Pytania przykładowe do kolokwium z MSE: część finansowa

Pytania przykładowe do kolokwium z MSE: część finansowa
1. O każdej z poniższych transakcji powiedz, czy została zaksięgowana prawidłowo w bilansie płatniczym Polski:
(a)
wynagrodzenie francuskiego architekta zatrudnionego przez polską firmę, opłacone przelewem na jego konto w banku w Paryżu, przy czym polska firma zwróciła się swojego banku
w Warszawie o dokonanie transferu na rachunek w Paryżu (polski bank zmniejsza swój depozyt na żądanie we francuskim banku) zostało zaksięgowane następująco: wynagrodzenie
po debecie w pozycji «Dochody» na rachunku obrotów bieżących, zaś przelew – po kredycie
w pozycji «Pozostałe inwestycje» na rachunku obrotów kapitałowych i finansowych .
(b)
zakup przez polską firmę 100 obligacji rządu francuskiego, przy czym płatność została
odroczona o 21 dni: zakup obligacji – po kredycie w pozycji «Inwestycje portfelowe» na
rachunku kapitałowym i finansowym, zaś odroczenie – po debecie w pozycji «Pozostałe
inwestycje» na rachunku obrotów kapitałowych i finansowych.
(c)
otrzymanie przez Polskę 150 ton włoskiego marmuru na budowę centrum kongresowego
im. Jana Pawła II jako dar mieszkańców Lombardii: po kredycie w pozycji «Towary» na
rachunku obrotów bieżących i po debecie w pozycji «Transfery» na rachunku obrotów
bieżących.
2. W pewnym kraju rachunek obrotów bieżących zamknął się saldem −5 mld USD, zaś rachunek
obrotów kapitałowych saldem +7.5 mld USD.
(a)
Oznacza to, że bilans płatniczy tego kraju wykazywał deficyt, co w warunkach płynnego
kursu walutowego wywołałoby deprecjację waluty krajowej.
(b)
Jeżeli w badanym okresie bank centralny zakupił na rynku walutowym dewizy o wartości
2.5 mld USD to musiałoby to oznaczać, że saldo błędów i opuszczeń wynosiło: +5.0 mld
USD.
(c)
Jeżeli saldo rachunku obrotów bieżących stanowiło 2% PKB, oszczędności prywatne stanowiły 20% PKB, zaś inwestycje 15% PKB, to deficyt budżetowy wyniósł 7% PKB.
3. Wiemy, że krajowa (nominalna) roczna stopa procentowa w Polsce od lokat złotówkowych wynosi 3.5% a od lokat denominowanych w dolarach USA wynosi 1%, dzisiejszy kurs walutowy E
PLN/USD=3.30 a terminowy za rok E f PLN/USD=3.40. Proszę zastosować metodę dokładnego
IRP z dokładnością do 4 miejsc po przecinku.
(a)
W takiej sytuacji bardziej opłaca nam się trzymać kapitał w dolarach.
(b)
Aby spełniony był parytet stopy procentowej, kurs bieżący powinien wynosić w przybliżeniu 3.3179.
(c)
Gdyby stopa procentowa w Polsce wzrosła do 4.5%, to zgodnie z ubezpieczonym parytetem
stopy procentowej kurs terminowy złotego do dolara powinien wynosić 3.1895.
4. W monetarnym podejściu do wyznaczania kursu walutowego (przy założeniu działającego parytetu
siły nabywczej):
(a)
efektem zwiększenia dochodu zagranicy ceteris paribus jest deprecjacja waluty krajowej.
(b)
szybsze tempo wzrostu popytu na pieniądz w kraju niż za granicą powoduje deprecjację
waluty krajowej.
(c)
wzrostowi nominalnej stopy procentowej towarzyszy aprecjacja waluty krajowej.
5. Załóżmy, że działa parytet siły nabywczej w wersji względnej.
(a)
Wówczas realny kurs walutowy jest zawsze stały.
(b)
Jeżeli w Niemczech ceny wzrosły o 1.5% a w Polsce wzrosły o 3% to należy oczekiwać ok.
1.5% aprecjacji złotego w stosunku do euro.
(c)
Jeżeli realna aprecjacja złotego do dolara wyniosła w pewnym przedziale czasu 3.2%, a kurs
nominalny uległ w tym czasie 1.7% deprecjacji, to różnica stóp inflacji między Polską a USA
(π P L − π US ) w tym okresie musiała wynieść −1.5%.
2
Finanse międzynarodowe
6. Analizujemy warunek Marshalla-Lernera skuteczności dewaluacji waluty krajowej dla poprawy salda handlowego. Przyjmijmy następujące oznaczenia: ηx – elastyczność popytu reszty świata na
eksport kraju, ηm – elastyczność popytu kraju na import z reszty świata.
(a)
Jednym z założeń wyprowadzenia warunku Marshalla-Lernera jest założenie o braku przepływów kapitałowych między krajem a zagranicą.
(b)
Zgodnie z warunkiem Marshalla-Lernera, przy spełnieniu odpowiednich założeń (w tym
o zrównoważonym bilansie handlowym), dewaluacja waluty krajowej poprawia bilans handlowy, gdy ηx + ηm > 1, niezależnie od tego w jakiej walucie wyrazimy bilans handlowy.
(c)
Jeżeli wyjściowo mamy do czynienia z deficytem bilansu handlowego, to warunek Marshalla-Lernera w swej standardowej postaci jest zbyt silnym warunkiem poprawy salda
bilansu handlowego na skutek dewaluacji, jeśli bilans jest wyrażony w walucie krajowej.
7. W modelu ISLM z IRP:
(a)
W systemie kursów płynnych polityka fiskalna skutecznie oddziałuje na poziom produkcji
(w krótkim okresie), tylko wówczas gdy jest postrzegana przez inwestorów jako permanentna.
(b)
W systemie kursów kursów płynnych, zwiększenie podaży pieniądza M przez bank centralny postrzegane jako zmiana permanentna doprowadzi w krótkim okresie do większego
wzrostu Y niż identyczna zmiana M postrzegana jako przejściowa.
(c)
W systemie kursów sztywnych, wzrost podatków wywołuje presję na deprecjację waluty
krajowej, co wymusza na banku centralnym zmniejszenie podaży podaży pieniądza (w celu
utrzymania kursu na niezmienionym poziomie).
8. Rysunek poniżej przedstawia tzw. diagram Swana obrazujący równowagę wewnętrzną (II) i zewnętrzną (XX) w gospodarce w systemie kursów stałych. Wyjściowo gospodarka znajduje się
w punkcie 1.
E
I
X
1
X
2
I
G
(a)
Oznacza to, że w gospodarce występuje nadmierne zatrudnienie i nadwyżka bilansu obrotów bieżących.
(b)
dla osiągnięcia równowagi wewnętrznej i zewnętrznej (punkt 2) potrzebna jest ekspansywna
polityka fiskalna oraz dewaluacja.
(c)
Diagram Swana ilustruje problemy w prowadzeniu polityki gospodarczej w warunkach
sztywnego kursu walutowego. Jeden z kluczowych problemów dotyczy tego, iż w gospodarce
otwartej nie jest możliwe jednoczesne spełnienie następujących trzech warunków (tzw.
«nieosiągalna triada»): stały kurs walutowy, liberalizacja przepływu kapitału i niezależność
banku centralnego.