recenzja na marzec 2008
Transkrypt
recenzja na marzec 2008
Recenzja na marzec-kwiecień Czytajcie ksiąŜki pisarzy nagrodzonych! Świat literatury to nie show-biznes. Trudno tu o układy i znajomości, a na sukces trzeba cięŜko zapracować. Tak więc, tym razem na wybór polecanych Wam ksiąŜek wpłynęły takie kryteria jak: uznanie, świetna opinia, szczególne wyróŜnienia i wreszcie międzynarodowe nagrody przyznawane corocznie dobrym autorom. Niekwestionowanym numerem 1 na liście bestsellerów jest Siergiej Łukjanienko. Jak podają nieoficjalne źródła – z zawodu lekarz psychiatra, miłośnik gier komputerowych, muzyki rockowej i dobrej kuchni. Jest obecnie najpopularniejszym pisarzem rosyjskojęzycznym – niekonwencjonalnym i wszechstronnym. Tworzy literaturę z pogranicza horroru, powieści science-fiction, komedii i kryminału. Łącznie w latach 1993-2006 otrzymał ponad 20 nagród i wyróŜnień literackich! Właśnie w Polsce zaczyna się wielki boom na Łukjanienkę. Polecam jego najnowszą powieść „Brudnopis”. Dwudziestokilkuletni Kirył Maksymow, manager w firmie komputerowej, właściciel skromnej kawalerki i psa wraca pewnego dnia do domu i zastaje tam…nieznajoma kobietę. Przekonany, Ŝe to złodziejka, wzywa policję i sąsiadów na świadków…ale cała sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana . Okazuje się, Ŝe Natalia Iwanowa jest nie tylko zameldowana w tym mieszkaniu - i to od 3 lat! , ale ma równieŜ dokumenty potwierdzające prawo własności. Następnego dnia zdeterminowany bohater rozpoczyna biurokratyczną wycieczkę po urzędach w celu wyjaśnienia sytuacji. Niestety, czeka go gorzkie rozczarowanie. Wszędzie – i w administracji i u notariusza - jako właściciel figuruje Natalia Iwanowa. Kompletnie zdezorientowany Kirył dzwoni do pracy, Ŝeby usprawiedliwić swoją nieobecność…ale bezpośredni zwierzchnicy nie poznają go po głosie, nie kojarzą jego nazwiska i w ogóle pierwszy raz słyszą o jego istnieniu. Jak potoczą się losy bohatera? Przeczytajcie! Naprawdę warto! Najlepsza w czytaniu jest nieprzewidywalność. To Ŝadna frajda wiedzieć, co będzie dalej, albo mieć do czynienia z ksiąŜkami, które ani ziębią, ani grzeją. Po to się czyta, Ŝeby coś przeŜyć, wzruszyć się lub zmądrzeć. I właśnie taka jest najnowsza powieść Olgi Tokarczuk „Bieguni”. Tytułowi bieguni ( odłam prawosławnych starowierców, których jeszcze dzisiaj moŜna spotkać w Moskwie) nie są tak naprawdę bohaterami ksiąŜki. Ich wiara i sposób Ŝycia słuŜą jako pretekst do przedstawienia refleksji nad człowiekiem i jego egzystencją. Powieść przeznaczyłabym dla czytelników dojrzałych i wymagających. Sama zaś Tokarczuk jest najbardziej utytułowaną współczesną pisarką. Otrzymała Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców KsiąŜek, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, trzy nominacje do literackiej nagrody Nike. Jest trzykrotną laureatką plebiscytu czytelników „Komu Nike” i Paszportu „Polityki”. Odebrała prestiŜową nagrodę niemiecką Mosty Berlina oraz Międzynarodową Dublińską Nagrodę Literacką IMPAS. Kiran Desai to indyjska pisarka, tworząca w języku angielskim i mieszkająca obecnie w USA. Otrzymała prestiŜową nagrodę Man Booker Praize i National Book Critics Circle Award za powieść „Brzemię rzeczy utraconych” ( prawa autorskie zakupiło aŜ 27 krajów). Jest to opowieść o losach Sai, 16-latki mieszkającej w domu surowego i nieczułego dziadka; Gijana korepetytora dziewczyny, z która później połączy go miłość; kucharza i jego syna BidŜu, który w Nowym Jorku miał zdobyć świat, a został tylko wykorzystany przez pracodawców. To powieść o tym, jak postrzegamy siebie i innych, gdy nagle znajdujemy się poza ojczyzną lub z dala od rodziny . KsiąŜkę szczególnie poleciłabym przyszłym emigrantom do Anglii lub Irlandii. I ostatni autor Paul Torday to 60-letni były biznesmen angielski, który po przejściu na „zasłuŜoną emeryturę” ot po prostu postanowił napisać ksiąŜkę. Powieść otrzymała nagrodę Bollinger Everyman Wodehouse Prize w kategorii „Comic Fiction”. Krytycy powiadają, Ŝe „Połów łososia w Jemenie” powinno sprzedawać się w aptekach, gdyŜ historia o pewnym ichtiologu, który uwierzył w niemoŜliwe, moŜe poprawić nastrój skuteczniej od niejednego antydepresantu. Jest to opowieść o absurdalnym pomyśle bogatego szejka arabskiego, który postanowił zarybić łososiem rzeki Jemenu. Fabuła składa się z maili, zapisów przesłuchań, wycinków prasowych i listów, co stanowi bardzo oryginalny sposób narracji, ale nie utrudnia lektury, w myśl zasady, iŜ czytanie powinno być przede wszystkim przyjemnością! Tak więc - czytajcie! Naprawdę warto! Katarzyna lachowska