Rafał Szamburski autor opowiadao, scenariuszy

Rafał Szamburski
autor opowiadao, scenariuszy filmowych i dramatów. Urodził się w 1971 roku we
Wrześni. Z wykształcenia historyk, mieszka i pracuje w rodzinnym mieście; uczy historii
w jednej z tamtejszych szkół podstawowych.
Mieszkaocom Wrześni jest doskonale znany jako animator amatorskiego ruchu
teatralnego i filmowego. W 2007 roku mogło go poznad znacznie szersze grono – miłośników
kina, jako współautora scenariusza (wraz Robertem Bruttnerem i Tomaszem Wiszniewskim)
filmu Wiszniewskiego Wszystko będzie dobrze. To właśnie jego opowiadanie, Pawełek, stało
się kanwą tego obrazu, uhonorowanego trzema nagrodami (za reżyserię, główną rolę męską
i muzykę) przez jury XXXII Festiwalu Filmowego w Gdyni.
Zarówno to, jak i kolejne opowiadanie pisarza – Wypracowanie nadobowiązkowe
z Bogumiła Hrabala (wyd. Września 2009) – dowodzą wrażliwości autora na dramat ludzi
zagubionych w społeczeostwie i samotnych, pozostających na marginesie życia lokalnych
społeczności, bliskich egzystencjalnego dna. Jednak to ludzie, którzy znajdują w sobie siłę
do walki i pokonania przeciwności, którzy chcą i w koocu potrafią znaleźd każdemu właściwą
drogę. Siłą tych tekstów jest szczególna atmosfera kreowana przez R. Szamburskiego,
emanująca serdecznośd i ciepło – lecz także dystans, z jakim autor spogląda na świat i ludzi.
Ich czytelnik nie może się ustrzec porównaniu tej literatury z prozą Bogumiła Hrabala; zresztą
Szamburski nie tai fascynacji twórczością czeskiego pisarza, otwarcie przyznając się do niej
w tytule drugiego opowiadania. Można domniemywad, że najnowszą powieśd, Bękart – która
ukaże się niebawem, Rafał Szamburski utrzyma w tym samym klimacie co wcześniejsze
utwory.
Odrębnym nurtem jego pisarstwa są teksty dramatyczne dla teatru. Już pierwszy utwór
tego rodzaju, Wir gehen, gehen wir, doczekał się wystawienia w 2000 roku, w berlioskim
„Teatrze Kreatur”. Dwa lata później Teatr im. A. Fredry wystawił czarną komedię tego
autora, Przed pogrzebem. Tamto spotkanie z publicznością stało się inspiracją zarówno dla
autora, jak i reżysera spektaklu, Andrzeja Malickiego: po blisko dziesięciu latach
zaowocowało powrotem sztuki na gnieźnieoską scenę w nowej wersji i pod zmienionym
tytułem, rozbudowanej o dodatkowe wątki i aktualizacje. To właśnie spektakl Cha-cha, który
dziś prezentujemy naszym widzom.
Bohaterami są paostwo Nowakowie, którym przydarzyło się nieszczęście . Zaskoczeni,
próbują odnaleźd się w nowej sytuacji. Wielokrotnie odwołują się do tragikomicznych
porównao i groteskowych wspomnieo z przeszłości. Z komicznych dialogów wyziera naga
prawda o naszej obyczajowości i mentalności. „ Jak wódka była od 13 – mówi matka do syna
– to ojciec, przynajmniej od południa nie pił. A teraz wódkę można dostad od rana, a nawet
w nocy. Żadnych zasad!!! Upadła komuna, upadł dramat. Wchodzisz , kupujesz, wychodzisz,
żadnego napięcia, żadnych oczekiwao”.
Na sceniczną konkretyzację czekają także inne dramaty Rafała Szamburskiego: Lipa, Akt i
Odwiedziny (wydane w 2003 roku).