Rozdział VIII Zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno
Transkrypt
Rozdział VIII Zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno
Rozdział VIII Zasady udzielania i organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole § 60 Szkoła udziela uczniom, ich rodzicom pomocy psychologiczno – pedagogicznej. 1. Pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana uczniowi w szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych, edukacyjnych dziecka oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia. 1. Korzystanie z pomocy psychologiczno – pedagogicznej jest nieodpłatne. 2. Pomocy udzielają nauczyciele, wychowawcy oraz specjaliści wykonujący zadania z zakresu pomocy psychologiczno – pedagogicznej, w szczególności pedagog szkolny. 3. Pomoc organizowana i udzielana jest we współpracy z: - rodzicami, opiekunami uczniów; - poradniami psychologiczno – pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi; - placówkami doskonalenia nauczycieli; - innymi przedszkolami i szkołami; - organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży. 4. Pomoc organizuje się na wniosek: - ucznia; - rodziców, ( prawnych opiekunów ) ucznia; - nauczyciela, wychowawcy, specjalisty prowadzącego zajęcia z dzieckiem, dyrektora szkoły, kuratora sądowego, pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania, pracownika socjalnego i asystenta rodziny; - poradni psychologiczno – pedagogicznej. 5. W przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne wymaga objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną odpowiednio nauczyciel lub wychowawca informuje o potrzebach ucznia zespół nauczycieli uczących w danej klasie.Nauczyciele uczący przy wsparciu specjalisty niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy. 6. Nauczyciel, który rozpoznał specyficzne potrzeby ucznia informuje o tym wychowawcę klasy i pedagoga. 7. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz w formie: 1) zajęć rozwijających uzdolnienia; 2) zajęć dydaktyczno wyrównawczych; 3) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym. 8. W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę klasy lub pedagoga, że konieczne jest objecie ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formach o których mowa w § 60 punkt 8 , odpowiednio wychowawca klasy lub pedagog planują i koordynują udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno –pedagogicznej, w tym ustalają formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane. O zaplanowanej formie pomocy informują dyrektora szkoły, który uwzględnia je w projekcie organizacyjnym na dany rok. 9. Nauczyciele, wychowawcy klas i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą dokumentację zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 22 ust. 2 pkt. 5 ustawy . 10. W przypadku uczniów posiadających orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego nauczyciele, wychowawcy klas i specjaliści udzielający uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględniają w indywidualnym programie edukacyjno-terapeutycznym, opracowanym dla ucznia zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art.71b,ust.7,pkt.2 i 3 ustawy, wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem zawarte w dokumentacji prowadzonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art.22 ust.2 pkt.5 ustawy. 11. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną informuje się pisemnie rodziców ucznia. 12. Rodzice współdziałają z nauczycielami udzielającymi pomocy psychologiczno – pedagogicznej i uczestniczą w podejmowanych działaniach.