CO ROBI PSYCHOLOG W PRZEDSZKOLU?

CO ROBI PSYCHOLOG
W PRZEDSZKOLU?
Nie chodzi o to, aby zaprowadził „porządek” i sprawił, że wszyscy zawsze grzecznie
będą bawić się, słuchać pani czy jeść. Rodzice zwykle niewiele wiedzą o psychologu
pracującym w przedszkolu, rzadko również korzystają z jego konsultacji. Tymczasem często
naprawdę warto z nim choć przez chwilę porozmawiać.
Psycholog przedszkolny nie prowadzi terapii, tylko zwraca uwagę rodziców
i wychowawców na ewentualne trudności.
Zajęcia z psychologiem wymagają zgody rodzica. Bez niej dziecko, nie może
uczestniczyć w zajęciach ze specjalistą.
1. NAJWAŻNIEJSZA JEST OBSERWACJA
Psycholog „patrzy”, jak dzieci bawią się w grupie, co robią w sytuacjach stresowych
i konfliktowych, w jaki sposób przystosowują się do przedszkola. Może też oglądać rysunki
maluchów oraz słuchać jak dzieci odzywają się do siebie, rodziców czy wychowawczyń.
W ten sposób poznaje dzieci i ich problemy.
2. BARDZO WAŻNA - ROZMOWA Z DZIECKIEM I Z RODZICAMI
Jeśli, zdaniem psychologa, jakiś przedszkolak potrzebuje pomocy, bo np. nie potrafi
odnaleźć się w grupie, specjalista rozmawia z wychowawcą o swoich spostrzeżeniach. Często
jest też tak, że to wychowawca zwraca się z prośbą do psychologa, ponieważ zauważył jakieś
trudności u dziecka.
Psycholog umawia się wtedy także na rozmowę z rodzicami dziecka. Nie trzeba się
takiego spotkania obawiać. Psycholog jest po to, aby pomóc dziecku i jego rodzicom, a nie po
to, aby sprawdzać rodzicielskie umiejętności czy wytykać błędy wychowawcze. Rozmowa
nie skupia się więc tylko i wyłącznie na tym, co dzieje się niepokojącego (czyli
„niegrzecznym” i „kłopotliwym” zachowaniu lub deficytach), tylko na tym jak reagować na
zachowanie, jak bawić się z dzieckiem, jak z nim rozmawiać, w jaki sposób bazować na
mocnych stronach dziecka, do czego je zachęcać.
O rozmowę z psychologiem może również poprosić rodzic. Bywa też tak, że dziecko
w przedszkolu zachowuje się normalnie, ale codziennie po wyjściu z niego staje się np.
płaczliwe, agresywne albo nieswoje (a tego już ani wychowawca ani psycholog nie widzą).
To często sygnał, że maluch bardzo silnie przeżywa stres związany z przedszkolem i właśnie
tak go odreagowuje.
Psycholog spotyka się również z dzieckiem. Rozmawia wtedy o ulubionych zajęciach
malucha, obserwuje go podczas wykonywania różnych zadań (np. rysowania, układania
puzzli). Na tej podstawie stara się znaleźć przyczynę problemów.
3. PRZYCZYNY KŁOPOTÓW
U małych dzieci często powodem takiego a nie innego zachowania okazują się kłopoty
ze wzrokiem czy słuchem. Dziecko nie potrafi rozpoznać, że gorzej słyszy, czuje natomiast,
że jest inne, ale nie potrafi wyjaśnić dlaczego (ucieka więc np. w agresywne zachowania, bo
nie wie, jak sobie poradzić w danej sytuacji).
Czasami przyczyną problemów dziecka jest po prostu stres związany z pójściem do
przedszkola. Bywa, że wtedy nasilają się dziecięce problemy i np. dziecko, które jest dość
nieśmiałe, zaczyna wstydzić się jeszcze bardziej.
4. NA CZYM WIĘC POLEGA POMOC PSYCHOLOGA?
Psycholog sygnalizuje problem i podpowiada rozwiązania. Ściśle współpracuje
z wychowawcami. Sposoby, formy i metody pracy z dzieckiem zawsze są omawiane
z rodzicami. Warto więc posłuchać tego, co o kłopotach dziecka sądzi psycholog. Pozwala to
rodzicom zobaczyć dziecko z innej strony i jest pierwszym krokiem do pokonania
problemów.
PSYCHOLOG POMAGA W RÓŻNY SPOSÓB:
i.
Organizuje zajęcia grupowe dla dzieci - maluchy poprzez zabawę rozwijają
inteligencję emocjonalną: poznają emocje oraz sposoby radzenia sobie z nimi, uczą się
w jaki sposób rozwiązywać konflikty, relaksują się, integrują w grupie
ii.
Pomaga indywidualnie - zarówno rodzicom, jak i dzieciom. Psycholog prowadzi
zajęcia korekcyjno - kompensacyjne, kształcenia specjalnego i wczesnego
wspomagania rozwoju (dla dzieci z Orzeczeniami i Opiniami Poradni PsychologicznoPedagogicznej)
iii.
Służy pomocą rodzicom
iv.
Współpracuje z wychowawcami.