22.04.2011 Słowo Obraz Terytoria

Transkrypt

22.04.2011 Słowo Obraz Terytoria
Jacques-Louis Doussin-Dubreuil Niebezpieczeństwa onanizmu
z francuskiego przełożył i posłowiem opatrzył Krzysztof Rutkowski
ISBN 978-83-7453-029-3, EAN 9788374530293
Informacja: seria 10/17, 176 stron, format 100×170 mm, oprawa broszurowa szyta nićmi
Cena detaliczna: 19,90 zł
Planowany termin wprowadzenia do dystrybucji: 6 maja 2011
Nota:
Niebezpieczeństwa onanizmu Jacques’a-Louisa Doussina-Dubreuila to – jak sam tytuł
wskazuje – zatrważająca opowieść o zgubnych skutkach nałogu, który od niepamiętnych
czasów wyniszcza nasze społeczeństwa. Praca wydana po raz pierwszy w 1825 roku
przytacza liczne świadectwa spisane przez nadobnych młodzieńców, którzy powierzają
uczonemu doktorowi sekretne szczegóły swoich niecnych praktyk oraz przerażające
spustoszenia, jakie zwyczaj ten poczynił w ich życiu psychicznym i fizycznym. Powołując
się na najuczeńszych mężów, od starożytnych po współczesnych, autor wyjaśnia, jak
wykrywać onanistów, jak czuwać nad ich cnotą i jakie kuracje im aplikować. Opowiada
też, jak wielką pomocą służy w tych zabiegach religia. Nade wszystko zaś przytacza
niezliczone przykłady straszliwych dolegliwości, jakie wynikają z nałogu masturbacji –
nałogu wiodącego wprost ku śmierci.
Biogram:
Jacques-Louis Doussin-Dubreuil (1762–1831) – francuski lekarz i chirurg.
Fragment:
Listy i porady dotyczące leczenia chorób
nim wywołanych.
Dzieło przydatne Ojcom Rodzin oraz
Wychowawcom
PRZEZ J.-L. DOUSSIN-DUBREUILA
doktora dawnego Wydziału Medycznego, członka
dawnego Komitetu Centralnego oraz Komitetu do
spraw Ospy Krowianki przy Jego Ekscelencji Panu
Ministrze Spraw Wewnętrznych, członka Królewskiego
Akademickiego Towarzystwa Naukowego,
Towarzystwa Medycyny Praktycznej w Montpellier,
tytularnego medyka w Biurze Dobroczynności
dziesiątej dzielnicy Paryża etc.
UWAGI WSTĘPNE
Listy poniżej zamieszczone pisałem do młodzieńca, który medycynie poświęcić się
zamierzał, ale uprawiał onanizm. Szczęśliwie rzecz mi całą wyznał w porę, by się z
samogwałtu wydobyć. Długo się ociągałem z ich publikowaniem, bo przeczytawszy dzieła
sławetnych ludzi, którzy nie zaniedbywali tej materii, odnalazłem w nich liczne
świadectwa mocno podobne do tych, które w poniższych listach się znajdują. Wyznaję
ponadto, że nie ośmieliłbym się pisać po Tissocie, Saltzmanie, Campem, Gottliebie
Wogelu etc., gdybym nie zdawał sobie sprawy ze skutków równie przeraźliwych, jak
porażających, każdego dnia wywoływanych przez występek masturbacji.
Dziwić może, iż człowiek tak młody, jak wnosić wypada, niewiele ponad dwadzieścia lat
liczący, na wyznania w materii jakże istotnej wobec mnie się odważył, i że uczynić
nawet zdołałem z niego wspomożyciela jego własnych kamratów, wszak wiadomo
przecie, iż młodzieńcy chętnie zwierzają się we własnym gronie, zatajając prawie
zawsze swe czyny przed starszymi. Dodam, że leki, które mu zalecam, zbyt są lekkie, by
zaszkodzić mogły, i powtarzam mu często, aby zachęcał innych chorych w ciężkim stanie
do wizyt u lekarzy. Powtarzam, młodzi ludzie chętniej wyznają swe przywary samym
sobie, z ogromnym zresztą wysileniem, i dopiero w śmiertelnym zagrożeniu mówią
biegłym o prawdziwych źródłach swych dolegliwości. Tak zawsze się dzieje w
przypadkach nieustannie ponawianego onanizmu. Wielu jest takich, którzy wolą umrzeć,
niczego nie powiedziawszy, lub przyznają się zbyt późno, by ich od śmierci uratować.
W tej właśnie chwili dowiedziałem się o zgonie syna jedynaka, lat piętnaście liczącego,
którego dom znajdował się w pobliżu mojego. Nieszczęsny ten młodzian wyznał
masturbację dopiero wtedy, gdy poczuł, iż żegna się z życiem. Od czasu drugiego
wydania tej pracy miałem sposobność leczyć wielu młodych ludzi dotkniętych epilepsją
lub gruźlicą płucną na skutek onanizmu.
Przedstawiam, podług moich własnych obserwacji lub ustaleń autorów wcześniejszych,
objawy pozwalające rozpoznać puszczalskich młodzieńców.
Tuszę, iż młodzi koledzy lekarze, czytając niniejsze dziełko, znajdą w nim kilka
dowodów i sformułowań, które sporządzić można jedynie po uważnych badaniach, oraz
liczę, że będzie ono skwapliwie czytane przez ojców rodzin oraz osoby zajmujące się
edukacją młodzieży.
Spis treści:
UWAGI WSTĘPNE 5
PIERWSZY LIST
do Pana***, studenta z Bordeaux, w którym autor gratuluje korespondentowi
wyrzeczenia się onanizmu i zachęca, by skłonił on swych młodych przyjaciół do
zapoznania się z rozmaitymi ustępami wyjętymi z pamiętników nadesłanych autorowi
przez niektórych chorych 9
Ustęp pierwszy 11
Ustęp drugi 12
Ustęp trzeci 13
Ustęp czwarty 14
Ustęp piąty 16
Ustęp szósty 17
Ustęp siódmy 18
Ustęp ósmy 20
Ustęp dziewiąty 22
Ustęp dziesiąty 24
Ustęp jedenasty 25
W ostatnim ustępie mowa o młodzieńcu, który pragnąc poniechać masturbacji, zdobył
się na odwagę i przez cały rok spędzał wszystkie noce na krześle z obrożą na szyi i
obiema rękami przywiązanymi sznurkiem do oparć.
LIST DRUGI
w którym autor cytuje liczne uwagi Celse’a, Almutha, Tissota, Van Swietena, Lomniusa i
Campego (s. 35). Ten ostatni podaje wiele przykładów, znajdujących się odpowiednio:
pierwszy (s. 44); drugi (s. 47); trzeci (s. 49); czwarty (s. 51); piąty (s. 54); szósty (s. 55);
siódmy (s. 56); ósmy i ostatni (s. 57) 35
LIST TRZECI
w którym przedstawiono znaki i objawy pozwalające rozpoznać osobnika uprawiającego
masturbację 59
Ten sam list. Przypadłości wynikające z namiętnego onanizmu opisane przez doktora
Gottlieba Wogela 60
Doktor Frank wzywa rządy do najściślejszego nadzorowania masturbantów, ponieważ
postrzega ich nie tylko jako ciężar, ale też zagrożenie dla społeczności 61
Całkowity imbecylizm wywołany masturbacją 61
Religia należy do najskuteczniejszych środków obrony przed plagą onanizmu: przykłady i
dowody 63
Trzeba starannie odróżniać masturbantów od osób szacownych, których zdrowie
nadwerężyły przeciągłe i dotkliwe troski, u których pojawiają się podobne objawy jak u
onanistów. Symptomy takie mogą się też pojawić u osób prowadzących siedzący tryb
życia i tych, którzy jednocześnie zbyt długo przesiadują w gabinetach lektur 66
LIST CZWARTY
w którym autor wskazuje na kolejne znaki, dzięki którym rozpoznać można młodzieńców
uprawiających masturbację, i uważa, że jednym z nich, chociaż nie najbardziej
wymownym, jest uporczywe codzienne chudnięcie, mimo spożywania wielkiej ilości
pokarmu. Podobnego zdania był Hipokrates, cytowany przez Hoffmanna 69
Nawet zupełnie małe dzieci mogą się onanizować, kopiąc sobie w ten sposób grób, jeśli
nie są bez przerwy nadzorowane 71
Młodzieniec szesnastoletni umarł na rodzaj epilepsji wywołanej onanizmem właśnie 72
Wizyta w gabinecie Pana Bertranda, chirurga, w Palais-Royal, bardzo pomogła pewnemu
młodzieńcowi w zaniechaniu onanizmu 76
Nieszczęsny koniec jedynaka spowodowany tą samą przyczyną, dwa listy napisane przez
niego do przyjaciela, w których wyznaje zbrodnię prowadzącą do przepaści 79
Autor zachęca swego korespondenta, studenta z Bordeaux, by został lekarzem swoich
kamratów, za każdym razem, kiedy choroba nie poczyniła jeszcze zbyt wielkich
spustoszeń i przyszły medyk zdoła ich oświecić 81
LIST PIĄTY
w którym autor dzieli się uwagami o temperamentach 83
Opis temperamentów
wyciąg ze Słownika zdrowia: temperament żółciowy (s. 85); temperament sangwiniczny
(s. 86); temperament melancholiczny (s. 86); temperament flegmatyczny (s. 87); Nigdy
nie należy oceniać chorych tylko po objawach i temperamentach (s. 87) 84
Pierwsza porada o sposobie traktowania masturbantów 93
Druga porada 94
Trzecia i czwarta porada 96
Trzy przykłady dowodzące, jak trudno przezwyciężyć zwyczaj onanizmu oraz
mimowolnych upustów płynu nasieniowego 99
Dieta 111
O UŻYCIU ŚRODKÓW przeczyszczających w leczeniu chorób wywołanych onanizmem 117
Czy puszczanie krwi może być przydatne w zwalczaniu skutków onanizmu? 118
Czy notoryczni onaniści powinni stosować lewatywy, by przeciwdziałać skutkom
przewlekłego zaparcia? 119
Czy masturbanci mogą czerpać znaczne korzyści z picia mleka? 120
O ZAŻYWANIU KĄPIELI 123
O kąpielach gorących 123
O kąpielach zimnych 123
O ćwiczeniach fizycznych 128
PORADY WILLAUME’A o środkach powstrzymujących postępy onanizmu 131
OBJAŚNIENIA niektórych terminów zawartych w niniejszym dziele 139
LISTA AUTORÓW cytowanych w niniejszym dziele 142
POSŁOWIE TŁUMACZA 143
APENDYKS 159

Podobne dokumenty