stwierdzające nieważność uchwały Nr XXVI/211/2016 Rady Powiatu

stwierdzające nieważność uchwały Nr XXVI/211/2016 Rady Powiatu

Katowice, 2 grudnia 2016 r.
WOJEWODA ŚLĄSKI
NR NPII.4131.1.585.2016
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE
Na podstawie art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (tekst
jednolity Dz. U. z 2016r. poz. 814 ze zm.)
stwierdzam nieważność
uchwały Nr XXVI/211/2016 Rady Powiatu Tarnogórskiego z dnia 27 października 2016 r. w
sprawie zmiany uchwały Nr II/32/2014 Rady Powiatu Tarnogórskiego z dnia 17 grudnia 2014 roku w
sprawie ustalenia wynagrodzenia Starosty Tarnogórskiego - Przewodniczącego Zarządu Powiatu
Tarnogórskiego, w całości, jako niezgodnej z art. 2 i 7 Konstytucji RP w zw. z art. 12 pkt 2 ustawy o
samorządzie powiatowym.
Uz a s a d n i e n i e
Przedmiotową uchwałą Rada Powiatu Tarnogórskiego dokonała zmiany uchwały Nr II/32/2014
Rady Powiatu Tarnogórskiego z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie ustalenia wynagrodzenia Starosty
Tarnogórskiego - Przewodniczącego Zarządu Powiatu Tarnogórskiego.
Jako podstawę prawną przedmiotowej uchwały wskazano art. 12 pkt 2 ustawy o samorządzie
powiatowym w zw. z art. 9 ust. 2 i art. 36 ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o pracownikach samorządowych
(tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 902) oraz rozporządze Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009r., w sprawie
wynagradzenia pracowników samorządowych (tekst jedn. Dz. U. z 2014r. poz. 1786).
W świetle powołanych przepisów kompetencja Rady Powiatu do ustalenia wysokości
wynagrodzenia Starosty nie budzi zatem wątpliwości. Podejmując przedmiotową uchwałę Rada Powiatu
zdecydowała obniżyć wynagrodzenie zasadnicze Starosty Tarnogórskiego z kwoty: 5950 zł na kwotę 4800 zł
oraz obniżyć dodatek funkcyjny z kwoty 180,0 zł na kwotę 440 zł, co w istotny sposób wpłynęło również na
wysokość dodatku specjalnego, który zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, uzależniony jest
procentowo od wysokości wynagrodzenia zasadniczego i wysokości dodatku funkcyjnego.
Rada zatem ma prawo w sposób uznaniowy ustalić przewodniczacemu zarządu wynagrodzenie, ale
konkretne rozstrzygnięcie zapadłe w oparciu o uznanie administracyjne powinno posiadać rzeczową
argumentację, która pozwoli na weryfikację legalności aktu prawnego.
Przedmiotowa uchwała została doreczona Wojewodzie Śląskiemu w dniu 4 listopada 2016r. i nie
zawierała uzasadnienia jej podjęcia. Dlatego też organ nadzoru zwrócił się do Przewodniczącego Rady
Powiatu w trybie art. 77a ustawy o samorządzie powiatowym z prośbą o przesłanie uzasadnienia do uchwały
oraz protokołu z sesji w zakresie dotyczącym obrad nad projektem. Do dnia 1 grudnia 2016r. organ nadzoru
nie otrzymał uzasadnienia do uchwały Nr XXVI/211/2016 Rady Powiatu Tarnogórskiego z dnia 27
października 2016 r. Uzasadnienia takiego nie posiada również uchwała obublikowana na stronach BIP
powiatu tarnogórskiego (STRONA GŁÓWNA » MENU PRZEDMIOTOWE » Uchwały Rady Powiatu
Id: 73914A58-8C80-439D-B14A-824B2E6F5319. Podpisany
Strona 1
» Uchwały Rady Powiatu V kadencja » Sesja XXVI z dnia 25 i 27.10.2016r.) Tym samym organ nadzoru
uznał, że przedmiotowa uchwała nie posiada uzasadnienia. Weryfikacja motywacji Rady Powiatu związanej
z podjęciem kwestionowanej uchwały była zatem niemożliwa.
Rada Powiatu niewątpliwie skorzystała z uprawnienia do ustalenia wynagrodzenia Starosty i
określiła jego wysokość na poziomie dopuszczalnym przez przepisy rozporządzenia, jednak zdaniem organu
nadzoru przedmiotowa uchwała nie odpowiada standardom, którymi powinny charakteryzować się działania
organów władzy publicznej w demokratycznym państwie prawa. Uchwała taka bowiem, jako że opiera się
na uznaniu administracyjnym powinna zawierać stosowne uzasadnienie pozwalające na analizę pod
względem legalności argumentacji, którą kierował się organ stanowiący podejmując tenże akt. Działanie
takie ma zapobiegać arbitralności postępowania organów władzy publicznej, która nie jest dopuszczalna w
myśl art. 7 Konstytucji RP. Fakt, że ustawodawca oparł realizację kompetencji organu na uznaniu nie
oznacza, że uznanie to ma charakteryzować się całkowitą swobodą, gdyż o takiej cesze uznania w państwie
prawa nie może być mowy. Pogląd taki został wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z
28 sierpnia 2010 roku (sygn. akt II OSK 1074/10, CBOSA), gdzie Sąd wskazuje, że "w demokratycznym
państwie prawa nie istnieje kategoria "swobodnego uznania" administracji, każde rozstrzygnięcie organów
administracji publicznej powinno być oparte na konkretnej podstawie prawnej oraz zostać wydane po
rozważeniu całego materiału dowodowego w danej sprawie". Nie może zatem być mowy o dowolności
w realizowaniu kompetencji organów władzy publicznej. Każdy akt administracyjny, w którym mamy do
czynienia z unaniem administracyjnym powinien wykazywać przesłanki, które stanowiły podstawę jego
podjęcia.
Argumentację tę zdaje się potwierdzać orzecznictwo, co prawda ukształtowane w oparciu o sprawy
dotyczące wynagrodzenia jednoosobowego organu wykonawczego gminy, niemniej pozostające aktualne
również w odniesieniu do przewodniczącego organu wykonawczego powiatu. Warto tu przywołać choćby
wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 23 lutego 2012 roku (sygn. akt III SA/Lu
785/11, CBOSA), w którym Sąd stwierdza "skoro zatem uchwała rady gminy w przedmiocie obniżenia
wysokości wynagrodzenia wójta poddana została kognicji sądów administracyjnych, która dokonywana jest
pod kątem jej legalności, to aby kontrola ta w ogóle była możliwa, nie zaś iluzoryczna, uchwała w tym
przedmiocie musi zawierać uzasadnienie, które pozwoliłoby na ocenę jej legalności. Za takim
stanowiskiem przemawiają również istotne ograniczenia dowodowe jakie mają miejsce w postępowaniu
przed sądami administracyjnymi (art. 106 § 3 p.p.s.a.). Co więcej, nie spełnia tego wymogu wskazanie w
uzasadnieniu takiej uchwały lakonicznych motywów obniżenia wynagrodzenia wójta, których rzeczywistego
istnienia i prawdziwości nie sposób zweryfikować". W dalszej części uzasadnienia Sąd stwiedza "obowiązek
uzasadnienia uchwał rady gminy w przedmiocie obniżenia wójtowi wynagrodzenia jest elementem jawności
działania władzy publicznej i zaliczany jest do standardów demokratycznego państwa prawa. Dlatego w
ocenie Sądu, nie tylko całkowity brak uzasadnienia uchwały o obniżeniu wójtowi wynagrodzenia, ale
również lakoniczność takiego uzasadnienia, która powoduje, że uchwała tego rodzaju nie poddaje się
kontroli sądowej pod względem legalności (zgodności z prawem), połączona z brakiem udokumentowania
zasadności podjęcia uchwały - wyklucza możliwość oceny legalności takiego aktu organu, przez co tego
rodzaju uchwała nie jest zgodna z prawem, gdyż pozostaje w sprzeczności z zasadami wyrażonymi w art. 2 i
7 Konstytucji RP".
Id: 73914A58-8C80-439D-B14A-824B2E6F5319. Podpisany
Strona 2
Analogiczne
do
powyższych
tezy
zostały
zawarte
w
wyroku
Wojewódzkiego
Sądu
Administracyjnego w Szczecinie z dnia 31 stycznia 2013 roku (sygn. akt II SA/Sz. 1131/12, CBOSA). Sąd
stwiedza, że "ustalenie zatem motywów, jakimi kierowała się Rada Gminy G. ustalając skarżącemu
wysokość wynagrodzenia, a właściwie w przedmiotowej sprawie obniżając, stanowi istotny element kontroli
legalności uchwały. Chodzi tu głównie o kwestię uzasadnienia, bowiem jego brak nie pozwala ocenić, jakimi
względami kierowali się radni, dokonując takiego, a nie innego zapisu. Nie spełnia tego wymogu wskazanie
w uzasadnieniu uchwały lakonicznych motywów obniżenia wynagrodzenia burmistrza, których
rzeczywistego istnienia i prawdziwości nie sposób zweryfikować. Istotne jest również odpowiednie
udokumentowanie tego rodzaju uchwały, które dawałoby możliwość weryfikacji zaistnienia rzeczywistych
(obiektywnych) podstaw oraz możliwość oceny zasadności obniżenia burmistrzowi wynagrodzenia".
Wobec powyższego organ nadzoru stwierdza, że sam fakt braku uzasadnienia do uchwały w sprawie
obniżenia wynagrodzenia Staroście w trakcie kadencji, jest wystarczającą przesłanką do stwierdzenia
nieważności tej uchwały. Brak uzasadnienia uchwały, wyklucza możliwość oceny jej legalności, a tym
samym stanowi, iż taka uchwała pozostaje w sprzeczności z zasadami wyrażonymi w art. 2 i 7 Konstytucji
RP.
Niezależnie od powyższego organ nadzoru nadmienia, iż z treści protokołu z sesji Rady Powiatu,
jaka odbyła się w dniach 25 i 27.10.2016 r. wynika (ad. pkt 8 porządku obrad), że w trakcie sesji radni nie
dyskutowali nad powodami obniżenia staroście wynagrodzenia. Jeden z radnych stwierdził jedynie że, jeśli
uchwała nie posiada uzasadnienia, to on poponuje, aby w tymże uzasadnieniu zapisać, że "podjęcie uchwały
jest motywowane działaniem pana Starosty, który odmawia współpracy ze swoim pracodawcą, czyli Radą
Powiatu". Przewodniczący Rady zaakceptował to uzasadnienie, a następnie Rada przystąpiła do głosowania.
Odwołanie się do generalnego i bardzo ogólnikowego stwierdzenia "odmawia współpracy ze swoim
pracodawcą, czyli Radą Powiatu", w ocenie organu nadzoru nie stanowi samodzielnej i wystarczającej
przesłanki uzasadniającej konieczność obniżenia wynagrodzenia Staroście. Uzasadnienie projektu uchwały
nie wskazuje w sposób rzetelny realnej, konkretnej i udokumentowanej przyczyny obniżenia wynagrodzenia,
nie odnosi się także do obowiązków pracowniczych, czy też zaniechania ich wypełniania.
Wobec powyższego stwierdzenie nieważności w całości uchwały Nr XXVI/211/2016 Rady Powiatu
Tarnogórskiego z dnia 27 października 2016 r. w sprawie zmiany uchwały Nr II/32/2014 Rady Powiatu
Tarnogórskiego z dnia 17 grudnia 2014 roku w sprawie ustalenia wynagrodzenia Starosty Tarnogórskiego Przewodniczącego Zarządu Powiatu Tarnogórskiego należy uznać za konieczne i w pełni uzasadnione.
Na niniejsze rozstrzygnięcie nadzorcze służy skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
w Gliwicach, za pośrednictwem Wojewody Śląskiego, w terminie 30 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia.
Id: 73914A58-8C80-439D-B14A-824B2E6F5319. Podpisany
Strona 3
Stwierdzenie przez organ nadzoru nieważności uchwały organu gminy wstrzymuje jej wykonanie z
mocy prawa, z dniem doręczenia rozstrzygnięcia nadzorczego.
z up. WOJEWODY ŚLĄSKIEGO
Z-ca Dyrektora Wydziału Nadzoru Prawnego
Iwona Andruszkiewicz
Otrzymują:
1) Rada Powiatu Tarnogórskiego
2) a/a
Do wiadomości:
Starosta Tarnogórski
Id: 73914A58-8C80-439D-B14A-824B2E6F5319. Podpisany
Strona 4