18:00 - Biała Rawska - Sanktuarium Matki Bożej Miłosiernej
Transkrypt
18:00 - Biała Rawska - Sanktuarium Matki Bożej Miłosiernej
…by świat został przez Niego zbawiony (J 3, 14 – 21) A jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak potrzeba, by wywyższono Syna Człowieczego, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki. Każdy bowiem, kto się dopuszcza nieprawości, nienawidzi światła i nie zbliża się do światła, aby nie potępiono jego uczynków. Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu. Trzeba nam te lekcję rozłożoną w czasie przeżyć we własnym sercu. Lekcję z pustyni, gdzie miedziany wąż ratował od śmierci Izraelitów. Lekcję z Golgoty, gdzie Chrystus wiszący na krzyżu ratował od śmierci nawróconego łotra, setnika, Nikodema i kilku innych. Lekcję, w jakiej uczestniczymy, widząc biały chleb w rekach kapłana, wizerunek Chrystusowego krzyża czy ikonę. Spojrzenie wiary sięga w niebo. Kto nie umie tak patrzeć, jest duchowym ślepcem. Doskonalenie wiary, to doskonalenie spojrzenia. Sztuka spojrzenia z wiarą na krzyż Jezusa jest warunkiem naszego życia wiecznego. I oto Chrystus wyjaśnia swojemu rozmówcy, zdumionemu, lecz jednocześnie gotowemu słuchać i prowadzić dalej rozmowę, znaczenie Krzyża: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Krzyż jest nowym objawieniem Boga. Jest objawieniem definitywnym. Na drodze myśli ludzkiej do Boga, na drodze rozumienia Boga dokonuje się radykalny przewrót. Nikodem, człowiek szlachetny i uczciwy, a jednocześnie zwolennik i znawca Starego Testamentu, musiał odczuć wstrząs wewnętrzny. Dla całego Izraela Bóg był nade wszystko Majestatem i Sprawiedliwością. Był uważany za Sędziego, który nagradza i karze. Bóg, o którym mówi Jezus, jest Bogiem, który posyła swojego Syna nie „po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. On jest Bogiem miłości, Ojcem, który nie cofa się przed ofiarą Syna, aby zbawić człowieka. Trzeba, abyśmy postawili sobie te podstawowe pytania, które płyną ku nam z Krzyża. Co uczyniliśmy i co czynimy, aby lepiej poznać Boga? Tego, Boga, którego objawił nam Chrystus. Kim On jest dla nas? Jakie miejsce zajmuje w naszej świadomości, w naszym życiu? Zapytajmy się o to miejsce, ponieważ tak wiele czynników i tak wiele okoliczności zabiera Bogu to miejsce w nas. Czy Bóg nie stał się już dla nas tylko marginesem? bł. Jan Paweł II Nikodem obserwował działalność Jezusa, pilnie słuchał tego, co Mistrz z Nazaretu mówił. Był przekonany, że ma do czynienia z prorokiem. Chciał przeprowadzić z Jezusem osobistą rozmowę. Miał do Niego pytania. Wybrał się nocą i Jezus poświęcił Mu czas na spotkanie, na spokojną wymianę zdań. Celem tej rozmowy ze strony Jezusa było wezwanie Nikodema do szukania wartości wyższych niż doczesne. Chodziło o to, by skorzystał z tej niepowtarzalnej szansy spotkania z Synem Boga, który znał drogę do pełnego szczęścia. Warunkiem zaś skorzystania z tej szansy była wiara w dwie prawdy. Po pierwsze, należało uwierzyć w Chrystusa wywyższonego na krzyżu. Jezus chcąc pomóc Nikodemowi w zrozumieniu tej tajemnicy, odwołał się do miedzianego węża, jakiego sporządził Mojżesz na pustyni, chcąc ratować ludzi atakowanych przez jadowite węże. Spojrzenie na miedzianego węża, z woli Boga, zachowywało przy życiu Izraelitów. Nikodem, jako nauczyciel żydowski, znał dobrze relacje o tym wydarzeniu zamieszczonym w Księdze Liczb i w oparciu o nie mógł zrozumieć sens „wywyższenia” Jezusa na krzyżu. Jest faktem, że Nikodem był lepiej przygotowany do przyjęcia śmierci Chrystusa na krzyżu niż Apostołowie. Będąc nauczycielem w Izraelu pierwszy dostrzegł sens zbawczej śmierci Chrystusa i dlatego w Wielki Piątek z niezwykłą odwagą stanął po stronie Skazańca, biorąc udział w Jego pogrzebie. Druga prawda, którą Jezus przedstawia Nikodemowi jako warunek zbawienia dotyczy miłości Boga. Dostojnik żydowski dobrze zapamięta słowa Mistrza: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna Swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne”. W tym zdaniu Jezus ukazuje sam fundament chrześcijańskiej wiary, którym jest prawda o niepojętej miłości Boga. Ojciec dał Jednorodzonego Syna, Syn z kolei da swoje życie, a wszystko dlatego, że Bóg kocha świat. Nikodem dostrzegł w zbawieniu ofiarowaną przez Boga w Chrystusie Jego Miłość. Na twarzy Jahwe, Sprawiedliwego Sędziego, o którym mówią karty Starego Testamentu, Jezus ukazał uśmiech kochającego Ojca, pełnego miłosierdzia, który nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, aby świat przez Niego został zbawiony. Nie wiemy, ile przeciwności musiał przeżyć ten nauczyciel ze strony faryzeuszy, którzy stanowili zdecydowaną opozycję wobec koncepcji życia religijnego przekazanej przez Jezusa. Nikodem miał odwagę samodzielnego myślenia. Potrafił się przeciwstawić presji opinii publicznej. Szukał prawdy. Jest to jedna z pięknych postaci Ewangelii. Kochał prawdę i „spełniając jej wymagania, zbliżył się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu”. Odwaga rośnie na umiłowaniu prawdy. Nikodem decydując się na pierwszą rozmowę z Jezusem, wkroczył na drogę wewnętrznej pewności, której mu już nikt nie odebrał. Postępując zgodnie ze swoim sumieniem spotkał się z Jezusem, a umocniony tym spotkaniem dostosował swe postępowanie do wymagań Ewangelii. Ktokolwiek szuka prawdy i ma odwagę samodzielnie myśleć, wcześniej czy później spotka człowieka, który mu pomoże odnaleźć właściwe miejsce w życiu. Rozmowa z nim wypełni go pewnością, której fundamentem jest Bóg — Prawda w czystej postaci. Nikodemowe rozmowy stanowią jeden z zasadniczych wątków historii Kościoła. To w nich szukający ludzie odnajdują pewność swojej drogi życia. W nich również krystalizuje się chrześcijańska odwaga. Ks. Edward Staniek Przyjacielu… Błogosławiony niech będzie Bóg nieba i ziemi, a Jego pokój niech rozlewa się w sercu Twoim. Pamiętasz, jak mówiłem Ci, ze poszedłem do Jezusa w nocy. Ale noc nie była wtedy tylko porą dnia. Była też stanem mojej duszy. Żydzi mnie szanowali, zdobyłem poważne stanowisko, ale czułem się rozczarowany. Wielu z faryzeuszy tak naprawdę nie szanowało Prawa, ale naginali je, by osiągnąć osobiste korzyści. Widziałem wiele nadużyć. Może dlatego tak gorąco pragnąłem autentyzmu. Może dlatego, kiedy słyszałem Jego słowa, kiedy widziałem to, co uczynił na weselu w Kanie Galilejskiej, zobaczyłem Bożego człowieka. Jego czyny były zgodne z tym, co mówił. Nigdy nie odważyłem się, żeby zostać Jego uczniem. Ale głęboko wierzyłem, że dzięki Niemu Synowie Izraela mogą na nowo się odrodzić w swojej wierności, dzięki przyjęciu Słowa. Ale niektórzy Żydzi nie rozpoznali w Nim nauczyciela od Boga. Tak byli zaślepieni pragnieniem zgładzenia Go, że nie mięli oporów, by łamać Prawo, któremu służyli. Chcieli Go ukarać bez procesu. Kiedy sprzeciwiłem się, odpowiedzieli, że żaden z proroków nie pochodził z Galilei. A przecież wiesz, że pochodził stamtąd Jonasz (por. 2Krl 14,25). A nasi rabini nauczali, że nie ma plemienia ani miasta w Izraelu, z którego nie pochodziłby prorok (por. Talmud, Sukka 27b). Ale ci, którzy chcieli Go zgładzić nie umiłowali prawdy, a jedynie swój urząd. Pogrążyli się w ciemności, uwikłali się w złe czyny – w ciemności, i to sprawiło, że nie chcieli światła, żeby ich czyny nie wyszły na jaw. I zabili Jezusa. Przyjacielu, nawet nie wyobrażasz sobie jaką pustkę mam teraz w sercu. Jestem rozczarowany tymi, którzy mają prowadzić Izraela drogami Prawa. Jestem rozczarowany sobą, bo mam poczucie, że nie potrafiłem Go uchronić, że za słabo walczyłem o prawdę. I teraz Jezus jest w grobie. Gdy Go nie ma widzę wyraźnie, że uwierzyłem Mu. Ale teraz jedyne, co mogłem zrobić, to zadbać o Jego pochówek. Dla mnie, jako Żyda krzyż powinien być znakiem upadku człowieka. Dowodem Jego winy. Ale staje się potwierdzeniem słów, które powiedział, że Bóg posłał swego Syna, by zbawił świat. Wiele się zmieni w Jerozolimie i w całym świecie. Tego jestem pewien. I jestem też pewien, że nie porzucę szukania prawdy. Wiarygodność słów i czynów Jezusa przekonuje mnie, żeby w Jego nauce, wśród uczniów złożyć swoją nadzieję na spełnienie Bożych Obietnic. „Tak bardzo bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego Jednorodzonego Syna, aby każdy kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne” (J 3,16). Pozdrawiam Cię w Panu. Niech Bóg prowadzi nas drogami prawdy. Nikodem PONIEDZIAŁEK – 19 MARCA – św. Józefa 7:00 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 19) 7:30 † Józefa i Genowefę Stegienka z synem Józefem 18:00 † Józefa Piecucha (im.) 18:00 † Józefa i Józefę Medyńskich; Stanisława i Jana Medyńskich; Józefa Góralczyka WTOREK – 20 MARCA 7:00 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 20) 7:30 † Józefa Śmiałkowskiego – int. siostry Krystyny z rodziną 18:00 O Boże błogosławieństwo dla Ady (17 ur.) 18:00 † Władysława Melona – int. żony ŚRODA – 21 MARCA 7:00 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 21) 7:30 † Władysława, Cecylię i Józefa Beta 7:30 † Józefa Kłosa – int. uczestników pogrzebu 18:00 Nowenna do Matki Bożej Miłosiernej CZWARTEK – 22 MARCA 7:00 † Andrzeja Wiatra – int. Samorządu MiG Uniejów 7:30 † Mariannę Grzywacz 18:00 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 22) 18:00 † Stanisława Łazarza; Jana Łodeja PIĄTEK – 23 MARCA 7:00 † Genowefę Wodnicką (5 r. śm.), Wawrzyńca Wodnickiego i Wiesława Błaszczyka 7:30 † Jadwigę Kwiatkowską – int. zakł. pogrzebowego 16:00 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 23) 18:00 † Stefanię Świder – int. KŻR z Chrząszczewa SOBOTA – 24 MARCA 7:00 † Czesława Ryciaka (3 r. śm.) 7:30 † Hannę Karpińską 18:00 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 24) 20:00 † Elżbietę i Maksymiliana Kryniewicz NIEDZIELA – 25 MARCA 7:30 † Mariannę i Stanisława Żierkowskich 7:30 † Dariusza Chrzanowskiego (greg. 25) 9:00 † Tadeusza Senatora 10:30 † Józefa i Mariannę Karpińskich; Zofię Potrzebowską, Józefę Jakubczyk 12:00 Suma w intencji parafian 12:00 O Boże błogosławieństwo i opiekę MB Miłosiernej dla s. Marii (im)– int. chóru Adalbertus 18:00 † Elżbietę Machałowską 1. Dziś IV Niedziela Wielkiego Postu. 2. Zapraszamy na nabożeństwa wielkopostne: Gorzkie Żale z nauką pasyjną dziś o godz. 17:15. W piątek Droga Krzyżowa: dla dzieci i młodzieży o 16:00; dla dorosłych o 17:30. 3. W tym tygodniu w środę, czwartek i piątek (21, 22 i 23.03) odbędą się rekolekcje wielkopostne dla dzieci i młodzieży ze szkół na terenie naszej parafii. Choć jest to czas wolny od zajęć lekcyjnych, to zapraszamy do wspólnej troski o dobro duchowe naszych wychowanków. Już dziś dziękujemy Dyrektorom Szkół, Katechetom, Wychowawcom, Nauczycielom oraz Rodzicom za trud i zaangażowanie się w przygotowanie dzieci i młodzieży do rekolekcji. Spotkania rekolekcyjne, a w piątek spowiedź i Msze św. odbędą się wg następującego porządku: 8:30 – Gimnazjum 10:00 – Szkoły Podstawowe 11:30 – Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych 4. Od przyszłej niedzieli – V Wielkiego Postu, będziemy przeżywać Wielkopostne Rekolekcje Parafialne, które poprowadzi o. Radosław Kramarski, franciszkanin z Krakowa. Prosimy o takie zaplanowanie zajęć, aby sobie i swoim najbliższym umożliwić udział w rekolekcjach. 5. Wszystkich Ludzi Dobrej Woli zapraszamy do podjęcia modlitewnego zobowiązania duchowej adopcji. Uroczyste ślubowanie odbędzie się w niedzielę 25.03.2012 r. na Mszy św. o godz. 12:00. Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą nie jest to adopcja prawna dziecka po urodzeniu, pozbawionego opieki rodzicielskiej, do rodziny zastępczej, ale adopcja duchowa dziecka poczętego zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa przez 9 miesięcy (25.03 – 25.12) i polega na codziennym odmówieniu krótkiej modlitwy adopcyjnej oraz jednej tajemnicy różańca. 6. Państwa sołtysów i osoby, które zazwyczaj pomagały w zbieraniu ofiar na kwiaty i dekorację Ciemnicy i Grobu Pańskiego, prosimy o zgłoszenie się do zakrystii w celu pobrania list dla poszczególnych wiosek oraz domów i ulic w mieście. Serdeczne Bóg zapłać. 7. Chór ADALBERTUS działający przy naszej parafii zaprasza do swojej wspólnoty wszystkich chętnych, którzy pragną śpiewem chwalić Pana Boga. Osoby zainteresowane prosimy o kontakt z s. Marią – organistką. 8. Dziękujemy za ofiary pieniężne i dary żywnościowe złożone do skrzyni pod amboną. 9. Dziękujemy za ofiary złożone w zeszłą niedzielę na tacę, a przeznaczone na cele inwestycyjne. Zebraliśmy 6. 071 zł. 10. W minionym tygodniu pożegnaliśmy: †śp. Mariannę Szymańską (l. 82) z Białej Rawskiej; †śp. Jadwigę Bonikowską (l. 76) z Białej Rawskiej. Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie.… Pewna rodzina czytała co dzień Biblię, która od używania już się nieco zbrudziła. Przetłuszczone rogi czasem sklejały się. Pewnego dnia kolej przyszła na opis stworzenia pierwszych rodziców. Jednak podczas czytania kartki skleiły się i tekst połączył się z budową Arki Noego. Córka czytała więc: "Pan Bóg sprawił, że Adam pogrążył się w głębokim śnie, potem wyjął jedno z jego żeber i zbudował z niego niewiastę... powlókł ją smołą wewnątrz i zewnątrz. Miała 300 łokci długości, 50 szerokości, a na wysokość 30 łokci...".