Ćwiczenia w celu doskonalenia skrętu równoległego

Ćwiczenia w celu doskonalenia skrętu równoległego

Ćwiczenia w celu
doskonalenia skrętu
równoległego
Kursokonferencja Krynica
24-28.03.2010r.
SKRĘT RÓWNOLEGŁY
„
„
„
„
„
Wymaga w stopniu bardzo
dobrym opanowania
wszystkich technik sterowania
skrętem,
Wymaga bardzo dobrego
przygotowania kondycyjnego
oraz sprawności ruchowej
narciarza,
Może być stosowany zarówno
w jeździe rekreacyjnej jak i
sportowej,
Zaleca się stosowanie kasków
narciarskich z uwagi na duże
prędkości osiągane przez
narciarzy,
Wykorzystuje się na dobrze
przygotowanych szerokich
stokach.
Skręt równoległy
1.
a.
b.
c.
2.
a.
b.
c.
3.
a.
Kończąc skręt:
nieznacznie podwyższyć
pozycje,
wykorzystując siłę
odśrodkową przemieścić
tułów w kierunku
zamierzonego skrętu
zmienić krawędź
Rozpoczynając skręt:
obniżyć nieznacznie pozycję,
przyjąć układ dośrodkowy,
prowadzić narty w pozycji
poszerzonej, na krawędziach
Kontynuować skręt:
dostosowując pochylenie
sylwetki oraz głębokość
układu dośrodkowego do
prędkości i promienia skrętu
Ćwiczenia w skręcie równoległym
1.
2.
3.
4.
ODCHYLANIE SIĘ
ROTACJE TUŁOWIA
BRAK
RÓWNOLEGŁEGO
PROWADZENIA
KOLAN W SKRĘCIE
PŁYTKIE UŁOŻENIE
DOSTOKOWE KOLAN
ORAZ BIODER
AD 1. ODCHYLANIE SIĘ
„
„
„
Utrata kontroli prędkości z
uwagi na wyjechanie nart
spod narciarza w fazie
przygotowanie skrętu
Opóźniona reakcja nart
(przedniej jej części) na
podłoże z uwagi na brak
dociążenia w fazie
wywołania – narty jadą
śladem ślizgowym
Brak możliwości
efektywnego sterowania
nartami z uwagi na
przeniesienie środka
ciężkości na tyły nart
Ćwiczenia vs Odchylanie
1.
Dłonie na kolanach – narciarz pochyla się wprzód
(nakrywa tułowiem narty) – przesuwa środek ciężkości na
przednią część nart. W tej pozycji wykonuje skręty
równolegle przy okazji korygując ustawienie kolan w
skręcie.
Uwaga!
9
9
9
dłonie służą do wpychania kolan do przodu i do środka
skrętu,
przez całą ewolucje narciarz winien opierać golenie o
języki butów
po pierwszej udanej próbie ćwiczenia należy zwrócić
szczególną uwagę narciarza na ustawienie jego tułowia
względem stoku – bark wewnętrzny skrętu winien być
zawsze przed barkiem zewnętrznym – eliminacji rotacji.
Ćwiczenia vs Odchylanie
2.
9
9
9
Dłonie na kolanach –
zmieniając kierunek jazdy
klaszczemy z tyłu
Uwaga!
ćwiczenie wymusza
wypchnięcie bioder do przodu
w chwili przejścia ze skrętu w
skręt (faza przygotowania/faza
wywołania skrętu
równoległego)
ćwiczenie uczy pozytywnego
nawyku lekkiego podwyższenia
pozycji podczas zmian kierunku
jazdy
Należy zwrócić uwagę na
pogłębianie pozycji
dośrodkowej kolan w skręcie.
AD. 2 ROTACJA TUŁOWIA
„
„
Utrata równowagi
w fazie
przygotowania i
wywołania skrętu
(możliwość
upadku)
Brak możliwości
dośrodkowego
włożenia biodra w
fazie sterowania.
Ćwiczenia vs Rotacja Tułowia
1.
9
9
9
„Krakowiak” – narciarz
wykonuje skręty dociskając
ręką zewnętrzną biodro do
środka zamierzonego skrętu,
ręka wewnętrzna jest
wyprostowana a dłoń
utrzymujemy na wysokości
oczu.
Uwaga!
Ręka zewnętrzna musi być
wyprostowana – pomoc w
ofensywnym ustawieniu
sylwetki – środek ciężkości
przesuwa się do przodu.
Dłoń ręki zewnętrznej
utrzymana na wysokości oczu
wymusza utrzymanie barku
wewnętrznego skrętu przed
zewnętrznym
Tułów narciarza winie być
skierowany cały czas w dół
Ćwiczenia vs Rotacja Tułowia
2.
Skręt z kijkami trzymanymi poziomo przed sobą
Uwaga!
9
9
9
Ważne aby trzymać kijki poziomo na szerokość barków
na wysokości klatki piersiowej umieszczając je pomiędzy
kciuk a palec wskazujący (imitujemy regularny chwyt
kijka za rączkę)
Podczas wykonywania ćwiczeń kijek nie może poruszać
się w płaszczyźnie poziomej (uniemożliwia to obniżeniu
barku wewnętrznego)
Kijki należy prowadzić prostopadle do linii spadku stoku
(unieruchomione w ten sposób ciało skierowane jest cały
czas blisko linii spadku stoku)
Ad 3. RÓWNOLEGŁA PRACA
KOLAN
„
„
„
Zbyt wąskie stanie – brak
stabilności i miejsca na
włożenie kolan do środka
zamierzonego skrętu,
Zbyt szerokie stanie – brak
możliwości włożenia kolan
do środka zamierzonego
skrętu z uwagi na
zablokowanie ruchomości
kolan,
Kolana X – ograniczamy
możliwość włożenia
górnego kolana w stronę
zamierzone skrętu – górna
narta nie jest dociążona w
skręcie
Ćwiczenie - Równoległa praca
Kolan
1.
Jazda z kijkiem za kolanami:
Uwaga!
9
9
Chwyć oba kije poziomo nachwytem za kolanami tak aby
zaciśnięte dłonie na kijach zmieściły się między oba kolana.
Ćwiczenie wykonuj na małej prędkości wykonując skręty o
długim promieniu cały czasu trzymując szerokość równą
szerokość dwóch zaciśniętych dłoni
Patrz przed siebie!
Ćwiczenia - Równoległa praca
kolan
2.
9
9
Dociskanie dłonią kolana górnego
Uwaga!
Ćwiczenie polega na dociskaniu w skręcie
dłonią kolana górnego do środka
zamierzonego skrętu.
Rękę „wolną” wystawiamy przed siebie
tak, aby dłoń utrzymać na wysokości linii
klatki piersiowej (analogicznie do
Krakowiaka)
Ad. 4 Dośrodkowe ułożenie
kolan/bioder
„
„
„
Uniemożliwienie
pełnej kontroli
prędkości w skręcie
równoległym,
Uniemożliwia pełnego
wykorzystania nart
taliowanych
Jest przeszkodą do
zasmakowania pełnej
esencji nowoczesnego
narciarstwa
Ćwiczenia na dośrodkowe ułożenie
kolana/bioder
„
Skręt z oboma kijkami trzymanymi na zewnątrz skrętu
Uwaga!
9
9
9
Chwyć kije za rękojeść tak aby skierować talerzyki w górę.
Jadąc staraj się skierować kije w maksymalnie do tyłu po
zewnętrznej stronie skrętu.
Zmieniając kierunek jazdy przemieszczaj kije wysoko nad
głową to ułatwi wykonanie ćwiczenie, wymusi odciążenie
nart i prawidłowe stopniowe pogłębianie układu
dośrodkowego.
Wykonując ćwiczenie staraj się sięgnąć kijami daleko do
tyłu tak by kije dotykały podłoża – wymusi to obniżenia
pozycji i pogłębi układ dośrodkowy!
Ćwiczenie na dośrodkowe ułożenie
kolan/bioder
„
9
9
Skręt z obu dłońmi na zewnętrznym bucie
Uwaga!
Pamiętaj aby dokładnie obie dłonie znajdowały się
na zewnętrznym bucie musi to automatyczne
włożenie biodra do wewnątrz zamierzonego skrętu i
obniży twoją sylwetkę
Zmieniając kierunek jazdy przenieś dłonie na nad
głową – wyrobi to pozytywny nawyk wyjścia w górę
i umożliwi stopniowe schodzenie w dół w miarę
przechodzenia z fazy przygotowania do fazy
sterowania skrętu równoległego
Dziękuje za uwagę!
„
1.
2.
3.
Bibliografia:
Stanisławski Z., [red.]., Program
nauczania narciarstwa zjazdowego,
Wydawnictwo Dla Szkoły, Kraków
2009r.,
www.youcanski.com
www.skinet.com