„MikroRNA związane z patobiologią choroby Huntingtona i dystrofii
Transkrypt
„MikroRNA związane z patobiologią choroby Huntingtona i dystrofii
„MikroRNA związane z patobiologią choroby Huntingtona i dystrofii miotonicznej typu 1” Emilia Barbara Kozłowska Choroba Huntingtona (HD) i dystrofia miotoniczna typu 1 (DM1) są dziedzicznymi schorzeniami wywołanymi ekspansją powtórzeń trójnukleotydowych. W HD dochodzi do ekspansji powtórzeń CAG w egzonie 1 genu HTT, co skutkuje pojawieniem się wydłużonego ciągu reszt glutaminy w N-końcowej części białka HTT i neurodegeneracją. DM1 objawia się uszkodzeniem mięśni oraz układu nerwowego. W przypadku tej choroby ekspansja potworzeń CTG w 3'UTR genu DMPK prowadzi do zatrzymania transkryptu w jądrze komórkowym i sekwestracji istotnych dla komórki czynników splicingowych. Nie opracowano dotąd efektywnej terapii, która mogłaby zatrzymać rozwój tych chorób. Deregulacja mikroRNA (miRNA) jest powszechnie obserwowana w wielu chorobach takich jak nowotwory, choroby układu krążenia i schorzenia neurologiczne, w tym również w HD i DM1. miRNA o podwyższonej ekspresji mogą brać udział w patogenezie tych chorób poprzez wyciszanie genów neuroprotekcyjnych, jak i genów które chronią komórkę przed toksycznością związaną z obecnością mutacji. Obniżenie poziomu miRNA może być z kolei powodem podniesienia ekspresji genów biorących bezpośredni udział w patogenezie HD i DM1. Większość dojrzałych miRNA występuje w komórce, jako pula heterogennych cząsteczek różniących się sekwencją i długością nazywanych izomiRami, które również mogą aktywnie uczestniczyć w patogenezie różnych chorób. W celu lepszego poznania roli miRNA w patobiologii HD i DM1 postanowiono zbadać czy miRNA mogą efektywnie wiązać się do transkryptów genów HTT i DMPK, hamując ich ekspresję na poziomie mRNA i białka. Wykazano, iż miRNA ze zmienionym regionem "seed" (tzw. izomiRy końca 5') mogą regulować ten sam gen, co kanoniczny miRNA. Wyniki dalszych badań pokazały, że miRNA mogą wykazywać kooperatywność w wyciszaniu ekspresji genów oraz regulować poziom transkryptu poprzez wiązanie się do wydłużonych powtórzeń CUG. W badaniach tych wykazano zatem nowe aspekty mechanizmu regulacji przez miRNA genów związanych z patogenezą HD i DM1. Ponadto wykorzystano technologię indukowanych komórek macierzystych (iPSC) do wytworzenia nowych, komórkowych modeli HD. Otrzymano iPSC oraz wyprowadzone z nich neuronalne komórki macierzyste, które posłużą do dalszych badań roli miRNA w HD.