www.podgwiazdami.pl Fragment książki "Stres w szkole

www.podgwiazdami.pl
Fragment książki "Stres w szkole - jak potwora uczynić przyjacielem "
Doktor Leszek Mellibruda przytacza wyniki badań prowadzonych przez
doktora G. A. Bernsteina z uniwersytetu w Minneapolis. Lekarze tamtejsi
stwierdzili, że prawie połowa uczniów między dziesiątym a siedemnastym
rokiem życia miewa okresy wyraźnej niechęci wobec uczęszczania do szkoły.
Przejawia się to wysoką absencją na zajęciach szkolnych, czyli potocznie
mówiąc, licznymi wagarami. Jednak tym oporom wobec szkoły towarzyszą
objawy nasilonych lęków i zaburzeń depresyjnych. Badaniom
przeprowadzonym w Minneapolis poddano młodzież szkolną, która w okresie
miesiąca poprzedzającego spotkanie z lekarzem opuściła 20 i więcej procent
nauki szkolnej. Dokładna obserwacja wykluczała u tej grupy zaburzenia, takie
jak: trudności w koncentracji uwagi, nadpobudliwość, zaburzenia apetytu,
przyjmowanie środków odurzających czy też deficyty w rozwoju
intelektualnym. Przyczyną skierowania ich do lekarza były nieuzasadnione
nieobecności w szkole.
U wszystkich uczestników badania, czyli 38 dziewcząt i 28 chłopców,
stwierdzono zaburzenia depresyjne lub nerwicę lękową. Wobec młodzieży
zastosowano terapię dwojakiego rodzaju: poznawczo-behawioralną oraz
podawanie środków antydepresyjnych (Imipramina). Terapia trwała 8 tygodni,
od 45 do 60 minut tygodniowo. Okazało się, że wśród uczniów, którzy
uczestniczyli w terapii i przyjmowali lek antydepresyjny stwierdzono wyraźne
zmniejszenie absencji w szkole. Grupa uczniów otrzymujących jedynie
lekarstwa lub środki chemicznie obojętne (placebo) w mniejszym stopniu
odzyskała ochotę na chodzenie do szkoły.
Autorzy badań w Journal of the American Academy of Child and Adolescent
Psychiatry podsumowują eksperyment następująco: często absencja uczniów w
szkole może być spowodowana poważnymi zaburzeniami emocjonalnymi
związanymi z wielowymiarowymi czynnikami dotyczącymi szkoły,
wychowania, ale także atmosfery domowej uczniów. Wyniki badania nie
napawają jednak szczególnym optymizmem; o ile psychoterapia może być dość
skuteczna, to farmakologia nie stanowi rozwiązania problemów. Tylko połowa
uczniów przyjmujących środki antydepresyjne uczęszczała do szkoły w
wymiarze większym niż 75 procent czasu realnej nauki.
www.podgwiazdami.pl
Problemami często doświadczanymi przez dzieci i młodzież są różnego rodzaju
zaburzenia związane z bezsennością, a zwłaszcza kłopoty z zaśnięciem. Jest to
szczególny kłopot w wielu rodzinach, gdzie rodzice z przerażeniem myślą o
kolejnym wieczorze, kiedy trzeba "walczyć" z dzieckiem, aby poszło do łóżka.
Problem ten zwykle trapi rodziców dzieci szkół podstawowych. Rodzice
denerwują się i są pełni obawy, że dziecko będzie niewyspane, co odbije się
niekorzystnie na jego koncentracji, a więc i rezultatach nauki szkolnej. I
rzeczywiście, obserwacje nauczycieli wykazują, że około 10 procent dzieci nie
jest w stanie uzyskać pełnej aktywności umysłowej podczas porannych lekcji.
Doktor Mellibruda cytuje J. A. Owens z Rhode Island Hospital w Providence
(USA). Wyniki jej obserwacji potwierdzają, że ponad 1/3 dzieci w wieku
szkolnym ma problemy związane ze snem i nocnym wypoczynkiem.
Najczęściej są to trudności w zasypianiu, moczenie nocne, wielokrotne
wstawanie w nocy oraz zaburzenia związane z oddechem podczas snu.
Problemy te dotyczą w większości dzieci w przedziale wiekowym 6-8 lat,
natomiast zmniejszają się około 8-19 roku życia. O spokojnej lub niespokojnej
nocy dziecka decyduje jednak niekoniecznie czas przed zaśnięciem. Ważny jest
cały dzień, przeżycia związane z tym, co dziecko robi i jakie uczucia przeżywa
w ciągu dnia. Wszystko to może wpłynąć na problemy z zasypianiem i
zdrowym nocnym wypoczynkiem.