badania radiestezyjne terenu kadzielni w celu wykrycia pustych

BADANIA RADIESTEZYJNE
TERENU KADZIELNI W CELU WYKRYCIA
PUSTYCH PRZESTRZENI PODZIEMNYCH.
Opracował Jerzy Moćko
Mistrz radiestezji
Dyplom Mistrzowski numer 35398
uzyskany 24.09.1998 r .
Kielce, 2011 r.
SPIS TREŚCI
Strona
I. Wstęp
3
II. Rezerwat skalny Kadzielnia.
4
III. Zastosowanie radiestezji w badaniach terenowych.
5
IV. Analiza wyników badania radiestezyjnego.
6
V. Podsumowanie.
7
ZAŁĄCZNIKI
Załącznik numer 1 - mapa jaskiń z zaznaczonymi odkrytymi pustymi przestrzeniami
Załącznik numer 2 - mapa całego kompleksu jaskiń z zaznaczonymi odkrytymi pustymi
przestrzeniami
2
I. Wstęp
Badania radiestezyjne terenu Kadzielni zostały wykonane na zlecenie Wydziału
Ochrony Środowiska Urzędu Miasta Kielce (numer umowy
W/UMDZ/100/OŚ/3/UM/2034/2011). Miały na celu wykrycie pustych przestrzeni
podziemnych.
Kadzielnia jest wzgórzem skalnym znajdującym się południowo-zachodniej części
Kielc, przy wjeździe od strony Krakowa. W składzie budujących go wapieni pochodzących z
okresu dewońskiego znajdują się liczne skamieniałości koralowców i innych zwierząt
morskich.
Kadzielnia kryje w sobie wiele jaskiń, które powstały w wyniku procesów krasowych. Jest
tam też obecnie nieczynny kamieniołom założony XVII wieku. Dodatkową atrakcją dla
turystów jest utworzony w kamieniołomie amfiteatr.
Od 1962 roku jego część przekształcono w rezerwat przyrody nieożywionej.
W rezerwacie Kadzielnia i jego bezpośrednim otoczeniu odkryto i udokumentowano
łącznie 26 jaskiń.
W 2004 roku Geopark Kielce rozpoczął prace nad połączeniem i udostępnieniem dla turystów
trzech z nich, znajdujących się na wschodniej ścianie wyrobiska: Jaskini Prochowni, Jaskini
Szczeliny i Jaskini Odkrywców.
Pierwszy etap prac, czyli połączone jaskinie Odkrywców i Prochownię zakończono w 2010
roku i trasę mierzącą 70 metrów udostępniono turystom.
Docelowo planowane jest połączenie wszystkich jaskiń w jedną całość dostępną dla
zwiedzających.
Prace radiestezyjne na terenie Kadzielni służyły diagnozie, czy występują w rejonie od
wejścia do jaskini Prochownia do ulicy Gagarina nowe, nie odkryte puste przestrzenie. Jeśli
takie istnieją należało określić ich długość, głębokość i przepustowość.
Wynik prac opisuje niniejsza publikacja.
3
II. Rezerwat skalny Kadzielnia.
Rezerwat przyrody Kadzielnia obejmuje tzw. Skałkę Geologów, znajdującą się
pośrodku nieczynnego kamieniołomu oraz wzgórze Kadzielnia (295 m n p m) będące częścią
pasma Kadzielniańskiego.
Skalne wzgórze Kadzielni zbudowane jest z wapieni górnodewońskich, głównie franu, a w
wyższej części także famenu. Występują tu liczne skamieniałości koralowców,
stromatoporoidów, trylobitów, łodzikowatych i innych zwierząt morskich sprzed 350 mln lat.
Do cenniejszych znalezisk paleontologicznych należą nigdzie indziej nie odkryte ryby
pancerne.
Występują tu także również zjawiska tektoniczne i mineralizacyjne i różne formy krasowe.
Te malowniczo ukształtowane skały wapienne z żyłami kalcytu, stanowiska rzadkich roślin,
cenne znaleziska paleontologiczne są objęte ochroną od 1962 r
Nazwa Kadzielnia pochodzi od rosnącego tu jałowca wykorzystywanego do produkcji
kadzideł, lub według innej wersji, od kadzielnika (kościelnego), który dzierżawił ten teren.
Wg legend na Kadzielni znajdowało się miejsce pogańskiego kultu z ołtarzem służącym do
składania ofiar. Ta teza nie została nigdy potwierdzona, natomiast faktem jest, że wzgórze
było pod opieką kieleckiej kolegiaty. W XVI w kościelny kolegiaty miał za zadanie między
innymi „odpędzanie” pogańskich mocy.
Już w I połowie XIX w. Kadzielnia stała się celem podmiejskich wycieczek,
opisywanych głównie przez Adolfa Dygasińskiego i Stefana Żeromskiego. Planowano tu
nawet utworzenie parku z ogrodem botanicznym.
Atrakcją jest również wybudowany w południowej części wzgórza amfiteatr, gdzie odbywają
się liczne koncerty i imprezy.
Charakterystycznym elementem Kadzielni jest pomnik Bojowników o Narodowe i Społeczne
Wyzwolenie.
Jednocześnie Kadzielnia stanowi największe skupisko grot i jaskiń na Kielecczyźnie
(jest ich tu aż 26). 6 z nich znajduje się w Skałce Geologów, 9 w ścianie wschodniej dawnego
kamieniołomu i 1 w pobliżu amfiteatru.
W jaskiniach występuje bogata fauna. Żyją tu kilkanaście gatunków nietoperzy, pająki,
muchówki, motyle i równonogi.
4
Od 2004 r prowadzone są prace mające na celu połączenie wszystkich jaskiń w jeden
ciąg docelowo udostępniony turystom. W latach 2004 – 2009 podczas prac eksploracyjnych w
jaskiniach Odkrywców – Prochownia - Szczelina odkryto około 170 nowych korytarzy, dzięki
czemu system tych jaskiń mierzy 392 metrów. .
Pierwsze połączone jaskinie to Odkrywców z Prochownią, która z kolei ma się łączyć z
Jaskinią Szczeliną. Jaskinia Prochownia ma 28 metrów długości. W czasach, gdy na kadzielni
wydobywano skałę wapienną była magazynem materiałów wybuchowych (stąd nazwa).
Posiada metalowe wejściowe drzwi i strop z betonu. Z komory wychodzą trzy niewielkie
korytarzyki.
Obok Prochowni znajduje się Jaskinia Odkrywców, która ma 14 metrów długości. Jest wąska:
korytarz ma szerokość do 1,4 metra i wysokość do 6,5 metra.
Badania radiestezyjne miały wykazać istnienie pustych przestrzeni, dzięki którym można by
poszerzyć obszar jaskini.
III. Zastosowanie radiestezji w badaniach terenowych.
Słowo radiestezja pochodzi od greckich słów: radios - promień i aisthesisodczuwanie. W najprostszym tłumaczeniu jest to wrażliwość na promieniowanie.
Radiestezja oznacza postępowanie zmierzające do diagnozowania wybranych właściwości
substancji lub środowiska przyrodniczego, oparte na przekonaniu, że różne substancje i
sytuacje przyrodnicze oddziałują na organizm człowieka w charakterystyczny dla nich
sposób, dający się zaobserwować przy pomocy odpowiednich przyrządów np. wahadełka lub
różdżki. Oddziaływanie to rozumiane jest jako promieniowanie emitowane przez wszystko,
co nas otacza (ludzie, materia, kształt, kolor) i odczuwane przez człowieka.
Coraz szybszy i wszechstronny rozwój radiestezji spowodował podział na różne
specjalizacje. Jedną z nich jest geotronika, która zajmuje się poszukiwaniem i lokalizacją stref
szkodliwego promieniowania geopatycznego i geologicznego w budynkach mieszkalnych,
biurach, ogrodach,. Efektem tych badań jest lokalizacja obiektów nad i pod ziemią: ujęć wód
pitnych, złóż minerałów (rud żelaza, złota, ołowiu, rtęci, ropy naftowej i innych). Dzięki
radiestezji można zlokalizować podziemne urządzenia kanalizacyjne, wodociągowe, gazowe i
elektryczne a także uszkodzenia tych miejsc.
5
Radiesteta zajmujący się geotroniką określa przebieg szkodliwych dla zdrowia człowieka
cieków wodnych, uskoków tektonicznych itp. Zajmuje się ponadto zabezpieczeniem ludzi,
zwierząt i upraw rolnych przed szkodliwym promieniowaniem emitowanym spod ziemi, ale
też przez różne urządzenia techniczne (smog elektromagnetyczny), materiały budowlane,
kształty czy kolory, z którymi stykamy się na co dzień.
W Polsce radiestezja została prawnie zakwalifikowana jako rzemiosło a merytoryczna
wartość dowodu z opinii biegłego została uznana przez Sąd Najwyższy.
Podstawowym sprzętem radiestezyjnym są wahadło i różdżka, które swoim ruchem
manifestują działanie promieniowania. Do pomiaru wartości promieniowania i jego
obiektywizacji służą skale pomiarowe zwane biometrami.
Istotą zjawiska ruchu wahadła jest przeniesienie odbieranego przez radiestetę promieniowania
na swoje ciało, dlatego też radiesteta powinien przejawiać wrażliwość do odbioru energii.
O zdolnościach radiestety decydują: wrodzona dyspozycja, nabyta wiedza i długoletnie
praktyczne umiejętności.
Autor badania, Jerzy Moćko dyplom mistrzowski w rzemiośle radiestezja otrzymał w 1998 r.
Od tego czasu wykonał wiele ekspertyz w terenie wielko i małoobszarowym, badań
promieniowania cieków wodnych w mieszkaniach i domach.
Badania radiestezyjne na Kadzielni były wykonywane za pomocą różdżki i wahadła.
Kontury, wielkość pustych przestrzeni były określana za pomocą różdżki, natomiast pozostałe
parametry – głębokość, przepustowość za pomocą wahadła.
IV. Analiza wyników badania radiestezyjnego.
Podczas przeprowadzania badań w rejonie od wejścia do jaskini Prochownia do ulicy
Gagarina odkryto dwie puste przestrzenie z filarami skalnymi w środku, które mogą być
ciągami dla jaskiń już istniejących.
Te puste przestrzenie znajdują się około 4,5 metra pod powierzchnią ziemi.
Drożność ich wynosi około 25 %, pozostała przestrzeń wypełniona jest rumowiskiem skalnogliniastym.
W przedłużeniu wejścia do jaskini Prochownia w kierunku wschodnim znajduje się mniejsza
pusta przestrzeń. Ma długość 21 m , szerokość 11 metrów z jednej strony, 4 z drugiej.
6
W środku są 2 filary skalne: jeden o szerokości ok. 6 metrów, drugi mający ok. 4 metry.
Odległość pustki do węższego odcinka Jaskini Prochownia wynosi 3 metry.
Większa pustka znajduje się w kierunku południowym od mniejszej pustki, ma długość 36
metrów. Maksymalna szerokość to 8 metrów z jednej strony. W węższym miejscu szerokość
wynosi ok. 5 metrów.
W środku jaskini znajdują się 3 filary skalne: jeden o szerokości ok. 5 metrów, drugi ok. 4
metry, trzeci ok. 3 metry.
Odległość pustki od odkrytego korytarza podziemnego jaskini wynosi 4 metry
V. Podsumowanie
Kadzielnia jest jednym z najważniejszych stanowisk geologicznych w Górach
Świętokrzyskich. Znajdujące się tu jaskinie powstały w wyniku procesów krasowych.
Wewnątrz nich można podziwiać kras kopalny sprzed 200 mln lat, skały wapienne sprzed 380
mln lat, nacieki, w tym najstarsze sprzed 1,2 mln lat, i zatopione w skale kości nietoperzy.
Niniejsze opracowanie pomoże w stworzeniu na Kadzielni atrakcyjnej podziemnej trasy
turystycznej, która będzie kolejnym obiektem na szlaku geologicznym wiodącym przez
kieleckie rezerwaty przyrody nieożywionej.
7