Przez kilka lat byłem obrażony na Kubę, a wszystko to z powodu

WYTRAWNE SMAKI HAVANY
Przez kilka lat byłem obrażony na Kubę, a wszystko to z powodu pewnego incydentu. ……….
O tym w książce.
……..Minęło dziesięć długich lat, zanim zapomniałem o upokorzeniu na hawańskim lotnisku,
a stało się to za zasługą moich kubańskich przyjaciół mieszkających w Meksyku. Przekonywali
mnie, że takie sytuacje należą już do niechlubnej przeszłości.
Tak było w istocie, a ja coraz bardziej traciłem głowę dla tej gorącej, ponętnej, kolorowej
i roztańczonej wyspy. Doszło nawet do tego, że stałem się integralną, maleńką cząstką Kuby,
zdobywając zaufanie socjalistycznych władz. To właśnie Ministerstwo Kultury Republiki Kuby
przyznało mi kubański Carné de identidad, czyli dowód osobisty, na mocy którego – jako obywatel tego kraju – dostałem ciekawą pracę asesora i animatora w ośrodku kultury, daleko na
wschodzie wyspy, w kolonialnym mieście Santiago de Cuba. Z czasem znali mnie tam wszyscy
policjanci patrolujący ulice oraz – polujące na cudzoziemców – okoliczne prostytutki, lokalne
czubki, żebracy i dzieci, nie wyłączając bezpańskich psów i kotów. Moje prawie cztery kubańskie
lata spędzone na wyspie, to cały ciąg interesujących przeżyć, twardych doświadczeń i lekcji pokory wobec niełatwego życia, jakie prowadzą moi kubańscy przyjaciele. ………………………
Więcej przeczytasz w książce: min. o Erneście Hemingway, stałym mieszkańcu hotelu Ambos
Mundos (Dwa światy),który w Havanie realizował trzy swoje wielkie pasje: pisanie, łowienie ryb
na Zatoce Meksykańskiej oraz przesiadywanie przy barze ze szklaneczką kubańskiego rumu;
…….o Havanie z lat pięćdziesiątych, kiedy miasto było rajem i przystanią dla amerykańskiej mafii oraz nowojorskich gangsterów, którym grunt palił się pod nogami.; ………………..
.