Ramowe zasady postępowania podczas zagrożeń naturalnych
Transkrypt
Ramowe zasady postępowania podczas zagrożeń naturalnych
Autor: st. bryg. dr inż. Jerzy Ranecki – zastępca komendanta miejskiego PSP w Poznaniu. Materiał szkoleniowy. Ramowe zasady postępowania podczas zagrożeń naturalnych ( intensywne ulewy deszczu, masowe zalania, podtopienia, wichury i huragany, inne ). 1. Stanowiska kierowania komendantów Państwowej Straży Pożarnej, centra powiadamiania ratunkowe, stanowiska kierowania Policji, centra zarządzania kryzysowego powinny współdziałać z właściwymi terenowo Instytutami Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowymi Instytutami Badawczymi. 2. Na bieżąco informować społeczność lokalną o potencjalnych zagrożeniach ( Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy, zarządzanie kryzysowe ). 3. Przekazywać społeczności lokalnej informacje edukacyjne o zachowaniu się podczas zagrożeń. 4. Wzmocnić obsadę osobową stanowisk kierowania PSP. 5. Po wystąpieniu zagrożenia ( zalania obiektów i terenów, podtopienia, zniszczenia budynków i innych obiektów ) zadysponować na miejsce zdarzenia straż pożarną i policję oraz gdy zajdzie taka potrzeba zespoły ratownictwa medycznego. 6. Powiadomić o sytuacji wojewódzkie stanowisko koordynacji ratownictwa komendy wojewódzkiej PSP. 7. Rozpoznać powstałe zagrożenia i ocenić sytuację. Ustalić liczbę i miejsca zalań i zniszczeń. 8. Określić zamiar taktyczny. To niezwykle ważne!!! 9. Uruchomić procedurę ( gdy będzie to zasadne )alarmowego wzywania strażaków do miejsc pełnienia służby ( jednostki organizacyjne PSP ). 10. Uruchomić działanie mające na celu zwiększenie gotowości operacyjnej ochotniczych straży pożarnych ( wymiana informacji z gminnymi i powiatowymi władzami samorządowymi oraz z osp ). 11. Powiadomić o sytuacji Krajowe Centrum Koordynacji Ratownictwa i Ochrony Ludności Komendy Głównej PSP. 12. Uruchomić procedury powoływania zespołów zarządzania kryzysowego ( wg. właściwości – gminne, powiatowe, gdy zajdzie potrzeba to na wyższym poziomie administracji publicznej ). 13. Teren, na którym wystąpiło zagrożenie ( zalania, zniszczenia, inne ) podzielić na odcinki bojowe ( obszary ratownicze ) i odpowiednio je nazwać lub przydzielić numery. 14. W wyznaczonych obszarach zorganizować procesy kierowania działaniem ratowniczym na poziomie interwencyjnym ( wyznaczyć kierujących i przydzielić im zadania ). 15. Zorganizować kierowanie taktyczne, którym będzie objęty cały teren zagrożenia ( wszystkie obszary ratownicze ). 16. Kierujący na poziomie taktycznym, w zależności od sytuacji, powinien powołać sztab działań ratowniczych i wyznaczyć miejsce jego funkcjonowania. 17. Przy stanowisku kierowania PSP powołać zespół operacyjny, w skład którego wejdą strażacy wyznaczeni przez komendanta. Zadaniem zespołu będzie analizowanie i koordynowanie sytuacji na terenie, gdzie wystąpiło zagrożenie oraz na obszarze chronionym komendy. 18. Planować użycie do działań ratowniczych odwodów operacyjnych. 19. W zależności od sytuacji, uruchomić kierowanie działaniem ratowniczym na poziomie strategicznym i zorganizować sztab strategiczny. 20. Kierujący działaniem ratowniczym na poziomie taktycznym powinien zorganizować punkt przyjęcia sił i środków. To z tego punktu siły i środki będą dysponowane do poszczególnych odcinków bojowych (obszarów ratowniczych). 21. Należy wyznaczyć dowódcę punktu przyjęcia sił i środków. 22. Kierujący działaniem ratowniczym, w zależności od sytuacji, może użyć podczas procesu kierowania samochodu drabiny mechanicznej do obserwacji terenu akcji ratowniczej. 23. Zorganizować łączność na terenie akcji ratowniczej ( kierujący działaniem ratowniczym na poziomie taktycznym utrzymuje łączność z kierującymi interwencyjnymi na kanale dowodzenia i współdziałania, a kierujący interwencyjni z podległymi siłami i środkami na kanałach ratowniczo-gaśniczych ). Należy także zorganizować łączność z policją, innymi służbami i inspekcjami. Zespół operacyjny przy powiatowym ( miejskim ) stanowisku kierowania PSP utrzymuje łączność z zespołami zarządzania kryzysowego i sztabem działań ratowniczych na poziomie taktycznym ( sztab działa na terenie akcji ratowniczej ). 24. Zaplanować skierowanie do punktu przyjęcia sił i środków pomp przeciwpowodziowych, łodzi, namiotów , odzieży ochronnej do prac przeciwpowodziowych, worków przeciwpowodziowych i zapór przeciwpowodziowych. Kierujący działaniem ratowniczym na poziomie taktycznym, w oparciu o wnioski kierujących na poziomie interwencyjnym i analizę sztabu przedstawi zespołowi operacyjnemu zapotrzebowanie operacyjno-logistyczne. 25. Podczas zdarzeń ( masowe zalania, podtopienia ) w miejscowościach i niedużych miastach ( kilkanaście lub kilkadziesiąt tysięcy ludzi ) zorganizować , najlepiej w obiekcie miejscowej strażnicy lub urzędu punkt informacyjno-konsultacyjny dla mieszkańców zgłaszających się po pomoc. 26. Zorganizować punkt informacyjny dla środków masowego przekazu. Wyznaczyć dowódcę tego punktu i określić zasady współdziałania z kierującym działaniem ratowniczym na poziomie taktycznym. 27. Współdziałać , na poziomie organizacyjnym i technicznym, z przedsiębiorstwami wodociągów i kanalizacji. Kierownictwo lub ich przedstawiciele powinni wspomagać kierującego działaniem ratowniczym na poziomie taktycznym ( praca w sztabie działań ratowniczych ). 28. Zabezpieczyć ujęcia wody przed zanieczyszczeniami. 29. Należy prognozować możliwość zalania obiektów infrastruktury krytycznej. 30. Opracować politykę medialną na czas zagrożenia ( cele, zadania, miejsca wywiadów, konferencji, inne ). 31. Wyznaczyć obszary, z których będzie planowana ewakuacja ludzi. Jak najszybciej poinformować ludzi o planowanej ewakuacji. 32. Zorganizować miejsca do których będą ewakuowani ludzie. Zapewnić opiekę socjalną, medyczną i psychologiczną. 33. Policja powinna wyizolować teren akcji ratowniczej. 34. Policja powinna zorganizować zabezpieczenie obiektów przed kradzieżą i innymi sytuacjami zapobiegając naruszeniu bezpieczeństwa i porządku publicznego. 35. Zarządy dróg powinny zorganizować objazdy w otoczeniu terenu akcji ratowniczej. 36. W dużych miastach zapewnić odpowiedni ruch tramwajowy ( objazdy, trasy zastępcze, inne ). 37. O rozwiązaniach dotyczących ruchu drogowego jak najszybciej poinformować społeczność lokalną. 38. Zaplanować i zorganizować proces „podmiany” strażaków długotrwale prowadzących akcję ratowniczą. Zapewnić logistykę akcji ratowniczej ( namioty, wyżywienie, napoje, sprzęt i środki, odzież, buty, inne ). 39. Podczas akcji ratowniczej kierujący działaniem ratowniczym powinni współpracować z ekspertami ( gospodarka wodna, nadzór budowlany, inni wg. kompetencji ). 40. Kierujący działaniem ratowniczym na poziomie taktycznym musi zorganizować monitoring terenu, na którym wystąpiło zdarzenie ( zabezpieczenie medyczne, wsparcie psychologiczne, zaopatrzenie ludności w niezbędne artykuły, bieżące informowanie ludności, inne w zależności od sytuacji ). 41. Należy zorganizować proces przemieszczania się ludności z terenu objętego zagrożeniem do terenu gdzie nie ma zagrożenia ( mieszkańcy muszą dotrzeć do pracy, szkół, lekarza, inne ). 42. Kierujący działaniem ratowniczym na poziomie interwencyjnym w wyznaczonych obszarach ratowniczych powinni współdziałać z sołtysami. 43. Kierujący działaniem ratowniczym, w uzgodnieniu z ekspertami, powinni prognozować rozwój sytuacji. 44. Wyznaczyć tzw. „zegar ratowniczy” – godziny „podmian”, odpraw, konferencji, meldunków. Takie „uporządkowanie” wpłynie pozytywnie na organizację i jakość działań ratowniczych . 45. W zależności od sytuacji, przeprowadzić odkażenie obiektów i środowiska. 46. Po zakończeniu akcji ratowniczej przedstawić szczegółowe informacje i wnioski władzom administracji publicznej. 47. O zakończeniu działań i obecnej sytuacji powiadomić społeczność lokalną. 48. Opracować analizę ze zdarzenia i przedstawić wnioski. 49. Dokonać podsumowania akcji ratowniczej z udziałem władz, służb, inspekcji i straży.