Scenariusz zajęć z edukacji wczesnoszkolnej

Scenariusz zajęć z edukacji wczesnoszkolnej
Prowadzący: Grażyna Mazur
Klasa: I F
Czas: ok. 50 min.
Termin: 28.02.2012r.
Temat: Wykorzystanie metod terapeutycznych w edukacji wczesnoszkolnej.
Cel ogólny:
Prezentacja zabaw i ćwiczeń o charakterze terapeutycznym, rozwijających społeczne
umiejętności uczniów.
Cele szczegółowe:
Zabawy o charakterze terapeutycznym :















pomagają w nawiązywaniu kontaktu z rówieśnikami i dorosłymi
integrują grupę
dają możliwość zaistnienia każdemu dziecku
utwierdzają w poczuciu własnej wartości
stymulują rozwój dziecka, a w szczególności sferę emocjonalną
rozbudzają wyobraźnię i kreatywność
ćwiczą uwagę, pamięć i koordynację wzrokowo- ruchową
wdrażają do aktywnego słuchania
uwrażliwiają na muzykę
poprawiają sprawność ruchową
uczą sposobu rozładowania negatywnych emocji.
wyzwalają naturalną radość i spontaniczność.
rozwijają poczucie bezpieczeństwa i zaufania
organizują aktywność dziecka, umożliwiającą rozpoznanie jego własnych możliwości
poznawczych
pomagają dzieciom w rozwoju inteligencji wielorakich, dając możliwość rozwoju ich
mocnych stron oraz stymulowania słabszych (indywidualizacja )
Metody terapeutyczne:








Metoda Kepharta
Choreoterapia
Metoda Weroniki Sherborne
Biblioterapia
Terapia poprzez zabawę
Relaksacja
Ekspresja spontaniczna- ruchowa i plastyczna
Muzykoterapia
Formy: (wg W. Okonia)




Indywidualna
Partnerska
Grupowa
Zbiorowa
Pomoce:
klocki, „piórka”, tekst bajki „O Czerwonym Kapturku”, stare gazety, kolorowe kartki, wzory
do ćwiczeń percepcyjno- motorycznych, materacyki pod głowę, kolorowy brystol oraz
nagrania muzyczne (Steve Wander, Epoi tai-tai, Jaki tu spokój, muzyka relaksacyjna).
Przebieg zajęć:
1. Powitanie gestem.
2. Taniec integracyjny w kole pt. „Jaki tu spokój” (choreoterapia).
3. „Echo rytmiczne” (Metoda Kepharta)
Rozpoczyna prowadząca uderzając w dłonie, uda i podłogę, podając prosty rytm. Uczniowie
włączają się kolejno przez naśladowanie. Zabawa kończy się, gdy wszyscy włączą się do
orkiestry.
4. Ćwiczenia w oparciu o Metodę Ruchu Rozwijającego ( Weroniki Sherborne)
 Ćwiczenia „razem” w parach :

„Równowaga”- stojąc do siebie twarzą i trzymając się za ręce, ćwiczący
przechodzą do siadu a następnie razem wstają.




Dzieci leżą na plecach, Głowami skierowanymi do siebie i trzymają się za ręce.
W takiej pozycji próbują przekręcić się na brzuch.
„Obrazy”- improwizacja spontaniczna do utworu muzycznego. Gdy muzyka
cichnie, łączą się w pary i tworzą obraz wg własnego pomysłu.
Dmuchanie w piórko, by nie upadło na podłogę. Współpraca z partnerem.
„Zabawa w krawca” –wystukiwanie klockiem w rytm muzyki kształtu części
ubrania partnera (butów, rękawiczek, spodni kurtki, czapki).
5. „Odpoczynek w lesie”-( Technika relaksacyjna Jacobsona).
Uczestnicy leżą wygodnie, nogi wyciągnięte swobodnie. Głowa złożona na małej poduszce.
Ramiona wyciągnięte wzdłuż tułowia tak, żeby się nie dotykały. Schemat ćwiczeń obejmuje
kolejno ręce, nogi, mięśnie tułowia, szyi oraz twarzy.
6. .„Czerwony Kapturek”- bajka terapeutyczna o funkcjach : aktywizującej, dynamizującej
i rozweselającej (biblioterapia).
Prowadzący przydziela zespołom role z bajki: Babci, Wilka, Myśliwego i Czerwonego
Kapturka. Wspólnie ustalają, jakim gestem przedstawiają każdą z tych postaci. Prowadzący
czyta tekst bajki. Kiedy pojawia się w tekście któraś z postaci, grupa wstaje i przedstawia ją
za pomocą umówionego gestu.
7. ,,Darcie papieru” –(Technika terapii zabawowej).
Przez kilka minut uczniowie omawiają różne uczucia , różnorodność sytuacji, które mogą
wywołać rozmaite emocje. Prowadzący wyjaśnia, że będziemy wypuszczać złe uczucia
poprzez działanie, które wymaga wielkiej energii. Uczniowie drą na małe kawałki stare
gazety, zbierają je na środku sali, posypują się nimi wzajemni i wyrzucają kawałeczki
papieru w powietrze. Potem nadchodzi moment sprzątania.
8. „Fortepian”- ( Metoda Kepharta)
Uczniowie siedzą przed kartkami podzielonymi na trzy części. Na tablicy widnieją trzy
wzory rysunków. Nauczyciel wskazuje poszczególne rysunki, wielokrotnie, w przypadkowej
kolejności. Uczniowie, obserwując ruchy nauczyciela odwzorowują wzory, starając się
wykonywać zadanie w rytm słyszanej muzyki. Wzory różnią się sposobem wykonania:
(pierwszy wzór- pracują dwie ręce jednocześnie, drugi- pracują dwie ręce, ale na zmianę,
trzeci- pracuje tylko jedna ręka, ale uczeń co chwila zmienia narzędzie piszące).
9. „Dyrygent” - ( Metoda Kepharta)
Nauczyciel staje przed dziećmi z kartką papieru. W rytm muzyki wykonuje gesty z kartką:
unosi ją do góry, na boki, składa w rulon, zagina boki, gniecie, przerywa, ale nie do końca.
Gdy muzyka się kończy rwie kartkę na drobne kawałeczki i wyrzuca do góry.
Uczniowie naśladują ruchy nauczyciela.
10. Taniec integracyjny „Gwiazda” do muzyki Steve Wander (choreoterapia).
11. Podsumowanie części zajęć, zmotywowanie uczniów do wykonania pracy
plastycznej (ekspresja spontaniczna).
Uczniowie na następnej godzinie lekcyjnej, w zespołach będą przyklejać na kolorowy
brystol porwane skrawki papieru, wykorzystanego na zajęciach otwartych. Będą to prace
wg pomysłów dzieci i uzgodnione w zespołach.
Bibliografia:
1.B. Kaja- „Zarys terapii dziecka”.
2.M. Bogdanowicz, B Kisiel- „Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju
Dziecka”.
3. M. Janiszewski „Muzykoterapia aktywna”.
4. M. Piszczak- „Terapia zabawą, terapia przez sztukę”.