biuletyn - PCCV Inc

Transkrypt

biuletyn - PCCV Inc

BIULETYN
Federacji
Polskich
Organizacji
WWiktorii
The Bulletin of The Polish Community Council of Victoria Inc.
Nr 2/2015
July
KONTROLA JAKOŚĆI PROGRAMU POMOCY DLA OSÓB STARSZYCH W DOMU
(HCPs)
Dnia 20-go maja 2015 Australijska Agencja
Jakości Opieki nad Osobami Starszymi
„Australian Aged Care Quality Agency”
odbyła wizytę w biurze Federacji Polskich
Organizacji w Wiktorii.
Celem wizyty było przeprowadzenie
kontroli
jakości
opieki
i usług świadczonych wszystkim naszym
klientom z Programu Pomocy dla Osób
Starszych w Domu „Home Care Packages”.
W ramach kontroli, zespół rozmawiał z
dyrekcją i personelem, oraz przeprowadził
weryfikację
naszych
systemów
i
dokumentów z zakresu zarządzania
organizacją oraz procedur.
Zespoł Kontroli Jakości rozmawiał również
z naszymi klientami na temat opieki i
świadczonych im usług przez Federację.
Wszystko było poufnie.
Pierwszym krokiem kontroli Programu
Pomocy dla Osób Starszych w Domu „Home
Care Packages” było wykonanie analizy –
czyli określenie jakie umiejętności są w
naszej organizacji. Drugim krokiem było
przekazanie Zespółowi Kontroli Jakości
samooceny
programu
czyli
„Self
Assessment”.
Następnie Komisja za pomocą wywiadów,
zbadała poziom kompetencji naszego
programu oraz porównała nasze wyniki z
wynikami analizy szukając rozbieżności.
Jak każdy system oceny, tak i ta kontrola
wzbudzała u pracowników emocje i lęk i tak
było u Nas. Wraz z koleżankami biura
Federacji miesiąc przed wizytą komisji
„wyrywałyśmy włosy z głowy”– pytając się
nawzajem „Jakie pytania Komisja może
zadawać”. Był to ciężki czas dla wszystkich.
Co dzień bardzo intensywna praca i ciagłe
spawdzanie czy wszystko jest tak jak
powinno.
Biuletyn Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii
Po całodniowej kontroli nastapiła chwila
największych emocji, kiedy to Zespół
Kontroli Jakości zaprosił wszystkich
pracowników i ogłosił wyniki.
Nareszcie nadszedł moment kiedy to
przewodnicząca komisji pogartulowała
najwyższej oceny „18 na 18 punktów”. Był
to moment wspaniały dla nas wszystkich.
Uśmiech
towarzyszył
wszystkim.
Cieszyłyśmy się nie tylko z wyników ale i z
poczucia że to już za nami.
Po kontroli, Komisja przygotowała raport
odnoszący się do Standardów Opieki
Domowej,
który
został
przekazany
Federacji oraz Departamentowi Usług
Społecznych
(Department
of
Social
Services).
Taki wynik nigdy się nie zadarzył w historii
Federacji.
Klientom
i
Pracownikom
Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii,
pragniemy złożyć serdeczne gratulacje i
wyrazy uznania dla działalności Programu
dla Osób Starszych w Domu. Nieustające
zaangażowanie oraz wsparcie klientów i
pracowników przyczyniły się do jakości
kontroli.
Niechaj kolejne lata wielokrotnie pomnożą
ten sukces!
Z wyrazami szacunku
Monika Krajewski
(Senior Case Manager)
1
FederacjaPolskichOrganizacji w Wiktorii
Suite 305, Level 3, 3 Chester Street, Oakleigh VIC 3166
Website: www.pccv.org.auEmail: [email protected]Telefon: (03) 9569 4020  Fax: (03) 9569 4780
Pod patronatem
Ambasadora Rzeczyposolitej Polskiej
Pana Pawła Milewskiego
Prezes Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii
Pan Marian Pawlik
ma zaszczyt zaprosić na
Bal Prezesa
29 sierpnia 2015 r.
godz.19.00
w Domu Polskim „Syrena”
1325 Stud Road, Rowville 3178
‘
wydarzenia specjalne:
Inauguracja Funduszu Pomocy Społecznej im. Ewy Kłoczko
Wręczenie nagród stypendialnych Stowarzyszenia Polskich Profesjonalistów w Australii
Koszt biletu $95.00
W cenie biletu:
Kolacja trzydaniowa z winem
Muzyka na żywo
Występy zespołów folklorystycznych
Cicha aukcja fantów
Bilety można zamawiać do 31 lipca 2015 r.
tel. 9569 4020 lub e-mail [email protected].
Stroje wieczorowe
Liczba miejsc ograniczona
Prosimy o podanie specjalnych wymogów dietetyczny
Biuletyn Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii / Lipiec 2015
2
PIKNIK SENIORA 2015
"Najważniejsze wyprawy w życiu,to wychodzenie ludziom naprzeciw."- (Henry Boye)
Jeszcze nie ostygły wspomnienia po
ubiegłorocznym pikniku, a tu już kolejny w
pięknej jesienno-wielkanocnej oprawie.
Zamiast kwitnacych bazi, mamy złote liście
szeleszczące mijającym czasem ...
"Piknik Seniora", to wyjątkowy dzień, na
który wszyscy Seniorzy oraz organizatorzy
oczekują z przyspieszonym biciem serc i
wypiekami na policzkach 17 marca 2015r.
Dom Polski "Syrena" w Rowville użyczył
swojej gościnnosci dla tych, którzy lata
temu przyczynili się swoją ciężką pracą i
zaangażowaniem do jego powstania.
Piknik Seniora, to niepowtarzalny czas i
atmosfera,
dużo
radości,
wrażeń,
wspomnień, nie kończące się rozmowy ...
Ta ważna dla Seniorów uroczystość
wypada w Tygodniu Wielokulturowości.
Jest to szczególna okazja do spotkania
wszystkich polskich Klubów Seniora,
Ośrodków Zajęć Dziennych (PAG) oraz
wolontariuszy, którzy swoją obecnością
podczas przyjacielskich wizyt wspierają w
różny sposób swoich podopiecznych.
Cieszy nas bardzo, że mamy tak liczną
drużynę
energicznych,
radosnych,
pozytywnie nastawionych do życia
Seniorów, którzy, żwawo wzięli udział w
spotkaniu (ponad 200 osób!).
Hymn Seniorów zainaugurował oficjalne
otwarcie Pikniku przy akompaniamencie
„Duet Harmony”. Może nie każdy miał
okazję usłyszeć ten hymn więc podzielimy
się chociaż jedną zwrotką:
"Choć siwy włos na skroni
i zmarszczki także są
Lecz serca wiecznie młode
do szczęścia nam się rwą.
Niech żyją nam seniorzy
przez szereg długich lat,
bo choć uroda znika,
zostaje po niej ślad."
Nie obyło się bez powitania Dostojnych
Gości oraz szczerych, ciepłych życzeń dla
Seniorów.Przy wspólnym biesiadowaniu z
Duetem
Harmony
rozśpiewały
się
wszystkie obecne usta i serca, łzy
wzruszenia ukradkiem wymykały się spod
niejednych
powiek
...Niezawodni
pracownicy kuchni zadbali, aby nikt nie by
głodny, a wręcz przeciwnie syty i
zadowolony, za co w imieniu wszystkich
składamy podziękowanie.Aby nie dopuścić
do niestrawności, tuż po obiedzie każdy
3
mógł poćwiczyć w rytm muzyki, patrząc
oczami
wyobraźni
na
klimatyczne
krajobrazy, bardzo ciekawe kompozycje.
Były również ćwiczenia Tai Chi.
Niespodzianką był gość z Polski, który
zajmuje się kreglarstwem.
W kilku
słowach udzielił informacji o funkcji
kregosłupa i jego wpływie na cały
organizm. Zademonstrował też poradę jak
się zginać, żeby sobie pomóć.
Z tych cennych rad z pewnością każdy
skorzysta, wszak zdrowie jedno mamy i nie
zawsze o nie dbamy.Rozgorzała dyskusja ...
gwarno, gośno, wesoło.
może lekki zawód, że tym razem się nie
udało, ale z uśmiechem na twarzach.
Był też konkurs z nagrodami - malowania
jajek. Święta tuż, tuż i pięknie
udekorowane
stoły
wielkanocnymi
pisankami i koszyczkami nie pozwoliły o
tym
zapomnieć.Czas
nieubłaganie
przypominał , że pora się rozstać ... troszkę
ciężko, nieco smutno bo nikt rozstań nie
lubi, ale świeżość i radość w sercach
pozostaną na długo, aż do następnego
spotkania.
W
imieniu
Seniorów
dziękuje
Pracownikom,
Wolontariuszom
i
Prezydium Federacji Polskich Organizacji
w Wiktorii oraz Wolontariuszom Domu
Polskiego „Syrena” za troskę, miłość i
życzliwość oraz starania abyśmy mogli być
nadal aktywni, niezapomniani i potrzebni.
Dziękujemy, że wychodzicie naprzeciw
naszym potrzebom i kontynuujecie piękne
polskie tradycje.Do zobaczenia za 365 dni.
Wolontariuszka Grace Kossek
I
już
kolejna
atrakcja,
pełna
podekscytowania - Loteria ! Każdy
inwestuje w los, wsłuchuje się w szczęśliwe
numerki i ... jest wygrana, jest nadzieja i
4
Szanowni Państwo,
W marcu obchodzimy „Tydzień Wielokulturowości”.
W Wiktorii tydzień ten trwa od 14 –go do22-go marca. Tydzień
Wielokulturowości jest szansą dla wszystkich mieszkańców
Wiktorii do dzielenia się różnymi aspektami kultury, wiary i
języka. To właśnie wielokulturowość świętujemy podczas
Pikniku Seniora. My Polacy, mamy co świętować. Mamy
wspaniałe tradycje, wspaniałe kluby, wspaniałych Seniorów.
Dziękujemy naszym Seniorom za tak liczne przybycie na
tradycyjny Piknik Seniora.
Dla tych z Państwa, którzy nie mogli uczestniczyć w Pikniku
przesyłamy takie same życzenia, jakie składaliśmy wszystkim
seniorom;
Drodzy Seniorzy!!!
Niech każdy dzień dostarcza Państwu zdrowia i radości,
a uśmiech zawsze w sercu gości.
Niech problemy Państwa omijają,
aby każdy nadchodzący dzień był tym najwspanialszym dniem w życiu.
Oby nigdy nie brakowało Wam sił i zapału do wspierania kolejnych pokoleń.
Oby młodzi zawsze dostrzegali Wasze zaangażowanie i troskę o dzieci, wnuki
i prawnuki oraz okazywali to, bo nic tak nie cieszy jak wdzięczność ze strony bliskich.
Życzymy WAM zdrowia oraz wielu spokojnych, pogodnych i dostatnich lat życia!
„Ludzie nie dlatego przestają się bawić, że się starzeją, lecz starzeją sią , bo się przestają bawić” Mark
Twain. Uczestnicy Pikniku Seniora w Rowville bawili sie wyśmienicie ...
W imieniu Pracowników, Wolonatriuszy oraz Zarządu Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii i swoim
własnym składam serdeczne podziękowania za udział i pomoc w zorganizowaniu Pikniku Seniora w Rowville.
Mirka Kreiser, Program Opieki Środowiskowej
5
NARODOWY TYDZIEŃ WOLONTARIUSZA
"Kluczem do ludzkich serc
Nie jest nigdy nasza mądrość,
Lecz miłość"- Perman Bezzel
Miłość, to wielka szkatuła, która mieści w
sobie między innymi bezinteresowność ,
radość,
czas,
pomoc,
wsparcie,
zrozumienie, przyjaźń...
Z dala od rozgłosu w cichości serc
wolontariusze wydobywają skarby z tej
szkatuły, by dzielić sie nimi ze swoimi
podopiecznymi
w
zwykłej
szarej
codzienności.
Często
są
ostatnim
promieniem, który rozjaśnia ich życie.
Najwspanialszym wynagrodzeniem dla
wolontariuszy jest uśmiech podopiecznych,
ich wdzięczność, ciepło, zaufanie i
serdeczność.
Ta praca uszlachetnia i otwiera serca na
potrzeby innych, pozwala postrzegać świat
w innych kolorach.
W imieniu wszystkich wolontariuszy
dziękuję Federacji Polskich Organizacji w
Wiktorii za pamięć o nas.
Panie Mirka Kreiser oraz Bożena
Iwanowski sprawiły wielka niespodziankę i
zorganizowały wszystkim wolontariuszom
udział w Jubileuszowym Koncercie
Poloneza 18/04/2015
Koncert trwał 3,5 godziny, każdy z nas
przecierał oczy z zachwytu, serca biły w
patriotycznym duchu, polskie krajobrazy
przenosiły nas w znajome miejsca, a
muzyka i taniec pobudziły niezliczona ilość
wspomnień , marzeń, przeżyć...
Panie Mirka i Bożena pomyślały również o
transporcie w dwie strony organizując dla
wszystkich
chętnych
autobus
(za
symboliczną opłatą). Jak cenne było to
rozwiązanie mogliśmy przekonać się w
drodze powrotnej, w której towarzyszyły
nam wielkie strugi deszczu i jeszcze
większe utrudnienia na drodze. Cali i
zdrowi w dobrych humorach dotarliśmy do
domów.
Naszej wdzięczności nie sposób wyrazić
słowami...Dziękujemy !
Relacje wolontariuszki Grace Kossek
6
DIVERSITY EXPO 2015
Ageing in Australia Expo 2015 odbyła się w
sobotę 02 maja w Ratuszu w Melbourne –
to ważne publicznie wydarzenie stało się
ogromnym sukcesem, z ponad 50
wystawców ,ponad 700 wizytujących z
całego stanu
Wiktoria. Wystawę
zorganizowało
Centre
for
Cultural
Diversity in Ageing i była to już trzecia
tego typu impreza, pierwsza wystawa
odbyła się w 2011 roku.
Expo przyciągnęło rekordową liczbę ludzi –
podkreślić trzeba wielkie zaangażowanie
wystawców i organizatorów – umożliwić to
miało
ułatwienie kontaktów klientów
( starzejące się społeczeństwo etniczne)
oraz agencji , które dostarczają dla nich
informacje
i
usługi.
Expo było doskonałą okazją dla osób
starszych i ich rodzin, aby dowiedzieć się o
zakresie dostępnych dla nich usług . Ludzie
byli w stanie zadawać pytania dla wielu
świadczeniodawców, instytucji rządowych,
organizacji
etnicznych
społeczności,
promujących zdrowie itp. Tłumacze i
dwujęzyczny
personel
wspomagał
komunikację w wielu językach, w tym
kantońskim, mandaryńskim, chorwackmi,
polskim,
hiszpańskim,
francuskim,
włoskim, greckim i serbskim. Wystawcy
chwalili tłumaczy, komentując, że są dzięki
nim
mogą
komunikować
się
z
organizacjami i dostawać informacje na
interesujące ich tematy. Wielu wystawców
również
przygotowało
drukowane
informacje w językach innych niż angielski.
AKADEMIA 3 MAJA 2015
Akademia 3 majowa w tym roku odbyła
się 3 maja 2015 roku w Essendon jak
zwykle z udziałem uczniów sobotnich szkół
polskich, Małego Poloneza, pianistów z
Towarzystwa im. Fryderyka Chopina oraz
Klary Rawdanowicz, harcerek, harcerzy i
instruktorów Hufców Podhale.
Uroczystość rozpoczęła Msza Święta za
Ojczyznę celebrowana przez
Rektora
Polskiej Misji Ktolickiej w Australii i Nowej
Zelandii Ks Wiesława Słowika oraz Księdza
Andrzeja Zarzyckiego. Podczas Mszy
Świętej dwie organizacje Harcerze z Hufca
Podhale oraz Koło SPK wystawiły
sztandary.
Po Mszy Świętej był czas na posiłek dla
dzieci i dorosłych. Kilka minut przed
godziną
dwunastą
rozpoczęła
się
Akademia.
Akademię
rozpocząła
prezentacja
multimedialna i piosenka o polskiej fladze.
To był doskonały wstęp do obchodów
Święta
flagi
narodowej
i
Polonii
obchodzonego 2 maja
Następnie na scenę weszła Pani
Bożena Iwanowski – koordynator Działu
Szkolnego, podziekowała wszystkim za
przybycie oraz za wkład pracy tym
wszystkim, którzy od lat dokładają cegiełkę
do tego, by uczcić rocznicę Konstytucji 3
Majowej Akademią. Wspomniała, że to dla
niej szczególna Akademia, bo organizowała
ją po raz dziesiąty. Następnie przywitała
gości: Rektora Polskiej Misji Katolickiej w
Australii i Nowej Zelandii Ks Wiesława
Słowika,
Księdza
gościa
Andrzeja
Zarzyckiego,siostry zakonne,Honorowego
7
Konsula Generalnego Dr Zbigniewa ŁukKozika,
Prezesa
Federacji
Polskich
Organizacji w Wiktorii Mariana Pawlika z
małżonką Barbarą, członków Prezydium
Federacji: Edytę Szmyd, Irenę JanusOlchowik,
Koordynatorów
Szkół,
Nauczycieli , młodzież i dzieci oraz
wszystkich obecnych na Akademii .
Następnie przedstawiła Panią Monikę
Krajewską, która również od lat
niezawodnie sprawuje rolę mistrza
ceremonii tej cyklicznej imprezy.
Następnym punktem programu był
występ Szkoły im Marii Konopnickiej z
Essendon, występ pod nazwą „Góry nasze
góry...”I na scenę zawitała Kapela Góralska
oraz duża grupa góralek , górali i małych
góraliczków... grali, śpiewali i tańczyli
włączjąc
do
zabawy
publiczność.
Wspaniały występ pod dyrekcją Pani
Haliny Puszkar i Beaty Rawdanowicz. Była
też piosenka dla Świętego Jana Pawła II,
którego rok obchodzimy aktualnie.
Następnie na scenę weszły Hufce
Podhale – harcerze i harcerki ze sznurami i
kijami ( gałęziami) – zobaczyliśmy pokaz
pionierki
oraz
koncert
piosenek
harcerskich i patriotycznych, które bardzo
publiczność wzruszyły. Natomiast po
Koncercie wyrósł piękny maszt ( z tych
sznurków i „kijów”), na który podniesiona
została flaga polska i odśpiewany został na
tę cześć Hymn Harcerski.
Potem był koncert pianistyczny w
wykonaniu dwóch duetów oraz partii
solowych pianistów Towarzystwa im
F.Chopina:Vinh &; Trinh Nguyen zagrali
Duet- Polish Folk Mazurka Op62 No9 –
Berens
orazVinthzagrałSolo
'Thunderstorm' Burgmuller. Po nich
zagrała Victoria Chapman Solo - Waltz in C
Sharp Minor oraz w duecie z bratem
Alexandrem :Hungarian Dance No.5 –
Brahmsa.
Następnie
wystąpiła
Klara
Rawdanowicz i zagrała nam na fortepianie
Nocturne Opus 71 Nr 1 Chopina. A po
koncercie Prezeska Towarzystwa im
F.Chopina wręczyła Klarze dyplom za
promowanie muzyki Fryderyka Chopina.
Po koncercie odbyła się prezentacja
dyplomów dla pianistów przez Prezesa
Federacji
a
przygotowanych
przez
Towarzystwo im F.Chopina w Wiktorii.
8
Po
prezentacji
w
rytmie
piosenki”Jedzie pociąg z daleka” weszli
uczniowie szkoły im.Tadeusza Kościuszki z
South Melbourne w programie “W krainie
literek”. Najmłodsi uczniowie ubrani w
kolorowe kapelusiki recytowali wierszyki i
prezentowali literki polskiego alfabetu oraz
śpiewali piosenki. Występ nagrodziła
publiczność
dużymi
brawami.
W
następnym punkcie programu Max Oleksy
zagrał na pianinie : The good, the bad and
the ugly- E.Morricone. On też oprócz braw
otrzymał
pamiątkowy
dyplom
z
Towarzystwa im F.Chopina oraz portret
Chopina.
Po czym zatańczył entuzjastycznie
witany przez publiczność Mały Polonez
prowadzony
przez
Panią
Helenkę
Miałszygrosz. Krakowskie stroje i muzyka
ludowa i tańce Lubelski i Trojak sprawiły,
że był to bardzo kolorowy, spontaniczny i
wspaniały punkt programu.
Na
zakończenie
Szkoła
im
M.Kopernika w St Albans pod kierunkiem
Dr Piotr Kipki przedstawiła program ”Bóg,
Honor, Ojczyzna”. Patriotyczne pieśni oraz
wiersze
i
proza
sprawiły,
że
przypomnieliśmy sobie tamte lata kiedy to
Polska była silna, zwarta i gotowa pod
Grunwaldem oraz te kiedy było już
troszeczkę trudniej.
Następnie wszyscy zgodnie z
wieloletnią tradycją odśpiewali Mazurek 3
Maja i na scenę wszedł Prezes Federacji
Marian Pawlik, który przypomniał kulisy 3
Majowego Święta jednocześnie dziękując
organizatorom, gospodarzom oraz aktorom
Akademii.
Hymn Polski i Litania do Matki
Boskiej Częstochowskiej - poety ludowego
Józefa
Nikodema
Kłosowskiego
w
wykonaniu Pani Moniki Krajewskiej
bardzo wzruszająco i patriotycznie
zakończyła tegoroczną Akademię.
Serdecznie dziękuję wszystkim
występującym oraz tym wszystkim,
obsługującym Akademię(światło, dźwięk,
obsługa techniczna, dekoracje, posiłek dla
dzieci),którzy pomogli nam w tak
uroczysty sposób uczcić to majowe święto.
Bożena Iwanowska
KOLACJA 3 MAJA 2015
Gary Hogan świętuje 3 Maja w Arts
Centre w Melbourne
Z powodu remontu zabytkowego hotelu
Windsor w Melbourne, który od ponad
dekady był miejscem organizowania
Kolacji Konstytucji 3 Maja, tym razem
zebraliśmy się na ostatnim piętrze ANZ
Pavilion w the Arts Centre, aby
celebrować nasze święto narodowe
(ustanowione w 1919 r. i ponownie w
1990 r.)
Wsród dystyngowanych gości byli: poseł
Nick Wakeling, honorowy konsul generalny
RP w Wiktorii Zbigniew Łuk-Kozika z żoną
Denise, prof. Tracey Rowland z mężem
Stuartem, profesor Seweryn Ozdowski OAM
9
- przewodniczący Australian Multicultural
Council, a także jeden z czterech pierwszych
patronów Kolacji - z żoną Anną, prezes
Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii
Marian Pawlik z żoną Barbarą, ks. Wiesław
Słowik SJ OAM i ks. Andrzej Zarzycki z
Papui Nowej Gwinei, państwo Wojciech i
Ewa Klimowie. Multicultural Commission
reprezentowała Elżbieta Drozd.
Przybyli również - jak zwykle niezawodni Lady Potter AC CMRI GCOLJ, hrabia Jerzy
Krasicki von Siecin z żoną Primrose,
Anthony Macken AM GCM OZ z żoną Ro,
Lillian Frank AM z mężem Richardem oraz
inni, m.in. wieloletni sponsorzy Kolacji dr
Janusz i Barbara Czepułowie, Maria
Życińska
oraz
Teresa
i
Zbigniew
Zergerowie. Lokalną polską społeczność
reprezentował prezes Marian Pawlik.
Natomiast
zorganizowaną
polską
społeczność w Australii reprezentował
honorowy przewodniczący Rady Naczelnej
Polonii Australijskiej - Krzysztof Łańcucki
AM.
Gościem wieczoru i prelegentem był
prominentny australijski oficer Gary Hogan
AM CSC, były szef Australian Army
Intelligence Corps, który wygłosił prelekcję
pt. "Enigma - Polish and Allied Cooperation
in the Secret War". Emerytowany brygadier
Gary Hogan jest multilingwistą, dyplomatą i
wykładowcą, a zamierzał poruszyć temat
przedstawiony w znanym filmie "The
Imitation Game". Będąc dumny ze swego
częściowo
polskiego
pochodzenia,
brygadier Hogan uważa, że istotny
przedwojenny wkład Polski w złamanie
hitlerowskich szyfrów jest pomniejszany a
często wręcz przemilczany.
Główna organizatorka imprezy Teresa
Kamińska odczytała posłanie od premiera
Australii Toniego Abbotta, a popularny
wśród wiktoriańskiej Polonii poseł Nick
Wakeling gratulacje od przywódcy opozycji
w Parlamencie wiktoriańskim Matthew
Guya.Ks. Słowik poprowadził odmówienie
Grace, zaś prezes Marian Pawlik wzniósł
Loyal Toast za królową i obywateli Australii.
Obsługa zaczęła roznosić potrawy. Na
zakaskę była kaczka po pekińsku, pieróg i
grzyby. Jako główne danie podano
peklowaną polędwicę wołową, z puree
ziemniaczanym, szparagami i sosem
grzybowym.
Do
tego
wszystkiego
gatunkowe wina. A na deser (już po
prelekcji i koncercie) miodowy mus serowy
z prażoną gruszką o smaku waniliowym,
szafranową galaretkę oraz kawę i herbatę.
Gdy ucichł szczęk sztućców Anthony
Macken przedstawił zaproszonego mówcę
wieczoru - emerytowanego brygadiera
Garego Hogana. Zaczął od przypomnienia,
że tak liczny udział nie-Polaków wśród
prelegentów imprezy świadczy o uznaniu
jakie mają oni dla Polski i jej osiągnięć. Jest
to także okazja, aby mogli wyrazić
wdzięczność za - często heroiczne - wysiłki
Polaków. Przykładowo Anthony wymienił
rok 1920, gdy pomiędzy Armią Czerwoną
Trockiego a Paryżem stała tylko znacznie
mniej liczebna armia polska złożona
głównie z oficerów służących w armiach
zaborców i zmobilizowanych wieśniaków.
Polska wiara, tożsamość, kultura, odwaga i
genialność - szczególnie szyfrantów,
łamaczy kodów i kryptoanalityków z byłej
armii austriackiej - pokonała totalitaryzm w
1920 r. ku rozczarowaniu i zmartwieniu
Lenina i - co haniebne - ówczesnego
premiera brytyjskiego Lloyda George'a. A jak usłyszymy za chwilę - nie był to ostatni
raz, gdy polska inteligencja i wywiad
odegrały
dużą
rolę
w
pokonaniu
śmiertelnego wroga.
10
Gdy brygadier Gary Hogan opuścił
australijska armię trzy lata temu, miał za
sobą 30 lat pracy jako oficer wywiadu.
Osiągnął stanowisko szefa Australian Army
Intelligence Corps. Obecnie Gary Hogan jest
komentatorem
relacji
australijskoazjatyckich w Lowy Institute, Australian
Strategic Policy Institute, ABC News 24 i
Radio ABC. Jest członkiem rady Royal
Melbourne Institute of Technology i
dyrektorem d/s National Security w firmie
konsultingowej KMPG. Odznaczono go
amerykańskim
Legion
of
Merit,
indonezyjskim Grand Meritorious Military
Order i australijskim Conspicuous Service
Cross. Także został członkiem Orderu
Australii.
I tu usłyszeliśmy znaną pobieżnie historię
złamania kodów "Enigmy" przez polskich
kryptologów i matematyków. Po raz
pierwszy szyfrogramy zakodowane przy
pomocy Enigmy udało się rozszyfrować
polskim kryptologom w roku 1932. W
chwili wybuchu wojny prace te były
znacznie zaawansowane, gdyż Niemcy w
1938 r. zmienili kody (wirniki). Broniąca się
Polska przekazała cały ten dorobek - w
formie transferu technologii i know-how najpierw do Francji a potem do Anglii. Tam,
w Bletchley Park, utworzono ściśle tajną
jednostkę, która kontynuowała prace aż do
całkowitego złamania szyfru Enigmy w
wersji dla marynarki wojennej (4 wirniki, z
8 możliwych), co pozwoliło Aliantom
uprzedzać posunięcia hitlerowców szczególnie chodziło o ochronę konwojów
morskich. W Bletchley Park zatrudniono
m.in. trzech polskich matematyków,
kolegów ze studiów w Poznaniu: znającego
świetnie j. niemiecki Mariana Rejewskiego,
Henryka Zygalskiego i Jerzego Różyckiego.
Są oni wymienieni na płycie pamiątkowej w
Bletchley Park.
Projekt Enigma umożliwił aliantom wgląd w
wojskową i polityczną komunikację na
najwyższych szczeblach w krajach Osi. Gary
ocenił, że wkład polskich specjalistów
kontrwywiadu do wysiłku wojennego
skrócił wojnę o dwa lata. Dzisiaj wiemy, że
Niemcy były bliskie wynalezienia bomby
atomowej.
Gary Hogan jest dumny ze swych obecnych
związków z RMIT, które królewski patronat
otrzymało w 1954 r. w uznaniu za prace
nad radarem prowadzone w Melbourne
podczas wojny. Radarem, który okazał się
kluczowym elementem bitwy o niebo Anglii.
A także z tego, że kanclerzem RMIT jest ktoś,
kto uczynił swe nie-do-wymówienia
nazwisko jednym z popularnych w Australii
- Ziggy Świtkowski.
Oczywiście
nie
sposób
przytoczyć
wszystkich
smakowitych
dykteryjek,
którymi raczył nas prelegent brawurowo
prowadząc swój monolog. Była to bardzo
wartka, interesująca, żywa i wciągająca
prelekcja, choć temat nie był ani łatwy ani
bulwersujący. Gary Hogan okazał się
świetnym, fascynującym mówcą, umiejącym
utrzymywać
uwagę
publiczności,
troszczącym się o płynność (tj. brak dłużyzn)
i o to, by nie przeładowywać przekazu
nadmierną
liczbą
szczegółów.
Na
zakończenie słuchacze owacją na stojąco
wyrazili uznanie prelegentowi.
Konsul generalny Zbigniew Łuk-Kozika
serdecznie podziękował mówcy, zaś Ewa
Malinowska
wręczyła
prelegentowi
standardowy prezent - butelkę polskiej
wódki i kwiaty dla żony.
11
Rozpoczął się progam artystyczny, w tym
roku
przygotowany
przez
Konrada
Olszewskiego.
Konrad niedawno
ukończył muzyczne
studia magisterskie
na Uniwersytecie w
Melbourne,
specjalizując się w
grze na fortepianie.
Zdobył już wiele
głównych nagród i
wyróżnień, np. w
konkursach:
Ewy
Malewicz, Doroty
Glover, Herberta Davisa, instrumentalnym
Chrisa Kransa oraz nagrodę Menuhina oraz
innych.
25 no. 1, walc (op 64 no. 2), a swój program
zakończył popularnym "hitem" - polonezem
tzw. heroicznym (op. 53). Trzeba przyznać,
że artysta, przed którym dopiero otwiera
się przyszłość, pokazał dużą klasę, wyczucie
i elegancję gry. Sala słuchała w kompletnej
ciszy, zauroczona muzyką. A gdy zakończył,
wstała i klaskała aż do chwili, gdy wymusiła
na pianiście "bisy". Na zakończenie artysta
otrzymał rzęsiste brawa i bukiet kwiatów.
Podano deser, kawę, herbatę i słodycze. Na
sali zapanował gwar rozmów. Uczestnicy
pozdrawiali znajomych i wymieniali uwagi.
Wyglądało na to, że wszyscy mieli udany
wieczór. Do przyszłego roku!
Komitet Organizacyjny Kolacji 3 Maja
w Melbourne
Konrad zagrał repertuar całkowicie
chopinowski: 2 etiudy (op. 10 no. 3 i 12), Op.
KONCERT POŚWIĘCONY 71. ROCZNICY
ZWYCIĘSKIEGO UDZIAŁU POLAKÓW W
BITWIE O MONTE CASSINO W DOMU
POLSKIM „SYRENA” W ROWVILLE
Mimo australijskiej szarugi jesiennej w dniu
21 maja przybyli do Domu Polskiego w
Rowville liczni Rodacy na rocznicowe
spotkanie. Liczba obecnych przerosła
oczekiwania
organizatorów
Polskiego
Klubu Seniora, prowadzonego przez
Edwarda Białego, ale i spowodowała wielką
radość, że zaangażowanie organizatorów w
przygotowanie niemal że 2-godzinnego
programu
artystycznego
spotkania
powinien być ciepło odebrany. Jak się
okazało, tak się też stało.
Stałą dekorację sali głównej Polskiego
Domu stanowiły zmieniające się na ekranie
filmowym obrazy ukazujące wydarzenia
sprzed 71 lat według wyboru dokonanego,
już któryś raz z kolei, przez pana Wojtka
Nagórskiego. Poniżej na scenie efektowna
plansza z przysłanym listem od prezydenta
Rzeczypospolitej Polskiej – Bronisława
Komorowskiego
„Do
Kombatantów”,
skierowanego na ręce byłego żołnierza spod
Monte Cassino pana Edwarda Kondysa (3
Dywizja Strzelców Karpackich, d-ca gen.
Bronisław
Duch),
który
odcztyała
prowadząca spotkanie Krystyna Mrozik,
zapoznając obecnych z jego bardzo
wymowną treścią.
Także obecni na spotkaniu byli: Monika
Sojka – 317 Kompania Transportowa
(Pomocnicza Służba Kobiet
PSK– tzw.
Pestki). D-ca Kapt. Jerzy Rędziejowski.
Bolesław Sojka – 5 Kresowa Dywizja
Piechoty, d-ca gen. Nikodem Sulik. Tym
trzem byłym żołnierzom II Polskiego
Korpusu, d-ca gen. Władysław Anders
gratulacje rocznicowe złożyli: prezes Klubu
Seniora Edward Biały i sekretarz Klubu
Stanisława Biały.
12
Pierwszym
punktem
programu
rocznicowego spotkania stała się opowieść,
może już anegdota, jak to 18-letni wtedy
człowiek,
studiujący
na
Melbourne
University na wydziale muzycznym,
zapytany przez profesora wykładowcę,
dlaczego, mając do wyboru na udział w
przygotowywanych w różnego rodzaju
koncertach,
najczęściej
grywa
kompozytorów polskich, jak Chopina,
Szymanowskiego, Wieniawskiego i innych.
Wtedy padła odpowiedź: -Bo ja jestem
Polakiem.
spojrzałem na pole: dwieście harmat
grzmiało
Artyleryi ruskiej ciągną się szeregi... jak
sępy...
Przeciw nim sterczy biała, wąska, zaostrzona
Jak głaz bodzący morze reduta Ordona
Sześć tylko miała armat....”
Był to Konrad Olszewski- pianista, który
rozpoczął
spotkanie
polonezem
wojskowym Chopina A-dur, opus 40. Po
efektownym zaprezentowaniu przez chór
„Echo Polonia”, prowadzonego przez Hirka
i Dorotę Dudkowskich pieśni: „Rota”, „Witaj
majowa jutrzenko”, „Za Niemen, za
Niemen”, „Jeszcze jeden mazur dzisiaj”,
wzruszająco zabrzmiały słowa 6-letniego
ucznia Polskiej Szkoły Sobotniej – Olka
Krajewskiego, recytującego „Katechizm
polskiego dziecka” Władysława Bełzy,
zaczynający się od słów „Kto ty jesteś? –
Polak mały...”
Te prezentowane pieśni w odbiorze
obecnych i inne mówiące o Polsce w jej
różnych
okresach
historycznych,
a
śpiewane przez całe pokolenia Polaków w
różnych sytuacjach, w różnych miejscach,
jak: domy rodzinne, szkoły, zgrupowania
harcerskie, kościoły, rocznice państwowe
itp. oraz teksty – słowa, dzieła naszych
Wielkich, w tym cała atmosfera niepodległej
Polski powstałej po przeszło 120 latach
niewoli
wpłynęły,
ukształtowały,
wychowały całe pokolenia Polaków.
Drugi
tekst
Ignacego
Krasickiego,
aktywnego świadka wydarzenia, jakim była
Konstytucja 3. Maja, to: „Święta miłości
kochanej Ojczyzny, czują cię tylko umysły
poczciwe...” w interpretacji Stanisława
Kowalczyka, absolwenta Polskiej Szkoły
Sobotniej w Rowville. Natomiast tekst
Adama Mickiewicza „Reduta Ordona” w
interpretacji Mateusza Karczmarczuka w
mundurze harcerskim przywołał epizod z
Powstania listopadowego (rok 1831), to jest
obrony prowadzonej przez gen. Juliana
Ordona na przedmieściach Warszawy. „..
Marek Gojszyk, także absolwent Polskiej
Szkoły Sobotniej, przywołał poetycki apel
Władysława Broniewskiego – legionisty
Józefa Piłsudskiego w latach 1915 – 21, a
później żołnierza armii gen. Władysława
Andersa w wierszu „Bagnet na broń”.
„Kiedy przyjdą podpalić dom
Ten, w którym mieszkasz - Polskę...
Kiedy... runą żelaznym wojskiem
I pod drzwiami staną i nocą
Kolbami w drzwi załomocą -...
Stań u drzwi.
Bagnet na broń
Trzeba krwi!...”
I stanęli – przeszło 70 lat temu, kiedyś także
piękni i młodzi w obronie zagrożonej
niepodległości trającej zaledwie 21 lat,
wywodzący się z różnych środowisk i o
różnych zawodach.
I znaleźli się – w armiach Kraków, Pomorze,
Karpaty, Poznań, Modlin, Samodzielna
Grupa
Operacyjna
gen.
Franciszka
Kleeberga i innych, znaleźli się w lotnictwie,
we flocie wojennej z ofiarnymi dowódcami
na czele aby sprostać dwom największym
siłom militarnym, które napadły na Polskę
we wrześniu 1939 roku. Przeciw tym siłom
stanęło samotnie wojsko polskie walczące
13
ofiarnie przeszło miesiąc wrzesień bez
szans na zwycięstwo.
Po zagarnięciu Polski przez hitlerowskie
Niemcy i sowiecką Rosję i podziale Kraju na
strefy okupacyjne nastąpił dramat życia
ludności cywilnej i koszmar życia wziętych
do niewoli tysięcy żołnierzy polskich w
Rosji sowieckiej, którą historia określa jako
zimia nieludzka, ziemia niewoli. Wystarczy
rzucić słowa – łagry, gułagi, Kołyma,
Kazachstan, w których konano z głodu,
chorób, tortur i Katyń, największa polska
golgota.
Gdy w czerwcu 1941 roku Niemcy
hitlerowskie zrywają przyjaźń niemieckosowiecką i napadają na Związek Radziecki
w lipcu 1941 roku, wtedy dochodzi do
zawarcia umowy między rządem polskim w
Londynie, a rządem sowieckim, tj. Stalinem
o utworzeniu armii polskiej na ziemi
rosyjskiej do wspólnej walki z Niemcami.
Wskutek ogłoszonej amnestii, na mocy
której miano zwolnić wszystkich Polaków z
więzień i obozów pracy przymusowej, gen.
Władysław Anders, który sam był więziony
na Łubiance, objął dowództwo tej armii
polskiej.
Do obozów zgrupowania zaczęli napływać
byli żołnierze i rzesze ludności cywilnej, w
tym kobiety i dzieci. Potwierdza to sam gen.
Anders w swojej książce „Bez ostatniego
rozdziału”: „...po raz pierwszy zetknąłem się
z 17-tysięczną rzeszą żołnierską, która
oczekiwała mego przybycia. Do końca życia
nie zapomnę ich wyglądu. Ogromna część bez
butów i bez koszul. Wszyscy właściwie w
łachmanach, częściowo w strzępach starych
mundurów polskich, wychudli jak szkielety.
Większość pokryta wrzodami wskutek
awitaminozy.
Ale,
ku
zdumieniu
towarzyszących mi bolszewików z gen.
Żukowem na czele, wszyscy byli ogoleni. I cóż
za wspaniała żołnierska postawa. Serce mi
się ścisnęło, gdy patrzyłem na tych nędzarzy i
zapytywałem w duchu, czy uda się z nich
jeszcze zrobić wojsko i czy zdołają znieść
oczekujące ich trudy wojenne.
Ale, dość było popatrzeć w te błyszczące oczy,
z których wyzierała wola i wiara. Powoli
przeszedłem szeregi... Starzy żołnierze
płakali jak dzieci podczas pierwszego
nabożenstwa po tylu latach, a gdy
zagrzmiała pieśń „Ojczyznę, wolność racz
nam wrócić Panie...”, zdawało się, że
otaczające
lasy
odpowiadają
nam
stokrotnym echem.
Pierwszy i daj Boże ostatni raz w życiu
przyjąłem defiladę żołnierzy bez butów.
Uparli się, że chcą maszerować. Chcą
pokazać
bolszewikom,
że
bosymi,
poranionymi nogami potrafią na piasku
wybić takt wojskowy jako początek swego
marszu do Polski...”
W powstających obozach-zgrupowaniach
zaczęło brakować wszystkiego, przede
wszystkim żywności, gdyż żołnierze dzielili
się swoimi racjami z ludnością, która ich
otaczała.
Dopiero
później
zaczęły
przychodzić dla żołnierzy angielskie buty i
mundury. Ale wojsko dalej mieszkało w
namiotach przy 55 stopniach mrozu.
Zaczęły się nasilać choroby i śmierć. I wtedy
gen.
Anders
podejmuje
decyzję
wyprowadzenia wojska i ludności cywilnej
14
pod rozkazy
Brytyjczyków.
i
opiekę
aliantów
–
Nastąpiła ewakuacja przez Morze Kaspijskie
do Persji, później do Palestyny i Iraku, gdzie
odbywały
się
ćwiczenia,
przydziały
wojskowe i przygotowania do walki.
Właśnie w Palestynie następuje połączenie
Samodzielnej
Brygady
Strzelców
Karpackich z przybyłymi z Rosji oddziałami
piechoty bez broni. W ten sposób powstanie
3 Dywizja Strzelców Karpackich, która
wejdzie w skład II Polskiego Korpusu
dowodzonego przez gen. Władysława
Andersa. Potwierdzą to pianiści: Roman
Syrek i Konrad Olszewski, prezentując
„Karpacką brygadę” – fortepian - na cztery
ręce.
Szlak wojenny
II
Polskiego
Korpusu
prowadził do
Włoch
przez
Egipt.
Potwierdzała to
często
przy
przekraczaniu
granicy
włoskiej
melodia znana
wielu
żołnierzom z
okresu sprzed
wojny. Melodia, słowa, którą niosło echo z
głębi Włoch a może wyobraźnia żołnierska
– „Santa Lucia”, którą odtworzył obecnym
na akordeonie świetny muzyk – Roman
Syrek,
akompaniujący
większości
wokalistów
Pierwszy bój II Polskiego Korpusu odbył się
nad rzeką Sangro (1944 rok) a później
przyszły następne walki. I jak byłoby trudno
i jeszcze ciężej walczyć z daleka już tyle lat
od Kraju, w tym domu rodzinnego, gdyby
nie powstający jeszcze w Buzułuku teatr
wojskowy zwany też polowym. Właśnie do
Buzułuku, do siedziby armii polskiej
dowlekali się ludzie, których „opieka”
Związku Sowieckiego doprowadziła na dno
podludzkiej egzystencji. A przychodzili nie
tylko po chleb, po buty i po wymarzonego
polskiego orzełka na czapce, ale przede
wszystkim na odzyskanie sponiewieranej
egzystencji ludzkiej, przychodzili po
przywrócenie człowieczeństwa. Miało im w
tym dopomóc słowo polskie głoszone przez
teatr. Stąd przewijający się ludzie teatru:
reżyserzy, aktorzy, pisarze jako kadra
rozpoczęli pracę w służbie polskiego słowa i
polskiego żołnierza. Natomiast wypowiedź
Antoniego Sygetyńskiego przyjęto jako
zasadę funkcjonowania teatru, że „teatr to
instytucja w połowie artystyczna, w
połowie społeczna, lecz obu połowom służy
repertuar mądrze ułożony.”
Efekty tej pracy znalazły odbicie w recenzji
Zbigniewa Racięckiego z dnia 8 maja 1943
roku w „Orle Białym” – organie prasowym
armii: „nie było nikogo, kto by opuszczając
po przedstawieniu teatr mógł się otrząsnąć
z wrażenia, z myśli i uczuć powstających
pod wpływem tego, co się widziało i
słyszało ze sceny.” Sądzę, że nie tylko dobry
poziom
przedstawień
podyktował
recenzentowi te słowa, ale przede
wszystkim możliwość przeżycia, jakim była
bytność w tearze z prawdziwego zdarzenia,
po długim okresie odcięcia od polskiej
kultury.
Stąd ten teatr wojskowy, czy polowy,
przybierający różne formy przekazu jak:
ogniska żołnierskie, widowiska, w tym
„Jasełka” na pustyni irackiej, gdy Trzej
Królowie przybywali na wielbłądach, teatr
dramatyczny, teatry rewiowe, koncerty i
inne pozwalał na odreagowanie się przed
bitwą czy po bitwie, pozwalał na cofnięcie
się w czasie. Dzięki temu można było
chociaż na chwilę, myślą, wyobraźnią
znaleźć się w domu rodzinnym, gdy na
fortepianie stały w wazonie „Chryzantemy
złociste” przywołane przez Stanisława
Jakubickiego.
Podobnie
piosenkarz
przywołał pełny zadumy „Polesia czar” oraz
własną kompozycję słowno-muzyczną
„Tobie Rodaku” zadedykowaną obecnym,
byłym żołnierzom spod Monte Cassino
„...Czy pamiętasz tułaczy swój los..”
15
Wyzwalając narody niosłeś w sercu
nadzieję
Że znów ujrzysz ojczysty brzeg...”
Także wspomnienie cudownych podróży,
gdy nie było zagrożenia z repertuaru Hanki
Ordonówny „Uliczka w Barcelonie”, którą
wzruszająco przypomniała
wokalistka
Grażyna Krajewska. I nadzieja, która nie
opuszczała tych tysięcy żołnierzy na
postojach, czekających na rozkazy, że
powrócą
„...do
tego
kraju...gdzie
nadwiślański brzeg...” wyśpiewała Grażyna
Krajewska w piosence „Powrócisz tu” oraz
„Mój kraj”, co potwierdziła Dorota
Dudkowska w piosence „Moje miejsce na
ziemi”
oraz
„Kujawiak”
Henryka
Wieniawskiego w wykonaniu duetu Dorota
i Hirek Dudkowscy.
Natomiast rewelacją wokalną spotkania był
występ Jolanty Mielczarek, gdy wyśpiewała
przy
akompaniamencie
Konrada
Olszewskiego arię Jontka z opery
Stanisława Moniuszki „Halka” oraz polskie
pieśni Fryderyka Chopina – „Życzenie”,
„Śliczny chłopiec” „Piosenka litewska”, a
wcześniej „Człowieczy los”.
Ten teatr II Polskiego Korpusu miał swoją
gwiazdę, którą była Renata Bogdańska,
późniejsza żona gen. Andersa. Z jej
repertuaru sentymentalną piosenkę „Jak
bociany na wiosnę powróciły do gniazd”
przybliżyła w ciekawej interpretacji
Grażyna Krajewska przy akompaniamencie
Romana Syrka (fortepian).
Jednak hymnem zwycięzców spod Monte
Cassino stała się pieśń Feliksa Konarskiego
„Czerwone maki na Monte Cassino”, którego
pierwszym wykonawcą już następnego
dnia po bitwie był Gwidon Borucki, a który
zaintonował chór „Echo Polonia” przy
włączeniu się wszystkich obecnych.
Program
rocznicowego
spotkania
zamknęły: Etiuda rewolucyjna Chopina w
wykonaniu Konrada Olszewskiego i
wspólnie
odśpiewane,
a
zawsze
wzruszające „Polskie kwiaty”. Hym „Jeszcze
Polska nie zginęła” był ostatnim akcentem
pożeglalnym, tych wszystkich Rodaków,
którzy chcieli uczestniczyć w tym koncercie.
PS. Gośćmi honorowymi była grupa
polskich kombatantów w osobach: Zygmunt
Buś, Stefan Czauderna, Mieczysław Nowak,
Bogdan Płatek, Ludwik Rutyna, Józef
Sendobry, Zygmunt Świstak, Franciszek
Tyszka, Feliks Żak. Grupa ta każdego roku
ze swym sztandarem reprezentuje godnie
polskich żołnierzy w corocznym marszu
ANZAC Day. Federację Polskich Organizacji
w
Wiktorii
reprezentowała
Monika
Krajewska. Obecny był także prezes SPWD
Zygmunt Bieliński i duchowy opiekun Klubu
ksiądz Marian Szeptak.
Krystyna Mrozik
16
40-lecie Zespołu Wokalno-Tanecznego „Łowicz”
Zespół
Wokalno-Taneczny
„Łowicz"
obchodził w maju 2015 roku 40-tą rocznicę
istnienia.
W 1975 roku Pani Jadwiga Krystyna
Straszyńska założyła zespół folklorystyczny
o nazwie „Pawie Pióra‟.Było to zaledwie
kilka par. Pierwszy występ Zespołu miał
miejsce w listopadzie 1975r. na dorocznym
Fitzroy Festival of All Nations.
Przez
kolejne lata „Pawie Pióra” brały udział w
wielu festiwalach i koncertach.
Po pięciu latach pierwotna nazwa została
zmieniona na „Polski Zespół WokalnoTaneczny Łowicz w Melbourne”.
Pani
Krystyna
Jadwiga
Straszyńska
zakładając
zespół
wokalno-taneczny
pragnęła dać Rodakom szansę
na
podtrzymanie i pielęgnowanie polskości na
odległej australijskiej ziemi.
Zespół
powstał z miłości do Polski, z miłości do
sztuki, z potrzeby serca.
Pani Krystyna była nie tylko założycielką
„Łowicza”,
ale
również Dyrektorem
Artystycznym, choreografem iinstruktorem
czyli całym „kołem napędowym‟ Zespołu.
Kostiumy sprowadzone przez Nią z Polski
służą Zespołowi do dziś.
Jej pasja i
poświęcenie sprawiły, że „Łowicz” stał się
polskim
zespołemfolklorystycznym
rozpoznawanym nie tylko w Wiktorii, alei w
całej Australii. Oprócz propagowania
tańców regionalnych repertuar Zespołu
został rozszerzony o przedstawienia
reżyserowane przez Panią Straszyńską. Z
pewnością jest wielu Czytelników, którzy
pamiętają „Wesele Lubelskie‟, „Majówkę‟,
„Od poranka do wieczora” czy „Nowy Rok
bieży”.
W 2005 roku po ponad 30-letniej pracy,
Pani Krystyna odeszła na zasłużoną
emeryturę.
W
latach
2005-2013
Dyrektorem
Artystycznym „Łowicza” był Mirosław
Kuśmider. Jego doświadczenie i piękne
układy taneczne spowodowały, że Zespół
odrodził się na nowo.
Od 2008 roku Zespół organizuje koncerty
pt. „Łowicz i Przyjaciele‟, które co roku
cieszą
się
dużym
powodzeniem.
W 2013 roku Dyrektorem Artystycznym i
choreografem została długoletnia tancerka
Zespołu Teresa Ceberek z d. Bujnowska.
Nowy duch, który tchnęła w prowadzenie
„Łowicza” przyciągnął dużą grupę młodych
tancerzy. W ostatnim roku Zespół niemal
podwoił liczbę swoich członków.
17
W ostatnich latach Zespół zdecydowanie
odmłodniał, ma w reperturze tańce według
nowej choreografii, śpiewa, a nawet ma
niewielką kapelę.
Jednakże prowadzenie Zespołu to nie tylko
układanie tańców i ich wykonywanie, to
także żmudna praca administracyjna,
zdobywanie funduszy na działalnośc
Zespołu oraz troska o kostiumy.
Po
odejściu na emeryturę Pani Straszyńskiej do
2008
roku
stroną
administracyjną
zajmowała się Teresa Koronczewska.Przy
kostiumach pomagały jej Maria Jękot i
śp. Janina Wrzeszcz.Przez ostatnie lata
sprawami administracyjnymi zajmuje się
niestrudzona Małgosia Drajkopyl przy
współudziale młodzieży i rodziców. To ona
dba by Zespól funkcjonował bez zarzutu, a
ponadto by każdy miał odpowiedni kostium
i by wszystko było gotowe na czas.
Zespół „Łowicz” został stworzony by
propagować kulturę polską na ziemi
australijskiej. Dzięki niestrudzonej pracy
kolejnych Dyrektorów Artystycznych i
pracy społecznej dużej grupy osób
związanych z Zespołem, „Łowicz” nadal, po
40 latach, jest ambasadorem folkloru
polskiego w Australii poprzez udział m.in. w
imprezach
polonijnych(PolArt,
Polski
Festiwal naFederation Square, Festyn
Staropolski)
oraz
festiwalach
wielokulturowych (Moomba, Harmony
Festival, Maslenitsa Slavic Pancake Festival,
Mound and Mount Kosciuszko Festival).
Historia „Łowicza” to pokaźna grupa
artystów, setki kostiumów, setki występów,
tysiące widzów, tysiące przejechanych
kilometrów na próby i koncerty, ale przede
wszystkim to cztery dekady kultywowania
polskiej
tradycji
w
Australii.
40 lat działalności to wspaniała okazja by
świętować. W związku z tym 30 majaw
Domu Polskim Syrena odbył się Bal
Jubileuszowy pt.„Karczma Łowicka”. Wzięli
w nim udział przede wszyskim ci, którzy
przez te 40 lat byli zaangażowani w
działalność Zespołu, a jest to niemała grupa
osób.
Imprezę
uświetniła swoją
obecnością Konsul
Generalny RP p.
Regina Jurkowska,
przedstawiciele
organizacji
polonijnych,
władz lokalnych,
duchowieństwa
oraz córki Pani
Straszyńskiej,
które specjalnie
na tę uroczystość
przybyły z innych
stanów Australii.
Ich obecność na
balu
była
szczególnie ważna
– to tak jakby Pani Straszyńska znów
znalazła się wśród nas. Jesteśmy im za to
bardzo wdzięczni.
Na początku Balu wystąpił Zespół „Łowicz”.
Były
przemówienia
okolicznościowe,
medale i dyplomy dla osób szczególnie
zasłużonych oraz prezentacja członków
Zespołu. Nie obyło się też bez tradycyjnego
„Sto Lat” oraz jubileuszowego tortu.
I ja tam z gośćmi byłam, grzane wino piłam,
a com widziała i słyszała, w artykule
umieściłam.
Elżbieta Trybuła
18
WYSTAWA "Z NARAŻENIEM ŻYCIA..."
I PROJEKCJA FILMU "OCALENI"
W MELBOURNE
Andrew Rajcher, Mateusz Szczepaniak, 6 lipca 2015
odznaczonym przez Yad Vashem, ale także
nieznanym bohaterom i tym, którzy zostali
zabici przez Nazistów, niosąc
pomoc Żydom.
Wśród zaproszonych gości byli Ambasador
Państwa Izrael w Australii Shmuel BenShmuel, Honorowy Konsul Generalny RP dr
George Łuk-Kozika,
przewodniczący
Marian Pawlik, a także Sidra KranzMoshinski córka uratowanego
przez
Polaków Henryka
Kranza oraz Matthew
Fiedorowicz
- wnuk
Sprawiedliwej
Leokadii Choińskiej-Walczak.
Około 250 osób wypełniło audytorium Betha
Weizmanna w Centrum Społeczności
Żydowskiej w Melbourne, podczas otwarcia
naszej wystawy "Z narażeniem życia – Polacy
ratujący Żydów podczas Zagłady"
oraz australijskiej premiery filmu "Ocaleni".
Wydarzenie
poświecone polskim Sprawiedliwym wśród
Narodów Świata, zostało zorganizowało
5 lipca 2015
roku przez Australijskie Stowarzyszenie Polskic
h Żydów i ich Potomków (ASPJ).
Uroczystość poprowadził Andrew Rajcher –
wiceprezes Stowarzyszenia i wieloletni
wolontariusz-tłumacz Muzeum POLIN.
Podkreślił przed zebranymi, że spotkanie
oddaje hołd nie tylko Polakom
Przed oficjalnym otwarciem wystawy,
odbyło się krótkie nabożeństwo żałobne.
Zapolono siedem świec – po jednej dla
sześciu
milionów
Żydów,
którzy
zginęli podczas
Zagłady oraz
jedną dla
polskich Sprawiedliwych, którzy przeżyli
wojnę lub zostali zamordowani, starając się
pomóc
Żydom.
Modlitwę
żałobną
odmówili rabin Phillip Heillbrun i ksiądz
Wiesław Słowik.
Oficjalną część uroczystości zakończyło
przecięcie
wstęgi i
otwarcie
wystawy przez Ambasadora Izraela oraz Ko
nsula Generalnego RP w Australii.
Wystawa i film będą pokazywane w wielu
miejscach Melbourne przez następne 18
miesięcy. W 2016 roku ekspozycja zostanie
zaprezentowana
przez
Konulat
RP
w Sydney.
http://www.sprawiedliwi.org.pl/pl/cms/archiwumaktualnosci/1176,wystawa-z-narazeniem-zycia-i-projekcjafilmu-ocaleni-w-melbourne/
SPOTKANIE z STEVE DOMOPOULOS MP w biurze Federacji - 05/06/2015
W dniu 5 czerwca 2015 odwiedził nas w Biurze
nasz sąsiad z dołu Poseł z okręgu Oakleigh
Steve Dimopoulos. Było to spotkanie typowo
robocze, chcieliśmy opowiedzieć o naszych
serwisach
i
potrzebach
polskiego
społeczeństwa w Wiktorii. Spotkanie upłynęło
w bardzo miłej atmosferze.
19
DZIEŃ RODZINY – DZIEŃ DZIECKA
w POLSKIEJ SZKOLE
SOBOTNIEJ W SOUTH MELBOURNE
im. TADEUSZA KOŚCIUSZKI
W Polskiej Szkole Sobotniej w South Melbourne im. Tadeusza Kościuszki w sobotę 30-go maja
obchodziliśmy „DZIEŃ RODZINY”, z tej okazji został zorganizowany pokaz eksperymentów
przygotowany przez profesjonaną instruktorkę. Tego dnia pierwsza lekcja odbyła się w
klasie bez zmian. Pani Monika Krajewski przygotowała dla każdego ucznia zestaw zabaw
i gier słownych.
Nastepnie po przerwie o godzinie 14:00 Pani „Eksperyment” poprowadziła wspaniałe
widowisko, warsztat.
„EKSPERYMENTALNY DZIEŃ RODZINY” wywołał zdumienie, nie tylko uczniów, ale również
rodziców. Podczas warsztatu w wyjątkowy sposób Pani „Eksperyment” przybliżyła dzieciom
zagadnienia z biologii, chemii czy fizyki.
BAWILIŚMY SIĘ ŚWIETNIE! Każdy bez względu na wiek, poczuł się jak prawdziwy naukowiec.
Zorganizowane zajęcia warsztatowe charakteryzowała oryginalność scenariusza
gwarantująca moc atrakcji i świetną zabawę. W trakcie spotkania Pani „Eksperyment”
wprowadziła wszystkich uczestników w zaczarowany i kolorowy świat nauki.
Jednym z eksperymentów była zabawa z wodą. Starsze dzieci najczęściej są już nieźle
oswojone z wodą. Nie znaczy to jednak wcale, że nie ma ona już dla nich żadnych tajemnic.
Można je wykonać wspólnie z dzieckiem, ale równie dobrze możecie dziecku dać instrukcję
i przyglądać się, jak sobie radzi z czytaniem i wykonywaniem poleceń. Oczywiście w
eksperymentach wykorzystujących gorącą wodę dziecku musi towarzyszyć osoba dorosła!
Prawdziwie dociekliwych młodych naukowców zachęcam do poszukiwania dodatkowych
wyjaśnień. Wyszukiwanie informacji to bardzo cenna umiejętność, którą warto ćwiczyć z
dzieckiem przy różnych okazjach.
Dzięki różnego rodzaju eksperymentom nasze dzieci zaczęły lepiej rozumieć świat. Co
ważniejsze, wciąż chcą dowiadywać się więcej. Propozycje, jakie przedstawiła, Pani
„Eksperyment” to były proste do przygotowania zabawy z dzieckiem, które dla nich będą
stanowić nie lada eksperymenty. Wiele z doświadczeń stanowiło świetną zabawę dla
przedszkolaków. Pamiętajmy, że zabawy edukacyjne mają nie tylko edukować, ale bawić
nasze Maluchy.
Serdecznie pozdrawiam
Z poważaniem
Monika Krajewski
Koordynator Szkoły
20
PALLIATIVE CARE
Komunikat Prasowy o Krajowym Tygodniu Opieki Paliatywnej – 24 do 30 maja 2015 r.
Wyrazy wdzięczności dla społeczności polskiej za wspieranie opieki
paliatywnej
“W krajowym tygodniu opieki paliatywnej, pragnę wyrazić słowa uznania dla społeczności polskiej
za ich wspaniałą pomoc przy szerzeniu informacji na temat opieki paliatywnej”, powiedział Michael
Bramwell, Prezes Palliative Care Victoria (Wiktoriańskiej Opieki Paliatywnej).
“Inicjatywa ta, wprowadzona w życie w lipcu 2014 r., jest wynikiem bliskiej współpracy Federacji
Polskich Organizacji w Wiktorii (Polish Community Council of Victoria - PCCV) z Palliative Care
Victoria oraz Ethnic Communities Council of Victoria. Stworzono grupę referencyjną, przygotowano
odpowiednie materiały źródłowe i zachęcono społeczność polską do udziału w bezpłatnych
sesjach edukacyjnych na temat opieki paliatywnej prowadzonych przez fachowych prelegentów w
języku polskim” powiedział Eddie Micallef, Prezes Ethnic Communities Council of Victoria.
“Jesteśmy niezmiernie wdzięczni za wsparcie przywódcom środowiska polskiego, w tym Panu
Marianowi Pawlikowi, Prezesowi Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii, Panu Adamowi
Drahanowi, byłemu Prezesowi Federacji, Dr Sylwii Greda-Bogusz, Wiceprezesowi i Honorowemu
Sekretarzowi Federacji oraz Pani Bożenie Iwanowskiej, Menedżerce Biura Opieki Federacji
Polskich Organizacji w Wiktorii.
“Pragniemy również podziękować członkom polskiej grupy referencyjnej: Monice Krajewskiej,
George’owi Kaczmarkowi, Tatianie Ślęzak, Joannie Gołębiowskiej, Mirce Kreiser, Marioli
Brewińskiej, Bożenie Iwanowskiej, Lidii Witko oraz Christine Clifton, jak również dwujęzycznym
prelegentom prowadzącym sesje edukacyjne dla środowiska polskiego” powiedział Eddie Micallef.
“Do chwili obecnej, ponad 200 członków środowiska polskiego wzięło udział w sesjach
edukacyjnych w języku polskim na temat opieki paliatywnej. Sondaże uczestników wykazały, że
45% z nich nie było zaznajomionych z opiekaną paliatywną, a ponad 90% zdobyło nowe
informacje i uważa, że opieka paliatywna jest dobrą inicjatywą” powiedział Michael Bramwell,
omawiając wyniki niezależnego sondażu oceniającego działanie programu do tej pory.
Zachęcamy do indywidualnej i grupowej rejestracji na bezpłatne sesje edukacyjne dotyczące
opieki paliatywnej w języku polskim do 30 czerwca 2015 r. Ulotki w języku polskim na temat opieki
paliatywnej są również dostępne.
Bliższe informacje można uzyskać kontaktując się z Tatianą w Ethnic Communities Council
of Victoria pod numerem 9349 4122, lub z Heather w Palliative Care Victoria, pod numerem 9662
9644.
Fundusze na dzialanie tego innowacyjnego projektu pochodzą z Lord Mayor’s Charitable
Foundation, Victorian Government, Trust Company oraz Palliative Care Victoria.
Osoby dostępne do wywiadów:
Michael Bramwell, Prezes, Palliative Care Victoria, komórka 0413 256 247
Eddie Micallef, Prezes, ECCV, komórka 0413 127 422
Odette Waanders, Dyrektorka, Palliative Care Victoria, komorka 0448 191 198 lub telefon
stacjonarny 9662 9644
21
PROJEKT EDUKACYJNY – OSZCZĘDNOŚĆ ENERGII
Wielokulturowy Projekt Edukacyjny dotyczący Oszczędności Energii zostałzorganizowany przez Radę
Środowisk Etnicznych w Stanie Victoriadla 6 społeczności etnicznych:
 Rosyjskiej,
 Tureckiej
 Sudańskiej,
 Birmańskiej,
 Bhutańskiej
 Polskiej.
Trudno w dzisiejszych czasach wyobrazić sobie życie bez użytkowania energii elektrycznej. Energia była,
jest i będzie potrzebna ludziom w ich życiu.
Jednak ciągły wzrost zapotrzebowania na energię, kurczenie się zasobów kopalnianych oraz względy
ekologiczne i ekonomiczne stawiają przed ludźmi nowe zadania i wyzwania w tej dziedzinie. Zwłaszcza w
ostatnich latach dąży się do opracowania efektywnych metod pozyskiwania prądu ze źródeł odnawialnych
takich jak: słońce, woda, biomasa czy naturalne ciepło Ziemi. Atrakcyjność i zalety zielonej energii coraz
bardziej utwierdzają się też w świadomości ich użytkowników.
Do tej pory odbyło się 12 polskich wykładów, ponad 300 osób wysłuchało praktycznych porad oraz
otrzymało materiały i broszurki w języku polskim.
Bezpłatne warsztaty dla polskich grup odbywały się od marca do lipca 2015 na terenie Melbourne.
Bezpłatne warsztaty p.t. "Przejmij kontrolę nad rachunkami za prąd’ doradziły jak:


wybrać odpowiedniego i najtańszego dostawcę energii elektrycznej korzystając z niezależnej witryny
internetowej ‘My Power planer’ porównującej plany energetyczne różnych dostawców,
zmniejszyć koszty używania prądu,

rozważyć energię słoneczną, jako alternatywne źródło energii,

zaoszczędzić pieniądze wspierając zarazem środowisko naturalne,

otrzymać materiały w języku polskim na temat oszczędności energii.
Na warsztatach omawiane są 3 sposoby na zmniejszenie rachunków:



Znajdź lepszą ofertę.
Wystąp o przysługujące rabaty rządowe.
Oszczędzaj energię.
Niezależne strony internetowe, któreporównują ceny w stanie Viktoria to My Power Planner (prąd) strona
internetowa https://mpp.switchon.vic.gov.au/
oraz Your Choice (gaz) strona internetowa http://www.yourchoice.vic.gov.au/search/gas
Oferowane tu rady są bezpieczne i bezstronne, gdyż nadzorowane są przez instytucje rządowe, a nie
prywatne.
Do korzystania z My Power Planner potrzebny jest rachunek za energię oraz dostęp do internetu. Jesli nie
posiadasz Internetu poproś o pomoc rodzinę lub znajomych.
Sesjeinformacyjne odbyły się: w 5 klubach seniora Rowville, Mt Waverley, St. Kilda, Geelong, Reservoir,
grupach PAG w Oakleigh, Box Hill, Grupie Relax, Grupie opiekunów, na zebraniu pracownikówBiura Opieki
Społecznej, prezesów klubów seniora oraz wolnej grupie składających się ze słuchaczy radia SBS.
Materiały edukacyjne w języku polskim można uzyskać na stronie internetowej EthnicCommunities’ Council
of Victoria (Rada Środowisk Etnicznych w Stanie Victoria) http://eccv.org.au/projects/multiculturalcommunities-energy-education-project/
orazna witrynie internetowej Federacji Polskich Organizacji w Wiktorii (PCCV Inc.)
22
http://www.pccv.org.au/pl/informacje/wiadomosci-spoleczne/projekt-oszedzania-na-rachunkach-za-energieelektryczna
Filmy video promujące Wielokulturowy Projekt Edukacyjny dotyczący Oszczędności Energii oraz warsztaty
edukacyjne z Klubów Seniora w Rowville, St. Kilda, Geelong oraz Reservoir są dostępne są na stronie
Facebook Federacji Polskich Organizacji w Stanie Viktoria (PCCV Inc.) oraz Radę Środowisk Etnicznych w
Stanie Victoria (ECCV)
https://www.facebook.com/pccvinc/videos
https://www.facebook.com/ethnicvic/videos
Wielokulturowy Projekt Edukacyjny o Energii zorganizowany jest przez Radę Środowisk Etnicznych w Stanie
Victoria cieszył się popularnością w społeczności polskiej.
Oto wypowiedzi na temat projektu:
‘Bardzo przydatny program i informacje dla społeczeństwa polskiego, które tak rzadko korzysta z
jakichkolwiek ulg rządowych’ powiedziała Mariola B.
‘Chętnie polecę ten warsztat dla wszystkich grup seniorów społeczności polskiej ‘powiedziała Małgorzata Z
‘Dzięki temu programowi zmieniłam dostawcę energii i zaoszczędziłam’ powiedziała Gosia W.
SukcesWielokulturowego Projektu Edukacyjny o Energii był możliwy przy wsparciu wielu organizacji i osób
ze srodowiska polskiego.
Dziękujemy bardzo:





Managerowi oraz pracownikom polskiego Biura Opieki społecznej w Oakleigh;
Polskiemu Radio SBS za pomoc w promocji naszego projektu;
Prezesom KlubówSeniora w Rowville, Mt Waverley, St. Kilda, Geelong oraz Reservoir;
Firmie Polaron za tłumaczenia materiałów edukacyjnych na 7 różnych języków (w tym polskiego)
oraz wspieranie naszego programu.
Wielokulturowy Projekt Edukacyjny o Energii został zorganizowany przez Radę Środowisk Etnicznych w
Stanie Victoria przy wykorzystaniu funduszy z Departamentu Stanu, Rozwoju, Biznesu i Innowacji Rządu
Victorii przy współpracy z Federacją Polskich Organizacji w Stanie Viktoria.
Janina Dytman
23
24
PROGRAM OPIEKI ŚRODOWISKOWEJ:
I.
PRZYJACIELSKIE WIZYTY
Celem tego programu jest umożliwienie nawiązania
kontaktów towarzystkich tym osobom, które z powodu
różnych dolegliwości czują się osamotnione
i
rzadko opuszczają swój dom.
Przeszkoleni wolontariusze odwiedzają klientów programu mieszkających
w swoich
domach, dotrzymują im towarzystwa, starają sie o stworzenie klimatu przyjaźni i zaufania.
II.
TELELINK
Ten serwis jest szczególnie ważny dla osób, które
większość czasu spędzają w domu ze względu na swój
stan zdrowia lub niepełnosprawność.
Telelink - to rozmowy telefoniczne prowadzone jeden raz
w tygodniu po 45 minut.
10 osób rozmawia ze sobą w tym samym czasie. Tematy
rozmów są dowolne
i zależą od uczestników Telelinku.
UDZIAŁ W TYCH PROGRAMACH JEST BEZPŁATNY
Informacji udziela: Mirka Kreiser
Program Wolontariatu Opiekuńczego
(Community Visitors Scheme)
Zostań wolontariuszem opiekuńczym
Wolontariusz opiekuńczy (community visitor) to osoba, która nieodpłatnie i z własnej woli
poświęca swój wolny czas raz na dwa tygodnie, by odwiedzić swojego podopiecznego u niego
w domu i spędzić z nim trochę czasu, nawiązując w miarę upływu czasu więź przyjacielską.
Celem Programu Wolontariatu Opiekuńczego jest poprawa jakości życia mieszkańców domów
pomocy społecznej, którzy ze względów socjalnych lub kulturowych bądź też ze względu na
swoją niepełnosprawność mogą się czuć wykluczeni ze społeczeństwa lub mieć poczucie
osamotnienia.
Zaprzyjaźniając się z seniorem mieszkającym w domu pomocy społecznej, możesz nie tylko
odmienić jego życie, ale też swoje. Czas trwania każdej z wizyt ma drugorzędne znaczenie,
bowiem liczy się przede wszystkim ich regularność. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby
odbywały się one częściej niż co dwa tygodnie, do czego gorąco zachęcamy, oczywiście w
miarę możliwości.
W każdym zakątku Melbourne mieszkają osoby starsze, którym ogromną radość sprawiałyby
regularne odwiedziny osoby o tych samych korzeniach, co one, z którą mogą porozmawiać w
25
języku ojczystym.
Większość ludzi lubi towarzystwo innych, lubi rozmawiać o tym i o owym, no i ceni sobie
przyjaźń. Wolontariuszem opiekuńczym może zostać osoba, która jest dobrym słuchaczem i
której podejście do osób w podeszłym wieku cechuje autentyczna troska, zaangażowanie i
zrozumienie. Wolontariusz opiekuńczy może w wyniku podejmowanych działań zmniejszyć u
swojego podopiecznego poczucie izolacji społecznej i pełnić ważną rolę łącznika między
podopiecznym a społecznością lokalną.
To bardzo wdzięczna i pozytywna rola do odegrania w życiu podopiecznego, która jednak
wymaga od wolontariusza wytrwania w zobowiązaniu do odbywania regularnych wizyt przez
okres co najmniej roku.
Nowo zrekrutowani wolontariusze otrzymują pomoc w wypełnieniu stosownych formularzy
umożliwiających przeprowadzenie procedury kwalifikacyjnej, a następnie odbywają szkolenie
wprowadzające. Choć zasadniczo wolontariusz opiekuńczy wykonuje swoją pracę w sposób
samodzielny, to może w każdym momencie liczyć na wsparcie ze strony koordynatora CVS i
przez okrągły rok otrzymuje zapraszany na spotkania szkoleniowe na temat wolontariatu
oraz spotkania towarzyskie.
Założenia oferowanego przez nas programu CVS są takie, że wizyty wolontariusza mają
charakter towarzyski i nakierowane są na potrzeby podopiecznego, a sam wolontariusz to
osoba mówiąca po polsku, mająca te same korzenie co jej podopieczny i podobne
doświadczenie życiowe.
Dzięki tym regularnym odwiedzinom podopieczny może na nowo poczuć, że jest
wartościowym i szanowanym członkiem społeczeństwa; może to poprawić mu samopoczucie
i umocnić więzy ze społecznością lokalną.
Nasi wolontariusze odwiedzają osoby starsze regularnie. Oferują przyjaźń i towarzystwo oraz
możliwość przyjemnego spędzenia czasu.
Do skorzystania z programu wizyt domowych wolontariuszy współpracujących z Federacją
Polskich Organizacji w Wiktorii (PCCV) uprawniona jest każda osoba, która otrzymuje pomoc
socjalną w ramach subsydiowanego przez rząd australijski Pakietu Opieki Domowej (HCP,
Home Care Package) , w przypadku której placówka świadcząca usługi z zakresu opieki nad
osobami starszymi stwierdziła, że osoba ta ze względów socjalnych lub kulturowych bądź też
ze względu na swoją niepełnosprawność doznaje izolacji społecznej i w związku z tym
potrzebuje przyjaźni i towarzystwa.
Kontakt w sprawach związanych z programem:
Federacja Polskich Organizacji w Wiktorii (Polish Community Council of Victoria)
Suite 305, Level 3 3 Chester Street Oakleigh VIC 3166
Tel.: 9569 4020
Faks: 9569 4780
Koordynator Programu: Mirka Kreiser, email: [email protected]
26
Planning Activity Group
Polskie Biuro Usług Społecznych zajmuje się opieką społeczną z ramienia Federacji Polskich
Organizacji w Wiktorii. Celem zaplanowanych zajęć Dziennych dla osób starszych jest pomoc
straszym i niepełnosprawnym orz ich opiekunom.
Tel.: 9569 4020
Faks: 9569 4780
Koordynator Programu: Małgorzata Zuchowska, email: [email protected]
Pośrednictwo Usług Opieki Społecznej ‘’Brokerage Service’’
Federacja Polskich Organizacji w Wiktorii oferuje pośrednictwo usług opieki społecznej
‘’Brokerage Service’’, który powstał w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie
z australijskich organizacji wielokulturowościowych. Pracownicy nasi mówiących
po polsku i po angielsku świadczą usługi społeczne które dostosowane są do potrzeb
językowych i kulturowych Polaków .
Serwisy, które świadczymy to :
- pomoc w przyrządzaniu posiłków
- transport na zakupy i wizyty lekarskie
- pomoc domowa
- higiena osobista
Tel.: 9569 4020
Faks: 9569 4780
Brokerage Officer: Mariola Brewinski, email: [email protected]
27
Pomoc dla Osób Starszych w Domu Usług (Home Care Packages – HCPs)
„Program Pomocy dla osób Starszych” pomaga osbom pochodzenia polskiego zamieszkałym
w Wiktorii zapewnić odpowiednią opiekę , aby klienci mogli pozostać dłużej samodzielni
w swoich domach. Usługi są dostosowanych do indywidualnych potrzeb naszych klientów –
Opieka Zorientowana na Klienta (Consumer Directced Care – CDC).
Serwisy które świadczymy to :
- pomoc w przyrządzaniu posiłków
- transport na wizyty lekarskie i zakupy oraz pomoc w robieniu zakupów
- pomoc w utrzymaniu porządku w domu i wokół
- higiena osobista
Klienci programu mają dostep do numeru telefonu czynnego całą dobę, na który można
dzwonić w nagłych wypadkach.
Senior Case Manager: Monika Krajewski, email: [email protected]
INFORMACJE
PROGRAMY FEDERACJI POLSKICH
ORGANIZACJI W WIKTORII









PROGRAM POMOCY DLA OSÓB
STARSZYCH
Home Care Pakages – HCPs
OŚRODKI ZAJĘĆ DZIENNYCH
Planned Activity Groups
Relax Group PAG
PROGRAM OPIEKI ŚRODOWISKOWEJ
PROGRAM WOLONTARIATU
OPIEKUŃCZEGO (Community Visitors
Scheme)
PRZYJACIELSKIE WIZYTY
TELELINK
SZKOŁY JĘZYKA POLSKIEGO –
DLA DZIECI I DOROSŁYCH
GRUPA PRZEDSZKOLNA ‘MIŚ’ W
GEELONG
GRUPA KOBIET przy Federacji Polskich
Organizacji w Wiktorii
GRUPA OPIEKUNÓW
Spotkania Polskiej Grupy Opiekunów
odbywają się wbiurze Federacji Polskich
Organizacji w Wiktorii. Informacji udziela:
Mirka Kreiser
Telefon: (03) 9569 4020
FEDERACJA POLSKICH ORGANIZACJI
W WIKTORII
POLISH COMMUNITY COUNCIL
OF VICTORIA INC.
Level 3, Suite 305, 3 Chester Street,
Oakleigh VIC 3166
Telefon: (03) 9569 4020
Fax: (03) 9569 4780
Zapraszamy panie od lat 18 do 118
Email: [email protected]
Website: www.pccv.org.au
Zainteresowane ciekawym spędzeniem
czasu, pogłębieniem wiadomości na temat
życia w Australii, wycieczkami do ciekawych miejsc i wymianą doświadczeń
życiowych.
Zapisy na e-mail [email protected]
Polish Community Council of Victoria Inc. is
supported by funding from the Commonwealth and
Victorian Governments.
28

biuletyn - PCCV Inc

Transkrypt

Podobne dokumenty

Bartek - wiosna 2012