Czy warto stosować elementy kinezjologii edukacyjnej Dennisona w

Pobrano ze strony http://www.przedszkole15.com.pl/
Czy warto stosować elementy
kinezjologii edukacyjnej Dennisona
w pracy z dziećmi w przedszkolu ?
Żeby odpowiedzieć jednoznacznie na to pytanie trzeba najpierw
zapoznać się i zrozumieć istotę metody Paula Dennisona.
Kinezjologia edukacyjna oparta jest na gruntowych badaniach
klinicznych prowadzonych przez dr Paula Dennisona i jego żonę Gail Dennison
oraz ich współpracowników, ma ona w Polsce wielu zwolenników. W naszym
kraju istnieje od 1994 r. Polskie Stowarzyszenie Kinezjologów afiliowane w
Fundacji Kinezjologii Edukacyjnej. Jest to niekomercyjna organizacja
zrzeszająca osoby, które ukończyły co najmniej kurs Gimnastyki Mózgu®,
zajmująca się propagowaniem Kinezjologii Edukacyjnej.
Jest to praktyczny program, przybliżający naturalny i psychofizyczny
rozwój dziecka, obecnie siódmy rok w Polsce. Wyjaśniając zasadę działania
Kinezjologii Edukacyjnej Dennison opisuje funkcjonowanie mózgu w terminach
trzech wymiarów: lateralności, ześrodkowania, koncentracji. Prawidłowe
funkcjonowanie mózgu wymaga efektywnej komunikacji pomiędzy wieloma
funkcjonalnymi ośrodkami zlokalizowanymi w całym jego obszarze. Trudności
w uczeniu się mają miejsce, gdy nie ma swobodnego przepływu informacji
pomiędzy tymi częściami mózgu. Ćwiczenia Gimnastyki Mózgu® stymulują
przepływ informacji wewnątrz mózgu przywracając wrodzone możliwości
uczenia się i funkcjonowania na optymalnym poziomie.
Wymiar lateralności: To możliwość skoordynowanego działania obu
półkul jednocześnie, szczególnie w linii pola środkowego. Ta funkcja ma
fundamentalne znaczenie dla umiejętności czytania, pisania, komunikacji, dla
płynności ruchów całego ciała jednocześnie i możliwości uczenia się i
poruszania jednocześnie.
Wymiar ześrodkowania:
jest możliwością koordynacji górnych i
dolnych części mózgu. Ta zdolność jest związana z emocjami, ich ekspresją,
odczuwaniem, relaksacją. Odpowiada za poczucie bezpieczeństwa i organizuje
działania.
Wymiar koncentracji: to skoordynowane działanie przednich i tylnych
części mózgu. Jest związany z uczestnictwem, skupieniem uwagi, zrozumieniem
naszych informacji w kontekście poprzednich doświadczeń. Ludzie pozbawieni
tej zdolności mają zaburzoną uwagę i trudności w rozumieniu.
Gimnastyka
Mózgu®
integruje
mózg
we
wszystkich
trzech
wymiarach, co pozwala na swobodny przepływ informacji ze zmysłów do
pamięci, a następnie na pojawienie się nowego uczenia. Umożliwia to jednostce
funkcjonowanie całego fizycznego i umysłowego potencjału. Każda sytuacja
uczenia się posiada takie same etapy: wkład sensoryczny, czyli informacje z
otoczenia przekazywane do mózgu za pomocą narządów zmysłów => integracja,
asymilacja oraz działanie. Gimnastyka Mózgu® wspomaga każdy etap tego
procesu poprzez pobudzanie układu umysł - ciało i przygotowuje do uczenia się.
Proste integrujące ruchy, skupiające się na poszczególnych aspektach aktywacji
sensorycznej, wspomagają integrację funkcji poprzez środkową linię ciała i
włączają pełne funkcjonowanie umysłu i ciała.
Specyficzne ruchy Gimnastyki Mózgu® , aktywizujące mięśnie obu
stron ciała, uaktywniają sieci nerwowe w całym mózgu, w obu półkulach
jednocześnie, pomagając budować podstawy potrzebne do zapewnienia sukcesu
w uczeniu się w ciągu całego życia. Gimnastyka mózgu jest efektywna dla
każdego, dla dzieci i dla dorosłych. Integrując mózg poprawia efektywne
uczenie się i wyniki we wszystkich poznawczych przedsięwzięciach. Wpływa
na poprawę komunikacji, usprawnia pamięć, koncentracje podnosi efekty
twórczości oraz osiągnięcia sportowe, a przede wszystkim obniża poziom stresu
i w ten sposób ma związek z ogólnym stanem zdrowia.
2
Przykłady ćwiczeń Dennisona, do wykorzystywania w pracy z
przedszkolakami oraz ich wpływ na rozwój psychomotoryczny.
Ćwiczenia na przekraczanie linii środka:
- Ruchy naprzemienne – w pozycji stojącej dotykanie prawą ręką
uniesionego lewego kolana i na przemian lewą ręką prawego
kolana. Może być też wykonywana w pozycji leżącej.
Ćwiczenie to wzmaga aktywność organizmu, poprawia koordynację
wzrokowo-ruchową, aktywizuje jednocześnie lewą i prawą półkulę
mózgową.
- Leniwe ósemki – Kreślenie kciukiem, płynnym ruchem poziomej
ósemki, zaczynając od punktu środkowego na wysokości oczu w
lewo.
Ćwiczenie to koordynuje pracę obu półkul mózgowych. Poprawia
płynność czytania zapamiętywanie, myślenie.
- Rysowanie oburącz – rysowanie, bazgranie, linii, figur, kształtów z
których każda rysowana jedną ręką jest zwierciadlanym odbiciem
drugiej, rysowanej w tym samym czasie drugą ręką. Może być w
powietrzu lub na dużej płaszczyźnie.
Ćwiczenie poprawia pisanie, rysowanie, powoduje rozwój twórczego
myślenia i zdolności plastycznych.
- Słoń – ręka wyciągnięta w przód grzbietem dłoni do góry, głowa
przytulona uchem do ramienia, wzrok podąża ponad wierzchem
dłoni za poruszającą się ręką. Pozycja stojąca, w małym rozkroku.
Rysowanie ręką „Leniwych ósemek”.
Ćwiczenie rozluźnia mięśnie szyi, oczu, poprawia pamięć, pomaga
lepiej słuchać, aktywizuje zmysł równowagi, rozwija zdolności
matematyczne, ułatwia wypowiadanie się.
3
Pozycje pogłębiające:
- Pozycja Dennisona – Pozycja siedząca, nogi skrzyżowane w
kostkach, kolana lekko ugiete, ręce splecione, oczy zamknięte,
język na podniebieniu.
Ćwiczenie
wpływa
na
poprawę
koncentracji,
stabilności
emocjonalnej, wzmacnia poczucie własnej wartości.
- Punkty pozytywne – Lekko dotyka się palcami punktów
położonych na wypukłościach czoła, między brwiami a linią
włosów, w połowie tej odległości.
Ćwiczenie wpływa na racjonalne myślenie, odpręża, odblokowuje
pamięć, ułatwia uczenie się, poprawia samopoczucie.
Ćwiczenia energetyzujące:
- Punkty na myślenie – kciukiem i palcem wskazującym, zgodnie z
ruchem wskazówek zegara wykonuje się masaż punktów
położonych poniżej i nieco na zewnątrz początku obojczyka
(dwustronnie). Druga ręka w tym czasie powinna masować okolice
pępka.
Ćwiczenie to powoduje dotlenienie mózgu, dotyk pępka przywraca
równowagę i stabilizację całego ciała, ułatwia czytanie.
- Punkty równowagi – palcami prawej ręki należy dotknąć punktu za
uchem, tuż poniżej wyrostka sutkowego, drugą rękę położyć na
pępku, głowa prosto. Wykonujemy je 30 sekund. Potem zmiana
rąk.
Ćwiczenie ułatwia podejmowanie decyzji, koncentrację, myślenie
skojarzeniowe, wyostrza zmysły. Poprawia umiejętność uczenia się,
samopoczucie, poczucie równowagi, umiejętności potrzebne do gier
sportowych.
4
Ćwiczenia wydłużające:
- Aktywna ręka – wyciągniętą w górę przy głowie ręką stawia się
opór naciskowi drugiej ręki, nacisk następuje przy wydechu w
czterech kierunkach: do przodu 3x, do tyłu 3x, w kierunku głowy
3x, w kierunku przeciwnym 3x.
Ćwiczenie odpręża mięśnie barków, pobudza zdolność działania
mięśni ramion, wzmacnia koncentrację, poprawia charakter pisma,
ułatwia rysowanie.
Najlepsze efekty przynosi praca w niewielkich grupach, np.: 3-4
osobowych, gdyż podczas wykonywania ćwiczeń, dzieci mogą
oczekiwać pomocy.
Ważne jest też wykorzystanie odpowiedniej
muzyki do ćwiczeń. Np.: do „Ruchów Naprzemiennych”, „Rysowaniu
Oburącz”, może być używana muzyka dynamiczna, np. utwory w
wykonaniu Majki Jeżowskiej, natomiast do „Leniwych ósemek”, czy
„Pozycji Dennisona”, muzyka spokojna, np. utwory wykonywane na
fletni-pana. Duże znaczenie ma wypicie wody niegazowanej
mineralnej o temperaturze pokojowej, przed ćwiczeniami, gdyż
wpływa to na sprawny przebieg reakcji chemicznych mózgu i całego
systemu nerwowego oraz na poprawę kondycji umysłowej i fizycznej.
Ćwiczenia Dennisona mogą stanowić wstęp do głównego zajęcia,
ponieważ dziecko staje się wtedy bardziej podatne na działania
edukacyjne i terapeutyczne.
Opracowała i przekazała koleżankom:
mgr Ewa Kowalczyk
5