nr25 z 13.12 - Lipnica Wielka na Orawie

RADA GMINY LIPNICA WIELKA NA ORAWIE
PARAFIA ŚW. ŁUKASZA • PARAFIA ŚW. JADWIGI KRÓLOWEJ
13 grudnia 2009 • NR 25(701)
DODATEK BEZPŁATNY DO TYGODNIKA RODZIN KATOLICKICH „ŹRÓDŁO”
ADWENT CZASEM RADOSNEGO
OCZEKIWANIA NA ZBAWICIELA
część II
„W życiu liczy się tylko to, co prowadzi do Nieba.
Wszystko inne to strata czasu” - św. Jan Maria Vianney
5. Motywacje adwentowego
oczekiwania
Czas Adwentu to doskonała okazja do
osobistej refleksji nad hierarchią wartości
w życiu ... okazja do zadumy nad dokonywanymi przez nas wyborami w obliczu mijającego kolejnego roku kalendarzowego i rozpoczynającego się Adwentem nowego Roku
liturgicznego ... okazja do postawienia sobie
pytania o czas ... o jego znaczenie dla nas,
jego prawdziwą wartość i wymiar na co dzień
... To także okazja do pytań o to na co w życiu
stawiamy ... co się w życiu liczy ... pytań
o świat naszych wartości ... o to, czemu i dlaczego poświęcamy najwięcej czasu ... a co
uznajemy za jego stratę?
W tym kontekście warto wniknąć w głębię cytowanej wyżej myśli św. Jana Marii
Vianney’a – Patrona kapłanów, szczególnie
księży proboszczów. Ojciec Święty Benedykta XVI w dniu 19 czerwca br. w uroczystość
Najświętszego Serca Pana Jezusa ogłosił go
także Patronem całego obecnego Roku Kapłańskiego.
W życiu św. Jana Marii – proboszcza Ars
liczyło się tylko to, co prowadziło jego samego i powierzoną mu owczarnię do Nieba.
Wszystko inne było stratą czasu”. Parafrazując myśl świętego zauważamy, że przesłaniem jego życia była maksyma: „Czas to
miłość przez M”, którą czerpał od Chrystusa w Eucharystii i którą obdarowywał – Nią
się dzieląc. W swej niezwykle trudnej pracy
duszpasterskiej nieustannie doświadczał
„dowodów” działania mocy tej Chrystusowej
Miłości, którą codziennie się karmił i która
uzdrawiała i przemieniała kamienne często
ludzkie serca ... Jego niezwykła skromność,
prostota, pokora, duch umartwienia, wielka
determinacja i heroizm, z jakimi walczył o dusze parafian ze złym duchem, który zdawał
się tryumfować na początku jego pasterzowania – z czasem zaczęły wydawać coraz
obfitsze owoce w postaci licznych i trwałych
nawróceń nie tylko mieszkańców Ars ale także innych wiosek i miejscowości.
Oczekując na Bożą Miłość objawioną
w tajemnicy Wcielenia, która otworzyła nam
Niebo, pragniemy w Nią się nieustannie wpatrywać jak w Gwiazdę prowadzącą do Bożego Żłóbka, za Nią iść i rozważać głębię Jej
Tajemnicy, by nie tracić czasu na to co mało
ważne, co jest tylko pozorem prawdy, dobra
i piękna. W istocie kryje w sobie – czasem
w bardzo kolorowym opakowaniu – ich przeciwieństwa: fałsz, zło, moralny, zakamuflowany brud wraz z niepokojem i wewnętrzną
pustką, jakie rodzi ...
Stąd trzeba nam ciągłego czuwania ...
nie tylko w Adwencie ... Warto często siebie pytać: „Jaka jest moja dewiza życiowa?”
Czy jestem odporny na hasła typu: „Czas to
pieniądz”?. Czy umiem zachować dystans,
zdrowy krytycyzm i rozsądek wobec narzucającego mi się świata rzeczy, by nie tyle „mieć”
co „być”? Prawda jest niestety taka, że nie jesteśmy nieprzemakalni ... Także św. Brat Albert zachęcał do postawy czuwania: „Życie ►
brudzi każdego dnia jak błoto, dlatego Pan
Dzis w
„Gminnych Nowinach”
przeczytacie:
• ADWENT CZASEM
RADOSNEGO
OCZEKIWANIA
NA ZBAWICIELA
• PRAWDZIWYM
UCZNIEM BYĆ…
• Program
Operacyjny
Kapitał Ludzki
• JAKO BĘDZIE
ZIMA LUDWIK
PRZEPOWIADA
• Mistrz ortografii
2009
• Produkty
świąteczne w SP1
• MINIONY CZAS
- GODZINY
13 grudnia 2009
GMINNE NOWINY
► Jezus dał nam spowiedź jak krynicę, byśmy mogli się w niej
oczyszczać.” Ze swej natury – skażonej grzechem pierworodnym – jesteśmy słabi. Pokora polega na przyzywaniu mocy Bożej łaski i na ufności, że Pan Bóg nie pozwoli nas kusić ponad
to, co możemy znieść.
Adwent jest tym czasem, kiedy stajemy wobec Boga,
drugiego człowieka i wobec samego siebie w pokorze
serca, by zadać sobie pytanie: czy i na ile jestem sobą?
Sobą – to znaczy tym, kim pragnie mnie sam Bóg? Czy żyję
w zgodzie z samym sobą?, czy może udaję kogoś, kim nie
jestem i dlaczego? ... Czy żyję we wdzięcznej świadomości ,
że jestem umiłowanym dzieckiem najlepszego z Ojców?...
w świadomości, że jestem dziedzicem Nieba? ... dlatego nie
mogę mieć czasu ... na stratę czasu ...
O. Augustyn Polanowski – ojciec duchowny O.O. Paulinów
na Skałce w Krakowie, autor wielu książek, podkreśla jeszcze
jeden aspekt właściwie rozumianej czujności: „Czuwanie, do
którego wzywa Jezus, wyraża się w tym, by bacznie obserwować własne pokusy i je uprzedzać, wyznając Bogu, albo unikać
miejsc i osób, czy sytuacji, w których na pewno nie potrafilibyśmy oprzeć się grzechom. Jest to gatunek czuwania, dzięki
któremu człowiek przygląda się tym wszystkim wewnętrznym
procesom duchowym, uczuciowym, mentalnym i psychicznym,
które się w nas dokonują. Nie zapominajmy, którędy wkradał
się w nasze życie grzech. Brak kontaktu z własnym wnętrzem
powoduje wyobcowanie, stajemy się nie sobą. Czuwamy bardzo nad wszystkim, tylko nie nad sobą. Wszystkich ogarnęła
chciwość informacji, czytamy gazety, przeglądamy strony inter-
NR 25(701)/
netowe, oglądamy mnóstwo wiadomości, spędzamy setki godzin na obserwowaniu życia innych. Musimy wiedzieć o każdym
zabójstwie i terrorze, oszustwie i skandalu, wynikach meczów
i aktualnej modzie oraz najnowszych teoriach naukowych, gdy
tymczasem przegapiamy samych siebie”.
Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest radosnym czuwaniem i oczekiwaniem. Głównymi postaciami
Adwentu są: Najśw. Maryja Panna – Patronka adwentowego
czuwania; prorok Izajasz zapowiadający przyjście Zbawiciela
i św. Jan Chrzciciel, który bezpośrednio przygotowywał lud na
spotkanie Mesjasza, wzywają nas do do prostowania Chrystusowi ścieżek w naszym sercu.
Najświętsza Maryja Panna jest najlepszym wzorem przygotowania i oczekiwania na przyjście Pana. Ona przyjęła do
swego łona Zbawiciela świata, całkowicie Mu się poświęciła
i pozostała z Nim w dziele zbawczym od chwili dziewiczego
poczęcia aż do Jego śmierci (Lumen Gentium 57). Podczas
Adwentu jest odprawiana Msza Św. ku Jej czci zwanej Roratami. Także uroczystość Niepokalanego Poczęcia (8 XII) jest
dla „adwentowego” Kościoła ważnym momentem tajemnicy
zbawienia: wśród mroków grzechu Ona jedna jako przeczysta stanowi zapowiedź nowych czasów. Niepokalana jest
znakiem odkupionej ludzkości, najwspanialszym „owocem”
zbawczego przyjścia Chrystusa (Lumen Gentium 65).
Prośmy zatem Matkę Bożą Niepokalaną, by pomogła
nam jak najlepiej przygotować nasze serca na Spotkanie
z przychodzącym Zbawicielem.
s. Miriam T. – albertynka
PRAWDZIWYM UCZNIEM BYĆ…
PASOWANIE NA UCZNIA KLASY I W SP1
W dniu 5.11.2009 w Szkole Podstawowej Nr 1 im. Św. Królowej Jadwigi 25 pierwszoklasistów stało się pełnoprawnymi
uczniami. W tym dniu bowiem uczniowie Ci złożyli ślubowanie
na sztandar swojej szkoły i zostali uroczyście przyjęci do rodziny uczniowskiej. Do tej ważnej chwili pierwszaki przygotowywały się solidnie pod czujnym okiem swojej wychowawczyni
mgr Danuty Pastorczyk. Uroczystość naszą uświetnili swoją
obecnością dyrektor ZSO Jan Kuliga i ks. Proboszcz Erwin
Kliś, rodzice uczniów klasy I, nauczyciele i uczniowie. Na początku wysłuchaliśmy montażu słowno-muzycznego, w którym
uczniowie klas starszych i nasi bohaterowie przedstawiali swoją klasę, siebie, mówili na temat swojej Ojczyzny i wreszcie
gotowości do przyjęcia ślubowania. Zanim nastąpił ten najważniejszy punkt uroczystości pierwszoklasiści musieli zaliczyć
„próby kwasu, goryczy i słodyczy”. Przeszli przez te próby bez
problemów. Było bardzo wesoło i zabawnie. Kolejny egzamin
zdali na „6”. Po zapewnieniach, że z wielką chęcią i zapałem
podejmą obowiązki szkolne wobec wszystkich zebranych złożyli uroczyste ślubowanie na sztandar szkoły, powtarzając za
swoją panią rotę ślubowania.
Później nastąpiło pasowanie na uczniów klasy I dokonane
przez pana Dyr. ZSO symbolicznym ołówkiem. Potem uczniowie otrzymali okolicznościowe dyplomy i odznaki Szkoły Podstawowej Nr 1. Pani Dyrektor wręczyła wszystkim legitymacje
szkolne i symboliczne pamiątki. Przedstawiciele starszych klas
złożyli naszym dzisiejszym bohaterom życzenia i zapewnili
o opiece i pomocy ze swej strony. Ostatnie słowo należało do
pierwszaków:
Kim ja jestem wie każdy z nas,
Do pierwszej klasy idę pierwszy raz.
Nasza klasa jest tylko nasza,
Po życzeniach skierowanych do pierwszaków przez Panią
Dyrektor, przedstawicielka trójki klasowej skierowała do wychowawczyni słowa podziękowania za przygotowanie uczniów
klasy I do tej uroczystości. Pani Dyrektor podziękowała Panu
Dyrektorowi i Ks. Proboszczowi za obecność i pomoc w przeprowadzeniu prób i pasowania na uczniów.
A później jeszcze prezenty i poczęstunek dla dzieci i rodziców. Jako prezent dla szkoły rodzice pierwszoklasistów zakupili szafki dla uczniów, za które serdecznie dziękuję.
Do grona uczniów Szkoły Podstawowej nr 1 im. Św. Królowej Jadwigi w Lipnicy Wielkiej dołączyli:
1. Mikołaj Bandyk
2. Dominika Dudziak
NR 25(701)/
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
GMINNE NOWINY
Gabriela Gąbarczyk
Klaudia Gombarczykova
Anna Janowiak
Justyna Janowiak
Kamil Janowiak
Kinga Janowiak
Wiktoria Krzemińska
Dominika Kupczyk
11. Weronika Lichosyt
12. Marek Michalak
13. Krzysztof Neupauer
14. Mateusz Olesiński
15. Jakub Pilch
16. Bartłomiej Rokicki
17. Jakub Rokicki
18. Kamila Rokicka
13 grudnia 2009
19. Łukasz Spyrka
20. Adam Stopiak
21. Klaudia Smalczyk
22. Karol Wnęk
23. Anna Ziemiańczyk
24. Justyna Ziemiańczyk
25. Natalia Ziemiańczyk
mgr Danuta Pastorczyk
Program Operacyjny Kapitał Ludzki
Ośrodek Pomocy Społecznej w Lipnicy Wielkiej w okresie
od 1.01.2009r.do 31.12. 2009r. realizował kolejny etap projektu
“Uwierz w siebie – żyj aktywnie”. Jest to projekt systemowy
realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki
na lata 2007-2013 – Priorytet VII. Promocja integracji społecznej, Poddziałanie 7.1.1 Rozwój i upowszechnianie aktywnej integracji przez ośrodki pomocy społecznej.
Projekt jest współfinansowany przez Unię Europejską
w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Projekt miał na celu aktywizację zawodową, społeczną
i edukacyjną osób bezrobotnych, lub nie pozostających w zatrudnieniu, będących w wieku aktywności zawodowej i korzystających ze świadczeń pomocy społecznej, które wyraziły
chęć współpracy i podjęcia odpowiednich działań w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej. Wsparciem przewidzianym w projekcie objętych zostało 9 osób z terenu gminy Lipnica Wielka, które spełniły wymogi dotyczące grup docelowych
Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, zgodnie z wytycznymi
związanymi z realizacją projektów systemowych.
Zgodnie z wymogami wobec każdego Uczestnika Projektu
zastosowano trzy instrumenty aktywnej integracji:
- instrument aktywizacji zawodowej – warsztaty aktywnego
poszukiwania pracy prowadzone przez doradcę zawodowego
- (zwiększenie motywacji do działania i zaufania we własne siły
oraz zdolności komunikacyjnych, zdobycie umiejętności umoż-
liwiających wejście na rynek pracy uczestników projektu).
- instrument aktywizacji społecznej – trening kompetencji
społecznych (zdobycie umiejętności komunikacji interpersonalnej, trening asertywności, trening umiejętności wychowawczych).
- instrument aktywizacji edukacyjnej – kurs kucharza małej
gastronomii, kurs pomocy kuchennej, kurs operatora wózków
widłowych – (dające potencjalne możliwości podjecia zatrudnienia na lokalnym rynku pracy).
Wszyscy uczestnicy projektu zostali w ramach kontraktów
socjalnych objęci pracą socjalną i wsparciem finansowym, aby
umożliwić im aktywne uczestnictwo w planowanych zajęciach.
Wsparcie finansowe stanowiło wkład własny w projekt.
W dniu 21 listopada 2009 na zakończenie i podsumowanie
projektu zorganizowano wycieczkę na której wręczono uczestnikom certyfikaty, co jest pewnym dopełnieniem i usatysfakcjonowaniem ukończonych szkoleń w ramach projektu. Ogółem
koszt projektu w roku 2009 zaplanowano na kwotę 98.701,91
PLN. Rezultaty zakładane w projekcie zostały osiągnięte. Realizacja projektu systemowego jest nową formą pracy z klientami Ośrodka Pomocy Społecznej, któremu pracownicy mają
nadzieję sprostać a efekty wspólnych wysiłków powinny być
zauważalne przez poprawę sytuacji zawodowej i społecznej
uczestników projektu i ich rodzin.
Oprac.Grażyna Lach – kierownik OPS
JAKO BĘDZIE ZIMA LUDWIK PRZEPOWIADA
Od 21 grudnia słońce wkracza w znak Koziorożca – rozpoczyna się astronomiczna zima
2009/2010, która będzie łagodna, ze sporą ilością dni z lekkim
mrozem, na przemian z okresami
odwilży (na początku i w połowie
grudnia). Wystąpi dużo mgieł,
mało opadów.
Prawdziwa zima nadejdzie w ostatniej dekadzie grudnia.
Trochę zmian na początku - wiatrowanie, opady no i okresowe ocieplenie. Wiatry zachodnie nieprzyjemne i silne. Dalej
stabilizacja pogody - więcej dni pogodnych, ale coraz bardziej
chłodnych. Tak będzie do 15 grudnia. Dalsze dni będą „bogate
w chmury” z opadami śniegu i deszczu ze śniegiem. Później
znów pogodne dni, a po nich stopniowe ochładzanie. Święta
Bożego Narodzenia powinny być w zimowej szacie. Po Świę-
tach nasilenie mrozów, ale nadal dosyć pogodnie. Prognozuję
śnieżną zimę, gdyż jesień obfitowała w mgły. Ludowe powiedzenie mówi:
Grudzień mroźny i dużo śniegu, żyzny roczek w biegu.
Suchy grudzień, ładne lato.
Od św. Łucji do Trzech Króli przewidujemy pogodę na następny rok. Otóż od św. Łucji 13 grudnia w kolejnych dniach
obserwujemy pogodę i zapisujemy jej stan: ilość i siłę opadów,
zamglenie, temperaturę, wiatr – zapisy czynimy aż do Wigilii.
Rodzaj aury pozwala przewidywać pogodę w kolejnych miesiącach. A więc 13 grudnia to styczeń, 14 grudnia to luty itd.
W podobny sposób prognozujemy dodatkowo pogodę od
Bożego Narodzenia 25 grudnia do 5 stycznia roku następnego,
czyli: 14 i 26 grudnia to luty, 15 i 27 grudnia to marzec itd.
Gdy w Boże Narodzenie pogodnie, tak będzie cztery
tygodnie.
►
13 grudnia 2009
►
GMINNE NOWINY
Gdy Boże Narodzenie białe, to Wielkanoc zielona
W czas Bożego Narodzenia, gdy Mleczna Droga jasna
bywa, zapowiada rok żyzny i obfite żniwa.
Dobrze też zwracać uwagę na pogodę 6 stycznia, bo:
Gdy Trzej Królowie dary w mrozie składają, wody skute
lodem do wiosny trzymają.
MISTRZ ORTOGRAFII 2009
NR 25(701)/
Nie oczekuj w styczniu słońca, bo zima nie będzie mieć
końca.
Kiedy w styczniu lato, w lecie zimno za to.
Najogólniej zima chłodna i z większymi mrozami, bardziej
sucha. Nie będzie dużo opadów (więcej w styczniu niż w lutym). Zwłaszcza na południu i wschodzie Polski.
Wasz Płanetnik
MINIONY CZAS - GODZINY
Jan Chwalewski z Pabianic jako jedyny bezbłędnie napisał
tekst tegorocznego Ogólnopolskiego Dyktanda, zdobywając
tytuł Mistrza Polskiej Ortografii i 30 tys złotych. Wicemistrzami zostałi Aleksander Meresiński z Kielc i Michał Gniazdowski
z Warszawy.
W dyktandzie uczestniczyło w Katowicach ok. 1000 osób,
a prawie 13 tys. zarejestrowało się, by pisać tekst dyktanda
przez internetowy komunikator Gadu-Gadu.
Tekst Ogólnopolskiego Dyktanda 2009
„Hej, hop, panie lelum polelum, rusz no że się! Ejże ty,
zażywny huncwocie przechero, czegóż to sobie winszujesz?
– Chcę li tylko, byśmy jakowąś sztukę dellarte odegrali. – Kiedym nieruchawy w tym niby – pancerzu.- Złóż otóż kontusz tuż
obok, bo przyprószony on gdzieniegdzie z rzadka ciemnooliwkowymi cętkami, i włóżże te czerwono pręgowane wzdłuż antycellulitisowe legginsy z lucry.- Oj, to raczej za pewne przyjąć by
trzeba, że hajdamackie hajdawery byłyby lepsze.- Lecz skądże ten miszmasz w tej ekstraeleganckiej zazwyczaj postaci?
- Bom poniekąd zamierzył odchudzić się co nieco. Zarzuciłem
fondue z mozzarelli i gorgonzoli, oryginalne sushi, puree z ratatui a zwłaszcza kogelmogel i rachatłukum – i nic. Nie pomogła niskokaloryczna dietaekspres ani inne hocki-klocki. Boś
zapewne pił co dzień półtrzecia kieliszka cabernet, a może
nawet półczwartej szklaneczki beaujolais? – Alem nie do syta
jadł i pijał.- Lecz cud – dieta nie pomoże, jeśli się nie ochędożysz. - Potrzebneż mi to ochędóstwo? – Ani chybi, panie bracie. Zmień menu i strój, zastosuj feng shui, a poprawisz image
swój”. (Dz.P. z 23.11.09.)
PRODUKTY ŚWIĄTECZNE W SP1
Na niezwykle oryginalny i wdzięczny sposób pozyskania
funduszy na działalność szkoły wpadło grono pedagogiczne
Szkoły Podstawowej nr 1 w Lipnicy Wielkiej - Murowanicy. Nauczyciele wykonali prace - obrazki, ozdoby i kartki świąteczne i zorganizowali świąteczny kiermasz. Prace będą w ciągłej
sprzedaży do świąt, dlatego zachęcam wszystkich do wsparcia
w tak wspaniały sposób szkoły w Murowanicy.
foto: K.K.
W dniu 21.11.2009 r. o godz. 1730 w Czarnej Karczmie Orawskiego Parku Etnograficznego w Zubrzycy
Górnej została otwarta wystawa pt. Miniony czas – godziny, ze zbiorów muzealnych oraz prywatnych kolekcji. W większości zegary pochodzą z XVII i XIX wieku,
tzw. Schwarzwaldzkie wytwarzane przez małe warsztaty w górach Schwarzwaldu w południowo – zachodnich
Niemczech, przy granicy ze Szwajcarią i Francją. Są to
zegary wahadłowe, których metalowe kółka osadzone
są w drewnianych ściankach osłaniających mechanizm.
Najstarsze to zegary z prostokątnymi, półkoliście zwieńczonymi ściankami frontowymi wyciętymi z drewna, na
których znajdowała się malowana tarcza z godzinami
i wskazówkami zdobione ręcznie namalowanymi różyczkami najczęściej na półkolistym zwieńczeniu oraz w narożach. Trochę późniejsze są zegary, których przednia
ścianka wytłaczana jest z cienkiego metalu, przedstawia
różne scenki i jest barwnie malowana. W środku znajduje się emaliowana biała tarcza z podziałką i wskazówkami. Całość za otwieraną szybką w drewnianej ramce.
Zaprezentowano też zegar ze ścianką przednią wykonaną z porcelany, oraz z ścianką frontową drukowaną jak
w oleodrukach z widokiem gór i tarczą zegara w pośrodku. Wszystkie Schwarzwaldy to zegary które wydzwaniały najczęściej pełne godziny, niektóre z nich to tzw.
kukułki. Na wystawie znalazły się też zegary kominkowe,
oraz zegary, których obudowy zostały wykonane przez
miejscowych artystów natomiast mechanizm w nich pochodził z budzika. Zegary wypożyczone z prywatnej kolekcji to również Schwarzwaldy, doskonale przez niego
odrestaurowane oraz wszystkie na chodzie. (strona internetowa OPE. Z.G.)