nr 142 - Kalwaria Wielewska

Gazetka Parafialna
Parafia p.w.
p.w. św. Mikołaja w Wielu
Wiele
17 luty
2012 r.
Nr 7 (142)
Ziarno Bożego Słowa na I Niedzielę Wielkiego Postu
Czas napełniania się Duchem Świętym
Na naszych głowach nie ma już
najmniejszego śladu po popiele, jakim
posypano nas w minioną środę. Woda
oczyściła włosy. Ale czy znak posypania głowy
popiołem pozostał w mojej głowie? Czy przez
te minione trzy dni Wielkiego Postu wszedłem
głębiej moim umysłem w sens tego
liturgicznego gestu? A może trzeba powiedzieć
inaczej: na ile uświadomiłem sobie, że popiół
jest znakiem mojego przemijania?
Bracia i Siostry w Chrystusie! Kościół święty przemawia do nas językiem znaków.
Gesty, kolory, symbole są mową Boga do Jego ludu. Pan Bóg przemawia do nas
alfabetem liturgicznych znaków, objawia się nam udzielając swej łaski ukrytej w znakach
sakramentów świętych. Z miłości do nas, aby nas nie przestraszyć swym boskim
majestatem, Ojciec Niebieski w mocy Ducha Świętego przemawia do nas nie wprost, ale
pośrednio; posługuje się ludźmi i przemawia słowem Bożym. Piękno i kolor szat
liturgicznych nie jest bowiem jakimś ludzkim teatrem, ale językiem Bożym, którym
Chrystus żywy głosi: „Kościele, jestem z tobą i kocham cię, chcę byś się przemieniał!”
Dzisiaj fioletowe szaty kapłańskie wskazują na zmianę naszego wspólnego przeżywania
wiary. Fiolet powstaje z połączenia koloru niebieskiego i czerwonego; w sztuce
chrześcijańskiej niebieski jest kolorem symbolizującym boskość, a czerwony kolorem
człowieczeństwa. „Fiolet może zatem przedstawiać równowagę między niebem i ziemią,
duchem i zmysłami (...) W tym kolorze liturgicznym można upatrywać symbol walki ducha
z ciałem. Jeśli błękit wyobraża to, co boskie (...), a czerwień to, co ludzkie, przesycone
krwią, to w fiolecie w samej rzeczy odnajdujemy znaczącą jedność. Z tej racji fiolet jest też
symbolem wcielonego Boga – Człowieka, Chrystusa, którego zwłaszcza w cierpieniu (...)
przedstawia się jako odzianego w fioletowy płaszcz” (D. Forstner OSB, Świat symboliki
chrześcijańskiej, Warszawa 1990 s. 122). Jedność tego koloru to wezwanie do nowego spotkania
człowieka z Bogiem. Tydzień temu ciepły zielony kolor ornatu łagodził nasze nastroje; dziś
fioletowym kolorem szat Chrystus Pan mówi o potrzebie nowego nawrócenia, nowego
otwarcia się na Bożą łaskę w tym właśnie rozpoczętym nowym czasie. Chrystus mówi do
swego Kościoła: „Ludu mój, pragnę twego nawrócenia! Pragnę twej pierwotnej miłości,
czystości zamiarów i wierności przymierzu”.
1. Popiół i fiolet, czyli nawrócenie
Ktoś może pomyśleć: „Ale cyrk! Z jakiego skansenu ten ksiądz przyjechał i tak
staromodnie mówi?”. Przełóżmy więc tę mowę fioletowego koloru oraz mowę popiołu, na
konkretne wezwanie Chrystusa: On nie mówi tego jakoś bardzo ogólnie, tylko kieruje
słowa do Ciebie i do mnie: „Stanisławie, Marto, Henryku, Katarzyno, Jacku, Basiu,
ks. Mirku... nawróć się! Żono, cofnij pozew rozwodowy i ratuj małżeństwo! Mężu, nie
przekreślaj waszej miłości małżeńskiej, porzuć grzeszną znajomość rozpoczętą na
internetowym czacie, powróć do pierwotnej miłości twej żony i dzieci. Ratujcie
małżeństwo, a nie kapitulujcie, bo tak wam doradzają koledzy i koleżanki, którzy już
dawno są po rozwodzie i poznajdowali sobie inne osoby na pocieszenie! Studentko, nie
mieszkaj z chłopakiem, dlatego, że tak robią inni, że taniej, że poza oczami rodziców...
Pracodawco z firmy przewozowej, nie żyłuj swoich pracowników, domagając się od nich
coraz większej wydajności na dalekobieżnych kursach, a równocześnie płacąc tę samą
pensję od czterech lat! Kapłanie, mój szczególny bracie, ofiaruj mi więcej swojego czasu
na modlitwę, bym Cię mógł napełnić pokojem!”.
2. Z Chrystusem uporządkować swoje życie
Można by długo uszczegółowiać wezwanie Chrystusa do mojego i twojego
nawrócenia. Chrystus Pan w dzisiejszym słowie Ewangelii pokazuje nam jednak od
czego zacząć Wielki Post. Jezus udał się na pustynię, czyli miejsce odosobnione na
czterdzieści dni i czterdzieści nocy. Po co tam poszedł? Po to, aby napełnić się Duchem
Świętym. Tylko w mocy Ducha Świętego Jezus mógł podjąć się misji głoszenia słowa
Bożego i odkupienia nas przez śmierć na Krzyżu. My także jesteśmy zaproszeni
w Wielkim Poście do nowego napełnienia się Duchem Świętym. Nie ma takiej
możliwości, byśmy wybrali czterdziestodniowy urlop. W jaki sposób rozpocząć ten czas
szczególnego porządkowania swojego wnętrza?
Po pierwsze, Jezus zaprasza nas do solidnej pracy nad modlitwą. Ona zaś zaczyna
się od znalezienia czasu, miejsca odosobnionego i ciszy. Chodzi o to, aby móc
codziennie poświęcić choćby piętnaście minut na wyciszenie, czyli spotkanie z samym
sobą w samotności. Trzeba uwierzyć, że przebywanie przy wyłączonych mediach
elektronicznych, bez kontaktu z ludźmi jest błogosławieństwem. Jest koniecznością, by
usłyszeć rytm swojego serca, by pozbierać rozlatane myśli, nazwać własne uczucia.
Kiedy potrafisz pobyć sam ze sobą, wtedy tak łatwo zaprosić Ducha Świętego
w najprostszych słowach, by pomógł rozmawiać z Ojcem Niebieskim. On uzdalnia nas
do modlitwy, a jest tyle spraw, o których warto z Bogiem pomówić. Jest tyle spraw,
w których Bóg ma mi wiele do powiedzenia.
Po wtóre, Jezus zaprasza nas do wybrania właściwego postu. Nie żąda od nas
porzucenia pokarmu i napoju, nie wzywa do takiego radykalizmu, jaki sam podjął
w tamtym czasie. Rzecz nie dotyczy więc tylko pokarmu czy napoju, choć rezygnacja
z alkoholu albo z papierosów na Wielki Post to wspaniały pomysł. Jezus oczekuje jednak
od nas czegoś więcej tj. że będziemy w stanie ograniczyć swą ciekawość i zachłanność
w korzystaniu z mediów elektronicznych, a znajdziemy czas na spotkanie z człowiekiem,
któremu możemy okazać braterską pomoc, zainteresowanie, wsparcie duchowe
i materialne. Sens piątkowej wstrzemięźliwości od mięsa jest przecież taki, by nie ze
względu na dietę nie zjeść kiełbasy, ale żeby na pamięć o śmierci Chrystusa tego dnia
bardziej okazać czynne miłosierdzie potrzebującemu człowiekowi. Wielki Post mobilizuje
nas do postu rozumianego nie tylko jako ograniczenie konsumpcji spożywczej czy
medialnej, ale jako aktywną, braterską, mądrą pomoc wobec cierpiących i potrzebujących.
Po trzecie, Jezus na miejscu pustynnym słuchał Boga tj. żył słowem Ojca Niebieskiego.
Dlatego był zdolny podjąć ostre starcie z demonem, który u końca tamtego czasu bardzo
sprytnie zaczął Go kusić. Chrystus nie zaprasza nas do jakiegoś fałszywego mistycyzmu,
szukania nie wiadomo czego na modlitwie, ale do czytania słowa Bożego, w którym Bóg
wyraził swoje pragnienia względem nas. Aby nasze przeżywanie Wielkiego Postu było
dojrzałe, trzeba nam znaleźć czas na czytanie Ewangelii, również na korzystanie
z mądrych książek i dobrej prasy katolickiej. Spotkanie z mądrością Boga w Jego słowie
uodparnia nas na rozmycie granic między dobrem a złem, prawdą a kłamstwem,
świętością a grzesznością.
Bracia i Siostry! Wielki Post jest czasem popiołu na mojej głowie, który przypomina o moim
przemijaniu. Jest czasem fioletu, który przypomina o powołaniu mnie – człowieka – do życia
w jedności z Bogiem. Jest wreszcie czasem porządkowania mego życia z Chrystusem przez
modlitwę, post i słuchanie słowa Bożego. Wszystko to jednak nie miałoby sensu, gdyby nie
otwarcie się na Ducha Świętego, który mnie nawraca. Popiół, fiolet, modlitwa, post i słowo
Boże są bowiem sposobami działania Ducha Świętego w mej głowie i sercu. Napełniajmy
się Duchem Świętym, jak Chrystus na pustyni.
Ks. Mirosław Czapla
Ogłoszenia duszpasterskie
1. Dzisiaj pierwsza niedziela Wielkiego Postu. Kończą się właśnie trwające od Środy
Popielcowej Kwartalne Dni Modlitw o Ducha Pokuty. Warto przytoczyć przy tej okazji
słowa błogosławionego Jana Pawła II: „Rozpoczynający się okres Wielkiego Postu jest
okazją do bardziej intensywnej modlitwy i wielkodusznej pokuty dla ubłagania Boga
o łaskę nawrócenia serc i dar pokoju w sprawiedliwości dla wszystkich ludzi. Zwracam się
do wszystkich wiernych […], by czas przygotowania do świąt wielkanocnych poświęcili
modlitwie o pokój i spełnianiu czynów braterskiej solidarności wobec ludzi cierpiących”.
Starajmy się, aby owoce duchowe, jakie w tym czasie otrzymamy, promieniowały wokół
nas, a trud stawania się lepszymi ofiarujmy także za innych, zwłaszcza za tych, którzy
obrażają Pana Boga i za to nie przepraszają, oraz za pokój na świecie.
2. Włączmy się w głębokie przeżycie tego czasu przez intensywniejszą modlitwę
osobistą i wspólnotową. Tej drugiej będzie sprzyjał udział w nabożeństwach
wielkopostnych: w piątki w naszym kościele o godzinie 1700 odprawiamy Drogę Krzyżową,
o godzinie 1900 gromadzimy się na Eucharystii i po niej wyruszamy na Drogę Krzyżową na
Kalwarię, a w niedziele o godzinie 1500 Gorzkie Żale. Do udziału w tych nabożeństwach
zachęcam wszystkich parafian: dzieci, młodzież i dorosłych. Pamiętajmy o osobistych
umartwieniach, a także o specjalnych postanowieniach na Wielki Post.
3. Przypominamy, że w każdy piątek Wielkiego Postu za odmówienie modlitwy do
Chrystusa ukrzyżowanego: „Oto ja, dobry i najsłodszy Jezu” oraz za udział w Drodze
Krzyżowej, a także w każdą niedzielę za udział w nabożeństwie Gorzkich Żali oraz za
odprawienie przynajmniej trzydniowych rekolekcji można uzyskać odpust zupełny.
4. W tym tygodniu, w piątek, 22 lutego, przypada święto Katedry Świętego Piotra
Apostoła. Już od IV wieku wierni Rzymu obchodzili pamiątkę założenia gminy
chrześcijańskiej i obrania Wiecznego Miasta przez świętego Piotra Apostoła na stolicę
Kościoła Chrystusowego. Symbolem władzy Piotrowej stała się potężna bazylika,
wzniesiona w XVII wieku nad grobem pierwszego biskupa Rzymu. Ale nie o samą
budowlę przecież chodzi. Święto jest przede wszystkim okazją do wyrażenia czci
świętemu Piotrowi i każdemu jego następcy, którzy zgodnie z wolą Chrystusa zostali
postawieni jako pasterze całego Kościoła powszechnego. Przez tyle lat wielką
modlitewną miłością otaczaliśmy błogosławionego Jana Pawła II, o którym z taką dumą
mówiliśmy: Piotr naszych czasów. Niech nie zabraknie wyrazów oddania i modlitwy
w panującego nam obecnie Ojca Świętego Benedykta. Naszym obowiązkiem jest
wspierać jego pasterską posługę w niesieniu Ewangelii wszystkim narodom.
5. W środę o godzinie 1700 Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Zachęcamy
do składania próśb i podziękowań do Matki Bożej oraz do udziału.
6. Adoracja Najświętszego Sakramentu w czwartek. O przewodniczenie proszę grupę
III. Przypominamy o Koronce i Mszy Świętej do Bożego Miłosierdzia. Zachęcamy do
udziału.
7. W przyszłą niedzielę po Mszach Świętych kartki do spowiedzi świętej wielkanocnej
odbierają parafianie z Brody, Borska i Dąbrowy.
8. O posprzątanie kościoła, prosimy w sobotę po porannej Mszy świętej Parafian
z Wdzydz II. Jednocześnie serdecznie dziękujemy Parafianom z Wdzydz I za okazaną
pomoc i życzliwość w ostatnim tygodniu, wszak Kościół jest naszym wspólnym domem.
9. W przyszłą niedzielę kolekta „specjalna” na inwestycje oraz na ubezpieczenie.
Ostatnia wyniosła: 5.115 zł. Bóg zapłać.
W tym tygodniu patronują nam:
w czwartek, 21 lutego, św. Piotr Damian, biskup i doktor Kościoła XI w.;
w sobotę, 23 lutego, św. Polikarp, biskup i męczennik (II w.), uczeń św. Jana
Apostoła i biskup Smyrny.
ks. proboszcz Jan Flisikowski
ks. wikariusz Damian Drozdowski
Parafia Rzymskokatolicka św. Mikołaja
Sanktuarium Kalwaryjskie
83-441 Wiele ul. Derdowskiego 1
www.kalwariawielewska.pl
e-mail: [email protected]
Opracowanie: msk