artykuł do e-szkoła

Koncepcja diagnozy pozytywnej
oraz ćwiczenia Dennisona w pracy z uczniem
o specyficznych potrzebach edukacyjnych
Mówiąc o szkolnictwie, coraz więcej miejsca poświęca się zagadnieniu edukacji dzieci
z zaburzeniami zdolności uczenia się czytania i pisania a także logicznego myślenia.
Obecnie lansuje się inną koncepcję, którą określa się jako „koncepcję diagnozy
pozytywnej”. Jest ona oparta o „mocne strony” badanego ucznia, a nie szukaniu patologii.
Zadanie to, wbrew pozorom, wcale nie jest takie proste. Większość naszego społeczeństwa
oceniając, wartościując coś lub kogoś koncentruje się głównie na wadach, mankamentach,
brakach. Często nie potrafimy natomiast znaleźć czegoś, co jest dobre, wartościowe. Niestety,
ten model zachowań dotyczy również rodziców i nauczycieli. Swą, niekiedy, zbyt pochopną
opinią, uogólnianiem, „wrzucaniem wszystkich do jednego worka” krzywdzą dziecko,
wypowiadając się na temat jego zdolności, osiągnięć. Przed takim etykietowaniem może
chronić ucznia w młodszym wieku szkolnym ocena opisowa. Dlatego w trakcie prowadzenia
zajęć wyrównawczych staram się zawsze wykorzystywać mocne strony dzieci, podkreślać ich
osiągnięcia kierując się maksymą ,,Spróbuj, a na pewno ci się uda” .
Ponadto w trakcie zajęć wykorzystuję Metodę Dennisona - to ćwiczenia relaksacyjne
i energetyzujące służące integracji półkul mózgowych w celu efektywniejszego ich działania.
Jest prosta, sprzyja harmonijnemu rozwojowi, a stosowana cierpliwie i wytrwale, pomaga
przezwyciężyć rozmaite trudności dziecka. Dziecko, którego rozwój przebiega w sposób
nieskrępowany, w naturalny sposób ćwiczy obie półkule. Dzięki ich harmonijnej współpracy
z łatwością przyswaja sobie kolejne umiejętności i ma szansę na pełny rozwój swoich
talentów. Brak równowagi między pracą obydwu półkul mózgowych prowadzi do rozmaitych
zakłóceń. Dziecko może mieć na przykład kłopoty z koncentracją, nauką czytania i pisania,
opanowaniem własnych emocji. Ćwiczenia Dennisona wspierają procesy myślowe u dzieci
i można je stosować w codziennej pracy. Ćwiczenia proponowane dzieciom są bardzo proste
i bezpieczne np.: ,,słoń”, ,,kapturek myśliciela’’ i nieocenione ,,leniwe ósemki”. Wykonywane
w odpowiedni sposób prowadzą do lepszej współpracy obu półkul, czego efektem może być
między innymi płynne czytanie lub ładne, wyraźne pismo. Aby były one efektywne
wymagają jednak systematyczności.
Powodzenie prowadzonych zajęć, a w tym przełamywanie wewnętrznego oporu, braku
wiary we własne możliwości, wstydu zależy od stosowanych form i metod nauczania.
Dlatego aby zajęcia były atrakcyjne z punktu widzenia dziecka staram się pracować głównie
metodą zabawową i metodami aktywnymi. Stosuję również pomoce dydaktyczne
typu:
PUS-y, gry dydaktyczne, loteryjki obrazkowe, klocki, karty. Niektóre zajęcia odbywają się
też w pracowni komputerowej na przygotowanym wcześniej przeze mnie materiałach.
Po każdych niemal zajęciach dokonuję ich ewaluacji. Formą ewaluacji jest samodzielnie
rozwiązanie przez dziecko prostego zadania, wyniki sprawdzianów, rozmowy z innymi
nauczycielami i rodzicami o postępach uczniów.
Dla mnie dużym sukcesem tych zajęć jest fakt, że dzieci się dobrze na nich czują i już
w trakcie tygodnia dopytują się kiedy będą kolejne zajęcia. Również rodzice są bardzo
zadowoleni, że ich dzieci mogą w nich uczestniczyć, ponieważ widzą postępy swoich
pociech, co jest również dla mnie dodatkową motywacją a jednocześnie mogę dzięki temu
zweryfikować swoje dotychczasowe działania.
mgr Iwona Brzechfa
Zajęcia wyrównawcze to przede wszystkim nauka poprzez zabawę.
Dr Paul. E. Dennison, jest twórcą holistycznego kierunku wiedzy o człowieku - Kinezjologii
Edukacyjnej
ZESTAW ĆWICZEŃ GIMNASTYKI MÓZGU - opis ćwiczeń
Ćwiczenia na przekraczanie środkowej linii ciała
Ruchy naprzemienne w miejscu
Ruchy powinny być wykonywane powoli. Jak wskazuje nazwa należy
połączyć ruch prawej nogi z ruchem lewej ręki i odwrotnie. Zaczynamy od
zwykłego marszu w miejscu z wymachiwaniem rąk, a potem wykonujemy
ćwiczenia np. podskoki raz na jednej nodze raz na drugiej, z wyciągniętą
przeciwną ręką w górę, dotykanie lewym łokciem prawego kolana i odwrotnie, klepnięcie
prawą ręką uniesionej z tyłu lewej stopy itp.
Ćwiczenia te uaktywnią jednocześnie obie półkule mózgowe, poprawiają koordynację
ruchową, umiejętności wizualne, usprawniają pisanie, słuchanie i pamięć.
Leniwe ósemki
Rysujemy
na
nieprzerwanym
papierze
ruchem
lub
tablicy
symbol
wolnym,
płynnym,
nieskończoności
(położona
ósemka). Zaczynamy pośrodku, rysujemy w stronę przeciwną do
ruchu wskazówek zegara – do góry, z tyłu i dookoła, i z powrotem
do środka, następnie zgodnie ze wskazówkami – do góry, z tyłu,
dookoła i z powrotem do środka. Zakreślamy ósemkę po 5 razy
każdą ręką osobno lub 5 razy dwiema rękami razem. Ósemkę wykonujemy zawsze od środka
w górę w lewo.
Inną odmianą tego ćwiczenia to pisanie ręką w powietrzu. Trzymamy kciuk na wysokości
oka w linii środkowej ciała na odległość łokcia. Trzymając głowę nieruchomo zakreślamy
kciukiem poziome ósemki w powietrzu, wodząc za palcem wzrokiem. Ręka musi cały czas
znajdować się w polu widzenia. Ćwiczenie powtarza się po 3 razy każdą ręką. Potem łączy
oba kciuki tworząc X. Koncentrując się na środku X śledzimy złączone kciuki zakreślając
nimi leniwą ósemkę.
Ćwiczenie
poprawia
odszyfrowywania,
poczucie
równowagi,
kodowania informacji
sprawność
pisemnej,
czytania,
koordynację
płynność
wzroku.
pisania
Zwiększa
ruchliwość gałek ocznych, zdolność postrzegania obydwoma oczyma.
Rysowanie oburącz
Rysujemy obydwiema rękami jednocześnie, nie odrywając ołówka
od papieru, takie same elementy. Zaczynamy od
prostych
rysunków: choinka, domek, rząd serc – jedno pod drugim itp.,
wykonując lustrzane ruchy rąk (np. lewą stronę choinki – rysujemy
lewą ręka, prawą stronę – prawą ręką), piszemy swoje imię od
środka na zewnątrz (lub od zewnątrz do środka, jeśli jesteśmy
leworęczni). Można też wykonać ćwiczenie pisząc lub rysując ręką
w powietrzu albo na plecach drugiej osoby.
Ćwiczenie wykorzystuje obie półkule. Poprawia koordynację ruchów, orientację przestrzenną,
różnicowanie
kształtów
i
kierunków.
Usprawnia
pisownię,
wymowę,
ułatwia
zapamiętywanie. Pomaga w dostrzeganiu kierunków, poprawia koordynację ręka – oko,
zwiększa poczucie ciała w przestrzeni i poprawia wyniki sportowe.
Alfabetyczne ósemki
W leżącą ósemkę wpisujemy literę, zawsze zaczynając kreślenie
„8” od środka w górę w lewo. Do którego „brzuszka” ósemki
wpiszemy literę zależy od jej kształtu np.: „a” wpiszemy do
lewego brzuszka, „b” do prawego, „c” do lewego itd. Literę należy
„obrysować”
ósemką.
Do
alfabetycznych
ósemek
można
wpisywać całe wyrazy.
Ćwiczenie pomaga w pisaniu, zmusza do jednoczesnego myślenia
twórczego i pisania.
Słoń
Stoimy na lekko rozszerzonych i ugiętych nogach, jedna
ręka jest wyciągnięta (to trąba), głowa jest przyłożona do
ramienia wyciągniętej ręki, tak aby zamknąć ucho i
kreślimy leżące ósemki, śledząc przy tym wzrokiem końce
palców, które malują wzór „leniwej ósemki”. Powtarzamy
ćwiczenie drugą ręką. Przy tym ćwiczeniu pracuje całe
ciało wykonując głębokie skłony. „Słoniem” można też
pisać wyraz, z którym są problemy.
Ćwiczenie to rozluźnia mięśnie szyi i oczu. Poprawia poczucie równowagi i koordynacji
górnej i dolnej połowy ciała, rozumienie ze słuchu, umiejętność formułowania myśli,
literowania. Usprawnia naukę matematyki, zapamiętywanie cyfr.
Krążenie szyją
Pochylamy głowę do przodu i łagodnie kołyszemy się z boku
na bok. Odchylamy głowę do tyłu i ćwiczymy krążenie tak jak
poprzednio. Powtarzamy to ćwiczenie przy opuszczonych
barkach.
Ćwiczenie odpręża mięśnie szyi, usuwa napięcie, rozluźnia,
poprawia przepływ krwi do mózgu i poczucie pewności przy
czytaniu i pisaniu.
Oddychanie przeponowe
Kładziemy rękę na brzuchu, robimy powoli wdech nosem. Zatrzymujemy
oddech na 3 sekundy, a następnie wypuszczamy powietrze łagodnie
robiąc krótkie, małe wydechy przez zaciśnięte wargi (tak jakbyśmy
chcieli utrzymać piórko w powietrzu). Ręka na brzuchu unosi się przy
wdechu i opada przy wydechu. Powtarzamy całość jeszcze raz.
Ćwiczenie to odpręża i likwiduje napięcie związane z nadmiernym
pobudzeniem wynikającym ze stresu.
Kołyska
Siadamy na podłodze, ręce lekko ugięte opieramy z tyłu
utrzymując tułów podniesiony. Nogi zginamy w kolanach
i podnosimy stopy do góry. Przekładamy nogi z boku na bok,
kołysząc się lekko na kości ogonowej.
to
Ćwiczenie
rdzeniowego
pobudza
w obrębie
cyrkulację
kręgosłupa
płynu
i
mózgowo-
system
pracuje
wydajniej. Poprawia umiejętności wzrokowego śledzenia za ruchami w kierunku od lewej do
prawej strony i umiejętność skupiania uwagi.
Ruchy naprzemienne na leżąco (rowerek)
Ćwiczenie wykonujemy na miękkiej powierzchni.
Kładziemy się, podnosimy ręce i głowę do góry,
obejmujemy głowę dłońmi i podtrzymujemy ją.
Prawym łokciem dotykamy lewego kolana, potem
lewym łokciem prawego kolana, itd. Oddychamy
rytmicznie.
Ćwiczenie poprawia integrację lewej i prawej
strony ciała, czytanie, umiejętność słuchania, pismo.
Źródło:
http/chomikuj.pl