„MISIE” Współtworzenie przyjaznej atmosfery w grupie

ZAŁOŻENIA DYDAKTYCZNO – WYCHOWAWCZE NA MIESIĄC WRZESIEŃ
„MISIE”
Współtworzenie przyjaznej atmosfery w grupie:
– poznanie imion i nazwisk dzieci z grupy,
– przestrzeganie wspólnie ustalonych umów i zasad regulujących współżycie w grupie.
Uczymy się czytać
– poznanie zapisu swojego imienia i zapisu imion kolegów i koleżanek
z grupy, rozpozna-wanie ich, układanie liter według wzoru.
Nasz kontakt z techniką
– poznanie różnych środków transportu: lądowego, wodnego, powietrznego
– poznawanie znaczenia pasów, sygnalizacji świetlnej, znaków drogowych
– zaznajamianie z zasadami ruchu drogowego, z wykorzystaniem zabaw tematycznych, literatury,
wycieczek
– poznawanie wybranych pojazdów, w tym specjalistycznych, np.: straży pożarnej, karetki
pogotowia, policji
– podawanie numerów telefonów do danych ośrodków ratownictwa.
Jesteśmy Polakami
– poznanie ważniejszych regionów Polski, znajdujących się tam bogactw naturalnych
– oglądanie zdjęć, ilustracji, słuchanie wierszy, opowiadań; odwoływanie się do własnych
obserwacji w celu zwrócenia uwagi na piękno naszego kraju.
Poznajemy przyrodę
– obserwowanie środowiska przyrodnicze-go; zwracanie uwagi na dominującą kolorystykę, zmiany,
jakie zachodzą w przyrodzie
– oglądanie drzew znajdujących się w bliskim otoczeniu, nazywanie ich; wyjaśnianie zjawiska
usychania liści
– rozpoznawanie drzew po ich liściach i owocach
– zbieranie owoców drzew, wzbogacanie nimi kącika przyrody;
wykorzystywanie owoców w działalności plastycznej, technicznej, matematycznej, muzycznej oraz
w inny, niestandardowy sposób.
„Zbójnicy w przedszkolu” (sł. W. Scisłowski, muz. A. Hundziak).
I.
Tańcowali zbójnicy w przedszkolu!
Każdy z nich się wyćwiczył, wyszkolił!
Tańcowali zbójnicy tu żwawo,
każdy dobrze im życzył, bił brawo!
Ref.: Tomek macha ciupagą, szczyci się swą odwagą.
Ania tańczy wspaniale, lecz zgubiła korale.
Jacek w tańcu aż przysiadł, chce wyróżnić się dzisiaj.
Krzyś kapelusz poprawił, nie dość mu tej zabawy.
I Agatka też fika, aż coś skrzypi w trzewikach.
Michaś także tu hula, już się czuje jak góral.
Tańcowali aż miło, spod nóg im się kurzyło!
II.
Tańcowali zbójnicy bez końca,
groźni, hardzi i dzicy, w opończach.
Tańcowali zbójnicy z oddaniem,
to dopiero jest wyczyn i taniec!
Ref.: Tomek macha……
„Bezpieczne przedszkolaki” A.Widzowska
– Stop! – krzyknęła zebra w paski.
Zatrzymajcie się, głuptaski! Przez ulicę mkną potwory: brumbrum-auta, żżż-motory! Przy nich
każdy jest malutki jak drobinki, krasnoludki, a więc patrzcie, małe brzdące na sygnały migające!
Stop! Gdy neon jest czerwony, wtedy ruch jest zabroniony! Kiedy światło jest zielone, można
przejść na drugą stronę. Tam, gdzie pasy są dla pieszych, nigdy się nie wolno spieszyć! Sprawdźcie
boczek lewy, prawy, by przejść drogą bez obawy. Kiedy piłka hop! Wyskoczy, na ulicę się potoczy, to
nie gońcie jej w te pędy, wprost pod kola! Stop! Którędy?! Każda zebra paski nosi, by zasady ruchu
głosić, no, bo gdyby była w kwiatki, to wąchałaby bławatki…
„BĘDĘ KIEROWCĄ” (SŁ.I. LANDAU , MUZ. T. KIERSKI)
Jedzie auto coraz prędzej,
co za pęd, co za pęd!
żółte światło, pas na jezdni,
teraz skręt, teraz skręt
Ref. Bardzo trudno być kierowcą,
lecz ja mówię wszystkim chłopcom,
że kierowcą, że kierowcą
muszę kiedyś być.
Szara jezdnia, na tej jezdni
aut jest sto, aut jest sto.
Zmiana świateł, tu czerwone,
a więc stop, a więc stop.
Ref. Bardzo trudno być kierowcą,
lecz ja mówię wszystkim chłopcom,
że kierowcą, że kierowcą
muszę kiedyś być.
Różne światła, różne znaki
trzeba znać.
Musze wiedzieć, kiedy jechać,
kiedy stać, kiedy stać.
Ref. Bardzo trudno być kierowcą,
lecz ja mówię wszystkim chłopcom,
że kierowcą, że kierowcą
muszę kiedyś być.
Kolorowe koła
Autor: Maria Terlikowska
Spójrzcie uważnie dookoła,
wszędzie są kule i koła,
Kół co niemiara, kół co niemiara,
Jest koło!Tarcza zegara.
Wesoło koła turkocą
pod stroświecką karoca.
Na drogach świecą się jasno.
Błysną i gasną, błysną i gasną.
A tutaj koło przy kole:
Wagon, semafor to kolej,
A kiedy kół jest tak dużo,
po prostu pachną podróżą.
„Kolorowe znaki" K.Wiśniewski
Tatusiu , powiedz czemu na drogach
po obu stronach są ustawione
te dziwne znaki w różnych kolorach
żółte , niebieskie, białe, czerwone?
Widzisz , mój synku- słyszysz odpowiedźznaki dla ciebie tak zagadkowe
wszyscy kierowcy znają na pamięć,
bo to są właśnie ZNAKI DROGOWE.
Ich kształt i barwa oraz rysunek
namalowany na znaku tarczy
na wszystkich drogach całego świata
zawsze i wszędzie to samo znaczy.
Trójkąty żółte z brzegiem czerwonym
z rysunkiem czarnym jak pióra kawcze
mówią : „ Uważaj na mój rysunek !"
bo są to ZNAKI OSTRZEGAWCZE.
A prostokąty oraz kwadraty,
te z tłem niebieskim ,stojące z gracją
INFORMACYJNE są to ZNAKI,
bo zawsze służą informacją.
Wiesz już dlaczego duzi i mali
znaki drogowe widują co dzień?
Żeby bezpiecznie z dróg korzystali:
każdy kierowca i każdy przechodzień .
Te duże koła z brzegiem czerwonym ,
które z daleka widać od razu,
„Nie wolno!” – krzyczą głosem donośnym,
bo to są właśnie ZNAKI ZAKAZU.
Mniejsze zaś koła z niebieską twarzą
i białą strzałką jak ptasi pazur ,
mówią stanowczą : „ Jedź, jak ci każę !”
Dlatego są to ZNAKI NAKAZU .
„Powrót z wakacji” J. Jałowiec
Jedzie pociąg jedzie, od stacji do stacji,
w pociągu podróżni i wspomnienia z wakacji.
Adam wiezie góry, które pożegnał wczoraj.
Ola garść muszelek znad naszego morza
Inka fale biegnące uparcie do brzegu
Edek boje czerwone uwiązane w szeregu
Ula wiezie babki z wilgotnego piasku
( babki też narysuj na swoim obrazku).
Z każdego wagonu słońce pozdrawia nas ręką
za pociągiem pędzi wakacyjna piosenka.
„Po Wakacjach” J.Kucharczyk
1. Znad morza i jezior, i lasów, i górwracają uczniowie
do swoich szkół.
Nam też bardzo szybko minęły wakacje.
W przedszkolu czekają nas nowe atrakcje.
Ref. Wakacyjna przygoda, wakacyjny czas,
chociaż ciepłe słońce ciągle woła nas,
pora wracać do książek, do zeszytów, klas,
wakacje, żegnajcie: baj, baj.
2. Uśmiecha się pani i my uśmiechnięci,
z ochotą sięgamy po nowy podręcznik,
bo wiemy, że kiedy rok szkolny się skończy,
po nową przygodę zawoła nas słońce.
Ref. Wakacyjna przygoda...
"Wakacyjne skarby" - Gellnerowa Danuta
Zawiesimy skarby
w kącie naszej klasy,
by nam przypominały
o wakacjach czasem...
Zasuszone osty,
tajemniczy korzeń,
muszle pozbierane
o świcie nad morzem.
Ktoś serce z piernika
kupił na straganie.
Poszukajmy miejsca
dla serca na ścianie.
Niech wisi przy skarbach
pośrodku kącika
i bije dla szkoły serduszko z piernika.
„Od gór do morza” Jerzy Kierst
Wisła wypływa z Góry Baraniej
I płynie, płynie niepowstrzymanie.
Płynąc, pochłania w wody swe szare
Sołę i Skawę,
San, Bug i Narew.
Przeróżne miasta opływa, nucąc:
Kraków, warszawę, Toruń i Grudziądz.
Bałtyk ja wita uśmiechem szczerym.
Spójrzcie na mapę.
Ma kształt litery S.
„KOLOROWY BUKIET” B.Lewandowska
Do parku przyszły
z przedszkola dzieci.
Chcą zrobić z liści
barwny bukiecik.
Listki czerwone
jak malowane,
leżą pod klonem
i pod kasztanem.
Pod dębem leżą
brązowe liście.
Liście pod wierzbą
błyszczą srebrzyście.
Serduszka złote
spadają z brzozy.
Jaś ma ochotę
w bukiet je włożyć.
Gdy ten bukiecik
stanie na stole,
ozdobi dzieciom
całe przedszkole.
„Jesień” (sł. i muz. K. Bayer)
1. Gdy jesień znowu zawita na łące,
w lesie i w polu,
wszędzie jest kolorowo,
także u nas, w przedszkolu.
1. Jesień, jesień,
chodź do nas, jesień,
jesień, bądź wśród nas.
Jesień, jesień, chodź do nas,
zostań pośród nas.
1. Gdy jesień u nas zagości,
kolorem świat pomaluje,
wicher w polu zatańczy i
z nami tak zawtóruje.
1. Jesień...
2. Jesieni czas się pokłonić i
z deszczem walca zatańczyć,
liśćmi kosze ustroić,
lata czas już zakończyć.
1. Jesień...
„SKARBY JESIENI” H.Zdzitowiecka
A czy wiecie , co to " skarby jesieni"?
Piękne jabłuszko , co się w sadzie rumieni,
garść orzechów na leszczynie zebranych,
spadające z wysoka kasztany,
pełne maku słodkiego makówki
i czepliwe , łopianowe główki,
strąk fasoli, kapusty łuszczyny
i czerwone jagody kaliny,
i na klonach nasionka skrzydlate,
co z jesiennym ścigają się wiatrem.