MRSA w opiece długoterminowej

MRSA w opiece długoterminowej. Opracowano na podstawie: National Clinical Effectiveness Committee (NCEC) Prevention and Control Methicillin-­‐Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) National Clinical Guideline No. 2, 2013. Dobra komunikacja pomiędzy placówkami medycznymi jest niezbędna do zapobiegania i kontroli MRSA. Przy wypisie pacjenta ze szpitala do placówki opieki długoterminowej należy przekazać informację o ostatnich wynikach wymazów w kierunku MRSA, dekolonizacji oraz o wynikach wymazów po zakończeniu dekolonizacji. Bardzo ważna przy wypisie pacjenta za szpitala jest dobra komunikacja pomiędzy szpitalem i opiekunami lub członkami rodziny, pielęgniarką środowiskową i lekarzem pierwszego kontaktu. Zakłady opieki zdrowotnej powinny mieć program profilaktyki i kontroli zakażeń, który zawiera: • Monitorowanie problemów, w tym ognisk epidemicznych, • Rutynową ocenę wszystkich mieszkańców w kierunku nabycia lub przeniesienia zakażenia, • Edukację pracowników w zakresie profilaktyki i kontroli zakażeń, • Opracowane procedur, • Monitorowanie standardów opieki, • Higienę pracy, • Politykę antybiotykowa. Higiena rąk powinna być wykonywana zgodnie z 5 momentami według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO): ü Przed kontaktem z pacjentem ü Przed czystą/aseptyczną procedurą ü Po kontakcie z płynami ustrojowymi ü Po kontakcie z pacjentem ü Po kontakcie z otoczeniem pacjenta. Standardowe środki ostrożności są zalecane do pielęgnacji wszystkich rezydentów przebywających w placówkach opieki długoterminowej, niezależnie od ich statusu MRSA. Wszyscy rezydenci placówek opieki długoterminowej powinni być zachęcani do przestrzegania higieny rąk. Nosicielstwo MRSA nie jest przeciwskazaniem do wypisu pacjenta ze szpitala do placówki opieki długoterminowej. Rutynowe badanie w kierunku MRSA przed wypisaniem pacjenta do placówek opieki długoterminowej nie jest zalecane. Może być wymagane wykonanie wymazów w kierunku nosicielstwa MRSA przed przyjęciem do szpitala z placówki długoterminowej, szczególnie przed planowanym zabiegiem operacyjnym. Badanie w kierunku nosicielstwa MRSA po dekolonizacji, po wypisie pacjenta ze szpitala nie jest standardowo zalecane. Może być zalecane w przypadku: • Przed planowanym zabiegiem operacyjnym • Przy ponownym przyjęciu do szpitala w celu kontynuacji leczenia. Pranie powinno być traktowane standardowo. Pościel zabrudzoną płynami ustrojowymi należy traktować jako skażoną i umieścić w rozpuszczalny w wodzie worku. Ubrania rezydentów należy prać, najlepiej w wysokiej temperaturze. Nie należy prać ręczne zabrudzonych ubrań. Izolacja rezydentów skolonizowanych MRSA nie jest zazwyczaj wymagana, ponieważ może niekorzystnie wpływa na ich rehabilitację. Umieszczenie rezydenta w pojedynczym pokoju jest uzależnione od ryzyka przeniesienia zakażenia. Pacjenci z otwartymi sączącymi się ranami, które nie mogą być zakryte opatrunkiem, powinni być umieszczeni w pojedynczym pokoju. Zastosowanie izolacji kontaktowej jest też wskazane w przypadku rezydentów z infekcją MRSA, aby zapobiec epidemii. Wyposażenie placówek medycznych. Placówki medyczne opieki długoterminowej powinny być wyposażone w: ü umywalkę przeznaczoną do higieny rąk, ü mydło w płynie, ü ręczniki papierowe w podajniku umieszczonym na ścianie, ü preparat do dezynfekcji rąk ü krem do rąk. Powinny być dostępne pojedyncze pokoje ze stanowiskiem do higieny rąk do wykorzystania przez pacjentów w przypadku konieczności prewencji zakażeń. W nowo budowanych placówkach opieki długoterminowej pojedyncze pokoje powinny stanowić 50% wszystkich dostępnych pokoi dla rezydentów. Szkolenia. Powinny być przeprowadzane szkolenia dotyczące standardowych środków ochronnych i odpowiednich procedur i standardów profilaktyki zakażeń. Powinny być także prowadzone szkolenia z pielęgnacji pacjentów z założonym: cewnikiem moczowym, cewnikiem do żywienia pozajelitowego, rurką tracheostomijną. MRSA w domu. Należy poinformować pacjenta, aby przekazał informację o nosicielstwie/zakażeniu MRSA pielęgniarce środowiskowej i lekarzowi pierwszego kontaktu, szczególnie podczas wizyty w nowych placówkach medycznych. Pacjent powinien zostać poinformowany, że ryzyko przeniesienia zakażenia w warunkach domowych na zdrowe osoby jest bardzo niskie. Eradykacja MRSA po wypisie pacjenta ze szpitala do domu nie jest standardowo zalecana. Powinna być wykonana, jeśli pacjent ma zaplanowany zabieg operacyjny lub będzie wracał do szpitala na kontynuację leczenia. Jeśli rozpoczęto dekolonizację MRSA w szpitalu, należy ją kontynuować w warunkach domowych. W warunkach domowych należy stosować następujące środki ostrożności: ü przestrzeganie mycia rąk przy użyciu wody i mydła jest najważniejszym środkiem profilaktyki zakażeń w warunkach domowych ü pacjent powinien być poinstruowany jak myć ręce wodą z mydłem przed dotykaniem rany lub opatrunku ü osoby opiekujące się chorym powinny myć ręce lub dezynfekować alkoholowym preparatem przed i po kontakcie z pacjentem i przed wyjściem z domu pacjenta. ü jednorazowe rękawiczki medyczne powinny być używane przed osoby opiekujące się pacjentem w przypadku kontaktu z płynami ustrojowymi i zmianie opatrunku. Po zdjęciu rękawiczek należy umyć ręce. ü Przecięcia czy uszkodzona skóra pacjenta, czy opiekuna powinna być zabezpieczona wodoodpornym opatrunkiem. ü Bielizna pościelowa powinna być zmieniona w przypadku zanieczyszczenia i następnie rutynowo ü Powierzchnie należy sprzątać rutynowo przy użyciu detergentu i wody oraz gdy są zanieczyszczone płynami ustrojowymi ü Sztućce należy myć standardowo. Nie ma wymogu stosowania osobnych sztućców. ü Przedmioty do osobistej higieny tj.; golarki, szczoteczki do zębów, gąbki, kremy, mydło, ręczniki nie powinny być dzielone z innymi domownikami. ü Opatrunki i inne odpady tj. rękawiczki jednorazowe powinny być przez wyrzuceniem do śmieci ogólnych umieszczone w plastikowym worku i szczelnie zawiązane.