Niepokojące zachowania dziecka

QR:
JEŚLI NIEPOKOJĄ CIĘ ZACHOWANIA DZIECKA SKONTAKTUJ SIĘ ZE SPECJALISTĄ:
Obserwowanie rozwoju dziecka daje Rodzicom nie tylko radość z dostrzegania jego
osiągnięć i coraz to nowych umiejętności. Sprzyja także zrównoważonemu rozwojowi
dziecka, a przy tym pozwala na szybkie reagowanie w przypadku zakłóceń lub trudności
rozwojowych. Wczesne wsparcie, modyfikacja pewnych oddziaływań, mogą zapobiec
narastaniu ewentualnych problemów lub pojawieniu się ich wtórnych następstw na dalszych
etapach rozwoju dziecka.
Jakie zachowania dziecka mogą wymagać obserwacji i czujności rodziców:
DZIECKO:
o nie interesuje się otoczeniem,
o wykazuje niską aktywność,
o przewraca się, często potyka o krawężniki, kamienie, trawę (nie dotyczy tych,
którzy stawiają pierwsze kroki)
o niechętnie przemieszcza się z jednego miejsca do innego,
o na placu zabaw stale bawi się tylko w jednym miejscu,
o ma bardzo słabą równowagę - nie potrafi ani chwili stać na jednej nodze,
(norma to 3 sekundy w wieku 3 lat),
o nienaturalnie przechyla głowę na bok,
o gdy patrzy na coś mruży oczy (oba lub jedno), marszczy się jakby patrzyło
z wysiłkiem,
o szybko się męczy,
o skarży się na ból głowy,
o mówi, że widzi podwójny obraz, zamazany, rozmazany,
o zgłasza swędzenie, szczypanie, pieczenie oczu,
o nie komunikuje się z otoczeniem, jego mowa jest niezrozumiała,
o zwykle chodzi na palcach,
o w trakcie chodu ręce ma stale ugięte,
o chodzi na ugiętych nogach,
o podczas chodu przechyla się zawsze w jedną stronę,
o unika hałasu (zatyka uszy, często krzyczy),
o często bawi się palcami w okolicach twarzy (jakby trzepotało rękami),
o wykazuje cechy nadwagi,
o w domu często zdejmuje ubranie (ubranie przeszkadza),
o nie lubi bawić się w piasku, zabaw z ciastoliną, plasteliną (nie lubi brudzić
rąk),
o stale je te same produkty - dziecko w wieku przedszkolnym ma bardzo krótką
listę spożywanych dań (np. tylko serki albo tylko kotlecik z frytkami – najlepiej
3 razy dziennie),
o nie toleruje metek ubrań, z trudem akceptuje/nie akceptuje nowych ubrań
o nie lubi obcinania włosów, czesania,
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
o
nie reaguje na ból,
samo się okalecza (gryzie, szczypie, uderza głową w twarde przedmioty),
łatwo się dławi,
intensywnie wącha ręce, ubrania, przedmioty,
przez dłuższy czas ma problemy ze snem,
lubi zawijać się w koce, chować pod kołdry,
nie lubi supermarketów i miejsc publicznych,
przykłada ucho do wibrujących powierzchni,
lubi przysłuchiwać się włączonym maszynom (pralka, zmywarka, odkurzacz),
stuka się po głowie, po uszach,
ssie własny język, policzki,
patrzy bokiem (peryferycznie),
mocno zamyka oczy (uciska gałki oczne),
LATARENKA
Drodzy Opiekunowie,
nie
diagnozujcie
zaburzeń,
nie
róbcie
nadinterpretacji,
nie nazywajcie trudności na podstawie zestawu przypadkowych
opisów, zawartych powyżej. One są tylko małą latarnią, która ma
oświetlić drogę – lepiej poznać potrzeby dziecka, pozwolić widzieć
pewne rzeczy, dowiedzieć się, zrozumieć, może szukać dalej.
Do potwierdzenia lub zaprzeczenia diagnozy zazwyczaj potrzebny
jest specjalista. Bądźcie Rodzicami, którzy z wrażliwością troszcząc
się o dziecko, zauważą pewne sygnały we właściwym czasie,
w momencie optymalnym dla prawidłowego rozwoju swojego
dziecka.
Pamiętaj!
Powyższa lista nie musi oznaczać kłopotów. Nie wszystkie z wymienionych objawów
jednoznacznie wskazują na potencjalne problemy rozwojowe. Dziecko, które pociera oczy
może mieć wadę wzroku albo zapalenie spojówek, dziecko może być śpiące lub mieć ciało
obce w oku. Zachowanie dwojga dzieci w podobny sposób, czy nawet identyczna reakcja
w określonej sytuacji, mogą być spowodowane innym zjawiskiem, odmiennym bodźcem.
KAŻDE DZIECKO JEST INNE OD POZOSTAŁYCH, MA SWÓJ TEMPERAMENT,
INDYWIDUALNE CECHY OSOBOWOŚCIOWE. Jedne z nich szybciej zaczynają chodzić,
wspinać się, biegać czy jeździć na rowerze, inne nieco później. Niektóre dzieci są śmiałe,
rezolutne, jakby niczego się nie bały, inne - onieśmielone najprostszą sytuacją - najchętniej
schowałyby się z tyłu za rodzicem albo nie chcą puścić ręki babci czy dziadka. Tak jak wśród
dorosłych - dzieci bywają różne.
Ważne!
W ocenie rozwoju dziecka pomocne mogą być wskazówki lekarza podczas planowych
wizyt profilaktycznych.
Gdy coś Cię niepokoi w zachowaniu Twojego dziecka, opowiedz o tym podczas wizyty
w przychodni. Pamiętaj o bilansie 2-, 4-, 6-, 10-, 14- i 18-latka.
Zakres i rodzaj badania zależy od wieku dziecka. U młodszych pacjentów lekarz zawsze
ocenia, jak przebiega rozwój fizyczny i psychoruchowy. Dane (wzrost, waga) nanosi na
siatkę centylową w książeczce zdrowia. Ocenia wzrok, postawę ciała i uzębienie. To dobry
czas, aby opowiedzieć o swoich obawach i zapytać o radę.
Jeśli jednak widzisz coś w zachowaniu, reakcjach dziecka, co warto skonsultować ze
specjalistą, a nie jest termin na bilans, nie czekaj, umów się na wizytę.
Wybierz przychodnię zdrowia (najprościej rejonową, w której dziecko ma lekarza pierwszego
kontaktu, gdzie po wstępnej konsultacji, w razie potrzeby, mały pacjent może dostać
skierowanie do specjalisty).
Poniżej użyteczne dane kontaktowe z przychodniami zdrowia i poradnią psychologiczno –
pedagogiczną na Targówku:
Dane teleadresowe
Przychodni Zdrowia
na Targówku telefon
do rejestracji
do placówek:
(22) 518 26 66
Balkonowa 4
Łojewska 6
Poborzańska 6
Lekarze specjaliści dla dzieci (22) 518 26 66:
http://www.zoztargowek.waw.pl/index.php?go=specjalistyka_dz
Rembielińska 8
Rehabilitacja dla dzieci, ul. Balkonowa: (22) 74 40 053
http://www.zoztargowek.waw.pl/index.php?go=rehabilitacja_dz
Remiszewska 14
Tykocińska 34
Ważne!
W każdym czasie Rodzice mogą się również zgłosić do Poradni PsychologicznoPedagogicznej i skorzystać z pomocy specjalistów albo też nauczyciela, pedagoga,
psychologa w placówce edukacyjnej swojego dziecka (przedszkole, szkoła).
Poradnia
Psychologiczno - Pedagogiczna Nr 13
ul. Odrowąża 75,
tel. 22 811 05 22, 22 811 26 46
www.poradnia13.waw.pl