Raportowanie emisji gazów cieplarnianych

Raportowanie emisji gazów cieplarnianych
wynikających z zakupu energii elektrycznej
Streszczenie wytycznych Greenhouse Gas Protocol dot. emisji z zakresu 2
przygotowane przez Sekretariat EKOenergy, styczeń 2015 r.
Więcej informacji na www.ghgprotocol.org > Scope 2 Guidance oraz www.ekoenergy.org
Wprowadzenie
Większość firm kupuje energię elektryczną wyprodukowaną przez inne firmy. W jaki sposób zatem
przedsiębiorstwo kupujące energię powinno obliczyć ślad węglowy wynikający z produkcji tej energii
(tzw. emisje z zakresu 2)?
W styczniu 2015 r. Protokół Gazów Cieplarnianych (Greenhouse Gas Protocol, GHG Protocol)*
obublikował wytyczne dotyczące obliczania emisji z zakresu 2 (Scope 2 Guidance). Publikacja była
poprzedzona
czterema
latami
dyskusji
i
publicznych
konsulatcji.
W
poniższym tekście
zamieszczamy streszczenie głównych zaleceń Sope 2 Guidance.
Ogólny wymóg: 'podwójna sprawozdawczość'
Scope 2 Guidance wymaga, aby przedsiębiorstwa działające na zliberalizowanych rynkach, takich
jak Unia Europejska, raportowały dwie wartości liczbowe:
1)
Wartość opartą na lokalizacji.
Wartość ta jest oparta na emisjach gazów cieplarnianych wynikających z produkcji energii na
obszarze, w którym jest ona konsumowana. W praktyce wartość tę najłatwiej jest oszacować w
skali krajowej, np. mnożąc:
- konsumpcję energii przedsiębiorstwa (w kWh) na obszarze danego kraju
- przez przeciętną emisję gazów cieplarnianych na 1 kWh w tym kraju.
Wielkość przeciętnych emisji można znaleźć m.in. w raportach Międzynarodowej Agencji
Energetycznej (International Energy Agency).
2)
Wartość opartą na rynku.
Aby obliczyć tę wartość, przedsiębiorstwo musi posłużyć się wielkością emisji instalacji
dostarczającej mu energię. Na terenie Europy jedynym sposobem udokumentowania pochodzenia
energii są Świadectwa Pochodzenia (śledzenie bezpośrednie).
* Wyjaśnienia pojęć zaznaczonych podkreśleniem znajdują się w glosariuszu na końcu dokumentu.
Przedsiębiorstwa kupujące energię bez Świadectw Pochodzenia muszą obliczyć tę wartość na
podstawie wielkości emisji wynikającej z tzw. 'residual mix' (śledzenie pośrednie).
Przedsiębiorstwa zwykle nie przywiązują większej wagi do emisji z zakresu 2, a do całkowitej emisji,
będącej sumą emisji z zakresu 1 i 2. Mogą przy tym złożyć sprawozdanie z dwóch wartości
całkowitych (jednej uwzględniającej wartość emisji z zakresu 2 opartą na lokalizacji, drugiej
uwzględniającej wartość emisji z zakresu 2 opartej na rynku) lub tylko jednej wartości całkowitej.
W przypadku raportowania tylko jednej wartości całkowitej, przedsiębiorstwo jest zobowiązane do
podania dokładnej wykorzystanej wartości emisji z zakresu 2. Wytyczne zalecają, aby firmy
wykorzystywały wartość opartą na rynku.
Emisje
Emisje z zakresu 2 są rozumiane jako emisje wynikające z generacji energii. Nie uwzględniają one
strat sieciowych oraz emisji w całym cyklu życia.
Przedsiębiorstwo kupujące zieloną energię posiadającą Świadectwo Pochodzenia może podać
wartość emisji równą zero. Emisje wynikające z oceny cyklu życia mogą zostać uwzględnione w
ramach emisji z zakresu 3.
Uwaga: w przypadku energii z biomasy:.. wszelkie emisje CH4 lub N2O wynikające z konsumpcji
energii z biomasy powinny zostać uwzględnione w emisjach z zakresu 2. Emisje CO2 powinny być
raportowane osobno. Więcej informacji w rozdziale 6.12
Uwaga 2: Chociaż nie jest to uwzględnione w wytycznych GHG, inne rodzaje energii odnawialnej
również mogą powodować emisje gazów cieplarnianych w procesie produkcji, które powinny być
uwzględnione w emisjach z zakresu 2. Przykładowo elektrownie geotermalne emitują znaczne ilości
gazów cieplarnianych. Zbiorniki niektórych elekrowni wodnych mogą także emitować metan.
Konsumpcja, która musi być uwzględniona w obliczeniach
Zakres 2 odnosi się do energii elektrycznej, energii na ogrzewanie i chłodzenie dla obiektów
należących lub zarządzanych przez przedsiębiorstwo. Więcej informacji na str. 17 Standardu
Korporacyjnego (www.ghgprotocol.org > Corporate Standard).
Ustalanie celów
Ustalając cele odnośnie emisji przedsiębiorstwa muszą sprecyzować metodę, z jakiej korzystały dla
obliczeń i śledzenia postępu, łącznie z metodą wykorzystywaną do wyliczeń w roku bazowym. Dla
firm działających na zliberalizowanych rynkach Scope 2 Guidance (rozdział 9.3) zaleca podanie
wartości opartej na rynku.
Przedsiębiorstwa są zachęcane do dalszych kroków
Ponadto Protokół Gazów Cieplarnianych zachęca przedsiębiorstwa do stymulowania wzrostu w
wykorzystaniu nowych, niskoemisyjnych obiektów generujących energię. W rozdziale 11.4 znajdują
się następujące sugestie:
Umowy długoterminowe z dostawcami energii z OZE.
Dodatkowe kryteria jakości nabywanej energii, np. dotyczące roku budowy instalacji oraz
formy produkcji. Aby mieć pewność, że nabyta energia spełnia dodatkowe kryteria i
została
wyprodukowana
w
zgodzie
z
zasadami
zrównoważonego
rozwoju,
przedsiębiorstwa mogą kupować energię certyfikowaną przez EKOenergy.
Stymulowanie nowych inwestycji w sektor zielonej energii poprzez swój zakup (tzw. green
premium). W tym celu Guidance wyraźnie odnosi się do Funduszu Klimatycznego
EKOenergy.
Inne zalecenia
Inne zalecenia odnośnie raportowania, uwzględnione w rozdziale 8:
Roczna konsumpcja energii;
Emisje CH4 i N2O;
Cechy instrumentu („instrument features”) - główne cechy zakupionuch Świadectw
Pochodzenia, tj. rodzaj zakupionej zielonej energii lub system certyfiikacji energii;
Rola przedsiębiorstwa we wspieraniu nowych projektów. Przedsiębiorstwa powinny
ponadto wyjaśnić, w jaki sposób wykorzystywane instrumenty przyczyniły się do realizacji
nowych, niskoemisyjnych projektów.
Etykieta EKOenergy może zostać wymieniona w sekcji "Instrument features" (zobacz tabelę w
rozdziale 8.1 Scope 2 Guidance). Ponadto składki odprowadzane przez dostawców energii na
Fundusz Klimatyczny EKOenergy (co najmniej 10 eurocentów z każdej sprzedanej MWh) mogą
zostać wymienione w punkcie o wspieraniu niskoemisyjnych projektów.
Skontaktuj się z Sekretariatem EKOenergy, aby uzyskać więcej informacji.
www.ekoenergy.org > O nas > Kontakt
GLOSARIUSZ
EKOenergy: Pierwsze i jedyne ogólnoeuropejskie oznakowanie ekologiczne dla
produktów energetycznych. www.ekoenergy.org.
Emisje cyklu życia: wszystkie emisje gazów cieplarnianych w ciągu tzw. cyklu życia
danego produktu. W przypadku energii wiatrowej wielkość emisji cyklu życia uwzględnia
emisje związane z produkcją turbin wiatrowych, a także emisje wynikające z usunięciem
turbin pod koniec cyklu życia.
Emisje z zakresu 1: emisje pochodzące bezpośrednio z obiektów lub pojazdów
należących do przedsiębiorstwa składającego sprawozdanie.
Emisje z zakresu 2: emisje gazów cieplarnianych związane z konsumpcją energii nabytej
przez dane przedsiębiorstwo, w tym energii na ogrzewanie i chłodzenie, wyprodukowanej
przez podmioty trzecie.
Emisje z zakresu 3: wszystkie pozostałe emisje pośrednie wynikające z działalności
przedsiębiorstwa, obejmujące materiały i usługi, podróże służbowe i aktywa trwałe.
Więcej na: www.ghgprotocol.org > Scope 3 Calculation Guidance.
Podwójna sprawozdawczość: obowiązek składania sprawozdania z dwóch wartości
liczbowych dotyczących emisji: jednej opartej na emisjach regionalnych lub krajowych
instalacji produkujących energię, drugiej opartej na indywidualnej umowie na zakup
energii, jaką posiada organizacja składająca sprawozdanie.
Protokół Gazów Cieplarnianych: ang. Greenhouse Gas Protocol, GHG Protocol
najpopularniejsze narzędzie wykorzystywane do rachunkowości w zakresie emisji gazów
cieplarnianych, będące rezultatem współpracy World Resources Institute oraz World
Business Council for Sustainable Development.
Residual mix: wyliczona wartość reprezentująca uśrednione atrybuty energii nie objętej
śledzeniem bezpośrednim. Kiedy konsument nabywa energię, której pochodzenie nie jest
udokumentowane Świadectwami Pochodzenia, przypisywany jest mu residual mix,
wyliczany najczęściej w skali krajowej.
Ślad węglowy: całkowita ilość CO2 i innych gazów cieplarnianych bezpośrednio lub
pośrednio emitowanych przez produkt lub działanie, bądź też emisji związanych z
działalnością osób fizycznych czy organizacji.
Świadectwo
Pochodzenia:
ang.
Guarantee
of
Origin,
jest
dokumentem
poświadczającym nabywcy energii elektrycznej, że określona w tym dokumencie ilość
energii wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej została wytworzona w odnawialnym źródle
energii. Państwa unijne wydają Świadectwa Pochodzenia na każdą MWh energii
wyprodukowanej z OZE. Kiedy przedsiębiorstwo chce poświadczyć konsumpcję energii z
określonego źródła, wówczas anulowane jest Świadectwo Pochodzenia odpowiedniej
ilości tej energii. System gwarancji pochodzenia ma charakter transgraniczny.