaniem typowych przejść szczelnych.
Rurociąg tłoczny PE
Rurociąg tłoczny wykonać z rur PE, rury Φ110.
UWAGA! Rury i kształtki muszą posiadać Aprobatę Techniczną ITB. Zastosowane rury
i kształtki muszą być ze sobą kompatybilne, a więc stanowić jeden system
i być produkowane przez jednego producenta (ze względu na różnice w tolerancji
wykonania).
Rury muszą być odporne na płukanie przy ciśnieniu min. 240 bar. Badanie musi być
przeprowadzone przez niezależny instytut i potwierdzone przez producenta.
Wybór materiału kanałów sanitarnych został dokonany z uwzględnieniem
pożądanych parametrów hydraulicznych, prędkości przepływu, spadków. Mając na uwadze
maksymalne i minimalne przykrycia, obciążenia oraz przepływy wód.
14
Gazociągi
Wykonane zostaną nowe gazociągi z rur PE o średnicach dn100, 160 i 200 mm. Przejścia
poprzeczne pod projektowanymi drogami zaprojektowano w rurach ochronnych. Końcówki
rur ochronnych należy uszczelniać manszetami.
Trasę projektowanych odcinków sieci niskiego i średniego ciśnienia pokazano w części
rysunkowej. Rozwiązanie sytuacyjne zaprojektowano z uwzględnieniem przebiegu
wszystkich mediów pod- i nadziemnych, projektowanej niwelety drogi wraz z nasypami.
Sieć gazową zaprojektowano dążąc do minimalizowania zagłębień, zachowując
minimalne zagłębienie wynoszące 1,0 m (wymagane dla górnej tworzącej). Zachowano
wymagane pionowe odległości od krzyżujących się sieci podziemnych.
Materiały użyte do wykonania przebudowy gazociągów muszą odpowiadać normom:
PN-EN 1555-2:2010, PN-EN 1555-3:2010.
Szerokość strefy kontrolowanej dla projektowanych gazociągów wynosi 1,0 m.
Połączenia projektowanych rurociągów PE z rurociągami istniejącymi PE należy
wykonać z wykorzystaniem złączek zgrzewanych elektrooporowo (mufy) lub przez
połączenie doczołowe.
Gazociągi likwidowane przekreślono na planie sytuacyjnym. Po wykonaniu nowych odcinków
gazociągów oraz włączeniu ich do istniejącej sieci, stare gazociągi zostaną zlikwidowane
i wydobyte z ziemi.
II.1.1.a.8. Elementy wyposażenia
Ciąg pieszo - rowerowy
Ciąg pieszo - rowerowy został zaprojektowany wzdłuż nowego łącznika drogi
wojewódzkiej nr 886, po lewej stronie na odcinku od ronda im. Zdzisława Beksińskiego
do ulicy Śniegowa. Szerokość ciągu pieszo rowerowego wynosi 3,00 m. w celu zachowania
ciągłości ciągu z istniejącą siecią dróg, zaprojektowano dwie pochylnie dla ruchu pieszego
i rowerowego. Lokalizację ciągu pieszo – rowerowego wraz z pochylniami pokazano na planie
sytuacyjnym.
II.1.1.a.9. Oświetlenie
Oświetlenie uliczne zostało zaprojektowane w ciągu nowego odcinka drogi
wojewódzkiej nr 886 na całej długości oraz w rejonie ronda im. Beksińskiego. Również
zaprojektowano oświetlenie ciągu pieszo – rowerowego i pochylni. Lokalizację latarń
pokazano na planie sytuacyjnym.
Projektowane oświetlenie nowe przewiduje się z zastosowaniem opraw
oświetleniowych z lampami sodowymi wysokoprężnymi. Latarnie oświetleniowe
umieszczono w poboczu drogi i gruntowej opasce ciągu pieszo - rowerowego, a kable
oświetleniowe ułożone będą w nowych trasach kablowych.
Zasilanie oświetlenia realizowane będzie za pomocą sterująco-zasilającej szafy
oświetleniowej. Sterowanie nowoprojektowanym oświetleniem odbywać się będzie
automatycznie z wykorzystaniem zegara astronomicznego, również możliwe będzie
sterowanie ręczne.
Zaprojektowane oświetlenie umożliwi w przyszłości przyłączenie nowych obwodów.
15
II.1.1.a.10. Skrzyżowania i zjazdy
Skrzyżowania
Projektowana droga wojewódzka posiada skrzyżowania z drogą krajową nr 28
w postaci ronda. W ramach przedmiotowej inwestycji zaprojektowano czwarty wlot ronda
im. Beksińskiego. Szerokość pasów ruchu na wlocie i wylocie wraz z promieniami wyokrągleń
krawędzi pokazano na planie sytuacyjnym.
Zjazdy
Na nowym odcinku drogi wojewódzkiej nie przewiduje się zjazdów. Teren przyległy
został skomunikowany za pomocą zjazdów indywidualnych i publicznych połączonych
z drogami dojazdowymi. Planowane zjazdy zaprojektowano z uwzględnieniem parametrów
normatywnych i uwzględniają istniejące ich zagospodarowanie w terenie.
Parametry geometryczne zjazdów pokazano na planie sytuacyjnym.
II.1.1.a.12. Systemy i urządzenia bezpieczeństwa oraz oznakowanie
Podstawowym celem stosowania urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego
oraz oznakowania jest ochrona życia i w ograniczonym zakresie także mienia uczestników
ruchu i osób pracujących na drodze, a w niektórych przypadkach także użytkowników
terenów przyległych. Urządzenia bezpieczeństwa ruchu drogowego muszą spełniać wymogi
PN-EN 1317-2:2001.
W ramach przedmiotowej inwestycji zaprojektowano bariery ochronne
o następujących parametrach:
─ poziom powstrzymywania: N2,
─ poziom szerokości pracujących: W1;
- poziom intensywności: A.
Lokalizacje barier ochronnych pokazano na planie sytuacyjnym.
Dla oznakowania drogowskazowego przewidziano konstrukcje wsporcze, które również
pokazano na planie sytuacyjnym.
II.1.1.b Obiekty inżynierskie – określenie klasy i podstawowych parametrów
geometrycznych (obiektów mostowych, przepustów i konstrukcji oporowych)
Wymagania podstawowe
Obiekty inżynierskie (mosty, przepusty, ściany oporowe) muszą odpowiadać
warunkom określonym w Rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia
30 maja 2000r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe
obiekty inżynierskie i ich usytuowanie Dz. U. z 2000r. Nr 63, poz. 735.
Parametry użytkowe nowych i istniejących obiektów inżynierskich (mosty, przepusty,
ściany oporowe) powinny być zgodne z obowiązującymi przepisami szczegółowymi.
Wymagana przez Zamawiającego klasa obciążenia drogowych obiektów inżynierskich
powinna być zgodna z obowiązującymi przepisami (w tym m. in. polskimi normami) – klasa
obciążenia A wg PN-85/S-10030. Pomosty obiektów powinny przenosić obciążenia
ciągnikiem klasy C-150 wg STANAG 2021.
Dla każdego obiektu mostowego usytuowanego w ciągu drogi publicznej należy
wyznaczyć klasę obciążenia zgodnie z wojskową klasyfikacją obciążenia obiektów mostowych
zwaną klasą MLC. Wyznaczenie klasy MLC należy wykonać zgodnie z zasadami i metodyką
zawartą w załączniku do zarządzenia nr 38 Ministra infrastruktury z dnia 26 października
16
2010 roku, w sprawie wyznaczania wojskowej klasyfikacji obciążeń obiektów mostowych
usytuowanych wciągu dróg publicznych [49]. Wyznaczenie klasy MLC należy zestawić
w tabeli wg wzoru poniżej:
Zagospodarowania terenu
W związku z realizacją inwestycji stan zagospodarowania terenu ulegnie znacznej
zmianie, dominującym elementem terenu będzie przedmiotowa droga wraz z niezbędną
infrastrukturą i obiektami inżynierskimi. Droga będzie prowadzona po nasypie. Najwyższy
nasyp będzie w miejscu przekraczania linii kolejowej 108 relacji Stróże – Krościenko.
Wymagania dotyczące rozwiązań konstrukcyjnych i metody wykonania
Obiekty inżynierskie należy wykonać przy użyciu następujących rozwiązań
konstrukcyjnych:
Wiadukt drogowy nad linią PKP: obiekt jednoprzęsłowy, ramownicowy, zintegrowany
w którym przy przenoszeniu obciążeń poziomych podpory współpracują z gruntem,
a wszelkie oddziaływania poziome obiektu są pomniejszane przez działanie parcia zasypek.
Ustrój nośny obiektu w postaci rusztu stalowego o zmiennej wysokości konstrukcyjnej
utwierdzony w przyczółkach i zespolony z płytą pomostu. Podpory obiektu masywne tj. takie
które wykorzystują ich masę i/lub masę spoczywającego na nich gruntu a także sposób ich
połączenia z przęsłem do regulacji sił wewnętrznych w konstrukcji obiektu. Podpory
te powinny stanowić stabilny punkt podparcia i utwierdzenia przesła.
Most drogowy nad dopływem potoku Płowieckiego: obiekt jednoprzęsłowy,
ramownicowy, zintegrowany w którym przy przenoszeniu obciążeń poziomych podpory
współpracują z gruntem, a wszelkie oddziaływania poziome obiektu są pomniejszane przez
działanie parcia zasypek. Ustrój nośny obiektu w postaci płyty żelbetowej o zmiennej
wysokości konstrukcyjnej utwierdzonej w przyczółkach. Podpory obiektu masywne tj. takie
które wykorzystują ich masę i/lub masę spoczywającego na nich gruntu a także sposób ich
połączenia z przęsłem do regulacji sił wewnętrznych w konstrukcji obiektu. Podpory
te powinny stanowić stabilny punkt podparcia i utwierdzenia przęsła.
Przepusty drogowe, przejścia dla zwierząt – stal/żelbet
Ściana oporowa – grunt zbrojony z okładziną w postaci drobnowymiarowych
bloczków betonowych
Metoda wykonania obiektów inżynierskich wg. technologii Wykonawcy.
Oceny stanu obiektów istniejących
Na przedmiotowym odcinku projektowanej drogi nie zinwentaryzowano istniejących
obiektów inżynierskich.
17
WD-1: Wiadukt nad linią PKP nr 108 relacji Stróże-Krościenko
W celu przekroczenia linii kolejowej PKP przewidziano budowę wiaduktu drogowego
o schemacie statycznym ramy jednonawowej. Zaplanowano wykonanie mostu
jednoprzęsłowego, o konstrukcji przęsła zespolonej stalowo-betonowej. Przęsło obiektu,
połączone sztywnymi węzłami żelbetowymi przyczółkami tworzyć będzie ekonomiczny
i bezpieczny układ ramownicowy.
Na podstawie analizy warunków gruntowych w rejonie planowanego obiektu
zaproponowano posadowienie pośrednie w postaci fundamentów palowych co zostało
ujęte w części rysunkowej.
Planowane rozwiązania koncepcyjne są zgodne, w szczególności w zakresie skrajni
pionowej, z warunkami technicznymi otrzymanymi od zarządów infrastruktury kolejowej
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A Biuro Energetyki i PKP Polskie Linie Kolejowe Zakład Linii
Kolejowych w Rzeszowie.
Szczegółowe rozwiązania konstrukcyjne i elementów wyposażenia oraz rozwiązania
w zakresie połączenia obiektu z dojazdami przedstawiono w części rysunkowej.
Podstawowe parametry techniczne i geometryczne projektowanego obiektu:
− klasa obciążenia A wg PN-85/S-10030 i pojazd klasy C-150 wg STANAG 2021
− charakter obiektu – trwały/stały,
− rozpiętość teoretyczna Lt=29,0 m,
− długość całkowita obiektu – Lc=31,60m,
− długość obiektu łącznie ze skrzydełkami – Ls=40,57 m;
− szerokość całkowita pomostu – Bc=13,3 m,
− posadowienie pośrednie,
− szerokości użytkowe na obiekcie: jezdnia 2x3,5m + ciąg pieszo-rowerowy
(jednostronny) 3,0 m
MD-2: Most nad dopływem potoku Płowieckiego
W celu przekroczenia dopływu potoku Płowieckiego przewidziano budowę wiaduktu
drogowego o schemacie statycznym ramy jednonawowej. Zaplanowano wykonanie mostu
jednoprzęsłowego, o żelbetowej konstrukcji przęsła. Przęsło obiektu, połączone sztywnymi
węzłami żelbetowymi przyczółkami tworzyć będzie ekonomiczny i bezpieczny układ
ramownicowy.
Na podstawie analizy warunków gruntowych w rejonie planowanego obiektu
zaproponowano posadowienie pośrednie w postaci fundamentów palowych co zostało
ujęte w części rysunkowej.
Planowane rozwiązania koncepcyjne zapewniają swobody i niezakłócony przepływ
wody miarodajnej pod obiektem o prawdopodobieństwie przepływu P=0,5% wynoszącym
Qm=11,7m3/s. Obliczenia hydrologiczno-hydrauliczne obiektu zostały uzgodnione przez
PZMIUW pismem IS.506.130.2016 z dnia 23-06-2016 r.
Szczegółowe rozwiązania konstrukcyjne i elementów wyposażenia oraz rozwiązania
w zakresie połączenia obiektu z dojazdami przedstawiono w części rysunkowej. Obiekt
dodatkowo będzie pełnił funkcję przejścia dla małych zwierząt.
18
Podstawowe parametry techniczne, hydrologiczno-hydrauliczne i geometryczne
projektowanego obiektu:
− klasa obciążenia A wg PN-85/S-10030 i pojazd klasy C-150 wg STANAG 2021
− charakter obiektu – trwały/stały,
− rzeczywiste światło mostu – 13,0 m;
− rozpiętość teoretyczna Lt=14,4 m,
− długość całkowita obiektu – Lc=15,20,
− długość obiektu łącznie ze skrzydełkami – Ls=26,74 m;
− szerokość całkowita pomostu – Bc=10,70 m,
− posadowienie pośrednie,
−szerokości użytkowe na obiekcie: jezdnia 2x3,5m.
Przepusty
W ciągu przedmiotowego odcinka drogi przewidziano do budowy cztery przepusty
w ciągu trasy głównej i dwa w ciągu dróg dojazdowych.
Wszystkie przepusty przewidziano jako jednootworowe o konstrukcji stalowej
lub żelbetowej. Długość obiektów wynika z warunków terenowych tj. ukształtowania terenu,
szerokości użytkowych na obiekcie oraz zastosowanych nad obiektami elementów
bezpieczeństwa ruchu drogowego.
Wszystkie przepusty posadowione są na fundamencie podatnym, kruszywowym
powiązanym ze wzmocnieniem posadowienia nasypów. Wloty i wyloty przepustów
zaprojektowano jako ścięte do pochylenia skarp nasypu drogowego.
Podstawowe parametry przepustów przedstawiono poniżej:
− przepust P-1 w km trasy głównej 0+175,00:
a) funkcja przepustu – przeprowadzenie cieku / rowu melioracyjnego;
b) średnica przepustu – Ø 100 cm;
c) długość przepustu – 40,60 m,
− przepust P-2E w km trasy głównej 0+430,90:
a) funkcja przepustu – przejście dla zwierząt;
b) światło przepustu – 150 x 250 cm;
− przepust P-3E w km trasy głównej 0+430,90:
a) funkcja przepustu – przejście dla zwierząt;
b) światło przepustu – 150 x 250 cm;
− przepust P-4 w km trasy głównej 0+175,00:
a) funkcja przepustu – przeprowadzenie wód opadowych;
19
− przepust P-D1 w km drogi dojazdowej nr 1: 0+015,20
a) funkcja przepustu – przeprowadzenie rowu drogowego;
− przepust P-D2 w km drogi dojazdowej nr 2: 0+200,2
a) funkcja przepustu – przeprowadzenie cieku wodnego;
b) wymiary przepustu – 250 x 250 cm;
Szczegółowe informacje zamieszczono w części rysunkowej niniejszego opracowania.
Parametry kolejowych obiektów mostowych
W niniejszym opracowaniu nie przewiduje się wykonania kolejowych obiektów
mostowych.
Parametry ścian oporowych
W ramach niniejszej inwestycji przewiduje się budowę ścian oporowych przy
wiadukcie WD-1. Takie rozwiązanie pozwoli zminimalizować długość skrzydełek obiektu
i ograniczy zajętość terenu.
Ścianę oporową zaprojektowano w technologii gruntu zbrojonego geosiatkami
z oblicowaniem z drobnowymiarowych bloczków betonowych.
W tym systemie geosiatki pełnią funkcję zbrojenia, przenoszącego naprężenia
od obciążenia ciężarem własnym i użytkowym. Poprzez współpracę z gruntem zasypowym
geosiatki zapewniają stateczność wewnętrzną konstrukcji. Bloczki prefabrykowane pełnią
jedynie funkcję oblicowania, zabezpieczają obiekt przed powierzchniową erozją i nadają
konstrukcji estetyczny wygląd. Łączniki z tworzywa sztucznego umieszczone są w specjalnych
otworach w bloczkach oblicówki i pozwalają na precyzyjne ustawienie kolejnych warstw
bloczków.
Bloczki muru oporowego układane są na ławie fundamentowej wykonanej z betonu
min. B25 (C20/25) i zwieńczone żelbetową kapą gzymsową. Na kapie należy wykonać
balustradę. W części rysunkowej pokazano przykładowe rozwiązania konstrukcji oporowej.
Dopuszcza się zmianę rozwiązań konstrukcyjnych i technologicznych pod warunkiem
zachowania parametrów użytkowych i trwałości oraz uzyskania zgody Zamawiającego.
Parametry tuneli
W niniejszym opracowaniu nie przewiduje się wykonania tuneli.
Przekrój ruchowy tunelu
W niniejszym opracowaniu nie przewiduje się wykonania tuneli.
Oświetlenie
Projektowany odcinek drogi będzie oświetlany, natomiast lampy oświetlenia ulicznego będą
zlokalizowane poza obiektami.
20
Wentylacja
W niniejszym opracowaniu nie przewiduje się wykonania wentylacji tuneli.
Systemy i urządzenia bezpieczeństwa ruchu oraz oznakowanie
Systemy i urządzenia bezpieczeństwa ruchu oraz oznakowanie na przepustach należy
stosować zgodnie z warunkami określonymi w Rozporządzeniu Ministra Transportu
i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000r. w sprawie warunków technicznych, jakim
powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie Dz. U. z 2000r. Nr 63,
poz. 735. Zastosowane oznakowanie obiektów inżynierskich powinno być spójne
z zastosowanym oznakowaniem drogowym.
Obiekty pełniące funkcje przejść ekologicznych
W ciągu planowanej drogi trzy obiekty będą pełniły funkcję przejść dla zwierząt będą
to obiekty:
− most nad dopływem do potoku płowieckiego;
− przepust P-2E w km 0+430,90;
− przepust P-3E w km 0+430,90
Kanały technologiczne
Wzdłuż projektowanej obwodnicy przewidziano wykonanie kanałów technologicznych
w postaci dwóch kanałów DN150. Kanały te będą prowadzone w zasadniczej części u
podnóża nasypu jedynie w miejscu przekraczania linii kolejowej przewidziano zlokalizowanie
ich w konstrukcji wiaduktu (kapy chodnikowej).
II.1.1.d Urządzenia ochrony środowiska
W celu ochrony środowiska przed uciążliwością drogi i ruchu drogowego stosuje się
przy projektowaniu drogi zasady i warunki określone w przepisach powszechnie
obowiązujących oraz wydanej dla tego odcinka drogi decyzji Regionalnego Dyrektora
Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia 10.07.2014 znak WOOŚ.4200.15.2013.AH-88
ze zmianami wynikającymi z decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska
w Warszawie z dnia18.05.2015 znak DOOŚ-oaI.4210.33.2014.ADK.20.
Urządzenia służące ochronie środowiska powinny być usytuowane w pasie drogowym
zgodnie z warunkami wynikającymi z przepisach ogólnych i warunków ww. decyzji.
Badania i oceny związane z oddziaływaniem projektowanej drogi na środowisko
powinny być wykonywane zgodnie z przepisami odrębnymi dotyczącymi określenia rodzajów
inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska i zdrowia ludzi albo mogących pogorszyć
stan środowiska oraz wymagań, jakim powinny odpowiadać oceny oddziaływania
na środowisko tych inwestycji.
Przy projektowaniu i wykonaniu drogi powinno się dążyć do zachowania istniejącego
stanu środowiska oraz w zależności od potrzeb do stosowania środków służących jego
ochronie, odpowiednio do wskazań ww. decyzji i wyników ewentualnych ocen oddziaływania
na środowisko.
Preferowane urządzenia ochronny środowiska:
− osadniki z zasyfonowanym odpływem i urządzenia dla ochrony wód i gleb;
− przepusty dla zwierząt pod drogą;
21
− zieleń drogowa o funkcji krajobrazowej z wykorzystaniem gatunków rodzimych,
charakterystycznych dla regionu.
Wykonawca zobowiązany jest do dostosowania rozwiązań projektowych w zakresie urządzeń
ochrony środowiska zgodnie z wymogami ww. decyzji.
W przypadku wprowadzenia zmian w stosunku do warunków szczególnych
określonych ww. decyzjami Wykonawca będzie zobowiązany uzyskać wymagane decyzje
pozwalające na wprowadzenie tych zmian.
II.1.1.e Ekrany akustyczne i przeciwolśnieniowe
W zakresie stosowania ekranów akustycznych i przeciwolśnieniowych obowiązują
warunki wynikające z decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie
z dnia 10.07.2014 znak WOOŚ.4200.15.2013.AH-88 ze zmianami wynikającymi z decyzji
Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 18.05.2015 znak DOOŚoaI.4210.33.2014.ADK.20. Wykonawca zobowiązany jest do dostosowania rozwiązań
projektowych w zakresie ochrony przed hałasem zgodnie z wymogami z nich wynikającymi.
Zastosowanie ekranów przeciwolśnieniowych może być uzasadnione w miejscach
narażonych na oślepienie kierujących pojazdami poprzez reflektory pojazdów jadących
z naprzeciwka. Miejscami takimi mogą być okolice dróg dojazdowych przebiegających
na znaczących odcinkach wzdłuż projektowanej drogi wojewódzkiej.
II.1.1.f Urządzenia podczyszczania wód opadowych i roztopowych
Wody opadowe z pasa drogowego odprowadzane do odbiornika wody lub do ziemi
powinny spełniać wymagania określone w przepisach dotyczących ochrony środowiska.
Jeśli stężenia zanieczyszczeń zawarte w spływach deszczowych z dróg nie przekraczają
wielkości dopuszczalnych, to spływy te mogą być odprowadzane bezpośrednio
do odbiorników zewnętrznych. Jeśli stężenia zanieczyszczeń zawarte w spływach
deszczowych z dróg przekraczają wartości dopuszczalne, to przed wprowadzeniem tych
ścieków do odbiorników zewnętrznych należy oczyścić je w urządzeniach podczyszczających.
Nie dotyczy to przypadków wprowadzenia tych ścieków do kanalizacji deszczowej, gdzie
decydujące dla wymogów są warunki uzgodnienia z zarządcą tych sieci.
Oczyszczanie wód opadowych i roztopowych powinno zapewnić spełnienie wymagań
Rozporządzenia Ministra Środowiska [34]. Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska
w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi
oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego [34] ścieki
opadowe powinny być oczyszczone przed wprowadzeniem do wód w taki sposób,
aby w odpływie zawartość zawiesiny ogólnej nie była większa niż 100 mg/l, a substancji
ropopochodnych nie większa niż 15 mg/l.
W zaprojektowanym systemie oczyszczania przewidziano, ze usunięcie zanieczyszczeń
nastąpi w osadnikach wpustów ulicznych i na rowach trawiastych.
22
II.1.1.g Pasy zieleni izolacyjnej
Pas zieleni może być elementem pasa drogowego, jeżeli pełni funkcje estetyczne
lub związane z ochroną środowiska. Zieleń w pasie drogowym nie powinna zagrażać
bezpieczeństwu uczestników ruchu, ograniczać wymaganego pola widoczności, skrajni drogi
oraz utrudniać utrzymania drogi. Droga i jej zagospodarowanie powinno
być wkomponowane w krajobraz, co powoduje, że funkcje krajobrazowe zieleni drogowej
są najbardziej istotne.
Należy zaprojektować pasy zieleni lub inne formy nasadzeń zieleni zgodnie
z wymogami przepisów powszechnie obowiązujących i warunkami decyzji Regionalnego
Dyrektora
Ochrony
Środowiska
w
Rzeszowie
z
dnia
10.07.2014
znak
WOOŚ.4200.15.2013.AH-88 ze zmianami wynikającymi z decyzji Generalnego Dyrektora
Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia18.05.2015 znak DOOŚ-oaI.4210.33.2014.ADK.20.
Wykonawca zobowiązany jest do dostosowania rozwiązań projektowych w zakresie
zieleni zgodnie z wymogami z nich wynikającymi.
II.1.1.h Przejścia dla zwierząt wraz z konieczną infrastrukturą
Wymagane jest zaprojektowanie i wykonanie obiektów dostosowanych do pełnienia
funkcji przejść dla zwierząt zgodnie z wymogami przepisów powszechnie obowiązujących
i warunkami decyzji Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Rzeszowie z dnia
10.07.2014 znak WOOŚ.4200.15.2013.AH-88 ze zmianami wynikającymi z decyzji
Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia18.05.2015 znak DOOŚoaI.4210.33.2014.ADK.20.
Wykonawca zobowiązany jest do dostosowania rozwiązań projektowych w zakresie
rozwiązań drogowych i mostowych oraz zagospodarowania terenu, zgodnie z wymogami
wynikającymi z ww. decyzji.
Ewentualne podejmowanie dodatkowych działań minimalizujących w odniesieniu
do konieczności zapewnienia warunków migracji zwierząt wynikać może z opracowań
szczegółowych prowadzonych przez Wykonawcę i zaakceptowanych przez Inwestora
oraz właściwe organy administracji.
II.1.1.j Inne obiekty oraz infrastruktura techniczna w pasie drogowym
niezwiązana z drogą
Wzdłuż odcinka dróg objętej inwestycją występują sieci:
─ energetyczne napowietrzne i ziemne kablowe niskiego napięcia nN,
─ energetyczne napowietrzne i ziemne kablowe średniego napięcia SN,
─ energetyczna napowietrzna wysokiego napięcia WN,
─ teletechniczne napowietrzne i ziemne;
─ wodociągi,
─ kanalizacja sanitarna grawitacyjna,
23
─ gazociągi niskiego ciśnienia,
─ urządzenia melioracyjne.
Przebudowa istniejących sieci polega na odtworzeniu istniejących elementów sieci
kolidujących z infrastrukturą drogową, w nowych lokalizacjach. Sieci te kolidują z budową
drogi należy je objąć przebudową lub zabezpieczeniem.
Również przewidziano budowę kanału technologicznego zgodnie z pismem
nr TI.7011.37.2014 z dnia 14.10.2014 r. Projektowany kanał technologiczny dowiązano
do kanału technologicznego obwodnicy miasta Sanok. Kanał został zaprojektowany
z 2 rur HDPE Ø110 i studni typu SKO-2.
Przedmiotowe usunięcia kolizji i przebieg kanału technologicznego pokazano
na planie sytuacyjnym.
24

proponowane rozwiązania projektowe nowego

Transkrypt

Podobne dokumenty

SZKOLENIE OBRONNE KIEROWNICZEJ KADRY

Mazowsze: więcej pieniędzy na drogi wojewódzkie go

Program forum

Przetarg ograniczony - Urząd Miasta w Sanoku

Generuj PDF - KPP dla Powiatu Warszawskiego Zachodniego

Informacje o pracodawcy: The Boston Consulting

Policja Śląska Wypadek śmiertelny

oświadczenie kwj, kwm