INNOWACJA PEDAGOGICZNA W RAMACH ZAJĘĆ
Transkrypt
INNOWACJA PEDAGOGICZNA W RAMACH ZAJĘĆ
INNOWACJA PEDAGOGICZNA W RAMACH ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH „Jestem świadomym i aktywnym uczestnikiem kultury muzycznej” (dla dzieci sześcioletnich i siedmioletnich rozpoczynających naukę 1 września 2014 r.) Opracowała Katarzyna Żyłka – Simiela 1 Szkoła Podstawowa nr 15 im. Jana Pawła II w Katowicach Spis treści: 1. Istota i zakres innowacji. 2. Uczestnicy i czas realizacji. 3. Cele i założenia innowacji. 4. Metody pracy i formy zajęć. 5. Bloki tematyczne przewidywane do realizacji innowacji. 6. Przewidywane efekty i osiągnięcia uczestników innowacji. 7. Przykładowe scenariusze zajęć. 8. Podsumowanie. 9. Ewaluacja. 2 1. ISTOTA INNOWACJI „Muzyka, cokolwiek by mówić, nie jest językiem zrozumiałym ogólnie; konieczny jest łuk słowa, by strzała dźwięku mogła wniknąć do wszystkich serc.” Romain Rolland Muzyka jest jedną z podstawowych form wyzwalania emocji przez dzieci od najmłodszych lat. Taniec, śpiew, rytmiczny ruch przy muzyce oraz gra na prostych instrumentach, pozwalają dzieciom prawidłowo się rozwijać, a najważniejsze przy tym, że uczą przez zabawę. Zajęcia rytmiczno – umuzykalniające od wczesnego wieku przedszkolnego stanowią nieodzowny element edukacji. Już prawie sto lat temu zrodził się pomysł gimnastyki rytmicznej, którą potem nazwano rytmiką, a za jej twórcę uważa się E. J. Dalcroze`a. Rytmika rozwija u dzieci aktywność słuchową, emocjonalną, ruchowo – przestrzenną oraz intelektualną. Powiązanie rytmu z melodią i ruchem wpływa na rozwój fizyczny i psychiczny, a odbieranie wrażeń przez system mięśniowo – nerwowy wzmacnia czynności mózgu i to bez względu na poziom muzykalności danego dziecka. Rytmika pomaga rozwijać ważne dla okresu dziecięcego elementy: pobudza wyobraźnię, kształci pamięć, rozwija słuch oraz umiejętność koncentracji, poprawia samopoczucie i kondycję fizyczną, rozwija układ kostny i mięśniowy. Cele zajęć muzyczno – ruchowych dla dzieci są wielokierunkowe i obejmują kilka obszarów oddziaływań: obszar związany z edukacją polonistyczną – zajęcia trenują pamięć, zwiększają zasób słownictwa, trenują dykcję oraz emisję głosu, ćwiczą wyraźne i zrozumiałe wymawianie głosek, wyrazów i zdań, uczą współdziałania w grupie podczas wspólnego śpiewania, czy tańca zespołowego, eliminują krzyk, obszar edukacji matematycznej – dzieci w trakcie zajęć ćwiczą wyobraźnię i abstrakcyjne myślenie, ćwiczą wystukiwanie rytmów często połączone z liczeniem, przyswajają w praktyce pojęcie metrum oraz 3 wartości rytmicznych, tworzą proste figury geometryczne w przestrzeni, trenują prawidłowe zagospodarowanie przestrzeni, obszar edukacji przyrodniczej – zdobywają wiedzę o otaczającym świecie, a w tekstach piosenek i ćwiczeniach – o zwierzętach, tradycjach, zjawiskach atmosferycznych, poznają i akceptują swoje ciało i jego poszczególne elementy, obszar wychowania społeczno – moralnego – uczą się wspólnego działania dla wspólnych celów, akceptowania innych niezależnie od ich słabości, czy cech psychofizycznych, obszar dotyczący sprawności fizycznej – dzieci nabywają nawyku prawidłowej postawy, uczą się prawidłowo oddychać, uczą się koordynacji ruchowo – wzrokowo – słuchowej, odczuwają potrzebę ruchu, ale ruch ten jest zorganizowany i składny. Innowacja zaproponowana przeze mnie ma na celu kontynuację zajęć rytmicznych (organizowanych w przedszkolach) dla dzieci klas pierwszych (6 i 7 – latków) ale przede wszystkim poszerzenie programu zajęć muzycznych o aktywne słuchanie muzyki, świadomy odbiór muzyki przez uczestnictwo w koncertach oraz grę na instrumentach szkolnych melodycznych (np. flet prosty, dzwonki) i niemelodycznych (cała gama szkolnego zestawu instrumentów perkusyjnych). Poprzez te zajęcia chcę wprowadzić dzieci klas pierwszych w świat muzyki, aby w kolejnych latach nauki szkolnej mogły stać się świadomymi uczestnikami i odbiorcami kultury muzycznej. 2. UCZESTNICY I CZAS REALIZACJI Proponuję organizację tych zajęć dla dzieci klas pierwszych, ze szczególnym uwzględnieniem dzieci sześcioletnich w ramach świetlicy szkolnej. Ponieważ posiadam kwalifikacje pedagogiki opiekuńczo – wychowawczej i prowadzę zajęcia w świetlicy szkolnej, proponuję wdrożenie innowacji w ramach zajęć tematycznych świetlicy. Ze wielu względów zajęcia te są potrzebne, tym bardziej po lekcjach – w ramach zajęć dodatkowych. Cykl zajęć przewiduje i godzinę zegarową (świetlicową) w tygodniu dla każdej grupy uczniów klas pierwszych od września roku szkolnego 2014/2015 oraz kolejne dwa lata: 2015/2016 oraz 2016/2017 jako kontynuację zajęć dla tych samych uczniów. Czyli godzina tygodniowo dla grupy przez kolejne trzy lata (od 4 kl. I do III). Myślę, że taka konsekwencja i zaplanowane przeze mnie działania będą pozytywnie procentowały w rozwoju tych dzieci. 3. CELE I ZAŁOŻENIA INNOWACJI Główne cele i założenia innowacji „Jestem świadomym i aktywnym uczestnikiem kultury muzycznej”: rozbudzenie zamiłowania do muzyki, śpiewu, tańca, kształcenie poczucia rytmu, kształcenie poprawnej intonacji, rozwijanie predyspozycji i wrażliwości muzycznej, kształcenie możliwości głosowych, rozwijanie aktywności twórczej, rozwijanie świadomej percepcji muzycznej, kształtowanie umiejętności aktywnego słuchania muzyki, kształcenie odpowiednich postaw poprzez działania wychowawcze (umiejętność prawidłowego zachowania się w przybytkach kultury), rozbudzenie wrażliwości muzycznej i uwrażliwienie na estetykę muzyczną, rozwijanie umiejętności usłyszenia w utworach muzycznych elementów dzieła muzycznego: dynamiki, tempa, trybu melodii, kształcenie umiejętności gry na prostych instrumentach melodycznych i niemelodycznych, rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie społecznej, kształtowanie postawy społecznej dążenia do osiągania wspólnych celów, kształcenie umiejętności publicznego prezentowania swoich umiejętności, przezwyciężenia tremy, rozwijanie prawidłowej postawy ciała oraz współpracy grupowej w ćwiczeniach rytmicznych i tańcach, rozbudzanie pozytywnych doznań muzycznych. 5 4. METODY PRACY I FORMY ZAJĘĆ Metody pracy, które zostaną wykorzystane w innowacji: Analityczno – percepcyjna: zaprezentowanie pewnego wzoru; wykonanie utworu oraz przeprowadzenie analizy słuchowej w celu świadomego zapamiętania danego utworu. Problemowo – twórcza: (stosowana w tworzeniu muzyki) zaangażowanie myślenia i inwencji muzycznej uczniów do rozwiązywania określonego zadania o charakterze twórczym. Ekspozycji: zapewnienie uczniom możliwości zetknięcia się z dziełem muzycznym w sposób umożliwiający pełne jego przeżycie. Problemowo – odtwórcza: samodzielne przyswojenie przez uczniów ćwiczenia, piosenki czy innego utworu z zapisu nutowego. Problemowo – analityczna: (stosowana w słuchaniu muzyki) rozwijanie zdolności uczniów do samodzielnego słuchania, rozumienia i analizowania utworu. Organizowania i rozwijania działalności muzycznej ucznia: postępowanie służące integrowaniu różnorodnych metod pracy nauczyciela i ucznia. Metody aktywizujące: aktywne słuchanie muzyki, improwizacje rytmiczne, melodyczne, taneczne, myślenie twórcze w opisywaniu słuchanej muzyki oraz w innych działaniach muzycznych. Formy pracy: grupowa, indywidualna, ruch przy muzyce, gra na instrumentach, taniec, śpiew, rozmowa, dyskusja, zabawy ilustracyjne i inscenizowane, percepcja muzyki, plastyczne przedstawienie muzyki. 6 5. Bloki tematyczne przewidywane do realizacji innowacji. zajęcia rytmiczne, gra na instrumentach, słuchanie muzyki i uczestnictwo w żywej kulturze muzycznej (organizowanie wyjść na koncerty i warsztaty muzyczne). 6. Przewidywane efekty i osiągnięcia uczestników innowacji. Dzięki realizacje założeń i treści przedstawionych w tej innowacji pedagogicznej uczniowie: mają zamiłowanie do muzyki, śpiewu, tańca, gry na prostych instrumentach, mają poprawne poczucie rytmu i prawidłową intonację, potrafią przyjąć prawidłową postawę do śpiewu i do ruchu przy muzyce, potrafią określić i ukierunkować swoje zainteresowania muzyczne, chcą kształcić swoje zdolności i zamiłowania, umieją aktywnie słuchać muzyki, umieją prawidłowo zachować się na koncercie muzycznym, potrafią działać zespołowo i dla osiągania wspólnych celów, potrafią opisać słuchane utwory określając ich tempo, tryb melodii i dynamikę, chcą i umieją publicznie prezentować swoje osiągnięcia, akceptują swoje ciało. 7. Przykładowe scenariusze zajęć: a) blok tematyczny – zajęcia rytmiczne. Temat lekcji: „Walczyk dla wzorowych” – zabawy z piosenką. Cel ogólny: Śpiewanie piosenki z zastosowaniem elementów ruchowo – rytmicznych. 7 Cele operacyjne: uczeń zna piosenkę, śpiewa z prawidłową intonacją i dykcją, prawidłowo wykonuje ćwiczenia rytmiczno – ruchowe, w trakcie ruchu ma prawidłową postawę ciała, współpracuje w grupie w trakcie tańca. Metody: analityczno – percepcyjna, problemowo – odtwórcza, problemowo – twórcza. Formy aktywności muzycznej: śpiew, ruch przy muzyce, ćwiczenia rytmiczno – ruchowe, percepcja utworu. Środki dydaktyczne: klawiszowy instrument elektroniczny, śpiewnik, kolorowe tarcze. Przebieg zajęć: Faza wstępna: Muzyczne powitanie z dziećmi, Dzieci siedzą na dywaniku i śpiewają piosenkę z poprzednich zajęć – nauczyciel akompaniuje na instrumencie klawiszowym. Faza główna: Nauczyciel prezentuje nową piosenkę pt. „Walczyk dla wzorowych”, uczniowie słuchają. Pogadanka na temat treści piosenki i jej muzycznego charakteru. Nauczyciel uczy dzieci pierwszej zwrotki piosenki. Uczniowie wstają i wykonują ćwiczenia ruchowe wg poleceń nauczyciela: marsz, podskoki, bieg. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłową postawę ciała. Zabawa z piosenką: dzieci dobrane parami stoją w kole, soliści (4 uczniów) stoją poza kołem: „deszczyk” z plastikową tarczą,, „wiatr” z liśćmi, „śnieżek” z drewnianym klockiem, „wzorowy uczeń” z batutą. Zabawa z kolorowymi, plastikowymi tarczami. 8 Faza końcowa: Uczniowie siedzą na dywaniku i śpiewają nową piosenkę. Chętni uczniowie śpiewają solo. Muzyczne pożegnanie z dziećmi. b) Blok tematyczny – gra na instrumentach. Temat lekcji: „Kłótnia owoców”. Cel ogólny: Granie na instrumentach niemelodycznych z zastosowaniem prostych wartości rytmicznych. Cele operacyjne: uczniowie mają poczucie rytmu, znają podstawowe wartości rytmiczne, stosują wartości rytmiczne w grze na instrumentach, rozwijają umiejętności współdziałania w grupie. Metody: analityczno – percepcyjna, problemowo – twórcza, problemowo – odtwórcza. Formy aktywności muzycznej: gra na instrumentach, percepcja muzyki, odczytywanie zapisu nutowego. Środki dydaktyczne: niemelodyczne instrumenty perkusyjne, kartki z zapisem nutowym, kartoniki z ilustracjami przedmiotów i ich sylabowymi odpowiednikami w postaci wartości rytmicznych. Przebieg zajęć: Faza wstępna: Muzyczne powitanie z dziećmi, Przypomnienie tematyki z poprzednich zajęć w formie pogadanki. Faza główna: Nauczyciel rozdaje karteczki z zapisem nowego utworu. 9 Uczniowie z pomocą nauczyciela analizują zapis. Nauczyciel dzieli uczniów na trzy grupy i kolejno ćwiczy z nimi rytm w formie „utworu mówionego”. Dzieci próbują wspólnie wykonać ćwiczenie, kilkakrotnie powtarzają schemat. Nauczyciel rozdaje grupom instrumenty i uczniowie ćwiczą wykonanie utworu zgodne z zapisanym rytmem. Zabawa z wartościami rytmicznymi, utrwalająca ćwiczone na zajęciach zagadnienia. Faza końcowa: Uczniowie raz jeszcze wykonują utwór na instrumentach. Odpowiadają na pytania nauczyciela dotyczące wartości rytmicznych. Muzyczne pożegnanie. c) Blok tematyczny – słuchanie muzyki. Temat lekcji: Aktywne słuchanie muzyki – kontredans. Cel ogólny: Uczeń zna prezentowany utwór muzyczny. Cele operacyjne: uczniowie potrafią rozpoznać poznany utwór muzyczny, potrafią zanalizować utwór, wymienić elementy działa muzycznego, grają na instrumentach perkusyjnych „akompaniament” do utworu, tańczą kontredansa w parach z prawidłowymi ruchami i prawidłową postawą ciała, znają definicję pojęcia kontredans. Metody: analityczno – percepcyjna, problemowo – twórcza, problemowo – odtwórcza, ekspozycji. Środki dydaktyczne: niemelodyczne instrumenty perkusyjne, kartki z zapisem nutowym, odtwarzacz cd, płyta z nagranym utworem. 10 Przebieg zajęć: Faza wstępna: Muzyczne powitanie z dziećmi, Przypomnienie tematyki z poprzednich zajęć w formie pogadanki. Faza główna: Nauczyciel prezentuje uczniom utwór pt. Kontredans J. F. Haendla. Uczniowie dokonują słuchowej analizy utworu. Omówienie wyników analizy w formie pogadanki. Uczniowie dobierają się w pary, nauczyciel uczy tańca kontredansa do melodii J. F. Haendla. Uczniowie ćwiczą taniec kilkakrotnie. Nauczyciel rozdaje niemelodyczne instrumenty perkusyjne i dzieli uczniów na grupy. Uczniowie analizują zapis nutowy i ćwiczą akompaniament. Wykonanie akompaniamentu razem z nagraniem muzycznym. Faza końcowa: Nauczyciel dzieli uczniów na grupy grające na instrumentach i grupę tańczącą kontredans. Uczniowie wykonują cały utwór z tańcem i akompaniamentem instrumentalnym. Muzyczne pożegnanie. 8. Podsumowanie. Każdy nauczyciel muzyki marzy o tym, aby jego uczniowie kończąc dany etap edukacyjny stawali się świadomymi i aktywnymi uczestnikami kultury muzycznej. Jednak tylko prawidłowo ukierunkowana, zaplanowana i systematyczna praca daje szanse osiągania takich efektów. W roku szkolnym 2014/2015 do szkoły podstawowej przyjdą uczniowie mający sześć lat, czyli dzieci w wieku najbardziej sprzyjającym do aktywności rytmicznej, do śpiewu i percepcji muzyki. Świetlica szkolna, to najlepsze miejsce, jak sądzę do realizowania programów rozwijających twórcze zdolności dzieci i ich chęć zabawy – trzeba ją tylko właściwie ukierunkować. 11 Mam nadzieję i wierzę, że moja innowacja jest dobrym sposobem na zrealizowanie celów zmierzających do tego, aby nasze dzieci były świadomymi i aktywnymi uczestnikami kultury muzycznej w przyszłości. 9. Ewaluacja. W celu analizy, w jakim stopniu osiągnięte zostały cele innowacji, zamierzam sprawdzić poprzez: dokumentację – dziennik zajęć (tematyka zajęć oraz frekwencja uczniów), obserwację uczestników zajęć i ich postępów, występy muzyczne dzieci w czasie uroczystości szkolnych, coroczną ankietę dla rodziców uczniów uczestniczących w innowacji (ich opinia na temat zajęć i postępów dzieci). Katarzyna Żyłka - Simiela 12