Pobierz poradnik

Poradnik dla Pacjenta
Co to są hemoroidy ?
Guzki krwawnicze, potocznie hemoroidy. Wyglądają jak poduszeczki wypełnione krwią.
Uszczelniają kanał odbytu, a wraz z mięśniami zwieraczami pozwalają panować nad oddawaniem
stolca i gazów. Problem zaczyna się wtedy, gdy hemoroidy są rozciągnięte, wypełniają się krwią
ponad miarę i nie opróżniają się z niej do końca.
W poszerzonych naczyniach gromadzi się krew, wskutek czego uwypuklają się przez warstwę
błony śluzowej, tworząc bolesne guzki. Ich powiększenie utrudnia prawidłowe funkcjonowanie
końcowej części układu pokarmowego. Powoduje to często dyskomfort utrudniający normalne
funkcjonowanie.
Kto choruje na hemoroidy ?
Hemoroidy należą do jednych z częstszych proktologicznych dolegliwości. Na hemoroidy cierpi
nawet od 30 do 50 procent dorosłych. Najbardziej narażone na tą chorobę są osoby prowadzące
siedzący tryb życia, kobiety w ciąży oraz osoby po 50-tym roku życia, z przewlekłymi zaparciami.
Mechanizm powstawania
Najpopularniejsze przyczyny powstawania hemoroidów to:
częste zaparcia spowodowane dietą ubogobłonnikową
siedzący tryb życia, brak aktywności fizycznej, praca „za biurkiem”. Brak aktywności fizycznej
(powoduje zaburzenie ciśnienia w układzie żylnym w okolicy odbytu)
nieprawidłowa dieta (wysokotłuszczowatłusta i niskobłonnikowa )
podatność dziedziczna
stany zapalne jelit, przewlekłe biegunki
ciąża i związane z nią zmiany hormonalne. Dodatkowo rosnący płód uciska niekiedy na układ
żylny, utrudniając odpływ krwi, i upośledza czynność jelit. Po porodzie hemoroidy mogą się same
zmniejszyć i nie wymagają leczenia.
otyłość
Stopnie zaawansowania hemoroidów
Stopień zaawansowania choroby określa się w czterostopniowej skali:
I. Guzki uwypuklające się do światła kanału odbytu, ale nie wypadające poza odbyt
II. Guzki wypadające w trakcie oddawania stolca, które samoistnie wracają do poprzedniego
położenia
III. Guzki, które po oddaniu stolca można odprowadzić tylko palcem
IV. Guzki, które nie dają się odprowadzić.
Objawy
Pierwszym widocznym objawem choroby jest krwawienie z odbytu podczas wypróżnienia.
Krwawienie występuje w momencie, gdy ścianki nabrzmiałych hemoroidów nie wytrzymują
parcia.
Inne objawy to:
pieczenie i świąd,
ból w okolicach odbytu
uczucie niepełnego wypróżnienia.
wysięk, śluz w odbycie
W zaawansowanym stadium występuje ostry ból i brak możliwości odprowadzenia hemoroidów do
kanału odbytu
Z powodu dość krępującej dolegliwości wiele osób nie zgłasza się do lekarza, a przez to hemoroidy
są często rozpoznane i leczone zbyt pózno. Poza dużym obniżeniem komfortu życia, dochodzi także
do niepotrzebnych i przede wszystkim dających się wcześniej uniknąć komplikacji. Dodatkowo
objawy chorobowe występujące przy guzkach krwawnicowych mogą być objawem innych
groznych schorzeń jelit grubego i odbytu.
Jak zapobiegać hemoroidom
trzeba przestrzegać kilku zasad: unikaj zaparć; prowadz aktywny tryb życia; nie siedz długo, a jeśli
musisz rób krótkie przerwy na rozprostowanie kości; wykonuj ćwiczenia polegające na ściskaniu
pośladków, jak podczas wstrzymywania wypróżnienia; spędzaj w toalecie tyle czasu, ile jest to
niezbędne – zbyt długie napinanie mięśni brzusznych przeciąża układ żylny, dbaj o higienę, unikaj
seksu analnego
Jak diagnozuje się hemoroidy
Do kogo iść ? Do do proktologa (chirurg zajmujący się schorzeniami odbytu i odbytnicy). Badanie
jest często kojarzone z krępującą pozycją kolankowo-łokciową z wypinaniem pośladków. Można je
przeprowadzić w ułożeniu na lewym boku. Taka pozycja nie powoduje dyskomfortu.
Już na podstawie wywiadu, wyglądu okolic odbytu i badania palcem lekarz zwykle potrafi
rozpoznać hemoroidy. Kolejnym badaniem jest anoskopią bądz rektoskopia. Oba badania trwają
krótko, nie wymagają specjalnego przygotowania i są bezbolesne.
Ocena zaawansowania choroby przez chirurga nie musi iść w parze z nasileniem dolegliwości. Nie
zawsze zmiany wymagają leczenia operacyjnego, często można je zaopatrzyć ambulatoryjnie przy
pomocy jednej z wielu metod.
Leczenie
Przy niewielkich objawach stosuje się leczenie zachowawcze, mając na uwadze tendencję do
cofania się zmian. Takie leczenie uwzględnia unikanie nadmiernego parcia na stolec podczas
defekacji (oddawania stolca) i polega na stosowaniu diety bogatoresztkowej, zwiększonej podaży
płynów, umiarkowanych ćwiczeń fizycznych, maści i czopków. Często zalecane są nasiadówki z
rumianku czy kory dębu.
Należy ograniczyć czekoladę, mocną herbatę, kawę, alkohol wysokoprocentowy, czerwone wino,
orzechy, produkty powodujące wzdęcia, tłuszcze zwierzęce, ostre przyprawy.
Jedną z metod leczenia jest nakładanie podwiązek gumowych na podstawę guzka (tzw. zabieg
Barona), co powoduje jego martwicę i odpadnięcie po 1-2tyg. od zabiegu. Można też je usunąć
operacyjnie, przy pomocy specjalnych narzędzi anoskopowych wprowadzanych do odbytnicy.
Takie leczenie stosuje się w przypadku guzków w II i III° zaawansowania.
Do innych metod, rzadziej stosowanych, należy krioterapia, czyli zamrażanie guzków, bezpośrednia
koagulacja bipolarna i ostrzykiwanie guzków, czy też leczenie metodą Hemoron.
Operacyjne usunięcie guzków krwawniczych jest skuteczną metodą, która wymaga hospitalizacji na
okres 1-3 dni i wiąże się z dolegliwościami bólowymi utrzymującymi się nawet do 3 tygodni po
zabiegu. Dlatego stosuje się ją u chorych, u których inne metody leczenia nie przyniosły efektów
lub też rozmiary guzków uniemożliwiają ich zastosowanie. Zabieg najczęściej przeprowadza się w
znieczuleniu ogólnym lub dokanałowym i polega na wycięciu guzków przez nacięcia błony
śluzowej odbytnicy. Do powikłań po zabiegu należy ograniczenie czucia i upośledzenie trzymania
stolca.
Leczenie operacyjne stosuje się w stopniu III i IV.