Karmienie z termometrem w ręku

Transkrypt

Karmienie z termometrem w ręku
WIEŚCI RYBACKIE. Letnie żywienie karpia i zwalczanie glonów w stawach
fot. Jan Gancarz
Karmienie z termometrem w ręku
Stawy do chowu narybku letniego - lipcówki
Rozpoczęcie żywienia karpia w naszych warunkach rozpoczyna
się po 15 maja i później, ale wszystko zależy od temperatury wody. Tegoroczna aura znacznie opóźniła rozpoczęcie karmienia
i dlatego teraz musimy dokładniej przestrzegać podstawowych zasad związanych z karmieniem poszczególnych roczników karpia.
Ilość paszy podana w procentach może ulec zmianie na skutek
różnych czynników niezależnych
od hodowcy. Może to być np. gwałtowna zmiana temperatury wody
czy wystąpienie jednostki chorobowej. W przypadku wystąpienia
wysokiej temperatury w październiku należy dodatkowo podać
od 2-5% dawki paszy. Dotyczy to
w szczególności jesiennego narybku
i kroczka. Dlatego wśród hodowców popularne jest powiedzenie,
że ryby należy karmić „z termometrem w ręku”.
Należy pamiętać, że skuteczność
żywienia w sezonie hodowlanym
sprawdza się przez połowy kontrolne w celu ustalenia wagi przyrostu
w poszczególnych miesiącach oraz
stanu zdrowotnego ryb.
Dla usprawnienia karmienia ryb
należy:
 Wyznaczyć odpowiednie miejsca
Miesiąc
Maj
Czerwiec
Lipiec
Sierpień
Wrzesień
fot. Jan Gancarz
K
roczek karpia żeruje już przy
temperaturze wody 10-12 0C,
natomiast narybek jest bardziej wymagający i ciepłolubny, dlatego rozpoczyna żerowanie dopiero w temperaturze 14-15 0C.
W miarę wzrostu temperatury wody,
udział skarmianej paszy jest coraz
większy. Zmniejszenie ilości zadawanej paszy następuje w końcu
sierpnia lub na początku września,
kiedy następuje spadek temperatury.
W praktyce chowu opracowano
preliminarz skarmiania paszy dla
poszczególnych grup wiekowych
karpia. Ilość paszy przeznaczonej
na skarmianie w cyklu produkcyjnym (według preliminarza) jest rozdzielana na poszczególne miesiące
i przedstawia się następująco:
Jesiotr - ryba coraz częściej hodowana w naszych stawach karpiowych
Lipcówka K0-1
20-30%
50%
20%
Narybek K 1-2
10%
20%
45%
25%
Kroczek K 2-3
3-5%
15%
25%
40%
15%
w stawie do zadawania paszy,
 Przygotować i sprawdzić sprzęt
do żywienia ryb,
 Rozpoczynać wstępne karmienie
ryb przy zmniejszonych dawkach
w wyznaczonych miejscach, w celu
przyuczenia ryb do pobierania paszy,
 Kontrolować temperaturę wody
i wyżerowania paszy, (w przypadku
spadku temperatury ograniczyć dawkę lub nawet przerwać żywienie).
Zwalczanie
glonów nitkowych
W płytkich stawach i zalewiskach
o niewielkim przepływie wody
wiosną może dochodzić do intensywnego rozwoju glonów nitkowych. Latem, wskutek intensywnej
fotosyntezy i gromadzeniu się tlenu między nitkami, glony te wypływają na powierzchnię stawu.
W wyniku fotosyntezy, w stawie na-
stępuje gwałtowny wzrost zasadowości wody. W ciągu doby pH może
podnieść się z 6,6 do 9,6-11 pH,
co powoduje wiosną liczne śnięcia ryb. Nadmierny rozwój glonów
powoduje ponadto zapychanie krat
w mnichach stawów oraz uniemożliwia poruszanie swobodne
ryb (zwłaszcza wylęgu i narybku).
Proces rozkładu ryb jest pochłaniany tlen, a wydziela się trujący gaz.
Glony również mogą być przyczyną
powstawania przyduchy.
Chemiczne metody zwalczania glonów polegają na wstrzymaniu nawożenia mineralnego. Powszechne
stosuje się miedzianowanie wody
za pomocą miedzianu CuSO4
(w stężeniu do 0,25mg/l). Ostatnio
jednak metoda ta nie jest zalecana, gdyż związek ten gromadzi się
w zbiornikach wodnych. Ponadto,
jeśli mimo to przeprowadza się ten
zabieg, trzeba wykonywać go bardzo
ostrożnie (pięciokrotnie co 2-3 dni)
ze względu na toksyczność związku miedzi. Granica toksyczności
CuSO4 wynosi 300 mg na 1 kg masy
organizmów żywych, zaś dawka,
Cu 0,2g/m3 wody jest szkodliwa dla
organizmu człowieka.
Biologiczna metoda zwalczania glonów polega głównie na zamuleniu
wody lub radykalnym podniesieniu
poziomu zalewu. Zamulenie wody
uzyskujemy stosując gęstą obsadę
karpi, np. ponad 1 800 szt./ha ciężkiego kroczka. Innym sposobem na
zamulenie może być też mechaniczne zastosowanie dodatku gliny.
Na podstawie informacji Instytutu
Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie
Jan Gancarz
DODR we Wrocławiu

Podobne dokumenty