Turbiny wiatrowe i dźwięk

FUUNNDDAACCJJAA NNAA RRZZEECCZZ ENNEERRGGEETTYYKKII ZRRÓÓW
WN
NO
OW
WAAŻŻO
ON
NEEJJ
Warszawa, 4 sierpnia 2010 r.
„Wind Turbines And Sound: Review And Best Practice Guidelines” jest to dokument sporządzony
w 2007r. przez firmę HGC Engineering na zlecenie Canadian Wind Energy Association (Kanadyjskiego
Stowarzyszenia Energii Wiatrowej), w odpowiedzi na potrzebę stworzenia wytycznych dobrej praktyki przy
realizowaniu projektów farm wiatrowych, ze zwróceniem szczególnej uwagi na kwestię hałasu. Niniejszy raport
ma formę dyskusji, z początku ogólnie o hałasie jako zjawisku, sposobach jego opisywania i szacowania, a
następnie już konkretnie o hałasie pochodzącym od elektrowni wiatrowych. Dalej opisane są doświadczenia
kanadyjskie i międzynarodowe w kwestii kontrolowania skali odgłosów pracy turbin. Dokument kończy się
wypunktowaniem wytycznych dobrej praktyki.
Oto kilka przykładowych porad, jakie specjaliści z firmy HGC Engineering przygotowali dla branży energetyki
wiatrowej:
1.
Na samym początku planowania wzniesienia farmy wiatrowej należy zidentyfikować wszystkie podmioty,
które potencjalnie mogą być krytycznie nastawione wobec odgłosów pracy farm wiatrowych, czyli np.:
budynki mieszkalne, ale też szpitale, czy miejsca kultu religijnego. Wszystko musi być realizowane w
poszanowaniu wszelkich lokalnych, prowincjonalnych i federalnych zatwierdzeń.
2.
Pozytywne nastawienie społeczne jest podstawą, od początku należy je budować w wyniku kampanii
informacyjnej, w której prezentowane są faktyczne rezultaty budowy elektrowni wiatrowej, a nie
niemożliwe do zaspokojenia oczekiwania. Bezproduktywnym jest mówić, ze turbiny pracują bez żadnych
odgłosów lub że są „ciche”. Słyszalność pracy turbin zależy od wielu czynników (choćby od ilości hałasu w
danym otoczeniu) i jest czymś innym niż poziom dźwięków przez nie wytwarzanego. Dobrym rozwiązaniem
jest organizować wizyty przedstawicieli danej społeczności na postawionej wcześniej farmie, aby mogli oni
sami usłyszeć i ocenić skalę tego, co ma powstać w ich sąsiedztwie. Można również wznosić pilotażowe
turbiny.
3.
Lokalna społeczność musi być zaangażowana w projekt przez cały przebieg jego realizacji. Nikt, szczególnie
osoby mieszkające najbliżej powstającej farmy wiatrowej, nie może mieć poczucia, iż cos zostało
zadecydowane i wykonane „pond nim”.
4.
Szczere podejście do lokalnej społeczności wymaga, aby uspokajać i tłumaczyć bezzasadność różnych obaw
wobec
istnienia
turbin
wiatrowych,
np.
tych,
które
dotyczą
wysokiego
i
szkodliwego
poziomu
infradźwięków, jaki rzekomo jest generowany przez turbiny.
5.
Techniczne określenie poziomu wytwarzanego hałasu powinno następować, jeżeli w promieniu kilometra
ulokowane są podmioty, które mogą być wrażliwe na jego obecność, nawet wtedy, kiedy nie jest to
formalnie wymagane. Powinno to zostać wykonane przez inżyniera wykwalifikowanego w dziedzinie
akustyki, zgodnie z regułami sztuki i powinno bazować na wiarygodnych danych.
Opracowanie:
Hubert Glina, FNEZ, 2010
Fundacja na rzecz Energetyki Zrównoważonej
Siedziba biura: Al. Wilanowska 208/4, 02-765 Warszawa, t./f. +48 22 412 24 92, e: [email protected], www.fnez.pl
REGON:141849565, NIP: 9512283945, KRS: 0000318783, Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie, XIII Wydział Gospodarczy KRS
Numer konta: 93 1030 0019 0109 8530 0023 7554