Mandantenbrief Polen / Biuletyn

Ausgabe September 2010 / Wydanie wrzesień 2010 I www.roedl.com
Mandantenbrief Polen / Biuletyn
Informationen über Steuern, Recht und Wirtschaft
Informacje z dziedziny podatków, prawa i ekonomii
Inhalt
Änderung der Rechnungslegungsgrundsätze
Begriff der Immobilie vs. Bestimmung des Ortes
ihrer Erbringung für Umsatzsteuerzwecke
Steuern Aktuell
Rödl & Partner Info
> Seminare
Tematy
Zmiana zasad rachunkowości
Pojęcie nieruchomości a miejsce świadczenia
dla celów VAT
Aktualności podatkowe
Rödl & Partner Info
> Seminaria
Änderung der Rechnungslegungsgrundsätze
Małgorzata pietuszuk | Gemäß dem Grundsatz
der Vergleichbarkeit der Angaben sollten die durch die
Gesellschaft angewandten Rechnungslegungsgrundsätze
grundsätzlich nicht geändert werden. Es bestehen
jedoch Abweichungen von dieser Regel. Gemäß den
Rechnungslegungsvorschriften sind die Gesellschaften
verpflichtet,
die
von
ihnen
angenommenen
Rechnungslegungsgrundsätze anzuwenden und hierbei
die Vermögens- und Finanzlage zuverlässig und klar
darzustellen. Die Geschäftsvorfälle sind nach ihrem
wirtschaftlichen Gehalt auszuweisen. Daher sollten die
Rechnungslegungsgrundsätze durch den Geschäftsleiter
so festgelegt werden, dass sie den Einfluss der
Geschäftsvorfälle der Gesellschaft auf deren Vermögensund Finanzlage genauestens widerspiegeln. Da die
Rechnungslegung der Gesellschaft sowie deren
Wirtschaftstätigkeit
und
Umgebung
ständigen
Veränderungen unterliegen, lässt das Gesetz die Änderung
der Rechnungslegungsgrundsätze zu, wenn die neue Lösung,
die mit den gesetzlichen Vorschriften übereinstimmt, die Lage
der Gesellschaft zuverlässiger und klarer darstellen wird.
In einigen Fällen sind von Rechts wegen Änderungen der
Rechnungslegungsgrundsätze erforderlich. Diese Situation
kann beispielsweise in folgenden Fällen auftreten: Änderung
der Vorschriften des Rechnungslegungsgesetzes; Änderung
der Grundsätze über die Erstellung des Jahresabschlusses
vom Rechnungslegungsgesetz auf IAS; eine Gesellschaft,
die bisher nicht verpflichtet war, ihre Jahresabschlüsse
prüfen zu lassen und bei der Bewertung einiger Positionen
im Jahresabschluss das vereinfachte Verfahren anwenden
konnte, hat die gesetzlichen Schwellen überschritten
und kommt nicht mehr in den Genuss von Befreiungen.
Z.B. verliert eine Gesellschaft, die die Schwelle zur
Prüfungspflichtigkeit ihrer Jahresabschlüsse überschreitet,
die Möglichkeit, folgende Vereinfachungen anzuwenden:
> Bewertung des Finanzierungsleasings gemäß den im
Körperschaftsteuergesetz
vorgesehenen
Grundsätzen.
2 I 3 Mandantenbrief Polen / Biuletyn I Ausgabe September 2010 / Wydanie sierpień 2010
Die durch die Geschäftsleitung vorgenommenen Änderungen
der Rechnungslegungspolitik werden mit Wirkung ab dem
1. Tag des Geschäftsjahres, in dem die Änderung angewandt
wurde, dargestellt, unabhängig von dem Tag, an dem
ein solcher Entschluss gefasst wurde. Bei der Änderung
der Rechnungslegungsgrundsätze ist darauf zu achten,
dass die Gesellschaft im Anhang für das Geschäftsjahr,
in dem die Änderungen vorgenommen wurden, die
Gründe für die Änderungen sowie deren Einfluss auf
das Jahresergebnis anzugeben und die Vergleichbarkeit
mit den Angaben des Vorjahresabschlusses herzustellen
hat. Dies bedeutet, dass die Gesellschaft im Anhang
diejenigen Bestandteile des Jahresabschlusses, welche
die Änderung der Rechnungslegungsgrundsätze für das
Vorjahr betraf, so umwandeln muss, als würden sie unter
Anwendung der neu eingeführten Grundsätze erstellt.
Änderung des Schätzungswerts
Es kommt häufig vor, dass die Positionen des
Jahresabschlusses zum Schätzungswert bewertet werden. Die
Schätzung stellt eine Methode zur Bewertung von in Zahlen
ausgedrückten Finanzbestandteilen dar, die sich auf die
vertretene Meinung sowie auf die aktuellsten zugänglichen
Informationen stützt. Zu den Positionen, die am häufigsten
auf dem Schätzungswege bewertet werden, gehören:
Wertberichtigungen auf Forderungen, Wertberichtigungen
auf Vorräte, Abschreibungssätze, Rückstellungen auf
Garantiereparaturen und Pensionsabfindungen. Da die
Ausübung der Wirtschaftstätigkeit ständigen Änderungen
unterliegt, müssen die Schätzungen anhand der aktuellsten und
glaubwürdigsten Informationen periodisch überprüft werden.
Bei der Erfassung der Änderungen der Schätzungswerte in
den Handelsbüchern darf nicht vergessen werden, dass deren
Folgen im Jahresabschluss für das Geschäftsjahr, in dem
sie vorgenommen wurden, berücksichtigt werden müssen.
Dies bedeutet, dass die Änderungen der Schätzungswerte
bzgl. früherer Berichtszeiträume nicht im Ergebnis
aus den Vorjahren zu erfassen sind. Die Änderungen
der Schätzungswerte stellen weder eine Änderung der
Rechnungslegungspolitik noch eine Fehlerkorrektur dar.
Korrektur der Fehler aus den Vorjahren
Die Rechnungslegungsvorschriften präzisieren, wie die
Gesellschaft bei der Identifizierung von Fehlern, welche die
vorherigen Geschäftsjahre betreffen, vorgehen soll. Unter einer
Korrektur von Fehlern sind im laufenden Zeitraum aufgedeckte,
aber sich auf die Vorjahre beziehende Fehler zu verstehen, deren
Bedeutung so wesentlich ist, dass der Vorjahresabschluss oder
die Vorjahresabschlüsse die Vermögens- und Finanzlage nicht
zuverlässig und klar darstellen. Die Korrektur dieses Fehlers
ist unter dem Eigenkapital zu erfassen und als Gewinn-/
Verlustvortrag auszuweisen. Bitte beachten Sie, dass Fehler, die
nicht als wesentlich angesehen wurden, nicht unter der Position
Gewinn-/Verlustvortrag ausgewiesen werden dürfen und
Einfluss auf das Ergebnis desjenigen Geschäftsjahres haben, in
dem sie festgestellt wurden. Die Korrektur der Fehler ist mit der
Notwendigkeit verbunden, Vergleichsdaten vorzulegen. Das
Rechnungslegungsgesetz legt jedoch keine Vorgehensweise für
die Darstellung der Vergleichsdaten vor, verpflichtet jedoch die
Gesellschaft, im Anhang folgende Erläuterungen abzugeben:
> Betrag
des
begangenen
Fehlers;
> Betrag der Korrektur bezüglich des laufenden Zeitraums
und jedes im Jahresabschluss dargestellten vorherigen
Zeitraums.
Um den Lesern des Jahresabschlusses ein klares Bild der
Informationen zu gewährleisten, scheint es begründet zu sein,
außer der im Anhang erfassten Information zusätzlich Angaben
aus den Bilanzen sowie den Gewinn- und Verlustrechnungen für
die Vorjahre so darzustellen, als wären die Fehler in denjenigen
Zeiträumen entdeckt worden, in denen sie begangen wurden.
Zmiana zasad rachunkowości
Małgorzata
pietuszuk
|
Zgodnie z zasadą
porównywalności
danych
zasady
rachunkowości
stosowane przez jednostkę generalnie nie powinny ulegać
zmianom. Istnieją jednak odstępstwa od tej reguły.
Przepisy Ustawy o rachunkowości mówią, że jednostki
zobowiązane są stosować przyjęte zasady rachunkowości
rzetelnie, jasno przedstawiając sytuację majątkową
i finansową. Zdarzenia gospodarcze powinny być
ujmowane zgodnie z ich treścią ekonomiczną. Dlatego też,
zasady rachunkowości powinny być tak dobrane przez
kierownika jednostki, aby jak najlepiej odzwierciedlały
wpływ zdarzeń gospodarczych występujących w jednostce
na jej sytuację majątkową i finansową. W związku z tym,
że rachunkowość jednostki, jej działalność gospodarcza
i otoczenie poddane są ciągłej dynamice, ustawa dopuszcza
zmianę zasad rachunkowości. Ma to miejsce w sytuacji,
gdy nowe rozwiązanie, zgodne z przepisami ustawy,
będzie rzetelniej i jaśniej przedstawiało sytuację jednostki.
W niektórych jednak przypadkach zmiany zasad
rachunkowości są obowiązkowe z mocy prawa. Sytuacja taka
może wystąpić na przykład w związku ze zmianą przepisów
ustawy o rachunkowości, zmianą zasad sporządzania
sprawozdania finansowego z ustawy o rachunkowości na
MSR, bądź też wynikać z faktu, że Spółka, która nie miała
obowiązku badania i mogła stosować uproszczenia w wycenie
niektórych pozycji, w sprawozdaniu finansowym przekroczyła
ustawowe progi i nie może w dalszym ciągu korzystać ze
zwolnień.
Przykładowo, w związku z przekroczeniem progów,
od których następuje obowiązkowe badanie, jednostka
traci możliwość stosowania następujących uproszczeń:
> wycena
leasingu
finansowego według zasad
przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób
prawnych.
Zmiany polityki rachunkowości podjęte przez kierownictwo
są prezentowane ze skutkiem od pierwszego dnia roku
obrotowego, w którym zastosowano zmianę bez względu
na datę podjęcia tej decyzji. W przypadku dokonania
zmian zasad rachunkowości należy pamiętać o tym, że w
informacji dodatkowej w roku, w którym dokonano zmiany,
jednostka powinna podać przyczyny tych zmian, określić
ich wpływ na wynik finansowy jednostki oraz zapewnić
porównywalność danych sprawozdania finansowego roku
poprzedzającego rok obrotowy, w którym dokonano
zmian. Oznacza to, że jednostka powinna w informacji
dodatkowej dokonać takiego przekształcenia elementów
sprawozdania finansowego, których dotyczyła zmiana
zasad rachunkowości za rok poprzedni, jakby były
sporządzane przy zastosowaniu nowo wprowadzonych zasad.
Zmiana wartości szacunkowych
Zdarza się często, że pozycje sprawozdania finansowego
wyceniane są drogą szacunków. Szacunek to metoda wyceny
wartości składnika finansowego wyrażona liczbowo i ustalana
na podstawie osądu, w oparciu o jak najbardziej aktualne,
dostępne informacje. Do najczęściej spotykanych pozycji
wycenianych w wartościach szacunkowych należą odpisy
aktualizujące należności, odpisy aktualizujące wartość
zapasów, stawki amortyzacyjne, rezerwy na naprawy
gwarancyjne czy odprawy emerytalne. Ze względu na fakt,
że prowadzenie działalności gospodarczej poddane jest
procesowi ciągłych zmian, szacunki powinny być okresowo
weryfikowane i to w oparciu o jak najbardziej aktualne
i wiarygodne informacje. Przy wprowadzaniu zmian wartości
szacunkowych do ksiąg rachunkowych należy też pamiętać o
tym, że ich skutki powinny być ujęte w wyniku finansowym
roku obrotowego, w którym ich dokonano. Oznacza to, że
zmiany wartości szacunkowych dotyczące wcześniejszych
okresów sprawozdawczych nie powinny być ujmowane w
wyniku z lat ubiegłych. Zmiany wartości szacunkowych nie
stanowią zmiany polityki rachunkowości ani korekty błędu.
Korekta błędów lat poprzednich
Przepisy rachunkowości precyzują także, jak jednostka
powinna postępować w przypadku zidentyfikowania błędu,
który dotyczy poprzednich lat obrotowych. Przez korektę
błędów należy rozumieć błąd wykryty w bieżącym okresie i
dotyczący poprzednich lat obrotowych a jego znaczenie jest
na tyle istotne, że nie można uznać sprawozdania finansowego
za rok lub lata poprzednie za rzetelnie i jasno przedstawiające
sytuację finansową i majątkową. Korektę błędów odnosi się na
kapitał własny i wykazuje się jako zysk/strata z lat ubiegłych.
Należy podkreślić, że błędy nie uznane za istotne nie mogą być
wykazywane w pozycji zysk/strata z lat ubiegłych i wpływają
na wynik finansowy roku, w którym je stwierdzono. Korekta
błędów niesie za sobą konieczność przedstawienia danych
porównawczych. Ustawa o rachunkowości nie przedstawia
jednak sposobu prezentacji danych porównawczych, ale
zobowiązuje jednostkę do podania w informacji dodatkowej
wyjaśnień dotyczących:
- kwoty popełnionego błędu,
- kwoty korekty dotyczącej bieżącego okresu i każdego
prezentowanego w sprawozdaniu finansowym okresu
poprzedniego.
W celu przekazania czytelnikom sprawozdania przejrzystej
informacji wydaje się zasadne, by oprócz informacji ujętych
w informacji dodatkowej zaprezentować dodatkowo dane
bilansu, rachunku zysków i strat, za lata poprzednie w
taki sposób, jakby ujawnienie błędu nastąpiło w okresach,
w których błąd powstał.
Kontakt für weitere Informationen/
dalszych informacji udziela:
Przemysław Fil
biegły rewident/Wirtschaftsprüfer (PL)
Partner
Rödl & Partner Warschau/Warszawa
tel.: +48 (22) 696 28 00
e-mail: [email protected]
Begriff der Immobilie vs.
Bestimmung
des
Ortes
ihrer
Erbringung
für
Umsatzsteuerzwecke
aleksandra
majnusz
|
Unternehmer,
die
grenzüberschreitende Dienstleistungen i.Z.m. dem Bau
oder Umbau von Industrieanlagen erbringen, haben
Schwierigkeiten mit der ordnungsgemäßen Festlegung des
Ortes der Besteuerung mit der Umsatzsteuer, insbesondere
ob und in welchem Maße diese Dienstleistungen mit den
Immobilien verbunden sind.
Gemäß den allgemeinen Grundsätzen des Umsatzsteuerrechts
gilt als Ort der Besteuerung von Dienstleistungen der Ort,
an dem der Auftragnehmer seinen Sitz oder den Sitz seiner
wirtschaftlichen Tätigkeit hat. Als Ausnahme von dieser
Regel gelten u. a. Dienstleistungen an Immobilien, die der
Besteuerung am Belegenheitsort der Immobilie unterliegen.
Die Novelle des Gesetzes, die ab dem 01.01.2010 gilt, führt
eine neue Definition von Dienstleistungen an Immobilien
ein, die präzisiert, dass zu solchen Dienstleistungen ebenfalls
4 I 5 Mandantenbrief Polen / Biuletyn I Ausgabe September 2010 / Wydanie wrzesień 2010
Dienstleistungen gehören, die durch Sachverständige,
Immobilienvermittler sowie in den Bereichen Unterbringung,
Immobiliennutzung sowie Vorbereitung und Koordinierung
von Bauarbeiten (wie z.B. Dienstleistungen von Architekten
und im Bereich der Bauaufsicht) erbracht werden. Die
Umsatzsteuervorschriften definieren jedoch den Begriff der
Immobilie nicht. Auch die Rechtsprechung hat keine eindeutige
Definition ausgearbeitet.
Im Falle von grenzüberschreitenden Dienstleistungen, die mit
Immobilien verbunden sind, existiert keine Legaldefinition
auf Ebene der Umsatzsteuerrichtlinie. Dies ist wiederum
insoweit kennzeichnend, als dass dieser Begriff durch die
Vorschriften verschiedener EU-Länder definiert wird, und
dadurch nicht einheitlich ausgelegt werden kann. Aus diesem
Grund führen die Besteuerung von Dienstleistungen in einem
Staat und die konsequente Nichtbesteuerung in einem anderen
für Rechtsträger, die solche Dienstleistungen erbringen, zur
Entstehung eines besonderen steuerlichen Risikos.
Die polnischen Steuerbehörden lösen das Problem
einer fehlenden Legaldefinition, indem sie sich einer
enzyklopädischen Definition oder einer auf zivil- oder
baurechtlichen Vorschriften beruhenden Definition bedienen.
Gemäß der enzyklopädischen Definition ist eine Immobilie
„ein Teil des Bodens einschließlich seiner sog. Bestandteile
(Gebäude, Bäume), die einen separaten Eigentumsgegenstand
darstellen“.
Das Zivilgesetzbuch definiert die Immobilie als Teil des
Bodens, der einen separaten Eigentumsgegenstand darstellt,
sowie Gebäude und deren Bestandteile, die mit dem Boden fest
verbunden sind. Eines der Hauptprinzipien des Sachenrechts
ist die Regel „superficies solo cedit”, wonach Gebäude, deren
Teile und andere mit dem Grundstück fest verbundene Anlagen
einen Bestandteil des Grundstücks darstellen. Als Bestandteil
einer Immobilie gilt somit nur eine Anlage, die nicht ohne
Beschädigung oder wesentliche Änderung von ihr getrennt
werden kann.
Gemäß den Vorschriften des Baurechts gelten als
Bauobjekt: ein Gebäude einschließlich Installationen und
technischen Anlagen, ein Bauwerk, das eine technische
und Nutzungsgesamtheit darstellt, oder Stadtmöbel. Die
Vorschriften des Baurechts schließen in die Definition der
Immobilie Teile von technischen Anlagen ein (Kesseln,
Industrieöfen, Windkraftwerken und anderen Anlagen),
unter dem Vorbehalt, dass es sich dabei nur um Bauteile und
Fundamente als in technischer Hinsicht separate Teile der
Gegenstände handelt, aus denen sich die Nutzungsgesamtheit
zusammensetzt.
Eine solche Definition der Immobilie bestätigen die
neuesten Auslegungen von Finanzbehörden, u.a. das
Schreiben des Direktors der Finanzkammer Warschau,
Az. IPPP1-443-1351/09-2/IŻ, das festlegt, dass für den
Ort der Erbringung von Dienstleistungen im Bereich
Montage von Windkraftanlagen, die mit der Immobilie nicht
verbunden sind, allgemeine Vorschriften anzuwenden seien
(Art. 28b Umsatzsteuergesetz). In Begründung der o. g.
Entscheidung wies die Steuerbehörde darauf hin, dass es sich
aus der Stellungnahme des Ministers für Infrastruktur gemäß
den Schreiben vom 29. Juli 2005 ergibt, dass „als Immobilie
nicht ein ganzes Windkraftwerk gelten kann, sondern nur
seine Bauteile (wie z.B. Fundamente, Maste, Säulen), die
als Teile von Gegenständen, die eine Nutzungsgesamtheit
bilden, in technischer Hinsicht separat sind”. Hingegen
sind technologische Anlagen und Geräte, die Windenergie
in mechanische Energie umwandeln, welche ihrerseits an
den Generator weitergeleitet wird, insbesondere: Rotoren,
Generator, Schaltgetriebe, Zentralcomputer, Transformator,
Schaltwerk, Alarmanlage sowie Fernsteuerung, weder als
Bauobjekt (hier: Bauwerk) einzustufen, noch als Bauanlagen
im Sinne des Baurechtes. Sie stellen lediglich die technische
und technologische Ausstattung eines Windkraftwerkes dar“.
Bezieht sich die Dienstleistung teilweise auf die Montage von
Industrieanlagen und teilweise ihre Teile, die Fundamente
und Bauteile darstellen, so ist zu entscheiden, welcher Teil
des Projektes überwiegt. Nach der Rechtsprechung des
Europäischen Gerichtshofes (z.B. in der Sache von Levob
(C-41 /04) oder in der Sache von Card Protection Plan
(C-349/96)) gilt, dass: „wenn ein Steuerpflichtiger für einen
Verbraucher, wobei auf einen Durchschnittsverbraucher
abzustellen ist, zwei oder mehr Handlungen vornimmt oder
Elemente liefert, die so eng miteinander verbunden sind, dass sie
in wirtschaftlicher Hinsicht objektiv ein Ganzes bilden, dessen
Aufspaltung wirklichkeitsfremd wäre, alle diese Handlungen
oder Elemente in mehrwertsteuerrechtlicher Hinsicht eine
einheitliche Leistung darstellen.“ Eine Dienstleistung ist
eine Hilfsleistung, wenn sie für den Kunden kein Ziel an sich
darstellt, sondern lediglich einer besseren Wahrnehmung der
Hauptleistung dient.
Solange eine Legaldefinition des Begriffes der Immobilie fehlt,
wird das Risiko i.Z.m. der Besteuerung von Dienstleistungen
an Immobilien mit der Umsatzsteuer immer beim Bau großer
Industrieanlagen auftreten. In solchen Fällen ist für die
Vermeidung des steuerlichen Risikos noch vor dem Beginn
der Unternehmung eine genaue steuerrechtliche Analyse
durchzuführen.
Pojęcie nieruchomości a
miejsce świadczenia dla
celów VAT
aleksandra majnusz | Przedsiębiorcy świadczący
transgraniczne usługi związane z budową lub
przebudową instalacji przemysłowych mają trudności
z prawidłowym określeniem miejsca opodatkowania
VAT, a w szczególności określenia, czy i w jakim
stopniu usługi te są związane z nieruchomościami.
Zgodnie z ogólną zasadą VAT, miejscem opodatkowania usługi
jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę lub stałe
miejsce prowadzenia działalności. Wyjątkiem od tej zasady są
m.in. "usługi na nieruchomościach", opodatkowane w miejscu
położenia nieruchomości.
Nowelizacja ustawy obwiązująca od 01.01.2010 r. wprowadziła
nową definicję "usług na nieruchomościach" precyzując,
że do takich usług należą również usługi świadczone przez
rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami,
usługi zakwaterowania, użytkowanie nieruchomości oraz
usługi przygotowywania i koordynowania prac budowlanych,
takie jak usługi architektów i nadzoru budowlanego. Przepisy
VAT nie definiują jednak podstawowego pojęcia nieruchomości.
Taka jednoznaczna definicja nie została również wypracowana
przez orzecznictwo.
W przypadku świadczenia transgranicznych usług związanych
z nieruchomościami brak definicji ustawowej na poziomie
Dyrektywy VAT nabiera szczególnego znaczenia ze względu
na fakt, że pojęcie to definiowane w oparciu o przepisy
różnych krajów UE może być niejednorodne. Z tego powodu
opodatkowanie usług w jednym państwie i konsekwentnie
brak opodatkowania w innym powodują dla podmiotów
świadczących takie usługi szczególne ryzyko podatkowe.
Polskie organy podatkowe problem braku definicji ustawowej
pojęcia nieruchomości rozwiązują posługując się definicją
encyklopedyczną, definicją opartą na przepisach prawa
cywilnego lub prawa budowlanego.
Wg. definicji encyklopedycznej "nieruchomość to część
powierzchni ziemi łącznie z tzw. częściami składowymi
(budynkami, drzewami) stanowiącymi odrębny przedmiot
własności ".
Kodeks cywilny definiuje nieruchomość jako "część
powierzchni ziemskiej stanowiącą odrębny przedmiot
własności, jak również budynki lub ich części trwale z gruntem
związane". Jedną z podstawowych zasad prawa rzeczowego
jest reguła superficies solo cedit, zgodnie z którą budynki, ich
części i inne urządzenia trwale związane z gruntem są częścią
składową nieruchomości gruntowej. Za część składową
nieruchomości można bowiem uznać tylko takie urządzenie,
które nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub
istotnej zmiany.
Zgodnie natomiast z przepisami prawa budowlanego obiekt
budowlany to: budynek wraz z instalacjami i urządzeniami
technicznymi, budowla stanowiąca całość technicznoużytkową lub obiekt małej architektury. Przepisy prawa
budowlanego do pojęcia nieruchomości włączają części
urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych,
elektrowni wiatrowych i innych urządzeń), zastrzegając jednak,
że chodzi tu wyłącznie o części budowlane i fundamenty, jako
odrębne pod względem technicznym części przedmiotów
składających się na całość użytkową.
Takie rozumienie pojęcia nieruchomości potwierdzą
najnowsze interpretacje organów skarbowych m. in w
piśmie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura:
IPPP1-443-1351/09-2/IŻ ustalającym, że dla miejsca
świadczenia dla usługi montażu instalacji wiatrowej, jako
niezwiązanej z nieruchomościami należy zastosować przepisy
ogólne (art. 28b ustawy o VAT). Uzasadniając powyższe
rozstrzygnięcie, organ podatkowy wskazał na to, że ze
stanowiska Ministra Infrastruktury zawartego w pismach z
dnia 29 lipca 2005 r. wynika, iż: "za budowlę nie można uznać
całej elektrowni wiatrowej, a jedynie części budowlane (takie
jak: fundamenty, maszty, słupy) jako odrębne pod względem
technicznym części przedmiotów składających się na całość
użytkową. Natomiast urządzenia i instalacje przekształcające
energię wiatru w energię mechaniczną przekazywaną do
generatora, takie jak: wirniki z łopatkami, generator, skrzynia
biegów, komputer sterujący, transformator, rozdzielnia
elektryczna, instalacja alarmowa, instalacja zdalnego
sterowania nie są obiektami budowlanymi (tu: budowla) ani
urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów prawa
budowlanego, a jedynie stanowią wyposażenie technicznotechnologiczne elektrowni".
Jednocześnie jeżeli usługa dotyczy częściowo montażu
urządzeń przemysłowych a częściowo ich części stanowiących
fundamenty i części budowlane, należy rozstrzygnąć, która
część projektu jest częścią przeważającą. Zgodnie bowiem z
orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości
(np. w sprawie spółki Levob (C-41 /04) lub w sprawie Card
Protection Plan (C-349/96)) "jeżeli dwa lub więcej niż dwa
świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz
konsumenta, rozumianego jako konsumenta przeciętnego, są
tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą one w aspekcie
gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby
sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności
stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania podatku
od wartości dodanej”. Usługa ma charakter pomocniczy, jeśli
nie stanowi dla klienta celu samego w sobie, lecz służy jedynie
do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej.
Dopóki brak jest definicji ustawowej pojęcia nieruchomości,
ryzyko związane z opodatkowaniem VAT usług związanych z
nieruchomościami będzie pojawiało się zawsze w przypadku
6 I 7 Mandantenbrief Polen / Biuletyn I Ausgabe September 2010 / Wydanie wrzesień 2010
planowania budowy dużych instalacji przemysłowych.
W takich przypadkach, aby uniknąć tego ryzyka, należy
dokonać dokładnej analizy podatkowej przedsięwzięć jeszcze
przed ich rozpoczęciem.
Kontakt für weitere Informationen/
dalszych informacji udziela:
Therese Baginski
biegły rewident/Wirtschaftsprüferin (PL)
Partner
Rödl & Partner Wrocław/Breslau
tel.: +48 (71) 346 77 70
e-mail: [email protected]
Steuern Aktuell
Fortbildung der Arbeitnehmer – Steuerpflicht
Im Juli traten die Vorschriften des Gesetzes vom
20. Mai 2010 über die Novellierung des Arbeitsgesetzbuches
und des Einkommensteuergesetzes (GBl. Nr. 105, Pos. 655)
bezüglich der Fortbildung der Arbeitnehmer in Kraft. Bezüglich
der Einkommensteuer wurde Art. 21 Abs. 1 Pkt. 90 EStG-PL
novelliert.
Aus dem neuen Wortlaut des Gesetzes geht hervor, dass
die Steuerbefreiung für den Wert der nach gesonderten
Vorschriften erbrachten Leistungen des Arbeitgebers zur
beruflichen Fortbildung des Arbeitnehmers gilt, ausgenommen
Vergütungen für die Zeit der Freistellung von dem ganzen
oder einem Teil des Arbeitstages oder für die Zeit eines
Bildungsurlaubs. Gemäß dem bisher geltenden Wortlaut der
Vorschrift war der Wert der nach gesonderten Vorschriften
erbrachten Leistungen des Arbeitgebers zur beruflichen
und allgemeinen Fortbildung des Arbeitnehmers steuerfrei.
Ausgenommen davon waren die Vergütungen für die Zeit
des Bildungsurlaubs oder der Freistellung von einem Teil
des Arbeitstages, die dem Arbeitnehmer für eine schulische
Ausbildung oder eine außerschulische berufliche Fortbildung
zustanden.
Befreiung von den Sozialabgaben bei Auftragsverträgen
Ab dem 01.08.2010 gelten neue Vorschriften, die mit der
Verordnung des Ministers für Arbeit und Sozialpolitik
vom 09.07.2010 über die Änderung der Verordnung
über die detaillierten Grundsätze der Festlegung der
Bemessungsgrundlage für die Alters- und Rentenversicherung
(GBl. aus dem Jahre 2010, Nr. 127, Pos. 860) eingeführt
wurden.
Gemäß der Novelle werden einige Einkünfte der aufgrund
eines Auftragsvertrages beschäftigten Personen von der Pflicht
zur Abführung von Alters- und Rentenversicherungsbeiträgen
befreit. Die Befreiung gilt u.a. für Leistungen aus dem
Betrieblichen Sozialfonds, durch den Arbeitgeber finanzierte
Schulungskosten, Geldäquivalente für die Nutzung von
Privatwagen für Dienstzwecke bei lokalen Fahrten, Erstattung
der Dienstreisekosten, Erstattung der Kosten für die Reinigung
der Arbeitskleidung bzw. die Nutzung der eigenen Kleidung
und Schuhe anstelle Arbeitskleidung. Bisher wurden diese
Leistungen nur dann von den Sozialversicherungsbeiträgen
befreit, wenn sie sich auf Personen bezogen, die aufgrund
eines Arbeitsvertrages beschäftigt waren.
Erhöhung der lokalen Steuern ab 2011
Das Finanzministerium hat mitgeteilt, dass die Höchstsätze der
lokalen Steuern und Gebühren für 2011 um 2,6 % erhöht werden.
Die Erhöhung betrifft vor allem die Immobiliensteuer.
Der Höchststeuersatz für Wohngebäude und deren Teile
wird sich von 65 gr/m2 auf 67 gr/m2, und der Steuersatz für
sonstige Grundstücke – von 39 gr/m2 auf 41 gr/m2 erhöhen.
(„gr” ist die polnische Abkürzung für „Grosze”, die kleinere
polnische Währungseinheit [1 Złoty = 100 Grosze]). Stärkere
Erhöhungen erfolgen beim Höchststeuersatz für die mit der
Ausübung einer Wirtschaftstätigkeit verbundenen Grundstücke
(von aktuell 77 gr/m2 auf 80 gr/m2), beim Steuersatz für
Gebäude und deren Teile, die mit der Ausübung einer
Wirtschaftstätigkeit verbunden sind, sowie für Wohngebäude
und deren Teile, die für die Ausübung einer Wirtschaftstätigkeit
bestimmt sind – von 20,51 PLN/m2 auf 21,05 PLN/m2.
Geringfügig erhöht werden auch die Höchststeuersätze für
Transportmittel und lokale Gebühren. Die Festlegung der
lokalen Steuern und Gebühren, die in einem bestimmten
Gebiet gelten, gehört zu den Kompetenzen des Gemeinde- und
Stadtrates.
Besteuerung der medizinischen Pakete – Pflicht zur
Korrektur der Steuererklärung PIT-4R durch den Arbeitgeber
Ein Arbeitgeber, der die Steuer auf medizinische Pakete
weder erhoben noch abgeführt hat, ist verpflichtet,
die
Jahressteuererklärung
über
die
geleisteten
Steuervorauszahlungen (PIT-4R) zu korrigieren und
die rückständige Steuer samt Zinsen auf das Konto des
Finanzamtes zu überweisen – so teilte das Finanzministerium in
Beantwortung
einer
parlamentarischen
Anfrage
(Nr. 16702) mit. Darüber hinaus muss der Arbeitgeber
die dem Arbeitnehmer ausgestellte Steuererklärung
PIT-11
korrigieren.
Bei
Nichtanwendung
dieser
Berechtigung wird ein Steuerverfahren eingeleitet und
ein Bescheid über die Haftung des Steuerzahlers erlassen.
Das Finanzministerium teilt mit, dass der Steuerpflichtige
dadurch nicht von der Pflicht befreit wird, alle seine steuerbaren
Einkünfte in der Steuererklärung auszuweisen. Diese Pflicht
obliegt dem Steuerpflichtigen auch dann, wenn die Steuer von
dem Steuerzahler nicht erhoben wurde und der Steuerpflichtige
von allen seinen Einkünften wusste. Der Steuerpflichtige
hat die Steuererklärungen für die Jahre, in denen er die
medizinischen Pakete nicht ausgewiesen hat, zu korrigieren.
stawki podatków i opłat lokalnych na 2011 rok wzrosną
o 2,6 proc.
Die Haftung des Steuerpflichtigen und des Steuerzahlers für
die Steuerschulden erlischt nach Ablauf der Verjährung dieser
Steuerschuld, d.h. mit Ablauf von fünf Jahren, gerechnet
ab dem Ende des Kalenderjahres, in dem die Zahlungsfrist
abgelaufen ist.
Podwyżka dotyczy przede wszystkim podatku od
nieruchomości.
Maksymalna
stawka
podatku
od
budynków mieszkalnych lub ich części wzrośnie z
65 gr/m2 do 67 gr/m2, a stawka podatku od gruntów
pozostałych z 39 gr/m2 do 41 gr/m2. Większe podwyżki
dotyczą maksymalnej stawki podatku od gruntów związanych
z prowadzeniem działalności gospodarczej z obecnych
77 gr/m2 do 80 gr/m2, oraz stawki podatku od budynków lub
ich części związanych z prowadzeniem działalności
gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich
części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej z
20,51 zł/m2 do 21,05 zł/m2. Nieznacznie wzrosną również
maksymalne stawki podatku od środków transportowych i
opłat lokalnych.
Aktualności podatkowe
Dokształcanie pracowników a obowiązek podatkowy
W miesiącu lipcu weszły w życie przepisy ustawy z dnia
20 maja 2010 r. nowelizującej Kodeks pracy oraz ustawę
o pdof (Dz. U. nr 105, poz. 655), dotyczące dokształcania
pracowników.
W
zakresie
podatku
dochodowego
znowelizowany został art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o pdof.
Z nowego brzmienia ustawy wynika, że ze zwolnienia
korzysta wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi
przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji
zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za
czas zwolnienia z całości lub części dnia pracy oraz za czas
urlopu szkoleniowego. Dotychczas powołany przepis zwalniał
od podatku wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę
zgodnie z odrębnymi przepisami na podnoszenie kwalifikacji
zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika. Na
zasadzie wyjątku ze zwolnienia nie korzystało wynagrodzenie
otrzymywane za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas
zwolnienia z części dnia pracy, przysługujących pracownikom
podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym
kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.
Zwolnienia ZUS przy umowie zlecenia
Od 1 sierpnia 2010 r. obowiązują nowe przepisy wprowadzone
rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z
dnia 9 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie
szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na
ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 2010 r. nr 127, poz. 860).
Zgodnie z nowelizacją z obowiązku płacenia składek na
ubezpieczenie emerytalno-rentowe zwolnione będą niektóre
dochody osób zatrudnionych na zlecenie. Zwolnienie dotyczy
m.in. świadczeń z ZFŚP, finansowanych przez pracodawcę
kosztów szkolenia, ekwiwalentów pieniężnych za używanie
prywatnego samochodu do celów służbowych w jazdach
lokalnych, zwrotu kosztów podróży służbowych, zwrotu
wydatków na pranie odzieży roboczej czy używanie odzieży i
obuwia własnego zamiast roboczego. Do tej pory świadczenia
te były wolne od ZUS tylko wtedy, gdy dotyczyły osób
zatrudnionych na umowę o pracę.
Wzrost podatków lokalnych od 2011 roku
Ministerstwo Finansów poinformowało, że maksymalne
Ustalanie stawek podatków i opłat lokalnych obowiązujących
na danym terenie należy do kompetencji rad gmin i miast.
Opodatkowanie abonamentów medycznych a obowiązek
korekty PIT-4R przez pracodawcę
Pracodawca, który nie pobrał i nie wpłacił podatku od
abonamentu medycznego, ma obowiązek skorygować
deklarację roczną o pobranych zaliczkach (PIT-4R) i
odprowadzić zaległy podatek z odsetkami na rachunek urzędu
skarbowego – poinformowało Ministerstwo Finansów w
odpowiedzi na interpelację poselską (nr 16702). Pracodawca
musi także skorygować wystawioną pracownikowi informację
PIT-11. Nieskorzystanie z tego uprawnienia skutkować będzie
wszczęciem postępowania podatkowego i wydaniem decyzji o
odpowiedzialności płatnika.
Ministerstwo Finansów informuje, że nie zwalnia to podatnika
z obowiązku wykazania w zeznaniu podatkowym wszystkich
swoich dochodów podlegających opodatkowaniu. Obowiązek
ten ciąży na podatniku, również gdy podatek nie został
pobrany przez płatnika, a podatnik miał wiedzę o wszystkich
swoich dochodach. Podatnik powinien skorygować zeznania
podatkowe za lata, w których nie wykazał świadczenia z tytułu
abonamentu medycznego.
Odpowiedzialność podatnika i płatnika za zobowiązanie
podatkowe ustaje po upływie okresu przedawnienia tego
zobowiązania, tj. z upływem pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności.
Kontakt für weitere Informationen/
dalszych informacji udziela:
Peter Chlosta
doradca podatkowy/Steuerberater
Associate Partner
Rödl & Partner Wrocław/Breslau
tel.: +48 (71) 346 77 70
e-mail: [email protected]
Rödl & Partner Info
> Seminare
> Seminaria
Thema Referentin
Organisiert von
Termin/Ort
Wie verfasst man den perfekten
Vertrag mit seinem Vertragspartner
Katarzyna Korszyńska, Rechtsanwältin (PL),
BCC
www.bcc.org.pl
07.09.2010 / Warschau
Temat Wykładowca
Organizator
Termin/Miejsce
Jak przygotować doskonałą umowę z kontrahentem - seminarium pakietowe
Katarzyna Korszyńska, radca prawny,
BCC
www.bcc.org.pl
07.09.2010 / Warszawa
Thema Referent
Organisiert von
Termin/Ort
Kongress der Vorstände von Gesellscha-
ften " Kapital aus der Börse 2010" Vorbe-
reitung der Gesellschaft für das Börsendebüt
Przemysław Fil, Wirtschaftsprüfer (PL), Partner
IPO
www.kongresgieldowy.ipo.pl
16.09.2010 / Warschau
Temat Wykładowca
Organizator
Termin/Miejsce
Kongres Zarządów Spółek „Kapitał z Giełdy 2010”. Jak przygotować spółkę do debiutu giełdowego
Przemysław Fil, biegły rewident,
Partner
IPO
www.kongresgieldowy.ipo.pl
16.09.2010 / Warszawa
Mandantenbrief Polen / Biuletyn I September 2010 / wrzesień 2010
Wydawca: Rödl & Partner
ul. Prosta 51 · 00-838 Warszawa
Telefon +48 (22) 696 28 00 · Fax +48 (22) 696 28 01
e-mail: [email protected]
Weitere Informationen unter / więcej informacji pod adresem: www.roedl.com
Haftungsausschluss:
Dieser Mandantenbrief ersetzt keine rechtliche Beratung im Einzelfall. Eine Haftung
im Einzelfall übernehmen wir mit der Herausgabe des Mandantenbriefes nicht.
Wyłączenie odpowiedzialności cywilnej:
Niniejszy biuletyn nie zastępuje indywidualnego doradztwa prawnego.
Wydanie biuletynu nie oznacza przyjęcia przez nas odpowiedzialności cywilnej.