Ćwiczenia śródlekcyjne ważnym elementem profilaktyki wad postawy

Ćwiczenia śródlekcyjne ważnym elementem profilaktyki wad postawy

Ćwiczenia śródlekcyjne waŜnym elementem profilaktyki wad postawy
W ostatnich latach zaburzenia statyki ciała stanowią duŜy problem. Z kaŜdym
rokiem pojawia się wzrost przypadków wad postawy ciała u dzieci i młodzieŜy.
Obserwuje się równieŜ wzrost chorób przeciąŜeniowych kręgosłupa u dorosłych.
Sprzyja temu postęp cywilizacyjny, który powoduje ograniczenie aktywności ruchowej
człowieka. Wielogodzinne siedzenie w szkole, później ta sama pozycja przy odrabianiu
lekcji, wreszcie takŜe siedzący „relaks" przed telewizorem lub monitorem komputera
to powaŜne czynniki zaburzające postawę ciała dziecka.
Istota zaburzeń postawy ciała polega najczęściej na osłabieniu i rozciągnięciu
niektórych grup mięśni, przy wzmoŜonym napięciu i skróceniu innych. Powstałe w
wyniku tego wady postawy u dzieci mogą spowodować zniekształcenia niektórych
kręgów kręgosłupa, co w wieku dorosłym prowadzi do bardzo wielu bolesnych
ograniczeń.
W niwelowaniu wad postawy powinna pomagać oczywiście szkoła, traktując to
poniekąd jako likwidowanie złych skutków swojej działalności. Zdarza się, Ŝe
nieprawidłowy sposób siedzenia dzieci na zajęciach nie jest przez uczących
korygowany. Zgarbiona, „poskręcana" sylwetka uczniowska nie we wszystkich
pracownikach szkoły włącza sygnał alarmowy. Długotrwała nieprawidłowa postawa
staje się nawykiem dziecka. Traktuje ono wadliwe ułoŜenie swojego ciała jako coś
naturalnego, natomiast czymś obcym, wymagającym nieprzyjemnego wysiłku jest
postawa skorygowana, prawidłowa, l stąd w trakcie szkolnej korektywy obok
gimnastyki leczniczej istnieje stała konieczność uświadamiania dzieciom szkodliwości
i nienaturalności wadliwej postawy ciała. Bardzo waŜne jest, aby nieustannie w ciągu
dnia nadawać kręgosłupowi prawidłowy kształt i jeśli to jest tylko moŜliwe,
organizować w ciągu lekcji przerwy na krótką gimnastykę. Wystarczy 2-3 minuty, aby
poprawić sprawność układu mięśniowego, układu krąŜenia i układu oddechowego.
Sądzę, Ŝe warto jest umoŜliwić naszym podopiecznym krótką gimnastykę przy
szkolnej ławce, dzięki której zniesiemy przymusowe napięcia mięśni karku, pleców, rąk, a
nade wszystko nauczymy nasze młode społeczeństwo dbałości o zdrowie swoje i
innych. MoŜemy być takŜe pewni, Ŝe ten odruch zaszczepimy naszej młodzieŜy takŜe
na czas odrabiania lekcji w domu. Poprzez stosowanie ćwiczeń śródlekcyjnych
zapobiegniemy utrwaleniu się wadliwej postawy.
PoniŜej przedstawiam przykładowy zestaw ćwiczeń śródlekcyjnych:
Ćwiczenie 1:
Pozycja wyjściowa siad na krześle, ręce ugięte w łokciach wzniesione bokiem
do góry. Spleść dłonie nad głową i wyprostować ręce w łokciach.
Ruch wyprostować się i wyciągnąć, wywijając splecione dłonie ich wnętrzem
do sufitu (wytrzymać 3 sekundy). Powtórzyć 1-2 razy (wdech powietrza w czasie
wznosu rąk do góry i wydłuŜania tułowia, wydech podczas opuszczania rąk - łokcie z
boku tułowia). Rys. l.
Ćwiczenie 2:
Pozycja wyjściowa - plecy oparte o krzesło, pośladki dosunięte do oparcia
krzesła, nogi lekko rozstawione. Ręce ugięte w łokciach przenieść bokiem do tyłu za
oparcie krzesła. Połączyć dłonie na wysokości odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Ruch Przesuwać dłonie w górę po osi kręgosłupa ściągając łopatki (wdech).
Opuścić dłonie na wysokość lędźwi (wydech). Nie wychylać głowy do przodu. Ruch: góra
- dół (2-3razy). Rys. 2.
Ćwiczenie 3:
Pozycja wyjściowa siad na krześle, ręce ugięte w łokciach przenieść bokiem w
górę do tyłu. Dłonie oparte na potylicy, łokcie szeroko rozwarte na boki.
Ruch - głowa uciska na dłonie w tył. Dłonie oporują ruchem w przód. Napięcie mięśni
karku i tułowia: walka rąk z głową (wytrzymać 3 sekundy). Rys. 3.
Ćwiczenie 4:
Pozycja wyjściowa - siad na krześle, przenieść ugięte prawe ramię za głowę a lewe
ramię za plecy, spleść dłonie, rozciągnąć obręcz barkową i klatkę piersiową, pozostać w
tej pozycji 3 s, powtórzyć 4 razy. Rys 4.
r
Ćwiczenie 5:
Pozycja wyjściowa - siad na krześle, głęboki skłon tułowia w przód, chwyt za
nogi krzesła, rozciągnąć mięśnie grzbietu, pozostać w tej pozycji 3 s, powtórzyć 4
razy. Rys. 5.