List do Rodziców Nr 37/2013
Transkrypt
List do Rodziców Nr 37/2013
LIST DO RODZICÓW NR 37/2013 PEDAGOGICZNO-LOGOPEDYCZNE ABC Masz prawo sprzeciwić się niemądrym pomysłom, zastanów się czego chcesz naprawdę, co jest dobre i to zrób. Asertywność – to umiejętność, dzięki której ludzie otwarcie wyrażają swoje myśli, uczucia i przekonania, nie lekceważąc uczuć i poglądów innych osób. Pomaga pozostać sobą niezależnie od oczekiwań innych ludzi. Czasem asertywność jest mylona z agresją, ale nie ma z nią nic wspólnego. Kochanie! Pamiętaj, nie możesz zgadzać się na coś tylko dlatego, że Twój kolega Cię namawia… Drodzy Rodzice! Niedługo wakacje, Czas odpoczynku, przygód, nowych doświadczeń, często też nowych znajomości. Wymaga to od każdego człowieka umiejętności przyglądania się temu, co nas spotyka z pewną ostrożnością i gotowością oceny, z czym się zgadzamy, a z czym nie. Dzieci o obniżonym intelekcie są szczególnie narażone na pewne nadużycia w tej dziedzinie, gdyż często są zbyt ufne, uległe i mają trudności z wyrażaniem swoich uczuć, bądź też bywają zaczepne i agresywne nie rozpoznając niebezpieczeństwa. Od rodzica potrzebują ukierunkowania i pokazania odpowiednich sposobów zachowania. Istotę asertywności najłatwiej zrozumieć porównując ją z dwoma przeciwstawnymi jej sposobami zachowań: z uległością i agresją. Uległość- respektowanie praw innych, a lekceważenie własnych, Agresja- respektowanie własnych praw, a lekceważenie praw innych, Asertywność- respektowanie własnych praw i respektowanie praw innych, KORZYŚCI WYNIKAJĄCE Z ASERTYWNOŚCI: • jesteśmy zadowoleni z siebie i z innych • mamy szacunek dla siebie i innych • osiągamy cele i realizujemy nasze potrzeby • mniej ranimy innych • rośnie wiara w siebie • wzrasta poczucie kontroli nad własnym życiem • jesteśmy uczciwi w stosunku do samych siebie i innych PRZYCZYNY ULEGŁOŚCI: • boimy się utraty aprobaty ze strony innych • boimy się reakcji innych • uważamy, że jest to właściwe, grzeczne zachowanie • chcemy uniknąć konfliktów • chcemy manipulować innymi PRZYCZYNY AGRESJI: • nie wierzymy w samych siebie • chcemy wymusić otrzymanie czegoś • wcześniej okazywało się to skuteczne • chcemy zwrócić na siebie uwagę • chcemy zademonstrować swoją władzę • chcemy wyładować złość • chcemy manipulować innymi CO SIĘ POD TYM KRYJE? AGRESYWNOŚĆ ULEGŁOŚĆ Jak uczyć się zachowań asertywnych? (tzw. model OWPS) • • ASERTYWNOŚĆ • Zachowania: Zachowania: Zachowania: Bronię własnych praw, a nie liczę się z prawami innych. Dominuję nad innymi, czasem ich upokarzam. Nie słucham innych. Podejmuję decyzje nie myśląc o prawach innych. Przyjmuję postawy wrogie lub obronne. Lekceważę własne prawa, pozwalam innym je naruszać. Nie przedstawiam swoich poglądów, odczuć, potrzeb. Zachowuję się nieuczciwie: moje działanie nie pokrywa się ze słowami i odczuciami, więc gromadzę złość i urazy. Bronię własnych praw szanując jednocześnie prawa innych. Wyrażam swoje potrzeby, odczucia i poglądy. W kontaktach z ludźmi mam poczucie własnej wartości. Przekaz brzmi: Przekaz brzmi: Przekaz brzmi: Ja tak uważam- a Ty jesteś głupi, skoro myślisz inaczej. Moje odczucia są takie, Twoje się nie liczą. Sytuacja wygląda tak, nie obchodzi mnie jak Ty ją widzisz. Liczy się to, co Ty myślisz, nie to co myślę ja. Liczą się Twoje odczucia, moje są nieważne. Ważne jest jak Ty widzisz tę sytuację. Takie jest moje zdanie. Tak to odczuwam. Tak oto widzę tę sytuację. Chciałbym usłyszeć jak Ty się z tym czujesz, może uda nam się znaleźć takie rozwiązanie, które zadowoli nas oboje. Twoje prawa asertywne (dotyczy tak dorosłych, jak i dzieci): • • • • • • • • sam ustalać swoje cele i podejmować decyzje, być traktowany z szacunkiem, posiadać i wyrażać własne opinie i odczucia, odpowiadać „NIE” na prośby i presję, prosić o różne rzeczy, popełniać błędy, zachowywać się asertywnie, zmieniać zdanie, zastanawiać się. Elementy zachowania asertywnego, które pomagają nam nabrać dystansu do trudnych sytuacji to również: wyrazisty, spokojny i zdecydowany, ale nie komenderujący styl mówienia, patrzenie rozmówcy prosto w oczy, czy zwrócenie ciała w jego stronę. • Opisz zachowanie lub sytuację (kiedy Ty.., kiedy to się stało…), Wyraź bez oceniania swoje odczucia/ myśli odnośnie zachowania tej osoby czy sytuacji (odczuwam…), Podaj jedną, dwie zmiany zachowania, których oczekujesz od danej osoby (wolałbym…, chciałabym…), Sformułuj skutki tych działań dla danej osoby określając co Ty wtedy zrobisz (Jeśli zrobisz…ja …) Dziesięć sposobów odmawiania: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Po prostu powiedz „Nie”– Nie, dziękuję nie mam ochoty tego robić. Odejdź – jeśli „nie” nie skutkuje, odejdź szybko i pewnie. Zignoruj – udawaj, że jesteś zajęty, nie odpowiadaj. Podaj powód- Muszę iść do domu, obiecałem mamie. Zmień temat- Podoba mi się Twój plecak, ile kosztował? Zażartuj- Muszę wracać, oglądam Dobranockę. Oburz się- Chyba nie mówisz poważnie, nie mogę w to uwierzyć! Powiedz komplement- Jesteś mądrym chłopakiem, ale ten pomysł nie podoba mi się. 9. Zaproponuj coś lepszego- Mam lepszy pomysł, chodź pokażę Ci moje płyty. 10. Rzuć wyzwanie- Jesteś przecież moim przyjacielem, nie namawiaj mnie do tego, czego nie chcę! Być asertywnym nie atakując innych, to znaczy mieć odwagę: bycia sobą , życia w prawdzie, zgodnie z dokonanymi wcześniej wyborami, to gotowość do obrony swoich ideałów, do wierności własnemu sumieniu i wartościom, które może w jakimś środowisku uznane są za niemodne, to przyjmowanie odpowiedzialności za swoje zadania i trwanie w nich mimo trudności, które na tej drodze trzeba pokonać. Uczyć dzieci zdrowej asertywności, to przygotowywać je do dojrzałości. To najważniejsze zadanie rodziców. Stosowanie zachowań asertywnych nie daje nam gwarancji sukcesu raz na zawsze, ale uczciwe wyrażenie przez nas własnych uczuć i myśli sprawia, że w każdej sytuacji możemy pozostać sobą. Literatura: MEN „Jak żyć z ludźmi?” program profilaktyki, B. Charczuk red., „Wygrajmy razem”, B. Ferrero ”Rodzice szczęśliwi” Przygotowały: A. Banaszak, B. Ryś