recenzja na marzec 2008

Transkrypt

recenzja na marzec 2008
Recenzja na marzec-kwiecień
Czytajcie ksiąŜki pisarzy nagrodzonych!
Świat literatury to nie show-biznes. Trudno tu o układy i znajomości, a na sukces trzeba
cięŜko zapracować. Tak więc, tym razem na wybór polecanych Wam ksiąŜek wpłynęły takie
kryteria jak: uznanie, świetna opinia, szczególne wyróŜnienia i wreszcie międzynarodowe
nagrody przyznawane corocznie dobrym autorom.
Niekwestionowanym numerem 1 na liście bestsellerów jest Siergiej Łukjanienko.
Jak podają nieoficjalne źródła – z zawodu lekarz psychiatra, miłośnik gier komputerowych,
muzyki rockowej i dobrej kuchni. Jest obecnie najpopularniejszym pisarzem
rosyjskojęzycznym – niekonwencjonalnym i wszechstronnym. Tworzy literaturę z pogranicza
horroru, powieści science-fiction, komedii i kryminału. Łącznie w latach 1993-2006 otrzymał
ponad 20 nagród i wyróŜnień literackich! Właśnie w Polsce zaczyna się wielki boom na
Łukjanienkę. Polecam jego najnowszą powieść „Brudnopis”.
Dwudziestokilkuletni Kirył Maksymow, manager w firmie komputerowej, właściciel
skromnej kawalerki i psa wraca pewnego dnia do domu i zastaje tam…nieznajoma kobietę.
Przekonany, Ŝe to złodziejka, wzywa policję i sąsiadów na świadków…ale cała sprawa jest
znacznie bardziej skomplikowana . Okazuje się, Ŝe Natalia Iwanowa jest nie tylko
zameldowana w tym mieszkaniu - i to od 3 lat! , ale ma równieŜ dokumenty potwierdzające
prawo własności. Następnego dnia zdeterminowany bohater rozpoczyna biurokratyczną
wycieczkę po urzędach w celu wyjaśnienia sytuacji. Niestety, czeka go gorzkie
rozczarowanie. Wszędzie – i w administracji i u notariusza - jako właściciel figuruje Natalia
Iwanowa. Kompletnie zdezorientowany Kirył dzwoni do pracy, Ŝeby usprawiedliwić swoją
nieobecność…ale bezpośredni zwierzchnicy nie poznają go po głosie, nie kojarzą jego
nazwiska i w ogóle pierwszy raz słyszą o jego istnieniu. Jak potoczą się losy bohatera?
Przeczytajcie! Naprawdę warto!
Najlepsza w czytaniu jest nieprzewidywalność. To Ŝadna frajda wiedzieć, co będzie dalej,
albo mieć do czynienia z ksiąŜkami, które ani ziębią, ani grzeją. Po to się czyta, Ŝeby coś
przeŜyć, wzruszyć się lub zmądrzeć. I właśnie taka jest najnowsza powieść Olgi Tokarczuk
„Bieguni”.
Tytułowi bieguni ( odłam prawosławnych starowierców, których jeszcze dzisiaj moŜna
spotkać w Moskwie) nie są tak naprawdę bohaterami ksiąŜki. Ich wiara i sposób Ŝycia słuŜą
jako pretekst do przedstawienia refleksji nad człowiekiem i jego egzystencją. Powieść
przeznaczyłabym dla czytelników dojrzałych i wymagających.
Sama zaś Tokarczuk jest najbardziej utytułowaną współczesną pisarką. Otrzymała
Nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców KsiąŜek, Nagrodę Fundacji im. Kościelskich,
trzy nominacje do literackiej nagrody Nike. Jest trzykrotną laureatką plebiscytu czytelników
„Komu Nike” i Paszportu „Polityki”. Odebrała prestiŜową nagrodę niemiecką Mosty Berlina
oraz Międzynarodową Dublińską Nagrodę Literacką IMPAS.
Kiran Desai to indyjska pisarka, tworząca w języku angielskim i mieszkająca obecnie w
USA. Otrzymała prestiŜową nagrodę Man Booker Praize i National Book Critics Circle
Award za powieść „Brzemię rzeczy utraconych” ( prawa autorskie zakupiło aŜ 27 krajów).
Jest to opowieść o losach Sai, 16-latki mieszkającej w domu surowego i nieczułego dziadka;
Gijana korepetytora dziewczyny, z która później połączy go miłość; kucharza i jego syna
BidŜu, który w Nowym Jorku miał zdobyć świat, a został tylko wykorzystany przez
pracodawców. To powieść o tym, jak postrzegamy siebie i innych, gdy nagle znajdujemy się
poza ojczyzną lub z dala od rodziny . KsiąŜkę szczególnie poleciłabym przyszłym
emigrantom do Anglii lub Irlandii.
I ostatni autor Paul Torday to 60-letni były biznesmen angielski, który po przejściu na
„zasłuŜoną emeryturę” ot po prostu postanowił napisać ksiąŜkę. Powieść otrzymała nagrodę
Bollinger Everyman Wodehouse Prize w kategorii „Comic Fiction”. Krytycy powiadają, Ŝe
„Połów łososia w Jemenie” powinno sprzedawać się w aptekach, gdyŜ historia o pewnym
ichtiologu, który uwierzył w niemoŜliwe, moŜe poprawić nastrój skuteczniej od niejednego
antydepresantu. Jest to opowieść o absurdalnym pomyśle bogatego szejka arabskiego, który
postanowił zarybić łososiem rzeki Jemenu. Fabuła składa się z maili, zapisów przesłuchań,
wycinków prasowych i listów, co stanowi bardzo oryginalny sposób narracji, ale nie utrudnia
lektury, w myśl zasady, iŜ czytanie powinno być przede wszystkim przyjemnością!
Tak więc - czytajcie! Naprawdę warto!
Katarzyna lachowska