Zarządzanie Kapitałem w Bankach

Zarządzanie Kapitałem w Bankach
Wizja scenariusza spowolnienia
gospodarczego w Polsce w kontekście
powołania wspólnego nadzoru bankowego
Tomasz Kubiak
Dyrektor Zarządzający
Dep. Alokacji Kapitału i ALM
w Banku Pekao S.A.
Dariusz Szkaradek
Partner, Lider Działu Audytu
i Zarządzania Ryzykiem
Instytucji Finansowych, Deloitte
Wstęp
Jednym z ważnych elementów przystąpienia Polski do wspólnego mechanizmu
nadzoru bankowego jest większe bezpieczeństwo polskich banków w przypadku
materializacji jednego z potencjalnych scenariuszy stresowych. Kluczowymi
elementami wydają się być:
• na ile istotnym dla inwestorów będzie przynależność Polski do SSM z punktu widzenia
postrzegania ich bezpieczeństwa oraz kosztów pozyskania kapitału
i płynności
• na ile pomocne mogą okazać mechanizmy pomocowe gdyby Polska wraz
z przystąpieniem uzyskała do nich dostęp
• czy w przypadku kolejnego kryzysu Europejskiego łatwiej będzie Holdingom
transgranicznym wykorzystać kapitał lub płynność „z Polski” do ratowania spółek
zależnych w innych krajach, jak również wesprzeć polską spółkę córkę kapitałem z innego
kraju
Czy wspólny nadzór bankowy będzie zatem wsparciem czy przeszkodą
dla polskiego sektora bankowego w scenariuszach stresowych?
Scenariusze stresowe
Na potrzeby dyskusji prezentujemy dwa hipotetyczne scenariusze celem zrozumienia
funkcjonowania wspólnego mechanizmu nadzorczego w przypadku ich materializacji:
1. Scenariusz pierwszy jest makroekonomicznym scenariuszem zaprezentowanym
w Raporcie o stabilności sektora finansowego NBP z grudnia 2012. Przyjęto założenie, że w
gospodarce strefy Euro ponownie wystąpi recesja w związku z ograniczeniem zadłużenia przez
sektor prywatny i rządowy połączony z redukcją popytu konsumpcyjnego. Na skutek tego w
Polsce nastąpiłoby znaczne obniżenie tempa wzrostu
2. Scenariusz drugi jest scenariuszem długotrwałego spowolnienia w związku
ze spadkiem polskiego popytu konsumpcyjnego oraz inwestycji przyczyniające się
do utrzymującego się niskiego (lecz dodatniego) wzrostu gospodarczego w długiej
perspektywie. Ze względu na ograniczenia polityki fiskalnej związane z ograniczeniami w relacji
długu do PKB głównym narzędziem stymulacji wzrostu pozostaje znaczące obniżenie stóp
procentowych. Sektor bankowy staje przed wyzwaniem dostosowania się do nowych wymogów
regulacyjnych (Bazylei III)
w środowisku niskiego wzrostu i niskich stóp.
Założenia i wyniki
Założenia makroekonomiczne scenariuszy
Na podstawie raportu o
inflacji NBP – Listopad
2012r**
Scenariusz szokowy NBP z
wywołany recesją w
Europie**
Scenariusz długotrwałego
spowolnienia gospodarczego
i niskich stóp w Polsce
Tempo wzrostu PKB
2012
2013
2014
Scenariusz referencyjny
2.3%
1.5%
2.3%
Szokowy NBP
2.3%
0.4%
-1.0%
Długotrwałego spowolnienia
2.3%
0.4%
0.5%
WIBOR 3M
Scenariusz referencyjny
5.0%
5.0%
5.0%
Szokowy
4.9%
4.6%
3.8%
Długotrwałego spowolnienia
4.9%
3.0%
2.0%
Wyniki zaprezentowane są jako procent wielkości aktywów sektora*
Odpisy z tytułu
utraty wartości
Wynik odsetkowy
(marża odsetkowa)
Wynik finansowy
netto (ROA)
Historyczne
(IV kw.'11-III kw.'12)
Scenariusz
referencyjny
Scenariusz
szokowy NBP*
Scenariusz
długotrwałego
spowolnienia
-0.7%
-0.9%
-1.3%
-1.0%
2.1%
2.0%
1.7%
1.6%
1.2%
0.9%
0.3%
0.5%
* Prezentuje wyniki za okres IV kw.’12 – IV kw.’14 przy założeniu stałej struktury bilansu. Scenariusz szokowy NBP dodatkowo zawierał szoki
kapitałowe i płynnościowe związane z osłabieniem złotego (30%), wzrostem rentowności obligacji skarbowych (300 bps) oraz odpływem depozytów
** źródło: Raport o stabilności sektora finansowego NBP z grudnia 2012
Kluczowe pytania do dyskusji
1. Czy w scenariusz referencyjny oraz spowolnienia gospodarczego, należność do SSM pozwoli obniżyć
koszty pozyskiwania finansowania długoterminowego i kapitału?
2. Jak ważne w przypadku scenariusza długoterminowego spowolnienia stają się mechanizmy pomocowe
takie jak ESM lub ECB jako (dodatkowego) pożyczkodawcy ostatniej instancji? Zwłaszcza w przypadku
gdyby w takim scenariusz „uderzył w nas” kolejny światowy szok finansowy związany np. z upadkiem
jednego z Banków światowych.
3. Czy wspólny mechanizm gwarantowania depozytów uchroniłby nas przed potencjalnym scenariuszem
obserwowanym w krajach peryferyjnych (odpływ depozytów do krajów północy)?
4. Czy płynność i kapitał stałyby się bardziej mobilne w czasach kryzysu (straciłyby „narodowość” w ramach
krajów należących do SSM)? Czy w scenariuszu szokowym NBP mimo założonego pogorszenia kondycji
sektora w Polsce realny jest częściowy odpływ płynności oraz kapitału z polskiego sektora bankowego
celem ratowania spółek w innych krajach w ramach międzynarodowych holdingów bankowych?
5. Czy istnieje ryzyko iż delewarowanie międzynarodowych holdingów bankowych spowoduje
delewarowanie polskich spółek, ograniczenie dostępności kredytu i dalsze spowolnienie?