Flandryjska ciężka kusza wałowa

Flandryjska ciężka kusza wałowa
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Czas powstania XVI/XVII w. Miejsce powstania Flandria? Wymiary długość: 111,5 cm, szerokość: 68 cm Numer inwentarzowy MHK 859/V Muzeum Muzeum Historyczne Miasta Krakowa Tematy technika, wojna, śmierć Technika cięcie, odlewanie Materiał drewno, żelazo Prawa do obiektu Muzeum Historyczne Miasta Krakowa Prawa do wizerunków cyfrowych domena publiczna Digitalizacja RPD MIK, projekt Wirtualne Muzea Małopolski Tagi militaria, 3D, technika Flandryjska ciężka kusza wałowa z naciągiem za pomocą tzw. windy angielskiej.
Kusza reprezentuje typ zachodnioeuropejskiej ciężkiej kuszy piechoty, używanej przy oblężeniach lub obronie miast. Stanowi późną odmianę, w której zastosowano ulepszenia konstrukcyjne — wprowadzono ruchomy celownik, zmodyfikowano dźwignię spustową. Według XVI–wiecznych kronik wiadomo, iż skuteczność tego typu kuszy była duża. Dobry kusznik raził nieopancerzonego przeciwnika na odległość 650 kroków, z szybkością jednego strzału na minutę.
Z chwilą szybkiego rozwoju broni palnej kusza zatraciła swój bojowy charakter, sporadycznie dłużej przetrwała jedynie na uzbrojeniu straży miejskich i załóg obronnych miast. W użyciu pozostała jednak jeszcze przez długi czas jako broń myśliwska.
Ciężkie kusze bojowe należą w zbiorach muzealnych do rzadkości i stanowią niewielki procent w stosunku do kusz myśliwskich, których wiele pięknie zdobionych okazów zachowało się w polskich muzeach.
Łuk żelazny z rekonstrukcją cięciwy, osadzony w otworze z przodu łoża w żelaznych ramach. U szczytu łoża duże strzemię żelazne, zamocowane przy łuku żelaznymi jarzmami. Łoże drewniane, masywne, wierzchem wyłożone listwą rogową, z wydrążoną prowadnicą w formie rowka na miotane pociski. Orzech do zaczepienia cięciwy żelazny, za nim ruchomy celownik. Mechanizm spustowy z językiem osłoniętym kabłąkiem. Kolba drewniana, zwężająca się ku końcowi, na którym zamocowano mechanizm blokowo–korbowy do naciągania cięciwy, zwany windą angielską. Kołowrót windy z czworoboczną żelazną osadą, wałkiem z parą korb, połączony sznurami z podwójnym hakiem na cięciwę oraz blokiem kołowym.
Opracowanie: Aleksandra Radwan (Muzeum Historyczne Miasta Krakowa), © wszystkie prawa zastrzeżone