Czasopismo, które chciałabym zaprezentować, to „Metal

Czasopismo, które chciałabym zaprezentować, to „Metal

POLECAMY CZASOPISMA
Czasopismo, które chciałabym zaprezentować, to „Metal Hammer” - miesięcznik o tematyce
muzycznej, zajmujący się głównie muzyką hard rockową i heavy metalową.
Na wstępie chciałabym omówić stronę tytułową,
na której zawsze obok nazwy czasopisma jest zdjęcie zespołu,
któremu poświęcona będzie jedna z rozkładówek danego
numeru tego periodyku. W prawym dolnym rogu umieszczone
są nazwy zespołów, którym poświęcone jest dane wydanie
„Metal Hammera”.
Czasopismo to posiada kilka stałych rubryk, które
postaram się pokrótce omówić: pierwsza to tzw. intro, czyli
wstęp pt. „Zgryz redaktora”, gdzie redaktor naczelny w kilku
słowach omawia zawartość aktualnego numeru. Dalej
znajduje się trzystronicowa rubryka pod nazwą „Hard Fax”
zajmująca się tak zwanymi „newsami” czyli krótkimi
notatkami o najnowszych płytach, koncertach, ślubach,
narodzinach, pogrzebach i mniej lub bardziej waŜnymi
plotkami z Ŝycia gwiazd Hard′ n′ heavy.
Następną jest „Own words”, gdzie lider wybranego
zespołu, który w ostatnim czasie wydał płytę, omawia
zawartość albumu, komentując historię poszczególnych
utworów.
Kolejna to „Studio
raport”, która, jak sama
nazwa wskazuje, poświęcona
jest wywiadowi z członkami
zespołu, który aktualnie
pracuje w studiu nad
nagraniem nowej płyty.
„Hammer hits” to
strona, na której znajduje się
lista
dwudziestu
płyt
najlepiej sprzedających się
w ostatnim miesiącu, takŜe
lista dwudziestu najlepszych
płyt zdaniem czytelników
„Metal Hammera” i taka
sama lista czytelników brytyjskiego pisma „Kerrang”. Oprócz
tego sześciu poproszonych przez redakcję dziennikarzy
muzycznych, członków zespołów i innych ludzi zajmujących
się muzyką, tworzy własne pięć najlepszych dla nich płyt
w historii muzyki.
Dalej są recenzje kilkudziesięciu płyt, gdzie
najwięcej miejsca poświęca się na album miesiąca wybrany
przez zespół redakcyjny „Metal Hammera”.
W rubryce „Metal Hammer Classic” - poświęconej
najbardziej uznanym zespołom światowej sceny metalowejopisywana jest historia, dyskografia i najbardziej znaczące
momenty w karierze danego „bandu”.
W dziale „Live” znajdują się reportaŜe, fotoreportaŜe
z koncertów, które się ostatnio odbyły. „Out of the darkness”
poświęcone jest młodym, początkującym muzykom, którzy
nadsyłają tzw. „demo”, czyli płyty demonstracyjne.
Dziennikarze muzyczni, recenzenci wypowiadają swoje
opinie na ich temat. Stałym punktem „Metal Hammera” jest
„quiz”, w którym moŜna wygrać nagrody (przewaŜnie
w postaci biletów na koncerty lub płyt), a takŜe „listy do
redakcji”
i
„skrzynka
kontaktowa”,
dzięki
której
czytelnicy
mogą
nawiązać
kontakt ze sobą.
Pozostała
część
czasopisma to wywiady, felietony
i
przedstawianie
sylwetek
znanych
i
mniej
znanych
rockmanów oraz reklamy płyt,
koncertów i innych wydawnictw
muzycznych.
Stopka
redakcyjna
z adresem redakcji, wydawcą,
nazwiskami zespołu redakcyjnego oraz nazwiskami ludzi
współpracujących, a nie będących formalnie związanymi
kontraktem itp. informacjami - nie tak jak w większości
czasopism - znajduje się na drugiej stronie, obok
wspomnianego juŜ wcześniej „zgrzytu redaktora” i spisu
treści.
Celem moim przy prezentacji „Metal Hammera” była
chęć przełamania stereotypu, Ŝe muzycy i fani słuchający
heavy matalu to sataniści, oczywiście są teŜ tacy, jak w kaŜdej
dziedzinie Ŝycia takŜe i tu znajdują się ludzie o ekstremalnych
poglądach. Na muzykę metalową szeroko rozumianą składa
się wiele odmian, jak np.: power metal, speer metal, trash
metal, black metal, heath metal itp. To właśnie ta ostatnia
odmiana, czyli death metal utoŜsamiana jest najczęściej
z satanizmem, jednak większość zespołów grających taką
muzykę, najbardziej cięŜką i mocną wersję metalu, porusza
w swoich tekstach głównie społeczno-polityczne problemy
młodych ludzi. Najlepszym tego przykładem jest chyba
najostrzej grająca grupa tego nurtu pn. ,,Obituary”, tzn. po
polsku brzmiałoby to ,,Nekrolog”. Dlatego teŜ ludzie nie
znający tekstów tego „bandu” i nie mający pojęcia o czym one
są, na podstawie samej nazwy wyciągają błędny wniosek o ich
satanizmie. Natomiast tytułowy „Nekrolog” przeznaczony jest
dla młodzieŜy mieszkającej w roboczych dzielnicach Wielkiej
Brytanii, która – według członków zespołu – nie ma Ŝadnych
perspektyw na dalsze, w miarę dostatnie, Ŝycie ani nie moŜe
liczyć na pomoc polityków tam rządzących. Ogromna
większość tekstów utworów metalowych to opowieści
o rycerzach, marynarzach, hipisach i duchach – jak wcześniej
powiedziałam – nie mających nic wspólnego z satanizmem.
Mniej więcej tyle samo ile satanistycznych jest w tym nurcie
zespołów chrześcijańskich, jak na przykład polska grupa
2TM2, 3 śpiewająca psalmy do ostrej muzyki metalowej, czy
Turbo, którego teksty mają podobny wydźwięk.
Według mnie heavy metal to nie religia i nie
światopogląd wyznawany przez muzyków jest tu
najwaŜniejszy, tylko muzyka sama w sobie, i przez jej
pryzmat powinniśmy oceniać ten dział kultury. Jednym się
ona podoba, innym nie, ale nie dorabiajmy do tego jakichś
dziwnych ideologii i nie generalizujmy, Ŝe heavy metal to
satanizm.
Katarzyna Soczawa, kl. VIb
8