Ramowe zasady kierowania działaniem ratowniczym.

Autor : bryg. dr inż. Jerzy Ranecki
Ramowe zasady kierowania działaniem ratowniczym.
1. Podczas dojazdu na miejsce zdarzenia należy zebrać ( wymiana informacji ze
stanowiskiem kierowania ) jak najwięcej informacji o sytuacji na miejscu zdarzenia.
Nie zawsze jest to możliwe. Stanowiska kierowania realizują wtedy bardzo wiele
zadań w zakresie dysponowania sił ratowniczych i koordynacji działań. Ponadto
często posiadają zbyt mało informacji o sytuacji na miejscu. W miarę upływu czasu
zakres informacji się zwiększa. Dlatego też dowódcy wyższego szczebla podczas
dojazdu mogą uzyskać wiele informacji. Pozwala to określić ogólny zarys działań.
2. Po przyjeździe na miejsce zdarzenia należy rozpoznać sytuację.
3. Po rozpoznaniu sytuacji należy określić cel do osiągnięcia i zadania oraz wydać
polecenia i rozkazy. Muszą one być jasne i zrozumiałe przez wszystkich podwładnych.
Rozkazy i polecenia, wbrew potocznemu myśleniu, spajają i łączą psychologicznie
grupę jaką jest zastęp straży pożarnej. Ta grupa ma wtedy lidera, który wie jak
postępować i dbać ( bezpieczeństwo ) o swoich ludzi. Lider i pozostali członkowie
grupy są silni psychologicznie, ponieważ mają jasno określony wspólny cel do
osiągnięcia.
4. Podczas rozpoznania nigdy nie wolno lekceważyć z pozoru mało znaczących zjawisk (
małe zadymienie, lekki hałas, mały wyciek, drobne pęknięcia i rysy, inne ).
5. Po rozpoznaniu, w miarę możliwości, przekazać wstępny meldunek do stanowiska
kierowania. Jest to bardzo ważny element akcji ratowniczej. Stanowiska kierowania i
dowódcy wyższego szczebla mogą wtedy planować użycie dodatkowych sił
ratowniczych oraz skierowanie na miejsce służb, inspekcji i innych jednostek
specjalistycznych. Zapewnienie ciągłości przepływu informacji zapewnia płynność
dalszych działań.
6. W zależności od sytuacji wezwać pomoc ( dodatkowe jednostki ratownicze ).
7. Kierujący musi zorganizować łączność oraz zaopatrzenie wodne.
8. Kierujący musi zorganizować wyznaczenie strefy zagrożenia. W pierwszej fazie akcji
ratowniczej nie zawsze jest to możliwe. Jednak zawsze należy dążyć do jak
najszybszego jej wyznaczenia.
9. Należy zapewnić izolację terenu akcji ratowniczej ( policja ). To bardzo istotny
element działań ratowniczych.
10. Przejęcie kierowania przez dowódcę wyższego szczebla musi być jasne i zrozumiałe.
Fakt ten należy odnotować w dokumentacji operacyjnej i zgłosić do właściwego
stanowiska kierowania.
11. Zorganizować sztab działań ratowniczych, określić jego miejsce funkcjonowania i
zadania.
12. Wyznaczyć punkt przyjmowania przybywających sił i środków ratowniczych. Zawsze
musi być wyznaczony dowódca tego punktu.
13. Podczas ratownictwa ekologicznego wyznaczyć rodzaje i miejsca pól operacyjnych
oraz ich dowódców.
14. Podczas prowadzenia ratownictwa medycznego kierującego wspomaga koordynator
medycznych czynności ratunkowych. Podczas tego rodzaju działań należy wyznaczyć i
czytelnie oznakować stanowisko dowodzenia, stanowisko koordynatora medycznych
czynności ratunkowych, medyczny punkt segregacji poszkodowanych oraz sztab
działań ratowniczych. Szczególnie ważne jest zorganizowanie sprawnego transportu
medycznego ( w tym lotniczego ) poszkodowanych z terenu akcji ratowniczej do
szpitalnych oddziałów ratunkowych.
15. Dbać o bezpieczeństwo podwładnych. Zapewnić nadzór i monitoring działań
ratowniczych w strefie zagrożenia.
16. Podczas kierowania działaniem ratowniczym kierujący musi być cały czas
skoncentrowany i zaangażowany w realizację działań ratowniczych. Nie powinien się
angażować w rozwiązywanie szczegółowych problemów związanych z akcją
ratowniczą. Powinni je rozwiązać dowódcy niższego szczebla.
17. Korzystać z doświadczenia podwładnych strażaków- ratowników. Jest to bardzo duży
‘’kapitał doradczy’’.
18. Zasięgać opinii specjalistów z różnych dziedzin nauki, wiedzy i techniki.
19. Zorganizować punkt kontaktu ze środkami masowego przekazu. Wyznaczyć dowódcę
takiego punktu. W zależności od sytuacji organizować konferencje prasowe.
20. Po ewakuacji ludzi ze strefy zagrożenia należy jak najszybciej otoczyć ich opieką.
Kierujący powinien zorganizować spotkanie z tymi ludźmi, wesprzeć ich
psychologicznie oraz przedstawić sytuację. W dalszej kolejności należy zapewnić
zabezpieczenie socjalne i psychologiczne. Podczas takich spotkań ludzie nie czują się
sami.
,,Ramowe zasady” znajdują się w artykule ,,Lider w akcji” dotyczącym kierowania działaniem
ratowniczym w PP9/2009 autorstwa Jerzego Raneckiego.