Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia drzew owocowych

11
Zgnilizna pierścieniowa podstawy pnia drzew owocowych Phytophthora
cactorum (Leb. et Cohn) Schroet.
11.1 Systematyka
Rząd – Pythiales, Rodzina – Pythiaceae,
Rodzaj – Phytophthora
11.2 Biologia
Sprawca choroby jest grzybem glebowym rozprzestrzeniającym się za pomocą zarodników
pływkowych (zoospory) wytwarzanych na porażonej tkance roślinnej, a także grzybni występującej
saprotroficznie na resztkach roślin. Grzyb wnika przez naturalne spękania lub mechaniczne
uszkodzenia kory. P.cactorum może być także sprawcą zgnilizny jabłek i gruszek, zwłaszcza
spadów i znajdujących się w dolnej partii korony.
11.3 Opis uszkodzeń i szkodliwość
Zgnilizna rozwija się w części przyszyjkowej i przechodzi na główne korzenie. W miejscu
infekcji powstają najpierw wilgotne, brunatne, zapadające się plamy. Następnie kora zamiera i pęka
odsłaniając drewno. Rozwijająca się brunatno-czarna zgnilizna obejmuje często cały obwód
podstawy pnia i powoduje zamieranie drzewa. Wiosną, porażone drzewa później zaczynają
wegetację, ich liście są chlorotycznie przebarwione, przyrosty pędów są słabe, a owoce drobniejsze.
Jesienią drzewa takie wcześniej kończą wegetację i wyróżniają się czerwonawym zabarwieniem
liści. Choroba występuje na jabłoniach szczepionych na wrażliwych podkładkach, do których
należą MM 106, M 26, P 1, P 14, P 59, P 60.
Szkodliwość choroby jest bardzo duża, ponieważ może prowadzić do zabicia drzewa.
11.4 Metodyka obserwacji
Lustracje sadów od fazy kwitnienia do połowy lata (skala BBCH 65-76).
11.5 Terminy zabiegów, progi szkodliwości
Progi szkodliwości – brak. Od infekcji do zabicia drzewa upływa zwykle 1-3 lat. Chorobę
stwierdza się późno, zazwyczaj dopiero po wystąpieniu objawów wtórnych, widocznych w koronie
drzewa, spowodowanych znacznym rozwojem zgnilizny. W przypadku wczesnego zauważenia
objawów choroby należy podjąć próbę ratowania drzewa przez odsłonięcie szyjki korzeniowej,
wycięcie porażonej tkanki i podlanie odpowiednim preparatem. Podlane powinny być także drzewa
znajdujące się w bliskim sąsiedztwie porażonych drzew. Zabieg najlepiej wykonać tuż po
kwitnieniu (skala BBCH 71) i powtórzyć po miesiącu.