1 CEMPLA I PARTNERZY KONSERWACJA ZABYTKÓW MAREK

Transkrypt

JEDNOSTKA PROJ.
CEMPLA I PARTNERZY KONSERWACJA ZABYTKÓW
MAREK JÓZEF CEMPLA
31-028 Kraków, ul. św. KrzyŜa 7/8
tel./fax 421-66-75
INWESTOR
Państwowe Muzeum Auschwitz – Birkenau w Oświęcimiu
32-603 Oświęcim, ul. Więźniów Oświęcimia 20
OBIEKT
POOBOZOWY DREWNIANY BARAK GOSPODARCZY O NR. INW. A-79
na działkach nr 1507/2, 1529/13, obręb Oświęcim
ul. Więźniów Oświęcimia 20, 32-603 Oświęcim
NAZWA
INWETARYZACJA POOBOZOWEGO DREWNIANEGO BARAKU
GOSPODARCZEGO O NUMERZE INW. A-79
FAZA
NR DOK.
INWENTARYZACJA ARCHITEKTONICZNA
AUTOR
mgr inŜ. arch. Marek Cempla
MP-0112, UP 383/78
WSPÓŁPRACA
mgr inŜ. arch. Sabina Więcek
Stanisław Cechosz
Łukasz Holcer
DATA
KRAKÓW, grudzień 2011 r.
1
OSW-A79-I-A
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
INWETARYZACJA POOBOZOWEGO DREWNIANEGO BARAKU GOSPODARCZEGO O NUMERZE INW. A-79
POOBOZOWY DREWNIANY BARAK GOSPODARCZY O NUMERZE INWENTARYZACYJNYM A-79 na terenie Państwowego Muzeum
Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu w obrębie ogrodu Hössa na dz. nr 1507/2, 1529/13, rejestr zabytków A-714/95
Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu, ul. Więźniów Oświęcimia 20, 32-603 Oświęcim
SPIS ZAWARTOŚCI:
I.
II.
CZĘŚĆ OPISOWA.
1.
Informacje wstępne.
2.
Podstawy opracowania.
3.
Cel, przedmiot i zakres opracowania.
4.
Lokalizacja inwentaryzowanego obiektu.
5.
Charakterystyka obiektu.
6.
Uwagi końcowe.
CZĘŚĆ GRAFICZNA.
Rys. I.1
Sytuacja ...........................................................................................................1:1000
Rys. I.2
Rzut przyziemia, Przekrój E-E .............................................................................1:20
Rys. I.3
Rzut więźby dachowej .........................................................................................1:20
Rys. I.4
Rzut dachu...........................................................................................................1:50
Rys. I.5
Przekrój A-A.........................................................................................................1:20
Rys. I.6
Przekrój B-B.........................................................................................................1:20
Rys. I.7
Przekrój C-C ........................................................................................................1:20
Rys. I.8
Przekrój D-D ........................................................................................................1:20
Rys. I.9
Elewacja południowa (frontowa) .........................................................................1:20
Rys. I.10
Elewacja północna ...............................................................................................1:20
Rys. I.11
Elewacja wschodnia.............................................................................................1:20
Rys. I.12
Elewacja zachodnia .............................................................................................1:20
Rys. I.13
Okno O1 – zestawienie elementów......................................................................1:10
Rys. I.14
Rys. I.15
Drzwi D1 – zestawienie elementów .....................................................................1:10
Rys. I.16
CEMPLA I PARTNERZY KONSERWACJA ZABYTKÓW MAREK JÓZEF CEMPLA
31-028 Kraków, ul. KrzyŜa 7/8, tel/fax (012) 421-66-75
2
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
I. CZĘŚĆ OPISOWA
1. INFORMACJE WSTĘPNE
1. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu jest państwową instytucją kultury, wpisaną do rejestru
prowadzonego przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, pod numerem:
P-0276015-34000000 53-1-831-07225, wg danych wymienionych w księdze rejestrowej RNiK 22/92.
2. Tereny byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau w
Oświęcimiu i Brzezince wraz z historycznymi ogrodzeniami, wszystkimi zabudowaniami i urządzeniami, które
związane były z funkcjonowaniem obozu, a znajdują się na terenie objętym wpisem, w granicach
przynaleŜnych do Państwowego Muzeum Auschwitz – Birkenau, wpisano do rejestru zabytków woj. bielskiego
pod numerem A-714/95.
3. Relikty KL Auschwitz wpisano w 1979 roku na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
4. Decyzją Ministra Kultury i Sztuki z dnia 06.07.1998r. numer DM-IV/PRM/25/98 Państwowe Muzeum Auschwitz
– Birkenau w Oświęcimiu zostało wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów
2. PODSTAWY OPRACOWANIA
1. Umowa Zlecenie nr 89/Kon/RB/2011.
2. Aktualnie obowiązujące przepisy prawne.
3. Wizja lokalna, oględziny stanu technicznego obiektu oraz pomiary w terenie, zdjęcia budynku.
4. Inwentaryzacja budowlano - konserwatorska obiektu: Poobozowy drewniany barak gospodarczy o numerze
inw. A-79, mgr inŜ. Barbara Siwek, Oświęcim, maj 2010r (opracowanie nieukończone).
5. Materiały archiwalne Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu.
6. Karta inwentaryzacyjna obiektu muzealnego
7. Ekspertyza mykologiczno-entomologiczna poobozowego drewnianego budynku gospodarczego w
Oświęcimiu; dr inŜ. Ewa Kisielowska - Laboratorium Usługowe „ GRZYB.E.K.”, mgr inŜ. Beniamin
Kisielowski, Kraków, grudzień 2011 r.
8. Poobozowy drewniany barak gospodarczy o numerze inw. A-79. Ekspertyza stanu technicznego konstrukcji
budynku., mgr inŜ. Lech Sobieszek, mgr inŜ. Tomasz Wróbel, Kraków, grudzień 2011 r.
3. CEL, PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania, zgodnie ze wskazaniami umowy zawartej między Inwestorem a Wykonawcą, jest
INWENTARYZACJA ARCHITEKTONICZNA drewnianego baraku gospodarczego o numerze inw. A-79
zlokalizowanego w obrębie ogrodu komendanta byłego obozu koncentracyjnego, Rudolfa Hössa.
Stan techniczny przedmiotowego obiektu jest katastrofalny. Wymaga bezzwłocznej interwencji budowlanokonserwatorskiej.
3
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
W celu opracowania architektoniczno-budowlanej dokumentacji remontu drewnianej szopy sporządza się
inwentaryzację architektoniczną stanu istniejącego w zakresie: charakterystycznych rzutów, przekrojów oraz
widoków elewacji, wraz z inwentaryzacją uszkodzeń i wprowadzeniem numeracji belek drewnianych.
4. LOKALIZACJA INWETARYZOWANEGO OBIEKTU
Budynek oznaczony numerem inw. A-79 zlokalizowany jest w części północno - wschodniej terenów naleŜących
do Państwowego Muzeum Auschwitz – Birkenau w Oświęcimiu, na działkach o numerach ewidencyjnych 1507/2,
1529/13. Teren mieszczący się w granicach ogrodzenia budynku nazywany jest „Ogrodem Hössa”. Tworzą go
głównie działki, na których usytuowany jest barak oraz działki nr 1503/2, 1500/2. Od strony wschodniej, północnej
oraz zachodniej ogrodzenie ogrodu stanowi mur, natomiast od strony południowej wykonane jest
z prefabrykowanych elementów Ŝelbetowych. Poza ogrodzeniem ogród komendanta byłego obozu
koncentracyjnego otaczają działki stanowiące własność prywatną, usytuowane przy ul. Legionów i Więźniów
Oświęcimia o numerach 1529/12, 1803/3, 1803/4, 1507/1, 1503/1, 1500/1, 1499/1, 1497/3, 1497/5, 1496/20,
1496/33 oraz działki stanowiące własność Muzeum o numerach 1895/5, 1895/29, 1499/2, 1497/4, 1497/6,
1496/2.
Dawny obóz koncentracyjny „Auschwitz - Birkenau” został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-714/95
decyzją z dnia 02.08.1995 r.
Dojazd do budynku i terenu objętego inwentaryzacją odbywa się istniejącym zjazdem z drogi publicznej (ul.
Legionów).
Istniejąca lokalizacja obiektu pozostaje bez zmian. Nie planuje się równieŜ ingerencji w teren otaczający
przedmiotowy budynek.
5. CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU
5.1. HISTORIA OBIEKTU
Budynek A-79 wybudowany został w roku 1944 w obrębie uŜytkowej części „ogrodu Hössa.
Kwerenda historyczna opracowana przez Muzeum dla ogrodu komendanta obozu Rudolfa Hossa, ze
szczególnym uwzględnieniem drewnianej szopy, opisuje ogród następująco: „Ogród komendanta Hossa posiadał
powierzchnię około 49 arów. Faktycznie były to dwa ogrody. Jeden z nich – mniejszy – otaczający willę o
powierzchni około 20 arów z domkiem letnim, basenem i pergolami oraz drugi – większy – o powierzchni około
29 arów ze szklarnią, inspektami i drewnianą szopą – magazynem. Ogrody te oddzielał mur z otynkowanej
cegły. W murze były dwa przejścia. Jedno z nich zamykała metalowa krata natomiast drugie – ozdobne,
drewniane drzwi. Od obozu ogrody oddzielał wysoki na około 3 metry mur wykonany w części z cegły, a w części
z betonowych płyt obsadzony winoroślą.
4
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
Po wyzwoleniu w granicach Muzeum znalazł się cały ogród gospodarczy ze szklarnią, kotłownią,
inspektami i budynkiem gospodarczym o powierzchni 29 arów oraz fragment ogrodu przydomowego z domkiem
letnim, basenem i pergolami o powierzchni 6 arów. Willę oraz pozostałą część ogrodu bezpośrednio otaczającą
dom odzyskali dawni właściciele1. W Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz – Birkenau znajduje się bardzo
mało informacji na temat utworzonego przy willi komendanta obozu ogrodu, a szczególnie niewiele jest wzmianek
o obiektach pomocniczych wybudowanych w ogrodzie. (…)
Po wyzwoleniu w dawnym ogrodzie komendanta obozu hodowano warzywa dla potrzeb stołówki
Ŝywiącej pracowników Muzeum.(…)Po zlikwidowaniu stołówki teren ogrodu podzielony został na działki
pracownicze.
W uŜytkowaniu pracowników znalazła się równieŜ szklarnia. Od 1993 roku wraz z utworzeniem
stanowiska specjalisty ds. konserwacji zieleni rozpoczęte zostały prace związane z odrestaurowaniem ogrodu.
Pierwszym krokiem było ustalenie, które z roślin są historycznie cenne (cisy, kosodrzewina, chojna kanadyjska,
kokornak, klon palmowy), a które to samosiewki i nasadzenia powojenne (wycinka ich nastąpiła w 1994 roku).
Odtąd widoczne stały się ozdobne kraty zamocowane w murach otaczających ogród: dwie w formie okien i jedna
w formie drzwi, a takŜe kamienne słupy nośne pergoli. Następnie przeprowadzono odchwaszczenie i zdjęcie
humusu z kamieni tworzących architekturę trwałą ogrodu. Odsłonięte zostały ścieŜki i bezpośrednie otoczenie
domku letniego wyłoŜone piaskowcem, a takŜe basen z kaskadą wodną.
Odsłonięta została równieŜ ścieŜka wyłoŜona betonowymi , kwadratowymi płytkami - wykonano ją juŜ po
wojnie. Dalsze prace prowadzone w ogrodzie polegały na bieŜącej pielęgnacji drzew i krzewów, koszeniu trawy
oraz chemicznym odchwaszczaniu.(…)
Plan i fotografie obiektu znajdujące się w Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz – Birkenau:
1. W Archiwum znajduje się jeden plan, na którym zaznaczona jest szopa drewniana. Jest on
oznaczony: Dp. Z. Bau. 480 – 1. „Beslanglan des Kommandantenhauses ( plan willi komendanta
obozu z ogrodem oraz z obiektami znajdującymi się w ogrodzie łącznie z drewnianą szopą )
2. Fotografia zatytułowana „Szopa w ogrodzie Hossa” o numerze inwentaryzacyjnym 8488 wykonana
po wojnie.
3. Kolejna fotografia fragmentu obiektu to zdjęcie fragmentu ściany obiektu – fotografia wykonana w
czasie II wojny światowej przez kierowcę R. Hössa.
Materiały znajdujące się w Dziale konserwacji Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau: - teczka
obiektu A 78 – 79 – 80 (ogród Hossa).(…)”2
Na planie Dp. Z. Bau. 480 – 1 Beslanglan des Kommandantenhauses widnieje napis “Wäschetrocken-Schuppen”
co wskazuje, Ŝe szopa mogła słuŜyć, bądź została zaprojektowana, jako suszarnia odzieŜy.
1
Dział Konserwacji, segregator dotyczący ogrodu Hossa, informacja p. Barbary Siwek – byłego pracownika Muzeum,
specjalisty ds. zieleni.
2
Kwerenda historyczna opracowana przez Muzeum dla ogrodu komendanta obozu Rudolfa Hossa, ze szczególnym
uwzględnieniem drewnianej szopy, Oświęcim 2011 r.
5
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
Zgodnie z informacjami z karty inwentaryzacyjnej obiektu muzealnego Państwowego Muzeum w Oświęcimiu
pierwsze prace remontowe na obiekcie przeprowadzono w roku 1966, kiedy to wykonano remont dachu, a
w latach kolejnych: 1967 – naprawę dachu wraz z przekryciem papą; 1968 – wykonano przepierzenia i
naprawiono rynny, 1969 – wykonano naprawy i przeczyszczono rynny i rury spustowe, 1971 – przekryto budynek
eternitem, 1977 – zainstalowano instalację odgromową na obiekcie.
W latach funkcjonowania Muzeum, kiedy część „ogrodu Hössa” została zaadaptowana na ogródki działkowe dla
pracowników placówki, drewniany budynek był uŜytkowany do celów gospodarczych.
5.2. OPIS STANU ISTNIEJĄCEGO
5.2.1. INFORMACJE OGÓLNE
Budynek A-79 jest w stanie katastrofalnym. Jego konstrukcja jest niestabilna i wymaga niezwłocznego podjęcia
działań budowlano-konserwatorskich. Ok. 30 % elementów drewnianych jest uszkodzona lub nie istnieje. Dach
uległ znacznym odkształceniom, jego powierzchnia jest nieszczelna, co pogłębia destrukcję obiektu wywołaną
czynnikami atmosferycznymi. Destrukcji uległo orynnowanie wraz z rurami spustowymi oraz instalacja
odgromowa.
Obiekt przez lata uŜytkowany był do celów gospodarczych w sposób niezapewniający spełnienia wymagań o
których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy Prawo Budowlane. Dopuszczono do nadmiernego pogorszenia się jego
właściwości uŜytkowych i sprawności technicznej.
W związku z groŜącym niebezpieczeństwem, przed wykonaniem pomiarów inwentaryzacyjnych oraz badań,
konstrukcję budynku tymczasowo wzmocniono (grudzień 2011 r.).
5.2.2. KONSTRUKCJA BUDYNKU
5.2.2.1. Fundamenty/Cokół
Obiekt posadowiony na fundamencie wykonanym z cegły ceramicznej na zaprawie cementowo-wapiennej.
Odkrywki (na głębokość ok. 50 cm) wykonane w obrębie fundamentów pozwoliły stwierdzić, Ŝe fundament
osadzono na głębokości ok. 30-35 cm poniŜej terenu na warstwie gruzobetonu z kamieniami. Fundament
przechodzi płynnie w cokół, przekryty podwójną warstwą papy. Widoczna erozja spoin w ścianach
fundamentowych spowodowana czynnikami biologicznymi i atmosferycznymi. Cegła w stanie dobrym,
częściowo ukryta w ziemi na fragmencie elewacji wschodniej.
5.2.2.2. Ściany
Ściany drewniane w konstrukcji „na węgieł” (naroŜniki) i sumikowo-łątkowej (ściana frontowa i tylna)
wykonano z drewna rozbiórkowego róŜnych gatunków. Belki i słupy konstrukcyjne ścian wykonano z
ociosanych czterostronnie bali (krawęŜniaki). Węzły naroŜne wykonano w nakładkę zwykłą z „ostatkami”.
6
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
Belki łączone ze słupami na wrąb. Nie zauwaŜono występowania łączeń belek dyblami w pionie. Poziome
spoiny między belkami wykonane jako styk prosty, nieuszczelniony.
Na podwalinie z cegły ceramicznej (gr. 25cm), zaizolowanej od góry podwójną warstwą papy, ustawiono
konstrukcję z belek i słupów (układ ściany frontowej i tylnej: węgieł – belka - słup – belka - otwór wejściowy –
słup – belka – słup – belka – węgieł; układ ściany bocznej: węgieł – belka – węgieł). Słupki konstrukcji ścian i
otworów zaopatrzone są w Ŝłobek na czopy belek konstrukcji ścian. Otwory okienne posiadają osobne
nadproŜa (okno O1 dodatkowo posiada przekrycie obustronne opaskami z desek drewnianych).
5.2.2.3. Dach
Dach wykonany w konstrukcji płatwiowo-kleszczowej z pojedynczym stolcem wiszącym. Krokwie wiązara
pełnego (4 szt.) uchwycono w 2 pary kleszczy – dolnych (plennice) i górnych (osadzonych bezpośrednio nad
płatwią kalenicową – wykonanych z desek struganych). Płatew kalenicowa podparta dodatkowo mieczami
opartymi na stolcach.
Pokrycie dachu stanowi konstrukcja z desek struganych o gr. 25mm, pokrytych papą i płytami azbestowymi
gr. 5 mm i wymiarach 40x40. Kalenica oraz naroŜa kryte gąsiorami.
Woda z dachu odprowadzona była rynnami ułoŜonymi wzdłuŜ wszystkich krawędzi dachu i rurami spustowymi
po krótszych bokach ścian. Obecnie relikty rynien widoczne są na elewacji zachodniej. Na pozostałych
odcinkach o ich istnieniu świadczą przymocowane do zakończeń krokwi haki mocujące na rynny. Od strony
elewacji wschodniej i zachodniej widoczne fragmenty dolnych odcinków rur spustowych.
Od strony północnej (fragmenty) i zachodniej (całość) na dachu pojawiła się zieleń (mech).
5.2.2.4. Posadzka
Posadzka ceramiczna z cegieł o wymiarach 6 x 25,5 x 12 cm w układzie mijankowym. Nie rozpoznano ilości i
rodzaju warstw podposadzkowych.
5.2.2.5. Stolarka okienna
Istniejąca stolarka okienna stanowi element wtórny w budynku. Archiwalne zdjęcia z okresu II wojny
światowej pokazują otwory bez widocznych skrzydeł okiennych. Skrzydła mogły być demontowalne bądź w
ogóle nie występowały.
Okno O1 osadzono w otworze z nadproŜem belkowym, flankowanym słupkami, z opaskami drewnianymi.
Wykonane zostało z elementów drewnianych (deski) w konstrukcji ościeŜnicowej - dwuskrzydłowej.
Ramiaki wykonane z 2 deseczek o wymiarach 2,2x3,8 cm i 1,8x3,8 cm. Szklenie montowane gwoździami do
ościeŜnicy i zabezpieczone spoiną, która uległa silnemu starciu. Brak jednej z 4 tafli szkła. Od frontu w
zewnętrznych naroŜnikach skrzydeł widoczne stalowe ozdobne elementy. Zawiasy stalowe - wbijane
(francuskie). Okno zamykane od wewnątrz za pomocą zakrętki dźwigowej osadzonej na blaszce u góry i dołu
skrzydła okiennego. Nie zauwaŜono zawiasów od strony wewnętrznej, lecz najprawdopodobniej musiało ono
wcześniej tam występować.
7
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
Okno O2 osadzono w otworze okiennym, w części północno-zachodniej obiektu, wykonanym ze słupów i belki
nadproŜa z bali drewnianych. Konstrukcja skrzydła wykonana z listewek drewnianych 2,5x5,5cm (4szt.),
2,5x3cm (3 szt.), 1,5x4cm (4 szt.), 1,5x1cm (3 szt.). Szklenie małymi taflami szkła akrylowego – widoczne
liczne ubytki.
5.2.2.6. Przepierzenia
Materiały archiwalne dotyczącej obiektu nie informują czy został on wykonany z wewnętrznymi podziałami na
pomieszczenia. Występujące obecnie podziały (3 ścianki) wykonano z prostych konstrukcji z belek i desek
przeniesionych z innych obiektów (część z nich posiada krawędzie na pióro i wpust, część proste). Ściany
wydzielające pomieszczenie nr 0.3 dodatkowo mocowano do kleszczy dolnych wiązarów pełnych konstrukcji
dachu.
W pom. 0.1 ściany zewnętrzne obłoŜone zostały supremą gr. 4cm a cokół wykończono zaprawą.
5.2.2.7. Drzwi
Skrzydło drzwi D1 zostało najprawdopodobniej przeniesione z innego obiektu i poszerzone. Wykonane z
desek przybitych do 2 poprzeczek i zastrzału, osadzone na 2 zawiasach stalowych przykręcanych do deski
konstrukcji ściany działowej. Zamykane stalowym skoblem pod kłódkę.
Drzwi D2 równieŜ wykonane z desek, osadzone na 3 zawiasach przykręcanych oraz zamykane na 2 skoble.
Okucia wykonane ze stali.
5.2.2.8. Instalacje
Obiekt wyposaŜono w instalacje odgromową – obecnie mocno uszkodzoną.
Woda spływająca z dachu odprowadzona była do kanalizacji ogólnospławnej. Przy elewacji wschodniej i
zachodniej widoczne wpusty na rury spustowe.
5.2.3. KOROZJA BIOLOGICZNA ELEMENTÓW BUDYNKU
Badania mykologiczne i entomologiczne wykonane w grudniu 2011 r. stwierdziły bardzo silne zagrzybienie
elementów budowlanych obiektu – drewnianych i in. Zaobserwowano silny rozwój grzybów pleśniowych z klasy
Micromycetes. Wśród nich zarejestrowano w pobranych próbkach grzyby toksynotwórcze, które oddziaływają
rakotwórczo, mutagennie, teratogennie, ceto- i filotoksycznie, hemato- i hepatotoksycznie itd. Kontakt z nimi
stanowi istotne zagroŜenie dla zdrowia.
Zarejestrowano równieŜ rozwój grzybów z klasy Basidiomycetes (podstawczaki) z gatunków Coniophora
cerebella (brunatny grzyb domowy) oraz Poria vaporaria (grzyb domowy biały). Powodują one silny destrukcyjny
rozpad drewna.
Materiały nieorganiczne w kontakcie z mikroorganizmami ulegają powolnej korozji.
8
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
Część drewnianych elementów została osłabiona działalnością szkodników owadzich – spuszczela pospolitego
i tykotka. Zaobserwowano równieŜ występowanie kolebek poczwarkowych owadów z rodz. kózkowatych,
Ŝerujących pod nieusuniętą korą.
Zarówno drewniane jak i murowane elementy w obiekcie wykazują daleko posuniętą korozję biologiczną
substancji budowlanej. Jej działanie jest ściśle powiązane z innymi czynnikami korodującymi, a w szczególności
z destrukcyjnym działaniem wszelkiego rodzaju zawilgoceń i wód. Drewno poddane takim działaniom zmienia
swoje właściwości fizykochemiczne. ObniŜeniu ulegają właściwości mechaniczne.
5.2.4. PARAMETRY TECHNICZNO-UśYTKOWE
1. Powierzchnia zabudowy……………………….124,48 m²
2. Kubatura brutto obiektu………………….…ok. 310,12 m³
3. Dł. elewacji frontowej…………………………...20,66 m (mierzona w długości belek)
4. Szerokość budynku……………………………..6,55 m
5. Wysokość budynku……………………………...3,43 m
6. Zestawienie powierzchni:
Numer pom.:
Powierzchnia:
0.1
14,41 m²
0.2
30,86 m²
0.3
21,61 m²
0.4
45,60 m²
________________________
suma:
6.
112,48 m²
UWAGI KOŃCOWE
Nie wyznaczano geodezyjnego poziomu odniesienia dla potrzeb inwentaryzacji.
Opracowanie:
Kraków, 30.12.2011 r.
mgr inŜ. arch. Marek Cempla
mgr inŜ. arch. Sabina Więcek
9
NAZWA:
OBIEKT:
ADRES:
II. CZĘŚĆ GRAFICZNA
Rys. I.1
Sytuacja ...........................................................................................................1:1000
Rys. I.2
Rzut parteru .........................................................................................................1:20
Rys. I.3
Rzut więźby dachowej .........................................................................................1:20
Rys. I.4
Rzut dachu...........................................................................................................1:50
Rys. I.5
Przekrój A-A.........................................................................................................1:20
Rys. I.6
Przekrój B-B.........................................................................................................1:20
Rys. I.7
Przekrój C-C ........................................................................................................1:20
Rys. I.8
Przekrój D-D ........................................................................................................1:20
Rys. I.9
Elewacja południowa (frontowa) .........................................................................1:20
Rys. I.10
Elewacja północna ...............................................................................................1:20
Rys. I.11
Elewacja wschodnia.............................................................................................1:20
Rys. I.12
Elewacja zachodnia .............................................................................................1:20
Rys. I.13
Rys. I.14
Rys. I.15
Rys. I.16
10

1 CEMPLA I PARTNERZY KONSERWACJA ZABYTKÓW MAREK

Transkrypt

Podobne dokumenty

Wiedza w pigułce

Wiedza w pigułce

Załącznik nr3 - Muzeum Zamek w Oświęcimiu

Alternatywne układy chromatografu preparatywnego/procesowego

Korneliusz KORNILUK BIORÓŻNORODNOŚĆ W OGRODZIE Ogród

CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ RODZICÓW?

II_OSW_A79_PB_04_A_02_opis_20120301_PO