docNr 338 - św. Anny w Wilanowie
download 
Reklamacja Transkrypt
Nr 338 - św. Anny w Wilanowie
Nr 338 / 30 sierpnia 2015 ISSN 2080-0010 XXII Niedziela Zwykła L I T U R G I A PIERWSZE CZYTANIE Pwt 4, 1–2.6–8 Mojżesz powiedział do ludu izraelskiego: A teraz, Izraelu, słuchaj praw i nakazów, które uczę was wypełniać, abyście żyli i doszli do posiadania ziemi, którą wam daje Pan, Bóg waszych ojców. Nic nie dodacie do tego, co ja wam nakazuję, i nic z tego nie odejmiecie, zachowując nakazy Pana, Boga waszego, które na was nakładam. Strzeżcie ich i wypełniajcie je, bo one są waszą mądrością i umiejętnością w oczach narodów, które usłyszawszy o tych prawach powiedzą: Z pewnością ten wielki naród to lud mądry i rozumny. Bo któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy? Któryż naród wielki ma prawa i nakazy tak sprawiedliwe, jak całe to Prawo, które ja wam dziś daję? Oto słowo Boże PSALM RESPONSORYJNY Ps 15, 1–5 Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie S Ł O W A samych siebie. Religijność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata. Oto słowo Boże ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Jk 1, 18 Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, abyśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń EWANGELIA Mk 7, 1–8.14–15.21–23 Zebrali się u Niego faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie obmytymi rękami. Faryzeusze bowiem, i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I (gdy wrócą) z rynku, nie jedzą, dopóki się nie Kto zamieszka na Twej górze świętej? Ten, kto postępuje nienagannie, działa sprawiedliwie i mówi prawdę w swym sercu, kto swym językiem oszczerstw nie głosi. Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej, kto nie daje swych pieniędzy na lichwę i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. Kto tak postępuje, nigdy się nie zachwieje. DRUGIE CZYTANIE Jk 1, 17–18.21b–22.27 Nr 338 Oto słowo Pańskie KOMENTARZ Kto nie czyni bliźniemu nic złego, nie ubliża swoim sąsiadom, kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, ale szanuje tego, kto się boi Pana. Każde dobro, jakie otrzymujemy, i wszelki dar doskonały zstępują z góry, od Ojca świateł, u którego nie ma przemiany ani cienia zmienności. Ze swej woli zrodził nas przez słowo prawdy, byśmy byli jakby pierwocinami Jego stworzeń. a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie. Religijność czysta i bez obmyją. Jest jeszcze wiele innych (zwyczajów), które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami? Odpowiedział im: Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji, (dokonujecie obmywania dzbanków i kubków. I wiele innych podobnych rzeczy czynicie). Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: Słuchajcie Mnie, wszyscy, i zrozumiejcie! Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Całe to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym. Jezus i faryzeusze Paul Gustave Doré (1832 - 1883), Gdyby chodziło o zachowanie higieny osobistej na pewno faryzeusze mieliby rację, zwracając uwagę uczniom Jezusa. Jednak w całym tym zdarzeniu nie chodzi o przestrzeganie zachowań mających na celu ochronę zdrowia. Spór toczy się między zwolennikami przestrzegania „ludzkiej tradycji”, a tymi którzy w „duchu i prawdzie” chcą oddawać cześć Bogu. Oskarżenie, jakie Jezus kieruje pod adresem faryzeuszy jest bardzo radykalne. To tak jakby powiedział: Wy, którzy uważacie się za prawowiernych nie macie nic wspólnego z Bogiem, na którego się powołujecie. Nie pełnicie Jego woli lecz waszą i każecie innym przyjąć taką postawę wmawiając im, że tak właśnie należy postępować. Nawiasem mówiąc łatwiej jest bez zastanowienia wykonywać czyjeś polecenia, niż świadomie wziąć odpowiedzialność za swoje postępowanie. Łatwiej jest okazywać innym życzliwość, niż ich kochać. Wreszcie łatwiej jest wypełniać pobożne praktyki, niż z całą konsekwencją i odpowiedzialnością szukać Boga na drogach wiary. Jezus w swojej odpowiedzi zwraca uwagę na bardzo ważną rzecz: Nie tyle ważne jest, co ma wpływ na człowieka, ile to – co człowiek z tym zrobi. To decyduje o tym, kim naprawdę jest. ks. dr Waldemar R. Macko 1 Z pamiętnika katolika ... aszyńska Tekst: Maria P WDZIĘCZNOŚĆ DROGĄ DO BOGA Wakacje już za nami. We wtorek odświętnie ubrane dzieci przekroczą progi swoich klas by znów wyruszyć na ścieżki zdobywania wiedzy i poznawania świata. Jednak jeszcze dziś po południu spróbujmy, choć na chwilę wrócić do tego co było. Wyciągnijmy albumy (jeśli ktoś z nas wywołuje jeszcze zdjęcia) lub otwórzmy stosowne pliki w komputerach i powróćmy na górskie szlaki, leśne ścieżynki, ukwiecone łąki, urokliwe zagajniki, migoczące jeziora, słoneczne plaże. Przypomnijmy sobie powiewy wiatru, przynoszące ochłodę w upalne dni, krople ciepłego deszczu na policzkach, błyskawice rozświetlające niebo na biało w czasie letnich burz, pełnie księżyca, śpiew ptaków, cykanie świerszczy, beczenie owiec wypasanych na górskich halach. Przymknijmy oczy i spróbujmy jeszcze raz poczuć to, co czuliśmy stojąc na szczycie zdobytej w trudzie i pocie góry albo gdy nasze stopy zatapiały się w piasku podczas przypływu fali. Zachwyćmy się raz jeszcze przyrodą, wśród której dane nam było w tym roku wypoczywać, a nade wszystko zachwyćmy się jej Stwórcą. Pewnie każdy z Was nosi gdzieś w sercu wspomnienie doświadczenia tej osobliwej bliskości z Bogiem podczas wędrówek wakacyjnych, zwłaszcza w miejscach oddalonych od cywilizacji, wśród nietkniętej ludzką ręką przyrody. W „Autobiografii” święty Jan Paweł II wspomina pewnego naukowca-przyrodnika, który w pewnym liście napisał kiedyś tak: „właściwie na drogach mojej wiedzy nie znajduję Boga. Ale są takie momenty – bywa to najczęściej wobec majestatu przyrody, na przykład wobec piękna gór – i dzieje się ze mną rzecz dziwna; ja, który na drogach mojej wiedzy nie znajduję Boga, w tym momencie czuję z jakąś pewnością, że On jest! I wtedy zaczynam się modlić.” Sam papież-Polak rozkochany bez reszty w swym Stwórcy i w pięknie świata przez Niego stworzonego zwykł mawiać, że „wypoczywa się zaś w całej pełni – a lepiej może powiedzieć: w całej głębi, kiedy ów kontakt z przyrodą staje się kontaktem z Bogiem obecnym w przyrodzie i obecnym w duszy ludzkiej.” W Księdze Mądrości (Mdr 13, 3b–5 i 9b) jest niezwykle przejmujący fragment: „winni byli poznać, o ile wspanialszy jest ich Władca, stworzył je (żywioły i cuda natury – przyp. autorki) bowiem Twórca piękności; a jeśli ich moc i działanie wprawiły ich w podziw – winni byli z nich poznać, o ile jest potężniejszy Ten, kto je uczynił. Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Sprawcę (…) By móc ogarnąć wszechświat – jakże nie znaleźli rychlej jego Władcy?”. A święty Paweł w Liście do Rzymian (Rz 1, 20a) dodaje: „Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty – wiekuista Jego potęga oraz bóstwo stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła…” Patrząc raz jeszcze na pamiątki z minionych wakacji wzbudźmy w sobie wdzięczność wobec Boga za to wszystko czego doświadczyliśmy w tym czasie. Odrzucajmy myśli o kiepskim jedzeniu, niewygodnym łóżku, przemokniętym namiocie, chorobach dzieci, przebitej oponie, komarach itp. Skupmy się na doświadczeniu bliskości z Bogiem, której być może nawet sobie nie uświadamialiśmy, gdy nasze serce pałało miłością ku Stwórcy wszechrzeczy. Wzbudźmy w sobie głębokie uczucie wdzięczności za całe piękno, którego doświadczyliśmy. Za ludzką życzliwość, za każdą chwilę z bliskimi, za czystą wodę i codzienny kawałek chleba, za wszystkie uśmiechy, drżące od mgły wschody słońca i czerwone zachody, za zapachy, kolory, dotknięcia. Dziękujmy Temu, który nam to wszystko dał za nic. Dostrzegając bogactwo Jego darów nie sposób pozostać obojętnym. Bądźmy wdzięczni, bo wdzięczność jest drogą do Boga. A jeśli ktoś z Was nie znajduje odpowiednich słów, może zawsze sięgnąć do poniższego fragmentu z Księgi Daniela (Dn 3, 57–82): „Wszystkie Pańskie dzieła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Aniołowie Pańscy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Niebiosa, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Wszystkie Nie chodzi oczywiście o to, aby uwielbieniem wody pod niebem, błogosławcie Pana, przyrody łamać pierwsze przykazanie, ale o to chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! by w jej pięknie i doskonałości odkrywać przy- Wszystkie potęgi, błogosławcie Pana, mioty Boga, zbliżać się do Niego, poznawać Go. chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! 2 Słońce i księżycu, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Gwiazdy nieba, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Deszcze i rosy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Wszystkie wichry niebieskie, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Ogniu i żarze, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Chłodzie i upale, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Rosy i szrony, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Mrozy i zima, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Lody i śniegi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Dni i noce, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Światło i ciemności, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Błyskawice i chmury, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Niech ziemia błogosławi Pana, niech Go chwali i wywyższa na wieki! Góry i pagórki, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Wszystkie rośliny ziemi, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Źródła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Morza i rzeki, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Wieloryby i stworzenia morskie, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Wszelkie ptaki powietrzne, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Zwierzęta dzikie i trzody, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki! Synowie ludzcy, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!„ Nr 338 Z ŻYCIA PARAFII MODLITWA ZA KAPŁANÓW Okres wakacji jest dla księży i wiernych czasem szczególnym. Pierwsi, wypełniając wolę biskupa, muszą rozpocząć pracę w nowej parafii, drudzy pożegnać cenionych kapłanów i przyzwyczaić się do ich następców. Witamy nowych kapłanów W naszej archidiecezji zmiany personalne wśród duchowieństwa przeprowadza się zasadniczo w dwóch turach: proboszczowie zmieniają się na początku lipca, zaś pozostali księża pod koniec wakacji. W tym roku i w naszej parafii dokonano zmian personalnych. Swoją posługę duszpasterską zakończyli: ks. Marcin Loretz (wikariusz od 2013) oraz ks. Marek Dobrzeniecki (rezydent od 2014). Teraz przyszedł czas, aby powitać nowych kapłanów: ks. wikariusza Roberta Mikosa oraz ks. rezydenta Macieja Raczyńskiego-Rożek. Ks. Robert Mikos – urodzony 5 kwietnia 1971 r. w Warszawie, na kapłana został wyświęcony 25 maja 1996 r. przez kardynała Józefa Glempa. Posługę kapłańską jako wikariusz pełnił w parafiach: Matki Bożej Bolesnej w Milanówku, św. Łukasza Ewangelisty w Warszawie, Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Lesznie k. Błonia i ostatnio św. Józefa Oblubieńca NMP w Warszawie-Ursusie. Ks. dr Maciej Raczyński-Rożek – urodzony 27 września 1981 r. w Warszawie, sakrament święceń przyjął 27 maja 2007 r. z rąk kardynała Kazimierza Nycza. Po święceniach przez dwa lata pracował jako wikariusz w parafii św. Franciszka z Asyżu w Warszawie. W latach 2009–2015 odbył studia w Rzymie, uzyskał tytuł doktora. Został mianowany pracownikiem PWTW i wykładowcą w WMSD. Panie, daj nam świętych kapłanów, Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc Miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które zły ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niech moc Miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana – bo Ty wszystko możesz. Amen. [Modlitwa św. S. Faustyny, Dzienniczek (1052)] Kapłanom życzymy wielu łask Bożych, potrzebnych do pełnienia nowych obowiązków. Zawierzajmy ich posługę naszej patronce – św. Annie. W naszych codziennych modlitwach pamiętajmy o kapłanach, szczególnie o tych, których Pan Bóg postawił na drodze naszego życia. Modlitewną pamięcią ogarniajmy ks. Marcina i ks. Marka oraz tych wszystkich, którzy przed laty służyli w naszej parafii. Nie zapominajmy również o ks. proboszczu i ks. Michale oraz o ks. Robercie i ks. Macieju, pamiętając, że modlitwa jest najwspanialszym darem, jaki możemy naszym kapłanom podarować. opracował: Maciej Lichota na podstawie informacji internetowych oraz książki ks. G. Kalwarczyka: „Duchowieństwo archidiecezji warszawskiej w roku 2008” Z WATYKANU O konieczności proszenia Ducha Świętego o dar modlitwy osobistej i rodzinnej przypomniał Franciszek Polakom podczas audiencji ogólnej 26 sierpnia w Watykanie. „Tylko On może rozpalić w naszych sercach ogień miłości tak, że z gorącym synowskim uczuciem będziemy mogli zwracać się do Boga «Abba – Ojcze»” – powiedział papież. PAPIEŻ ZACHĘCIŁ POLAKÓW, BYŚMY PROSILI DUCHA ŚWIĘTEGO O DAR MODLITWY OSOBISTEJ I RODZINNEJ Oto słowa Ojca Świętego skierowane do Polaków: Pozdrawiam polskich pielgrzymów. Moi drodzy, prośmy razem Pana o dar Ducha Świętego. Tylko On może rozpalić w naszych sercach ogień miłości tak, że z gorącym synowskim uczuciem będziemy mogli zwracać się do Boga „Abba – Ojcze” i prawdziwie modlić się. Z tym uczuciem zawsze znajdziemy czas na modlitwę osobistą i rodzinną. Ona przyniesie nam pokój i szczęście tych, którzy czują się kochani. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! Nr 338 Papieską katechezę streścił ks. prał. Paweł Ptasznik z Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej: Drodzy bracia i siostry, Po refleksji nad tym, jak rodzina przeżywa czas świętowania i pracy, rozważamy obecnie czas modlitwy. Najczęstsze narzekanie chrześcijan dotyczy właśnie czasu: „powinienem więcej się modlić…, ale często brakuje mi czasu”. Ludzkie serce zawsze poszukuje modlitwy, lecz, aby modlitwa i serce się spotkały, musimy pielęgnować w naszych sercach żarliwą miłość do Boga, miłość uczuciową. „Będziesz miłował Pana, Boga twojego, z całego swego serca, z całej duszy swojej, ze wszystkich swych sił” (Pwt 6, 5; Mt 22, 37). Sformułowanie tego przykazania posługuje się intensywnym językiem miłości. W tym właśnie przede wszystkim mieści się duch modlitwy. Bóg jest miłością ponad wszystkie nasze miłości. On o nas myśli. On nade wszystko nas miłuje! Jeśli nasza miłość do Boga nie rozpala serca, to duch modlitwy nie rozgrzewa czasu. Gdy w sercu płonie miłość do Boga, modlitwą stają się także myśli bez słów, wezwanie przed świętym obrazem, albo gest miłości i szacunku, gdy mijamy kościół. I jest to dar Ducha Świętego. Duch Boży ma swój specjalny sposób, by powiedzieć w naszych sercach „Abba” – „Ojcze”, sposób, którego nigdy nie możemy znaleźć o własnych siłach (por. Ga 4, 6). To w rodzinie uczymy się prosić o ten dar Ducha Świętego i go doceniać. Jeśli nauczymy się go z taką samą spontanicznością, z jaką nauczyliśmy się mówić „tata” i „mama”, to nauczyliśmy się go na zawsze. Serce spontanicznie poszukuje czasu modlitwy. W modlitwie rodziny, w jej wydarzeniach ważnych i chwilach trudnych powierzamy się sobie nawzajem, aby każdy strzeżony był Bożą miłością. Więcej na http://archidiecezja.warszawa.pl/ 3 KOMUNIKATY DUSZPASTERSKIE XXII Niedziela Zwykła – 30 sierpnia 2015 r. 1. Nabożeństwo różańcowe zostanie odprawione o godz. 17.00. Po nabożeństwie modlić się będziemy w intencji zmarłych polecanych w wypominkach rocznych. 2. Dziś witamy księży: Roberta Mikosa i Macieja Raczyńskiego-Rożek, którzy zostali skierowani do pracy w naszej parafii. Życzymy ks. Robertowi i Maciejowi błogosławieństwa Bożego w pełnieniu powierzonych im obowiązków. 3. We wtorek przypada 76. rocznica wybuchu II wojny światowej. W tym dniu w sposób szczególny modlimy się za poległych w obronie Ojczyzny. 4. Jak każdego roku pomagamy najuboższym rodzinom z naszej parafii w przygotowaniu ich dzieci do nowego roku szkolnego dlatego dziś przed kościołem, przeprowadzimy zbiórkę ofiar na podręczniki, zeszyty i przybory do pisania. 5. Msze św. na rozpoczęcie nowego roku szkolnego zostaną odprawione wg następującego porządku: – dla Szkoły Podstawowej nr 169 z Powsinka i szkół prywatnych mieszczących się na terenie parafii, w środę, 2 września br., o godz. 9.00; – dla Szkoły Podstawowej nr 261 z Wilanowa również w środę 2 września br., o godz. 10.00; – dla Gimnazjum nr 116 z Powsinka i Liceum Ogólnokształcącego oraz Szkoły Europejskiej w czwartek, 3 września br., o godz. 9.00. 6. W tym tygodniu przypada I czwartek, I piątek i I sobota miesiąca. W czwartek, 3 września, Msza św. wotywna o Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie zostanie odprawiona o godz. 17.00, a po Mszy św. koronka do Miłosierdzia Bożego. W tym dni dniu, w sposób szczególny, modlimy się 10. Skończyły się wakacje, dlatego przypominamy i zachęcamy do udziału w nabożeńo powołania kapłańskie. W piątek, 4 wrzestwach w dni powszednie o godz. 17.30: śnia, Msza św. wotywna o Najśw. Sercu Pana Jezusa zostanie odprawiona o godz. – w poniedziałek – nabożeństwo 12.00. Z sakramentu pokuty i pojednania do św. Anny; można będzie skorzystać: rano i od godz. – w środę – nabożeństwo 16.00, w czasie adoracji Najświętszego do Matki Bożej Nieustającej Pomocy; Sakramentu. Pragniemy również odwiedzić – w czwartek – Koronka chorych i osoby w podeszłym wieku. Imiona do Miłosierdzia Bożego; i nazwiska oraz adresy osób pragnących – w piątek – Adoracja Najśw. Sakramentu skorzystać z sakramentu pokuty i pojednaw godzinach od 12.30 do 17.00. nia oraz przyjąć Najświętszy Sakrament prosimy zgłaszać w zakrystii lub w kance- 11.W najbliższym czasie sakramentalny związek małżeński zawrą: larii parafialnej. W sobotę, 5 września Msza – Jakub Opas, kawaler z parafii tutejszej św. wotywna o Niepokalanym Sercu NMP i o godz. 7.00, a zaraz po niej nabożeństwo Paulina Kuciak, panna z parafii różańcowe. pw. Zesłania Ducha Świętego w Ząbkach 7. Poświęcenie tornistrów, zeszytów i książek – zapowiedź II; odbędzie się w niedzielę, 6 września, – Michał Czesław Zieliński, kawaler podczas Mszy św. o godz. 11.30. z parafii pw. św. Zygmunta w Warszawie 8. Uroczysta Msza św. w 332. rocznicę i Wiktorii Wiedeńskiej zostanie odprawiona Małgorzata Daria Zagórska, panna w naszym kościele, w sobotę, 12 września, z parafii pw. św. Zygmunta w Warszawie o godz. 18.00. Mszy św. przewodniczyć – zapowiedź I. będzie Ks. Infułat Jan Miazek. W czasie Mszy św. modlić się będziemy za naszych Każdy, kto by wiedział o przeszkodach zachoparafian i wszystkich mieszkańców Wilanodzących między narzeczonymi, zobowiązany wa. Zapraszamy do licznego udziału w urojest powiadomić kancelarię parafialną. Narzeczystości. czonych polecamy modlitwie parafian. 9. W tym tygodniu przypadają następujące Książka o Warszawie święta liturgiczne: połowy lat trzydziestych, uwodzącej swym – we wtorek, 1 września, wspomnienie ogromnym wdziękiem bł. Bronisławy, dziewicy; i urokiem. Warszawie, nazywanej Paryżem – w czwartek, 3 września, wspomnienie Wschodu, w której na św. Grzegorza Wielkiego, papieża placu Napoleona kończy i Doktora Kościoła. się budowa najefektowniejszego drapacza Wszystkim obchodzącym w tym tygodniu chmur ówczesnej imieniny, składamy życzenia błogosłaEuropy. Warszawie, wieństwa Bożego i wszelkiej pomyślności której już nie ma, a za w życiu osobistym i zawodowym. którą tęskni każdy z nas. Rzymskokatolicka Parafia pw. św. Anny w Wilanowie ul. Kolegiacka 1, 02-946 Warszawa tel./fax 22 842 18 01 (tel. czynny od poniedziałku do piątku w godzinach pracy kancelarii) Kancelaria czynna: pn., śr., pt. - godz. 16.00 - 19.00 wt., czw. - godz. 8.00 - 11.00 BNP Paribas Bank Polska SA - Oddział w Warszawie, ul. Konstancińska 2, 02-942 Warszawa Nr rachunku: 87160013741846849180000001 internet: www.parafiawilanow.pl e-mail: kancelaria@parafiawilanow.pl e-mail Redakcji: klimaty@parafiawilanow.pl Wydawca 4 od 9.08 do 13.09.2015 r. Za nauczycieli i wychowawców, aby wspierali młodzież w poszukiwaniu trwałych wartości i podejmowaniu dobrych wyborów życiowych. Nr 338
