Temat: Zabawa badawcza „Powietrze – gdzie się ukryło?”.

Monika Jóźwik Grupa IV 5-latki
Scenariusz zajęć przeprowadzonych dnia 15.03.2016r.
Temat: Zabawa badawcza „Powietrze – gdzie się ukryło?”.
Cel poznawczy: Zapoznanie dzieci z niektórymi właściwościami powietrza i jego
znaczenia dla życia na Ziemi.
Cel kształcący: Kształtowanie postaw badawczych.
Cel wychowawczy: Stworzenie sytuacji dydaktycznej sprzyjającej eksperymentowaniu.
Środki dydaktyczne: obrazek balonu na ciepłe powietrze, wiatraka, opony, gwizdek, piłkę
dmuchaną, koło plażowe, flet, butelki po soku, miska z wodą, suszarka do włosów, piórka,
świeca, wachlarze, taca, samochody – zabawki, ilustracja trąby powietrznej, sztormu,
woreczki foliowe, słomki, farby, chusta animacyjna.
Forma: indywidualna, z całą grupą.
Metoda: słowna, oglądowa, czynna, samodzielnych doświadczeń i ćwiczeń, elementy
pedagogiki zabawy.
Hasła programowe:
− wzbogacanie słownika dziecka w miarę nabywana doświadczeń i zdobywania wiedzy, ob. 3
− wyrabianie umiejętności poprawnego formułowania wypowiedzi, ob. 3
− rozpoznawanie sztucznie otrzymywanych dźwięków, np.: przelewanie płynów, ob. 3
− ćwiczenia oddechowe ob. 3
− uczestniczenie w zabawach rozwijających: aktywność badawczą, ob. 4
− poznanie właściwości powietrza poprzez zabawy, ćwiczenia i eksperymenty, ob. 11
− poznanie pomocnej i szkodliwej roli wiatru w działalności ludzi, ob.11
− dokonywanie syntezy i analizy słów, ob. 14
Wstęp:
1. Powitanie
Powitanie w kręgu poprzez podawanie sobie nadmuchanego balona i wypowiadanie swojego
imienia z podziałem na sylaby.
2. „Nos”- zagadka słowna: „Może być prosty lub garbaty, orli lub zadarty. Nim wąchasz,
oddychasz, a gdy w nim łaskocze to po prostu kichasz”.
3. „Zatkaj nos” - zabawa badawcza - dzieci dotykają swoje nosy, opisują ich kształt, a
następnie zatykają nosy.
N. Zadaje pytania: - Czego nie możemy robić kiedy mamy zatkany nos? - Czym
oddychamy? - Co by się stało gdybyśmy dłużej trzymali zatkane nosy?
• Wniosek: BEZ POWIETRZA NIE MOŻNA ŻYĆ!
Rozwinięcie:
4. „Co to jest powietrze?”- burza mózgów.
- Co mogę zrobić z tym balonem?
- (Nauczycielka dmucha balon.) Dlaczego ten balon rośnie?
- (A przy wypuszczaniu powietrza pyta). A teraz maleje? Co było w balonie? (powietrze)
- Gdzie jest powietrze, które wyleciało z balona? (wokół nas)
- Jakie jest powietrze?
(Dzieci łapią rączkami powietrze.) Nauczycielka pyta?
- Czy widzicie na dłoni powietrze, jaki ma kolor? (powietrze jest nie widoczne)
- A teraz powąchajmy powietrze, czy czujecie coś? (powietrze jest bezwonne)
- A teraz łapiemy buźkami powietrze, czy ma jakiś smak? (nie ma)
- A do czego jest nam potrzebne powietrze? (dzieci mogą zrobić kilka głębokich wdechów i
wydechów, aby stwierdzić, że powietrze jest potrzebne do życia, oddychania)
•Wniosek: - Powietrze jest bezbarwne, bez smaku, bez zapachu!
N. informuje dzieci, że przez cały dzień będą tropili powietrze.
5. „Po co nam powietrze?” – zapoznanie dzieci ze sposobami praktycznego wykorzystania
powietrza przez człowieka.
N. pokazuje dzieciom prezentację - obrazek balonu na ciepłe powietrze, wiatraka, opony,
gwizdek, piłkę dmuchaną, koło plażowe, flet.
Dzieci opisują przedmioty, ich zastosowanie.
- Co by się stało z tymi przedmiotami, gdyby powietrza nie było?
- Czy przedmioty te byłyby użyteczne?
6. Doświadczenia:
- CZY POWIETRZE MOŻNA ZOBACZYĆ?
Dzieci siedzą na dywanie tworząc duże koło, nauczycielka na środku kładzie miskę z wodą,
butelkę i słomki. Następnie wybrane dzieci poprzez zanurzenie w wodzie butelki obserwują
wydobywające się bąbelki. (Wybrane dziecko po kolei głośno mówi co robi i co się dzieje;
przedszkolaki próbują wyciągnąć proste wnioski z doświadczenia).
Następnie wybrane dzieci otrzymują słomkę, wsadzają do wody i dmuchją.
Dzieci odpowiadają na pytania:
- Co znajduje się w butelce?
- Co dzieje się z powietrzem w butelce podczas zanurzania jej w wodzie?
- Co dzieje się gdy dmuchamy w słomkę zanurzaną w wodzie?
- Z otworu szyjki wylatują „bąbelki”.
- Butelka napełnia się wodą.
- Czym są te bąbelki?
- Bąbelki to pęcherzyki powietrza, które wylatują z butelki.
•Wniosek: – tak powietrze jest w wodzie, bo widoczne są pęcherzyki.
Powietrze jest wszędzie – wypełnia całą powierzchnię wokół nas. Jest w roślinach, w wodzie,
w ziemi. Otacza naszą kulę ziemską i ta warstwa nazywa się "atmosferą". Żeby się przekonać
o jego istnieniu trzeba poobserwować jego działanie na rzeczy wokół nas ( dmuchanie na
wiatraczek)
- CZY POWIETRZE MOŻNA OGRZAĆ?
Nauczycielka sama wykonuje doświadczenie. Na początek włącza suszarkę i kieruję ją w
stronę każdego przedszkolaka, jednocześnie pyta:
- Jakie czujecie powietrze z suszarki? (ciepłe, gorące)
- A gdy otworzę okno, to jakie powietrze wpadnie do sali, jakie poczujemy? (chłodne, zimne)
- Zatem, jakie powietrze jest zimą a jakie latem?
- CZY POWIETRZE MOŻE SIĘ PORUSZAĆ?
Nauczycielka wręcza dzieciom piórka. Dzieci dmuchają na piórka leżące na ich dłoniach.
Odpowiadają na pytanie:
- Co dzieje się z piórkami?
- Co je porusza?
- CZY POWIETRZE MOŻNA USŁYSZEĆ?
Dzieci dowiadują się, że powietrze wdmuchiwane w niektóre instrumenty muzyczne ulega
przekształceniu i słyszymy muzykę.
Zabawa z butelkami - dzieci dmuchają przy wlocie butelki, tak aby wydobyć dźwięk.
Gwizdek - nauczycielka dmucha w gwizdek. Dzieci przekonują się, że słychać wydobywające
się powietrze w formie gwizdu.
Dzieci słuchają objaśnień, iż powietrze można usłyszeć w przyrodzie ( świszczący wiatr)wykorzystanie nagrania płyty CD
- CZY POWIETRZE JEST CIĘŻKIE? (wypowiedzi dzieci)
Tak powietrze ma swój ciężar. W encyklopedii dla dzieci znalazłam informacje, że w średnio
dużym pokoju jest 45 kg powietrza.
Spróbujmy je zważyć (doświadczenie z ważeniem baloników – na wadze ważymy dwa puste
balony - waga nie wypina się. Potem jeden z baloników dmuchamy – balon z powietrzem
wyraźnie opada na dół - wniosek – balon z powietrzem jest cięższy od pustego.
- CZY POWIETRZE POTRZEBNE JEST DO SPALANIA? – doświadczenie ze świecami.
Zapalamy dwie świeczki, jedną przykrywamy słoikiem. Po pewnym czasie przykryta świeca
gaśnie. W sali rozchodzi się specyficzny zapach – trzeba się powachlować
- Co zrobiliście? ( wiatr)
- Jak powstał? ( to ruch powietrza)
- Co robi wiatr? (suszy bieliznę, kałuże, porusza żagle, potrzebny do surfingu...)
Zabawy samochodzikami i piłeczkami – do plastikowego samochodziku doczepiony
papierowy żagiel – dzieci dmuchają w żagiel a samochody poruszają się.
•
Wiatr bywa groźny – huragan. Przewraca drzewa, niszczy domy, mosty.
Wiatr powodujący burze na morzu to.....(sztorm), delikatny to.......(bryza morska).
Co zanieczyszcza powietrze?
Czy człowiek może coś zrobić, aby zadbać o stan powietrza, jego czystość? (filtry,
katalizatory, benzyna bezołowiowa, jazda rowerem...)
Nawiązanie do palenia papierosów przez dorosłych.
- CZY POWIETRZE MOŻNA ZŁAPAĆ? Dzieci poruszając się po sali łapią w woreczki powietrze.
7. „Malowanie powietrzem” – na papierze z kilkoma kleksami dzieci dmuchają na nie przez
słomkę w różnych kierunkach tak, by powstały wzory.
Zakończenie:
Zabawa ruchowa elementem o-p przy piosence pt. "Cztery żywioły" .