SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA zlobek bse

Transkrypt

SPECYFIKACJA TECHNICZNA BUDOWA śŁOBKA TRZY –ODDZIAŁOWEGO SZKLARSKA PORĘBA OS.HUTY 1
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA I ODBIORU ROBÓT
OBIEKT : BUDYNEK śŁOBKA TRZY – ODZIAŁOWEGO.
INWESTOR : MIASTO SZKALRSKA PORĘBA,
58-500 SZKALRSKA PORĘBA UL. BUCZKA 2
LOKALIZACJA : SZKLARSKA PORĘBA ul. OSIEDLE HUTY 1
Jednostka projektowa: ZESPÓŁ PROJEKTOWO – WYKONAWCZY - PROBUD 58-500 Jelenia Góra ul. 1 Maja 60;
Opracował: mgr inŜ. arch. Tomasz Jarosz
WSPÓLNY SŁOWNIK ZAMÓWIEN (CPV):
45000000-7 Roboty budowlane
Niniejsze opracowanie zostało sporządzone w oparciu o Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia
2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji
technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych oraz programu funkcjonalno-uŜytkowego.
Zgodnie z postanowieniami Rozporządzenia Komisji (WE) Nr 213/2008 z dnia 28 listopada 2007r.
zastosowano kody CPV do określenia przedmiotu zamówienia przez zamawiających z Państw
Członkowskich UE (Polskie Prawo zamówień publicznych).
Dział 45000000-7 Roboty budowlane
GRUPA KLASA KATEGORIA OPIS
45100000-8 Przygotowanie terenu pod budowę
45110000-1 Roboty w zakresie burzenia i rozbiórki obiektów budowlanych, roboty ziemne
451112000-0 Roboty w zakresie przygotowania terenu pod budowę i roboty ziemne
45200000-9 Roboty budowlane w zakresie wznoszenia kompletnych obiektów budowlanych
lub ich części oraz roboty w zakresie inŜynierii lądowej i wodnej
45210000-2 Roboty budowlane w zakresie budynków
45220000-5 Roboty inŜynieryjne i budowlane
45223500-1 Konstrukcje z betonu zbrojonego
45230000-8 Roboty budowlane w zakresie budowy rurociągów, linii komunikacyjnych i
elektroenergetycznych, autostrad, dróg, lotnisk i kolei; wyrównywanie terenu
45262310-7 Zbrojenie
45262311-4 Betonowanie konstrukcji
45262350-9 Betonowanie bez zbrojenia
45262370-5 Roboty w zakresie pokrywania betonem
45262522-6 Roboty murarskie
45262650-2 Okładziny
45400000-1 Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych
45420000-7 Roboty w zakresie zakładania stolarki budowlanej oraz roboty ciesielskie
45421000-4 Roboty w zakresie stolarki budowlanej
45421141-4 Instalowanie ścianek działowych
45430000-0 Pokrywanie podłóg i ścian
45431100-8 Kładzenie terakoty
45431200-9 Kładzenie glazury
45432100-5 Kładzenie i wykładanie podłóg
45432111-5 Kładzenie wykładzin elastycznych
45442100-8 Roboty malarskie
45400000-1 Roboty wykończeniowe w zakresie obiektów budowlanych
45450000-6 Roboty budowlane wykończeniowe, pozostałe
45300000-0 Roboty instalacyjne w budynkach
45320000-6 Roboty izolacyjne
45321000-3 Izolacja cieplna
45310000-3 Roboty instalacyjne elektryczne
45311000-0 Roboty w zakresie okablowania oraz instalacji elektrycznych
1
45330000-9 Roboty instalacyjne wodno-kanalizacyjne i sanitarne
45331000-6 Instalowanie urządzeń grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych
45332000-3 Roboty instalacyjne wodne i kanalizacyjne
45333000-0 Roboty instalacyjne gazowe
45261000-4 Konstrukcje drewniane
2
SPIS SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH
ST. 00 WYMAGANIA OGÓLNE .......................................................................................... 4
ST. 01 ROBOTY ZIEMNE .................................................................................................. 15
ST.02 ROBOTY ZBROJARSKIE.…………………………………………………………………………………..….. 22
ST.03 KONSTRUKCJE FUNDAMENTOWE ŻELBETOWE ...................................................... 28
ST.04 KONSTRUKCJA DREWNIANA SZKIELETOWA SCIAN I DACHU................................... 44
ST.05 SCIANKI Z PŁYT G-K, SUFITY PODWIESZANE ............................................................ 53
ST.06 MONTAŻ STOLARKI .................................................................................................. 60
ST.07 ROBOTY MALARSKIE…………………………………………………………………………..……………….. 63
ST.08 GLAZURA……………………………..……………………………………………………………………………….67
ST.09 POSADZKI Z PCV…………………………………………………………………………………………………… 70
ST.10 OBRÓBKI BLACHARSKIE RYNNY……………………………………………………………………………. 75
ST.11 KORYTOWANIE I PODŁOŻA……………………………………………………………………………………76
ST.12 CHODNIKI ……………………………………………………………………………………………………………. 80
ST.13 OBŻERZA CHODNIKOWE………………………………………………………………………………………. 84
ST.14 ZIELEŃ…………………………………………………………………………………………………………………..88
ST.15 TYNKI…………………………………………………………………………………………………………………….93
ST.16 OGRODZENIA………………………………………………………………………………………………………. 97
ST.17 ROBOTY IZOLACYJNE…………………………………………………………………………………………… 101
ST.18 PLAC ZABAW……………………………………………………………………………………………………….. 106
ST.19 NAWIERZCHNIE SYNTETYCZNE…………………………………………………………………………….. 109
ST-IS-01 MONTAŻ INST. C.O. ……………………………………………………………………………………….. 112
ST-IS-02 MONTAŻ INST. WODY ……………………………………………………………………………………. 120
ST-IS-03 MONTAZ KANALIZACJI SANITARNEJ ………………………………………………………………. 127
ST-IS-04 MONTAŻ WENTYLACJI MECHANICZNEJ …………………………………………………………. 132
ST-SIS-01 ROBOTY INŻYNIERYJNE KANALIZACJI S I D ………………………………………………….. 148
ST-SIS-02 ROBOTY INŻYNIERYJNE PRZYŁĄCZA WODY …………………………………………………. 159
ST-SIS-03 ROBOTY PRZYŁACZENIOWE GAZU LPG ………………………………………………………. 169
ST INSTALACJE ELEKTRYCZNE I TELELTECHNICZNE ……………………………………………………. 179
3
ST. 00 WYMAGANIA OGÓLNE
1.WSTĘP
1.1. PRZEDMIOT SPECYFIKACJI TECHNICZNEJ (ST)
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania ogólne, które musza być
przestrzegane przez Wykonawcę robót oraz stosowane w ścisłym powiazaniu ze Szczegółowymi
Specyfikacjami Technicznymi. ST określa wspólne dla wszystkich robót wymagania dotyczące
wykonania i odbioru robót wykonywanych w ramach realizacji zadania pn. Budowa śłobka Trzy
Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580.
W przypadku wystąpienia niezgodności Specyfikacji Technicznej z Ogólnymi lub Szczegółowymi
Warunkami Umowy ostateczne znaczenie będą miały warunki określone w Umowie.
1.2. ZAKRES STOSOWANIA
Specyfikacje Techniczne stanowią cześć Dokumentów Przetargowych przy zlecaniu, wykonaniu i
odbiorze robót, w zakresie określonym w pkt. 1.1.
Specyfikacja jest sporządzona na podstawie projektu wykonawczego opisuje zasady rozwiązań
techniczno - materiałowych. Zastosowanie w trakcie realizacji robót materiałów lub innych rozwiązań
nie określono w projekcie wykonawczym, moŜliwe jest po akceptacji projektanta. Zastosowanie
innych materiałów lub urządzeń nie uniewaŜnia specyfikacji.
Wykonawca zobowiązany jest opracować:
- plan BIOZ,
- szczegółowy wykaz materiałów zawierający specyfikacje świadectw jakości, atestów, certyfikatów,
świadectw gwarancyjnych lub aprobat technicznych,
- wykaz sprzętu, maszyn i środków transportu,
- wykaz pracowników kierujących robotami, nadzorujących roboty, zawierający informacje o
kwalifikacjach zawodowych, uprawnieniach do wykonywania robót, kierowania robotami, obsługi
sprzętu, maszyn i środków transportu jak równie_ informacje dotyczące aktualnych szkoleń i
instruktaŜy w zakresie BHP.
Szczegółowy wykaz materiałów, sprzętu i maszyn oraz plan BIOZ wymagają akceptacji Inspektora
Nadzoru.
1.3. ZAKRES ROBÓT OBJETYCH SPECYFIKACJA TECHNICZNA
W zakres prac objętych zadaniem wymienionym w pkt. 1.1 wchodzi:
- budowa budynku Ŝłobka 3-oddziałowego na dz. nr 6/5
obr. 0005 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Huty nr 1.
1.4. OKRESLENIA PODSTAWOWE I SKRÓTY
Określenia podstawowe podane w niniejszej specyfikacji zgodne są z Polskimi Normami, warunkami
technicznymi wykonania i odbioru robót i odpowiednimi przepisami, aprobatami i atestami.
1.5. PROJEKT BUDOWLANY I DOKUMENTY UZUPEŁNIAJACE
Po przyjęciu ofert Zamawiający przekaŜe Wykonawcy zgodnie z Umowa Projekt Wykonawczy i
dokumentacje uzupełniająca do wykorzystania podczas wykonywania robót. Projekty te będą
stanowić uzupełnienie do rysunków i materiałów przekazanych podczas czynności przetargu i będą
zawierały szczegóły architektoniczne.
1.6. SZCZEGÓŁY O ZNACZENIU INFORMACYJNYM
Inwestor zapewni Wykonawcy swobodny dostęp do wszystkich szczegółów zebranych przez
Zamawiającego na temat istniejących warunków gruntowych oraz istniejących obiektów. Dostęp do
tych materiałów ułatwi wykonawcy dokładna ocenę szczegółów. Wykonawca jest odpowiedzialny za
ocenę szczegółów i za konsekwencje wynikające z takiej oceny.
1.7. DOKUMENTACJA ROBOCZA
4
Jeśli wymagają tego Szczegółowe Specyfikacje Techniczne lub w przypadku, gdy jest to konieczne
dla wykonania robót według rozwiązań alternatywnych zaproponowanych przez Wykonawcę.
Wykonawca wykona dokumentacje robocza przedstawiająca szczegóły rozwiązań, które będą
stosowane podczas wykonywania robót.
Koszty związane z wykonaniem tej dokumentacji i jej uzgodnieniami musza być włączonej do cen
jednostkowych robót.
PowyŜsza dokumentacja powinna zostać uzgodniona z Inspektorem Nadzoru i Projektantem.
1.8. PRZEKAZANIE PLACU BUDOWY
Zamawiający zapewni przekazanie placu budowy Wykonawcy, a potem zorganizuje komisyjny
przegląd placu budowy, a z przeglądu tego zostanie sporządzony protokół określający warunki placu
budowy, co będzie stanowiło podstawę do uzgodnienia zakresu odpowiedzialności Wykonawcy za
ewentualne późniejsze szkody.
1.9. TABLICE INFORMACYJNE
Przed rozpoczęciem prac Wykonawca zapewni i zainstaluje tablice informacyjne zgodnie z
wymogami Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika
budowy, montaŜu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące
bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 108, poz. 953).
1.10. BEZPIECZENSTWO NA PLACU BUDOWY
Po przekazaniu terenu placu budowy Wykonawca będzie odpowiedzialny za bezpieczeństwo
wszystkich zatrudnionych osób, za ochronę przed wandalizmem i kradzieŜą materiałów i sprzętu oraz
za bezpieczeństwo ruchu publicznego oraz wewnętrznego na tym terenie przez cały okres
prowadzenia robót. Wykonawca zainstaluje na całym odcinku robót znaki informujące o
prowadzonych robotach budowlanych. Dla bezpieczeństwa publicznego Wykonawca zainstaluje
tymczasowe urządzenia zabezpieczające i wszelkie inne środki niezbędne do ochrony robót i mienia.
Koszt zabezpieczenia terenu budowy nie podlega odrębnej zapłacie i przyjmuje się, Ŝe jest włączony
w cenę umowna.
1.11. DZIENNIK BUDOWY
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za prowadzenie Dziennika Budowy zgodnie z
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 26 czerwca 2002 r. w sprawie dziennika budowy,
montaŜu i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące
bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 108, poz. 953). Wykonawca przedstawi
Zamawiającemu do uzgodnienia proponowana formę i szczegółowy spis treści Dziennika Budowy.
Dziennik Budowy jest prowadzony w języku polskim.
1.12. OCHRONA MIENIA PUBLICZNEGO I PRYWATNEGO
Wykonawca jest odpowiedzialny za zabezpieczenie mienia publicznego i prywatnego przed szkodami
będącymi konsekwencja prowadzonych robót. Wykonawca odpowiada za ochronę instalacji i
urządzeń zlokalizowanych na powierzchni terenu i pod jego poziomem, takich jak: rurociągi, kable itp.
Wykonawca zapewni właściwe oznaczenie i zabezpieczenie przed uszkodzeniem tych instalacji i
urządzeń w czasie trwania budowy.
Wykonawca odpowiada za wszelkie spowodowane przez jego działanie uszkodzenia instalacji na
powierzchni ziemi i urządzeń podziemnych wykazanych w dokumentach dostarczonych mu przez
Zamawiającego. W razie roszczenia strony trzeciej w związku z takimi szkodami, Wykonawca wraz
ze swoim towarzystwem ubezpieczeniowym podejmie natychmiastowe działanie w celu
rozstrzygnięcia roszczenia i będzie informował Zamawiającego o postępach w sprawie oraz o
szczegółach osiągniętego porozumienia.
1.13. OCHRONA SRODOWISKA
5
W czasie wykonywania robót Wykonawca ma obowiązek znać i stosować przepisy dotyczące
ochrony środowiska naturalnego. Wykonawca podejmie wszelkie konieczne kroki w celu zapewnienia
ochrony środowiska przez cały czas trwania robót, a w tym miedzy innymi za:
I. Składy materiałów i magazyny będą zasłonięte przed widokiem publicznym oraz ulokowane w
miejscu, z którego hałas nie przeniknie do lokalnego środowiska.
II. Wszystkie tymczasowe i stałe odprowadzenia ścieków będą wykonane z odpowiednimi
zabezpieczeniami przed zanieczyszczeniem naturalnych cieków wodnych oraz stałych systemów
odwodnienia. Dotyczy to równieŜ jakichkolwiek zanieczyszczeń powstałych w trakcie prowadzenia
robót.
III. Wszystkie wytwórnie mas i inne źródła hałasu musza być zaopatrzone w systemy ograniczające
emisje hałasu oraz odpowiadać odpowiednim normom.
IV. Wykonawcy nie wolno uŜywać Ŝadnych materiałów posiadających wady (nowych lub z odzysku),
które mogłyby stwarzać niebezpieczeństwo dla środowiska; wszystkie materiały musza być
stosowane zgodnie z zaleceniami producenta.
V. Wykonawca winien odpowiadać całkowicie za usuwanie odpadów i śmieci ze wszystkich miejsc na
placu budowy i z miejsc związanych z prowadzonymi pracami, przy czym zawsze musi ściśle
przestrzegać przepisów odnośnych władz.
VI. W trakcie realizacji robót Wykonawca winien nie dopuścić do zanieczyszczenia środowiska
zarówno na palcu budowy jak i w jego otoczeniu. Wykonawca winien zabezpieczyć wszelkie rodzaje
odpadów wraz ze śmieciami, odpadkami przemysłowymi i komunalnymi, a następnie
przetransportować je na wysypisko śmieci.
Wszelkie koszty z tym związane ponosi Wykonawca.
VII. W czasie realizacji robót prowadzonych w terenie zabudowanym Wykonawca jest zobowiązany
do ograniczenia czasu pracy w godzinach pomiędzy 7,00 a 22,00.
1.14. BEZPIECZENSTWO I HIGIENA PRACY
Podczas realizacji robót Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa i
higieny pracy.
W szczególności Wykonawca ma obowiązek zadbać, aby pracownicy nie wykonywali pracy w
warunkach niebezpiecznych, szkodliwych dla zdrowia oraz nie spełniających odpowiednich wymagań
sanitarnych. Wykonawca zapewni i będzie utrzymywał wszelkie urządzenia zabezpieczające,
socjalne oraz sprzęt i odpowiednia odzieŜ ochronną.
Wszelkie koszty z tym związane nie podlegają odrębnej zapłacie.
1.15. OCHRONA PRZECIWPOAROWA
Wykonawca będzie przestrzegał przepisów ochrony przeciwpoŜarowej. Wykonawca będzie
utrzymywał sprawny sprzęt przeciwpoŜarowy wymagany przez odpowiednie przepisy na terenie
objętym realizacją robót budowlanych, w pomieszczeniach biurowych, i magazynach oraz w
maszynach i pojazdach.
Materiały łatwopalne będą składowane w sposób z odpowiednimi przepisami i zabezpieczone przed
dostępem osób trzecich.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za wszelkie straty spowodowane poŜarem wywołanym jako
rezultat realizacji robót albo przez personel Wykonawcy.
1.16. OBCIĄśENIE NA OS DLA TRANSPORTU KOŁOWEGO
Wykonawca zapewni, Ŝe cały ruch kołowy związany z robotami, łącznie z dostawa materiałów, nie
przekroczy obciąŜeń dopuszczalnych na drogach publicznych lub na placu budowy. Wykonawca nie
moŜe przekraczać dopuszczalnych obciąŜeń na warstwach nawierzchni jezdnych. Wykonawca
zapewni, Ŝe sprzęt budowlany nie będzie powodował przekroczenia dopuszczalnych obciąŜeń
podczas ruchu budowlanego na obiektach i przepustach. Wszelkie szkody na drogach publicznych
spowodowane transportem budowlanym zostaną zlikwidowane przez Wykonawcę, zgodnie z
postępowaniem przewidzianym dla roszczeń stron trzecich.
1.17. APROBATY TECHNICZNE
6
Wykonawca winien uzyskać Aprobaty Techniczne na wyroby określone w Szczegółowych
Specyfikacjach Technicznych.
1.18. ZAPLECZE WYKONAWCY
W trakcie realizacji obiektu Inwestor zapewni i zorganizuje Wykonawcy odpowiednie biura, jadalnie,
umywalnie, ubikacje itp. (chyba, Ŝe warunki Umowy będą inne).
1.19. DOKUMENTACJA POWYKONAWCZA
Wykonawca jest zobowiązany dostarczyć dokumentacje powykonawcza zgodnie z polskim prawem
budowlanym: Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 października
1998 r. w sprawie ksiąŜki obiektu budowlanego (Dz. U. Nr 135, poz. 882), Rozporządzenia Ministra
Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 21 lutego 1995 r. w sprawie rodzaju i zakresu
opracowań geodezyjno kartograficznych oraz czynności geodezyjnych obowiązujących w
budownictwie (Dz. U. Nr 25, poz. 133) i Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 listopada
2008r w sprawie metodologii obliczania charakterystyki energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego
lub części budynku stanowiącej samodzielna całość techniczno – uŜytkowa oraz sposobu
sporządzania i wzorów świadectw ich charakterystyki energetycznej (Dz. U. Nr 201, poz. 1240)
2. MATERIAŁY
2.1 ZRÓDŁA ZAOPATRZENIA W MATERIAŁY I WYMAGANIA JAKOSCIOWE:
Co najmniej na trzy tygodnie przed zaplanowanie jakichkolwiek materiałów przeznaczonych do robót
Wykonawca przedstawi szczegółowe informacje dotyczące proponowanego źródła wytwarzania,
zamawiania lub wydobywania tych materiałów i odpowiednich świadectw badań laboratoryjnych oraz
próbki do zatwierdzenia przez Inspektora. Zatwierdzenie partii (części) materiałów z danego źródła
nie oznacza automatycznie, Ŝe wszelkie materiały z danego źródła uzyskają zatwierdzenie.
Wykonawca zobowiązany jest do prowadzenia badań w celu udokumentowana, Ŝe materiały
uzyskane z dopuszczonego źródła w sposób ciągły spełniają wymagania specyfikacji technicznej w
czasie postępu prób.
2.2. Przechowywanie i składowanie materiałów.
Wykonawca zapewni, aby tymczasowo składowane materiały, do czasu gdy będą one potrzebne do
robót, były zabezpieczone przed zanieczyszczeniem, zachowały swoją jakość i właściwości do robót i
były dostępne do kontroli przez Inspektora.
Miejsca czasowego składowania będą zlokalizowane w obrębie terenu budowy w miejscach
uzgodnionych z Inspektorem lub poza terenem budowy w miejscach zlokalizowanych przez
Wykonawcę.
2.3. Jakość materiałów, elementów i konstrukcji przeznaczonych do wbudowania.
2.3.1. Jakość przyjmowanych na budowę materiałów, elementów i konstrukcji powinna być zgodna z
normami i ustaleniami podanymi w projekcie lub zgodna z zapisem w dzienniku budowy.
2.3.2. Materiały i elementy o zbliŜonych, lecz nie identycznych cechach w stosunku do wymagań
projektu, moŜna przyjmować na budowę za pisemna zgodą inwestora lub jego upełnomocnionego
przedstawiciela, a w przypadkach wątpliwych po uzgodnieniu z projektantem.
2.3.3. KaŜdy przyjmowany na budowę materiał, element lub konstrukcja powinny mieć zaświadczenie
o jakości wydane na podstawie norm państwowych (PN lub BN) albo na podstawie świadectwa
dopuszczania danego materiału, elementu lub konstrukcji i powszechnego stosowania w
budownictwie ze znakiem "B".
2.4.4. W przypadku stwierdzenia w przeznaczonych do wbudowania materiałów, elementach i
konstrukcjach wad i uszkodzeń większych niŜ jest to dopuszczalne albo w przypadku nasuwających
się wątpliwości, co do jakości lub mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo i jakość wykonywanych
robót, naleŜy poddać dostarczone materiały, elementy i konstrukcje przed ich wbudowaniem
7
badaniom technicznym i laboratoryjnym w zakresie określonym przez projektanta albo kierownika
budowy.
2.4. Materiały nie odpowiadające wymaganiom.
Materiały nie odpowiadające wymaganiom zostaną przez Wykonawcę wywiezione z terenu budowy,
bądź złoŜone w miejscu wskazanym przez Inspektora. Jeśli Inspektor zezwoli Wykonawcy na uŜycie
tych materiałów do innych niŜ te, dla których zostały zakupione to koszt tych materiałów zostanie
przewartościowany przez inŜyniera.
KaŜdy rodzaj robót, w których znajdują się niezbadane i nie zaakceptowane materiały, Wykonawca
wykonuje na własne ryzyko, licząc się z jego nie przyjęciem i niezapłaceniem .
2.5. Wariantowe stosowanie materiałów.
Jeśli dokumentacja projektowa lub ST przewidują moŜliwość wariantowego zastosowania rodzaju
materiałów w wykonywanych robotach, Wykonawca powiadomi Inspektora, o swoim zamiarze co
najmniej 3 tygodnie przed uŜyciem materiału, albo w okresie dłuŜszym, jeśli będzie to wymagane do
badań prowadzonych przez Inspektora. Wybrany i zaakceptowany rodzaj materiału nie moŜe być
później zamieniany bez zgody Inspektora.
3. SPRZĘT
Wykonawca zobowiązany jest do uŜywania tylko takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego
wpływu na jakość wykonywanych robót. Sprzęt uŜywany do robót powinien być zgodny z ofertą
Wykonawcy i odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w ST, PZJ lub
projekcie organizacji robót zaakceptowanych przez Inspektora; w przypadku braku ustaleń w takich
dokumentach sprzęt powinien być uzgodniony i zaakceptowany przez Inspektora.
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót zgodnie z zasadami
określonymi w dokumentacji projektowej, ST i wskazaniach Inspektora w terminie przewidzianym
umową.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonywania robót ma być utrzymany w
dobrym stanie i gotowości do pracy. Będzie on zgodny z normami ochrony środowiska i przepisami
dotyczącymi jego uŜytkowania.
Wykonawca dostarczy Inspektorowi kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do
uŜytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami.
4. TRANSPORT
Wykonawca stosować się będzie do ustawowych ograniczeń obciąŜenia na oś przy transporcie
materiałów (sprzętu) na i z terenu robót. Uzyska on wszelkie niezbędne pozwolenia od władz co do
przewozów nietypowych ładunków i w sposób ciągły będzie o kaŜdym takim przewozie powiadamiał
Inspektora.
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania tylko takich środków transportu, które nie wpłyną
niekorzystnie na jakość wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych materiałów.
Liczba środków transportu będzie zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w
dokumentacji projektowej, ST i wskazaniach Inspektora, w terminie przewidzianym umową.
5. PRACOWNICY.
Pracownicy zatrudnieni do wykonywania robót powinni posiadać przygotowanie zawodowe
i kwalifikacje przyjęte w bazie norm kosztorysowych i powinni być przeszkoleni pod względem BHP
na stanowisku pracy.
5.1. Warunki ogólne dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu robót
ogólnobudowlanych.
Przy wykonywaniu robót budowlano - montaŜowych kaŜdy Wykonawca powinien przestrzegać
postanowień rozporządzenia Ministra infrastruktury z dnia 23 Czerwca 2003r. Dz. U. Nr 120 poz.
1126 w sprawie informacji dot. Bezpieczeństwa i Ochrony zdrowia oraz plan bezpieczeństwa i
ochrony zdrowia - BIOZ
8
W przypadku, gdy przepisy rozporządzenia, o którym mowa w p. ,5.1-1 nie dotyczą danego rodzaju
robót, powinny być przestrzegane aktualnie obowiązujące przepisy wydane przez inne jednostki
organizacyjne a w przypadku ich braku instrukcje lub wytyczne producenta.
Kwalifikacje osób powinny być stwierdzone przez właściwą komisję i poparte posiadaniem aktualnych
zaświadczeń kwalifikacyjnych upowaŜniających do wykonywania czynności na danym stanowisku
pracy. Podwykonawcy robot ogólnobudowlanych powinni przestrzegać wymagań Wykonawcy w
zakresie nadzoru podwykonawców w zakresie BHP.
6. NADZÓR.
Roboty muszą być wykonane pod kierownictwem osób posiadających odpowiednie uprawnienia
budowlane i zrzeszonych w Izbie InŜynierów Budownictwa z zachowaniem prawa budowlanego i
wszystkich w tym względzie przepisów.
7. WYKONYWANIE ROBÓT.
7.1. Ogólne zasady wykonywania robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość
zastosowanych materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową,
wymaganiami ST, PU, projektu organizacji robót oraz poleceniami Inspektora. Wykonawca ponosi
odpowiedzialność za dokładne wytyczenie w planie i wyznaczenie wysokości wszystkich elementów
robót zgodnie z wymiarami i rzędnymi określonymi w dokumentacji budowlanej lub przekazanymi w
piśmie przez Inspektora.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i wyznaczaniu
robót zostaną, jeśli wymagać tego będzie Inspektor, poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
Sprawdzenie wytyczenie robót lub wyznaczania wysokości przez Inspektora, nie zwalnia Wykonawcy
od odpowiedzialności z ich dokładności.
Decyzje Inspektora dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte
na wymaganiach zawartych w kontrakcie, dokumentacji projektowej i w ST, a takŜe w normach i
wytycznych. Przy podejmowaniu decyzji Inspektor uwzględni wyniki badań materiałów i robót,
rozrzuty normalnie występujące przy produkcji i przy badaniach materiałów, doświadczenia z
przeszłości.
Polecenia Inspektora, będą wykonywane nie później niŜ w czasie przez niego wyznaczonym, po ich
otrzymaniu przez Wykonawcę, pod groźbą zatrzymania robót . Skutki finansowe z tego tytułu ponosi
Wykonawca.
Wykonawcy robót budowlanych powinni mieć zapewnione:
- odpowiednie pomieszczenie socjalno - administracyjne,
- wyodrębnione miejsca magazynowania materiałów,
- zaopatrzenie miejsca budowy w energię elektryczną, cieplną oraz wodę w ilościach niezbędnych dla
procesów budowlanych i załogi,
- dostateczna łączność telefoniczną lub radiotechniczną,
7.2. Prowadzenie robót budowlanych.
1. Wykonawca obowiązany jest do ustanowienia kierownika budowy na wykonanie lub przebudowę
budynków, obiektu oraz stałych instalacji związanych z obiektem.
Kierownik budowy, kierownicy robót powinni podpisać oświadczenie o podjęciu się pełnienia funkcji
technicznej na danej budowie do dziennika budowy oraz przedłoŜyć zaświadczenie o przynaleŜności
do właściwej Okręgowej Izby InŜynierów.
3. Przy wejściu lub wjeździe na budowę powinna być ustawiona tablica informacyjna budowy
odpowiadająca warunkom określonym przez ministra Infrastruktury.
4. Kierownik budowy powinien przez cały okres wykonywania robót budowlanych przechowywać
dokumenty, stanowiące podstawę ich wykonywania oraz udostępnić te 'dokumenty uprawnionym
organom na miejscu budowy.
9
5. Właściwy organ moŜe zaŜądać zmian kierownika budowy lub kierownika robót, ile osoby te:
- nie posiadają wymaganych kwalifikacji fachowych,
- nie wywiązują się ze swoich obowiązków, co moŜe być powodem zagroŜenia bezpieczeństwa ludzi i
mienia, obniŜenie trwałości obiektu budowlanego, moŜliwości powstania katastrofy budowlanej lub
nieszczęśliwego wypadku - co powinno być protokolarnie stwierdzone przez właściwy organ. Zmiana
kierownika budowy powinna nastąpić w ciągu 14 dni od doręczenia Ŝądania właściwego organu, w
innym przypadku właściwy organ ma prawo wstrzymać roboty budowlane.
6. Osoby pełniące nadzór inwestorski oraz przedstawiciel nadzoru autorskiego mają obowiązek
powiadomić niezwłocznie właściwy organ, jeŜeli w czasie odbioru lub kontroli robót budowlanych
zostało stwierdzone ich wykonanie w sposób niezgodny z projektem lub przepisami techniczno budowlanymi albo w sposób mogący spowodować zagroŜenie bezpieczeństwa ludzi i mienia. W
powiadomieniu skierowanym do właściwego organu powinno być określone, na czym polega
nieprawidłowość lub niezgodność wykonywanych robót.
7. Koordynacja robót ogólnobudowlanych z innymi robotami.
7.l. Koordynacja wykonywania robót budowlano- montaŜowych poszczególnych rodzajów powinna
być dokonywana we wszystkich fazach procesu inwestycyjnego. Koordynacja powinna dotyczyć
projektów organizacji budowy oraz poszczególnych faz wykonywania robót (inwestycji) .
NiezaleŜnie od przyjętych ustaleń koordynacyjnych kierownik budowy powinien koordynować prace
bieŜące przy czynnym udziale przedstawiciela generalnego Wykonawcy lub inwestora oraz
kierowników robót innych branŜ.
7.2. Ogólny harmonogram budowy powinien zawierać uzgodnione terminy rozpoczęcia i zakończenia
poszczególnych rodzajów robót względnie ich etapów, tak aby zapewniał prawidłowy i rytmiczny
przebieg wykonywania robót ogólnobudowlanych, a jednocześnie umoŜliwiał wykonanie robót
specjalistycznych w odpowiednich terminach; ogólny harmonogram budowy powinien być uzgodniony
ze wszystkimi podwykonawcami oraz powinien stanowić podstawę do opracowania harmonogramów
szczegółowych poszczególnych rodzajów robót.
8. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT.
8.1. Program zapewnienia jakości (PZJ)
Do obowiązków Wykonawcy naleŜy opracowanie i przedstawienie do aprobaty Inspektora programu
zapewnienia jakości, w którym przedstawi on zamierzony sposób wykonywania robót, moŜliwości
techniczne, kadrowe i organizacyjne gwarantujące wykonanie robót zgodnie z Dokumentacją
Projektową, ST oraz poleceniami i ustaleniami przekazanymi przez InŜyniera.
Program zapewnienia jakości będzie zawierać:
a) część ogólną opisującą:
- organizację wykonania robót, w tym terminy i sposób prowadzenia robót,
- organizację ruchu na budowie wraz z oznakowaniem robót,
- BHP,
- wykaz zespołów roboczych, ich kwalifikację i przygotowanie praktyczne,
- wykaz osób odpowiedzialnych za jakość i terminowość wykonania poszczególnych elementów
robót,
- system (sposób i procedurę) proponowanej kontroli i sterowania jakością wykonywanych robót,
- wyposaŜenie w sprzęt i urządzenia do pomiarów i kontroli (opis laboratorium własnego lub, któremu
Wykonawca zamierza zlecić prowadzenie badań), sposób oraz formę gromadzenia wyników badań
laboratoryjnych, a takŜe wyciąganych wniosków i zastosowanych korekt w procesie technologicznym,
proponowany sposób i formę przekazywania tych informacji Inspektorowi.
b) część szczegółową opisującą dla kaŜdego asortymentu robót:
- wykaz maszyn i urządzeń stosowanych na budowie z ich parametrami technicznymi oraz
wyposaŜeniem w mechanizmy do sterowania i urządzenia pomiarowo- kontrolne,
- rodzaje i ilość środków transportu oraz urządzeń do magazynowania i załadunku materiałów, spoiw,
lepiszczy i kruszyw,
- sposób zabezpieczenia i ochrony ładunków przed utratą ich właściwości w czasie transportu,
10
- sposób i procedurę pomiarów i badań, pobierania próbek, legalizacji i sprawdzania urządzeń,
8.2. Certyfikaty i deklaracje.
Inspektor moŜe dopuścić do uŜycia tylko te materiały, które posiadają:
- certyfikat na znak bezpieczeństwa, wykazujący Ŝe zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi
określonymi na podstawie polskich norm, aprobat technicznych oraz właściwych dokumentów
technicznych,
- aprobaty techniczne w przypadku wyrobów, dla których nie ustanowiono polskich norm, jeŜeli są
objęte certyfikacją określoną w pkt. 1 i które spełniają wymogi ST.
Wszystkie materiały, które nie spełniają tych wymagań będą odrzucone.
8.3. Dokumenty budowy.
(1) Dziennik budowy.
Dziennik budowy jest wymaganym dokumentem prawnym obowiązującym Zamawiającego i
Wykonawcę w okresie od przekazania Wykonawcy terenu budowy do końca okresu gwarancyjnego.
Odpowiedzialność za prowadzenie dziennika budowy zgodnie z obowiązującymi przepisami
spoczywa na Wykonawcy.
Zapisy w dzienniku budowy będą dokonywane na bieŜąco i będą dotyczyć przebiegu robót, stanu
bezpieczeństwa ludzi i mienia oraz technicznej i gospodarczej strony budowy.
KaŜdy zapis w dzienniku budowy będzie opatrzony datą jego dokonania, podpisem osoby, która
dokonała zapisu, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska słuŜbowego. Zapisy będą czytelne,
dokonane trwałą technika w porządku chronologicznym, bezpośrednio jeden pod drugim, bez przerw.
Załączone do dziennika budowy protokoły i inne dokumenty będą oznaczone kolejnym numerem
załącznika i opatrzone datą i podpisem Wykonawcy i Inspektora.
Do dziennika budowy naleŜy wpisywać w szczególności:
- datę przekazania Wykonawcy terenu budowy,
- datę przekazania przez zamawiającego dokumentacji projektowej,
- uzgodnienie przez Inspektora programu zapewnienia jakości i harmonogramów robót,
- terminy rozpoczęcia i zakończenia poszczególnych elementów robót,
- przebieg robót, trudności i przeszkody w ich prowadzeniu, okresy i przyczyny przerw w robotach,
- uwagi i polecenia Inspektora nadzoru,
- daty zarządzania wstrzymania robót, z podaniem powodu,
- zgłoszenia i daty odbiorów robót zanikających i ulegających zakryciu, częściowych i ostatecznych
odbiorów robót,
- wyjaśnienia, uwagi i propozycje Wykonawcy,
- dane dotyczące jakości materiałów, pobierania próbek oraz wyniki przeprowadzonych badań z
podaniem, kto je przeprowadzał,
- wyniki prób poszczególnych elementów budowli z podaniem, kto je przeprowadzał,
- inne istotne informacje o przebiegu robót.
Propozycje, uwagi i wyjaśnienia Wykonawcy wpisane do dziennika budowy będą przedłoŜone
Inspektorowi do ustosunkowania się.
Wpis projektanta do dziennika budowy obliguje Inspektora do ustosunkowania się.
Projektant nie jest jednak stroną umowy i nie ma uprawnień do wydawania poleceń Wykonawcy
robót.
(2) Rejestr obmiarów.
Rejestr obmiarów stanowi dokument pozwalający na rozliczenie faktycznego postępu kaŜdego z
elementów robót. Obmiary wykonanych robót przeprowadza się w sposób ciągły w jednostkach
przyjętych w kosztorysie i wpisuje do rejestru obmiarów.
(3) Pozostałe dokumenty budowy.
Do dokumentów budowy zalicza się, oprócz wymienionych w pkt. (1), (2), następujące dokumenty:
- pozwolenie na realizację zadania budowlanego,
- protokoły przekazania terenu budowy,
- umowy cywilnoprawne z osobami trzecimi i inne umowy cywilnoprawne,
- protokoły odbioru robót,
- protokoły narad i ustaleń,
11
- korespondencję na budowie.
(4) Przechowywanie dokumentów budowy.
Dokumenty budowy będą przechowywane na terenie budowy w miejscu odpowiednio
zabezpieczonym. Zaginięcie któregokolwiek z dokumentów budowy, spowoduje jego natychmiastowe
odtworzenie w formie przewidzianej z prawem. Wszelkie dokumenty budowy będą zawsze dostępne
dla Inspektora i przedstawione do wglądu na Ŝyczenie zamawiającego.
9.PRZEDMIAR ROBÓT.
9.1. Ogólne zasady przedmiaru robót
Nie dotyczy
9.2. Zasady określania ilości robót i materiałów
Zasady określania ilości robót są w odpowiednich specyfikacjach technicznych lub w KNR-ach oraz
KNNR-ach.
Jednostki przedmiaru powinny być zgodne z jednostkami określonymi w dokumentacji projektowej i
kosztorysowej.
10. ODBIÓR ROBÓT.
W zaleŜności od ustaleń odpowiednich ST roboty podlegają następującym etapom odbioru:
a) odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu,
b) odbiorowi częściowemu,
c) odbiorowi wstępnemu,
d) odbiorowi końcowemu.
10.1. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu polega na finalnej ocenie ilości i jakości
wykonywanych robót, które w dalszym procesie realizacji ulegną zakryciu. Odbiór robót zanikających i
ulegających zakryciu będzie dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie ewentualnych korekt i
poprawek bez hamowania ogólnego postępu robót. Odbioru robót dokonuje Inspektor z
zamawiającym. Gotowość danej części robót do odbioru zgłasza Wykonawca, wpisem do dziennika
budowy i jednoczesnym powiadomieniem Inspektora.
Odbiór będzie przeprowadzony niezwłocznie, jednak nie później niŜ w ciągu 3 dni od daty
zgłoszenia wpisem do dziennika budowy i powiadomienia o tym fakcie Inspektora.
Jakość i ilość robót ulegających zakryciu ocenia Inspektor na podstawie dokumentów
zawierających komplet wyników badań laboratoryjnych i w oparciu o przeprowadzone pomiary, w
konfrontacji z dokumentacją projektową, ST i uprzednimi ustaleniami.
10.2. Odbiór częściowy.
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanych części robót. Odbioru
częściowego robót dokonuje się wg zasad jak przy odbiorze ostatecznym robót. Odbioru robót
dokonuje Inspektor.
10.3. Odbiór końcowy robót.
Odbiór końcowy polega na finalnej ocenie rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do
ich ilości, jakości i wartości. Podstawowym dokumentem do dokonania odbioru ostatecznego robót
jest protokół odbioru ostatecznego robót sporządzony wg wzoru ustalonego przez zamawiającego.
12
Całkowite zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego będzie stwierdzona przez
Wykonawcę wpisem do dziennika budowy.
Odbiór ostateczny robót nastąpi w terminie ustalonym w dokumentach umowy licząc od dnia
potwierdzenia przez Inspektora nadzoru zakończenia robót i przyjęcia dokumentów, o których mowa
niŜej. Odbioru ostatecznego dokona komisja wyznaczona przez Zamawiającego w obecności
Inspektora nadzoru i Wykonawcy. Komisja odbierająca roboty dokona oceny ich jakości na podstawie
przedłoŜonych dokumentów, wyników badań i pomiarów, oceny wizualnej oraz zgodności wykonania
robót z dokumentacją projektową i SST.
W toku odbioru ostatecznego komisja zapozna się z realizacją ustaleń przyjętych w trakcie odbiorów
robót zanikających i ulegających zakryciu oraz odbiorów częściowych.
W przypadku nie wykonania wyznaczonych robót poprawkowych lub robót uzupełniających w
poszczególnych elementach konstrukcyjnych i wykończeniowych, komisja przerwie swoje czynności i
ustali nowy termin odbioru ostatecznego.
Do odbioru ostatecznego Wykonawca jest zobowiązany przygotować następujące dokumenty:
1. Dokumentację projektową podstawową z naniesionymi zmianami oraz dodatkową, jeśli została
sporządzona w trakcie realizacji umowy.
2. Specyfikacje Techniczne (podstawowe z umowy i ew. uzupełniające lub zamienne).
3. Recepty i ustalenia technologiczne.
4. Protokoły prób, badań i sprawdzeń.
5. Dziennik budowy i rejestry obmiarów (oryginały).
6. Deklaracje zgodności lub certyfikaty zgodności wbudowanych materiałów zgodnie z SST i ew. PZJ.
W przypadku gdy według komisji roboty pod względem przygotowania dokumentacyjnego nie będą
gotowe do odbioru ostatecznego, komisja w porozumieniu z Wykonawcą wyznaczy ponowny termin
odbioru ostatecznego robót.
Wszystkie zarządzone przez komisję roboty poprawkowe lub uzupełniające będą zestawione według
wzoru ustalonego przez Zamawiającego.
Termin wykonania robót poprawkowych i robót uzupełniających wyznaczy komisja.
10.4. Odbiór pogwarancyjny po upływie okresu rękojmi i gwarancji.
Odbiór końcowy polega na ocenie wykonanych robót związanych z usunięciem wad stwierdzonych i
zaistniałych w okresie rękojmi i gwarancyjnym.
Odbiór pogwarancyjny będzie dokonany na podstawie oceny wizualnej obiektu z uwzględnieniem
zasad opisanych w punkcie 9.3. "Odbiór końcowy robót".
10.5. Przekazanie obiektu (inwestycji) do eksploatacji.
1. Przekazanie obiektów uŜytkownikowi do eksploatacji powinno być dokonane po stwierdzeniu
usunięcia wad i usterek wymienionych w protokole odbioru końcowego.
Stwierdzenie usunięcia wad i usterek powinno być zapisane w dzienniku budowy i ujęte w protokole
przekazania obiektu do eksploatacji.
2. Przekazanie obiektu do eksploatacji uŜytkownikowi nie zwalnia Wykonawcy do usunięcia wad
obiektu w ramach gwarancji i rękojmi, tj. do usunięcia ewentualnych usterek stwierdzonych przy
odbiorze końcowym i istotnych usterek zgłoszonych przez uŜytkownika w okresie trwania rękojmi.
11. PODSTAWA PŁATNOŚCI.
Podstawą płatności jest ustalona wartość (kwota) podana przez Wykonawcę w kosztorysie ofertowym
i przyjęta przez Zamawiającego w dokumentach umowy (ofercie).
12. PRZEPISY ZWIĄZANE.
12.1 Ustawy
Ustawa z dn. 7 lipca 1994r-Prawo budowlane (Dz. U. Z 2003r;Nr 207 poz. 2016) Ustawa z dn. 29
stycznia 2004r -Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19poz. 177) Ustawa z dn. 16 kwietnia 2004r
-o wyrobach budowlanych (Dz. U. Nr 92poz. 881)
Ustawa z dn. 24 sierpnia 1991r - o ochronie przeciwpoŜarowej (jednolity tekst Dz. U. Z 2002r.
Nr147poz.1229)
13
Ustawa z dn. 21 grudnia 2004r - o dozorze technicznym (Dz. U. Nr 122 poz. 1321 z późniejszymi
zmianami)
Ustawa z dn. 27 kwietnia 2001r - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 62poz. 627 z późniejszymi
zmianami)
12.2 Rozporządzenia
Rozporządzenie Min. Infrastruktury z dn. 2 12 2002r w sprawie systemów oceny zgodności wyrobów
budowlanych oraz sposobu ich oznaczenia znakiem CE (Dz. U. Nr. 209 poz. 1779) Rozporządzenie
Min. Infrastruktury z dn. 11 08 2004r w sprawie sposobów deklarowania zgodności wyrobów
budowlanych oraz sposobu ich oznaczenia znakiem budowlanym (Dz. U. Nr. 198 poz. 2041 z 20040 )
Rozporządzenie Min. Pracy i Polityki Społecznej z dn 26 września 1997r. - w sprawie ogólnych
przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 169, poz. 1650)
Rozporządzenie Min. Infrastruktury z dn. 23 czerwca 2003r. - w sprawie informacji dotyczącej
bezpieczeństwa
i ochrony zdrowia oraz planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 120, poz. 1126)
- Rozporządzenie Min. Infrastruktury z dn. 2 września 2004r. - w sprawie szczegółowego zakresu i
formy dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu :funkcjonalno-uŜytkowego (Dz. U. Nr 202, poz. 2072) Rozporządzenie Min.
Infrastruktury z dn. 11 sierpnia 2004r. -w sprawie sposobów deklarowania wyrobów budowlanych
oraz sposobu znakowania ich znakiem .budowlanym (Dz. U. Nr 198, poz. 2041)
Rozporządzenie Min. Infrastruktury z dn. 27 sierpnia 2004r. - zmieniające rozporządzenie w sprawie
dziennika budowy, montaŜu, i rozbiórki, tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia dotyczącego
bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia (Dz. U. Nr 198, poz. 2042)
12.3 Inne dokumenty i instrukcje
Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych, Wydawnictwo Arkady
Warszawa 1990 r
Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlanych Instytut Techniki Budowlanej, Warszawa
2003r.
Warunki techniczne wykonania i odbioru sieci i instalacji, Centralny Ośrodek Badawczo Rozwojowy
Techniki Instalacyjnej INSTAL, Warszawa 2001 .
14
ST- 01
„ROBOTY ZIEMNE”
WSTĘP
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
ziemnych przy wykonywaniu wykopów. PoniŜsza specyfikacja zawiera wymagania techniczne
dotyczące wykonania i odbioru robót, które zostaną wykonane w ramach zadania pod nazwą –
„Budowa budynku Ŝłobka trzy-oddziałowego na dz. nr 6/5
obr. 0005 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Huty nr 1”
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej.
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3 Zakres robót objętych ST:
Pomiary przy wykopach fundamentowych.
Usunięcie warstwy ziemi urodzajnej (humusu) o grubości do 15 cm za pomocą spycharek - obiekt +
teren utwardzony.
Usunięcie warstwy ziemi urodzajnej (humusu) za pomocą spycharek - dodatek za kaŜde dalsze 5 cm
grubości dalsze 15cm do 30cm.
Krotność = 3
Wykopy oraz przekopy wykonywane koparkami podsiębiernymi 0.60 m3 na odkład w gruncie kat. IV
Zasypywanie wykopów jw. spycharkami z przemieszczeniem gruntu na odl. do 10 m w gruncie kat. IV
- obsypanie fundamentów i ścian fundamentowych.
1.4. Określenia podstawowe.
Określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz
określeniami podanymi w Dokumentacji Projektowej.
Fundament konstrukcji - element konstrukcji współpracujący z gruntem - przekazujący wszelkie
obciąŜenia z konstrukcji na grunt.
Wskaźnik zagęszczenia - jest to stosunek gęstości objętościowej szkieletu gruntowego gruntu
sztucznie zagęszczanego (nasypu) do maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego
Wilgotność optymalna gruntu - wilgotność optymalna gruntu jest to wilgotność, przy której grunt
ubijany znormalizowany uzyskuje maksymalną gęstość objętościową.
Wykop płytki - wykop, którego głębokość jest mniejsza niŜ 1 m.
Wykop średni - wykop, którego głębokość jest zawarta w granicach od 1 do 3 m.
Odkład - miejsce wbudowania lub składowania (odwiezienia) gruntów pozyskanych w czasie
wykonywania wykopów, a nie wykorzystanych do budowy nasypów, zasypów oraz innych prac
związanych.
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami,
przepisami i literaturą techniczną..
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz ich zgodność z Dokumentacją
Projektową, ST i poleceniami Inspektora nadzoru.
Wykonawca odpowiada za ochronę przekazanych mu punktów pomiarowych do chwili końcowego
odbioru robót, a uszkodzone znaki geodezyjne odtworzy i utrwali na własny koszt.
Wykonawca dostarczy, zainstaluje i będzie obsługiwał, wszystkie tymczasowe urządzenia
zabezpieczające wykopy z zapewnieniem ich widoczności w dzień i w nocy.
Koszt zabezpieczeń nie podlega odrębnej zapłacie. Teren budowy i wykopy będą utrzymane w stanie
bez wody stojącej. Wykonawca odpowiada za ochronę istniejących instalacji na terenie budowy, oraz
stosowanie się do przepisów i norm dotyczących ochrony środowiska. Wykonawca będzie
15
przestrzegać przepisów ochrony przeciwpoŜarowej utrzymując sprawny sprzęt przeciwpoŜarowy.
Wykonawca ma obowiązek przestrzegania ustawowych ograniczeń nacisku na oś pojazdu przy
transporcie gruntu i materiałów budowlanych.
Podczas realizacji robot Wykonawca będzie przestrzegać przepisów dotyczących bezpieczeństwa i
higieny pracy.
2. MATERIAŁY (GRUNTY) – wymagania ogólne.
Do zasypywania wykopów naleŜy uŜyć grunt wydobyty z tego samego wykopu, nie zamarznięty i bez
zanieczyszczeń takich jak: ziemia roślinna, odpady materiałów budowlanych itp.
Zasypywanie wykopów gruntem rodzimym jest niedopuszczalne w miejscach, w których grunt
rodzimy nie spełnia wymagań podanych dalej dla zasypki. Grunty uzyskane przy wykonywaniu
wykopów powinny być przez Wykonawcę wykorzystane w maksymalnym stopniu do zasypania i
budowy skarp. Grunty przydatne do budowy mogą być wywiezione poza teren budowy tylko za
zezwoleniem Zamawiającego.
Humus i nadkład ziemi urodzajnej, czasowo zdjęte z terenu wykopu, winny być wykorzystane przy
rekultywacji terenu po ukończeniu robot.
Zamawiający moŜe nakazać pozostawienie na terenie budowy gruntów, których czasowa
nieprzydatność wynika jedynie z powodu zamarznięcia lub nadmiernej wilgotności.
3. SPRZĘT.
Roboty mogą być wykonywane mechanicznie bądź ręcznie.
Roboty ziemne moŜna wykonywać przy UŜyciu dowolnego sprzętu, który nie spowoduje
niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych robót i będzie zaakceptowany przez Inspektora
nadzoru.
UWAGA!!! ( teren zaliczony do zabytków geologiczno-archeologicznych ).
Wykonawca przystępujący do wykonania robót ziemnych powinien wykazać się moŜliwością
korzystania z następującego sprzętu do:
- odspajania, wydobywania i przemieszczania gruntów (narzędzia mechaniczne, koparki, ładowarki,
itp.),
- transportu mas ziemnych (samochody wywrotki, samochody skrzyniowe, itp.),
- sprzętu zagęszczającego (ubijaki, płyty wibracyjne itp.).
4. TRANSPORT.
Materiały (grunt) i sprzęt mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu zaakceptowanymi
przez Inspektora nadzoru, z zachowaniem warunku spełnienia wymogów przepisów ruchu drogowego
w odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów technicznych. Rodzaj i
wydajność środków transportu powinna być dostosowana do wydajności sprzętu stosowanego do
urabiania, bądź wbudowania gruntu (materiału). NaleŜy przestrzegać warunków zapewnienia ochrony
przed wpływami atmosferycznymi (deszcz, śnieg) co mogłoby zmienić w sposób niekontrolowany
parametry gruntu.
Z tych samych względów materiały składowane na odkład naleŜy równieŜ odpowiednio zabezpieczyć,
przestrzegając ponadto ich nie przemieszania w trakcie składowania. Wykonawca będzie usuwać na
bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia, spowodowane Jego pojazdami na drogach
publicznych, oraz dojazdach do terenu budowy.
Wybór środków transportowych oraz metod transportu powinien być dostosowany do kategorii gruntu
(materiału), jego objętości, technologii odspajania i załadunku oraz odległości transportu.
Zwiększenie odległości transportu ponad wartości zatwierdzone nie moŜe być podstawą roszczeń
Wykonawcy, dotyczących dodatkowej zapłaty za transport, o ile zwiększone odległości nie zostały
wcześniej zaakceptowane na piśmie przez Zamawiającego.
5. WYKONANIE ROBÓT.
5.1. Uwagi ogólne
Wykonawca przedstawi Inspektorowi nadzoru do akceptacji, projekt organizacji i harmonogram robót
uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty
16
5.2. Uwagi szczegółowe.
5.2.1. Sprawdzenie zgodności warunków terenowych z projektowanymi.
Przed przystąpieniem do wykonywania wykopów naleŜy sprawdzić zgodność rzędnych terenu z
danymi podanymi w Dokumentacji Projektowej. W tym celu naleŜy wykonać pobieŜny kontrolny
pomiar sytuacyjno-wysokościowy. Wszelkie odstępstwa w tym zakresie od dokumentacji powinny być
wpisywane do Dziennika Budowy i potwierdzone przez Inspektora.
5.2.2. Przed przystąpieniem do wykonywania robót ziemnych naleŜy bezwzględnie sprawdzić
aktualny stan warunków wodno-gruntowych, poprzez wykonanie płytkich odwiertów, do głębokości
ustabilizowanego na ten czas, zwierciadła wody gruntowej.
Usuwanie darni i ziemi roślinnej naleŜy wykonać przed rozpoczęciem właściwych robót ziemnych.
5.2.3. Urządzenia i materiały napotkane w trakcie prowadzenia robót
W przypadku natrafienia w poziomie posadowienia fundamentu na grunt o nośności mniejszej od
przewidzianej w projekcie lub na grunt silnie nawodniony lub na kurzawkę, roboty naleŜy przerwać i
powiadomić Inwestora w celu ustalenia odpowiednich sposobów zabezpieczeń.
JeŜeli napotyka się urządzenia podziemne nie przewidziane w dokumentacji, lub materiały nadające
się do dalszego UŜytku, roboty naleŜy przerwać, powiadomić Inwestora oraz instytucje sprawujące
nadzór nad tymi urządzeniami, a dalsze prace prowadzić po uzgodnieniu trybu postępowania,
W przypadku natrafienia na przedmioty zabytkowe lub szczątki archeologiczne roboty naleŜy
przerwać i powiadomić Inwestora oraz władze konserwatorskie
5.2.4. Zabezpieczenia ścian wykopów.
Jeśli Dokumentacja Projektowa (ze względu na nieskomplikowany charakter zabezpieczeń) nie
narzuca rozwiązania, Wykonawca rozwiąŜe sposób zabezpieczenia wykopu we własnym zakresie,
zgodnie z obowiązującymi normami i wytycznymi, w porozumieniu z Inspektorem nadzoru.
Wykonania zabezpieczeń poprzez odeskowanie z rozparciem, będą wymagały szczególnie punktowe
wykopy- gniazda” przy pogłębianiu (podbudowie) fundamentów Roboty te naleŜy prowadzić wg
odrębnie sporządzonego harmonogramu, ściśle określającego zakres, kolejność robót, oraz sposób
ewentualnych zabezpieczeń konstrukcji istniejącego segmentu budynku.
5.2.5. Zasady prowadzenia robót
Metoda wykonywania robót ziemnych powinna być odpowiednio dobrana do wielkości robót,
głębokości wykopu, ukształtowania terenu, rodzaju gruntu oraz posiadanego sprzętu mechanicznego.
Wykopy fundamentowe powinny być wykonywane w takim, okresie, Ŝeby po ich zakończeniu moŜna
było przystąpić natychmiast do wykonania przewidzianych w nich robót i szybko zlikwidować wykopy
przez ich zasypanie.
Przy wykonywaniu wykopów w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącej budowli, na głębokości równej
lub większej niŜ głębokość posadowienia fundamentów tych budowli, naleŜy zastosować środki
zabezpieczające przed osiadaniem i odkształceniem tych budowli
Sposób wykonania skarp wykopu powinien gwarantować ich stateczność w całym okresie
prowadzenia robót, a naprawa uszkodzeń, wynikających z nieprawidłowego ukształtowania skarp
wykopu, ich podcięcia lub innych odstępstw od dokumentacji projektowej obciąŜa Wykonawcę robót
ziemnych.
Wykonawca powinien wykonywać wykopy w taki sposób, aby grunty o róŜnym stopniu przydatności
do budowy nasypów były odspajane oddzielnie, w sposób uniemoŜliwiający ich wymieszanie.
Odstępstwo od powyŜszego wymagania, uzasadnione skomplikowanym układem warstw
geotechnicznych, wymaga zgody Zamawiającego.
Odspojone grunty przydatne do wykonania nasypów powinny być bezpośrednio wbudowane w nasyp
lub przewiezione na odkład. O ile Zamawiający dopuści czasowe składowanie odspojonych gruntów,
naleŜy je odpowiednio zabezpieczyć przed nadmiernym zawilgoceniem.
Wykopy powinny być wykonane bez naruszenia naturalnej struktury gruntu dna wykopu, przy czym w
porównaniu do projektowanego poziomu powinna być pozostawiona niedobrana warstwa gruntu, o
17
grubości co najmniej 20 cm. Warstwa ta powinna być usunięta ręcznie bezpośrednio przed
wykonaniem fundamentu.
JeŜeli grunt jest zamarznięty nie naleŜy odspajać go do głębokości około 0,5 metra powyŜej
projektowanych rzędnych robót ziemnych
5.2.6. Postępowanie w przypadku przegłębienia wykopów.
W przypadku przegłębienia wykopów poniŜej przewidywanego poziomu, a zwłaszcza poniŜej
projektowanego poziomu posadowienia naleŜy się porozumieć z Inspektorem celem podjęcia
odpowiednich decyzji, względnie - doprowadzić do ponownego wypoziomowania dna i wykonać
grubszy podkład betonowy na koszt Wykonawcy.
5.2.7. Odwodnienia robót ziemnych
NiezaleŜnie od budowy urządzeń, stanowiących elementy systemów odwadniających, Wykonawca
powinien, o ile wymagają tego warunki terenowe, wykonać urządzenia, które zapewnią
odprowadzenie wód gruntowych i opadowych poza obszar robót ziemnych tak, aby zabezpieczyć
grunty przed przewilgoceniem i nawodnieniem. Wykonawca ma obowiązek takiego wykonywania
wykopów i nasypów, aby powierzchniom gruntu nadawać w całym okresie trwania robót spadki,
zapewniające prawidłowe odwodnienie.
JeŜeli, wskutek zaniedbania Wykonawcy, grunty ulegną nawodnieniu, które spowoduje ich
długotrwałą nieprzydatność. Wykonawca ma obowiązek usunięcia tych gruntów i zastąpienia ich
gruntami przydatnymi na własny koszt bez jakichkolwiek dodatkowych opłat ze strony Zamawiającego
za te czynności, jak równieŜ za dowieziony grunt.
Odprowadzenie wód do istniejących zbiorników naturalnych i urządzeń odwadniających musi być
poprzedzone uzgodnieniem z odpowiednimi instytucjami.
5.2.8. Odwodnienie wykopów
Technologia wykonania wykopu musi umoŜliwiać jego prawidłowe odwodnienie w całym okresie
trwania robót ziemnych. Wykonanie wykopów liniowych powinno postępować w kierunku
podnoszenia się niwelety. W czasie robót ziemnych naleŜy zachować odpowiedni spadek podłuŜny i
nadać przekrojom poprzecznym spadki, umoŜliwiające szybki odpływ wód z wykopu. Spadek
poprzeczny nie powinien być mniejszy niŜ 4% w przypadku gruntów spoistych i nie mniejszy niŜ 2% w
przypadku gruntów niespoistych NaleŜy uwzględnić ewentualny wpływ kolejności i sposobu
odspajania gruntów oraz terminów wykonywania innych robót na spełnienie wymagań dotyczących
prawidłowego odwodnienia wykopu w czasie postępu robót ziemnych.
Źródła wody, odsłonięte przy wykonywaniu wykopów, naleŜy ująć w rowy lub dreny. Wody opadowe i
gruntowe naleŜy odprowadzić poza teren pasa robót ziemnych.
5.2.9. Wymagania dotyczące zagęszczenia
JeŜeli grunty rodzime w wykopach nie spełniają wymaganego wskaźnika zagęszczenia wg projektu,
to przed ułoŜeniem konstrukcji nawierzchni naleŜy je dogęścić.
JeŜeli wartości wskaźnika zagęszczenia nie mogą być osiągnięte przez bezpośrednie zagęszczanie
gruntów rodzimych, to naleŜy podjąć środki w celu ulepszenia gruntu podłoŜa, umoŜliwiającego
uzyskanie wymaganych wartości wskaźnika zagęszczenia. MoŜliwe do zastosowania środki,
proponuje Wykonawca i przedstawia do akceptacji Inwestorowi.
5.2.10. Ruch budowlany
Nie naleŜy dopuszczać ruchu budowlanego po dnie wykopu o ile grubość warstwy gruntu (nadkładu)
powyŜej rzędnych robót ziemnych jest mniejsza niŜ 0,3 metra.
Z chwilą przystąpienia do ostatecznego profilowania dna wykopu dopuszcza się po nim jedynie ruch
maszyn wykonujących tę czynność budowlaną. MoŜe odbywać się jedynie sporadyczny ruch
pojazdów, które nie spowodują uszkodzeń powierzchni korpusu.
Naprawa uszkodzeń powierzchni robót ziemnych, wynikających z niedotrzymania podanych powyŜej
warunków obciąŜa Wykonawcę robót ziemnych.
5.2.11. Zasypki.
18
Wykonawca moŜe przystąpić do zasypywania po uzyskaniu zezwolenia Inspektora, co powinno być
potwierdzone wpisem do Dziennika Budowy.
KaŜda warstwa gruntu zasypki powinna posiadać grubość 0,2m. MoŜna ją zagęszczać ręcznie lub
mechanicznie. Wskaźnik zagęszczenia gruntu wg Proctora nie powinien być mniejszy niŜ:
- 1,00 - dla górnej warstwy nasypu gr. 0,50m,
- 0,95 - dla warstwy do głębokości l,20m,
- 0,90 - dla warstw poniŜej l,20m.
W zaleŜności od uziarnienia stosowanych materiałów, zagęszczenia warstwy naleŜy określać za
pomocą oznaczania wskaźnika zagęszczenia lub porównania pierwotnego i wtórnego modułu
odkształcenia, określonych zgodnie z normą BN-64/8931-02. Porównanie modułów naleŜy stosować
tylko dla gruntów gruboziarnistych, dla których nie jest moŜliwe określenie wskaźnika zagęszczenia Is,
wg BN-77/8931-12. Wskaźnik zagęszczenia określony wg BN-77/8931-12 powinien spełniać
wymagania podane wyŜej.
JeŜeli jako kryterium oceny zagęszczenia stosuje się porównanie modułów odkształcenia, to wartość
stosunku wtórnego do pierwotnego modułu odkształcenia, określonych zgodnie z BN-64/8931-02 nie
powinna być większa od 2,2.
JeŜeli badania kontrolne wykaŜą, Ŝe zagęszczenie warstwy nie jest wystarczające to Wykonawca
powinien spulchnić warstwę, doprowadzić grunt do wilgotności optymalnej i powtórnie zagęścić.
Wilgotność gruntu winna być zbliŜona do wilgotności optymalnej dla danego gruntu W wypadku, gdy
wilgotność ta wynosi mniej niŜ 80% wilgotności optymalnej, zagęszczaną warstwę naleŜy polewać
wodą. JeŜeli wilgotność gruntu jest większa od optymalnej, grunt przed zagęszczaniem winien być
osuszony.
Wilgotność optymalna i maksymalna gęstość objętościowa szkieletu gruntowego powinny być
wyznaczone laboratoryjnie. W przypadku braku badań laboratoryjnych wilgotność optymalną gruntu
moŜna przyjmować orientacyjnie:
- dla piasków i świrów - 10%.
Przy zagęszczaniu gruntu nasypowego naleŜy przestrzegać następujących zasad:
- rozścielać grunt warstwami o równej grubości- sposobem ręcznym lub lekkim sprzętem
mechanicznym,
- warstwę nasypanego gruntu zagęszczać na całej powierzchni, przy jednakowej liczbie przejść
urządzenia zagęszczającego,
- prowadzić zagęszczanie od krawędzi ku środkowi nasypu.
6.1. Zasady ogólne.
Kontrola winna przebiegać zgodnie z zasadami ogólnymi podanymi w ST. Sprawdzenie i odbiór robót
winny być wykonane zgodnie z normami:
- PN-68/B-06050 - Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonania i badania przy
odbiorze.
- BN-83/8836-02 - Przewody podziemne. Roboty ziemne.
6.2. Warunki szczegółowe.
Sprawdzenie wykonania wykopów i zasypu wykopów polega na kontrolowaniu zgodności z
wymaganiami określonymi w niniejszej Specyfikacji i w Dokumentacji Projektowej.
W czasie kontroli szczególną uwagę naleŜy zwrócić na:
- odspajanie gruntów w sposób nie pogarszający ich właściwości,
- zapewnienie pewnego osadzenia rozparć stosowanych ścianek zabezpieczenia wykopów,
- odwodnienie wykopów w czasie wykonywania robót,
- dokładność wykonania wykopów (usytuowanie i wykończenie).
Sprawdzenie jakości wykonania zasypek polega na kontrolowaniu zgodności z wymaganiami
określonymi w niniejszej ST i w Dokumentacji Projektowej.
6.3. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi robotami
Wszystkie roboty, które wykazują większe odchylenia cech od określonych w punktach 5 i 6 ST
powinny być ponownie wykonane przez Wykonawcę na jego koszt.
19
7. OBMIAR ROBÓT
7.1. Ogólne zasady obmiaru robót
Obmiar robót będzie określać faktyczny zakres wykonywanych robot, zgodnie z dokumentacją
projektową i ST, w jednostkach ustalonych w kosztorysie. Wyniki będą wpisane do ksiąŜki obmiaru.
Obmiaru dokonuje Wykonawca po pisemnym powiadomieniu Inspektora nadzoru o zakresie i terminie
obmiaru na co najmniej 3 dni przed terminem przystąpienia do obmiaru.
7.2. Zasady określenia ilości robót
Objętości mas ziemnych będą liczone w m3, powierzchnie niwelacji w m2.
8. ODBIÓR ROBÓT.
8.1. Zgodność robót z Projektem i Specyfikacją.
Odbioru robót dokonuje Inspektor nadzoru na zasadach określonych w ST „Wymagania ogólne" .
Roboty winny być wykonane zgodnie z Projektem Technicznym, ST oraz pisemnymi decyzjami
Inspektora nadzoru.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu.
8.2.1. Dokumenty i dane
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu przeprowadzić zgodnie z ST
Podstawą dokonania oceny ilości i jakości robót ulegających zakryciu i zanikających są następujące
dane i dokumenty.
a) dokumentacja projektowa z naniesionymi na niej zmianami dokonanymi w trakcie budowy i
akceptowanymi przez Inspektora,
b) dane geotechniczne, zawierające informacje o rodzaju gruntu, w którym były wykonywane roboty
fundamentowe lub ziemne,
c) atesty UŜytych na zasypki konstrukcyjne i podbudowy materiałów budowlanych,
d) Dziennik Budowy,
e) uzasadnienie ewentualnych zmian w dokumentacji.
8.2.2. Zakres
Odbiór robót zanikających obejmuje sprawdzenie:
a) zgodności wykonania wykopów i robót ziemnych z projektem,
b) rzędnych dna wykopu,
c) grubości poszczególnych warstw zasypki,
d) wskaźnika zagęszczenia gruntów.
8.3. Odbiór częściowy i ostateczny.
Odbiór częściowy (dla części robót) i ostateczny robót przeprowadzić zgodnie z ST Całkowite
zakończenie robót oraz gotowość do odbioru ostatecznego winno być stwierdzone przez Wykonawcę
w dzienniku budowy i zgłoszone pisemnie do Inspektora nadzoru.
9. PODSTAWA PŁATNOŚCI
Podstawę płatności stanowi cena skalkulowana przez Wykonawcę w ofercie i umowie.
[1] PN-B-06050 - Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonania i badania przy
odbiorze.
[2] BN-72/8932-01 - Budowle drogowe i kolejowe. Roboty ziemne.
[3] BN-83/8836-02 - Przewody podziemne. Roboty ziemne.
[4] BN-77/8931-12 - Drogi samochodowe. Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
[5] PN-B-02480 - Grunty budowlane. Określenia, symbole. Podział i opis gruntów.
20
[6] PN-B-04452 - Grunty budowlane. Badania polowe.
[7] PN-B-04481 - Grunty budowlane. Badanie próbek gruntów.
[8] PN-B-04493 - Grunty budowlane.
21
ST- 02
„ROBOTY ZBROJARSKIE”
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
PoniŜsza specyfikacja zawiera wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót
zbrojarskich, które zostaną wykonane w ramach zadania pod nazwą – „„Budowa budynku Ŝłobka 3oddziałowego na dz. nr 6/5 obr. 0005 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Huty nr 1”
1.2. Zakres stosowania ST
Specyfikacja techniczna (ST) stanowi podstawę opracowania szczegółowej specyfikacji technicznej
(ST) stosowanej jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w pkt. 1.1.
Odstępstwa od wymagań podanych w niniejszej specyfikacji mogą mieć miejsce tylko w przypadkach
małych prostych robót i konstrukcji drugorzędnych o niewielkim znaczeniu, dla których istnieje
pewność, Ŝe podstawowe wymagania będą spełnione przy zastosowaniu metod wykonania na
podstawie doświadczenia i przy przestrzeganiu zasad sztuki budowlanej.
1.3. Zakres robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji mają zastosowanie przy wykonywaniu zbrojenia
konstrukcji budynków oraz obiektów budownictwa inŜynieryjnego.
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności mające na celu wykonanie robót
związanych z:
- przygotowaniem zbrojenia dla robót fundamentowych oraz wieńców,
- montaŜem zbrojenia,
- kontrolą jakości robót i materiałów.
Zakres robót obejmuje elementy konstrukcyjne ław na gruncie .
• Przygotowanie i montaŜ zbrojenia konstrukcji monolitycznych budowli - pręty gładkie - A0
• Przygotowanie i montaŜ zbrojenia konstrukcji monolitycznych budowli - pręty śebrowane A-III
1.4. Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z odpowiednimi normami oraz określeniami
podanymi w ST -00 „Wymagania ogólne”.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją
projektową, ST i poleceniami Inspektora nadzoru. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST00.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w ST-00.
„Wymagania ogólne”
2.1. Stal zbrojeniowa
2.1.1. Asortyment stali zbrojeniowej
Do zbrojenia konstrukcji śelbetowych prętami wiotkimi w obiektach budowlanych objętych zakresem
kontraktu stosuje się stal klas i gatunków wg dokumentacji projektowej, wg normy PN-H-84023/6:
AIIIN, gatunku RB500W/BSt500S-O.T.B. oraz stal klasy AI, gatunku St3SX-b.
2.1.2. Właściwości mechaniczne i technologiczne stali zbrojeniowej
Pręty okrągłe śebrowane ze stali gatunku RB500W/BSt500S-Q.T.B. (Aprobata Techniczna IBOiM Nr
AT/2001-04-1115) o następujących parametrach:
22
- średnica pręta w mm 8÷100
- granica plastyczności Re (min) w MPa 500
- wytrzymałość na rozciąganie Rm (mm) w MPa 550
- wytrzymałość charakterystyczna w MPa 490
- wytrzymałość obliczeniowa w MPa 375
- wydłuŜenie (min) w % 10
- zginanie do kąta 60° brak p ęknięć i rys w złączu.
Pręty okrągłe śebrowane ze stali gatunku 18G2-b wg normy PN-H-84023/06 o następujących
parametrach:
- średnica pręta w mm 6÷32
- wytrzymałość na rozciąganie Rm (min) w MPa 490
- zginanie do kąta 60o brak pęknięć i rys w złączu.
Pręty okrągłe śebrowane ze stali gatunkuSt3SX-b wg normy PN-H-84023/01 o następujących
parametrach:
- średnica pręta w mm 5,5÷40
- zginanie do kąta 180° brak p ęknięć i rys w złączu.
Pręty okrągłe gładkie ze stali gatunku StOS-b wg normy PN-H-84023 o następujących parametrach:
- średnica pręta w mm 5,5÷40
- zginanie do kąta I80° brak p ęknięć i rys w złączu.
Powierzchnia walcówki i prętów powinna być bez pęknięć, pęcherzy i naderwań.
Na powierzchni czołowej prętów niedopuszczone są jamy usadowe, rozwarstwienia, pęknięcia
widoczne gołym okiem.
2.1.3. Wymagania przy odbiorze
Pręty stalowe do zbrodnia betonu powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-H-93215.
Przeznaczona do odbioru na budowie parna prętów musi być zaopatrzona w atest, w którym mają
być podane:
- nazwa wytwórcy,
- oznaczenie wyrobu wg normy PN-H-93215,
- numer wytopu lub numer partii,
- wszystkie wyniki przeprowadzonych badań oraz skład chemiczny według analizy wytopowej,
- masa partii,
- rodzaj obróbki cieplnej.
Na przywieszkach metalowych przymocowanych do kaŜdej wiązki prętów lub kręgu prętów (po dwie
do kaŜdej wiązki) muszą znajdować się następujące informacje:
- znak wytwórcy,
- średnica nominalna,
- znak stali,
- numer wytopu lub numer partii,
- znak obróbki cieplnej.
2.2. Drut montaŜowy
Do montaŜu prętów zbrojenia naleŜy uŜywać wyŜarzonego drutu stalowego, tzw. wiązałkowego.
23
2.3. Podkładki dystansowe
Dopuszcza się stosowanie stabilizatorów i podkładek dystansowych wyłącznie z betonu. Podkładki
dystansowe muszą być przymocowane do prętów.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST -00. „Wymagania ogólne”
Sprzęt uŜywany przy przygotowaniu i montaŜu zbrojenia wiotkiego w konstrukcjach budowlanych
powinien spełniać wymagania obowiązujące w budownictwie ogólnym. W szczególności wszystkie
rodzaje sprzętu, jak giętarki, prościarki, zgrzewarki, spawarki powinny być sprawne oraz posiadać
fabryczną gwarancję i instrukcje obsługi. Sprzęt powinien spełniać wymagania BHP, jak przykładowo
osłony zębatych i pasowych urządzeń mechanicznych. Miejsca lub elementy szczególnie
niebezpieczne dla obsługi powinny być specjalnie oznaczone. Sprzęt ten powinien podlegać kontroli
osoby odpowiedzialnej za BHP na budowie.
Osoby obsługujące sprzęt powinny być odpowiednio przeszkolone.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
Pręty do zbrojenia powinny być przewoŜone odpowiednimi środkami transportu, w sposób
zapewniający uniknięcie trwałych odkształceń oraz zgodnie z przepisami BHP i ruchu drogowego.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST -00. „Wymagania ogólne".
5.1. Organizacja robót
Wykonawca przedstawi Inspektorowi nadzoru do akceptacji projekt organizacji i
harmonogram robót uwzględniający wszystkie warunki, w jakich będą wykonywane roboty
zbrojarskie.
5.2. Przygotowanie zbrojenia
5.2.1.Przygotowanie, montaŜ i odbiór zbrojenia powinien odpowiadać wymaganiom normy PN
91/5- 10042, a klasy i gatunki stali winny być zgodne z dokumentacją projektową.
5.2.2. Czyszczenie prętów
Pręty przed ich uŜyciem do zbrojenia konstrukcji naleŜy oczyścić z zendry, luźnych płatków rdzy,
kurzu i błota. Pręty zbrojenia zatłuszczone lub zabrudzone farbą olejna moŜna opalać lampami
benzynowymi lub czyścić preparatami rozpuszczającymi tłuszcze
Stal naraŜoną na choćby chwilowe działanie słonej wody naleŜy zmyć wodą słodką.
Stal pokrytą łuszczącą się rdzą i zabłoconą oczyszcza się szczotkami drucianymi ręcznie lub
mechanicznie bądź teŜ przez piaskowanie. Po oczyszczeniu naleŜy sprawdzić wymiary przekroju
poprzecznego prętów.
Stal tylko zabrudzoną moŜna zmyć strumieniem wody.
Pręty oblodzone odmraŜa się strumieniem ciepłej wody.
MoŜliwe są równieŜ inne sposoby czyszczenia stali zbrojeniowej akceptowane przez inspektora
nadzoru.
5.2.3. Prostowanie prętów
Dopuszcza się prostowanie prętów za pomocą kluczy, młotków, ścianek. Dopuszczalna wielkość
miejscowego odchylenia od linii prostej wynosi 4 mm.
5.2.4. Cięcie prętów zbrojeniowych
24
Cięcie prętów naleŜy wykonywać przy maksymalnym wykorzystaniu materiału. Wskazane jest
sporządzenie w tym celu planu cięcia. Cięcia przeprowadza się przy uŜyciu mechanicznych noŜy.
Dopuszcza się równieŜ cięcie palnikiem acetylenowym.
5.2.5. Odgięcia prętów, haki
Minimalne średnice trzpieni uŜywanych przy wykonywaniu haków zbrojenia podaje tabela Nr 23
normy PN-S-10042. Minimalna odległość od krzywizny pręta do miejsca gdzie moŜna na nim połoŜyć
spoinę, wynosi 10d dla srali A-III i A-II lub 5d dla stali A-I. Na zimno na budowie moŜna wykonywać
odgięcia prętów o średnicy d≤ 12 mm. Pręty o średnicy d > 12 mm powinny być odginane z
kontrolowanym podgrzewaniem.
W miejscach zagięć i załamań elementów konstrukcji, w których zagięciu ulegają jednocześnie
wszystkie pręty zbrojenia rozciąganego, naleŜy stosować średnicę zagięcia równą co najmniej 20d.
Wewnętrzna średnica odgięcia strzemion i prętów montaŜowych powinna spełniać warunki podane
dla haków. Przy odbiorze haków i odgięć prętów naleŜy zwrócić szczególną uwagę na ich zewnętrzną
stronę.
Niedopuszczalne są tam pęknięcia powstałe pod czas wyginania.
5.3. MontaŜ zbrojenia
5.3.1. Wymagania ogólne
Układ zbrojenia w konstrukcji musi umoŜliwiać jego dokładne otoczenie przez jednorodny beton. Po
ułoŜeniu zbrojenia w deskowaniu rozmieszczeniu prętów względem siebie i względem deskowania
nie moŜe ulec zmianie. W konstrukcję moŜna wbudować stal pokryta co najwyŜej nalotem
niełuszczącej się rdzy.
Nie moŜna wbudować stali zatłuszczonej smarami lub innymi środkami chemicznymi, zabrudzonej
farbami, zabłoconej i oblodzonej, stali, która była wysławiona na działanie słonej wody.
Minimalna grubość otuliny zewnętrznej w świetle prętów i powierzchni przekroju elementu
śelbetowego powinna wynosić co najmniej:
- 0,07 m - dla zbrojenia głównego fundamentów i podpór masywnych,
- 0,055 m - dla strzemion fundamentów i podpór masywnych,
- 0,05 m - dla prętów głównych lekkich podpór i pali,
- 0,03 m - dla zbrojenia głównego ram, belek, pociągów, gzymsów,
- 0,025 m - dla strzemion ram. belek, podciągów i zbrojenia płyt, gzymsów.
Układanie zbrojenia bezpośrednio na deskowaniu i podnoszenie na odpowiednia, wysokość w trakcie
betonowania jest niedopuszczalne.
Niedopuszczalne jest chodzenie po wykonanym szkielecie zbrojeniowym.
5.3.2. Montowanie zbrojenia
Pręty zbrojenia naleŜy łączyć w sposób określony w dokumentacji projektowej.
SkrzyŜowania prętów naleŜy wiązać drutem wiązałkowym, zgrzewać lub łączyć tzw. słupkami
dystansowymi.
Drut wiązałkowy, wyŜarzony o średnicy 1 mm, uŜywa się do łączenia prętów o średnicy do 12 m, przy
średnicach większych naleŜy stosować drut o średnicy 1,5 mm.
W szkieletach zbrojenia belek i słupów naleŜy łączyć wszystkie skrzyŜowania prętów naroŜnych ze
strzemionami, a pozostałych prętów - na przemian.
6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST -00 „Wymagania ogólne" .
Kontrola jakości robót wykonania zbrojenia polega na sprawdzeniu zgodności z dokumentacją
projektową oraz podanymi powyŜej wymaganiami. Zbrojenie podlega odbiorowi przed betonowaniem.
Przy odbiorze stali dostarczonej na budowę, naleŜy przeprowadzić następujące badania:
- sprawdzenie zgodności przywieszek z zamówieniem,
- sprawdzenie stanu powierzchni wg normy PN-H-93215,
- sprawdzenie wymiarów wg normy PN-H-93215,
- sprawdzenie masy wg normy PN-H-93215,
25
- próba rozciągana wg normy PN-EN 10002-1 + AC1:1990,
- próba zginania na zimno wg normy PN-H-04408.
Do badania naleŜy pobrać minimum 3 próbki z kaŜdego kręgu lub wiązki. Próbki naleŜy pobrać z
róŜnych miejsc kręgu.
Jakość prętów naleŜy ocenić pozytywnie, jeŜeli wszystkie badania odbiorcze dadzą wynik pozytywny.
Dopuszczalne tolerancje wymiarów w zakresie cięcia, gięcia i rozmieszczenia zbrojenia podano
poniŜej.
Usytuowanie prętów:
- otulenie wkładek według projektu zwiększone maksymalnie 5 mm, nie przewiduje się zmniejszenia
grubości otuliny,
- rozstaw prętów w świetle: 10 mm,
- odstęp od czoła elementu tub konstrukcji: ±10 mm,
- długość pręta między odgięciami: ±10 mm,
- miejscowe wykrzywienie: ±5 mm.
Poprzeczki pod kable naleŜy wykonać z dokładnością.: ±1 mm (wzajemne odległości mierzone w
przekroju poprzecznym).
NiezaleŜnie od tolerancji podanych powyŜej obowiązują następujące wymagania:
- dopuszczalne odchylenie strzemion od linii prostopadłej do zbrojenia głównego nie powinno
przekraczać 3%,
- liczba uszkodzonych skrzyŜowań na jednym pręcie nie moŜe przekraczać 25% ogólnej ich liczby na
tym pręcie,
- róŜnica w rozstawie między prętami głównymi nic powinna przekraczać ±0.5 cm,
- róŜnice w rozstawie strzemion nie powinny przekraczać ±2 cm.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w dziale „Wymagania ogólne”.
7.1. Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarowa jest 1 kilogram. Do obliczania naleŜności przyjmuje się teoretyczną ilość (kg)
zmontowanego uzbrojenia, tj. łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnoŜona
odpowiednio przez ich masę jednostkową (kg/m). Nie dolicza się stali uŜytej na zakłady przy łączeniu
prętów, przekładek montaŜowych ani drutu wiązałkowego. Nie uwzględnia się tez zwiększonej ilości
materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę prętów o średnicach większych od wymaganych w
dokumentacji projektowej.
8. ODBIÓR ROBOT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST-00. „Wymagania Ogólne"
8.1. Zgodność robót z dokumentacją projektową i ST
Roboty powinny być wykonane zgodnie z dokumentacją projektowa, i ST oraz pisemnymi
poleceniami
Inspektora nadzoru.
8.2. Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
8.2.1. Dokumenty i dane
Podstawa, odbioru robót zanikających lub ulegających zakryciu są:
- pisemne stwierdzenie Inspektora nadzoru w dzienniku budowy o wykonaniu robót zgodnie z
dokumentacją projektową i ST,
- inne pisemne stwierdzenia Inspektora nadzoru o wykonaniu robót.
8.2.2. Zakres robót
Zakres robót zanikających lub ulegających zakryciu określają pisemne stwierdzenia Inspektora
nadzoru lub inne potwierdzone przez niego dokumenty.
26
8.3. Odbiór końcowy
Odbiór końcowy odbywa się po pisemnym stwierdzeniu przez Inspektora nadzoru w dzienniku
budowy zakończenia robót zbrojarskich i pisemnego zezwolenia Inspektora nadzoru na rozpoczęcie
betonowania elementów, których zbrojenie podlega odbiorowi.
Odbiór powinien polegać na sprawdzeniu:
- zgodności wykonania zbrojenia z dokumentacją projektową,
- zgodności z dokumentacją projektową liczby prętów w poszczególnych przekrojach.
- rozstawu strzemion.
- prawidłowości wykonania haków, złącz i długości zakotwień prętów,
- zachowania wymaganej projektem otuliny zbrojenia.
Do odbioru robót mają zastosowanie postanowienia zawarte w ST -00.00.00 „Wymagania ogólne”.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST -00. „Wymagania ogólne" .
9.1. Cena jednostkowa
Cena jednostkowa obejmuje:
- zapewnienie niezbędnych czynników produkcji,
- oczyszczenie i wyprostowanie, wygięcie, przycinanie prętów stalowych,
- łączenie prętów, w tym spawane „na styk” lub, „na zakład”,
- montaŜ zbrojenia przy uŜyciu drutu wiazałkowego w deskowaniu zgodnie 2 dokumentacją
projektową i niniejszą ST,
- wykonanie badań i pomiarów,
- oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia, stanowiących własność Wykonawcy i usuniecie ich
poza teren budowy.
10. PRZEPISY ZWIĄZANE
10.1.Normy
PN-ISO 6935-1:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie.
IDT-ISO 6935-1:1991
PN-ISO 6935 1/AK:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania.
PN-ISO 6935-2:1998 Stal do zbrojenia betonu.
IDT-ISO 6935-2:1991 Pręty śebrowane.
PN-ISO 6935-2/AK:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty śebrowane. Dodatkowe wymagania.
Poprawki PN-ISO 6935-2/ /AK:1998/Ap1:1999
PN 82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
Poprawki: 1.BI 4/91 poz. 27 2.BI 8/92 poz. 38 Zmiany 1. BI 4/84 poz. 17
PN-S-10042 Obiekty mostowe. Konstrukcje betonowe, śelbetowe i spręŜone. Projektowanie.
PN-B-06251 Roboty betonowe i śelbetowe. Wymagania techniczne.
Zmiany PN-H-84023-06/A1:1996 Stal określonego stosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki.
PN-H-04408 Metale. Technologiczna próba zginania.
PN-EN 10002-1 + AC1:1998 Metale: Próba rozciągania. Metoda badania w temperaturze
otoczenia.
PN-B-03264 Konstrukcje betonowe, śelbetowe i spręŜone. Projektowanie.
10.2. Inne dokumenty i instrukcje
Instrukcje Instytutu Techniki Budowlanej:
- Instrukcja zabezpieczenia przed korozją konstrukcji,
- Warunki wykonania i odbioru robót budowlanych.
27
ST-03
„ROBOTY FUNDAMENTOWE
śELBETOWE”
I
KONSTRUKCJE BETONOWE I śELBETOWE
1. Przedmiot specyfikacji.
PoniŜsza specyfikacja zawiera wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót
betonowych i Ŝelbetowych, które zostaną wykonane w ramach zadania pod nazwą – „Budowa budynku
Ŝłobka trzy-oddziałowego na dz. nr 6/5 obr. 0005 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Huty nr 1”
2. Zakres stosowania specyfikacji.
Niniejsza specyfikacja będzie stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót określonych w pkt 1. Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji obejmują wszystkie
czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie robót Ŝelbetowych.
3. Zakres robót objętych specyfikacją.
W ramach kontraktu przewiduje się wykonanie następujących robót betonowych i Ŝelbetowych:
• Podkłady z ubitych materiałów sypkich na podł. gruntowym - gr. 5cm. pod chudy beton pod ławy .
• Podkłady betonowe na podł. gruntowym - chudy beton pod ławy B-10 - gr.5cm.
• Ławy fundamentowe prostokątne śelbetowe szer. do 0.6 m - beton B-20
• Ściany fundamentowe z bloczków betonowych na zaprawie cementowej
4. Określenia podstawowe.
Określenia podstawowe uŜyte w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi Polskimi Normami i
Ogólną Specyfikacją Techniczną .
5. Ogólne zasady wykonania robót.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z kontraktem i ścisłe przestrzeganie
harmonogramu robót oraz za jakość zastosowanych materiałów i wykonywanych robót budowlanych
za ich zgodność z projektem budowlanym, wymaganiami ST oraz poleceniami INSPEKTORA
NADZORU.
Wykonanie deskowań:
- przed przystąpieniem do wykonania deskowań naleŜy sprawdzić zgodność osi i poziomów oraz
zgodność wymiarów z rysunkami,
- do betonowania w wykopach bez szalunku wymagana jest zgoda INSPEKTORA NADZORU,
- przed ułoŜeniem betonu naleŜy uformować i wygładzić skarpy i dno formy ziemnej oraz ręcznie
usunąć luźną ziemię,
- szalunki naleŜy wykonywać zgodnie z zasadami określonymi w WTWO, rozdz. 5.
- naleŜy je ustawiać w taki sposób, aby docelowo beton spełniał warunki tolerancji co do kształtu,
połoŜenia i wymiarów wymagane w WTWO, rozdz. 5.
- naleŜy dopasowywać połączenia szalunków oraz zapewnić ich wodoszczelność. Ilość połączeń
naleŜy ograniczać do minimum.
- na wszystkich wysuniętych, eksponowanych zewnętrznych naroŜnikach ścian i płyt, deskowania
naleŜy wzmacniać 25mm taśmą stalową
- obudowy, gniazda, okapy, otwory, wnęki oraz dylatacje i połączenia pomiarowe naleŜy kształtować
zgodnie z projektem
- przed połoŜeniem betonu naleŜy wyczyścić deskowanie i podłoŜe zgodnie z WTWO, rozdz.5
- deskowania powinny pozostać na miejscu aŜ do uzyskania przez beton odpowiedniej wytrzymałości
pozwalającej przenieść obciąŜenia od cięŜaru własnego betonu oraz konstrukcji na nim
umieszczonych, moŜliwość ponownego wykorzystania deskowań i szalunków określono w WTWO,
rozdz. 5.
28
5.1. Szalowanie (deskowania).
Drewno do wyrobu szalunków: deski iglaste obrzynane klasy III grubość 25 i 38 mm, bale iglaste
obrzynane klasy II, rury stalowe czarne, gwoździe. W miejscach gdzie jest to potrzebne - metalowe
formy kształtowe (deskowania systemowe drobnowymiarowe).
Łączenie deskowań: złącza usuwalne lub na zatrzaskach metalowych o stałej lub zmiennej długości,
nie posiadające elementów pozostawiających w powierzchni betonu otworów o średnicy większej niŜ
25 mm.
Środek antyprzyczepny: aktywne chemicznie środki zawierające składniki wchodzące w reakcję z
wolnym wapnem znajdującym się w betonie, powodujące wytwarzanie się nierozpuszczalnych w
wodzie substancji, zapobiegających przywieraniu betonu do deskowania.
Środek uŜywany przy demontaŜu deskowań: bezbarwny olej mineralny, nie zawierający kerosenu, o
lepkości od 100 do 110 s (w uniwersalnej skali Saybolta) w temp. 40°C, oraz temperaturze zapłonu w
wyŜszej od 150°C, w otwartych pojemnikach.
5.1.1. Dopuszczalne odchyłki w dokładności wykonania deskowań.
Deskowania powinny być zaprojektowane i wykonane zgodnie z wymaganiami określonymi w
WTWO, Rozdz. 6 oraz wykonane zgodnie z określonymi poniŜej minimalnymi wymaganiami dla prac
wykończeniowych. Niedotrzymanie powyŜszych wymagań będzie podstawą do odmowy przyjęcia
prac betonowych. Odrzucone betony zostaną naprawione lub wymienione na koszt własny
Wykonawcy. Wszelkie naprawy lub wymiana betonów podlegają powyŜszym warunkom i muszą być
zaakceptowane przez INSPEKTORA NADZORU.
5.1.2. Przygotowanie powierzchni deskowań.
Wszystkie powierzchnie deskowań mające wchodzić w kontakt z betonem przed przystąpieniem do
prac opisanych poniŜej powinny zostać gruntownie oczyszczone z pozostałości wcześniejszego
betonu, brudu i innych zanieczyszczeń powierzchniowych. Nie wolno powtórnie uŜywać deskowań o
zniszczonej powierzchni. Z powierzchni kontaktowej deskowań naleŜy usunąć wszelkie złuszczenia
stali i inne pozostałości metali. Przed zainstalowaniem płyty mają być pokryte środkiem
zapobiegającym przywieraniu betonu. Środek ten nie powinien zmieniać barwy betonu i po 30-tu
dniach nie powinien być toksyczny.
5.1.3. Rozbieranie deskowań.
Wykonawca odpowiada za wszystkie uszkodzenia będące skutkiem usuwania deskowań.
Deskowania oraz podpory dla wykonywanych konstrukcji płytowych lub belek powinny pozostać na
miejscu zgodnie z WTWO, Rozdz. 6, do czasu, gdy beton osiągnie wytrzymałość 28-dniową, która
zostanie potwierdzona przez testy cylindryczne lub do czasu zezwolenia na piśmie przez
zarządzającego realizacją umowy. Usuwanie jakichkolwiek podpór w celu ich ponownego
wykorzystania jest niedopuszczalne.
Wszystkie deskowania, elementy usztywniające oraz podpory powinny zostać usunięte. śadne z nich
nie mogą zostać pod tynkiem.
5.2. Zbrojenie.
Ŝebrowana stal zbrojeniowa - zbrojenie główne naleŜy wykonać z Ŝebrowanych skośnie prętów
zbrojeniowych ze stali AIII, 18G2. Musi ona spełniać wymagania norm PN-82/H-93215, PN-B03264:2002.
Elektrody spawalnicze powinny spełniać warunki normy PN-B-03264:2002. Materiały pomocnicze drut do wiązania prętów musi być typu czarnego, o średnicy l,6 mm, miękki. Klocki dystansowe pod
zbrojenie muszą odpowiadać celom, jakim mają słuŜyć.
5.2.1. Przygotowanie zbrojenia.
Stal powinna być dostarczana na budowę wraz z odpowiednimi narzędziami. Powinna ona być
oznaczona metkami dla łatwiejszej identyfikacji. Przed uŜyciem naleŜy ją chronić przed kontaktem z
gruntem. Zbrojenie powinno być składowane na stojakach dla zabezpieczenia przed
zanieczyszczeniami i zachowania kształtu nadanego prętom.
29
5.2.2. Dokumentacja zbrojenia.
Dokumenty dostarczane przez Wykonawcę w trakcie budowy muszą być zgodne z zasadami
podanymi w Ogólnej Specyfikacji Technicznej
Rysunki robocze dostarczone przez Wykonawcę przedstawiające szczegóły gięcia, zestawienia stali i
układ zbrojenia. Na rysunkach przedstawiających sposób układania zbrojenia naleŜy określić
następujące elementy: wymiary, przekroje, odstępy, układ i liczbę prętów oraz połączenia z
oznaczeniami kodowymi pozwalającymi na poprawne ułoŜenie stali zbrojeniowej bez odwoływania się
do szczegółowych rysunków roboczych. Zbrojenie naleŜy przygotowywać zgodnie z normą PN-B03264:2002 oraz WTWO rozdz. 7.
Wszystkie pręty muszą być gięte na zimno.
5.2.3. Układanie stali zbrojeniowej.
a) czyszczenie stali:
Z metalu naleŜy usunąć wszelkie złuszczania hutnicze, tłuszcz, ziemię, oraz inne zanieczyszczenia.
b) zabezpieczenie, odstępy i układanie zbrojenia:
Zgodnie z PN-B-03264:2002, WTWO oraz szczegółami i uwagami podanymi na rysunkach. Jeśli
rysunki nie stanowią inaczej naleŜy stosować następującą otulinę betonową stali zbrojeniowej:
- konstrukcje będące w stałym kontakcie z gruntem - 60 mm
- konstrukcje mające kontakt z gruntem i atmosferą - 50 mm
- ściany konstrukcji zawierających substancje płynne - 50 mm
- konstrukcje nie wystawione na działanie gruntu, atmosfery ani substancji płynnych dla płyt - 40 mm,
dla ściany i belek - 40 mm.
c) połączenia:
Zgodnie z PN-B-03264:2002, WTWO oraz szczegółami i uwagami podanymi na rysunkach.
d) wiązanie Ŝebrowanej stali zbrojeniowej:
Zgodnie z WTWO rozdz. 7.
e) zbrojenie otworów:
JeŜeli na rysunkach nie podano inaczej, na kaŜdym boku otworu (zarówno w pionie jak i w poziomie)
naleŜy umieścić dodatkowe pręty o przekroju równym połowie zbrojenia, jakie byłoby umieszczone w
miejscu gdzie występuje otwór, gdyby go nie było. Oś dodatkowej wiązki prętów musi znajdować się
w odległości 100 mm od krawędzi kaŜdego z boków otworu.
f) spawanie zbrojenia:
Niedozwolone bez uprzedniego zezwolenia INSPEKTORA NADZORU
g) gięcie i formowanie zbrojenia:
Na miejscu budowy nie jest dozwolone, za wyjątkiem przypadków kiedy zachodzi konieczność
przeformowania przygotowanych w warsztacie prętów. Przed kaŜdym przeformowaniem prętów na
miejscu wbudowania naleŜy uzgodnić to z INSPEKTOREM NADZORU.
5.3. Betonowanie.
5.3.1. Składniki mieszanki betonowej.
a) cement:
Do stosowania dopuszczone są tylko cementy podane poniŜej. Nie wolno stosować Ŝadnych
materiałów zamiennych.
- cement hutniczy; marki 25 i 35 zgodnie z normą PN-88/B-30005,
- cement portlandzki, marki 25 i 35 zgodnie z normą PN-88/B-30000.
b) woda:
Czysta woda, nie zawierająca oleju, kwasu, zasad, związków organicznych i innych substancji
zabronionych w normie PN-88/B-32250.
c) kruszywo:
ZałoŜenia ogólne: kruszywo naturalne, wolne od zanieczyszczeń. Kruszywo nie powinno wchodzić w
reakcje chemiczne. Przed uŜyciem powinno być w całości i dokładnie przepłukane. Zawartość
siarczanów powinna być mniejsza od 1%.
Kruszywo drobnoziarniste (0 - 2 mm): Frakcje o uziarnieniu mniejszym niŜ 0,063 mm nie powinny
przekraczać 4%. NaleŜy uŜywać tylko czystego, naturalnego piasku o ostrych krawędziach.
30
Kruszywo grube (2 - 96 mm): NaleŜy uŜywać świru naturalnego, mieszanki świru i łamanego świru,
łamanych kamieni lub mieszanki tych materiałów, zawierającej nie więcej niŜ 15% płaskich bądź
wydłuŜonych ziaren (długość 5 razy większa od szerokości). Frakcje o uziarnieniu mniejszym niŜ
0,063 mm nie powinny przekraczać 2%.
Mrozoodporność kruszywa: Ubytek masy nie powinien przekraczać 5%.
d) domieszki do betonu:
W miarę potrzeby, w uzasadnionych przypadkach, dopuszcza się stosowanie domieszek, środków i
dodatków do betonu: uplastyczniających, opóźniających lub przyspieszających twardnienie betonu,
uszczelniających i przeciwmrozowych, środków do pielęgnacji betonu. Wszystkie domieszki do
betonów naleŜy stosować zgodnie z zaleceniami laboratorium. Domieszki powinny spełniać
wymagania sprecyzowane w WTWO rozdział 6 punkt 6.4.1.4. Od producenta naleŜy uzyskać
gwarancje zgodności z powyŜszymi wymaganiami. Domieszki powinny być zatwierdzane przez
INSPEKTORA NADZORU.
Warunkiem dopuszczenia do stosowania domieszki jest przedstawienie zarówno przez dostawcę jak i
laboratorium dokumentacji potwierdzającej zachowanie wymaganych parametrów oraz pozostałych
wymagań przez betony, w których zastosowano domieszkę.
5.3.2. Wymagany skład mieszanki (dane ogólne):
Przed rozpoczęciem jakichkolwiek prac betonowych, wykonawca powinien przedstawić projektowany
skład mieszanki betonowej, dostarczony przez autoryzowane, niezaleŜne laboratorium i podpisany
przez uprawnionego inŜyniera budownictwa. Potwierdzone kopie dokumentacji badań wszystkich
próbek mieszanek, przeprowadzonych przez laboratorium, powinny zostać przesłane dla
INSPEKTORA NADZORU.
Nie wolno układać mieszanki betonowej przed zatwierdzeniem jej przez INSPEKTORA NADZORU.
Producent betonu powinien dostarczyć atest stwierdzając, Ŝe stosowane przez niego z aktualnej
dostawy materiały: cement, domieszki, kruszywa i woda spełniają wszystkie wyŜej wymienione
wymagania, oraz Ŝe stosowany przez niego projekt mieszanki, wykorzystujący te składniki, spełnia
wszystkie warunki specyfikacji, co do wytrzymałości, gęstości, urabialności i trwałości. Taki atest musi
być przedstawiony do wiadomości Inspektora Nadzoru, dla porównania z wynikami badań mieszanki
wykonanymi przez niezaleŜne laboratorium. Dokumentacja przedstawiona przez Wykonawcę
powinna być kompletna i zawierać wystarczający dowód, Ŝe dotyczy bieŜącej produkcji wytwórni.
5.3.3. Projekt mieszanki betonowej dla betonów konstrukcyjnych:
Projektowana 28-dniowa wytrzymałość betonu powinna wynosić 20 MPa jeśli w rysunkach i
specyfikacji nie zaleca się inaczej. Maksymalne ziarna kruszywa nie powinny przekraczać 63 mm,
jeśli w rysunkach i specyfikacji nie zaleca się inaczej lub jeśli zmianę zaakceptuje INSPEKTOR
NADZORU
Maksymalny stosunek W/C powinien wynosić 0,60 w proporcjach wagowych, chyba Ŝe INSPEKTOR
NADZORU wyda inne pisemne instrukcje.
Maksymalna zawartość cementu w elementach masywnych powinna wynosić 320 kg/m3.
Zawartość całkowita powietrza 2-4%. Opad betonu dla fundamentów – 70 - 80 mm, dla ścian, płyt i
belek –50 - 75 mm, dla słupów i elementów o cienkim przekroju – 65 - 75 mm. NaleŜy sprawdzić czy
wyniki badań mieszanki betonowej są zgodne z wynikami testów opadu betonu. W celu ułatwienia
układania mieszanki moŜna zwiększyć opad mieszanki betonowej, ale tylko przy pomocy dodatków
plastyfikujących, a nie przez dodawanie wody.
\
5.3.4. Produkcja betonu i ustalanie składu mieszanki betonowej:
Beton musi być dostarczany z profesjonalnych wytwórni betonu znajdujących się w pobliŜu budowy.
Ze względu na szczególne warunki wykonania robót nie dopuszcza się przygotowywania mieszanki
na miejscu budowy.
5.3.5. Skład mieszanki do betonowania fundamentów:
31
Projektowana wytrzymałość 28-dniowa powinna wynosić 15 MPa. Maksymalny rozmiar ziaren
kruszywa powinien wynosić 63 mm. Minimalna zawartość cementu na 1 m3 powinna wynosić 180 kg.
5.3.6. Atesty:
Do kaŜdej partii betonu, przed jej wykorzystaniem na budowie, naleŜy dostarczyć metrykę dostawy
zawierającą informacje zgodne z wymaganiami określonymi w WTWO, Rozdz. 6 oraz wymaganiami
stawianymi przez INSPEKTORA NADZORU.
5.3.7. Badania materiałów i mieszanki:
Powinno być zgodne z WTWO, Rozdz. 6 i pozostałymi wymaganiami określonymi powyŜej,
dotyczącymi ustalania składu mieszanki betonowej, przeprowadzania testów oraz kontroli jakości.
5.3.8. Układanie mieszanki betonowej
Na co najmniej 2 dni przed przystąpieniem do układania mieszanki betonowej naleŜy powiadomić o
tym INSPEKTORA NADZORU, w celu sprawdzenia deskowań, zbrojeń, otworów i innych elementów
mających się znajdować w betonie. Układanie mieszanki betonowej powinno przebiegać zgodnie z
zaleceniami przedstawionymi w WTWO, Rozdz. 6, a takŜe zaleceniami przedstawionymi w niniejszym
opracowaniu.
Mieszankę betonową naleŜy układać bezzwłocznie po opuszczeniu betoniarki, nie dopuszczając do
jej segregacji lub utraty składników oraz rozpryskiwania się mieszanki o deskowania i stal
zbrojeniową, w warstwach o grubości nie większej niŜ 450 mm. Podczas układania mieszanki
betonowej nie dopuszcza się stosowania rur i innych urządzeń wykonanych z aluminium. Przed
przystąpieniem do betonowania naleŜy usunąć z podłoŜa gruz i inne zanieczyszczenia. Kruszywo lub
piasek będący podkładem pod mieszankę betonową naleŜy nawilŜyć. Przed ułoŜeniem betonu
wszystkie drewniane deskowania naleŜy posmarować olejem mineralnym. Rozmieszczenie zbrojenia
powinno być sprawdzone i zatwierdzone przez zarządzającego realizacją umowy przed ułoŜeniem
betonu.
5.3.9. Podawanie betonu przy pomocy pompy
Pompowanie betonu dopuszcza się tylko za zgodą INSPEKTORA NADZORU. JeŜeli w jego opinii
pompowanie betonu nie da odpowiednich efektów końcowych, wykonawca powinien przeprowadzić
betonowanie przy UŜyciu metod konwencjonalnych.
5.3.10. Sprzęt niezbędny do układania betonu przy pomocy pompy:
Wykonawca powinien dysponować na miejscu, podczas betonowania gotową do pracy pompą,
transporterem, dźwigiem i pojemnikiem do betonowania lub innym systemem zaaprobowanym przez
INSPEKTORA NADZORU pozwalającym na odpowiednie rozłoŜenie betonowania w czasie i
uniknięcie powstawania niepoŜądanych szwów roboczych w przypadku uszkodzenia UŜywanego
sprzętu. Minimalna średnica przewodu tłocznego 100 mm. Jeśli sprzęt potrzebny do betonowania lub
przewody w opinii INSPEKTORA NADZORU nie funkcjonują prawidłowo, naleŜy je wymienić. Do
betonowania nie wolno UŜywać przewodów aluminiowych. Kontrola jakości pompowanego betonu na
miejscu budowy: próbki betonu na opad i do prób cylindrycznych mają być pobierane podczas
betonowania na końcu kaŜdej partii.
5.3.11. Zagęszczanie betonu
Beton będzie zagęszczany przy UŜyciu wibratorów wgłębnych pracujących z minimalną
częstotliwością 8000 o/min i odpowiednią do zagęszczenia betonowanej sekcji amplitudą. Przed
rozpoczęciem betonowania na miejscu budowy powinny znajdować się co najmniej 3 gotowe do
pracy wibratory. Sposoby wibrowania oraz potrzebny sprzęt powinny spełniać załoŜenia
przedstawione w WTWO, Rozdz. 6. W celu zapewnienia odpowiedniej jakości zagęszczenia
pracownik obsługujący wibrator musi mieć moŜliwość obserwacji wibrowanego betonu lub
wykonawca powinien wyznaczyć dodatkową osobę odpowiedzialną za obserwację betonu podczas
wibrowania.
5.3.12. Betonowanie przy wysokich temperaturach.
32
Przygotowanie kruszywa, wody oraz innych składników mieszanki betonowej powinno odbywać się
zgodnie z wymaganiami podanymi w WTWO, Rozdz. 6. NaleŜy zastosować specjalne metody
pielęgnacji betonu oraz domieszki opisane w innych rozdziałach niniejszej specyfikacji, nawet jeśli nie
są one wymagane w WTWO, Rozdz. 6. Domieszki redukujące zawartość wody oraz opóźniające
wiązanie betonu w celu zapewnienia urabialności betonu i uniknięcia nierówności powierzchni po
pracach wykończeniowych mają być stosowane w ilościach zgodnych z zaleceniami producenta.
Nie naleŜy dopuszczać do przekroczenia przez mieszankę podczas betonowania temperatury
wyŜszej od 30°C. W celu unikni ęcia podwyŜszenia temperatury betonu naleŜy przed zmieszaniem
schłodzić składniki mieszanki.
5.3.13. Betonowanie przy niskich temperaturach.
Mieszankę betonową naleŜy układać i zabezpieczać zgodnie z wymaganiami podanymi w WTWO,
Rozdz. 6.
Mieszanki nie wolno układać na zamarzniętej ziemi, lodzie, oblodzonych lub oszronionych
deskowaniach.
Nie wolno układać mieszanki w temperaturze zewnętrznej niŜszej Iub równej 4°C bez specjalnego
zabezpieczenia zaaprobowanego przez zarządzającego realizacją umowy.
Beton zniszczony przez przemarznięcie musi być usunięty i zastąpiony nowym na koszt wykonawcy.
5.3.14. Łączenie ze starym betonem.
Powierzchnię starego betonu naleŜy skuć i oczyścić aŜ do odsłonięcia kruszywa. Powierzchnie
kontaktowe naleŜy pokryć środkiem wiąŜącym, którego typ musi być zaakceptowany przez
INSPEKTORA NADZORU.
Metody przygotowania zaprawy i środka wiąŜącego powinny spełniać pisemne instrukcje i zalecenia
producenta oraz odpowiadać szczególnym warunkom określonym w projekcie. Wymaga się od
producenta środków wiąŜących dostarczenia na piśmie instrukcji stosowania.
5.3.15. Drobne naprawy.
Wszystkie uszkodzenia wykonanych betonów niezaleŜnie od tego czy są eksponowane, czy nie
powinny być naprawiane zgodnie z zaleceniami niniejszego działu.
Przed przystąpieniem do napraw wykonawca jest zobowiązany uzyskać (poza określonymi
wyjątkami) zgodę INSPEKTORA NADZORU zarządzającego realizacją umowy, co do sposobu
wykonywania mieszanki przeznaczonej do napraw. Przed przystąpieniem do betonowania
Wykonawca powinien przedstawić zarządzającemu realizacją umowy do akceptacji próbki mieszanki
w stanie płynnym. Powierzchnia zewnętrzna uzupełnień betonu powinna być zgodna co do koloru i
faktury ze stykającymi się z nią powierzchniami betonu.
Przerwy robocze za wyjątkiem miejsc występowania uszczelnień powinny być wypełnione
bezskurczową niemetaliczną zaprawą. Kolor zaprawy powinien być dopasowany do przylegającego
betonu.
Powierzchnia uszkodzeń i cały wadliwy beton ma być usunięty aŜ do odsłonięcia zdrowego betonu. W
przypadku konieczności skuwania, krawędzie skucia mają być prostopadłe do powierzchni betonu.
Nie dopuszcza się ostrych krawędzi. Powierzchnia uszkodzeń ma być wypełniona niemetaliczną
bezskurczową zaprawą. Przed rozpoczęciem napraw i zamówieniem materiałów naleŜy określić
technikę naprawy, gdyŜ niektóre środki wiąŜące nie nadają się do naprawy powierzchni pionowych.
Wykonawca powinien ją przedstawić, przekonsultować z przedstawicielem producenta środków
wiąŜących i zaprawy bezskurczowej oraz uzyskać pisemne instrukcje co do sposobu naprawy
uszkodzeń i przedstawić je do akceptacji przed przystąpieniem do prac do INSPEKTORA
NADZORU.
5.3.16. Prace wykończeniowe.
Normalne wykończenie ścian - natychmiast po usunięciu deskowań naleŜy uzupełnić braki i skuć
wszystkie nierówności powierzchni, a wstawki betonu mają być poddane pielęgnacji.
33
W celu uzyskania wyrównanej powierzchni ściany muszą być wypełnione wszystkie ubytki oraz ślady
po deskowaniu.
Gładkie wykończenia powierzchni - natychmiast po usunięciu deskowań i naprawie powierzchni,
naleŜy ją przetrzeć średnio ziarnistym kamieniem karborundowym i cementem lub zaprawą murarską
z drobnym piaskiem. Kontynuować tarcie aŜ do usunięcia nieregularności i uzyskania jednolitej
powierzchni. Przetrzeć drobnoziarnistym kamieniem karborundowym i wodą aŜ do uzyskania gładkiej
powierzchni. Po wyschnięciu, w celu usunięcia pyłu i kurzu, przetrzeć ścianę tkaniną jutową.
Powierzchnia betonu powinna być wykończona w sposób gwarantujący uzyskanie gładkiej
powierzchni nadającej się do malowania.
Wygładzanie powierzchni - packą drewnianą, kielnią drewnianą, itp. Wykańczać szczotką dla
otrzymania powierzchni bezpoślizgowej. Wystające krawędzie wykończyć kątownikami stalowymi.
Wykończenia płyt i podłóg - płyty i podłogi mają być dokładnie zagęszczone przy pomocy wibrowania.
Wykończenie, do osiągnięcia odpowiedniego wyrównania, powinno być wykonane po całkowitym
rozprowadzeniu i usunięciu nadmiaru wody, ale jeszcze dla betonu znajdującego się w stanie
plastycznym.
Wyrównanie powierzchni powinno zostać sprawdzone przez przyłoŜenie 3-metrowej przykładnicy. W
przypadku stwierdzenia jakichkolwiek zagłębień naleŜy je natychmiast wypełnić świeŜo zarobionym
betonem, wyrównać, zagęścić i ponownie poddać pracom wykończeniowym.
Ochrona betonów po wykonaniu prac wykończeniowych - betony po wykonaniu prac
wykończeniowych powinny być chronione przed zniszczeniem fizycznym a przypadku jego
wystąpienia naprawione. Powinny być takŜe chronione przed działaniem chemikaliów, środków i
materiałów metalowych oraz innych środków powodujących zabrudzenie.
5.3.17. Dopuszczalne odchyłki w dokładności wykonania elementów.
Płaskie powierzchnie pionowe i poziome ścian powinny być wyrównane w przypadku wystąpienia na
ich powierzchni wgłębień, które nie powinny być większe niŜ:
- 2 mm niezaleŜnie od miejsca i kierunku jeśli przykładnica długości 1 m połoŜona jest na najwyŜszym
punkcie,
- 5 mm niezaleŜnie od miejsca i kierunku jeśli 3 m przykładnica połoŜona jest na najwyŜszym punkcie,
- 10 mm na całej wysokości ściany.
Dopuszczalne odchyłki w załoŜonej grubości ściany nie powinny przekraczać 5 mm. Wszelkie defekty
wykonania ścian powinny zostać naprawione zgodnie z zasadami określonymi w punkcie „Prace
wykończeniowe”.
Płaskie powierzchnie płyt powinny odpowiadać następującym wymaganiom, co do tolerancji:
- nierówności powierzchni płyt nie powinny przekraczać 5 mm niezaleŜnie od miejsca i kierunku.
Sprawdzenia dokonuje się przykładnicą 3 m długości połoŜoną na najwyŜszym punkcie.
- wzniesienia na wykończonej płycie powinny się mieścić w zakresie 10 mm tolerancji za wyjątkiem
płyt zaprojektowanych i opisanych jako płyty mające gwarantować odpływ do rynien podłogowych lub
kanałów, które powinny dobrze spełniać swoje zadanie, pomijając tolerancje.
Wykonawca jest całkowicie odpowiedzialny za odpowiednie funkcjonowanie ukończonej budowli.
Spadki naleŜy poprawić, jeśli jest to konieczne dla uzyskania całkowitego odpływu. Odchyłki w
grubościach płyt nie powinny być większe niŜ 5 mm i powinny spełniać określone powyŜej
wymagania.
5.3.18. Pielęgnacja betonu.
Pielęgnacja betonu powinna polegać na utrzymywaniu betonu w stanie ciągłej wilgotności w ciągu:
- 7 dni w przypadku UŜycia cementu portlandzkiego,
- 14 dni w przypadku UŜycia cementu hutniczego.
Wybór metody pielęgnacji betonu zaleŜy od opinii INSPEKTORA NADZORU.
W przypadku, gdy przewidziane jest pokrycie powierzchni powłokami, farbą, materiałami
cementowymi lub innymi materiałami wykończeniowymi, naleŜy przed zastosowaniem specyfików do
34
pielęgnacji betonu upewnić się czy są one zgodne z przewidywanym pokryciem. W przypadku
wystąpienia jakichkolwiek wątpliwości naleŜy do pielęgnacji uŜywać tylko wody.
W przypadku ścian przez cały czas gdy beton podlega pielęgnacji, deskowania ścian powinny
pozostawać na miejscu, w celu zmniejszenia odpływu wody i wysychania betonu. Środek do
pielęgnacji betonu (jeśli jest dopuszczony) powinien być stosowany zaraz po usunięciu deskowań.
Powierzchnie eksponowane powinny być cały czas zraszane.
W trakcie pielęgnacji betonu w płytach i wieńcach naleŜy:
- chronić powierzchnię przez przykrywanie matami lub przykryciami z materiałów wełnianych
utrzymywanych w ciągłej wilgotności,
- przykrywać 25 mm warstwą mokrego piasku, ziemi, lub trocin i utrzymywać w wilgotności,
- stale zraszać eksponowaną powierzchnię,
- jeśli dodatkowe wykończenie płyt nie będzie wykluczało obecności środka, stosować środek
pielęgnacyjny.
Wykonawca będzie odpowiedzialny za zgodność zastosowanych środków z materiałami
uszczelniającymi lub innymi, które będą stosowane w przyszłości.
W przypadku zastosowania innych metod pozwalających utrzymać wymaganą stałą wilgotność na
całej powierzchni płyt Wykonawca powinien określić ją i przedstawić do zatwierdzenia
INSPEKTOROWI NADZORU
Pielęgnacja i ochrona betonu przy chłodnej pogodzie powinna przebiegać zgodnie z WTWO, Rozdz.
Beton zniszczony przez działanie zimna powinien zostać naprawiony lub wymieniony.
6. Materiały.
Wg projektu budowlanego.
7. Sprzęt.
Skrzynia do zaprawy, wiadra, kielnie murarskie, czerpak blaszany, poziomice, szczotki stalowe,
pędzle, (sprzęt prosty), betoniarka elektryczna, spawarki, gwintownice, rusztowania systemowe,
wciągniki, śuraw samojezdny (sprzęt specjalistyczny).
8. Transport.
Samochód cięŜarowy, rozładunek ręczny, dźwig pionowy, transport ręczny
Transport materiałów - mieszankę betonową i wszystkie materiały niezbędne do wykonanie
elementów wchodzących w skład robót betonowych moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu
zaakceptowanymi przez zarządzającego realizacją kontraktu. Do transportu mieszanki betonowej i
cementu luzem naleŜy stosować specjalistyczne pojazdy do tego przystosowane.
Załadunek, transport i rozładunek materiałów naleŜy przeprowadzić zgodnie z przepisami BIOZ i
przepisami o ruchu drogowym.
Czas transportu gotowej mieszanki betonowej - beton powinien być dostarczony i wbudowany w
ciągu 1 godziny po wyprodukowaniu, przetransportowany przy UŜyciu samochodów-betoniarek.
UŜycie domieszek redukujących ilość wody oraz opóźniających wiązanie moŜe zmienić wymieniony
powyŜej czas.
UŜycie jakichkolwiek domieszek wymaga akceptacji wytwórcy betonu i INSPEKTORA NADZORU.
9. Kontrola jakości.
Badania składników betonu powinny być wykonane przed przystąpieniem do przygotowania
mieszanki betonowej i prowadzone systematycznie przez cały czas trwania robót betonowych.
Podczas robot betonowych naleŜy przeprowadzać systematyczną kontrolę dla bieŜącego ustalania:
- jakości składników betonu oraz prawidłowości ich składowania,
- dozowania składników mieszanki betonowej,
- jakość mieszanki betonowej w czasie transportu, układania i zagęszczania,
- cech wytrzymałościowych betonu,
- prawidłowości przebiegu twardnienia betonu, terminów rozdeskowania oraz częściowego lub
całkowitego obciąŜenia konstrukcji.
Kontrola betonu powinna obejmować sprawdzenie wszystkich cech technicznych podanych w
niniejszych warunkach oraz zawartych w dokumentacji projektowej. Kontrola jakości betonu w
35
konstrukcji moŜe być przeprowadzona za pomocą sprawdzonych metod fizycznych, akustycznych,
radiometrycznych lub innych, po uzgodnieniu z Inspektorem nadzoru. W przemysłowych i
przeciętnych warunkach wykonania betonu zakres kontroli powinien obejmować wszystkie wymagane
normami państwowymi właściwości betonu. JeŜeli beton poddawany jest specjalnym zabiegom
technologicznym, naleŜy opracować plan kontroli jakości dostosowany do wymagań technologii
produkcji. W planie kontroli powinny być uwzględnione badania przewidziane normą państwową i
warunkami określonymi WTWO rozdz. 6 oraz ewentualnie inne badanie konieczne do potwierdzenia
prawidłowości przebiegu zabiegów technologicznych. Dokumentacja techniczna kontroli jakości
powinna zawierać wszystkie wyniki badań betonu przewidzianych planem.
Kontrola jakości składników betonu Cement:
Dla kaŜdej partii cementu naleŜy przeprowadzać badania czasu wiązania, stałości objętości i
wytrzymałości na ściskanie. Cement nie musi być badany, z wyjątkiem ww. cech, jeŜeli jest
przechowywany zgodnie z wymaganiami norm państwowych, a jego jakość została potwierdzona
przy dostawie przez cementownię.
W pozostałych przypadkach są wymagane badania kontrolne cementu przed UŜyciem go do
wykonania betonu przez sprawdzenie zgodności cech fizycznych i wytrzymałościowych z
wymaganiami odpowiednich norm.
Sprawdzenie jakości cementu moŜe być przeprowadzone przez badanie wytrzymałości betonu
wykonanego z tego cementu.
Kruszywo:
Dla kaŜdej dostarczonej partii powinna być przeprowadzona kontrola w zakresie badań niepełnych wg
PN- 86/B-06712 obejmującym oznaczenia:
składu ziarnowego, kształtu ziaren, zawartości pyłów mineralnych i zawartości zanieczyszczeń
obcych.
W przypadku, gdy badania wykaŜą niezgodność właściwości danego kruszywa z wymaganiami norm,
uŜycie takiego kruszywa jest niedopuszczalne. BieŜące badania kruszywa (np. określenie aktualnej
wilgotności, zawartości kruszywa drobnego lub grubego) naleŜy przeprowadzać w celu ewentualnej
korekty zaprojektowanego składu betonu.
Badanie wody do celów budowlanych naleŜy przeprowadzać zgodnie z wymaganiami norm
państwowych.
Domieszki:
KaŜda partia domieszek lub dodatków powinna mieć zaświadczenie o jakości wystawione przez
producenta. Domieszki do betonu naleŜy sprawdzić przed UŜyciem na zgodność z odpowiednimi
normami, a ponadto barwę, stany skupienia (płyn, proszek, pasta), termin waŜności.
Kontrola procesu wykonania betonuWykonywanie mieszanki betonowej powinno być kontrolowane na bieŜąco. W przypadkach, gdy
beton poddawany jest specjalnym procesom technologicznym, powinna być prowadzona kontrola
przebiegu tych procesów.
Kontroli powinny podlegać parametry, od których zaleŜy jakość betonu a szczególnie:
- temperatura betonu dojrzewającego w warunkach innych niŜ naturalne lub w warunkach obniŜonej
temperatury,
- ciśnienie – w przypadku prasowania mieszanki betonowej,
- podciśnienie – przy odwadnianiu próŜniowym,
- inne wielkości, których kontrolowanie przewidują wymagania technologiczne.
Kontrola jakości mieszaki betonowej:
Konsystencja i urabialność mieszanki betonowej powinna być sprawdzana z częstotliwością nie
mniejszą niŜ 2 razy na kaŜdą zmianę roboczą. Konsystencji mieszanki betonowej moŜna nie
sprawdzać bezpośrednio po jej zagęszczeniu, gdy wyrób lub element betonowy lub Ŝelbetowy jest
rozformowany. RóŜnica pomiędzy przyjętą konsystencją mieszanki a konsystencją kontrolowaną w
chwili układania mieszanki nie powinna być większa niŜ:
± 1,0 cm wg stoŜka opadowego – dla konsystencji plastycznej,
± 2,0 cm wg stoŜka opadowego – dla konsystencji półciekłej i ciekłej,
± 20% ustalonej wartości wskaźnika Ve-Be – dla konsystencji gęsto plastycznej i wilgotnej.
36
Urabialność powinna być formowana w rzeczywistych lub zbliŜonych do nich warunkach
betonowania.
W wyniku prawidłowo dobranej urabialności powinno się uzyskać zagęszczoną mieszankę betonową
o wymaganej szczelności. Miarą tej szczelności jest porowatość zagęszczonej mieszanki .
Kontrola wytrzymałości betonu na ściskanie:
Ocenie podlegają wszystkie wyniki badania wytrzymałości na ściskanie fc,cube, próbek pobranych z
danej partii betonu przy stanowisku betonowania. Próbki pobiera się losowo, po jednej, równomiernie
w okresie betonowania, a następnie przechowuje, przygotowuje i bada zgodnie z normą. JeŜeli w
normie lub dokumentacji technicznej nie jest określony termin, po którym beton powinien uzyskać
wymaganą wytrzymałość, to naleŜy ją sprawdzić po 28 dniach.
Dokumentacja z kontroli jakości betonu:
Dla kaŜdej partii betonu powinno być wystawione przez producenta zaświadczenie o jakości betonu.
NajdłuŜszy okres na wystawienie zaświadczenia o jakości nie moŜe być dłuŜszy niŜ 3 miesiące, licząc
od daty rozpoczęcia produkcji betonu zaliczanego do danej partii. Zaświadczenie o jakości powinno
zawierać następujące dane: charakterystykę betonu (klasę), cechy fizyczne, wyniki badań kontrolnych
wytrzymałości betonu na ściskanie fc,cube, wyniki badań dodatkowych (nasiąkliwość, mrozoodporność,
wodoszczelność), okres, w którym wyprodukowano daną partię betonu. Dokumentacja kontroli betonu
powinna w sposób ścisły odzwierciedlać jakość i ilość uŜytych składników oraz sposób i warunki
wykonania, twardnienia, a takŜe rzeczywiste cechy betonu znajdującego się w konstrukcji.
Kontroli jakości podlega sprawdzenie prawidłowości wykonania konstrukcji Ŝelbetowej i elementów
betonowych, materiałów, zaleceń technologicznych i zgodności z projektem.
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełną kontrolę robót i jakości materiałów prowadzoną zgodnie z
programem zapewnienia jakości omówionym w pkt… Wykonawca zapewni odpowiedni system
kontroli, włączając personel, laboratorium, sprzęt, zaopatrzenie i wszelkie urządzenia niezbędne do
pobierania próbek i badania materiałów oraz jakości wykonania robót.
Przed zatwierdzeniem programu zapewnienia jakości INSPEKTORA NADZORU moŜe zaŜądać od
Wykonawcy przeprowadzenia badań w celu potwierdzenia, Ŝe poziom ich wykonania jest
zadowalający.
Wykonawca jest zobowiązany prowadzić pomiary i badania materiałów oraz robót budowlanych z
częstotliwością zapewniającą stwierdzenie, Ŝe roboty wykonano zgodnie z wymaganiami zawartymi w
projekcie budowlanym i SST. Minimalne wymagania co do zakresu badań i częstotliwości określają
SST, normy i wytyczne. W przypadku, gdy brak jest wyraźnych przepisów INSPEKTOR NADZORU
ustali zakres kontroli konieczny do zapewnienia prawidłowego wykonywania robot zgodnie z
kontraktem.
Wykonawca dostarczy INSPEKTOROWI NADZORU umowy i świadectwa stwierdzające, Ŝe
wszystkie stosowane materiały, urządzenia i sprzęt badawczy posiadają waŜną legalizację, zostały
prawidłowo wykalibrowane i odpowiadają wymaganiom norm określających procedury badań.
10. Jednostka obmiaru.
m3 – objętość ław, wieńców, płyt Ŝelbetowych,
t – zbrojenie
11. Odbiór robót.
Po obmiarach i po sprawdzeniu zapisów w dzienniku budowy następuje odbiór końcowy, po
przeprowadzeniu odbiorów częściowych. Dokumentacja przedstawiana przez Wykonawcę w trakcie
budowy musi być zgodna z zasadami podanymi w SST. Dodatkowo wykonawca dostarczać będzie
następujące informacje:
- harmonogram i kolejność prac betonowych,
- rysunki robocze wymagane przez zarządzającego realizacją kontraktu,
- skład mieszanki betonowej i granulację kruszywa,
- świadectwa jakości przedstawione przez producenta wyszczególnione w dalszej części
opracowania,
- zalecenia i instrukcje dostarczane przez producentów, wyszczególnione w dalszej części
opracowania.
37
12. Podstawa płatności.
Zgodnie z kontraktem.
13. Przepisy związane.
Polskie Normy.
Deskowanie – dodatkowe warunki.
Wymagania ogólne
1. Konstrukcja podtrzymujące deskowanie do betonu powinno być wykonane zgodnie z projektem w
taki sposób, aby mogło przenosić obciąŜenia wywołane:
• masą własną oraz masą sprzętu do robót betonowych (np. taczki, wózki, wibratory),
• masą układanej mieszanki betonowej, z uwzględnieniem obciąŜeń dynamicznych od rzucanej lub
opuszczanej mieszanki, jak teŜ parcia mieszanki w trakcie jej zagęszczania,
• masą zbrojenia konstrukcji,
• masą robotników zatrudnionych przy robotach betonowych i śelbetowych.
2. Wykonane deskowanie nie powinno odkształcać się pod działaniem obciąŜeń omówionych w p. 1.
Rusztowanie powinno zachowywać sztywność oraz niezmienność konstrukcji zarówno w trakcie
betonowania, jak i dojrzewania mieszanki betonowej.
3. Deskowania, w których będzie układana mieszanka betonowa, powinny być szczelne i
zabezpieczone
przed wyciekaniem zaprawy cementowej z mieszanki.
4. Prawidłowość wykonania deskowań i rusztowań naleŜy dokładnie sprawdzić z dokumentacją
techniczną oraz potwierdzić jego zgodność z wymaganiami technicznymi. Dopuszczenie rusztowania
do uŜytkowania powinno być potwierdzone zapisem inspektora nadzoru technicznego w dzienniku
budowy.
5. Dopuszczalne odchyłki wymiarowe deskowania nie mogą odbiegać od podanych w polskiej normie.
Rodzaje deskowań
1. Deskowania indywidualne (tradycyjne) z drewna lub z częściowym UŜyciem materiałów
drewnopochodnych i innych wykonane na miejscu robót betonowych lub śelbetowych powinno być
stosowane w przypadkach konieczności technicznej lub celowości gospodarczej.
2. Deskowanie systemowe inwentaryzowanych wykonywane z stypizowanych elementów (płyt)
łączonych odpowiednimi ściągami z ustawianiem rozstawu za pomocą rozpórek.
3. Konstrukcje deskowania powinny być zgodne z projektem i ogólnymi wymaganiami.
Rozbiórka deskowania
1. Usunięcie deskowania konstrukcji betonowej lub śelbetowej moŜe nastąpić, gdy beton osiągnie
wymaganą projektem wytrzymałość, stwierdzoną na próbkach przechowywanych w warunkach
zbliŜonych do warunków dojrzewania betonu w konstrukcji lub stwierdzoną nieniszczącymi metodami
badań.
2. Usuwanie deskowania powinno być przeprowadzane w sposób wykluczający uszkodzenie
powierzchni rozdeskowanych konstrukcji oraz elementów deskowań.
3. Płyty deskowań usuwane za pomocą urządzeń podnośnikowych powinny być przed ich
podniesieniem oddzielone od betonu. Usuwanie deskowania przestawnego konstrukcji bardziej
skomplikowanych powinno być przeprowadzone w sposób podany w instrukcji roboczej lub w
projekcie deskowania.
4. NiezaleŜnie od rodzaju deskowań, przy ich usuwaniu naleŜy przestrzegać następujących zasad:
a. usunięcie bocznych elementów deskowania nie przenoszących obciąŜenia od cięŜaru konstrukcji
dopuszcza się po osiągnięciu przez beton wytrzymałości zapewniającej nie uszkodzenie powierzchni
oraz krawędzi elementów, jeŜeli projekt nie zawiera innych wytycznych w tym zakresie,
b. usunięcie nośnego deskowania konstrukcji śelbetowych dopuszcza się po osiągnięciu przez beton
pełnej wytrzymałości.
c. deskowania inwentaryzowane po zdemontowaniu naleŜy oczyścić z resztek zaprawy, sprawdzić
starannie, czy nie wymagają naprawy lub wymiany uszkodzonych elementów, pokryć środkami
zmniejszającymi przyczepność betonu,
d. rozbiórkę deskowań tradycyjnych naleŜy przeprowadzać ostroŜnie, aby nie niszczyć materiału;
materiał uzyskany z rozbiórki naleŜy oczyścić z gwoździ i zaprawy, posegregować i przygotować do
ponownego wykorzystania.
38
Zbrojenie – szczególne warunki.
Ogólne zasady montaŜu
1. Ustawianie lub układanie elementów zbrojenia powinno być wykonywane według przygotowanych
schematów zapewniających kolejność robót, przy której wcześniej ułoŜone elementy będą
umoŜliwiały dalszy montaŜ zbrojenia.
2. Nie naleŜy podwieszać i mocować do zbrojenia deskowań, pomostów transportowych, urządzeń
wytwórczych i montaŜowych.
3. Zbrojenie naleŜy układać po sprawdzeniu i odbiorze deskowań.
4. Zbrojenie powinno być trwale usytuowane w deskowaniu w sposób zabezpieczający od uszkodzeń
i przemieszczeń podczas podawania materiału i zagęszczania mieszanki betonowej.
5. Pręty, siatki i szkielety naleŜy układać w deskowaniu tak, aby grubość otuliny betonu odpowiadała
wartościom podanym w projekcie lub - w przypadku braku w projekcie według polskich norm.
MontaŜ zbrojenia z pojedynczych prętów
1. MontaŜ zbrojenia z pojedynczych prętów powinien być dokonywany bezpośrednio w deskowaniu.
2. Zbrojenie płyt prętami pojedynczymi powinno być układane według rozstawienia prętów
oznaczonego w projekcie.
3. MontaŜ zbrojenia z prętów pojedynczych w belkach i słupach moŜna wykonać bezpośrednio w
deskowaniu pod warunkiem zapewnienia odpowiedniego dostępu w czasie robót zbrojarskich.
4. Łączenie poszczególnych prętów zbrojenia między sobą powinno odpowiadać wymaganiom
podanym w polskiej normie.
MontaŜ zbrojenia z siatek zgrzewanych i szkieletów płaskich
1. MontaŜ zbrojenia z siatek zgrzewanych i szkieletów płaskich naleŜy wykonywać dokładnie według
rysunków roboczych elementów. Poszczególne siatki i szkielety powinny być usytuowane zgodnie z
projektem.
2. Przy montaŜu zbrojenia płyt siatkami zgrzewanymi naleŜy zwrócić szczególną uwagę na
usytuowanie prętów nośnych i rozdzielczych w sposób zapewniający projektowaną wysokość
uŜytkową płyty.
Obrócenie siatki, czyli zmiana połoŜenia prętów rozdzielczych i głównych, moŜe bowiem spowodować
zmniejszenie nośności elementu oraz znaczne przesunięcie pionowe zbrojenia w stykach siatek.
3. Na długości styków i na długości zakotwienia siatek i szkieletów płaskich powinien znajdować się
co najmniej jeden pręt poprzeczny lub rozdzielczy.
MontaŜ zbrojenia ze szkieletów przestrzennych
1. Szkielety przestrzenne konstruuje się ze szkieletów płaskich, siatek i prętów łączących za pomocą
zgrzewania punktowego lub spawania łukowego.
2. Elementy zaleca się projektować i wykonywać bez połączeń na zakład prętów nośnych szkieletów.
Konieczne połączenia szkieletów naleŜy wykonywać wg wymagań polskiej normy. Na długości
łączenia powinny być wykonywane strzemiona zamknięte.
3. Kolejność i sposób łączenia fragmentów szkieletów pomiędzy sobą powinny być określone w
projekcie.
Betonowanie - układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej
Przygotowanie do układania mieszanki betonowej
1. Przed przystąpieniem do betonowania powinna być formalnie stwierdzona prawidłowość
wykonania wszystkich robót poprzedzających betonowanie, a w szczególności:
• wykonanie deskowania, rusztowań, usztywnień, pomostów itp.,
• wykonanie zbrojenia,
• przygotowanie powierzchni betonu poprzednio ułoŜonego w miejscu przerwy roboczej,
• wykonanie wszystkich robót zanikających, np. warstw izolacyjnych, szczelin dylatacyjnych,
• prawidłowość rozmieszczenia i niezawodność zamocowania elementów kotwiących zbrojenie i
deskowanie formujące kanały, przepony oraz innych elementów ustalających połoŜenie armatury itd.,
• gotowość sprzętu i urządzeń do betonowania.
2. Deskowanie i zbrojenie powinno być bezpośrednio przed betonowaniem oczyszczone ze śmieci,
brudu, płatków rdzy, ze zwróceniem uwagi na oczyszczenie dolnej części słupków i ścian.
39
3. Powierzchnie okładzin z betonu przylegające do betonu powinny być zwilŜone wodą bezpośrednio
przed betonowaniem.
4. Powierzchnie deskowania powtarzalnego z drewna, stali lub innych materiałów powinny być
powleczone środkiem uniemoŜliwiającym przywarcie betonu do deskowania. JeŜeli w warunkach
uzasadnionych technicznie stosuje się deskowanie drewniane jednorazowe, naleŜy je zmoczyć wodą.
5. Powierzchnie uprzednio ułoŜonego betonu konstrukcji monolitycznych i prefabrykowanych
elementów wbudowanych w konstrukcje monolityczne powinny być przed zabetonowaniem
oczyszczone z brudu i szkliwa cementowego.
6. Woda pozostała w zagłębieniach betonu powinna być usunięta.
Wymagania ogólne dotyczące układania mieszanki betonowej
1. Wysokość swobodnego zrzucania mieszanki betonowej o konsystencji wilgotnej i gęstoplastycznej
nie powinna przekraczać 3 m.
2. W przypadku układania mieszanki betonowej z większych wysokości od podanych w p. 1 naleŜy
stosować rynny, rury teleskopowe, rury elastyczne (rękawy) itp. Przy konieczności zastosowania
urządzeń pochyłych naleŜy ich wyloty zaopatrzyć w urządzenia pozwalające na pionowe opadanie
mieszanki betonowej nad miejscem jej ułoŜenia bez rozwarstwienia. Przy układaniu mieszanki
betonowej z wysokości większej niŜ 10 m naleŜy stosować odcinkowe przewody giętkie zaopatrzone
w pośrednie i końcowe urządzenie do redukcji prędkości spadającej mieszanki.
3. Układanie mieszanki betonowej powinno być wykonywane przy zachowaniu następujących
warunków ogólnych:
• w czasie betonowania naleŜy stale obserwować zachowanie się deskowań i rusztowań, czy nie
następuje utrata prawidłowości kształtu konstrukcji,
• szybkość i wysokość wypełnienia deskowania mieszanką betonową powinny być określone
wytrzymałością i sztywnością deskowania przyjmującego parcie świeŜo ułoŜonej mieszanki,
• w okresie upalnej, słonecznej pogody ułoŜona mieszanka powinna być niezwłocznie zabezpieczona
przed nadmierną utratą wody,
• w czasie deszczu układana i ułoŜona mieszanka betonowa powinna być niezwłocznie chroniona
przed wodą opadową; w przypadku gdy na świeŜo ułoŜoną mieszankę betonową spadła nadmierna
ilość wody powodująca zmianę konsystencji mieszanki, naleŜy ją usunąć,
• w miejscach, w których skomplikowany kształt deskowania formy lub gęsto ułoŜone zbrojenie
utrudnia mechaniczne zagęszczanie mieszanki, naleŜy dodatkowo stosować zagęszczanie ręczne za
pomocą sztychowania.
4. Przebieg układania mieszanki betonowej w deskowaniu powinien być rejestrowany w dzienniku
robót, w którym powinny być podane:
• data rozpoczęcia i zakończenia betonowania całości i waŜniejszych fragmentów lub części budowli,
• wytrzymałość betonu na ściskanie, robocze receptury mieszanek betonowych, konsystencja
mieszanki betonowej,
• daty, sposób, miejsce i liczba pobranych próbek kontrolnych betonu oraz ich oznakowanie,
a następnie wyniki i terminy badań,
• temperatura zewnętrzna powietrza i inne dane dotyczące-warunków atmosferycznych.
Zagęszczanie mieszanki betonowej
1. Mieszanka betonowa powinna być zagęszczana za pomocą urządzeń mechanicznych.
2. Mieszanka betonowa w czasie zagęszczania nie powinna ulegać rozsegregowaniu, a ilość
powietrza w mieszance betonowej po zagęszczeniu nie powinna być większa od dopuszczalnej.
3. Ręczne zagęszczanie moŜe być stosowane tylko do mieszanek betonowych o konsystencji ciekłej i
,półciekłej lub gdy zbrojenie jest zbyt gęsto rozstawione i nie pozwala na uŜycie wibratorów
pogrąŜalnych.
4. Przy stosowaniu wibratorów pogrąŜalnych odległość sąsiednich zagłębień wibratora nie powinna
być większa niŜ 1,5-krotny skuteczny promień działania wibratora. Grubość warstwy zagęszczanej
mieszanki betonowej nie powinna być większa od 1,25 długości buławy wibratora (roboczej jego
części). Wibrator w czasie pracy powinien być zagłębiony na 5-10 cm w dolną warstwę poprzednio
ułoŜonej mieszanki.
40
5. Przy stosowaniu wibratorów powierzchniowych płaszczyzny ich działania na kolejnych
stanowiskach powinny zachodzić na siebie na odległość 10-20 cm. Grubość zagęszczonej warstwy
mieszanki betonowej nie powinna przekraczać w konstrukcjach zbrojonych pojedynczo 20 cm, a w
konstrukcjach zbrojonych podwójnie - 12 cm.
6. Czas wibrowania na jednym stanowisku dla wibratorów pogrąŜalnych, prędkość posuwu
wibratorów powierzchniowych, jak i skuteczny promień działania obydwu typów wibratorów powinny
być ustalone doświadczalnie dla kaŜdego rodzaju mieszanki betonowej.
7. Zakres i sposób stosowania wibratorów powinny być ustalone doświadczalnie w zaleŜności od
przekroju konstrukcji, mocy wibratorów, odległości ich ustawienia, charakterystyki mieszanki
betonowej itp.
8. Opieranie wibratorów wszelkich typów o pręty zbrojeniowe jest niedopuszczalne.
9. Wibratory powinny być dobierane do konstrukcji i rodzaju deskowań, przy czym:
10. wibratory wgłębne naleŜy stosować do mieszanki betonowej o konsystencji plastycznej
i gęstoplastycznej; wibratory wgłębne o duŜej mocy naleŜy stosować do konstrukcji betonowych i
konstrukcji śelbetowych o niewielkim procencie zbrojenia i o najmniejszym wymiarze w jednym
kierunku 0,8 m; wibratory wgłębne małej mocy naleŜy stosować do konstrukcji betonowych oraz
śelbetowych o normalnym zbrojeniu i o wymiarach 0,2-0,8 m,
11. wibratory powierzchniowe naleŜy stosować do konstrukcji betonowych lub śelbetowych o
najmniejszym wymiarze w jednym kierunku 0,8 m i o rzadko rozstawionym zbrojeniu oraz do
wibrowania podłoŜy, stropów, płyt itp.; płaszczyzny działania wibratorów powierzchniowych na
sąsiednich stanowiskach powinny zachodzić na siebie na odległość około 20 cm; grubość warstwy
betonu zagęszczonego wibratorami powierzchniowymi nie powinna być większa niŜ:
• 25 cm w konstrukcjach zbrojonych pojedynczo,
• 12 cm w konstrukcjach zbrojonych podwójnie,
12. wibratory prętowe naleŜy stosować do konstrukcji śelbetowych o bardzo gęstym zbrojeniu, nie
pozwalającym na uŜycie wibratorów wgłębnych.
13. Wznowienie betonowania po przerwie, w czasie której mieszanka betonowa związała na tyle, Ŝe
nie ulega uplastycznieniu pod wpływem działania wibratora, jest moŜliwe dopiero po osiągnięciu
przez beton odpowiedniej wytrzymałości i odpowiednim przygotowaniu powierzchni stwardniałego
betonu.
14. Ręczne zagęszczanie mieszanki betonowej naleŜy wykonywać za pomocą sztychowania kaŜdej
ułoŜonej warstwy prętami stalowymi w taki sposób, aby końce prętów wchodziły na głębokość 5 -10
cm
w warstwę poprzednio ułoŜoną, oraz jednoczesnego lekkiego opukiwania deskowania młotkiem
drewnianym.
Układanie mieszanki betonowej w konstrukcjach masywnych
1. Przebieg betonowania konstrukcji masywnych oraz pomiar temperatury zabetonowanych części
powinien być podany w projekcie wykonywania robót.
2. Mieszanka betonowa powinna być dostarczana na miejsce ułoŜenia w sposób ciągły przy
maksymalnym zmechanizowaniu jej transportu i układania.
3. Zagęszczanie mieszanki betonowej powinno być dokonywane za pomocą wibratorów wgłębnych pojedynczych lub zespołu wibratorów na wspólnej ramie. Zagęszczanie mieszanki betonowej w
konstrukcjach masywnych za pomocą wibratorów powierzchniowych dopuszcza się tylko w
przypadku warstwy wierzchniej.
4. W przypadku układania w konstrukcjach masywnych mieszanki betonowej warstwami, górna
powierzchnia poszczególnych warstw nie powinna być wygładzana (z wyjątkiem ostatniej warstwy
wierzchniej).
5. Betonowanie w konstrukcjach masywnych części zamykających budowlę powinno być
przeprowadzone dopiero po zakończeniu osiadania i uzyskaniu przez beton wykonanych części
sąsiednich temperatury ustalonej w projekcie wykonania robót.
6. Betonowanie bloków fundamentowych pod urządzenia wywołujące obciąŜenia dynamiczne
powinno być wykonane bez przerw roboczych i zgodnie z wytycznymi podanymi w projekcie
wykonania robót.
41
7. Mieszanka betonowa powinna być układana warstwami poziomymi o jednakowej grubości,
dostosowanej do charakterystyki wibratorów przewidzianych do zagęszczania mieszanki. KaŜda
warstwa mieszanki powinna być układana bez przerwy i tylko w jedną stronę. Układanie mieszanki
uskokami (schodkami) moŜe być dopuszczone, jeŜeli tego rodzaju przebieg betonowania został
ustalony w projekcie wykonywania robót, a sam przebieg układania mieszanki został szczegółowo
określony.
8. Okres pomiędzy wykonaniem jednej warstwy a rozpoczęciem układania następnej warstwy
powinien być ustalony doświadczalnie przez laboratorium badawcze w zaleŜności od temperatury
otoczenia, warunków atmosferycznych, właściwości cementu i innych przewidywanych czynników.
Układanie mieszanki betonowej w konstrukcjach z dodawaniem duŜych kamieni
1. Najmniejszy wymiar elementu konstrukcji, w którym mogą być ułoŜone kamienie, nie powinien być
mniejszy niŜ 100 cm.
2. Kamień dodawany do mieszanki betonowej powinien mieć średnicę nie większą niŜ 1/3 grubości
elementu i nie większą niŜ 300 mm. Wzajemny stosunek wymiarów kamienia nie powinien
przekraczać 2,5 :1.
3. Kamienie powinny być tak ułoŜone w konstrukcji, aby kaŜdy był otoczony warstwą mieszanki
betonowej grubości co najmniej 20 cm i aby moŜna było między nie wprowadzić wibrator wgłębny.
Odległość kamieni od powierzchni ograniczających konstrukcję powinna wynosić co najmniej 30 cm.
4. Wytrzymałość układanego kamienia nie powinna być mniejsza niŜ wytrzymałość kruszywa grubego
uŜytego do przygotowania mieszanki betonowej. Poza tym kamienie układane w mieszańce
betonowej nie powinny mieć przerostów i spękań, nie powinny być zwietrzałe, a ich powierzchnia
powinna być chropowata.
5. Kamienie przed ułoŜeniem powinny być oczyszczone i opłukane silnym strumieniem wody.
Spryskiwanie kamieni zaczynem cementowym jest niedozwolone.
6. Kamienie ułoŜone w konstrukcji nie powinny stykać się ze zbrojeniem i innymi elementami
układanymi w mieszance betonowej.
7. Ogólna objętość kamieni dodanych do betonu nie moŜe przekroczyć 30% objętości mieszanki
betonowej uŜytej do betonowania danej konstrukcji.
Układanie mieszanki betonowej w ścianach
1. Ściany powinny być betonowane bez przerw roboczych, odcinkami o wysokości nie
przekraczającej wysokości 3 m.
2. Betonowanie konstrukcji ramowych powinno być dokonywane bez przerw. W przypadku
konieczności wykonania przerwy roboczej w tego rodzaju konstrukcjach miejsce przerwania
konstrukcji powinno być przyjęte zgodnie z wymaganiami.
3. Dolna część ściany powinna być wypełniona na wysokość 15 cm mieszanką betonową
przeznaczoną do betonowania po uprzednim usunięciu kruszywa o uziarnieniu większym niŜ 10 mm i
o wytrzymałości na ściskanie nie mniejszej niŜ przewidziana w projekcie.
Przerwy w betonowaniu
1. Przerwy robocze w betonowaniu konstrukcji powinny się znajdować w miejscach uprzednio
przewidzianych w projekcie.
2. Ukształtowanie powierzchni betonu w miejscu przerwy roboczej przy bardziej odpowiedzialnych
konstrukcjach powinno być uzgodnione z nadzorem technicznym.
3. Powierzchnia betonu w miejscu przerwy roboczej powinna być prostopadła do kierunku napręŜeń
głównych, t j. w zasadzie pod kątem ok. 45°.
4. Powierzchnia betonu w miejscu przerwania betonowania powinna być starannie przygotowana do
połączenia stwardniałego ze świeŜym betonem przez usunięcie z powierzchni stwardniałego betonu
luźnych okruchów betonu oraz warstwy szkliwa cementowego i przepłukaniu miejsca przerwania
betonu wodą.
5. Resztki wody w zagłębieniach betonu powinny być usunięte przed rozpoczęciem betonowania.
6. Okres pomiędzy ułoŜeniem jednej warstwy mieszanki betonowej a nałoŜeniem na tę warstwę
drugiej warstwy mieszanki, bez zaliczenia tego okresu jako przerwy roboczej, powinien być ustalony
42
przez nadzór techniczny (laboratorium kontrolne) w zaleŜności od temperatury zewnętrznej,
warunków klimatycznych, właściwości cementu i innych czynników wpływających na jakość
konstrukcji. JeŜeli temperatura powietrza wynosi więcej niŜ 20°C, czas trwania przerwy roboczej nie
powinien być dłuŜszy niŜ 2 godz.
7. Przy wznowieniu betonowania nie naleŜy dotykać wibratorami deskowania, zbrojenia i uprzednio
ułoŜonego betonu.
Pielęgnacja i dojrzewanie betonu - twardnienie betonu w warunkach naturalnych i jego pielęgnacja
1. Warunki dojrzewania świeŜo ułoŜonego betonu i jego pielęgnacja w początkowym okresie
twardnienia powinny:
• zapewnić utrzymanie określonych warunków cieplno-wilgotnościowych niezbędnych do
przewidywanego tempa wzrostu wytrzymałości betonu,
• uniemoŜliwiać powstawanie rys skurczowych w betonie,
• chronić twardniejący beton przed uderzeniami, wstrząsami i innymi wpływami pogarszającymi jego
jakość w konstrukcji.
2. W okresie pielęgnacji betonu naleŜy:
a. chronić odsłonięte powierzchnie betonu przed szkodliwym działaniem warunków atmosferycznych,
a szczególnie wiatru i promieni słonecznych (w okresie zimowym - mrozu) przez ich osłanianie i
zwilŜanie w dostosowaniu do pory roku i miejscowych warunków klimatycznych,
b. utrzymywać ułoŜony beton w stałej wilgotności przez co najmniej:
• 7 dni - przy stosowaniu cementów portlandzkich,
• 14 dni - przy stosowaniu cementów hutniczych i innych,
c. polewać wodą beton normalnie twardniejący, rozpoczynając polewanie po 24 godz. od chwili jego
ułoŜenia,
• przy temperaturze +15°C i wy Ŝej beton naleŜy polewać w ciągu pierwszych 3 dni co 3 godz. w dzień
i co najmniej jeden raz w nocy, a w następne dni co najmniej 3 razy na dobę,
• przy temperaturze poniŜej +5°C betonu nie nale Ŝy polewać,
3. DuŜe masywy betonowe powinny być polewane wodą według specjalnych instrukcji.
4. DuŜe, poziome lub o niewielkim nachyleniu powierzchnie betonu mogą być powlekane środkami
błonotwórczymi zabezpieczającymi przed parowaniem wody. Środki te nanoszone na powierzchnię
świeŜego betonu powinny odpowiadać następującym wymaganiom:
• utworzenie się szczelnej powłoki powinno nastąpić nie później niŜ w 24 godz. od chwili
posmarowania nimi betonu,
• utworzona powłoka powinna być elastyczna i mieć dobrą przyczepność do betonu świeŜego i
stwardniałego oraz nie ulegać zmyciu pod wpływem deszczu,
• środek błonotwórczy nie powinien przy nanoszeniu przenikać głębiej w świeŜy beton niŜ na 1 mm i
nie powinien wywoływać korozji betonu oraz stali.
5. ŚwieŜo ułoŜony beton stykający się z wodami gruntowymi, a szczególnie płynącymi, powinien być
chroniony przed ich ujemnym wpływem przez czasowe odprowadzenie wody, wykonanie warstwy
izolacyjnej wodochronnej lub w inny równorzędny sposób przez co najmniej 4 dni od chwili wykonania
betonu.
KONTROLA, BADANIA ORAZ ODBIÓR ROBÓT BETONOWYCH I śELBETOWYCH
Kontrola wykonania i montaŜ zbrojenia - wymagania ogólne
1. Zbrojenie wszystkich elementów śelbetowych powinno być poddane kontroli przed
zabetonowaniem.
Kontrola zbrojenia obejmuje:
• oględziny,
• badanie zgodności wykonania zbrojenia z obowiązującymi przepisami,
• badanie zgodności wymiarów zbrojenia z projektem,
• badanie zgodności usytuowania zbrojenia z projektem,
• sprawdzenie zaświadczeń jakości zgrzewanych siatek szkieletów wykonanych w specjalistycznych
zakładach centralnych,
• badanie jakości połączeń zgrzewanych wykonywanych na placu budowy.
43
2. Dopuszczalne odchyłki w wykonaniu zbrojenia nie powinny być większe niŜ podano w polskiej
normie.
3. Dopuszczalne odchyłki w ustawieniu zbrojenia w deskowaniu naleŜy określić wg dopuszczalnych
odchyłek podanych w polskiej normie.
4. Kontrola ustawionego zbrojenia polega na:
• sprawdzeniu wymiarów zgodnie z projektem roboczym,
• zewnętrznych oględzinach połączeń wykonanych przy ustawianiu zbrojenia,
• sprawdzeniu usytuowania zbrojenia w deskowaniu zgodnie z wymaganiami podanymi w rozdziałach
specjalistycznych.
Kontrola wykonywania i jakości betonu - wymagania ogólne
1. Badania składników betonu powinny być wykonane przed przystąpieniem do przygotowania
mieszanki betonowej i prowadzone systematycznie przez cały czas trwania robót betonowych.
2. Podczas robót betonowych naleŜy przeprowadzać systematyczną kontrolę dla bieŜącego ustalania:
• jakości składników betonu oraz prawidłowości ich składowania,
• dozowania składników mieszanki betonowej,
• jakości mieszanki betonowej w czasie transportu, układania i zagęszczania,
• cech wytrzymałościowych betonu,
• prawidłowości przebiegu twardnienia betonu, terminów rozdeskowania oraz częściowego lub
całkowitego obciąŜenia konstrukcji.
3. Sposób, liczba kontroli jak równieŜ forma prowadzenia sprawozdawczości i wyników kontroli
powinny być dostosowane do rodzaju budownictwa i przyjętych metod realizacji.
4. Kontrola betonu powinna obejmować sprawdzenie wszystkich cech technicznych podanych w
niniejszych ST oraz ewentualnie innych cech zaznaczonych w dokumentacji technicznej.
5. Kontrola jakości betonu w konstrukcji moŜe być przeprowadzona za pomocą sprawdzonych metod
fizycznych, akustycznych, radiometrycznych lub innych, po uzgodnieniu z nadzorem technicznym i
odbiorcą.
6. W przemysłowych i przeciętnych warunkach wykonania betonu zakres kontroli powinien
obejmować wszystkie wymagane normami państwowymi właściwości betonu.
7. JeŜeli beton poddawany jest specjalnym zabiegom technologicznym, naleŜy opracować plan
kontroli jakości dostosowany do wymagań technologii produkcji. W planie kontroli powinny być
uwzględnione badania przewidziane normą państwową i niniejszymi warunkami technicznymi oraz
ewentualnie inne badania konieczne do potwierdzenia prawidłowości przebiegu zabiegów
technologicznych.
8. Dokumentacja techniczna kontroli jakości powinna zawierać wszystkie wyniki badań betonu
przewidzianych planem kontroli.
PRZEDMIAROWANIE I OBMIAROWANIE ROBÓT BETONOWYCH I śELBETOWYCH
Podstawowe zasady sporządzania przedmiaru i obmiaru robót
Ilość robót ustala się w oparciu o dokumentację projektową (przed przystąpieniem do realizacji robót tzw. przedmiar), bądź w oparciu o dokumentację budowy, prowadzoną na placu budowy - ksiąŜkę
obmiaru (jest to tzw. obmiar).
Przedmiar robót, to określenie ilości robót do wykonania, sporządzony w oparciu o dokumentację
projektową (rysunki, opis techniczny i technologiczny). Opracowuje się go w kolejności
technologicznej wykonania robót.
Przedmiar winien zawierać:
• liczbę porządkową
• numer specyfikacji technicznej (ST)
• podstawy do ustalenia jednostkowych nakładów rzeczowych (w kalkulacji szczegółowej) lub cen
jednostkowych robót (w kalkulacji uproszczonej), w oparciu o które będzie prowadzona kalkulacja
kosztorysowa (KNR, KNNR, itp.),
• opis robót.
• wyliczenie ilości jednostek przedmiarowych robót, wynikających z dokumentacji projektowej.
• jednostkę miary roboty,
44
Przedmiar robót jest elementem dokumentacji projektowej
Obmiar robót, to ustalenie z natury ilości robót juŜ wykonanych. Sporządza go wykonawca na
budowie w tzw. ksiąŜce obmiaru robót przede wszystkim w celu rozliczenia robót po ich zakończeniu.
Zasady określania ilości robót zaleŜą od ich rodzaju oraz warunków wykonywania i są takie same w
odniesieniu do przedmiaru oraz obmiaru.
Przedmiar musi cechować przejrzystość. Przyjęta w przedmiarze struktura oraz numeracja kolejnych
rozdziałów, elementów i pozycji jest utrzymana w dalszych etapach kalkulacji kosztorysowej.
• kaŜdy wymiar, wprowadzony do przedmiaru powinien mieć swój odpowiednik na rysunku,
schemacie, zestawieniu itd., do którego się odwołuje.
• wymiary wprowadzone do obliczeń podlegają ustalonym zasadom ich zapisu. Na ogół przyjmuje się
dokładność wielkości wymiarowych do dwóch miejsc po przecinku, zaś liczbę sztuk lub krotność jako
liczby całkowite. NaleŜy przyjmować kolejność wpisywania wymiarów niezmienną w całym
przedmiarze, np. - szerokość - długość - wysokość - ilość lub krotność.
W przedmiarze robót przyjmuje się kolejność wprowadzanych robót zgodną z ustaloną w
harmonogramie kolejnością ich wykonania. Ułatwi to bieŜącą kontrolę postępu robót na obiekcie.
Roboty, ujęte w przedmiarze muszą mieć ten sam stopień scalenia, jak roboty ujmowane w
katalogach (metoda szczegółowa) lub w cennikach robót (metoda uproszczona), w oparciu o które
prowadzona jest w następnym etapie kalkulacja kosztorysowa i rozliczeniowa.
Forma przedmiaru i jednostki miary
Przedmiarowanie (obmiarowanie) robót powinno być wykonywane na ujednoliconych formularzach,
które powinny być czytelne i jednoznaczne dla negocjujących stron.
Warunkiem koniecznym, przed przystąpieniem do wykonania przedmiaru lub obmiaru robót, jest
zapoznanie się z zasadami przedmiarowania robót podanymi w załoŜeniach ogólnych oraz w
załoŜeniach szczegółowych do danego rozdziału katalogu (KNR, KSNR lub inny katalog będący
podstawą przyjęcia nakładów rzeczowych), gdyŜ często zasady te zawierają pewne uproszczenia nie
pokrywające się z fizycznymi wymiarami.
Podstawową jednostką miary jest;
• przy wyliczeniach powierzchniowych szalowanych - m2,
• przy wyliczeniach kubaturowych betonu - m3
• przy wyliczaniu stali zbrojeniowej w kg lub tonach
• wszelkie dodatki według danych producenta
ODBIORY ROBÓT
Odbiór końcowy deskowań
Odbiór deskowań
1. Do odbioru deskowań powinny być przedłoŜone dokumentacje oraz dziennik wykonywania
deskowań, jeŜeli taki był prowadzony na danej budowie, albo zapisy w dzienniku budowy dotyczące
danego rodzaju deskowania.
2. Odstępstwa od postanowień projektu lub instrukcji wykonywania deskowań systemowych
inwentaryzowanych powinny być uzasadnione zapisem w dzienniku budowy i potwierdzone przez
nadzór techniczny albo innym równorzędnym dowodem.
3. Badanie materiałów lub gotowych elementów stosowanych do wykonywania deskowania powinno
być dokonywane przy dostawie tych materiałów na budowę. Ocena jakości materiałów przy odbiorze
deskowania powinna być dokonywana pośrednio na podstawie zapisów w dzienniku budowy i
zaświadczeń o jakości materiałów lub elementów wystawionych przez producentów.
4. Przy odbiorze deskowań do wykonywania konstrukcji z betonu naleŜy sprawdzać:
• przekroje i rozstawy stojaków (podpór) oraz ich usztywnienie (niezmienność w trakcie betonowania),
• szczelność deskowania,
• prawidłowość wykonania deskowania w poziomie i pionie,
• usunięcie z deskowań wszelkich zanieczyszczeń,
• powleczenie deskowania preparatami zmniejszającymi przyczepność betonu,
• sprawdzenie dopuszczalnych odchyłek wymiarowych.
5. Dopuszcza się następujące odchyłki wymiarowe przy wykonywaniu deskowań:
a. odchyłka płaszczyzny lub krawędzi od pionu na 1 m - 2 mm,
45
b. odchyłka płaszczyzny deskowania fundamentu, ściany lub słupa od pionu na 1 m wysokości - 1,5
mm,
c. odchyłka płaszczyzny deskowania od pionu na całej wysokości - 15,0 mm,
d. odchyłka płaszczyzny deskowania ściany lub słupa na całej wysokości - 10,0 mm,
Ocena wykonania deskowań
1. JeŜeli wszystkie sprawdzenia wymienione w p. 6.15.1.1. dadzą dodatni wynik, deskowanie naleŜy
uznać za wykonane prawidłowo. W przypadku gdy chociaŜ jedno ze sprawdzeń da ujemny wynik,
naleŜy deskowanie uznać w całości lub w części za wykonane niewłaściwie.
2. W razie uznania całości lub części deskowania jako wykonanych niewłaściwie naleŜy ustalić zakres
napraw deskowania i odnotować to w protokole z oceny deskowań.
3. W przypadku gdyby wykonane deskowanie zagraŜało bezpieczeństwu obiektu lub powstałaby
moŜliwość jego deformacji w trakcie betonowania, deskowanie naleŜy uznać za niezgodne z
wymaganiami i powinno być rozebrane oraz wykonane ponownie.
4. Dopuszczenie deskowania do układania w nim zbrojenia i układania mieszanki betonowej powinno
być potwierdzone zapisem w protokole z odbioru deskowania i w dzienniku budowy.
Dokumentacja z odbioru i ocena jakości wykonania zbrojenia
1. Z dokonanego odbioru zbrojenia naleŜy sporządzić protokół, w którym powinny być podane numery
rysunków roboczych zbrojenia, wszystkie odstępstwa od projektu, stwierdzenie o usunięciu
ewentualnych wad i usterek zbrojenia i wniosek o dopuszczenie do betonowania.
2. Do protokołu odbioru zbrojenia dołączamy:
• zaświadczenia o jakości producentów siatek i szkieletów zgrzewanych,
• protokoły badania połączeń zgrzewanych i spawanych wykonanych na placu budowy,
• odpisy lub wykaz dokumentów o pozwoleniu na wprowadzenie zmian w projekcie roboczym.
3. NiezaleŜnie od protokołu odbioru zbrojenia, dokonanie odbioru zbrojenia wraz z wnioskiem
dopuszczającym zbrojenie do zabetonowania powinny być wpisane do dziennika budowy.
Odbiór końcowy elementów betonowych i śelbetowych
Dokumenty stanowiące podstawę odbioru
Przy odbiorze konstrukcji monolitycznych z betonu powinny być przedstawione następujące
dokumenty:
• rysunki robocze z naniesionymi na nich wszystkimi zmianami, jakie zostały zatwierdzone w czasie
budowy, a przy zmianach związanych z bezpieczeństwem obiektu równieŜ rysunki wykonawcze,
• dokumenty stwierdzające uzgodnienie dokonanych zmian, '
• dzienniki robót (jeŜeli takie były prowadzone) i dziennik budowy,
• wyniki badań kontrolnych betonu,
• protokoły odbioru deskowań przed rozpoczęciem betonowania,
• protokoły odbioru zbrojenia przed jego zabetonowaniem,
• protokoły z pośredniego odbioru elementów konstrukcji lub robót zanikających,
• protokoły z odbioru fundamentów i ich podłoŜa,
• inne dokumenty przewidziane w dokumentacji technicznej lub związane z procesem budowy,
mające wpływ na udokumentowanie jakości wykonania obiektu budowlanego.
Badanie konstrukcji
1. NiezaleŜnie od badań wymienionych przy badaniu konstrukcji betonowych i śelbetowych powinna
być poddana sprawdzeniu i ocenie:
• prawidłowość cech geometrycznych wykonanych konstrukcji lub jej elementów oraz zgodność z
projektem otworów i kanałów wykonanych w konstrukcjach, prawidłowość ustawienia części
zabetonowanych, prawidłowość wykonania szczelin dylatacyjnych, prawidłowość połoŜenia budowli w
planie i jej rzędnych wysokościowych itp.; sprawdzenie powinno być wykonane przez
przeprowadzenie uznanych, odpowiednich pomiarów,
• jakość betonu pod względem jego zagęszczenia i jednolitości struktury, na podstawie dokładnych
oględzin powierzchni betonu lub dodatkowo za pomocą nieniszczących metod badań,
46
• prawidłowość wykonania robót zanikających, np. przygotowania zbrojenia, ułoŜenia izolacji itp.
2. Przy sprawdzeniu jakości powierzchni betonów naleŜy wymagać, aby łączna powierzchnia
ewentualnych raków nie była większa niŜ 5% całkowitej powierzchni danego elementu, a w
konstrukcjach cienkościennych nie więcej niŜ 1%. Lokalne raki nie powinny obejmować więcej niŜ 5
% przekroju danego elementu.
3. Zbrojenie główne nie powinno być odsłonięte. Dopuszczalne odchyłki od wymiarów i połoŜenia
elementów lub konstrukcji nie powinny być większe od podanych w polskiej normie.
Ocena wykonanych konstrukcji
1. JeŜeli badania dadzą wynik dodatni, wykonane konstrukcje betonowe lub śelbetowe naleŜy uznać
za zgodne z wymaganiami warunków technicznych. W przypadku gdy chociaŜ jedno z badań da
wynik ujemny, odbieraną konstrukcję bądź określoną jej część naleŜy uznać za niezgodną z
wymaganiami niniejszych warunków.
2. Deskowanie lub zbrojenie nie przyjęte w wyniku sprawdzenia powinno być przedstawione do
ponownego badania po wykonaniu poprawek mających na celu doprowadzenie deskowania lub
zbrojenia do wymagań zgodnych z niniejszymi warunkami.
3. W przypadku stwierdzenia w czasie badań konstrukcji niezgodności z wymaganiami podanymi w
niniejszych warunkach oraz w razie uznania całości lub części wykonywanych konstrukcji za
niezgodne z wymaganiami projektu i niniejszych warunków naleŜy ustalić, czy w danym przypadku
stwierdzone odstępstwa zagraŜają bezpieczeństwu budowli lub jej części.
4. Konstrukcja lub jej część zagraŜająca bezpieczeństwu powinna być rozebrana, ponownie
wykonana i przedstawiona do badań.
ROZLICZENIE ROBÓT TYMCZASOWYCH I PRAC TOWARZYSZĄCYCH
Sposób rozliczania prac towarzyszących i robót tymczasowych zgodnie z zapisem ogólnych
warunków
PRZEPISY, OPRACOWANIA POMOCNICZE
Przepisy
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. nr 207 poz. 2016 z 2003r)
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z 2003 r. Nr 47 poz. 401).
1. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montaŜu
i rozbiórki tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy
i ochrony zdrowia (Dz. U. z 2002 r. Nr 108 poz. 953).
2. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz. 881)
3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004 r. w sprawie szczegółowego
zakresu dokumentacji projektowej, specyfikacji technicznych wykonania i odbioru robót budowlanych
oraz programu funkcjonalno -uŜytkowego (Dz. U. z 2004 r. nr 202 poz. 2072)
4. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót w dziedzinie gospodarki wodnej w zakresie
konstrukcji hydrotechnicznych z betonu – Ministerstwo Ochrony Środowiska ,Zasobów Naturalnych i
Leśnictwa, Warszawa 1994
Normy
PN-82/B-01801 Antykorozyjne zabezpieczenia w budownictwie. Konstrukcje betonowe
i Ŝelbetowe. Podstawowe zasady projektowania
i Ŝelbetowe. Nazwy i określenia
i Ŝelbetowe. Zasady diagnostyki konstrukcji
PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność
PN-89/B-30016 Cementy specjalne.
PN-88/B-30005 Cement hutniczy.
PN-88/B-30000 Cement portlandzki.
PN-B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe
PN-B-04500 Zaprawy budowlane. Badania cech fizycznych i wytrzymałościowych.
47
PN-B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonu i zaprawy.
PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu.
PN-EN 12350-1:2001 Badania mieszanki betonowej. Część 1: Pobieranie próbek
PN-EN 12390-1:2001/AC:2004 Badania betonu. Część 1: Kształt, wymiary i inne wymagania
dotyczące próbek do badania i form
PN-EN 12390-2:2001 Badania betonu. Część 2: Wykonywanie i pielęgnacja próbek do badań
wytrzymałościowych
PN-EN 12504-1:2001 Badania betonu w konstrukcjach. Część 1: Odwierty rdzeniowe. Wycinanie,
ocena i badanie wytrzymałości na ściskanie
PN-EN 12620:2004/AC:2004 Kruszywa do betonu
PN-63/B-06251 Roboty betonowe i Ŝelbetowe. Wymagania techniczne
PN-ENV 10080:2004 Stal do zbrojenia betonu. Spajalna stal Ŝebrowana B500. Warunki techniczne
dostawy prętów, kręgów i siatek zgrzewanych
PN-ISO 6935-1:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie
PN-ISO 6935-1/Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania stosowane
w kraju
PN-ISO 6935-2:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty śebrowane
PN-ISO 6935-2/Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty śebrowane. Dodatkowe wymagania
stosowane w kraju
PN-ISO 6935-2/Ak:1998/Ap1:1999 Stal do zbrojenia betonu. Pręty śebrowane. Dodatkowe
wymagania stosowane w kraju
PN-H-84023-6/A1:1996 Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki
PN-82/H-93215 Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu
PN-EN 197-1:2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące
cementów powszechnego uŜytku
PN-91/B-06716 Kruszywa mineralne. Piaski i Ŝwiry filtracyjne. Wymagania techniczne
PN-91/B-06716/Az1:2001 Kruszywa mineralne. Piaski i Ŝwiry filtracyjne. Wymagania techniczne
PN-76/B-06714.00 Kruszywa mineralne. Badania. Postanowienia ogólne
PN-89/B-06714.01 Kruszywa mineralne. Badania. Podział, terminologia
PN-EN 480-1:1999 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Beton wzorcowy i
zaprawa wzorcowa do badania
PN-EN 480-2:1999 Domieszki do betonu, zaprawy i zaczynu. Metody badań. Oznaczanie czasu
Wiązania
48
Specyfikacja techniczna
ST.04
Konstrukcja drewniana szkieletowa ścian i dachu
Konstrukcje drewniane
CPV 45261000-4
1. WSTEP
PoniŜsza specyfikacja zawiera wymagania techniczne dotyczące wykonania i odbioru robót, które
zostaną wykonane w ramach zadania pod nazwą – „Budowa budynku Ŝłobka 3-oddziałowego na dz. nr 6/5
obr. 0005 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Huty nr 1”
1.1 Przedmiot i zakres specyfikacji
Rodzaje elementów drewnianych:
Budynek Ŝłobka w konstrukcji szkieletowej ścian i ramowej konstrukcji wiązarów z drewna z drewna klasy C24 impregnowanej
bio i ogniochronnie preparatem Fobos M-4
1.2 Określenia podstawowe
Określenia podstawowe, uŜyte w niniejszej specyfikacji, są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi
normami i określeniami zawartymi w ST 00.01 – Wymagania ogólne.
2. WYMAGANIA DOTYCZACE WŁASCIWOSCI WYROBÓW I MATERIAŁÓW
Materiałami stosowanymi przy wykonaniu robót będących przedmiotem niniejszej specyfikacji sa:
_ drewno KVH klasy C24 o zmiennych przekrojach
bale iglaste obrzynane gr. 50 mm kl.III
_ bale iglaste obrzynane wymiarowe nasycone kl.II
_ bale iglaste strugane profilowane wymiarowe nasycone dług. 2.5-6.5 m kl.II
_ deski iglaste obrzynane gr.25 mm kl.III
_ deski iglaste obrzynane wymiarowe nasycone 25-38 mm kl.II
konstrukcja kompletna zaimpregnowana fabrycznie, łącznie z łącznikami stalowymi
_ krawędziaki iglaste wymiarowe nasycone gr. 28-45 mm kl.II
_ łaty iglaste 50x45 mm
_ łaty iglaste 75x22 mm
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za spełnienie wymagań ilościowych i jakościowych materiałów
dostarczanych na plac budowy oraz za ich właściwe składowanie i wbudowanie.
3. WYMAGANIA DOTYCZACE SPRZETU I MASZYN
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego
wpływu na jakość i środowisko wykonywanych robót.
Rodzaje sprzętu uŜywanego do robót ciesielskich pozostawia się do uznania Wykonawcy, po uzgodnieniu
z zarządzającym realizacja umowy.
Sprzęt zmechanizowany i pomocniczy podlegający przepisom o dozorze technicznym, eksploatowany na
budowie, powinien posiadać dokumenty uprawniające do jego eksploatacji.
Powinien on mieć trwały i wyraźny napis określający jego dopuszczalny udźwig, nośność lub jeszcze inne
dane dla jego prawidłowości i bezpiecznej eksploatacji na budowie.
PrzeciąŜenie sprzętu zmechanizowanego i pomocniczego ponad dopuszczalne obciąŜenie robocze jest
zabronione.
Haki stosowane na budowie do przemieszczania cięŜarów powinny być:
- atestowane i dostosowane do przemieszczania ładunków; stosowanie haków Ŝeliwnych i staliwnych
jest zabronione
- haki powinny być wyposaŜone w urządzenia zamykające gardziel haka, je8eli przy przemieszczaniu
ładunków zachodzi moŜliwość wysunięcia zawiesia z gardzieli haka
W przypadku stosowania do przemieszczania ładunków zawiesi, powinny one spełniać następujące
wymagania:
- do wykonywania zawiesi linowych i łańcuchowych naleŜy stosować materiały atestowane
- wytwarzanie węzłów na linach i łańcuchach jak tez łączenie ze sobą lin stalowych na długości jest
zabronione
- pętle zawiesi wykonanych z lin powinny być łączone za pomocą splatania i zaciskania, a lina powinna
być zabezpieczona przed przecieraniem
- zakończenie lin stalowych powinno być tak wykonane, aby nie powodowało kaleczenia rak
Jakikolwiek sprzęt, maszyny lub narzędzia niegwarantujące zachowania wymagań jakościowych robót
i przepisów BIOZ zostaną przez zarządzającego realizacja umowy zdyskwalifikowane i niedopuszczone
do robót.
49
4. WYMAGANIA DOTYCZACE SRODKÓW TRANSPORTU
Do transportu materiałów, sprzętu budowlanego i urządzeń stosować sprawne technicznie środki
transportu.
Środki transportu powinny zabezpieczać załadowane wyroby przed wpływami atmosferycznymi.
Transport materiałów
Środki i urządzenia transportowe powinny być przystosowane do transportu danego rodzaju materiału,
elementów lub konstrukcji. W czasie transportu naleŜy zabezpieczyć przewoŜone materiały w sposób
wykluczający zmianę ich właściwości technicznych lub uszkodzenie. Załadunek i rozładunek materiałów
na środki lub urządzenia transportowe powinny być w zasadzie mechaniczny. Załadunek ręczny powinien
być dokonywany w przypadkach uzasadnionych i istotnie potrzebnych. Przemieszczanie materiałów lub
konstrukcji na budowie powinno być dokonywane przy pomocy taczek, wózków i dźwigów lub innymi
urządzeniami niepowodującymi ich uszkodzenia.
Składowanie materiałów
Materiały i elementy z drewna powinny być składowane na poziomym podłoŜu utwardzonym. Elementy
powinny być składane w pozycji poziomej na podkładkach rozmieszczonych w taki sposób, aby nie
powodować ich deformacji. Odległość składowanych elementów od podłoŜa nie powinna być mniejsza od
20 cm.
Łączniki i materiały do ochrony drewna naleŜy składować w oryginalnych opakowaniach w zamkniętych
pomieszczeniach magazynowych, zabezpieczających przed działaniem czynników atmosferycznych.
5. WYMAGANIA DOTYCZACE WYKONANIA KONSTRUKCJI DREWNAINYCH
5.1 Zalecenia ogólne
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST – Wymagania ogólne.
Roboty naleŜy prowadzić zgodnie z dokumentacja techniczna przy udziale środków, które zapewnia
osiągniecie projektowanej wytrzymałości, układu geometrycznego i wymiarów konstrukcji.
5.2 MontaŜ elementów i wymagania
Przekroje i rozmieszczenie elementów powinno być zgodne z dokumentacja techniczna.
Dopuszcza się następujące odchyłki montaŜowe:
_ w rozstawie belek i elementów: do 1 cm w osiach
_ w długości elementu do 10 mm
_ w wysokości do 5 mm
Elementy drewniane konstrukcji stykające się z betonem powinny być w miejscach styku odizolowane
jedna warstwa papy.
6. KONTROLA, BADANIA ORAZ ODBIÓR KONSTRUKCJI DREWNIANYCH
6.1 Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne wymagania dotyczące wykonania robót, dostawy materiałów, sprzętu i środków transportu podano
w ST.01 „Wymagania ogólne".
Wykonawca jest odpowiedzialny za pełna kontrole jakości robót, materiałów i urządzeń.
Wykonawca zapewni odpowiedni system i środki techniczne do kontroli jakości robót na terenie i poza
placem budowy.
7. WYMAGANIA DOTYCZACE OBMIARU ROBÓT
Ogólne zasady i wymagania dotyczące obmiaru robót podano w ST.01 „Wymagania ogólne".
Obmiar robót określa ilość wykonanych robót zgodnie z postanowieniami umowy.
Ilość robót oblicza się według sporządzonych pomiarów z natury, udokumentowanych operatem
powykonawczym, z uwzględnieniem wymagań technicznych zawartych w niniejszej ST i ujmuje w księdze
obmiaru.
Wszystkie urządzenia i sprzęt pomiarowy stosowane do obmiaru robót podlegają akceptacji Inspektora
nadzoru i musza posiadać waŜne certyfikaty legalizacji.
Jednostki obmiarowe – jak w przedmiarze.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne warunki odbioru robót
W zaleŜności od rodzaju robót i warunków występujących na budowie odbiór konstrukcji drewnianych
moŜe być przeprowadzony częściowo w trakcie wykonywania robót (odbiór międzyoperacyjny) oraz po
zakończeniu robót.
Przekroje i rozmieszczenie elementów powinny być zgodne z dokumentacja techniczna. Do odbioru robót
powinna być przedłoŜona dokumentacja techniczna oraz dziennik budowy. Odstępstwa od postanowień
projektu powinny być uzasadnione zapisem w dzienniku budowy i potwierdzone przez nadzór techniczny
albo innym równorzędnym dowodem.
50
Podstawa oceny technicznej konstrukcji drewnianej jest sprawdzenie jakości:
- wbudowanych materiałów
- wykonania elementów przed ich zmontowaniem
- gotowej konstrukcji
Badanie materiałów przewidzianych w projekcie lub niniejszej ST do wykonania konstrukcji drewnianej
powinno być dokonane przy dostawie tych materiałów.
Ocena jakości materiałów przy odbiorze konstrukcji powinna być dokonywana pośrednio na podstawie
zapisów w dzienniku budowy i zaświadczeń z kontroli, stwierdzających zgodność uŜytych materiałów z
wymaganiami dokumentacji technicznej oraz odpowiednich norm.
Badanie elementów przed zmontowaniem powinno obejmować:
- sprawdzenie wykonania połączeni
- sprawdzenie wymiarów wzorników (szablonów) i konturów oraz wymiarów poszczególnych
elementów konstrukcji za pomocą pomiaru taśmą lub inna miara stalowa z podziałka milimetrowa
i stwierdzenie jej zgodności z dokumentacja techniczna oraz wymaganiami podanymi w niniejszej ST
Odbiór końcowy
Odbiorem końcowym powinny być objęte roboty ciesielskie całkowicie zakończone.
Do odbioru końcowego wykonawca obowiązany jest przedstawić następujące dokumenty:
- dokumentacje techniczna obiektu
- protokół odbioru lub zapis w dzienniku budowy stwierdzający prawidłowość wykonania robót
poprzedzających roboty ciesielskie
- protokoły badan kontrolnych lub zaświadczenia (atesty) jakości uŜytych materiałów
- zapisy w dzienniku budowy dotyczące wykonani robót
- pisemne uzasadnienie odstępstw od dokumentacji, potwierdzone przez nadzór techniczny
Badania konstrukcji przy odbiorze końcowym. Odbiór końcowy zakończonych konstrukcji ciesielskich
polega na sprawdzeniu:
- zgodności konstrukcji z dokumentacja techniczna i wymaganiami warunków technicznych
- prawidłowości kształtów i wymiarów głównych konstrukcji
- prawidłowości oparcia konstrukcji na podporach i rozstawu elementów składowych
- prawidłowości wykonania złączy miedzy poszczególnymi elementami konstrukcji
- dopuszczalnych odchyłek wymiarowych oraz odchyleń od kierunku poziomego i pionowego
JeŜeli wszystkie przeprowadzone sprawdzenia dadzą wynik pozytywny, naleŜy uznać wykonanie robót
ciesielskich za właściwe.
W przypadku, gdy chociaŜ jedno ze sprawdzeń da wynik ujemny, naleŜy uzna całość robót ciesielskich,
albo tylko ich część za wykonane niewłaściwe.
W razie uznania całości lub części robót ciesielskich za niewłaściwe naleŜy ustalić, czy stwierdzone
odstępstwa od postanowień dokumentacji i wymagań warunków technicznych zagraŜają bezpieczeństwu
budowli lub uniemoŜliwiają jej uŜytkowanie zgodnie z przeznaczeniem.
Konstrukcje ciesielskie zagraŜające bezpieczeństwu budowli lub uniemoŜliwiające jej uŜytkowanie
zgodnie z przeznaczeniem powinny być rozebrane oraz ponownie wykonane w sposób prawidłowy
i przedstawione do odbioru.
Konstrukcje niespełniające wymagań opisanych w warunkach technicznych, lecz uznane za pewne
konstrukcyjnie i umoŜliwiające uŜytkowanie budowli zgodnie z jej przeznaczeniem, mogą być przyjęte po
obniŜeniu kosztorysowej wartości robót o wielkość ustalona komisyjnie dla danego przypadku.
9. PODSTAWA PŁATNOSCI
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w ST - „Wymagania ogólne”.
Płatność naleŜy przyjmować zgodnie z obmiarem i ocena jakości robót, w oparciu o wyniki pomiarów
i badan, zgodnie z warunkami zawartej umowy.
10. DOKUMENTY ODNIESIENIA
Dokumentacja odniesienia jest:
1. SIWZ dla zadania: „Budowa budynku Ŝłobka 3-oddziałowego na dz. nr 6/5
obr. 0005 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Huty nr 1
2. umowa zawarta pomiędzy Wykonawca a Zamawiającym wraz z harmonogramem robót
3. zatwierdzona przez Zamawiającego dokumentacja wykonawcza w/w zadania
4. normy
5. aprobaty techniczne
6. inne dokumenty i ustalenia techniczne prowadzone w trakcie trwania inwestycji
NajwaŜniejsze normy:
1. PN-ISO 3443-8 Tolerancje w budownictwie.
2. PN-B-03150:200/Az2:2003 Konstrukcje drewniane. Obliczenia statyczne i projektowanie.
3. PN-EN 844-3:2002 Drewno okrągłe i tarcica. Terminologia. Terminy ogólne dotyczące tarcicy.
4. PN-EN 844-1:2001 Drewno okrągłe i tarcica. Terminologia. Terminy ogólne wspólne dla drewna
okrągłego i tarcicy.
51
5. PN-82/D-94021 Tarcica iglasta konstrukcyjna sortowana metodami wytrzymałościowymi.
6. PN-ISO 8991:1996 System oznaczania części łączonych.
7. Instrukcje producentów
Nie wymienienie tytułu jakiejkolwiek dziedziny, grupy, podgrupy czy normy nie zwalnia Wykonawcy od
obowiązku stosowania wymogów określonych prawem polskim.
Wykonawca będzie przestrzegał praw autorskich i patentowych. Jest zobowiązany do odpowiedzialności
za spełnienie wszystkich wymagań prawnych w odniesieniu do uŜywanych opatentowanych urządzeń lub
metod.
52
ST.05.
ŚCIANKI, SUFITY I ZABUDOWY TYPU LEKKIEGO
KOD 45262600-7
1.
Wstęp
1.1.
Przedmiot specyfikacji technicznej (ST)
Przedmiotem niniejszej specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania i odbioru ścianek, zabudów i sufitów
typu lekkiego, wchodzących w zakres Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska
Poręba 58-580.
1.2.
Zakres stosowania ST
Niniejsza Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1., zgodnie ze Specyfikacją ST -00. - „Wymagania Ogólne”
1.3.
Zakres robót objętych ST
Roboty, których dotyczy Specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie
ścianek, zabudów ścian i sufitów w obiektach objętym Kontraktem.
Robotami podstawowymi wchodzącymi w zakres wykonania prac ścianek, zabudów ścian i sufitów są:
- wykonanie ścianek z płyt gipsowo-kartonowych lub gipsowo-włóknowych na rusztach metalowych
wykonanie sufitów modułowych, podwieszonych z płyt mineralnych 60x60cm
połączonych ze ściankami jw.
Robotami towarzyszącymi i pomocniczymi przy wykonywaniu prac zabudów ścian i sufitów są:
- ustawienie i rozbiórka niezbędnych rusztowań
- przygotowanie otworów do montaŜu drzwi w ściankach typu lekkiego
szpachlowanie na połączeniach płyt g-k.
1.4.
--
Określenia podstawowe
Określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz
określeniami podanymi w Specyfikacji ST -00. „Wymagania ogólne”
1.5.
Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca Robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność z Dokumentacją Projektową,
Specyfikacjami Technicznymi i poleceniami Inspektora.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
2.
2.1.
Materiały
Wymagania ogólne dotyczące materiałów
53
Wymagania ogólne dotyczące materiałów podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
2.2. Materiały do wykonania ścian i obudów z płyt gipsowo-kartonowych/gipsowo-włóknowych na
rusztach metalowych.
Stalowe kształtowniki cienkościenne o grubości min. 0,6mm z blachy ocynkowanej - następujące rodzaje:
- kształtowniki na słupki ścian szkieletowych
- kształtowniki obwodowe
- kształtowniki do wzmocnienia naroŜy
- płyty gipsowo-kartonowe grubości 12,5mm, wytrzymałe na zginanie prostopadle do kierunku włókien kartonu
7,2MPa, współczynnik spręŜystości przy zginaniu 4000MPa - typu GKB - do okładzin ściennych, z krawędzią
spłaszczoną do szpachlowania spoin, w pomieszczeniach suchych, typu GKF do okładzin ognioodpornych oraz
typu GKI - do okładzin ściennych jw., w pomieszczeniach mokrych - płyty gipsowo-włóknowe , które są
specjalnymi płytami budowlanymi wytwarzanymi z gipsu i włókien celulozy , stanowiące niepalny materiał
budowlany klasy A2 s1 d0 zgodnie EN 13501-1 o parametrach:
gęstość: 1 150 ± 50 kg/m3, współczynnik przenikania pary wodnej µ=13, pęcznienie po 24 godz. w kontakcie z
wodą < 2 %, średnia wilgotność przy relatywnej wilgotności powietrza 65 % i 20 °C = 1,30%, warto ść pH=7–8
- blachowkręty i wkręty,
- wypełniacze spoin na bazie gipsu sztukatorskiego,
- taśmy do zbrojenia szpachlowanych spoin z mat z przędzy sztucznej,
- wełna mineralna do izolacji akustycznej i ognioodpornej
- listwy wzmocnienia naroŜników,
- listwy wykończenia krawędzi styku z posadzką i sufitem o profilu prostokątnym szerokości 15mm i wysokości
35mm
2.3.
Materiały do wykonania sufitów podwieszanych z płyt g-w /g-k.
2.3.1.
Konstrukcja nośna sufitu
Ruszt z kształtowników z blachy stalowej ocynkowanej o odporności na korozję C3 (dla sufitów wodoodpornych
i higienicznych), w gatunku DX51D zawieszony na stalowych wieszakach przymocowanych do konstrukcji
stropu - składa się z:
•
•
•
belek głównych nośnych
belek poprzecznych
kątowników przyściennych,
Stalowe nakładki dolnej półki wszystkich belek oraz kątowniki przyścienne pokryte są powłoką poliestrową o
grubości min. 20um na powierzchni licowej, wieszak spręŜynowy z uchwytem o nośności nie mniejszej od
950N:
2.3.2.
Wypełnienie konstrukcji
2.3.2.1. Płyty gipsowo-włóknowe grubości 12,5mm:
Gęstość - 1150 +/_ 1250 kg/m3
Skład - zaczyn gipsowy w całym przekroju zbrojony włóknami celulozy (brak struktury warstwowej np. karton +
rdzeń gipsowy)
ścinanie prostopadłe do płaszczyzny płyty 1,9 N/mm2
zginanie prostopadłe do płaszczyzny płyty 4,6 N/mm2
ścinanie w płaszczyźnie płyty 3,7 N/mm2
zginanie prostopadłe do płaszczyzny płyty 4,3 N/mm2
nacisk prostopadły do płaszczyzny płyty 8,5 N/mm2
2.3.2.2. Płyty wodoodporne gipsowo-włóknowe grubości 12,5mm:
.
Płyty FERMACELL produkowane zgodnie z normą EN15283-2 ,maja strukturę jednorodną , nie ma warstw
kartonu ,
54
po namoczeniu czy wrzuceniu do wody przez dowolny czas nie ulega rozwarstwieniu i degradacji .
W pomieszczeniach całkowicie lub strefowo zagrodzonych wilgocią, w przypadku Fermacell, mamy do
czynienia z materiałem homogennym (jednorodnym) ,który niezaleŜnie od miejsca przecięcia czy ilości
otworów zawsze jednakowo reagującym na zmieniające się warunki wilgotnościowe w pomieszczeniu.
Ograniczenie wchłanianie wilgoci, w tym przypadku, nie dotyczy wyłącznie powierzchni (jest wgłębnie
impregnowana krzemionka), ale cala jej struktura, zagęszczona wskutek sprasowania.
2.4.
Materiały do wykonania sufitów modułowych podwieszanych na rusztach metalowych
2.4.1.
Konstrukcja nośna sufitu
Ruszt z kształtowników z blachy stalowej ocynkowanej typu T24, zawieszony na stalowych wieszakach
przymocowanych do konstrukcji stropu - składa się w szczególności z:
•
•
•
•
•
•
profilu głównego HD, co 600 mm, z elementami mocującymi
profilu dystansowego, co 1500mm, z elementami mocującymi
profilu poprzecznego, L=600 mm, z zatyczką montaŜową
wieszaka regulowanego, co 1200 mm
kątownika 15/22, mocowanego co 300 mm
klipsy krawędziowe i przyścienne dla sufitów szczelnych
Stalowe nakładki dolnej półki wszystkich belek oraz kątowniki przyścienne pokryte są powłoką poliestrową o
grubości min. 20um na powierzchni licowej, wieszak spręŜynowy z uchwytem o nośności nie mniejszej od
950N:
2.4.2.
Wypełnienie konstrukcji
Płyty kasetonowe sufitowe z prasowanej wełny mineralnej, lub szklanej, o grubości 20mm i wymiarach
modularnych 60x60cm o właściwościach:
2.4.2.1. Płyty modułowe zwykłe:
- kolor biały, najbliŜszy wg NCS S 0500-N
- wymiary: 600x600x15mm
- krawędź prosta
- płyta o stabilności wymiarowej 2/C/3N wg EN-13964
współczynnik pochłaniania dźwięku αw=0,95 (klasa A)
- współczynnik odbicia światła dla płyty równy 84%
- reakcja na ogień zgodnie z PN-EN 13501-1 Euro klasa A2 S1 d0
- odporne na odkurzanie i czyszczenie na mokro
2.4.2.2. Płyty modułowe wodoodporne:
- kolor biały, najbliŜszy wg NCS S 0500-N
- wymiary: 600x600x20mm
- krawędź prosta
- płyta o stabilności wymiarowej 2/C/3N wg EN-13964
- współczynnik pochłaniania dźwięku αw=0,95 (klasa A)
- współczynnik odbicia światła dla płyty równy 85%
- reakcja na ogień zgodnie z PN-EN 13501-1 Euro klasa A2 S1 d0
- odporne na odkurzanie i czyszczenie na mokro
2.5.
Łączniki, uszczelki i akcesoria montaŜowe
55
Wykonawca zastosuje łączniki, uszczelki i akcesoria montaŜowe zalecane przez Producenta.
3.
Sprzęt
3.1.
Wymagania ogólne dotyczące sprzętu
Wymagania ogólne dotyczące sprzętu podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
3.2.
Sprzęt do wykonania robót
Prace naleŜy wykonać ręcznie przy uŜyciu elektronarzędzi i drobnego sprzętu pomocniczego wskazanego
przez Producenta stosowanego materiału.
4.
4.1.
Transport
Wymagania ogólne dotyczące transportu
Wymagania ogólne dotyczące transportu podano w ST-00. „Wymagania ogólne"
4.2.
Transport materiałów
Materiały naleŜy transportować w warunkach zabezpieczających je przed uszkodzeniami w sposób zgodny z
instrukcjami ich producentów i zabezpieczony przed zawilgoceniem.
Płyty sufitowe i g-k. powinny być dostarczone na budowę w paletach lub w pakietach w pozycji „na płask" spięte
listwami równoległymi w poprzek co 60 cm i układane stronami licowymi do siebie. NaleŜy je przechowywać w
pozycji poziomej w stosach na listwach rozstawionych co 60cm.
5.
5.1.
Wykonanie robót
Ogólne zasady wykonania robót
Wymagania ogólne dotyczące zasad wykonywania robót podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
Wykonawca rozpocznie wykonanie zabudów ścian i sufitów po zakończeniu prac konstrukcyjnych i wykonania
posadzek na danym obszarze robót i po zakończeniu wszystkich niezbędnych prac instalacyjnych.
Zabudowy zostaną wykonane w sposób spełniający następujące wymagania:
- wymagania uŜytkowe: moŜliwość mocowania haków i uchwytów, powinna przenosić obciąŜenie wspornikowe
0,6kN/m, którego pionowa linia działania nie powinna znajdować się dalej niŜ 0,3m od powierzchni ścianki,
- nośności i sztywności ściany w zakresie bezpieczeństwa, trwałości i przydatności techniczno - uŜytkowej
- odporności na uderzenia - jak dla pomieszczeń uŜytkowanych z duŜą dbałością o mienie i ryzykiem wypadków
i niewłaściwego uŜytkowania wytrzymała w klasie uderzeń „J'A" wg UEAtc (zgodnie z klasyfikacją Europejskiej
Unii Akceptacji Technicznej w Budownictwie).
- wymagań z zakresu ochrony przeciwpoŜarowej - odpowiednio EI60, El30 oraz izolacji akustycznej izolacyjność akustyczna zostanie ustalona indywidualnie przez projektanta zgodnie z wymaganiami Projektu i
obowiązującymi normami.
- wymagań z zakresu ochrony radiologicznej - izolacyjność radiologiczna zostanie ustalona indywidualnie przez
projektanta zgodnie z wymaganiami Projektu i obowiązującymi normami.
5.2. Ściany i obudowy z płyt gipsowo-włóknowych
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca przedstawi Inspektorowi nadzoru projekt montaŜu zabudów do
akceptacji. Wykonawca zastosuje i dobierze odpowiednie typy kształtowników przeznaczone do elementów
obwodowych i do usztywniania w naroŜach oraz płyty gipsowo-kartonowe higieniczne lub gipsowo-włóknowe i
do pomieszczeń suchych i mokrych oraz wełnę mineralną do izolacji akustycznych.
MontaŜ konstrukcji nośnej na kształtownikach obwodowych układanych na taśmie uszczelniającej przed
56
kotwieniem. Następnie ustawiane są profile boczne mocowane do ścian w trzech miejscach i profile naroŜne.
Kształtowniki ściany szkieletowej (słupki wewnętrzne) ustawiane w pionie i mocowane do kształtowników
obwodowych w odpowiednim rozstawie zaleŜnym od konstrukcji ścianki.
Zastosować połączenia redukcyjne ślizgowe w miejscach styku z innymi elementami konstrukcji budynku dla
zapewnienia odpowiedniej dylatacji.
MontaŜ okładzin z płyt gipsowo-kartonowych z zachowaniem odstępu od podłoŜa 1cm do konstrukcji zabudowy
co 25 cm wkrętami. Wkręty mocujące styk płyt na słupku umieszczać mijankowo. Styki poziome płyt przesuwać
o co najmniej 40cm. Po montaŜu rusztu, wypełnić wnętrze wełną mineralną
Styki ścianki obudowy ze stropami i posadzkami wykończyć listwą systemową, mocowaną wkrętami do
kształtowników i pomalowana na kolor ścianki.
W przypadku uszkodzenia zamontowanych płyt wymienić na nową lub decyzję co do sposobu usunięcia
podejmie Inspektor nadzoru. Usterki naleŜy usuwać natychmiast.
Płyty montowane na stelaŜu stalowym ocynkowanym szkielet ze stali zimnogiętej, ocynkowanej grubości 0,6
mm, profile wykonane zgodnie z PN-EN10143:1997. Profile obwodowe, pionowe CW mocowane do ścian
wkrętami ze stalowym kołkiem rozporowym 8x60 co 700 mm, a profile poziome UW mocowane do stropów za
pomocą kołków rozporowych szybkiego montaŜu 6x40 co 100cm. Pomiędzy stalowymi profilami obwodowymi, a
ścianami i stropami uszczelnienie z taśmy akustycznej o szerokości ściany. Słupki CW w rozstawie 600 mm są
wsuwane w profile poziome. Okładziny z płyt gipsowo-kartonowych/gipsowo-włóknowych, grubości 12,5 mm są
mocowane tylko do pionowych profili stalowych CW za pomocą wkrętów szybkiego montaŜu. W przypadku
okładziny pojedynczej płyty mocowane wkrętami 3,9 x 30 mm w rozstawie co 250 mm. W przypadku okładziny
podwójnej w pierwszej warstwie wkrętami 3,9 x 30 mm w rozstawie co 400 mm, natomiast w drugiej warstwie
wkrętami 3,9 x 45 mm w rozstawie co 250 mm. Płyty w poszyciu 1-szej warstwy łączone na styk, bez spoinowo.
Płyty w poszyciu 2-giej warstwy sklejane na styk przy pomocy systemowego kleju do spoin. Spoiny płyt w 2- giej
warstwie poszycia oraz łby wkrętów zaszpachlowane systemową masą szpachlową producenta płyt.
Wypełnienie wełną mineralną, grubości min 60 mm gęstości od 30 kg/m3 do 60kg /m3. NaleŜy przewidzieć
stosowanie systemowych połączeń dylatacyjnych w rozstawie max 800cm. W miejscu osadzenia drzwi ściany
naleŜy wzmocnić systemowym profilami typu UE, mocowanymi do podłoŜa i stropu
Ściany szpachlowane dyspersyjną masą powłokową z wypełniaczami mineralnymi i dodatkami modyfikującymi
(udziały < 1%) z wodą jako rozpuszczalnikiem
5.3
Systemowe sufity podwieszane z płyt gipsowo- włóknowych
Wykonawca zastosuje technologię montaŜu i wykonania sufitu podwieszonego systemowego zgodnie z
instrukcjami Projektanta i uŜytkowników pomieszczeń. Niedozwolone jest opieranie na konstrukcji podwieszonej
sufitów elementów urządzeń, ocieplenia i innych.
Dostawca systemu sufitowego zapewni wszystkie elementy integrujące system z urządzeniami zamontowanymi
w sufitach. Wykonanie sufitów moŜna rozpocząć po ukończeniu prac malarskich i okładzinowych ścian na
danym obszarze. Ruszt nośny, wieszaki oraz elementy wypełniające zostaną dobrane w sposób gwarantujący
bezpieczeństwo uŜytkowe, odporność na uderzenia energią 10Nm i właściwe warunki eksploatacji w postaci
dostępu do urządzeń instalacyjnych zakrytych stropem.
6.
Kontrola jakości robót
6.1.
Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
6.2.
Kontrola jakości ścianek, obudów i sufitów
Kontrola jakości obejmuje następujące wymagania dla ścian z płyt i sufitów typu lekkiego, które powinny
spełniać wymagania techniczno-uŜytkowe dotyczące:
•
•
odporności na uderzenia,
nośności i sztywności,
- ochrony cieplnej, radiologicznej, akustycznej i przeciwpoŜarowej,
- trwałości eksploatacyjnej i estetyki,
57
Kontrola będzie obejmowała następujące wymagania
niedopuszczalne są uszkodzenia powierzchni lub krawędzi płyt i paneli,
- jakość powierzchni wg wymagań dla płyt g-w: jak dla tynków gipsowych,
grubości ścianek: ±3 mm,
odsunięcie okładzin od powierzchni zakrywanej: ±5mm,
połoŜenie ścian na planie: ±10mm
•
6.3.
odchylenie powierzchni i krawędzi od poziomu lub linii prostej max. 2 mm na długości 2 m,
o nierównomierność odstępów pomiędzy poszczególnymi elementami oraz elementami, a ścianą
max. 2mm,
o nierównomierność występu sąsiadujących elementów: max. 2 mm,
o - niezgodność poziomu sufitu z wartością projektowaną: ±5mm,
Ocena wyników badań
Wszystkie elementy robót, które wykazują odstępstwa od postanowień niniejszej SST powinny zostać
rozebrane i ponownie wykonane na koszt Wykonawcy.
7.
7.1.
Obmiar robót
Wymagania ogólne dotyczące obmiaru robót
Wymagania ogólne dotyczące obmiaru robót podano w OST B-00. „Wymagania ogólne" poz.
7.2.
Jednostka obmiarowa
Jednostką obmiarową jest:
2
dla wszystkich rodzajów robót: 1 m
8.
Odbiór robót
8.1.
Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady dotyczące odbioru robót podano w ST -00. „Wymagania ogólne"
8.2.
Rodzaje odbiorów
Roboty związane z wykonaniem robót podlegają:
odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu
o
o
9.
odbiorowi wstępnemu
odbiorowi końcowemu
Podstawa płatności
Zgodnie z kontraktem
9.1.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Zgodnie z kontraktem
Normy
58
JeŜeli szczególne warunki wykonania robót przytoczone w Kontrakcie nie przewidują inaczej,
Wykonawca zastosuje się w pełni do wymagań i zaleceń poniŜszych przepisów. Wykonawca nie będzie
rościł Ŝadnych kosztów związanych ze spełnieniem postanowień poniŜszych dokumentów.
1. Normą PN-EN 520:2004+A1:2009.BN-81/6743-13 płyty gipsowo - włóknowe oraz norma BN86/6743-02 płyty kartonowo -gipsowe.
2. PN-B-10106:1997 Tynki i zaprawy budowlane. Masy tynkarskie do wypraw pocienionych.
3. PN-63/B-06201 Konstrukcje stalowe z cienkościennych kształtowników profilowanych na zimno.
Wymagania i badania techniczne przy odbiorze
4. PN-EN 10088-1:2007 Stale odporne na korozję - Część 1: Gatunki stali odpornych na korozję
5. PN-EN 10088-2:2007 Stale odporne na korozję - Część 2: Warunki techniczne dostawy blach i taśm
ze stali nierdzewnych ogólnego przeznaczenia
6. PN-EN 10169-1:2006 Wyroby płaskie stalowe z powłoką organiczną naniesioną w sposób ciągły.
Część 1: Postanowienia ogólne (definicje, materiały, tolerancje, metody badań)
7. PN-EN 10346:2009 Wyroby płaskie stalowe powlekane ogniowo w sposób ciągły. Warunki
techniczne dostawy
8. PN-EN 520:2005. Płyty gipsowo-kartonowe - Definicje, wymagania i metody badań.
9.
PN-EN 12365-1:2006 Okucia budowlane. Uszczelki i taśmy uszczelniające do drzwi, okien, Ŝaluzji
i ścian osłonowych. Część 1. Wymagania eksploatacyjne i klasyfikacja
10. PN-EN 13162:2009 Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie. Wyroby z wełny mineralnej (MW)
produkowane fabrycznie. Specyfikacja.
11. PN-EN 13501-1:2008 Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynku - Część
1: Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień
59
ST . 06
Stolarka okienna i drzwiowa
kod cpv 45421000-4
1 Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
stolarki okiennej i drzwiowej budowy Ŝłobka na działce nr 6/5 obręb 5 w Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle
Huty nr 1
2 Zakres stosowania ST
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowania jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zleceniu i
realizacji robót
3. Zakres robot objętych SST
Roboty których dotyczy specyfikacja obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonania i
odbioru robot.
4 Materiały
Wymagania dla stolarki:
- przewidziano montaŜ stolarki zewnętrznej okiennej i drzwiowej z drewna w kolorze analogicznym do koloru
stolarki zewnętrznej w istniejącym przedszkolu. Projektowane przeszklenie stolarki wykonać szybą bezpieczną
w klasie 33.1. Drzwi zewnętrzne naleŜy wyposaŜyć w dwa atestowane zamki, próg oraz klamki ze stali
nierdzewnej.
Stolarka zewnętrzna okienna i drzwiowa przeszklona o wsp. Uo = 0,9 W/m²K, drzwi pełne o wsp. Uo = 1,2
W/m²K oraz izolacyjności akustycznej R A1 > 35 dB. Dopuszcza się wykonanie stolarki zewnętrznej z profili
PCV w okleinie drewnopodobnej o parametrach cieplnych i akustycznych jak opisane wcześniej dla stolarki
drewnianej. Zaprojektowano montaŜ drzwi wewnętrznych w kolorze stolarki zewnętrznej wyposaŜonych w jeden
atestowany zamek oraz klamki ze stali nierdzewnej. Wyklucza się w konstrukcji skrzydeł drzwiowych
wypełnienia w postaci „plastra miodu”.
Drzwi oddzielające komunikację od poszczególnych pomieszczeń o izolacyjności akustycznej R’A1>30 dB.
Drzwi oddzielające pomieszczenie 1.14. sypialnia / pom. wielofunkcyjne od pozostałej części obiektu ze
względu na wymogi przeciwpoŜarowe o parametrach EI 30 oraz izolacyjności akustycznej R’A1>30 dB. Drzwi z
uwagi na wymagania wytrzymałościowe zgodnie z PN-EN 1192:2001 muszą spełniać parametry klasy 3
(cięŜkie warunki eksploatacyjne). Stolarka w obrębie pomieszczeń mokrych o podwyŜszonych parametrach
wilgotnościowych. Parametry i wymiary stolarki okiennej i drzwiowej zgodnie z wykazem okien i drzwi w
zestawieniu stolarki. Parapety wewnętrzne drewniane lakierowane w kolorze stolarki okiennej szerokość min.
20 cm grubość min. 2,0-2,5 cm. Parapety zewnętrzne klinkierowe (w kolorze cegły klinkierowej jak na budynku
przedszkolnym) o wymiarach 160x105 mm grubości 2,5-3 cm.
Materiały wypełniające wbudowane elementy ram, takie jak szyby, płyty pełne i nieprzeźroczyste itp. powinny
być wbudowane w sposób pewny i trwały. Materiał uszczelniający powinien być elastyczny, odporny na drgania
i wstrząsy wynikające z uŜytkowania elementów. Przed wbudowaniem naleŜy zwrócić uwagę na:
a/ aktualny certyfikat ITB na stolarkę i szklenie bezpieczne w drzwiach wejściowych
b/ współczynnik przenikania ciepła kaŜdego okna i drzwi obliczony wg
wzoru podanego w aprobacie technicznej / rama plus szyba /, który powinien być mniejszy lub równy
współczynnikowi określonemu w dokumentacji technicznej.
c/ kolor biały stolarki powinien - zgodny z załoŜeniami w projekcie technicznym,
d/ WyposaŜenie skrzydeł okiennych i drzwiowych /okucia, samozamykacze, zamki, nawiewniki, kratki, otwory
wentylacyjne
itp./ zgodnie z wykazem stolarki w projekcie technicznym,
e/ Szklenie zgodnie z załoŜeniami w projekcie technicznym, potwierdzone stosownymi atestami
Okucia budowlane
KaŜdy wyrób stolarki budowlanej powinien być wyposaŜony w okucia zamykające, łączące, zabezpieczające i
uchwytowo-osłonowe
Okucia powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych, a w przypadku braku takich norm wymaganiom określonym w świadectwie ITB dopuszczającym do stosowania wyroby stolarki budowlanej
wyposaŜonej w okucie, na które nie została ustanowiona norma.
5 Sprzęt
Zgodnie z punktem ST 00 niniejszej specyfikacji.
60
6 Transport
Zgodnie z punktem ST .00 niniejszej specyfikacji.
7 Wykonanie
MontaŜ ościeŜnic drzwiowych i okiennych - naleŜy zwrócić uwagę na punkty mocowania ościeŜnic, równość
przekątnych, poziom i pion okna lub drzwi. Przy wbudowywaniu ościeŜnic odległość między punktami
mocowania ościeŜnicy nie powinny być większe niŜ 15cm a maksymalne odległości od naroŜy ościeŜnicy nie
większe niŜ 30cm. OścieŜnicę po ustawieniu do poziomu i pionu naleŜy mocować za pomocą kotew lub haków
osadzonych w murze albo za pomocą dybli. OścieŜnice
naleŜy mocować przy uŜyciu kotew. OścieŜnice powinny być dobrze zakotwione w przegrodach budynku
/ścianach, stropach/ W oknach stałych kotwy powinny znajdować się w miejscu klinowania szyb, w oknach
otwieranych kotwy powinny
być umieszczone w miejscach przenoszenia obciąŜeń przez zawiasy tak aby obciąŜenia mogły być
przeniesione na budynek. Odstęp miejsc zakotwienia nie powinien być większy niŜ 400 do 800mm. Zakotwienie
nie powinno obniŜać zdolności nośnej ściany lub stropu przylegających do elementu. Rodzaj i sposób
zakotwienia powinien być określony w
dokumentacji technicznej. Szczeliny powstałe pomiędzy ościeŜnicą a ścianą wypełnić pianką poliuretanową i
wykończyć silikonem po obwodzie. Dopuszczalne odchyłki odchylenia w pionie i w poziomie 5mm.
Niedopuszczalne jest występowanie przewiewów, przemarzania lub przecieków wody opadowej.
Dopuszcza się mocowanie elementów metalowych przez osadzenie za pomocą kołków rozporowych.
Połączenie segmentów i mocowania segmentów naleŜy wykonać w taki sposób, aby elementy metalowe mogły
swobodnie wydłubać się, kurczyć lub przesuwać. Wbudowanie segmentów moŜe nastąpić dopiero, kiedy mona
obciosać części nośne budynku.
Szczeliny powstałe pomiędzy ościeŜnicą a ścianą wypełnić pianką poliuretanową i wykończyć silikonem po
obwodzie.
Dopuszczalne odchyłki odchylenia w pionie i w poziomie 5mm. Niedopuszczalne jest występowanie
przewiewów, przemarzania lub przecieków wody opadowej.
Dopuszczalne wady i odchyłki wymiarów stolarki drzwiowej i okiennej nie powinny być większe niŜ podano
poniŜej.
RóŜnice wymiarów okna, drzwi
Wymiary zewnętrzne ościeŜnicy szerokości do 1m 5mm, 5mm
Wymiary zewnętrzne ościeŜnicy szerokości pow. 1m 5mm ,5mm
RóŜnica długości przeciwległych elementów ościeŜnicy szerokości do 1m 1mm, 1mm
RóŜnica długości przeciwległych elementów ościeŜnicy szerokości pow. 1m 2mm, 2mm
RóŜnica długości przekątnych ościeŜnicy szerokości do 1m 3mm, 3mm
RóŜnica długości przekątnych ościeŜnicy szerokości pow. 1m 3mm, 3mm
RóŜnica w przekrojach szer. do 50mm 1mm, 1mm
RóŜnica w przekrojach szer. Pow. 50mm 2mm, 2mm
RóŜnica w grubości do 40mm grubości skrzydła 1mm, 1mm
RóŜnica w grubości pow. 40mm grubości skrzydła 2mm, 2mm
8. Kontrola
Kontrola jakości robot polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z wymaganiami niniejszych warunków
technicznych i zgodnie z PN i instrukcją producenta. Kontrolę w odniesieniu do prac zanikowych przeprowadza
się podczas wykonywania robot dekarskich / kontrola międzyoperacyjna/ i w odniesieniu do całego pokrycia
obróbek – kontrola końcowa
9 Odbiór robot
Polega na sprawdzeniu:
- zgodności zamontowanych materiałów z załoŜeniami projektowymi
- prawidłowości wykonania i osadzenia z załoŜeniami projektowymi i niniejszymi SST
10 Normy i przepisy związane
* Warunki techniczne wykonania i odbioru robot budowlano-montaŜowych Ministerstwo Budownictwa i PMB
Wyd. II
* Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 6lutego 2003r w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
wykonywania
robot budowlanych Dz.U. nr 47 z 2003r poz.401
* PN-B-94109 Okucia budowlane – listwy osłaniające szyby (zastępuje BN-80/5055-07).
* PN-B-94420 Okucia budowlane – tarcze drzwiowe WC – klasa B.
61
* PN-B-94430 Okucia budowlane – klamki, gałki, uchwyty i tarcze – zestawy (zastępuje BN-72/5057-02).
* PN-EN-478 Kształtowniki z nieklasyfikowanego polichlorku winylu (PVC-U) do produkcji okien i drzwi – wygląd
po wygrzewaniu w temp. 150°C – metoda badania.
* PN-B-94091 Okucia budowlane – kratka wentylacyjna drzwiowa metalowa (zastępuje BN-78/5055-06)
PN-479 Kształtowniki z nieplastykowanego polichlorku winylu (PVC-U) do produkcji okien i drzwi – oznaczanie
skurczu termicznego
62
ST 07
ROBOTY MALARSKIE
(CPV 45442100-8)
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót malarskich w budowanym
obiekcie budowlanym.
Niniejszą Specyfikację Techniczną jako część dokumentów przetargowych i kontraktowych, naleŜy odczytywać i
rozumieć w odniesieniu do wykonania Robót opisanych w punkcie 1.1, które zostaną zrealizowane w ramach
zadania „Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580.” Ustalenia
zawarte w niniejszej Specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót malarskich.
1.3. Zakres Robót objętych ST
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji mają zastosowanie przy robotach malarskich.
Określenia uŜywane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz z określeniami
podanymi w ST 00.01 pkt.1.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące Robót
Ogólne wymagania dotyczące Robót podano w ST 00.01 „Wymagania ogólne" pkt 1. Wykonawca Robót jest
odpowiedzialny za jakość wykonania Robót oraz za ich zgodność z Dokumentacją Projektową i ST.
2. MATERIAŁY
2.1. Farby budowlane gotowe
Farby niezaleŜnie od ich rodzaju powinny odpowiadać wymaganiom norm państwowych lub świadectw
dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
2.1.1. Farby akrylowe do wnętrz
Na tynkach naleŜy stosować farby dyspersyjne nawierzchniowe do wnętrz, zgodne z Dokumentacją Projektową
i zasadami podanymi w normach i świadectwach ich dopuszczenia przez ITB. Odporność na szorowanie na
mokro – klasa II (wg PN-EN 13300:2002), klasa I (wg PN-C-81914:2002).
2.2. Środki gruntujące
Przy malowaniu farbami akrylowymi na chłonnych podłoŜach naleŜy stosować do gruntowania farbę emulsyjną
rozcieńczoną wodą w stosunku 1:1 z tego samego rodzaju farby, z jakiej przewiduje się wykonanie powłoki
malarskiej.
Mydło szare, stosowane do gruntowania podłoŜa w celu zmniejszenia jego wsiąkliwości powinno być stosowane
w postaci roztworu wodnego 3-5%.
2.3. Rozcieńczalniki
Dla farb akrylowych rozcieńczalnikiem jest woda.
3. SPRZĘT
Do wykonywania robót malarskich naleŜy stosować:
- pędzle i wałki,
-
kuwety malarskie,
-
drabiny.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST 00.01 „Wymagania ogólne"
63
Materiały malarskie naleŜy przewozić krytymi środkami transportowymi. PrzewoŜone materiały muszą być
w sposób całkowicie pewny zabezpieczone przed przemieszczaniem się, wysypywaniem lub spadnięciem
ze skrzyni ładunkowej. Przy załadunku i wyładunku oraz przewozie na środkach transportowych naleŜy
przestrzegać przepisów obowiązujących w transporcie drogowym. Przy ruchu po drogach publicznych środki
transportowe muszą spełniać wymagania przepisów ruchu drogowego.
5. WYKONANIE ROBÓT
Przy malowaniu powierzchni wewnętrznych temperatura nie powinna być niŜsza niŜ +8°C. W okresie zimowym
pomieszczenia naleŜy ogrzewać. W ciągu 2 dni pomieszczenia powinny być ogrzane do temperatury co
najmniej +8°C. Po zako ńczeniu malowania moŜna dopuścić do stopniowego obniŜania temperatury, jednak
przez 3 dni nie moŜe spaść poniŜej +1°C. W czasie malowania niedopuszczalne jest na wietrzanie malowanych
powierzchni ciepłym powietrzem od przewodów wentylacyjnych i urządzeń ogrzewczych. Gruntowanie i
malowanie ścian i sufitów moŜna wykonać po:
- całkowitym ukończeniu robót instalacyjnych (z wyjątkiem montaŜu armatury i urządzeń sanitarnych),
-
całkowitym ukończeniu robót elektrycznych,
-
całkowitym ułoŜeniu posadzek,
-
usunięciu usterek na tynkach.
Ściany istniejące po oczyszczeniu, przygotowaniu podłoŜa, wyrównaniu gipsem szpachlowym, cekolowaniu i po
zagruntowaniu, malować 2-krotnie farbami akrylowymi. Nowe ścianki po zagruntowaniu malować 2-krotnie
farbami akrylowymi. Stosować farby przeznaczone do uŜytku wewnętrznego trudnościeralne.
5.1. Przygotowanie podłoŜy
Wszelkie luźne nie związane z podłoŜem warstwy naleŜy usunąć i uzupełnić szpachlą gipsową. PodłoŜe
posiadające drobne uszkodzenia powierzchni powinny być naprawione przez wypełnienie ubytków szpachlą
gipsową. Powierzchnie powinny być oczyszczone z kurzu i brudu. Odstające tynki naleŜy odbić, a rysy
poszerzyć i ponownie wypełnić szpachlą gipsową.
5.2. Gruntowanie
Przy malowaniu farbami akrylowymi na chłonnych podłoŜach naleŜy stosować do gruntowania farbę emulsyjną
rozcieńczoną wodą w stosunku 1:1 z tego samego rodzaju farby, z jakiej przewiduje się wykonanie powłoki
malarskiej.
5.3. Wykonywania powłok malarskich
Powłoki z farb powinny:
a) równomiernie pokrywać podłoŜa, bez zacieków, smug, prześwitów, plam, pęcherzy, odprysków i śladów
pędzla,
b) być trudnościeralne, niezmywalne przy stosowaniu środków myjących i dezynfekujących,
c) w zakresie barwy i połysku być zgodne z wzorcem producenta oraz Dokumentacją Projektową,
d) nie mieć przykrego zapachu.
6. KONTROLA JAKOŚCI
Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości Robót podano w ST 00.01 „Wymagania ogólne" pkt 6.
6.1. Powierzchnia do malowania
Kontrola stanu technicznego powierzchni przygotowanej do malowania powinna obejmować:
- sprawdzenie wyglądu powierzchni,
-
sprawdzenie wsiąkliwości,
-
sprawdzenie wyschnięcia podłoŜa,
64
-
sprawdzenie czystości.
Sprawdzenie wyglądu powierzchni pod malowanie naleŜy wykonać przez oględziny zewnętrzne. Sprawdzenie
wsiąkliwości naleŜy wykonać przez spryskiwanie powierzchni przewidzianej pod malowanie kilku kroplami
wody. Ciemniejsza plama zwilŜonej powierzchni powinna nastąpić nie wcześniej niŜ po 3 s.
6.2. Roboty malarskie
Badania powłok przy ich odbiorach naleŜy przeprowadzić po zakończeniu ich wykonania:
- dla farb akrylowych nie wcześniej niŜ po 7 dniach.
Badania przeprowadza się przy temperaturze powietrza nie niŜszej od +5°C przy wilgotno ści powietrza
mniejszej od 65%. Badania powinny obejmować:
- sprawdzenie wyglądu zewnętrznego,
-
równomierności rozłoŜenia farby,
-
jednolitości natęŜenia i zgodności barwy ze wzorcem,
-
braku prześwitów,
-
braku odprysków, spękań, pęcherzy, łuszczących się odstających płatków powłoki, wgłębień, plam, smug,
zacieków, widocznych śladów pędzla i innych niedopuszczalnych usterek.
Roboty objęte niniejszą ST, powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-69/B-10280 Roboty malarskie.
Jeśli badania dadzą wynik pozytywny, to roboty malarskie naleŜy uznać za wykonane prawidłowo. Gdy
którekolwiek z badań dało wynik ujemny, naleŜy usunąć wykonane powłoki częściowo lub całkowicie i wykonać
powtórnie.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru Robót podano w ST 00.01 „Wymagania ogólne"
2
Jednostką obmiarową robót jest m .
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty podlegają warunkom odbioru według zasad podanych poniŜej.
8.1. Odbiór podłoŜa
Zastosowane do przygotowania podłoŜa materiały powinny odpowiadać wymaganiom zawartym w normach
państwowych lub świadectwach dopuszczenia do stosowania w budownictwie. PodłoŜe, posiadające drobne
uszkodzenia powinno być naprawione przez wypełnienie ubytków odpowiednią szpachlówką. PodłoŜe powinno
być przygotowane zgodnie z wymaganiami w pkt. 5.1. JeŜeli odbiór podłoŜa odbywa się po dłuŜszym czasie od
jego wykonania, naleŜy podłoŜe przed gruntowaniem oczyścić.
8.2. Odbiór robót malarskich
- Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego powłok malarskich polegające na stwierdzeniu równomiernego
rozłoŜenia farby, jednolitego natęŜenia barwy i zgodności ze wzorcem producenta, braku prześwitu
i dostrzegalnych skupisk lub grudek nieroztartego pigmentu lub wypełniaczy, braku plam, smug, zacieków,
pęcherzy odstających płatów powłoki, widocznych okiem śladów pędzla itp., w stopniu kwalifikującym
powierzchnię malowaną do powłok o dobrej jakości wykonania.
-
Sprawdzenie odporności powłoki na wycieranie polegające na lekkim, kilkakrotnym potarciu jej powierzchni
miękką, wełnianą lub bawełnianą szmatką kontrastowego koloru.
-
Sprawdzenie odporności powłoki na zarysowanie.
-
Sprawdzenie przyczepności powłoki do podłoŜa polegające na próbie poderwania ostrym narzędziem
powłoki od podłoŜa.
65
-
Sprawdzenie odporności powłoki na zmywanie wodą polegające na zwilŜaniu badanej powierzchni powłoki
przez kilkakrotne potarcie mokrą miękką szczotką lub szmatką.
Wyniki odbiorów materiałów i robót powinny być kaŜdorazowo odnotowane.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST 00.01 „Wymagania ogólne"
Ogólne wymagania dotyczące przepisów związanych podano w ST 00.01 „Wymagania ogólne" pkt 10.
1) PN-70/B-10100 Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.
2) PN-62/C-81502 Szpachlówki i kity szpachlowe. Metody badań.
66
ST 08 – KŁADZENIE GLAZURY
(CPV 45431200-9)
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót polegających na wykonaniu
okładzin ściennych z płytek ceramicznych.
zadania „Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580.”Ustalenia zawarte w
niniejszej Specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót polegających na wykonaniu okładzin ściennych z
płytek ceramicznych.
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji mają zastosowanie przy wykonywaniu okładzin ściennych z płytek
ceramicznych. Zakres robót obejmuje wszystkie elementy, gdzie występują w/w roboty, zgodnie z
Dokumentacją Techniczną.
Ogólne wymagania dotyczące Robót podano w ST.01 „Wymagania ogólne". Wykonawca Robót jest
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w ST.01 „Wymagania ogólne".
2.1. Materiały do wykonywania okładzin ceramicznych
Materiały ceramiczne powinny odpowiadać wymaganiom odpowiednich norm lub aprobat technicznych.
Zaprawy klejące powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-B-10107:1998 lub odpowiednim aprobatom
technicznym. Okładziny ścienne z glazury w kolorze i formacie określonym w Dokumentacji Projektowej.
2.2. Zaprawa klejowa i spoinowa
Do montaŜu płytek okładzin ściennych i posadzkowych stosować naleŜy zaprawy klejowe elastyczne wg
Dokumentacji Projektowej. Do spoinowania stosować zaprawy spoinujące wg Dokumentacji Projektowej.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST.01 „Wymagania ogólne"
Do przygotowania zaprawy:
- elastyczne wiadro,
− wiertarka z mieszadłem.
Do montaŜu płytek ceramicznych:
długa i krótka paca stalowa,
szpachelka kątowa,
przyrząd do cięcia płytek ceramicznych,
diamentowa piła wodna,
poziomnica,
obcęgi,
okrągły pilnik,
młotek gumowy.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST.01 „Wymagania ogólne".
Materiały naleŜy przewozić krytymi środkami transportowymi. PrzewoŜone materiały muszą być w sposób
całkowicie pewny zabezpieczone przed przemieszczaniem się, wysypywaniem lub spadnięciem ze skrzyni
ładunkowej.
67
Przy załadunku i wyładunku oraz przewozie na środkach transportowych naleŜy przestrzegać przepisów
obowiązujących w transporcie drogowym. Przy ruchu po drogach publicznych środki transportowe muszą
spełniać wymagania przepisów ruchu drogowego.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne wymagania dotyczące wykonania Robót podano w ST 01 „Wymagania ogólne" .
5.2. Wykonywanie posadzek i okładzin ściennych
5.2.1. Warunki przystąpienia do robót okładzinowych ceramicznych (ściany)
Wewnątrz budynku roboty okładzinowe moŜna wykonywać po:
- zakończeniu robót tynkarskich,
- całkowitym zakończeniu robót instalacyjnych, ale przed załoŜeniem urządzeń sanitarnych oraz
montaŜem armatury oświetleniowej.
Roboty okładzinowe powinny być wykonywane w temperaturze otoczenia nie niŜszej niŜ +5°C.
W pomieszczeniach w których ścian nie okłada się na pełną wysokość pomieszczeń płytki okładzinowe
rozmierzyć tak, by wszystkie rzędy poziome począwszy od najwyŜszego miały zachowany pełny wymiar
modularny a docinaniu podlega jedynie rząd najniŜej połoŜony. Nie dopuszcza się nieciągłych spoin pionowych
na ścianach, tj. układania płytek z przesunięciem poziomym pomiędzy ich pozycją w poszczególnych rzędach,
łącznie z najniŜszym.
5.2.2. PodłoŜa pod okładziny ścienne
- PodłoŜe mogą stanowić nie otynkowane lub otynkowane mury z elementów drobnowymiarowych oraz
ściany betonowe.
- PodłoŜe powinno być równe, niepylące, pozbawione powłok malarskich, bez zatłuszczeń i śladów
bitumów.
Uszkodzone podłoŜa naleŜy naprawić mocną zaprawą cementową marki min. M4 lub specjalnymi masami
naprawczymi.
5.2.3. Wykonanie okładzin ściennych
PodłoŜe powinno być równe i mocne. Na ścianach murowych naleŜy wykonać mocny podkład tak jak dla
okładzin mocowanych przy uŜyciu zapraw zwykłych. Na stwardniałym podkładzie lub równych podłoŜach
betonowych naleŜy rozprowadzić za pomocą pacy ząbkowanej o wysokości ząbków 6-8 mm (zaleŜnie od
wielkości elementu ceramicznego) zaprawę klejącą i następnie przyłoŜyć i docisnąć mocowany element. Przy
mocowaniu elementów za pomocą zapraw klejących nie wolno moczyć płytek, a przygotowując zaprawę
klejącą, naleŜy bezwzględnie przestrzegać instrukcji podanej przez producenta zaprawy.
Szerokość spoiny powinna być określona w Dokumentacji Projektowej, a dla jej uzyskania stosuje się
odpowiednie wkładki dystansowe, np. krzyŜyki z tworzyw sztucznych, usuwane po stwardnieniu zaprawy.
5.2.4. Spoinowanie
Po związaniu zaprawy klejącej naleŜy szczeliny (spoiny) pomiędzy płytkami oczyścić i wypełnić zaprawą do
spoinowania, tzw. fugą. Zaprawę naleŜy przygotować zgodnie z instrukcją producenta.
Szerokość, kształt i kolor spoin wg Dokumentacji Projektowej.
Przy doborze zaprawy do spoinowania (fugi) naleŜy uwzględnić szerokość spoin.
6.1. Ogólne zasady kontroli
Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości Robót podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
Prawidłowość wykonania robót oraz ich zgodność z Dokumentacją Projektową sprawdza się podczas
ostatecznego odbioru budynku lub jego części. Podstawą odbioru robót są dokumenty:
- projekt techniczny zawierający na rysunkach wykonawczych wszystkie dane niezbędne do wykonania
robót, na rysunkach wykonawczych powinny być uwidocznione wszelkie zmiany dokonane w trakcie
wykonywania robót.
- certyfikaty lub świadectwa zgodności materiałów, atesty,
68
-
Polskie Normy i aprobaty techniczne określające wymagania i badania techniczne przy odbiorze
poszczególnych rodzajów podłóg.
6.2. Kontrola jakości materiałów
Wszystkie materiały do wykonania robót muszą odpowiadać wymaganiom Dokumentacji Projektowej
i Specyfikacji Technicznej oraz posiadać świadectwa jakości producenta, odpowiednie certyfikaty i atesty.
6.3. Kontrola wykonania okładzin z płytek ceramicznych
Kontrola wykonanych okładzin powinna obejmować:
-
-
zgodność wykonania z Dokumentacją Projektową lub umową, porównując zgodność z projektem przez
oględziny i pomiary (w tym wielkość i kierunek spadków itp.), sprawdzenie prawidłowości ułoŜenia
płytek; ułoŜenie płytek oraz ich barwę i odcień naleŜy sprawdzić wizualnie i porównać z wymaganiami
Dokumentacji Projektowej oraz wzorcem płytek,
stan podłoŜy na podstawie protokołów badań międzyoperacyjnych,
jakość materiałów na podstawie deklaracji zgodności lub certyfikatów zgodności, atestów
przedłoŜonych przez dostawców.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru Robót podano w ST 01 „Wymagania ogólne" .
2
Jednostka obmiaru jest m .
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ustalenia ogólne dotyczące odbioru robót
Ogólne wymagania dotyczące odbioru Robót podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
Wykonanie Robót określonych w niniejszej ST podlega odbiorowi robót zanikających wg zasad określonych w
ST .01 „Wymagania ogólne".
8.2. Ustalenia szczegółowe dotyczące odbioru robót
Odbioru jakościowego materiałów dokonuje się po dostarczeniu ich na budowę. NaleŜy sprawdzić zgodność
właściwości technicznych z wymaganiami odpowiednich norm lub innych dokumentów (aprobat technicznych),
zezwalających na stosowanie ich w budownictwie.
Przy odbiorze zakończonych robót naleŜy dokonać sprawdzenia materiałów na podstawie załączonych
zaświadczeń (certyfikaty, świadectwa zgodności, atesty) z kontroli, stwierdzających zgodność uŜytych
materiałów z wymaganiami Dokumentacji Projektowej oraz z powołanymi normami i aprobatami technicznymi.
Materiały uŜyte do wykonania posadzki, nie mające dokumentów stwierdzających ich jakość i nasuwające z
tego względu wątpliwości, powinny być poddane badaniom przez upowaŜnione laboratoria.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST .01 „Wymagania ogólne".
Ogólne wymagania dotyczące przepisów związanych podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
1) Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Budownictwo ogólne. TI cz. 3
i 4, rozdz. 25. Arkady, Warszawa 1990.
2) PN-EN 98:1996 Płytki i płyty ceramiczne. Oznaczenia wymiarów i sprawdzanie jakości
powierzchni.
3) PN-EN 87:1994 Płytki i płyty ceramiczne ścienne i podłogowe. Definicje, klasyfikacja, właściwości
i znakowanie.
4) PN-EN ISO 10545-1:1999 Płytki i płyty ceramiczne. Pobieranie próbek i warunki odbioru.
5) PN-EN ISO 10545-2:1999 Płyty i płytki ceramiczne. Oznaczanie wymiarów i sprawdzanie jakości
powierzchni.
69
ST .09 - POSADZKI Z WYKŁADZIN PCV
(CPV 45432111-5)
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej ST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z ułoŜeniem
wykładziny podłogowej homogenicznej PCV, odpornej na ścieranie, antyelektrostatycznej,.
zadania „Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580.” Ustalenia zawarte w
niniejszej Specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót polegających na ułoŜeniu wykładziny podłogowej
PCV, odpornej na ścieranie, antyelektrostatycznej
Ustalenia zawarte w niniejszej Specyfikacji mają zastosowanie przy montaŜu wykładziny podłogowej
homogenicznej PCV, odpornej na ścieranie antyelektrostatycznej. Zakres robót obejmuje wszystkie elementy,
gdzie występują w/w roboty, zgodnie z Dokumentacją
Techniczną.
Zakres robót obejmuje:
- usunięcie wszystkich niespójnych z podłoŜem elementów,
- wykonanie warstw wyrównawczych posadzek,
- montaŜ wykładziny podłogowej PCV, odpornej na ścieranie antyelektrostatycznej,
- montaŜ listew przyściennych z wykładziny podłogowej PCV.
Określenia uŜywane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami oraz z określeniami
podanymi w ST .01 .
1.5. Ogólne wymagania dotyczące Robót
Ogólne wymagania dotyczące Robót podano w ST 01 „Wymagania ogólne" . Wykonawca Robót jest
2. MATERIAŁY
2.1. Woda (PN-EN 1008:2004)
Do przygotowania zapraw stosować moŜna kaŜdą wodę zdatną do picia. Niedozwolone jest uŜycie wód
ściekowych, kanalizacyjnych bagiennych oraz wód zawierających tłuszcze organiczne, oleje i muł.
2.2 Zaprawa samopoziomująca
2.3. Wykładzina podłogowa homogeniczna PCV
Wykładzina podłogowa homogeniczna PCV, odporna na ścieranie antyelektrostatyczna, o małym
współczynniku pochłaniania, o parametrach technicznych dostosowanych do stosowania w obiektach
uŜyteczności publicznej, zgodna z Dokumentacją Projektową, posiadająca aktualne świadectwo ITB i atest
Państwowego Zakładu Higieny.
2.5. Klej do wykładzin podłogowych
Klej do wykładzin podłogowych, zgodny z Dokumentacją Projektową, posiadający aktualne świadectwo ITB i
atest Państwowego Zakładu Higieny.
2.6. Listwy przyścienne
Listwy przyścienne z wykładziny podłogowej j PCV, zgodne z Dokumentacją Projektową.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST .01 „Wymagania ogólne .
70
Do wykonywania robót, naleŜy stosować następujące narzędzia:
- skalpel,
- metr,
- noŜyce,
- wałek
- poziomnica.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
Materiały naleŜy przewozić krytymi środkami transportowymi. PrzewoŜone materiały muszą być w sposób
całkowicie pewny zabezpieczone przed przemieszczaniem się, wysypywaniem lub spadnięciem ze skrzyni
ładunkowej.
Przy załadunku i wyładunku oraz przewozie na środkach transportowych naleŜy przestrzegać przepisów
obowiązujących w transporcie drogowym. Przy ruchu po drogach publicznych środki transportowe muszą
spełniać wymagania przepisów ruchu drogowego.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
5.1. Wykonanie warstwy wyrównawczej
Warstwa wyrównawcza wykonana z zaprawy cementowej, z oczyszczeniem i zagruntowaniem podłoŜa,
ułoŜeniem zaprawy, z zatarciem zaprawy na gładko. Wymagania podstawowe:
-
Podkład cementowy powinien być wykonany zgodnie z Dokumentacją Projektową, która określa
wymaganą wytrzymałość i grubość.
- Wytrzymałość podkładu badana wg PN-85/B-04500.
- PodłoŜe, na którym wykonuje się podkład z warstwy wyrównawczej powinno być wolne od kurzu
i zanieczyszczeń.
- Temperatura powietrza przy wykonywaniu podkładów cementowych oraz w ciągu co najmniej trzech dni
nie powinna być niŜsza niŜ +5°C.
- Zaprawę cementową naleŜy przygotować mechanicznie. Zaprawa powinna mieć konsystencję gęstą 5-7 cm zanurzenia stoŜka pomiarowego.
- Ilość spoiwa w podkładach cementowych powinna być ograniczona do ilości niezbędnej, ilość cementu
nie powinna być większa niŜ 400 kg/m3.
- Zaprawę cementową naleŜy układać niezwłocznie po przygotowaniu między listwami kierunkowymi o
wysokości równej grubości podkładu z zastosowaniem ręcznego lub mechanicznego zagęszczenia z
równoczesnym wyrównaniem i zatarciem.
- Podkład powinien mieć powierzchnię równą, stanowiącą płaszczyznę,
- Powierzchnia podkładu sprawdzana dwumetrową łatą przykładaną w dowolnym miejscu , nie powinna
wykazywać większych prześwitów większych niŜ 5 mm. Odchylenie powierzchni podkładu od
płaszczyzny (poziomej lub pochyłej) nie powinny przekraczać 2 mm/m i 5 mm na całej długości lub
szerokości pomieszczenia.
5.2. Wykonanie posadzki z wykładziny homogenicznej PCV
Do wykonania posadzek z wykładziny homogenicznej PCV moŜna przystąpić po całkowitym ukończeniu robót
budowlanych stanu surowego i robót wykończeniowych i instalacyjnych. Przygotowanie podłoŜy:
- podłoŜe posiadające drobne uszkodzenia powierzchni powinny być naprawione przez wypełnienie
ubytków zaprawą cementową,
- powierzchnie powinny być oczyszczone z kurzu i brudu i zagruntowane,
- temperatura powietrza przy wykonywaniu posadzek nie powinna być niŜsza niŜ 15°C i powinna by ć
zapewniona co najmniej na kilka dni przed wykonywaniem robót, w trakcie ich wykonywania oraz
w okresie wysychania kleju,
- wykładziny i kleje naleŜy dostarczyć do pomieszczeń, w których będą układane co najmniej na 24
godziny przed układaniem,
71
-
-
wykładzina rulonowa powinna być na 24 godziny przed przyklejeniem rozwinięta z rulonu, przycięta
odpowiednio do wymiarów pomieszczenia i luźno ułoŜona na podkładzie, tak aby tworzyła zakłady
szerokości 2-3 cm,
wykładzinę naleŜy przyklejać przy uŜyciu klejów zalecanych przez producenta określonej wykładziny
oraz w obowiązujących instrukcjach technologicznych,
wykładzinę naleŜy przyklejać całą powierzchnią do podłoŜa,
nie dopuszcza się występowania na powierzchni posadzki miejsc nie przyklejonych w postaci fałd,
pęcherzy, odstających brzegów,
posadzki wykładzin naleŜy przy ścianach wykończyć listwami przyściennymi,
listwy przyścienne powinny być przyklejone na całej długości do podłoŜa i dokładnie dopasowane
w naroŜach wklęsłych i wypukłych.
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości
Ogólne wymagania dotyczące kontroli jakości Robót podano w ST 01 „Wymagania ogólne" .
Prawidłowość wykonania robót oraz ich zgodność z Dokumentacją Projektową sprawdza się podczas
ostatecznego odbioru budynku lub jego części. Podstawą odbioru robót są dokumenty:
- projekt techniczny zawierający na rysunkach wykonawczych wszystkie dane niezbędne do wykonania
robót, na rysunkach wykonawczych powinny być uwidocznione .
- certyfikaty lub świadectwa zgodności materiałów, atesty,
- Polskie Normy i aprobaty techniczne określające wymagania i badania techniczne przy odbiorze
poszczególnych rodzajów podłóg.
Badania wykonanych podłóg składają się z badań pośrednich, które obejmują badania materiałów, podkładów
itp. oraz badań bezpośrednich obejmujących sprawdzenie prawidłowości wykonania posadzki.
6.2. Kontrola jakości materiałów
Wszystkie materiały do wykonania robót muszą odpowiadać wymaganiom Dokumentacji Projektowej
i Specyfikacji Technicznej oraz posiadać świadectwa jakości producenta, odpowiednie certyfikaty i atesty.
6.3. Kontrola i badania podkładów pod posadzki
Odbiór podkładu posadzkowego powinien być wykonany bezpośrednio przed przystąpieniem do wykonywania
robót posadzkowych. Zakres czynności kontrolnych powinien obejmować:
- sprawdzenie wizualne wyglądu powierzchni podkładu pod względem wymaganej szorstkości,
występowania ubytków i porowatości, czystości i zawilgocenia,
- sprawdzenie równości podkładu, które przeprowadza się przykładając w dowolnych miejscach
i kierunkach 2-metrową łatę,
- sprawdzenie prawidłowości wykonania cokołów; wizualnie i dokonując pomiarów wysokości cokołów,
- sprawdzenie wytrzymałości betonu, zaprawy cementowej lub innych materiałów, z których podkład
został wykonany, metodami nieniszczącymi.
6.4. Kontrola wykonania posadzek z wykładzin
Kontrola wykonanych posadzek powinna obejmować:
-
zgodność wykonania z Dokumentacją Projektową lub umową, porównując zgodność z projektem przez
oględziny i pomiary (w tym wielkość i kierunek spadków itp.), sprawdzenie prawidłowości ułoŜenia
wykładzin; ułoŜenie wykładzin oraz ich barwę i odcień naleŜy sprawdzić wizualnie i porównać z
wymaganiami Dokumentacji Projektowej oraz wzorcem wykładzin,
- stan podłoŜy na podstawie protokołów badań międzyoperacyjnych,
- jakość materiałów na podstawie deklaracji zgodności lub certyfikatów zgodności, atestów
przedłoŜonych przez dostawców.
Prawidłowość wykonania posadzki przez sprawdzenie:
- wykonania podkładu,
- wykonania posadzki,
- liniowość ułoŜenia wykładzin,
72
- stopień przyklejenia do powierzchni,
- wykonanie połączeń między wykładzinami.
Wyniki kontroli posadzek powinny być porównane z wymaganiami podanymi w ST. JeŜeli choć jedna z
kontrolowanych cech nie spełnia stawianego wymagania, odbieranych prac budowlanych nie moŜna uznać za
wykonane prawidłowo.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru Robót podano w ST 01 „Wymagania ogólne" . Jednostką obmiaru jest:
2
- m połoŜonej wykładziny podłogowej,
- mb połoŜonej listwy przyściennej.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ustalenia ogólne dotyczące odbioru robót
Ogólne wymagania dotyczące odbioru Robót podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
Wykonanie Robót określonych w niniejszej ST podlega odbiorowi robót zanikających wg zasad określonych w
ST .01 „Wymagania ogólne".
8.2. Ustalenia szczegółowe dotyczące odbioru robót
Odbioru jakościowego materiałów dokonuje się po dostarczeniu ich na budowę. NaleŜy sprawdzić zgodność
właściwości technicznych z wymaganiami odpowiednich norm lub innych dokumentów (aprobat technicznych),
zezwalających na stosowanie ich w budownictwie.
Przy odbiorze zakończonych robót naleŜy dokonać sprawdzenia materiałów na podstawie załączonych
zaświadczeń (certyfikaty, świadectwa zgodności, atesty) z kontroli, stwierdzających zgodność uŜytych
materiałów z wymaganiami Dokumentacji Projektowej oraz z powołanymi normami i aprobatami technicznymi.
Materiały uŜyte do wykonania posadzki, nie mające dokumentów stwierdzających ich jakość i nasuwające z
tego względu wątpliwości, powinny być poddane badaniom przez upowaŜnione laboratoria.
8.3. Odbiór poszczególnych etapów robót
Odbiór podłoŜa powinien obejmować: sprawdzenie materiałów, sprawdzenie wytrzymałości, równości, czystości
i stanu wilgotności podłoŜa lub podkładu, sprawdzenie spadków podłoŜa.
Odbiór podkładu powinien być przeprowadzony na następujących etapach robót: podczas układania podkładu,
po całkowitym stwardnieniu podkładu i wykonaniu badania wytrzymałości na ściskanie na próbkach kontrolnych.
W ramach odbioru powinno się wykonać sprawdzenie:
- materiałów,
- grubości podkładu w czasie jego wykonania w dowolnych 3 miejscach,
- równości podkładu przez przykładanie w dowolnych miejscach i kierunkach dwumetrowej łaty
kontrolnej, odchylenia stanowiące prześwity między łatą i podkładem naleŜy mierzyć z dokładnością do
1 mm,
- prawidłowości wykonania spoin i cokołów.
Odbiór końcowy robót podłogowych polega na stwierdzeniu zgodności wykonanej podłogi z Dokumentacją
Projektową.
Oceny zgodności dokonuje się przez oględziny i pomiary posadzki.
Ocenę prawidłowości wykonania posadzki przeprowadza się, gdy posadzka osiągnie pełne właściwości
techniczne.
Odbiór posadzki powinien obejmować sprawdzenie:
- wyglądu zewnętrznego na podstawie oględzin i oceny wizualnej,
- równości za pomocą łaty kontrolnej,
- połączenia posadzki z podkładem na podstawie oględzin,
- grubości posadzek monolitycznych na podstawie pomiarów dokonanych w czasie wykonywania
posadzki,
73
-
prawidłowości (przez pomiar) wykonania styków materiałów posadzkowych, tj. pomiar szerokości spoin,
wykończenia posadzki (przez oględziny), zamocowania cokołów, listew podłogowych.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
Ogólne wymagania dotyczące przepisów związanych podano w ST .01 „Wymagania ogólne" .
1) PN-76/B-10142 Posadzki z wykładziny. Wymagania i badania techniczne przy odbiorze
2) BN-85/5055-03 Elementy budowlane metalowe. Listwy progowe.
3) PN-EN 426:1998 97.150 Elastyczne pokrycia podłogowe Wyznaczanie szerokości, długości,
prostoliniowości.
74
ST 10
Obróbki blacharskie
Obróbki naleŜy wykonać z blachy stalowej powlekanej o grubości 0,5-0,6mm lub ocynkowanej gr. 0,565mm/
pod papę / . Połączenia z murami lub innymi elementami powinny być wykonane w sposób uniemoŜliwiający
wyeliminowanie wpływu odkształceń na tynk np. poprzez zastosowanie obróbki dwuczęściowej.
Ścianki attyki i ich styki naleŜy zabezpieczyć w sposób zapewniający zachowanie dylatacji.
Obróbki blacharskie muszą być zamontowane w sposób stabilny i zapewniający odprowadzenie wody poza
powierzchnię elewacji. NaleŜy je tak ukształtować, aby ich krawędź oddalona była od docelowej powierzchni
elewacji o ok. 4cm.
Obróbki blacharskie naleŜy wykonać najpóźniej przed wykonywaniem warstwy zbrojonej, w sposób
zapewniający we wszystkich fazach prac naleŜytą ochronę powierzchni przed wodami opadowymi i
spływającymi.
Niedopuszczalne jest przenoszenie drgań blacharki bezpośrednio na cienkowarstwowy element
wykończeniowy.
Rynny i rury spustowe z blachy powlekanej
Obróbki naleŜy wykonać z blachy stalowej powlekanej o grubości 0,5-0,6mm. Połączenia z murami lub innymi
elementami powinny być wykonane w sposób umoŜliwiający wyeliminowanie wpływu odkształceń na tynk np.
poprzez zastosowanie obróbki dwuczęściowej.
Ścianki attyki i ich styki naleŜy zabezpieczyć w sposób zapewniający zachowanie dylatacji.
Rynny dachowe i rury spustowe naleŜy wykonać z blachy powlekanej gr. 0,6mm-0,7mm.
Łączenie rynien wiszących naleŜy wykonać na zakład nie mniejszy niŜ 20mm nitowany na 4 nity o śr. 3mm i
lutowany.
Dopuszcza się łączenie rynien na rąbek pojedynczy lezący z obustronnym lutowaniem. Brzegi rynien powinny
być wyokrąglone. Denka rynnowe powinny odpowiadać kształtowi i przekroju rynny. Brzeg denka naleŜy
zaokrąglić do środka i połączyć rynną obustronnym lutowaniem.
KaŜde załamanie rynny powinno być oparte na uchwytach rynnowych, a naroŜa usztywnione trójkątnym
kawałkiem blachy przylutowanym do zwoju zewnętrznego
Uchwyty rynnowe naleŜy mocować w odstępach, co 50cm, a ich wymiary powinny wynosić 4x25mm. Uchwyty
naleŜy wpuścić w podłoŜe na głębokość równą grubości płaskownika, z którego są wykonane. Spadki rynien nie
powinny być mniejsze niŜ 0,5%Rynny naleŜy dylatować. Największa długość rynny nie powinna być większa niŜ
20m. Połączenie rynny z rurą spustową wykonać w sposób umoŜliwiający swobodne połączenie rury z rynną.
Połączenie wpustu rynnowego z rynną naleŜy oblutować obustronnie
Odchylenie rur spustowych od pionu nie moŜe być większe niŜ 20mm na dł. 10m.
Odchylenie rur od linii prostej na dł. 2m nie moŜe przekraczać 3mm
Rury spustowe naleŜy łączyć na rąbek pojedynczy lezący w złączach pionowych, a złącza poziome wykonać na
zakład szer. 40mm. Złącza powinny być uszczelnione na całej długości. Dopuszcza się stosowanie złącz o szer.
80mm bez lutowania
Rury spustowe mocować do ścian uchwytami do rur spustowych w odstępach nie większych niŜ 1,00m. Uchwyt
powinien być zamontowany w sposób trwały przez wbicie trzpienia w spoiny muru lub przez osadzenia w
zaprawie cementowej w gniazdach wykutych w ścianie betonowej
Rury naleŜy wpuścić do kanalizacji deszczowej na głębokość kielicha a połączenia dokładnie uszczelnić kitem
trwale plastycznym lub silikonem sanitarnym
Dostosować rury kanalizacji deszczowej do gabarytów budynku przez odsunięcie od ściany budynku o 10cm
uszczelnienie istniejących połączeń z leŜakami i obsypanie z ubiciem ziemi warstwami. W przypadku
uszkodzenia rury, stwierdzenia pęknięcia, korozji lub innej wady rurę k.d. naleŜy wymienić na nową.
W przypadku uszkodzenia rury stwierdzenia pęknięć, korozji lub innej wady rurę k.d. naleŜy wymienić na nową.
75
ST 11
Koryto wraz z profilowaniem i zagęszczaniem podłoŜa
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z wykonywaniem
koryta wraz z profilowaniem i zagęszczaniem, które zostaną wykonane w ramach projektu Budynek śłobka Trzy
– Oddziałowego 58-580Szklarska Poręba os.Huty1.
1.2. Zakres stosowania SST
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji umowy
na roboty związane z wykonaniem zadania wymienionego w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych SST
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem koryta
przeznaczonego do ułoŜenia konstrukcji nawierzchni.
Zakres robót określony w dokumentacji projektowej obejmuje:
 koryto wraz z profilowaniem i zagęszczeniem podłoŜa.
 załadunek i odwiezienie gruntu z korytowania na odkład.
W dokumentacji projektowej wyszczególniono konstrukcję nawierzchni z podziałem na elementy rozliczeniowe
oraz szczegóły dotyczące poszczególnych elementów rozliczeniowych.
1.4.1. Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami
podanymi w ST .00. „Wymagania ogólne” .
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST .00. „Wymagania ogólne” punkt
2. MATERIAŁY
Nie występują.
3. SPRZĘT
3.1. Ogólne wymagania dotyczące sprzętu
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST .00. „Wymagania ogólne” .
3.2. Sprzęt do wykonania robót
Wykonawca przystępujący do wykonania koryta i profilowania podłoŜa powinien wykazać się moŜliwością
korzystania z następującego sprzętu:
 równiarek lub spycharek uniwersalnych z ukośnie ustawianym lemieszem;
Kierownik Projektu moŜe dopuścić wykonanie koryta i profilowanie podłoŜa z zastosowaniem spycharki z
lemieszem ustawionym prostopadle do kierunku pracy maszyny,
 koparek z czerpakami profilowymi (przy wykonywaniu wąskich koryt),
 walców statycznych, wibracyjnych lub płyt wibracyjnych.
Stosowany sprzęt nie moŜe spowodować niekorzystnego wpływu na właściwości gruntu podłoŜa.
4. TRANSPORT
4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST 00. „Wymagania ogólne” .
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST.00. „Wymagania ogólne”.
5.2. Warunki przystąpienia do robót
76
Wykonawca powinien przystąpić do wykonania koryta oraz profilowana i zagęszczania podłoŜa bezpośrednio
przed rozpoczęciem robót związanych z wykonaniem warstw nawierzchni. Wcześniejsze przystąpienie do
wykonana koryta oraz z profilowania i zagęszczania podłoŜa, jest moŜliwe wyłącznie za zgodą Kierownika
Projektu, w korzystnych warunkach atmosferycznych.
W wykonanym korycie oraz po wyprofilowanym i zagęszczonym podłoŜu nie moŜe odbywać się ruch
budowlany, niezwiązany bezpośrednio z wykonaniem pierwszej warstwy nawierzchni.
5.3. Wykonanie koryta
Paliki lub szpilki do prawidłowego ukształtowania koryta w planie i profilu powinny być wcześniej przygotowane.
Paliki lub szpilki naleŜy ustawiać w osi drogi i w rzędach równoległych do osi drogi lub w inny sposób
zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
Rozmieszczenie palików lub szpilek powinno umoŜliwiać naciągnięcie sznurków lub linek do wytyczenia robót w
odstępach nie większych niŜ co 10 metrów.
Rodzaj sprzętu, a w szczególności jego moc naleŜy dostosować do rodzaju gruntu, w którym prowadzone są
roboty i do trudności jego odspojenia.
Koryto moŜna wykonywać ręcznie, gdy jego szerokość nie pozwala na zastosowanie maszyn, na przykład na
poszerzeniach lub w przypadku robót o małym
zakresie. Sposób wykonania musi być zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
Profilowanie i zagęszczenie podłoŜa naleŜy wykonać zgodnie z zasadami określonymi w punkcie 5.4.
5.4. Profilowanie i zagęszczanie podłoŜa
Przed przystąpieniem profilowania podłoŜe powinno być oczyszczone ze wszelkich zanieczyszczeń.
Po oczyszczeniu powierzchni podłoŜa naleŜy sprawdzić, czy istniejące rzędne terenu umoŜliwiają uzyskanie po
profilowaniu zaprojektowanych rzędnych podłoŜa. Zaleca się, aby rzędne terenu przed profilowaniem były co
najmniej 5 cm wyŜsze niŜ projektowane rzędne podłoŜa.
JeŜeli powyŜszy warunek nie jest spełniony i występują zaniŜenia poziomu w podłoŜu przewidzianym do
profilowania, Wykonawca powinien spulchnić podłoŜe na głębokość zaakceptowaną przez Kierownika Projektu,
dowieźć dodatkowy grunt spełniający wymagania obowiązujące dla górnej strefy korpusu, w ilości koniecznej do
uzyskania wymaganych rzędnych wysokościowych i zagęścić warstwę do uzyskania wartości wskaźnika
zagęszczenia, określonych w tablicy 1.
Do profilowania podłoŜa naleŜy stosować równiarki. Ścięty grunt powinien być wykorzystany w robotach
ziemnych lub w inny sposób zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
Bezpośrednio po profilowaniu podłoŜa naleŜy przystąpić do jego zagęszczania. Zagęszczanie podłoŜa naleŜy
kontynuować do osiągnięcia wskaźnika zagęszczenia nie mniejszego od podanego w tablicy 1. Wskaźnik
zagęszczenia naleŜy określać zgodnie z BN-77/8931-12.
Tablica 1. Minimalne wartości wskaźnika zagęszczenia podłoŜa (Is)
Lp
. Strefa korpusu
Chodniki
1
Górna warstwa o grubości 20 cm
0,97
2
Na głębokości od 20 cm do 50 cm od powierzchni
podłoŜa
0,95
W przypadku, gdy materiał tworzący podłoŜe uniemoŜliwia przeprowadzenie badania zagęszczenia, kontrolę
zagęszczenia naleŜy oprzeć na metodzie obciąŜeń płytowych, określając wskaźnik odkształcenia zgodnie z PNS-02205; 1998. Metodę tą naleŜy stosować tylko dla gruntów gruboziarnistych, dla których nie jest moŜliwe
określenie wskaźnika zagęszczenia według BN-77/8931-12.
Wilgotność gruntu podłoŜa podczas zgęszczania powinna być równa wilgotności optymalnej z tolerancją od 20% do +10%.
5.5. Utrzymanie koryta oraz wyprofilowanego i zagęszczonego podłoŜa
PodłoŜe (koryto) po wyprofilowaniu i zagęszczeniu powinno być utrzymywane w dobrym stanie.
JeŜeli po wykonaniu robót związanych z profilowaniem i zagęszczeniem podłoŜa nastąpi przerwa w robotach i
Wykonawca nie przystąpi natychmiast do układania warstw nawierzchni, to powinien on zabezpieczyć podłoŜe
przez rozłoŜenie folii lub w inny sposób zaakceptowany przez Kierownika Projektu.
JeŜeli wyprofilowane i zagęszczone podłoŜe uległo nadmiernemu zawilgoceniu, to do układania kolejnej
warstwy moŜna przystąpić dopiero po jego naturalnym osuszeniu.
Po osuszeniu podłoŜa Kierownik Projektu oceni jego stan i ewentualnie zaleci wykonanie niezbędnych napraw.
JeŜeli zawilgocenie nastąpiło wskutek zaniedbania wykonawcy, to naprawę wykona on na własny koszt.
77
6.1. Ogólne zasady kontroli jakości robót
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
6.2. Badania w czasie robót
6.2.1. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów
Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia koryta i
wyprofilowanego podłoŜa podaje tablica 2.
Tablica 2. Częstotliwość oraz zakres badań i pomiarów dotyczących cech geometrycznych i zagęszczenia
koryta i wyprofilowanego podłoŜa
Lp
Wyszczególnienie badań i pomiarów
Minimalna częstotliwość badań i pomiarów
1
Szerokość koryta
2
Równość podłuŜna
3
Równość poprzeczna
4
Spadki poprzeczne*)
5
Rzędne wysokościowe
6
Ukształtowanie osi w planie*)
7
Zagęszczenie, wilgotność gruntu podłoŜa
W przekrojach charakterystycznych oraz w
miejscach wskazanych przez Inspektora
Nadzoru
w 2 punktach na dziennej działce roboczej,
lecz nie rzadziej niŜ raz na 600 m2
*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi w planie naleŜy wykonać w
punktach głównych łuków poziomych
.
6.2.2. Szerokość koryta (profilowanego podłoŜa)
Szerokość koryta i profilowanego podłoŜa nie moŜe róŜnić się od szerokości projektowanej o więcej niŜ +10 cm
i -5 cm.
6.2.3. Równość koryta (profilowanego podłoŜa
Nierówności podłuŜne koryta i profilowanego podłoŜa naleŜy mierzyć 4-metrową łatą zgodnie z BN-68/8931-04.
Nierówności poprzeczne naleŜy mierzyć 4-metrową łatą.
Nierówności nie mogą przekraczać 20 mm.
6.2.4. Spadki poprzeczne
Spadki poprzeczne koryta i profilowanego podłoŜa powinny być zgodne z dokumentacją projektową z tolerancją
 0,5%.
6.2.5. Rzędne wysokościowe
RóŜnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi koryta lub wyprofilowanego podłoŜa nie powinny przekraczać +1
cm, -2 cm.
6.2.6. Ukształtowanie osi w planie
Oś w planie nie moŜe być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niŜ 5 cm.
6.2.7. Zagęszczenie koryta (profilowanego podłoŜa)
Wskaźnik zagęszczenie koryta i wyprofilowanego podłoŜa określony według BN-77/8931-12 nie powinien być
mniejszy od podanego w tablicy 1.
Jeśli jako kryterium dobrego zagęszczenia stosuje się porównanie wartości modułów odkształcenia, to wartość
stosunku wtórnego do pierwotnego modułu
odkształcenia, określonych zgodnie z BN-64/8931-02 nie powinna być większa od 2,2.
Wilgotność w czasie zagęszczania naleŜy badać według PN-B-06714-17. Wilgotność gruntu podłoŜa powinna
być równa wilgotności optymalnej z tolerancją
od -20% do +10%.
78
6.3. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami koryta (profilowanego podłoŜa)
Wszystkie powierzchnie, które wykazują większe odchylenia cech geometrycznych od określonych w punkcie
6.2. powinny być naprawione przez spulchnienie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównanie i powtórne
zagęszczenie. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST .00. „Wymagania ogólne” .
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego i odebranego koryta,
Jednostką obmiarową jest m3 (metr sześcienny) gruntu odwiezionego na odkład.
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1. Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST .00. „Wymagania ogólne” .
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, SST i wymaganiami Kierownika Projektu,
jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji według punktu 6 dały wyniki pozytywne.
9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
9.2. Cena jednostki obmiarowej
Cena wykonania 1 m2 koryta wraz z zagęszczeniem podłoŜa obejmuje:
 prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
 odspojenie gruntu z przerzutem na pobocze i rozplantowaniem,
 załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład lub nasyp,
 profilowanie dna koryta lub podłoŜa,
 zagęszczenie,
 utrzymanie koryta lub podłoŜa,
 przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej.
Cena odwiezienia na odkład 1 m3 gruntu uzyskanego przy korytowaniu obejmuje:
 pozyskanie przez Wykonawcę terenu na odkładu lub uzyskanie zgody od właściciela odpowiedniego terenu na
odpłatne lub nieodpłatne
składowanie gruntu,
 roboty przygotowawcze na miejscu odkładu,
 załadunek nadmiaru odspojonego gruntu na środki transportowe i odwiezienie na odkład,
 uformowanie odkładu z ewentualnym zagęszczeniem,
 ewentualne humusowanie i obsianie skarp mi korony odkładu,
 koszt ewentualnej utylizacji gruntów zaliczonych do odpadów szkodliwych lub niebezpiecznych,
 przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych, wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1. PN-B-04881 Grunty budowlane. Badania próbek gruntów.
2. PN-B-06714-17 Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności.
3. BN-77/8931-12 Oznaczenie wskaźnika zagęszczenia gruntu.
79
ST 12
Chodniki z kostki betonowej
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
odbioru robót związanych z budową chodnika
z betonowej kostki brukowej, które zostaną wykonane w ramach projektu „Budowa śłobka Trzy Oddziałowego
ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580.”
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót
wymienionych w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem chodnika z betonowej kostki brukowej.
Zakres robót określony w dokumentacji projektowej obejmuje chodnik z betonowej kostki brukowej, grubości 6
cm ułoŜonej na podsypce z piasku.
1.4.1. Ogólne określenia podstawowe
Ogólne określenia podstawowe, zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami
podane są w ST .00. „Wymagania ogólne” .
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe
Betonowa kostka brukowa - kształtka wytwarzana z betonu metodą wibroprasowania. Produkowana jest jako
kształtka jednowarstwowa lub w dwóch warstwach połączonych ze sobą trwale w fazie produkcji.
Spoina - odstęp pomiędzy przylegającymi elementami (kostkami) wypełniony określonymi materiałami
wypełniającymi.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne”
2. MATERIAŁY
2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w ST .00. „Wymagania
ogólne”
2.2. Betonowa kostka brukowa wymagania
2.2.1. Wymagania techniczne stawiane betonowym kostkom brukowym
2.2.1. Klasyfikacja betonowych kostek brukowych
Betonowa kostka brukowa moŜe mieć następujące cechy charakterystyczne, określone w katalogu producenta:
1. odmiana:
kostka jednowarstwowa (z jednego rodzaju betonu),
kostka dwuwarstwowa (z betonu warstwy spodniej konstrukcyjnej i warstwy fakturowej (górnej) zwykle
barwionej grubości min. 4mm,
4. barwa:
kostka kolorowa, z betonu barwionego,
kostka szara z betonu niebarwionego.
5.wzór (kształt) kostki: zgodny z kształtami określonymi przez producenta,
6.wymiary, zgodne z wymiarami określonymi przez producenta, w zasadzie:
a)długość: od 140 mm do 280 mm,
b)szerokość: od 0,5 do 1,0 wymiaru długości, lecz nie mniej niŜ 100 mm,
c)grubość: 60 mm na wysepki dzielące.
80
PoŜądane jest, aby wymiary kostek były dostosowane do sposobu układania i siatki spoin oraz umoŜliwiały
wykonanie warstwy o szerokości 1,0 m lub 1,5 m bez konieczności przecinania elementów w trakcie ich
wbudowywania w nawierzchnię.
Kostki mogą być produkowane z wypustkami dystansowymi na powierzchniach bocznych oraz z ukosowanymi
krawędziami bocznymi.
2.2.2. Wymagania techniczne stawiane betonowym kostkom brukowym
Wymagania stawiane betonowym kostkom brukowym stosowanym do nawierzchni chodników itp. określa PNEN 1338.
Do dnia waŜności Aprobaty technicznej jest ona dokumentem odniesienia do wystawienia deklaracji zgodności
na dostawę kostek. Do dnia waŜności moŜe być prowadzona produkcja wyrobu według wymagań podanych w
Aprobacie.
Wymagania wobec betonowej kostki betonowej według PN-EN 1338 stosowanej na zewnętrznych
nawierzchniach, mających kontakt z solą odladzającą w warunkach mrozu
2.2.2. Dokumenty potwierdzające jakość wyrobu
Aprobaty techniczne wystawione przed czasem wejścia w Ŝycie Rozporządzenia w sprawie aprobat
technicznych oraz jednostek organizacyjnych uprawnionych do nich wydania., nie mogą być zmieniane lecz
zachowują waŜność przez okres, na jaki zostały wydane. W tym przypadku do oznakowania wyrobu znakiem
budowlanym „B” wystarcza deklaracja zgodności z Aprobatą Techniczną.
Producenci powinni oznakować wyroby znakiem budowlanym „B”, co oznacza wystawienie deklaracji zgodności
z Aprobatą Techniczną (gdy uzyskali uprzednio Aprobatę Techniczną) lub znakiem CE, co oznacza wystawienie
deklaracji zgodności z normą zharmonizowaną (PN-EN 1338; 2005).
NiezaleŜnie od rodzaju Deklaracji zgodności producent dostarczy „Świadectwo jakości- Informację o produkcie”
dla dostawy elementów.
2.3. Podsypka
Piasek do podsypki powinien odpowiadać wymaganiom PN-B-06711.
Cement do podsypki cementowo- piaskowej powinien być cementem portlandzkim klasy „32,5” i odpowiadać
wymaganiom PN-EN-197-1.
Woda powinna odpowiadać wymaganiom PN-EN 1008.
Podsypka cementowo- piaskową pod nawierzchnię jest mieszanką cementu i piasku w stosunku 1:4.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST .00. „Wymagania ogólne
3.2. Sprzęt do wykonania chodnika z kostki brukowej
Układanie betonowej kostki brukowej moŜe odbywać się:
a) ręcznie, zwłaszcza na małych powierzchniach,
b) mechanicznie przy zastosowaniu urządzeń układających (układarek), składających się z wózka i chwytaka
sterowanego hydraulicznie, słuŜącego do przenoszenia z palety warstwy kostek na miejsce ich ułoŜenia;
urządzenie to, po skończonym układaniu kostek, moŜna wykorzystać do wmiatania piasku w szczeliny,
zamocowanymi do chwytaka szczotkami.
Do przycinania kostek moŜna stosować specjalne narzędzia tnące (np. przycinarki, szlifierki z tarczą).
Do zagęszczania nawierzchni z kostki naleŜy stosować zagęszczarki wibracyjne (płytowe) z wykładziną
elastomerową, chroniące kostki przed ścieraniem i wykruszaniem naroŜy.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST 00. „Wymagania ogólne” .
4.2. Transport betonowych kostek brukowych
Uformowane w czasie produkcji kostki betonowe układane są warstwowo na palecie. Po uzyskaniu
wytrzymałości betonu min 0,7 wytrzymałości projektowanej, kostki przewoŜone są na stanowisko, gdzie
specjalne urządzenie pakuje je w folię i spina taśmą stalową, co gwarantuje transport samochodami w
nienaruszonym stanie.
Kostki betonowe moŜna równieŜ przewozić samochodami na paletach transportowych producenta.
81
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST 00. „Wymagania ogólne”
5.2. Koryto pod chodnik i opaskę bezpieczeństwa
Koryto wykonane w podłoŜu powinno być wyprofilowane zgodnie z projektowanymi spadkami podłuŜnymi i
poprzecznymi chodnika oraz zgodnie z
wymaganiami podanymi w SST 11 . „Koryto wraz z profilowaniem”. Wskaźnik zagęszczenia koryta nie moŜe
być mniejszy od 0,97 według normalnej metody Proctora..
5.3. Podbudowa
Podbudowa powinna być wyprofilowana zgodnie z projektowanymi spadkami podłuŜnymi i poprzecznymi
chodnika
W dokumentacji projektowej jako podbudowę przewidziano warstwę grubości 15cm (po zagęszczeniu) z piasku
i zagęszczonego gruntu rodzimego.
5.4. Obramowanie nawierzchni chodnika
Rodzaj obramowania nawierzchni chodnika powinien być zgodny z dokumentacją projektową.
ObrzeŜa zaleca się ustawiać przed przystąpieniem do układania nawierzchni z kostki. Przed ich ustawieniem,
poŜądane jest ułoŜenie pojedynczego rzędu kostek w celu ustalenia szerokości nawierzchni i prawidłowej
lokalizacji obrzeŜy.
5.5. Podsypka piaskowa
Grubość podsypki po zagęszczeniu powinna wynosić 10 cm po zagęszczeniu. Podsypka powinna być
zagęszczona i wyprofilowana.
5.6. Układanie chodnika z betonowych kostek brukowych
UłoŜenie chodnika z kostki betonowej na podsypce piaskowej zaleca się wykonywać przy temperaturze
otoczenia nie niŜszej niŜ +5oC. Dopuszcza się wykonanie chodnika jeśli w ciągu dnia temperatura utrzymuje się
w granicach od 0oC do +5oC, przy czym jeśli w nocy spodziewane są przymrozki kostkę naleŜy zabezpieczyć
materiałami o złym przewodnictwie ciepła (np. matami ze słomy, papą itp.).
Kostkę układa się na podsypce w taki sposób, aby szczeliny między kostkami wynosiły od 3 do 5 mm. Kostkę
naleŜy układać ok. 1,5 cm wyŜej od projektowanej niwelety nawierzchni, gdyŜ w czasie wibrowania (ubijania)
podsypka ulega zagęszczeniu.
Powierzchnia kostek połoŜonych obok urządzeń infrastruktury technicznej (np. studzienek, włazów itp.) powinna
trwale wystawać od 3 mm do 5 mm powyŜej powierzchni tych urządzeń.
Do uzupełnienia przestrzeni przy krawęŜnikach i studzienkach moŜna uŜywać elementy kostkowe
wykończeniowe w postaci tzw. połówek i dziewiątek, mających wszystkie krawędzie równe i odpowiednio
fazowane. W przypadku potrzeby kształtek o nietypowych wymiarach, wolną przestrzeń uzupełnia się kostką
ciętą, przycinaną na budowie specjalnymi narzędziami tnącymi (przycinarkami, szlifierkami z tarczą itp.).
Dzienną działkę roboczą nawierzchni na podsypce piaskowej zaleca się zakończyć prowizorycznie około
półmetrowym pasem nawierzchni na podsypce piaskowej w celu wytworzenia oporu dla ubicia kostki ułoŜonej
na stałe. Przed dalszym wznowieniem robót, prowizorycznie ułoŜoną nawierzchnię na
podsypce piaskowej naleŜy rozebrać i usunąć wraz z podsypką.
Do ubijania ułoŜonej nawierzchni z kostek brukowych, stosuje się wibratory płytowe z osłoną z tworzywa
sztucznego dla ochrony kostek przed uszkodzeniem i zabrudzeniem. Wibrowanie naleŜy prowadzić od krawędzi
powierzchni ubijanej w kierunku środka i jednocześnie w kierunku poprzecznym kształtek. Ewentualne
nierówności powierzchniowe mogą być zlikwidowane przez ubijanie w kierunku wzdłuŜnym kostki.
Do zagęszczania chodnika z betonowych kostek brukowych nie wolno uŜywać walca.
Po ubiciu wszystkie kostki uszkodzone (np. pęknięte) naleŜy wymienić na kostki całe.
Spoiny naleŜy wypełnić piaskiem.
82
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne”.
Jednostką obmiarową jest m2 (metr kwadratowy) wykonanego chodnika z brukowej kostki betonowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w SST.00. „Wymagania ogólne”.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają:
-przygotowanie podłoŜa i wykonanie koryta,
-wykonanie podbudowy,
-wykonanie podsypki pod chodnik.
Odbiór tych robót powinien być zgodny z wymaganiami ST.00 “Wymagania ogólne”.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST.00. „Wymagania ogólne” 9.
Cena wykonania 1 m2 (metr kwadratowy) chodnika z brukowej kostki betonowej obejmuje:
· wytyczenie,
· prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
· dostarczenie materiałów na miejsce wbudowania,
· wykonanie koryta,
· wykonanie podsypki piaskowej,
· ułoŜenie kostki brukowej wraz z zagęszczeniem i wypełnieniem spoin,
· przeprowadzenie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
Cena wykonania 1 m2 nawierzchni chodnika z betonowej kostki brukowej nie obejmuje robót towarzyszących
(jak: podbudowa, obramowanie itp.), które powinny być ujęte w innych pozycjach kosztorysowych, a których
zakres jest określony przez SST wymienione w punktach 5.3 i 5.4.
10.1. Normy
1. PN-EN 206-1:2003 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
2. PN-EN-1008:2004 Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badania i ocena przydatności
wody zarobowej do betonu, w
tym wody odzyskanej z procesów produkcji betonu.
3. PN-EN 1338; 2005 Betonowe kostki brukowe. Wymagania i metody badań
4. PN-EN 12620:2004 Kruszywa do betonu.
5. PN-B-04111 Materiały kamienne. Oznaczanie ścieralności na tarczy Boehmego
10.2. Inne dokumenty
6. Aprobata Techniczne na brukową kostkę betonową.
83
ST 13
Betonowe obrzeŜa chodnikowe
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
odbioru robót związanych z ustawieniem
betonowego obrzeŜa, które zostaną wykonane w ramach projektu zagospodarowania terenu przy Budowa
śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580.”
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy
realizacji umowy na wykonanie robót związanych
z realizacją zadania wymienionego w punkcie 1.1.
ustawieniem betonowego obrzeŜa chodnikowego na
obramowaniu nawierzchni bezpiecznej placu zabaw.
Zakres robót określony w dokumentacji projektowej obejmuje wykonanie obrzeŜa betonowego
1.4.1. Betonowe obrzeŜa chodnikowe - prefabrykowane belki betonowe rozgraniczające jednostronnie lub
dwustronnie ciągi komunikacyjne od terenów nie przeznaczonych do komunikacji.
1.4.2. Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z
definicjami podanymi w ST D.00. „Wymagania ogólne”
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST 00. „Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w ST.00. „Wymagania
ogólne”.
2.2. Stosowane materiały
Materiałami stosowanymi do wykonania obrzeŜa są:
 obrzeŜa betonowe chodnikowe,
 cement wg PN-EN-197-1 do zapraw cementowych,
 piasek do zapraw wg PN-EN 13139.
2.3. Betonowe obrzeŜa chodnikowe
2.3.1. Wymiary betonowych obrzeŜy chodnikowych
Dokumentacja projektowa przewiduje stosowanie obrzeŜy betonowych prefabrykowanych o wymiarach
20x6x100 cm. ustawianych na przygotowanym podłoŜu z piasku.
Powierzchnie obrzeŜy betonowych powinny być bez rys, pęknięć i ubytków betonu, o fakturze z formy lub
zatartej. Krawędzie elementów powinny być równe i proste, a tekstura i kolor powierzchni licowej powinny być
jednorodne.
2.3.2. Właściwości fizyczne i mechaniczne
Tablica 2. Wymagania do tyczące właściwości krawęŜników betonowych
Badana właściwość Klasa Oznaczenie
Wielkość pomierzona
Nasiąkliwość % masy 3 B Wartość średnia mniejsza lub równa 6%
Odporność na zamraŜanie/rozmraŜanie z udziałem
soli odladzających, ubytek masy po badaniu kg/m2 3 D
Wartość średnia mniejsza lub równa 1% przy czym Ŝaden pojedynczy wynik
nie większy od 1,5%
Wytrzymałość na zginanie MPa 1 S
84
Charakterystyczna wytrzymałość na zginanie 3,5 MPa, ale minimalna
wytrzymałość na zginanie 2,8 MPa
Klasa odporności na ścieranie 1 F Nie określa się
2.3.3. Dokumenty potwierdzające jakość wyrobu
Aprobaty techniczne wystawione przed czasem wejścia w Ŝycie Rozporządzenia w sprawie aprobat
technicznych oraz jednostek organizacyjnych
uprawnionych do nich wydania., nie mogą być zmieniane lecz zachowują waŜność przez okres, na jaki zostały
wydane. W tym przypadku do oznakowania wyrobu znakiem budowlanym „B” wystarcza deklaracja zgodności z
Aprobatą Techniczną.
Producenci powinni oznakować wyroby znakiem budowlanym „B”, co oznacza wystawienie deklaracji zgodności
z Aprobatą Techniczną (gdy uzyskali uprzednio Aprobatę Techniczną) lub znakiem CE, co oznacza wystawienie
deklaracji zgodności z normą zharmonizowaną (PN-EN 1340; 2004).
NiezaleŜnie od rodzaju Deklaracji zgodności producent dostarczy „Świadectwo jakości- Informację o produkcie”
dla dostawy elementów.
2.3.4. Składowanie
Betonowe obrzeŜa chodnikowe mogą być przechowywane na składowiskach otwartych, posegregowane
według rodzajów i gatunków.
Betonowe obrzeŜa chodnikowe naleŜy układać z zastosowaniem podkładek i przekładek drewnianych o
wymiarach: grubość 2,5 cm, szerokość 5 cm, długość
min. 5 cm większa niŜ szerokość obrzeŜa.
2.4. Materiały na ławy
Ława pod obrzeŜe wykonana zostanie z podsypki cementowo-piaskowej 1:4.
Piasek na podsypkę cementowo-piaskową powinien odpowiadać wymaganiom PN-EN 12620, a do zaprawy
cementowo-piaskowej PN-EN 13139.
Cement do zaprawy cementowej i podsypki cementowo-piaskowej powinien być cementem portlandzkim klasy
nie mniejszej niŜ „32,5”, odpowiadający
wymaganiom PN-EN-197-1.
Woda powinna odpowiadać wymaganiom PN-EN 1008.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST.00. „Wymagania ogólne”.
3.2. Sprzęt
Roboty wykonuje się ręcznie przy zastosowaniu drobnego sprzętu pomocniczego.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST 00. „Wymagania ogólne”.
4.2. Transport obrzeŜy betonowych
Betonowe obrzeŜa chodnikowe mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportowymi po osiągnięciu
przez beton wytrzymałości minimum 0,7 wytrzymałości projektowanej.
Betonowe obrzeŜa chodnikowe powinny być zabezpieczone przed przemieszczaniem się i uszkodzeniami w
czasie transportu.
4.3. Transport pozostałych materiałów
Cement luzem naleŜy przewozić cementowozami, natomiast cement workowany moŜna przewozić dowolnymi
środkami transportu, w sposób zabezpieczający przed zawilgoceniem.
Kruszywa moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu, w warunkach zabezpieczających je przed
zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi materiałami. Podczas transportu kruszywa powinny być
zabezpieczone przed wysypaniem, a kruszywo drobne - przed rozpyleniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w SST.00. „Wymagania ogólne”.
85
5.2. Wykonanie koryta pod podsypkę
Koryto pod podsypkę naleŜy wykonywać zgodnie z PN-B-06050.
Wymiary wykopu powinny odpowiadać wymiarom obrzeŜa w planie z uwzględnieniem w szerokości dna
wykopu.
5.3. Podsypka (ława)
PodłoŜem pod ustawienie obrzeŜa betonowego jest podsypka cementowo-piaskowa, o grubości warstwy 10 cm
po zagęszczeniu. Podsypkę (ławę) wykonuje się przez zasypanie koryta i zagęszczenie z polewaniem wodą.
5.4. Ustawianie betonowych obrzeŜy chodnikowych
Betonowe obrzeŜa chodnikowe naleŜy ustawiać na wykonanym podłoŜu. Poziom górnej krawędzi obrzeŜa na
równo z górną płaszczyzną chodnika z kostki betonowej .
Spoiny nie powinny przekraczać szerokości 1 cm. NaleŜy wypełnić je zaprawą cementowo- piaskową,
przygotowaną w stosunku 1:2. Spoiny przed zalaniem naleŜy oczyścić i zmyć wodą. Spoiny muszą być
wypełnione całkowicie na pełną głębokość.
Górną krawędź obrzeŜy ograniczających nawierzchnie syntetyczne pokryć natryskowo granulatem EPDM na
równo z poziomem nawierzchni syntetycznej.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne”.
6.2. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania materiałów przeznaczonych do
ustawienia betonowych obrzeŜy chodnikowych i przedstawić wyniki tych badań Kierownikowi Projektu do
akceptacji.
Sprawdzenie wyglądu zewnętrznego naleŜy przeprowadzić na podstawie oględzin elementu przez pomiar i
policzenie uszkodzeń występujących na powierzchniach i krawędziach elementu zgodnie z wymaganiami
tablicy 1. Pomiary długości i głębokości uszkodzeń naleŜy wykonać za pomocą przymiaru stalowego lub
suwmiarki z dokładnością do 1 mm.
Sprawdzenie kształtu i wymiarów elementów naleŜy przeprowadzić z dokładnością do 1 mm przy uŜyciu
suwmiarki oraz przymiaru stalowego lub taśmy.
Sprawdzenie kątów prostych w naroŜach elementów wykonuje się przez przyłoŜenie kątownika do badanego
naroŜa i zmierzenia odchyłek z dokładnością do 1 mm.
Badania pozostałych materiałów stosowanych przy ustawianiu betonowych obrzeŜy chodnikowych powinny
obejmować wszystkie właściwości, określone w normach podanych dla odpowiednich materiałów w punkcie 2.
6.3. Badania w czasie robót
W czasie robót naleŜy sprawdzać wykonanie:
a) koryta pod podsypkę - zgodnie z wymaganiami punktu 5.2.,
b) podłoŜa z podsypki piaskowej zgodnie z wymaganiami punktu 5.3.,
c) ustawienie betonowego obrzeŜa chodnikowego - zgodnie z wymaganiami punktu 5.4., przy dopuszczalnych
odchyleniach:
 linii obrzeŜa w planie, które wynosić  2 cm na kaŜde 100 m długości obrzeŜa,
 niwelety górnej płaszczyzny obrzeŜa, które wynosi  1 cm na kaŜde 100 m ustawionego obrzeŜa,
 wypełnienia spoin, sprawdzane co 10 metrów, powinno wykazywać całkowite wypełnione badanej spoiny na
pełną głębokość.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
Jednostką obmiarową jest m (metr) ustawionego betonowego obrzeŜa chodnikowego.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
jeŜeli wszystkie pomiary i badania z
86
zachowaniem tolerancji według punktu 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają;
 wykonane koryto pod ławę,
 wykonana podsypka.
9.1. Ogólne dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST .00. „Wymagania ogólne”
Cena 1m ustawienia obrzeŜa betonowego obejmuje:
 wytyczenie,
 prace pomiarowe i roboty przygotowawcze,
 dostarczenie materiałów,
 wykonanie koryta,
 rozścielenie i ubicie podsypki,
 wykonanie ławy fundamentowej
 ustawienie obrzeŜa betonowego,
 wypełnienie spoin,
 wykonanie badań i pomiarów wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1. PN-EN-197-1;2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementu
powszechnego uŜytku
2. PN-EN 206-1:2003 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność.
3. PN-EN 1340:2004 KrawęŜniki betonowe. Wymagania i metody badań
4. PN-EN 12620:2004 Kruszywa do betonu.
5. PN-EN-1008:2004 Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badania i ocena przydatności
wody zarobowej do betonu, w tym
wody odzyskanej z procesów produkcji betonu.
6. PN-EN 13139:2003 Kruszywo do zaprawy
7. PN-EN 13369:2005 Wspólne wymagania dla prefabrykatów
8. PN-B-06050 Roboty ziemne budowlane
9. PN-B-11113 Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek
10. Aprobata techniczna (dobrowolna)
87
ST 14
Zieleń
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST.
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót związanych z zagospodarowaniem terenu zielenią w ramach projektu Budowa śłobka Trzy Oddziałowego
ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580
1.2. Zakres stosowania ST.
Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i
realizacji robót wymienionych w pkt. 1.1.
1.3. Zakres robót objętych ST.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu wykonanie
zagospodarowania terenu w zakresie zieleni.
Ziemia urodzajna – ziemia posiadająca właściwości zapewniające roślinom prawidłowy rozwój
Pozostałe określenia podane w niniejszej ST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5. Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z dokumentacją projektową,
ST.
2. MATERIAŁY
Zastosowany materiał roślinny powinien być zgodny z obowiązującymi normami (PN-R-67023 -Materiał
szkółkarski. Ozdobne drzewa i krzewy liściaste.), jak równieŜ właściwie oznaczony, tzn. rośliny muszą mieć
etykiety, na których podana jest nazwa łacińska, forma, wybór, wysokość pnia, numer normy.
Wymagania ogólne dotyczące materiału szkółkarskiego - drzewa:
· pierśnica (obwód pnia na wysokości 1,3 m) – min. 18-20 cm,
· korona proporcjonalna, symetryczna, uformowana na wysokości 2,2 m,
· pąk szczytowy przewodnika wyraźnie uformowany,
· przewodnik prosty,
· blizny na przewodniku dobrze zarośnięte,
· przyrost ostatniego roku wyraźny i prosto przedłuŜający przewodnik,
· pędy korony nie przycięte,
· pędy liczne i rozłoŜone równomiernie, bez oznak szkółkowania w zbyt duŜym zagęszczeniu,
· system korzeniowy skupiony i prawidłowo rozwinięty, z licznymi drobnymi korzeniami na korzeniach
szkieletowych,
· bryła korzeniowa prawidłowo uformowana, bez uszkodzeń,
· wolne od szkodników, bez oznak chorobowych.
Wymagania ogólne dotyczące materiału szkółkarskiego: krzewy, rośliny okrywowe i pnącza:
· materiał pojemnikowy,
· pędy liczne, rozłoŜone równomiernie,
· jedynie taksony wymagające cięcia formującego z pędami przyciętym,
· system korzeniowy skupiony i prawidłowo rozwinięty, z licznymi drobnymi korzeniami na korzeniach
szkieletowych,
· wolne od szkodników, bez oznak chorobowych.
2.2 Drzewa, krzewy, rośliny okrywowe, pnącza
2.3. Nasiona traw
Zaleca się stosować mieszanki traw o drobnym, gęstym ukorzenieniu, spełniające wymagana PN-R-65023.
Gotowa mieszanka traw powinna mieć oznaczony procentowy skład gatunkowy, klasę, numer normy wg której
została wyprodukowana, zdolność kiełkowania. Mieszanka nasion powinna składać się z gatunków niskich,
rozłogowo luźnokępkowych, o mocnym systemie korzeniowym.
Przykładowy skład mieszanki trawnikowej:
88
Ŝycica trwała - 35%kostrzewa czerwona rozłogowa - 25%kostrzewy czerwona kępkowa- 10%kostrzewy owcza 20%wiechlina łąkowa - 10%
Przykładowy skład mieszanki na łąkę kwietną:
Bukwica pospolita Betonica officinalis, Chaber driakiewnik Centaurea scabiosa, Chaber łąkowy Centaurea
jacea, Cykoria podróŜnik Cichorium intybus, Dziewanna drobnokwiatowa Verbascum thapsus, Dziewanna
pospolita Verbascum nigrum, Dziurawiec zwyczajny Hypericum perforatum, Komonica
zwyczajna Lotus corniculatus,Krwawnik pospolity Achillea millefolium, Mak polny Papaver rhoeas,Mydlnica
lekarska Saponaria officinalis, Rumian barwierski Anthemis tinctoria, Rzepik pospolity Agrimonia eupatorium,
Szałwia okółkowa Salvia verticillata, Świerzbnica polna Knautia arnvensis, Wiesiołek kilka gatunków Oenothera sp. pl,Wyka ptasia Vicia cracca, Złocień zwyczajny Leucanthemum vulgare,
śmijowiec zwyczajny Echium vulgare.
Rośliny naleŜy sadzić zgodnie z rysunkiem Projektu zieleni.
2.4 Trawa z rolki
· Trawnik z Rolki (rolowany)- darń odcinana z gruntu;
· Wymiar 1m2 - 40 x 250 cm;
· Waga 1 m2 - ok. 20kg;
· 1 paleta 40- 50 m2;
· Trawniki te są typem uniwersalnym, czyli rekreacyjno-sportowe;
· Nie zaleca się na miejsca zacienione.
2.5. Nawozy mineralne
Nawozy mineralne powinny być w opakowaniu z podanym składem chemicznym (zawartość azotu, fosforu,
potasu wg PN.). Nawozy naleŜy zabezpieczyć przed zawilgoceniem i zbryleniem w czasie transportu i
przechowywania.
3. SPRZĘT.
Roboty związane z zagospodarowaniem terenu zielenią mogą być wykonywane ręcznie lub mechanicznie przy
uŜyciu dowolnego typu sprzętu. Wykonawca
powinien wykazać się moŜliwością korzystania z następującego sprzętu:
· glebogryzarek, pługów, kultywatorów, bron do uprawy gleby,
· wału kolczatki oraz wału gładkiego do zakładania trawników,
· kosiarki mechanicznej do pielęgnacji trawników,
· sprzętu do pozyskiwania ziemi urodzajnej ( np. spycharki gąsienicowej, koparki),
· sprzętu do transportu materiałów.
4. TRANSPORT.
Materiały powinny być przewoŜone odpowiednimi środkami transportu, Ŝeby uniknąć trwałych odkształceń i
dostarczyć materiał w odpowiednim czasie oraz zgodnie z przepisami BHP i ruchu drogowego.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. Roboty przygotowawcze.
Roboty związane z zagospodarowaniem terenu naleŜy wykonać po zakończeniu robót budowlanych i
drogowych.
5.2. Roboty związane z wykonaniem nasadzeń.
5.2.1 Wymagania dotyczące sadzenia drzew:
· miejsce sadzenia wyznaczone w terenie zgodnie z rysunkiem Projektu zieleni,
· doły pod drzewa wielości 1,0 x 0,7 m,
· jest niedopuszczalne mieszanie gleby urodzajnej z podglebiem (naleŜy usypać je na osobne pryzmy, nie
wysokie, do 0,5 m wysokości),
· doły wykonane ręcznie szpadlem, bezpośrednio przed przywiezieniem materiału szkółkarskiego,
· ściany dołów nie mogą być gładkie,
· podczas sadzenia jarzębów i kasztanowca naleŜy zamontować rurę drenarską o średnicy 10 cm jako system
nawadniająco-napowietrzający (po
zakończeniu sadzenia rurę naleŜy przyciąć do wysokości 1 cm nad ściółką i zamknąć specjalną nakrętką),
· przed sadzeniem doły całkowicie zaprawione ziemią urodzajną z dodatkiem kompostu lub odkwaszonego
torfu,
· pień sadzonego drzewa zabezpieczony warstwą tkaniny jutowej,
· naleŜy usunąć ewentualne korzenie okręcające się wokół szyjki korzeniowej,
89
· korzenie złamane lub uszkodzone naleŜy przyciąć,
· rośliny sadzone na takiej samej wysokości jak rosły w pojemnikach,
· w celu zwiększenia pojemności wodnej zaleca się dodanie do ziemi hydroŜelu,
· poszczególne korzenie umieszczone w dole równomiernie zasypane ziemią,
· zasypane doły ziemią delikatnie udeptane, niedopuszczalne jest zagęszczanie gruntu sprzętem budowlanym,
· wokół pnia drzewa uformować misę – zagłębienie na 5-10 cm, o średnicy 100 cm,
· konieczne obfite, dwukrotne podlanie drzew,
· misę ściółkować 5 cm warstwą kory przekompostowanej,
· drzewa mocować do 3 impregnowanych palików (średnica 8 cm) szeroką (5 cm) taśmą parcianą wiązaną w
ósemkę
5.2.2 Wymogi dotyczące sadzenia krzewów i pnączy:
· miejsce sadzenia wyznaczone w terenie zgodnie z rysunkiem Projektu zieleni, · upewnić się czy w miejscu
sadzenia nie znajdują się korzenie drzew, ewentualnie miejsce sadzenia przesunąć,
· wykonać dołek 0 5-10 cm szerszy i głębszy niŜ rozmiar pojemnika,
· dwukrotne obfite podlanie obsadzeni,
· wyściółkowanie powierzchni 5 cm warstwą kory przekompostowanej.
5.2.3 Wymogi dotyczące sadzenia roślin okrywowych i krzewów z zastosowaniem agrowłókniny:
· miejsce sadzenia wyznaczone w terenie zgodnie z rysunkiem Projektu zieleni,
· wykorytowanie ziemi pod nasadzenia na głębokość 30 cm,
· wykonanie zagłębień szerokości 10-15 cm w celu stabilizacji agrowłókniny,
· rozłoŜenie i umocowanie szpilkami agrowłókniny oraz zasypanie zagłębień ziemią urodzajną,
· wyznaczenie miejsc sadzenia roślin zgodnie z rysunkiem Projektu zieleni, tabelą 31 i rysunkiem 31,
· upewnić się czy w miejscu sadzenia nie znajdują się korzenie drzew, ewentualnie miejsce sadzenia
przesunąć,
· w miejscu wyznaczonym na sadzenie przeciąć agrowłókninę na krzyŜ,
· wykonać dołek 0 5-10 cm szerszy i głębszy niŜ rozmiar pojemnika,
· dwukrotne obfite podlanie obsadzeni,
· wyściółkowanie powierzchni 5 cm warstwą kory przekompostowanej.
5.2.4 Wymogi dotyczące wykonania trawnika z siewu:
· teren oczyścić z resztek budowlanych oraz darni na głębokości 10 cm, urobek wywieźć z miejsca budowy i
zagospodarować we własnym zakresie,
· na całej powierzchni wykonujemy płytką orkę glebogryzarką,
· rozścielamy warstwę ziemi urodzajnej na powierzchni wykopu pod siew trawnika, tj. 3 cm głębokości,
· wyrównanie terenu, zagęszczenie i uwałowanie (wykonywane w 3 kierunkach: w jednostronne, prostopadle i
po przekątnej), np. łatą drewnianą i walcem cięŜkim 120 kg (zabieg powtarzamy aŜ do uzyskania płaskiego
terenu),
· wysiew trawy wykonujemy w bezwietrzny dzień,
· bezpośrednio przed siewem cała powierzchnię wzruszamy delikatnie grabiami,
· mieszankę traw wysiewamy zgodnie z normą wysiewu: 4 kg/100m2,
· w celu uzyskania równomiernej powierzchni darni stosujemy stosujemy siewnik lub metodę siewu krzyŜowego
(tj. połowę nasion wysiewamy w jednym kierunku, a drugą część w kierunku prostopadłym),
· po wysiewie rozprowadzamy nawóz, starter do trawników,
· w celu ochrony nasion rozprowadzamy ostroŜnie przy pomocy grabi do trawników cienką warstwę ziemi, aby
nasiona znalazły się na głębokości około 0,5 – 1 cm pod powierzchnią ziemi,
· cała powierzchnia regularnie zraszana, zachowanie stałej wilgotności co najmniej przez pierwsze 3 tygodnie,
· kiedy trawa osiągnie 3-5 cm wysokości trawnik wałujemy wałem lekkim 950-70 kg), aby docisnąć rośliny i
złamać źdźbła trawy,
· pierwsze koszenie wykonujemy po 3-5 dniach po wałowaniu.
5.2.5 Wymogi dotyczące wykonania łąki kwietnej:
· dopuszczalne są wszystkie terminy siewu, nawet latem, przy zapewnieniu podlewania,
· teren pod łąkę naleŜy oczyścić z wszystkich roślin,
· glebę naleŜy płyto uprawiać i starannie rozdrobnić,
· w celu ułatwienia wysiewu moŜna nasiona wymieszać z piaskiem lub trocinami,
· mieszankę wysiewamy zgodnie z normą wysiewu: 150g/100m2,
90
· nasion nie przykrywamy ziemią, wystarczy lekkie ubicie nogami lub uwałowanie.
5.2.6 Wymogi dotyczące wykonania trawy z rolki
Przygotowanie podłoŜa:
· Trawniki z darni rolowanej rozkładać moŜna od marca do końca listopada unikając dni upalnych powyŜej 25
stopni C i mroźnych.
· W wypadku ubogiego podłoŜa teren naleŜy uŜyźnić dodając substancje organiczne w postaci substratu
torfowego lub kompostu 1-5 cm na
powierzchnię. Dodatek ten poprawi stosunki powietrzne i wodne w glebie.
· W wypadku gleb cięŜkich naleŜy dodać równieŜ piasku zwiększającego przepuszczalność.
· Teren naleŜy przekopać usuwając kamienie i inne zanieczyszczenia.
· Powierzchnia pod trawnik powinna być idealnie wyrównana i ubita. Taki efekt uzyskamy poprzez kilkakrotne
grabienie-równanie terenu na
przemian z ubijaniem stopami przenosząc cały cięŜar ciała na pięty, później uŜywając walca 50-70 kg.
· W okresach suchych teren naleŜy nawilŜyć dzień przed rozkładaniem darni.
MontaŜ trawy z rolki:
· Zakupiony materiał naleŜy rozwinąć jak najszybciej na docelowym miejscu. Układanie rozpocząć od naturalnej
linii prostej np. wzdłuŜ budynku,
krawęŜnika. Rolki rozwijamy jedną przy drugiej starając się aby kaŜdy następny rząd był przesunięty względem
siebie o połowę długości odcinka
(wzór cegły w murze). Odcinki powinny stykać się ściśle nie pozostawiając szczelin. Na stokach darń mocujemy
kołeczkami 1-3 na m2.
· Po rozwinięciu całość zwałować i podlać. Przez pierwsze 3 tygodnie najwaŜniejsze będzie podlewanie.
Najlepiej podlewać obficie wcześnie rano lub wieczorem przesączając trawnik i podłoŜe na 8 cm. Jednak jeŜeli
zauwaŜymy oznaki podsychania (trawa robi się ciemniejsza i traci
spręŜystość, a po nadepnięciu ślad na trawie się błyszczy i trawa się nie podnosi) naleŜy podlać nawet w
środku upalnego dnia.
· Pierwsze koszenie wykonujemy po tygodniu gdy wysokość źdźbła osiąga ok. 10 cm. Skracamy wtedy trawnik
do 6 cm. W późniejszych koszeniach
(średnio raz w tygodniu) moŜemy stopniowo obniŜać wysokość kosiarki, jednak nie niŜej niŜ 4 cm.
· Proces ukorzenienia trwa około trzech tygodni. W okresie przyjmowania się trawnik jest słaby i wraŜliwy na
podsychanie, czasami moŜe wyglądać niekorzystnie. Po wytworzeniu korzeni, które połączą go z podłoŜem jest
gotowy do uŜytkowania. NiezaleŜnie od procesu ukorzenienia trawnik
moŜna uŜytkować umiarkowanie od razu po zainstalowaniu jeŜeli nie jest zbyt mokry lub podsuszony.
5.3 Ogólne zalecenia pielęgnacyjne w pierwszych latach:
· rośliny podlewać w pierwszym i drugim sezonie wegetacyjnym po posadzeniu – po 3-5 razy (częściej w
wypadku długotrwałej suszy), kaŜdorazowo w ilości około 30. l wody pod jedno drzewo i 5 l na kaŜdy krzew,
roślinę okrywową i pnącze,
· dzienne potrzeby wodne trawnika wynoszą 3 l/m2, podlewanie wykonujemy w odstępach tygodniowych,
· łąkę kwietna podlewamy umiarkowanie w pierwszych miesiącach wegetacji, w kolejnych latach nie wymaga
nawadniania, nawet podczas suszy,
· trawnik kosimy od początku maja do połowy października w odstępach tygodniowych,
· łąkę kwietną w pierwszym roku kosimy latem dwukrotnie na najwyŜszym połoŜeniu kosiarki (5-10 cm),
· w kolejnych latach wegetacji łąka nie wymaga koszenia, moŜliwe jest tylko jedno koszenie, jesienią,
· podczas koszenia ścięte źdźbła zbieramy do kosza, co ograniczy ewentualny rozwój filcu na trawniku,
· dereń biały ciąć krótko wczesną wiosną, przez wszystkie lata w celu zachowania intensywnego zabarwienia
pędów,
· forsycję pośrednia ciąć wiosną po kwitnieniu,
· pęcherznicę kalnolistną ciąć krótko jesienią po zakończeniu wegetacji, krzewy cięte wiosną „płaczą”,
· tawuły ciąć krótko co roku na wiosnę, w kwietniu, a następnie po zakończeniu kwitnienia cięcie warto
powtórzyć - tym razem nieco wyŜej, tak aby usunąć przekwitnięte kwiatostany, krzewy mogą powtórzyć
kwitnienie i uzyskamy ładniejszy, bardziej zwarty pokrój,
· nawoŜenie jarzębów i kasztanowca wykonujemy za pomocą zainstalowanej instalacji nawadniająconapowietrzającej, zawsze w terminie do 15 czerwca, w 2-3 dawkach, w odstępach 10-15 dni, stosując
mieszankę nawozową w proporcjach N:P:K – 16:8:16 w dawce nawozu równej połowie
średnicy drzewa w pierśnicy (na wysokości 130 cm od poziomu gruntu) wyraŜonej w kg,
· pod brzozy stosujemy w terminie do 15 czerwca, w 2-3 dawkach, w odstępach 10-15 dni, mieszankę
nawozową w proporcjach N:P:K – 16:8:16 w dawce 1 km na 10 m2 łącznej powierzchni rzutu koron,
najkorzystniejszy sposób podania nawozu – wprowadzenie pod powierzchnię ziemi przez
91
nawiercenie otworów,
· pozostawione na obszarze drzewa liściaste naleŜy nawieść mieszanką nawozową jak wyŜej,
· pod krzewy i rośliny okrywowe stosujemy wiosną nawóz wieloskładnikowy - Azofoskę w dawce 2 kg/100 m2,
· od drugiego roku po posadzeniu pnączy stosujemy nawoŜenie, z wykorzystaniem nawozu Osmocote 5-6 M. W
połowie kwietnia robimy 2-3
otwory głębokości 5-10 cm wokół kaŜdej rośliny i wsypujemy 10 g nawozu,
· w okresie wczesno wiosennym stosujemy na trawnik saletrę amonową 15,5% N w dawce 16 g/m2, zabieg
powtarzamy w czerwcu,
· jesieniom, co dwa lata stosujemy na trawnik superfosfat granulowany 18% P w dawce 28 g/m2 i siarczan
potasu 44,8% K w dawce 16 g/m2.
· zasada pielęgnacji i nawoŜenia trawy z rolki jak dla trawników z siewu.
6. KONTROLA JAKOŚCI.
Kontrola w czasie wykonywania trawników polega na sprawdzeniu:
· oczyszczenia terenu z gruzu i zanieczyszczeń, określenia ilości zanieczyszczeń w m3, pomiaru odległości
wywozu zanieczyszczeń na zwałkę,
· wymiany gleby jałowej na ziemię urodzajną z kontrolą grubości warstwy rozścielonej ziemi,
· ilości rozrzuconego kompostu,
· prawidłowego uwałowania terenu,
· zgodności składu gotowej mieszanki traw z ustaleniami dokumentacji projektowej,
· gęstości zasiewu nasion,
Kontrola robót przy odbiorze trawników dotyczy:
· prawidłowej gęstości trawy (trawniki bez tzw. „łysin”),
· obecności gatunków niewysiewanych oraz chwastów.
7. OBMIAR ROBÓT.
Trawnik - m2
wykonanej zieleni
8. ODBIÓR ROBÓT.
Roboty podlegają zasadom odbioru robót zanikających oraz odbiorowi końcowemu wg punktu 6.
Płaci się za roboty wykonane w jednostkach podanych w p. 7.
Cena jednostkowa obejmuje wszystkie roboty związane z wykonaniem zagospodarowania terenu wymienione w
punkcie 5.0.
PN-B-06050:1999 Roboty ziemne budowlane. Wymagania w zakresie wykonywania i badania przy odbiorze
BN-77/8931-12 Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntów
PN-G-98011 Torf rolniczy
PN-R-67022 Materiał szkółkarski. Ozdobne drzewa i krzewy iglaste
PN-R-67023 Materiał szkółkarski. Ozdobne drzewa i krzewy liściaste
BN-73/0522-01 Kompost fekaliowo-torfowy
92
ST 15
Roboty tynkarskie
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robot
tynkarskich, dotyczących Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robot
wymienionych w punkcie 1.1. W kwestiach nie określonych, lub spornych nadrzędne w stosunku do Specyfikacji
Technicznej są obowiązujące przepisy prawa, projekt budowlany, oraz postanowienia umowne pomiędzy
Inwestorem i Wykonawcą.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą zasad prowadzenia robot związanych z
wykonaniem tynku cementowego i cementowo-wapiennego, oraz tynku mozaikowego na murze wokół tarasu i
na murkach piaskownic.
podane są w ST .00.
„Wymagania ogólne” punkt 1.4.
Ogólne wymagania dotyczące robot podano w ST .00. „Wymagania ogólne”
Wykonawca robot jest odpowiedzialny za jakość wykonania robot, zgodność z dokumentacją projektową,
specyfikacją techniczną i poleceniami InŜyniera.
2. MATERIAŁY
ogólne” .
2.2. Wymagania dotyczące właściwości materiałów.
2.2.1.Spoiwa.
2.2.1.1. Cement – wg PN-B-19701:1997
2.2.1.2. Wapno – wg PN-B-30020:1999
2.2.2. Piasek do zapraw – wg PN-79/B-06711
2.2.3. Woda do zapraw – wg PN-88/B-32250
2.2.4. Gotowy tynk mozaikowy np. REVADRESS-Buntsteinputz lub rownowaŜny
2.2.5 Gotowy środek gruntujący, np ASO-Unigrund-GE lub rownowaŜny
2.2.6. klej podkładowy REVADRESS-BSP-Kleber, lub rownowaŜny
3. SPRZĘT.
Roboty moŜna wykonywać ręcznie lub przy uŜyciu dowolnego typu sprzętu odpowiedniego dla danego rodzaju
robot.
4. TRANSPORT
Materiały mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu zgodnie z wymogami producenta materiałów.
5.1 Wykonanie tynków zwykłych
5.1.1 Zasady prowadzenia robót
Ogolne zasady prowadzenia robot podano w Wymaganiach ogolnych.
5.1.2 Prawidłowość i dokładność wykonania robót
Zasady ogólne:
93
· Przed rozpoczęciem robot tynkowych powinny być ukończone wszystkie roboty stanu surowego, wykonane
roboty instalacyjne podtynkowe i zamurowane wszelkie przebicia i bruzdy,
· PodłoŜe powinno być przygotowane w sposób zapewniający jak najlepszą przyczepność tynku,
· Marka zaprawy do wykonania tynku powinna być dostosowana do rodzaju i wytrzymałości podłoŜa.
· Tynk powinien być na całej powierzchni ściśle powiązany z podłoŜem, a przy tynkach wielowarstwowych
równieŜ poszczególne warstwy tynku powinny ściśle do siebie przylegać na całej powierzchni,
· Tynki powinny być wykonywane w temperaturze otoczenia nie niŜszej niŜ +5 0C.
· ŚwieŜe tynki powinny być zabezpieczone przed gwałtownym wyschnięciem przez zasłanianie ich przed
bezpośrednim działaniem promieni słonecznych oraz ochronę przed wiatrem, w przypadku prowadzenia robot
tynkowych w okresie wysokich temperatur tynki cementowo – wapienne , cementowe i wapienne powinny być w
okresie wiązania zaprawy (tj. w ciągu ok. 1 tygodnia) zwilŜane wodą.
Przygotowanie podłoŜy
Wymagania dotyczące podłoŜa tynkarskiego
Przed wykonaniem prac tynkarskich naleŜy zbadać przydatność podłoŜa pod tynkowanie. Badanie podłoŜa
następuje na podstawie normy / PN-70/B-10100 oraz na podstawie bezpośrednich oględzin.
Powierzchnie pod tynk powinny być równe, nośne i mocne, wystarczająco stabilne, jednorodne, równomiernie
chłonne, hydrofilne, szorstkie, suche, wolne od zanieczyszczeń, wolne od wykwitów, nie zamarznięte, o
temperaturze powyŜej +5 0C.
Przygotowanie podłoŜa
Bezpośrednio przed tynkowaniem naleŜy w razie potrzeby podłoŜe oczyścić z kurzu, sadzy, z rdzy i substancji
tłustych.
Obróbka wstępna słuŜy trwałemu i silnemu związaniu tynku z podłoŜem, wiąŜe się z zastosowaniem środka
zwiększającego przyczepność – obrzutki wstępnej.
Sprawdzenie podłoŜa pod tynk
Mur musi być wykonany zgodnie z tolerancją wymiarową, uwzględnioną przez normy. Spoiny murarskie nie
mogą być ani zbyt głębokie, ani wystające przed lico muru – przed nałoŜeniem tynku naleŜy wyrównać.
5.1.3 Przyczepność tynku do podłoŜa
Polegająca na mechanicznym połączeniu się zaprawy z podłoŜem powinna zapewnić takie przyleganie i
zespolenie tynku z podłoŜem, aby po stwardnieniu zaprawy nie występowały odparzenia, pęcherze itp.
Minimalne wartości siły przyczepności tynku do podłoŜa dla tynków cementowo – wapiennych wynosi 0,25
kG/cm2.
Wzajemna przyczepność poszczególnych warstw w tynkach dwu – i trójwarstwowych nie powinna być mniejsza
niŜ przyczepność całego tynku do podłoŜa.
5.1.4 Wygląd powierzchni otynkowanych - wg normy
5.1.5 Wady i uszkodzenia powierzchni tynków
Nierówności
Widoczne miejscowe nierówności powierzchni otynkowanych wynikające z techniki wykonania tynkow są
niedopuszczalne dla tynków doborowych a dla tynków pospolitych dopuszczalne są o szerokości i głębokości
do 1 mm oraz długości 5 cm w liczbie 3 sztuk na 10 m2 powierzchni otynkowanej.
Wypryski i spęcznienia - powstające na powierzchni tynków z powodu obecności w zaprawie niezlasowanych
cząstek wapna, gliny itp. są
niedopuszczalne.
Pęknięcia są niedopuszczalne – z wyjątkiem tynków surowych , w których dopuszcza się rysy skurczowe.
Wykwity w postaci nalotu wykrystalizowanych na powierzchni tynku roztworów soli, pleśń itp. są
niedopuszczalne.
Zacieki – są niedopuszczalne
5.2 Wykonanie tynków mozaikowych
Przygotowanie podłoŜa
· PodłoŜe powinno być czyste, mocne i suche. Nowe tynki cementowe i wapienno- cementowe pokrywać po 14
dniach schnięcia.
Ewentualne miejsca napraw fluatować i spłukać wodą. Gruntować preparatem zgodnie z instrukcją techniczną
producenta.
· Oleje szalunkowe, tłuszcze i ewentualny pył cementowy dokładnie zmyć, względnie przeszlifować.
· W wypadku cokołów sięgających poniŜej poziomu gruntu wykonać wodoszczelny tynk cementowy.
· Bardzo chłonne, sypiące się stare tynki i zwietrzały beton dokładnie oczyścić i zagruntować środkiem
gruntującym
94
· Stare, znajdujące się w dobrym stanie powierzchnie pomalowane farbami olejnymi, lakierami względnie
farbami dyspersyjnymi dobrze oczyścić, zmatowić przez szlifowanie lub chemicznie (np. wodnym roztworem
amoniaku).
· PodłoŜe tak przygotowane naleŜy pokryć klejem podkładowym, a po wyschnięciu (najwcześniej po 6-ciu
godzinach) nanieść tynk mozaikowy.
· Powierzchnie poziome naraŜone na wpływy atmosferyczne nie mogą być pokrywane tynkiem mozaikowym
poniewaŜ zalegająca woda
w czasie mrozu niszczy tynki mozaikowe.
Sposób nakładania
Materiał przemieszać delikatnie w pojemniku za pomocą kielni ze stali szlachetnej (nie stosować mieszadeł
mechanicznych). Nanieść gładką pacą nierdzewną do osiągnięcia wymaganej grubości warstwy i wygładzić
prowadząc narzędzie równolegle i zawsze w tym samym kierunku.
6. KONTROLA JAKOŚCI
6.1. Kontrola jakości materiałów.
· przy odbiorze na budowie naleŜy sprawdzić zgodność rodzaju materiału i gatunku z projektem technicznym i
zamówieniem,
· wymagana jakość materiałów powinna być potwierdzona przez producenta właściwym oznaczeniem materiału
i dostarczeniem świadectwa lub deklaracji zgodności materiału z odpowiednim dokumentem odniesienia
potwierdzającym dopuszczenie materiału do obrotu i powszechnego stosowania w budownictwie (Polską
Normą, aprobatą techniczną). W przypadku zastrzeŜeń co do zgodności
materiału z zaświadczeniem o jakości wystawionym przez producenta – powinien zostać on zbadany zgodnie z
odpowiednimi normami,
· materiały dostarczone na budowę bez dokumentowa potwierdzających przez producenta ich jakość, nie mogą
być dopuszczone do stosowania,
· nie dopuszcza się do stosowania materiałów, których właściwości nie odpowiadają wymaganiom
przedmiotowych norm,
· nie naleŜy stosować materiałów przeterminowanych,
· wyniki odbioru materiałów i wyrobów powinny kaŜdorazowo być wpisywane do dziennika budowy.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową robot jest m2. Ilość robot określa się na podstawie projektu (przedmiaru) z
uwzględnieniem zmian zaaprobowanych przez Inspektora Nadzoru (InŜyniera).
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty tynkarskie, jako zanikające, wymagają odbiorów częściowych. Badania w czasie odbioru częściowego
naleŜy przeprowadzać dla tych robot do których dostęp później będzie niemoŜliwy lub utrudniony.
Odbiór częściowy powinien obejmować sprawdzenie:
· stanu podłoŜa,
· jakości zastosowanych materiałów,
· jakości wytworzonej zaprawy,
· dokładności wykonania poszczególnych warstw (w tym ich wzajemnego przylegania).
Dokonanie odbioru częściowego powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
Badanie końcowe tynków naleŜy przeprowadzić po zakończeniu tych robot i powinny one obejmować
sprawdzenie:
· zgodności ich wykonania z dokumentacją robot tynkowych (projektem budowlanym i specyfikacją techniczną
wykonania i odbioru robot,
· certyfikatów lub deklaracji zgodności zastosowanych wyrobow budowlanych,
· prawidłowości przygotowania podłoŜy,
· mrozoodporności tynków zewnętrznych,
· przyczepności tynku do podłoŜa,
· grubości tynku,
· wyglądu i innych właściwości powierzchni tynku,
· prawidłowości wykonania powierzchni i krawędzi tynku,
· wykończenia tynku w naroŜach, stykach i przy szczelinach dylatacyjnych.
Odbiór gotowych tynków następuje po stwierdzeniu zgodności ich wykonania z zamówieniem , którego
przedmiot określają projekt budowlany i spec. techn. wyk. i odbioru robot, a takŜe dokumentacja
powykonawcza. Tynk powinien być odebrany, jeŜeli wszystkie wyniki badań kontrolnych są pozytywne. JeŜeli
chociaŜ jeden wynik badania daje wynik negatywny, tynk nie powinien być przyjęty.
95
Płaci się za ustaloną ilość m2 tynku wykonanego zgodnie z zamówieniem i uporządkowanie stanowiska pracy.
PN-86/B-02354 Koordynacja wymiarowa w budownictwie. Wartości modularne i
zasady koordynacji modularnej
PN-86/B-02355 Tolerancja wymiarów w budownictwie. Postanowienia ogólne.
PN-85/B-04500 Zaprawy budowlane. Badanie cech fizycznych i wytrzymałościowych.
PN-79/B-06711 Kruszywa mineralne. Piaski do zapraw budowlanych.
PN-70/B-10100 Roboty tynkowe. Tynki zwykłe. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-65/B-10101 Roboty tynkowe. Tynki szlachetne. Wymagania i badania przy odbiorze.
PN-B-11106:1997 Tynki i zaprawy budowlane. Masy tynkarskie do wypraw pocienionych.
PN-B-10109:1998 Tynki i zaprawy budowlane. Suche mieszanki tynkarskie.
PN-90/B-14501 Zaprawy budowlane zwykłe.
PN-B-19701:1997 Cementy powszechnego uŜytku.
PN-B-30020:1999 Wapno.
PN-88/B-32250 Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw.
Instrukcje uŜycia i karty techniczne stosowanych wyrobów
96
ST 16
Ogrodzenie panelowe
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (ST ) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z wykonaniem ogrodzenia terenu „ Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1
Szklarska Poręba 58-580
wykonaniem ogrodzenia terenu placu zabaw.
Zakres robót określony w dokumentacji projektowej obejmuje ogrodzenie typu lekkiego, panelowe, słupki
mocowane w ziemi na fundamentach betonowych na wskazanym fragmencie / na projektowanej podmurówce
betonowej monolitycznej , furtek wejściowych H=2,0 m o szerokości 1,0m
podane są w ST.00.
„Wymagania ogólne” .
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne”
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, zgodność z dokumentacją projektową,
2. MATERIAŁY
ogólne” .
2.2 Ogrodzenie panelowe, kratowe, typu lekkiego
Wykonane ogrodzenie powinno być zgodne z dokumentacją projektową. Elementy składowe:
a) betonowe fundamenty
b) słupek o profilu 60x40x2mm, RAL: 6005 (ciemna zieleń),
c) zwieńczenie słupka- aluminiowa kapa mocowana do słupka za pomocą śruby zakrywanej plastikową
zaślepką,
d) panel typu lekkiego,
e) 3 furtki wejściowe H=2,0m i szerokości 1,0m (jednoskrzydłowa),
Przekrój słupa 60x40x2 [mm]. Słup posiada zatyczkę z PCV mocowaną do słupka za pomocą śruby nakrytej
plastikową zaślepką. Zabezpieczenie
antykorozyjne: ocynkowanie + powleczenie poliestrowe. Słup posiada zamontowane uchwyty montaŜowe pod
kaŜdym rzędem podwójnych poziomych
prętów.
Łączenie paneli odbywa się na słupach przy wykorzystaniu akcesoriów montaŜowych.
Panel ogrodzenia:
· Panel zgrzewany punktowo z prętów stalowych,
· Zabezpieczenie antykorozyjne: ocynkowanie + powleczenie poliestrowe,
· Średnica drutu poziomego (podwójny): 2x8mm,
· Średnica drutu pionowego (pojedynczy): 6 mm,
· Wymiar oczek prostych 50x200mm,
· Szerokość panela w osiach skrajnych prętów: 250cm,
· Zakończenie od góry prętami poziomymi,
· Wykończenie paneli bez elementów ostrych, które mogą spowodować skaleczenia
Furtki wypełnione panelem kratowym. Modułowa budowa paneli kratowych daje moŜliwość dopasowania linii
ogrodzenia do róŜnego ukształtowania terenu.
97
Przy doborze materiałów i wykonawstwie, szczególną uwagę naleŜy zwrócić na ich jakość trwałość i odporność
korozyjną.
Fundamenty słupów ogrodzenia wykonać z betonu B20, na głębokość min. 0,8 m i min 10 cm poniŜej dna
słupka stalowego.
Do furtek i bram zastosować zawiasy regulowane, zabezpieczone przed moŜliwością demontaŜu. Okucia furtek:
klamka dwustronna oraz zamek patentowy.
W celu ochrony powłoki antykorozyjnej ogrodzenia, naleŜy transportować i montować je z uŜyciem uchwytów
montaŜowych.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
3.2. Sprzęt do wykonania ogrodzenia
Ustawienie ogrodzenia wykonuje się ręcznie, przy uŜyciu drobnego sprzętu pomocniczego, jak: szpadle, drągi
stalowe, młotki, obcęgi, wyciągarki do napinania linek i paneli, itp.
Przy przewozie, załadunku, wyładunku i wykonywaniu ogrodzenia moŜna stosować: środki transportu, Ŝurawie
samochodowe, ew. wiertnice o napędzie spalinowym do wykonywania dołów pod fundamenty i podwaliny
betonowe.
Wykonawca jest zobowiązany do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu
na jakość wykonywanych robót. Sprzęt uŜywany do robót powinien być zgodny z ofertą Wykonawcy i powinien
odpowiadać pod względem typów i ilości wskazaniom zawartym w ST , programie zapewnienia jakości lub
projekcie organizacji robót, zaakceptowanym przez Inspektora nadzoru.
Liczba i wydajność sprzętu będzie gwarantować przeprowadzenie robót, zgodnie z zasadami określonymi w
dokumentacji projektowej, ST i wskazaniach Inspektora nadzoru w terminie przewidzianym umową.
Sprzęt będący własnością Wykonawcy lub wynajęty do wykonania robót ma być utrzymywany w dobrym stanie i
gotowości do pracy. Będzie spełniał normy ochrony środowiska i przepisy dotyczące jego uŜytkowania.
Wykonawca dostarczy Inspektorowi nadzoru kopie dokumentów potwierdzających dopuszczenie sprzętu do
uŜytkowania, tam gdzie jest to wymagane przepisami. JeŜeli dokumentacja projektowa lub ST przewidują
moŜliwość wariantowego uŜycia sprzętu przy wykonywanych robotach, wykonawca powiadomi Inspektora
nadzoru o swoim zamiarze wyboru i uzyska jego akceptację przed uŜyciem sprzętu. Wybrany sprzęt, po
akceptacji Inspektora nadzoru, nie moŜe być później zmieniany bez jego zgody.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie
na jakość wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych materiałów.
Liczba środków transportu powinna zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w
dokumentacji projektowej, ST i wskazaniach Inspektora nadzoru w terminie przewidzianym w umowie.
4.2. Wymagania dotyczące przewozu po drogach publicznych
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego
w odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie
odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciąŜeń na osie mogą być dopuszczone przez właściwy zarząd
drogi pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego uŜytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego
pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
WYKONANIE ROBOT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne”.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość zastosowanych
materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową, wymaganiami ST , projektu
organizacji robót oraz poleceniami Inspektora nadzoru.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za pełną obsługę geodezyjną przy wykonywaniu wszystkich elementów
robót określonych w dokumentacji projektowej lub przekazanych na piśmie przez Inspektora nadzoru.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i wykonywaniu robót
zostaną, jeśli wymagać tego będzie Inspektor nadzoru, poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
98
Decyzje Inspektora nadzoru dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na
wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w ST , a takŜe w normach i
wytycznych.
Polecenia Inspektora nadzoru dotyczące realizacji robót będą wykonywane przez Wykonawcę nie później niŜ w
czasie przez niego wyznaczonym, pod groźbą wstrzymania robót. Skutki finansowe z tytułu wstrzymania robót
w takiej sytuacji ponosi Wykonawca.
6. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne” .
Wszystkie elementy robót ogrodzenia podlegają sprawdzeniu w zakresie:
a) zgodności z dokumentacja i przepisami,
b) poprawnego montaŜu,
c) kompletności wyposaŜenia.
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien uzyskać od producentów zaświadczenie o jakości (atesty)
i przedstawić je Inspektorowi w celu
akceptacji.
Do materiałów, których producenci są zobowiązani (przez właściwe normy PN i BN) dostarczyć zaświadczenie
o jakości (atesty) naleŜą: -panele ogrodzeniowe, słupki stalowe, segmenty zamknięte.
Uwzględniając nieskomplikowany charakter robót nie zachodzi konieczność wykonania badań materiałów dla
tych robót. Wszystkie materiały dostarczone na budowę z zaświadczeniem o jakości (atestem) producenta
powinny być sprawdzone w zakresie powierzchni wyrobu i jego wymiarów.
6.3. Kontrola w czasie wykonywania ogrodzenia
W czasie wykonywania ogrodzenia naleŜy zbadać:
a) sprawdzenie fundamentów przed zasypaniem,
b) zachowanie wyznaczonej trasy ogrodzenia
c) zachowanie dopuszczalnych odchyłek wymiarów
d) prawidłowość wykonania dołów pod słupki,
e) poprawność ustawienia słupków,
6.4. Pomiary po montaŜowe w zakresie prawidłowość wykonania ogrodzenia
a) wysokość ogrodzenia,
b) napręŜenie paneli, segmentów zamkniętych
c) rozstaw słupków i ich zabetonowanie,
d) sprawdzenie osiowości montaŜu bramy.
6.5. Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi elementami robót
a) Wszystkie materiały nie spełniające wymagań ustalonych w odpowiednich punktach zostaną przez
Inspektora odrzucone i niedopuszczone do zastosowania.
b) Wszystkie elementy lub odcinki ogrodzenia, które wykazują odstępstwa od postanowień STWiORB zostaną
rozebrane i ponownie wykonane na koszt
Wykonawcy.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne” .
Jednostką obmiarową jest m (metr) ustawionego ogrodzenia.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne”.
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Kierownika Projektu,
Odbiorowi robót podlegają:
- wykonanie fundamentów i podmurówek
99
- wykonanie ogrodzenia panelowego
- wykonanie bramy i furtek,
- zabezpieczenie antykorozyjne.
9. PŁATNOŚCI
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST .00. „Wymagania ogólne” punkt 9.
Podstawą płatności jest cena jednostkowa skalkulowana przez wykonawcę za jednostkę obmiarową ustaloną
dla danej pozycji kosztorysu przyjętą przez
Zamawiającego w dokumentach umownych. Dla robót wycenionych ryczałtowo podstawą płatności jest wartość
(kwota) podana przez Wykonawcę i
przyjęta przez Zamawiającego w dokumentach umownych(ofercie).
Cena jednostkowa pozycji kosztorysowej lub wynagrodzenie ryczałtowe będzie uwzględniać wszystkie
czynności, wymagania i badania składające się na jej
wykonanie, określone dla tej roboty w ST i w dokumentacji projektowej.
Ceny jednostkowe lub wynagrodzenie ryczałtowe robót będą obejmować:
• robociznę bezpośrednią wraz z narzutami,
• wartość zuŜytych materiałów wraz z kosztami zakupu, magazynowania, ewentualnych ubytków i transportu na
teren budowy,
• wartość pracy sprzętu wraz z narzutami,
• koszty pośrednie i zysk kalkulacyjny,
• podatki obliczone zgodnie z obowiązującymi przepisami, ale z wyłączeniem podatku VAT.
1. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2000 r. Nr 106 poz. 1126. Nr 109 poz. 1157 i Nr
120 poz. 1268. z 2001 r. Nr 5 poz. 42, Nr 100
poz. 1085. Nr 110 poz. 1190. Nr 115 poz. 1229, Nr 129 poz. 1439 i Nr 154 poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74 poz.
676 oraz z 2003 r. Nr 80 poz. 718).
2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26.06.2002 r. w sprawie dziennika budowy, montaŜu i rozbiórki
tablicy informacyjnej oraz ogłoszenia zawierającego dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia
(Dz. U. z 2002 r. Nr 108 poz. 953).
3. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71 poz. 838 z późniejszymi
zmianami).
4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. z 2003 r. Nr 48 poz. 401).
100
ST 17
Roboty izolacyjne
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
odbioru robót związanych z wykonaniem hydroizolacji murów, które zostaną wykonane w ramach projektu „
Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580
wymienionych w punkcie 1.1. W kwestiach nie określonych, lub spornych nadrzędne w stosunku do Specyfikacji
Technicznej są obowiązujące przepisy prawa, projekt budowlany, oraz
postanowienia umowne pomiędzy Inwestorem i Wykonawcą.
wykonaniem izolacji przeciwwilgociowej pionowej
muru ograniczającego taras ziemny.
podane są w ST .00. „Wymagania
ogólne” .
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w ST.00. „Wymagania ogólne”
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót, zgodność z dokumentacją projektową,
2. MATERIAŁY
ogólne” .
2.2. Materiały do izolacji przeciwwilgociowej pionowej muru
· Bitumiczna masa - szybkoschnąca dwuskładnikowa elastyczna masa grubości 4 mm na zagruntowanym
podłoŜu.
Dane techniczne:
- rodzaj obciąŜenia : wilgoć, woda bez ciśnienia,
- rodzaj powłoki : masa bitumiczna
- wodoszczelność[MPa] : 0,50 ( brak przecieku)
- rodzaj podłoŜa : beton, tynki kat. CSII, III i IV ( wg. PN-EN 998-1), mur z cegły silikatowej, betonu
komórkowego, pustaków, bloczków betonowych, cegły kratówki i pełnej (podłoŜe nie moŜe być pokryte pakiem
smołowym)
- temp.stosowania [0 C] od + 5 do + 30
- odporność termiczna [ 0 C] od - 20 do +80
- gęstość : [ g/ cm 3] : 0,70
- proporcje mieszania[dm3/kg] 5 : 1 ( emulsja : sucha mieszanka, do zuŜycia w 90 min)
- ilość warstw: 2
- grubość warstwy [mm] 3,5/3,0 lub 4,7/4,0 – stan mokry/suchy ( grubość warstw dostosowuje się do warunków
gruntowych i rodzaju zabezpieczenia; maksymalnie 6 mm.
- zuŜycie [ kg/m2 ] 3,5 dm3/ m2 lub 4,7 dm3/ m2 ( gr. 3,5 lub 4,7 mm)
- czas schnięcia : 2 dni ( zaleŜny od temperatury i wilgotności powietrza )
- sposób aplikacji : kielnią lub pacą lub przez natrysk.
- przechowywanie: 12 miesięcy w temperaturze > 00 C
- normy, certyfikaty, aprobaty: AT ITB AT - 6425/2004
· Emulsja bitumiczna barwy czarnej stosowana jako roztwór gruntujący pod powłoki bitumiczne. Dostarczana w
postaci płynnego koncentratu, który przed zastosowaniem naleŜy rozcieńczyć z wodą w stosunku 1:1. lub
równowaŜna. (Aprobata techniczna AT ITB AT-15-6425/2004)
101
Bitumiczne składniki masy nie są wypłukiwane przez deszcz i nie dostają się do gruntu i wód gruntowych.
Wszystkie w/w. materiały muszą mieć własności techniczne określone przez producenta lub odpowiednie
aprobaty techniczne.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
3.2. Sprzęt i narzędzia do wykonywania powłok izolacyjnych
Do wykonywania robót izolacyjnych naleŜy stosować:
· szczotki włosiane lub druciane do czyszczenia podłoŜa,
· szpachle i pace metalowe lub z tworzyw sztucznych,
· łaty do sprawdzania równości powierzchni,
· poziomice,
· mieszadła koszyczkowe napędzane wiertarką elektryczną oraz pojemniki do przygotowania emulsji roboczych,
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania jedynie takich środków transportu, które nie wpłyną niekorzystnie
na jakość wykonywanych robót i właściwości przewoŜonych materiałów.
Liczba środków transportu powinna zapewniać prowadzenie robót zgodnie z zasadami określonymi w
dokumentacji projektowej, ST i wskazaniach Inspektora nadzoru w terminie przewidzianym w umowie.
4.2. Wymagania dotyczące przewozu po drogach publicznych
Przy ruchu na drogach publicznych pojazdy będą spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu drogowego
w odniesieniu do dopuszczalnych obciąŜeń na osie i innych parametrów technicznych. Środki transportu nie
odpowiadające warunkom dopuszczalnych obciąŜeń na osie mogą być dopuszczone przez właściwy zarząd
drogi pod warunkiem przywrócenia stanu pierwotnego uŜytkowanych odcinków dróg na koszt Wykonawcy.
Wykonawca będzie usuwać na bieŜąco, na własny koszt, wszelkie zanieczyszczenia spowodowane jego
pojazdami na drogach publicznych oraz dojazdach do terenu budowy.
5. WYKONANIE ROBOT
Ogólne zasady wykonania robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
5.2.Warunki przystąpienia do robót
a) Przed przystąpieniem do wykonywania robót izolacyjnych powinny być zakończone:
· wszystkie roboty stanu surowego łącznie z wykonaniem podłoŜy i warstw konstrukcyjnych,
· wszystkie bruzdy, kanały i przebicia naprawiane i wykończone tynkiem lub masami naprawczymi.
b) Roboty izolacyjne naleŜy wykonywać w temperaturach nie niŜszych niŜ +5°C i temperatura ta powinna
utrzymywać się w ciągu całej doby.
c) Wykonane warstwy izolacyjne naleŜy w ciągu pierwszych dwóch dni chronić przed nasłonecznieniem i
przewiewem.
5.3.Wykonanie robót izolacyjnych – izolacje wodochronne części podziemnej muru tarasu
5.3.1.Przygotowanie podłoŜa pod preparaty gruntujące
Wykonać warstwę tynku wyrównawczego. PodłoŜe musi być wsiąkliwe, czyste, wolne od przemarzania i nośne.
PodłoŜe nie moŜe być pokryte tłuszczami i
powłokami malarskimi, naciekami cementowymi, środkami antyadhezyjnymi i innymi luźnymi częściami
znajdującymi się na nim.
5.3.2.Gruntowanie
Emulsję bitumiczną nanieść przy uŜyciu pędzla, szczotki, wałka lub metodą natrysku na uprzednio
oczyszczone, chłonne i wyrównane podłoŜe warstwami o grubości 2- 3 mm. Całkowita grubość warstw nie
powinna być większa niŜ 6 mm.
5.3.3 Właściwa warstwa izolacyjna
Na zagruntowaną, wysuszoną powierzchnię muru nałoŜyć powłokę izolacyjną do wysokości 5cm pod poziomem
terenu. W przypadku występowania wilgotności gruntu oraz w przypadku wody infiltracyjnej naleŜy nanieść 4
mm warstwę powłoki izolacyjnej ( po wyschnięciu grubość warstwy wynosi 3 mm),
102
natomiast w przypadku wody pod ciśnieniem naleŜy nanieść warstwę 5 mm ( 4 mm po wyschnięciu.).
Nakładanie powłoki bitumicznej powinno odbywać się w dwóch cyklach roboczych, pod warunkiem, Ŝe pierwsza
warstwa jest wyschnięta i związana.
ZróŜnicowane warunki pogodowe oraz podłoŜa mogą powodować wydłuŜenie procesu schnięcia powłoki
bitumicznej. Od momentu nałoŜenia powłoki na podłoŜe do czasu wyschnięcia, naleŜy chronić powierzchnię
przed działaniem promieni słonecznych.
5.3.4. Fugi dylatacyjne
Fugi dylatacyjne między budowlami mostkuje się elastyczną taśmą uszczelniającą. Taśmę wrabia się w jeszcze
świeŜą warstwę izolacji bitumicznej, a następnie nakłada się drugą warstwę.
5.3.5.Środki ochronne
Powierzchnie, które zostały zaizolowane izolacją bitumiczną nie mogą być wystawione bez ochrony na działanie
promieni UV.
5.3.6.Czyszczenie
Gdy materiał jest jeszcze w świeŜym stanie, narzędzia moŜna czyścić przy uŜyciu wody. Po wyschnięciu
materiału czyszczenie naleŜy przeprowadzać przy uŜyciu rozpuszczalników.
Wykonawca jest odpowiedzialny za prowadzenie robót zgodnie z umową oraz za jakość zastosowanych
materiałów i wykonywanych robót, za ich zgodność z dokumentacją projektową, wymaganiami ST, projektu
organizacji robót oraz poleceniami Inspektora nadzoru.
Wykonawca ponosi odpowiedzialność za pełną obsługę geodezyjną przy wykonywaniu wszystkich elementów
robót określonych w dokumentacji projektowej lub przekazanych na piśmie przez Inspektora nadzoru.
Następstwa jakiegokolwiek błędu spowodowanego przez Wykonawcę w wytyczeniu i wykonywaniu robót
zostaną, jeśli wymagać tego będzie Inspektor nadzoru, poprawione przez Wykonawcę na własny koszt.
Decyzje Inspektora nadzoru dotyczące akceptacji lub odrzucenia materiałów i elementów robót będą oparte na
wymaganiach sformułowanych w dokumentach umowy, dokumentacji projektowej i w ST, a takŜe w normach i
wytycznych.
Polecenia Inspektora nadzoru dotyczące realizacji robót będą wykonywane przez Wykonawcę nie później niŜ w
czasie przez niego wyznaczonym, pod groźbą wstrzymania robót. Skutki finansowe z tytułu wstrzymania robót
w takiej sytuacji ponosi Wykonawca.
6. KONTROLA JAKOSCI ROBÓT
Wszystkie elementy robót podlegają sprawdzeniu w zakresie:
a) zgodności z dokumentacja i przepisami,
b) poprawnego wykonania,
c) kompletności wyposaŜenia.
Przed przystąpieniem do robót, związanych z wykonaniem powłok izolacyjnych, badaniom powinny podlegać
materiały, które będą wykorzystane do wykonania robót.
Wszystkie wymienione materiały muszą spełniać wymagania odpowiednich norm lub aprobat technicznych oraz
odpowiadać parametrom określonym w dokumentacji projektowej.
KaŜda partia materiałów dostarczona na budowę musi posiadać certyfikat lub deklarację zgodności,
stwierdzającą zgodność własności technicznych z określonymi w normach i aprobatach.
Badanie podłoŜy powinno być wykonane bezpośrednio przed przystąpieniem do wykonywania robót
przygotowawczych i wstępnych.
Zakres czynności kontrolnych powinien obejmować:
· sprawdzenie wizualne wyglądu powierzchni podłoŜa pod względem wymaganej szorstkości, występowania
ubytków i porowatości, czystości i zawilgocenia,
· sprawdzenie równości podłoŜa, które przeprowadza się przykładając w dowolnych miejscach i kierunkach 2metrową łatę,
· sprawdzenie prawidłowości wykonania w podłoŜu szczelin dylatacyjnych i przeciwskurczowych poprzez
dokonanie pomiarów szerokości i prostoliniowości
· sprawdzenie wytrzymałości podkładu metodami nieniszczącymi.
Wyniki badań powinny być porównane z wymaganiami podanymi wyŜej, wpisywane do dziennika budowy i
akceptowane przez Inspektora Nadzoru.
6.3.Badania w czasie robót
Badania w czasie robót polegają na sprawdzeniu zgodności wykonywania robót izolacyjnych z dokumentacją
projektową i SST w zakresie pewnego fragmentu prac. Prawidłowość ich wykonania wywiera wpływ na
103
prawidłowość dalszych prac. Badania te szczególnie powinny dotyczyć sprawdzenia technologii wykonywanych
robót, rodzaju i grubości warstwy izolacyjnej oraz innych robót „zanikających".
6.4.Badania w czasie odbioru robót
Badania w czasie odbioru robót przeprowadza się celem oceny spełnienia wszystkich wymagań, dotyczących
wykonanych warstw izolacyjnych, a w szczególności:
· zgodności z dokumentacją projektową i wprowadzonymi zmianami, które naniesiono w dokumentacji
powykonawczej.
· jakości zastosowanych materiałów i wyrobów, prawidłowości przygotowania podłoŜy,
· prawidłowości wykonania krawędzi, naroŜy, styków z innymi materiałami i dylatacji.
Przy badaniach w czasie odbioru robót pomocne mogą być wyniki badań dokonanych przed przystąpieniem
robót i w trakcie ich wykonywania.
Wyniki kontroli powinny być porównane z wymaganiami podanymi przez producenta systemu izolacji i opisane
w dzienniku budowy lub protokole podpisanym przez przedstawicieli Inwestora (Zamawiającego) i Wykonawcy.
6.5.Wymagania i tolerancje wymiarowe dotyczące warstw izolacyjnych
Prawidłowo wykonana izolacja powinna spełniać następujące wymagania:
· cała powierzchnia izolowana powinna mieć jednakowy wygląd,
· na całej powierzchnia powinna być nałoŜona warstwa jednakowej grubości (warunek właściwej
przyczepności),
· grubość warstwy izolacyjnej powinna być zgodna z dokumentacją lub instrukcją producenta,
· szczeliny dylatacyjne powinny być wykonane zgodnie z instrukcją producenta systemu oraz całkowicie
materiałem wskazanym w projekcie,
· taśmy uszczelniające dylatacyjne powinny być ułoŜone zgodnie z dokumentacją i instrukcją producenta.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
2
Powierzchnie izolacji oblicza się w m na podstawie dokumentacji projektowej przyjmując wymiary w świetle
muru w stanie surowym.
W przypadku rozbieŜności pomiędzy dokumentacją, a stanem faktycznym, powierzchnie oblicza się według
stanu faktycznego.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w ST .00. „Wymagania ogólne” .
8.2.Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu
Przy robotach związanych z wykonywaniem izolacji elementem ulegającym zakryciu są podłoŜa. Odbiór podłóŜ
musi być dokonany przed rozpoczęciem właściwych robót izolacyjnych. W trakcie odbioru naleŜy przeprowadzić
badania wymienione w pkt. 6.2. niniejszego opracowania. Wyniki badań naleŜy porównać z wymaganiami
dotyczącymi podłóŜ. JeŜeli wszystkie pomiary i badania dały wynik pozytywny moŜna uznać podłoŜa za
wykonane prawidłowo tj. zgodnie z dokumentacją i SST i zezwolić do przystąpienia do robót izolacyjnych. JeŜeli
chociaŜ jeden wynik badania daje wynik negatywny podłoŜe nie powinno być odebrane. Wykonawca
zobowiązany jest do dokonania naprawy podłoŜa poprzez np. szlifowanie lub szpachlowanie i ponowne
zgłoszenie do odbioru. W sytuacji, gdy naprawa jest niemoŜliwa (szczególnie w przypadku zaniŜonej
wytrzymałości) podłoŜe musi być skute i wykonane ponownie.
Wszystkie ustalenia związane z dokonanym odbiorem robót ulegających zakryciu (podłóŜ) oraz materiałów
naleŜy zapisać w dzienniku budowy lub protokole podpisanym przez przedstawicieli inwestora (inspektor
nadzoru) i wykonawcy (kierownik budowy).
8.3.Odbiór częściowy
Odbiór częściowy polega na ocenie ilości i jakości wykonanej części robót. Odbioru częściowego robót
dokonuje się dla zakresu określonego w dokumentach umownych według zasad jak przy odbiorze ostatecznym
robót.
Celem odbioru częściowego jest wczesne wykrycie ewentualnych usterek w realizowanych robotach i ich
usunięcie przed odbiorem końcowym.
104
Odbiór częściowy robót jest dokonywany przez Inspektora Nadzoru w obecności Kierownika Budowy.
Protokół odbioru częściowego jest podstawą do dokonania częściowego rozliczenia robót jeŜeli umowa taką
formę przewiduje.
8.4.Odbiór ostateczny (końcowy)
Odbiór ostateczny stanowi ostateczną ocenę rzeczywistego wykonania robót w odniesieniu do zakresu (ilości),
jakości i zgodności z dokumentacją projektową. Odbiór ostateczny dokonuje komisja powołana przez
Zamawiającego na podstawie przedłoŜonych dokumentów, wyników badań i pomiarów oraz dokonanej ocenie
wizualnej. Zasady i terminy powoływania komisji oraz czas jej działalności powinna określać umowa.
Wykonawca robót obowiązany jest przedłoŜyć komisji następujące dokumenty:
· projekt budowlany,
· projekty wykonawcze
· dokumentację powykonawczą,
· szczegółowe specyfikacje techniczne,
· dziennik budowy z zapisami dotyczącymi toku prowadzonych robót,
· aprobaty techniczne, certyfikaty i deklaracje zgodności dla zastosowanych materiałów i wyrobów,
· protokoły odbioru podłoŜe,
· protokoły odbiorów częściowych,
· instrukcje producentów dotyczące zastosowanych materiałów,
· wyniki badań laboratoryjnych i ekspertyz.
W toku odbioru komisja obowiązana jest zapoznać się z przedłoŜonymi dokumentami, przeprowadzić badania
zgodnie z wytycznymi podanymi w pkt. 6.4.
niniejszej SST porównać je z wymaganiami i wielkościami tolerancji oraz dokonać oceny wizualnej. Roboty
izolacyjne powinny być odebrane, jeŜeli wszystkie wyniki badań i pomiarów są pozytywne i dostarczone przez
Wykonawcę dokumenty są kompletne i prawidłowe pod względem merytorycznym.
JeŜeli chociaŜby jeden wynik badań był negatywny izolacja nie powinna być przyjęta. W takim przypadku naleŜy
przyjąć jedno z następujących rozwiązań:
· jeŜeli to moŜliwe, naleŜy poprawić izolację i przedstawić ją ponownie do odbioru,
· jeŜeli odchylenia od wymagań nie zagraŜają bezpieczeństwu uŜytkownika Zamawiający moŜe wyrazić zgodę
na dokonanie odbioru końcowego z jednoczesnym obniŜeniem wartości wynagrodzenia w stosunku do ustaleń
umowy,.
· w przypadku, gdy nie są moŜliwe podane wyŜej rozwiązania Wykonawca zobowiązany jest do usunięcia
wadliwie wykonanych warstw izolacyjnych, wykonać je ponownie i powtórnie zgłosić do odbioru.
W przypadku niekompletności dokumentów odbiór moŜe być dokonany po ich uzupełnieniu. Z czynności
odbioru sporządza się protokół podpisany przez przedstawicieli Zamawiającego i Wykonawcy. Protokół
powinien zawierać:
· ustalenia podjęte w trakcie prac komisji,
· ocenę wyników badań,
· wykaz wad i usterek ze wskazaniem moŜliwości ich usunięcia,
· stwierdzenie zgodności lub niezgodności wykonania izolacji z zamówieniem.
Protokół odbioru końcowego jest podstawą do dokonania rozliczenia końcowego pomiędzy Zamawiającym, a
Wykonawcą.
9. PŁATNOŚCI
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST .00. „Wymagania ogólne”
10.1. Normy
· PN-69/B-10260 Izolacje bitumiczne. Wymagania i badania przy odbiorze.
· PN-74/B-24622 Roztwór asfaltowy do gruntowania
· BN-82/6733-01 Emulsja asfaltowa do gruntowania
10.2. Inne dokumenty i instrukcje
· Instrukcje producentów
105
ST. 17
Mała architektura - plac zabaw
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot SST
Przedmiotem niniejszej szczegółowej specyfikacji technicznej (SST) są wymagania dotyczące wykonania i
odbioru robót związanych z montaŜem i wyposaŜeniem placów zabaw w urządzenia zabawowe które zostaną
wykonane w ramach projektu „ Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji
1.3. Zakres robót objętych Specyfikacji
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą prowadzenia robót przy modernizacji placu zabaw i
obejmują dostawę i montaŜ wyposaŜenia placu zabaw.
Wszystkie nowe produkty powinny posiadać certyfikat na zgodność z Normą PN-EN-1176. Normy te
obowiązują w państwach Unii Europejskiej i są powszechnie uznane za najostrzejsze w zakresie zapewnienia
bezpieczeństwa dzieciom korzystającym z certyfikowanych urządzeń.
1.4 Określenia podstawowe
1.4.1. Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami
podanymi w ST .00 „Wymagania ogólne”
1.5 Ogólne wymagania dotyczące robót
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robót oraz za ich zgodność z opisem technicznym placów
zabaw i SST.
2. MATERIAŁY
2.1 Ogólne wymagania dotyczące materiałów
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania, podano w ST .00. „Wymagania
ogólne”
2.2 Zastosowane materiały:
· Konstrukcja urządzeń ze stali ocynkowanej malowanej proszkowo.
· Elementy wykończeniowe, takie jak ślizgi, panele, daszki, grzybki, siedziska, z rozdmuchiwanego tworzywa
HDPE barwionego w masie,
· Konstrukcja urządzeń oraz elementy wyposaŜenia powinny być zabezpieczone przed aktami wandalizmunaleŜy stosować urządzenia, których elementy nośne wykonane są z metalu ocynkowanego i malowanego
proszkowo a elementy będące uzupełnieniem konstrukcji (takie jak zjeŜdŜalnie, daszki, panele, siedziska itp.)
są wykonane z tworzywa sztucznego HDPE. Nie zaleca się stosowania elementów drewnianych oraz linowych.
2.3 Elementy metalowe
Konstrukcyjne elementy metalowe powinny być wykonane ze stali ocynkowanej ogniowo i malowanej
proszkowo. Słupy powinny mieć przekrój Ø114 mm oraz być zakończone zaślepką z tworzywa sztucznego.
2.4 Elementy z tworzywa HDPE
Tworzywo HDPE powinno być barwione w masie co da odporność na odbarwienia i promienie UV.
2.5 Śruby
Konstrukcje nośne przyrządów do zabaw wymagają stabilności.
NaleŜy stosować tylko śruby ze stali nierdzewnej z nakrętkami we wszystkich łączeniach. Śruby zagłębione lub
mają plastikowe kopuły.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST .00 „Wymagania ogólne” .
3.2 Sprzęt
Zastosowany sprzęt: zgodnie z instrukcją montaŜową dołączoną przez Producenta.
106
4. TRANSPORT
4.1 Ogólne wymagania dotyczące transportu
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST .00 „Wymagania ogólne” .
4.2 Transport materiałów
Dowóz – samochód skrzyniowy.
Materiały i sprzęt powinny być przewoŜone odpowiednimi środkami transportu zgodnie z przepisami BHP i
ruchu drogowego. W czasie transportu urządzenia placów zabaw naleŜy przewozić dobrze zamocowane,
zabezpieczone przed zarysowaniem i uszkodzeniami mechanicznymi.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1 Ogólne zasady wykonania robót
Ogólne zasady wykonania robot podano w ST .00 „Wymagania ogólne” .
Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość wykonania robot, bezpieczeństwo wszelkich czynności na budowie
oraz za ich zgodność z opisem technicznym
placów zabaw ST i poleceniami Inwestora.
Przed przystąpieniem do prac związanych z montaŜem urządzeń placu zabaw naleŜy sprawdzić, czy
dostarczony towar jest zgodny ze specyfikacją z zamówienia oraz wymaganymi normami.
Prace montaŜowe naleŜy wykonać na zasadach określonych w stosownej umowie.
5.1 MontaŜ
MontaŜ urządzeń placu zabaw naleŜy wykonywać zgodnie z instrukcją dostarczoną przez producenta wyrobu.
5.2 PodłoŜe
Urządzenia do zabaw zakotwiczyć przy zastosowaniu stalowych ocynkowanych kotew. Kotwy dł. 700mm
zamocowane na słupach konstrukcyjnych przewidzianych do posadowienia w gruncie. Przed zabetonowaniem
przygotowuje się otwory o głębokości 600mm, w nich umieszcza się słupy, następnie otwory zapełnia się
gruzem i zalewa masa betonową (B-20) przygotowaną bezpośrednio w miejscu montaŜu nie wyŜej niŜ 20cm
poniŜej gruntu przy zachowaniu kształtu stoŜkowego fundamentu.
5.3 Nawierzchnia bezpieczna
W granicach bezpiecznych obwiedni tam, gdzie jest wymagana nawierzchnia amortyzująca dla urządzeń o wys
≤ 1,50m wymagana jest nawierzchnia amortyzująca: nawierzchnia syntetyczna z granulatu gumowego SBR z
nakładką elastyczną EPDM, przystosowana do maksymalnej wysokości swobodnego upadku z wysokości 1,5
m,
5.4 Instrukcje uŜytkowania
Wszystkie urządzenia do zabaw dostarczyć z właściwą instrukcją uŜytkowania w celu ułatwienia w przyszłości
przeglądu urządzeń zabawowych po zakończeniu okresu gwarancyjnego.
5.5 Przegląd
Przegląd urządzeń zabawowych w okresie objętym gwarancją naleŜy przeprowadzać w odstępach, co najmniej
12-to miesięcznych. Przeglądu tego dokonuje Wykonawca.
PowaŜne usterki, bezpośrednio wpływające na bezpieczeństwo, naleŜy niezwłocznie usunąć.
JeŜeli nie jest to moŜliwe, naleŜy zabezpieczyć urządzenie zablokowując je, demontując lub w jakikolwiek inny
sposób, tak, aby uniemoŜliwić korzystanie z niego.
Ogólne zasady kontroli jakości robot podano w OST .00 „Wymagania ogólne” .
Kontrola jakości polega na sprawdzeniu zgodności wykonania robot z opisem technicznym placów zabaw i
SST.
Wykonawca jest zobowiązany do stosowania materiałów i wyrobów posiadających potwierdzone
przez producenta świadectwa jakości i spełniające normy PN lub PN-EN. Odbiór materiału będzie obejmował
zgodność ze specyfikacją i sprawdzenie właściwości materiału z wystawionym atestem.
W przypadku zastrzeŜeń co do zgodności materiału z zaświadczeniem o jakości wystawionym przez
producenta, materiał powinien być zbadany na koszt Wykonawcy. Materiały, które nie spełniają norm nie
dopuszcza się do wbudowania. Roboty zanikające naleŜy zgłaszać do odbioru.
6.1 Warunki szczegółowe.
107
Sprawdzenie robot polega na skontrolowaniu ich zgodności pod względem zastosowanych
materiałów i dokładności wykonania.
6.2 Wymagania techniczne przy odbiorze robót.
Elementy placu zabaw powinny być osadzone zgodnie z normami.
Po zamontowaniu elementów placu zabaw naleŜy sprawdzić prawidłowość ich funkcjonowania.
6.3 Ocena jakości wykonanych robót.
JeŜeli spełnione zostaną wszystkie wymogi dotyczące zastosowanych materiałów oraz montaŜu urządzeń
zabawowych i wykonania stref bezpieczeństwa z
piasku, wykonane roboty naleŜy uznać za zgodne. W przypadku jakichkolwiek uwag i usterek roboty naleŜy
uznać za niezgodne z wymaganiami.
W razie uznania całości lub części robot za niezgodne z wymaganiami naleŜy:
a) zakwestionowane roboty odrzucić oraz nakazać powtórne wykonanie robot
b) roboty wykonane niezgodnie z wymaganiami poprawić w celu doprowadzenia ich do zgodności z
wymaganiami
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robot podano w ST .00 „Wymagania ogólne” .
Ilość urządzeń zabawowych oblicza się w sztukach.
Strefy bezpieczeństwa - m2
8. ODBIÓR ROBÓT
8.1 Ogólne zasady odbioru robót
Ogólne zasady odbioru robot podano w ST .00 „Wymagania ogólne” .
9.1 Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST.00 „Wymagania ogólne”
9.1 Termin płatności
Po komisyjnym odbiorze technicznym przyjęcia placów zabaw przez Inwestora – termin płatności - 14 dni.
10.1 Polskie normy:
1 PN-EN1176-1:2009 WyposaŜenie placów zabaw i nawierzchnie -- Część 1: Ogolne wymagania
bezpieczeństwa i metody badań.
2 PN-EN1176-2:2009 WyposaŜenie placów zabaw i nawierzchnie -- Część 2: Dodatkowe wymagania
bezpieczeństwa i metody badań
huśtawek.
bezpieczeństwa i metody badań
zjeŜdŜalni.
bezpieczeństwa i metody badań urządzeń
kołyszących.
5 PN-EN1176-7:2009 WyposaŜenie placów zabaw i nawierzchnie -- Część 7: Wytyczne instalowania,
sprawdzania, konserwacji i eksploatacji.
6 PN-EN1177:2009 Nawierzchnie placów zabaw amortyzujące upadki -- Wyznaczanie krytycznej wysokości
upadku.
10.2 Inne dokumenty:
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 156 poz. 1118 z poźn.zm);
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych (Dz.U. z 2004 r., Nr 92, poz.881);
Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie zgodności (Dz.U. z 2002 r., Nr 166, poz. 1360 z poŜn.zm.)
108
ST.18
Nawierzchnie syntetyczne
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot ST
Przedmiotem niniejszej ogólnej specyfikacji technicznej są wymagania ogólne dotyczące wykonania i odbioru
robot związanych z wykonywaniem podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie, które zostaną
wykonane w ramach projektu Budowa śłobka Trzy Oddziałowego ul. Oś. Huty 1 Szklarska Poręba 58-580
1.2. Zakres stosowania
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji umowy
na roboty związane z wykonaniem zadania wymienionego w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robot związanych z wykonaniem
nawierzchni syntetycznych, bezpiecznych placu zabaw.
1 .4. Określenia podstawowe
Stosowane określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami oraz z
definicjami podanymi w ST „Wymagania ogólne"
Ogólne wymagania dotyczące robot podano w ST „Wymagania ogólne"
2. MATERIAŁY
Nawierzchnie bezpieczne kolor pomarańczowy HIC = 1,5, jednolite, bezspoinowe, zgodnie z PN-EN 1177:2009,
pod urządzeniami placów zabaw na otwartym powietrzu, dla ochrony przed upadkami z wysokości.
Elastyczna nawierzchnia poliuretanowa wylewana na mokro na miejscu przeznaczenia składa się z warstwy
granulatu dolnego SBR i górnej warstwy EPDM. Stosowane są jako nawierzchnie amortyzujące siłę uderzenia
w razie upadku, zgodnie z PN-EN 1177:2009, pod urządzeniami placów zabaw na otwartym powietrzu, dla
ochrony przed upadkami z wysokości do 1,5m.
W określonych warunkach są odporne na kolce butów do golfa lub kanty.
Nawierzchnia elastyczna produkowana są metodą przyjazną dla środowiska i po upływie okresu uŜytkowania
stanowią surowiec nadający się do przetworzenia. Nadają się do zabawy prawie w kaŜdych warunkach
atmosferycznych.
2.1 Materiał
Granulat gumowy SBR- przetworzony granulat gumowy. Spoiwo poliuretan MDI. Kolorowa nakładka z granulatu
gumowego EPDM.
Grubość nawierzchni syntetycznej (łącznie SBR i EPDM) wynosi 4 cm.
Granulat EPDM - właściwości fizyczne i chemiczne:
Wytrzymałość na rozciąganie: > 6,0 MPa
WydłuŜenie w chwili zerwania: > 700 lub > 600 %
Twardość: 60 } 5 lub 90 } 5 ShoA
Gęstość: 1,60 g/cm3
Zawartość kauczuku EPDM: > 20,0 %
Trwałość koloru: 5 – 4* DIN EN 20105-A02
CięŜar nasypowy 1,0 – 3,5 mm: 620 g/dm3
Granulat SBR - właściwości fizyczne i chemiczne:
CięŜar nasypowy: około 470 g/cm3
Zawartość popiołu: max. 50 %
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w ST „Wymagania ogólne" .
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w ST „Wymagania ogólne"
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robot podano w ST „Wymagania ogólne"
109
Ogólne zasady kontroli jakości robot podano w ST „Wymagania ogólne"
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robot podano w ST „Wymagania ogólne"
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robot podano w ST „Wymagania ogólne"
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w ST „Wymagania ogólne"
10. Normy i dokumenty związane
a) Normy
- PN-EN 1176-1 WyposaŜenie placów zabaw i nawierzchnie. Część 1: Ogólne wymagania bezpieczeństwa i
metody badań.
- PN-EN 1177 Nawierzchnie placów zabaw amortyzujące upadki.
b) Instrukcje producentów
c) Atesty
110
A.
WYMAGANIA OGÓLNE.
B.
SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE
ST-IS. ROBOTY INSTALACJI SANITARNYCH.
ST–IS-01 MontaŜ instalacji centralnego ogrzewania
Kod CPV 45331000-6
ST–IS-02 MontaŜ instalacji zimnej, ciepłej wody i cyrkulacji
wewnętrznej instalacji hydrantowej i tryskaczowej
Kod CPV 45332000-3
ST–IS-03
MontaŜ wewnętrznej kanalizacji sanitarnej
Kod CPV 45332000-3
ST–IS-04 MontaŜ układów wentylacji mechanicznej
nawiewno-wywiewnej Kod CPV 45331210-1
ST-SIS. ROBOTY INśYNIERYJNE – SIECI SANITARNE
ST–SIS-01 Roboty inŜynieryjne wykonania kanalizacji
sanitarnej i deszczowej Kod CPV 45231000-5
OPRACOWAŁ:
ST–SIS-02 Roboty inŜynieryjne wykonania przyłącza wody
Kod CPV 45231000-5
ST–SIS-03 Roboty inŜynieryjne wykonania przyłącza gazu
Kod CPV 45231000-5
Mgr inŜ. Marek Krzemiński
podpis
111
ST- IS. ROBOTY INSTALACJI SANITARNYCH
ST-IS-01 MONTAś INSTALACJI CENTRALNEGO OGRZEWANIA
Kod CPV 45331000-6
112
1. WSTĘP
1.1. Przedmiot Specyfikacji Technicznej [ST]
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
w zakresie wykonanie instalacji centralnego ogrzewania (ogrzewanie podłogowe + jeden grzejnik płytowy) w
projektowanym budynku tj. śłobku 3-oddziałowym wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i komunikacyjną przy
Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej Porębie .
1.2. Zakres stosowania Specyfikacji Technicznej [ST]
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji
robót wymienionych w punkcie 1.1.
1.3. Zakres robót objętych Specyfikacją Techniczną [ST]
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu
wykonanie instalacji centralnego ogrzewania i ogrzewania podłogowego .
Niniejsza specyfikacja techniczna związana jest z wykonaniem niŜej wymienionych robót:
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
•
montaŜ rurociągów ,
montaŜ armatury,
montaŜ urządzenia grzejnego–kocioł gazowy kondensacyjny o mocy modulowanej w zakresie
13,3kW-65kW ,
montaŜ szafek rozdzielaczowych ogrzewania podłogowego ,
montaŜ pętli grzewczych ogrzewania podłogowego,
badania instalacji ,
wykonanie izolacji termicznej ,
regulacja działania instalacji ;
montaŜ przejść p.-poŜ. dla instalacji grzewczej w odpowiedniej klasie EI (poniewaŜ budynek jest
zaprojektowany m.in. z gotowych elementów drewnianych , które są podstawowymi elementami
całej technologii wzniesienia budynku (m. in. ściany konstrukcyjne , ściany niekonstrukcyjne ,
ruszty dachowe , wiązary dachowe , poszycie dachowe) co w konsekwencji wymaga
stosowania systemowych "przejść" p.-poŜ. odpowiadających odpowiedniej klasie
zabezpieczenia p.-poŜ. zarówno w ścianach jak i w stropach; naleŜy dochować szczególnej
staranności w trakcie realizacji przy montaŜu zabezpieczeń p.-poŜ. , tak aby w procedurze
przyjmowania budynku do uŜytkowania przez KM PSP w Jeleniej Górze zarówno ich ilość oraz
klasa wykonania tj. : EI15 , EI30 i EI60 były zgodne i spójne z projektem Architektury , który
precyzuje wszystkie zaprojektowane przegrody -> patrz Projekt Budowlany Architektoniczny) ;
1.4. Ogólne wymagania
Wykonawca jest odpowiedzialny za realizację robót zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacją
techniczną, poleceniami nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz zgodnie z art. 5, 22, 23 i 28 ustawy
Prawo budowlane, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II
Instalacje sanitarne i przemysłowe”. Arkady, Warszawa 1988, Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru
Instalacji Ogrzewczych, COBRTI INSTAL Warszawa 2003.
Odstępstwa od projektu mogą dotyczyć jedynie dostosowania instalacji ogrzewania do wprowadzonych
zmian konstrukcyjno-budowlanych, lub zastąpienia zaprojektowanych materiałów – w przypadku
niemoŜliwości ich uzyskania – przez inne materiały lub elementy o zbliŜonych charakterystykach i trwałości.
Wszelkie zmiany i odstępstwa od zatwierdzonej dokumentacji technicznej nie mogą powodować obniŜenia
wartości funkcjonalnych i uŜytkowych instalacji, a jeŜeli dotyczą zamiany materiałów i elementów
określonych w dokumentacji technicznej na inne, nie mogą powodować zmniejszenia trwałości
eksploatacyjnej.
2. MATERIAŁY
Warunki ogólne stosowania materiałów podano w cz. A Wymagania Ogólne niniejszej specyfikacji.
2.1. Wymagania ogólne dotyczące wyrobów instalacyjnych :
Wyroby instalacyjne powinny posiadać:
– certyfikat zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru polskich
norm , europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa
członkowskiego uznaną za zgodną z wymaganiami podstawowymi, a następnie być oznaczone
znakiem CE
113
–
–
deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej wydaną przez producenta w
przypadku wyrobów podanych w wykazie Komisji Europejskiej jako mających niewielkie znaczenie
dla zdrowia i bezpieczeństwa
na opakowaniach materiałów stosowanych do wykonania robót instalacyjnych powinien znajdować
się termin przydatności do stosowania
Wykonawca obowiązany jest posiadać na budowie pełną dokumentację dotyczącą składowanych na
budowie materiałów instalacyjnych.
Wszystkie materiały uŜyte do wykonania instalacji muszą posiadać aktualne polskie aprobaty techniczne lub
odpowiadać Polskim Normom. Wykonawca uzyska przed zastosowaniem wyrobu akceptację Inspektora
Nadzoru. Odbiór techniczny materiałów powinien być dokonywany według wymagań i w sposób określony
aktualnymi normami.
2.2. Przewody
wykonana będzie z rurociągów miedzianych twardych i
rurociągów polietylenowych pex/al/pex 16x2,0mm , pracujących na ciśnienie maksymalne PN10 , łączonych
odpowiednio przez lutowanie miękkie i złączki systemowe dla systemu rur pex/al/pex montowanych w
szafkach rozdzielaczowych ogrzewania podłogowego .Dostarczone na budowę rury powinny być czyste od
Instalacja centralnego ogrzewania podłogowego
zewnątrz i wewnątrz, bez widocznych ubytków spowodowanych uszkodzeniami .
2.3. Grzejnik , pętle grzewcze , szafki rozdzielaczowe , zasilanie .
Jako element grzejny na instalacji centralnego ogrzewania zaprojektowany został stalowy grzejnik
płytowy z podejściem bocznym z zaworem termostatycznymi i głowicą termostatyczną . Na powrocie z
grzejnika naleŜy zamontować kątowy zaworek grzejnikowy o średnicy 1/2". Dobór grzejnika
0
0
przeprowadzono dla parametrów wody grzejnej określonych przez Inwestora tj.t1/t2 = 70 /55 C .
Projektuje się szafki rozdzielaczowe ogrzewania podłogowego SR-(N)-1,SR-(N)-2,SR-(N)-3,SR-(N)-4,SR-(N)-5 z
których indywidualnymi rurociągami z rur „pex/al/pex” DN16x2,0mm w rozstawie rur d=0,15mm , PN10 będą
zasilane indywidualnie pętle grzewcze , bez Ŝadnych połączeń w posadzkach-ogrzewanie podłogowe w całym obiekcie z
wyjątkiem pomieszczenia kotłowni (1-grzejnik) . W kaŜdej szafce „rozdzielaczowej” ogrzewania podłogowego
zamontowane będą : zawory odpowietrzające 3/8”,zawory odcinające mufowe 1/2" dla kaŜdej pętli grzewczej oraz
indywidualne regulatory przepływu i indywidualne przepływomierze . Zasilanie szafek rozdzielaczowych SR-(N)-1,SR(N)-2,SR-(N)-3,SR-(N)-4,SR-(N)-5 z pomieszczenia kotłowni wykonać rurami : 2xDN54 z dalszą gradacją średnic
rur miedzianych : DN42-35-28-22 do poszczególnych szafek "rozdzielaczowych" oznaczonych indeksami :
SR-(N)-1,SR-(N)-2,SR-(N)-3,SR-(N)-4,SR-(N)-5 .
2.4. Armatura
Zawory termostatyczne z głowicami regulacyjnymi. Odpowietrzenia instalacji c.o. naleŜy wykonywać poprzez
odpowietrzniki samoczynne z zaworami stopowymi o średnicy 1/2" na rurociągach zasilających szafki „rozdzielaczowe”
oraz w kaŜdej szafce „rozdzielaczowej”. Jako armaturę odcinającą na instalacji centralnego ogrzewania naleŜy stosować
zawory kulowe o połączeniach gwintowanych o parametrach technicznych: ciśnienie robocze – p=0,6MPa, temperatura
0
robocza – t=95 C.
2.5. Izolacja termiczna
Poziomy instalacji c.o. rozdzielczej do szafek ogrzewania podłogowego prowadzone w posadzkach parteru z
rur miedzianych 54-42-35-28-22 naleŜy zaizolować otulinami np. typu Thermaflex , Steinonorm lub Korff w
osłonie płaszcza z PVC o grubości otuliny min. g=9mm. Rurociągi ogrzewania podłogowego (pętle) typu
pex/al/pex naleŜy izolować otuliną ze spienionego polietylenu przeznaczoną do zamurowań np. firmy
thermaflex o gr. otuliny min. g=6mm.Otuliny muszą posiadać aprobatę techniczną o dopuszczeniu do stosowania
w budownictwie, wydaną przez Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej INSTAL.
3. SPRZĘT
wpływu na
jakość wykonywanych robót, zarówno w miejscu tych robót, jak teŜ przy wykonywaniu czynności
pomocniczych oraz
w czasie transportu, załadunku i wyładunku materiałów.
114
4. TRANSPORT I SKŁADOWANIE
4.1. Rury
Rury muszą być transportowane na samochodach o odpowiedniej długości. Kształtki naleŜy przewozić
w odpowiednich pojemnikach. Podczas transportu, przeładunku i magazynowania rur i kształtek naleŜy
unikać ich zanieczyszczenia.
4.2. Grzejniki
Transport grzejników powinien odbywać się krytymi środkami. Zaleca się transportowanie grzejników n paletach
dostosowanych do ich wymiaru. Na kaŜdej palecie powinny być pakowane grzejniki jednego typu
i wielkości. Palety z grzejnikami powinny być ustawione i zabezpieczone, aby w czasie ruchu środka
transportu nie nastąpiło ich przemieszczanie i uszkodzenie grzejników. Dopuszcza się transportowanie
grzejników luzem, ułoŜonych w warstwy, zabezpieczonych przed przemieszczaniem i uszkodzeniem.
4.3. Armatura
Dostarczoną na budowę armaturę naleŜy uprzednio sprawdzić na szczelność. Armaturę naleŜy składować
w magazynach zamkniętych. Armatura specjalna, jak zawory termostatyczne, powinny być dostarczone w oryginalnych
opakowaniach producenta. Armaturę, łączniki i materiały pomocnicze naleŜy przechowywać w magazynach lub
pomieszczeniach zamkniętych w pojemnikach.
Materiały przeznaczone do wykonania izolacji cieplnych powinny być przewoŜone krytymi środkami transportu w sposób
zabezpieczający je przed zawilgoceniem, zanieczyszczeniem i zniszczeniem.
Wyroby i materiały stosowane do wykonywania izolacji cieplnych naleŜy przechowywać w pomieszczeniach krytych
i suchych. NaleŜy unikać dłuŜszego działania promieni słonecznych na otuliny z PE, poniewaŜ materiał ten nie jest
odporny na promienie ultrafioletowe.
Materiały przeznaczone do wykonywania izolacji ciepłochronnej powinny mieć płaszczyzny i krawędzie nie
uszkodzone, a odchyłki ich wymiarów w stosunku do nominalnych wymiarów produkcyjnych powinny zawierać się
w granicach tolerancji określonej w odpowiednich normach przedmiotowych.
5. WYKONANIE ROBÓT
W budynku wykonana zostanie wodna niskotemperaturowa instalacja grzewcza pracująca dla
0
0
maksymalnych obliczeniowych parametrów zasilania t1/t2 = 70/50 C (parametry kotła) i t1/t2 = 50/40 C
(parametry ogrzewania podłogowego). Łączne zapotrzebowanie mocy cieplnej dla ogrzewania
projektowanego budynku wynosi Q~35,0kW . Instalacja centralnego ogrzewania zasilana będzie z kotłowni
gazowej tj. projektuje się jeden kocioł gazowy o mocy modulowanej w zakresie 13,3kW-65kW z regulatorem
pracującym w systemie pogodowym z systemowym sprzęgłem hydraulicznym, pompą kotłową , zaworami
bezpieczeństwa , rozdzielaczem zasilania i powrotu wraz z izolacją i armaturą przyłączeniową , przewodem
odprowadzania kondensatu , rampą gazowa wraz zaworem odcinającym głównym , teleskopowymi stopami
regulacyjnymi z amortyzatorami –> kompleksowe wyposaŜenie i dostawa wybranego producenta . Dla
potrzeb ogrzewania pomieszczenia kotłowni zaprojektowany został stalowy płytowy element grzejny z
podejściami bocznymi oraz w pozostałej części obiektu ogrzewanie podłogowe poprzez układanie pętli
grzewczych z rur pex/al/pex DN16x2,0mm w jednym litym odcinku bez Ŝadnych połączeń w posadzce.
5.1. MontaŜ rurociągów
Rurociągi łączone będą zgodnie z Wymaganiami Technicznymi COBRTI INSTAL zeszyt 2: „Wytyczne
projektowania centralnego ogrzewania”.
Przed układaniem przewodów naleŜy sprawdzić trasę oraz usunąć przeszkody (moŜliwe do
wyeliminowania), mogące powodować uszkodzenie przewodów (np. pręty, wystające elementy zaprawy
betonowej i muru).
Przed zamontowaniem naleŜy sprawdzić, czy elementy przewidziane do zamontowania nie posiadają
uszkodzeń mechanicznych oraz czy w przewodach nie ma zanieczyszczeń (ziemia, papiery i inne
elementy).
Rur pękniętych lub w inny sposób uszkodzonych nie wolno uŜywać.
Kolejność wykonywania robót:
–
wyznaczenie miejsca ułoŜenia rur,
–
wykonanie gniazd i osadzenie uchwytów,
–
przecinanie rur,
–
załoŜenie tulei ochronnych,
115
–
–
–
ułoŜenie rur z zamocowaniem wstępnym,
wykonanie połączeń ,
montaŜ szafek rozdzielaczowych z armaturą ,
Rurociągi poziome naleŜy prowadzić ze spadkiem wynoszącym co najmniej 0,3% w kierunku miejsca
zasilania. Poziome odcinki muszą być wykonane ze spadkami zapewniającym właściwe odpowietrzenie
i odwodnienie całego pionu.
W miejscach przejść przewodów przez ściany i stropy nie wolno wykonywać Ŝadnych połączeń. Przejścia
przez przegrody budowlane wykonać w tulejach ochronnych. Wolną przestrzeń między zewnętrzną ścianą
rury i wewnętrzną tulei naleŜy wypełnić odpowiednim materiałem termoplastycznym. Wypełnienie powinno
zapewniać jedynie moŜliwość osiowego ruchu przewodu. Długość tulei powinna być większa o 6÷8 mm od
grubości ściany lub stropu. Przejścia przez przegrody określone jako granice oddzielenia poŜarowego
naleŜy wykonywać za pomocą odpowiednich tulei zabezpieczających.
5.3. MontaŜ grzejników i ogrzewania podłogowego
Grzejniki montowane przy ścianie naleŜy ustawić w płaszczyźnie równoległej do powierzchni ściany lub
wnęki. Odległość grzejnika od podłogi i od parapetu powinna wynosić co najmniej 110 mm.
–
wyznaczenie miejsca zamontowania uchwytów;
–
wykonanie otworów i osadzenie uchwytów;
–
zawieszenie grzejnika;
–
podłączenie grzejnika z rurami przyłącznymi ;
Grzejniki naleŜy montować w opakowaniu fabrycznym. JeŜeli instalacja centralnego ogrzewania
uruchamiana jest, aby ogrzewać budynek podczas prac wykończeniowych, lub by go osuszać, grzejnik
powinien być zapakowany. JeŜeli opakowanie zostało zniszczone, grzejnik naleŜy w inny sposób
zabezpieczyć przed zabrudzeniem. Zaleca się, aby opakowanie było zdejmowane dopiero po zakończeniu
wszystkich prac wykończeniowych. Gałązki lub podejścia do grzejnika powinny być tak ukształtowane, aby
po połączeniu z grzejnikiem i skręceniu złączek w grzejniku nie następowały Ŝadne napręŜenia.
Niedopuszczalne są działania mogące powodować deformację grzejnika lub zniszczenie powłoki
lakierniczej.
Pętle grzewcze "ogrzewania podłogowego" montować zgodnie z technologią wybranego producenta ogrzewania
podłogowego stosując materiały dedykowane dla wybranego systemu "ogrzewania podłogowego" (maty
styropianowe , uchwyty , rury , kształtki , połączenia , taśmy brzegowe , ect. , itd.) posiadające atesty i
dopuszczenia do stosowania na polskim rynku .
–
wykonanie wylewki pod ogrzewanie podłogowe,
–
montaŜ mat styropianowych ,
–
montaŜ pętli ogrzewania podłogowego w jednym litym odcinku ,
–
podłączenie indywidualnych pętli ogrzewania podłogowego z szafkami rozdzielaczowymi ,
–
wykonanie wylewki ,
–
regulacja instalacji ,
Pętle grzewcze montować na krótko przed zalaniem posadzek aby nie doszło do ich mechanicznego
lub zgniecenia przez pracowników .
zniszczenia
5.4. MontaŜ armatury i osprzętu
Rurociągi łączone będą z armaturą i osprzętem za pomocą połączeń gwintowanych, z zastosowaniem
kształtek. Uszczelnienie tych połączeń wykonać za pomocą np. konopi oraz pasty miniowej.
–
sprawdzenie działania zaworu,
–
wkręcenie pół-śrubunków w zawór i na rurę, z uszczelnieniem gwintów materiałem uszczelniającym,
–
skręcenie połączenia.
Na przewodach poziomych armaturę naleŜy w miarę moŜliwości ustawić w takim połoŜeniu, by wrzeciono
było skierowane do góry i leŜało w płaszczyźnie pionowej przechodzącej przez oś przewodu.
Zawory na poziomach lub gałązkach oraz odpowietrzniki naleŜy umieszczać w miejscach widocznych oraz
łatwo dostępnych dla obsługi, konserwacji i kontroli.
Odpowietrzenie instalacji wykonać zgodnie z PN-91/B-02420 jako odpowietrzenie miejscowe przy pomocy
odpowietrzników automatycznych 3/8" z kulowym z zaworkiem stopowym, montowanym w najwyŜszych punktach
116
instalacji i w szafkach rozdzielaczowych ogrzewania podłogowego . Bezpośrednio pod zaworem odpowietrzającym
naleŜy zamontować zawór kulowy 1/2".
5.5. Badania i uruchomienie instalacji
Instalacja przed zalaniem betonem oraz przed wykonaniem izolacji termicznej przewodów musi być poddana próbie
szczelności. Przed przystąpieniem do badania szczelności naleŜy instalację podlegającą próbie (lub jej część)
kilkakrotnie skutecznie przepłukać wodą. Niezwłocznie po zakończeniu płukania naleŜy instalację napełnić wodą
uzdatnioną o jakości zgodnej z PN-93/C-04607 „Woda w instalacjach ogrzewania.
Wymagania i badania dotyczące jakości wody”, lub z dodatkiem inhibitorów korozji wg propozycji COBRTIINSTAL. Instalację naleŜy dokładnie odpowietrzyć.
Badania szczelności instalacji na zimno naleŜy przeprowadzać przy temperaturze zewnętrznej powyŜej 0°C.
KaŜdy grzejnik sprawdzany jest szczegółowo przez producenta przy ciśnieniu próbnym 13 barów. Ciśnienie
robocze w instalacji na poziomie dolnej krawędzi nie powinno przekraczać 10 barów. Próbę szczelności
w instalacji centralnego ogrzewania naleŜy przeprowadzić zgodnie z „Warunkami technicznymi wykonania
i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe”, tzn. ciśnienie robocze
powiększone o 2 bary, lecz nie mniejsze niŜ 4 bary. Ciśnienie podczas próby szczelności naleŜy dokładnie
kontrolować i nie dopuszczać do przekroczenia jego maksymalnej wartości 6 barów.
Do pomiaru ciśnień próbnych naleŜy uŜywać manometru, który pozwala na bezbłędny odczyt zmiany
ciśnienia o 0,1 bara. Powinien on być umieszczony w moŜliwie najniŜszym punkcie instalacji.
Wyniki badania szczelności naleŜy uznać za pozytywne, jeŜeli w ciągu 20 min. nie stwierdzono przecieków
ani roszenia. Z próby ciśnieniowej naleŜy sporządzić protokół.
Po uzyskaniu pozytywnej próby szczelności naleŜy przeprowadzić próbę na gorąco, przy najwyŜszych –
w miarę moŜliwości – parametrach czynnika grzewczego, lecz nie przekraczających parametrów
obliczeniowych.
Próba szczelności na gorąco winna być poprzedzona co najmniej 72-godzinną pracą instalacji.
5.6. Wykonanie izolacji ciepłochronnej
Roboty izolacyjne naleŜy rozpocząć po zakończeniu montaŜu rurociągów, przeprowadzeniu próby
szczelności i wykonaniu zabezpieczenia antykorozyjnego powierzchni przeznaczonych do zaizolowania
oraz po potwierdzeniu prawidłowości wykonania powyŜszych robót protokołem odbioru.
Otuliny termoizolacyjne powinny być nałoŜone na styk i powinny ściśle przylegać do powierzchni izolowanej.
W przypadku wykonania izolacji wielowarstwowej, styki poprzeczne i wzdłuŜne elementów następnej
warstwy nie powinny pokrywać odpowiednich styków elementów warstwy dolnej.
Wszystkie prace izolacyjne, jak np. przycinanie, mogą być prowadzone przy uŜyciu konwencjonalnych
narzędzi. Grubość wykonanie izolacji nie powinna się róŜnić od grubości określonej w dokumentacji
technicznej więcej niŜ o –5 do +10 mm.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w cz. Wymagania Ogólne niniejszej specyfikacji.
Sprawdzenie jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonania z załoŜeniami
Dokumentacji Projektowej.
6) Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu zgodności z dokumentacją projektową oraz wymaganiami
Inspektora nadzoru.
7) Kontrola zastosowanych materiałów
8) Kontrola wykonania poszczególnych etapów - roboty te powinny być odebrane i zaakceptowane przez
Inspektora nadzoru i potwierdzone wpisem w dzienniku budowy.
Sprawdzenie kompletności wykonanych robót przez Inspektora nadzoru potwierdzonej wpisem w
dzienniku budowy warunkuje rozpoczęcie kolejnych etapów robót
9) Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z wymaganiami podanymi
powyŜej w pkt. 5 ST, a w szczególności z wymaganiami norm przedmiotowych w odniesieniu do robót
10) zanikających (kontrola międzyoperacyjna) podczas wykonywania robót w odniesieniu do instalacji c.o.
po zakończeniu robót.
11) Kontrola końcowa polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z projektem oraz
wymaganiami podanymi powyŜej.
Kontrolę przeprowadza się w sposób opisany w Warunkach Technicznych Wykonania i Odbioru
Instalacji Ogrzewczych wyd. COBRTI INSTAL .Uznaje się, Ŝe badania dały wynik pozytywny, jeŜeli
wszystkie sprawdzone właściwości instalacji c.o. są zgodne z wymaganiami podanymi powyŜej lub
wymaganiami aprobat technicznych, albo wymaganiami norm przedmiotowych.
Kontrola jakości robót związanych z wykonaniem instalacji centralnego ogrzewania podłogowego powinna być
przeprowadzona w czasie wszystkich faz robót zgodnie z wymaganiami Polskich Norm i „Warunkami
technicznymi
wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe” oraz Warunkami
117
Technicznymi Wykonania i Odbioru Instalacji Ogrzewczych, COBRTI INSTAL Warszawa 2003. KaŜda dostarczona
partia materiałów powinna być zaopatrzona w świadectwo kontroli jakości producenta. Wyniki przeprowadzonych badań
naleŜy uznać za dodatnie, jeŜeli wszystkie wymagania dla danej fazy robót zostały spełnione.
Jeśli którekolwiek z wymagań nie zostało spełnione, naleŜy daną fazę robót uznać za niezgodną
z wymaganiami
normy i po dokonaniu poprawek przeprowadzić badanie ponownie.
7. ODBIÓR ROBÓT
Odbioru robót, polegających na wykonaniu instalacji centralnego ogrzewania, naleŜy dokonać zgodnie z
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne
i przemysłowe”, Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Instalacji Ogrzewczych, COBRTI
INSTAL Warszawa 2003. oraz normą PN-64/B-10400.
Odbiory międzyoperacyjne naleŜy przeprowadzić w stosunku do następujących robót:
•
przejścia dla przewodów przez ściany i stropy (umiejscowienie i wymiary otworów),
•
ściany w miejscach ustawienia grzejników (otynkowanie),
•
bruzdy w ścianach: wymiary, czystość bruzd, zgodność z pionem i zgodność z kierunkiem w przypadku
minimalnych spadków odcinków poziomych.
Z odbiorów międzyoperacyjnych naleŜy spisać protokół stwierdzający jakość wykonania oraz przydatność
robót i elementów do prawidłowego montaŜu.
Po przeprowadzeniu prób przewidzianych dla danego rodzaju robót naleŜy dokonać końcowego odbioru
technicznego instalacji centralnego ogrzewania.
Przy odbiorze końcowym powinny być dostarczone następujące dokumenty:
•
Dokumentacja projektowa z naniesionymi na niej zmianami i uzupełniania w trakcie wykonywania robót,
•
Dziennik budowy,
•
dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów (świadectwa jakości wydane przez dostawców materiałów
),
•
protokoły wszystkich odbiorów technicznych częściowych,
•
protokół przeprowadzenia próby szczelności całej instalacji,
Przy odbiorze końcowym naleŜy sprawdzić:
•
zgodność wykonania z Dokumentacją projektową oraz ewentualnymi zapisami w Dzienniku budowy
•
dotyczącymi zmian i odstępstw od Dokumentacji projektowej,
•
protokoły z odbiorów częściowych i realizację postanowień dotyczącą usunięcia usterek,
•
aktualność Dokumentacji projektowej (czy przeprowadzono wszystkie zmiany i uzupełnienia),
•
protokoły badań szczelności instalacji.
8. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w cz. A Wymagania Ogólne niniejszej specyfikacji.
Jednostką obmiaru robót jest m3/m2/mb/szt. Ilość jednostek obmiarowych określa się na podstawie
dokumentacji projektowej z uwzględnieniem zmian zaakceptowanych przez Inspektora nadzoru i
sprawdzonych w naturze.
Ogólne ustalenia dotyczące płatności podano w cz. A Wymagania Ogólne oraz zapisy zawarte
umowie o wykonanie robót.
9.1. Cena wykonania robót obejmuje:
•
wszystkie roboty przygotowawcze
•
zakup i dostarczenie niezbędnych czynników produkcji
•
wykonanie zakresu robót zgodnie z pkt.1.3.
•
wykonanie badań i pomiarów.
•
•
•
•
•
„Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne
i przemysłowe”. Arkady, Warszawa 1988.
Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Instalacji Ogrzewczych, COBRTI INSTAL Warszawa 2003.
PN-B-02414:1999 „Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie instalacji ogrzewań wodnych
systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi przeponowymi. Wymagania”.
PN-91/B-02415 „Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Zabezpieczenie wodnych zamkniętych systemów
ciepłowniczych. Wymagania”.
PN-91/B-02420 „Ogrzewnictwo. Odpowietrzanie instalacji ogrzewań wodnych. Wymagania”.
118
•
•
•
•
•
•
•
PN-90/M-75003 „Armatura instalacji centralnego ogrzewania. Ogólne wymagania i badania”.
PN-91/M-75009 „Armatura instalacji centralnego ogrzewania. Zawory regulacyjne. Wymagania
i badania”.
PN-EN 215:2005 „Termostatyczne zawory grzejnikowe. Część 1: Wymagania i badania”.
PN-EN 442-1:1999 „Grzejniki. Wymagania i warunki techniczne”.
PN-EN 442-2:1999/A1:2002 „Grzejniki. Moc cieplna i metody badań (zmiana A1)”.
PN-B-02421:2000 „Ogrzewnictwo i ciepłownictwo. Izolacja cieplna przewodów, armatury i urządzeń.
Wymagania i badania odbiorcze”.
PN– 93/C-04607 „Woda w instalacjach ogrzewania. Wymagania i badania dotyczące jakości wody”.
119
ST-IS-02 MONTAś INSTALACJI ZIMNEJ, CIEPŁEJ WODY I CYRKULACJI ORAZ
WEWNĘTRZNEJ INSTALACJI HYDRANTOWEJ I TRYSKACZOWEJ
Kod CPV 45332000-3
120
1. WSTĘP
w zakresie wykonanie instalacji zimnej, ciepłej wody uŜytkowej wraz z cyrkulacją , instalacją hydrantową i tryskaczową w
projektowanym budynku tj. śłobka 3-oddziałowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i komunikacyjną przy
Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej Porębie .
Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.
Roboty, których dotyczy specyfikacja, obejmują wszystkie czynności umoŜliwiające i mające na celu
wykonanie instalacji zimnej i ciepłej wody uŜytkowej wraz z cyrkulacją oraz instalacji hydrantowej i
tryskaczowej .
Niniejsza specyfikacja techniczna związana jest z wykonaniem niŜej wymienionych robót:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
montaŜ rurociągów,
montaŜ armatury,
montaŜ zbiorników biwalentnych c.w.u o poj. 2x500l dla montaŜu kolektorów słonecznych płaskich 2x5
paneli ;
0
0
montaŜ zaworu anty-poparzeniowego na ciepłej wodzie zakresie temperaturowym : od 36 C do 53 C ;
montaŜ urządzeń : jeden hydrant HP-25 i 4-ry tryskacze ,
badania instalacji,
wykonanie izolacji termicznej,
regulacja działania instalacji ,
montaŜ przejść p.-poŜ. dla instalacji hydrantowej i tryskaczowej w odpowiedniej klasie EI(poniewaŜ
budynek jest zaprojektowany m.in. z gotowych elementów drewnianych , które są
podstawowymi elementami całej technologii wzniesienia budynku (m. in. ściany konstrukcyjne ,
ściany niekonstrukcyjne , ruszty dachowe , wiązary dachowe , poszycie dachowe) co w
konsekwencji wymaga stosowania systemowych "przejść" p.-poŜ. odpowiadających
odpowiedniej klasie zabezpieczenia p.-poŜ. zarówno w ścianach jak i w stropach; naleŜy
dochować szczególnej staranności w trakcie realizacji przy montaŜu zabezpieczeń p.-poŜ. , tak
aby w procedurze przyjmowania budynku do uŜytkowania przez KM PSP w Jeleniej Górze
zarówno ich ilość oraz klasa wykonania tj. : EI15 , EI30 i EI60 były zgodne i spójne z projektem
Architektury , który precyzuje wszystkie zaprojektowane przegrody -> patrz Projekt Budowlany
Architektoniczny) ;
UŜyte w ST wymienione poniŜej określenia są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
Instalacja wodociągowa
Instalację wodociągową stanowią układy połączonych przewodów, armatury i urządzeń, słuŜące do
zaopatrywania budynku w zimną i ciepłą wodę, spełniającą wymagania jakościowe określone w przepisach
odrębnych dotyczących warunków, jakim powinna odpowiadać woda do spoŜycia przez ludzi.
– Instalacja wodociągowa wody zimnej
Instalacja zimnej wody doprowadzanej z sieci wodociągowej rozpoczyna się bezpośrednio za
zestawem wodomierza głównego, a instalacja zimnej wody pochodzącej z własnego ujęcia (studni) - od
urządzenia, za pomocą którego jest pobierana woda z tego ujęcia.
– Ciśnienie robocze instalacji, prob (lub poper)
Obliczeniowe (projektowe) ciśnienie pracy instalacji przewidziane w dokumentacji projektowej, które dla
zachowania zakładanej trwałości instalacji nie moŜe być przekroczone w Ŝadnym jej punkcie.
– Ciśnienie dopuszczalne instalacji
NajwyŜsza wartość ciśnienia statycznego wody w najniŜszym punkcie instalacji.
Ciśnienie próbne, ppróbne
–
Ciśnienie w najniŜszym punkcie instalacji, przy którym dokonywane jest badanie jej szczelności.
– Ciśnienie nominalne PN
121
–
–
–
Ciśnienie charakteryzujące wymiary i wytrzymałość elementu instalacji w temperaturze odniesienia
równej 20 °C.
Temperatura robocza, trob (lub toper)
Obliczeniowa (projektowa) temperatura pracy instalacji przewidziana w dokumentacji
projektowej, która dla zachowania zakładanej trwałości instalacji nie moŜe być przekroczona w Ŝadnym
jej punkcie. Temperatura robocza instalacji wody zimnej wynosi 20 °C, a instalacji wody ciepłej 60 °C.
Średnica nominalna (DN lub dn)
Średnica, która jest dogodnie zaokrągloną liczbą, w przybliŜeniu równą średnicy rzeczywistej (dla rur średnicy zewnętrznej, dla kielichów kształtek - średnicy wewnętrznej) wyraŜonej w milimetrach.
Nominalna grubość ścianki rury (en)
Grubość ścianki, która jest dogodnie zaokrągloną, liczbą, w przybliŜeniu równą rzeczywistej grubości
ścianki rury wyraŜonej w milimetrach.
Wykonawca jest odpowiedzialny za realizację robót zgodnie z dokumentacją projektową, specyfikacją
techniczną, poleceniami nadzoru autorskiego i inwestorskiego oraz zgodnie z art. 5, 22, 23 i 28 ustawy
Prawo budowlane, „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru sieci wodociągowych” COBRTI INSTAL,
Warszawa 2001 i „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II
Instalacje sanitarne i przemysłowe”.
Odstępstwa od projektu mogą dotyczyć jedynie dostosowania instalacji do wprowadzonych zmian
konstrukcyjno-budowlanych, lub zastąpienia zaprojektowanych materiałów – w przypadku niemoŜliwości ich
uzyskania – przez inne materiały lub elementy o zbliŜonych charakterystykach i trwałości. Wszelkie zmiany
i odstępstwa od zatwierdzonej dokumentacji technicznej nie mogą powodować obniŜenia wartości
funkcjonalnych i uŜytkowych instalacji, a jeŜeli dotyczą zamiany materiałów i elementów określonych
w dokumentacji technicznej na inne, nie mogą powodować zmniejszenia trwałości eksploatacyjnej.
2. MATERIAŁY
Warunki ogólne stosowania materiałów podano w cz. A Wymagania Ogólne niniejszej specyfikacji.
– certyfikat zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru polskich
norm, europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa
członkowskiego
uznaną za zgodną z wymaganiami podstawowymi, a następnie być oznaczone znakiem CE
– deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej wydaną przez producenta w
przypadku
wyrobów podanych w wykazie Komisji Europejskiej jako mających niewielkie znaczenie dla zdrowia
i bezpieczeństwa
– na opakowaniach materiałów stosowanych do wykonania robót instalacyjnych powinien znajdować
Wszystkie materiały uŜyte do wykonania instalacji muszą posiadać aktualne polskie aprobaty techniczne lub
odpowiadać Polskim Normom. Wykonawca uzyska przed zastosowaniem wyrobu akceptację Inspektora
Nadzoru. Odbiór techniczny materiałów powinien być dokonywany według wymagań i w sposób określony
aktualnymi normami.
2.1. Przewody
W obiekcie zaprojektowana została instalacja zimnej i ciepłej wody uŜytkowej wraz z cyrkulacją z rur
polietylenowych typu pex/al/pex 16x2,0mm . Instalację ciepłej wody i cyrkulacji wykonać naleŜy z rur
pex/al/pex z wkładka aluminiową i ochrona antydyfuzyjną pracujących na ciśnienie maksymalne PN10,
łączonych przez systemowe złączki tj. pierścienie mosięŜne . Dostarczone na budowę rury powinny być proste,
czyste od zewnątrz i wewnątrz, bez widocznych wŜerów i ubytków spowodowanych korozją lub uszkodzeniami.
W obiekcie zaprojektowana została instalacja hydrantowa i tryskaczowa z rur stalowych podwójnie
ocynkowanych . Instalację hydrantową i tryskaczową naleŜy wykonać rur stalowych podwójnie
ocynkowanych pracujących na ciśnienie maksymalne PN16, łączonych przez skręcanie . Dostarczone na
budowę rury powinny być proste, czyste od zewnątrz i wewnątrz, bez widocznych wŜerów i ubytków spowodowanych
korozją lub uszkodzeniami.
122
2.2. Armatura
Instalacja ma być wyposaŜona w typową armaturę odcinającą oraz armaturę wypływową.
Dla opomiarowania zuŜycia zimnej wody uŜytkowej w obiekcie naleŜy zamontować zestaw
wodomierzowy w którego skład wchodzą następujące urządzenia i armatura :
1. wodomierz sprzęŜony DN50/DN15 ; PN16 zgodnie z projektem;
2. komplety zaworów kulowych mufowych odcinających DN50,DN40, zaworów antyskaŜeniowych DN40,
PN16 zgodnie z projektem ;
3. montaŜ elektrozaworu DN50 odcinającego dopływ wody do instalacji bytowej w przypadku zadziałania
instalacji hydrantowej i instalacji tryskaczowej zgodnie z projektem ;
Instalacja p.-poŜ. i instalacja tryskaczowa :
1.
hydrant HP-25 (umieszczony w szafce hydrantowej ; szafkę hydrantową naleŜy wyposaŜyć w zawór hydrantowy 1”
, poŜarniczy wąŜ tłoczny o średnicy DN25 i długości l=30m oraz prądownicę p.-poŜ. zgodnie z projektem;
2.
cztery tryskacze o parametrach pracy - ciśnienie :1,0-12,0 bar , współczynniku wypływu k=16 , temperatura
O
otwarcia ampułki 57 C , zasięg działania ~ 3 metry , PN16 zgodnie z projektem;
3. montaŜ elektrozaworu odcinającego dopływ wody do instalacji bytowej w przypadku zadziałania
instalacji hydrantowej i instalacji tryskaczowej zgodnie z projektem;
4. „cyrkulację” instalacji hydrantowej i tryskaczowej DN15 do płuczek w-c zgodnie z projektem;
2.3. Urządzenia do przygotowania c.w.u.
Ciepła woda uŜytkowa na potrzeby bytowo-gospodarcze w obiekcie przygotowywana będzie poprzez
dwa pojemnościowe „biwalentne” zasobniki c.w.u. o pojemności 2x500litrów połączone ze sobą w układ
„tichelmanna” który to zapewnia poprawne ładowanie i rozładowanie obu zasobników c.w.u.
0
Łączna wymagana moc grzewcza przy temperaturze zasilania z kotła gazowego na poziomie 70 C
wynosi ~62kW przy wydatku ciągłym tzw. „godzinowym” c.w.u. 2x760[l/h]=1520[l/h] i temperaturze wody
0
0
od 10 C do 45 C . Ponadto oba zasobniki c.w.u. w wersji „biwalentnej” będą sprzęŜone z układem 10ciu paneli solarnych . Na dachu budynku zostaną zamontowane panele solarne:2*5kpl. Układ rurociągów
0
solarnych wypełnić płynem solarnym (-35 C) - glikol propylenowy w ilości ~40 litrów z zabezpieczeniem
przy zaworze bezpieczeństwa do zbiornika spustu awaryjnego (ZPS) o poj. 40 litrów . Regulator solarny
sterujący pracą całego układu solarnego i pompy obiegowej solarnej musi posiadać m.in. następujące
funkcje : ochrona przed przegrzaniem układu ; ochrona anty bakteryjna zasobników c.w.u. ; funkcja
wakacyjna ; funkcja odmraŜania ;
Regulator solarny musi posiadać wyświetlacz ciekłokrystaliczny na którym Inwestor będzie mógł
odczytywać aktualny stan pracy instalacji "solarnej" oraz dokonywać prostych korekt parametrów jej
pracy .
Poziomy instalacji zimnej i ciepłej wody uŜytkowej, oraz cyrkulacji c.w.u. montowane w posadzkach , oraz
podejścia wodne do przyborów sanitarnych montowane w zabudowach urządzeń sanitarnych naleŜy
izolować otuliną ze spienionego polietylenu np. firmy thermaflex o gr. otuliny min. g=9mm. Poziome
podejścia do przyborów sanitarnych na instalacji zimnej i ciepłej wody prowadzone we wnękach
instalacyjnych które podlegają zamurowaniu naleŜy izolować otuliną ze spienionego polietylenu
przeznaczoną do zamurowań np. firmy thermaflex o gr. otuliny min. g=6mm.
Otuliny muszą posiadać aprobatę techniczną o dopuszczeniu do stosowania w budownictwie, wydaną przez
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej INSTAL.
Poziomy instalacji hydrantowej i tryskaczowej montowane w przestrzeni sufitu podwieszonego
izolować otuliną ze spienionego polietylenu np. firmy thermaflex o gr. otuliny min. g=9mm.
Otuliny muszą posiadać aprobatę techniczną o dopuszczeniu do stosowania w budownictwie, wydaną przez
Centralny Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Techniki Instalacyjnej INSTAL.
3. SPRZĘT
wpływu na jakość wykonywanych robót, zarówno w miejscu tych robót, jak teŜ przy wykonywaniu czynności
123
pomocniczych oraz w czasie transportu, załadunku i wyładunku materiałów.
4. TRANSPORT I SKŁADOWANIE
4.1. Rury
Rury muszą być transportowane na samochodach o odpowiedniej długości. Kształtki naleŜy przewozić
w odpowiednich pojemnikach. Podczas transportu, przeładunku i magazynowania rur i kształtek naleŜy
unikać ich zanieczyszczenia.
4.2. Armatura
Dostarczoną na budowę armaturę naleŜy uprzednio sprawdzić na szczelność. Armaturę naleŜy składować
w magazynach zamkniętych.
Materiały przeznaczone do wykonania izolacji cieplnych powinny być przewoŜone krytymi środkami
transportu w sposób zabezpieczający je przed zawilgoceniem, zanieczyszczeniem i zniszczeniem.
Wyroby i materiały stosowane do wykonywania izolacji cieplnych naleŜy przechowywać w pomieszczeniach
krytych i suchych. NaleŜy unikać dłuŜszego działania promieni słonecznych na otuliny z PE, poniewaŜ
materiał ten nie jest odporny na promienie ultrafioletowe.
Materiały przeznaczone do wykonywania izolacji ciepłochronnej powinny mieć płaszczyzny i krawędzie nie
uszkodzone, a odchyłki ich wymiarów w stosunku do nominalnych wymiarów produkcyjnych powinny
zawierać się w granicach tolerancji określonej w odpowiednich normach przedmiotowych.
5. WYKONANIE ROBÓT
5.1. MontaŜ rurociągów.
Rurociągi ciepłej i zimnej wody uŜytkowej łączone będą przez złączki systemowe dla rur pex/al/pex z wkładką
aluminiową i osłoną antydyfuzyjną .
Przed układaniem przewodów naleŜy sprawdzić trasę oraz usunąć moŜliwe do wyeliminowania przeszkody,
mogące powodować uszkodzenie przewodów (np. pręty, wystające elementy zaprawy betonowej i muru).
uszkodzeń mechanicznych oraz czy w przewodach nie ma zanieczyszczeń (ziemia, papiery i inne elementy)
1. wyznaczenie miejsca ułoŜenia rur,
2. wykonanie gniazd i osadzenie uchwytów,
3. przecinanie rur,
4. załoŜenie tulei ochronnych,
5. ułoŜenie rur z zamocowaniem wstępnym,
6. wykonanie połączeń.
W miejscach przejść przewodów przez ściany i stropy nie wolno wykonywać Ŝadnych połączeń. Przejścia
przez przegrody budowlane wykonać w tulejach ochronnych. Wolną przestrzeń między zewnętrzną ścianą
rury i wewnętrzną tulei naleŜy wypełnić odpowiednim materiałem termoplastycznym. Wypełnienie powinno
zapewniać jedynie moŜliwość osiowego ruchu przewodu. Długość tulei powinna być większa od grubości
ściany lub stropu. Przejścia przez przegrody określone jako granice oddzielenia poŜarowego naleŜy
wykonywać za pomocą odpowiednich tulei zabezpieczających. Przewody pionowe naleŜy mocować do
ścian za pomocą uchwytów umieszczonych co najmniej co 1,0 m dla rur o średnicy 16–25 mm, przy czym
na kaŜdej kondygnacji muszą być zastosowane co najmniej dwa uchwyty. Rurociągi instalacji hydrantowej i tryskaczowej
z rur stalowych podwójnie ocynkowanych łączone będą przez skręcanie . Przed układaniem przewodów naleŜy
sprawdzić trasę oraz usunąć moŜliwe do wyeliminowania przeszkody, mogące powodować uszkodzenie przewodów (np.
pręty, wystające elementy zaprawy betonowej i muru).
uszkodzeń mechanicznych oraz czy w przewodach nie ma zanieczyszczeń (ziemia, papiery i inne elementy)
1.
wyznaczenie miejsca ułoŜenia rur,
2.
wykonanie gniazd i osadzenie uchwytów,
3.
przecinanie rur,
4.
załoŜenie tulei ochronnych,
5.
ułoŜenie rur z zamocowaniem wstępnym,
6.
wykonanie połączeń.
W miejscach przejść przewodów przez ściany i stropy nie wolno wykonywać Ŝadnych połączeń.
Przejścia przez przegrody budowlane wykonać w tulejach ochronnych. Wolną przestrzeń między zewnętrzną ścianą
rury i wewnętrzną tulei naleŜy wypełnić odpowiednim materiałem termoplastycznym. Wypełnienie powinno zapewniać
124
jedynie moŜliwość osiowego ruchu przewodu. Długość tulei powinna być większa od grubości ściany lub stropu.
Przejścia przez przegrody określone jako granice oddzielenia poŜarowego naleŜy
wykonywać za pomocą odpowiednich tulei zabezpieczających. Przewody pionowe naleŜy mocować do
ścian za pomocą uchwytów umieszczonych co najmniej co 1,0 m dla rur o średnicy 16–25 mm, przy czym
na kaŜdej kondygnacji muszą być zastosowane co najmniej dwa uchwyty.
5.2.MontaŜ armatury i osprzętu
MontaŜ armatury i osprzętu ma być wykonany zgodnie z instrukcjami producenta i dostawcy.
5.3. Badania i uruchomienie instalacji
Instalacja przed zakryciem bruzd i przed pomalowaniem elementów instalacji oraz przed wykonaniem
izolacji termicznej przewodów musi być poddana próbie szczelności.
Instalacje naleŜy dokładnie odpowietrzyć.
Z próby szczelności naleŜy sporządzić protokół.
5.4. Wykonanie izolacji ciepłochronnej
Roboty izolacyjne naleŜy rozpocząć po zakończeniu montaŜu rurociągów, przeprowadzeniu próby
szczelności i wykonaniu zabezpieczenia antykorozyjnego powierzchni przeznaczonych do zaizolowania
oraz po potwierdzeniu prawidłowości wykonania powyŜszych robót protokołem odbioru.
Otuliny termoizolacyjne powinny być nałoŜone na styk i powinny ściśle przylegać do powierzchni izolowanej.
W przypadku wykonywania izolacji wielowarstwowej, styki poprzeczne i wzdłuŜne elementów następnej
warstwy nie powinny pokrywać odpowiednich styków elementów warstwy dolnej.
Wszystkie prace izolacyjne, jak np. przycinanie, mogą być prowadzone przy uŜyciu konwencjonalnych
narzędzi.
Kontrola jakości robót związanych z wykonaniem instalacji zimnej i ciepłej wody uŜytkowej, oraz instalacji
hydrantowej powinna być przeprowadzona w czasie wszystkich faz robót, zgodnie z wymaganiami Polskich
Norm i „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje
sanitarne i przemysłowe” oraz Wykonania i Odbioru Instalacji Wodociągowych, COBRTI INSTAL
Warszawa 2003.
Wyniki przeprowadzonych badań naleŜy uznać za dodatnie, jeŜeli wszystkie wymagania dla danej fazy
robót zostały spełnione. Jeśli którekolwiek z wymagań nie zostało spełnione, naleŜy daną fazę robót uznać
za niezgodną z wymaganiami normy i po dokonaniu poprawek przeprowadzić badania ponownie.
7. ODBIÓR ROBÓT
Odbioru robót polegających na wykonaniu instalacji naleŜy dokonać zgodnie z „Warunkami technicznymi
wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne i przemysłowe” oraz
Wykonania i Odbioru Instalacji Wodociągowych, COBRTI INSTAL Warszawa 2003.
W stosunku do następujących robót naleŜy przeprowadzić odbiory między operacyjne:
–
przejścia dla przewodów przez ściany i stropy (umiejscowienie i wymiary otworów),
–
bruzdy w ścianach: – wymiary, czystość bruzd, zgodność z pionem i zgodność z kierunkiem w przypadku
minimalnych spadków odcinków poziomych.
Z odbiorów międzyoperacyjnych naleŜy spisać protokół stwierdzający jakość wykonania oraz przydatność
robót i elementów do prawidłowego montaŜu.
Po przeprowadzeniu prób przewidzianych dla danego rodzaju robót naleŜy dokonać końcowego odbioru
technicznego instalacji.
Przy odbiorze końcowym powinny być dostarczone następujące dokumenty:
3) Dokumentacja projektowa z naniesionymi na niej zmianami i uzupełniania w trakcie wykonywania robót,
4) Dziennik budowy,
5) dokumenty dotyczące jakości wbudowanych materiałów (świadectwa jakości wydane przez dostawców
materiałów),
6) protokoły wszystkich odbiorów technicznych częściowych,
7) protokół przeprowadzenia próby szczelności całej instalacji,
Przy odbiorze końcowym naleŜy sprawdzić:
•
zgodność wykonania z Dokumentacją projektową oraz ewentualnymi zapisami w Dzienniku budowy
•
dotyczącymi zmian i odstępstw od Dokumentacji projektowej,
•
protokoły z odbiorów częściowych i realizacji postanowień dotyczących usunięcia usterek,
•
aktualność Dokumentacji projektowej (czy przeprowadzono wszystkie zmiany i uzupełnienia),
•
protokoły badań szczelności instalacji.
8. OBMIAR ROBÓT
Ogólne wymagania dotyczące obmiaru podano w specyfikacji technicznej „Wymagania ogólne”.
125
Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w specyfikacji technicznej „Wymagania ogólne”.
Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych. Tom II Instalacje sanitarne i
przemysłowe”. Arkady, Warszawa 1988.
Warunki techniczne wykonania i odbioru instalacji wodociągowych. COBRTI INSTAL, Warszawa 2003.
PN-EN 1333:2006
PN-EN ISO
6708:1998
PN-EN 102261:2005
PN-IEN 228-1:2003
PN-84/B-01701
PN-B-10720:1998
PN-H-74200:1998
PN-EN 1717:2003
Elementy rurociągów. Definicja i dobór PN
Elementy rurociągów. Definicje i dobór DN ( wymiaru nominalnego)
Gwinty rurowe połączeń ze szczelnością uzyskiwaną na gwincie.
Wymiary, tolerancje i oznaczenia
Gwinty rurowe połączeń ze szczelnością nie uzyskiwaną na gwincie.
Wymiary, tolerancje i oznaczenia
Instalacje wewnętrzne wodociągowe i kanalizacyjne.
Oznaczenia na rysunkach
Wodociągi. Zabudowa zestawów wodomierzowych w instalacjach
wodociągowych.
Wymagania i badania przy odbiorze
Rury stalowe ze szwem gwintowane
Zabezpieczenie przeciw zanieczyszczeniu wody uŜytkowej w
instalacjach wodociągowych i ogólne wymagania dotyczące urządzeń
zabezpieczających przed przepływem zwrotnym
126
ST-IS-03 MONTAś WEWNĘTRZNEJ KANALIZACJI SANITARNEJ
Kod CPV 45332000-3
127
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót w zakresie
wykonania wewnętrznej kanalizacji sanitarnej w projektowanym budynku tj. śłobka 3-oddziałowego wraz z niezbędną
infrastrukturą techniczną i komunikacyjną przy Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej
Porębie .
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy realizacji
umowy na wykonanie robót związanych z realizacją przedsięwzięcia wymienionego w punkcie 1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonaniem
wewnętrznej kanalizacji sanitarnej.
Zakres robót przy wykonywaniu kanalizacji sanitarnej obejmuje:
• oznakowanie robót,
• dostawę materiałów,
• wykonanie prac przygotowawczych,
• wykonanie rur ochronnych,
• ułoŜenie przewodów kanalizacyjnych, odgałęzień,
• montaŜ przejść p.-poŜ. dla instalacji kanalizacji sanitarnej w odpowiedniej klasie EI(poniewaŜ budynek jest
zaprojektowany m.in. z gotowych elementów drewnianych , które są podstawowymi elementami całej
technologii wzniesienia budynku (m. in. ściany konstrukcyjne , ściany niekonstrukcyjne , ruszty
dachowe , wiązary dachowe , poszycie dachowe) co w konsekwencji wymaga stosowania systemowych
"przejść" p.-poŜ. odpowiadających odpowiedniej klasie zabezpieczenia p.-poŜ. zarówno w ścianach jak
i w stropach; naleŜy dochować szczególnej staranności w trakcie realizacji przy montaŜu zabezpieczeń
p.-poŜ. , tak aby w procedurze przyjmowania budynku do uŜytkowania przez KM PSP w Jeleniej Górze
zarówno ich ilość oraz klasa wykonania tj. : EI15 , EI30 i EI60 były zgodne i spójne z projektem
Architektury , który precyzuje wszystkie zaprojektowane przegrody -> patrz Projekt Budowlany
Architektoniczny) ;
Określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami
podanymi w cz.A „Wymagania ogólne”.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w cz.A „Wymagania
ogólne”.
Wszystkie zakupione przez Wykonawcę materiały zastosowane do budowy kanalizacji sanitarnej powinny
odpowiadać normom krajowym zastąpionym, jeśli to moŜliwe, przez normy europejskie lub technicznym
aprobatom europejskim. W przypadku braku norm krajowych lub technicznych aprobat europejskich
elementy i materiały powinny odpowiadać wymaganiom odpowiednich specyfikacji.
2.2. Przewody rurowe
Rury kanalizacyjne PVC o średnicy 160 , 110, 75, 50 i 32 mm zgodne z PN-85/C-89205 są stosowane do
budowy kanalizacji sanitarnej wewnętrznej.
Materiały , elementy i urządzenia przeznaczone do wykonania instalacji kanalizacyjnej powinny
odpowiadać Polskim Normom i Normom BranŜowym, a w razie ich braku powinny posiadać decyzje
dopuszczające je do stosowania w budownictwie wydane przez COBI INSTAL.
Rury i kształtki z PCV spełniać muszą wymagania norm :
PN-80/C-89205 Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
PN-81/C-89203 Kształtki kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
PN-88/C-82206 Rury wywiewne kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
PN-92/B-10735 Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze
128
2.3. Składowanie materiałów
Rury moŜna składować na otwartej przestrzeni, układając je w pozycji leŜącej jedno- lub wielowarstwowo,
albo w pozycji stojącej. Powierzchnia składowania powinna być utwardzona i zabezpieczona przed
gromadzeniem się wód opadowych. W przypadku składowania poziomego pierwszą warstwę rur naleŜy
ułoŜyć na podkładach drewnianych. Podobnie na podkładach drewnianych naleŜy układać wyroby w pozycji
stojącej i jeŜeli powierzchnia składowania nie odpowiada ww. wymaganiom.
Wykonawca jest zobowiązany układać rury według poszczególnych grup, wielkości i gatunków w sposób
zapewniający stateczność oraz umoŜliwiający dostęp do poszczególnych stosów lub pojedynczych rur.
Złączki naleŜy przechowywać w workach, pudłach kartonowych i innych pojemnikach. Przy składowaniu na
odkrytych placach naleŜy chronić przed oddziaływaniem promieni słonecznych.
o
W magazynach zamkniętych temperatura otoczenia nie moŜe przekraczać 40 C, a odległość składowania
powinna być większa niŜ 1 m od czynnych urządzeń grzejnych. W przypadku składowania w workach
zaleca się układać je w warstwach nie przekraczających wysokości 5 worków.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w cz. A „Wymagania ogólne”. Wykonawca jest zobowiązany
do uŜywania jedynie takiego sprzętu, który nie spowoduje niekorzystnego wpływu na jakość wykonywanych
robót, zarówno w miejscu tych robót, jak teŜ przy wykonywaniu czynności pomocniczych oraz w czasie
transportu, załadunku i wyładunku materiałów.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
4.2. Transport rur
Rurociągi kanalizacyjne mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający
je przed uszkodzeniem lub zniszczeniem.
Przewóz rur moŜe być wykonywany wyłącznie samochodami skrzyniowymi, przewóz powinno się
wykonywać przy temperaturze powietrza -5ºC do + 30ºC, przy czym powinna być zachowana szczególna
ostroŜność przy temperaturach ujemnych, z uwagi na zwiększoną kruchość tworzywa.
Wykonawca zapewni przewóz rur w pozycji poziomej wzdłuŜ środka transportu.
Wykonawca zabezpieczy wyroby przewoŜone w pozycji poziomej przed przesuwaniem i przetaczaniem pod
wpływem sił bezwładności występujących w czasie ruchu pojazdów. Przy wielowarstwowym układaniu rur
górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o więcej niŜ 1/3 średnicy zewnętrznej
wyrobu. Pierwszą warstwę rur kielichowych naleŜy układać na podkładach drewnianych, zaś poszczególne
warstwy w miejscach stykania się wyrobów naleŜy przekładać materiałem wyściółkowym (o grubości
warstwy od 2 do 4 cm po ugnieceniu).
Rury z tworzyw sztucznych, zabezpieczone przed przesuwaniem i wzajemnym uszkodzeniem, moŜna
przewozić dowolnymi środkami transportu. Podczas załadunku i wyładunku rurek nie naleŜy rzucać.
Złączki w workach i pudłach naleŜy przewozić w sposób zabezpieczający je przed zgnieceniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
Rury naleŜy układać od najniŜszego punktu tj. odbiornika w kierunku przeciwnym do spadku kanału.
Przewody naleŜy układać w odcinkach prostych, równolegle do najbliŜszej ściany i w odpowiedniej
od niej odległości, ze względu na zachowanie równowagi fundamentu.
Zmiany kierunków przewodów naleŜy wykonać za pomocą kolanek podwójnych. Promień tak wykonanego
łuku nie powinien być mniejszy od 10 średnic rur przewodów głównych i od 5 średnic rur przewodów
drugorzędnych. Przewody boczne powinny się łączyć z przewodem głównym pod kątem nie większym niŜ
60 stopni. W przewodach odpływowych nie naleŜy stosować odgałęzień podwójnych, które są dopuszczone
w pionach. Minimalne spadki przewodów odpływowych wynoszą: DN 160,110mm i=2,0% DN. Przewody
naleŜy prowadzić w kierunku prostopadłym do nich. U podstawy kaŜdego pionu kanalizacyjnego naleŜy
zainstalować rewizję kanalizacyjną. Piony wyprowadzić ponad dach i zakończyć rurą wywiewną RW110/160mm.
MontaŜ złączy
Przed przystąpieniem do montaŜu rury muszą być skontrolowane pod względem ujawnienia ewentualnych
uszkodzeń. Rury łączy się przez wciśnięcie do oporu bosego końca w kielich rury uprzednio połoŜonej.
NaleŜy zwrócić szczególną uwagę na sposób umieszczenia uszczelki we wgłębieniu kielicha sprawdzając:
- Czystość wgłębienia kielicha
129
- Ścisłość przylegania uszczelki do wgłębienia.
Przed przystąpieniem do wcisku bosego końca w kielich rury z załoŜoną uszczelką, bosy koniec naleŜy
posmarować cienko środkiem antyadhezyjnym. Obecnie w praktyce ma zastosowanie pasta BHP, płyn FF,
lub inny środek zalecany przez producenta rur. Stosowanie do tego celu olejów lub smarów jest
niedopuszczalne.
Badanie szczelności
Badanie szczelności odcinka kanału na eksfiltrację i infiltrację wykonać zgodnie z PN-92/B-10735.
Badania szczelności powinny być wykonane przed zakryciem rurociągów, w których prowadzona jest
instalacja kanalizacji wewnętrznej jak następuje:
Podejścia i przewody spustowe ( piony) kanalizacji wewnętrznej naleŜy sprawdzić na szczelność w czasie
swobodnego przepływu przez nie wody;
Kanalizacyjne przewody odpływowe (poziomy) odprowadzające ścieki bytowo-gospodarcze sprawdza się
na szczelność, poprzez oględziny po napełnieniu wodą instalacji powyŜej kolana łączącego pion z
poziomem.
Przewody naleŜy mocować do konstrukcji budynku za pomocą uchwytów lub obejm. Powinny one mocować
przewody pod kielichami. Na przewodach pionowych naleŜy stosować na kaŜdej kondygnacji, co najmniej
jedno mocowanie stałe zapewniając przenoszenie obciąŜeń rurociągów i jedno mocowanie przesuwne.
Mocowanie przesuwne powinno zabezpieczać rurociąg przed dociskiem. Wszystkie elementy przewodów
spustowych powinny być mocowane niezaleŜnie.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”
6.2. Kontrola, pomiary i badania
6.2.1. Kontrola, pomiary i badania w czasie robót
Wykonawca jest zobowiązany do stałej i systematycznej kontroli prowadzonych robót w zakresie i z
częstotliwością określoną w niniejszej ST i zaakceptowaną przez Inspektora Nadzoru.
W szczególności kontrola powinna obejmować:
•
sprawdzenie zgodności z dokumentacją projektową
•
badanie odchylenia spadku
•
sprawdzenie prawidłowości ułoŜenia przewodów,
•
sprawdzenie prawidłowości uszczelniania przewodów,
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
Jednostką obmiarową jest m (metr) wykonanej i odebranej kanalizacji sanitarnej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w cz.A „Wymagania ogólne” .
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inspektora
Nadzoru, jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu przeprowadza się dla poszczególnych faz robót
podlegających zakryciu. Roboty te naleŜy odebrać przed wykonaniem następnej części robót,
uniemoŜliwiających odbiór robót poprzednich.
• roboty montaŜowe wykonania rur i odgałęzień
Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie korekt i poprawek,
bez hamowania ogólnego postępu robót.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
Cena 1 m wykonanej i odebranej kanalizacji obejmuje:
130
•
•
•
•
•
oznakowanie robót,
dostawę materiałów,
wykonanie robót przygotowawczych,
ułoŜenie przewodów kanalizacyjnych,
przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej.
1. PN-EN 1610:2002
2. PN-B-24620:1998
3. PN-EN 1329-1:2001
4. PN-81/C-89203
5. PN-88/C-82206
6. PN-EN 1610:2002
Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych
Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno
Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu.
Kształtki kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
Rury wywiewne kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu
Kanalizacja. Przewody kanalizacyjne. Wymagania i badania przy odbiorze
7. Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Instalacji Kanalizacyjnych, COBRTI INSTAL Warszawa 2006
131
ST-IS-04 MONTAś UKŁADÓW WENTYLACJI MECHANICZNEJ
NAWIEWNO-WYWIEWNEJ
Kod CPV 45332000-3
MontaŜ wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej pomieszczeń
dla dzieci (pom. : 1.8 , 1.9 , 1.10 , 1.11 , 1.12 , 1.13) - układ nawiewno/wywiewny
dla V=2300m3/h
MontaŜ wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej pomieszczeń
socjalno-administracyjnych - układ nawiewno/wywiewny dla V=1500m3/h
132
1. WSTĘP.
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania i odbioru
robót w zakresie wykonania dwóch układów wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej w
projektowanym budynku tj. śłobku 3-oddziałowym wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i
komunikacyjną przy Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej
Porębie .
Specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zleceniu i realizacji
robót wymienionych w punkcie 1.1
Ustalenia zawarte w niniejszej ST obejmują wymagania dotyczące wykonania i odbioru prac związanych z
robotami instalacji wentylacji:
•
•
•
montaŜ wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła poprzez wymiennik
3
rotacyjny - układ na 2300m /h ;
montaŜ wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej z odzyskiem ciepła poprzez wymiennik
3
rotacyjny - układ na 1500m /h ;
montaŜ klap p.-poŜ. dla instalacji wentylacji mechanicznej w odpowiedniej klasie EI (poniewaŜ budynek
jest zaprojektowany m.in. z gotowych elementów drewnianych , które są podstawowymi
elementami całej technologii wzniesienia budynku (m. in. ściany konstrukcyjne , ściany
niekonstrukcyjne , ruszty dachowe , wiązary dachowe , poszycie dachowe) co w konsekwencji
wymaga stosowania systemowych "klap" p.-poŜ. odpowiadających odpowiedniej klasie
zabezpieczenia p.-poŜ. zarówno w ścianach jak i w stropach;naleŜy dochować szczególnej
staranności w trakcie realizacji przy montaŜu zabezpieczeń p.-poŜ. , tak aby w procedurze
przyjmowania budynku do uŜytkowania przez KM PSP w Jeleniej Górze zarówno ich ilość oraz
klasa wykonania tj. : EI15 , EI30 i EI60 były zgodne i spójne z projektem Architektury , który
precyzuje wszystkie zaprojektowane przegrody -> patrz Projekt Budowlany Architektoniczny) ;
UŜyte w ST wymienione poniŜej określenia są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi normami.
1.5.Ogólne wymagania dotyczące robót.
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz zgodność z dokumentacją projektową,
ST i poleceniami Inspektora nadzoru.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w cz. A. „Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY.
133
Warunki ogólne stosowania materiałów podano w cz. A. „Wymagania ogólne” niniejszej specyfikacji.
–
certyfikat zgodności ze zharmonizowaną normą europejską wprowadzoną do zbioru polskich
norm, europejską aprobatą techniczną lub krajową specyfikacją techniczną państwa
członkowskiego uznaną za zgodną z wymaganiami podstawowymi, a następnie być oznaczone
znakiem CE
–
deklarację zgodności z uznanymi regułami sztuki budowlanej wydaną przez producenta w
przypadku wyrobów podanych w wykazie Komisji Europejskiej jako mających niewielkie znaczenie
dla zdrowia i bezpieczeństwa
–
na opakowaniach materiałów stosowanych do wykonania robót instalacyjnych powinien znajdować
Przyjęcie materiałów na budowie.
Podstawę przyjęcia wyrobów instalacyjnych na budowę stanowią:
–
dokumentacja projektowa
–
dokumenty producenta
–
sprawdzenie oznaczenia wyrobów
–
sprawdzenie zgodności wybranych właściwości wyrobów z dokumentacją projektowo-techniczną
Na budowę mogą być przyjęte jedynie wyroby wymienione w dokumentacji projektowej.
Producent jest zobowiązany dostarczyć dla kaŜdego wyrobu certyfikat na znak bezpieczeństwa, certyfikat
zgodności z dokumentem odniesienia lub deklarację zgodności dla partii wyrobu oraz kartę katalogową
wyrobu lub wytyczne stosowania.
Wyroby instalacyjne mogą być przyjęte na budowę, jeśli spełniają następujące wymagania:
–
odpowiadają wyrobom wymienionym w dokumentacji projektowej,
–
są właściwie opakowane i oznakowane
–
spełniają wymagane właściwości wykazane w odpowiednich dokumentach
–
mają deklarację zgodności, certyfikat zgodności
Przyjęcie wyrobów na budowę powinno być potwierdzone wpisem do dziennika budowy.
Wszystkie materiały instalacyjne powinny być przechowywane i magazynowane zgodnie z instrukcją
producenta oraz według odpowiednich norm wyrobu.
Dopuszcza się stosowanie materiałów i urządzeń zamiennych o parametrach nie niŜszych niŜ wskazane
w dokumentacji projektowej po uzyskaniu pisemnej na to zgody projektanta instalacji sanitarnych .
2.2. Wentylacja mechaniczna pomieszczeń z nawilŜaniem powietrza .
W całym budynku Ŝłobka za wyjątkiem pomieszczenia kotłowni gazowej (1.24) projektuje się
wentylację mechaniczną z odzyskiem ciepła . Ciepło zostaje „odzyskane” z powietrza wywiewanego z
pomieszczeń i nawiewane do nich „na powrót” dzięki czemu odzysk ciepła ma wartość ~80% .
Przyjęto następujący układ : nawiew świeŜego powietrza do pomieszczeń bytowych a wywiew z
pomieszczeń o „duŜych” zyskach ciepła i wilgotności . W związku z powyŜszym zaprojektowano dwa
odrębne układy wentylacyjne z odzyskiem ciepła z przewodami nawiewno-wywiewnymi
zakończonymi elementami nawiewnymi i wywiewnymi . NaleŜy zastosować dwie odrębne centrale
wentylacyjne nawiewno-wywiewne z odzyskiem ciepła w pracujące układzie wymiennika obrotowego
z wentylatorami nawiewno-wywiewnymi , dwoma filtrami powietrza oraz dwiema nagrzewnicami
wodnymi :
o
o
centrala wentylacyjna nawiewno-wywiewna "podwieszana" dla pomieszczeń o nr : 1.8 , 1.9 ,
1.10 , 1.11 , 1.12 , 1.13 o wydajności->2300m3/h;
centrala wentylacyjna nawiewno-wywiewna "podwieszana" dla pozostałych pomieszczeń o
wydajności->1500m3/h;
Zasilanie obu zaprojektowanych central wentylacyjnych z regulatorami cyfrowymi w energię elektryczną zgodnie
z projektem budowlanym w części elektrycznej . Do nawiewu i wywiewu powietrza do/z pomieszczeń objętych
wentylacją mechaniczną tj. cały budynek Ŝłobka za wyjątkiem pomieszczenia kotłowni gazowej (pom. 1.4.) ,
134
zaprojektowano : kwadratowe nawiewniki sufitowe z ruchomymi dyszami + skrzynki rozpręŜne oraz sufitowe
nawiewniki talerzowe perforowane + skrzynki rozpręŜne –> rozmieszczenie i specyfikacja , patrz rys. nr is-4/4
;prostokątne kratki wywiewne + skrzynki rozpręŜne oraz zawory wywiewne –> rozmieszczenie i specyfikacja ,
patrz rys. nr is-4/4 ;
Drzwi do niektórych pomieszczeń w których zaprojektowana jest wentylacja mechaniczna muszą być
wyposaŜone w kratki nawiewno-wywiewne (KN i KW) w dolnej ich części drzwi o powierzchni czynnej netto
2
minimum 220cm lub otwory o tej samej powierzchni , które będą umoŜliwiały swobodny przepływ powietrza do
zaworów wywiewnych . Lokalizacja kratek nawiewno-wywiewnych (KN i KW) -> patrz rys. nr is-4/4 . Przewody
wentylacyjne o przekroju okrągłym naleŜy prowadzić w specjalnie zaprojektowanej przez Architekta
„przestrzeniu sufitu podwieszonego" szczegóły równieŜ wg projektu budowlanego Architektury . Wszystkie
przewody wentylacyjne naleŜy izolować wełną mineralną o grubości minimum 4cm (izolacja termiczna i
akustyczna) . Projektuje się przewody wentylacyjne z rur o przekroju okrągłym łączone na gumowe uszczelki
systemowe , które są wyłącznie gładkie od wewnątrz . Do zmiany kierunków i rozdziału powietrza uŜywać
systemowych kształtek tj. kolan , trójników , redukcji . Nie wolno stosować pod Ŝadnym pozorem przewodów
typu „spiro” o chropowatej od wewnątrz powierzchni poniewaŜ są one źródłem znacznych oporów przepływu
oraz znacznego hałasu . MoŜna stosować wyłącznie systemowe przewody "alu-flex" tj. rura "spiro" izolowana
fabrycznie wełną mineralną do samych tylko podłączeń skrzynek rozpręŜnych przy elementach nawiewnych i
wywiewnych z instalacją wentylacyjną oraz do podłączeń zaworów wywiewnych od średnicy poniŜej DN100mm
(90/147mm;80/147mm;71/132mm;63/107mm;50/107mm) . Zaprojektowano na przewodach nawiewnych i
wywiewnych przy kaŜdej centrali wentylacyjnej dwa tłumiki szumów bez kulis DN400mm -> łącznie 4kpl.
Średnica przewodu wentylacyjnego = średnica netto tłumika bez kulis . Dla skutecznego rozdziału powietrza w
na poszczególne odgałęzienia nawiewu i wywiewu zaprojektowano jednopłaszczyznowe przepustnice powietrza
oznaczone indeksami (Pr) . Średnica przepustnicy netto jest równa średnicy netto projektowanego kanału
wentylacyjnego . Do kaŜdej zaprojektowanej przepustnicy regulacyjnej (Pr) musi być wykonana rewizja , celem
moŜliwości dokonania regulacji kaŜdego układu wentylacyjnego zarówno po jego uruchomieniu jak i w czasie
jego eksploatacji .
NaleŜy zamontować : dla układu nawiewno-wywiewnego o wydajności ->1500m3/h naleŜy
zamontować indywidualną czerpnię powietrza ścienną z Ŝaluzjami 500x800 mm o przekroju czynnym
netto 0,213m2 i indywidualną wyrzutnię powietrza pionową na dachu z deflektorem , podłączenie
wyrzutni o przekroju okrągłym DN400mm o przekroju czynnym netto 0,15m2 ; dla układu nawiewnowywiewnego o wydajności ->2300m3/h naleŜy zamontować indywidualną czerpnię powietrza ścienną
z Ŝaluzjami 500x800 mm o przekroju czynnym netto 0,213m2 i indywidualną wyrzutnię powietrza
pionową na dachu z deflektorem , podłączenie wyrzutni o przekroju okrągłym DN450mm o przekroju
czynnym netto 0,17m2;
Wszystkie połączenia central wentylacyjnych z kanałami wentylacyjnymi naleŜy bezwzględnie
poprzedzić systemowymi połączeniami elastycznymi tj. 4 komplety połączeń dla jednej centrali
wentylacyjnej o długości pracy połączenia elastycznego nie mniejszej niŜ l~150mm . Średnica kołowa
lub przekrój prostokątny połączenia elastycznego musi być co najmniej równy króćcom
podłączeniowym montowanej centrali wentylacyjnej . Odprowadzenie skroplin z kaŜdej centrali
wentylacyjnej naleŜy wykonać indywidualnie rurociągiem PVC50 do najbliŜszego zaprojektowanego
pionu kanalizacji sanitarnej , włączyć np. poprzez trójnik po uprzednim jego zasyfonowaniu .
Wytyczne techniczne dla zastosowania central wentylacyjnych nawiewno-wywiewnych :
CN/W-1 :
do obróbki powietrza przewidziano centralę nawiewno-wywiewną w wykonaniu
wewnętrznym, podwieszaną z odzyskiem ciepła na wymienniku obrotowym . Proponowany producent
: SWEGON .
Wymagane parametry:
-wydajność nawiewu 2300 m3/h ;
-wydajność wywiewu 2300 m3/h ;
-ciśnienie dyspozycyjne nawiewu 250Pa ;
-ciśnienie dyspozycyjne wywiewu 250Pa ;
-wartość mocy właściwej wentylatorów (nawiew + wywiew) nie większa niŜ 2,40 (kW/m3/s);
135
-nagrzewnicę wodną wyposaŜoną w czujnik przeciw zamroŜeniowy zanurzeniowy oraz 3drogowy zawór regulacyjny z siłownikiem; moc grzewcza 7,0 kW zapewniająca temperaturę
nawiewu 20°C;
-sprawność temperaturowa odzysku ciepła na wymienniku obrotowym przy projektowanych
strumieniach powietrza nie mniejsza niŜ 79%; sprawność odzysku wilgoci nie mniejsza niŜ
77%
-poziom mocy akustycznej centrali do otoczenia nie wyŜszy niŜ 49 dB(A) w paśmie ogólnym
na nawiewie (nie więcej niŜ 49 dB w paśmie 250 Hz), dla wywiewu wartość mocy akustycznej
w paśmie ogólnym do otoczenia nie wyŜsza niŜ 52 dB(A) (w paśmie 250 Hz nie więcej niŜ 52
dB) - pomiar poziomu mocy akustycznej w otoczeniu wg normy ISO 3741
-wymiary centrali nie większe niŜ 1258x635x2370 mm (szer. x wys. x dł.)
CN/W-2 : do obróbki powietrza przewidziano centralę nawiewno-wywiewną w wykonaniu
wewnętrznym, podwieszaną z odzyskiem ciepła na wymienniku obrotowym . Proponowany producent
: SWEGON .
Wymagane parametry:
-wydajność nawiewu 1500 m3/h
-wydajność wywiewu 1500 m3/h
-ciśnienie dyspozycyjne nawiewu 300Pa
-ciśnienie dyspozycyjne wywiewu 300Pa
-wartość mocy właściwej wentylatorów (nawiew + wywiew) nie większa niŜ 2,02 (kW/m3/s);
-nagrzewnicę wodną wyposaŜoną w czujnik przeciw zamroŜeniowy zanurzeniowy oraz 3drogowy zawór regulacyjny z siłownikiem; moc grzewcza 4,5 kW zapewniająca temperaturę
nawiewu 20°C;
-sprawność temperaturowa odzysku ciepła na wymienniku obrotowym przy projektowanych
strumieniach powietrza nie mniejsza niŜ 81%; sprawność odzysku wilgoci nie mniejsza niŜ
79%
-poziom mocy akustycznej centrali do otoczenia nie wyŜszy niŜ 43 dB(A) w paśmie ogólnym
na nawiewie (nie więcej niŜ 43 dB w paśmie 250 Hz), dla wywiewu wartość mocy akustycznej
w paśmie ogólnym do otoczenia nie wyŜsza niŜ 46 dB(A) (w paśmie 250 Hz nie więcej niŜ 46
dB) - pomiar poziomu mocy akustycznej w otoczeniu wg normy ISO 3741
-wymiary centrali nie większe niŜ 1258x635x2370 mm (szer. x wys. x dł.)
Ogólne wymagania do zastosowanych central wentylacyjnych:
-Obudowa wykonana z paneli składających się z dwóch warstw blachy aluminiowo-cynkowej
zewnętrznej i wewnętrznej oraz z izolacji wykonanej z niepalnej wełny mineralnej o grubości
30 mm.
-Drzwi inspekcyjne centrali na drzwiach przesuwnych.
-Wytrzymałość obudowy (wg EN 1886:2002)
D1
-Klasa szczelności (wg EN 1886:2002)
L2
-Dopuszczalny przeciek na filtrze (wg EN 1886:2002)
F7
-Współczynnik przenikania ciepła (wg EN 1886:2002)
T3
-Współczynnik wpływu mostków cieplnych (wg EN 1886:2002)
TB3
-Tłumienie obudowy (dB(A)) nie mniejsze niŜ:
125 Hz
250 Hz
500 Hz
1000 Hz
2000 Hz
4000 Hz
8000 Hz
10
17
35
39
38
41
41
-Obrotowy wymiennik odzysku ciepła i wilgoci wyposaŜony w sektor czyszczący z układem regulacji
zapewniającym odpowiedni kierunek przecieku do powietrza wywiewanego, napęd wymiennika
wyposaŜony w przetwornik częstotliwości i czujnik obrotów
136
-Filtry kieszeniowe klasy F7 wyposaŜone w zamontowane fabrycznie sondy pomiarowe, przewody
impulsowe i czujniki ciśnienia pozwalające na kontrolę spadku ciśnienia na filtrze w trybie ciągłym;
-Wentylatory promieniowo-osiowe z napędem bezpośrednim wyposaŜone w sondy pomiarowe i
przewody impulsowe do pomiaru przepływu powietrza; silnik wentylatora wysoko energo-oszczędny
typu EC z płynną regulacją prędkości obrotowej;
-Nagrzewnica wodna wyposaŜona w czujnik przeciw zamroŜeniowy zanurzeniowy oraz 3-drogowy
zawór regulacyjny z siłownikiem;
-Fabrycznie wbudowany układ sterowania wraz z okablowaniem i programatorem ręcznym – centrala
typu „plug & play”; dostawca centrali jest odpowiedzialny za sprawdzenie działania centrali i układu
sterowania oraz przeprowadzenie testów kontrolno-pomiarowych centrali przed dostawą
-Wymagane certyfikaty :
o certyfikat jakości ISO 9001;
o certyfikat środowiskowy ISO 14001;
o oznaczenia CE zgodnie z EN 61000-6-2 i EN 61000-6-3 ;
o Atest Higieniczny ;
o dla potwierdzenia parametrów technicznych centrali wymaga się aby urządzenie posiadało
certyfikat Eurovent , klasa energetyczna urządzenia wg klasyfikacji Euroventu A ;
Wymogi dotyczące układu sterowania :
-Układ steruje pracą wentylatorów, wymiennika odzysku ciepła, reguluje przepływ powietrza i
temperaturę, kontroluje czas pracy oraz kontroluje wewnętrzne i zewnętrzne funkcje centrali;
-Odczyty i nastawy układu sterowania muszą być w języku polskim;
-Układ sterowania posiada moŜliwość odczytu na programatorze aktualnych wartości pracy takich jak:
przepływ powietrza, temperatury, straty ciśnienia na filtrze, wartości SPV, wartości sekwencji układu
sterowania, stanu danej operacji i statusy poszczególnych funkcji;
-Centrala posiada wbudowany serwer internetowy umoŜliwiający nadzór i kontrolę pracy z
dynamicznym wykresem pracy i tabelami odczytu i tabelami zmiany parametrów i funkcji;
-Dostęp do serwera i programu nadzoru i kontroli moŜe być za pomocą standardowej sieci
komputerowej (Ethernet, wtyczka RJ-45 8-pin) i przeglądarki internetowej;
-Układ sterowania posiada moŜliwość zapisu określonych danych w określonych częstotliwościach
odczytu na komputerze połączonym z centralą w sieci komputerowej lub poprzez internet ;
-Ustawienia przedziałów czasowych pracy centrali (wysokie obroty, niskie obroty, zatrzymanie) moŜe
być dla minimum ośmiu przedziałów czasowych tygodniowych (dni i godziny w tygodniu) oraz ośmiu
przedziałów rocznych;
-Przełącznik czasowy automatycznie przestawia okres letni na zimowy i odwrotnie zgodnie ze
standardami UE;
-Prędkość obrotowa wentylatorów regulowana jest płynnie utrzymując określoną wydajność niezaleŜnie
od zmian ciśnienia instalacji i stanu zabrudzenia filtrów;
-Układ sterowania koryguje wydajność wentylatora w zaleŜności od zmiany gęstości (temperatury)
powietrza utrzymując zadaną wartość powietrza nawiewanego i wywiewanego;
-Układ sterowania jest gotowy do funkcji chłodzenia nocnego latem, gdy temperatura zewnętrza obniŜy
się do zakładanego poziomu. Czas i wydajność wentylatorów w funkcji chłodzenia nocnego jest
określane na programatorze centrali;
-Układ sterowania jest gotowy do pracy w funkcji zwiększonego intensywnego chłodzenia polegającego
na zwiększeniu wydajności powietrza nawiewanego i wywiewanego do maksymalnego nastawionego
wydatku;
-Układ sterowania przez cały czas monitoruje stan poszczególnych urządzeń, kontrolując prawidłowość
sygnałów zwrotnych i zabezpieczając układ przed uszkodzeniem;
*Brak sygnału potwierdzenia przepływu powietrza przez wentylator generuje alarm i zatrzymuje
centralę;
*W przypadku niedotrzymania nastawionych parametrów ilości powietrza nawiewanego i
wywiewanego oraz niedotrzymania nastaw temperatury po upływie nastawionego czasu,
następuje wygenerowanie odpowiedniego alarmu i wyłączenie układu;
137
*W przypadku zabrudzenia filtrów centrala płynnie zwiększa obroty, aby zapewnić nastawione
ilości powietrza
* Gdy ciągle monitorowany opór brudnego filtra przekroczy nastawę graniczna wyświetli się
alarm w panelu sterującym oraz w systemie BMS bez zatrzymania pracy centrali;
*Zabezpieczenie wymiennika odzysku ciepła przeciw oszranianiu;
*Kontrola pracy wymiennika poprzez czujnik obrotów wymiennika rotacyjnego;
*Dodatkowy obrót wymiennika w funkcji zabezpieczenia przed napływem chłodnego powietrza
do budynku;
*Oczyszczanie wymiennika rotacyjnego;
*Zabezpieczenie silników wentylatorów przed zmianami napięcia w sieci;
*Zabezpieczenie nagrzewnicy wodnej przed zamarzaniem;
Celem poprawy i kontrolowania wilgotności nawiewanego powietrza projektuje się nawilŜacze parowe w wersji
elektrycznej . Wytyczne techniczne dla zastosowania nawilŜaczy parowych :
CN/W-1 : do obróbki powietrza przewidziano nawilŜacz parowy w wersji elektrycznej .
Wymagane parametry:
3
-wydajność nawiewu : 2300 m /h ;
-wydajność nawilŜania : 11 kg/h ;
-% względna wewnętrzna : 45%;
-wymagana moc elektryczna : 8,3kW , zasilanie ~3/400V;
-wymiary nie większe niŜ : szer. x głęb. x wys. -> 456mm x 280mm x 620mm
Wymagane elementy :
-lanca parowa o dł . 350mm do montaŜu w kanale okrągłym -1kpl. ;
-przewód parowy do 4 mb - 1kpl. ;
-przewód kondensatu do 4mb - 1kpl. ;
-kanałowy czujnik wilgotności (0...10V) do regulacji ciągłej za pomocą regulatora wbudowanego w
nawilŜacz , zasilenie 24 V AC - 2kpl. ;
CN/W-2 : do obróbki powietrza przewidziano nawilŜacz parowy w wersji elektrycznej .
Wymagane parametry:
3
-wydajność nawiewu : 1500 m /h ;
-wydajność nawilŜania : 8 kg/h ;
-% względna wewnętrzna : 45%;
-wymagana moc elektryczna : 6,0kW , zasilanie ~3/400V;
-wymiary nie większe niŜ : szer. x głęb. x wys. -> 456mm x 280mm x 620mm
Wymagane elementy :
-lanca parowa o dł . 350mm do montaŜu w kanale okrągłym -1kpl. ;
-przewód parowy do 4 mb - 1kpl. ;
-przewód kondensatu do 4mb - 1kpl. ;
-kanałowy czujnik wilgotności (0...10V) do regulacji ciągłej za pomocą regulatora wbudowanego w
nawilŜacz , zasilenie 24 V AC - 2kpl. ;
Do kaŜdego nawilŜacza parowego wykonać doprowadzenie zimnej wody z rur DN26mm , zamontować zawór z
3
filtrem /4" i manometr ciśnienia 0-6 bar oraz odprowadzenie kondensatu - DN50PVC z "zasyfonowaniem" do
kanalizacji sanitarnej .
Szafa elektryczna - wentylacja mechaniczna , nawilŜanie .
138
Zasilanie urządzeń wentylacyjnych w energię elektryczną tj. obie centrale wentylacyjne , automatyka , oba
nawilŜacze powietrza wykonać bezwzględnie z odrębnej szafy elektrycznej
z odpowiednimi
zabezpieczeniami.
2.3. Materiały do wykonania instalacji wentylacyjnych.
Nawiew i wywiew powietrza w układach wentylacyjnych realizowany będzie za pomocą kanałów
wentylacyjnych z blachy stalowej ocynkowanej o przekroju kołowym. Łączenie kanałów i kształtek naleŜy
wykonywać poprzez połączenia na wcisk z uszczelnieniem specjalną uszczelką gumową w przypadku
kanałów o przekroju kołowym. Kanały wentylacyjne naleŜy mocować do stropów lub ścian konstrukcyjnych
za pomocą specjalnych uchwytów do podwieszania (regulowana wysokość zawiesia). Zamocowania
przewodów wentylacyjnych do elementów budowlanych powinny być wykonane z materiałów niepalnych
zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku poŜaru w czasie nie krótszym niŜ wymagany dla
klasy odporności ogniowej przewodu lub klapy odcinającej. Przejścia przewodów przez przegrody
budowlane (ściany, sufit) naleŜy wypełniać materiałami niepalnymi i plastycznymi. W układach
wentylacyjnych wyposaŜonych w centralki nawiewno-wywiewne na głównych przewodach nawiewnych i
wywiewnych zaprojektowane zostały kanałowe tłumiki akustyczne .
Po zakończeniu montaŜu kanałów wentylacyjnych i uruchomieniu centrali wentylacyjnej naleŜy wyregulować ilości
powietrza nawiewanego i wywiewanego dla kratek wentylacyjnych nawiewnych , wywiewnych oraz zaworów
wywiewnych do wartości obliczeniowych podanych na rzutach wentylacji mechanicznej. Po sprawdzeniu skuteczności
wentylacji moŜna ją przekazać do uŜytkowania. Przewody wentylacyjne na całej długości od central wentylacyjnych do
elementów nawiewnych i wyciągowych, oraz do czerpni i wyrzutni naleŜy zaizolować lamelmatą o grubości otuliny min.
g=60mm (wełna mineralna z folią aluminiową) dla zapewnienia izolacji termicznej i akustycznej.
3. SPRZĘT.
Warunki ogólne stosowania sprzętu podano w cz. A. „Wymagania ogólne” niniejszej specyfikacji.
Sprzęt uŜywany do wykonywania robót powinien spełniać wymagania obowiązujące w budownictwie i
przepisom bhp.
4. TRANSPORT.
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w cz. A. „Wymagania ogólne”. UŜywane pojazdy,poruszające
się po drogach publicznych powinny spełniać wymagania dotyczące przepisów ruchu
drogowego. Materiały do wykonywania robót instalacyjnych powinny być przewoŜone środkami transportu w
sposób zapewniający uniknięcie uszkodzeń oraz zgodnie z przepisami bhp. Sposób transportu i
składowania materiałów instalacyjnych powinien być zgodny z wymaganiami producentów.
Ogólne zasady wykonania robót podano w cz. A. „Wymagania ogólne” niniejszej specyfikacji. Wykonawca
przedstawi Inspektorowi nadzoru projekt organizacji i harmonogram robót uwzględniający wszystkie
warunki, w jakich będą wykonywane.
5.1. Wymagania ogólne dotyczące wyrobów stosowanych w instalacjach wentylacyjnych:
5.1.1. Materiały z których wykonywane są wyroby stosowane w instalacjach wentylacyjnych powinny
odpowiadać warunkom stosowania w instalacjach.
5.1.2. Stopień zabezpieczenia antykorozyjnego obudów urządzeń powinien odpowiadać co najmniej
właściwościom blachy stalowej ocynkowanej.
5.1.3. Powierzchnie obudów powinny być gładkie, bez załamań, wgnieceń, ostrych krawędzi i uszkodzeń powłok
ochronnych.
5.1.4. Szczelność połączeń urządzeń i elementów wentylacyjnych z przewodami wentylacyjnymi powinna odpowiadać
wymaganiom szczelności tych przewodów.
5.1.5. NaleŜy zapewnić łatwy dostęp do urządzeń i elementów wentylacyjnych w celu ich obsługi, konserwacji
lub wymiany.
5.1.6. Zamocowanie urządzeń i elementów wentylacyjnych powinno być wykonane z uwzględnieniem dodatkowych
obciąŜeń związanych z pracami konserwacyjnymi.
5.1.7. Urządzenia i elementy wentylacyjne powinny być zamontowane zgodnie z instrukcją producenta.
5.1.8. Urządzenia i elementy instalacji wentylacyjnych powinny mieć dopuszczenia do stosowania w budownictwie.
5.2. Wykonanie przewodów
5.2.1. Powierzchnie przewodów powinny być gładkie, bez załamań i wgnieceń. Materiał powinien być
jednorodny, bez wŜerów, wad walcowniczych itp. Powierzchnie pokryć ochronnych nie powinny mieć
ubytków, pęknięć i tym podobnych wad.
5.2.2. Wymiary przewodów o przekroju prostokątnym i kołowym powinny odpowiadać wymaganiom norm
139
PN-EN 1505 i PN-EN 1506.
5.2.3. Szczelność przewodów wentylacyjnych powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-B-76001.
5.2.4. Wykonanie przewodów prostych i kształtek z blachy powinno odpowiadać wymaganiom normy
PN-B-03434.
5.2.5. Połączenia przewodów wentylacyjnych z blachy powinny odpowiadać wymaganiom normy PN-B-76002.
5.3. MontaŜ przewodów
5.3.1. Przewody wentylacyjne powinny być zamocowane do przegród budynków w odległości umoŜliwiającej szczelne
wykonanie połączeń poprzecznych. W przypadku połączeń kołnierzowych odległość ta powinna wynosić co
najmniej 100 mm.
5.3.2. Przejścia przewodów przez przegrody budynku naleŜy wykonywać w otworach, których wymiary są
od 50 do 100 mm większe od wymiarów zewnętrznych przewodów lub przewodów z izolacją.
Przewody na całej grubości przegrody powinny być obłoŜone wełną mineralną lub innym materiałem
elastycznym o podobnych właściwościach.
5.3.3. Przejścia przewodów przez przegrody oddzielenia przeciwpoŜarowego powinny być wykonane w sposób
nie obniŜający odporności ogniowej tych przegród.
5.3.4. Izolacje cieplne przewodów powinny mieć szczelne połączenia wzdłuŜne i poprzeczne, a w
przypadku izolacji przeciwwilgociowej powinna być ponadto zachowana, na całej powierzchni
izolacji, odpowiednia odporność na przenikanie wilgoci.
5.3.5. Izolacje cieplne nie wyposaŜone przez producenta w warstwę chroniącą przed uszkodzeniami
mechanicznymi oraz izolacje naraŜone na działanie czynników atmosferycznych powinny mieć
odpowiednie zabezpieczenia, np. przez zastosowanie osłon na swojej zewnętrznej powierzchni.
5.3.6. Materiał podpór i podwieszeń powinna charakteryzować odpowiednia odporność na korozję w
miejscu zamontowania.
5.3.7. Metoda podparcia lub podwieszenia przewodów powinna być odpowiednia do materiału konstrukcji
budowlanej w miejscu zamocowania.
5.3..8. Odległość między podporami lub podwieszeniami powinna być ustalona z uwzględnieniem ich wytrzymałości i
wytrzymałości przewodów tak aby ugięcie sieci przewodów nie wpływało na jej szczelność, właściwości
aerodynamiczne i nienaruszalność konstrukcji.
5.3.9. Zamocowanie przewodów do konstrukcji budowlanej powinno przenosić obciąŜenia wynikające z
cięŜarów:
a) przewodów;
b) materiału izolacyjnego;
c) elementów instalacji niezamocowanych niezaleŜnie zamontowanych w sieci przewodów, np.
tłumików, przepustnic itp.;
d) elementów składowych podpór lub podwieszeń;
e) osoby lub osób, które będą stanowiły dodatkowe obciąŜenie przewodów w czasie czyszczenia lub
konserwacji.
5.3.10. Zamocowanie przewodów wentylacyjnych powinno być odporne na podwyŜszoną temperaturę
powietrza transportowanego w sieci przewodów, jeśli taka występuje.
5.3.11. Elementy zamocowania podpór lub podwieszeń do konstrukcji budowlanej powinny mieć
współczynnik bezpieczeństwa równy co najmniej trzy w stosunku do obliczeniowego obciąŜenia.
5.3.12. Pionowe elementy podwieszeń oraz poziome elementy podpór powinny mieć współczynnik
bezpieczeństwa równy co najmniej 1,5 w odniesieniu do granicy plastyczności pod wpływem
obliczeniowego obciąŜenia.
5.3.13. Poziome elementy podwieszeń i podpór powinny mieć moŜliwość przeniesienia obliczeniowego
obciąŜenia oraz być takiej konstrukcji, aby ugięcie między ich połączeniami z elementami
pionowymi i dowolnym punktem elementu poziomego nie przekraczało 0,4 % odległości między
zamocowaniami elementów pionowych.
5.3.14. Połączenia między pionowymi i poziomymi elementami podwieszeń i podpór powinny mieć
współczynnik bezpieczeństwa równy co najmniej 1,5 w odniesieniu do granicy plastyczności pod
wpływem obliczeniowego obciąŜenia.
5.3.15. Podpory i podwieszenia w obrębie centrali oraz w odległości nie mniejszej niŜ 15 m od źródła
drgań powinny być wykonane jako elastyczne z zastosowaniem podkładek z materiałów
elastycznych lub wibroizolatorów.
5.4. Wentylatory
5.4.1. Sposób zamocowania wentylatorów powinien zabezpieczać przed przenoszeniem ich drgań na
konstrukcję budynku oraz na instalacje przez stosowanie łączników elastycznych.
5.4.2. Wymiary poprzeczne i kształt łączników elastycznych powinny być zgodne z wymiarami i kształtem
140
otworów wentylatora.
5.4.3. Łączniki elastyczne powinny być tak zamocowane, aby ich materiał zachowywał kształt łącznika
podczas pracy wentylatora i jednocześnie aby drgania wentylatora nie były przenoszone na instalację.
5.4.4. Podczas montaŜu wentylatora naleŜy zapewnić:
- odpowiednie (poziome lub pionowe), w zaleŜności od konstrukcji, ustawienie osi wirnika wentylatora;
- równoległe ustawienie osi wirnika wentylatora i osi silnika;
5.4.5.Wentylatory tłoczące (zasysające powietrze z wolnej przestrzeni) powinny mieć otwory
wlotowe zabezpieczone siatką.
5.5. Filtry powietrza
5.5.1. Filtry powinny być wyposaŜone we wskaźniki stopnia ich zanieczyszczenia, sygnalizujące konieczność
wymiany wkładu filtracyjnego lub jego regeneracji.
5.5.2. Filtry mogą być:
–
mocowane w przegrodzie,
–
zamontowane sieci przewodów.
5.5.3. Zamocowanie filtra powinno być trwałe i szczelne. Szczelność zamocowania filtra powinna
odpowiadać wymaganiom podanym w normie PN-EN 1886.
5.5.4. Sposób ukształtowania instalacji powinien zapewniać równomierny napływ powietrza na filtr.
5.5.5. Wkłady filtrujące naleŜy montować po zakończeniu „brudnych" prac budowlanych lub zabezpieczać
je przed zabrudzeniem.
5.6. Nawiewniki, wywiewniki.
5.6.1. Elementy ruchome nawiewników i wywiewników powinny być osadzone bez luzów, ale z moŜliwością
ich przestawienia. PołoŜenie ustalone powinno być utrzymywane w sposób trwały.
5.6.2.Nawiewników nie powinno się umieszczać w pobliŜu przeszkód (takich jak np. elementy
konstrukcyjne budynku, podwieszone lampy) mających zakłócający wpływ na kształt i zasięg
strumienia powietrza.
5.6.3. Nawiewniki i wywiewniki powinny być połączone z przewodem w sposób trwały i szczelny.
5.6.4. Przewód łączący sieć przewodów z nawiewnikiem lub wywiewnikiem naleŜy prowadzić jak najkrótszą
trasą, bez zbędnych łuków i ostrych zmian kierunków.
5.6.5. W przypadku łączenia nawiewników lub wywiewników z siecią przewodów za pomocą przewodów
elastycznych nie naleŜy:
- zgniatać tych przewodów,
- stosować przewodów dłuŜszych niŜ 4 m.
5.6.6. Jeśli umoŜliwiają to warunki budowlane:
–
długość (L) prostego odcinka przewodu o średnicy D, doprowadzającego powietrze do
nawiewnika powinna wynosić: L > 3D;
–
przesunięcie (s) osi nawiewnika w stosunku do osi otworu w sieci przewodów, do którego podłączony
jest przewód o średnicy D, doprowadzający powietrze do nawiewnika powinno wynosić: s < L/8.
5.6.7. Sposób zamocowania nawiewników i wywiewników powinien zapewnić dogodną obsługę,
konserwację oraz wymianę jego elementów bez uszkodzenia elementów przegrody.
5.6.8. Nawiewniki i wywiewniki powinny być zabezpieczone folią podczas „brudnych" prac budowlanych.
5.6.9. Nawiewniki i wywiewniki z elementami regulacyjnymi powinny być zamontowane w pozycji
całkowicie otwartej.
5.7. Czerpnie i wyrzutnie
5.7.1. Konstrukcja czerpni i wyrzutni powinna zabezpieczać instalacje wentylacyjne przed wpływem
warunków atmosferycznych np. przez zastosowanie Ŝaluzji, daszków ochronnych itp.
5.7.2. Otwory wlotowe czerpni i wylotowe wyrzutni powinny być zabezpieczone przed przedostawaniem się
drobnych gryzoni, ptaków, liści itp.
5.7.3. Czerpnie i wyrzutnie dachowe powinny być zamocowane w sposób zapewniający wodoszczelność
przejścia przez dach.
5.8. Przepustnice
5.8.1. Przepustnice do regulacji wstępnej i zamykające, nastawiane ręcznie, powinny być wyposaŜone w
element umoŜliwiający trwałe zablokowanie dźwigni napędu w wybranym połoŜeniu. Mechanizmy
napędu przepustnic nie powinny mieć nadmiernych luzów powodujących powstawanie drgań i hałasu w
czasie pracy instalacji.
5.8.2. Mechanizmy napędu przepustnic powinny umoŜliwiać łatwą zmianę połoŜenia łopat w pełnym
zakresie regulacyjnym. Przepustnice powinny mieć wyraźne oznaczenie połoŜenia otwartego i
141
zamkniętego.
5.8.3. Szczelność przepustnicy zamykającej w pozycji zamkniętej powinna odpowiadać co najmniej klasie
l wg klasyfikacji podanej w PN - EN 1751.
5.8.4.Szczelność obudowy przepustnic powinna odpowiadać co najmniej klasie A wg klasyfikacji podanej w
PN -EN 1751.
5.9. Tłumiki hałasu
5.9.1. Tłumiki powinny być połączone z przewodami wentylacyjnymi w pozycji zgodnej z oznakowaniem
zawierającym:
– kierunek przepływu powietrza,
– wersje usytuowania tłumika w instalacji (np. góra ↑ ).
5.9.2. W pomieszczeniach z wewnętrznymi źródłami hałasu (np. w pom. centrali wentylacyjnej) tłumiki
naleŜy montować w przewodach wentylacyjnych jak najbliŜej przegrody akustycznej (ściana, strop)
oddzielającej to pomieszczenie od pomieszczenia sąsiedniego. Odcinek przewodu pomiędzy
tłumikiem a przegrodą powinien być zaizolowany akustycznie.
5.9.3. Sieć przewodów naleŜy łączyć z tłumikiem za pomocą łagodnych kształtek przejściowych.
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w cz.A Wymagania Ogólne niniejszej specyfikacji.
Sprawdzenie jakości robót polega na wizualnej ocenie kompletności wykonania z załoŜeniami
Dokumentacji Projektowej. Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu zgodności z dokumentacją
projektową oraz wymaganiami Inspektora nadzoru.
–
kontrola zastosowanych materiałów
–
kontrola wykonania poszczególnych etapów - roboty te powinny być odebrane i zaakceptowane
przez Inspektora nadzoru i potwierdzone wpisem w dzienniku budowy
–
sprawdzenie kompletności wykonanych robót
–
bez zgody Inspektora nadzoru potwierdzonej wpisem w dzienniku budowy nie moŜna rozpoczynać
kolejnych etapów robót
Kontrola jakości robót polega na sprawdzeniu zgodności ich wykonania z wymaganiami podanymi
powyŜej w pkt. 5 ST, a w szczególności z wymaganiami norm przedmiotowych:
2.4. w odniesieniu do robót zanikających (kontrola międzyoperacyjna) podczas wykonywania robót
2.5. w odniesieniu do wentylacji po zakończeniu robót. Kontrola końcowa polega na sprawdzeniu
zgodności ich wykonania z projektem oraz wymaganiami podanymi powyŜej. Uznaje się, Ŝe
badania dały wynik pozytywny, jeŜeli wszystkie sprawdzone właściwości instalacji wentylacyjnej
są zgodne z wymaganiami podanymi powyŜej lub wymaganiami aprobat technicznych, albo
wymaganiami norm przedmiotowych
7. OBMIAR ROBÓT.
Ogólne zasady obmiaru robót podano w cz. A. „Wymagania ogólne” niniejszej specyfikacji.
Jednostką obmiaru robót jest m2/szt./kpl. Ilość jednostek obmiarowych określa się na podstawie
dokumentacji projektowej z uwzględnieniem zmian zaakceptowanych przez Inspektora nadzoru i
sprawdzonych w naturze.
8. ODBIÓR ROBÓT.
Ogólne zasady odbioru robót podano w cz. A. „Wymagania ogólne”.
Odbiór robót wykonać w oparciu o wymagania PN EN 12599: 2002
Poszczególne etapy robót powinny być odebrane i zaakceptowane przez Inspektora nadzoru i fakt ten
potwierdzony wpisem w dzienniku budowy.
Roboty uznaje się za zgodne z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inspektora nadzoru, jeŜeli
wszystkie pomiary i badania dały pozytywny wynik.
Podstawą do odbioru robót instalacyjnych stanowi stwierdzenie zgodności ich wykonania z
dokumentacją projektową i zatwierdzonymi zmianami podanymi w dokumentacji powykonawczej.
8.1. Sprawdzenie kompletności wykonanych prac
Celem sprawdzenia kompletności wykonanych prac jest wykazanie, Ŝe w pełni wykonano
wszystkie prace związane z montaŜem instalacji oraz stwierdzenie zgodności ich wykonaniaz projektem oraz z
obowiązującymi przepisami i zasadami technicznymi.
W ramach tego etapu prac odbiorowych naleŜy przeprowadzić następujące działania:
•
Porównanie wszystkich elementów wykonanej instalacji ze specyfikacją projektową, zarówno w
zakresie materiałów, jak i ilości oraz, jeśli jest to konieczne, w zakresie właściwości i części
142
zamiennych;
Sprawdzenie zgodności wykonania instalacji z obowiązującymi przepisami oraz z zasadami
technicznymi;
•
Sprawdzenie dostępności dla obsługi instalacji ze względu na działanie, czyszczenie i
konserwację;
•
Sprawdzenie czystości instalacji;
•
Sprawdzenie kompletności dokumentów niezbędnych do eksploatacji instalacji.
•
W szczególności naleŜy wykonać następujące badania:
8.1.1. Badanie ogólne
a) Dostępności dla obsługi;
b) Stanu czystości urządzeń, wymienników ciepła i systemu rozprowadzenia powietrza;
c) Rozmieszczenia i dostępności otworów do czyszczenia urządzeń i przewodów;
d) Kompletności znakowania;
e) Realizacji zabezpieczeń przeciwpoŜarowych (rozmieszczenia klap poŜarowych, powłok
ogniochronnych itp.);
f) Rozmieszczenia zgodnie z projektem izolacji cieplnych i paroszczelnych;
g) Zabezpieczeń antykorozyjnych konstrukcji montaŜowych i wsporczych;
h) Zainstalowania urządzeń, zamocowania przewodów itp. w sposób nie powodujący prze
noszenia drgań;
i) Środków do uziemienia urządzeń i przewodów.
8.1.2. Badanie wentylatorów i innych centralnych urządzeń wentylacyjnych
a) Sprawdzenie, czy elementy urządzenia zostały połączone w prawidłowy sposób;
b) Sprawdzenie zgodności tabliczek znamionowych (wielkości nominalnych);
c) Sprawdzenie konstrukcji i właściwości (np. podwójna obudowa);
d) Badanie przez oględziny szczelności urządzeń i łączników elastycznych;
e) Sprawdzenie zainstalowania wibroizolatorów;
f) Sprawdzenie zamocowania silników;
g) Sprawdzenie prawidłowości obracania się wirnika w obudowie;
h) Sprawdzenie naciągu i liczby pasów klinowych (włącznie z dostawą części zamiennych)
i) Sprawdzenie zainstalowania osłon przekładni pasowych; u lub do tyłu);
8.1.3. Badanie wymienników ciepła
a) Sprawdzenie zgodności tabliczek znamionowych (wielkości nominalnych) z projektem;
b) Sprawdzenie szczelności zamocowania w obudowie;
c) Sprawdzenie, czy nie ma uszkodzeń (np. pogięte lamele);
d) Sprawdzenie materiału, z jakiego wykonano wymienniki;
e) Sprawdzenie prawidłowości przyłączenia zasilenia i powrotu czynnika;
f) Sprawdzenie warunków zainstalowania zaworów regulacyjnych;
g) Sprawdzenie, czy nie ma uszkodzeń odkraplaczy;
h) Sprawdzenie, czy zainstalowano urządzenie przeciwzamroŜeniowe na lub w wymienniku ciepła.
8.1.4. Badanie filtrów powietrza
a) Sprawdzenie zgodności typu i klasy filtrów na podstawie oznaczeń z danymi projektowymi;
b) Sprawdzenie zainstalowania i uszczelnienia filtra w obudowie;
c) Sprawdzenie systemu filtracji pod względem ewentualnych uszkodzeń;
d) Sprawdzenie wskaźnika róŜnicy ciśnienia pod względem ewentualnego uszkodzenia i
prawidłowości poziomu płynu pomiarowego;
e) Sprawdzenie zestawu zapasowych filtrów (zgodnie z umową);
f) Sprawdzenie czystości filtra.
8.1.5. Badanie czerpni powietrza
Sprawdzenie wielkości, materiału i konstrukcji Ŝaluzji zewnętrznych z danymi projektowymi.
8.1.6. Badanie przepustnic wielopłaszczyznowych
Sprawdzenie rodzaju przepustnic i uszczelnienia (np. działanie współbieŜne, działanie przeciwbieŜne).
8.1.7. Badanie klap poŜarowych
a) Sprawdzenie warunków zainstalowania;
b) Sprawdzenie, czy urządzenie ma certyfikat;
c) Sprawdzenie, czy urządzenie wyzwalające jest właściwego typu.
143
8.1.8. Badanie sieci przewodów
a) Badanie wyrywkowe szczelności połączeń przewodów przez sprawdzenie wzrokowe i kontrolę
dotykową;
b) Sprawdzenie wyrywkowe, czy wykonanie kształtek jest zgodne z projektem.
8.1.9. Badanie komory mieszania, komory rozpręŜnej, nagrzewnicy wtórnej itp.
Sprawdzenie wyrywkowe zgodności z danymi projektowymi.
8.1.10. Badanie nawiewników i wywiewników
Sprawdzenie, czy typy, liczba i rozmieszczenie odpowiada danym projektowym.
8.1.11. Badanie elementów regulacji automatycznej i szaf sterowniczych
a) Sprawdzenie kompletności kaŜdego obwodu układu regulacji na podstawie schematu
regulacji;
b) Sprawdzenie rozmieszczenia czujników;
c) Sprawdzenie kompletności i rozmieszczenia regulatorów;
d) Sprawdzenie szaf sterowniczych na zgodność z projektem odnośnie:
•
umiejscowienia, dostępu;
•
rozmieszczenia części zasilających i części regulacyjnych;
•
systemu zabezpieczeń;
•
wentylacji;
•
oznaczenia;
•
typów kabli;
•
uziemienia;
•
schematów połączeń w obudowach.
W ramach sprawdzenia kompletności wykonanych prac naleŜy dostarczyć dokumenty podane w punktach
8.1.12, 8.1.13 i 8.1.14
8.1.12. Wykaz dokumentów dotyczących podstawowych danych eksploatacyjnych
a) Parametry powietrza wewnętrznego (lato, zima) z dopuszczalnymi odchyłkami;
b) Parametry obliczeniowe powietrza zewnętrznego (lato, zima);
c) Strumień powietrza zewnętrznego w warunkach projektowych (minimum, maksimum);
d) Liczba uŜytkowników;
e) Czas działania;
f) ObciąŜenie cieplne pomieszczeń (czas trwania i rodzaj);
g) Inne źródła emisji (jeśli występują);
h) Rodzaj stosowanych elementów nawiewnych i wywiewnych;
i) Wymagane wielkości róŜnicy ciśnienia między pomieszczeniami (+/-);
j) Poziom dźwięku A w pomieszczeniach oraz poziom dźwięku A przy czerpni i wyrzutni
powietrza;
k) Klasa filtrów
l) Klasa zanieczyszczeń powietrza (podstawa do pomiarów);
m) Sumaryczna moc cieplna, chłodnicza i elektryczna;
n) Parametry obliczeniowe wymienników ciepła (dla lata i zimy);
o) Wymagana jakość wody zasilającej;
p) Ciśnienie dyspozycyjne w miejscu przekazywania energii;
q) Napięcie i częstotliwość zasilającego prądu elektrycznego.
8.1.13. Wykaz dokumentów inwentarzowych
a) Rysunki powykonawcze w uzgodnionej skali, pokolorowane;
b) Schematy instalacji uwzględniające elementy wyposaŜenia regulacji automatycznej;
c) Schematy regulacyjne zawierające schemat połączeń elektrycznych i schemat rurociągów
(schemat oprzewodowania odbiorników);
d) Schematy blokowe układów regulacji zawierające schematy oprzewodowania odbiorników;
e) Dokumenty dopuszczające do stosowania w budownictwie zainstalowanych urządzeń
i elementów (w tym certyfikaty bezpieczeństwa);
f) Raport wykonawcy instalacji dotyczący nadzoru nad montaŜem (ksiąŜka budowy) .
8.1.14. Dokumenty dotyczące eksploatacji i konserwacji
a) Raport potwierdzający prawidłowe przeszkolenie słuŜb eksploatacyjnych (jeśli istnieją)
w zakresie obsługi instalacji wentylacyjnych w budynku;
b) Podręcznik obsługi i wyszukiwania usterek;
144
c) Instrukcje obsługi wszystkich elementów składowych instalacji;
d) Zestawienie części zamiennych zawierające wszystkie części podlegające normalnemu
zuŜyciu w eksploatacji
e) Wykaz elementów składowych wszystkich urządzeń regulacji automatycznej (czujniki,
urządzenia sterujące, regulatory, styczniki, wyłączniki);
f) Dokumentacja związana z oprogramowaniem systemów regulacji automatycznej.
8.2. Kontrola działania
Celem kontroli działania instalacji wentylacyjnej jest potwierdzenie moŜliwości działania instalacji zgodnie z
wymaganiami. Badanie to pokazuje, czy poszczególne elementy instalacji takie jak filtry, wentylatory, wymienniki
ciepła, itp. zostały prawidłowo zamontowane i działają efektywnie.
8.2.1. Prace wstępne
Przed rozpoczęciem kontroli działania instalacji naleŜy wykonać następujące prace wstępne:
a) Próbny ruch całej instalacji w warunkach róŜnych obciąŜeń (72 godziny);
b) Nastawienie i sprawdzenie klap poŜarowych;
c) Regulacja strumienia i rozprowadzenia powietrza z uwzględnieniem specjalnych warunków
eksploatacyjnych;
d) Nastawienie przepustnic regulacyjnych w przewodach wentylacyjnych;
e) Określenie strumienia powietrza na kaŜdym nawiewniku i wywiewniku; jeśli to konieczne,
ustawienie kierunku wypływu powietrza z nawiewników;
f) Nastawienie i sprawdzenie urządzeń zabezpieczających;
g) Nastawienie układu regulacji i układu przeciwzamroŜeniowego;
h) Nastawienie regulatorów regulacji automatycznej;
i) Nastawienie elementów dławiących urządzeń umiejscowionych w instalacjach ogrzewczej,
chłodzącej i nawilŜającej, z uwzględnieniem wymaganych parametrów eksploatacyjnych;
j) Nastawienie elementów zasilania elektrycznego zgodnie z wymaganiami projektowymi;
k) PrzedłoŜenie protokołów z wszystkich pomiarów wykonanych w czasie regulacji wstępnej;
l) Przeszkolenie słuŜb eksploatacyjnych, jeśli istnieją.
8.2.2. Procedura prac
8.2.2.1. Wymagania ogólne
Kontrola działania powinna postępować w kolejności od pojedynczych urządzeń i części składowych
instalacji, przez poszczególne układy instalacji (np. ogrzewczy, nawilŜania itp.) do całych instalacji.
Poszczególne części składowe i układy instalacji powinny być doprowadzone do określonych
warunków pracy (np. ogrzewanie/chłodzenie, uŜytkowanie/nieuŜytkowanie pomieszczeń,
częściowa i pełna wydajność, stany alarmowe itp.). PowyŜsze powinno uwzględniać blokady
i współdziałanie róŜnych układów regulacji, jak równieŜ sekwencje regulacji i symulację
nadzwyczajnych warunków, dla których zastosowano dany układ regulacji lub występuje
określona odpowiedź układu regulacji.
NaleŜy obserwować rzeczywistą reakcję poszczególnych elementów składowych instalacji.
Nie jest wystarczające poleganie na wskazaniach elementów regulacyjnych i innych pośrednich
wskaźnikach. W celu potwierdzenia prawidłowego działania urządzeń regulacyjnych naleŜy
równieŜ obserwować zaleŜność między sygnałem wymuszającym a działaniem tych urządzeń.
Działanie regulatora sprawdza się przez kilkakrotną zmianę jego nastawy w obu kierunkach,
sprawdzając jednocześnie działanie spowodowane przez ten regulator. Jeśli badanie to
wykaŜe usterkę, naleŜy sprawdzić sygnał wejściowy regulatora. NaleŜy obserwować stabilność
działania instalacji jako całości Zakres ilościowy sprawdzenia działania
instalacji określono w punkcie 8.3.2.W czasie kontroli działania instalacji naleŜy dokonać weryfikacji
poprzednio wykonanych badań, nastaw i regulacji wstępnej instalacji.
8.2.2.2. Kontrola działania wentylatorów i innych centralnych urządzeń wentylacyjnych
a) Kierunek obrotów wentylatorów;
b) Regulacja prędkości obrotowej lub inny sposób regulacji wydajności wentylatora;
c) Działanie wyłącznika;
d) Włączanie i wyłączanie regulacji oraz układu regulacji przepustnic;
e) Działanie systemu przeciwzamroŜeniowego;
f) Kierunek ruchu przepustnic wielopłaszczyznowych;
g) Działanie i kierunek regulacji urządzeń regulacyjnych;
145
h)
Elementy zabezpieczające silników napędzających.
8.2.2.3. Kontrola działania filtrów powietrza
Wskazania róŜnicy ciśnienia i monitorowanie.
8.2.2.4. Kontrola działania przepustnic wielopłaszczyznowych
Sprawdzenie kierunku ruchu siłowników.
8.2.2.5. Kontrola działania klap poŜarowych
a) Badanie urządzenia wyzwalającego i sygnału wyzwalającego;
b) Kontrola kierunku i połoŜeń granicznych klap i wskaźnika.
8.2.2.6. Kontrola działania sieci przewodów
a) Działanie elementów dławiących zainstalowanych w instalacjach: ogrzewczej, chłodzenia i
nawilŜania powietrza;
b) Dostępność do sieci przewodów.
8.2.2.7. Kontrola działania komory mieszającej, komory rozpręŜnej itp.
Działanie regulacyjne i kontrolne.
8.2.2.8. Kontrola działania nawiewników i wywiewników oraz kontrola przepł. powietrza w
pomieszczeniu
a) Wyrywkowe sprawdzenie działania nawiewników i wywiewników;
b) Próba dymowa do wstępnej oceny przepływów powietrza w pomieszczeniu jak równieŜ
cyrkulacji powietrza w poszczególnych punktach pomieszczenia (w specjalnych przypadkach
określonych w projekcie lub umowie).
8.2.2.9. Kontrola działania elementów regulacyjnych i szaf sterowniczych
Wyrywkowe sprawdzenie działania regulacji automatycznej i blokad w róŜnych warunkach eksploatacyjnych
przy róŜnych wartościach zadanych regulatorów, a w szczególności:
a) Wartości zadanej temperatury wewnętrznej;
b) Wartości zadanej temperatury zewnętrznej;
c) Działania włącznika rozruchowego;
d) Działania przeciw zamroŜeniowego;
e) Działania klap poŜarowych (wyzwalanie i sygnalizowanie);
f) Działania regulacji strumienia powietrza;
g) Działania urządzeń do odzyskiwania ciepła;
h) Współdziałania z instalacjami ochrony przeciwpoŜarowej.
8.3. Zakres niezbędnych ustaleń w umowie między inwestorem a wykonawcą instalacji
W związku z odbiorem instalacji umowa między inwestorem, a wykonawcą instalacji powinna zawierać
następujące ustalenia:
a) Odniesienie do warunków technicznych wykonania i odbioru instalacji wentylacyjnych oraz
określenie zakresu procedur kontrolnych (np. tolerancji, metod pomiarowych itd.) jak równieŜ
ewentualne odstępstwa i zmiany;
b) Określenie odpowiedzialności za przeprowadzenie procedur kontrolnych i ewentualnego nadzoru z
opracowaniem protokołu z badań;
c) Parametry projektowe dotyczące instalacji (np. sposób uŜytkowania budynku);
d) Warunki późniejszego wykonania badań, które nie mogły być zakończone z uzasadnionych
przyczyn ( np. warunki pogodowe, brak uŜytkowania pomieszczeń);
e) Zakres ilościowy (poziom) prac związanych z kontrolą działania i pomiarami kontrolnymi
f) Niezbędne działania w przypadku nieodpowiednich wyników badań (np. powtórzenie
badań po naprawie instalacji).
Umowa na wykonanie instalacji powinna określać rodzaj i liczbę urządzeń, które powinny być zamontowane
(np. przez powołanie się na projekt techniczny instalacji). Sprawdzenie kompletności instalacji powinno być
przeprowadzone na podstawie zestawienia zainstalowanych urządzeń i ich wymagań technicznych
146
(specyfikacji urządzeń i elementów instalacji). Jeśli wymagania techniczne poszczególnych urządzeń są
przedmiotem umowy, zestawienie to powinno odpowiadać tym wymaganiom.
Ogólne ustalenia dotyczące płatności podano w cz. A. „Wymagania ogólne” oraz zapisy zawarte
w umowie o wykonanie robót.
9.1. Cena wykonania robót obejmuje:
–
wszystkie roboty przygotowawcze
–
zakup i dostarczenie niezbędnych czynników produkcji
–
wykonanie zakresu robót zgodnie z pkt.1.3.
–
wykonanie badań i pomiarów.
PN-EN-12792:2004
PN-EN 779:2005
Wentylacja i klimatyzacja. Terminologia.
Przeciwpyłowe filtry powietrza do wentylacji ogólnej – Określanie parametrów
filtracyjnych
PN-EN 1505:2001
Wentylacja budynków – Przewody proste i kształtki wentylacyjne z blachy o przekroju
prostokątnym
PN-EN 13182:2004
Wentylacja budynków. Wymagania dotyczące przyrządów do pomiaru prędkości
powietrza w wentylowanych pomieszczeniach.
PN-B-03434:1999
Wentylacja. Przewody wentylacyjne. Podstawowe wymagania i badania.
PN-EN 1506:2007
Wentylacja budynków – Przewody proste i kształtki
wentylacyjne z blachy o przekroju kołowym - Wymiary
PN-EN 1886:20018
Wentylacja budynków – Centrale wentylacyjne i klimatyzacyjne – Właściwości
mechaniczne
PN-EN 12220:2001
Wentylacja budynków – Sieć przewodów – Wymiary kołnierzy o przekroju kołowym do
wentylacji ogólnej
PN-EN 12236:2003
Wentylacja budynków – Podwieszenia i podpory przewodów wentylacyjnych –
Wymagania wytrzymałościowe
PN-EN 12237:2005
Wentylacja budynków – Sieć przewodów - Wytrzymałość i szczelność przewodów z
blachy o przekroju kołowym
PN-EN 12599:2002
Wentylacja budynków – Procedury badań i metody pomiarowe dotyczące odbioru
wykonanych instalacji wentylacji i klimatyzacji
PN-EN 12599:2002/AC:2004 Wentylacja budynków – Procedury badań i metody pomiarowe
dotyczące odbioru wykonanych instalacji wentylacji i klimatyzacji
PN-EN 13180:2004
Wentylacja budynków – Sieć przewodów – Wymiary i wymagania
mechaniczne dotyczące przewodów giętkich
PN-EN 13465:2006
Wentylacja budynków – Metody obliczeniowe do określenia przepływów
powietrza w pomieszczeniach
PN-EN 13779:2007
Wentylacja budynków niemieszkalnych – Wymagania dotyczące
właściwości instalacji wentylacji i klimatyzacji
PN-76/B-03420
Wentylacja i klimatyzacja – Parametry obliczeniowe powietrza zewnętrznego
PN-89/B-10425
Przewody dymowe, spalinowe i wentylacyjne murowane z cegły
Wymagania techniczne i badania przy odbiorze
PN-EN 1507:2006
Wentylacja – Przewody wentylacyjne -Szczelność –Wymagania i badania
PN-B-76002:1996
Wentylacja – Połączenia urządzeń, przewodów i kształtek wentylacyjnych
blaszanych
Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Instalacji Wentylacyjnych, COBRTI INSTAL Warszawa 2002
147
ST- SIS. ROBOTY INśYNIERYJNE - SIECI SANITARNE
ST-SIS-01
ROBOTY INśYNIERYJNE WYKONANIA
KANALIZACJI SANITARNEJ I DESZCZOWEJ
Kod CPV 45231000-5
148
1. WSTĘP.
Przedmiot Specyfikacji Technicznej [ST]
w zakresie wykonania kanalizacji sanitarnej ks 200-ks160 i kanalizacji deszczowej kd 160-200-500
zewnętrznej dla projektowanego budynku tj. śłobka 3-oddziałowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną
i komunikacyjną przy Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej Porębie .
Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument w postępowaniu przetargowym i przy
realizacji
umowy na wykonanie robót związanych z realizacją przedsięwzięcia wymienionego w punkcie
1.1.
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z
wykonaniem
kanalizacji sanitarnej zewnętrznej i kanalizacji deszczowej. Projektowany układ kanalizacji
sanitarnej
zewnętrznej i kanalizacji deszczowej obejmuje wykonanie montaŜu:
•
•
•
•
•
•
•
-
likwidacja kolizji kolektora kanalizacyjnego grawitacyjnego ks 200 mm z rur PVC z planowaną
budową śłobka + montaŜ pięciu studni kanalizacji sanitarnej (indeksy : Sks1p- Sks2p -Sks3p -Sks4p
-Sks5p ) zgodnie z projektem zagospodarowania terenu ,
wykonanie przyłącza kanalizacji sanitarnej ks160 mm z rur PVC z budynku Ŝłobka zgodnie z
projektem zagospodarowania terenu,
likwidacja kolizji kolektora kanalizacyjnego grawitacyjnego kd 500 mm z rur PVC z planowaną
budową śłobka zgodnie z projektem zagospodarowania terenu,
montaŜ dwunastu studni kanalizacji deszczowej : Wkd1- (…) - Wkd5 ; Skd1- (…) - Skd5 ; Skd1*Skd2*; studnie oznaczone indeksami Wkd1- (…) - Wkd5 o średnicy 1000/1300mm i średnicy
1200/1500mm będą posiadały tzw. „część osadczą” o wysokości czynnej 0,5 do 1,0 metra i
zwieńczenie typu „wpust-krata” ; studnie oznaczone indeksami Skd1- (…) - Skd5 będą
wykonane jako betonowe z kręgów betonowych o średnicy 1000/1300mm ; studnie
oznaczone indeksami ; Skd1*- Skd2* będą wykonane jako polipropylenowe PP-b o średnicy
315mm , zgodnie z projektem zagospodarowania terenu .
podłączenie wpustów deszczowych z rynien Rd1,Rd2,Rd3,Rd4,zgodnie z projektem
zagospodarowania terenu .
kanalizacja sanitarna łączna projektowana długość : 63,85mb ;
kanalizacja deszczowa łączna projektowana długość : 127,95mb;
Zakres robót przy wykonywaniu kanalizacji sanitarnej i deszczowej obejmuje:
oznakowanie robót,
wykonanie prac przygotowawczych,
wykonanie wykopu w gruncie kat. I-II wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego odwodnieniem,
przygotowanie podłoŜa i fundamentu pod przewody i obiekty na sieci,
montaŜ przewodów kanalizacyjnych , odgałęzień, studni kanalizacyjnych
wykonanie izolacji studzienek,
zasypanie i zagęszczenie wykopu z demontaŜem umocnień ścian wykopu,
przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej.
•
•
Kanalizacja sanitarna - sieć kanalizacyjna zewnętrzna przeznaczona do odprowadzania
ścieków bytowo-gospodarczych i przemysłowych.
Kanał - liniowa budowla przeznaczona do grawitacyjnego odprowadzania ścieków.
149
Kanał sanitarny - kanał przeznaczony do odprowadzania ścieków bytowo-gospodarczych.
Kanał deszczowy – kanał przeznaczony do odprowadzania wód opadowych
Odgałęzienie - kanał odpływowy od pierwszej studzienki od strony budynku do połączenia z
kanałem sanitarnym
•
Kolektor główny - kanał przeznaczony do zbierania ścieków z kanałów bocznych i
odprowadzenia ich do odbiornika.
•
Urządzenia (elementy) uzbrojenia sieci
•
Studzienka kanalizacyjna - studzienka rewizyjna - na kanale nieprzełazowym przeznaczona
do kontroli i prawidłowej eksploatacji kanałów.
•
Studzienka przelotowa - studzienka kanalizacyjna zlokalizowana na załamaniach osi kanału w
planie, na załamaniach spadku kanału oraz na odcinkach prostych.
•
Studzienka połączeniowa - studzienka kanalizacyjna przeznaczona do łączenia co najmniej
dwóch kanałów dopływowych w jeden kanał odpływowy.
•
Studzienka kaskadowa (spadowa) - studzienka kanalizacyjna mająca dodatkowy przewód
pionowy umoŜliwiający wytrącenie nadmiaru energii ścieków, spływających z wyŜej
połoŜonego kanału dopływowego do niŜej połoŜonego kanału odpływowego.
•
Studzienka na odgałęzieniu - studzienka kanalizacyjna o średnicy 400 mm z PVC lub PP,
będąca granicą sieci kanalizacyjnej i instalacji, spełniająca funkcje studzienki połączeniowej.
•
Elementy studzienek i komór
•
Płyta przykrycia studzienki lub komory - płyta przykrywająca komorę roboczą.
•
Właz kanałowy - element Ŝeliwny przeznaczony do przykrycia podziemnych studzienek
rewizyjnych lub komór kanalizacyjnych, umoŜliwiający dostęp do urządzeń kanalizacyjnych.
•
Kineta – koryto przepływowe w dnie studzienki kanalizacyjnej.
•
Spocznik - element dna studzienki lub komory kanalizacyjnej pomiędzy kinetą a ścianą
komory roboczej.
•
Elementy odwodnienia wykopu
•
Wskaźnik zagęszczenia gruntu - wielkość charakteryzująca stan zagęszczenia gruntu, w
robotach
•
ziemnych, badana zgodnie z normą BN-77/8931-12, (Mg/m3).
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i
•
•
•
z
definicjami podanymi w [ST] cz.A „Wymagania ogólne”.
Ogólne wymagania dotyczące robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
2. MATERIAŁY
Ogólne wymagania dotyczące materiałów, ich pozyskiwania i składowania podano w cz.A „Wymagania
ogólne. Wszystkie materiały zastosowane do budowy sieci kanalizacji sanitarnej i
deszczowej powinny
odpowiadać normom krajowym zastąpionym, jeśli to moŜliwe, przez normy europejskie lub technicznym
aprobatom europejskim. W przypadku braku norm krajowych lub technicznych aprobat europejskich
elementy i materiały powinny odpowiadać wymaganiom odpowiednich specyfikacji.
2.2. Przewody rurowe
2.2.1. Rury kanalizacyjne PVC
Rury kanalizacyjne PVC o średnicy 160,200,500 mm zgodne z PN-85/C-89205 .
2.3. Studzienki kanalizacyjne
2.3.1. Komora robocza
Komora robocza studzienki (powyŜej wejścia kanałów) powinna być wykonana z:
• systemowa trzon pp-b DN625mm ,
• betonowe o średnicy 1000/1300mm i 1200/1500mm ,
2.3.2. Komin włazowy
Komin włazowy powinien być wykonany z kręgów betonowych lub Ŝelbetowych o średnicy 0,80 m
odpowiadających wymaganiom PN-EN 1917.
150
2.3.3. Dno studzienki
Dno – kineta z pp-b lub z kręgów betonowych –wg dokumentacji projektowej .
2.3.4. Włazy kanałowe
Włazy kanałowe naleŜy wykonywać jako:
3) włazy Ŝeliwne typu lekkiego odpowiadające wymaganiom PN-H-74051-02 umieszczane w pasie
chodnika lub zieleni ;
2.3.5. Stopnie złazowe
Stopnie złazowe Ŝeliwne odpowiadające wymaganiom PN-H-74086 .
2.3.6. Płyta pokrywowa
Płyta pokrywowa (stropowa) prefabrykowana wykonana z Ŝelbetu, wg KB1-38.4.3.3. Średnica płyty powinna
być większa od średnicy zewnętrznej kręgów, zgodnie z dokumentacją projektową.
2.4. Kruszywo na podsypkę
Podsypka moŜe być wykonana z gruntu piaszczystego lub Ŝwiru. UŜyty materiał na podsypkę powinien
odpowiadać wymaganiom stosownych norm, np. PN-B-06712, PN-B-11111.
2.5.1. Rury
Rury moŜna składować na otwartej przestrzeni, układając je w pozycji leŜącej jedno- lub wielowarstwowo,
albo w pozycji stojącej. Powierzchnia składowania powinna być utwardzona i zabezpieczona przed
gromadzeniem się wód opadowych.
W przypadku składowania poziomego pierwszą warstwę rur naleŜy ułoŜyć na podkładach drewnianych.
Podobnie na podkładach drewnianych naleŜy układać wyroby w pozycji stojącej i jeŜeli powierzchnia
składowania nie odpowiada ww. wymaganiom.
Wykonawca jest zobowiązany układać rury według poszczególnych grup, wielkości i gatunków w sposób
zapewniający stateczność oraz umoŜliwiający dostęp do poszczególnych stosów lub pojedynczych rur.
2.5.2. Kręgi
Kręgi moŜna składować na powierzchni nieutwardzonej pod warunkiem, Ŝe nacisk kręgów przekazywany na
grunt nie przekracza 0,5 MPa.
Przy składowaniu wyrobów w pozycji wbudowania wysokość składowania nie powinna przekraczać 1,8 m.
Składowanie powinno umoŜliwiać dostęp do poszczególnych stosów wyrobów lub pojedynczych kręgów.
2.5.3. Cegła kanalizacyjna
Cegła kanalizacyjna moŜe być składowana na otwartej przestrzeni, na powierzchni utwardzonej z
odpowiednimi spadkami umoŜliwiającymi odprowadzenie wód opadowych.
Cegły w miejscu składowania powinny być ułoŜone w sposób uporządkowany, zapewniający łatwość
przeliczenia. Cegły powinny być ułoŜone w jednostkach ładunkowych lub luzem w stosach albo pryzmach.
Jednostki ładunkowe mogą być ułoŜone jedne na drugich maksymalnie w 3 warstwach, o łącznej wysokości
nie przekraczającej 3,0 m. Przy składowaniu cegieł luzem maksymalna wysokość stosów i pryzm nie
powinna przekraczać 2,2 m.
2.5.4. Włazy kanałowe i stopnie
Włazy kanałowe i stopnie powinny być składowane z dala od substancji działających korodująco. Włazy
powinny być posegregowane wg klas. Powierzchnia składowania powinna być utwardzona i odwodniona.
2.5.5. Kruszywo
Kruszywo naleŜy składować na utwardzonym i odwodnionym podłoŜu w sposób zabezpieczający je przed
zanieczyszczeniem i zmieszaniem z innymi rodzajami i frakcjami kruszyw.
Złączki naleŜy przechowywać w workach, pudłach kartonowych i innych pojemnikach. Przy składowaniu na
odkrytych placach naleŜy chronić przed oddziaływaniem promieni słonecznych. W magazynach
o
zamkniętych temperatura otoczenia nie moŜe przekraczać 40 C, a odległość składowania powinna być
większa niŜ 1 m od czynnych urządzeń grzejnych. W przypadku składowania w workach zaleca się układać
je w warstwach nie przekraczających wysokości 5 worków.
3. SPRZĘT
Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
3.2. Sprzęt do wykonania kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej
Wykonawca przystępujący do wykonania kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej powinien wykazać
się moŜliwością korzystania z następującego sprzętu:
•
Ŝurawi budowlanych samochodowych,
•
koparek podsiębiernych,
151
•
•
•
•
•
•
spycharek kołowych lub gąsienicowych,
wibromłotu do zapuszczania grodzic
sprzętu do zagęszczania gruntu,
wciągarek mechanicznych,
pomp spalinowych do odwadniania wykopów,
beczkowozów.
4. TRANSPORT
Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
4.2. Transport rur
Rury mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczający je przed
uszkodzeniem lub zniszczeniem.
Wykonawca zapewni przewóz rur w pozycji poziomej wzdłuŜ środka transportu.
Wykonawca zabezpieczy wyroby przewoŜone w pozycji poziomej przed przesuwaniem i przetaczaniem pod
wpływem sił bezwładności występujących w czasie ruchu pojazdów. Przy wielowarstwowym układaniu rur
górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o więcej niŜ 1/3 średnicy zewnętrznej wyrobu
(rury kamionkowe nie wyŜej niŜ 2 m). Pierwszą warstwę rur kielichowych naleŜy układać na podkładach
drewnianych, zaś poszczególne warstwy w miejscach stykania się wyrobów naleŜy przekładać materiałem
wyściółkowym (o grubości warstwy od 2 do 4 cm po ugnieceniu).
4.3. Transport kręgów
Transport kręgów powinien odbywać się samochodami w pozycji wbudowania lub prostopadle do pozycji
wbudowania. Dla zabezpieczenia przed uszkodzeniem przewoŜonych elementów, Wykonawca dokona ich
usztywnienia przez zastosowanie przekładek, rozporów i klinów z drewna, gumy lub innych odpowiednich
materiałów. Podnoszenie i opuszczanie kręgów o średnicach 1,2 m naleŜy wykonywać za pomocą minimum
trzech lin zawiesia rozmieszczonych równomiernie na obwodzie prefabrykatu.
4.4. Transport cegły kanalizacyjnej
Cegła kanalizacyjna moŜe być przewoŜona dowolnymi środkami transportu w jednostkach ładunkowych lub
luzem. Jednostki ładunkowe naleŜy układać na środkach transportu samochodowego w jednej warstwie.
Cegły transportowane luzem naleŜy układać na środkach przewozowych ściśle jedne obok drugich, w
jednakowej liczbie warstw na powierzchni środka transportu. Wysokość ładunku nie powinna przekraczać
wysokości burt. Cegły luzem mogą być przewoŜone środkami transportu samochodowego pod warunkiem
stosowania opinek. Załadunek i wyładunek cegły w jednostkach ładunkowych powinien się odbywać
mechanicznie za pomocą urządzeń wyposaŜonych w osprzęt kleszczowy, widłowy lub chwytakowy.
Załadunek i wyładunek wyrobów przewoŜonych luzem powinien odbywać się ręcznie przy uŜyciu
przyrządów pomocniczych.
4.5. Transport włazów kanałowych
Włazy kanałowe mogą być transportowane dowolnymi środkami transportu w sposób zabezpieczony przed
przemieszczaniem i uszkodzeniem. Włazy typu cięŜkiego mogą być przewoŜone luzem, natomiast typu
lekkiego naleŜy układać na paletach po 10 szt. i łączyć taśmą stalową.
4.6. Transport kruszyw
Kruszywa mogą być przewoŜone dowolnymi środkami transportu, w sposób zabezpieczający je przed
zanieczyszczeniem i nadmiernym zawilgoceniem.
5. WYKONANIE ROBÓT
Ogólne zasady wykonania robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
5.2. Roboty przygotowawcze
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca opracuje plan BIOZ oraz dokona ich wytyczenia i trwale
oznaczy je w terenie za pomocą kołków osiowych, kołków świadków i kołków krawędziowych. W przypadku
niedostatecznej ilości reperów stałych, Wykonawca wbuduje repery tymczasowe (z rzędnymi sprawdzonymi
przez słuŜby geodezyjne), a szkice sytuacyjne reperów i ich rzędne przekaŜe Inspektorowi Nadzoru.
Wykonawca zgłosi pisemnie zamiar rozpoczęcia robót do wszystkich właścicieli i uŜytkowników uzbrojenia
nad- i podziemnego z wyprzedzeniem siedmiodniowym, ustalając warunki wykonywania robót w strefie tych
urządzeń.
152
5.3. Roboty ziemne
Przed rozpoczęciem wykonywania wykopów naleŜy wykonać przekopy próbne w celu zlokalizowania
istniejącego uzbrojenia. Istniejące uzbrojenie naleŜy zabezpieczyć i podwiesić na szerokości wykopu.
Wykopy naleŜy wykonać jako wykopy otwarte obudowane. Metody wykonania robót - wykopu (ręcznie lub
mechanicznie) powinny być dostosowane do głębokości wykopu, danych geotechnicznych oraz
posiadanego sprzętu mechanicznego.
Szerokość wykopu uwarunkowana jest zewnętrznymi wymiarami kanału, do których dodaje się obustronnie
0,4 m jako zapas potrzebny na deskowanie ścian i uszczelnienie styków. Deskowanie ścian naleŜy
prowadzić w miarę jego głębienia. Wydobyty grunt z wykopu powinien być wywieziony przez Wykonawcę na
odkład lub złoŜony wzdłuŜ wykopu zgodnie z dokumentacją projektową.
Szalowanie wykopów powinno być wykonane zgodnie z wymaganiami „Warunków technicznych wykonania
i odbioru robót budowlano-montaŜowych” – tom I rozdz. IV -1989 r. – Roboty ziemne. Szalowanie powinno
zapewniać sztywność i niezmienność układu oraz bezpieczeństwo konstrukcji. Szalowanie powinno być
skonstruowane w sposób umoŜliwiający jego montaŜ i demontaŜ, odpowiednie rozparcie oraz montaŜ i
posadowienie kanalizacji wg dokumentacji projektowej.
Dno wykopu powinno być równe i wykonane ze spadkiem ustalonym w dokumentacji projektowej, przy
czym dno wykopu Wykonawca wykona na poziomie wyŜszym od rzędnej projektowanej o 0,20 m. Zdjęcie
pozostałej warstwy 0,20 m gruntu powinno być wykonane bezpośrednio przed wykonaniem podsypki z
drenaŜem korytkowym i ułoŜeniem przewodów rurowych. Zdjęcie tej warstwy Wykonawca wykona ręcznie.
Odwodnienie wykopu musi zabezpieczyć go przed zalaniem sączeniami wody i rozluźnieniem struktury
gruntu.
5.4. Przygotowanie podłoŜa
W gruntach suchych piaszczystych, Ŝwirowo-piaszczystych i piaszczysto-gliniastych podłoŜem jest grunt
naturalny o nienaruszonej strukturze dna wykopu.
W gruntach nawodnionych (odwadnianych w trakcie robót) podłoŜe naleŜy wykonać z warstwy tłucznia lub
Ŝwiru z piaskiem o grubości 30 cm łącznie z ułoŜeniem rur drenarskich odwadniających, zgodnie z
dokumentacją projektową.
W gruntach gliniastych naleŜy wykonać podłoŜe z pospółki, Ŝwiru lub tłucznia o grubości 30 cm zgodnie z
Zagęszczenie podłoŜa powinno być zgodne z określonym w dokumentacji projektowej.
5.5. Roboty montaŜowe
Spadki i głębokość posadowienia rurociągu powinny spełniać poniŜsze warunki:
Najmniejsze spadki kanałów powinny zapewnić dopuszczalne minimalne prędkości przepływu, tj. od 0,6 do
0,8 m/s. Spadki te nie mogą być jednak mniejsze:
•
dla kanałów o średnicy 0,20 i 0,25 m - 5 ‰,
•
dla odgałęzień o średnicy 0,16 m – 15 ‰
•
największe dopuszczalne spadki wynikają z ograniczenia maksymalnych prędkości przepływu
i wynoszą dla rur PVC 25 %.
•
głębokość posadowienia powinna zapewniać przykrycie nad wierzchem przewodu nie mniejsze niŜ
1,0
•
m (głębokość przemarzania gruntów wg PN-81/B-03020).
Przy mniejszych zagłębieniach zachodzi konieczność odpowiedniego ocieplenia kanału.
5.5.1. Kanały
Kanały ściekowe i deszczowe grawitacyjne naleŜy wykonać z rur PVC kielichowych.
Poszczególne ułoŜone rury powinny być unieruchomione przez obsypanie piaskiem pośrodku długości rury
i mocno podbite, aby rura nie zmieniła połoŜenia do czasu wykonania prób szczelności.
o
Rury naleŜy układać w temperaturze powyŜej 0 C.
Przed zakończeniem dnia roboczego bądź przed zejściem z budowy naleŜy zabezpieczyć końce ułoŜonego
kanału przed zamuleniem.
Połączenia kanałów stosować naleŜy zawsze w studzience. Kąt zawarty między osiami kanałów
0
0
dopływowego i odpływowego - zbiorczego powinien zawierać się w granicach od 45 do 90 . Uszczelnienia
złączy przewodów rurowych moŜna wykonać specjalnymi fabrycznymi uszczelkami poliuretanowymi.
Rury kanałowe PVC naleŜy układać zgodnie z instrukcją montaŜu podaną przez producenta rur.
5.5.2. Studzienki kanalizacyjne
Studzienki kanalizacyjne naleŜy wykonać o średnicy 1,20 m.
Przy wykonywaniu studzienek kanalizacyjnych naleŜy przestrzegać następujących zasad:
• studzienki przelotowe powinny być lokalizowane na odcinkach prostych kanałów w odpowiednich
153
•
•
odległościach (max. 50 m przy średnicach kanału do 0,50 m) lub na zmianie kierunku kanału,
studzienki połączeniowe powinny być lokalizowane na połączeniu jednego lub dwóch kanałów
bocznych,
• wszystkie kanały w studzienkach naleŜy łączyć oś w oś,
• studzienki naleŜy wykonywać na uprzednio wzmocnionym (warstwą tłucznia lub Ŝwiru) dnie wykopu i
przygotowanym fundamencie betonowym,
• studzienki wykonywać naleŜy w wykopie umocnionym,
• w przypadku gdy róŜnica rzędnych dna kanałów w studzience przekracza 0,50 m naleŜy stosować
studzienki spadowe-kaskadowe,
• Studzienki zlokalizowane na kanałach o średnicy do 0,40 m włącznie powinny mieć spad w postaci rury
pionowej usytuowanej na zewnątrz studzienki. RóŜnica poziomów przy tym rozwiązaniu nie powinna
przekraczać 4,0 m.
Sposób wykonania studzienek (przelotowych, połączeniowych i kaskadowych) przedstawiony jest w
Katalogu Budownictwa oznaczonego symbolem KB-4.12.1 (7, 6, 8), a ponadto w „Katalogu powtarzalnych
elementów drogowych” opracowanym przez „Transprojekt” Warszawa.
Studzienki rewizyjne składają się z następujących części:
• komory roboczej,
• komina włazowego,
• dna studzienki,
• włazu kanałowego,
• stopni złazowych.
Komora robocza powinna mieć wysokość minimum 2,0 m. W przypadku studzienek płytkich (kiedy
głębokość ułoŜenia kanału oraz warunki ukształtowania terenu nie pozwalają zapewnić ww. wysokości)
dopuszcza się wysokość komory roboczej mniejszą niŜ 2,0 m.
Przejścia rur kanalizacyjnych przez ściany komory naleŜy wykonać przy uŜyciu uszczelnianych kształtek
przejściowych systemu producenta rur zgodnie z dokumentacją projektową.
Komin włazowy powinien być wykonany w studzienkach o głębokości przekraczjącej 3,0 m z kręgów
betonowych lub Ŝelbetowych o średnicy 0,80 m. Posadowienie komina naleŜy wykonać na płycie
Ŝelbetowej przejściowej w takim miejscu, aby pokrywa włazu znajdowała się nad spocznikiem o
największej powierzchni.
Studzienki płytkie mogą być wykonane bez kominów włazowych, wówczas bezpośrednio na komorze
roboczej naleŜy umieścić płytę pokrywową, a na niej skrzynkę włazową wg PN-H-74051.
Dno studzienki naleŜy wykonać na mokro w formie płyty dennej z wyprofilowaną kinetą.
Kineta w dolnej części (do wysokości równej połowie średnicy kanału) powinna mieć przekrój zgodny z
przekrojem kanału, a powyŜej przedłuŜony pionowymi ściankami do poziomu maksymalnego napełnienia
kanału. Przy zmianie kierunku trasy kanału kineta powinna mieć kształt łuku stycznego do kierunku kanału,
natomiast w przypadku zmiany średnicy kanału powinna ona stanowić przejście z jednego wymiaru w drugi
Spoczniki kinety powinny mieć spadek co najmniej 3 ‰ w kierunku kinety.
Studzienki usytuowane w pasach drogowych (lub innych miejscach naraŜonych na obciąŜenia dynamiczne)
powinny mieć właz typu cięŜkiego wg PN-H-74051-02.
Poziom włazu w powierzchni utwardzonej powinien być z nią równy, natomiast w trawnikach i zieleńcach
górna krawędź włazu powinna znajdować się na wysokości min. 8 cm ponad poziomem terenu.
W ścianie komory roboczej oraz komina włazowego naleŜy zamontować mijankowo stopnie złazowe w
dwóch rzędach, w odległościach pionowych 0,30 m i w odległości poziomej osi stopni 0,30 m.
MontaŜu studzienek naleŜy dokonać zgodnie z instrukcją montaŜową producenta
5.5.3. Izolacje
Rury z tworzyw sztucznych nie wymagają Ŝadnych izolacji. Rury stalowe ze stali zwykłej stosowane jako
rury ochronne powinny posiadać zewnętrzną izolację bitumiczną ZO2.
Studzienki zabezpiecza się przez posmarowanie z zewnątrz izolacją bitumiczną. Dopuszcza się
stosowanie innego środka izolacyjnego uzgodnionego z Inspektorem Nadzoru. W środowisku słabo
agresywnym, niezaleŜnie od czynnika agresji, studzienki naleŜy zabezpieczyć przez zagruntowanie
izolacją asfaltową oraz trzykrotne posmarowanie lepikiem asfaltowym na zimno.
5.6.Zasypanie wykopów i ich zagęszczenie
Zasypywanie rur w wykopie naleŜy prowadzić warstwami grubości 20 cm. Materiał zasypkowy powinien być
równomiernie układany i zagęszczany po obu stronach przewodu. Wskaźnik zagęszczenia powinien być
zgodny z określonym w dokumentacji projektowej i ST.
Rodzaj gruntu do zasypywania wykopów – przyjęto grunt rodzimy.
154
5.7.1. Zasypka, obsypka, podsypka
Do zasypywania moŜna przystąpić po zakończeniu układania przewodów oraz studzienek,
sprawdzeniu prawidłowości spadków kanalizacji, wykonaniu inwentaryzacji geodezyjnej, pamiętając o
pozostawieniu odkrytych miejsc łączenia rur do czasu przeprowadzenia badania szczelności odcinka
kanalizacji grawitacyjnej z wynikiem pozytywnym.
Zasypanie przewodów przeprowadza się w trzech etapach:
•
Wykonanie warstwy ochronnej (obsypki i zasypki wstępnej) rur kanałowych do wysokości 30 cm nad
wierzch rury materiałem dowiezionym o parametrach jak dla podłoŜa, z wyłączeniem miejsc na
złączach,
•
Po próbie szczelności - wykonanie warstwy ochronnej w miejscach łączenia rur,
•
Wykonanie zasypki głównej do powierzchni terenu. Zasypkę wykonać gruntem rodzimym, warstwami
grub. max 20 cm, z jednoczesnym zagęszczaniem i rozbiórka umocnienia wykopu.
Wykonując zasypkę naleŜy uwaŜać by rurociąg nie uległ zniszczeniu. Nie naleŜy zrzucać materiału
obsypki na rurę z wysokości większej niŜ 2 m. Przy zagęszczaniu warstwy ochronnej naleŜy zwracać
uwagę by zagęszczarkami nie dotykać bezpośrednio rury. NaleŜy szczególna uwagę zwrócić na podbicie
pachwin.
Obsypka
Obsypka musi być prowadzona tak, aby nie nastąpiło przemieszczenie rur, dlatego konieczne jest
wykonywanie jej jednocześnie z obydwu stron przewodu.
Obsypka przewodu musi być prowadzona aŜ do uzyskania grubości warstwy przynajmniej 20 cm
pozagęszczeniu powyŜej wierzchu rury. Obsypka musi być tak wykonana aby nie dopuścić do
uszkodzenia rurociągu lub jego przemieszczenia. Zagęszczenie moŜe być wykonane mechanicznie dzięki
własnemu cięŜarowi sprzętu i sile uderzeniowej, która jest stosowana w większości przypadków. Aby
uniknąć osiadania gruntów pod drogami zasypkę naleŜy zagęścić do Is=0,95, poza tymi terenami Is= 0,90.
Zasypka wstępna
Następnie naleŜy wykonać zasypkę wstępna piaskiem do wysokości 30 cm ponad wierzch rury, uŜywając
lekkich urządzeń zagęszczających - jak dla obsypki. Zagęszczenie tej warstwy winno wynosić min. Js 0,95.
Zasypka główna
W dalszej kolejności moŜna wykonywać zasypkę główna gruntem rodzimym. Warstwa przykrywająca,
występująca w przedziale wysokości od 0,3 do 1,0m nad wierzchołek rury moŜe być zagęszczona za
pomocą średniej wielkości zagęszczarek wibracyjnych ( maksymalny cięŜar roboczy 0,60 kN) lub za
pomocą płytowych zagęszczarek wstrząsowych (max cięŜar roboczy 5,00 kN). Średnie i cięŜkie
urządzenia do zagęszczania gruntu wolno dopiero stosować przy przykryciu rurociągu powyŜej 1,0m.
PowyŜej strefy ochronnej zasypu zagęszczenie winno wynosić:
•
na terenach nieutwardzonych nie mniej niŜ Is 0,95
•
na terenie odbudowanej nawierzchni nie mniej niŜ Is= 0,97 (wskazane jest zagęszczenie do
Is=1,00 ostatniego 1 metra wysokości wykopu).
Zagęszczenie na całej szerokości wykopu warstwami o grubości: 0,15 m - przy zagęszczaniu ręcznym,
0,20 m - przy zagęszczaniu mechanicznym.
UWAGI:
Zasypka powinna być dokładnie połączona z gruntem rodzimym, a jednocześnie podczas
zagęszczania mechanicznego nie wolno naruszyć struktury gruntu sąsiadującego - dlatego
przed
zagęszczaniem kolejnej warstwy naleJy rozebrać umocnienie wykopu (na wysokości tej
warstwy).
•
WskaŜnik zagęszczenia powinien być systematycznie sprawdzany przez uprawnionego
Inspektora.
•
Zagęszczenie gruntu nad rurociągiem przy uŜyciu urządzeń kafarowych lub łyŜki koparki
jest niedopuszczalne.
Materiały uŜyte do zasypania:
- piasek na podsypkę i warstwę ochronna rur - wg PN-B-11113
- grunt wydobyty z wykopów i składowany na odkład tymczasowy do zasypywania
przewodów i
studzienek wg PN-86-B-02480 i PN-81/B-03020, (do zasypywania wykopu powyŜej
warstwy ochronnej naleŜy stosować grunty sypkie, średnio lub gruboziarniste, dobrze
zagęszczające się, bez korzeni, grud i kamieni, mineralne. Grunt nie powinien zawierać takich
materiałów jak: grunty
•
155
zbrylone, zamarznięte, gruz, śmieci, itp.
Do zasypki głównej moŜna uŜyć grunt wydobyty z wykopu, jeśli spełnia w/w wymagania,
Ogólne zasady kontroli jakości robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”
częstotliwością określoną w niniejszej ST i zaakceptowaną przez Inspektora Nadzoru.
• sprawdzenie rzędnych załoŜonych ław celowniczych w nawiązaniu do podanych stałych punktów
•
wysokościowych z dokładnością do 1 cm,
• badanie zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
• sprawdzenie zabezpieczenia istniejącego uzbrojenia w wykopie
• badanie i pomiary szerokości, grubości i zagęszczenia wykonanej warstwy podłoŜa z kruszywa
mineralnego lub betonu,
• badanie odchylenia osi kanałów,
• sprawdzenie zgodności z dokumentacją projektową załoŜenia przewodów i studzienek,
• badanie odchylenia spadku kanałów,
• sprawdzenie prawidłowości ułoŜenia przewodów,
• sprawdzenie prawidłowości uszczelniania przewodów,
• badanie wskaźników zagęszczenia poszczególnych warstw zasypu,
• sprawdzenie rzędnych posadowienia studzienek i pokryw włazowych,
• sprawdzenie wykonanych izolacji.
6.2.3. Dopuszczalne tolerancje i wymagania
- odchylenie odległości krawędzi wykopu w dnie od ustalonej w planie osi wykopu nie powinno wynosić
- więcej niŜ ± 5 cm,
- odchylenie wymiarów w planie nie powinno być większe niŜ 0,1 m,
- odchylenie grubości warstwy podłoŜa nie powinno przekraczać ± 3 cm,
- odchylenie szerokości warstwy podłoŜa nie powinno przekraczać ± 5 cm,
- odchylenie przewodu rurowego w planie, odchylenie odległości osi ułoŜonego przewodu od osi
przewodu ustalonej na ławach celowniczych nie powinna przekraczać ± 5 mm,
- odchylenie spadku ułoŜonego przewodu od przewidzianego w projekcie nie powinno przekraczać -5%
projektowanego spadku (przy zmniejszonym spadku) i +10% projektowanego spadku (przy
zwiększonym spadku),
- wskaźnik zagęszczenia zasypki wykopów określony w trzech miejscach na długości 100 m powinien
być zgodny z pkt 5.6.6,
- rzędne pokryw studzienek powinny być wykonane z dokładnością do ± 5 mm.
7. OBMIAR ROBÓT
Ogólne zasady obmiaru robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”.
Jednostką obmiarową jest m (metr) wykonanej i odebranej kanalizacji sanitarnej i kanalizacji deszczowej.
8. ODBIÓR ROBÓT
Ogólne zasady odbioru robót podano w cz.A „Wymagania ogólne”
Nadzoru, jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiór robót zanikających i ulegających zakryciu przeprowadza się dla poszczególnych faz robót podlegających
zakryciu. Roboty te naleŜy odebrać przed wykonaniem następnej części robót, uniemoŜliwiających odbiór robót
poprzednich.
156
- roboty montaŜowe wykonania rur kanałowych wraz z podłoŜem,
- wykonane studzienki kanalizacyjne i na odgałęzieniach,
- wykonana izolacja,
- zasypany zagęszczony wykop.
Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie korekt i poprawek,
Długość odcinka robót ziemnych poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50 m.
Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w cz.A „Wymagania ogólne”
Cena 1 m wykonanej i odebranej kanalizacji obejmuje:
- oznakowanie robót,
- dostawę materiałów,
- wykonanie robót przygotowawczych,
- wykonanie wykopu w gruncie kat. I-II wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego odwodnienie,
- przygotowanie podłoŜa i fundamentu,
- wykonanie włączeń do czynnej sieci kanalizacyjnej,
- ułoŜenie przewodów kanalizacyjnych, odgałęzień, studni,
- wykonanie izolacji studzienek,
- zasypanie i zagęszczenie wykopu,
- przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej.
10.1. Normy
1.
2.
PN-EN 1610:2002
PN-81/B-03020
3.
PN-B-10736:1999
4.
5.
PN-EN 12620: 2004
PN-EN 1343: 2004
6.
7.
PN-B-12037: 1998
PN-EN-295
8. PN-H-74051-00
9. PN-EN 124: 2000
11.
12.
13.
14.
15.
16.
PN-H-74051-02
PN-EN 13101: 2000
BN-88/6731-08
BN-62/6738-03,04,07
PN-B-10729: 1999
PN-EN 1917: 2004
17. PN-B-24620:1998
18. PN-EN 1329-1: 2001
Budowa i badania przewodów kanalizacyjnych
Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia
statyczne i projektowanie
Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i
kanalizacyjnych. Warunki techniczne wykonania.
Kruszywa mineralne do betonu
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. świr
i mieszanka
Cegła pełna wypalana z gliny - kanalizacyjna
Rury i kształtki kamionkowe i ich połączenia w sieci drenaŜowej i
kanalizacyjnej
Włazy kanałowe. Ogólne wymagania i badania
Zwieńczenia wpustów i studzienek kanalizacyjnych do nawierzchni dla
ruchu pieszego i kołowego. Zasady konstrukcji, badania typu, znakowanie,
sterowanie jakością
Włazy kanałowe. Klasy B, C, D (włazy typu cięŜkiego)
Stopnie Ŝeliwne do studzienek kontrolnych
Cement. Transport i przechowywanie
Beton hydrotechniczny
Kanalizacja – studzienki kanalizacyjne
Studzienki włazowe i niewłazowe z betonu niezbrojonego, z betonu
zbrojonego włóknem stalowym i Ŝelbetowe
Lepiki, masy i roztwory asfaltowe stosowane na zimno
Rury kanalizacyjne z nieplastyfikowanego polichlorku winylu.
157
1.
2.
3.
4.
Katalog budownictwa
KB4-4.12.1.(6) Studzienki połączeniowe (lipiec 1980)
KB4-4.12.1.(7) Studzienki przelotowe (lipiec 1980)
KB4-4.12.1.(8) Studzienki spadowe (lipiec 1980)
Wymagania techniczne COBRI INSTAL Zeszyt 9. Warunki techniczne wykonania i odbioru sieci
kanalizacyjnych – 2003 r.
Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych
Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych – tom I rozdz. IV,
Arkady 1989 r. – Roboty ziemne.
158
ST-SIS-02
PRZYŁĄCZA WODY
Kod CPV 45231000-5
159
1. WSTĘP
w zakresie wykonania przyłącza wody o średnicach : DN90-63-40 mm z rur PE związanego z wykonaniem
zadania dla projektowanego budynku tj. śłobka 3-oddziałowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i
komunikacyjną przy Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej Porębie .
Niniejsza specyfikacja techniczna dotyczy budowy przyłącza wodociągowego.
Zakres stosowania dotyczy budowy przyłącza wodociągowego w gruntach nawodnionych i
nienawodnionych.
Ogólne zestawienie zakresu rzeczowego robót obejmuje wykonanie przyłącza wodociągowego z rur
ciśnieniowych do wody pitnej i celów p.-poŜ. :
•
•
•
likwidacja kolizji wA40 w związku z planowaną budową śłobka na istniejące trasie wodociągu;
budowa wodociągu o średnicach : DN90-63-40 mm z rur PE PN16 celem zasilenia budynku śłobka i
Przedszkola oraz zewnętrznego hydrantu p.-poŜ.HP-80 ;
montaŜ hydrantu nadziemnego p.-poŜ. HP-80mm , PN16 ;
Zakres robót przy wykonywaniu przyłącza wodociągowego obejmuje:
•
•
•
•
•
•
•
•
roboty ziemne
oznakowanie robót,
wykonanie wykopu w gruncie kat. I-II wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego
odwodnieniem,
przygotowanie podłoŜa i fundamentu pod przewody i obiekty na sieci,
ułoŜenie przewodów wodociągowych, odgałęzień, montaŜ rur ochronnych i armatury
zasypanie i zagęszczenie wykopu z demontaŜem umocnień ścian wykopu,
przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej,
• Przewód wodociągowy - rurociąg wraz z urządzeniami przeznaczony do dostarczenia wody
• Wodociąg - zespół współpracujących ze sobą obiektów i urządzeń inŜynierskich, przeznaczony do
• zaopatrywania ludności i przemysłu w wodę,
• Sieć wodociągowa zewnętrzna - układ przewodów wodociągowych znajdujący się poza budynkiem
odbiorców, zaopatrujący w wodę ludność lub zakłady produkcyjne,
• Przewód wodociągowy magistralny; magistrala wodociągowa - przewód wodociągowy doprowadzający
wodę od stacji wodociągowej do przewodów rozdzielczych,
• Przewód wodociągowy rozdzielczy - przewód wodociągowy doprowadzający wodę od przewodu
magistralnego do odgałęzień domowych i innych punktów czerpalnych,
• Odgałęzienie domowe; połączenie domowe - przewód wodociągowy z wodomierzem łączący sieć
wodociągową z wewnętrzną instalacją obiektu zasilanego w wodę.
Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z polskimi normami PN-87/B-1060 i PN-82/M-01600.
2. MATERIAŁY
Wszystkie materiały zastosowane do budowy przyłącza wodociągowego powinny odpowiadać normom
krajowym zastąpionym, jeśli to moŜliwe, przez normy europejskie lub technicznym aprobatom europejskim.
W przypadku braku norm krajowych lub technicznych aprobat europejskich elementy i materiały powinny
odpowiadać wymaganiom odpowiednich specyfikacji. Materiały mające kontakt z wodą do picia muszą
posiadać pozytywną opinię Państwowego Zakładu Higieny w Warszawie.
160
2.2. Rury przewodowe
Rodzaj rur, ich średnice zaleŜne są od istniejących przewodów i zostały określone w projekcie
budowlano-wykonawczym.
Do wykonania przyłącza wodociągowego stosuje się następujące materiały:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
rury ciśnieniowe z polietylenu (PE) wg PN-EN 12201 i ZAT/97-01-001,
kolana , łuki elektrooporowe z PE DN90,63,40mm,
trójnik 80x80x80 mm stalowy ,
trójnik 63x63x63 PE-HD,
przejście pe-stal 90/80mm ; przejście pe-stal 63/50mm ,
zasuwa klinowa owalna z Ŝeliwa 1,6MPa ; średnice : φ80, φ50 , φ50 mm,
obudowa do zasuw Ŝeliwnych ; średnice : φ80 , φ50 mm, φ40 mm (woda) ,
skrzynka uliczna do zasuw ; średnice : φ80, φ50 , φ40 mm,(woda) ,
króćce Ŝeliwne ciśnieniowe kołnierzowe przejściowe do rur ciśnieniowych PE o śr.nom.
φ80 , φ50 , φ50 mm ,
przyłącze wody , łączna projektowana długość : 65,05mb,
Podsypka pod rurociągi moŜe być wykonana z piasku lub Ŝwiru. UŜyty materiał na podsypkę powinien
odpowiadać wymaganiom norm: PN-86/B-06712, PN-B-11111.
2.4. Armatura odcinająca
Jako armaturę odcinającą (przepływ wody) naleŜy stosować:
•
zasuwy Ŝeliwne klinowe owalne kołnierzowe z miękkim doszczelnieniem z obudową wg PN83/M-74024.
2.5. Elementy montaŜowe
Jako elementy montaŜowe naleŜy stosować:
• złącza kielichowo-kołnierzowe Ŝeliwne dla rur PVC/PE oraz łączniki rurowe systemu producenta rur.
2.6.1 Rury przewodowe
Rury naleŜy przechowywać w połoŜeniu poziomym na płaskim, równym podłoŜu, w sposób gwarantujący
zabezpieczenie ich przed uszkodzeniem i opadami atmosferycznymi oraz spełnienie warunków bhp.
Ponadto rury z tworzyw sztucznych (PE) naleŜy składować w taki sposób, aby stykały się one z podłoŜem
na całej swej długości. MoŜna je składować na gęsto ułoŜonych podkładach. Wysokość sterty rur PE nie
powinna przekraczać 1,5 m. Składowane rury nie powinny być naraŜone na bezpośrednie działanie
o
promieniowania słonecznego. Temperatura w miejscu przechowywania nie powinna przekraczać 30 C,
2.6.2. Armatura przemysłowa (zasuwy, nasuwki, kompensatory, hydranty)
Armatura zgodnie z normą PN-92/M-74001 powinna być przechowywana w pomieszczeniach
zabezpieczonych przed wpływami atmosferycznymi i czynnikami powodującymi korozję.
2.6.3. Kruszywo
Składowisko kruszywa powinno być zlokalizowane jak najbliŜej wykonywanego odcinka wodociągu. PodłoŜe
składowiska powinno być równe, utwardzone, z odpowiednim odwodnieniem, zabezpieczające kruszywo
przed zanieczyszczeniem w czasie jego składowania i poboru.
3. SPRZĘT
3.1. Sprzęt do robót ziemnych przygotowawczych i wykończeniowych
W zaleŜności od potrzeb, Wykonawca zapewni następujący sprzęt do wykonania robót ziemnych i
wykończeniowych:
• piłę motorową łańcuchową 4,2 KM,
• Ŝuraw budowlany samochodowy o nośności do 5 ton,
3
• koparkę podsiębierną do 0,40 m ,
• spycharkę kołową lub gąsienicową do 100 KM,
161
•
sprzęt do zagęszczania gruntu, a mianowicie: zagęszczarkę wibracyjną, ubijak spalinowy, walec
wibracyjny,
3.2. Sprzęt do robót montaŜowych
W zaleŜności od potrzeb i przyjętej technologii robót, Wykonawca zapewni następujący sprzęt montaŜowy:
• samochód dostawczy do 0,9 t,
• samochód skrzyniowy do 5 t,
• samochód samowyładowczy od 5 do 10 t,
• samochód beczkowóz 4 t,
• przyczepę dłuŜycową do 10 t,
• Ŝurawie samochodowe od 5 do 6 t,
• wciągarkę ręczną od 3 do 5 t,
• zgrzewarkę do rur PE,
• zespół prądotwórczy trójfazowy przewoźny 20 KVA,
3
• pojemnik do betonu do 0,75 dm .
Sprzęt montaŜowy i środki transportu muszą być w pełni sprawne i dostosowane do technologii i warunków
wykonywanych robót oraz wymogów wynikających z racjonalnego ich wykorzystania na budowie.
4. TRANSPORT
4.1. Transport rur przewodowych i ochronnych
Rury moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu wyłącznie w połoŜeniu poziomym. Rury powinny być
ładowane obok siebie na całej powierzchni i zabezpieczone przed przesuwaniem się przez podklinowanie
lub inny sposób. Rury w czasie transportu nie powinny stykać się z ostrymi przedmiotami, mogącymi
spowodować uszkodzenia mechaniczne.
W przypadku przewoŜenia rur transportem kolejowym, naleŜy przestrzegać przepisy o ładowaniu i
wyładowywaniu wagonów towarowych w komunikacji wewnętrznej (załącznik nr 10 DKP) oraz ładować do
granic wykorzystania wagonu.
Podczas prac przeładunkowych rur nie naleŜy rzucać, a szczególną ostroŜność naleŜy zachować przy
o
przeładunku rur z tworzyw sztucznych w temperaturze blisko 0 C i niŜszej.
Przy wielowarstwowym układaniu rur górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o
więcej niŜ 1/3 średnicy zewnętrznej wyrobu. Pierwszą warstwę rur kielichowych i kołnierzowych naleŜy
układać na podkładach drewnianych, podobnie poszczególne warstwy naleŜy przedzielać elementami
drewnianymi o grubości większej niŜ wystające części rur.
4.2. Transport armatury przemysłowej
Transport armatury powinien odbywać się krytymi środkami transportu, zgodnie z obowiązującymi
przepisami transportowymi. Armatura transportowana luzem powinna być zabezpieczona przed
przemieszczaniem i uszkodzeniami mechanicznymi.
Armatura drobna (DN25) powinna być pakowana w skrzynie lub pojemniki.
4.3. Transport skrzynek ulicznych
Skrzynki mogą być transportowane dowolnymi środkami komunikacyjnymi. Wykonawca zabezpieczy w
czasie transportu elementy przed przemieszczeniem i uszkodzeniem. Skrzynki naleŜy łączyć w jednostki
ładunkowe i układać je na paletach. Rozmieszczenie jednostek powinno umoŜliwiać uŜycie sprzętu
mechanicznego do rozładunku.
4.4. Transport kruszywa
Kruszywa uŜyte na podsypkę mogą być transportowane dowolnymi środkami. Wykonawca zapewni środki
transportowe w ilości gwarantującej ciągłość dostaw materiałów, w miarę postępu robót.
5. WYKONANIE ROBÓT
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca sporządzi plan BIOZ oraz dokona wytyczenia robót i trwale
niedostatecznej ilości reperów stałych Wykonawca wbuduje repery tymczasowe (z rzędnymi sprawdzanymi
przez słuŜby geodezyjne), a szkice sytuacyjne reperów i ich rzędne przekaŜe InŜynierowi Kontraktu.
urządzeń.
162
W celu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą pompowaną z wykopów lub z opadów
atmosferycznych powinny być zachowane przez Wykonawcę co najmniej następujące warunki:
• górne krawędzie bali przyściennych powinny wystawać co najmniej 15 cm ponad szczelnie przylegający
teren;
• powierzchnia terenu powinna być wyprofilowana ze spadkiem umoŜliwiającym łatwy odpływ wody poza
teren przylegający do wykopu;
• w razie konieczności wykonany zostanie ciąg odprowadzający wodę na bezpieczną odległość.
5.2. Roboty ziemne
W przypadku usytuowania wykopu w jezdni Wykonawca dokona rozbiórki nawierzchni i podbudowy, a
materiał z rozbiórki odwiezie i złoŜy w miejscu podanym Inspektora Nadzoru. Przed rozpoczęciem
wykonywania wykopów naleŜy wykonać przekopy próbne w celu zlokalizowania istniejącego uzbrojenia.
Istniejące uzbrojenie naleŜy zabezpieczyć i podwiesić na szerokości wykopu.
Wykopy naleŜy wykonać jako otwarte obudowane. JeŜeli materiały obudowy nie są fabrycznie
zabezpieczone przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych, to powinny one być zabezpieczone
przez Wykonawcę poprzez zastosowanie odpowiednich środków antykorozyjnych lub impregnacyjnych
właściwych dla danego materiału.
Metoda wykonywania wykopów ręcznie z zastosowaniem urządzeń do mechanicznego wydobycia urobku.
Wydobyty grunt z wykopu powinien być wywieziony przez Wykonawcę w miejsce wskazane przez
Inspektora Nadzoru.
Wykopy pod przewody powinny być rozpoczynane od najniŜej połoŜonego punktu rurociągu przesuwając
się stopniowo do góry. Wykonanie obrysu wykopu naleŜy dokonać przez ułoŜenie przy jego krawędziach
bali lub dyli deskowania w ten sposób, aby jednocześnie były ustalone odcinki robocze. Elementy te naleŜy
przytwierdzić kołkami lub klamrami.
Minimalna szerokość wykopu w świetle obudowy powinna być dostosowana do średnicy przewodu i
Wynosić 0,8 m plus średnica zewnętrzna przewodu. Deskowanie ścian wykopu naleŜy prowadzić w miarę
jego głębienia. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyŜujące się
lub biegnące
równolegle z wykopem powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem a w razie potrzeby podwieszone w
sposób zapewniający ich eksploatację. Wykop powinien być zabezpieczony barierą o wysokości 1,0 m.
czym powinno być ono na poziomie wyŜszym od rzędnej projektowanej o 0,20 m.
Zdjęcie pozostawionej warstwy (0,20 m) gruntu naleŜy wykonać bezpośrednio przed wykonaniem podsypki i
ułoŜeniem przewodów. Usunięcie tej warstwy Wykonawca wykona ręcznie lub w sposób uzgodniony z
Inspektora Nadzoru.
Ŝwiru z piaskiem o grubości 10 cm, zgodnie z dokumentacją projektową.
5.4.1. Warunki ogólne
Najmniejsze spadki przewodów powinny zapewnić moŜliwość spuszczenia wody z rurociągów nie mniej
jednak niŜ 0,1%.
Głębokość ułoŜenia przewodów przy nie stosowaniu izolacji cieplnej i środków zabezpieczających podłoŜe i
przewód przed przemarzaniem powinna być taka, aby jego przykrycie (hn) mierzone od wierzchu przewodu
do powierzchni projektowanego terenu było większe niŜ głębokość przemarzania gruntów hz, wg
PN-81/B-03020 o 0,4 m dla rur o średnicy poniŜej 1000 mm.
I tak przykrycie to powinno odpowiednio wynosić:
• w strefie o hz = 1,0 m, hn = 1,4 m
Dławice zasuw powinny być zabezpieczone izolacją cieplną w przypadku, gdy wierzch dławicy znajduje się
powyŜej dolnej granicy przemarzania w danej strefie.
Odległość osi przewodu w planie od urządzeń podziemnych i naziemnych oraz od ściany budowli powinna
być zgodna z dokumentacją.
5.4.2. Wytyczne wykonania przewodów
163
Przewód powinien być tak ułoŜony na podłoŜu naturalnym, aby opierał się na nim wzdłuŜ całej długości co
najmniej na 1/4 swego obwodu, symetrycznie do swojej osi. Poszczególne odcinki rur powinny być
unieruchomione przez obsypanie piaskiem pośrodku długości rury i mocno podbite tak, aby rura nie
zmieniła połoŜenia do czasu wykonania uszczelnienia złączy.
Połączenie rur naleŜy wykonywać w sposób następujący:
• rury z tworzyw sztucznych poprzez zgrzewanie doczołowe,
• kształtki Ŝeliwne poprzez kielichy lub nasuwki uszczelnione uszczelkami gumowymi
dostarczonymi w komplecie przez producenta rur.
• kształtki Ŝeliwne kołnierzowe przez skręcenie kołnierzy śrubami z podkładką i nakrętką w
wykonaniu odpornym na korozję (ze stali ocynkowanej lub nierdzewnej) po uprzednim załoŜeniu
uszczelki gumowej pomiędzy łączonymi kołnierzami.
Do wykonywania zmian kierunków przewodu naleŜy stosować łuki, kolana i trójniki w przypadkach, gdy kąt
nachylenia w stopniach przekracza następujące wielkości:
• dla przewodów z tworzyw sztucznych, gdy kąt odchylenia przekracza wielkość dopuszczalnej strzałki
ugięcia przewodu podaną w warunkach technicznych wytwórni,
• dla pozostałych przewodów, gdy wielkość zmiany kierunku w pionie lub poziomie na połączeniu rur
o
(złączu kielichowym) przekracza 2 kąta odchylenia.
o
Wykonawca jest zobowiązany do układania rur z tworzyw sztucznych w temperaturze od +5 do +30 C.
5.4.3. Wytyczne wykonania bloków oporowych
Zabezpieczenie przewodu przed przemieszczaniem się w planie i pionie na skutek parcia wody powinno
być zgodne z dokumentacją, przy czym bloki oporowe lub inne umocnienia naleŜy umieszczać:
• przy końcówkach, odgałęzieniach, pod zasuwami, hydrantami, a takŜe na zmianach kierunku:
• dla przewodów z tworzyw sztucznych przy zastosowaniu kształtek,
Blok oporowy powinien być tak ustawiony, aby swą tylną ścianą opierał się o grunt nienaruszony.
W przypadku braku moŜliwości spełnienia tego warunku, naleŜy przestrzeń między tylną ścianą bloku a
gruntem rodzimym zalać betonem klasy B15.
Odległość między blokiem oporowym i ścianką przewodu wodociągowego powinna być nie mniejsza niŜ
0,10 m. Przestrzeń między przewodem a blokiem naleŜy zalać betonem klasy B15 izolując go od przewodu
dwoma warstwami papy. Wykop do rzędnej wierzchu bloku moŜna wykonywać dowolną metodą, natomiast
poniŜej - do rzędnej spodu bloku - wykop naleŜy pogłębić ręcznie tuŜ przed jego posadowieniem. Wykop w
miejscu wbudowania bloku naleŜy zasypywać (do rzędnej bloku) od strony przewodu wodociągowego.
5.4.4. Armatura odcinająca
Armaturę odcinającą (zasuwy) naleŜy instalować:
• na węzłach wodociągowych (przy odgałęzieniach),
• w innych miejscach wskazanych w Dokumentacji Projektowej.
5.4.5. Zasypanie wykopów i ich zagęszczenie
UŜyty materiał i sposób zasypania nie powinny spowodować uszkodzenia ułoŜonego przewodu i obiektów
na przewodzie oraz izolacji antykorozyjnej, przeciwwilgociowej i cieplnej. Grubość warstwy ochronnej
zasypu strefy niebezpiecznej powinna wynosić dla przewodów z rur PE - 0,3 m.
Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni,
mineralny, sypki, drobno- i średnioziarnisty wg PN-B-02480.
Materiał zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być zagęszczony ubijakiem ręcznym po obu
stronach przewodu.
Zasypka, obsypka, podsypka
Do zasypywania moŜna przystąpić po zakończeniu układania przewodów oraz studzienek,
sprawdzeniu prawidłowości spadków kanalizacji, wykonaniu inwentaryzacji geodezyjnej, pamiętając o
pozostawieniu odkrytych miejsc łączenia rur do czasu przeprowadzenia badania szczelności odcinka
kanalizacji grawitacyjnej z wynikiem pozytywnym.
• Wykonanie warstwy ochronnej (obsypki i zasypki wstępnej) rur kanałowych do wysokości 30 cm nad
wierzch rury materiałem dowiezionym o parametrach jak dla podłoŜa, z wyłączeniem miejsc na
złączach,
• Po próbie szczelności - wykonanie warstwy ochronnej w miejscach łączenia rur,
• Wykonanie zasypki głównej do powierzchni terenu. Zasypkę wykonać gruntem rodzimym, warstwami
164
pachwin.
Obsypka
uniknąć osiadania gruntów pod drogami zasypkę naleŜy zagęścić do Is=0,95, poza tymi terenami Is= 0,90
Zasypka wstępna
Zasypka główna
pomocą płytowych zagęszczarek wstrząsowych (maksymalny cięŜar roboczy 5,00 kN). Średnie i
cięŜkie urządzenia do zagęszczania gruntu wolno dopiero stosować przy przykryciu rurociągu pow. 1,0m.
• na terenach nieutwardzonych nie mniej niŜ Is 0,95
•
na terenie odbudowanej nawierzchni nie mniej niŜ Is= 0,97 (wskazane jest zagęszczenie do
Zagęszczenie na całej szerokości wykopu warstwami o grubości: 0,15 m — przy zagęszczaniu ręcznym,
UWAGI:
• Zasypka powinna być dokładnie połączona z gruntem rodzimym, a jednocześnie podczas
zagęszczania mechanicznego nie wolno naruszyć struktury gruntu sąsiadującego - dlatego przed
zagęszczaniem kolejnej warstwy naleŜy rozebrać umocnienie wykopu (na wysokości tej warstwy).
• Wskaźnik zagęszczenia powinien być systematycznie sprawdzany przez uprawnionego Inspektora.
• Zagęszczenie gruntu nad rurociągiem przy uŜyciu urządzeń kafarowych lub łyŜki koparki
• piasek na podsypkę i warstwę ochronna rur - wg PN-B-11113
•
grunt wydobyty z wykopów i składowany na odkład tymczasowy do zasypywania przewodów i
studzienek wg PN-86-B-02480 i PN-81/B-03020, (do zasypywania wykopu powyŜej warstwy
ochronnej naleŜy stosować grunty sypkie, średnio lub gruboziarniste, dobrze zagęszczające się,
bez korzeni, grud i kamieni, mineralne. Grunt nie powinien zawierać takich materiałów jak: grunty
6.1.1. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania mające na celu:
• zakwalifikowania gruntów do odpowiedniej kategorii,
• określenie rodzaju gruntu i jego uwarstwienia,
• określenie stanu terenu,
• ustalenie sposobu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
• ustalenie metod wykonywania wykopów,
• ustalenie metod prowadzenia robót i ich kontroli w czasie trwania budowy.
165
Wykonawca jest zobowiązany do stałej i systematycznej kontroli prowadzonych robót w zakresie i
z
częstotliwością zaakceptowaną przez Inspektora Nadzoru.
• sprawdzenie rzędnych załoŜonych ław celowniczych w nawiązaniu do podanych na
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
placu budowy stałych
punktów niwelacyjnych z dokładnością odczytu do 1 mm,
sprawdzenie metod wykonywania wykopów,
zbadanie materiałów i elementów obudowy pod kątem ich zgodności z cechami podanymi w
dokumentacji technicznej i warunkami technicznymi podanymi przez wytwórcę,
badanie zachowania warunków bezpieczeństwa pracy,
badanie zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
sprawdzenie zabezpieczenia istniejącego uzbrojenia w wykopie
badanie prawidłowości podłoŜa naturalnego, w tym głównie jego nienaruszalności, wilgotności i
zgodności z określonym w dokumentacji,
badanie i pomiary szerokości, grubości i zagęszczenia wykonanego podłoŜa wzmocnionego z
kruszywa,
badanie w zakresie zgodności z dokumentacją techniczną i warunkami określonymi w
odpowiednich normach przedmiotowych lub warunkami technicznymi wytwórni materiałów,
ewentualnie innymi umownymi warunkami,
badanie głębokości ułoŜenia przewodu, jego odległości od budowli sąsiadujących i ich
zabezpieczenia,
badanie ułoŜenia przewodu na podłoŜu,
badanie odchylenia osi przewodu i jego spadku,
badanie zastosowanych złączy i ich uszczelnienie,
badanie zmiany kierunków przewodu i ich zabezpieczenia przed przemieszczaniem,
badanie zabezpieczenia przed korozją,
sprawdzenie montaŜu armatury, sprawdzenie rzędnych posadowienia skrzynek zasuw i
hydrantów,
badanie szczelności całego przewodu,
badanie warstwy ochronnej zasypu przewodu,
badanie zasypu przewodu do powierzchni terenu poprzez badanie wskaźników zagęszczenia
poszczególnych jego warstw.
6.1.3. Dopuszczalne tolerancje i wymagania:
• odchylenie odległości krawędzi wykopu w dnie od ustalonej w planie osi wykopu nie powinno
wynosić
•
więcej niŜ ± 5 cm,
• odchylenie wymiarów w planie nie powinno być większe niŜ 0,1 m,
• odchylenie grubości warstwy zabezpieczającej naturalne podłoŜe nie powinno przekroczyć
±3 cm,
• dopuszczalne odchylenia w planie krawędzi wykonanego podłoŜa wzmocnionego od
ustalonego na ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinny przekraczać dla
przewodów z tworzyw sztucznych 10 cm,
• róŜnice rzędnych wykonanego podłoŜa nie powinny przekroczyć w Ŝadnym jego punkcie dla
przewodów z tworzyw sztucznych ± 5 cm,
• dopuszczalne odchylenia osi przewodu od ustalonego na ławach celowniczych nie powinny
przekroczyć dla przewodów z tworzyw sztucznych 10 cm, dla pozostałych przewodów 2 cm,
• dopuszczalne odchylenia spadku przewodu nie powinny w Ŝadnym jego punkcie przekroczyć:
dla przewodów z tworzyw sztucznych ± 5 cm i nie mogą spowodować na odcinku przewodu
przeciwnego spadku ani zmniejszenia jego do zera,
• stopień zagęszczenia zasypki wykopów określony w trzech miejscach na długości 100 m nie
powinien wynosić mniej niŜ 0,97.
7. OBMIAR ROBÓT
166
Jednostką obmiarową jest m (metr) wykonanego i odebranego przewodu.
8. ODBIÓR ROBÓT
Nadzoru jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają wszystkie technologiczne czynności
związane z przebudową linii wodociągowych, a mianowicie:
• roboty przygotowawcze,
• roboty ziemne z obudową ścian wykopów,
• przygotowanie podłoŜa,
• roboty montaŜowe wykonania rurociągów,
• próby szczelności przewodów, zasypanie i zagęszczenie wykopu.
Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie korekt i poprawek
Długość odcinka robót ziemnych poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50 m i powinna wynosić
około 300 m dla przewodów z tworzywa sztucznego PE bez względu na sposób prowadzenia wykopów.
Dopuszcza się zwiększenie lub zmniejszenie długości przeznaczonego do odbioru odcinka przewodu z tym,
Ŝe powinna być ona uzaleŜniona od warunków lokalnych oraz umiejscowienia uzbrojenia lub uzasadniona
względami techniczno-ekonomicznymi. InŜynier Kontraktu dokonuje odbioru robót zanikających.
Odbiorowi końcowemu podlega:
• sprawdzenie kompletności dokumentacji do odbioru technicznego końcowego (polegające na
•
sprawdzeniu protokółów badań przeprowadzonych przy odbiorach technicznych częściowych),
• badanie szczelności całego przewodu (przeprowadzone przy całkowicie ukończonym i zasypanym
przewodzie, otwartych zasuwach - zgodnie z punktem 8.2.4.3 normy PN-B-10725),
• badanie jakości wody (przeprowadzone stosownie do odpowiednich norm obowiązujących w zakresie
badań fizykochemicznych i bakteriologicznych wody).
Wyniki przeprowadzonych badań podczas odbioru powinny być ujęte w formie protokółu, szczegółowo
omówione, wpisane do dziennika budowy i podpisane przez nadzór techniczny oraz członków komisji
przeprowadzającej badania. Wyniki badań przeprowadzonych podczas odbioru końcowego naleŜy uznać za
dokładne, jeŜeli wszystkie wymagania (badanie dokumentacji i szczelności całego przewodu) zostały
spełnione. JeŜeli któreś z wymagań przy odbiorze technicznym końcowym nie zostało spełnione, naleŜy
ocenić jego wpływ na stopień sprawności działania przewodu i w zaleŜności od tego określić konieczne
dalsze postępowanie.
9. PODSTWA PŁATNOŚCI
Cena 1 m wykonanej i odebranej linii wodociągowej obejmuje:
• wykonanie robót przygotowawczych, w tym prac rozbiórkowych,
• wykonanie wykopu w gruncie I - II kat. wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego
odwodnieniem,
• przygotowanie podłoŜa i fundamentu,
• ułoŜenie przewodów wraz z montaŜem armatury i innego wyposaŜenia,
• przeprowadzenie próby szczelności,
• przeprowadzenie badań bakteriologicznych,
• zasypanie wykopu wraz z jego zagęszczeniem,
• doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego,
• pomiary i badania.
167
10.1. Normy
1.
PN-81/B-03020
2.
PN-B-10736: 1999
3.
4.
5.
PN-EN 206-1:2003
PN-EN12620:2004
PN-EN 13043:
2004
7.
PN-B-10725: 1997
9.
PN-EN 1514-1:
2001
PN-EN 12570:
2002
PN-EN 1171: 2003
10.
11.
12.
13.
PN-88/M-74081
PN-EN 1074-6:
2005
14.
PN-EN 12201
15.
ZAT/97-01-001
Grunty budowlane. Posadowienia bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie
Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów wodociągowych i
kanalizacyjnych. Warunki techniczne wykonania
Beton zwykły
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni
drogowych.
świr i mieszanka
Wodociągi. Przewody zewnętrzne. Wymagania i badania przy
odbiorze
Połączenia kołnierzowe. Uszczelki. Wymagania ogólne
Armatura przemysłowa. Ogólne wymagania i badania
Armatura przemysłowa. Zasuwy klinowe kołnierzowe Ŝeliwne.
Wymagania i badania
Skrzynki uliczne stosowane w instalacjach wodnych i gazowych
Armatura przemysłowa. Hydranty nadziemne na ciśnienie
nominalne
1,0 MPa
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania
wody. Polietylen (PE)
Rury i kształtki z polietylenu PE i elementy łączące w rurociągach
ciśnieniowych do wody.
1. Wymagania techniczne COBRI INSTAL Zeszyt 3. Warunki techniczne wykonania i odbioru
sieci wodociągowych – 2001 r.
2. Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru rurociągów z tworzyw sztucznych
3. Warunki techniczne wykonania i odbioru robót budowlano-montaŜowych – tom I rozdz. IV,
Arkady 1989 r. – Roboty ziemne
168
ST-SIS-03
PRZYŁĄCZY GAZU LPG i MONTAśU ZBIORNIKA LPG 2700L I 4850L
Kod CPV 45231000-5
169
1. WSTĘP
Przedmiotem niniejszej Specyfikacji Technicznej (ST) są wymagania dotyczące wykonania
i odbioru robót w zakresie wykonania przyłącza gazu lpg i posadowienia zbiornika podziemnego
4850l oraz przesunięcia zbiornika nadziemnego 2700l (przynaleŜnego budynkowi Przedszkola nr 2)
dla projektowanego budynku tj. śłobka 3-oddziałowego wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną i
komunikacyjną przy Przedszkolu Samorządowym nr 2 na ul. Osiedle Huty 1 w 58-580 Szklarskiej Porębie .
Niniejsza specyfikacja techniczna dotyczy budowy przyłącza gazu lpg wraz z posadowieniem zbiornika
podziemnego 4850l i przesunięciem zbiornika nadziemnego 2700l poza obrębu budowy śłobka. Ogólne
zestawienie zakresu rzeczowego robót obejmuje wykonanie przyłącza gazu z rur ciśnieniowych do gazu lpg:
•
•
•
przesunięcie zbiornika nadziemnego 2750l poza obrębu budowy śłobka i wykonanie przyłącza gazu
gA32 PE-HD do budynku Przedszkola ;
montaŜ zbiornika podziemnego 4850l wraz z przyłączem gazu do budynku śłobka ;
montaŜ armatury na zbiornikach LPG i w szafkach gazowych LPG na obu budynkach Przedszkola i
budynku śłobka;
Zakres robót przy wykonywaniu przyłącza gazu obejmuje:
• roboty ziemne
• oznakowanie robót,
• wykonanie wykopu w gruncie kat. I-II wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego
odwodnieniem,
• przygotowanie podłoŜa i fundamentu pod przewody i obiekty na sieci,
• ułoŜenie przewodów gazowych i armatury
• zasypanie i zagęszczenie wykopu z demontaŜem umocnień ścian wykopu,
• przeprowadzenie pomiarów i badań wymaganych w specyfikacji technicznej,
•
•
•
Przyłącze gazu - rurociąg wraz z urządzeniami przeznaczony do dostarczenia gazu
Szafka gazowa z armaturą - układ przewodów i armatury umieszczony w szafce metalowej na budynku
Zbiornik gazowy – zbiornik walczakowy słuŜący do magazynowania gazu lpg .
2. MATERIAŁY
Wszystkie materiały zastosowane do budowy przyłącza gazowego powinny odpowiadać normom
krajowym zastąpionym, jeśli to moŜliwe, przez normy europejskie lub technicznym aprobatom europejskim.
W przypadku braku norm krajowych lub technicznych aprobat europejskich elementy i materiały powinny
odpowiadać wymaganiom odpowiednich specyfikacji.
2.2. Rury przewodowe
Rodzaj rur, ich średnice zostały określone w projekcie
budowlano-wykonawczym.
Do wykonania przyłącza gazu stosuje się następujące materiały:
170
•
•
•
rury ciśnieniowe z polietylenu (PE) do gazu PN 1,6 MPa
skrzynka gazowa na budynku śłobka ,
armatura gazowa na zbiorniku i w skrzynce gazowej (budynek śłobka):
•
•
•
•
•
reduktor I-go stopnia : q=24 kg/h , pE=2-16 bar , pA=0.5-2.0 bar – 3/8”.
izolator ładunków ¾” ;
elektro zawór odcinający 1 i ¼” połączony z aktywnym systemem bezpieczeństwa gazu w
pomieszczeniu kotłowni gazowej ;
reduktor II-go stopnia q= 10 kg/h , pE= 0.7-4.0 bar - 1/2” , pA= 25-70 mbar (regulacja
ciśnienia)- 3/4”;
przyłącze gazu , łączna projektowana długość : 19mb,
Podsypka pod rurociągi moŜe być wykonana z piasku lub Ŝwiru. UŜyty materiał na podsypkę powinien
odpowiadać wymaganiom norm: PN-86/B-06712, PN-B-11111.
2.4. Armatura odcinająca
Jako armaturę odcinającą (przepływ gazu) naleŜy stosować:
•
zawory Ŝeliwne kołnierzowe do gazu PN 1,6 MPa.
2.5. Elementy montaŜowe
Jako elementy montaŜowe naleŜy stosować:
• połączenia mufowe dla rur PVC/PE oraz łączniki rurowe systemu producenta rur.
2.6.1 Rury przewodowe
Rury naleŜy przechowywać w połoŜeniu poziomym na płaskim, równym podłoŜu, w sposób gwarantujący
zabezpieczenie ich przed uszkodzeniem i opadami atmosferycznymi oraz spełnienie warunków bhp.
Ponadto rury z tworzyw sztucznych (PE) naleŜy składować w taki sposób, aby stykały się one z podłoŜem
na całej swej długości. MoŜna je składować na gęsto ułoŜonych podkładach. Wysokość sterty rur PE nie
powinna przekraczać 1,5 m. Składowane rury nie powinny być naraŜone na bezpośrednie działanie
o
promieniowania słonecznego. Temperatura w miejscu przechowywania nie powinna przekraczać 30 C,
2.6.2. Armatura przemysłowa (zawory , reduktory , połączenia)
Armatura zgodnie z normą powinna być przechowywana w pomieszczeniach
zabezpieczonych przed wpływami atmosferycznymi i czynnikami powodującymi korozję.
2.6.3. Kruszywo
Składowisko kruszywa powinno być zlokalizowane jak najbliŜej wykonywanego odcinka gazociągu. PodłoŜe
składowiska powinno być równe, utwardzone, z odpowiednim odwodnieniem, zabezpieczające kruszywo
przed zanieczyszczeniem w czasie jego składowania i poboru.
3. SPRZĘT
3.1. Sprzęt do robót ziemnych przygotowawczych i wykończeniowych
W zaleŜności od potrzeb, Wykonawca zapewni następujący sprzęt do wykonania robót ziemnych i
wykończeniowych:
•
•
•
•
•
piłę motorową łańcuchową 4,2 KM,
Ŝuraw budowlany samochodowy o nośności do 5 ton,
koparkę podsiębierną do 0,40 m3,
spycharkę kołową lub gąsienicową do 100 KM,
sprzęt do zagęszczania gruntu, a mianowicie: zagęszczarkę wibracyjną, ubijak spalinowy,
walec wibracyjny,
3.2. Sprzęt do robót montaŜowych
W zaleŜności od potrzeb i przyjętej technologii robót, Wykonawca zapewni następujący sprzęt montaŜowy:
•
•
•
samochód dostawczy do 0,9 t,
samochód skrzyniowy do 5 t,
samochód samowyładowczy od 5 do 10 t,
171
•
•
•
•
•
•
•
samochód beczkowóz 4 t,
przyczepę dłuŜycową do 10 t,
Ŝurawie samochodowe od 5 do 6 t,
wciągarkę ręczną od 3 do 5 t,
zgrzewarkę do rur PE,
zespół prądotwórczy trójfazowy przewoźny 20 KVA,
pojemnik do betonu do 0,75 dm3.
Sprzęt montaŜowy i środki transportu muszą być w pełni sprawne i dostosowane do technologii i warunków
wykonywanych robót oraz wymogów wynikających z racjonalnego ich wykorzystania na budowie.
4. TRANSPORT
4.1. Transport rur przewodowych i ochronnych
Rury moŜna przewozić dowolnymi środkami transportu wyłącznie w połoŜeniu poziomym. Rury powinny być
ładowane obok siebie na całej powierzchni i zabezpieczone przed przesuwaniem się przez podklinowanie
lub inny sposób. Rury w czasie transportu nie powinny stykać się z ostrymi przedmiotami, mogącymi
spowodować uszkodzenia mechaniczne.
W przypadku przewoŜenia rur transportem kolejowym, naleŜy przestrzegać przepisy o ładowaniu i
wyładowywaniu wagonów towarowych w komunikacji wewnętrznej (załącznik nr 10 DKP) oraz ładować do
granic wykorzystania wagonu.
Podczas prac przeładunkowych rur nie naleŜy rzucać, a szczególną ostroŜność naleŜy zachować przy
o
przeładunku rur z tworzyw sztucznych w temperaturze blisko 0 C i niŜszej.
Przy wielowarstwowym układaniu rur górna warstwa nie moŜe przewyŜszać ścian środka transportu o
więcej niŜ 1/3 średnicy zewnętrznej wyrobu. Pierwszą warstwę rur naleŜy układać na podkładach
drewnianych, podobnie poszczególne warstwy naleŜy przedzielać elementami drewnianymi o grubości większej
niŜ wystające części rur.
4.2. Transport armatury przemysłowej
Transport armatury powinien odbywać się krytymi środkami transportu, zgodnie z obowiązującymi
przepisami transportowymi. Armatura transportowana luzem powinna być zabezpieczona przed
przemieszczaniem i uszkodzeniami mechanicznymi.
Armatura drobna (DN25) powinna być pakowana w skrzynie lub pojemniki.
4.3. Transport skrzynek ulicznych
Skrzynki mogą być transportowane dowolnymi środkami komunikacyjnymi. Wykonawca zabezpieczy w
czasie transportu elementy przed przemieszczeniem i uszkodzeniem. Skrzynki naleŜy łączyć w jednostki
ładunkowe i układać je na paletach. Rozmieszczenie jednostek powinno umoŜliwiać uŜycie sprzętu
mechanicznego do rozładunku.
4.4. Transport kruszywa
Kruszywa uŜyte na podsypkę mogą być transportowane dowolnymi środkami. Wykonawca zapewni środki
transportowe w ilości gwarantującej ciągłość dostaw materiałów, w miarę postępu robót.
5. WYKONANIE ROBÓT
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca sporządzi plan BIOZ oraz dokona wytyczenia robót i trwale
niedostatecznej ilości reperów stałych Wykonawca wbuduje repery tymczasowe (z rzędnymi sprawdzanymi
przez słuŜby geodezyjne), a szkice sytuacyjne reperów i ich rzędne przekaŜe InŜynierowi Kontraktu.
urządzeń.
W celu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą pompowaną z wykopów lub z opadów
atmosferycznych powinny być zachowane przez Wykonawcę co najmniej następujące warunki:
• górne krawędzie bali przyściennych powinny wystawać co najmniej 15 cm ponad szczelnie
przylegający teren;
172
•
•
powierzchnia terenu powinna być wyprofilowana ze spadkiem umoŜliwiającym łatwy odpływ
wody poza teren przylegający do wykopu;
w razie konieczności wykonany zostanie ciąg odprowadzający wodę na bezpieczną odległość.
5.2. Roboty ziemne
W przypadku usytuowania wykopu w jezdni Wykonawca dokona rozbiórki nawierzchni i podbudowy, a
materiał z rozbiórki odwiezie i złoŜy w miejscu podanym Inspektora Nadzoru. Przed rozpoczęciem
wykonywania wykopów naleŜy wykonać przekopy próbne w celu zlokalizowania istniejącego uzbrojenia.
Istniejące uzbrojenie naleŜy zabezpieczyć i podwiesić na szerokości wykopu.
Wykopy naleŜy wykonać jako otwarte obudowane. JeŜeli materiały obudowy nie są fabrycznie
zabezpieczone przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych, to powinny one być zabezpieczone
przez Wykonawcę poprzez zastosowanie odpowiednich środków antykorozyjnych lub impregnacyjnych
właściwych dla danego materiału.
Metoda wykonywania wykopów ręcznie z zastosowaniem urządzeń do mechanicznego wydobycia urobku.
Wydobyty grunt z wykopu powinien być wywieziony przez Wykonawcę w miejsce wskazane przez
Inspektora Nadzoru.
Wykopy pod przewody powinny być rozpoczynane od najniŜej połoŜonego punktu rurociągu przesuwając
się stopniowo do góry. Wykonanie obrysu wykopu naleŜy dokonać przez ułoŜenie przy jego krawędziach
bali lub dyli deskowania w ten sposób, aby jednocześnie były ustalone odcinki robocze. Elementy te naleŜy
przytwierdzić kołkami lub klamrami.
Minimalna szerokość wykopu w świetle obudowy powinna być dostosowana do średnicy przewodu i
Wynosić 0,8 m plus średnica zewnętrzna przewodu. Deskowanie ścian wykopu naleŜy prowadzić w miarę
jego głębienia. Wszystkie napotkane przewody podziemne na trasie wykonywanego wykopu, krzyŜujące się
lub biegnące
równolegle z wykopem powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem a w razie potrzeby podwieszone w
sposób zapewniający ich eksploatację. Wykop powinien być zabezpieczony barierą o wysokości 1,0 m.
czym powinno być ono na poziomie wyŜszym od rzędnej projektowanej o 0,20 m.
Zdjęcie pozostawionej warstwy (0,20 m) gruntu naleŜy wykonać bezpośrednio przed wykonaniem podsypki i
ułoŜeniem przewodów. Usunięcie tej warstwy Wykonawca wykona ręcznie lub w sposób uzgodniony z
Inspektora Nadzoru.
Ŝwiru z piaskiem o grubości 10 cm, zgodnie z dokumentacją projektową.
5.4.1. Warunki ogólne
Głębokość ułoŜenia przewodów przy nie stosowaniu izolacji cieplnej i środków zabezpieczających podłoŜe i
przewód przed przemarzaniem powinna być taka, aby jego przykrycie (hn) mierzone od wierzchu przewodu
do powierzchni projektowanego terenu było większe niŜ głębokość przemarzania gruntów hz, wg
PN-81/B-03020 o 0,4 m dla rur o średnicy poniŜej 1000 mm.
I tak przykrycie to powinno odpowiednio wynosić:
• w strefie o hz = 1,0 m, hn = 1,4 m
Odległość osi przewodu w planie od urządzeń podziemnych i naziemnych oraz od ściany budowli powinna
być zgodna z dokumentacją.
5.4.2. Wytyczne wykonania przewodów
Przewód powinien być tak ułoŜony na podłoŜu naturalnym, aby opierał się na nim wzdłuŜ całej długości co
najmniej na 1/4 swego obwodu, symetrycznie do swojej osi. Poszczególne odcinki rur powinny być
unieruchomione przez obsypanie piaskiem pośrodku długości rury i mocno podbite tak, aby rura nie
zmieniła połoŜenia do czasu wykonania uszczelnienia złączy.
Połączenie rur naleŜy wykonywać w sposób następujący:
• kształtki Ŝeliwne poprzez kielichy lub nasuwki uszczelnione uszczelkami gumowymi
dostarczonymi w komplecie przez producenta rur.
173
•
kształtki Ŝeliwne kołnierzowe przez skręcenie kołnierzy śrubami z podkładką i nakrętką w
wykonaniu odpornym na korozję (ze stali ocynkowanej lub nierdzewnej) po uprzednim załoŜeniu
uszczelki gumowej pomiędzy łączonymi kołnierzami.
o
Wykonawca jest zobowiązany do układania rur z tworzyw sztucznych w temperaturze od +5 do +30 C.
5.4.3. Armatura odcinająca
Armaturę odcinającą (zasuwy) naleŜy instalować:
• na zbiornikach lpg : nadziemnym i podziemnym ,
• w szafkach gazowych na budynkach wskazanych w dokumentacji projektowej.
5.4.4. Zasypanie wykopów i ich zagęszczenie
UŜyty materiał i sposób zasypania nie powinny spowodować uszkodzenia ułoŜonego przewodu i obiektów
na przewodzie oraz izolacji antykorozyjnej, przeciwwilgociowej i cieplnej. Grubość warstwy ochronnej
zasypu strefy niebezpiecznej powinna wynosić dla przewodów z rur PE - 0,3 m.
Materiałem zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być grunt nieskalisty, bez grud i kamieni,
mineralny, sypki, drobno- i średnioziarnisty wg PN-B-02480.
Materiał zasypu w obrębie strefy niebezpiecznej powinien być zagęszczony ubijakiem ręcznym po obu
stronach przewodu.
Zasypka, obsypka, podsypka
Do zasypywania moŜna przystąpić po zakończeniu układania przewodów ,
sprawdzeniu prawidłowości spadków kanalizacji, wykonaniu inwentaryzacji geodezyjnej
•
•
•
Wykonanie warstwy ochronnej (obsypki i zasypki wstępnej) rur gazowych do wysokości 30 cm
nad
wierzch rury materiałem dowiezionym o parametrach jak dla podłoŜa, z wyłączeniem miejsc
na
złączach,
Po próbie szczelności ,
Wykonanie zasypki głównej do powierzchni terenu. Zasypkę wykonać gruntem rodzimym,
warstwami
pachwin.
Obsypka
uniknąć osiadania gruntów pod drogami zasypkę naleŜy zagęścić do Is=0,95, poza tymi terenami Is= 0,90
Zasypka wstępna
Zasypka główna
pomocą płytowych zagęszczarek wstrząsowych (maksymalny cięŜar roboczy 5,00 kN). Średnie i
cięŜkie urządzenia do zagęszczania gruntu wolno dopiero stosować przy przykryciu rurociągu pow. 1,0m.
• na terenach nieutwardzonych nie mniej niŜ Is 0,95
• na terenie odbudowanej nawierzchni nie mniej niŜ Is= 0,97 (wskazane jest zagęszczenie do
Zagęszczenie na całej szerokości wykopu warstwami o grubości: 0,15 m — przy zagęszczaniu ręcznym,
174
UWAGI:
• Zasypka powinna być dokładnie połączona z gruntem rodzimym, a jednocześnie podczas
zagęszczania mechanicznego nie wolno naruszyć struktury gruntu sąsiadującego - dlatego przed
zagęszczaniem kolejnej warstwy naleŜy rozebrać umocnienie wykopu (na wysokości tej warstwy).
• WskaŜnik zagęszczenia powinien być systematycznie sprawdzany przez uprawnionego Inspektora.
• Zagęszczenie gruntu nad rurociągiem przy uŜyciu urządzeń kafarowych lub łyŜki koparki
• piasek na podsypkę i warstwę ochronna rur - wg PN-B-11113
• grunt wydobyty z wykopów i składowany na odkład tymczasowy do zasypywania przewodów i
studzienek wg PN-86-B-02480 i PN-81/B-03020, (do zasypywania wykopu powyŜej warstwy
ochronnej naleŜy stosować grunty sypkie, średnio lub gruboziarniste, dobrze zagęszczające się,
bez korzeni, grud i kamieni, mineralne. Grunt nie powinien zawierać takich materiałów jak: grunty
6.1.1. Badania przed przystąpieniem do robót
Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania mające na celu:
• zakwalifikowania gruntów do odpowiedniej kategorii,
• określenie rodzaju gruntu i jego uwarstwienia,
• określenie stanu terenu,
• ustalenie sposobu zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
• ustalenie metod wykonywania wykopów,
• ustalenie metod prowadzenia robót i ich kontroli w czasie trwania budowy.
częstotliwością zaakceptowaną przez Inspektora Nadzoru.
• sprawdzenie rzędnych załoŜonych ław celowniczych w nawiązaniu do podanych na
placu budowy stałych
• punktów niwelacyjnych z dokładnością odczytu do 1 mm,
• sprawdzenie metod wykonywania wykopów,
• zbadanie materiałów i elementów obudowy pod kątem ich zgodności z cechami
podanymi w dokumentacji technicznej i warunkami technicznymi podanymi przez
wytwórcę,
• badanie zachowania warunków bezpieczeństwa pracy,
• badanie zabezpieczenia wykopów przed zalaniem wodą,
• sprawdzenie zabezpieczenia istniejącego uzbrojenia w wykopie
• badanie prawidłowości podłoŜa naturalnego, w tym głównie jego nienaruszalności,
wilgotności i zgodności z określonym w dokumentacji,
• badanie i pomiary szerokości, grubości i zagęszczenia wykonanego podłoŜa
wzmocnionego z kruszywa,
• badanie w zakresie zgodności z dokumentacją techniczną i warunkami określonymi w
odpowiednich normach przedmiotowych lub warunkami technicznymi wytwórni
materiałów, ewentualnie innymi umownymi warunkami,
• badanie głębokości ułoŜenia przewodu, jego odległości od budowli sąsiadujących i ich
zabezpieczenia,
• badanie ułoŜenia przewodu na podłoŜu,
• badanie odchylenia osi przewodu i jego spadku,
175
•
•
•
•
•
•
•
badanie zastosowanych złączy i ich uszczelnienie,
badanie zmiany kierunków przewodu i ich zabezpieczenia przed przemieszczaniem,
badanie zabezpieczenia przed korozją,
sprawdzenie montaŜu armatury, sprawdzenie rzędnych posadowienia skrzynek zasuw
i hydrantów,
badanie szczelności całego przewodu,
badanie warstwy ochronnej zasypu przewodu,
badanie zasypu przewodu do powierzchni terenu poprzez badanie wskaźników
zagęszczenia poszczególnych jego warstw.
6.1.3. Dopuszczalne tolerancje i wymagania:
• odchylenie odległości krawędzi wykopu w dnie od ustalonej w planie osi wykopu nie
powinno wynosić
• więcej niŜ ± 5 cm,
• odchylenie wymiarów w planie nie powinno być większe niŜ 0,1 m,
• odchylenie grubości warstwy zabezpieczającej naturalne podłoŜe nie powinno
przekroczyć ±3 cm,
• dopuszczalne odchylenia w planie krawędzi wykonanego podłoŜa wzmocnionego od
ustalonego na ławach celowniczych kierunku osi przewodu nie powinny przekraczać
dla przewodów z tworzyw sztucznych 10 cm,
• róŜnice rzędnych wykonanego podłoŜa nie powinny przekroczyć w Ŝadnym jego
punkcie dla przewodów z tworzyw sztucznych ± 5 cm,
• dopuszczalne odchylenia osi przewodu od ustalonego na ławach celowniczych nie
powinny przekroczyć dla przewodów z tworzyw sztucznych 10 cm, dla pozostałych
przewodów 2 cm,
• dopuszczalne odchylenia spadku przewodu nie powinny w Ŝadnym jego punkcie
przekroczyć: dla przewodów z tworzyw sztucznych ± 5 cm i nie mogą spowodować na
odcinku przewodu przeciwnego spadku ani zmniejszenia jego do zera,
• stopień zagęszczenia zasypki wykopów określony w trzech miejscach na długości 100
m nie powinien wynosić mniej niŜ 0,97.
7. OBMIAR ROBÓT
Jednostką obmiarową jest m (metr) wykonanego i odebranego przewodu.
8. ODBIÓR ROBÓT
Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami
Inspektora
Nadzoru jeŜeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki
pozytywne.
Odbiorowi robót zanikających i ulegających zakryciu podlegają wszystkie technologiczne
czynności
związane z budową przyłącza gazu lpg a mianowicie:
• roboty przygotowawcze,
• roboty ziemne z obudową ścian wykopów,
• przygotowanie podłoŜa,
• roboty montaŜowe wykonania rurociągów,
• próby szczelności przewodów, zasypanie i zagęszczenie wykopu.
176
Odbiór robót zanikających powinien być dokonany w czasie umoŜliwiającym wykonanie korekt i
poprawek
Długość odcinka robót ziemnych poddana odbiorowi nie powinna być mniejsza od 50 m i powinna wynosić
około 300 m dla przewodów z tworzywa sztucznego PE bez względu na sposób prowadzenia wykopów.
Dopuszcza się zwiększenie lub zmniejszenie długości przeznaczonego do odbioru odcinka przewodu z tym,
Ŝe powinna być ona uzaleŜniona od warunków lokalnych oraz umiejscowienia uzbrojenia lub uzasadniona
względami techniczno-ekonomicznymi. InŜynier Kontraktu dokonuje odbioru robót zanikających.
Odbiorowi końcowemu podlega:
•
•
•
sprawdzenie kompletności dokumentacji do odbioru technicznego końcowego (polegające na
sprawdzeniu protokołów badań przeprowadzonych przy odbiorach technicznych częściowych),
badanie szczelności całego przewodu (przeprowadzone przy całkowicie ukończonym i zasypanym
przewodzie, otwartych zasuwach - zgodnie z punktem 8.2.4.3 normy PN-B-10725),
Wyniki przeprowadzonych badań podczas odbioru powinny być ujęte w formie protokołu, szczegółowo
omówione, wpisane do dziennika budowy i podpisane przez nadzór techniczny oraz członków komisji
przeprowadzającej badania. Wyniki badań przeprowadzonych podczas odbioru końcowego naleŜy uznać za
dokładne, jeŜeli wszystkie wymagania (badanie dokumentacji i szczelności całego przewodu) zostały
spełnione. JeŜeli któreś z wymagań przy odbiorze technicznym końcowym nie zostało spełnione, naleŜy
ocenić jego wpływ na stopień sprawności działania przewodu i w zaleŜności od tego określić konieczne
dalsze postępowanie.
Cena 1 m wykonanej i odebranej linii gazowej obejmuje:
• wykonanie robót przygotowawczych, w tym prac rozbiórkowych,
• wykonanie wykopu w gruncie I - II kat. wraz z umocnieniem ścian wykopu i jego
odwodnieniem,
• przygotowanie podłoŜa i fundamentu,
• ułoŜenie przewodów wraz z montaŜem armatury i innego wyposaŜenia,
• przeprowadzenie próby szczelności,
• zasypanie wykopu wraz z jego zagęszczeniem,
• doprowadzenie terenu do stanu pierwotnego,
• pomiary i badania.
10.1. Normy
1.
PN-81/B-03020
2.
PN-B-10736: 1999
3.
4.
5.
PN-EN 206-1:2003
PN-EN12620:2004
PN-EN 13043:
2004
7.
PN-EN 12201
9.
ZAT/97-01-001
Grunty budowlane. Posadowienia bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie
Roboty ziemne. Wykopy otwarte dla przewodów gazowych .
Warunki techniczne wykonania
Beton zwykły
Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni
drogowych.
świr i mieszanka
Systemy przewodów rurowych z tworzyw sztucznych do przesyłania
gazu. Polietylen (PE)
Rury i kształtki z polietylenu PE i elementy łączące w rurociągach
ciśnieniowych do gazu
177
1. Wytyczne wybranego dostawcy zbiornika LPG – dokumentacja techniczno-ruchowa w
zakresie montaŜu zbiornika gazowego w gruncie , wykonanie fundamentu , uziomu
otokowego zbiornika , montaŜu armatury przy redukcji I-go i II-go stopnia .
178
SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA
I ODBIORU ROBÓT BUDOWLANYCH
INSTALACJE ELEKTRYCZNE I TELETECHNICZNE
OBIEKT:
ADRES:
BUDYNEK śŁOBKA 3-oddziałowego.
58-580 SZKLARSKA PORĘBA
UL. OSIEDLE HUTY 1 DZIAŁKA NR 6/5 obr. 5
INWESTOR: URZĄD MIASTA SZKLARSKA PORĘBA
ADRES:
58-580 SZKLARSKA PORĘBA
UL. BUCZKA 2
CPV 4531000-3
CPV 45311000-0
CPV 45314000-1
CPV 45314200-3
CPV 45314300-4
CPV 45315300-1
OPRACOWAŁ:
-
Roboty w zakresie instalacji elektrycznych
Roboty w zakresie okablowania oraz instalacji elektrycznych.
Instalowanie urządzeń telekomunikacyjnych.
Instalowanie linii telefonicznych.
Instalowanie infrastruktury okablowania.
Instalacje zasilania elektrycznego.
Technik Ryszard śołądź
Nr upr. 1205/83
podpis
Lipiec 2013 r.
179
ZESTAWIENIE NORM
PN-IEC 60364 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych,
PN-92/E-05009.47 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona zapewniająca
bezpieczeństwo. Postanowienia ogólne. Środki
ochrony przed poraŜeniem prądem
elektrycznym.
PN-93/E-05009.51 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ wyposaŜenia elektrycznego. Postanowienia wspólne.
PN-92/E-05009.54 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Dobór i montaŜ
wyposaŜenia elektrycznego. Uziemienia i przewody ochronne.
PN-EN 62305-1:2008 i PN-EN 62305-3:2009. Instalacje połączeń wyrównawczych.
PN-IEC 60364-4-443 Instalacje elektryczne w obiektach budowlanych. Ochrona dla zapewnienia
bezpieczeństwa. Ochrona przed przepięciami. Ochrona przed przepięciami atmosferycznymi lub
łączeniowymi.
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z
późn. zm.)
Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 roku
w sprawie ochrony przeciwpoŜarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów
(Dz. U. Nr80, poz. 563)
PRZEDMIOT SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH
Przedmiotem są informacje oraz wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót
wewnętrznych instalacji elektrycznych i WLZ przy budowie Ŝłobka w Szklarskiej Porębie
przy ul. Osiedle Nowej Huty 1 dz. nr 6/5 obręb 5
1. ZAKRES STOSOWANIA SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH
Specyfikacja Techniczna ma zastosowanie jako dokument przetargowy i kontraktowy przy
robotach elektrycznych związanych z budową Ŝłobka w Szklarskiej Porębie przy ul.
Osiedle Nowej Huty 1.
2. ZAKRES ROBÓT OBJĘTYCH SPECYFIKACJAMI TECHNICZNYMI
Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji technicznej dotyczą wykonania robót
elektrycznych i teletechnicznych związanych z budową Ŝłobka 3-rzy oddziałowego w
Szklarskiej Porębie przy ul. Osiedle Nowej Huty 1 wraz z wewnętrznymi liniami
zasilającymi dla budynku projektowanego Ŝłobka i istniejącego przedszkola.
3. WYMAGANIA OGÓLNE
Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za ich zgodność z
Dokumentacją Projektową, Specyfikacją Techniczną i Poleceniami Inspektora Nadzoru.
180
Roboty tymczasowe i prace towarzyszące niezbędne do wykonania robót podstawowych
kalkulowane są w wycenie robót podstawowych.
Wszystkie nazwy własne urządzeń, materiałów, sprzętu, wyposaŜenia uŜyte w
przedmiarze robót, formularzu ofertowym i specyfikacjach technicznych naleŜy traktować
jako określenie standardów parametrów technicznych, funkcjonalnych i estetycznych
oczekiwanych przez Zamawiającego.
4. WYMAGANIA DOTYCZĄCE WŁAŚCIWOŚCI ROBÓT BUDOWLANYCH
Przy wykonywaniu instalacji elektrycznych i teletechnicznych naleŜy stosować wyroby,
które zostały dopuszczone do obrotu oraz powszechnego lub jednostkowego stosowania
w budownictwie.
Wyrobami które spełniają te warunki są:
− wyroby budowlane, dla których wydano certyfikat na znak bezpieczeństwa,
wykazujący, Ŝe zapewniono zgodność z kryteriami technicznymi określonymi na
podstawie Polskich Norm, aprobat technicznych oraz właściwych przepisów i
dokumentów technicznych w odniesieniu do wyrobów podlegających tej certyfikacji.
− wyroby oznaczone znakowaniem CE, dla których zgodnie z odrębnymi przepisami
dokonano oceny zgodności z norma europejską wprowadzona do Polskich Norm, z
europejska aprobata techniczna lub krajową specyfikacją techniczna państwa
członkowskiego Unii Europejskiej uznana przez Komisję Europejską za zgodną z
wymaganiami podstawowymi.
− wyroby budowlane znajdujące się w określonym przez Komisję Europejską wykazie
wyrobów mających niewielkie znaczenie dla zdrowia i bezpieczeństwa.
− Dopuszczone do jednostkowego stosowania są równieŜ według indywidualnej
dokumentacji technicznej sporządzonej przez projektanta lub z nim uzgodnionej,
dla których dostawca wydał oświadczenie zgodności wyrobu z tą dokumentacją
oraz przepisami i obowiązującymi normami.
Przed zabudowaniem materiałów na budowie Wykonawca przedstawi wszelkie wymagane
dokumenty dla udowodnienia powyŜszego.
Za materiały nie odpowiadające wymaganiom uznane zostaną wszystkie materiały, które:
nie spełniają wymogów technicznych określonych przez specyfikację, były
przechowywane niezgodnie z zaleceniami producenta w wyniku czego nastąpiła zmiana
własności materiału.
5. WYMAGANIA WYKONANIA ROBÓT ELEKTRYCZNYCH
5.1 Wykonanie.
Specyfikacja Techniczna została sporządzona zgodnie z obowiązującymi standardami,
normami obligatoryjnymi, warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót, a takŜe
przepisami budowy urządzeń elektrycznych.
5.2 Zakres robót budowlanych obejmuje:
- instalacje elektryczne wewnętrzne
- wewnętrzna linię zasilająca (WLZ) dla budynku Ŝłobka i przedszkola
- instalacje teletechniczne
- instalację odgromową
- instalacje połączeń wyrównawczych
181
5.2.1
Trasowanie
Trasowanie naleŜy wykonać uwzględniając konstrukcję budynku oraz zapewniając
bezkolizyjność z innymi instalacjami. Trasa instalacji powinna być przejrzysta, prosta i
dostępna dla prawidłowej konserwacji i remontów. Wskazane jest, aby przebiegała w
liniach prostych poziomych i pionowych.
Przy realizacji wewnętrznych linii zasilających naleŜy geodezyjnie wytyczyć trasę linii
kablowej zgodnie z projektem zagospodarowania terenu.
5.2.2
MontaŜ aparatów modułowych rozdzielnicy
MontaŜ aparatów modułowych w rozdzielnicy naleŜy wykonać zgodnie z instrukcją
montaŜu i DTR dostarczoną przez producenta.
Po zamocowaniu osprzętu w rozdzielnicy naleŜy:
− dokręcić wszystkie śruby i wkręty w połączeniach elektrycznych i
mechanicznych;
− załoŜyć zdjęte w czasie montaŜu osłony;
− wykonać połączenia ochronne pomiędzy poszczególnymi zestawami.
5.2.3
MontaŜ sprzętu i osprzętu
Sprzęt i osprzęt instalacyjny naleŜy mocować do podłoŜa w sposób trwały zapewniające
mocne i bezpieczne jego osadzenie.
Elementy rozdzielcze powinny być instalowane w obudowach chroniących przed
uszkodzeniami mechanicznymi w zamkniętych wnękach.
5.2.4
Łączenie przewodów
W instalacjach elektrycznych łączenie przewodów naleŜy wykonywać w sprzęcie i
osprzęcie instalacyjnym i w odbiornikach. Nie wolno stosować połączeń skręcanych.
Do danego zacisku naleŜy przyłączyć przewody o rodzaju wykonania, przekroju i w
liczbie, do jakich zacisk ten jest przystosowany.
W przypadku stosowania zacisków, do których przewody są przyłączane za pomocą
oczek, pomiędzy oczkami powinny znajdować się podkładki metalowe, zabezpieczone
przed korozją w sposób umoŜliwiający przepływ prądu.
Długość odizolowanej Ŝyły przewodu powinna zapewniać prawidłowe przyłączenie.
Zdejmowanie izolacji i oczyszczenie przewodu nie moŜe powodować uszkodzeń
mechanicznych.
Końce przewodów miedzianych z Ŝyłami wielodrutowymi (linek) powinny być
zabezpieczone zaprasowanymi tulejkami.
5.2.5
Przyłączanie urządzeń.
Podejścia instalacji elektrycznych do urządzeń naleŜy wykonać w miejscach
bezkolizyjnych, bezpiecznych oraz w sposób estetyczny.
Do urządzeń zamocowanych na ścianach i stropach lub konstrukcjach podejścia naleŜy
wykonywać przewodami ułoŜonymi na tych ścianach, stropach lub konstrukcjach
budowlanych.
Miejsca połączeń Ŝył przewodów z zaciskami odbiorników powinny być dokładnie
oczyszczone. Samo połączenie musi być wykonane w sposób pewny pod względem
elektrycznym i mechanicznym oraz zabezpieczone przed osłabieniem siły docisku i
korozją.
182
5.2.6
Połączenia wyrównawcze.
Do przewodu (szyny) połączeń wyrównawczych naleŜy przyłączyć części metalowe
konstrukcji i wyposaŜenia budynku, uziemione przewody oraz wszystkie wprowadzone
do budynku przewody uziemiające połączone z uziomami sztucznymi i naturalnymi.
Połączenia i przyłączenia przewodu naleŜy wykonać jako stałe; przerwanie lub
rozluźnienie tych połączeń nie powinno być moŜliwe bez uŜycia narzędzi, przewody
naleŜy mocno dokręcić i zabezpieczyć podkładką spręŜystą przed samoczynnym
rozluźnieniem.
Szyna miejscowych połączeń wyrównawczych powinna mieć wymiary poprzeczne nie
mniejsze niŜ największy przekrój przyłączonych do niej przewodów, być chroniona od
korozji i uszkodzeń mechanicznych. W celu połączenia przewodów miejscowa szyna
połączeń wyrównawczych powinna być wyposaŜona w odpowiednie zaciski śrubowe.
Szynę naleŜy umieścić w takim miejscu, aby połączenia moŜliwie były krótkie, a dostęp
do szyny nie był utrudniony.
5.2.7
Ochrona przepięciowa
Ogólne zasady ochrony instalacji elektrycznych przed przepięciami atmosferycznymi
przenoszonymi przez
rozdzielczą siec zasilającą oraz przed przepięciami
generowanymi przez urządzenia przyłączone do instalacji zostały zawarte w normie
PN-IEC 60364-4-443. Zgodnie z zaleceniami zawartymi w tej normie zastosowane
w instalacji elektrycznej ograniczniki przepięć powinny wytłumić przepięcia do wartość
poniŜej poziomu wytrzymałości udarowej urządzeń elektrycznych i elektronicznych
zasilanych z danej instalacji.
5.3
Wymagania przy zamianie materiałów
Marka materiałów określona w dokumentacji wykonawczej będzie wymagana w
wykazie cen. Jednak Wykonawca robót elektrycznych moŜe zaproponować materiały
innej marki, posiadające te same charakterystyki i parametry. Taka propozycja wymaga
zatwierdzenia przez Inwestora i Projektanta instalacji elektrycznych.
5.4
Wymagania szczegółowe dotyczące sprzętu i maszyn do robót budowlanych
Sprzęt i narzędzia wykorzystywane do wykonania robót muszą być w pełni sprawne, na
bieŜąco konserwowane i poddawane okresowym przeglądom – zgodnie z zaleceniami
producenta.
Ponadto muszą one spełniać wymogi BHP i bezpieczeństwa pracy. Zastosowany sprzęt
powinien posiadać dopuszczenia do uŜytkowania. Niedopuszczalne jest uŜywanie
sprzętu niespełniającego powyŜszych wymogów, jak równieŜ wykorzystywanie go
niezgodnie z przeznaczeniem.
5.5
Przyrządy do Badań i Pomiarów
Wszystkie przyrządy pomiarowe uŜyte do badań i pomiarów muszą posiadać aktualne
świadectwa wzorcowania. Dane identyfikujące przyrząd pomiarowy muszą być
zamieszczone w raporcie (protokóle) z badań i pomiarów.
5.6
Wymagania dotyczące środków transportu
Środki transportowe uŜywane na budowie do transportu materiałów muszą być sprawne
i posiadać waŜne badania techniczne.
183
Wszystkie środki transportowe powinny spełniać wymagania wynikające
z obowiązujących w Polsce przepisów o ruchu drogowym.
Ponadto powinny one zapewniać dostarczenie na budowę materiałów w warunkach
gwarantujących ich przewóz bez uszkodzeń, z zachowaniem warunków
bezpieczeństwa pracy.
6. WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE WYKONANIA ROBÓT ELEKTRYCZNYCH
Roboty elektryczne winny być realizowane zgodnie z przepisami i wymaganiami
określonymi m.in. przez zestaw norm i przepisów budowlanych.
Wykonawstwo instalacji powinno ściśle odpowiadać wymaganiom niniejszej
specyfikacji, a ponadto uwzględniać wymagania określone w odnośnych normach,
przepisach i warunkach wykonania i odbioru technicznego.
Całość robót powinna być prowadzona z uwzględnieniem:
− przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
− przepisów dotyczących ochrony przeciwpoŜarowej,
− przepisów dotyczących pracy przy urządzeniach elektrycznych.
6.1 Kompletność instalacji.
Kontrakt zawierany jest na wykonanie instalacji kompletnej, w pełni sprawnej
i spełniającej wszystkie wymagania techniczne, formalne i estetyczne. Oznacza to, Ŝe
Wykonawca powinien uwzględnić wszystkie nakłady na wykonanie instalacji w tym te,
które nie są wprost wymienione w załączonych zestawieniach materiałowych, takie jak
np. wsporniki i uchwyty montaŜowe, rurki instalacyjne i dławiki kablowe na
doprowadzeniach, oznaczenia przewodów itp.
6.2 Dostęp do urządzeń elektrycznych:
− pokrywy urządzeń instalacji elektrycznych, których otwarcie umoŜliwia dotknięcie
części elektrycznych pod napięciem naleŜy oznaczyć napisem ostrzegawczym,
− tabliczki muszą mieć napisy grawerowane i być trwale przymocowane do
podłoŜa, nie wolno stosować taśm samoprzylepnych,
− części, które pozostają pod napięciem pomimo otwarcia rozłącznika głównego
naleŜy osłonić w sposób wykluczający przypadkowe dotknięcie,
− ostateczne ustawienie urządzeń powinno być takie, aby zapewnić odpowiednie
odstępy dla ich naprawy i obsługi.
6.3 Oznaczenia identyfikacyjne.
Wszystkie części składowe instalacji elektrycznej i teletechnicznej wyposaŜyć
w oznaczenia identyfikacyjne zgodne z projektem wykonawczym.
6.4 Elementy mocujące:
− wszystkie elementy mocujące, rurki, wsporniki itp. powinny być systemowe; nie
dopuszcza się
elementów wykonywanych na budowie z przypadkowego
materiału,
− mocowania i otwory w elementach konstrukcji muszą być koordynowane
z Inspektorem Nadzoru robót budowlanych.
184
6.5 Próby i pomiary montaŜowe.
Zakres nadzoru prób i pomiarów: nadzór nad robotami elektrycznymi powinien być
wykonywany zgodnie ze szczegółami podanymi w niniejszej specyfikacji oraz
z ogólnymi Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót Budowlanych
KONTROLA, BADANIA I ODBIÓR WYROBÓW I ROBÓT BUDOWLANYCH
Kontrola jakości robót będzie przeprowadzana na bieŜąco przez Inspektora Nadzoru.
Przedmiotem kontroli będzie zgodność z wymogami norm, certyfikatów, wytycznymi
wykonania i odbioru robót oraz dokumentacji technicznej.
Elementy instalacji elektrycznych winny być poddane badaniom i próbom przed
przekazaniem do odbioru.
6.6 Próby wykonywane przez producentów.
Wszystkie urządzenia, osprzęt, kable i inne elementy dostarczone przez Wykonawcę w
ramach niniejszego kontraktu powinny być poddane próbom określonym w odnośnych
normach. Wykonanie prób musi być potwierdzone atestem wydanym na piśmie.
6.7 Próby wykonywane w czasie trwania budowy.
Próby i pomiary wykonywane na budowie powinny obejmować pomiar rezystancji
izolacji, ciągłości połączeń, skuteczności ochrony przeciwporaŜeniowej. Wykonawca
zobowiązany jest zapewnić wszystkie niezbędne przyrządy pomiarowe do wykonywania
prób. W miarę postępu robót Wykonawca zobowiązany jest do przeprowadzenia
wszystkich niezbędnych prób i pomiarów dla kolejnych fragmentów instalacji.
6.8 Oględziny po zakończeniu robót.
Po zakończeniu robót, ich kolejnych etapów oraz przed podaniem napięcia Wykonawca
zobowiązany jest dokonać oględzin instalacji w celu stwierdzenia kompletności
i zgodności instalacji z projektem, właściwego doboru i montaŜu urządzeń oraz braku
widocznych uszkodzeń, szczególnie takich, które mogłyby spowodować pogorszenie
bezpieczeństwa obsługi.
6.9 Próby montaŜowe po zakończeniu robót.
Po zakończeniu robót Wykonawca jest zobowiązany wykonać badania:
− ciągłości połączeń obwodów,
− rezystancji izolacji,
− ochrony przez zastosowanie przegród i obudów wykonanych podczas montaŜu,
− skuteczności działania środków ochrony przeciwporaŜeniowej,
Metody pomiarowe powinny być zgodne z obowiązującymi przepisami.
7. MATERIAŁY I WYROBY STOSOWANE PRZY REALIZACJI śŁOBKA.
1.
2.
3.
4.
WLZ dla Ŝłobka i przedszkola
Kabel z Ŝyłami Cu YKY-0,6/1kV, 5x16 mm2
Kabel z Ŝyłami Cu YKY-0,6/1kV, 5x16 mm2
Rura ochronna "AROT" 50 mm
Bednarka ocynkowana 30 x 4 mm
wewnętrzna instalacja elektryczna i teletechniczna
185
1.
Prefabrykat rozdzielnicy głównej ( wykonane zgodnie z projektem).
2.
Prefabrykat rozdzielnicy kotłowni ( wykonane zgodnie z projektem).
3.
Prefabrykat szafy dystrybucyjnej oraz TV ( wykonane zgodnie z projektem).
4.
Kaseta – przycisku z szybką „ WYŁ. GŁ. P.POś.”
5.
Kaseta – przycisku z szybką „ WYŁ. KOTŁOWNI.”
6.
Oprawa LED 600x600, 45W do sufitów podwieszanych IP20
7.
Oprawa kinkiet 2 x 24W naścienny IP40.
8. Oprawa TBS260 4xTL5-14W/840 HFP C6 PI raster OLC wysokopolerowany
paraboliczny
9.
Oprawy świetlówkowe przeciwwybuchowa z kloszem 2 x 36W
10.
Oprawa piktogram, awaryjna LED, 2h, IP-53
11.
Oprawa LED 25W do sufitów podwieszanych Fi 211 IP40
12. Oprawa do wbudowania w grunt IP 67 Amazon LED z źródła światła LED, BBC206
6xLED- HB/WH 24V.
13.
Domofon typu CD- 2502
14.
Łącznik n/t 1-bieg.250V/10A WNt-100C IP44
15.
Przycisk z sygnalizacją świetlną p/t
16.
Gniazdo 2x2P+Z 10/16A 250V stand. wyŜszy z blokadą
17.
Gniazdo telewizyjno-radiowe pojedyncze wt
18.
Gniazdo telefoniczne RJ-45 kat V
19.
Przewód kabelkowy miedziany, typu YDYp 3x1,5 mm2, 750 V
20.
Przewód kabelkowy miedziany, typu YDYp 3x2,5 mm2, 750 V
21.
Przewód kabelkowy miedziany, typu YDY 5x6 mm2, 750 V
22.
Przewody DY 10 mm2
23.
Przewód YTKSY 3x2x0,5 mm
24.
Przewód UTP PowerCat 5e PVC 4 x 2 x 0,5 mm
25.
Korytko kablowe stalowe podpodłogowe 50 x 30 mm z pokrywą
26.
Korytko kablowe stalowe podpodłogowe 2 x 35 x 30 mm z pokrywą
27.
Drut stalowy ocynkowany miękki ocynkowany fi -8,0 mm
28.
Bednarka ocynkowana 30 x 4 mm
29.
Złącza kontrolne
8. WYMAGANIA DOTYCZĄCE PRZEDMIARU I OBMIARU ROBÓT
Obmiar robót będzie kaŜdorazowo wykonany w obecności Inspektora Nadzoru
i powinien być przeprowadzony zgodnie z obowiązującymi zasadami zarówno na etapie
wykonywania, jak i po zakończeniu wykonywania elementu robót stanowiącego
odrębną całość obiektu.
Obmiar powinien być wykonany w jednostkach i zgodnie z zasadami przyjętymi
w kosztorysowaniu.
9. ODBIÓR ROBÓT BUDOWLANYCH
Po zakończeniu budowy Wykonawca dostarczy Inwestorowi:
− plany i schematy instalacji skorygowane na podstawie rysunków roboczych,
− pisemne uzgodnienia odstępstw od projektu z przedstawicielem Inwestora oraz
projektantem,
− protokóły odbiorów częściowych na roboty zanikające, inwentaryzacja
geodezyjna,
− gwarancje, atesty i inne dokumenty związane z zastosowanymi urządzeniami i
186
materiałami,
− protokoły prób i pomiarów po montaŜowych,
Wymagania wyŜej określone naleŜy traktować jako minimalne. Mogą one ulec zmianom
i rozszerzeniom w ramach ogólnych i szczegółowych warunków kontraktowych.
Przy odbiorze końcowym naleŜy sprawdzić zgodność wykonania z projektem
technicznym oraz z ewentualnymi zapisami dotyczącymi zmian i odstępstw od
dokumentacji technicznej.
Odbiór końcowy kończy się protokolarnym przejęciem instalacji do uŜytkowania lub
protokolarnym stwierdzeniem braku przygotowania instalacji do uŜytkowania.
Po usunięciu przyczyn takiego stwierdzenia naleŜy przeprowadzić ponowny odbiór.
10. DOKUMENTY ODNIESIENIA
Przepisy prawne.
− Ustawa z dnia 23 marca 2003 Prawo Budowlane (Dz.U.nr 80) z późniejszymi
zmianami.
− Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 września 2004r. w sprawie
szczegółowego zakresu i formy dokumentacji projektowej, specyfikacji
technicznych, wykonania i odbioru robót budowlanych (Dz.U.nr. 202 poz.2072)
− Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie
warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
(Dz.U.nr.75 poz. 690) z późniejszymi zmianami.
− Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w
sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Opracował:
Ryszard Żołądź
...................................
187

SPECYFIKACJA TECHNICZNA WYKONANIA zlobek bse

Transkrypt

Podobne dokumenty

Informacja nr 2 o wyniku postępowania wraz z wykazem