Wybuch rewolucji we Francji
Transkrypt
Wybuch rewolucji we Francji
Wybuch rewolucji we Francji 1. Francja Ludwika XVI Wiek XVII należał do Francji; zdobycze w Europie i w koloniach, potężna armia lądowa i morska Paryż jest centrum świata kulturalnego Jednak końcówka panowania Ludwika XIV, toczone wojny oraz polityka kolbertyzmu na początku XVIII w. osłabiają kraj Długi i zaciąganie kolejnych na prowadzenie wojen Klęska w wojnie siedmioletniej oraz strata koloni amerykańskich i indyjskich Ludwik XV (1715-1774) nie poprawił gospodarczo Francji, głównie ze względu na niechęć uprzywilejowanych do podnoszenia podatków ich kosztem W 1774 r. tron obejmuje Ludwik XVI od lat siedemdziesiątych XVIII w. załamanie koniunktury w przemyśle susza i pomór bydła w roku 1785 nieurodzaj w roku 1788 kryzys finansów państwa (dług publiczny 5 miliardów liwrów) Pomoc Amerykanom w wojnie z Anglikami; dodatkowe koszty rozrzutność dworu wersalskiego (zła opinia o żonie króla Ludwika XVI, Marii Antoninie; afera naszyjnikowa – s.393) Ludwik i Maria Antonina żyjąc dostatnio nie wprowadzali tłumacząc to nieudolnością ministrów Stany we Francji Na około 26 000 000 obywateli: Duchowieństwo (120 000) Szlachta (180 000) Stan trzeci (25 000 000): mieszczaństwo i chłopstwo, a za czasem burżuazja, bogate drobnomieszczaństwo Tylko stan trzeci płacił podatki Tylko stan trzeci nie miał żadnych praw politycznych Emmanuel Sieyes „Co to jest stan trzeci?” 1789 r. ukazała się broszura księdza Sieyesa „Co to jest stan trzeci?”: „1. Czym jest stan trzeci? - Wszystkim. 2. Czym był dotychczas w ustroju politycznym? - Niczym. 3. Czego żąda? - Ażeby stał się czymś.” Ta broszurka pokazująca nierówność w społeczeństwie francuskim stała się programem ideowym stanu trzeciego 2. Stany Generalne Trzeba skądś wziąć kasę; duchowni i szlachta nie chcą płacić podatków, a społeczeństwo domaga się zwołania Stanów Generalnych (nie zwoływanych od 1614 roku) 1787: król zwołuje Zgromadzenie Notablów - ciało opiniodawcze złożone z osób mianowanych przez monarchę; rozwiązane po odrzuceniu przez szlachtę projektu wprowadzenia powszechnego podatku gruntowego Zgoda króla na zwołanie Stanów Generalnych kampania wyborcza do Stanów Generalnych „zeszyty skarg”, które pełniły rolę petycji do władz; 2:1 5 maja 1789 r. zbierają się Stany Generalne w Wersalu Wg ordynacji wyborczej głosowano tak, że każdy stan miał po 1 głosie; co zawsze dawało przewagę dwóch pierwszych stanów nad stanem trzecim 17 VI 1789r. stan trzeci (na wniosek Sieyesa) ogłosił się Zgromadzeniem Narodowym (argumentując, iż to on jest prawdziwą reprezentacją narodu; dołącza do niego większość kleru (proboszczowie), a także wielu przedstawicieli drobnej szlachty i pojedynczy przedstawiciele arystokracji Król chce się temu sprzeciwić uniemożliwia rozpędza stan trzeci i zamyka salę, dlatego stan trzeci przenosi się do sali gry w piłkę Zgromadzenie Konstytucyjne – Konstytuanta 9 VII Zgromadzenie Narodowe przekształca się w Zgromadzenie Narodowe Konstytucyjne (Konstytuantę), podkreślając w ten sposób, że jego głównym celem jest uchwalenie konstytucji dla Francji 3. Rewolucja ludowa Król zbiera wojsko wokół Paryża 11-14 VII: antykrólewskie rozruchy w Paryżu po rozejściu się informacji, że Ludwik XVI zamierza spacyfikować rewolucję przy pomocy wojska; mieszczanie tworzą Gwardię Narodową; zdobycie Bastylii 14 lipca 1789 r. przez lud paryski; Wielka Trwoga na wsi: chłopi napadają na lokalne urzędy, niszcząc dokumenty świadczące o ich powinnościach feudalnych; Konstytuanta uchwala 4 sierpnia 1789 r. zniesienie powinności feudalnych odnoszących się do osoby chłopa (zniesienie resztek poddaństwa osobistego oraz sądownictwa senioralnego), natomiast zachowuje powinności odnoszące się do ziemi (czynsze, champart – danina w naturze proporcjonalna do plonów, opłaty w przypadku sprzedaży ziemi przez chłopa); zlikwidowano także dziesięcinę na rzecz Kościoła oraz przywileje podatkowe szlachty 4. Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela 26 sierpnia 1789 zasada suwerenności naturalne prawa człowieka: do życia, wolności, własności, bezpieczeństwa własność prywatna jest prawem nienaruszalnym i świętym równość wszystkich wobec prawa; zniesienie stanowego podziału społeczeństwa prawo do oporu przeciw złemu rządowi tolerancja religijna, wolność słowa i prasy 5. Ugrupowania polityczne Konstytuanty Królowi nie podobają się te zmiany; znów zbiera wojsko i znów lud niezadowolony – musi się przenieść do Wersalu, gdzie lud ma go na oku W Konstytuancie różne programy i plany odnośnie króla Prawica (arystokraci, wyżsi duchowni) nie chcą wielkich zmian Lewica nie chce króla lecz republiki; Największym klubem lewicy jest Towarzystwo Przyjaciół Konstytucji (jakobini); chcą demokracji; na czele Maksymilian Robespierre Kordelierzy; chcą obalenia króla; na czele Danton i Marat 6. Monarchia konstytucyjna W czerwcu 1791 r. król ucieka, ale zostaje złapany i zawieszono w pełnieniu obowiązków Ucieczka przyspiesza pracę nad konstytucją 3 września 1791 – Konstytuanta uchwala konstytucję – Francja dziedziczną monarchią konstytucyjną władzę wykonawczą sprawuje „król Francuzów” władza ustawodawcza należy do jednoizbowego Zgromadzenia Ustawodawczego rozdział władzy wykonawczej i ustawodawczej: król nie miał inicjatywy ustawodawczej, nie mógł rozwiązać Legislatywy; przysługiwało mu jedynie weto zawieszające – zakwestionowana ustawa wchodziła w życie, jeżeli uchwaliły ją ponownie dwie następne legislatywy; ministrowie, odpowiedzialni przed królem, nie mogli być członkami Zgromadzenia Ustawodawczego