+JMJ Kochani Bracia i Siostry w Chrystusie! Drodzy Przyjaciele

+JMJ
Kochani Bracia i Siostry w Chrystusie!
Drodzy Przyjaciele!
Przygotowujemy się do uroczystości Wniebowzięcia
Najświętszej Maryi Dziewicy, największego Maryjnego
święta, obchodzonego 15 sierpnia. Jest to dla większości
Polaków ważna data. W tym dniu przypada podwójne
święto, wywodzące się z wartości, które w Polakach zawsze
były głęboko zakorzenione: z religijności i patriotyzmu .
Upamiętnia wzięcie do nieba Najświętszej Maryi Panny z
duszą i ciałem (dogmat o Wniebowzięciu NMP ogłoszony
został przez papieża Piusa XII w 1950 r.) oraz (w Polsce)
jest obchodzone także jako święto Matki Bożej Zielnej oraz
Zwycięskiej.
Cud nad Wisłą, jak określa się wydarzenia z 15 sierpnia 1920r, zalicza się do
największych starć w dziejach oręża polskiego. Walka miała szeroki wymiar, a jej
skutki były ważne nie tylko dla Polski, ale i dla Europy – miała znaczenie polityczne i
decydowała o dalszych losach kontynentu.
Z pewnością prośba (św. Szymona z Lipnicy 18.07.2012) o modlitwę, by zanurzyć
Polskę w Miłosierdziu Bożym, ma swoje znaczenie. Jak codziennie stajemy do Apelu
Jasnogórskiego, tak również pełni ufności połączmy się w tym dniu o godz. 15.00, by
prosić Miłosiernego Pana Jezusa o łaski dla naszej umiłowanej Ojczyzny i wszystkich
jej mieszkańców, pamiętając o Jego obietnicy danej św. siostrze Faustynie: „Ile razy
usłyszysz, jak zegar bije trzecią godzinę, zanurzaj się cała w miłosierdziu Moim […],
bo w tej chwili zostało na oścież otwarte dla wszelkiej duszy. W tej godzinie uprosisz
wszystko dla siebie i dla innych, w tej godzinie stała się łaska dla świata całego –
miłosierdzie zwyciężyło sprawiedliwość. Córko Moja, staraj się w tej godzinie
odprawiać Drogę Krzyżową” [Dz. 1572].
Nie patrzmy poprzez pryzmat podziałów, ani na tego, który otrzymał polecenie
przekazania tych słów w duchu posłuszeństwa, ale ufajmy Miłosierdziu Bożemu.
Gdziekolwiek będziemy w tym dniu – czy na Jasnej Górze, czy w Kalwarii
Zebrzydowskiej, czy w Łagiewnikach, w jakimkolwiek sanktuarium, kościele, przy
kapliczce czy w domu – ofiarujmy Ojcu Przedwiecznemu przez ręce Maryi, naszej
Królowej, Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Pana Jezusa na przebłaganie za nasze grzechy
i za grzechy Polski. Jezu, ufamy Tobie!
„Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat” (J 16,33).
Niech we wszystkim Bóg będzie uwielbiony.
W duchowej łączności modlitewnej –
„Adam-Człowiek”
Akt poświęcenia Polski Miłosierdziu Bożemu
Boże Miłosierny, Stwórco Wszechświata, Boże Ojców naszych, Ojcze Przedwieczny!
Spójrz okiem Miłosiernej Opatrzności Twej na wyciągnięte błagalnym gestem ręce
Twojego ludu polskiego. W poczuciu naszej nędzy, ale z nieograniczoną ufnością
uciekamy się do Twego Miłosierdzia i prosimy o łaskę przebaczenia grzechów naszego
Narodu.
W tej chwili, wpatrzeni oczyma dusz naszych w Twój święty Majestat, padamy na
kolana, wyznając w pokorze, żeśmy prochem i nicością, a grzechy nasze bez liczby. Za
wszystkie łaski i dary Twoje, Boże Miłosierny, myśmy Ci zapłacili zdradą Twych
świętych przykazań, zdeptaniem Przenajświętszej Krwi Jezusa Chrystusa.
Tak, Ojcze nasz, zgrzeszyliśmy i zawiniliśmy! Ale ponieważ objawiłeś nam, o Boże,
że Miłosierdzie Twoje nie zna granic, przeto wołamy z ufnością: Jezu Miłosierny,
Zbawicielu nasz – Miłosierdzia... Miłosierdzia... Miłosierdzia... Miłosierdzia nad
Narodem naszym! W pokorze serca naszego Twemu sercu oddajemy na zawsze
wszystkie polskie rodziny, młodzież polską, całą naszą ukochaną Ojczyznę. O dobry
Panie Boże, Ojcze nasz, Jezu Chryste, Odkupicielu i Bracie nasz, miej Miłosierdzie
nad naszą Ojczyzną, nad naszą nędzą. Twego Miłosierdzia wzywamy, bo ono jest
jedyną nadzieją naszą. Twemu Miłosierdziu polecamy i poświęcamy nasz biedny
Naród, skłócony nienawiścią Kaina i pychą szatana. Daj nam proszącym łaskę, byśmy
zrozumieli swe posłannictwo w dziejach, byśmy poprawili się z grzechów, byśmy z
całym przekonaniem i w duchu szczerości praktykowali Twoje i Kościoła Twego
przykazania! Daj moc ducha polskim rodzicom w misji rodzicielskiej i wychowawczej.
Daj młodzieży polskiej całą głębię wiary naszych praojców.
Dokonując tego aktu poświęcenia i oddania Twemu Miłosierdziu, wołamy: Boże, daj
Ojczyźnie naszej i światu całemu tak upragniony pokój – pokój w duszy i w sercach,
pokój między wszystkimi narodami. O Jezu, w dzień przyjścia Twego nie bądź nam
sędzią, ale Ojcem Miłosierdzia.
(Wszyscy powtarzają trzy razy:) Miłosierdzie Boże, ufamy Tobie! (Trzy razy:) Jezu,
ufam Tobie!
Tekst tego Aktu jego autor – bł. ks. Michał Sopoćko, spowiednik i kierownik duchowy
św. siostry Faustyny - osobiście ofiarował tuż przed śmiercią (1975) swojej bratanicy,
s. Bernadecie Sopoćko, podczas odwiedzin w Białymstoku. Siostra Bernadeta
przekazała go swojej przełożonej generalnej w Gorzowie Wlkp.